Samskrita bharati Telegram channel

sarvebhyo namaH,

krupayaa praasarayantu .. https://t.me/samskritabharati .. sahaayam kurvantu ... :-) dhanyavAdaH 

jayatu samskritam!

---------- Forwarded message ---------

From: Samskrita Bharati USA <info@samskritabharatiusa.org>

Date: Mon, 6 Jan 2020 at 07:00

Subject: Prati-dinam Samskritam!

If you're having trouble viewing this email, you may see it online

ॐ

जयतु संस्कृतम् ।

Namaste!

How would you like to watch and listen to short Samskritam clips every day? 

In 2020, if improving sambhāṣaṇam is your resolution, here is a way to achieve that goal effortlessly.

प्रतिदिनं संस्कृतम्!

Telegram FREE App मध्ये SamskritaBharati (संस्कृतभारती) read-only गणः has been started, to materialize the vision of "प्रतिदिनं संस्कृतम्"! 

The content would be enjoyable and varied. For example, we plan to bring कथाः, सुभाषितानि, गीतानि and even पुस्तक-परिचयः। The content would be posted during weekdays (Mon-Fri).

I like it! How do I sign up and join?

(Telegram App)

Please download the Free Telegram App on your smartphones.

Once done, click on this link to join: https://t.me/samskritabharati.

Alternative (YouTube)

If you are not able to use Telegram to view the content, the same content is also going to be available on our YouTube Channel.

We would be delighted to have you as a subscriber to our YouTube Channel!

https://www.youtube.com/user/SamskritaBharatiUSA

जयतु संस्कृतम्!

Samskrita Bharati, 2068 Walsh Avenue, Suite B2, Santa Clara, CA 95050, USA

Sanskrit is a dead language? - An interesting article

*॥ संस्कृतमातृभाषिपरम्परा ॥*

(संभाषणसन्देशस्य अक्टोबर-2004 अङ्के प्रकाशितः लेखः)

-- _चमूकृष्णशास्त्री, न्यासी सचिवः संस्कृतसंवर्धनप्रतिष्ठानम्।_

वृक्षस्य शक्तिः का ? इति पृष्टे सति तत्र शक्तिद्वयं कथ्यते - वृक्षस्य यद् मुख्यं काण्डम् अस्ति तस्य आन्तरिकसत्त्वं दार्ढयं च, तथा च मूलानि भूम्यां कियद् अधिकं गभीरं गतानि इति एतद्द्वयं यावत् अधिकं भवति तावता प्रमाणेन वृक्षस्य शक्तिः अधिका इति वक्तुं शक्यते । संस्कृतभाषा कश्चन वृक्षः इति चिन्त्यते चेत् तत्र ते द्वे शक्ती के भवतः ? काण्डस्य आन्तरिकसत्त्वदायभूता शक्तिः भवति संस्कृतज्ञानां (अधीतसंस्कृतानाम् अधीयमानसंस्कृतानां वा) व्याकरणादि-शास्त्रज्ञानम् । गभीरङ्गतानि मूलानि इव विद्यमाना शक्तिः भवति मातृभाषारूपेण भाषा, शिक्षणमाध्यमरूपेण भाषा, लोकव्यवहाररूपेण भाषा च । मूलेषु अपि एकं मूलं मुख्यभूतं भवति, यस्य नाम कासुचित् प्रादेशिकभाषासु मातृमूलम् इति कथ्यते, तद् मूलं वृक्षस्य वास्तविकः आधारः भवति । मातृभाषा, शिक्षणादीनां माध्यमभाषा, लोकव्यवहारभाषा, प्राशासनिकभाषा, सम्पर्कभाषा इत्यादिभाषाः विविधानि मूलानि चेत् तासु मातृभाषात्वमेव मातृ-मूलतुल्यम् । कस्याश्चिदपि भाषायाः स्थायी आधारः भवति मातृभाषिपरम्परा । मूले छिन्ने वृक्षः कथं जीवेत् ? 

'संस्कृतं मातृभाषाणां माता इत्यतः सा मातृभाषा एव' इत्यादिरूपेण कदाचित् वयं कथयामः । किन्तु अभिमानवशात् संस्कृतम् अस्माकं मातृभाषा इति कथनेन सा मातृभाषा न भवति । सः केवलं वादः भवति । तथा तु 2001तमस्य क्रिस्ताब्दस्य भारतीयजनगणनायाः अनुसारं भारते 49,736जनाः संस्कृतमातृभाषिणः सन्ति, ये च भारतस्य आहत्य जनसंख्यायाः 0.006% भवन्ति । जनगणनावसरे राज्ये राज्ये (विशेषतया उत्तरप्रेदेशे - 24,000जनाः) स्थाने स्थाने अस्माभिः तथा लेखितं, तादृशलेखनाय आग्रहः कृतः, देशे सर्वत्र अभियानं कृतं, तस्मात् तावन्तः जनाः संस्कृतं मातृभाषा इति उद्घोषितवन्तः, तेन च भविष्यत्काले संविधानात्मकचर्चासन्दर्भे संस्कृतहितरक्षणमपि भवेत् । एतद् अस्माकं 'Strategic Positioning' इति तावदेव । वास्तविकरूपेण मातृभाषा नाम का ? 

जन्मनः अनन्तरं शिशोः जगतः परिचयः यया भाषया भवति, माता यया भाषया शिशोः लालनपोषणे करोति, यया भाषया शिशुः क्रीडति रोदिति च, सा भाषा तस्य शिशोः मातृभाषा इति कथ्यते । (सा इतरेषां 'मातृभाषा' इति न भवति) तादृशे अर्थे पूर्वं संस्कृतं सार्वत्रिकरूपेण, आसेतुहिमाचलं, मातृभाषा आसीत् । 

सम्भवतः केभ्यश्चित् शतेभ्यः वर्षेभ्यः पूर्वमपि संस्कृतं लक्षशः जनानां मातृभाषा आसीत् । कुलपरम्परा माध्यमेन संस्कृतभाषाम् उत्तरोत्तरसन्ततिः अधिगच्छति स्म । एवं परम्परया मातृ-भाषारूपेण संस्कृतभाषागङ्गा अव्याहता आ-देशं प्रवहति स्म । परं बहुशः अतीते सहस्रवर्षावधिककाले बाह्याक्रमणानां कारणतः, सामाजिकविकृतीनां कारणतः च सा संस्कृतमातृभाषिपरम्परा क्षीणतां गता । ब्रिटिश्भारते तु लुप्तप्राया एव जाता । तथापि स्वतन्त्रभारते काशी-लखनऊ-कठमण्डु-सागर(शिवमोग्ग)-मत्तूरु-बेङ्गलूरु कल्लक-तिरुवनन्तपुर-कोव्वूरु-भाग्यनगरादिषु बहुषु स्थानेषु संस्कृतमातृभाषिपरम्परायाः उज्जीवनाय केचन प्रयत्नम् आरब्धवन्तः । इतिहासस्य नूतनम् अध्यायम् उद्घाटितवन्तः च । 

विश्वे पञ्चभिः कारणैः कस्याश्चिदपि भाषायाः जीवनं, वर्धनं मरणं च निश्चितं भवति । तानि च -

1) मातृभाषित्वम् 

2) धर्मसंस्कृत्योः वाहकत्वम् 

3) राजाश्रयत्वम् 

4) जगतः परिवर्तनानां पचनसामर्थ्यम् - (स्वस्मिन् adaptability )

5) आर्थिक-कारणं च इति । 

एतेषु पञ्चसु अपि मूलभूतः आधारः, प्राथमिकी आवश्यकता, वास्तविकी शक्तिः, शक्तिमूलं वा भवति तस्याः भाषायाः मातृभाषिजनाः कति सन्ति, तेषां संख्या कियती इति। 

संस्कृतसम्भाषणान्दोलनस्य कारणतः अद्य लक्षशः जनाः संस्कृतेन सम्भाषणं कुर्वन्ति, अतः पुनरपि संस्कृतं 'भाषा' पदस्य अन्वर्थकत्वं प्राप्नुवत् अस्ति । किञ्च सामान्येन अर्थेन संस्कृतम् अद्य कर्म-काण्डभाषा, ग्रन्थालयभाषा, शास्त्रभाषा, वाङ्मयभाषा च (काव्यभाषा वा) अस्ति एव । परं संस्कृतभाषायाः सार्थकरूपेण किञ्च महता प्रमाणेन मातृभाषारूपेण विकासाय अद्य सहस्रशः संस्कृतमातृभाषिशिशवः अपेक्षिताः। 

संस्कृतं यदा बहुसंख्यया मातृभाषा भविष्यति तदा एव सा भाषा सन्तान-परम्परया सह सम्बद्धा सती स्थिरा, शाश्वती, अमरा, अविच्छेद्या च भविष्यति । युगानुवर्तिनी भविष्यति । कालोचितशब्द-प्रयोगदात्री भविष्यति । चैतन्यमयी प्राणमयी सा विनूतनज्ञानगर्भा भविष्यति । असंख्यसम्भावनानाम् आविष्की भविष्यति । नित्यवर्धिष्णुः, बहुमुखविकासोन्मुखी, नवाविष्कारदर्शिनी सती पल्लविष्यति, पुष्पिष्यति, असंख्यफलानि फलिष्यति च। 

यदा भगवान् प्राणिषु मानवान् भाषया पृथक् कृतवान्, भाषया एव जगतः परिचयं कारयति, भाषया चिन्तनसामर्थ्यं दत्तवान् अस्ति तर्हि किमर्थं तस्य भगवतः सृष्टेः वैशिष्ट्यस्य अनुभवं वयं भगवद्भाषया एव न कारयामः ? 

पठनं पाठनं वा विना, सहजतया शिशुः भाषां कथं 'गृह्णाति' ? मातृभाषायाः अधिगमनं / ग्रहणं कथं भवति ? सम्यक् अवगमनाय, भेदं ज्ञातुं च प्रकृतं द्विधा पदप्रयोगं कुर्मः । विद्यालये या भाषा अधीयते, तस्याः भाषायाः 'अध्ययनम्' 'अभ्यासः' इति, किञ्च गृहे मातृभाषारूपेण अथवा परिसरे श्रुत्वा श्रुत्वा च भाषायाः 'ग्रहणम्' 'अधिगमनम्' इति तद् द्वैविध्यम् । द्वयोः प्रक्रिययोः मध्ये भेदः अस्ति । भाषाग्रहणं सहजतया, परोक्षतया च भवति, भाषाभ्यासः प्रयत्नपूर्वकः, ज्ञानपूर्वकः च भवति । सर्वेभ्यः मानवेभ्यः स्वयमेव भाषाग्रहणस्य शक्तिः भगवता दत्ता अस्ति । किं देववाणी तया देवदत्तशक्त्या न 'ग्रहीतव्या' ? 

शिशुः जन्मतः आरभ्य शृणोति, पश्यति च । 'माता' इति पदं शृणोति, मातरं पश्यति च, 'दुग्धं' 'कन्दुकम्' इत्यादीनि पदानि पुनःपुनः शृणोति, तानि वस्तूनि च पश्यति, 'ददामि' इति शृणोति, दानक्रियां पश्यति च । एवं श्रुतस्य ध्वनेः दृष्टस्य वस्तुनः क्रियायाः वा सम्बन्धं मनसि कल्पयति, अनेन प्रकारेण शब्दार्थयोः ग्रहणं करोति । पुनश्च 'अहं गच्छामि' 'सः गच्छति' इत्यादिषु वाक्येषु यः भेदः अस्ति तं भेदम् अपि शिशुः भगवता दत्तया चिन्तनशक्त्या, तर्कशक्त्या च क्रमशः जानाति । एवं विना व्याख्यानेन, विना नियमाभ्यासेन च, स्वमेधया शिशुः मातृभाषां गृह्णाति। 

कक्ष्यायां नूतनायाः भाषायाः अभ्यासस्य सीमितः समयः, सीमिता पाठ्यसामग्री, सीमितं वातावरणम् इत्यादिरूपेण बह्व्य: सीमाः सन्ति चेत् अपि शिशोः मातृभाषायाः ग्रहणाय समयसीमा नास्ति, जगतः प्रत्येकं वस्तु अपि पाठ्योपकरणं, बहवः शिक्षकाः, आदिनं भाषाश्रवणसंस्कारः (Language Exposure), प्रेम्णा वात्सल्येन च भाषां श्रावयन्ति वाचयितुं प्रयतन्ते च, एकमेव शब्दं दिनानि यावत् श्रावयन्ति, दोषभयं नास्ति, प्रतिदिनं प्रतिक्षणं नूतनानां पदानाम् अवगमनं भवति इत्यतः भाषायाः अधिगमनं नाम किञ्चन रुचिपूर्णं कार्यम् । परितः विद्यमानस्य जगतः परिचयसम्पादनस्य कुतूहलं, बुभुक्षापिपासादिकारणतः खाद्य-पेयादीनां प्राप्त्यर्थं भाषाप्रयोगस्य अनिवार्यता, शिशुसहजजिज्ञासा, तया भाषया शिशुः हसति, रोदिति, क्रीडति, क्रुध्यति च इति कारणतः तस्य मनसि भावनानाम् उत्पत्तिः अपि तया भाषया भवति इति एतानि सर्वाणि कारणानि मातृभाषायाः ग्रहणसन्दर्भस्य वैशिष्ट्यानि । भाषाभ्यासस्य अत्युत्कृष्टा पद्धतिः एषा एव । किं जगतः सर्वश्रेष्ठभाषायाः 'ग्रहणं' 'अभ्यासः' वा तया सर्वश्रेष्ठपद्धत्या एव न भवेत् ? 

