Pragyanam brahma - aitreya upanishad - meaning in sanskrit

।।श्रीराम जय राम जय जय राम।।

"प्रज्ञानं ब्रह्म।" 

(ज्ञान ही ब्रह्म है)

     –ऐतरेय  उपनिषद् , 3/3, ऋग्वेद 

         (शुकरहस्योपनिषद्)

"प्रज्ञाने सर्वं प्रतिष्ठितं, प्रज्ञानेत्रो लोकः प्रज्ञा प्रतिष्ठा 'प्रज्ञानं ब्रह्म'।"

  –ऐतरेयोपनिषतद्, 3/1/3 

सर्वं प्रज्ञाने प्रतिष्ठितम् । अयं लोकः प्रज्ञानेत्रः । प्रज्ञा एव प्रतिष्ठा, प्रज्ञानं ब्रह्म ।

जीवब्रह्मणोः एकत्वप्रतिपादनपराणि इमानि महावाक्यानि । चत्वारि प्रसिद्धानि महावाक्यानि सन्ति । 

ऋग्वेदीय ऐतरेयोपनिषदि प्रज्ञानं ब्रह्म; यजुर्वेदीय बृहदारण्यकोपनिषदि 'अहं ब्रह्मास्मि'; सामवेदीय 

छान्दोग्योपनिषदि 'तत्त्वमसि'; तथा अथर्ववेदीय माण्डूक्योपनिषदि 'अयमात्मा ब्रह्म' इति । 

एतेषु एकैकमपि महावाक्यम् उपनिषदां परमसन्देश एव ।

प्रकृते 'प्रज्ञानं ब्रह्म' इत्येतत् ऐतरेयोपनिषदः महावाक्यम् । 'प्रज्ञानम्' इति –प्रकृष्टं ज्ञानं प्रज्ञानम् । 

इन्द्रियोपाधिद्वारा भिन्नभिन्नतया अवभासमानाः चैतन्यस्वरूपाः जीवाः प्रज्ञानम् इति कथ्यन्ते । एते परिच्छिन्ना 

जीवाः सर्वे परमार्थतः अरिपूर्णब्रह्मस्वरूपा एव । प्रज्ञानं नाम पूर्णं ब्रह्मैव । जीवाः नूनं परं ब्रह्मैव ।

          –रमेशप्रसाद शुक्ल

Mrutyu yoga in astrology - Sanskrit

मृत्युयोग: जातकालङ्कारग्रन्थानुसारं

यानेशस्तत्र संस्थो यदि भवति तदा यानहेतुर्मृति:स्याच्

चोराच्छस्त्रेण चिन्ता नवमभवनतो भाग्यजाता विधेया।

व्योम्नो भूपालभूषावसनहयमहत्कर्मणांअयं प्राप्ति चिन्ता

लाभस्थाने:खिलानां व्ययनिधनगृहात्कल्मषाणां विधेया।।३६।।वै।।

संस्कृत व्याख्यानं :-

चतुर्थेशस्तत्र षष्ठभावे चेत्तदा यानहेतुर्मृति:स्यात् ।चौराच्छस्त्रेण च मृति: । तत्रेति अरिभावपरामर्शेन यानेशस्य शन्यादियोगे।वक्ष्यते।अयमर्थ:शनियोगे यानहेतोर्मृति:,राहुयोगे चौरान् मृति: केतुयोगे शस्त्रेण मृति:।

अथ संक्षेपादुक्तानां नवमादि भावानां सामान्यचिन्तालंबनमुच्यते।नवमभावतो भाग्यजाता चिन्ता विधेया:। अयं भाव: भाग्ये यो ग्रह: भाग्येशो यो ग्रह:भाग्य भवनस्थो यो राशिस्तद्वारा केन्द्रग्रहात् भाग्यभवने शुभाशुभवर्गविवेक:। भाग्यभाग्येशबलाबलत्वमित्यादि विचार्य जातकशास्त्रविचारं परिभूय बुद्ध्या फलं वक्तव्यम्।तथाभिहितं कल्याणवर्मणाभाग्यर्क्षपति: कस्मिन्को वा भाग्यर्क्षमाश्रितो विहग:।बलवान्मध्यबलो वा इत्यादि।। वत्सदेशराजशर्मा।।

Flower without smell - Sanskrit subhashitam

कुसुमं वर्णसंपन्नं गन्धहीनं न शोभते।

न शोभते क्रियाहीनं मधुरं वचनं तथा॥

🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩

भावार्थ - जिस प्रकार से गन्धहीन होने पर, सुन्दर रंगों से सम्पन्न पुष्प भी शोभा नहीं देता। उसी प्रकार से अकर्मण्य होने पर, मधुरभाषी व्यक्ति भी शोभा नहीं देता।

🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩

Aham rashtri sangmani - Rig veda mantra meaning in Hindi

अहं राष्ट्री संगमनी वसूना चिकितुषी प्रथमां यज्ञियानाम्| 

तां मा देवा व्यदधुः पुरूत्रा भूरिस्थात्रां भूर्या वेशयन्तीम्||

अहं समग्रस्य जगत ईश्वरी अस्मि,धनानां प्रापयित्रि,अनुसंन्धानकत्री,अनेकेषु रूपेषु अवस्थिता बहुषु पर्दाथेषु आवेशययन्तीं मां देवाः स्थापितवन्तः| विभिन्नः देवाः पूजयन्ते यत्तत् ममैव पूजनं भवति||

मैं सम्पूर्ण जगत की स्वामिनी हूँ,धनों को प्राप्त करने वाली,खोज करने वाली,ज्ञान से संपन्न ब्रह्म को जानने वाली और पूजनीय देवों में प्रथम हूँ |

अनेक रूपों में अवस्थित बहुत सी वस्तुओं में प्रवेश करने वाली मुझे देवताओं ने विभिन्न स्थानों में रखा है,विभिन्न देवताओं की जो पूजा की जाती है,वह वस्तुतः मेरी ही पूजा है|

वाक् सूक्त-ऋग्वेद(१०/१२५)

Palghat brahmins are cooks,crooks, civil servants - T.N.Seshan

https://www.youtube.com/watch?v=VZy_uiv5U6M

Women shuld not cut pumpkin - What is the proof? - Sanskrit

ஒரு ஆஸ்திகரின் கேள்வி

ஸ்த்ரீகள் கூஷ்மாண்டத்தை (முழு பூஷணிக்காயை) நறுக்கக்கூடாது என்று கூறுகிறார்கள். இதற்க்கு ப்ரமாணமுள்ளதா? 

பதில். ஆம். ப்ரமாணம் உள்ளது.

ஸ்த்ரீகள் முழு பூஷணிக்காயை நறுக்கக்கூடாது. ஆன்கள் தீபத்தை அனைக்கக்கூடாது. 

ஸ்த்ரீகள் முழு பூஷணிக்காயை நறுக்கினாலோ, ஆன்கள் தீபத்தை அனைத்தாலோ வம்ஶநாஶம் ஏற்படும் என்று கீழ்க்காணும் வசனம் கூறுகிறது‌.

दीपनिर्वापणात् पुंसः कुष्माण्डच्छेदनात् स्त्रियः ।

अचिरेणैव कालेन वंशनाशो भवेद् ध्रुवम् ॥

-- स्मृतितत्त्वम्, आचारेन्दुः

தீபநிர்வாபனாத் பும்ஸ: கூஷ்மாண்டச்சேதனாத் ஸ்த்ரிய: |

அசிரேணைவ காலேன வம்ஶநாஶோ பவேத் த்ருவம் ||

-- ஸ்ம்ருதிதத்வம், ஆசாரேந்து:

Vadapalani Murugan temple

வினை தீர்க்கும் வேலவா - ஜே கே சிவன்

வட பழனியாண்டவர் கோவில் ஒரு சிறிய குடிசை வேய்ந்த க்ஷேத்ரம் அப்போது. கதவு கிடையாது. ஓலைத் தட்டி. உள்ளே ஒரு பெரிய அழகான முருகன் படத்தில். அந்த படம் கிடைத்து அதை இணைத்தி ருக்கிறேன். இந்த ஒரு கோவிலில் விசேஷம் பழனி ஆண்டவன் பாத ரக்ஷையுடன் தாமரை இதழ்மேல் நின்று அருள் பாலிப்பது என்று பிறகு தான் தெரிந்து கொண்டேன். வலது பாதம் சற்று முன்னால் வைத்திருப்பார். நான்கு ஐந்து வயதில் எனக்கு இது தெரியவில்லை. ஸ்தல விருக்ஷம் அத்திமரம்.

கிராம நிர்வாகிகள் பிள்ளைமார்களுக்கு என் அப்பா ஜே. கிருஷ்ணய்யரை ரொம்ப பிடிக்கும். நிறைய படித்தவர். அவர்களுக்கு விஷயங்களை வாரி வழங்குவதில் பிள்ளைமார் குடும்பங்கள் திருப்தி அடைந்து எங்களை ஆதரித்து வந்தனர்.

இப்போது லேக் ஏரியா எனப்படும் வள்ளுவர் கோட்டம் பகுதி அப்போது கிடையாது. எங்கும் மண் பாண்டம் சட்டி பாத்திரங்கள் செய்பவர்கள் நிறைந்து காணப்படுவார்கள். லயோலா காலேஜ் இருந்தது. புஷ்ப நகர் பகுதியெல்லாம் ஒரே தோட்டம் வயல்களாக இருந்தது. மின்சார ரயில் வண்டிகள் கோடம்பாக்கம் விட்டால் அடுத்து சேத்துப்பட்டில் தான் நிற்கும். நுங்கம்பாக்கம் ரயில் நிலையம் அப்போது பிறக்கவில்லை. அதேபோல் கோடம்பாக்கம் ரயில் நிலையத்தை அடுத்து ஒரு இரும்பு லெவல் கிராஸ்ஸிங். ரெண்டு பெரிய கேட்களை மணி அடித்ததும் மெதுவாக மூடுவார்கள். வண்டிகள் கடந்தவுடன் பச்சை விளக்கு எரியும் போது திறந்து விடுவார்கள். அரைமணி நேரமாகவாவது ஆற்காட் சாலையின் இரு பக்கமும் அடைபட்டு, வண்டிகள், போக்குவரத்துகள் காத்திருக்க வேண்டும். நுங்கம்பாக்கம் ரயில் நிலையம் அப்போது பிறக்க வில்லை. ஆற்காடு ரோடு ஒன்று தான் நேர் வழி. இரண்டு பள்ளங்கள். நடுவே மேடு. பள்ளங்கள் மாட்டு வண்டிகள் குதிரை வண்டிகள் ஏற்படுத்தியவை. நாகேஸ்வரராவ் கட்டிடம் என்று பெயர் தாங்கிய கார்ப்பரேஷன் உயர்நிலைப் பள்ளிக்கூடத்தில் எங்கள் தகப்பனார் சரித்திரம், ஆங்கில பாடங்கள் சொல்லிக்கொடுப்பார். இன்னும் அந்த பள்ளிக்கூடம் இருக்கிறது. நுங்கம்பாக்கம் போகும்போது அதை பார்க்கும்போது பழைய சின்ன வயது ஞாபகம் வருகிறது.

என் அண்ணாக்கள் ரத்தினம் அய்யர் (இன்றும் FB யில் என்னுடைய கட்டுரைகளை படித்து கருத்துகள் சொல்லிக் கொண்டிருக்கிறாரே. ஜம்பு (இப்போது இல்லை. மேலே சென்று விட்டான்.) அங்கே தான் படித்தவர்கள். அப்பாவோடு எட்டே முக்காலுக்கு வடபழனியிலிருந்து நுங்கம்பாக்கம் தினமும் காலை எட்டரை மணிக்கு வடபழனியிலிருந்து நுங்கம்பாக்கம் இருவேளைகளும் நடந்து சென்றவர்கள்.

வடபழனி முருகன் கோவிலில் தான் நாங்கள் விளையாடுவோம். பின்னால் நிறைய மரங்கள் நந்தவனமாக இருந்தது. பூக்களை பறித்து படத்துக்கு போடுவோம். என்னை வடபழனி ஆண்டியாக்கி விபூதி பூசி கோவணத்தோடு கையில் ஒரு கொம்பை கொடுத்து (அது தான் வேல்) வெகுநேரம் நிற்க வைத்து தலையில் அட்டையில் கிரீடம் அணிவித்து அலங்கரித்து விளையாடுவார்கள். எனக்கு இப்படி ஒரு பாக்யம் சின்ன வயசில் கிடைத்ததா?? பிறகு தான் நான் பாக்கியசாலி என்பதை புரிந்துகொண்டேன்.

எங்கள் கிராம பெரியவர்களிடம் என் அம்மா தெரிந்துகொண்டு சொல்லியதை கேட்டிருக்கிறேன். இந்த கோவில் உருவாக காரணம் சில மஹான்கள். அண்ணாசாமி நாயக்கர் ஒரு முருக பக்தர். தீராத வயிற்றுவலி. எப்போதுமே சிவ முருக பக்தர்களுக்கு வயிற்று வலி ஒரு காரணமா? திருநாவுக்கரசருக்கு வந்தமாதிரி சூலை நோய். நாயக்கர் எங்கெல்லாமோ அலைந்து பல கோவில்களுக்கு சென்று வேண்டினார். ஹுஹும். வயிற்று வலியால் துடித்தார். தீரவில்லை. பழனி முருகன் வலி தீர்த்தான். நாயக்கர் நன்றிக்கடனாக தனது நாக்கை அவன் முன்னால் துண்டித்து பேச்சிழந்தார். நாக்கை அறுத்து காணிக்கையாக கொடுப்பதற்கு பாவாடம் என்று பெயர்.

நாயக்கர் கண்ணில் பழனியில் ஒரு முருகன் படம் தென்பட்டது. காந்தமாக அது அவரை ஈர்க்க அதை வாங்கினார். அது தான் என் மனதில் பதிந்த இன்றும் வாழும் வடபழனி முருகன். அந்த படத்தை தலையில் சுமந்துகொண்டு புலியூர் வந்தார். அப்போது வடபழனி ஏரியாவுக்கு புலியூர் கோட்டம் என்று பெயர்.

அவருக்கு ஒரு வீடு விஸ்தாரமாக இருந்தது. அதில் ஒரு கீற்றுக் கொட்டகை நிர்மாணித்தார். அதில் அந்த படம் ஜம்மென்று வீற்றிருந்த போது தான் நான் விளையாடியிருக்கிறேன்.

அந்த படம் இன்றும் வடபழனி முருகன் சந்நிதியில் உட்ப்ரகாரத்தில் வடக்கு மண்டபத்தில் இருக்கிறது. முருகன் எனக்கு பிடித்த ஒரு அழகான தெய்வம். நிறைய முருகன் பாடல்கள் கேட்டதுண்டு. இன்னமும் கேட்கிறேன். கே.பி. சுந்தராம்பாள், T.M.S, சீர்காழி, பெங்களூர் ரமணியம்மாள், பித்துக்குளி முருகதாஸ், மதுரை சோமு, மகாராஜபுரம் சந்தானம் ஆகியோர் பெயர்கள் உடனே நினைவுக்கு வந்தவை. இன்னும் அநேகர் உண்டு. கல்லிடைக்குறிச்சி M.A . மஜீத் ஒரு முஸ்லீம். பட்டை பட்டையாக விபூதி, இடுப்பில் எப்போதும் திருநீறு சுருக்குப் பை . கணீரென்ற குரலில் எங்கள் வீட்டில் வந்து முருகன் பாடல்கள் பாடி இருக்கிறார். சமீபத்தில் நான் கேட்ட பாலமுரளி கிருஷ்ணா பாடல் என்னை கவர்ந்ததால் அதை பாட விருப்பம் எழுந்தது. அதை பாடுகிறேன்.

https://youtu.be/y4qwY1HtPYQ

Dhyana slokas of Swami Bodendraal

கோபி ம்ருத்கலித ஊர்த்வ புண்ட்ர விலஸத் பாலம் ப்ரஸன்னானனம்

சின்முத்ராங்கித பாணிபத்மம் அநிசம் ஸங்கீர்த்தயந்தம் ஹரிம் 

காஷாயாம்பர வேஷ்டிதம் ப்ரணமதாம் கல்யாண கல்பத்ருமம் 

வந்தேஹம் கருணார்ணவம் யதிவரம் போதேந்த்ர யோகீஶ்வரம் ||

Shlokam – Sarveshaam aasramaanaam virachitha Niyama prouda dharma vrajaanaam,
Rug vedat yagama antha Sravana sumanana Dhyana yogadhi bhaajaam,
Chandaladwadhi santhyai niravadhi Krupayaa nama bhakthim bvidhaaya ,
Srmath Bhodendra yogi bahumahitha Yasathannamasye sadaa aham.

Yasya smarana mathrena nama bhakthi prajayathe,
Tham namami yathi sreshtam Bhodendram jagatham gurum.

Vikarna's death in Mahabharata war - Story

பாரத யுத்தத்தில் கொல்லப்பட்ட அந்த மிகமிக நல்லவன் யார்?



பாரத யுத்தத்தில் கொல்லப்பட்ட அந்த மிகமிக நல்லவன் யார்?

பதினெட்டு நாட்கள் நடைபெற்றது குருட்க்ஷேத்திரப் போர். அந்தப் போரில் அது பதினான்காவது நாள்.அன்று அதிக எண்ணிக்கையில்
கௌரவர்களைக் கொன்று குவிப்போம் என்று உறுதி எடுத்துக் கொண்டபின் பாண்டவர்களின் கால்கள் பாசறையை விட்டு வெளிநடந்தன.அவர்களை வீரத் திலகமிட்டு வழியனுப்பி வைத்தாள் பாஞ்சாலி வெற்றி கிட்டியபின் தான் தலைமுடிவேன் என்ற சபதத்தின்படி, தலைவிரி கோலமாக இருந்த பாஞ்சாலி.

