Na nonnanunno -Sanskrit Sloka with meaning

न नोननुन्नो नुन्नोनो ।

नाना नानानना ननु ।।

नुन्नोऽनुन्नो ननुन्नेनो ।

नानेना नुन्ननुन्ननुत् ।।

पदच्छेदः 

न(4) ना(3) ऊननुन्नः(2) नुन्नोनः(5) ना(6) अना(7) नानाननाः(1) ननु(8) । नुन्नः(10) अनुन्नः(11) ननुन्नेनः(9) न (14) अनेनाः (13) नुन्ननुन्ननुत् (12) ।

पदविश्लेषणम्: 

नानाननाः - नानाप्रकाराणि आननानि येषां ते नानाननाः (अनेकमुखयुक्ताः इत्यर्थः)

ऊननुन्नः - ऊनेन निकृष्टेन नुन्नः विद्धः ऊननुन्नः । (नीचेन पराजितः इत्यर्थः)

नुन्नोनः - नुन्नः ऊनः येन सः नुन्नोनः 

अना - न ना अना (अपुरुषः इत्यर्थः)

ननुन्नेनः - नुन्नः पराजितः  इनः स्वामी यस्य सः नुन्नेनः, न विद्यते नुन्नेनः यस्य सः ननुन्नेनः।

नुन्ननुन्ननुत् - अतिशयेन नुन्नः नुन्ननुन्नः । नुन्ननुन्नान् नुदति इति नुन्ननुन्ननुत् ।

अन्वयः (संस्कृतवाक्यरचनापद्धतिः)

हे नानाननाः, ऊननुन्नः ना न । नुन्नोनः ना अना ननु । ननुन्नेन नुन्नः अनुन्नः । नुन्ननुन्ननुत् अनेनाः न ।

अन्वयार्थ:

 हे नानाननाः - हे नाना मुखवालों, 

ऊन - नीच पुरुष से

नुन्नः - हारा हुआ 

ना न - मनुष्य नहीं है । 

नुन्नोनः - नीचपुरुष को पराजित करनेवाला या हरानेवाला 

ना - मनुष्य 

अना - पुरुष नहीं है  

ननु - ना..??

ननुन्नेनः - (न+नुन्न+इन) जिन का स्वामि कभी हारा न हो वह  

नुन्नः अपि - हारा हुआ हो कर भी

अनुन्नः- जीतता है । 

नुन्ननुन्ननुत् - अति पीडित को भी पीडा देने वाला 

न अनेनाः - मनुष्य निर्दोषी नहीं है ।

विवरण:

क्रिस्ताब्द पांचवी सदी के आरंभ के भारतर्ष में संस्कृतभाषा की उच्छ्राय स्थिति की यह श्लोक एक उदाहरण है । इस अवधी में "भारवि" नाम के एक प्रसिद्ध कविवर्य के करकमलों से लिखे गये "किरातार्जुनीयम्" नाम के ग्रंथ का 15 वे सर्ग का 14 वां श्लोक है । केवल "न" व्यंजन का उपयोग कर के सुलभ अनुष्टुप् छंद में इस श्लोक की रचना कविवर्य के करकमलों से हुआ है । यह ग्रंथ ऐसे ही विचित्र अक्षरों से युक्त, तथा विचित्र अर्थवाले श्लोकों से सजा हुआ है । ऐसे विशेषताओं के अतिरिक्त इस ग्रंथ में राजनीति के बारे में ऐसे श्लोक हैं जो पढनेवालों को राजनीतिशास्त्र के बारे में बहुत उपयोगी हैं । भारवी के करकमलों से विरचित इस ग्रंथ को छोडकर कोई अन्य ग्रंथ उपलब्ध नहीं हुआ है । अन्य कवियों की तरह यह कवि भी अपने व अपने काल के बारे में विवरण देनें में संकोच किया है । कहा जाता है कि "भारवेरर्थगौरवम्" इन के इस महान ग्रंथ में शब्दों के अर्थ को ही बहुत प्राधान्य दिया गया है । इस ग्रंथ में राजनीति के साथ साथ श्रृंगार रस से भरे श्लोक हैं, तथा वीररस से भरे किरात - अर्जुन के मध्य हुए युद्धों का भी वर्णन श्लोक हैं । ऐसे महान् संस्कृतकवियों के करकमलों से ही संस्कृतभाषा आज अपने उत्तुंगशिखर पर विराजमान है और आगे भी रहेगा । 

इस एकाक्षरी श्लोक में भगवान श्री कार्तिकेय अपने सैन्य प्रथमगण के सैनिकों से कह रहे हैं कि हे अनेकमुखवाले प्रथमगण के सैनिकों, नीच पुरुष से हारा हुआ पुरुष नीच नहीं होता । नीच पुरुष को हरानेवाला भी नीच नहीं होता । जिसका स्वामी कभी हारा हुआ न हो, वह हार कर भी जीतता है । अत्यंत पीडित मनुष्य को पीडा देनेवाला निर्दोषी नहीं होता । 

तात्पर्य यह है कि अर्जुन के बाणप्रहारों से शिव जी के प्रथमगण के सैनिकों को भय लगा । वे सब रणभूमी छोडकर भागने लगें । तब उन सैनिकों के मुखिया षण्मुख या कार्तिकेय जो शिव जी के पुत्र हैं, उन्हों ने सैनिकों का उत्साह बढाने के लिये यह कहा कि अर्जुन एक नीच या आप लोगों से कम युद्धशास्त्र जाननेवाला एक ऋषि है । एक सामान्य नीच ऋषि के हाथों से आप की हार हो रही है, आप लोग मनुष्य नहीं हो, यदि आप लोग उस अकेले ऋषि को हरायेंगे तो भी आप उन्नती को प्राप्त नहीं कर सकतें । आप लोगों का स्वामी भगवान श्रीशिव हैं जो कभी भी न हारें हैं । आप लोगों की हार से वह भगवान हारे हुए दिखने पर भी युद्ध में वह भगवान ही जीतेंगे । युद्ध से जो पीडा उन को प्राप्त हुआ है उस पीडित शिव जी को युद्धभूमी में अकेला छोडकर भागने पर जो पीडा उन को होता है उस पीडा को प्रदान करनेवाले आप लोग पुण्य नहीं, बल की दोष भरित पाप ही पा लेते हैं ।

इस श्लोक में कार्तिकेय महारथी अर्जुन को एक सामान्य ऋषि ही समझ रहें हैं । नीच या नुन्न पद का अर्थ सामान्य मनुष्य होता है जिस में दूसरे व्यक्ति से भी कम गुण या विशेषता होते हैं । 

इस श्लोक में पदच्छेद करने के बाद प्रति पद के अंत में दिखायी गयी संख्याओं को यदि समान रूप से 1, 2, 3, 4 जैसे जोड दिया जाये तो श्लोक का अन्वयवाक्य बनता है । 

ನ ನೋನನುನ್ನೋ ನುನ್ನೋನೋ |

ನಾನಾ ನಾನಾನನಾ ನನು ||

ನುನ್ನೋ$ನುನ್ನೋ ನನುನ್ನೇನೋ |

ನಾನೇನಾ ನುನ್ನನುನ್ನನುತ್ ||

ಪದಚ್ಛೇದ:

ನ (4) ನಾ (3) ಊನನುನ್ನಃ (2) ನುನ್ನೋನಃ (5) ನಾ (6) ಅನಾ (7) ನಾನಾನನಾಃ (1) ನನು (8) ನುನ್ನಃ (10) ಅನುನ್ನುಃ (11) ನನುನ್ನೇನಃ (9) ನ (14) ಅನೇನಾಃ (13) ನುನ್ನನುನ್ನನುತ್ (12)

ಪದವಿಶ್ಲೇಷಣ:

ನಾನಾನನಾಃ - ನಾನಾಪ್ರಕಾರಾಣಿ ಆನನಾನಿ ಏಷಾಂ ತೇ ನಾನಾನನಾಃ (ಅನೇಕಾ ಆಸ್ಯಾಃ ಏಷಾಂ ತೇ)

ಊನನುನ್ನಃ - ಊನೇನ ನಿಕೃಷ್ಟೇನ ನುನ್ನಃ ವಿದ್ಧಃ ಊನನುನ್ನಃ  

ನುನ್ನೋನಃ - ನುನ್ನಃ ಊನಃ ಯೇನ ಸಃ ನುನ್ನೋನಃ 

ಅನಾ - ನ ನಾ ಅನಾ 

ನನುನ್ನೇನಃ - ನುನ್ನಃ ಇನಃ ಯೇನ ಸಃ ನುನ್ನೇನಃ.  ನ ವಿದ್ಯತೇ ನುನ್ನೇನಃ ಯಸ್ಯ ಸಃ ನನುನ್ನೇನಃ 

ನುನ್ನನುನ್ನನುತ್ - ಅತಿಶಯೇನ ನುನ್ನಾಃ ನುನ್ನನುನ್ನಾಃ, ನುನ್ನನುನ್ನಾನ್ ನುದತಿ ಇತಿ ನುನ್ನನುನ್ನನುತ್.

ಅನ್ವಯಃ (ಸಂಸ್ಕೃತವಾಕ್ಯರಚನಾಪದ್ಧತಿಃ)

ಹೇ ನಾನಾನನಾಃ, ಊನನುನ್ನಃ ನಾ ನ. ನುನ್ನೋನಃ ನಾ ಅನಾ ನನು..??  ನನುನ್ನೇನಃ ನುನ್ನಃ ಅಪಿ ಅನುನ್ನಃ. ನುನ್ನನುನ್ನನುತ್ ಅನೇನಾಃ ನ.

ಅನ್ವಯಾರ್ಥ:

ಹೇ ನಾನಾನನಾಃ - ಹೇ ಅನೇಕಮುಖವುಳ್ಳ ಸೈನಿಕರೇ, 

ಊನ - ನೀಚನಿಂದ

ನುನ್ನಃ - ಸೋತಂತಹ

ನಾ - ಪುರುಷನು 

ನ - ಇಲ್ಲ. 

ನುನ್ನೋನಃ - ನೀಚನನ್ನು ಸೋಲಿಸುವ 

ನಾ - ಮನುಷ್ಯನು

ಅನಾ - ಮನುಷ್ಯನಲ್ಲ 

ನನು - ಅಲ್ಲವೇ..??  

ನನುನ್ನೇನಃ - ಯಾವನ ಸ್ವಾಮಿಯು ಎಂದೂ ಸೋತಿಲ್ಲವೋ ಅವನು

ನುನ್ನಃ ಅಪಿ - ಸೋತಿದ್ದರೂ ಕೂಡ

ಅನುನ್ನಃ - ಗೆಲುವು ಉಳ್ಳವನು.

ನುನ್ನನುನ್ನ - ಅತಿಯಾಗಿ ಪೀಡಿತನಾದವನನ್ನು

ನುತ್ - ಪೀಡಿಸುವವನು

ಅನೇನಾಃ ನ - .ನಿರ್ದೋಷಿಯಲ್ಲ.

ವಿವರಣೆ:

ಕ್ರಿ.ಶ. 5 ನೇ ಶತಮಾನದ ಆದಿಯಲ್ಲಿ ಭರತಖಂಡದ ದಕ್ಷಿಣಭಾಗದಲ್ಲಿ ಜೀವಿಸಿದ್ದರೆನ್ನಲಾದ ಶ್ರೀಭಾರವಿಯು ಒಬ್ಬ ಮಹಾನ್ ಕವಿವರರಾಗಿದ್ದರು. ಬಹುಶಃ ಸಂಸ್ಕೃತದ ಎಲ್ಲ ಕವಿಗಳೂ ತಮ್ಮ ಜೀವನ, ಕಾಲಾದಿಗಳನ್ನು ಮರೆಮಾಚಿ ಕೇವಲ ಜ್ಞಾನಪ್ರಸಾರಕ್ಕೆ ಒತ್ತು ಕೊಟ್ಟಂತೇ ಈ ಕವಿಯೂ ಕೂಡ ಹಾಗೆಯೇ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ಆದರೆ ಭಾರತೀಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿ, ಸಾಹಿತ್ಯವನ್ನು ಅಧ್ಯಯನಮಾಡಬೇಕೆಂದರೆ ಇಂತಹ ಮಹಾನ್ ಕವಿಗಳ ಗ್ರಂಥಗಳನ್ನು ಆಳವಾಗಿ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಲೇಬೇಕು. ಸಂಸ್ಕೃತಸಾಹಿತ್ಯವು ಇಂತಹ ಕವಿವರ್ಯರು ವಿರಚಿಸಿದ ಮಹಾನ್ ಗ್ರಂಥಗಳಿಂದಲೇ ಉಚ್ಛ್ರಾಯ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ತಲುಪಿತ್ತು ಹಾಗೂ ಇನ್ನೂ ಅದೇ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಆಚಂದ್ರಾರ್ಕವಾದ ಕಾಲದವರೆಗೂ ಮುಂದುವರೆಯುತ್ತದೆ. "ಭಾರವೇರರ್ಥಗೌರವಮ್" ಎಂಬ ಶ್ಲೋಕದ ಪಾದದ ಪ್ರಕಾರ ಭಾರವಿ ಕವಿವರ್ಯರು ಪದಗಳ ಅರ್ಥಗೌರವವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಿಬರೆಯುವ ಕವಿಗಳು ಎಂಬ ವಿಷಯವು ಅವರು ರಚಿಸಿದ "ಕಿರಾತಾರ್ಜುನೀಯಮ್" ಎಂಬ ಗ್ರಂಥದಿಂದ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಗ್ರಂಥವು ಕೇವಲ ಕಾವ್ಯದೃಷ್ಟಿಯಿಂದಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ರಾಜಕೀಯ, ನೈತಿಕ, ಲಾಕ್ಷಣಿಕ, ಮತ್ತು ಶೌರ್ಯಿಕ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದಲೂ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ವಾದ ಗ್ರಂಥವಾಗಿದೆ. ಈ ಗ್ರಂಥದಲ್ಲಿ ಅರ್ಜುನನ ತಪೋ ವರ್ಣನೆ, ಹಿಮಾಲಯ ಪರ್ವತದ ವರ್ಣನೆ, ಋತುಗಳ ವರ್ಣನೆ ಮುಂತಾದವುಗಳು ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಟ್ಚಿದಂತೇ ಇರುತ್ತವೆ. 

ಪ್ರಸ್ತುತ ಶ್ಲೋಕವು ಈ ಉದ್ಗ್ರಂಥದ 15 ನೇ ಸರ್ಗದ 14 ನೇ ಶ್ಲೋಕವಾಗಿದೆ. ಅತ್ಯಂತ ಸುಲಭವಾದ ಅನುಷ್ಟುಪ್ ಛಂದಸ್ಸಿನಲ್ಲಿರುವ ಈ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ ಕೇವಲ "ನ" ಎಂಬ ವರ್ಣವನ್ನು ಉಪಯೋಗಿಸಿ ಕವಿವರ್ಯರು ತಮ್ಮ ಕರಕಮಲಗಳಿಂದ ವಿರಚಿಸಿ ಕಾವ್ಯರಸಿಕರಿಗೆ ಅಲೌಕಿಕವಾದ ಆನಂದವನ್ನು ನೀಡಿದ್ದಾರೆ. 

