Pracheena sAmAni - Rare sama veda shAkhA chantings

https://1drv.ms/f/c/55f2eb6adb9e75b0/ErpUs1COTJxLpPxWG7WYaDcBiEoUTGqAqmCRsqjsynSjvg

Gautama saaman - Palghar style as sung in putukode agrahaaram, Palghat.

These are called " pracheena saamani" only sung in Putukode Agrahara at Palghat.

There are 20 gaanas. all ok f them collected and shared in the above folder

These songs of saamans are called "Raavana sung pracheena kauthama saamani"

46th azhagiya singer

*46m pattam azhagiya singer thirunakshthram aani makham today..let's learn little about our acharyan 🙏* 

 *Birth and Early Life* 

- Aani masam of Manmatha Varusham in 1955 (June 23, 1955) was a special day in a Vaideeka family belonging to Koundinya gotram, in Thillai Vilagam, Thiruvarur District, TN.

- A baby boy was born as the fourth child to devout dampathis, Shri Bhaktavatsalachariar and Shirmathi Rajalakshmi.

- The child was named Rangarajan, and proper Vedic samskarams were performed at the appropriate time.

 *Education* 

- Swamy completed Rig Veda Adyayanam Kramaantam at Thiruvaiyaru Ammal Agraharam under the tutelage of Subramanya Ganapaatigal.

- He learnt the Brahmanam and Aaranya baagams under the careful supervision of Krishnamurthy Ganapaatigal of Sankara matam in Kumbakonam.

- Swamy also completed the study of Veda Angams, including Sheeksha, Chandas, Vyakaranam, Niruktam, and Jyotisham, under the tutelage of Thirumalai Nasrethpettai Brahmashri Shiva Rama Krishna Saastrigal.

 *Adherence to Tradition* 

- People who know Swamy from his patashala days vouch for his strict adherence to austere acharams and anushtanams.

- It is the duty of every brahmana to preserve and perform nitya karmas, including Samithadhaanam, Agni Sandanam, Oupasanam, Agnihotram, Vaishvadevam, Brahma Yagnyam, etc.

- Swamy was a nitya Agnihotri until the day he entered Sanyasaahrama dharmam.

 *Spiritual Lineage* 

- Swamy underwent Samashrayanam at the hands of the 44th Azhagiyasingar, who also blessed him with Baranyasam.

- Swamy also had the benefit of Grantha Chatushtaya Kalakshepam under the feet of the 44th Mukkur Azhagiyasingar.

- Swamy also underwent kalakshepam under Agni Hotram Ramanuja Tatacharya swamy in Shirmath Rahasya Traya Saram.

 *Family Life* 

- Swamy entered Grihastaashramam in 1988 and married Shrimathi Kousalya devi.

- The couple was blessed with three girls and a boy.

- True to the family's tradition, Swamy performed upanayanam of his poorvashrama son at the right age and made him undergo Veda adyayanam.

 *Leadership and Legacy* 

- Swamy was almost immediately affectionately referred to as Chinna Azhagiyasingar.

- He was verily a young lion cub that was being prepared for the task of occupying the Simhasanam eventually.

- Let us pray to Lord Shri Lakshmi Nrisimhan to bestow good health and long life to our beloved 46th Acharya so he leads us in this 21st century.

 *Unity and Devotion* 

- Let us, Shri Matam sishyas, be united and work in unison towards a vaideeka path shown to us by our Acharyan.

- Let us sing Pallaandu to our Acharyas' well-being, kainkaryams, and keerthi vaibhavams.

The term "Azhagiya Singar" holds significant meanings

- "Azhagiya Singar" translates to "Beautiful Lion" in Tamil.

- It is used to glorify Lord Narasingha Deva, emphasizing His majestic and powerful nature.

- In recent centuries, it has been used as a mark of respect to the presiding Pontiff of Sri Ahobila Matam.