பாஞ்சாலி பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் போதே வழிபடுகிற கண்ணன், அர்ச்சுனனின் தேரில் சாரதியாகத் தாவி ஏறி அமர்ந்தான். புல்லாங்குழல் வாசிக்கும் கண்ணனின் தாமரைப் பூங்கரங்கள், நல்லவர்களை வாழ வைத்து அல்லவர்களை அழிப்பதற்காக, தேர்க் குதிரைகளின் லகானைச் சடாரென்று கையில் பற்றிக் கொண்டன.

மற்றவர்களும் அவரவர் தேரில் அமர்ந்து போர்க்களம் நோக்கிப் புறப்பட்டார்கள். அந்தத் தருணத்தில்தான் பாஞ்சாலியிடமிருந்து அந்த விசித்திரமான வினா கண்ணனை நோக்கிப் புறப்பட்டது

''கண்ணா! எல்லாம் தெரிந்த எம்பெருமானே! அனைத்துச் செயல்களையும் நடத்தும் ஆதிநாயகனே! இந்த யுத்தம் முழுவதையும் நீயே நடத்துகிறாய் என்பதை நான் அறிவேன். கொல்பவனும் நீ. கொல்லப்படுபவனும் நீ. வெல்பவனும் நீ. வெல்லப்படுபவனும் நீ. சொல். இன்று யார் யாரால்
கொல்லப்படுவார்கள்?"

(பாஞ்சாலியின் இந்தக் கேள்வியைக் கேட்டதும் பாண்டவர்கள் அனைவரும் கண்ணன் முகத்தை ஆவலோடு நோக்கினார்கள். இன்றைய போரின் நிலவரத்தை முன்கூட்டியே தெரிந்துகொள்ளும் ஆர்வம் அனைவர் விழிகளிலும்)

எதனாலும் எவ்விதத்திலும் பாதிக்கப்படாத கண்ணன், கலகலவென நகைத்தவாறே சொன்னான்: ''பாஞ்சாலி! உனக்கு ஆனாலும் எல்லாவற்றையும் முன்கூட்டியே தெரிந்துகொள்ள வேண்டும் என்ற ஆவல். நல்லது. சொல்கிறேன். இன்று இரு தரப்பினராகப் பிரிந்து போரிடும் அனைவரிலும் மிகமிக நல்லவன் ஒருவன் கொல்லப்படுவான். இப்போது உலகில் வாழ்பவர்களில் அவனைவிட நல்லவர்கள் யாருமில்லை. அவன் இறக்கவிருப்பதை எண்ணி
என் மனம் இப்போதே வருந்துகிறது!"

இந்த விந்தையான பதிலால் கடும் அதிர்ச்சியடைந்த அர்ச்சுனன், பீமன், நகுலன், சகாதேவன் நால்வரும் தங்கள் அண்ணனான தர்மபுத்திரரைக் கவலையோடு பார்த்தார்கள். தர்மபுத்திரரை விட நல்லவர்கள் யாரிருக்க முடியும்? தர்மபுத்திரர்தான் இப்போது உலகில் வாழும் மிக நல்லவர் என்பது மக்கள் அனைவரும அறிந்த விஷயம் தானே? தர்மநெறி ஒருசிறிதும் தவறாத அவரது கதை இன்றோடு முடியப் போகிறதா? போர் என்று வந்துவிட்டால் இருதரப்பிலும் இழப்புகள் நேரும் என்பது எல்லோரும் அறிந்ததுதான். ஆனால், மூத்தவனையே போர் காவு கொள்ளப் போகிறதா? என்று...

பாஞ்சாலி கண்களில் நீர்வழிய யுதிஷ்டிரரைப் பார்த்தாள். இதயத்தைப் பிடித்துக்கொண்டு அப்படியே தரையில் அமர்ந்தாள். ஒவ்வொரு நாளும் பாண்டவர்கள் ஐவரும் போர் முடிந்து நல்லபடியாகத் திரும்ப வேண்டும் என்று கண்ணனைப் பிரார்த்தித்தவாறே பதற்றத்தோடு காத்திருப்பாளே இன்று
மாலை ஐவரும் திரும்புவார்களா, இல்லை நால்வர் மட்டும் தானா? என்று. கண்ணன் தன் பதிலால் ஏற்பட்ட பின்விளைவு எதையும் பொருட்படுத்தாத கண்ணன் அர்ச்சுனனின் தேரில் சாரதியாக போர்க்களம் நோக்கிப் பாய்ந்தது. யுதிஷ்டிரர் தேர் மற்றும் அனைவரின் தேர்களுக்கும் அடுத்து அடுத்து நகர்ந்தது...

போர்க்களத்தில் கையில் கதாயுதத்தோடு களத்தில் இறங்கிய பீமன் தன்னுடன் போர்த் தொடுக்க முன்வந்து நின்ற விகர்ணனைப் பார்த்துக் கடுமையாக எச்சரித்தார்

''விகர்ணா! என்முன் வராதே! தள்ளிப் போ. நான் உன்னைக் கொல்வதற்காகக் களத்தில் இறங்கவில்லை. உன் இரு அண்ணன்களான துரியோதனன், துச்சாதனன் இருவரையும் வதம் செய்ய வந்திருக்கிறேன்.

அவர்கள் இருவரின் குருதியையும் கலந்து கூந்தலில் பூசிக் குளிப்பேன் எனச் சபதம் செய்திருக்கிறாள் பாஞ்சாலி. மேகம் போல் அடர்ந்த அவள் கூந்தல் முடியப்படாமல் இருப்பதை எத்தனை நாட்கள் நான் பார்த்துக் கொண்டிருப்பது! இன்று என் கையில் உள்ள கதையால், உன் அண்ணன்கள் இருவரின் கதை முடியவேண்டும். பாஞ்சாலி தன் கூந்தலை முடியவேண்டும். குறுக்கே வராதே! வழிவிடு!"

பீமனின் வீராவேசப் பேச்சைக் கேட்டு விகர்ணன் கடகடவென நகைத்தார் ''ஏன் பீமா? என்னை வென்றுவிட்டு அவர்களை வெல்ல இயலாதா?

என்னை வெல்ல முடியாதென்ற பயமா?" என்றார்...

"பயமா? எனக்கா? அதுவும் உன்னைப் பார்த்தா? நல்ல வேடிக்கை. அச்சத்தால் அல்ல, உன்மேல் கொண்ட அன்பால் உன்னைக் கொல்ல என் கதாயுதம் விரும்பவில்லை நான் உன்னைக் கொல்ல முயன்றாலும் கூட என் கதாயுதம் என்னைத் தடுத்துவிடுமோ எனத்தான் அஞ்சுகிறேன். அன்று நீ நடந்துகொண்ட முறையை என்னோடு என் கதாயுதமும் அல்லவா பார்த்துக் கொண்டிருந்தது? என்னைப் போலவே அதற்கும் உன்மேல் அன்பும் மரியாதையும் உண்டு. தப்பிப் பிழைத்துப் போ" என்றார் பீமன்...

விகர்ணன் மீண்டும் நகைத்தார் ''பீமா! என்று என்ன நடந்தது? எதைப் பற்றிப் பேசுகிறாய் நீ? உன் கதாயுதம் என்மேல் அன்பு செலுத்த வேண்டிய அவசியம் என்ன?" என்றார்.

"விகர்ணா மீண்டும் மீண்டும் சொல்கிறேன். வீண் வாதத்தில் இறங்காதே! கௌரவர்கள் நூறு பேரில் நீ மட்டும் தப்பிப் பிறந்தவன். அன்று கௌரவர் சபையில் பாஞ்சாலியை உன் அண்ணன் துச்சாதனன் துகிலுரிய எத்தனித்தானே, அப்போது மெய்ஞ்ஞானியான பீஷ்மர் கூட வாய்மூடி மௌனியாகத்தானே இருந்தார்?

அதர்மம் தலைவிரித்தாடிய அந்த சந்தர்ப்பத்தில் தர்மத்தின் பக்கம் நின்று குரல்கொடுத்தவன் நீ மட்டும்தான். 'அநியாயம் நடக்கிறது, நிறுத்துங்கள்' என்று அறைகூவியவன் நீ ஒருவன்தான். கண்ணன் மட்டும் பாஞ்சாலிக்கு அருள் புரியாதிருந்தால் அன்று அவள் நிலை என்னவாகி இருக்கும்?

பெண்ணை மானபங்கம் செய்ய முயல்வது கண்டு பதைபதைத்த உள்ளம் உன் உள்ளம். நாங்கள் ஐவரும் கையாலாகாதவர்களாக இருந்தோம்.

பாஞ்சாலியின் பொருட்டாக நீ குரல்கொடுத்தால் அது உன் அண்ணன் துரியோதனனுக்கு உகப்பாக இராது என்பதையும் நீ யோசிக்கவில்லை.

அறத்தின் பக்கமே நின்றது உன் மனம். ஒரு பெண்ணுக்கு நேரும் அவமானம் கண்டு துடித்தது உன் நெஞ்சம். அந்த உயர்ந்த நெஞ்சை என் கதாயுதம் பிளப்பதை நான் விரும்பவில்லை. தயவுசெய்து தள்ளிப்போ அல்லது இன்னோர் யோசனை சொல்கிறேன். அதைக் கேள்!"

"அதென்னப்பா இன்னோர் யோசனை? அதையும் தான் சொல்லேன் கேட்போம்" என்றார் விகர்ணன்.

"நீ எங்களுடன் சேர்ந்துவிடு. பாண்டவர்கள் உன்னையும் சேர்த்து ஆறுபேராக இருப்போம். உனக்கும் அரசு வழங்கி முடி சூட்டுகிறோம். பாஞ்சாலியின் மானத்தைக் காக்கக் குரல்கொடுத்த உன் தலையில் முடிசூட்டிப் பார்க்க விழைகிறது என் மனம். என் விருப்பத்தை நிறைவேற்று" என்றார் பீமன்.

விகர்ணன் நகைத்தார் ''பீமா நான் அற வழியில் நிற்பவன் என்று சொன்னாயே, அது உண்மைதான் அன்று மட்டுமல்ல எப்போதும் அறத்தின் வழியில்தான் நிற்பேன். அன்று பெண்ணின் மானம் சூறையாடப்படும் நிலையில் அதன் பொருட்டு எதிர்த்துக் குரல் கொடுப்பது அறம். எனவே எதிர்த்துக் குரல் கொடுத்தேன். இன்று யார் தரப்பில் நியாயம் இருந்தாலும், நான் சார்ந்திருக்கும் என் அண்ணண் தரப்புக்காக நான் போரிடுவதே நியாயம்.

வெறும் மகுட ஆசைக்காக என் அண்ணனை விட்டு விலகி விடுவேன் என்றா நினைத்தாய்? என்னைத் தாண்டித்தான் நீ துரியோதனனை அடைய முடியும். இயலுமானால் என்னை நோக்கி உன் கதாயுதத்தைப் பிரயோகித்துப் பார். வீண்பேச்சை வீரர்கள் விரும்புவதில்லை. அவர்கள் செயல்படுபவர்கள். நீ வீரனென்றே நான் நம்புகிறேன்."

விகர்ணனின் துடுக்கான பேச்சு பீமனுக்குக் கடும் சீற்றம் விளைவித்தது. தேரிலிருந்து குதித்துப் பாய்ந்து சென்று விகர்ணனைத் தாக்கலானான் பீமன்.

உக்கிரமான போர் நெடுநேரம் நடைபெற்றது. ஒரு மாபெரும் வீரனுடன் போர் புரிகிறோம் என்பதை பீமனின் மனம் உணர்ந்தது. அதுமட்டுமல்ல, அறத்தின் வழியே வாழ்பவர்களை வெல்வது சுலபமல்ல என்பதையும் அவன் மனம் புரிந்துகொண்டது.

மனமே இல்லாமல் தன் கதாயுதத்தால் ஓங்கி விகர்ணனை அறைந்தான் பீமன். தர்மத்தின் வழியிலேயே நின்ற அவன் முகத்தில் புன்முறுவல் படர்வதையும் சிரித்துக் கொண்டே அவன் மரணத்தை வரவேற்பதையும் பார்த்து வியந்தது பீமன் மனம். விகர்ணனின் உயிர்ப் பறவை விண்ணில் பறந்தபோது பீமன் உள்ளம் இனம் தெரியாத சோகத்தில் ஆழ்ந்தது.

மாலை சூரியாஸ்தமனத்திற்குப் பிறகு யுத்தம் நிறுத்தப்பட்டது. பாண்டவர்கள் பாசறைக்குத் திரும்பினார்கள். அனைவரிலும் நல்லவன் அன்று கொல்லப்படுவான் என்று கண்ணன் சொன்னானே? பதற்றத்தோடு காத்திருந்த பாஞ்சாலி யுதிஷ்டிரர் உள்ளிட்ட எல்லோரும் நலமாகத் திரும்பி வருவதைப் பார்த்து நிம்மதிப் பெருமூச்சு விட்டாள்.

பாஞ்சாலி கண்ணனிடம் கேட்டாள் ''கண்ணா! அனைவரிலும் நல்லவன் சாவான் என்றாயே? அப்படியானால் இறந்தது யார்? என் கணவர் ஐவரிலும் மூத்தவரைத் தானே உலகம் மிக நல்லவர் எனப் புகழ்கிறது? அவரின் நலத்திற்காக நான் இன்று முழுவதும் உன்னைப் பிரார்த்தித்தவாறே காலம் கழித்தேன். கண்ணா! அவரை விடவும் நல்லவர்கள் உண்டா என்ன?"

புல்லாங்குழலைக் கையில் தட்டியவாறே நகைத்த கண்ணன் சொன்னார் "பாஞ்சாலி! நல்லவர்களிடையே நல்லவனாக இருப்பதில் என்ன சிரமம்? அப்படி இல்லாதிருப்பதுதான் கஷ்டம். ஆனால் விகர்ணன் கெட்டவர்களிடையே நல்லவனாக இருந்தான். உன் மானத்தைக் காப்பதற்காக எதிரணியில் இருந்து குரல்கொடுத்தான். இப்போது தன் அண்ணன் கெட்டவனே ஆனாலும், தன் அண்ணனுக்காக உயிரையே கொடுத்திருக்கிறான். மகுட ஆசை கூட அவன் மனத்தை மாற்ற முடியவில்லை. தான் இறப்போம் என்று தெரிந்தே இறந்திருக்கிறான். தர்மம் எந்த அணியில் இருக்கிறதோ
அந்த அணியில் தான் நான் இருப்பேன் என்பதும் நான் இருக்கும் அணிதான் வெல்லும் என்பதும் அவன் அறிந்தவைதான். ஆனாலும் தன் உயிர் போவதை அவன் ஒரு பொருட்டாய்க் கருதவில்லை. தனது அண்ணனுக்காக உயிரை விடுவதே தனது தர்மம் எனக் கருதியிருக்கிறான்.

அவன் இருந்தவரை கௌரவர்கள் அத்தனை பேரையும் அந்த நல்லவனின் தர்மசக்தி கவசமாய்க் காத்திருந்தது. அவன் இருக்கும்வரை கௌரவர்களை அழிப்பது இயலாத செயல். இன்று உன் கணவன் பீமன் அந்த நல்லவனை வதம் செய்துவிட்டான். இனி கெட்டவர்களான மற்ற கௌரவர்களை அழிப்பது கடினமல்ல. சொல் பாஞ்சாலி. சேற்றில் பூத்த செந்தாமரை போல, கெட்டவர்களிடையே நல்லவனாக வாழ்ந்தானே, இவனைவிட நல்லவர் உலகில் வேறு யார்?"

இதற்கு தர்மபுத்திரர் ''ஆமாம், விகர்ணன் எல்லோரிலும் நல்லவன்! என்னை நல்லவன் என்கிறார்கள். அது உண்மையோ இல்லையோ, விகர்ணன் என்னை விடவும் நல்லவன் என்பது மட்டும் உண்மை. இந்தப் பாழும் போரால் அந்த உத்தமனையும் கொல்ல நேர்ந்ததே பீமா!" என்ற அவர் தன் விழிநீரை விரல்களால் துடைத்துக் கொண்டார்.

பீமன் இருகரம் கூப்பி வணங்கியபோது, பீமனின் கரத்திலிருந்த கதாயுதம் வெட்கத்தோடு கீழே சாய்ந்தது.
---------------------------------------------------
படித்ததில் பிடித்தது. உங்களுக்கு அறியத் தந்துள்ளேன்

  

Story of koon pandian in sanskrit

Courtesy:Smt.Baala Chiraavoori 

अस्माकं मतलक्ष्यम्

अस्माकं देशे बहवः सिद्धान्ताःसन्ति। शैवसिद्धान्तः, वैष्णवानां पाञ्चरात्रम् , माध्वसिद्धान्तः .. अनेन परस्परवैरुध्येन विद्यमानाः सिद्धान्ताः मतान्यपि बहूनि सन्ति। परन्तु सर्वाण्यपि हिन्दूमते एव अन्तर्हितानि भवन्ति। एषु श्रेष्ठत्वं उत वा अल्पत्वं अस्येति अप्रस्तुतो विषयः। सर्वेष्वपि सिद्धान्तेषु एकैव आधारभूतो विषयोऽस्ति । कोऽयमिति जिज्ञासा आवशयकी भवति। कमपि पृच्छामश्चेत् सम्यक् समाधानं न आयाति। तेषां पाण्डित्यं अस्ति चेदपि सिद्धान्तेषु स्थितान् भेदानेव आधिक्येन प्रदर्शयन्ति। एतान् सिद्धान्तान् एकत्रीकर्तुं एकं लक्ष्यमेकं सिद्ध्यते चेदेव हैन्दवमेकमतमिति वक्तुं न  पारयामः। तर्हि तल्लक्ष्यं किं भवति?