ಅರ್ಜುನನು ಇಂದ್ರಕೀಲ ಪರ್ವತದಲ್ಲಿ ಶ್ರೀರುದ್ರದೇವರನ್ನು ಕುರಿತು ಕಠಿಣ ತಪವನ್ನು ಆಚರಿಸುತ್ತಾನೆ  ಆತನ ತಪವನ್ನು ಹಾಗೂ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಪರೀಕ್ಷಿಸಲು ರುದ್ರದೇವರು ಮೂಕಾಸುರನೆಂಬ ಅಸುರನನ್ನು ಹಂದಿಯ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಕಳುಹಿಸುತ್ತಾನೆ ಹಾಗೂ ತಾನೇ ಸ್ವತಃ ಕಿರಾತನ ವೇಷದಲ್ಲಿ ಅದನ್ನು ಬೆನ್ನಟ್ಟಿಕೊಂಡು ಬರುತ್ತಾನೆ. ತಪೋಭಂಗವಾಗುತ್ತದೆ ಎಂಬ ಚಿಂತೆಯಿಂದ ಅರ್ಜುನನು ಬಾಣ ಹೂಡುತ್ತಾನೆ. ಅದೇ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಶಿವನೂ ಬಾಣ ಹೂಡುತ್ತಾನೆ. ಮೂಕಾಸುರನ ವಧೆ ಆದಮೇಲೆ ಬಾಣವನ್ನು ಯಾರು ಮೊದಲು ಪ್ರಯೋಗಿಸಿದರು ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆ ಉದ್ಭವಿಸುತ್ತದೆ. ಆಗ ಅರ್ಜುನನಿಗೂ ಹಾಗೂ ಶಿವನು ಹಂದಿಯನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಬರಲು ಕಳಿಸಿದ ದೂತನಿಗೂ ವಾದವಾಗುತ್ತದೆ. ಶಿವನು ತನ್ನ ಪ್ರಮಥ ಗಣಗಳನ್ನು ಕಾರ್ತಿಕೇಯನ ಸಾರಥ್ಯದಲ್ಲಿ ಯುದ್ಧಕ್ಕೆ ಕಳುಹಿಸುತ್ತಾನೆ. ಅರ್ಜುನನ ಬಾಣಗಳ ಪ್ರಹಾರಕ್ಕೆ ತತ್ತರಿಸಿದ ಪ್ರಮಥಗಣಗಳ ಸೈನಿಕರು ದಿಕ್ಕೆಟ್ಟು ರಣಭೂಮಿಯಿಂದ ಓಡಲಾರಂಭಿಸುತ್ತಾರೆ. ಆಗ ಕಾರ್ತಿಕೇಯನು ಈ ಶ್ಲೋಕವನ್ನು ಪ್ರಮಥಗಣಗಳ ಸೈನಿಕರನ್ನು ಕುರಿತು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ. ಹೇ ಪ್ರಮಥಗಣಗಳ ಸೈನಿಕರೇ, ನೀಚನಿಂದ ಸೋತಂತಹ ಮನುಷ್ಯನು ಮನುಷ್ಯನಲ್ಲ, ಅದೇ ರೀತಿ ನೀಚನನ್ನು ಸೋಲಿಸುವ ಮನುಷ್ಯನೂ ಸಹ ಮನುಷ್ಯನಲ್ಲ ಅಲ್ಲವೇ..? ಯಾವ ಸೈನಿಕನ ಸ್ವಾಮಿಯು ಸೋಲುವುದೇ ಇಲ್ಲವೋ ಅಂತಹ ಸೈನಿಕನು ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಸೋತರೂ ಗೆದ್ದವನೇ ಆಗುತ್ತಾನೆ. ನಿಮ್ಮ ಸೋಲಿನ ಸುದ್ದಿಯಿಂದ ಶಿವನಿಗೆ ಈಗ ದುಃಖವಾಗಿದೆ. ನೀವು ರಣರಂಗದಿಂದ ಓಡಿದ ವಿಷಯ ಅವನಿಗೆ ಇನ್ನೂ ವೇದನೆಯುಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ. ಈ ರೀತಿ ನೋವುಂಟಾದ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ಮತ್ತೆ ನೋವುಂಟು ಮಾಡುವ ಮನುಷ್ಯನು ನಿರ್ದೋಷಿಯಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ. ಅವನು ಮಹಾಪಾಪಿಯಾಗುತ್ತಾನೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ಯುದ್ಧಕ್ಕೆ ಮರಳಿ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ. 

ಈ ಗ್ರಂಥದ ಈ 15 ನೇ ಸರ್ಗದಲ್ಲಿ ಇಂತಹ ಶ್ಲೋಕಗಳು ಹೇರಳವಾಗಿವೆ. "ಯಮಕಾಲಂಕಾರ" ದ ವಿಶೇಷತೆಯನ್ನು ನೋಡಬೇಕಾದರೆ ಹಾಗೂ ಆನಂದಿಸಬೇಕಾದರೆ ಕಾವ್ಯರಸಿಕರು ಓದಲೇಬೇಕಾದ ಗ್ರಂಥಕಾವ್ಯವಿದು. 

ಪದಚ್ಛೇದವಿಭಾಗದಲ್ಲಿರುವ ಪದಗಳ ಮುಂದೆ ನಮೂದಿಸಿದ ಸಂಖ್ಯೆಗಳನ್ನು ಅನುಕ್ರಮವಾಗಿ 1,2,3,4 .. ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಜೋಡಿಸಿದರೆ ಅನ್ವಯವಾಕ್ಯವು ತಯಾರಾಗುತ್ತದೆ.

ಓಂ ನಮೋ ಭಗವತೇ ಹಯಾಸ್ಯಾಯ ||

Blessing for a marriage - Periyavaa

*'சவரன்  இங்கே  வரன் எங்கே?"*

கல்வியிலும் பண்பாட்டிலும்  ஒழுக்கத்திலும் சிறந்த  ஒரு அரசியல்வாதியை நினைவு கூற   இந்த கட்டுரை தேவைப்படுகிறது.   

ராதாகிருஷ்ணன் என்பவன் டாக்டராக  ஆசைப்பட்டாலும்  மார்க் போதவில்லை.  ஆகவே  விஞ்ஞான முதுநிலைக்கு M.Sc  படித்து அதன்மூலம் டாக்டராக திட்டம். அவனது   தலைமை உபாத்தியாயராக  இருந்து  தகுதி காரணமாக  ராஜா ஐயர் தமிழக மாநில  மேலவை  அங்கத்தினராக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டவர்.ராதாகிருஷ்ணனுக்கு  ராஜா ஐயரிடம்  மதிப்பு உண்டு. வந்து வணங்கினான்.

''என்னப்பா  ராதாகிருஷ்ணா, M.Sc  பரிக்ஷை எல்லாம்   எப்படி எழுதி இருக்கிறாய்?''' நன்றாக எழுதி முதலிடத்தில் வருவேன்... இருந்தாலும்....''' ஏன்  என்ன சந்தேகம்?'' 'பரிக்ஷை முடிவுகள்  நாளைக்கு வெளிவருது. மருத்துவ கல்லூரி விண்ணப்பம் சமர்ப்பிக்க  நாளையே கடைசிநாள். எப்படி  விண்ணப்பிப்பது...?' சென்னை போன்ற  நகரங்களில் உடனே பல்கலைக்கழகத்துக்கு சென்று  முடிவு அறியலாம்.  இந்த ஊர்  ராமநாதபுரத்துக்கு ஒரு நாள் தள்ளி தான் முடிவு தெரியும்.....''நீ சொல்வதைப்பார்த்தால்கிராமத்து  மாணவர்களுக்கு இது  சட்டத்துக்கு புறம்பான  அநீதியா?'. ''ஆமாம்  ஸார் ''''நிச்சயமாகவா?''' ஆமாம் ஸார்  '''கவலைப்படாதே. நான் முதலமைச்சரிடம் பேசுகிறேன்.  மருத்துவ கல்லூரி  விண்ணப்ப  கடைசிநாளை தள்ளிப்போட முடியுமா என்று பார்க்கிறேன்.  சாயந்திரம் வந்து பார்'. அப்போதெல்லாம் வீடுகளில் டெலிபோன் கிடையாது. தபாலாபீஸ் போய்  முதலமைச்சர் காரியதரிசிக்கு போன் செய்து  விஷயம் சொல்லி, அவரும் உடனே  முதலமைச்சரிடம் இந்த விஷயம் சென்றது.

ராஜா ஐயர்  சொன்னால் அது நியாயமான விஷயமாக இருக்கும் என்று  முதலமைச்சர்  அன்றிரவு அரசாங்க உத்தரவை ஆணையிட்டு    விண்ணப்பிக்கும் கடைசிநாள் தள்ளிப்போடப்பட்டது. இப்படிப்பட்ட  ராஜா ஐயர்    மஹாபெரியவா பக்தர். தாராள மனசு. எல்லோருக்கும்  வித்யாசம் இன்றி உதவுபவர்.

ராஜா ஐயர் 1974ல்  மறைந்தபோது  அவரது ரெண்டு மகள்களுக்கும்  திருமணமாகவில்லை. பொருத்தமான வரன் கிடைக்கவில்லை.  மஹா பெரியவாளைப் போய் பாருங்கள் என்று நண்பர்கள் சொன்னதால்  அவர் மகன் சூர்யநாராயணன்  கலவைக்கு சென்றார். 

சாயந்திரம் ஐயர் சூர்யநாராயணன் கலவையில் குளத்தருகே  ஒரு பக்கம்  நிற்கிறார்.  கிருதா, சட்டை, மீசையோடு...ரெண்டு சகோதரிகளில் மூத்தவர் குளத்தின் மறுபக்கத்தில் மஹா பெரியவா வருகைக்கு  காத்திருக்கிறார்.  

சூர்யநாராயணன் அருகே   ஒரு  வயசான  மைலாப்பூர்   மடிசார் மாமி.  மஞ்சள் பூசிய முகத்தில் நெற்றியிலும்  வகிட்டிலும்  ஏராளமான சிவப்பு  குங்குமம். கழுத்தில் கனமான தங்கச்சங்கிலி கோர்த்த  தொங்க தொங்க  தாலி, வைர  மூக்குத்தி  பேசரி, அதற்கேற்ப  காதுகளில்  டால் அடிக்கும்  பெரிய தோடுகள்   ''ஜெயஜெய சங்கர  ஹரஹர சங்கர'' என்று  சொல்லிக் கொண்டே  கையில் மூங்கில் தட்டில் பழங்கள் .   மகா பெரியவா  தரிசனத்துக்கு காத்திருக்கிறாள்.

திடீரென்று கூட்டத்தில் ஒரு  சலசலப்பு. இதோ  மின்னல் மாதிரி பெரியவா மூன்று  சிஷ்யர்களுடன் வந்தார்.  அவரது  குரு சமாதியில் பிரார்த்தனை முடிந்து எல்லோரையும்  பார்த்தார். அவர் பார்வை சூர்யநாராயணன் மேல் விழுந்தது.  வார்த்தையால் விளக்க முடியா  அதிர்ச்சி, நடுக்கம் சூர்யாவிற்கு.  பெரியவா நடந்து வந்தவர்  சூரியநாராயணன் அருகே வந்தார். அதே பார்வை  இதயம் வரை ஊடுருவியது.   

பெரியவா சூரியா  அருகே வந்தபோது  ஒரு சிஷ்யன்   பெரியவா ஜாடைகாட்ட   ''நீங்க யாரு?''  என்று விசாரித்தான்.

'' நான் ராமநாதபுரம் எம். ராஜா ஐயர் புள்ளை ' . சூர்யநாராயணன் உரக்க சொன்னது  மஹா  பெரியவா காதில் விழுந்தது.  மஹா பெரியவா  நடந்து உள்ளே சென்றார்.  நேரமாகியது. வெளியே வரவில்லை. காத்திருந்த  வயசான மாமி  பொறுமை இழந்து  சூர்யாவிடம் கேட்டாள் :

'' ஏண்டாப்பா, இன்னிக்கு வெள்ளிக்கிழமை . விசேஷமான நாள்.  நான் பரமேஸ்வரனையே தரிசித்த பாக்யம் கிடைச்சுது.   நீ  எதுக்கு  இந்தமாதிரி பேண்ட்,  சட்டை, கிருதா, மீசையோடு வந்தியோ தெரியல. அவரது தர்சனம் கிடைக்கற நேரத்தில் பெரிசா கத்தறே . இப்படி பண்ணறது நல்லதா?  இது தான்  நீ   பெரியவாளுக்கு தர மரியாதையா? சொல்லு ?''  மாமி குமுறினாள் .

சூர்யாவின் மனைவி அருகே நின்றிருந்தாள் . அவளுக்கும்  மாமி  சொல்வது ஞாயம் என்று பட்டாலும்  கணவனிடம் எப்படி சொல்வது...  தலைகுனிந்து பேசாமல் இருந்தாள்.

 ''இவர் இப்படி கத்தியிருக்க வேண்டாம்'' என்று மனதில் நினைத்துக் கொண்டாள்.

''சரி நாம இங்கிருந்து தூர குளத்தை தாண்டி வாசல் பக்கம் போயிடுவோம்' என்று  சூர்யாவும் மனைவியும்  வெளியே நகரும்போது  உள்ளேயிருந்து  மின்னல் ஒளி மீண்டும் வெளியே வந்தது.

கடகடவென்று ்சூர்யா  சட்டையை கழட்டினார். மெதுவாக நகர்ந்து சுவரை ஒட்டி குற்ற  உணர்ச்சியோடு  நின்றபோது  ஒரு அதிசயம் நிகழ்ந்தது.  இதற்கு அருகே இருந்தவர்கள் சாக்ஷி. சுவரோரத்தில் சூர்யாவை  மஹா பெரியவா பார்த்துவிட்டார். அருகே ஜாடையில் அழைத்து  யார்?  என்று  கேட்டார்.

 '' ராஜா அய்யர் பிள்ளை, ராமநாதபுரம்'  என்று குரலை தாழ்த்தி சூர்யாவின் பதில்.

ஒரு சில நிமிஷ  மௌன கணங்கள்.  கண் மூடி இருந்தார். பிறகு   சில ஜாடைகள் செய்தார். சிஷ்யர்கள் அதை வார்த்தையில் வடித்தார்கள். பெரியவா ஜாடையாக  சொன்னது ராஜா ஐயரைப்  பற்றிய  பெரியவாவின் பழைய நினைவுகள்.  அவற்றை  சிஷ்யர்கள்  வார்த்தைகளில் சொன்னார்கள். முக்கால் மணிநேரம்.  சொன்ன  விஷயங்கள்:

ராஜா ஐயர் அப்போதைய ஜனாதிபதி டாக்டர் ராதாகிருஷ்ணன் கரங்களில் தேசிய விருது வாங்கியது. மேல் சபையில் ராஜா அய்யர் வழங்கிய, அளித்த பொது நல சேவைகள், அவரது  பெரியவா பக்தி,   பற்றி  கூறினார்கள். பெரியவாளும் சிஷ்யன் விளக்கியதைக் கேட்டுக் கொண்டிருந்தார்.