- The term highlights the greatness of both the Lordship and the Acharyar, both of whom are lovingly referred to as Azhagiya Singar.🙏

Acharyan thiruvadigale sharanam 🙏🙏

Himalaya - Sanskrit puzzle

|| *ॐ* ||

           " *सुभाषितरसास्वादः* " 

---------------------------------------------------------------------

        " *प्रहेलिका* " ( ८१ )

------------------------------------------------------------

*श्लोक*----

नगेषु  श्रेष्ठोऽस्मि  नगेन्द्रराजः  

त्रिनेत्रधारी  न्यवसत्  ममाङ्के ।

अस्त्युत्तरस्यां  दिशि  भारतस्य 

शुभ्रोत्तमाङ्गश्च  पितास्म्युमायाः ।।

----------------------------------------------------------

*अर्थ*-----

सब पर्वतों  में  श्रेष्ठ  हूँ ।  त्रिनेत्रधारी  मेरे  अंकों  में  रहते है ।

भारत  की  उत्तर  दिशा  में  हूँ ।  और  उमा  का  पिता  हूँ ।

तो  मैं  कौन  हूँ ?

----------------------------------------------------------------------------

*गूढ़ार्थ*-----

---हिमालय पर्वत .-----------------------------------------------------------------------

*卐卐ॐॐ卐卐*

----------------------------

डाॅ.  वर्षा  प्रकाश  टोणगांवकर 

पुणे  /   महाराष्ट्र  

--------------------------------------

🌿🌵🌿🌵🌿🌵🌿🌵🌿🌵🌿

andi-sandi, akkuver- aani ver- Tamil words meanings

அருமையான பதிவு..

பகிர்வு..

*நாம் #சர்வ_சாதாரணமாகப் பேசும் வார்த்தைகளுக்கு இவ்வளவு அர்த்தமா?*

இன்பத்தமிழ்...

தொடர்ந்து படியுங்கள்...

1. *அந்தி, சந்தி*: 

*அந்தி* : மாலை நேரத்திற்கும் , இரவுக்கும் இடையில் உள்ள பொழுது.

 

*சந்தி*: இரவு நேரத்திற்கும் , காலை நேரத்திற்கும் இடையில் உள்ள விடியல் பொழுது.

 2. *அக்குவேர், ஆணிவேர்* :

*அக்குவேர்* : செடியின் கீழ் உள்ள மெல்லியவேர். 

*ஆணி வேர்* : செடியின் கீழ் ஆழமாக செல்லும் வேர்.

3. *அரை குறை*:

*அரை* : ஒரு பொருளின் சரி பாதி அளவில் உள்ளது.

*குறை* : அந்த சரிபாதி அளவில் குறைவாக உள்ளது.

 4. *அக்கம்,பக்கம்*:

*அக்கம்*: தன் வீடும், தான் இருக்கும் இடமும்.

*பக்கம்*: பக்கத்தில் உள்ள வீடும், பக்கத்தில் உள்ள இடமும்.

5. *அலுப்பு, சலிப்பு* :

*அலுப்பு*: உடலில் உண்டாகும் வலி.

*சலிப்பு*: உள்ளத்தில் ஏற்படும் வெறுப்பும், சோர்வும்.

 6. *ஆட்டம் பாட்டம்* :

*ஆட்டம்* : தாளத்திற்கு தகுந்தவாறு ஆடுவது.

*பாட்டம்* : ஆட்டத்திற்குப் பொருத்தமில்லாமல் பாடுவது.

7. *இசகு, பிசகு*:

*இசகு*: தம் இயல்பு தெரிந்து ஏமாற்றுபவர்களிடம் ஏமாறுதல்.

*பிசகு*: தம்முடைய அறியாமையால் ஏமாறுதல்.

8. *இடக்கு முடக்கு*: 

*இடக்கு* : கேளியாக நகைத்து, இகழ்ந்து பேசுதல்.

*முடக்கு* : கடுமையாக எதிர்த்து, தடுத்துப் பேசுதல்.

9. *ஏட்டிக்குப் போட்டி* :

*ஏட்டி*: விரும்பும் பொருள் அல்லது செய்வது. ( ஏடம் : விருப்பம்) 

*போட்டி* : விரும்பும் பொருள், செயலுக்கு எதிராக வருவது.