अनुदिनमपि केचित् रामायणपारायणं कुर्वन्ति। पारायणप्रारम्भावसानेषु इमं श्लोकं पठन्ति-

 स्वस्तिः प्रजाभ्यः परिपालयन्तां 

 न्याय्येनमार्गेण महीं महीशाः। 

 गोब्राह्मणेभ्यःशुभमस्तु नित्यं 

 लोकाःसमस्ताःसुखिनो भवन्तु।।

 जनाः सौख्येन वसन्तु। राजानः धरणीं न्यायमार्गेन परिपालयन्ताम्। गोब्राह्मणेभ्यः नित्यं मङ्गलं भवतु। लोकाः समस्ताः सुखिनःभवन्तु इति अर्थो भवति।

अस्मिन् श्लोके जनान् राज्ञः प्रति पृथगुक्त्वा गोब्राह्मणान् प्रति प्रत्येकतया उक्तवन्तः। ब्राह्मणप्रशंसनं किमर्थं प्रत्येकं कुर्वन्ति? तेऽपि लोके एव सन्ति खलु। तर्हि तेषां वैशिषट्यं किमस्ति? ब्राह्मणेभ्यः शुभमस्तु इति प्रत्येकवचनं पक्षपातं न सूचयति? अनेन वक्तुं कथं आवश्यकं भवति?

  एकदा कून् पाण्ड्यन् इति राजा मधुरानगरं परिपालयति स्म। सः श्रमणमतं स्वीकृतवान्। तं मतं स्वीकृत्य सः "यःकोऽपि भस्मधारणं रुद्राक्षधारणं च मा कुर्यात्" इति शासनञ्चकार।राज्ञः भार्या, मन्त्री च परमशिवैकान्त भक्तौ। तथापि राजाज्ञां कथं अतिक्रामतः?  राज्ञः बुद्धिः परावर्त्य पुनः शैवमार्गे कदा आयातीति शिवाराधनं कदा करिष्यतीति बाधातप्तहृदयेन प्रतीक्षां कुरुतः। तस्मिन्काले एव तं राज्यं प्रति ज्ञानसम्बन्धिनः आगतवन्तः। ते चतुर्षु शैवाचार्येषु एकः। सुब्रह्मण्यस्वामिनः अपरावतारः। स्वभक्तैः साकं क्षेत्रदर्शनं कुर्वन्तः सन्तः मधुरानगरं आगतवन्तः। तथाविधं शुभसमयं प्रतीक्षमाणौ राजपत्नी रजमन्त्री च ज्ञानसम्बन्धिनं प्रति वार्तां प्रेषयित्वा एन केनापि प्रकारेण राज्ञः बुद्धिं परिवर्तयितु इति प्रार्थितवन्तौ।

 सम्बन्धिनः मधुरायां एकस्मिन् प्रान्ते विश्रान्त्यर्थं आवासः कुर्वन्ति। तेषामागनं न इच्छन् श्रमणाः तेषां आवासाय अग्निं प्रक्षिपन्ति। तं वीक्ष्य सम्बन्धिनः " अयमग्निः इतः राज्ञः देहे प्रवेशतु" इति ईश्वरं संप्रार्थितवन्तः। ईश्वरसंकल्पात् राजा अत्युग्रेण ज्वरेण पीडितः। श्रमणानां प्रयासेनापि स ज्वरः नापगतः। तदा मन्त्री ज्ञानसम्बन्धिनः वैशिष्ट्यं वर्णयित्वा तान् आह्वयामश्चेत् ज्वरः अपगमिष्यतीति सम्यगुक्तवान्। लोके विवादकरोऽपि व्याधिपीडितसमये सोढुं अशक्यत्वात् किंचित् स्वाभिप्रायं परिवर्तयति। तथैव व्याधितीव्रेण पीडितः कून् पाण्ड्यन्नपि रुद्राक्षधारिणं भस्मलेपिनं न पश्यामीति प्रतिज्ञायाः ईषत् स्खलितः। मन्त्रिवचनं अङ्गीकृतवान। मन्त्री आनन्दपरवशो भूत्वा सम्बन्धिनं निमन्त्रयामास।

राज्ञः निकटे श्रमणानां ज्ञानसम्बन्धिनां मध्ये वाग्विवादः प्रारम्भः कृतः। सम्बन्धिनः श्रमणान्नुद्दिश्य " भवन्तः राज्ञः दक्षिणपार्श्वस्थं ज्वरं अपनीयन्तु। अहं वामपार्शस्थं ज्वरं अपनेष्यामि । भवन्मन्त्रशक्तिं प्रदर्शयन्तु इति अवोचन्। यदि भवन्तः नापनेष्यन्ति चेत् भवन्तः पराजिता भविष्यन्ति। मया अपनेतुं न शक्यते चेत् अहं पराजितःभविष्यामि" इति उक्त्वा राज्ञः वामभागे विभूतिं अलेपयन्। तद्भागे ज्वरः निश्चलः जातः। किन्तु श्रमणानां परिश्रमा न सफला जाता। तदा श्रमणाः " भवान् दक्षिणभागस्य चिकित्सां कुर्वन्तु। वयं वामभागं ग्रहिष्यामः" इति अवोचन्। तथास्तु इति सम्बिनः अकथयन्। पुनः वामभागः ज्वरेण आक्रमितः।दक्षिणभागे ज्वरः अपनीतः। 

राज्ञः ज्वरः असामान्यः ननु ।ईश्वरसंकल्पादुद्भावितः।अतः श्रमणानां ग्रहीतो भागः पुनः ज्वरग्रस्थो जातः। श्रमणानां अशक्तत्वं प्रमाणीकृतम्। ततः सम्बन्धिनः राजानं प्रति औदार्येण  संपूर्णं ज्वरं अपनीतवन्तः।

तथापि  श्रमणाः तेषां पराजयं नाङ्गीकुर्वन्ति। राजापि संपूर्णं विश्वासं न आप्तवान्। वादः पुनः प्रारम्भः कृतः। स्बन्धिनः संवादात् प्राक् शिवमन्दिर गत्वा" स्वामिन्! वेदयागनिन्दापरायणान् श्रमणान् विजित्य त्वत् प्रतिभा विश्वव्यप्ता भूयादिति अनुगृह्णातु" इति प्रार्थितवन्तः। 

वादः मुहुर्प्रारब्धः। सम्बन्धिनः अवोचन्-" भवच्छिद्धान्ताः तालपत्रे विल्लिख्य वैघानद्यां प्रक्षिपन्तु। अहमपि मच्छिद्धान्तं लिखित्वा प्रक्षेपयामि। यत् तालपत्रं प्रवाहात् अभिमुखीकृत्य चलितुं शक्नोति तदेव सत्यसिद्धान्तः " इति। तत्रापि सम्बन्धिन एव विजेतारः। तथापि श्रमणाः नाङ्गीकृतवन्तः। तथैव तेषां सिद्धान्तान् तालपत्रे लिखित्वा अग्नौ प्राक्षिपन्। तेषां तालपत्रं अग्निदाहको जातः।

 सम्बन्धिनः अनेन लिखितवन्तः--

"ब्राह्मणाः सौख्येन वर्धन्ताम्। देवताः पशवश्च सुखं जीवन्तु।" अतः अस्माकं देशे मतबाहुल्यं वर्तते चेदपि मतलक्ष्यं इदमेव।

"गोब्राह्मणेभ्यः शुभमस्तु नित्यम्। लोकाः समस्ताः सुखिनो भवन्तु"।

 अपारकरुणासिन्धुं ज्ञानदं शान्तरूपिणम्। 

 श्री चन्द्रशेखरगुरुं प्रणमामि मुदावहम्।।

  🙏कञ्चिपरमाचार्यवैभवात् अनूद्य...

     🙏🌷बाला...✍

Vaachala-Sanskrit essay

☘

*वाचालः।*

अधिकव्यर्थभाषकः इत्यर्थः। वाचालुता व्यवहारे गर्ह्यते। शास्त्रेष्वपि निन्दनं प्राप्नोति। शब्दिकव्यवहारः मनुष्यस्य इतरप्राणिभ्यः विशेषता। तथापि देवदत्तः निधिरेषः अविचार्यैव व्ययीकरोति वाचालुः। तस्याधिकजल्पनं परेषां कृते पीडायै भवति। मनुष्येण प्राप्ता शब्दशक्तिः सम्यग्विचार्यैव कथं कुत्र च उपयोक्तव्येति कर्मयोगस्य एकः अंशः। 

वस्तुतस्तु वाचालुतायाः अपेक्षया शास्त्रे मौनमेव अधिकतया प्रशस्यते। 

विशेषतः सर्वविदां समाजे विभूषणं मौनमपण्डितानाम्।

तुल्यनिन्दास्तुतिर्मौनी...।

मौनायन्ते भृशकलकले कोकिला भेकवृन्दे...।

मौनं सर्वार्थसाधनम्।

इत्याद्युक्तिषु सर्वत्र मौनप्रशंसैव दृश्यते। 

मौनेन आध्यात्मिकोन्नतिः भवति अतः तदनुपालयन् मुनिः इति उच्यते। मौनेन दत्तः गुरूपदेशः अधिकः सामर्थ्यशालीति विचारः। रमणमहर्षिः तथैव शिष्यान् आध्यात्मिकसामर्थ्यं प्रददाति स्म। दक्षिणामूर्तिस्तोत्रे तथैव वर्णितम्---

चित्रं वटतरोर्मूले वृद्धाः शिष्या गुरुर्युवा।

गुरोस्तु मौनं व्याख्यानं शिष्याः छिन्नसंशयाः।। 

एतैः उदाहरणैः दृश्यते यत् यद्यपि भगवत्कृपा मूकं करोति वाचालं तथापि एतादृशी भगवत्कृपा वाक्सामर्थ्यप्राप्तिपर्यन्तमेव इष्टा। ततः अग्रे अविचार्य तत्सामर्थ्यप्रयोगः गर्हितः इति।

----श्री.अभिजित तोडकर

     संस्कृतभारती।

🌸

60 facts about Akshaya trithiya

அட்சய திருதியை பற்றி தெரிந்ததும் தெரியாததும்

( அபூர்வ60 விடயங்கள்)

அட்சய திருதியையின் முக்கியத்துவத்தையும், பெருமைகளையும் `பவிஷ்யோத்தர-புராணம்' விரிவாக விவரிக்கிறது.

1. அட்சய திருதியை தினத்தன்று தான் கிருதயுகம் பிறந்தது.

2. கங்கை, பூமியை முதல் முதலில் அட்சய திருதியை தினத்தன்று தான் தொட்டது.

3. வனவாச காலத்தில் பாண்டவர்கள் அட்சய பாத்திரம் பெற்றது அட்சய திருதியை தினத்தன்றுதான்.

4. அட்சய திருதியை நாளில் தான் மணிமேகலை அட்சய பாத்திரம் பெற்றாள்.

5. அட்சய திருதியையின் முக்கியத்துவத்தையும், பெருமைகளையும் `பவிஷ்யோத்தர-புராணம்' விரிவாக விவரிக்கிறது.

6. அட்சய திருதியை தினத்தன்று தான் ஐஸ்வர்ய லட்சுமி, தான்ய லட்சுமி அவதாரங்கள் நிகழ்ந்தன.

7. அட்சய திருதியை தினத்தன்றுதான் குபேரன் நிதி கலசங்களை பெற்றார்.

8. சிவபெருமான் அன்னபூரணியிடம் பிட்சாடனராக வந்து யாசகம் பெற்றது அட்சய திருதியை தினத்தன்றுதான்.

9. பராசக்தியின் ஒரு அம்சமான சாகம்பரிதேவி இந்த உலகில் காய்கறிகளையும், மூலிகைச் செடிகளையும் உருவாக்கியவர் என்று புராணம் சொல்கிறது. அட்சய திருதியை தினத்தன்றுதான் அவர் காய்கறி, மூலிகைகளை உருவாக்கினார்.

10. அட்சய திருதியை தினத்தன்றுதான் விஷ்ணுவின் 6-வது அவதாரமான பரசுராமர் அவதரித்தார்.

11. ரோகிணி நட்சத்திர நாளில் வரும் அட்சய திருதியை மிக, மிக சிறப்பு வாய்ந்ததாகும்.

12. அட்சய திருதியை நாளில் தான் விநாயகருக்கு மகாபாரதத்தை வியாசர் போதித்தார்.

13. வடமாநிலங்களில் அட்சய திருதியை தினத்தன்று திருமணம் நடத்துவதை புனிதமாக கருதுகிறார்கள்.

14. அரியானா, பஞ்சாபில் அதிகமாக உள்ள ஜாட்இனத்தவர்கள் அட்சய திருதியை தினத்தன்று மறக்காமல் மண் வெட்டி எடுத்துக் கொண்டு வயலுக்கு செல்வார்கள்.

15. ஜெயின் இனத்தவர்களுக்கு அட்சய திருதியை புனித நாளாகும்.

16. வடஇந்தியர்கள் நீண்டதூர புனித பயணங்களை அட்சய திருதியை நாளில் தான் தொடங்குவார்கள்.

17. ஒரிசாவில் வீடு கட்ட, கிணறு தோண்ட சிறந்த நாளாக அட்சய திருதியை தினம் கருதப்படுகிறது.

18. பீகார், உத்தரபிரதேசத்தில் நெல் விதைப்பை அட்சய திருதியை தினத்தன்று தொடங்குவார்கள்.

19. அட்சய திருதியை நன்னாளில் தான் உணவு கடவுளான அன்னபூரணி அவதரித்தாள்.

20. அட்சய திருதியை அன்று தங்கம் வாங்க இயலாதவர்கள் உப்பு வாங்கினால் கூட போதும். தங்கம் வாங்குவதற்குரிய பலன்கள் கிடைக்கும்.

21. அட்சய திருதியை தினத்தன்று தான் பிரம்மா, உலகை படைத்தார் என்று புராணங்கள் சொல்கின்றன.

22. அட்சய திருதியை நாளில் தான் மதுரை மீனாட்சியை சுந்தரேஸ்வரர் மணந்தார் என்று புராணங்கள் சொல்கின்றன.

23. அமாவாசைக்கு 3-வது நாள் அட்சய திருதியை 3-ம் எண்ணுக்கு அதிபதி குரு, இந்த குரு உலோகத்தில் தங்கத்தை பிரதிபலிக்கிறார். எனவே குருவுக்கு `பொன்னன்' என்ற பெயரும் உண்டு. இதனால் தான் அட்சய திருதியை நாளில் பொன் வாங்குவது சிறப்பு பெறுகிறது.

24. ஒரு தடவை சாபம் பெற்றதால் சந்திரன் தேய்ந்து தேய்ந்து அமாவாசை ஆகி விட்டார். மனம் திருந்திய சந்திரன் அட்சய திருதியை தினத்தன்று அட்சயவரம் பெற்றார். மீண்டும் அட்சய தினத்தில் இருந்து வளரத் தொடங்கினார்.

25. அரிதான வேலையை சந்திப்பதை `அலப்ய யோகம்' என்கிறது சாஸ்திரம். அட்சய திருதியை, அலப்ய யோகத்தில் சேரும், ஆகவே அரிதான அட்சய திருதியை தவறவிட்டால் பிறகு ஒரு வருடம் காத்திருக்க வேண்டும்.

26. அட்சய திருதியைக்கு இன்னொரு காரணமும் சொல்வர். அதாவது அடிபடாத இரண்டாக உடையாத முழு அரிசிக்கு `அட்சதை' என்று பெயர். சதம் என்றால் அடிப்பட்டு ஊனமாகாதது என்ஞறும் அர்த்தம் உண்டு. அட்சதையால் அட்சயனை மதுசூதனை வணங்குவதால் அந்த திதிக்கு `அட்சய திருதியை' எனும் பெயர் அமைந்ததாகச் சொல்கிறது புராணம்.

27. அட்சய திருதியை தினத்தை சமணர்கள் "அட்சய தீஜ்'' என்றழைக்கிறார்கள்.

28. ரிஷபதேவர் எனும் தீர்த்தங்கரரின் நினைவு நாளாக அட்சய திருதியை தினத்தை சமணர்கள் அனுசரிக்கிறார்கள்.

29. அட்சய திருதியை விரதத்தை முதன் முதலில் கடைபிடித்தவர் மகாதயன் என்ற வியாபாரி ஆவார்.

30. மகாலட்சுமியின் பரிபூரண அருளை ஒவ்வொருவரும் பெற வேண்டும் என்பதே அட்சய திருதியை பண்டிகையின் முக்கிய நோக்கமாகும்.

31. அட்சய திருதியை அன்று அதிகாலையில் நீராடி ஸ்ரீமந்த் நாராயணனின் நாமங்களை சொல்லி புதிய செயல்களை தொடங்க வேண்டும்.

32. குழந்தைகளுக்கு கல்வி கொடுக்கும் அட்சராயப் பியாசம் செய்யும் சடங்கு `அட்சய திருதியை' நாளில் செய்யப்படுகிறது.

33. மகாலட்சுமி திருமாள் மார்பில் நீங்காமல் இருப்பதற்காக அட்சய திருதியை தினத்தன்றுதான் சிறப்பு வரம் பெற்றாள்.

34. கும்பகோணம் பட்டீஸ்வரர் அருகில் உள்ள முழைநர் ஸ்ரீபரசுநாதர் கோவிலில் அட்சய திருதியை தினத்தன்று சிவபெருமானுக்கு காசு மாலை அணிவித்து குபேர பூஜை நடத்துவார்கள். அப்போது சிவனை தரிசித்தால் செல்வம் பெருகும் என்பது நம்பிக்கை. 

35. தமிழ்நாட்டில் அட்சய திருதியை விழா திருப்பரங்குன்றம், திருச்சோற்றுத்துறை விளங்குளம் கோவில்களில் சிறப்பாக கொண்டாடப்படுகிறது.

36. அட்ச திருதியை தினத்தில் செய்யப்படும் பித்ரு தர்ப்பணம் பல தலைமுறைக்கு முந்தைய நமது மூதாதையர்களுக்கும் போய் சேரும் என்பது ஐதீகம். எனவே அட்சய திருயை தினத்தன்று செய்யப்படும் பித்ருகடன் மிகமுக்கியத்துவம் வாய்ந்ததாக கருதப்படுகிறது.