சூர்யாவுக்கு  மஹா பெரியவா தனது   தந்தையின் பெருமையை நன்றாக ஞாபகம் வைத்துக்  கொண்டு  சொல்லியதை கேட்கும்போது  ஆனந்தக்  கண்ணீர் ஆறாக பெருகியது. குழந்தை மாதிரி தேம்பி தேம்பி அழுதார்.

 ''எதுக்கு இப்போ வந்தே?'  --   ஜாடையில் மஹா பெரியவா கேட்டார். ''என் ரெண்டு சகோதரிகளுக்கும் நல்ல வரன் கிடைக்கலே. கல்யாணம் தள்ளிண்டே  போகிறது. கவலையா இருக்கிறது.   அப்பா  காலத்திலேயே நடக்கணும்னு  ஆசைப்பட்டார்  நடக்கலே. பெரியவாளை   தரிசனம் பண்ணி ஆசீர்வாதம் பெற வந்தோம்.'' பெரியவா சூர்யாவின் அருகே  இருந்த  சகோதரிகளில்  பெரிய  பெண்ணை பார்த்து ஜாடையாக ''இவளுக்கா?'' என்கிறார். ''ஆமாம்''.

பெரியவா சிரித்துக்கொண்டே தன் கழுத்து ருத்ராக்ஷத்தை தடவி காட்டி 'கல்யாணத்துக்கு பெண்ணுக்கு நகையெல்லாம் ரெடியா ?'' என்று கேட்கிறார்.

''ஆமாம் பெரியவா. சவரன்  எல்லாம் ரெடியாக இருக்கு. வரன்  தான் கிடைக்கலே ''

பெரியவா கண்கள் மலர்ந்தன. அருகே இருந்த அந்த பெண்ணை புன்சிரிப்போடு பார்த்தார், தலை அசைத்தார். தெய்வத்தின் கைகள் ஆசிர்வதித்தன. சாயந்திரம் மணி ஆறே முக்கால் ஆகிவிட்டது. வெளியே இருட்டு மயம். சென்னை திரும்பிப்  போக நேரமாயிற்று. எப்படி பெரியவாவிடமிருந்து உத்தரவு வாங்குவது?

''பெரியவா நான் உத்தரவு வாங்கிக்கலாமா?'' தைரியமாக சூர்யா கேட்டார்.

ஜாடையில் பதில் :  "மெட்றாஸ்லேருந்து எப்படி வந்தே?''

''கார்லே வந்திருக்கோம் பெரியவா ''. 

பெரியவா  ஒரு சிஷ்யனிடம் " "சென்னையில்  இன்னிக்கு மழையா?'' என்று ஜாடையில் கேட்கிறார். ''இல்லை'' என்கிறான். சில நிமிஷ மௌனம். ''போகும்போது ஜாக்கிரதை.''  ஜாடை காட்டி  அபய ஹஸ்தம் வாழ்த்தியது தெய்வம்.

என்ன  ஞான திருஷ்டி!  கார் கலவையிலிருந்து கிளம்பி  சிறிது தூரம்   சென்றவுடனே  சில வினாடிகளில் பேய் மழை. காஞ்சிபுரம்  போய்ச்  சேரவே  இரவு 11மணி ஆகியது.  மறுநாள்  05.07.75 காலை ஐந்து மணிக்கு  எப்படியோ  வெள்ளத்தில் சிக்கியவாறு ஜாக்கிரதையாக  ஒருவாறு மெட்ராஸ் வந்து சேர்ந்தார்கள். செய்தித்தாளில் 'காஞ்சிபுரம் இதுவரை முப்பது வருஷங்களில் காணாத பேய் மழை'' என்று கொட்டை எழுத்து. கலவையில்  பெரியவாளைத்  தரிசனம்  செய்த  மூன்றாவது  நாள்.08.07.1975.  சூர்யா சொல்வதை கேளுங்கள்:   ' 

''ரெண்டு வருஷம் முன்னே, 1973ல்  யாரோ ஒரு S K . வைத்யநாதன் M B A வோடு அப்பா  என் சகோதரி  ஜாதக  விஷயமாக   தொடர்பு கொண்டிருந்தவர் இன்று  காலை  'ஹலோ ஹலோ என்று பம்பாயிலிருந்து கத்தி கொர கொர சத்தத்தில் டெலிபோனில்  பேசினார்.

 '' இப்போ தான் என் பொண்ண கல்யாண விஷயமாக கொஞ்சம் மும்முரமா இறங்கி இருக்கேன் . அடுத்த மாசம் இதே தேதி 08.08.1975 மெட்ராஸ் வரேன். ஒரு சின்ன கண்டிஷன். பொண்ணை  எங்கப்பா அம்மா இருக்கிற உடுமலைப்பேட்டைக்கு நீங்க அழைச்சுண்டு வந்து காட்டணும். அவாளுக்கு திருப்தியா   OK சொல்லணும். இன்னொண்ணு. கல்யாணத்துக்கு  ஓஹோன்னு தாம் தூம் னு லாம் செலவு பண்ணவேண்டாம். சிம்பிளாக கல்யாணம் பண்ணினால் போதும். சீதனம் லாம் நாங்க வாங்க மாட்டோம்.' ''அப்புறம் என்ன?  பொண்ணுக்கு  கல்யாணமாகி பம்பாயில்  சௌர்யமாக ரெண்டு குழந்தைகளோடு இருக்கா''.  

சூர்யநாராயணன் சொல்வதைப்  போல்  எத்தனையோ பேர்  உலகம் பூரா மஹா  பெரியவா அனுக்கிரஹத்தைப் பத்தி சொல்றதை  நாமும் கேட்கிறோமே.  வாழ்க்கையில் கண்கண்ட தெய்வம் என்று ஒருத்தரை சொன்னால் அது மஹா பெரியவா தான்.. கோடிக்கணக்கான பக்தர்கள் அனுதினமும் அவர் கருணையில் வாழ்கிறோமே.

ஒரு குட்டி போனஸ்  விஷயம்: 

சூரியநாராயணன் பெரிய உத்யோகம் எல்லாம் பெரியவா ஆசிர்வாதத்தால்  பெற்று  இந்தியா திரும்பி அடையாறில் ''சங்கரம் '' என்று ஒரு வீடு கட்டி அங்கே தண்ணீர் இல்லாமல் BORE ரெண்டு தடவையும் பலன் தராமல் வருந்தி கடைசி முயற்சி பண்ணி பார்ப்போம்.   தண்ணீர் வரவில்லையென்றால்  வீட்டை விற்றுவிட்டு எங்காவது செல்லவேண்டியது தான்.... என்ற  நிலையில்   போர் தோண்டிய அன்று '' பெரியவா ஜெயந்தி''  . விடிகாலை 4.30மணிக்கு எழுந்து ஸ்னானம் செய்து பெரியவாளை   த்யானம் செய்தார். ஆட்கள் சப்தமாக போர் தோண்டிக் கொண்டிருக்க தண்ணீருக்கு பதிலாக புஸ் என்று காற்று தான் வந்து கொண்டிருந்தது. இதுவும் வீணா? சூர்யநாராயணன் தியானம் முடிந்து பெரியவா படத்துக்கு நமஸ்காரம் செய்து கொல்லைப்பக்கம் வந்து என்ன ஆச்சு  என்று விசாரித்தபோது அவர் மனைவி 

''ஜெட் பம்ப் வெறி பிடித்து நீரை  வெள்ளமா  கக்கிறது. வந்து பாருங்கோ.  போர் காராளுக்கே  ஆச்சர்யம் ''  என்றாள் . 

தண்ணீர்  வெள்ளத்தைப்   பார்ப்பதற்கு முன்  ஓடிப்போய்  கருணை வெள்ளத்தின் படம் முன் விழுந்து  நமஸ்காரம் செய்தார்  சூர்ய நாராயணன். தண்ணீர் இல்லை என்று அந்த பகுதியில்  அநேகர்  வீ டுகளை விற்றுவிட்டு போன நேரம் அது.  இந்த நிலையில்  சூர்யா வீட்டில்  நிகழ்ந்ததை மஹா பெரியவா   கருணை, தெய்வ அனுக்ரஹம் என்று சொல்லாமல் வேறு எப்படி சொல்வது?

Don't sell Rama naama

ஒரே ஒருமுறை சொல்லிய ராம நாம மகிமை!- காஞ்சி ஸ்ரீ மகா சுவாமிகள்

இறைவனின் நாமத்தை உச்சரிப்பதன் மகிமையைப் பற்றி காஞ்சி ஸ்ரீ மகா சுவாமிகள் சொல்லிய கதை இது:

பஜனை கோஷ்டி ஒன்று, வீதியில் நாம சங்கீர்த்தனம் பாடியபடி சென்று கொண்டிருந்தது. அதை, அலட்சியம் செய்த ஒருவனுக்கு, ராம நாமத்தை உபதேசித்த ஞானி ஒருவர், 'இதை, விற்காதே; ஆத்மார்த்தமாக ஒரே ஒரு முறையாவது சொல்லிப் பார்...' என்றார்.

அவனும் அப்படியே செய்தான்.

காலகிரமத்தில் அவனும் இறந்து போனான். அவன் ஆத்மாவை இழுத்துப் போய், யமதர்மராஜன் முன் நிறுத்தினர். அவரும், அவனுடைய பாப, புண்ணிய கணக்கை பரிசீலித்து, ' ஒரே ஒருமுறை ராம நாமத்தை சொல்லி இருக்கிறாய்; அதற்காக, என்ன வேண்டுமோ கேள்...' என்றார்.

ராம நாமத்தை உபதேசித்த ஞானி, 'அதை விற்காதே...' என்று கூறியிருந்தது அவனுக்கு நினைவுக்கு வந்தது. அதனால், அதற்கு விலை கூற மறுத்து, 'ராம நாமத்திற்கு, நீங்கள் என்ன தர வேண்டுமென நினைக்கிறீர்களோ, அதைத் தாருங்கள்...' என்றான்.

திகைத்த யமதர்ம ராஜா, 'ராம நாமத்திற்கு, நாம் எப்படி மதிப்பு போடுவது...' என்று எண்ணி, 'இந்திரன் தான் இதை தீர்மானிக்க வேண்டும்; வா இந்திரனிடம் போகலாம்...' என்றார்.

'நான் வருவதென்றால், பல்லக்கில் தான் வருவேன். அத்துடன், பல்லக்குத் தூக்குபவர்களில், நீங்களும் ஒருவராக இருக்க வேண்டும். சம்மதமா...' என்றான்.

'இவன் நம்மையும் பல்லக்கு தூக்கச் சொல்கிறான் என்றால், ராம நாமம், மிகுந்த மகிமை உடையதாகத் தான் இருக்க வேண்டும்; அதனால் தான் இப்படி எல்லாம் பேசுகிறான்...' என்று எண்ணிய யமதர்ம ராஜா, அதற்கு சம்மதித்து, அவனை பல்லக்கில் உட்கார வைத்து, சுமந்து கொண்டு இந்திரனிடம் போனார்.

இந்திரனோ, 'ராம நாமத்தை என்னால் எடை போட முடியாது; பிரம்மதேவரிடம் கேட்போம்; வாருங்கள்...' என்றார்.

'யமதர்மனோடு, இந்திரனும் சேர்ந்து பல்லக்கு தூக்கினால் தான் வருவேன்...' என்று மீண்டும் அவன் நிபந்தனை விதித்தான். அதற்கு இந்திரனும் ஒப்புக் கொண்டான். பல்லக்கை சுமந்து கொண்டு, பிரம்மாவிடம் சென்றனர்.

அவரும், 'ராம நாம மகிமை சொல்ல, என்னால் ஆகாது; வைகுண்டம் போய், அந்த பரம்பொருளையே கேட்கலாம் வாருங்கள்...' என்று சொல்ல, அவரும் பல்லக்கு சுமக்கும்படியாக ஆயிற்று.

அனைவரும் மகா விஷ்ணுவிடம் சென்று, 'இந்தப் பல்லக்கில் இருக்கும் ஆன்மா, ஒருமுறை ராம நாமத்தை சொல்லியிருக்கிறது; அதற்காக, இவனுக்கு என்ன புண்ணியம் என்பதை தாங்கள் தான் கூற வேண்டும். எங்களால் முடியவில்லை...' என்றனர்.

'இந்த ஜீவனைப் பல்லக்கில் வைத்து, நீங்கள் எல்லாரும் சுமந்து வருகிறீர்களே... இதிலிருந்தே ராம நாம மகிமை தெரியவில்லையா...' என்று சொல்லி, பல்லக்கில் வந்த ஆன்மாவை தன்னுடன் சேர்த்துக் கொண்டார் பகவான்.

அலட்சியமின்றி, ஆண்டவன் நாமம் சொல்வோம்; அவனருளாலே அல்லல்களை வெல்வோம்!

'தினமும் காலை, நாராயண நாமத்தையும், இரவில் தூங்கும் முன், சிவ நாமத்தையும் சொல்லுங்கள்...' என, கூறியிருக்கிறார் காஞ்சி ஸ்ரீ மகா சுவாமிகள்.

மிக எளிய வழிபாடு தான்; ஆனால், நம்மில் எத்தனை பேர் இதை கடைபிடிக்கின்றனர்.

ஆசைக்கு அளவில்லை; உண்மையான பற்று என்பது, அறவாழ்வை மேற்கொள்வதே! இதை உணர்ந்து, மனம் பொருந்தி, அடுத்தவருக்கு கொடுத்து வாழுங்கள். அதுவே, உங்களுக்கு துணையாகும். அதுவே, இறைவனுக்கும் பிடித்த செயல் என்பதை அறிந்து கொள்ளுங்கள்.

ஸ்ரீவைஷ்ணவிஸம் முக நூலில் பதிவு செய்தவர் திருமதி நளினி கோபாலன் அவர்கள்.

Uttarakosha mangai temple

பச்சை வண்ண பரமேஸ்வரன் -- நங்கநல்லூர் J K SIVAN --

சீரும் சிறப்புமாக ஒரு காலத்தில் பாண்டிய நாட்டில் ராமநாதபுரம் அருகே இருக்கும் புனித க்ஷேத்ரம் உத்திர கோச மங்கை. மாணிக்க வாசகரோடு நெருங்கிய சம்பந்தம். மதுரை யிலிருந்து 85 கி.மீ. ராமநாத புரத்திலிருந்து 18 கி.மீ. ராமநாதபுரம்-ராமேஸ்வரம் சாலையில் உள்ளது. ஆயிரமாயிரம் ஆண்டுகள் வயதான 7 நிலை ராஜகோபுரம். அம்பாளுக்கு ஐந்து நிலை கோபுரம். சிவன் பெயர் மங்களநாதர், மங்களேசுவரர், காட்சி கொடுத்த நாயகர், பிரளயாகேசுவரர். அம்பாளுக்கு மங்களேசுவரி, மங்களாம்பிகை, சுந்தரநாயகி ஆகிய பெயர்கள்.