10. *ஒட்டு உறவு* : 

*ஒட்டு* : இரத்த சம்பந்தம் உடையவர்கள்.

*உறவு* : கொடுக்கல் சம்பந்தமான வகையில், நெருக்கமானவர்கள்.

11. *கடை கண்ணி* :

*கடை*: தனித் தனியாக உள்ள வியாபார நிலையம்.

*கண்ணி* : தொடர்ச்சியாக அமைந்த கடைகள் , கடை வீதிகள்.

12. *கார சாரம்* : 

*காரம்* : உறைப்பு சுவையுள்ளது.

*சாரம்*: காரம் சார்ந்த சுவையுள்ளது.

13. *காடு கரை* :

*காடு* : மேட்டு நிலம் (முல்லை).

 

*கரை* : வயல் நிலம் .( மருதம், நன் செய் , புன்செய்).

14.*காவும் கழனியும்*:

*கா* : சோலை.

*கழனி*: வயல். (மருதம் ).

15. *கிண்டலும் கேலியும்*: 

*கிண்டல்* : ஒருவன் மறைத்த செய்தியை அவன் வாயில் இருந்து வாங்குவது.

*கேலி* : எள்ளி நகைப்பது.

16. *குண்டக்க மண்டக்க* :

*குண்டக்க* : இடுப்புப்பகுதி..

*மண்டக்க*: தலைப் பகுதி,

(சிறுவர்கள் கால் பக்கம், தலைப்பக்கம் எது எனத் தெரியாமல் தூக்குவது,

வீட்டில் அந்தந்தப் பொருள் அங்கங்கே இருக்க வேண்டிய இடத்தில் இல்லாமல் இருப்பது)

17. *கூச்சல் குழப்பம்*:

*கூச்சல்* : துன்பத்தில் சிக்கி வாடுவோர் போடும் சத்தம். (கூ - கூவுதல்)

*குழப்பம்*: துன்பத்தின் மத்தியில் உண்டாகும் சத்தத்தைக் கேட்டு, வந்தவர்கள் போடும் சத்தம்.

18. *சத்திரம் சாவடி* :

*சத்திரம்* : இலவசமாகச் சோறு போடும் இடம் ( விடுதி ).

*சாவடி*: இலவசமாகத் தங்கும் இடம்.

 

19.*தோட்டம் துரவு* , *தோப்பு துரவு* :

*தோட்டம்* : செடி, கொடி, கீரை பயிரிடப்படும் இடம்.

*தோப்பு* : கூட்டமாக இருக்கும் மரங்கள்.

*துரவு*: கிணறு.

20. *நகை நட்டு* :

*நகை* : பெரிய அணிகலன்கள் (அட்டியல், ஒட்டியாணம்.)

*நட்டு* : சிறிய அணிகலன்கள்.

21. *நத்தம் புறம்போக்கு* :

*நத்தம்* : ஊருக்குப் பொதுவான மந்தை...

*புறம்போக்கு* : ஆடு, மாடு மேய்வதற்கு அரசு ஒதுக்கிய நிலம்.

22. *நேரம் காலம்* :

*நேரம்* : ஒரு செயலைச் செய்வதற்கு நமக்கு வசதியாக அமைத்துக் கொள்வது.

*காலம்* : ஒரு செயலைச் செய்வதற்கு பஞ்சாங்க அடிப்படையில் செய்ய முற்படும் கால அளவு.

23. *நொண்டி நொடம்* :

*நொண்டி* : காலில் அடிபட்டோ, குறையால் இருப்பவர்.

*நொடம்* : கை, கால் செயலற்று இருப்பவர்.

24. *பற்று பாசம்* :

*பற்று* : நெருக்கமாக உறவு கொண்டுள்ளவர்கள்.

*பாசம்* : பிரிவில்லாமல் மரணம் வரை சேர்ந்து இருப்பது...

25. *பழக்கம் வழக்கம்* :

*பழக்கம்* : ஒருவர் ஒரே செயலைப் பல காலமாகச் செய்வது.

*வழக்கம்* : பலர் ஒரு செயலைப் பலகாலம் (மரபுவழியாக ) கடைப்பிடித்துச் செய்வது.