37. வாசுதேவரை வணங்கி அன்னதானம் செய்வதும், கங்கையில் குளிப்பதும் அட்சய திருதியை நாளில் கூடுதல் பலன்களை தரும்.

38. மேற்கு வங்காளத்தில் அட்சய திருதியை தினத்தன்று தான் விநாயகரையும், லட்சுமியையும் வணங்கி புது கணக்கு தொடங்குகிறார்கள்.

39. ஏழுமலையான் தன் திருமணத்துக்கு குபேரனிடம் கடன் வாங்கியதாக புராணம் சொல்கிறது. அவ்வளவு பெரிய பணக்காரனான குபேரன் அட்சய திருதியை தினத்தன்று மகாலட்சுமியை மனம் உருகி வணங்கி செல்வத்தை பெருக்குவதாக ஐதீகம். எனவே அட்சய திருதியை தினத்தன்று குபேர லட்சுமி பூஜை செய்வது செல்வம் தரும்.

40. அட்சய திருதியை தினத்தன்று அதிகாலை விஷ்ணு பூஜை செய்வது அளவிடற்கரிய பலன்களைத்தரும்.

41. அட்சய திருதியை தினத்தன்று செய்யப்படும் தானங்களில் அன்னதானம் மிக உயர்வாக கருதப்படுகிறது.

42. அட்சய திருதியை அன்று லட்சுமி படத்துக்கு ஒரு முழம் பூ வாங்கிப்போட்டு, மனதார பிரார்த்தனை செய்தாலே போதும், "கனகதாரை'' நிச்சயம் உங்கள் வீட்டிலும் செல்வம் பெருக செய்வாள்.

43. அட்சய திருதியை தினத்தன்று மிருத்யுஞ்ஜய மந்திரத்தை எழுதி குழந்தைகளின் தலையணை அடியில் வைத்தால் கண் திருஷ்டி கழியும்.

44. அட்சய திருதியை அன்று வீட்டின் நான்கு மூலைகளிலும் சோழிகளை போட்டு வைப்பது மரபு. இது செல்வத்தை கொண்டு வரும் அம்சமாகும்.

45. அட்சய திருதியை தினம் சத்ருசாந்தி பூஜைக்கு ஏற்ற தினமாகும். இதனால் எதிரிகளின் தொல்லை ஒழியும்.

46. அட்சய திருதியையன்று மிருத சஞ்ஜீவினி மந்திரம் ஜெபித்தால் நோய்களின் வீரியம் குறையும்.

47. அட்சய திருதியை தினத்தன்று சிவனே, அன்ன பூரணியிடம் உணவு பெற்றதால் நமசிவாய மந்திரம் அன்று முதல் சொல்லத்தொடங்கலாம். பிறகு தினமும் 108 தடவை ஓம் நமச்சிவாய சொல்லி வந்தால் பார்வதி-பரமேஸ்வரரின் அருள் கிடைக்கும்.

48. அட்சய திருதியை தினத்தன்று பவானி சங்கமேஸ்வரர் ஆலயத்தில் உள்ள முக்கூடல் புண்ணியத் தீர்த்தத்தில் நீராடினால் நமது எல்லா பாவங்களும் விலகிவிடும் என்பது ஐதீகம்.

49. கர்நாடக மாநிலத்தில் அட்சய திருதியை தினத்தன்று பெண்கள் ஒரு மண்டபத்தில் கலசம் வைத்து அதில் கவுரியை எழுந்தருளச் செய்து சொர்ணகவுரி விரதம் கடைபிடிப்பார்கள். இதன் மூலம் பார்வதிதேவி தங்கள் வீட்டுக்கு வருவதாக நம்புகிறார்கள்.

50. அட்சய திருதியை தினத்தன்று கும்பகோணம் மற்றும் அதன் சுற்று வட்டாரப் பகுதியில் உள்ள 16 பெருமாள் கோவில்களில் இருந்து 16 பெருமாள்கள் கருடவாகனத்தில் புறப்பட்டு வருவார்கள். கும்பகோணம் பெரிய தெருவில் 16 பெருமாள்களும் ஒரு சேர அணிவகுத்து பக்தர்களுக்கு தரிசனம் தருவார்கள். இந்த அற்புத தரிசனம் ஆண்டுக்கு ஒரு தடவையே நடைபெறும். அன்று 16 பெருமாள்களையும் வழிபட்டால் வாழ்வில் வளம் பெருகும் என்பது நம்பிக்கை.

51. அட்சய திருதியை தினத்தன்று நெல், அரிசி, கோதுமை, தங்கம், பசுமாடு, பானகம், நீர்மோர், விசிறி, குடை போன்றவற்றை தானம் தரச் சொல்கிறது பவிஷ்ய புராணம். அன்றைக்குக் கொடுக்கப்படும் பொருட்கள், அளிப்பவருக்கு நிறைவாக பெருகும்.

52. அட்சய திருதியை நாளில் முன்னோரை நினைத்து, எள்ளும் தண்ணீரும் அளித்து வணங்க வேண்டும் என்கிறது தர்மசாஸ்திரம். தண்ணீர் நிரம்பிய குடத்தை தானமாகத்தருவது சிறப்பு என்கிறார்கள். இதனை `தர்மகடம்' எனப்போற்றுவர்.

53. அட்சய திருதியை நாளில், காலையில் எழுந்து நீராடி உணவு எதுவும் உட்கொள்ளாமல், கடவுளை வழிபட்டு, தானம் அளித்து, பிறருக்கு அன்னம் அளித்த பிறகே உணவை ஏற்க வேண்டும். இது மனத்தூய்மையையும் ஆரோக்கியத்தையும் ஏற்படுத்துகிறது. இதில் அறநெறியும் சேர்ந்திருப்பதால், பிறவிப்பயனும் கிடைக்கிறது.

54. அட்சய திருதியை நாளில் `வசந்த் மாதவாய நம' என்று சொல்லி, 16 வகை உபசாரங்களால் வசந்த மாதவனை வழிபடுங்கள். முக்கியமான ஒன்று… தானம் செய்ய உகந்த நாளில் தங்கம், வெள்ளி வாங்கி சேமிப்பில் இறங்குவது சாஸ் திரத்துக்கு உடன் பாடில்லை.

55. அட்சய திருதியை தினத்தன்று ஆலம் இலையில் மிருத்யுஞ்சய மந்திரத்தை ஜெபித்து வியாபாரம் நடக்கும் கடையில் வைத்தால் வியாபாரம் பெருகும். எதிரிகள் தொல்லை நீங்கும்.

56. அட்சய திருதியை தினத்தன்று செய்யப்படும் பித்ரு பூஜை மூவாயிரம் மடங்கு நல்ல பலன்களைத் தரும்.

57. புதன்கிழமை வரும் அட்சய திருதியை தினத்தன்று தானம் செய்தால், அது பல கோடி மடங்கு கூடுதல் பலன்களைத் தரும்.

58. ஏழ்மையாக இருந்தாலும் அட்சய திருதியை தினத்தன்று  தானம் செய்தால் செல்வம் கிடைக்கும் என்கிடைக்கும் என்று பவிஷ்ய புராணம் சொல்கிறது.

59. ஒவ்வொரு அட்சய திருதியைக்கும் தவறாமல் தானம் செய்தால் மறுபிறவியில் அரசனுக்கு இணையான செல்வந்தர்களாக பிறப்பார்கள் என்பது ஐதீகம்.

60. மகாலட்சுமியின் அருள் பெற வேண்டுமானால், அதிகாலை பிரம்ம முகூர்த்த நேரத்தில் எழுந்து குளித்து, பூஜை அறையில் விளக்கு ஏற்றி வணங்கி, மகாலட்சுமி பெயரை உச்சரித்தாலே போதும். செல்வம் தானாக தேடி வரும்.

                  - சித்தர்களின் குரல் shiva shangar

Prajnya Bharati

सुप्रभातम्। 

 प्रज्ञाभारती

  प्रज्ञाभारती श्रीधर भास्कर वर्णेकर महोदयः नागपुरस्य भूषणः। । सह्रदयकविः , क्रान्तदर्शीलेखक:, धाराप्रवाह वक्ता, बहुभाषाविद् महोदयः संस्कृतस्य प्रचारप्रसारार्थं आजीवनं प्रयतत्। 20 वर्षपर्यन्तं महोदयः व्रतरूपेण केवलं संस्कृतेनैव अभाषत। 

        संस्कृते महोदयेन महाकाव्यं नाटकं कथा ललितलेखनं च कृतम्। शिवराज्योदयम् नाम्नः महोदयस्य महाकाव्यं प्रसिद्धम्। तस्मिन् ६४ सर्गाः सन्ति। महाराष्ट्रदैवतस्य शिवरायस्य पराक्रमस्य ओजस्वीवर्णनं तस्मिन् विद्यते। महोदयस्य भाषा सरला सुबोधा च। कथावल्लरी नाम्ना कथासंग्रहे सम्मिलिताः सर्वकथाः स्वदेशप्रेम्ना परिपूर्णाः। 

विवेकानंदविजयमिति नाटके विवेकानंदस्य धवलजीवनचरित्रस्य सात्विकशब्दचित्रं सुबोधभाषया वर्णितम् महोदयेन। 

        महोदयेन सुबोधमराठीभाषायां ज्ञानेश्वर्याः सुबोध ज्ञानेश्वरी नाम्ना समश्लोकी रचिता। 

       संस्कृतभवितव्यम् नाम्ना संस्कृतपत्रिकायाः स संस्थापकः संपादकश्च। देशे एषा एकैव पत्रिका आषष्ठीवर्षतः अविरततया संस्कृतप्रचाराय लेखनीबध्दा। तस्यां देशविदेशस्थाः संस्कृतज्ञाः लेखनं कुर्वन्ति। 

        संस्कृत वाङ्मय कोश एतस्य बृहत्ग्रंथस्य लेखनमपि महोदयेन कृतम्। तस्मिन् त्रय: खंडा: वर्तन्ते। ग्रंथकार खंड:,ग्रंथ खंड:,परिभाषा खंडश्च। रामायण, महाभारत,अष्टादशपुराणत: आधुनिककालस्य ग्रंथकारानां ग्रंथानां परिचय:तस्मिन् विद्यते। संस्कृतजनानां कृते बहूपयोगी ग्रंथ एष:। संस्कृतजगति एतेन महोदयेन महान् उपकार: कृत:।

           भवत्सदृश: विद्वान् बह्वायामि अद्भूत् प्रतिभावान् प्रखर राष्ट्रप्रेमी व्यक्तेः निवासेन नागपुरस्य मृत्तिका तिलक इव पवित्रा जाता। 

मानसी दीक्षित

Arranged marriage-joke

In a British bar, a short discussion on arranged marriage took place as follows:

English man: *How could you marry a woman before knowing her?*

Indian man: *How could you marry a woman AFTER knowing her?*

End of the discussion!

😅😅😅😅😅

😂😂😂😂😂

🙈🙈🙈🙈🙈

Sukhasya dukhasya-Sanskrit subhashitam

सुखस्य दुःखस्य न कोऽपि दाता 

परो ददातीति कुबुद्धिरेषा।

अहं करोमीति वृथाभिमानः 

स्वकर्मसूत्रे ग्रथितो हि लोकः॥   

ஸுகமும் துக்கமும் யாராலும் கொடுக்கப்படுபவை அல்ல

அடுத்தவன் கொடுக்கின்றான் இவைகளை என்று நினைத்தால் அது தவறான 

எண்ணமாகும்.நானே தான் செய்கின்றேன் என்று நினைத்தால் அதுவும் வீண். இந்த லோகமானது

நாம் முன்பு செய்த கர்மாவான நூலின் முடிச்சாகும்.

సుఖము మరియు దుఃఖము ఏవరూ కూడ మనకు ఇచ్చేది కావు.

ఇంకొక్కరు మనకు ఇస్తున్నారు అంటె అదీ కూడ తప్పు..

మనమే చేసుకుంటున్నాము అంటే కూడ కాదు.. ఈ లోకమే

ముందు మనము చేసిన కర్మసూత్రములో ఉన్న గ్రంథి అని తెలుసుకోవలెను

Happiness&sorrow  r not given by anybody else. 

To say so is wrong understanding. 

To say 'I am the doer' is false pride. 

World is bound by thread of one's own actions.

Sanyasis to be worshipped always-Sanskrit Sloka from Mahabharat

एकदण्डी त्रिदण्डी वा शिखी वा मुण्डितोपि वा।

काषायदण्डधारोपि यतिः पूज्यो न संशयः।।

 महाभारते आश्वमेधिकपर्वणि १०८-९

 

ஒரு தண்டம் வைத்திருப்பவராக இருந்தாலும் மூன்று தண்டம் வைத்திருப்பவராக இருந்தாலும்,

ஶிகையுடன் கூடியவரானாலும்,

மொட்டையாக இருந்தாலும்,

காஷாயம் மற்றும் தண்ட தரித்தவர்களான எந்த ஸந்யாஸியாக இருந்தாலும் அவர்கள் பூஜிக்க வேண்டியவ்ர்களே..

(அவர்களை உதாஸீநப்படுத்தினால் மிகப்பெரிய பாபமாகும்)

ఒక దండము ధరించినా

మూడు దండము ధరించినా

శిఖతో ఉన్నా

గుండుతో ఉన్నా

కాషాయము మరియు దండము ధరించిన ఏ సన్న్యాసికూడ పూజించడానికి యోగ్యులే,

( వాళ్లని ఉదాసీనము చేస్తే పాపము చుట్టుకుంటుంది)

--

Matru stotram by Sage Vyasa - Sanskrit

🙏🌹सर्वाःमातरःप्रणम्यन्ते🌹🙏

।।मातृस्तोत्रम्।।

   पितुरप्यधिका माता गर्भधारणपोषणात्।

    अतो हि त्रिषु लोकेषु नास्ति मातृसमो गुरुः।।

  

   नास्ति गंगासमं तीर्थं नास्ति विष्णुसमः प्रभुः।।

   नास्ति शम्भुसमःपूज्यो नास्ति मातृसमो गुरुः।।

  

   नास्ति चैकादशीतुल्यं व्रतं त्रैलोक्यविश्रुतम्।

    तपो नानशनात्तुलुयं नास्ति मातृसमो गुरुः।।

    नास्ति भार्यासमं मित्रं नास्ति पुत्रसमः प्रियः।।

     नास्ति भगिनीसमा मान्या नास्ति मातृसमो गुरुः।।

    न जामातृसमं पात्रं न दानं कन्यया समम्।

     न भ्रातृसदृशो बन्धुः न च मातृसमो गुरुः।।

     देशो गङ्गान्तिकः श्रेष्ठो दलेषु तुलसीदलम्।

     वर्णेषु ब्राह्मणः श्रेष्ठो गुरुर्माता गुरुषुवपि।।

     पुरुषः पुत्ररूपेण भार्यामाश्रित्य जायते।

      पूर्वभावाश्रया माता तेन सैव गुरुः परः।।

     मातरं पितरं चेभौ दृष्ट्वा पुत्रस्तु धर्मवित्।

      प्रणम्य मातरं पश्चात् प्रणमेत्पितरं गुरुम्।।

     माता धरित्री जननी दयाऽर्द्रहृदया शिवा।

       देवी त्रिभुवनश्रेष्ठा निर्दोषा सर्वदुःखहा।।

      आराधनीया परमा दया शान्तिः क्षमा धृतिः।

       स्वाहा स्वधा च गौरी च पद्मा च विजया जया।।

      दुःखहन्त्रीति नामानि मातुरेवैकशिंशतिम्।

      शृणुयाच्छ्रावयेन्मर्त्यः सर्वदुःखाद्विमुच्यते।।

      दुःखैर्महद्भिर्नोऽपि दृष्ट्वा मातरमीश्वरम्।

       यमानन्दं लभेन्मर्त्यः स किं वाचोपपद्यते।।

      इति ते कथितं विप्र मातृस्तोत्रं महागुणम्।

       पराशरमुखात्पूर्वमश्रौषं मातृसंस्तवम्।।

      सेवित्वा पितरौ कश्चित् व्याधः परमधर्मवित्।

      लेभे सर्वज्ञतां या तु साध्यते न तपस्विभिः।।

      तस्मात्सर्वप्रयत्नेन भक्तिः कार्या तु मातरि।

      पितरयपीति चोक्तं वै पित्रा शक्तिसुतेन मे।।

      ---इति व्यासप्रोक्तं मातृस्तोत्रं समाप्तम्।

Srimad Bhagavatam skanda 9 adhyaya 6,7 in tamil

Courtesy: Smt.Dr.Saroja Ramanujam

ஸ்ரீமத்பாகவதம்- ஸ்கந்தம் 9- அத்தியாயம் 6

அத்தியாயம் 6 
இக்ஷ்வாகுவின் பேரன் புரஞ்சயன் இவன் மஹா வீரன். அசுரர்களின் பட்டணங்களை ஜயித்ததால் புரஞ்சயன் என்றும் எருதின் திமிலிலிருந்துகொண்டு சண்டை செய்ததால் ககுத்ஸ்தன் என்றும் பெயர் ஏற்பட்டது.
. 
இவனுக்கு ஐந்தாவது சந்ததியில் தோன்றியவன் யுவனாச்வன். இவனுக்கு பத்துத் தலைமுறைக்குப் பின் இன்னொரு யுவனாச்வன் அவனுடைய புதல்வன் மாந்தாதா. யுவனாச்வன் புத்ரகாமேஷ்டி யாகம் செய்கையில் இரவில் எழுந்து தாகம் எடுத்ததால் மந்திரித்த கலசத்தில் இருந்த தீர்த்தத்தை தெரியாமல் சாப்பிட்டுவிட்டான் . 
அதன் வீரியத்தால் அவனுடைய விலாப்புறத்தைப் பிளந்து கொண்டு ஒரு குழந்தை தோன்றியது. அது பாலுக்காக அழும்போது இந்திரன் 'அழாதே என்னை உணவளிப்பவனாகக் கொள் (மாம் தாதா) என்று தன் கட்டைவிரலை சுவைக்க கொடுத்து அதன் மூலம் அம்ருதததி அளித்தான் . அதனல் அவனுக்கு மாந்தாதா என்ற பெயர் ஏற்பட்டது.