यदि वयम् अस्माकम् अपत्यानां मातृ-भाषां संस्कृतं कुर्मः, तेभ्यः अपत्येभ्यः मातृभाषारूपेण संस्कृतं दद्मः, तर्हि ततोऽपि महत्तरं भाग्यं, महत्तरां सम्पदं, महत्तरं ज्ञानं वा तेभ्यः किमन्यद् दातुं शक्नुयाम ! इतोऽपि महत्तरम् एतस्मिन् जगतीतले किमपि भवितुं न शक्यते । यत् सौभाग्यम् अस्माभिः न प्राप्तं तद् वयम् अस्माकम् अपत्येभ्यः दद्याम। 

श्रीमती श्रीविद्या विवाहसमये संस्कृतं न जानाति स्म । विवाहानन्तरं पतिः तया सह संस्कृतमातृभाषिपरम्परायाः विषये चर्चितवान् । विवाहानन्तरं स्वस्य भाषा शाश्वताय संस्कृतं भवेदिति सा स्वप्नेऽपि न चिन्तितवती आसीत् । परन्तु पत्युः ध्येयमेव स्वस्य ध्येयं, पत्युः आशाकांक्षास्वप्नाः एव स्वस्य आशाकांक्षास्वप्नाः, पत्युः इच्छाः एव स्वस्य इच्छाः इति या हृदयेन स्वीकृतवती तस्याः धर्मनिष्ठायाः इदानीन्तनं ससन्तोषम् आश्चर्यं नाम तस्याः द्विवर्षीया पुत्री चिन्मयी संस्कृतेन एव स्वप्नान् पश्यन्ती अस्ति इति । संस्कृतेन हसन्तीं, रुदतीं, क्रीडन्तीं च पुत्रीं दृष्ट्वा सा माता अन्याः मातॄ: वदन्ती अस्ति यत् सर्वाः अपि मातरः स्वीयानि अपत्यानि संस्कृतेन वर्धयितुं शक्नुवन्ति, तद् कार्यं कष्टाय नैव भवति इति । नागरत्ना शान्तला-गौरी-वनिता-सावित्री-सीता-सरिता-विजयादयः बह्व्य: मातरः याः स्वगृहे संस्कृतभाषां मातृभाषां कृत्वा नववंशपरम्परासर्जनं कृतवत्यः तासां सर्वासामपि अभिमतम् एतदेव यत् संस्कृतभाषया एव अपत्यानां वर्धनं अतिश्रेष्ठं कार्यम् अस्ति तथा सरलं, सहजम् आनन्दप्रदं च कार्यम् अस्ति इति । 

संस्कृतभाषिशिशूनां संख्यावर्धने मार्गावरोधाः पत्न्यः न, अपि तु अधिकतया पतयः एव । पतिः यदि मनः करोति तर्हि तत्र बहवः मार्गाः सन्ति । ('सङ्क्रमणम्' इति पुस्तके 'संस्कृतगृहम्' इति लेखं पठतु) यदा भारते विविधराज्येषु अहं प्रवासं करोमि; तदा बह्व्य: युवतय: लभ्यन्ते याः संस्कृतगृहं कर्तुम् इच्छन्ति । परन्तु तादृशाः संस्कृतगृहाय कृतसङ्कल्पाः युवकाः विरलतया लभ्यन्ते । अतः युवकेषु मया एतदर्थं विशेषतया प्रार्थना क्रियते । गृहस्थाश्रमस्य अपि कश्चन उद्देशः भवतु । प्रजोत्पत्तेः अपि कश्चन पुण्यप्रदः उद्देशः भवतु । भगवतः समीपे संस्कृतसन्ततिः एव प्रार्थ्यताम् । एषः एव कालोचितः धर्मः। 

नवनिर्माणं नाम किम् ? संस्कृतमातृभाषिपरम्परानिर्माणं नवनिर्माणमेव । एतत् कार्यं संस्कृतभाषाविषयकान् सर्वान् भ्रमान् ध्वंसयिष्यति, अवरुद्धस्य भाषाप्रवाहस्य गतिरोधं भञ्जयित्वा पुनरपि भाषां प्रवाहयिष्यति । सहस्राधिकवर्षाणाम् अधोगतेः मार्गं परिवर्त्य उत्कर्षपथे गमयिष्यति । अवयानात् उत्थानं प्रति नोत्स्यति । 

कार्यम् इदं प्रधानमन्त्रिणः कार्यस्य अपेक्षया अपि महत्तरं, सहस्रचण्डीयागस्य अपेक्षया अपि अधिकं पुण्यप्रदं च । संस्कृतविश्वविद्यालयस्थापनापेक्षया अपि रचनात्मकतरं, विधायकतरं कार्यम् इदं प्रकृतं तु संस्कृतेन महाकाव्यरचनापेक्षया अपि अधिकं संस्कृतोपकारकम् - इति 1993 तमे वर्षे काश्यां कश्चन वृद्धपण्डितः उक्तवान् आसीत्। 

एतदर्थं न धनव्ययः, न समयव्ययः, न वा शारीरकश्रमः करणीयः । मनः करणीयम् इति तावदेव । आवश्यकता केवलम् उन्मादस्य, संस्कृतोन्मादस्य, ध्येयोन्मादस्य । संस्कृतम् एव जीवनं, संस्कृतेन एव जीवनं, संस्कृताय जीवनं, संस्कृतात्, संस्कृतस्य, संस्कृते एव जीवनं, तदर्थं न दैन्यं न पलायनम् इति तादृशं जीवनं जीविष्यामि, साधयिष्यामि इति एतादृशेन अस्माकम् उन्मादेन एव मातुः सरस्वत्याः प्रमोदः भवेत् । एकैकः ध्येयनिष्ठः कार्यकर्ता चिन्तयेत् यत् संस्कृतमातृभाषिपरम्परोज्जीवनाय अहं, मम पुत्रः पौत्रः, प्रपौत्रः, पुत्रप्रपौत्रः, पौत्रप्रपौत्रः, प्रपौत्रप्रपौत्रः इति अस्माभिः सप्तवंश-परम्परापर्यन्तं कार्यं करणीयं भविष्यति चेदपि तावत्पर्यन्तं कार्यं कृत्वा अपि भगवत्याः कार्यमिदं साध्यं साधनीयमेव ।

 

एतस्मिन् कार्ये क्लेशः केवलं सङ्कल्पस्य, दृढसङ्कल्पस्य । गृहे संस्कृतेन व्यवहारस्य 'starting trouble' इति तावदेव । एकवारं प्रारम्भं करोतु, अनन्तरं तु शकटः स्वयम् एव अग्रे गच्छन् भविष्यति । 'मम विवाहः तु दशकपूर्वमेव जातं, दशकद्वयपूर्वमेव जातम्, अपत्यानि अपि इदानीं युवकानि जायमानानि सन्ति खलु' इति चिन्ता करणीया नास्ति । (न वा एतदर्थमेव अन्यः विवाहः करणीयः ।) अद्य एव, इदानीमेव गृहे भवान् सर्वैः सह संस्कृतेन व्यवहारस्य प्रारम्भं करोतु । 'उन्मत्तः' भवतु । शिष्टं भगवान् पश्यति। 

सर्वः अपि संस्कृतच्छात्रः, संस्कृतानुरागी च 'भारतीयजनानाम् आङ्ग्लमोहः अस्ति, सर्वे स्वसुतान् आङ्ग्लमाध्यमेन पाठयन्ति, गृहे आङ्ग्लभाषया एव वदन्ति' इत्यादि-रूपेण असन्तोषं प्रकटयति । सः सर्वः अपि संस्कृतच्छात्रः, संस्कृतशिक्षकः, संस्कृतानुरागी च स्वस्मिन् विद्यमानस्य आङ्ग्ल-विरोधभावस्य स्थाने संस्कृतैकप्रतिबद्धभावं प्रतिष्ठापयतु, यावत्प्रमाणेन आङ्ग्ल-विरोधभाषणं करोति स्म, ततोऽप्यधिक-प्रमाणेन संस्कृतेन भाषणस्य प्रारम्भं करोतु । संस्कृतमोहं दर्शयतु । अन्ये गृहे आङ्ग्लभाषया वदन्ति चेत् भवान् गृहे संस्कृतेन वदतु ! कुटिप्पणीकरणापेक्षया सुभाषणं (संस्कृतभाषणं, संस्कृतेन भाषणं) वरं खलु ! 

केषाञ्चित् युवकानां मनस्सु 'यदि मम अपत्यम् अहं संस्कृतेन वर्धयेयं तर्हि मम मातृभाषायाः किं भवेत्, सः तां जानीयाद् उत न, मम पितृभ्यां श्वशुराभ्यां वा सह तस्य व्यवहारः कथं भवेद्, बन्धुभिः सह समरसत्वम् अनुभवेद् उत न, शिक्षायाः किं भवेत्' - इत्यादिरूपेण प्रश्नाः भवन्ति । (परन्तु नर्सरीकक्ष्यातः आरभ्य इङ्ग्लिष्-भाषामाध्यमेन पाठने एते प्रश्नाः न भवन्ति, तादृशशिक्षणतः बालानां न आङ्ग्ल-भाषायां प्रभुत्वं, न वा भारतीयभाषायां, ते तु इतोभ्रष्टाः ततोभ्रष्टाश्च इति तु अन्यः विषयः।) 

अद्यपर्यन्तम् अहम् उपदश संस्कृतमातृभाषिबालान् दृष्टवान्, तेषां गृहाणाम् अनुभवेन सधैर्य वक्तुं शक्यते यत् उपरितनाः शङ्काः नैव कर्तव्याः इति । प्रत्युत भिन्नाः आश्चर्यजनकाः एव अनुभवाः सन्ति । यथा - 

1) संस्कृतभाषाम् अन्य-भाषाः इव (अन्यबालाः इव) बहु सम्यक् गृह्णन्ति, समानगत्या गृह्णन्ति च । 

2) बालाः संस्कृतज्ञानकारणेन इतरभाषाः अपि बहु शीघ्रं गृह्णन्ति 

3) सामान्यतया एते उपदश अपि बुद्धिमन्तः एव दृष्टाः । 

4) भावनात्मकविकासः अपि सुष्ठु भवति 5) सर्वैः सह, इतरैः बालैः सह च सम्मिलिताः समरसाश्च भवन्ति इति । किञ्च विज्ञानानुसारं जन्मतः आरभ्य पञ्चदश-वर्षपर्यन्तं षट् भाषाः ग्रहीतुं मानवस्य सहजं देवदत्तसामर्थ्यं भवति इति अयं सिद्धान्तः सर्वविदितः एव । मानवस्य एतां शक्तिं एल्.ए.डि. (Language Acquisition Device) इति वदन्ति । 

ये युवानः विवाहावस्थायां सन्ति ते तु अवश्यमेव संस्कृतमातृभाषित्वं मनसि निधाय एव भाविनीं स्वजीवनरचनां कुर्युः, तदनुसारमेव स्वजीवनसहधर्मिण्याः चयनं कुर्युः । परन्तु जीवने ये द्वित्राणि पदानि अग्रे गतवन्तः सन्ति ते अपि धर्मकर्मणः कृते विलम्बं न कुर्युः, नैवत्वापेक्षया विलम्बत्वम् अपि समीचीनतरं, शुभस्य शीघ्रम् इति इदानीमपि गृहे संस्कृतव्यवहारस्य प्रारम्भं कृत्वा जीवने नूतनस्य अध्यायस्य प्रारम्भं कुर्युः । जीवनस्य शेषसमयः वा संस्कृतमयः भवतु । अपत्यानाम् अपि 'जन्मतः' इति भाग्यं न जातं चेदपि 'बाल्यतः' संस्कृतम् इति सौभाग्यं तेभ्यः दातुं शक्नुयाम । तेन च न्यूनातिन्यूनम् अग्रे पौत्रदौहित्राणां मातृभाषा संस्कृतं भवेत् ! 

मातृभाषिपरम्परा पुनरुज्जीविता इति उदाहरणम् इतिहासे अन्यत् एकमात्रम् एव अस्ति । 2300 वर्षाणि यावत् हीब्रूभाषा (इस्रेल्देशस्य यहूदीयानां वा भाषा) नित्यव्यवहारे न आसीत् । हीब्रूभाषया क्रीडन्तः बालाः न आसन् । धर्म-विषयकचर्चासु, प्रार्थनामन्दिरेषु प्रार्थनासु, धार्मिकग्रन्थरचनासु च केवलं हीब्रूप्रयोगः भवति स्म । परं 1890तमे वर्षे गृहेषु हीब्रूभाषायाः व्यवहारेण हीब्रू-पुनरुज्जीवनान्दोलनस्य प्रारम्भः अभवत् । 1925 तमवर्षपर्यन्तं हीब्रूभाषा न केवलं पुनरुज्जीविता, अपि तु तदानीन्तनेन टर्कशासनेन (यत् शासनं यहूदीयानां हीब्रूभाषायाः च प्रतिकूलम् आसीत् तेन ।) राजभाषासु अन्यतमभाषात्वेन स्वीकृता । स्वीकरणीया अभवत् ! यतः तावती जाता हीबूभाषायाः प्रचुरता लोकप्रियता च । एतस्मिन् हीब्रूपुनरुज्जीवनान्दोलने प्रमुख भूमिकाभूतः आसीत्, मुख्यः आधारः आसीत्, समग्रस्य आन्दोलनस्य केन्द्रबिन्दुः आसीत् . हीब्रूमातृभाषिपरम्परायाः पुनरुज्जीवनम् इत्यंशः । प्रत्येकं यहूदस्य श्रद्धा, विश्वासः प्रतिबद्धता च आसीत् यत् इस्रेल् राष्ट्रस्य स्वातन्त्र्यं नवनिर्माणं च यावद् अनिवार्यं तावता एव मात्रेण अनिवार्यम् अस्ति हीब्रूमातृभाषिपरम्परायाः पुनरुज्जीवनं तथा च द्वितीयस्य द्वारा एव प्रथमं साधयितुं शक्यते इति। 

संस्कृतेन मातृभाषया एव किमर्थं भवितव्यम् ? उत्तरम् अत्यन्तं सरलम् । भारते विविधराज्येषु मातृभाषाविषये येभ्यः कारणेभ्यः आग्रहः क्रियते, भारताद् बहिः च भारतीयाः मातृभाषां मातृभाषारूपेण एव रक्षितुं येभ्यः कारणेभ्यः प्रयत्नशीलाः सन्ति तेभ्यः कारणेभ्यः एव संस्कृतमपि मातृ-भाषारूपेण तिष्ठेत् इति। 

मातृभाषा, प्रादेशिकभाषा, प्रथमभाषा, द्वितीयभाषा, विदेशीयभाषा, राजभाषा, सम्पर्कभाषा इत्यादिरूपेण याः विविधभाषाः सन्ति तासु सर्वासु अपि मातृभाषा एव सर्वश्रेष्ठा, सा एव प्रथमपूज्या, सुज्ञेया, अत्याज्या, नित्यप्रयोज्या च भवति । संस्कृतमपि मातृभाषा आसीत्, पुनरपि मातृभाषा भवेत् । लक्षशः, कोटिशः जनानां मातृभाषा भवेत् । भवेदेव। 

मातृभाषा अत्याज्या इति भवता एव उच्यते, पुनः इदानीं मम मातृभाषां त्यक्त्वा संस्कृतभाषां मातृभाषां करोतु इति भवान् वदति खलु इति कश्चन पृच्छेत् । सत्यम् । कस्मिंश्चित् राज्ये द्वित्रसहस्रपरिवाराः संस्कृतं स्वीयमातृभाषां करिष्यन्ति इति चिन्तयतु । तदा सा संख्या तस्याः प्रादेशिकभाषायाः 0.001% अपि न भविष्यति इत्यतः तावता तस्याः प्रादेशिकभाषायाः न किमपि विनश्यति । परन्तु तेन लघुमात्रेणापि कार्येण न केवलं संस्कृतभाषायाः, अपि तु जगतः सर्वश्रेष्ठसभ्यतायाः, सर्वश्रेष्ठजीवनदर्शनस्य च उज्जीवनं भविष्यति । संस्कृतमातृभाषि-परम्परोज्जीवनं नाम भारतीयज्ञान-परम्परोज्जीवनम् । किं तदर्थं वयं तावदपि मूल्यं दातुं न सिद्धाः ? तावन्तं क्लेशं सोढुं न सिद्धाः ? संस्कृतमातुः तावती वा सेवां कर्तुं न सिद्धाः ? किं सर्वजनभाषिसंस्कृतस्य, प्रदीप्तभारतस्य च कल्पनामात्रेण भवतः रोमाञ्चनं न जायते ? 