பாண்டிய ராஜாக்கள், அச்சுதப்ப நாயக்கர் (1529–1542), மற்றும் சில ராமநாதபுரம் ராஜாக்கள் நிர்மாணித்த ஆலயம். இங்கே சேது மாதவ தீர்த்தம் லக்ஷ்மண தீர்த்தம் என இரு புஷ்கர ணிகள் பிரசித்தம். எல்லாவற் றையும் விட புகழ் சேர்ப்பது இங்குள்ள அற்புத மரகத நடராஜர் சிலை தான்.

ரொம்ப பழைய இந்த உத்திர கோசமங்கை மங்கள நாதர் கோயில் உலகிலேயே முதன் முதலில் தோன்றிய சிவாலயம். முதன் முதலில் ஆருத்ரா தரிசனம் கொண்டாடிய ஸ்தலம். 20 ஏக்கர் பரப்பு. உத்தரகோச மங்கை தவிர வேறு பெயர்கள் சிவபுரம், தக்ஷிண கைலாயம்', சதுர்வேதி மங்கலம், இலந்தி கைப் பள்ளி, பத்ரிகா ஷேத்திரம்,பிரம்மபுரம், வியாக்ரபுரம், மங்களபுரி, பதரிசயன சத்திரம், ஆதி சிதம்பரம் .

நவகிரஹங்கள் தோன்றுவதற்கு முன்பே சூரியன், சந்திரன், செவ்வாய் மட்டுமே இங்கு க்ரஹங்கள் என்பது ஒரு விசேஷம். மங்களாம் பிகைக்கு சிவன் ஆனந்த தாண்டவத்தை ஆடிக் காட்டிய க்ஷேத்ரம். உத்ரம் என்றால் என்பது உபதேசம். கோசம் என்பது இரகசியம் அதாவது பிரணவ மந்திர ரஹஸ்யத்தை மங்கையாகிய மங்களாம்பிகைக்கு உபதேசித்ததால் ''உத்ர கோச மங்கை''.

ஸ்தாணுவாகி நின்ற சிவனின் அடி முடி தேடி விஷ்ணுவும் பிரம்மாவும் அலைந்தபோது ஈசனின் முடியில் இருந்து விழுந்து பல நூற்றாண்டு காலமாக தாழம்பூ ஒன்று கீழே வந்து கொண்டிருந்தது. வழியில் அந்த தாழம்பூவைக் கண்ட பிரம்மன், ''என்னோடு சிவனிடம் வந்து நான் அவன் முடியை நான் கண்டேன் என்று நீ சாக்ஷி சொல்'' என்றதும் சரி என்று தாழம்பூவும் அப்படியே பொய் சொல்லி சாபம் பெற்றது. சிவ பூஜை யில் இடம் பெறுவதில்லை. சாபம் நீங்க தாழம்பூ உத்தர கோச மங்கையில் வெகுகாலம் தவம் செய்து, சாபம் நீங்கியது. உத்தர கோச மங்கையில் சிவனுக்கு தாழம்பூ சாத்துகிற வழக்கம் உண்டு. .

ராவணனுடைய மனைவியான மண்டோதரி உலகத்திலேயே சிறந்த சிவ பக்தனையே கணவனாக ஏற்பேன் என அவன் கிடைக்க உத்தரகோச மங்கையில் மங்கள நாதரை வேண்டி தவமிருந்தாள். அவள் பக்தியை மெச்சி சிவன் மண்டோதரி முன்பு ஒரு குழந்தை உருவில் தோன்ற, அப்பொழுது அங்கு வந்த ராவணன், ஆசையாக குழந்தை உருவில் இருந்த சிவபெருமானைத் தொட முயன்றான். சிவபெருமான் அக்னி பிழம்பாக மாறி விட, அங்கிருந்த அனைத்து பொருட்களும் எரிய தொடங்கின. சிவன் தேவர்களுக்கு அளித்த வேத நூல்களும் எரிய, அவற்றைக் காக்க முயன்ற தேவர்கள் முயன்றும் தோல்வியடைந்து தீயில் மாண்டனர். பின்னர் மாணிக்க வாசகர் மூலம் வேத நூல்கள் மீண்டது . அக்னியில் விழுந்த தேவர்களும் மீண்டனர். சிவபக்தன் ராவணனும் மண்டோதரியை இங்கே தான் மணந்தான் என்று சுபமான முடிவோடு ஒரு கதை. சிவனருளால் மாணிக்கவாசகர் இங்கே லிங்க வடிவத்தில் உள்ளார்.

இந்த ஆலயத்தில் இரட்டை பைரவர், சுப்ரமணியர் ஸ்படிக லிங்கம் ஆகியவை களும் சிறப்பு. இங்குள்ள மரகத நடராஜா 5 1/2 அடி உயரம். உலகத்திலேயே பெரிய மரகதக் கல் சிலை. மார்கழி மாதம் திருவாதிரை ஆருத்ரா தரிசனம் விசேஷம். அன்று மட்டுமே பூஜை அபிஷேகம். மரகத நடராஜனை தரிசிக்கலாம். மற்றநாட்களில் முழுவதும் சந்தனக் காப்பு மட்டுமே. ஆதி நடராஜா என்று பெயர். சிரித்த முகம். ஒரு விஷயம் ரொம்ப கெட்டிக்காரத் தனமாக மரகத நடராஜா சந்தனக் காப்பு மூலம் வெள்ளைக்கார, கொள்ளைக் காரர்களிட மிருந்து தப்பி இருக்கிறார். மரகதக் கல் என்று தெரிந்திருந்தால் நாம் நடராஜரை இழந்திரு ப்போம். இது தான் சாமர்த்திய சந்தன டிமிக்கி. சந்தனத்தையே விற்கிறார்கள், சிலையை விடுவார்களா? இப்போது ஹிந்து சமய அறங்காவல் துறை அதிகாரிகள் வசம் ஜாக்கிரதையாக இருக்கிறார்!.

மாணிக்க வாசகர் 9 பாடல்கள் பாடி இருக்கிறார் .

'தாதாடும் பூஞ்சோலைத் த்த்தாய் நமைஆளும்மாதாடு பாகத்தன் வாழ் பதி என் – கோதாட்டி

பத்தர்எலம் பார்மேல் சிவபுரம்போற் கொண்டாடும்உத்திர கோச மங்கை ஊர்.. . .' என்கிறார்.

நமது பழைய கோவில்களில் மட்டுமே நாம் யாளி பார்க்கலாம். விசித்ர பெரிய உருவம். இங்கே இரண்டு யாளிகள் வாயில் உருளையாக கல் உருண்டை அற்புதமாக சிற்பி செதுக்கி இருப்பதை தொடலாம், சுழலும். உருளும். வெளியே எடுக்க முடியாது. பெரிய தெப்பகுளம். வற்றாத உப்பு கரிக்கும் தண்ணீர். அதில் நிறைய கடல் மீன்கள் வகை. .

உத்திர கோசமங்கைக் கோவிலிலும் சுரங்கம் உண்டாம். சிதம்பரம், ராமேஸ்வரம், சௌதி அராபியாவில் இருக்கும் மெக்காவில் மெக்கேஸ்வரன் கோவில் வரை செல்கிறதாம். இப்போது முஸ்லிம்கள் தொழும் மெக்கா ஒருகாலத்தில் சிவாலயமாக இருந்ததாக நிறைய படங்கள் விஷயங்கள் கேட்டும் பார்த்தும் படித்துமிருக்கிறேன். தாஜ்மஹால் தேஜோமய ஈஸ்வரன் கோவில் என்கிற மாதிரி சென்ஸிட் டிவ் பழங்கதை. மனித முயற்சி இல்லாமல்

தானாகவே உள்ள சுயம்பு சுரங்கப்பாதை போல் இருக்கிறது. ரிஷிகள் முனிவர்கள் மஹான்கள் மட்டுமே உபயோகித்த பாதை.

இங்கே முருகனுக்கு யானை வாகனம். இந்திரன் கொடுத்த ஐராவதம் என்று ஆதி சிதம்பர மஹாத்மியம் சொல்கிறது. . .

மரகத நடராஜா கதை ஆச்சர்யமானது. சுருக்க மாக சொல்லி முடிக்கிறேன்.

ராமேஸ்வரம் போகும் வழியில் மண்டபம் என்ற ஊர் இருக்கிறதே, அங்கே ஒரு ஒரு மரைக்காய மீனவர் இஸ்லாமியராக இருந்தும் உத்தரகோச மங்கை மங்களேஸ்வரர் மேல் ரொம்ப பக்தி. பரம ஏழை. பாய்மரப் படகில் கடலில் சென்று மீன் பிடித்து வியாபாரம் செய்பவர். ஒரு நாள் கடலில் திடீர் சூறாவளிக் காற்றில் அவரது படகு சிக்கி எங்கேயோ அடித்து செல்லப்பட்டு வெகுதூரத்தில் ஒரு பாசிபடிந்த பாறை மேல் மோதி நின்றது. சில பாறைகள் சரிந்து படகிலே விழுந்தது. படகில் ரெண்டு சின்ன பாறைகள் , ஒரு பெரிய பாறை. புயலும் மழையும் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக நின்றது, அதிர்ச்சி நீங்கி மனதில் உத்தரகோசமங்கை மங்களநாதரை விடாமல் வேண்டிக் கொண்டு எப்படியோ பல நாட்கள் கடலில் தடுமாறி மீண்டும் மண்டபம் வந்து சேர்ந்தார். படகில் இருந்த பாசி பிடித்த பாறைகளை வீட்டு வாசலில் படிக்கட்டுகளாக போட்டு வைத்தார். வெயிலில் காய்ந்து நடந்து பாசி நீங்கி பாறைகள் பளிச்சென்று சூரிய வெளியில் பச்சை யாக பளபளவென்று மின்னின.

''ஆஹா, மங்களநாதா , என் வறுமையை நீங்க நீ வழி செய்தாயா'' என்று நன்றிக் கண்ணீருடன் ராஜாவிடம் சென்று விஷயம் சொன்னார். ராஜாவின் ஆட்கள் பச்சை பாறைக்கற்களை அரண்மனைக்கு கொண்டு வந்து பரிசோதித் ததில் அவை விலைமதிப்பற்ற அபூர்வ மரகதக் கல் என்று தெரிந்தது. ராஜா மரைக்காயருக்கு நிறைய பொற்காசுகள் கொடுத்தான். அவர் ஏழ்மை நீங்கியது. பாண்டியன் சிவ பக்தனல்லவா? இந்த பெரிய அபூர்வ மரகதக் கல்லில் ஒரு நடராஜர் சிலை வடித்தால் எவ்வளவு அற்புதமாக இருக்கும்? என எண்ணி பல இடங்களிலும் தேடி கடைசியில், இலங்கை மன்னன் முதலாம் கயவாகுவின் அரண் மனைச் சிற்பி சிவபக்தரான ரத்தின சபாபதியை வரவழைத்தான். பாறையைப் பார்த்த சிற்பி மயங்கி சாய்ந்தான். ''என்னால் இதில் மரகத நடராஜர் சிலை செய்ய முடியாது'' என்று திரும்பிவிட்டான். பாண்டி யன் மங்கள நாதர் முன்பு கண்ணீருடன் பிரார்த்தனை செய்தபோது ஒரு குரல் கேட்டது ''கவலைப் படாதே பாண்டியா, நான் சிலையை வடித்து தருகிறேன்'' ராஜா திரும்பினான். அங்கே ஒரு சித்தர் நின்றார். சித்தர் சண்முக வடிவேலர். அவரை வணங்கி பொறுப்பை ஒப்படைத்தான் பாண்டியன்.

அந்த பெரிய பாறையிலிருந்து ஐந்தரை அடி உயர மரகத நடராஜர் ஒன்றரை அடி உயர பீடத்துடன் ராஜ கோலத்தில், மிகவும் நுணுக்கமாக, நடராஜரின் திருக்கரங்களில் உள்ள நரம்புகள் புடைக்க தெரியும் படி விக்ரஹமானார் . (பாலபிஷேகத்தின் போது நரம்பு தெரியும்)

பல்லாயிரம் ஆண்டுகளைக் கடந்தும், முகலாயர்கள், ஆங்கிலேயர்கள் என பல படையெடுப்புகளையும் தாண்டி, இன்றைக்கும் கம்பீரமாக புன்னகை தவழும் முகத்துடன் ஆருத்ரா அன்று மரகத நடராஜனை தரிசிக்கிறோம்.

Parable of The Zamindar and His Agent

Parable of The Zamindar and His Agent

A big zamindar appointed an agent over his estates. The agent had been given vast powers over the estate. People were made to obey him and believe that the power to control them, to appoint them and dismiss them vested in the agent. Though the zamindar was watching the agent and his activities from a distance, he made it look as though he was absent. Gradually, the agent grew more haughty and arrogant and began to assume the powers of the zamindar himself! One day a Sadhu came to see the zamindar. The agent sternly rebuked the Sadhu and said: "Where is the zamindar? There is no such person here. I am the all-in-all. Whatever you want, ask from me." The Sadhu who had wonderful powers, at once shouted out, "O zamindar, please come and enlighten this man!" The zamindar, as though he was waiting for the call, rushed in. The agent hung his head down in shame and fell prostrate at the feet of the zamindar and the Sadhu. The zamindar promptly suspended the agent and re-appointed him only when he had thoroughly realised his mistake and had sincerely vowed never to deny the sovereignty of the zamindar, but to sing his glory to all that came in contact with him (the agent).

The zamindar is the Supreme Lord. The agent is the mind. The mind is born of the Supreme Lord; it shines in His light only, and has no independent existence, in truth. But it appears as though its powers are unlimited, because the Self has appointed the mind as Its agent to carry on the Lila of

the world. The mind imagines that it is the controller of the senses, that it can give power to or withdraw power from the senses. Gradually, the wicked mind begins to deny a power superior to itself. Then comes the God-realised saint who reminds the mind of the Self. But the wicked man denies the existence of the Self. "Where is the Self or God? I am the all." But the Guru or the God-realised saint is not to be defeated so easily. He shouts the Lord's Name in the man's ears, and gives initiation. At once the man realises a higher Power.

He recognises the all-pervading, ever-present nature of the Lord. He surrenders himself to the Lord. The Lord at once dismisses the mind. When the mind vanishes, the Sadhaka enters into Samadhi and enjoys the Beatific vision. Then, when he returns from Samadhi, he is a thoroughly changed and chastened man. He vows never more to deny Him, but to sing His glory always.