மாந்தாதாவிற்கு 5௦ புதல்வியர். அவனுடைய மூன்று புதலவர்களில் ஒருவனான புருகுத்ஸனே ரகுவம்சத்தின் மூதாதையாவான். 
சௌபாரி என்ற முனிவர் நீரில் மூழ்கி தவம்செய்து வந்தார். அப்போது அவர் மீன்களின் கேளிக்கைகளைக் கண்டு இல்லறத்தில் ஆசை கொண்டார். 
அவர் மாந்தாதாவிடம் சென்று அவனுடைய பெண்களில் ஒருவரை மணம் செய்து கொடுக்கும்படி கேட்க, வயதானவராகவும் தவத்தினால் மெலிந்து கடுமையாக காணப்பட்ட அவரைப் பார்த்து மாந்தாதா ஸ்வயம்வரத்தில் பெண்ணைத் தேர்ந்தெடுக்குமாறு கூறினான்.

அவருடைய கோரிக்கையை மறுத்தால் சாபம் இடுவாரோ எனப்பயந்த மாந்தாதா எந்தப் பெண்ணும் அவரை விரும்பமாட்டாள் என்ற எண்ணத்தில் ஸ்வயம்வரத்தில் எந்தப்பெண் அவரை தேர்ந்தேடுக்கிறாளோ அவளை மணக்குமாறு கூறினான் அவன் எண்ணத்தை உணர்ந்த முனிவர் தன் தவ வலிமையால் அழகிய இளைஞனாக மாறினார். அதன் விளைவாக ஐம்பது கன்னியரும் அவரை விரும்பி மணம் புரிந்தனர்.

அவர் ஐம்பது உருக்கொண்டு அவர்களுடன் வெகு காலம் ரமித்தார் .ஆனாலும் த்ருப்தியுறாத அவர் மனம் தன் நிலையை எண்ணி வருந்தியது. தபஸ்வியான அவர் நீர்வாழும் ஜந்துக்களின் கூட்டுறவால் தவம் முற்றும் அழிந்ததை எண்ணித் துறவறம் பூண்டு வனம் சென்று கடுமையான தவம் அனுஷ்டித்து பரமாத்மாவுடன் கலந்தார்.

ஸ்ரீமத்பாகவதம்- ஸ்கந்தம் 9- அத்தியாயம் 7

அத்தியாயம் 7
மாந்தாதாவின் மகனான புருகுத்சனின் வம்சத்தில் தோன்றியவன் சத்யவ்ரதன். அவனே திரிசங்கு என்று பிரசித்தி பெற்றவன். குருவின் சாபத்தால் சண்டாளத் தன்மை அடைந்து விச்வாமித்ரரின் தவ வலிமையால் சரீரத்துடன் சுவர்க்கம் சென்று இந்திரனால் தள்ளப்பட்டு தலைகீழாக வீழ்கையில் பாதி வழியில் விச்வாமித்திரரால் நிறுத்தப்பட்டு இப்போதும் நக்ஷத்திர வடிவில் பிரகாசிக்கிறான்., இந்த சரித்திரம் ராமாயணத்தில் விரிவாகச் சொல்லப்பட்டிருக்கிறது.

இவனுடைய புதல்வன் பெரும் புகழ் பெற்ற ஹரிச்சந்திரன். அவன் பொருட்டு விசுவாமித்திரரும் வசிஷ்டரும் பறவை உருக்கொண்டு பலகாலம் சண்டையிடும்படி நேர்ந்தது.

புத்திர பாக்கியம் இல்லாத ஹரிச்சந்திரன் நாரதருபதேசத்தால் வருணனை சரண் அடைந்து புத்திரன் பிறந்தால் அவனை வருண யாகத்தில் வருணனுக்கே அர்ப்பணிப்பதாகக் கூறினான்.

அவன் புத்திரனான ரோஹிதன் இதை விரும்பாமல் காட்டுக்குச்சென்று தவம் புரிந்து திரும்புகையில் ரிசீகர் என்பவருடைய நடுப் புத்திரனான சுனச்சேபனை விலைக்கு வாங்கித் தனக்கு பதிலாக உபயோகிக்க விரும்பினான். யாகப்பசுவாக அவனைப் பிதாவிடம் கொடுத்தான்.

ஆனால் சுனச்சேபன் விச்வாமித்திரரைச் சரண் அடைந்ததால் காப்பாற்றப்பட்டான். இந்த சரித்திரம் பின்னால் வரும்.

ரோஹிதன் வம்சத்தில் வந்தவன் ஸகரன். அவனுடைய பௌத்திரன் திலீபன். திலீபனின் மகன் கங்கையை பூமிக்கு கொண்டுவந்த பகீரதன் ஆவான். இதை அடுத்த அத்தியாயத்தில் பார்க்கலாம்.,

Gracing a cook - Periyavaa

[ஶ்ரீமடத்தின் கஷ்டதெசையில் தூணாக நின்று, மடத்தையே தூக்கி நிறுத்திய பெரியோர்கள் - ஶ்ரீ கணேஸய்யர்]

அக்காலத்தில், ஶ்ரீமடத்து ஸிப்பந்திகளுக்கு ஸம்பளம்... மிக மிகக் குறைவு. பெரியவாளிடம் கொண்ட அதீத பக்தி, ப்ரேமை ஒன்றினாலேயே, ஸம்பளத்தைப் பற்றிக் கவலையே படாமல், தங்கள் பணிகளை பல பேர் தொடர்ந்து செய்து வந்தார்கள்.

எப்பேர்ப்பட்ட உயர்ந்த மனஸு?

அப்படி.... குருநாதரின் ஸேவைக்கென்றே, ஶ்ரீமடத்தில் ஸமையல் கைங்கர்யம் பண்ணிக் கொண்டிருந்தவர் ஶ்ரீ கணேஸய்யர்.

ஶ்ரீமடத்தின் கஷ்டநஷ்டம் , தெரிந்தோ அல்லது தெரியாமலோ... வருபவர்கள் அத்தனை பேருக்கும், அஸராமல், முகம் சுளிக்காமல் ஸமையல் பண்ணிப் பரிமாறியவர் இந்த கணேஸய்யர்.

அன்னதானத்துக்கே உயிரன்னம் அளித்த, ஶ்ரீ அன்னதான ஶிவனுடைய மஹாத்மியம் பின்னால் வரும்.

மாமாங்கத்தின் போது, அன்னதான ஶிவன் என்ற மஹாத்மா.... லக்ஷம் பேருக்கு மேல் போஜனம் செய்வித்தார் என்றால், கணேஸய்யர் ஶ்ரீமடத்துக்கு வரும் ஆயிரமாயிரம் பேருக்கு, தன்னுடைய சின்ன உதவியாளர் குழுவை வைத்துக் கொண்டு, 'குரு கைங்கர்யமாக', ஸமைத்துப் போட்டார்.

பெரியவாளின் அனுக்ரஹம் இவருக்கு பரிபூர்ணம்.

பின்னாளில் ஸ்ரீமடம், கும்பகோணத்திலிருந்து காஞ்சிபுரம் வந்ததும், ஒருநாள் பக்தர்களுக்கு தர்ஶனம் குடுத்துக் கொண்டிருந்தார் பெரியவா.

ஸுமார் 50-55 வயஸு மதிக்கத்தக்க ஒரு பக்தர் வந்து பெரியவாளை நமஸ்காரம் பண்ணினார்.

"பெரியவா..... என் பேரு நடேஶன்....! கும்பகோணத்ல..... மடத்துல ஸமையல் பண்ணிண்டிருந்தாரே... கணேஸய்யர்! அவரோட பிள்ளை..."

பெரியவா சற்று நிமிர்ந்து உட்கார்ந்தார்.

"நீ இப்போ..... என்ன பண்ற?.."

"ஸமையல்தான்....! வேற எந்தத் தொழிலையும் கத்துக்க அவகாஸமே கெடைக்கல...! கொழந்தேலேர்ந்தே கஷ்டஜீவனம்..."

"பின்ன.... ஏன் செலவு பண்ணிண்டு இவ்ளோவ் தூரம் வந்தே?.."

"பொண்ணுக்கு கல்யாணம் நிச்சியமாயிருக்கு... பெரியவாதான்... ஒத்தாஸை பண்ணணும்...."

பெரியவா கண்களை மூடிக் கொண்டார்.

பெரியவாளின் உள்ளத்தில், தான்.... குழந்தை ஸ்வாமியாக இருந்தபோது, கும்பகோணம் ஶ்ரீமடத்தில் இருந்த கணேஸய்யர், ஸாம்பார் வாளியோடு ஓடி ஓடி பரிமாறியது தெரிந்ததோ என்னவோ....!

பெரியவா எதுவும் பேசவில்லை.

பேசாமலேயே கருணையை வர்ஷிப்பதுதானே பகவானின் ஸ்வபாவம்?

அடுத்த சில நிமிஷங்களில், பெரியவாளுக்கு அன்றைக்கு பிக்ஷாவந்தனம் செய்வதற்காக மெட்ராஸில் இருந்து ஒரு பெரிய பணக்காரர், குடும்ப ஸஹிதம் வந்தார்.

"ஜகதீஶா!.... நா.... சொன்னாக் கேப்பியா?"

"உத்தரவிடுங்கோ....."

"ஒன்னோட பிக்ஷாவந்தனத்தை இன்னோர் நாளக்கி வெச்சுக்கலாம். இப்போ, இதோ நிக்கறார் பாரு, இவரோட பொண்ணு கல்யாணத்துக்கு, ஒன்னாலான ஒத்தாஸைய.... பண்ணேன்..."

"மஹா பாக்யம்...! மஹா பாக்யம் ...!"

ஶ்ரீ ஜகதீஶன் கன்னத்தில் போட்டுக் கொண்டார்.

நடேஶனை தனியாக அழைத்துச் சென்று, அவருடைய மேல் துண்டை பிரித்துக்கொள்ள சொல்லி, தன்னுடைய பர்ஸில் இருந்த நோட்டுக் கத்தைகளை அப்படியே கொட்டினார்!

"ஒரே ஒரு ரூவா மட்டும் வெச்சுக்கறேன்... ஸரியா?..."

அவருடைய மனைவி, தன் கையிலிருந்த ஒரு ஜோடி தங்க வளையல்களை கழட்டிக் கொடுத்தாள்.

நடேஶனுக்கு கண்கள் ஆறாகப் பெருக்கியது.

பெரியவாளுடைய ஆஶீர்வாதத்துடன், அவர் பெண்ணுக்கு, ஆவணியில் ஒரு குறையுமில்லாமல் கல்யாணம் நடந்தது.

தம்பதியாக பெரியவாளை வந்து நமஸ்காரம் பண்ணினார்கள்.

பிறகு ஐப்பஸி மாஸம், பெரியவாளை தர்ஶனம் பண்ண வந்தார் நடேஶன்.

இந்தத் தடவை எதுவுமே பேசாமல், கொஞ்சம் தள்ளி நின்றுகொண்டு, பெரியவாளின் திருமுகத்தை தர்ஶனம் பண்ணிக் கொண்டிருந்தார்.

வழக்கம் போல் நல்ல கூட்டம். பெரியவாளுக்கு ஸமர்ப்பித்திருந்த வேஷ்டி, புடவை, பூக்கள், பழங்கள் எல்லாம்.... பெரிய பெரிய மூங்கில் தட்டுகளில் இருந்தன.

பெரியவா பாரிஷதர் ஒருவரைக் கூப்பிட்டார்,.

"இந்த வேஷ்டி, பொடவை, பழம் எல்லாத்தையும் எடுத்து நடேஶன்ட்ட குடு..."

அதன் மேல் கை நிறைய குங்குமத்தை அள்ளிப் போட்டார்.

நடேஶன் கண்களில் கண்ணீர் வழிய ஓடி வந்து நமஸ்காரம் பண்ணி, வேஷ்டி, புடவையை வாங்கிக் கொண்டார்.

தாயினும் சாலப்பரிந்து என்பது இதானே!

"இரு! இரு! இன்னும் என்னோட அனுக்ரஹம் முடியல..." என்று சொல்லாமல் சொல்லுவதுபோல், பெரியவா இப்டீ.... தன் பார்வையை சுழல விட்டார்.

அவருடைய நயனங்கள்.... 'டக்'கென்று ஒருவர் மேல் 'ப்ரேக்' போட்டு நின்றது.

"நீ மோதரம் போட்டுண்டிருக்கியோ?..."

"ஆமா...."

"அதைக் கழட்டி இவனுக்கு குடேன்....!"

மோதிரம் நடேஶனுக்கு போனது.

அடுத்தது.... மோதிரக்காரர் பக்கத்தில் நின்று கொண்டிருந்தவர் மேல், பெரியவாளுடைய பார்வை பதிந்தது.

"ஒங்கைல கட்டிண்டிருக்கியே, அந்த ரிஸ்ட் வாட்ச்....! அத இவன்ட்ட குடுத்துட்டு, நீ வேற வாங்கிக்கோ!.."

ரிஸ்ட்வாட்ச் நடேஶன் கைக்குப் போனது.

இப்போது நடேஶனுக்கு ப்ரஸாதம் குடுத்து, ஆஶீர்வாதம் செய்து அனுப்பினார்.

Vishnu Sahasranama 345 to 362 in tamil

Courtesy:Smt.Dr.Saroja Ramanujam

விஷ்ணுஸஹஸ்ரநாமம்-36

345.அநுகூல: கூல என்றால் நதிக்கரை அனுகூல என்றால் எல்லையாகும் நதிக்கரை. கூலம் அனுவர்ததே இதி அனுகூல:.. பகவான் எதற்கு எல்லை ஆகிறான் என்றாகள் அது அன்புக்கே.

அனுகூலம் என்ற சொல்லின் சாமான்ய அர்த்தத்தில் பார்த்தால் அவன் பக்தர்களுக்கு அனுகூலமாக இருப்பவன். வடுகநம்பியின் உருவத்தில் ராமானுஜருக்கு சீடனாக இருந்தவன். பாண்டுரங்கனாக பக்தர்களுக்கு அவன் செய்யாத சேவையே இல்லை. பாண்டவர்களுக்கு சகல விதத்திலும் உதவியாக இருந்தது மட்டும் அன்றி கலியுகத்திலும் பல உதாரணங்களைப் பார்க்கிறோம்.

346.சதாவர்த்த: - ஆவர்த்த என்றால் சுழற்சி. படைப்பு , காத்தல், அழித்தல் என்ற சுழற்சியை செய்பவர். காலச்சக்கரத்தை சுழற்றுபவர். கர்மச்சுழலில் ஜீவர்களை மாயையால் யந்திரத்தில் போல உழலச்செய்கிறவர்.' ப்ராமயன் சர்வபூதானி யந்த்ராரூடானி மாயயா.' (ப. கீ )

347. பத்மீ- பத்மம் அதாவது தாமரையைக் கையில் உடையவன். இன்னொரு பொருள். பத்யதே இதி பத்ம அதாவது ஞானம். ஞானச்வரூபன். தாமரை தண்ணீரில் இருந்தாலும் தனியாக நிற்கிறது. அதே போல பகவான் சர்வவ்யாபியாக இருந்தாலும் ஆகாசம் போல எதிலும் ஒட்டுவதில்லை.

348. பத்மநிபேக்ஷண:- தாமரை போன்ற கண்களை உடையவன். தாமரை குளிர்ந்ததும் அழகியதும் ஆக இருக்கிறது, காலையில் மலர்ந்து இரவில் மூடும். அதுபோல பகவானின் கண்கள் சாதுக்களிடத்து குளிர்ந்து திறந்து இருக்கின்றது. துஷ்டர்களைக் கண்டால் மூடி விடுகிறது.

349. பத்மநாப: - ந பாதி இதி நப: அல்லது நாப: - காணமுடியாதது. பத்மம் அல்லது தாமரை காணப்படுவது. பத்மநாபன் என்றால் காணமுடியாதவன் ஆனாலும் காணப்படுபவன். எல்லோரிடத்திலும் அந்தர்யாமியாக காண முடியாமல் சூக்ஷ்மமாக இருக்கிறான். ஆனால் யோகிகளுக்கு ஸ்தூலமாகத் தெரிகிறான்.

பத்மநாபன் என்பதன் சாதாரண அர்த்தம் தாமரையை நாபியில் ஏந்தியவன் என்பது. அதில் பதினான்கு உலகங்கள் அடக்கம்

350. அரவிந்தாக்ஷ: - இது முன் சொன்ன பத்மநிபேக்ஷண: என்ற அர்த்தத்தில் தாமரைக்கண் உடையவன் என்று தோன்றினாலும் இதற்கு உள் அர்த்தம் என்ன என்று பார்த்தோமானால் அர என்றால் செல்வது. அரவிந்த என்றால் செல்லும் கதியுடைய என்று பொருள். இது சூரியனையும் சந்திரனையும் குறிக்கும் .அரவிந்தாக்ஷ: என்றால் சூரியனையும் சந்திரனையும் கண்களாக உடையவன்

351. பத்மகர்ப: - இதயமாகிய தாமரையில் அந்தர்யாமியாக உள்ளவன்

352. சரீரப்ருத்-சரீரம் பிப்ரதி இதி . இந்த பிரபஞ்சம் என்கிற சரீரத்தை உடையவன்.அதைப் போஷிக்கிறவன்.

353. மஹர்த்தி: -பெரும் செல்வம் உடையவர். அது என்னவென்றால் அவருடைய அனந்த கல்யாண குணங்களும் மகிமைகளும்தான். 
'நாந்தோ அஸ்தி மம திவ்யானாம் விபூதீனாம்,' என்னுடைய தேய்வசக்தியை விளக்கும் விபூதிகளுக்கு எல்லையே இல்லை. (ப. கீ. 1௦.40.)