26. *பட்டி தொட்டி* :

*பட்டி*: கால்நடைகள் (ஆடுகள்) வளர்க்கும் இடம் (ஊர்).

*தொட்டி* : மாடுகள் அதிமாக வளர்க்கும் இடம்.

27. *பேரும் புகழும்* : 

*பேர்* : வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் காலத்தில் உண்டாகும் சிறப்பு, பெருமை. 

*புகழ்*: வாழ்விற்குப் பிறகும் நிலை பெற்றிருக்கும் பெருமை.

28. *பழி பாவம்* :

*பழி*: நமக்குத் தேவையில்லாத , பொருத்தமில்லாத செயலைச் செய்தால் இக்காலத்தில் உண்டாகும் அபச் சொல்.

*பாவம்* : தீயவை செய்து மறுபிறப்பில் நாம் அனுபவிக்கும் நிகழ்ச்சி.

29. *பங்கு பாகம்*:

*பங்கு*: கையிருப்பு. பணம், நகை, பாத்திரம்.( அசையும் சொத்து).

*பாகம்* : வீடு, நிலம். அசையாச் சொத்து.

30. *பிள்ளை குட்டி*:

*பிள்ளை* : பெதுவாக ஆண் குழந்தையைக் குறிக்கும்.

*குட்டி*: பெண் குழந்தையைக் குறிக்கும்.

31. *வாட்டம் சாட்டம்* : 

*வாட்டம்* : வளமான தோற்றம், வாளிப்பான உடல்.

*சாட்டம்* : வளமுள்ள தோற்றம், தோற்றப்பொலிவு.

*படித்ததில் பிடித்தது...*

Pratyeka shabda - Sanskrit grammar

Courtesy:Sri.Karthikeyan Madathil

चर्चाविषयः - प्रत्येकशब्दः

१. एकैकमित्यर्थे प्रति एक प्रत्येकम्
अव्ययं विभक्ति … २.१.६
इति सूत्रेण अव्ययीभावः
२. नाव्ययीभावादतोऽम्त्वपञ्चम्याः २.४.८३
तृतीयासप्तम्योर्बहुलम् २.४.८४
इति सूत्रद्वयं प्रासङ्गिकम्
अदन्ताव्ययीभावात् सुप् प्रत्ययानाम् आम् आदेशः, पञ्चमीं विहाय
तृतीयासप्तम्योः विकल्पेनैव आदेशः
आदेशे अकृते अव्ययादाप्सुपः २.४.८२ इत्यनेन प्राप्तस्य लोपस्यापि निषेधः

प्रत्येकस्य मित्रस्य ❌
प्रत्येकं मित्रस्य ✅
परं तु
प्रत्येकस्मिन् दिने ✅
प्रत्येकं दिने ✅

संस्कृतभारत्याः शुद्धिकौमुदीग्रन्थेऽपि प्रतिपादितमिदम्

प्रत्येकशब्दविचारः
"प्रत्येकस्य छात्रस्य यशः स्यात्" किमयं प्रयोगः साधुः ? बहुभिः प्रत्येकशब्दस्य षष्ठ्यां प्रयोगः प्रत्येकस्य इति क्रियते । परन्तु अयं प्रयोगः सर्वथा असाधुः । साधुप्रयोगो भवति – प्रत्येकं छात्रस्य यशः स्यात् । तथाहि –