Where will you get the pearl? - HH Abhinava Vidyateertha Mahaswamigal

A young boy just after completion of BCom in May 1977 was in Chennai in search of a suitable job He has already written tests for three nationalised banks He has attended interviews in two banks and was waiting for the results which were delayed for reasons unknown

In November 1977 both the Acharyals Mahasannidhanam Anantashrivibhushita Sri Sri Sri Abhinava Vidya Tirtha Mahaswamigal and Sannidhanam Sri Sri Sri Bharati Tirtha Swamigal performed Navaratri functions in a great grand manner at Navasuja Raja Annamalaipuram Chennai 

The young boy already an ardent devotee of Sri Sringeri Acharyals from his childhood was very happy to have been blessed with this rare opportunity and was visiting the venue by walk from a far off place both to and fro and was having darshan of Acharyals, listening to the divine discourses, and witnessing the holy pooja daily 

After the completion of Navaratri festival he felt very bad and could not even bear the fact that from the next day onwards he could not have darshan of Acharyals and pooja and was satisfying himself with whatever he had got for the past ten or more days

Soon after this one night he had a dream in his sleep In that dream he was in the sannadhi of Sri Shāradāmbā at Sringeri witnessing the all glorious Ambal to whom both the Acharyals were performing the pooja After completing the pooja, They came out and were just giving darshan and blessings to the large number of devotees present And when Sri Sri Sri Mahasannidhanam raised his hand and giving blessings, a pearl necklace from Sri Shāradāmbā came floating, touched SriAcharyal's hand and again floated to finally adore the young boy's neck which was witnessed by everyone with awe This boy was extremely happy and prostrated before Acharyals

After getting up he could not find the pearl necklace in his neck and was weeping like a small child over the loss of the God's gift He approached Acharyal and told Him about the loss of the pearl necklace

Acharyal just smiled and said MUTHU YENGEY KIDAIKKUM? (Where pearl will be available?)

With this the dream ended abrubtly The boy could not believe that it was a dream but slowly digested the fact that it was only a dream

After two months a call letter came from the third bank asking the boy to appear for an interview 

In the interview the panel was highly appreciative of the high marks scored by the boy in the written test and the ONLY question the panel head asked the boy was this 'You belong to Tirunelveli We have no branch there but there is a vacancy in our Tuticorin branch Would you like to work there?' 

Suddenly the boy had a lightning flash in his mind

about the dream he had two months ago and now only realised the answer to the question put forth by the Acharyal

( Immediately the boy said yes and joined the job)

He also got selected and was offered jobs by the other two banks for which orders came four months later after his joining the bank at Tuticorin

He still continues to be baffled by this shower of blessings on him by Acharyals🙏🙏🙏

Acharya Anugraha Muthu

Death - sanskrit subhashitam

*६८१ . ।। हरणम् ।।*

*जरा रूपं हरति हि धैर्यमाशा*

          *मृत्युः प्राणान्धर्मचर्यामसूया ।*

*क्रोधः श्रियं शीलमनार्यसेवा*

          *ह्रियं कामः सर्वमेवाभिमानः ॥*

वार्धक्य रूपाचा नाश करते , आशा धैर्याचा , मृत्यु प्राणांचा , मत्सर धर्माचरणाचा , क्रोध लक्ष्मीचा , दुर्जनसेवा शीलाचा , विषयेच्छा विनयाचा आणि अभिमान सर्वस्वाचा नाश करतो .

वॄद्धत्व से रूप का हरण होता हैं , आशा से धैर्य का , मृत्यु से प्राण का हरण होता हैं । मत्सर से धर्माचरण का , क्रोध से सम्पत्ती का तथा दुष्टों की सेवा करनेे से शील का नाश होता हैं । कामवासना से लज्जा का तथा अभिमान से सभी अच्छी चीजों का अन्त होता हैं ।

The old age snatches away the beauty, hope takes away the courage, death defeats the life, hatred will destroy ones noble attitude , anger will lead to poverty , being

in the company of bad people and helping them will take away ones _sheela_ , uncontrolled desire will take away the shyness and false pride will take away all the good things !

CROW

காகம் :

காகம் அல்லது காக்கா என்று அழைக்கப்படும் பறவையை நாம் அனைவரும் அறிந்து இருப்போம், அலட்சியமும் செய்து இருப்போம். ஆனால் ஆச்சர்யப்படும் அளவு அசாத்திய குணங்கள் பல தெய்வ ரகசியங்கள் அதற்கு உண்டு என்றும், மனிதனை விட உயர்ந்த வாழ்வில் நெறி முறைகளை கடை பிடிக்கும் பறவை என்பதையும் நம்மில் பலர் அறிந்து இருக்க வாய்ப்பு இல்லை. 

பல பிரபஞ்ச ரகசியங்களை அறிய, இயற்கையின் பூரண அறிவை பெற இன்று காகங்களை பற்றி பல அபூர்வ சித்த நூல்களில் சொல்லப்பட்ட ரகசியங்கள்.

காகம் ஒரு உயர்ந்த ஒழுக்க நெறி கொண்ட பறவை. கற்புக்கு உதாரணமாக காகத்தை சொல்லலாம். தனது ஜோடியுடன் மட்டுமே இணை சேறும்.

கூச்ச சுபாவம் கொண்டது காகம். மனிதன் கூட விலங்குகள் போல பொது இடத்தில் காதல் என்கின்ற பெயரில் முகம் சுளிக்கும் வகையில் நடந்து கொள்வான். அந்தரங்கத்தை படம் பிடித்து வியாபாரம் செய்வான்.  

பெரும்பாலும் மாலையில் நீர் நிலைகளில் குளித்து விட்டு தான் தன் கூட்டுக்கு செல்லும் வழக்கம் உடையது காகம்.

உணவை ஒரு போதும் தனியாக சாப்பிட வேண்டும் என்கிற சுயநலம் சிறிதும் இல்லாத பறவை. உணவு கிடைத்தால் கரைந்து தன் சகாக்களையும் அழைத்து பகிர்ந்து சாப்பிடும் சிறந்த குணம் காக்கைக்கு உண்டு.

சிறந்த தாய்

காக்கைக்கு இது தன் முட்டை இல்லை என்று தெரியும். தெரிந்தும் குயிலின் முட்டையை அடை காக்கும். குயில் குஞ்சுக்கும் தன் குஞ்சு போலவே பறக்கும் வரை உணவளித்து பராமரிக்கும். "உலகில் மிகச்சிறந்த மாற்றந்தாய் காகம் தான் என்பதை உங்கள் அனுபவத்தில் உணரலாம்.

தங்கள் இனத்தில் ஏதாவது காக்கை இறந்து விட்டால் அனைத்துக் காக்கைகளும் ஒன்றுகூடி கரையும் தன்மையையும் காணலாம். இது அஞ்சலி செய்வதற்கு சமமாக கருதப்படுகிறது.

மனிதனிடம் இருக்கும் பழக்கங்கள் தான், ஆனால் மெல்ல மெல்ல இதை நாமே பெரிது படுத்துவதில்லையோ என்று தோன்றுகிறது. காகத்திற்கு தினமும் காலையில் சாதம் வைக்கும் போது உங்களுக்குள் ஏற்படும் உணர்வா இல்லை நிஜமாகவே பித்ருக்களின் ஆசியா தெரியவில்லை.

ஆனால் உங்கள் வாழ்வில் திடீரென்று நடக்கும் அசம்பாவிதங்கள், விபத்துக்கள், வீண்பழி போன்றவை உங்கள் கிட்டவே நெருங்காது. செய்வினை கோளாறுகள் உங்கள் வீட்டுப்பக்கமே வராது. தீராத கடன் தொல்லைகள் புத்திர சந்தான பாக்கியம் போன்ற மிக முக்கியமான பலன்களையும் உங்கள் நியாயமான அபிலாஷைகளையும் தங்கு தடையின்றி நிறைவேற்றுவதில் மிக முக்கிய பங்கு வகிப்பது உங்கள் முன்னோர் வழிபாடு தான்.

உங்கள் முன்னோர்களுக்கே நீங்கள் உணவிடும் புண்ணியம் என்கிற் அபரிமிதான சக்தியை உங்களுக்கு அளிக்கவல்ல அற்புதமான ஜீவராசி காக்கை இனம்.

குடும்ப ஒற்றுமை வேண்டும் என்று நினைக்கும் சுமங்கலிப் பெண்கள் காக்கைகளை வழிபடுவது வழக்கம். தன் உடன் பிறந்தவர்கள் ஆரோக்கியமாகவும், மகிழ்ச்சியாகவும் இருக்க தங்களிடம் பாசம் உள்ளவர்களாகத் திகழ இந்தக் கணுப்பிடி பூஜையையும் செய்கிறார்கள்.

திறந்த வெளியில் தரையைத் தூய்மையாக மெழுகிக் கோலமிடுவார்கள். அங்கே வாழை இலையைப் பரப்பி அதில் வண்ண வண்ண சித்தரான்னங்களை ஐந்து, ஏழு, ஒன்பது என்ற கணக்கி கைப்பிடி அளவு எடுத்து வைத்து காக்கைகளை 

கா…கா….கா என்று குரல் கொடுத்து அழைப்பார்கள். அவர்களின் அழைப்பினை ஏற்று காக்கைகளும் பறந்து வரும்.

அங்கு வந்த காக்கைகள் தன் சகாக்களையும் அழைக்கும். வாழை இலையில் உள்ள் அன்னங்களை சுவைக்கும். அப்படி சுவைக்கும் போது அந்த காக்கைகள் கா... கா... என்ரு கூவி தன் கூட்டத்தினரை அடிக்கடி அழைக்கும். அந்தக் காக்கைகள் உணவினைச் சாப்பிட்டு சென்றதும் அந்த வாழை இலையில் பொரி பொட்டுக்கடலை வாழைப்பழங்கள் வெற்றிலைபாக்கு வைத்து தேங்காய் உடைத்து வழிபடுவார்கள்.

இதனால் உடன் பிறந்த சகோதரர்களுடன் ஒற்றுமை நிலவும் என்பது பெண்களின் நம்பிக்கை. இந்த வழிபாட்டில் வயதான ஆண்களும் கலந்து கொள்வார்கள். மறைந்த முன்னோர்கள் காக்கை வடிவில் வந்து வழிபாட்டில் கலந்து கொள்வதாக பெரியவர்கள் சொல்வர். இதனால் பித்ருக்களின் ஆசிகள் கிட்டும் என்பது நம்பிக்கை மேலும் காக்கைகளை அன்று வழிபடுவதால் சனிபகவானைத் திருப்தி படுத்தியதாகவும் கருதுகிறார்கள்....

காக்கை சனி பகவானின் வாகனம் காக்கைகளுக்கு உணவு அளிப்பது சனிக்கு மகிழ்ச்சி தருமாம். காக்கைகளில் நூபூரம் பரிமளம் மணிக்காக்கை அண்டங்காக்கை என சில வகைகள் உண்டு.

காக்கையிடம் உள்ள தந்திரம் வேறு எந்த பறவைகளிடமும் காண முடியாது. எம தர்ம ராஜன் காக்கை வடிவம் எடுத்து மனிதர்கள் வாழுமிடம் சென்று அவர்களின் நிலையை அறிவாராம். அதனால் காக்கைக்கு உணவு அளித்தால் எமன் மகிழ்வாராம். 

எமனும் சனியும் சகோதரர்கள் ஆவார்கள் அதனால் காக்கைக்கு உணவிடுவதால் இருவரும் ஒரே சமயத்தில் திருப்தி அடைவார்களாம்...

தந்திரமான குணம் கொண்ட காகம் யாராவது விருந்தினர் வருவதாக இருந்தாலும் நல்ல செய்திகள் வருவதாக இருந்தாலும் முன் கூட்டியே காகம் நம் வீட்டின் முன் 

கா…கா…என்று பல முறை குரல் கொடுக்கும். இந்த பழக்கம் இன்றும் உண்டு....

காலையில் நாம் எழுவதற்கு முன் காக்கையின் சத்தம் கேட்டால் நினைத்த காரியம் வெற்றி பெறும். நமக்கு அருகில் அல்லது வீட்டின் வாசலை நோக்கி கரைந்தால் நல்ல பலன் உண்டு வீடு தேடி காகங்கள் வந்து கரைந்தால் அதற்கு உடனே உணவிட வேண்டும்.

எனவே காக்கை வழிபாடு செய்வதால் சனி பகவான் எமன் மற்றும் முன்னோர்களின் ஆசீர்வாதத்தினைப் பெற்று மகிழ்வுடன் வாழலாம்.

தமிழர்களுக்கும் காகத்துக்கும் உள்ள தொடர்பு:-

ஒவ்வொரு நாளும் பழந்தமிழர் வீடுகளில் சமைக்கப்படும் சாதத்தில் முதல் பங்கு காகத்திற்கு வைக்கப்பட்டு அதன் பின்பு வீட்டிலிருப்பவர்கள் சாப்பிடும் வழக்கம் கடைப்பிடிக்கப்பட்டு வந்தது. தற்போது ஒரு சில வீடுகளில் மட்டுமே இந்த வழக்கம் கடைப்பிடிக்கப்படுகிறது. 

காகம் கரைதல் வீட்டிற்கு உறவினர்கள் வருகையைக் குறிப்பதாகக் கருதப்படுகிறது. இதுகுறித்த நம்பிக்கைகள் தமிழர் பண்பாட்டில் பழங்காலத்தில் இருந்தே இருப்பதை சங்க இலக்கிய பாடல்களின் வழியே அறிய முடிகிறது!

காகத்திடம் உலக மக்கள் கற்றுக் கொள்ள வேண்டிய விஷயங்களை தமிழ்ப் புலவர்கள் மேலே சொன்ன பாடலில் அழகாகச் சொல்லுகின்றனர்:

காலை எழுந்திரு.

மாலையிலும் குளி.

கிடைக்கும் உணவைப் பகிர்ந்து உண் (முதலில் எல்லோரையும் அழை).

எல்லோருடனும் பாடிப் பேசி மகிழ் (மாலை வேளைகளில் மரங்களில் காககங்கள் கா, கா என்று பேசி மகிழ்வதைக் காணலாம்).

தமிழ் வேதமாகிய திருக்குறளில்  

"காக்கை கரவா கரைந்துண்ணும் ஆக்கமும்

அன்னநீ ரார்க்கே உள" (குறள் 527)

காகம், உணவு கிடைத்தால், அதனை மறைத்துத் தான் மட்டும் உண்ணாது, மற்ற காகங்களையும் அழைத்து உண்ணும். அதுபோன்றவர்களுக்கே செல்வச் சிறப்பு கிட்டும் என்கிறார் வள்ளுவர்.

காக்கையை பற்றி வேறு ஒரு இடத்தில் "பகல்வெல்லும் கூகையைக் காக்கை இகல்வெல்லும்

வேந்தர்க்கு வேண்டும் பொழுது" (குறள் 481)

பொருள்:-

பகல் நேரத்தில் பெரிய கோட்டானைச் சிறிய காகம் கூட வென்று விடும். அதனால் பகைவரை வெல்லக் கருதும் மன்னன், ஏற்ற காலத்தை தேர்ந்தெடுக்க வேண்டும்.

பஞ்ச தந்திரக் கதையில், ஆந்தைகளைக் காகம் எப்படி வென்றது என்பதையும், மஹாபாரதத்தில் அஸ்வத்தாமா படுகொலைகளுக்கு காக்கைகள் எப்படித் தூண்டின என்பது பற்றியும் குறிப்பு உள்ளது....

படித்ததில் பிடித்தது.

When to change janya ( poonool)?

பூணூலை எப்பொழுதெல்லாம் மாற்ற வேண்டும் ? 