354. ருத்த: -பரிபூர்ணத்வாத் ருத்த: -பரிபூரணமானவர் ஆதலால் ருத்த:

355. வ்ருத்தாத்மா- வ்ருத்த: என்ற சொல் முதியவர் என்ற பொருளில் உபயோகப்படுத்தப் பட்டாலும் அதற்கு முழுதும் வளர்ந்த என்றும் பொருள். மஹதோ மஹீயான் , (BIGGER THAN the BIGGEST)

356. மஹாக்ஷ: -அக்ஷ என்றால் சக்கரம் அதாவது வண்டிச்சக்கரம் அல்லது வாஹனம். மஹான் அக்ஷ: யஸ்ய ஸ: - பெரிய வாகனம் உடையவன். இது கருடவாகனத்தைக் குறிக்கிறது.

அதுமட்டும் அன்றி பகவான் பெரிய சக்கரமாக பிரபஞ்சத்தை நடத்துகிறான். 
மஹா அக்ஷ: என்றால் பெரிய கண்கள் என்றும் பொருள்,. எல்லாவற்றையும் எப்போதும் பார்க்கும் கண்கள்.

357 . கருடத்வஜ:- கருடக்கொடியோன்.

358. அதுல:- ந துல: - தனக்கு சமம் இல்லாதவன். அர்ஜுனன் கூறுகிறான், 
'ந த்வத் ஸமோ அஸ்தி அப்யதிக: குதோ அந்யோ லோகத்ரயே அபி அப்ரதிமப்ரபாவ ,'
"கிருஷ்ணா உனக்கு ஈடானவன் மூவுலகத்திலும் இல்லை அப்படி இருக்க உன்னை விட மேலானவன் யார்? நீ ஈடில்லா ப்ரபாவத்தை உடையவன்." (ப.கீ. 11.43 )

'உயர்வற உயர்நலம் உடையவன் எவனவன் ,' திருவாய்மொழி முதல் பாசுரம்.

ஏகமேவ அத்விதீயம் – உபநிஷத். அவன் ஒருவனைத் தவிர வேறு ஒன்றும் இல்லை.

359. சரப: - சீர்யமானத்வாத் சர: - தேகம் க்ஷீணமடைவதால் சர: எனப்படுகிறது. தஸ்மின் பாதி இதி சரப: - பகவான் அதில் அந்தர்யாமியாக ஒளிர்கிறார்.

360. பீம: - எல்லாமே தம்மிடம் பயந்து நடக்கும்படி இருப்பவர். பீஷா அஸ்மாத் வாத: பவதே;பீஷா உதேதி சூர்ய: - தைத். உப. இவருக்கு பயந்து அதாவது ஆணைக்கு கட்டுப்பட்டு காற்று வீசுகிறது சூரியன் உதிக்கிறான்.

பயாதேவ அக்னி: தபதி பயாத் தபதி சூர்ய: 
பயாத் இந்த்ரஸ்ச வாயு: ச ம்ருத்யுர்தாவதி பஞ்சம: (கடோபநிஷத் )

இதன் பொருள் , பிரம்மத்தினிடம் பயத்தால் அக்னி, சூரியன், இந்திரன் , வாயு மற்றும் யமன் எல்லோரும் தம்தம் கடமையை செவ்வனே செய்கிறார்கள்.

பகவான் துஷ்டர்களுக்கு பயத்தைக் கொடுப்பவர்.

361. ஸமயக்ஞ: -ஸமயம் ஜாநாதி இதி ஸமயக்ஞ: சிருஷ்டி ஸ்திதி ஸம்ஹாரத்திற்கேற்ற சமயங்களை அறிபவர்.

ஸமயம் என்னும் வெவேறு வழிபாட்டு முறைகளை அறிந்து ஏற்றுக்கொள்பவர்.

யேப்யன்ய தேவதா பக்தா: யஜந்தே ச்ரத்தயான்விதா:
தேபி மாமேவ கௌந்தேய யஜந்தி அவிதிபூர்வகம் 
மற்ற தேவதைகளை யார் ஸ்ரத்தையுடன் ஆராதிக்கிறார்களோ அவர்கள் என்னையே மறைமுகமாக வழிபடுகிறார்கள். (ப. கீ. 9.23 )

'ஸமத்வம் ஆராதனம் அச்யுதஸ்ய,' –( விஷ்ணு புராணம் 1.17.9௦ )
எல்லா உயிர்களையும் சமமாக பாவிப்பதே இவருக்கு சிறந்த பூஜையாகும்

362. ஹவிர்ஹரி: -
ஹவிஸ் என்பது யக்ஞங்களில் செய்யப்படும் ஆஹுதியாகும். யாகங்களில் ஹவிர்பாகத்தை எடுத்துக்கொள்கிறவர் ஹரியாகும்.

அஹம் ஹி சர்வ யக்ஞானாம் போக்தா ச பிரபுரேவ ச- (ப. கீ. 9. 24)
அல்லது அவரே ஹவிஸ் ஆகவும் இருப்பவர். 
ப்ரஹ்மார்ப்பணம் ப்ரஹ்மஹவி: ப்ரஹ்மாக்நௌ ப்ரஹ்மணாஹுதம் (ப.கீ 4.24)

பிரம்மனுக்காக பிரம்மனே ஹவிஸ் ஆக பிரம்மனாகிய அக்னியில் பிரம்மனால் ஆஹுதி செய்யப்படுகிறது. அதாவது சர்வமும் பிரம்மன்.

ஹராம்யகம் ச ஸ்மர்த்ரூணாம் ஹவிர்பாகம் க்ரதுஷு அஹம்
வர்ணஸ்ச மே ஹரிர் வா இதி தஸ்மாத் ஹரி: அஹம் ஸ்ம்ருத:
(மகாபாரதம் சாந்தி பர்வம் 352.3)

இதன் பொருள்
நான் என்னை நினைப்பவரின் பாபங்களை போக்குகிறேன். (ஹர என்றால் போக்குவது அல்லது எடுத்துச்செல்வது) யாகங்களில் ஹவிர்பாகத்தை ஏற்கிறேன். என் நிறமும் பச்சை ஆதலால் என்னை ஹரி என்கிறார்கள்.

  

How to acquire knowledge? - Sanskrit sloka

 गुरु शुश्रूषया विद्या पुष्कलेन् धनेन वा। अथ वा विद्यया विद्या चतुर्थो न उपलभ्यते॥ 

Knowledge is acquired by serving the master or by giving enough money or in exchange of knowledge. A fourth way is not seen.  

Qualities of a good boss -- Sanskrit

Courtesy:Sri.KV.Anantha Narayanan

benevolent master and tolerant poet
क्षमी दाता गुणग्राही स्वामी पुण्येन लभ्यते।
अनुकूलः शुचिर्दक्षः कविर्विद्वान् सुदुल्र्लभः॥
बल्लालदेवस्य भोजप्रबन्धात्
kṣamī dātā guṇagrāhī svāmī puṇyena labhyate|
anukūlaḥ śucirdakṣaḥ kavirvidvān sudulrlabhaḥ||
ballaladevasya bhojaprabandhāt
"One should be really blessed if he gets a master who is patient,who is generous in payment, who understands the merits of the servant and encourages them only through great fortune accumulated through many past .
In the same way, a poet who is favourably disposed to you, who is of blemish-less character, who is very efficient and who is having in depth learning, is also very difficult to come across".
It is easy for anyone to praise somebody who is not directly involved with him in day to day affairs. 
But a servant will get praise from the master very rarely because (1) the master thinks whatever the servant does in the normal course of business for which he is paid (2) He is apprehensive that open praise will spoil the servant. 
When it comes to financial help, the master, by his very nature, is reluctant.
He may be feeling that if something is given to the servant without a lot of entreaty from the latter, the demands would become more frequent.

A master will rarely understand the good qualities of a good servant, and even if he does so, will usually turn a Nelson's eye towards such virtues.

But some rare one may get a good master who is not of the type discussed about.. That may be because of his great fortune

It seems that the tendency to find fault goes hand in hand with the dexterity in word craft and poetry. 
Every writer thinks that he is the best in his trade. 
Again, a clueless lifestyle looks like the fashion with every writer of some eminence. 
More often than not the depth of knowledge of the writer may not be the reason for his popularity.. but he would be just juggling words and attracting the readers.

No doubt, really great writers with sterling qualities also do exist

Be careful with your food

*ஒருவன் தூய்மையான மனமில்லாமல் மற்றவர்களுக்கு அன்னமிட்டால்....................*

*அந்த எண்ணம் உண்டவனின் ரத்தத்தில் கலந்துவிடும்*

*இது 'பீஷ்மர்' சொன்னது:*  

*"நான் துரியோதனன் இட்ட சோற்றை உண்டதால் எனக்குள் அவனது தீய குணமே #குடிகொண்டு_விட்டது!".*

*பிதாமகர் பீஷ்மர் அம்புப் படுக்கையில் படுத்தவாறே, உத்திரியான புண்ய காலத்தை எதிர்நோக்கிக்கி, காத்திருந்தார்.*

*அவர் மரணமடைவதற்கு முன் , அவரிடமிருந்து நீதி, நேர்மை, அரசியல் தர்மம் முதலியவற்றைக் கேட்டு தெரிந்து கொள்ள தர்மர் விரும்பினார்.*

*தனது சகோதரர்கள் நால்வரையும் அழைத்துக் கொண்டு பாஞ்சாலியுடன் பிதாமகரிடம் சென்றார்.*

*பாண்டவர்கள் அனைவரும் பீஷ்மரை வணங்கி "தாங்கள் எங்களுக்கு நீதி, நேர்மை, அரசியல் தர்மம் பற்றி உபதேசிக்க வேண்டும்" என்று கேட்க , பாஞ்சாலி மட்டும் பலமாகச் சிரித்தாள்.*

*அதில் கேலி கலந்திருப்பதை உணர்ந்த தர்மர், "நம் தந்தைக்கு இணையான பிதாமகரைப் பார்த்து ஏன் சிரிக்கிறாய் ? " என்று கடுமையாகக்கேட்டார்.*  

பா சூரியா      வழங்கும்  

*"துரியோதனனின் சபையில் துச்சாதனன் என்னை மானபங்கம் செய்த போது, கண்ணன் மட்டும் வந்து #காப்பாற்றியிருக்காவிட்டால் என் கதி #என்னவாகியிருக்கும்?*

*தர்மம் தெரிந்த பீஷ்மர், அந்தச் சபையில் அமர்ந்து, வேடிக்கை பார்த்துக் கொண் டிருந்தாரே தவிர , #துரியோதனனை எதிர்த்து 

#ஒரு_வார்த்தையாவது பேசினாரா ?*

*இப்படிப்பட்டவரிடம் நீங்கள் அரசியல் தர்மத்தைப் பற்றி கேட்கிறீர்களே என்று நினைக்கும் போது #சிரிக்காமல் என்ன #செய்வது ? " என்று சொல்ல,*

*பாண்டவர்கள் என்ன பேசுவது என்று தெரியாமல் #அமைதியாக இருந்தார்கள்.*  

*அப்பொழுது பீஷ்மர்பேசினார்.*

*"பாஞ்சாலி சொன்னது #முற்றிலும்_உண்மை. அவள் கேள்விக்கு நான் பதில் சொல்லியே ஆக வேண்டும். அப்போதுதான் #உங்களுக்கும் , #உலகத்துக்கும் உண்மை #என்னவென்று தெரியும்.*

*துரியோதனன், #அன்னமிடுவதில் #உயர்ந்தவன். எந்த நேரத்தில் யார் வந்தாலும் அவர்கள் வயிறு நிறைய உபசரிப்பான்.*

*ஆனால், அவன் செய்யும் #அன்னதானம் #பரிசுத்தமான 

#மனதுடன்செய்யப்பட்டதல்ல.*

*சுயநலத்துக்காக அன்னதானம் என்ற பெயரில் உணவிட்டு, அவர்களை தன் காரியங்களுக்கு பயன்படுத்திக் கொள்வான்.*

*உண்டவர்கள் செஞ்சோற்றுக் கடன் தீர்க்க, வேறு வழியில்லாமல் அவன் சொல்படி நடப்பார்கள் . இதற்கு #சல்லியன் ஓர் #உதாரணம்.*

*"ஒருவன் தூய்மையான மனமில்லாமல் வஞ்சக எண்ணத்துடன், மற்றவர்களுக்கு அன்னமிட்டால், அந்த எண்ணம் உண்டவனின் ரத்தத்தில் கலந்துவிடும்.*

*நான் துரியோதனன் இட்ட சோற்றை #உண்டதால் எனக்குள் அவனது தீயகுணமே 

#குடி_கொண்டு_விட்டது.*

*அதனால்தான் பாஞ்சாலியை மானபங்கம் செய்தபோது எதுவும் பேச முடியாமல் #வாயடைத்து அமர்ந்திருந்தேன் ."*

*" ஆனால் இப்போது , பார்த்தன் அமர்த்திக் கொடுத்த அம்புப்படுக்கையில் படுத்த பிறகு எனது உடலிலிருந்த #கெட்ட ரத்தம் முழுவதும் #வெளியேறி_விட்டது.*

*அத்தோடு தீயசக்தி களும் #வெளியேறிவிட்டன . இப்போது என் உடலில் #தூய்மையான_ஆன்மா மட்டும்தான் #இருக்கிறது.*

*எனவே நான் அரசியல் தர்மத்தைப் பற்றிப் #பேசத்தகுதியுள்ளவன் . கேளுங்கள் " என்று சொல்லி பாண்டவர்களுக்கு அரசியல் தர்மத்தை #உபதேசம் செய்தார்.*

*அதனால்தான் அந்தக் காலத்தில் விவரம் தெரிந்த சான்றோர்கள், சாதுக்கள், பண்டிதர்கள் #பரான்னத்தை அதாவது வெளியில் சாப்பிடுவதை #விரும்பமாட்டார்கள்.*

*வாழ்க வளமுடன்*

Sanskrit poem

पृथ्वी उवाच----

नाहं दुनोमि कवयो  महतां प्रभारै:

                      नाहं दुनोम्यखिलमानवपादघातै:।

नाहं दुनोमि खलपीडनकैश्च पृथ्वी

                      निर्वाचने मधुरसंलपनैर्दुनोमि।।

                                  **अरविन्द:।

हे कवियों! 

              मैं सज्जनों के महान् भार से दुखी नहीं हूं और ना ही सभी लोगों के चरणप्रहार से दुखी हूं। मैं दुर्जनों की पीड़ा से भी दुखी नहीं हूं, लेकिन मैं पृथ्वी चुनाव में मीठे वादे किये जा रहे हैं, उनसे दुखी हूं।

**********************

अरविन्दं  विलोक्यापि  व्यथसे हे सखे वृथा।

पराजित्य  सुमं फुल्लं  सौरभं  सारयिष्यति।। 1

                

रुष्टोऽस्मि नैव न च तुष्ट इवास्मि सूर्य: 

          पत्नी कदपि कुपिता न च मामकीना।

निर्वाचने प्रवदतां मुखतापराशि:

          प्रातर्दिवा भुवि कवे भवति प्रचण्ड:।। 2

                    *अरविन्द:

Periyavaa photoes

https://goo.gl/photos/e3ePavFvHztUhvwP7  

Dead Cow regains life by Gnaneshwar & Namdevar - Spiritual story

தெவிட்டாத விட்டலா J K SIVAN 
பக்த விஜய கதைகள்

பசுவின் உயிருக்கு 3 நாள் அவகாசம்.

ஞானி ஞானேஸ்வரும் பரம பாகவதர் நாமதேவரும் யாத்திரை தொடங்கும்போது விரல் விட்டு எண்ணக்கூடிய எட்டு பத்து பேர் மட்டுமே தொடர்ந்தனர். அவர்கள் ஊர் ஊராக சென்று நாமசங்கீர்த்தனம் செய்த பின் பத்து பேர் நூறுக்கும் மேலாகி விட்டனர். ஒவ்வொரு ஊரிலும் மேலும் பக்தர்கள் சேர்ந்துகொண்டதால் ஆடிப்பாடிக் கொண்டு அவர்கள் அனைவரும் டெல்லி தெருக்கள் வழியாக வரும்போது ஒரு லக்ஷத்துக்கும் மேலாக பக்தர்கள் கூட்டம் அவர்களை சேர்ந்திருந்தது. அப்போது டெல்லியை நவாப்கள் ஆண்ட காலம் அல்லவா? சுல்தானுக்கு மக்களின் இந்த ஹிந்து சமய கூட்டமோ பக்தி பரவசமோ விருப்பமளிக்க வில்லை. ஹிந்து சமயம் அப்படி ஒன்றும் ஒசத்தியானது அல்ல என்று எண்ணம் .

நவாபின் அதிகாரி ஒருவன் ஒரு திட்டத்தோடு இந்த கூட்டத்திற்கு வந்தான். சும்மா வரவில்லை. கூடவே ஒரு பசு. அவன் ஞானேஸ்வர் நாமதேவரை அணுகி "நான் இந்த பசுவை இப்போது உங்கள் முன் கொல்லப் போகிறேன். உங்கள் பசு நேசன் கிருஷ்ணன் இருப்பது உண்மையென்றால் அவனால் இந்தபசுவுக்கு உயிர் கொடுக்க முடியுமா? "
"ஐயா நிச்சயம் எங்கள் விட்டலன் இந்த பசுவை காப்பான்."
"எப்போது?"
"மூன்றே நாளில் இறந்த அந்த பசு உயிர் பெறும்"
பசு தலை வேறாக உடல் வேறாக வெட்டப்பட்டது. நவாபின் ஆளுக்கு மிக்க சந்தோஷம். நாம்தேவ் ஞாநேஸ்வரின் பின்னால் சேர்ந்து கொண்டுவரும் பக்தர்கள் பசுவுக்கு உயிர் கிடைக்காதென்று தெரிந்தால் அவர்களை விட்டு விலகிவிடுவார்கள் அல்லவா?. அவர்களது பக்த கோஷ்டி கலைந்து விடுமல்லவா?