आगामिषु विंशत्यां त्रिंशति वा वर्षेषु भारतस्य सर्वेषु राज्येषु, जनपदेषु, मण्डलेषु नगरेषु च संस्कृतमातृभाषिजनाः सृष्टाः भवेयुः । तदा देशे संस्कृतविषयक-वायुमण्डलम् एव भिन्नं भविष्यति । ते अखिलभारतव्याप्ताः संस्कृतमातृभाषि-जनाः, तेषाम् अपत्यानि च वेदान् शास्त्राणि च उद्धरेयुः । भारतस्य अतीतं वैभवं पुनः प्रतिष्ठापयेयुः। 

संस्कृतक्षेत्रस्य युवतियुवकानां मध्ये संस्कृतगृहविषये, संस्कृतमातृभाषिशिशूनां विषये च चर्चा भवतु । महती चर्चा भवतु । स्वप्नाः च सन्तु । एतदर्थं सर्वे आचार्याः स्वशिष्यान् बोधयेयुः । कक्ष्यायां प्रेरयेयुः च । संस्कृतमातृभाषिपरम्परा काचित् अत्यन्तं महत्त्वपूर्णा राष्ट्रिया आवश्यकता। 

पूर्वं ग्रामे ग्रामे, नगरे नगरे, गृहे गृहे च कश्चन दीपः ज्वलति स्म । बहुभ्यः युगेभ्यः अविरतरूपेण ज्वलति स्म । तस्य दीपस्य प्रकाशेन एव भारतं जगद्गुरुः आसीत् । सः दीपः पुनः स्थाने स्थाने ज्वालनीयः अस्ति । किं वयं तस्य पुनर्जालनाय वर्तिकाः तैलं च भवितुं शक्नुयाम ? 

         ***

Clove- Sanskrit puzzle

|| *ॐ* ||

        " *सुभाषितरसास्वादः* "

------------------------------------------------------------------

  " *प्रहेलिका* " ( कोडे ) ( ९५ )

---------------------------------------------------------------------

  *श्लोक*---

    "  एकपादा  चतुःशृङ्गा 

     तेषामुपरि  मस्तकम् ।

कृष्णा ,  तीक्ष्णरुचिः  क्षुद्रा 

     ताम्बूलोपरी  शोभते ।।

-------------------------------------------------------------------------------

*अर्थ*-----

  एक  पैर  है  और  चारशृंग  है  और  उसके  उपर  मस्तक  है ।

तीक्ष्ण  रुचिवाली  हूँ ,  काली  हूँ ।  छोटी  भी  हूँ  और  ताम्बूल  के  उपर  शोभीत  रहती  हूँ  ।

तो  मैं  कौन  हूँ  ?

----------------------------------------------------------------------------

*गूढ़ार्थ*-----

लवंग

-----------------------------------------------------------------------

*卐卐ॐॐ卐卐*

---------------------------

*卐卐ॐॐ卐卐*

------------------------------

डाॅ . वर्षा  प्रकाश  टोणगांवकर 

पुणे /   महाराष्ट्र 

---------------------------------

♠️♥️♠️♥️♠️♥️♠️♥️♠️♥️♠️♥️♠️

Boaster is a fool - Sanskrit subhashitam

|| *ॐ* ||

       " *सुभाषितरसास्वादः* " 

------------------------------------------------------------------------------------

     " *स्तुतिनीति* " ( १११ )

-----------------------------------------------------------------------------------

   *श्लोक*------

     " अद्यापि  दुर्निवारं  स्तुतिकन्या  वहति  कौमारम् ।

         सद्भ्यो  न  रोचते  साऽसन्तोऽप्यस्यै  न  रोचन्ते  ।।

---------------------------------------------------------------------------

    *अर्थ*-----

  स्तुति  नाम  की  एक  उपवर  कन्या  है ;  उसके  विवाह  के  लिए  बहुत  प्रयत्न  किये  गये ।  सृष्टि  के  प्रारंभ  से  आजतक  प्रयत्न  किये  गये ।

  पर  उसका  विवाह  अभी तक  नही  हुआ वह  अपरिहार्यता  से  अभी  तक  कुंवारी  ही  है । क्यों  कि  सज्जन  लोगों  को  वह  पसंद  नही  और  दुर्जन  उसे  पसंद  नही । ( ऐसा  सतत  चल  रहा  है )

----------------------------------------------------------------------------------

    *गूढ़ार्थ*----

    सुभाषितकार  ने  कितने  सुन्दर  तरीके  से  मनुष्य  प्रवृत्ति  पर  भाष्य  किया  है ।  और  मनुष्य  की  यह  प्रवृत्ति  सृष्टि  के  प्रारंभ  से  ही  है ।

स्तुति  पसंद  रावण  और  दुर्योधन  हमे  पता  ही  है ।  जिन्हे  स्तुति  पसंद  नही  वह  सज्जन  उसे  देखते  भी  नही  और  जो  दुर्जन  लोग  स्तुति  को  पसंद  करते  है  उन्हे  स्तुति  पसंद  नही  करती ।

श्रीरामदास  स्वामी  ने  भी  मूर्खों  के  लक्षणों  में  लिखा  ही कि ------

   " आत्मस्तुती  करतो  तो  एक  मूर्ख " । 

   सुभाषितकार ने  मनुष्य  स्वभाव  का  मानसशास्त्र  यहाँ   पर बहुत सुन्दर  तरीके से  वर्णित  किया  है ।

----------------------------------------------------------------------------------

*卐卐ॐॐ卐卐*

-------------------------------

 डाॅ. वर्षा  प्रकाश  टोणगांवकर 

पुणे  / महाराष्ट्र 

-----------------------------------

🎖🎖🎖🎖🎖🎖🎖🎖🎖🎖🎖🎖🎖🎖

4 types of persons- skanda Purana

हर उवाच-

चतुर्विधा भजन्ते मां जनाः सुकृतिनःसदा।

आर्तोजिज्ञासुरर्थार्थीज्ञानी च द्विजसत्तम॥

तस्मान्मे ज्ञानिनः सर्वे प्रियाः स्यान्नात्र संशयः।

विना ज्ञानेन मां प्राप्तुं यतन्ते ते हि बालिशाः॥

केवलं कर्मणां त्वं हि संसारात्तर्तुमिच्छसि।।

न वेदैश्च न दानैश्च न यज्ञैस्तपसा क्वचित्।

न शक्नुवन्ति मां प्राप्तुं मूढाः कर्शवशा नराः॥

तस्माज्ज्ञानमयो भूत्वा कुरु कर्मसमाहितः।

सुखदुःखसमो भूत्वा सुखी भव निरन्तरम्॥

   --स्कान्दपुराणम्।केदारखण्डम्।

Handling your enemy - Sanskrit subhashitam

♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️

*वहेदमित्रं स्कन्धेन* 

          *यावत्कालविपर्ययः ।*

*अथैवमागते काले* 

          *भिंद्याद्घटमिवाश्मनि ॥*

⭕⭕⭕⭕⭕⭕⭕⭕⭕

जो पर्यंत काळ विपरित आहे तो पर्यंत शत्रूलाही खांद्यावरून वाहून नेलं पाहिजे . पण योग्य संधी मिळताच जसे माठाला खडकावर आपटून फोडतात तसा त्याचा नाश केला पाहिजे .

💢💢💢💢💢💢💢💢💢

*जब तक समय  विपरीत हैं तब तक शत्रु को भी कंधे पर बैठाकर ले जाना चाहिए । पर योग्य समय आते ही जैसे मिट्टी के घडे को पत्थर पर पटककर फोडते हैं वैसे उसका नाश कर देना चाहिए ।*

🟣🟣🟣🟣🟣🟣🟣🟣🟣

*Carry your enemy on your shoulders if time is against you. But with first opportunity destroy your enemy like breaking earthen vessel on a rock.*

🌸🌹🌺🙏🙏🙏🌺🌹🌸

Divya padukas

அந்தர் ஜ்யோதி: கிமபியமிநாம்

அஞ்ஜநம் யோக த்ருஷ்டே:

சிந்தா ரத்நம் ஸூலப மிஹ ந:

ஸித்தி மோக்ஷாநுரூபம்|

தீநாநாத வ்யஸநசமநம்

தைவதம் தைவதானாம்

திவ்யம் சக்ஷூ: ச்ருதிபரிஷதாம்

த்ருச்யதே ரங்கமத்யே||

(ஸ்வாமி தேசிகன் -- ஶ்ரீபகவத் த்யான ஸோபாநம்) 

யோகிகளின் இதயத்தில் ப்ரகாசிக்கின்றதாய் ஞானக் கண்ணுக்கு மை போன்றதாய் இவ்வுலகில் நமக்கு எளியதான இம்மைப் போகங்கள்,மோக்ஷம் இவற்றைத் தரவல்ல சிந்தாமணி போன்றதாய் ,அசக்தர்களுடையவும் அநாதர்களுடையவும் , துன்பத்தை ஒழிப்பதாய் வேதராசிகளுக்கு தெய்விகக் கண்போன்றதாய் எல்லாத் தெய்வங்கட்கும் மேம்பட்ட தெய்வமாயள்ள ஒரு வஸ்து திருவரங்கத்தின் நடுவில் காணப்படுகின்றது.

இந்த மேம்பட்ட தம்முடைய அநுதின ஆராதன வஸ்து யாது என்பதை ஶ்ரீபாதுகா ஸஹச்ரத்தில் புக்ஷ்ப பத்ததியில் ஸாதிக்கின்றார்.

""தைவதம் மம ஜகத்த்ரயார்ச்சிதா

திவ்ய தம்பதி விஹாரபாதுகா|

பாணிபாத கமலார்ப்பணாத் தயோ:

யா பஜத்யநுதினம் ஸபாஜநம்..""

மூன்று லோகங்களாலே பூஜிக்கப்பட்டிருக்கிறதும் ,உயர்ந்தவர்களான பதிபத்னிகளுடைய வளையாட்டிற்காக இருக்கிறதுமான பாதுகையானது எனக்கு ஆராதிக்கத் தகுந்ததாயும், ,பலனைக் கொடுக்கக் கூடியதாயும் இருக்கிறது.

மேலே கூறிய வினாவுக்கு ஆச்சரியமாய் தனது நித்ய ஆராதனத் தெய்வம் ஶ்ரீரங்கநாத திவ்யமணி பாதுகைகளே என்று பதில் உரைத்தாரோ!!!👌👌👌👌

நித்யஶ்ரீ நித்ய மங்களம்

 கண்ணாய்க் கண்கள் இருந்தாலும் அவைகாண

ஒளியாய் இருப்வனே!

என்னால் 

என்னால் ஏதுமில்லை; எனதும்உன்கைப் பொருள்தானே!

அண்ணாந்து பார்க்க விண்ணாயும், அசித்துசித்துக் குள்ளாயும்,

மண்ணாரந்த யாவும்அவையாயும்

மாயமயக்கும் மாயவனே!

நின்னலால்

கண்டேன்

வேறில்லை;

நின்னையே

கொண்டேன்

வேறில்லை;

நினக்கேயன்றிச்

சரணில்லை;

நினதன்றியானும்

எனதில்லை!

🙏🙏

Kakkaserri - what does it mean? - Story

CROW  EATING DIPPING BISCUIT IN WATER

About one week back I was watering mud pot  plants in the first floor of my home. Suddenly I found a crow drinking water from the mud pot watered. It was followed by another 5 crows drinking from same mud pot.

Next day my wife noted crows drinking  remaining water from portico after cleaning with water.

She felt   to keep water in a bowl and kept in portico. But the crows interested to drink water from portico after cleaning.

I suggested keeping the bowl in the gate wall  where we feed  biscuit bits daily morning and evening to crows.

The crows do not quarrel. First one crows and other crows too come and sit on either the electric line nearby or on the grill work in the first floor. They have a priority. Accordingly they come and take 2-3 biscuit bits. They ensure there are bits for the last crow to eat. After keeping water on wall ,  the crows felt thirsty started to drink water from the bowl.

 Last three days we have a special observation. A particular crow takes the biscuit bits in beak, dips in water and eats. Not a single bit it eats  without dipping in water. This was first observed by my wife. I just said to her  you are like Kakkaseeri. She raised her eye brow  and asked- What is kakkasseri?  I told her the story of Kakksseri Bhattathiri in two lines. He could identify the crows and understand their talking. He could talk to them.

I read about Kakksseri Bhattathiri in my boyhood days from Eithihyamala by Kottarathil Sankunni (variar) and later forgot. How much one can keep in memory?

About 5 or 6 years back while the groups were very active Mr Sivam Perinkulam  wrote about Kakkassery  in an incident or from his imagination. I have also retold in my one or two  postings later the same . For those who missed or to those who like to refresh, the story /incident I am writing below from my memory:-

A  well knowledgeable Palght iyer scientist worked in India retired two years ago  conducted  marriage of his learnt son working in the US  as scientist  with a Palght well studied  girl. Son  took his wife to US and after a few months both decided inviting parents to US. Father  accepted invitation and reached with mami in US and eagerly waiting on and daughter in law took them to their flat.

Comfortable days passed as minutes. He found his son a busy scientist coming late home and start early. He felt proud of his son. While performing sandhya one day father felt doubt about his son- Whether he performs  sandhya as in Palghat.. He observed and found son is not performing sandhya.

 After two days he decided to ask son   who was hurrying to office in the morning -   Are you are not performing sandhya? Son smiled and told- Appa, I am Kakkasseri.

Iyer could not make out what his son  said. Mami kept Tiffin as usual. Iyer just like that ate a part. Mami asked- Are you not well? Not eating. Iyer could not eat meals also  as usual.

Iyer was disturbed  not able to make out what his son said and left. Night he came very late. Iyer felt it was not appropriate  to ask  at that time. Iyer could not get sleep. He was an admired scientist for his knowledge and skill. He took dictionary, some books, not able to make out what his son said

Next day to get a relief he asked mami- Endi unakku kakkaseri enna ennannu theriyuma? )Do you know what kakkasseri is)

Mami replied  thinking in a different manner- Eanna, Enakku, PUlisseri, Erusserinna theriyum, veikkava?(I know dishes Pulisseri and Erusseri- shall I prepare?) kakkassernna enakku enna theriyum(I don't know Kakkasseri)

No use of further  asking her. He decided to ask son on that evening. Son came, told father- Tomorrow my colleague from  home Nampoothiri is coming- He desire to see all. We will prepare  good meals- I am tired and left for his room. Father too knew Nampoothiri. 