1. மாதம் ஒரு முறையாவது மாற்றிக்கொள்ள வேண்டும் . அமாவாசை தர்ப்பணத்தின் போது பூணூல் மாற்றிக்கொண்டு தர்ப்பணம் பண்ணலாம் . நாம் சொன்னால் வாத்தியார் மாற்றி விடுவார் .                           

2. தீட்டு உள்ள இடங்களுக்குச் சென்று வந்தால் பூணூல் மாற்ற வேண்டும் .10 நாட்களுக்குள் துக்கம் விசாரிக்க ச் சென்று வந்தால் பூணூல் மாற்ற வேண்டியது அவசியம் . மயானத்திற்கு சென்று வந்தால் கண்டிப்பாக பூணூல் மாற்றிக்கொள்ள வேண்டும் .    

                        

3. பிரசவம் ஆன வீடுகளுக்கு , புண்யாகவசனத்திற்கு முன் போய் வந்தால் மாற்றிக்கொள்ள வேண்டும் . பொதுவாக 10 நாட்கள் வரை பிரசவத்தீட்டு . இது அவரவர்கள் வீடுகளிலும் உண்டு . 11 வது நாள் புண்யாகவசனம் ஆனால்தான் தீட்டு போகும் . அறுவை சிகிச்சை செய்து குழந்தை பிறக்கும் சில வீடுகளில் , தாயின் உடல் நலம் கருதி 21 ம் நாள் புண்யாகவசனம் செய்வதும் உண்டு . அது வரை தீட்டுத்தான் . புண்யாகவசனம் என்று நடக்கிறதோ அன்றைக்குத்தான் தீட்டுப் போகும் . அன்றைய தினம் பூணூல் மாற்றிக்கொள்ள வேண்டும் .   

                                   

4. இது தவிர , உறவினர்கள் இறந்தால் , பங்காளிகளுக்கு 10 நாள் தீட்டு . அதற்கு மறு நாள் பூணூல் மாற்றிக்கொள்ள வேண்டும் . இந்த தீட்டுக்கள் விஷயத்தில் பலருக்கு அடிக்கடி சந்தேகம் வரும் . யார் இறந்தால் யாருக்கு.. எத்தனை நாட்கள் தீட்டு .. ? தீட்டு என்றால் என்ன .. ? யார் யார் தீட்டு அனுசரிக்க வேண்டும்.. ? தீட்டு என்பது பேய் பிசாசு என்பது போல ஒன்றா .. ? தீட்டு என்று சொன்னால் பலர் பயப்படுவதற்கு என்ன காரணம் .. ? இவைகளை தனியாக பார்க்கலாம்    

                         

 5. Hospitals போய் விட்டு வந்தால் பூணூல் மாற்ற வேண்டும் .           

                              

6. அந்தக்காலத்தில் பஸ் , ரயிலில் பயணம் செய்து விட்டு வந்தாலே பூணூல் மாற்றி கொள்வர் .    

                                                 

 7. ஸ்ராத்த தினத்தன்று வேறு பூணூல் மாற்றிக்கொண்டுதான் ஸ்ராத்தம் ஆரம்பிக்க வேண்டும் . இன்று பொது இடங்களில் , மடங்களில் ஸ்ராத்தம் பண்ணினால் பல வாத்தியார்கள் கண்டு கொள்ளாமல் ஸ்ராத்தம் பண்ணி வைத்து விட்டுப் போய் விடுகிறார்கள் . பூணூல் மாற்றி விடுங்கள் என்று சொல்ல வேண்டும் . முதல் நாள் ஆவணி அவிட்டம் என்றாலும் , அடுத்த நாள் ஸ்ராத்தம் வந்தால் , அன்றைக்கு ப் புதிய பூணூல் போட்டுக்கொண்டுதான் ஸ்ராத்தம் பண்ண வேண்டும் .    

                                               

8. இது தவிர , வீட்டில் நடக்கும் எந்தவொரு வைதீக காரியம் என்றாலும் புதிய பூணூல் மாற்றிக்கொள்ள வேண்டியது அவசியம் .    

                                   

9. சட்டை , பனியன் கழட்டும் பொழுது சில சமயங்களில் பனியனுடன் பூணூலும் சேர்ந்து கழண்டு விடும் . அப்பொழுது அதை உடனடியாக மாட்டிக்கொண்டு , மீண்டும் முறைப்படி மந்திரம் சொல்லி வேறு பூணூல் மாற்றிக்கொள்ள வேண்டும் .     

                                                                 

10. பூணூல் என்பது கர்ணனின் கவச குண்டலங்கள் போன்றது . அதை அணிந்திருப்பவனை தீய சக்திகள் மற்றும் பேராபத்துக்களிலிருந்து காக்கும் சக்தி வாய்ந்தது . அதில் உள்ள முடிச்சுக்கு பிரம்ம முடிச்சு என்று பெயர் . 

11.பூணூலில் காயத்ரி மந்திரத்தை ச்சொல்லி சக்தி ஏற்றி வைத்துக்கொள்ள வேண்டியது அவசியம் . அப்படி வைத்திருந்தால் ஆபத்துக்களிலிருந்து காப்பாற்றும் . எனவே அதற்கு உரிய மரியாதை கொடுத்து பராமரிக்க வேண்டும் . 

சாதாரண நூல்தானே என்று அலட்சியமாக , அதை முதுகு அரிப்பை அகற்ற உபயோகிக்கக் கூடாது .

Somersault -Periyavaa

கடவுளின் குரல் - தொகுப்பு: ஆர். நாகராஜன்          

25 /11 /2020 குமுதம் இதழிலிருந்து...

""ஆசார்யாளின் அனுஷ்டான சமயத்தில் உருண்டு விழுந்த அண்டா!""

மகாபெரியவர் அனுபவத்தில் சிலிர்க்க வைக்கும் சம்பவங்கள் மட்டுமல்லாமல், சிரிக்க வைக்கும் நிகழ்வுகளும் ஏராளம் நடந்துள்ளன. அத்தகையவற்றுள் ஒன்றைத்தான் இப்போது பார்க்கப் போகிறோம்.

மகாபெரியவர் தினமும் விழித்தெழுந்ததும் காலைக்கடன்களை முடித்துவிட்டு, நீராடும்போதும் அதன் பிறகும் சில ஆசார அனுஷ்டானங்களைக் கடைபிடிப்பார். 

அவற்றைச் செய்வதற்கு அவருடன் துணையாக ஸ்ரீமடத்தின் ஊழியர் ஒருவரும் செல்வார். மகான் அனுஷ்டானங்களைச் செய்வதற்கு உதவியாக அவர் கேட்கும் பொருட்களை எடுத்துக் கொடுப்பது, அன்றைய பஞ்சாங்கத்தில் உள்ள குறிப்புகளைச் சொல்வது போன்றவற்றையெல்லாம் செய்வார் அவர். 

வழக்கமாக மகானுடன் அப்படித் துணைக்குச் செல்லும் தொண்டர் ஒருவருக்கு மறுநாள் கொஞ்சம் அவசர வேலை இருந்ததால், தனக்கு பதிலாக வேறொருவரை அந்தப் பணியை மேற்கொள்ளச் சொல்லி முதல்நாள் இரவே சொல்லி வைத்தார். அதோடு, மகானுடன் செல்லும்போது என்னென்ன செய்ய வேண்டும் என்பதையும் கூறினார். 

இந்த சமயத்தில் முக்கியமான விஷயம் ஒன்றை மறந்துபோனார் அந்தத் தொண்டர். அது, மறுநாள், மகான் மௌன விரதம் கடைபிடிக்கும் தினம்.

அதனால், விழித்து எழுந்தது முதல் ஒரு வார்த்தைகூட பேசமாட்டார் அவர். அவசியமானால் மட்டுமே சைகையில் தெரிவிப்பார். நாம்தான் அதை புரிந்து கொள்ள வேண்டும். இதைத்தான் சொல்ல மறந்துவிட்டார் அவர். மறுநாள் விடியற்காலையில் வழக்கம்போல் எழுந்தார் மகான். ஸ்நானம் செய்யப் புறப்பட்டார். புதிய தொண்டர் முதல்நாளே எல்லாவற்றையும் எடுத்து வைத்திருந்ததால், அவரது தேவைகளை அவர் கேட்பதற்கு முன்பாகவே வரிசையாக கொடுத்துக் கொண்டிருந்தார். அமைதியாக நீராடிவிட்டு வந்த மகான், அனுஷ்டானங்களைச் செய்வதற்கு அமர்ந்தார். 

அந்த சமயத்தில் பஞ்சாங்கத்தில் உள்ள அன்றைய தினக் குறிப்புகளைப் படிக்க வேண்டும். அதைக் கேட்டு, திதி, வாரம், நட்சத்திரம் முதலானவற்றைச் சொல்லி சங்கல்பம் (பிரார்த்தனை) செய்துவிட்டு, அனுஷ்டானத்தைத் தொடங்குவார் மகான். ஆனால், எல்லாவற்றிலும் தயாராக இருந்த புதிய தொண்டர், இந்தப் பஞ்சாங்க விஷயத்தை மட்டும் எப்படியோ மறந்திருந்தார். மௌன விரதம் என்பதால், எதுவும் பேசாமல், ஒரு முறைக்கு இருமுறை அவரைத் திரும்பிப் பார்த்தார் மகான். 

அவர் கையில் பஞ்சாங்கம் இல்லை என்பதையும் அவர் புதியவர் என்பதையும் புரிந்து கொண்டவர், முதல் நாள் செய்த சங்கல்பத்தை நினைவுபடுத்திக் கொண்டு, அன்றைய தினம் என்ன திதி, நட்சத்திரம் முதலானவை இருக்கும் என யூகித்து தாமாகவே சங்கல்பம் செய்யத் தொடங்கிவிட்டார்.

எல்லாம் முடித்து அனுஷ்டானத்தைத் தொடங்கும் சமயத்தில் மகானுக்கு ஏதோ ஒரு சந்தேகம் தோன்ற, விரல் சொடுக்கித் தொண்டரை அழைத்தார். 

தலையைக் கீழே தாழ்த்தி, கையைப் புரட்டிக் காட்டி, என்ன? என்பதுபோல் ஜாடை செய்தார். 

புதிய தொண்டருக்கு ஒன்றும் புரியவில்லை. திருதிரு என்று விழித்தார்.

அவருக்கு சரியாகப் புரியவில்லை என்று உணர்ந்து கொண்ட ஆசார்யர் மறுபடியும் அதே சைகையைக் காட்டினார். அதை உன்னிப்பாகப் பார்த்த தொண்டர், ஏதோ புரிந்து கொண்டவர்போல தலையை ஆட்டிவிட்டு உற்சாகமாக கீழே குனிந்தார். கையைக் கீழே ஊன்றி ஒருமுறை குட்டிக் கரணம் அடித்தார். அதே வேகத்தில் தடுமாறி உருண்டு, ஆசார்யா ஸ்நானம் செய்ய நீர் நிரப்பி வைத்திருந்த அண்டாவில் போய் விழுந்தார். 

அந்த வேகத்தில் அண்டா பெரிய சத்தத்தோடு விழுந்து உருண்டது. மிச்சம் இருந்த தண்ணீர் வழிந்து ஓடியது. சத்தம் கேட்டு அவசர அவசரமாக ஓடி வந்தார்கள் அணுக்கத் தொண்டர்கள்.

இதற்குள் விழுந்த தொண்டர் எழுந்து அசடுவழிய ஆசார்யா முன் நின்றார். மென்மையாகப் புன்னகைத்த மகான், மறுபடியும் அதே சைகையைக் காட்ட, இன்னொரு முறை குட்டிக்கரணமா? என்று யோசித்த அவர், மறுபடியும் தலையைக் கீழே குனிந்தார். 

அதற்குள் சுதாரித்துக் கொண்ட மற்றொரு தொண்டர் அவரைத் தடுத்துவிட்டு, மகானின் திருமுகத்தைப் பார்த்தார். தனது காதினைக் கையால் தொடுவதுபோல் பாவனை செய்தார், பரமாசார்யா.     

அதை உணர்ந்து கொண்ட தொண்டர் உள்ளே சென்று பஞ்சாங்கத்தை எடுத்துவந்தார். அதில் அன்றைய தினத்துக்கு உரிய கரணம் என்ன என்பதை உரக்க வாசித்தார். அதைக் கேட்டு, "சரி" என்பதுபோல் தலையாட்டிய மகான், அனுஷ்டானத்தைச் செய்துவிட்டு எழுந்தார். 

பஞ்சாங்கத்தில் உள்ள முக்கியமான திதி, வாரம், நட்சத்திரம், யோகம், கரணம் என்பதில் உள்ள கரணம் என்ன என்று, அனுஷ்டான சமயத்தில் மகான் ஜாடையில் கேட்டதை குட்டிக்கரணம் போடச் சொல்கிறார் என்று புரிந்து கொண்டு தொண்டர் செய்ததையும், அண்டாவை உருட்டியதையும் பலகாலம் சொல்லிச் சொல்லி சிரித்துக் கொண்டார்கள் ஸ்ரீமடத்துத் தொண்டர்கள்.      

ஹர ஹர சங்கர! ஜய ஜய சங்கர!

காஞ்சி சங்கர! காமகோடி சங்கர! காமாட்சி சங்கர!!

ஓம் ஸ்ரீ மகாபெரியவா சரணம்!! குருவே சரணம்!!

அப்படி குட்டிக் கரணம்

அடித்த அந்த அன்பர் வேறு யாருமில்லை.

மஹா பெரியவாளின்

அன்பிற்கும், அபிமானத்திற்கும் ஏக போகமாக விளங்கிய

ப்ரம்ஹஸ்ரீ வேதபுரி ஸாஸ்திரிகள் தான்.

கள்ளம் கபடு அற்ற

குழந்தை நெஞ்சத்தினர்.

சின்னஞ்சிறு வயதிலேயே *மஹா பெரியவாளே கதி* என்று சரணடைந்தவர்

ராம்! ராம்!!

Bhagavad Gita adhyaya 2 sloka 41 to 44 in tamil

Courtesy : Smt.Dr.Saroja Ramnujam

41.வ்யவஸாயாத்மிகா புத்தி: ஏகேஹ குருநந்தன

பஹுசாகா: ஹி அனந்தாஸ்ச புத்த்ய: அவ்யவஸாயினாம்

குருநந்தன-அர்ஜுனா,இஹ – இந்த கர்ம யோகத்தில் ,வ்யவஸாயாத்மிக புத்தி:-நிச்சயமான புத்தி , ஏக: - ஒன்றுதான். அவ்யவஸாயினாம் – கர்ம பலனில் விருப்பம் கொண்டு நிச்ச்யமான புத்தி இல்லாதவர்களுடைய , புத்தய:ஹி- புத்தியோவென்றால், பஹுசாகா: -பல நோக்கங்கள் கொண்டதாகவும், அனந்தா: ச-முடிவற்றதாகவும் இருக்கிறது.