அந்த மூன்று நாளும் அன்ன ஆகாரமின்றி நாமதேவர் ஞானேஸ்வர் மற்றும் பக்தர்கள் அனைவரும் விட்டலனை துதித்து நாம சங்கீர்த்தனம் செய்தனர்.

"விட்டலா, நானல்லவோ அந்த பசுவின் மரணத்துக்கு காரணம் என்று கதறினார் நாமதேவர். மயங்கி விழுந்தார்.

"நாம்தேவ், எழுந்திருங்கள் என்ன இது மூன்று நாளாக உபவாசம், கண்களில் கண்ணீர். அந்த பசுவை போய் பார்க்க வ வேண்டாமா ?" நாம தேவர் பசு இறந்து கிடந்த இடத்தைப் பார்த்தார். இறந்த பசுவைக் காணோம்.

பசு எழுந்து சென்று எங்கேயோ அருகில் புல் மேய்ந்து கொண்டிருந்தது.

" விட்டலா, நன்றி உனக்கு. ஆனால் ஏன் மூன்று நாள் எங்களை அலைக்கழித்தாய் விட்டலா?. வெட்டிய மறுகணமே உயிர் தந்து இருக்கலாமல்லவா."

"நாமதேவா, என்மேல் ஏன் பழி போடுகிறாய்?. நீயல்லவோ 3 நாள் அவகாசம் கேட்டவன். உன் வாக்கு பொய்க்க கூடாதே என்று தான் நான் மூன்று நாள் காக்க வேண்டியதாயிற்று? "

இந்த அதிசயத்துக்குப் பின் சுல்தானின் இந்த ''பசு வெட்டிய கைங்கர்யத்தால்'' பல லக்ஷம் பக்தர்கள் நாம சங்கீர்த்தனத்தில் ஈடு பட்டு வீடு தோறும் பஜனைகள் நாமாவளிகள் பெருகியதே!! கூட்டம் வெள்ளமாக பெருகி, டெல்லியிலிருந்து மார்வார் வழியாக பண்டரிபுரம் நோக்கி நடந்தார்கள். ராஜஸ்தான் பாலைவன பகுதியில் நீரற்று அவர்கள் அனைவரும் கடும் வெய்யிலில் வாடி களைத்து துவண்ட போது " விட்டலா இந்த பக்தர் கூட்டம் படும் துன்பத்தை பார்த்தாயா?. ஆபத்பாந்தவா வந்து உதவேன்!". நாமதேவரின் வேண்டுதல் விட்டலன் காதில் விழுந்ததா? அடுத்த கதையில் விடையைக் கண்டுபிடிப்போம்.
WE DISTRIBUTED THIS 2019 CALENDAR TO THOSE WHO VISITED OUR STALL AT HINDU SANATHANA SPIRITUAL FAIR 2019 AT GURUNANAK COLLEGE, IN JAN-FEB 2019

Vaiseshika darshan

 || *ॐ*||

      " *संस्कृत-गङ्गा* " ( ५२ )

---------------------------------------------------------------------------------------

" *वैशेषिक दर्शन* "(१)

वैशेषिक दर्शन का न्यायदर्शन से अत्यधिक मात्रा में साम्य होने के कारण, दोनों का निर्देश एक साथ ही होता है। इस दर्शन के प्रवर्तक का नाम कणाद है। कणाद का अर्थ "कण खानेवाला",होने से इस का नामनिर्देश उसी अर्थ के कणभक्ष,कणभुक्,इन नामों से भी होता है। कणाद के वैशेषिक दर्शन का औलुक्य दर्शन भी अपर नाम है। इस कारण कणाद का वास्तव नाम कुछ लोगों के मतानुसार उलुकि माना जाता है। कणाद कृत वैशेषिक सूत्रों का रचनाकाल ई.द्वितीय से चतुर्थ शती के बीच माना जाता है। अतः इस दर्शन को न्ययपूर्व मानते है।इस दर्शन ग्रन्थ के दस अध्यायों में ३७० सूत्र है। प्रत्येक अध्याय के अन्तर्गत दो आह्निक नामक विभाग है। वैशेषिक सूत्रों पर "रावणभाष्य" नामक भाष्य का प्राचीन ग्रन्थों में निर्देश मिलता है, किन्तु वह अभी अनुपलब्ध है। इस का प्रशस्तपादकृत भाष्य "पदार्थधर्मसंग्रह" नाम से सुप्रसिद्ध है। शिवादित्य की सप्तपदार्थों, लौगाक्षिभास्कर की तर्ककौमुदी ,वल्लभान्ययचार्य की न्यायलीलावती एवं विश्वनाथ पंचानन कृत भाषापरिच्छेद विशेष प्रचलित है।

कलसे वैशेषिक परिभाषा।

*卐卐ॐॐ卐卐*

डाॅ. वर्षा प्रकाश टोणगांवकर 

पुणे / महाराष्ट्र

🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀

|| *ॐ*||

      " *संस्कृत-गङ्गा* " ( ५३ )

--------------------------------------------------------------------------------------

" *वैशेषिक दर्शन* "(२)

" *वैशेषिक परिभाषा*"

पदार्थ: - अभिधेयत्व और ज्ञेयत्व इन धर्मों से युक्त संसार की सभी वस्तुएँ ।

सप्त पदार्थ:- द्रव्य, गुण, कर्म ,सामान्य ,विशेष ,समवाय और अभाव। समग्र सृष्टि के पदार्थों के ये सात ही प्रकार होते है।(प्रथम द्रव्य)

नव द्रव्य:-पृथ्वी, आप ,तेज ,वायु ,आकाश, काल, दिक् ,आत्मा और मन। इन में पृथ्वी, आप, तेज ,वायु के परमाणु नित्य होते है,और इनमें निर्मित पदार्थ अनित्य होते है। पृथ्वी में गंधादि पांचो गुण, आप (जल) में रसादि चार गुण,तेज में रूपादि तीन गुण,वायु में स्पर्श शब्द दो गुण और आकाश में केवल शब्द गुण ही होता है,वह सर्वव्यापी और अपरिमित है। 

आत्मा:- ज्ञेय, नित्य, शरीर से पृथक्, इन्द्रियों का अधिष्ठाता,विभु और मानसप्रत्यक्ष का विषय है। आत्मा के दो भेद--जीवात्मा और परमात्मा। जीवात्मा प्रति शरीर में पृथक होता है। इस का ज्ञान सुखदुःख के अनुभव से होता है। इच्छा, द्वेष,बुद्धि,प्रयत्न,धर्माधर्म, संस्कार इत्यादि आत्मगुण है। परमात्मा एक और जगत का कर्ता है।

मन:- अणुपरिमाण। प्रतिशरीर भिन्न। यह जीवात्मा के सुखदुःखादि अनुभव का तथा ऐन्द्रिय ज्ञान का साधन है। 

पदार्थ के मूल गुणों का नाश होकर ,उनमें नये गुण की निर्मिति को "पाक" कहते है। इस उपपत्ति के कारण वैशेषिकों को "पीलुपाकवादी" कहते है। पीलुपाक याने अणुओं का पाक।   

इस से विपरीत नैय्यायिकों की उपपत्ति में संपूर्ण वस्तु का पाक माना जाता है , अतः उन्हे दार्शनिक परिवार में "पिठर-पाकवादी" कहते है।

क्रमशः आगे.........

*卐卐ॐॐ卐卐*

डाॅ. वर्षा प्रकाश टोणगांवकर 

पुणे / महाराष्ट्र

📍📍📍📍📍📍📍📍📍📍📍📍📍📍📍📍📍📍📍

Mother's day - Sanskrit poem

मातृदिवसे
*********
या गर्भे मम जीवनं धृतवती प्राप्यातिपीडां भृशं
या मे लालनपालने दृढमना विस्मृत्य नैजं सुखम्।
यस्या नेत्रयुगाद् वहत्यविरतं धारा व्यथायां च मे
पूज्या सा क्व गता स्मरामि चरणौ तस्या दिनेस्मिन् मुहुः।।
(व्रजकिशोरः)  