Father decided to ask Nampoothiri and slept on that day. Mami felt  somewhat happy. Nampoothiri came by 10 AM chewing pan and wished father. After formal talks he asked nampoothiri- Who is Kakkasseri?

Nampoothiri said-  He is our ancestor. Though he was well knowledgeable Bhattathiri,  he was not orthodox. He knew the language of crows and could identify them and talk to them. Hence got  famous as Kakkasseri. He never performed Sandhya. According to him sun  was  stationary. There was  no sun rise or sun set. Sun did  not move.

Happa- Father got relieved of his disturbing in mind. He relished all foods served in the meals. He understood what his son  meant by telling I am Kakkasseri.

Posted by R. Gopala Krishnan on 30-3-2020

Chaitanya Mahaprabhu's sannyasa initiation

http://www.krishna.com/chaitanya-mahaprabhus-sannyasa-initiation

Sri Sankarapuram Mahaperiayava Agnihotrigal Gurukula Gramam

Namaskaram, Welcome to Sri Sankarapuram.

Sri Sankarapuram Mahaperiayava Agnihotrigal Gurukula Gramam also known as SSMAGG 

Here are some details about the project for your reference. 

Sri Sankarapuram is a vedic village, in kadiramangalam, about 15km from Mayiladuthurai, Tamilnadu. The prime objective is veda samrakshanam, agni samrakshanam and gho samrakshanam for loka kshemam.

The village is being developed over 100 acers of land, which houses 108 agnihotris and 200+ grahastas for doing kainkaryam. There is a huge temple for kanchi mahaperiyava with 127 tall rajagopuram, pushkarani and temples for ganapathi, rama, shiva and kamakshi.

Sri Vaishnavi Trust, founded by Advoce Shri Venkatasubramnian, affectionately called as Shri Vakkil Anna, is developing the village. Vakkil anna is moving to this village in June this year.

There are about 12,000 members for sri sankarapuram in whatsapp group, through which progress of the project is communicated periodically, along with various aspects of sanathana dharma, and kainkaryam details.

Sri Sankarapuram is much more than a vedic village, it is a movement to create awareness about sanathana dharma. There are various ongoing kainkaryams like, 

1. rama namavali - 130 crores - 1,20,500 notebooks for writing

2. contribution towards lighting lamp in 126 pracheena siva temples

3. hundi for agni samkrakshanam

4. gho samrakshanam

5. athithi bhojanam

6. jadaka parivarthanai (horoscope)

7. conducting functions in sri sankarapuram for ayushya homam, upanayanam, sashtiapthapoorthi, bheemarathashanti, shatabhishekam, 5 day vivaham for those who are willing to conduct as per dharma sastra

We are working towards inducting one lakh members, and kindly request to join the whatsapp group, there is no financial commitment. We also kindly request you to help us spread the information to your near and dear in the community circle.

You can either contact the phone numbers provided below, or sign-up for whatsapp group through link mentioned under the attachments section below.

Reference: 

0. *Sri Sankarapuram : Oru Latchiyam Oru Lakshyam* :  https://www.youtube.com/watch?v=sLJUYefyyrM

1. *About Sri sankarapuram Project - by Sri.K.Venkatasubramanian* 

https://www.youtube.com/watch?v=VPHwCA3HSEQ

2. *About Sri sankarapuram Project - by Sri.Ganesh Sharma* 

https://www.youtube.com/watch?v=qevzSg91hxI

3. *Project Introduction by Smt Revathi Sankaran*

https://www.youtube.com/watch?v=wYJ-G8kL_ZQ&t=320s

4. *Sahasra Bojanam - 2013*

https://www.youtube.com/watch?v=DVVq6g4paMo

5. *Tranformed by Deivathin kural - Advocate Shri. K. Venkatasubramanian*

https://www.youtube.com/watch?v=ylJyTQjKfsw

6. *Appeal for one lakh membership - Shri Vakkil Anna*

https://www.youtube.com/watch?v=LUgR5QH6e2g

7. *Sri Sankarapuram - A Short film*

https://www.youtube.com/playlist?list=PLrumXSUvB9dR8nXJOHzS1ooXbeWXHdNHU

8. *Sri Sankarapuram history - Shri Vakkil Anna*

https://www.youtube.com/playlist?list=PLrumXSUvB9dTCSRMlrGcxlU7sEacbk2VM

9. *Naming of Sri Sankarapuram - A Background - Shri Vakkil Anna*

https://www.youtube.com/playlist?list=PLrumXSUvB9dRQw39xhbNAuSTA5AiFtVwc

Attachments:

1. *Sankarapuram-Pamphlet.pdf-> About the project*

a. *Tamil*: https://drive.google.com/open?id=1pypS1TCSoOsxpU5W9f7o0SgGLgdHXV_4

b. *English*: https://drive.google.com/open?id=1tNHWAyGi3qs6FjEEWllCGovhEYGW6gXD

2, *donor_details.pdf* -> This needs to be sent to Sri Vaishnavi Trust address with contribution details for pattayam

https://drive.google.com/open?id=1NMgG8e7LZqKG52i9h4pqXk1uLLSc3uLJ 

3. *Link for joining sri sankarapuram SSMAGG whatsapp group*

https://forms.gle/pvPRjQsp8MQcDjdK7

Songs on Sri Sankarapuram 

1. *Sankarapuram chandrasekharam by Kum Haripriya*

https://www.youtube.com/watch?v=EHuahmDRl2U

2. *Sankarapuram suprabhatam by Dr. R. Ganesh*

https://www.youtube.com/watch?v=iqb_6oYQ7sQ

3. *Sankarapurathirku varungal by Smt Jyothi Ashok*

https://www.youtube.com/watch?v=Z8JQe68aYas

4. *Annai mahalakshmiyin (unjal song) by Kum. Haripriya*

https://www.youtube.com/watch?v=6X9BXohuefc

Project Address:

Sri Vaishnavi Trust,

No.28 Koothanur village, 

(Near Vana Durga Temple),

Thiruvidaimaruthur Taluk, Tanjore 609 804

Sri Vaishnavi Trust

Flat No.402, IV Floor, Lancor Court Yard, Ramnagar III Main Road, 

Nanganallur, Chennai 600 061.

Cell:98-410-32959

Contact details:

98-410-32959 / 95-519-04210

98-406-54026 / 98-406-22236

98-403-77277 / 98-684-23215

98-452-44883 / 96-772-39848

94-440-21249 / 98-841-89644

Website: www.srisankarapuram.com

Youtube Channel: https://www.youtube.com/channel/UCHYMimbT2k8tRMscFX4ExOw

Facebook Page: https://www.facebook.com/srisankarapuram/

Android App: https://play.google.com/store/apps/details?id=io.cordova.myapp0893ef

Guru sent by Ishwara - Periyavaa

ஈஸ்வரன் அனுப்பிய குரு ( #Deivathinkural)

__________________ 

குரு என்று நாம் தேடிப் போகிறவர் வாஸ்தவத்தில் ஒரு போலியாக இருந்துவிட்டால் என்ன பண்ணுவது? அவர் சுத்தரா இல்லையா என்று நமக்கு எப்படி நிச்சயமாகத் தெரியும்? சுத்தர் என்றே போகிறோம், அப்புறம் வேறு தினுஸாகத் தோன்றுகிறது என்றால் என்ன பண்ணுவது? இன்னோரிடத்துக்குப் போகலாம் என்றால், அங்கேயும் இதே மாதிரி ஏமாந்து போகமாட்டோம் என்று என்ன நிச்சயம்? இப்படி குழப்பமாயிருக்கிறது. 

-

லோகம் பொல்லாதது. நாலு தினுஸாகப் பேசும். ஒரு சுத்தரைப் பற்றியே அபவாதமாக சொல்லிவிடுகிறது. அது நிஜமாக இருந்துவிட்டால் நம் கதி என்ன ஆவது என்று அவரை ஆச்ரயித்தவர்களுக்கு பயம் உண்டாகிறது.

-

குரு வேண்டும் என்று தேடினோம். சுத்தமானவர், பூர்ணமானவர் என்று நம்பித்தான் இவரை ஆச்ரயித்தோம். இவரிடம் வந்தபோது இவர் அசுத்தமானவர், அபூர்ணமானவர் என்று நாம் நினைக்கவில்லை. அப்படி நினைத்தால் வந்தேயிருக்க மாட்டோம். வந்தபின் இப்போது சந்தேகம் ஏற்பட்டு விட்டதென்றால் என்ன செய்யலாம்? இன்னொருவரிடம் போவதென்றால் அவர் கதையும் பிறகு எப்படியாகுமோ என்று ஒரு பயம். இன்னொரு பயம், குரு என்று இவரை வரித்துவிட்டு, இன்னொருவரிடம் போனால், குருத்ரோஹம் என்ற பாபம் ஸம்பவிக்குமோ என்பது.

-

நாம் குருவைத் தேடினபோது, இவர்தான் கிடைத்து, இவரைத்தான் வரணம் செய்ய வேண்டியிருந்தது என்றால், ஈச்வரனே இவரைத்தான் நமக்கு குருவாக அனுப்பி வைத்திருக்கிறான் என்றுதானே அதற்கு அர்த்தம்? அப்படியே வைத்துக் கொள்வோம். குருவை ஈச்வரன் அனுப்பினான் என்று மட்டுமில்லாமல் ஈச்வரனே குருவாக வந்திருக்கிறான் என்று பாவிக்கும் படி

Matsya avatar

**ஸ்ரீமதே ராமாநுஜாய நமஹ... ஸ்ரீமத் வரவரமுநயே நமஹ...* 🙏🙏🙏

      

       *தஸாவதாரம்* 

  *ஸ்ரீமத்ஸயாவதாரம்* 

 *பகுதி 05* 

18 புராணங்கள்.

1. பிரம்மபுராணம்: பிரம்மனால், மரீச்சி முனிவருக்குச் சொல்லப்பட்டது. இதில் பதின்மூன்றாயிரம் பாடல்கள் உள்ளன.

2. பத்மபுராணம்: ஐம்பத்தைந்தாயிரம் பாடல்களைக் கொண்டது.

3. விஷ்ணுபுராணம்: பராசர முனிவரால் சொல்லப்பட்டது. இருபத்து மூவாயிரம் பாடல்களைக் கொண்டது.

4. வாயுபுராணம் (சிவபுராணம்): வாயுதேவனால் கூறப்பட்டது. இருபத்து நான்காயிரம் பாடல்களைக் கொண்டது.

5. பாகவதபுராணம்: பதினெட்டாயிரம் பாடல்களைக் கொண்டது.

6. நாரத புராணம்: நாரதரால் கூறப்பெற்றது. இருபத்து ஐந்தாயிரம் பாடல்களைக் கொண்டது.

7. மார்க்கண்டேய புராணம்: ஒன்பதாயிரம் பாடல் களைக் கொண்டது.

8. அக்னி புராணம்: அக்னி தேவனால் வசிட்ட முனிவருக்குக் கூறப்பட்டது. பதினாயிரம் பாடல்களைக் கொண்டது.

9. பவிஷ்ய புராணம்: பிரம்மனால் கூறப்பட்டது. பதினாலாயிரத்து ஐந்நூறு பாடல்களைக் கொண்டது.

10. பிரம்மவைவர்த்த புராணம்: சாவர்ணி மனுவால் நாரதருக்குக் கூறப்பட்டது. பதினெட்டாயிரம் பாடல்களைக் கொண்டது.

11. லிங்க புராணம்: பிரம்மனால் கூறப்பட்டது. பதினோராயிரம் பாடல்களைக் கொண்டது.

12. வராக புராணம்: விஷ்ணுவினால், பூமிதேவிக்குக் கூறப்பட்டது. இருபத்து நான்காயிரம் பாடல்களைக் கொண்டது.

13. ஸ்கந்த புராணம்: ஸ்கந்தனால் கூறப்பட்டது. எண்பத்தோராயிரம் பாடல்களைக் கொண்டது.

14. வாமன புராணம்: பிரம்மனால் கூறப்பட்டது. பத்தாயிரம் பாடல்களைக் கொண்டது.

15. கூர்மபுராணம்: விஷ்ணுவினால் அவர் ஆமை வடிவில் இருந்த பொழுது கூறப்பட்டது. பதினெட்டாயிரம் பாடல்களைக் கொண்டது.

16. மச்ச புராணம்: விஷ்ணு மீன் அவதாரம் எடுத்த பொழுது கூறப்பட்டது. பதினாலாயிரம் பாடல்களைக் கொண்டது. ( தற்போது நாம் பார்த்துக் கொண்டிருப்பது )

17. கருட புராணம்: கிருஷ்ணனால் கூறப்பட்டது. பதினெட்டாயிரம் பாடல்களைக் கொண்டது.

18. பிரம்மாண்ட புராணம்: பிரம்மனால் கூறப்பட்டது. பன்னிரண்டாயிரத்து இருநூறு பாடல்களைக் கொண்டது.

 *பாற்கடல் கடைதல்* 

தேவர்கட்கும், அசுரர்கட்கும் இடைவிடாமல் போர் நடந்து கொண்டே இருந்தது. இரண்டு பக்கத்திலும் கணக்கற்றவர் இறந்து கொண்டே இருந்தனர். ஆனால் அசுரர்களைப் பொறுத்தமட்டில் அவர்கள் குருவாகிய சுக்கிராச்சாரிக்குத் தெரிந்த மிருத்யுசஞ்சீவினி மந்திரத்தால், இறந்த அசுரர்கள் எல்லாம் பிழைத்துக் கொள்ள, தேவர்கள் ஜனத்தொகை குறையலாயிற்று. தேவர்கள் சென்று தங்கள் நிலையை பிரம்மனிடம் விளக்கிச் சொல்ல, 'பாற்கடலைக் கடைந்து அமுதம் எடுத்து உண்டால் தேவர்கள் சாகாத்தன்மை பெறுவர் என்று கூற, கடல் கடையும் வேலை தொடங்கிற்று. மந்திரமலை மத்தாகவும், வாசுகி என்ற பாம்பு கயிறாகவும் கடையத் தயார் ஆனாலும் மந்திர மலை ஆகிய மத்தை அடியில் இருந்து தாங்க விஷ்ணு உடன்பட்டார். அசுரர்கள் வாசுகி தலைப்பக்கமும் தேவர்கள் அதன் வால்பக்கமும் பிடித்துக் கடைந்தனர். முதலில் வந்த சந்திரனை, சிவன் தலையில் வைத்துக் கொண்டார். அடுத்து வந்த லட்சுமியை விஷ்ணு எடுத்துக் கொண்டார். உச்சைச்சிரவம் என்ற குதிரை வர இந்திரன் எடுத்துக்கொண்டார். கடைசியாக தன்வந்திரி அமுத கலசத்தோடு வர, அசுரர்கள் அதைப் பிடுங்க முயலும் போது, விஷ்ணு பெண் வடிவெடுத்து அவர்கள் கவனத்தைத் திருப்ப, அமுதம் தேவர்களுக்கு மட்டும் பங்கிடப்பட்டது. அசுரர்களில் ஒருவன் தேவ வேடமிட்டு  அமுதத்தை வாங்க  உண்மை அறிந்த சூரிய சந்திரர்கள் பெருமாளிடம் இவன் தேவன் அல்ல என சைசை செய்ய பகவான் அமுத அகப்பை(கரண்டி)யால் அவன் கழுத்தில் தட்ட  தலை வேறு உடல் வேறாகிவிட்டது.  தன்னைக் காட்டிக் கொடுத்த சூரிய, சந்திரர்களைப் பிடிக்க ராகு கேது முயல்வதுதான் கிரகணங்கள் என்று சொல்லப்படும்.