.39ஆவது ஸ்லோகத்தில் கூறியபடி கர்மயோகத்தில் நிலை பெற்ற புத்தியுடையவர்கள் கர்மபந்தத்திலிருந்து விடுபடுகிறார்கள் . அதுவே இங்கு வ்யவஸாயாத்மிகா புத்தி: எனப்படுகிறது. இந்த நிச்சய புத்தியில்லையேல் மனம் எண்ணற்ற ஆசைகளுடன் அலை பாய்கிறது. இதையே பல நோக்கங்கள் கொண்டது என்றும் முடிவற்றது என்றும் கூறுகிறார்.ஆசைக்கு முடிவேது?

வேதத்திலும் சாஸ்திரத்திலும் சொல்லப்பட்டிருக்கும் கர்மங்களும் பலனை எதிர்பார்த்து செய்யப்படுமானால் அவை கர்மபந்தத்தையே விளைவிக்கும்.இது அடுத்து வரும் ஸ்லோகங்களில் விளக்கப்படுகிறது.

42. யாம் இமாம் புஷ்பிதாம் வாசம் ப்ரவதந்தி அவிபஸ்சித:

வேத வாதரதா: பார்த்த நான்யதஸ்தி இதிவாதின:

43.காமாத்மன: ஸ்வர்கபரா: ஜன்ம கர்ம பலப்ரதாம்

க்ரியாவிசேஷ பஹுலாம் போகைச்வர்யகதிம் ப்ரதி ,

பார்த்த –அர்ஜுனா, காமாத்மான: -போகங்களில் மூழ்கியவர்களாக ,வேத வாத ரதா: - கர்ம பயன்களைக் கூறுகின்ற வேத வாக்கியங்களில் ப்ரியம் வைப்பவர்களான,ஸ்வர்கபரா: -ஸ்வர்கத்தில் ஆசை கொண்டு, அன்யத் ந அஸ்தி- அதைத் தவிர வேறு ஒன்றும் இல்லை , இதி- என்று , வாதின: -வாதம் செய்பவர்களான, அவிபஸ்சித:-அறிவிலிகள் , ஜன்ம கர்ம பலப்ரதாம் – கர்மங்களின் மூலம் பிறவியை அளிக்கும், போகைஸ்வர்ய கதிம் ப்ரதி-போகங்கள் செல்வம் இவற்றை அளிக்கும் , க்ரியாவிசேஷபஹுலாம் –பல கர்மங்களைக் கூறுகின்ற , புஷ்பிதாம் – மலர்போன்று மகிழ்விக்கும், யா இமாம் வாசம் – இவ்விதமான பேச்சை , ப்ரவதந்தி- பேசுகிறார்கள்.

44. போகைஸ்வர்ய ப்ரஸக்தானாம் தயா அபஹ்ருத சேதஸாம்

வ்யவஸாயாத்மிகா புத்தி: ஸமாதௌ ந விதீயதே

. போகைஸ்வர்ய ப்ரஸக்தானாம்-போகத்திலும் செல்வத்திலும் பற்றுள்ளவர்களுக்கு, ஸமாதௌ – முக்தியில், வ்யவஸாயாத்மிகா புத்தி: -நிலைபெற்ற புத்தி, ந விதீயதே- உண்டாவதில்லை.

வேதத்தின் முற்பகுதி யாக யக்ஞங்கள் மற்றும் பல கர்மங்கள் இவைகளைக் கொண்டது. இது கர்ம காண்டம் எனப்ப்டும். இதில் ஒவ்வொரு கர்மாவிற்கும் பலன் கூறப்பட்டுள்ளது. இதை பின்பற்றுபவர்கள் பூர்வ மீமாம்சகர் எனப்படுவர்.

பூர்வ மீமாம்சகர்கள் வேதத்தில் கூறப்பட்டுள்ள யக்ஞங்களை ஆதரிப்பவர்கள். மந்திர, மதச்சடங்குகள், மதச்சடங்குகளில் பல்வேறு தேவர்களை அவர்கள் வழிபட்டார்கள். ஒவ்வொரு யக்ஞத்திற்கும் ஒரு அதி தேவதை உண்டு. அவர்கள் அக்னி, வருணன், இந்திரன், வசுக்கள், வாயு முதலிய இயற்கைச் சக்திகள். இச்சக்திகளை மனித உருவம் கொடுத்து, படிமங்கள் இன்றியே அவர்கள் வழிபட்டார்கள். 'ஒருவனே தேவன்' என்ற கடவுள் கொள்கை அவர்களுடைய சிந்தனையில் இல்லை. கடவுளை வேண்டாமல், தாங்கள் செய்யும் கர்மமே (யாகங்கள்) பயனளிக்கும் என்ற கொள்கை உடையவர்கள்.

வேதத்தின் பின் பகுதி ஞான காண்டம் அல்லது உத்தர மீமாம்சம் எனப்படும்., உத்தர மீமாம்சத்தை தொகுத்தவர் வியாசர். நான்கு வேதங்களின் இறுதியில் உள்ள வேதாந்தங்களான உபநிடதங்களை உத்தர மீமாம்சம் என்பர். உத்தர மீமாம்சகர்கள் வேதங்களில் சொல்லிய வேள்விகளுக்கும், சடங்குகளுக்கு முக்கியத்தவம் தராமல் உபநிடதங்கள் மற்றும் பிரம்ம சூத்திரம், பகவத் கீதை போன்ற வேதாந்தங்களில் சொல்லியுள்ள கருத்துக்களின் கொள்கை உடையவர்கள். ஞானயோகத்தினால் மட்டுமே நிர்குணபிரம்மத்தை அடைய முடியும் என்ற நம்பிக்கையாளர்கள்.

இங்கு பகவான் வேதங்களில் கூறப்பட்ட மந்திரம் சடங்குகள் இவைகள் தவறு என்று சொல்லவில்லை. ஆனால் எல்லாமே பலனை எதிர்பாராமல் செய்தால் மட்டுமே பிறவித்தளையிலிருந்து விடுபடமுடியும் என்று வலியுறுத்துகிறார். வேதத்தில் கூறிய பலங்களுக்கெல்லாம் மேலான பலனாகிய ஸ்வர்கவாசமும் நிரந்தர மானதல்ல. 'க்ஷீணே புண்யே மர்த்ய லோகம் விசந்தி,' என்று பின்னால் கூறுவது போல், செய்த புண்ய பலன் தீர்ந்தவுடன் மறுபடி பிறவி வாய்க்கிறது. இவ்வாறு ஜனன மரணச்சுழலில் இருந்து விடுதலை பெற ப்ரம்ம ஞானத்தை அடையவேண்டும் என்று கூறுகிறார்.

Viswamithra & his greatness

#அஸ்திரங்களில் நிகரற்றவர் யார் 

#மன்னராய் பிறந்து ரிஷியாகி பின் இராஜ ரிஷி பிரம்ம ரிஷி என சப்தரிஷிகளில் ஒருவரான விஸ்வாமித்ரரே அவர் 

#நம் அனைவருக்கும் வசிஷ்டரின் கன்றுக்காக விஸ்வாமித்ரர் சண்டையிட்டது தெரியும் 

#ஆனால் யுத்தம் அவ்வளவு எளிதாக முடிந்துவிட வில்லை யுத்தத்தில் கௌசிகர் விடாத அஸ்திரம் இல்லை 

#ஆனால் அனைத்தையும் வசிஷ்டரின் பிரம்ம தண்டம் அடக்கியது இதன்பிறகே ரிஷியாகிறார் 

#இதன் பிறகு திரிசங்கு சொர்க்கம், அரிச்சந்திரன் என இருவருக்கும் இடையே நடைபெற்ற பனிப்போரை பலரும் அறிவோம் ஆனால் எதுவும் காரணம் இல்லாமல் நடக்கவில்லை 

#வசிஷ்டர் மற்றும் விஸ்வாமித்ரரின் பங்கு இராமவதாரத்தில் இன்றியமையாததாகும் 

#ராமபிரானுக்கு ஞானமளிப்பதில் வசிஷ்டரும் 

#அஸ்திரமளிப்பதில் விஸ்வாமித்ரரும் தங்களின் பணியை செவ்வனே செய்தனர் 

#இராமருக்கு வசிஷ்டர் அளித்த ஞானம் அளவிட முடியாதது ஆகும் அதில் யோக வசிஷ்டம் மிகவும் முக்கியமாகும் இது சரியாக 32,000 ஸ்லோகங்களை கொண்டது (வால்மீகி இராமாயணம் முழுதும் கூட 24000 மட்டுமே)

 #தனது 16 வயதிலேயே மனித வாழ்க்கையை கண்டு விரக்தி அடையும் ஸ்ரீ ராமருக்கு வசிஷ்டரின் உபதேசமே யோக வசிஷ்டமாகும்

#இதே போல அஸ்திர பயிற்சியில் விஸ்வாமித்ரரின் பங்கு அற்புதமானது 

#அவர் ஏற்கனவே பல அஸ்திரங்களை மன்னராய் இருக்கும் போது அறிந்ததே ஆனால் ரிஷியான பின்பும் இதை விட வில்லை

#பெரும் வேள்வி நடத்துகிறார் விஸ்வாமித்ரர் அதற்கு இராவணனே நேராக வந்து தடுக்க முடியாததால் மாரிசன் மற்றும் சுபாகுவை அனுப்பி வைக்கிறான் 

#இவ்விருவர்களும் சாமான்யர்கள் இல்லை ராமபிரானின் தந்தையாகிய தசரதரே 

#நான் மற்றும் என் நண்பர்கள் எங்களின் படையுடன் சேர்ந்து வந்து தடுத்தாலும் கூட அந்த இருவர்களில் ஒருவனை தடுப்பதே இயலாத காரியம் அவ்வாறு இருக்கையில் வெறும் பன்னிரண்டு வயதேயான என் மகன் ராமன் எவ்வாறு தடுப்பான் " என மறுக்கிறார் 

 #இதை கேட்ட வசிஷ்டர் பொங்கி எழுகிறார் 

" தசரதா 

#இராமன் சிறுவனாய் இருந்தால் என்ன ??

#இளைஞனாய் இருந்தால் என்ன ??

#தனுர்வித்தை பயின்றால் என்ன??

#பயிலாமல் இருந்தால் என்ன

#விஸ்வாமித்ரர் உடன் #இருக்கையில் நீ ஏன் பயம் கொள்கிறாய் எதிர்த்து வருபவன் மரணமற்றவராக இருந்தாலும் விஸ்வாமித்ரர் உடன் இருக்கையில் நீ அஞ்ச வேண்டிய அவசியம் இல்லை 

அவரால் ஆகாத காரியம் என்று இல்லை அவரே ராமனை அழைக்கிறார் என்றார் அதில் காரணம் இருக்கிறது 

இவர் தவத்திற்கு இருப்பிடம் 

இவர் அறிந்த அஸ்திரங்களை இதுவரை எவரும் அறிந்ததுமில்லை

இனி எவரும் அறிய போவதுமில்லை

இவர் அறியாத அஸ்திரமில்லை மேலும் தன் பலத்தினால் புதுபுது அஸ்திரத்தினை உருவாக்கும் திறனும் கொண்டவராவார் 

தக்ச பிராஜாதிபதியின் மகளான ஜயை மற்றும் ஸுப்ரபை இருவரும் க்ரிசாஸ்வரை மணந்து கொடுமையிழைத்த அசுரர்களை வதைக்க இருவரும் கடவுள்களை தவிர மற்றோரால் வெல்ல முடியாத 100 அஸ்திரங்களை பெற்றெடுத்தனர் அவை அனைத்தையும் இவர் அறிவார் 

மேலும் மும்மூர்த்திகளிடம் இருந்தும் பல அஸ்திரங்களை பெற்றவர் இவருடன் இராமனை அனுப்புவதே உனக்கு தகும் மேலும் அதுவே இராமனுக்கும் நன்மை பயக்கும் 

(பால காண்டம் 21வது சர்க்கம்)

⛅ பின் இராமனை அழைத்து செல்லும் விஸ்வாமித்ரர் பலா மற்றும் #அதிபலா வித்யைகளை அளிக்கிறார் இந்த வித்தைகளால் பலத்தில் எவரும் இணையாக மாட்டார்கள் மேலும் #பசி ,#தாகம், #நோய்களால் #இருவருக்கும் #பாதிப்பு #ஏற்படாது 

#இன்னும் பற்பல விசயங்கள் இவ்விரண்டு வித்தைகளால் சாத்தியம் மேலும் இதை அறிந்தவர் விஸ்வாமித்ரர் மட்டுமே இதை #பிரம்ம தேவர் #விஸ்வாமித்ரர்க்கு #உபதேசித்தார்

#தாடகையை வதைத்த பின்வரும் தேவர்கள் இதுவே சரியான நேரம் தாம் பாதுகாத்த அஸ்திரங்களை ஸ்ரீ ராமருக்கு அளிக்க வேண்டும் என வேண்ட அவ்வாறே #அளிக்கிறார்கள்.

அடியேன்🙏🏻#கிருஷ்ணனின்_சேவகன் #ஸ்ரீராமஜெயம்  

ஸ்ரீவைஷ்ணவிஸம் முக நூலில் பதிவு செய்தவர் திருமதி சந்திரா சேஷாத்திரி அவர்கள்

Kalacharitam - Sanskrit subhashitam

|| ॐ ||

||सुभाषित-रसास्वादः||[३७६]

'' कालचरितम् ''

'' मातुलो यस्य गोविन्दः पिता यस्य धनञ्जयः |

सोऽपि कालवशं प्राप्तः कालो हि दुरतिक्रमः ||''[शा.प.]

अर्थ—साक्षात भगवान श्रीकृष्ण जिनके मामा हें , अर्जुन जैसा परमवीर जिसका पिता हें | वह अभिमन्यू भी आखिर में कालवश हो गया | मृत्यु किसीका भी टला नही हें , ये ही सच हें |

गूढार्थ—सुभाषितकार ने हमे दुनिया का कडवा सच बतया हें | हम तो मोह-माया में फंसे सामान्य प्राणी ही हें |

ॐॐॐॐॐॐॐॐ

डॉ. वर्षा प्रकाश टोणगांवकर

पुणे / महाराष्ट्र

Pidaari.. Pechi Amman - Periyavaa

ॐ श्री गुरुभ्यो नमः। सर्वेभ्यः सुप्रभातं नमस्कारः च। ஶ்ரீ குருப்யோ நம: அனைவருக்கும் நற்காலையும் வணக்கங்களும்!

Today's "amruta bindu" from Sri Chandrasekaramrutham - 22.01.21:

* ஒரே பராசக்தி தான் வெவ்வேறு வேஷங்களைப் போட்டுக்கொண்டு வெவ்வேறு காரியங்களைச் செய்கிறது.

* துர்கையாக வீரம், சக்தி எல்லாம் தருகிறது; லக்ஷ்மியாகி சம்பத்துக்களைத் தருகிறது; சரஸ்வதியாகி ஞானம் தருகிறது.