List of 108 upanishads

108 उपनिषदों की सूची 

〰〰🌼〰〰🌼〰〰

ईशादि  १०८ उपनिषदों की सूची –

१.ईश = शुक्ल यजुर्वेद, मुख्य उपनिषद्

२.केन उपनिषद् = साम वेद, मुख्य उपनिषद्

३.कठ उपनिषद् = कृष्ण यजुर्वेद, मुख्य उपनिषद् 

४.प्रश्नि उपनिषद् = अथर्व वेद, मुख्य उपनिषद्

५.मुण्डक उपनिषद् = अथर्व वेद, मुख्य उपनिषद्

६.माण्डुक्य उपनिषद् = अथर्व वेद, मुख्य उपनिषद्

७.तैत्तिरीय उपनिषद् = कृष्ण यजुर्वेद, मुख्य उपनिषद्

८.ऐतरेय उपनिषद् = ऋग् वेद, मुख्य उपनिषद्

९.छान्दोग्य उपनिषद् = साम वेद, मुख्य उपनिषद्

१०.बृहदारण्यक उपनिषद् = शुक्ल यजुर्वेद, मुख्य उपनिषद्

११.ब्रह्म उपनिषद् = कृष्ण यजुर्वेद, संन्यास उपनिषद्

१२.कैवल्य उपनिषद् = कृष्ण यजुर्वेद, शैव उपनिषद्

१३.जाबाल उपनिषद् (यजुर्वेद) = शुक्ल यजुर्वेद, संन्यास उपनिषद्

१४.श्वेताश्वतर उपनिषद् = कृष्ण यजुर्वेद, सामान्य उपनिषद्

१५.हंस उपनिषद् = शुक्ल यजुर्वेद, योग उपनिषद्

१६.आरुणेय उपनिषद् = साम वेद, संन्यास उपनिषद्

१७.गर्भ उपनिषद् = कृष्ण यजुर्वेद, सामान्य उपनिषद्

१८.नारायण उपनिषद् = कृष्ण यजुर्वेद, वैष्णव उपनिषद्

१९.परमहंस उपनिषद् = शुक्ल यजुर्वेद, संन्यास उपनिषद्

२०.अमृत-बिन्दु उपनिषद् = कृष्ण यजुर्वेद, योग उपनिषद्

२१.अमृत-नाद उपनिषद् = कृष्ण यजुर्वेद, योग उपनिषद्

२२.अथर्व-शिर उपनिषद् = अथर्व वेद, शैव उपनिषद्

२३.अथर्व-शिख उपनिषद् =अथर्व वेद, शैव उपनिषद्

२४.मैत्रायणि उपनिषद् = साम वेद, सामान्य उपनिषद्

२५.कौषीतकि उपनिषद् = ऋग् वेद, सामान्य उपनिषद्

२६.बृहज्जाबाल उपनिषद् = अथर्व वेद, शैव उपनिषद्

२७.नृसिंहतापनी उपनिषद् = अथर्व वेद, वैष्णव उपनिषद्

२८.कालाग्निरुद्र उपनिषद् = कृष्ण यजुर्वेद, शैव उपनिषद्

२९.मैत्रेयि उपनिषद् = साम वेद, संन्यास उपनिषद्

३०.सुबाल उपनिषद् = शुक्ल यजुर्वेद, सामान्य उपनिषद्

३१.क्षुरिक उपनिषद् = कृष्ण यजुर्वेद, योग उपनिषद्

३२.मान्त्रिक उपनिषद् = शुक्ल यजुर्वेद, सामान्य उपनिषद्

३३.सर्व-सार उपनिषद् = कृष्ण यजुर्वेद, सामान्य उपनिषद्

३४.निरालम्ब उपनिषद् = शुक्ल यजुर्वेद, सामान्य उपनिषद्

३५.शुक-रहस्य उपनिषद् = कृष्ण यजुर्वेद, सामान्य उपनिषद्

३६.वज्रसूचि उपनिषद् = साम वेद, सामान्य उपनिषद्

३७.तेजो-बिन्दु उपनिषद् = कृष्ण यजुर्वेद, संन्यास उपनिषद्

३८.नाद-बिन्दु उपनिषद् = ऋग् वेद, योग उपनिषद्

३९.ध्यानबिन्दु उपनिषद् = कृष्ण यजुर्वेद, योग उपनिषद्

४०.ब्रह्मविद्या उपनिषद् = कृष्ण यजुर्वेद, योग उपनिषद्

४१.योगतत्त्व उपनिषद् = कृष्ण यजुर्वेद, योग उपनिषद्

४२.आत्मबोध उपनिषद् = ऋग् वेद, सामान्य उपनिषद्

४३.परिव्रात् उपनिषद् (नारदपरिव्राजक) = अथर्व वेद, संन्यास उपनिषद्

४४.त्रिषिखि उपनिषद् = शुक्ल यजुर्वेद, योग उपनिषद्

४५.सीता उपनिषद् = अथर्व वेद, शाक्त उपनिषद्

४६.योगचूडामणि उपनिषद् = साम वेद, योग उपनिषद्

४७.निर्वाण उपनिषद् = ऋग् वेद, संन्यास उपनिषद्

४८.मण्डलब्राह्मण उपनिषद् = शुक्ल यजुर्वेद, योग उपनिषद्

४९.दक्षिणामूर्ति उपनिषद् = कृष्ण यजुर्वेद, शैव उपनिषद्

५०.शरभ उपनिषद् = अथर्व वेद, शैव उपनिषद्

५१.स्कन्द उपनिषद् (त्रिपाड्विभूटि) = कृष्ण यजुर्वेद, सामान्य उपनिषद्

५२.महानारायण उपनिषद् = अथर्व वेद, वैष्णव उपनिषद्

५३.अद्वयतारक उपनिषद् = शुक्ल यजुर्वेद, संन्यास उपनिषद्

५४.रामरहस्य उपनिषद् = अथर्व वेद, वैष्णव उपनिषद्

५५.रामतापणि उपनिषद् = अथर्व वेद, वैष्णव उपनिषद्

५६.वासुदेव उपनिषद् = साम वेद, वैष्णव उपनिषद्

५७.मुद्गल उपनिषद् = ऋग् वेद, सामान्य उपनिषद्

५८.शाण्डिल्य उपनिषद् = अथर्व वेद, योग उपनिषद्

५९.पैंगल उपनिषद् = शुक्ल यजुर्वेद, सामान्य उपनिषद्

६०.भिक्षुक उपनिषद् = शुक्ल यजुर्वेद, संन्यास उपनिषद्

६१.महत् उपनिषद् = साम वेद, सामान्य उपनिषद्

६२.शारीरक उपनिषद् = कृष्ण यजुर्वेद, सामान्य उपनिषद्

६३.योगशिखा उपनिषद् = कृष्ण यजुर्वेद, योग उपनिषद्

६४.तुरीयातीत उपनिषद् = शुक्ल यजुर्वेद, संन्यास उपनिषद्

६५.संन्यास उपनिषद् = साम वेद, संन्यास उपनिषद्

६६.परमहंस-परिव्राजक उपनिषद् = अथर्व वेद, संन्यास उपनिषद्

६७.अक्षमालिक उपनिषद् = ऋग् वेद, शैव उपनिषद्

६८.अव्यक्त उपनिषद् = साम वेद, वैष्णव उपनिषद्

६९.एकाक्षर उपनिषद् = कृष्ण यजुर्वेद, सामान्य उपनिषद्

७०.अन्नपूर्ण उपनिषद् = अथर्व वेद, शाक्त उपनिषद्

७१.सूर्य उपनिषद् = अथर्व वेद, सामान्य उपनिषद्

७२.अक्षि उपनिषद् = कृष्ण यजुर्वेद, सामान्य उपनिषद्

७३.अध्यात्मा उपनिषद् = शुक्ल यजुर्वेद, सामान्य उपनिषद्

७४.कुण्डिक उपनिषद् = साम वेद, संन्यास उपनिषद्

७५.सावित्रि उपनिषद् = साम वेद, सामान्य उपनिषद्

७६.आत्मा उपनिषद् = अथर्व वेद, सामान्य उपनिषद्

७७.पाशुपत उपनिषद् = अथर्व वेद, योग उपनिषद्

७८.परब्रह्म उपनिषद् = अथर्व वेद, संन्यास उपनिषद्

७९.अवधूत उपनिषद् = कृष्ण यजुर्वेद, संन्यास उपनिषद्

८०.त्रिपुरातपनि उपनिषद् = अथर्व वेद, शाक्त उपनिषद्

८१.देवि उपनिषद् = अथर्व वेद, शाक्त उपनिषद्

८२.त्रिपुर उपनिषद् = ऋग् वेद, शाक्त उपनिषद्

८३.कठरुद्र उपनिषद् = कृष्ण यजुर्वेद, संन्यास उपनिषद्

८४.भावन उपनिषद् = अथर्व वेद, शाक्त उपनिषद्

८५.रुद्र-हृदय उपनिषद् = कृष्ण यजुर्वेद, शैव उपनिषद्

८६.योग-कुण्डलिनि उपनिषद् = कृष्ण यजुर्वेद, योग उपनिषद्

८७.भस्म उपनिषद् = अथर्व वेद, शैव उपनिषद्

८८.रुद्राक्ष उपनिषद् = साम वेद, शैव उपनिषद्

८९.गणपति उपनिषद् = अथर्व वेद, शैव उपनिषद्

९०.दर्शन उपनिषद् = साम वेद, योग उपनिषद्

९१.तारसार उपनिषद् = शुक्ल यजुर्वेद, वैष्णव उपनिषद्

९२.महावाक्य उपनिषद् = अथर्व वेद, योग उपनिषद्

९३.पञ्च-ब्रह्म उपनिषद् = कृष्ण यजुर्वेद, शैव उपनिषद्

९४.प्राणाग्नि-होत्र उपनिषद् = कृष्ण यजुर्वेद, सामान्य उपनिषद्

९५.गोपाल-तपणि उपनिषद् = अथर्व वेद, वैष्णव उपनिषद्

९६.कृष्ण उपनिषद् = अथर्व वेद, वैष्णव उपनिषद्

९७.याज्ञवल्क्य उपनिषद् = शुक्ल यजुर्वेद, संन्यास उपनिषद्

९८.वराह उपनिषद् = कृष्ण यजुर्वेद, संन्यास उपनिषद्

९९.शात्यायनि उपनिषद् = शुक्ल यजुर्वेद, संन्यास उपनिषद्

१००.हयग्रीव उपनिषद् (१००) = अथर्व वेद, वैष्णव उपनिषद्

१०१.दत्तात्रेय उपनिषद् = अथर्व वेद, वैष्णव उपनिषद्

१०२.गारुड उपनिषद् = अथर्व वेद, वैष्णव उपनिषद्

१०३.कलि-सन्तारण उपनिषद् = कृष्ण यजुर्वेद, वैष्णव उपनिषद्

१०४.जाबाल उपनिषद् (सामवेद) = साम वेद, शैव उपनिषद्

१०५.सौभाग्य उपनिषद् = ऋग् वेद, शाक्त उपनिषद्

१०६.सरस्वती-रहस्य उपनिषद् = कृष्ण यजुर्वेद, शाक्त उपनिषद्

१०७.बह्वृच उपनिषद् = ऋग् वेद, शाक्त उपनिषद्

१०८.मुक्तिक उपनिषद् (१०८) = शुक्ल यजुर्वेद, सामान्य उपनिषद।

DO ACT - LORD KRISHNA

Courtesy: Sri.K.V.Anantha Narayanan

न मे पार्थास्ति कर्तव्यं त्रिषु लोकेषु किञ्चन
नानवाप्तमवाप्तव्यम् वर्त एव हि कर्मणि॥३--२२॥
श्रेमद्भगवद्गीतायां
na me pārthāsti kartavyaṁ triṣu lokeṣu kiñcana
nānavāptamavāptavyam varta eva hi karmaṇi||3--22||
śreemadbagavadgītāyāṁ
=============
The Blessed Lord Sri Krishna Says in Gita..
Oh Arjuna, I have nothing left in this world which I should perform as if it were my bounden o duty.. 
There is nothing in this world which is achievable that I have not already achieved. 
Still I remain in action, I do my karma..
The Lord remained as a Karmayogi because He being the Supreme person of the age when he manifested on earth, if He did not set Himself as an example and remained lazy and inactive, others also would be tempted to follow the path of inaction..
But for us the lesser mortals, the satisfaction can come from only a sense of contentment..
The Blessed Lord had the capacity to achieve anything He deemed fit, but we have our own limitations..
If we set our targets at achievable limits (अवाप्तव्यं) then alone we are likely to have a reasonable satisfaction that we have really achieved something..
For us the ordinary humans, remaining in action alone can keep the body and mind alert and active..
Here the law of inertia speaks.. every material body remains in a state of rest or of uniform motion unless it is acted upon by an external force to change that state.. ( Remember Newton)
Usually we are in a state of mental and physical inertia.. see how difficult it is to get out of bed..? 
Usually our role models are Kumbhakarna or Rip van winkle..
It is said that Winston Churchill, during his World war days, used to mark all the instructions he issued with the handwritten caption.. 
"ACTION THIS DAY "  

Sanskrit poem

अद्यत्वे खलु साक्षरा न पुरुषाः तत्वार्थनिर्णायकाः

प्राप्तं चन्द्रतलं ब्रह्माण्डगमनं जानन्ति नो मानवम्।

सर्वेषां परिमार्जितञ्च भवनं द्वित्राः कुटुम्बे जनाः

सर्वे ते धनिकाः तथापि  मनसः शान्तिर्न तुष्टिः पुनः।।

छन्द:---शार्दूलविक्रीडितम् 

--- मार्कण्डेयो रवीन्द्र:

        आजकल लोग बहुत पढ़े लिखे हैं परन्तु ज्ञानवान नही हैं। चन्द्रमा पर पहुंच गए हैं,ब्रह्माण्ड  (अन्तरिक्ष ) तक पहुंच है परन्तु मनुष्य की पहचान नही है । सबके पास साफ सुथरे बड़े घर हैं परन्तु परिवार मे दो तीन लोग हैं। सभी धनवान हैं फिर भी मन की शांति और सन्तोष नही है।

Mahapurusha - Sanskrit subhashitam

यस्य कृत्यं न जानन्ति मन्त्रं वा मन्त्रितं परे!

कृतमेवास्य जानन्ति स वै पण्डित उच्यते!!

श्लोकस्य अर्थः एवमस्ति,,

महापुरुषाः किं कुर्वन्ति इति न वदन्ति! ते किं कार्यं कुर्वन्ति इतोऽपि न वदन्ति! तेषां चिन्तनं किं इति न ज्ञायते! परन्तु कार्यात् अनन्तरं महत् फलं भवति! तद्दृष्ट्वा तेषां कृतं ज्ञायते! अस्तु!!

Uyarvara uyarnalam- essence of brahmasutras in tamil

Courtesy:Smt.Dr.Saroja Ramanujam

திருவாய்மொழி 1.1.1.

பாசுரம் 1-1-1

உயர்வற உயர்நலம் உடையவன் யவனவன்

மயர்வற மதிநலம் அருளினன் யவனவன்

அயர்வறும் அமரர்கள் அதிபதி யவனவன்

துயரறு சுடரடி தொழுதெழென் மனனே

மனமே, ஒப்பாரும் மிக்காரும் இல்லாதவனும் கல்யாண குணங்களுடன் கூடியவனும் எவனோ, நம் மனமயக்கத்தைப் போக்கும் ஞானத்தைக் கொடுத்தவன் எவனோ, என்றும் தம் இயல்பை மறவாத நித்யசூரிகள் (எப்போதும் பகவானிடமே இருப்பவர்கள்) தலைவன் எவனோ, அவனுடைய எல்லா துயரங்களையும் போக்கும் மலரடியைத் தொழுவாயாக.

உயர்வற – ஒப்பாரும் மிக்காரும் இல்லாதவன். நாராயணன் வேதங்கள் கூறும் பரப்ரம்மம். உபநிஷத் கூறுகிறது மனமும் வாக்கும் ப்ரம்மத்தை அறிய முற்பட்டு முடியாமல் பாதி வழியிலேயே திரும்பிவிட்டனவாம்.

உயர்நலம்- அவனுடைய அனந்த கல்யாண குணங்கள்.

மயர்வற- மயர்வு என்பது உண்மையை அறியமுடியாத மனமயக்கம். கயிறைக் கண்டு பாம்பு என்று நினைத்து மயங்குவது போல இந்த உலகத்தை உண்மை என்று நினைத்து அதைப் படைத்தவனை மறந்து அல்லல் படுவது.. அதை நீக்கி மதிநலம் அருளியவன். மதிநலம் என்பது, பக்தி, ஞானம். ஆழ்வார் பிறவியிலேயே ஞானமும் பக்தியும் உடையவராகையால் அதை அருளியவன் என்று பகவானைப் போற்றுகிறார்.

அதற்குக் காரணம் அவன் அமரர்கள் அதிபதி- தேவர் தலைவன். அயர்வறும் என்பது தம் உண்மை நிலையை உணர்ந்து அதை என்றும் மறக்காமல் உள்ள ஆதிசேஷன், கருடன், விஷ்வக்சேனர் முதலிய நித்ய சூரிகள், பகவானின் சேவையில் அனவரதமும் ஈடுபட்டவர்களைக் குறிக்கும்.

துயரறும் சுடரடி , நம் பிறவித் துன்பத்தைப் போக்கும் மலரடி. அதைத் தொழுது உலகானுபவத்தில் இருந்து எழவேண்டும் என்று மனதிற்குக் கூறுகிறார்.

உயர்வறு, மதிநலம், அயர்வறு இந்த மூன்று சொற்களும் முறையே உ, ம, அ என்று பிரணவத்தைக் குறிக்கின்றன. பிரணவத்தை வேத மந்திரமல்லாமல் நடைமுறையில் சொல்லக்கூடாது என்பதற்காக அந்த எழுத்துக்களின் முறை மாறி வருகிறது.

முதல் வரி அவன் கல்யாண குணங்களைக் குறிப்பிடுவதன் மூலம் ஒப்பாரும் மிக்காரும் இல்லதவனாகிலும் பக்தர்களால் எளிதில் அடையக்கூடியவன் என்பதைக் குறிக்கிறது. அடுத்த வரி மனதிலுள்ள அறியாமையைப் போக்கி பக்தியையும் ஞானத்தையும் அருள்பவன் என்று அவன் நம் உள்ளும் உறைபவன் என்பதைக் குறிக்கிறது. மூன்றாவது வரி அமரர் அதிபதி என்பது அவனுடைய பரத்துவம். வைகுண்டத்தில் பரவாசுதேவனாக இருப்பவனே பாற்கடலில் சயனித்து எளிதில் அடையக் கூடியவனாக இருக்கிறான். தேவர்கள் அவனிடம் பிரார்த்திக்க வேண்டுமென்றால் பாற்கடலுக்குத்தான் செல்வார்கள். வைகுண்டத்திற்கு அல்ல. அங்கு நித்ய சூரிகள் மட்டுமே அவனைக் காண முடியும்.

இந்தப் பாசுரத்தின் முதல் மூன்று வரிகள் திருமாலை, ஸ்ரீரங்ககம் , காஞ்சி இவைகளைக் குறிப்பதாக ஒரு கருத்து உள்ளது.

உயர்வற உயர்நலம்- உயர்ந்த மலையான திருமலை. வைகுண்டத்தில் இருந்து கலியுகத்தில் நமக்கு அருள் புரிய திருமலையில் வந்து இறங்கினார் என்பது. உடையவன் என்பது திருவேங்கடமுடையான். உயர்நலம் என்றால் ஆனந்தம். திருவேங்கடவன் விமானம் ஆனந்தமயம்.

மயர்வற மதிநலம் என்பது ஸ்ரீரங்கத்தைக் குறிக்கிறது. பிரணவம் ஞானத்தின் சின்னம். ரங்கநாதனின் விமானம் ப்ரண்வாகாரம்.

அமரர்கள் அதிபதி என்றால் தேவராஜன் அதாவது வரதன்,

கடைசி வரி எல்லா அர்ச்சாவதாரங்களையும் குறிக்கும். அதாவது மற்ற

திவ்ய தேசங்கள். அவைகளில் அவனைத் தொழுவது பிறவித்துயர் தீர்க்கும்.

சாரீரக சாஸ்திரம் என்று சொல்லப்படும் பிரம்மசூத்திரத்தின் நான்கு பாதங்களையும் இந்த நான்கு வரிகளும் குறிக்கின்றன என்று சொல்லலாம். முதல் பாதம் பரப்ரம்மம் என்றால் என்ன என்பது. நாரயணனே பரப்ரம்மம் என்பது உயர்வற உயர்நலம் உடையவன் என்பதால் விளக்கப்படுகிறது. இரண்டாவது பாதம் வாதங்களின் மூலம் வேதங்களிலும் உபநிஷத்துக்களிலும் கூறப்படுவது பிரம்மமே என்பது. இது மயர்வற மதிநலம் என்பதால் மற்ற கருத்துக்களை வென்று நிலைநாட்டப்படுகிறது. மூன்றாவது பாதம் பக்தியைக் கூறுவது. இது அயர்வறும் அமரர்கள் அதிபதி என்பதால் குறிப்பிடப்படுகிறது. கடைசி வரி அவன் அடி தொழுதால் பிறவித்துன்பம் நீங்கும் என்ற நான்காவது பாதத்தின் கருத்தாகிய முக்தியை தெரிவிப்பது.

Krishna is your permanent companion- Spiritual story

அந்த   ரயிலில்  கூட்டம்  நிரம்பி  வழிந்தது..  டிக்கெட்  பரிசோதகரின் காலில்  ஏதோ  இடறியது..  குனிந்து  அதை  எடுத்தார்..

அது  ஒரு  பழைய  மணி பர்ஸ்.. ஓரமெல்லாம்   ஜீரணம் ஆகி,  மெருகு  குலைந்திருந்தது..

பர்ஸைத்  திறந்தார்..  சில  கசங்கிய நோட்டுகளும், சில்லறைகளும் இருந்தன..  அத்துடன்   ஸ்ரீகிருஷ்ணரின்  படம்  ஒன்றும் இருந்தது..

பர்ஸைத்  தலைக்கு மேலே  பிடித்துக் காட்டிய  பரிசோதகர், "இது யாருடையது?" என்று  குரலை  உயர்த்திக் கேட்டார்..

ஒரு  முதியவர், "அது  என்னுடையது" என்றார்..  பர்ஸின்  நிலையையும், முதியவரின்   வயதையும்  கண்டு ஜோடிப் பொருத்தம்  பார்த்தே  பர்ஸைத்  தந்திருக்கலாம்..

ஆனாலும்  பரிசோதகர், "உம்முடையது  தான்  என்பதற்கு என்ன ஆதாரம்? "எனக் கேட்டார்..

"அதில்   கிருஷ்ணர் படம்   இருக்கும்.."

"இதெல்லாம்  ஒரு ஆதாரமா?  யார் வேண்டுமானாலும்  கிருஷ்ணர் படம் வைத்திருக்கலாமே...?"

"ஐயா"  என்று  செருமியவாறு  முதியவர்  ஏதோ கதை  சொல்வது போல் சொல்ல ஆரம்பித்தார்..  வண்டி  வேகமெடுத்ததால்   காற்று பெட்டியினுள்  பரவ, இறுக்கம் விலகியது..  அனைவரும் அவரது கதையைக்  கேட்க ஆர்வமாகினர்..

முதியவர்  கூறினார் :

நான்  படித்துக் கொண்டிருந்த போது என்  அப்பா  எனக்கு இந்தப்  பர்ஸைக்   கொடுத்தார்..  அப்பா அவ்வப்போது  தரும் சில்லரைகளை இதில்  சேர்க்க ஆரம்பித்தேன்..

வீட்டில்  தேடிப் பிடித்து  என் அப்பாவும், அம்மாவும்  ஒன்றாக இருக்கும்  புகைப்படத்தைக்  கண்டு பிடித்து  அதில் வைத்தேன்..

நான்  வாலிபனானேன்.. பள்ளித் தகவல்களுக்காக  என்னைப் புகைப்படம் எடுத்தனர்..

ஆஹா!  அரும்பு மீசையும், குறும்புச் சிரிப்புமாக  இருந்த  என்னை எனக்கே  மிகவும் பிடித்தது..  அம்மா அப்பா  படத்தை   எடுத்து விட்டு என் படத்தை  பர்ஸில் வைத்து, நொடிக்கு 100 தரம் பார்த்துக் கொண்டேன்..

சில வருடங்களில்  திருமணமாயிற்று..  இப்போது மனைவியின்  முகத்தை அடிக்கடி பார்க்க விரும்பினேன்.. பர்ஸில் மாற்றம்.  என்  படம் இருந்த இடத்தில் என் அன்பு மனைவி.. அலுவலக வேலையின்  இடையில்  பர்ஸைத் திறந்து  புகைப்படத்தைப்  பார்ப்பது மகிழ்ச்சியாக இருந்தது..

இதெல்லாம்  சில காலம் தான்..  எங்கள்  அன்பு மயமான  வாழ்க்கையின்  சாட்சியாக  மகன் பிறந்தான்..  பர்ஸில்  மறுபடியும் மாற்றம்!

மனைவியின்  இடத்தை  மகன் ஆக்கிரமித்துக்  கொண்டான்...  பலமுறை  படத்தைப்  பார்ப்பதும்,'என் மகன்' என்று  மற்றவர்களுக்குக்  காட்டுவதும்.. எனக்கு  ஒரே  பெருமை தான்..

வருடங்கள்  ஓடின..  மனைவி காலமானாள்..  என்  மகனுக்குத் தன் குடும்பத்தைக்  கவனிக்கவே நேரம் போதவில்லை..  என்னை எப்படி கவனிப்பது?

என்னைத்  தனிமை  வாட்டியது..  கூட்டத்தில்  தொலைந்து விட்ட குழந்தையாய்த்  தவித்தேன் :  தடுமாறினேன்..  அப்போது தான் இந்தப்  படத்தை  ஒரு கடையில் பார்த்தேன்..  அன்பே உருவான கிருஷ்ணரின்   கண்கள்  என் நெஞ்சை  வருடின..

அவனது   உதட்டின்  முறுவல்  என் உள்ளத்தில்  நேசத்தையும், பாசத்தையும்  நிறைத்தது.. 

சொன்னால்  நம்புங்கள்,  புல்லாங்குழலிருந்து  தன் கையை எடுத்து,  என்  கரம் பற்ற நீட்டினான் கிருஷ்ணன்..

என்  கண்கள்  அருவியாய்  நீரைச் சொரிந்தன..  உடனே  கிருஷ்ணனின்  படத்தை  வாங்கி பர்ஸில்  வைத்து, நெஞ்சோடு  அணைத்துக்  கொண்டேன்..

என்  கவலையும்  பறந்தது ; தனிமையும்   மறைந்தது..  என்றென்றும்  எவருக்கும்  நிரந்தரமான  துணையாக  இருப்பவர்  இறைவன்  மட்டுமே..

முதியவர்  நிறுத்தினார்..

ஆனால், வண்டியில்  இருந்த  ஒவ்வொருவர்  நெஞ்சிலும்  கிருஷ்ணர்   புல்லாங்குழல்  வாசிக்கத் தொடங்கினார்..

பரிசோதகர்  நெகிழ்ச்சியுடன் பர்ஸை  முதியவரிடம்  கொடுத்தார்.

இவ்வளவு தாங்க மனுஷ வாழ்க்கை.இதுக்குள்ள தாங்க இத்தனை போட்டியும், பொறாமையும்,மான அவமானங்களும்