 

ஓம் சமுத்ரராஜாய வித்மஹே

கட்கஹஸ்தாய தீமஹி

தன்னோ மத்ஸ்ய ப்ரசோதயாத் (மச்சாவதார-காயத்திரி)

 

      பிரளய காலத்தில் தோன்றும், விஷ்ணுவின் முதல் அவதாரம் மச்ச அவதாரம். உலகின் முதல் உயிர் வாழ்க்கை நீரிலேயே உருவானதாக கூறுகிறது. அதுவும் நம் தமிழகத்தில் மதுரையில் அதனால் தான் பாண்டிய மன்னர்களுக்கு மீன்🐟 கொடியாகியது.

குருவாயூரப்பனின் அத்யந்த பக்தரான நாராயண பட்டத்ரி, வாத நோயால் பீடிக்கப்பட்டார். அப்போது குருவாயூரப்பன், மீனிலிருந்து ஆரம்பித்து நாராயணீயம் எனும் காவியத்தை எழுத பட்டத்ரிக்கு ஆணையிட்டார். அதை தன் குருநாதர் எழுத்தச்சனிடம் கூறினார் பட்டத்ரி. தசாவதாரத்தில் முதல் அவதாரமான மச்சாவதாரத்தைத்தான் குருவாயூரப்பன் உணர்த்தினார் என எழுத்தச்சன் கூற திருவருளோடு குருவருளும் சேர நாராயணீயத்தை எழுதினார் பட்டத்ரி. அதில் மச்சாவதார மூர்த்தியை தியானித்து 'ஜஷாக்ருதிம் யோஜந...' என ஆரம்பிக்கும் துதியில் எட்டு லட்சம் யோஜனை நீளமுள்ள (ஒரு யோஜனை - ஒன்றரை மைல்) மீனாக உருமாறி சப்தரிஷிகளையும் ஓடத்தில் ஏற்றிக் கட்டி இழுத்து பிரளய காலத்தில் காப்பாற்றினாயே, அப்போது அவர்கள் மிகுந்த சந்தோஷம் அடைந்தார்களே, அதுபோல நானும் ஆனந்தமாக வாழ உன் அருள் எனும் மருந்தால் என் நோயை நீக்குவாயாக என பிரார்த்தித்தார். அதோடு மட்டுமல்ல சோமுகாசுரன் எனும் அசுரன் நான்முகனிடமிருந்து கவர்ந்த நான்கு வேதங்களையும் இந்த மச்சமூர்த்திதான் சோமுகாசுரனைக் கொன்று அவனிடமிருந்து மீட்டு நான்முகனிடம் தந்தார். 

சித்திரை தேய்பிரை-திரியோதசி-மத்ஸய  ஜெயந்தி

 *ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம்* 🙏🙏🙏

 *வானமாமலை  ராமானுஜ ஜீயர் திருவடிகளே சரணம்* 🙏🙏🙏

நாளையும்  ஸ்ரீமத்ஸாவதாரம்   காணலாம் ....

🙏 *சர்வம் கிருஷ்ணார்ப்பனம்* 🙏*

Vedartha sangraham part 10 in tamil

Courtesy:Smt.Dr.Saroja Ramanujam

வேதார்த்தசங்க்ரஹம்-1௦

ஸ்ருஷ்டி எப்படி ஏற்பட்டது எனபதை அடுத்ததாகப் பார்ப்போம்.

ராமானுஜரின் விளக்கத்தின்படி,

தத் ஐக்ஷத பஹு ஸ்யாம் பிரஜாயேய

பிரம்மம் பலவாக ஆக சங்கல்பித்தது.

ஸ்வாம்ச ஏகதேசாதேவ வியதாதி பூதானி ஸ்ருஷ்ட்வா

தன்னுடைய ஒரு அம்சத்தினாலேயே ஆகாயம் முதலிய பஞ்ச பூதங்களை தோற்றுவித்தது.,

சாந்தோக்யத்தில் தத் தவம் அஸி என்ற பகுதியில் ஆகாயம் முதலான பூதங்களின் சிருஷ்டி சொல்லப்படவில்லை.

அங்கே 'தத் ( பிரம்மம்) தேஜோ அஸ்ருஜத ,' அக்னியை சிருஷ்டித்தது என்றுதான் காணப்படுகிறது. அதாவது பஞ்ச பூதங்களில் பிரத்யக்ஷமாகப் பார்ப்பது நெருப்பு முதலான மூன்றுதான். ஆகாயத்திற்கும் வாயுவிற்கும் உருவம் கிடையாது. ஆதலால் முதல் இரண்டிற்கும் பல உருவம் கிடையாது.

அக்னியிலிருந்து நீர் அதிலிருந்து மண் இப்படி ஸ்ருஷ்டிக்ரமம் சொல்லப்படுகிறது.
அதற்குப்பிறகு பிரம்மம் சங்கல்பித்தது. 
'அஹம் இமா: திஸ்ரா: தேவதா: அனேன ஜீவேன ஆத்மநா அனுப்ரவிச்ய நாமரூபே வ்யாகரவாணி' (சாந்தோக்ய உப.)

இதன் பொருள், 'இந்த மூன்றினுள் அவற்றின் ஜீவனாகப் புகுந்து பெயர் ,உருவம் இவற்றை கற்பிப்பேன்.'

இவ்வுலகில் உள்ளவை எல்லாம், நம் சரீரம் மனம் புத்தி இவைகளும் கூட பஞ்ச பூதங்களினால் ஆனது ஆகையால் எல்லாவற்றிற்கும் அந்தர்யாமியாக இருப்பது பிரம்மமே என்று ஆகிறது.

இப்போது ஜடவஸ்துக்களின் உளதாம் தன்மை (existence) அவற்றின் உள் பிரம்மம் அந்தர்யாமியாக இருப்பதனால் தான் என்று அறிகிறோம்.

இப்போது புலன் உணர்ச்சி கொண்ட உயிர்களும் உலகத்தில்(sentient) உள்ளவைதானே ? அவைகளுக்கும் பிரம்மமே ஜீவனாக இருக்கிறது அல்லவா? அத்தகைய ஜீவராசிகள் பிரம்மத்தின் உடலாகவும் பிரம்மமே அவைகளின் உயிராகவும் உபநிஷத் வாக்கியங்கள் மூலம் அறிகிறோம்.

'எது ஜீவாத்மாவின் உள் இருந்துகொண்டு அதை நடத்துகிறதோ, எதை ஜீவாத்மா அறியவில்லையோ,எதற்கு ஜீவாத்மா சரீரமாக உள்ளதோ அதுதான் உண்மையானஆத்மா, அந்தர்யாமியாகவும் நித்யமாகவும் இருக்கிறது. அதுதான் ப்ரஹ்மம்.'(brhd.up. 5.7)

அதனால் எல்லாவற்றிற்கும் பிரம்மமே அந்தராத்மா என்று அறிகிறோம். 'ப்ரம்மாத்மகானி தானி ஸர்வாணி.'

ஆகையால் தேவர், மனுஷ்யர், யக்ஷர், ராக்ஷசர், பசு, ம்ருகம், பக்ஷி, வ்ருக்ஷம், கோடி, கட்டை, கல், புல், பானை, துணி, முதலிய எல்லா சொற்களும் அதனதன் உருவம், குணம் இவைகளால் அவற்றின் மூலமான பிரம்மத்தையே சுட்டுகின்றன.

இதை எளிதாக விளக்கலாம். இது ஒரு பசு என்று சொல்லும்போது நாம் அதன் உருவத்தை மட்டுமா குறிப்பிடுகிறோம்? அதன் குணங்கள், தன்மை மேலும் அதை ஒரு உயிருள்ள ஜந்துவாக அல்லவா காண்கிறோம்? அதே போல இவன் தான் ராமசாமி அன்று சொல்லும்போது அவன் உருவம் மட்டுமா நம் மனதில் தோன்றுகிறது? அதற்கு அவன் படமே போதும். அவன் யார் எப்படிப்பட்டவன் என்ற எல்லா விஷயங்களும் நம் மனதிற்கு வருகின்றது.

மேலும் அவனுடைய தேகத்தைத் தாண்டி அவன் ஒரு உயிருள்ள மனிதன் என்னும்போது தேகம் மனம் புத்தி எல்லாவற்றிற்கும் மேல் அவன் உயிர் அல்லது ஆன்மா என்பது தானே உண்மை. இல்லாவிட்டால் அவன் என்பது பொய் அது என்றாகிவிடுமே. அதனால் பெயர் உருவம் குணம் மற்ற சம்பந்தங்கள் எல்லாவற்றிற்கும் மேல் ஆன்மா என்பதே முக்கியம் ஆகிறது. அந்த ஆன்மாவிற்குள் அந்தராத்மாவாக இருப்பதே பிரம்மம்.

\அடுத்து சாந்தோக்யத்தில் வருவது, 
ஏதத் ஆத்ம்யம் இதம் சர்வம் தத் சத்யம் ஸ ஆத்மா தத் தவம் அஸி ச்வேதகேதோ என்று முடிக்கிறார் உத்தாலகர்.

இதன் பொருள், இந்த உலகத்தில் உள்ளது எல்லாம் பிரம்மத்தையே அந்தராத்மாவாகக் கொண்டது . அதுதான் உண்மை,. நீ உண்மையில் பிரம்மமே .

,
'க்ருத்ஸ்னஸ்ய ஜகத: ஸ எவ ஆத்மா க்ருத்ஸ்னம் ச ஜகத் தஸ்ய சரீரம். ' 
'அதனால் பிரம்மம்தான் அகில உலகத்துக்கும் ஆத்மா. அகில உலகமும் பிரம்மத்தின் சரீரம் ' 'த்வம்' என்னும் சப்தத்தால் கூறப்படும் 'நீ' பிரம்மத்தினுடைய படிவமே. இதனால் எல்லாம் பிரம்மத்தையே ஆத்மாவாகக் கொண்டவை என்பது ஊர்ஜிதம் ஆகிறது.

'தத் த்வம் அஸி' என்ற மஹாவாக்கியத்தின் பொருள், நீ என்ற ஜீவன் உன் அந்தராத்மாவான பிரம்மமே என்பது.

இந்த சரீர சரீரி பாவம்அதாவது பிரம்மம் தான் ஆத்மா ஜீவன் , ஜகத் இவை அதன் உடல் என்பதை பின்னும் விவரிக்கிறார் . அதைப் பின்னர் காண்போம்.

  

SrAddha niyamams

http://kanfusion.blogspot.com/2014/05/rules-of-domestic-observances-during.html?m=1

Seeing GOD without maaya - Tulasidas

गुन अदभ्र गिरा गोतीता।सबदरसी अनबद्य अजीता।

निर्मम निराकार निरमोहा।नित्य निरंजन सुख संदोहा।

ईश्वर उस माया के लक्षणों से रहित महान शब्द और इन्द्रियों से अलग सब कुछ देखने बाला निर्दोस अविजित ममतारहित निराकार मोहरहित नित्य सर्वदा मायारहित सुख का भंडार है। https://karmabhumi.org/tulsidas-devotion/

Carrying your riches after death - Sanskrit essay

*लोकान्तरधनपत्रम्*

धनाढ्यः कश्चन व्यापारी कदाचित् चिन्तामग्नो जातः । मया आर्जितात् मेरुतुल्यात् सम्पाद्यात् कथं किञ्चिद्वा धनं परलोकं प्रति नयामि येनाहं तत्रापि सुखी भवेयम् इत्येव तस्य चिन्ता । समस्याया उत्तरं नैव प्राप्तम् ।स एकदा  समाधानाय स्वकीयमित्रम् अपृच्छत्। कथं मम वित्तं परलोकपर्यन्तं भद्रं नेष्यामि इति । तत् श्रुत्वा  तस्य विवेकी सुहृत् तं पृष्टवान् । 

*यदि अमेरिकादेशं गमिष्यसि तर्हि कथं धनं नेष्यसि ?*

 _इत एव मम धनं परिवर्त्य डोलर् धनपत्राणि नेष्यामि।_ 

 *यदि जाप्पानदोशं गमिष्यसि तर्हि ..... ?*  

 _मम रुप्यकाणि अत्रैव परिवर्तनं कृत्वा तद्देशस्थानि धनपत्राणि नयामि_ 

 तर्हि परलोकयात्रार्थं तदेव करणीयं  *पुण्यम् इति किञ्चन धनपत्रं तत्र विनिमये अस्ति* जीवनकाले तत् सम्पाद्य नेतुं शक्यते भवान् ।

मित्रवचनस्य सारांशं गृहीत्वा व्यापारी ततः निर्गतवान्।।

- सुनीशः

Me me... Sanskrit subhashutam

Courtesy: Sri.Anantanarayanan Vaidyanathan 

अशनं मे वसनं मे जाया मे बन्धुवर्गो मे।
इति मे मे कुर्वाणं कालवृको हन्ति पुरुषाजम्॥
सुभाषितसङ्ग्रहे॥
aśanaṁ me vasanaṁ me jāyā me bandhuvargo me|
iti me me kurvāṇaṁ kālavṛko hanti puruṣājam||
subhāṣitasaṅgrahe||

Another worthy Subhashitam
========
This is my food,, this food is for me alone
This is my cloth... it is meant specially for me
This is my life.. my lovely wife
These are my kin.. my exclusive kin
The man who is just like a goat is bleating mey mey calling out ever for the perishable worldly possessions
And the wolf in the shape of time which is all greed to gobble him, spots him by the "mey mey " bleating and makes a sumptuous meal out of him.
=========
Here the author.. an anonymous one.. is driving home the futility of our existence without substance.. where we run after some things like food, cloth, wife and family... and we run around bleating like goats just expecting to pissess and maintain these things for ever.. and time is running out on us... the precious time to engage ourselves some activities worth emulation.. an time is watching on us like a wolf.. and on listening our bleating.. our craving for some worldly belongings.. pounces on us and we are finished for ever..

mey.. mey.. is the way a goat bleats..
mey... means mine.. my own.. too..
The poet implies that we are behaving like sheep when we are chanting mey mey for ever..