* சாக்ஷாத் பராசக்தியை காத்யாயனியாகவும், மஹாலக்ஷ்மியை பார்கவியாகவும் குழந்தைகளாக்கி, அந்த பா⁴வத்திலியே வழிபட்டால், நமக்கும் குழந்தைத் தன்மை சாக்ஷாத்கரித்து விடும். இந்த நாளில் waterproof என்று சொல்வது போல், நாம் "காம ப்ரூஃப், சோகப் ப்ரூஃப்" எல்லாமாக, சாந்தமாக ஆவோம்.

* "காத்தாயி" என்று சொல்கிற கிராம தேவதை காத்யாயனி என்பது என் ஊகம்.

* பட்டாரிகை என்று பெரிய ஶ்ரீவித்யா உபாசகர்கள் குறிப்பிடும் அம்பாளைத் தான், நம் கிராம மக்கள் "பிடாரி" என்று சொல்லி பூஜிக்கிறார்கள். பழைய செப்பேடுகளில் "பட்டாரிகா மான்யம்" என்பதைப் "பிடாரி மானியம்" என்று திரித்துக் குறிப்பிடுவதால் இதை உணரலாம்.

* இவ்வாறே, "பேச்சாயி" என்று சொல்கிற கிராம தேவதை பேச்சுக்கு ஆயியான (தாயான) வாக்தேவி சரஸ்வதியைத் தான் குறிப்பிடுகிறது.

* இங்ஙனம், துர்கா, லக்ஷ்மி, சரஸ்வதி ரூபமாக உள்ள அந்த பராசக்தியைப் பூஜித்து எல்லாச் சக்தியும், சம்பத்தும், நல்ல புத்தியும் பெறுவோமாக!

प्रदोष शङ्कर प्रत्यक्ष शङ्कर।

🙏🙏🙏🙏

Short story of Leo Tolstoy

லியோ டால்ஸ்டாய் --- J K SIVAN

''எனக்கு ஒண்ணும் தெரியாதுங்களே''

இது நான் சுருக்கமாக சொல்லும் ரஷ்ய எழுத்தாளர் லியோ டால்ஸ்டாய் எழுதிய ''GOD SEES THE TRUTH BUT WAITS'' என்ற சிறுகதை. தமிழில் அதை சொல்லும்போது தமிழர்களை உள்ளே சேர்த்து விட்டேன். நம்மூர் கதை மாதிரி சுகமாக இருக்குமே..

சுப்புணி ஒரு வாலிப வியாபாரி. ரெண்டு மூன்று கடைகள். கொட்டாம்பட்டியில் வீடு வாசல். 30 வயதில் குப்பம்மாவோடு கல்யாணம். நன்றாக புல்லாங்குழல் வாசிப்பான். ஆரம்பத்தில் குடி,சீட்டு போன்ற கெட்ட பழக்கம் இருந்தாலும் குப்பம்மா வந்த பிறகு பெட்டிப்பாம்பு. ரெண்டு குழந்தைகள். நிறைய சம்பாதிக்க ஏதாவது செய்யணுமே? வடக்கே டெல்லி பக்கம் சென்று நிறைய சாமான்கள் வாங்கி வந்து லாபத்துக்கு விற்றால் குடும்பம் ஓடுமே. சேர்த்து வைத்த ஐம்பதாயிரம் ரூபாயை துணியில் மூட்டை கட்டி இடுப்பில்சுற்றிக்கொண்டு ''குப்பாயி , நான் புறப்படறேன்'' என்று வாசலை நோக்கி நடந்தான். .

'' வேண்டாம் இன்னிக்கு நீங்க போகவேண்டாம். உள்ளூர எனக்கு என்னவோ சொல்லத்தெரியாத பயமா இருக்கு'' கண்ணில் ஜாலம். ரெண்டு குட்டி குழந்தைகளும் வேறு அழுதன.

''ஏன் தடுக்கறே'?

''என்னிக்கும் இல்லாம விடிகாலை ஒரு கெட்ட கனா. திரும்பி வரும்போது நீங்க கிழடு தட்டிப்போய் தலையெல்லாம் வெள்ளை முடி தாடி மீசையா இருக்கிறமாதிரி . பயமா இருக்கு. இது நல்ல சகுனம் இல்லை. இன்னிக்கு போகவேணாம் ''

''அடி அசடே. வெள்ளை தாடி முடி இருந்திச்சின்னா நல்ல அனுபவஸ்தன், அறிவாளி என்று என்னை நாலு பேரு பெருமையா பேசுவாங்க. நல்லது தான். வரும்போது உனக்கும் பசங்களுக்கும் நிறைய துணிமணி, நகை எல்லாம் டெல்லிலே வாங்கிட்டு வரேன் '. சுப்புணி கிளம்பிவிட்டான்.

அன்று இரவு போகும் வழியில் ஆந்திராவில் எங்கோ ஒரு ஊரில் இரவு தங்க ஒரு சத்திரம் கண்டு பிடித்தான். திண்ணையில் இடம் கிடைத்தது. பண மூட்டையை ஜாக்கிரதையாக பைக்குள் வைத்து தலைக்கு வைத்துக் கொண்டு அந்த தெலுங்கு ஊரில் தங்கினான். கோவிந்தன் என்ற வேறு ஒரு மதுரை வியாபாரியும் அங்கு வந்திருந்தான்.அவனும் சுப்புணியும் நட்புடன் பேசி இரவு சாப்பிட்டு விட்டு திண்ணையில் தூங்கினார்கள்.

விடிகாலை அந்த சத்திரத்தை விட்டு சுப்புணி கிளம்பும்போது கோவிந்தன் அசையாமல் படுத்து தூங்கிக் கொண்டிருந்தான். ஆகவே அவனை எழுப்பி விடை பெறாமல் கிளம்பினான். சுப்புணி சென்று ரெண்டு மணி நேரம் கூட ஆகவில்லை. இன்னொரு ஊரில் ஒரு விடுதியில் குளித்து சாப்பிட்டுவிட்டு வாசலில் அவன் அமர்ந்து புல்லாங்குழல் வாசித்துக் கொண்டிருந்த போது சில போலீஸ்காரர்கள் அவனை நெருங்கி னார்கள்.அவர்கள் பார்வை விரோதமாக இருந்தது. சுப்புணியை வளைத்துக் கொண்டார்கள்.

'' உன் பெயர் என்ன?

''சுப்பிரமணி''

''நேற்றிரவு எங்கே தங்கினாய்?''

''பாலு ரெட்டி சத்திரத்தில்.''

''கோவிந்தனை எத்தனை நாளாக தெரியும். அவனுடன் என்ன தகராறு?''

''கோவிந்தன் என்ற ஒரு ஆளை நேற்று ராத்திரிதான் முதன் முதலாக என் வாழ்வில் பார்த்தேன். இருவரும் சேர்ந்து தான் சத்திரத்தில் சாப்பிட்டோம்.பேசிக்கொண்டே தூங்கிப்போனேன்''

''ஐம்பதாயிரம் ரூபாயை திருடிவிட்டு கொலையும் செய்து விட்டு பச்சை புளுகு வேறேயா?

அதற்குள் ஒரு போலீஸ் காரன் சுப்புணி பையை சோதனை போட்டு ஐம்பதாயிரம் ரூபாயோடு ஒரு ரத்தம் தோய்ந்த கத்தியும் வெளியே எடுத்தான்.

'' ஐயோ, எனக்கு ஒன்றும் தெரியாதே. நான் கிளம்பும்போது கோவிந்தன் படுத்துக்கொண்டிருந்தானே. நான் திருடவில்லை. என் பணம் இது. வடக்கே டில்லி வரை போய் சாமான்கள் வியாபாரத்துக்கு வாங்க சேர்த்து வைத்த பணம். நான் கொலை செய்யவில்லை. கோவிந்தனை யார் என்றே எனக்கு தெரியாது. இந்த கத்தி எனதல்ல'' . சாட்டையால் அடித்தார்கள். அப்போதும் கத்திக்கொண்டே திருப்பி திருப்பி சொன்னதையே சொன்னான். அழுதும் அவன் பேச்சு எடுபடவில்லை. நீதி மன்றத்திலும் அவன் வாக்கு நம்பப்படவில்லை. ஊரில் விசாரித்ததில் அவன் சீட்டு, குடி பழக்கம் கொண்டவன் என்று அவனைத் தெரிந்தவர்கள் சொல்லி விட்டார்கள். எங்கோ தனிச்சிறையில் அடைக்கப்பட்டான். வருஷங்கள் ஓடின. ஊரிலே இருந்து எந்த சேதியும் இல்லை. கிட்டத்தட்ட இருபது வருஷங்களில் அவன் வெள்ளை நிற தாடி மீசை முடி கொண்டவனாகிவிட்டான். அமைதியானவன். சிறையில் .ஜெயில் அதிகாரிகளும் மற்ற கைதிகளும் அவன் கதையை கேட்டு பரிதாபப் பட்டார்கள். மேல் அதிகாரிகளுக்கு ஜனாபதிக்கு எல்லாம் விண்ணப்பித்தார்கள். கடவுள் இருக்கிறார் விதி என்ன செயகிறதோ அப்படியே நடக்கட்டும் என்று சுப்புணி வேதாந்தியாகிவிட்டான். விடுதலை கிடைக்கவில்லை. யார் கோவிந்தனை கொன்றது. ரத்தம் தோய்ந்த கத்தி எப்படி அவன் மூட்டைக்குள் வந்தது? இந்த கேள்விக்கு பதில் 19 வருஷம் ஆகியும் இன்னும் கிடைக்கவில்லை.

ஒருநாள் சிறையில் சில புதிய கைதிகள் வந்தார்கள். சாமா நாயுடு முரடன். ஐந்து வயதிலிருந்தே ஆடு கோழி திருடுபவன். அவன் செய்யாத குற்றங்கள் கிடையாது. பல நாள் திருடன் ஒருநாள் ஒரு பெண்ணின் செயினை அறுக்கும்போது பிடிபட்டான். அவனை சுப்புணியின் அறையில் அடைதார்கள்.

'' நீ எந்த ஊர்?''

''பாலு ரெட்டி சத்திரம்.''

சொரேர் என்றது சுப்புணிக்கு.

''அங்கு 19வருஷங்கள் முன்பு ஒரு கொலை நடந்ததே உனக்கு தெரியுமா?''.

ஆஹா நன்றாக தெரியுமே. கொலை என்ன தினமுமா ஒரு இடத்திலே நடக்கும். எவனோ ஒரு வியாபாரியை கத்தியால் குத்தி கொன்று ஐம்பதாயிரம் ரூபாய் பணம் சுருட்டிக்கொண்டு ஓடிவிட்டான்'' என்று கேள்விப்பட்டிருக்கிறேன்.

''கொலைகாரன் யாரென்று தெரியுமா?

''அவனை பிடித்து விட்டார்கள் அவன் மூட்டையில் கத்தி கிடைத்ததாம்''

'' கொலைகாரன் இன்னொருத்தன் மூட்டையில் கத்தியை செருகி விட்டு சென்றிருக்கலாமே ''

''அதெப்படிங்க முடியும். எவனோ ஒருத்தன் தலைக்கு அடியிலே வைச்சு இருக்கிற மூட்டையை பிரித்து அதில் ஒரு கத்தியை செருகி வைத்துவிட்டு போகும் வரை கும்பகர்ணன் மாதிரி தூங்கினால் அகப்பட்டுக் கொள்ளத் தானே வேண்டும். ''

இவ்வளவு துல்லியமாக நடந்ததை சொல்லும் இந்த சாமாநாயுடு தான் கொலைகாரன் என்று சுப்புணிக்கு ஊர்ஜிதம் ஆயிற்று. ஆனால் தனது விதியை நொந்து அமைதியாக இருந்தான்.

சிலநாட்களில் ஏதோ தகராறு வந்து சிறையில் மற்றொரு கைதியின் கழுத்தை நெரித்து சாமா நாயுடு கழுத்தை ஒடித்து விட்டான். கழுத்தொடிந்தவன் ஆஸ்பத்திரியில செத்துவிட்டான் என்று சேதி. நாயுடு ஒருவன் கழுத்தை நெரித்ததை சுப்புணி பார்த்துவிட்டான்.

''என்னைக் காட்டிக் கொடுக்காதே'' என்று நாயுடு சுப்புணி காலைப் பிடித்து கெஞ்சினான்''

போலீஸ் விசாரணையில் சுப்புணியை அதிகாரிகள் கேட்டபோது '' எனக்கு தெரியாது நான் பார்க்க வில்லை'' என்றான் சுப்புணி. சிறை அதிகாரிகளுக்கு சுப்புணி மேல் இருந்த மதிப்பு மரியாதையால் நாயுடு தப்பினான். அன்றிரவு அழுதான். தான் தான் கோவிந்தனை கொலை செய்தவன் பணத்தை திருடியவன். அருகே இருந்த சுப்புணியையும் கொன்று விட்டு அவன் முட்டையையும் எடுத்து செல்ல முயன்றபோது அந்தப்பக்கம் யாரோ வரும் சத்தம் கேட்டு ரத்தம் தோய்ந்த கத்தியை சுப்புணி பையில் அவசரமாக ஒளித்துவைத்து விட்டு ஓடினதை சொன்னான்.

''எனக்கு தெரியும் நீ செய்தது '' என்று அமைதியாக சொன்னான் சுப்புணி. பல வருஷ உண்மை அன்று ருசுவாகியது. . அன்றிரவெல்லாம் நாயுடு அழுதான்.ஒரு நிரபராதி, நல்லவன், 20வருஷங்கள் தன்னால் குடும்பம், மனைவி மக்கள் வாழ்வு எல்லாம் இழந்ததுமல்லாமல் தன் உயிரையும் காப்பாற்றியவன், அவனுக்கு தான் செய்த துரோகத்தை நினைத்து வருந்தினான். இரவெல்லாம் அழுதான். அவனுள் இருந்த மிருகம் வெளியேறி அவன் மனதில் தேவன் குடி புகுந்தான்.

மறுநாள் காலை சிறை அதிகாரிகளிடம் தான் செய்த இரு குற்றங்களையும் நேரடியாக ஒப்புக்கொண்டு தன்னை தண்டிக்க வேண்டினான். சுப்புணி நிரபராதி அவன் சொன்னது உண்மை என்று சத்யம் செய்தான். சிறை அதிகாரிகள் கலந்து ஆலோசித்தார்கள். கடைசியில்

''இப்போதாவது சுப்புணியை விடுதலை செய்வோம்'' என்று அதிகாரிகள் முடிவெடுத்தார்கள். எல்லோரும் கொஞ்சம் பணம் போட்டு, மொத்தம் ஐம்பதாயிரம் ரூபாய் சேர்ந்தது. அதை அவனிடம் சேர்த்து அவன் வயோதிகவாழ்வில் நிம்மதியாக வாழட்டும்'' என்று சிறையில் அவன் அறைக்கு சென்றார்கள்.

சுப்பிரமணி சுப்பிரமணி என்று அமைதியாக படுத்துக் கொண்டிருந்த அவனை எழுப்பினார்கள். உடல் மரக்கட்டை போல் அசைந்ததே தவிர சுப்புணியின் உயிர் அவன் உடலை விட்டு அவர்கள் அவன் உடலை விடுதலை செய்யும் முன்பே எப்போதோ விடுதலை ஆகி இருந்தது.