Women jewels of India - Sanskrit essay

*सनातनभारतस्य स्त्रीरत्नानि*

_सुमना_

नर्मदातीरे अमरकण्टकनाम्नि तीर्थक्षेत्रे सोमशर्मा नाम सद्गुणी विप्रः प्रतिवसति स्म। च्यवनमहर्षेः पुत्री सुमना तस्य धर्मपत्नी आसीत्। सा विदुषी धर्मज्ञा च अवर्तत।

एकदा सा पत्युः म्लानं वदनम् अवलोक्य कारणम् अजिज्ञासत। दारिद्रता पुत्रहीनता च चिन्तायाः कारणद्वयमिति सोमशर्मा प्रत्यवदत्। तदाकर्ण्य सुमना तम् उपदिष्टवती – 'आर्यपुत्र! धनचिन्ता जीवितं दहति। सन्तानप्राप्तिरपि पूर्वकर्मानुसारं भवति। केचन पुत्रान् न्यासरूपेण प्राप्नुवन्ति। तादृशपुत्राः किञ्चित् कालं यावत् पितृभ्यां सह उषित्वा निर्गच्छन्ति। तस्मात् दुःखं जायते। अन्ये केचन गतजन्मनः ऋणदातॄन् पुत्ररूपेण प्राप्नुवन्ति। ते पुत्राः जन्मदात्रोः सम्पदः उपभुञ्जानः दुःखदाः भवन्ति। पूर्वजन्मनः शत्रवः केचन पुत्ररूपेण जन्म प्राप्य पित्रोः जीवनं नरकसदृशं कुर्वन्ति। गतजन्मनि उपकृताः यदि पुत्ररूपेण आगच्छन्ति तर्हि ते ऋणपरिहारार्थं सेवां कुर्वन्ति। अपरे केचन उदासीनसुतान् प्राप्नुवन्ति। ते पुत्राः न किमपि स्वीकुर्वन्ति, न किमपि ददति। ते सन्तुष्टाः अपि न भवन्ति, कोपसन्तप्ताः अपि न भवन्ति। भवान् पुत्रहीनतायाः कारणं ज्ञातुं वसिष्ठमहर्षेः दर्शनं करोतु" इति।

पत्न्याः तत्त्वोपदेशेन प्राप्तोत्साहः सोमशर्मा वसिष्ठाश्रमं ययौ। महर्षेः मार्गदर्शनेन श्रीमन्नारायणस्य उपासनां विधाय श्रियमार्जयत्। सुमना तस्य कर्मणि सम्पूर्णसहकारमदात्। कालक्रमेण तयोः सुव्रतनामा पुत्रः अजनि। सुव्रतः परिश्रमेण अध्ययनं कृत्वा विद्वान् सम्बभूव।

✍️ *महाबलभट्टः, गोवा*

📱9860060373

https://sujnanam.blogspot.com/2020/04/blog-post_10.html

Wife & corona - Sanskrit joke

यदा भवतः पत्नी भवतः दूरवाणीसञ्चः पश्यन्त्यस्ति तदा यानि लक्षणानि दृश्यन्ते तदेव लक्षणानि  कोरोनाविषाणोः सन्ति।🤭

श्वासावरोधः

अकस्मात् घर्मम्

शिरोवेदना

कल्लोलः

अनन्तरं यदा तया प्रश्नः क्रियते चेत्

शुष्ककासः😃

तदोपरान्तं दूरवाणीसञ्चः सङ्क्रमितः भवेद् चेत् 14 दिनानां विलगिकरणम्।😂

😜दर्शना

how to make aviyal -Sanskrit recipe

 पाक टिप्पण्य:

                                                                                        अवियल्

नम्स्ते।

 न केवलं केरलेषु अपि तु समग्रे देशे  प्रसिद्धम् अस्ति अवियल् इति विख्यात: व्यञ्जनविशेष:।

एतस्य वैशिष्ट्यं किम् इत्युक्ते, अवियल् व्यञ्जनरीत्या,क्वथितरीत्या अपि भोक्तुम् अर्हति। न केवलं  भोजनेन सह  अपि  तु  चप्पत्ति,पूरी, दोशा इत्यादिभि: सह अपि अवियल्  सहभोजनत्वेन योग्यं वर्तते।

केरलेषु सग्धिषु (सत्कारभोजनं) अनिवार्यघटकमस्ति अवियल्। अवियल् सर्वेषां भोक्तॄणां प्रियकरं भोज्यमस्ति इति  न कोपि आश्चर्यस्य विषय: । अवियल् न इच्छति इति जना: अति विरला: एव स्यु:।

यद्यपि अतिप्रसिद्धा, अस्य पचनप्रक्रिया तु अति सरला वर्तते। प्राय: सर्वाणि  शाकानि अपि अवियल् पचनाय उपयोगाय भवन्ति ।  मलयाल भाषायाम् काचित् सूक्ति: वर्तते,

" अजाय अभोज्यं  पर्णं नास्ति अवियल् निमित्तम् अयोग्यं शाकं नास्ति" ( अजा: प्राय: सर्वाणि पर्णान्यपि खादन्ति खलु, समानं  'अवियल् ' निमित्तं अयोग्यम् इति शाकं न भवति )

सामान्यतया उपयुज्यमानानि शाकानि :-

  कूष्माण्डं, कूष्माण्डकं, सूरनकं, आलुकं, कदलीशाकं, आम्रशाकं, शिग्रु:, गृञ्जनकं, उर्वारुकं, कलायम्, कर्कटी,   मुद्गम्।  ( सर्वाणि शाकान्यपि  मिलित्वा आहत्य प्राय:  सार्धैककिलॊ परिमितं भवेत्)

हरितमरीचिका ६ वा ७  

कृष्णनिम्बपत्रं

नालिकेरतैलं १०० मिल्लीलिट्टर्

आम्लं दधि   २०० मिल्लि लिट्टर्

नालिकेरम् ( अर्धं नालिकेरम्)

लवणम् । 

अङ्गुलीवत् शाकानां खण्डनं करणीयम्। नालिकेरं सूक्ष्मखण्डनं कृत्वा हरितमरीचिकया सह पेषणशिलया अथवा मिश्रकयन्त्रद्वारा वा पेषणं कृत्वा खण्डि्तै: शाकै:सह पात्रे संस्थाप्य पर्याप्तमात्रेण लवणं संयोज्य , पर्याप्तमात्रेण जलं संयोज्य  सम्यक् पाकं कुर्यात्। यदा सर्वाणि शाकानि पक्वानि, चुल्ल्या: तापं न्यूनं कुर्वन्तु। कृष्णनिम्बपत्रं, एकं चषकपरिमितं दधिं  च योजयन्तु। यदा  पुन: तपनस्य आरम्भ: दृश्यते, एकदर्वीपरिमितं नालिकेरतैलं (तपनं विना) योजयन्तु। पात्रम् चुल्लीत: निष्कासयन्तु।स्थालिकया पिधानं कुर्यात्।

  ५ निमिषाणां अनन्तरं अवियल् भोजनाय सिद्धमस्ति।

( क्वथितवत् आवश्यकं चेत्,  पाकस्य आरंभे एव जलम् अधिकं योजयाम:, जलसमृद्धशाकानि अधिकं योजयाम:। अत्र धान्यकस्य वा हरिद्राचूर्णस्य वा , शुष्कमरीचिकाया:  वा: उपयोग: नास्ति। पलाण्डु:, लशुणं च न युज्यते। तथापि , केरलेषु  केषुचित् पलाण्डुं योजयन्ति)

अनन्त कल्याण कृष्ण:।

Moon’s reflection on Ganga - Sanskrit subhashitam

|| *ॐ* ||

    " *सुभाषितरसास्वादः* "

---------------------------------------------------------------------------------------

     " *समस्यापूर्ति* " ( १८८)

------------------------------------------------------------------------------------

    *श्लोक*----

   " चलत्तरङ्गरङ्गायां  गङ्गायां  प्रतिबिम्बितम् ।

    सचन्द्रं  शोभतेऽत्यन्तं  शतचन्द्रं  नभस्तलम् " ।।

--------------------------------------------------------------------------------------

   *अर्थ*----

   आकाश  में  एक  साथ  सौ  चन्द्र  कैसे  दिख  रहे  है ?  ऐसा  कोई  किसिको प्रश्न  पूँछ  रहा  है ।  दुसरा  कवी  व्यक्ति  उसे  उत्तर  दे  रहा  है।

-----------------------------------------------------------------------------------

   *गूढ़ार्थ*---- ( समस्या  की  पूर्ति )

गङ्गा की  हिलते  हुए  तरङ्गो  पर  जब  चन्द्र  प्रतिबिम्बित  होता  है  तब  ऐसी  विलक्षण  शोभा  देखने  को  मिलती  है ।  ऐसा  लग  रहा  है  कि आकाश  में  सौ  चन्द्रोंदय  हो  गये  है ।

सुभाषितकार ने  कितनी  सुन्दरता  से  गङ्गा  के  निर्मल  और  पवित्र  जल  का  वर्णन  हमे  कराया  है।  आर-- पार  गङ्गा  स्वच्छ  है  इसलिए  उसमें  इतने  ऊंचे  आकाशस्थ  चन्द्र  का  प्रतिबिम्ब  भी  दिख  जाता  है ।

   यह  पढ़ने  के  बाद  मेरे  मन  में  एक  विचार  आया  इतना  ही  स्वच्छ  और  निर्मल  मनुष्य  का  ह्रदय  होता  तो ?

---------------------------------------------------------------------------------------

   *卐卐ॐॐ卐卐*

-----------------------------

डाॅ. वर्षा  प्रकाश  टोणगांवकर 

पुणे  /  महाराष्ट्र 

-------------------------------

🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋

be silent in front of frogs - Sanskrit subhashitam

|| *ॐ* ||

    " *सुभाषितरसास्वादः* " ---------------------------------------------------------------------------------------

   " *कोकिल--अन्योक्ति* " ( १९२ )

-------------------------------------------------------------------------------------

   *श्लोक*----

    "भद्रं  भद्रं  कृतं  मौनं  कोकिलैर्जलदागमे ।

     वक्तारो  दर्दुरा  यत्र तत्र  मौनं  हि  शोभते " ।। ( नीतिरत्नम्  )

---------------------------------------------------------------------------------------

   *अर्थ*---

   हे  कोकिले !  वर्षाऋतु  आने  के  कारण  तुमने  मौन  धारण  किया  यह  अच्छा  ही  हो  गया ।  क्यों  कि  जहाँ  पर  मेंढक  टरटराते  है  वहाँ  पर तेरे  जैसे  लोगों  का  मौन  रहना  ही  श्रेयस्कर  है ।

-------------------------------------------------------------------------------------

*गूढ़ार्थ*-----

  सुभाषितकार  ने  कोकिल  के  उदाहरण  से  विद्वान  मनुष्य  और  अल्पज्ञ  इनकी  तुलना  की है । अल्पज्ञ  मेंढक  जैसा  टरटराते  रहता है  तब विद्वानों  ने  मौन  रहना  ही  उचित  है । 

---------------------------------------------------------------------------------------

   *卐卐ॐॐ卐卐*

-----------------------------

  डाॅ. वर्षा  प्रकाश  टोणगांवकर 

पुणे  /   महाराष्ट्र 

-----------------------------------

🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

Old age home for brahmins at Trichy

ப்ராமண பந்துக்களுக்கு ஓர் வேண்டுகோள்!

நமது ப்ராமண சமுதாயத்தில் கவனித்துக் கொள்ள முடியாத நிலையில் உள்ளவர்களுக்காகவும்,
ஆதரவற்று இருக்கும் நபர்களுக்காகவும் நமது
ஸ்ரீ பவுண்டேஷன் திருச்சி - வயலூரில்
ஸ்ரீ வ்ருத்தாஸ்ரம் என்ற பெயரில் முதியோர் இல்லம் நடத்தி கொண்டிருக்கின்றோம்.

மேலும் கூடுதல் நபர்கள் தங்கி பயன் பெற அனைத்து வசதிகளும் செய்துள்ளோம்.

தங்களுடைய கவனத்திற்கு இது போன்று யாரேனும் இருப்பின் எங்களை தொடர்பு கொள்ளவும்.

 பிடி அரிசி.ஸ்ரீ.கிருஷ்ணய்யர்
 +91 99 44 00 66 88

ஸ்ரீ வ்ருத்தாஸ்ரம்
1/179 கள்ளர் தெரு
குமாரவயலூர்
திருச்சீராப்பள்ளி - 620 102
+91 79 01 02 03 05

 முடிந்த வரை இந்த தகவலை அனைத்து ப்ராமண மக்களுக்கும் தெரியப்படுத்தவும்.

Vedartha sangraham 9 in tamil

Courtesy:Smt.Dr.Saroja Ramanujam

வேதார்த்த சங்க்ரஹம்- 9

"ஸதேவ ஸௌம்ய இதம் அக்ர ஆஸீத், ஏகம் எவ அத்விதீயம்

சௌம்ய- அன்பு மகனே
அக்ரே – முதலில்
இதம்- இந்த பிரபஞ்சம்
ஸத் ஏவ- பிரம்மம் ஆகவே 
ஆஸீத்- இருந்தது 
(ஸத், தத், ஓம் என்ற சொற்கள் பிரம்மத்தை குறிக்கின்றன.)
ஏகம் ஏவ- அது மட்டும்தான் இருந்தது 
அத்விதீயம் – அதைத்தவிர வேறொன்றும் இல்லை

அக்ரே , முதலில் என்றால் எதற்கு முதலில்? படைப்பிற்கு முதலில் என்று அர்த்தம். அதாவது இந்த உலகம் படைப்பிற்கு முன் பிரம்மமாகவே இருந்தது என்று பொருள். ஏகம் ஏவ அத்விதீயம் ஒன்றுதான் இருந்தது இன்னொன்று இல்லை என்பதனால் அதிலிருந்துதான் எல்லாம் ஏற்பட்டது என்று பொருள்.

உதாரணமாக ஒரு பானை செய்வதற்கு மண் வேண்டும். இது முதல் காரணம் அல்லது உபாதான காரணம். (material cause_) குயவன் வேண்டும். இது நிமித்த காரணம். ( effiecient cause ) அதைசெய்யும் கருவி வேண்டும். உதவிக்காரணம் ( auxiliary cause) இங்கு பிரம்மத்தைத்தவிர வேறு எதுவும் இல்லை என்பதனால் பிரம்மத்திலிருந்து, பிரம்மத்தினாலேயே பிரம்மத்தைக் கொண்டே செய்யப்பட்டது உலகம் என்று ஆகிறது.

சரி பிரம்மம் மட்டுமே இருந்தது எதனால் உலகம் உண்டானது? 
தத் ஐக்ஷத பஹுசஸ்யாம் பிரஜாயேய என்கிறார். அதாவது பிரம்மம் தான் பலவாக ஆக சங்கல்பித்தது. இதன் மூலம் மேற்கூறிய மூன்று காரணங்களும் பிரம்மமே என்று ஆகிறது.

இதற்கு அத்வைதக் கொள்கைப்படி என்ன விளக்கம் என்று பார்த்துப் பிறகு ராமானுஜர் என்ன பதில் கூறுகிறார் என்று பார்ப்போம்.

அத்வைதத்தின் விளக்கம் என்னவென்றால்., எப்படி பானை முதலியவை பெயர், உருவம் இவைகளினால் வேறுபட்டாலும் அத்தனையும் மண் என்பதுதான் உண்மையோ அதேபோல உலகத்தில் உள்ளவை யாவும் பெயர் , உருவம் இவற்றில்தான் வேறு உண்மையில் பிரம்மம்தான். எப்படி கயிறைப் பாம்பாகப் பார்க்கிறோமோ அதேபோல பிரம்மத்தை உலகமாகக் காண்கிறோம். பிரம்மம்தான் சத்யம் என்பதுதான் ம்ருத்திகேதஎவ சத்யம் என்னும் வாக்கியத்தின் பொருள்..இதை எப்படிப் புரிந்துகொள்வது?

ஒரு உதாரணத்தைப் பார்க்கலாம். சர்க்கரையில் நிறைய பொம்மை செய்வதைப் பார்த்திருக்கிறோம். விதவிதமான பொருள்கள் மிருகங்கள் பட்சிகள் முதலியன. ஆனாலும் நமக்கு எல்லாம் சர்க்கரையாகத்தானே தெரிகிறது? அதே போல் பிரம்மஞாநிகளுக்கு உலகம் ப்ரம்மமாகத்தான் தெரிகிறது. குழந்தைகள் அந்த பொம்மைகளை எல்லாம் வாயில் போட்டாலோ உதிர்த்தாலோ ஒரு நிமிடத்தில் சர்க்கரையாகமாறிவிடும் என்பது தெரியாமல் நிஜம் என்று நினைத்து, என்னுடையது குடம், உன்னுடையது மீன், அவனுடையது வாத்து என்று நினைப்பதுபோல நாம் உலகத்தை வேறுபடுத்திப் பார்க்கிறோம்,.இதுதான ஏகவிக்ஞானேன சர்வ விக்ஞானம், அதாவது எது ஒன்றை அறிந்தால் எல்லாம் அறிந்ததாக ஆகிறதோ என்ற வாக்கியத்தின் பொருள்.

பிரம்மமே மாயையின் மூலம் பலவாகத் தெரிகிறது. இதுதான் தத் ஐக்ஷத பஹுசஸ்யாம் ப்ரஜாயேய , பிரம்மம் தான் பலவாக ஆக சங்கல்பித்தது என்பதன் அர்த்தம்.

இதற்கு ராமானுஜர் கூறும் பதில்,

எதுவும் உண்மை இல்லை என்றால் அவைகளைப் பற்றி தெரிந்துகொள்ள வேண்டியதில்லை. ஏகவிக்ஞானேன சர்வவிக்ஞானம், எது ஒன்றைத் தெரிந்து கொண்டால் எல்லாம் விளங்குமோ என்பதற்கு அர்த்தமே இல்லை.

.பிரம்மத்தை ஆன்மாவாகக் கொண்டதனால் எல்லாம் உண்மையில் பிரம்மமே என்ற பொருளில்தான் ஏகவிக்ஞானேன சர்வ விஞ்ஞானம் என்பது பொருந்தும்.

எப்படி மண்ணாலான பொருள்கள் பெயர் உருவம் இவை இன்றி மண்ணாகவே இருந்தனவோ அவ்வாறே இந்த உலகம் பிரம்மத்தில் சூக்ஷ்ம ரூபத்தில் இருந்தன . அப்போது பிரம்மம் ஒன்றுதான் இருந்தது. இதுதான் ம்ருத்திகா இத்யேவ சத்யம் என்பதன் பொருள்.

பிரம்மம்தான் பிரபஞ்சத்தின் உபாதான், நிமித்த , உதவிக் காரணமாக இருப்பதால் பிரம்மத்தை தெரிந்துகொண்டால் இந்த பிரபஞ்சத்தை தெரிந்துகொள்ளலாம் என்று பொருள். எல்லாம் பிரம்மத்தில் சூக்ஷ்ம வடிவில் உள்ளன. அது ஸ்தூல வடிவத்தில் தோன்றுவதே தத் ஐக்ஷத பஹு ஸ்யாம் பிரஜாஎய என்ற வாக்கியத்தின் பொருள்.

சரி ஸ்ருஷ்டி எப்படி ஏற்பட்டது எனபதை அடுத்ததாகப் பார்ப்போம்.

Rama looks like Shiva

Courtesy:Sri.Balasubramanian Vaidyanathan

ராமன் சிவன் போலாதல் - ஆரண்யகாண்டம் 16 வது ஸர்கம்.

பஞ்சவடியில் வசித்திருக்கையில் சிறிதுகாலம் கழித்து சரத்காலம் முடிந்து ஹேமந்தருது வந்தது. அப்போது ராகவன் ஸ்நானம் செய்ய லக்ஷ்மணனுடனும், ஸீதையுடனும் கோதாவரிக்குச் செல்கிறான். லக்ஷ்மணன் அந்தப்பனிக்காலத்தை வர்ணித்துப் பல ஶ்லோகங்களை (33) சொல்கிறான். அதன் நிறைவில் பரதனை நினைவுகூர்கிறான். ராகவன் உணர்ச்சிவசப்படுகிறான்.

இப்போது மூன்று ஶ்லோகங்களை வால்மீகி கூறி ஸர்கத்தை முடிக்கிறார்.

इत्येवं विलपंस्तत्र प्राप्य गोदावरीं नदीम्।
चक्रेऽभिषेकं काकुत्स्थस्सानुजस्सह सीतया।।3.16.41।।
तर्पयित्वाऽथ सलिलैस्ते पितृ़न्दैवतानि च।
स्तुवन्ति स्मोदितं सूर्यं देवताश्च समाहिताः।।3.16.42।।
कृताभिषेकस्सरराज रामः सीताद्वितीयस्सह लक्ष्मणेन।
कृताभिषेको गिरिराजपुत्र्या रुद्रस्सनन्दी भगवानिवेशः।।3.16.43।।

காகுத்ஸ்தன் இவ்வாறெல்லாம் புலம்பி கோதாவரி நதியையடைந்து அனுஜனுடன் ஸீதையுடனும் அபிஷேகத்தைச்செய்தான். பின் மனத்தையடக்கியோராக அவர்கள் நீரினால் பித்ருக்களுக்கும், தேவதைகளுக்கும் தர்ப்பணம் செய்து, உதிக்கின்ற ஸூர்யனையும், தேவதைகளையும் துதித்தனர். ( எப்போதும் ஸந்த்யாவந்தனாதிகளான கர்மானுஷ்டங்களைச் செய்பவனாகவே வால்மீகியால் ராமன் காட்டப்படுகிறான். காட்சியில் ஸந்த்யாகாலமிருப்பின் ஸந்த்யாவந்தனத்தைப்பற்றிய குறிப்பு நிச்சயம் 😃) அப்போது ஸீதையுடனான அந்த ராமன் லக்ஷ்மணனுடன் அபிஷேகம் செய்தவனாக, கிரிராஜபுத்ரியுடன் நந்தியுடன் அபிஷேகம் செய்யப்பட்டவனான பகவானான ஈஶன் ருத்ரன் இருப்பது போல, மின்னினான்.

Sandhyavandanam if you do in ghosala?

ஸந்த்யாவந்தனத்தை  எவர்கள் 

எப்போதும் விருப்பத்துடன் விடாமல் ( விடக்கூடாது என்கின்ற நிஷ்டையுடன்) 

செய்கின்றனரோ அவர்கள் எல்லாவிதபாபங்களில் இருந்தும் விடுபட்டு ஶாஶ்வதமான ப்ரஹ்மலோகத்திற்கு ( மோக்ஷத்திற்கு) செல்வர்.. 

सन्ध्यामुपासते ये तु सततं शंसितव्रताः।

विधूतपापास्ते यान्ति ब्रह्मलोकं सनातनम् ।।

यमः आह्निकभास्करे

வீட்டில் செய்யப்படும் சந்த்யாவந்தனம் செய்வதனால் ஒரு மடங்கும்,

பசுக்கொட்டிலில் செய்வதனால் பத்து மடங்கும்,

நதியில் செய்வதனால் லக்ஷம் மடங்கும், விஷ்ணு ஸந்நிதியில் 

எண்ணற்ற மடங்கும் பலன் ஏற்படும்.

गृहेत्वेकगुणा संध्या गोष्ठे दशगुणास्मृता।

शतसाहस्रिका नद्यां अनन्ता विष्णुसन्निधौ।।व्यासः

 ஸந்த்யாவந்தனம் செய்யாதவன் 

எப்போதும் ஶுத்தமற்றவன் ஆவான் .

வேறு நித்யகர்மாக்களில் அவனுக்கு அர்ஹதை இல்லை..

வேறு ஏதேனும் கர்மாக்கள் ( நித்ய, நைமித்திக , காம்ய,)

செய்தாலும் அது பலனை அளிக்காது..

सन्ध्याहिनोsशुचिर्नित्यमर्हस्सर्वकर्मसु ।

यदन्यत् कुरुते कर्म न तस्य फलभाग्भवेत् ।।

दक्षवचनम् आह्निकभास्करे

 ப்ரஹ்மாவின் ஹ்ருதயம் விஷ்ணு

விஷ்ணுவின் ஹ்ருதயம் ஶிவன்

ஶிவனின் ஹ்ருதயம் ஸந்த்யை

ஆதலால் ப்ராஹ்மணர்களால்

ஸந்த்யாவந்தனம் எப்போதும் அனிஷ்டிக்கப்படவேண்டும்..

ब्रह्मणो हृदयं विष्णुः 

विष्णोश्च हृदयं शिवः।

शिवस्य हृदयं सन्ध्या

तेनोपास्याद्विजोत्तमैः।

संवर्त वचनम् । दीक्षितीये।।

Pancatantra stories in telugu

Courtesy:Dr.Nagaraj Paturi

https://archive.org/details/balanandabommlap018403mbp 

 Chinnaya Suri's Telugu translation as. Neeti Chandrika:

 
The first two tantras:
 
https://archive.org/details/sampurnaneeticha022842mbp/page/n17/mode/2up
 

Free upanayanam by Veda bharati

வேதபாரதியில் அங்கம் வகிக்கும் அன்புக்குரிய சகோதரர்களுக்கு ஆசிகள்.

*நம் வேதபாரதி சார்பாக வருடந்தோறும் உபநயனம் ஆன அந்தனச் சிறுவர்கள், பெரியவர்களுக்கு சந்த்யாவந்தன முகாம் நடத்துவது வழக்கம்*. அம்முகாமில் சந்த்யாவந்தன பயிற்சி , யோகா, ஸ்லோகங்கள், பக்தி பாடல்கள், நல்லொழுக்கம் குறித்தெல்லாம் வகுப்புகள் நடத்தப்படும். ஒவ்வொரு சாகைக்கும் தனித்தனி ஆச்சார்யர்களை கொண்டு வகுப்புகள் நடத்தப் படும். முகாமில் பங்கு கொள்ளும் சிறுவர்கள், பெரியவர்கள், வாத்யார்கள் அனைவரும் ஒரே இடத்திலேயே தங்க

 வைக்கப் பட்டு வகுப்புகள் நடத்துவது வழக்கம்.

*இவ்வருட முகாம் புதுச்சேரியில் வரும் மே மாதம் 1,2,3 தேதிகளில் நடத்த திட்ட மிட்டு அதற்கான ஏற்பாடுகளை* *வேதபாரதி சார்பாக செய்து வந்தோம்.* *எதிர்பாராத வகையில் கொரொனா வைரஸ் தாக்குதல் காரணமாக முகாமில் பங்கு கொள்வோர்,  அவரவர்* *இருப்பிடத்திலிருந்து புதுச்சேரி வருவதற்கு முடியாத காரணத்தால்,*

*இவ்வருட சந்த்யாவந்தன முகாம் நடத்தும் முறையில் மாற்றம் செய்துள்ளோம்.*

*அதன்படி  அனைவரும் அவரவர் இல்லத்தில் இருந்த படியே முகாமில் பங்கு கொள்ளலாம். அந்தந்த சாகைக்குரிய வாத்யார் மூலம் அவர்களுக்கான வகுப்பு நடத்தப் படும்.*

*ஏப்ரல் 30ந் தேதி துவங்கி மே மாதம் 1,2,3 தேதி வரை வகுப்புகள் காணொலி காட்சி ( Video conference) மூலம் நடைபெறும்.* முகாமில் பங்கு கொள்ள ஏற்கனவே பதிவு செய்தவர்கள், புதிதாக பதிவு செய்து விரும்புவர்கள் உடனடியாக பதிவு செய்து கொள்ளவும்.

அவர்களுக்கு வகுப்பு குறித்த தகவல்கள் அனுப்ப படும்.

எனவே முகாமில் பங்கு கொள்ள விரும்பும் உபநயனம் ஆன அந்தனச் சிறுவர்கள், பெரியவர்கள் இணைக்கப் பட்டுள்ள Google Form link ல் விபரங்களை பூர்த்தி செய்து சமர்ப்பிக்கவும் அல்லது கீழே உள்ள ஏதேனும் ஒரு அலைபேசி எண்ணில் பதிவு செய்து கொள்ளவும்.

7397546333

9842607476

9443284439

9443495950

9994923537

9445102193 (voice only)

நன்றி வணக்கம்.

இங்ஙனம்

மாநிலச் செயலாளர்

வேதபாரதி, தமிழ்நாடு.

https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSfmNeGHtIOZHlm_WpgVnQfPLSexlq8z77gnNqGHmh-8a_0eWQ/viewform?usp=sf_link

An Open Letter to Pope John Paul IIby Swami Dayananda Saraswati

An Open Letter to Pope John Paul II

by Swami Dayananda Saraswati (October 29, 1999)

Your Holiness, on behalf of many Hindus whom I know personally, I welcome your visit to Bharat. This is a country with an ancient civilisation and unique religious culture which accommodates many religious traditions that have come to this country throughout the centuries.

Being the head of the Vatican State and also the Catholic Church with a great following all over the world, you enjoy a highly venerable position and can play a significant role in defusing religious conflicts and preserving the world's rich cultures. You have in your Apostolic Letter tertio millennio adveniente, 38 (November 10, 1994) voiced your intention to convoke a Special Assembly of the Synod of Bishops for Asia.

After seeing the report of the Pre-Council of the General Secretariat of the Synod of Bishops Special Assembly for Asia appointed by you, I want to bring to your kind notice the concerns of many Hindus in this country about religious conversion. In the Second Vatican Council, the status accorded to the world religions was that of a means of preparing them for Christ. We all understand that the Catholic religion does not accommodate other religions, except in this context. But I am appealing to you here to accept that every person has the freedom to pursue his or her own religion.

In the recent past, you mentioned that reason should be respected. On the basis of reason, no non-verifiable belief is going to fare any better than any other non-verifiable belief. Therefore, according to reason, there is no basis for conversion in matters of faith.

Apart from reason, there is another important issue which I request you to consider. Among the world's religious traditions, there are those that convert and those that do not. The non-converting religious traditions, like the Hindu, Jewish and Zoroastrian, give others the freedom to practise their religion whether they agree with the others' tenets or not. They do not wish to convert. I would characterise them as non-aggressive. Religions that are committed by their theologies to convert, on the other hand, are necessarily aggressive, since conversion implies a conscious intrusion into the religious life of a person, in fact, into the religious person.

This is a very deep intrusion, as the religious person is the deepest, the most basic in any individual. When that person is disturbed, a hurt is sustained which is very deep. The religious person is violated. The depth of this hurt is attested by the fact that when a religious sentiment is violated, it can produce a martyr. People connected to a converted person are deeply hurt. Even the converted person will suffer some hurt underneath.

He must necessarily wonder if he has done the right thing and, further, he has to face an inner alienation from his community, a community to which he has belonged for generations, and thus an alienation from his ancestors. I don't think that can ever be fully healed. Religious conversion destroys centuries-old communities and incites communal violence. It is violence and it breeds violence. Thus, for any humane person, every religious sentiment has to be respected, whether it is a Muslim sentiment or a Christian sentiment or a Hindu sentiment.

Further, in many religious traditions, including the Hindu tradition, religion is woven into the fabric of culture. So, destruction of a religion amounts to the destruction of a religious culture. Today, for instance, there is no living Greek culture; there are only empty monuments. The Mayan, Roman and many other rich cultures are all lost forever and humanity is impoverished for it. Let us at least allow humanity to enjoy the riches of its remaining mosaic of cultures. Each one has some beauty, something to contribute to the enrichment of humanity.

In any tradition, it is wrong to strike someone who is unarmed. In the Hindu tradition, this is considered a heinous act, for which the punishment is severe. A Buddhist, a Hindu, a Jew, are all unarmed, in that they do not convert. You cannot ask them to change the genius of their traditions and begin to convert in order to combat conversion. Because it is the tradition of these religions and cultures not to convert, attempts to convert them is one-sided aggression. It is striking the unarmed. I respect the freedom of a Christian or a Muslim to practise his or her faith. I do not accept many of their beliefs, but I want them to have the freedom to follow their religion.

You cannot ask me to respond to conversion by converting others to my religion because it is not part of my tradition. We don't believe in conversion, even though certain Hindu organisations have taken back some converted people. Thus, conversion is not merely violence against people; it is violence against people who are committed to non-violence.

I am hurt by religious conversion and many others like me are hurt. Millions are hurt. There are many issues to be discussed regarding conversion, but I want to draw your attention to only the central issue here which is this one-sided violence. Religious conversion is violence and it breeds violence. In converting, you are also converting the non-violent to violence.

Any protest against religious conversion is always branded as persecution, because it is maintained that people are not allowed to practise their religion, that their religious freedom is curbed. The truth is entirely different. The other person also has the freedom to practise his or her religion without interference. That is his/her birthright. Religious freedom does not extend to having a planned programme of conversion. Such a programme is to be construed as aggression against the religious freedom of others.

During the years of your papal office, you have brought about certain changes in the attitude and outlook of the church. On behalf of the non-aggressive religions of the world, the Hindu, the Parsi, the Jewish and other native religions in different countries, I request you to put a freeze on conversion and create a condition in which all religious cultures can live and let live.

__________________

Swami Dayananda was a teacher of traditional Vedanta, a Sannyasi of the Adi Shankara and Veda Vyasa tradition, founder of Arsha Vidya Centers in India and the US. He has taught throughout the world for several decades. (Arshavidya.org)

Auvaiyar - 3 in one

ஒளவையார் த்ரீ இன் ஒன் '' J K SIVAN 

ஒளவை யார்? மூன்று ஒளவையார்கள் இருந்ததாக தெரிகிறது. முதல் ஒளவையார் சங்ககாலத்தவர். அவர் தான் முருகனிடத்தில் ''சுட்ட பழம் வேண்டுமா, சுடாத பழம் வேண்டுமா''வில் ஏமாந்தவர். 50க்கு மேல் புறநானூற்றில் பாடலாசிரியர். 

ரெண்டாம் ஒளவையார் தான் கிழவியாக நமக்கு காட்சி அளிப்பவர். கம்பர் ஒட்டக்கூத்தர் காலத்தவர். கெட்டிக்காரி. 

மூன்றாம் ஒளவையார் நல்வழி, மூதுரை ஆத்திச்சூடி கொன்றை வேந்தன் எல்லாம் எழுதியவர். நாம் மூவரையும் ஒண்ணடி மண்ணடி யாக கலந்து அனுபவிக்கிறோம்.

ஒளவையார் எழுத்துக்கள் காலத்தால் மறையாதவை. சக்தி வாய்ந்த அந்த சொற்கள், ஆழ்ந்த அனுபவம், சிறந்த எண்ணங்களின் கோர்வையாக வெளி வந்தவை. உள்ளடங்கிய உண்மை என்றும் உலக வாழ்வுக்கு இன்றியமையாதது. அவை இணையற்ற அறிவுரைகள். எளிதில் நமக்கு கிட்டியவை. படித்தாலே புரியும் தன்மை கொண்டவை. மாதிரிக்கு கொஞ்சம் கீழே கிடைக்கும்..

நாம் எத்தனைபேருக்கு எவ்வளவோ உதவி செய்கிறோம். அவர்கள் அனைவரும் நாம் செய்த உதவிகளை நினைவில் கொண்டு மனதில் அன்போடும் நன்றியோடும் நாம் எதிர்பாராமலே நடந்துகொள்கிறார்களா? அல்லது ''சரிதான் போய்யா, ரொம்ப பெரிசா செஞ்சுட்டே நீ'' என்று தூசியை தட்டிவிடுவது போல் நம்மையே உதறி விடுகிறார்களா. - ரெண்டுமே நடக்கிறதை பார்க்கிறோமே. முதல் வகையினருக்கு செய்த உதவி கல்லில் செதுக்கி வைத்த கல்வெட்டு போல் என்றும் மறையாது நிற்கும். ரெண்டாம் வகை தண்ணீர் மேல் எழுதிய கதை போல் காணாமல் போகுமாம். 

நல்லார் ஒருவர்க்குச் செய்த உபகாரம்
கல்மேல் எழுத்துப் போல் காணுமே - அல்லாத
ஈரமிலா நெஞ்சத்தார்க்கு ஈந்த உபகாரம்
நீர் மேல் எழுத்துக்கு நேர். 

நிறைய பேருடன் பழகுகிறோம். நண்பர்கள் என்று அவர்களை நினைக்கும்போது அவர்கள் ஏழைகளாக இருந்தாலும் நேர்மை, பண்பு, இனிய ஸ்வபாவம் கொண்டு நமது பெருமதிப்பைப் பெறுகிறார்கள். ஏதோ காலத்தின் கோளாறினால் நொடித்துப் போயிருந்தாலும் அவர்களது பரந்த மனப்பான்மை, நற்குணம், நம்மை மகிழ்விக்கிறது. இது எது போலவாம் தெரியுமா?

பாலை எவ்வளவு காய்ச்சி சுண்ட வைத்தாலும் அதன் சுவை கூடுமே தவிர குறையாது அல்லவா? அதுபோலவும், வெண்மையான சங்கு பார்த்திருக்கிறீர்களா. சென்னைக் கடற்கரையிலும் பொருட்காட்சி சாலையிலும் தான் பெரிய வெண் சங்கு பார்க்கலாம். அதை நெருப்பில் வாட்டி சுட்டால் கூட அதன் வெண்மை நிறம் மாறாது. அது போலவும் தான் இப்படிப்பட்ட நல்லவர்களுடன் நாம் கொண்ட நட்பு.

அட்டாலும் பால் சுவையில் குன்றாது அளவளாய்
நட்டாலும் நண்பு அல்லார் நண்பு அல்லர்
கெட்டாலும் மேன்மக்கள் மேன்மக்களே சங்கு
சுட்டாலும் வெண்மை தரும். 

தலைகீழே நின்றாலும் சில காரியங்கள் நமக்கு கை கூடவில்லை என்பதை கண்கூடாக காண்கிறோமே. இது எதனால்? நடக்கவேண்டிய வேளை இன்னும் வரவில்லை. நேரம் நல்ல நேரமாக மாறவில்லை .இறைவன் அருள் இன்னும் கிட்டவில்லை. தக்க நேரத்தில் தானே வரும். எடுத்த காரியம் நிறைவேறும். இது எது போலவாம் தெரியுமா?
உயரமாக வாளிப்பாக வளர்ந்தாலும், வளர்த்தாலும் ஒரு மரத்தில் பழங்கள் தோன்றிவிடாது. அது பழுக்கும் காலமும் பருவமும் வந்தால், தானே குலை குலையாக பழங்களைத் தரும். அதுவரை பொறுமை வேண்டும். 

அடுத்து முயன்றாலும் ஆகும் நாள் அன்றி
எடுத்த கருமங்கள் ஆகா - தொடுத்த
உருவத்தால் நீண்ட உயர்மரங்கள் எல்லாம்
பருவத்தால் அன்றிப் பழா. 

சிலர் உறுதியானவர்கள். தளர்வற்றவர்கள். எது வந்தாலும் தாங்கக்கூடிய திட மனம் பெற்றவர்கள். பயமா? கிலோ என்ன விலை என்று கேட்பவர்கள். உயிர் போகும் வரை, கடைசி வரை எதிர்த்து நிற்பவர்கள், தொய்ந்து போக மாட்டார்களே. இவர்களை எதற்கு ஒப்பிடலாம் என்று யோசித்தால் ஒரு உதாரணம் கிடைத்து விட்டதே. பெரிய கருங்கல், பாராங்கல் தூண் ஒன்று எதிரே தெரிகிறது பார்த்தாயா? அதன் மீது எத்தனை சுமை ஏற்றினாலும் தாங்கி நிற்கும். வளையாது. தாங்க முடியாத அளவுக்கு அதன் மீது சுமையேற்று. ஒரு நிலையில் பிளந்து விழுமே அன்றி வளையாது. 
அப்படிப்பட்டவர்கள் மேலே சொன்ன நபர்கள்.

உற்ற இடத்தில் உயிர் வழங்கும் தன்மையோர்
பற்றலரைக் கண்டால் பணிவரோ? - கல்தூண்
பிளந்து இறுவது அல்லால் பெரும் பாரம் தாங்கின்
தளர்ந்து வளையுமோ தான். 

நல்ல ஆசாமி அவன் என்று ஒருவனைப் பற்றி பேசுகிறோம். அவனைப் பார்க்க விருப்ப மாகிறது. அவனோடு பேசும்போது காது இனிக்கிறது. வாய் மணக்கிறது. அவனது சிறப்பு மிக்க குணங்களை வருவோர் போவோர் போகும் இடம் எல்லாம் சொல்கிறோம். நினைவு கூறுகிறோம். எப்படி அவர்களிடம் இத்தகைய காந்த சக்தி? இந்த வியப்பு, ஒரு எளிய , அர்த்தம் தேடிப்போகத் தேவையில்லாத இதோ இந்த பாட்டில் இருக்கிறது: 

நல்லாரைக் காண்பதுவும் நன்றே; நலம்மிக்க
நல்லார் சொல் கேட்பதுவும் நன்றே - நல்லார்
குணங்கள் உரைப்பதுவும் நன்றே; அவரோடு
இணங்கி இருப்பதுவும் நன்று. 

அதே நேரத்தில் ஒரு சில ஆசாமிகளை ஏன் தெரிந்து கொண்டோம் என்று வருத்தப்பட வேண்டியிருக்கிறது. இவ்வளவு மோசமாக கூடவா ஒருவன் இருக்க முடியும். எது எடுத்தாலும் அதில் ஒரு தகராறு, பொய், சுயநலம், அடாவடி, லஞ்ச லாவண்யம், இப்படிப்பட்டவனோடு சேருவது இருக்கட்டும். பேசுவது இருக்கட்டும். பார்த்தாலே நம்மையும் அவன் குணம் ஒட்டிக்கொள்ளும். நினைத்தாலே நாமும் அவனாக மாறிவிடுவோம் என்கிற பயம் வரும். இதை எவ்வளவு அழகாக இந்த சின்ன கவிதை விளக்குகிறது. 

தீயாரைக் காண்பதுவும் தீதே; திரு அற்ற
தீயார் சொல் கேட்பதுவும் தீதே - தீயார்
குணங்கள் உரைப்பதுவும் தீதே; அவரோடு
இணங்கி இருப்பதுவும் தீது. 

கண்ணுக்கெட்டியவரை பச்சைப் பசேல் என்று நெல் மணம் வீசும் வயல். (இப்போது சில இடங்களில் தான் காண்கிறோம்) ஒரு துறவு கிணற்றில் ஏற்றம் இறைத்து நீர் பாய்ச்சுவார்கள், அப்போதெல்லாம் போர் வெல் என்கிற குழாய் கிணறு கிடையாதே. ஏற்றமிறைப்பவர்கள் வாய் விட்டு உரக்க பாடுவார்கள். நாற்று நடும் பெண்களின் நாட்டுப்பாடல்களை நான் கேட்டிருக்கிறேன். இறைக்கும் நீர் சிறிய மண் கால்வாய்கள் வழியாக நிலத்தின் எல்லா பகுதிகளுக்கும் வரப்பை ஒட்டி பரவும். ஆங்காங்கே புல்லின் குடும்பம் கூட நெல்லுக்கு ஒரு பக்கமாக வாழ்ந்து வரும். அதற்கு யார் வேளா வேளைக்கு நீர் பாய்ச்சுவார்கள்? ஏதோ நெல் செய்த புண்யத்தில் தனக்கும் வாழ்க்கை நீடிக்க நீர் கிடைக்கிறதே என்று அந்த புல் கூட்டம் சந்தோஷம் கொள்கிறதைப் பார்க்கும்போது எது மனதில் தோன்றுகிறது தெரியுமா?  
ஒருவன் நல்லவன், இந்த உலகில் எங்கோ இன்னும் இருக்கிறான், இறைவன் அந்த ஒரு நல்லவன் வாழ அருளும் மழையினால் மற்ற புல் ஜென்மங்களான நமக்கும் மழை கிடைக்கிறதே. 

நெல்லுக்கு இறைத்த நீர் வாய்க்கால் வழி ஓடிப்
புல்லுக்கும் ஆங்கே பொசியுமாம் - தொல் உலகில்
நல்லார் ஒருவர் உளரேல் அவர் பொருட்டு
எல்லார்க்கும் பெய்யும் மழை.