एकं एकं प्रति इत्यर्थे प्रत्येकशब्दः सिद्ध्यति । अत्र अव्ययीभावसमासो भवति । अव्ययीभावसमासे कृते यदि प्रातिपदिकम् अकारान्तं भवति तर्हि सुबादिषु प्रत्ययेषु कृतेषु नाऽव्ययीभावादतोऽम्त्वपञ्चम्याः[1] इति सूत्रं प्रवर्तते । तथा च सूत्रार्थः – "अदन्तादव्ययीभावात् सुपो न लुक्, तस्य तु पञ्चमीं विना अमादेशश्च स्यात्" । अर्थात् अकारान्तात् अव्ययीभावसमासघटितप्रातिपदिकात् परस्य सुपः (सु औ जस् ——— सुप्) स्थाने अम् इत्यादेश भवति, पञ्चमीविभक्तौ (ङसि भ्याम् भ्यस्) तु न भवति । तथैव अन्यदपि किञ्चित् सूत्रं विद्यते तृतीयासप्तम्योर्बहुलम्[2] इति । अस्यार्थः – अदन्तादव्ययीभावात् तृतीयासप्तम्योर्बहुलम् अम्भावः स्यात् । तेन तृतीयाविभक्तौ सप्तमीविभक्तौ च अम् विकल्पेन भवति इत्यवगम्यते । एवञ्च अकारन्तस्य अव्ययीभावस्य रूपाणि इत्थं भवन्ति –

एकवचनम्  द्विवचनम्  बहुवचनम्
प्रथमा  प्रत्येकम्  प्रत्येकम्  प्रत्येकम्
द्वितीया  प्रत्येकम्  प्रत्येकम्  प्रत्येकम्
तृतीया  प्रत्येकेन/प्रत्येकम्  प्रत्येकाभ्याम्/प्रत्येकम्  प्रत्येकैः/प्रत्येकम्
चतुर्थी  प्रत्येकम्  प्रत्येकम्  प्रत्येकम्
पञ्चमी  प्रत्येकात्  प्रत्येकाभ्याम्  प्रत्येकेभ्यः
षष्ठी  प्रत्येकम्  प्रत्येकम्  प्रत्येकम्
सप्तमी  प्रत्येकम्  प्रत्येकम्  प्रत्येकम्
 

अन्यत्रापि अकारान्तेषु अव्ययीभावसमासेषु इयं प्रक्रिया अवगन्तव्या । यथा – उपकृष्ण, अपदिश, अतिहिम इत्यादि ।

[1] पा।सू। २/४/८३

[2] पा।सू। २/४/८४

Puri Jagannath temple mysteries

*பூரி ஜெகநாதர் கோயில் ஆச்சரியங்கள்*🌹

பூரியில் அமைந்துள்ள ஸ்ரீ ஜெகநாதர் கோயில் இந்தியாவின் மதிப்புமிக்க கோயில்களுள் ஒன்றாகும். வருடா வருடம் ஆயிரக்கணக்கான பக்தர்கள் இக்கோயிலுக்கு வருகை தருகிறார்கள் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. ஸ்ரீகிருஷ்ணரே ஜெகநாதராக இக்கோயிலில் அருள்புரிகிறார். இந்தக் கோயில் ஒடிசா மாநிலத்தில் உள்ள பூரியில் உள்ளது. இக்கோயிலில் ஜெகநாதர் அவர் சகோதரர் பலராமர் மற்றும் சகோதரி சுபத்திரையுடன் பக்தர்களுக்குக் காட்சி தருகிறார். இக்கோயிலில் பல அதிசய நிகழ்வுகள் நடப்பதாகவும் அதற்கு இன்று வரை எந்த விஞ்ஞான விளக்கமும் சொல்ல முடியவில்லை என்றும் கூறப்படுகிறது.

ஜெகநாதர் கோயில் கோபுரத்தில் உள்ள கொடி காற்று வீசும் திசைக்கு எதிராக பறக்கிறது என்று கூறுகிறார்கள். பாரம்பரிய முறைப்படி இக்கோயிலின் உச்சிக்கு தினமும் பூசாரி ஏறி அக்கொடியை மாற்றுவார் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. இச்சடங்கை செய்ய ஒரு நாள் தவறினாலும், கோயிலை 18 வருடங்கள் பூட்ட வேண்டிவரும் என்று கூறுகிறார்கள். இக்கோயில் 45 அடுக்குகளைக் கொண்டது. எனினும் எந்த பாதுகாப்புமின்றி வெறும் கையால் இச்சடங்கை செய்கிறார்கள் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

நாபகலேபிரா என்பது ஒடிசாவில் நடக்கும் ஒரு புகழ்பெற்ற திருவிழாவாகும். இத்திருவிழாவில் ஜெகநாதர் கோயிலில் இருக்கும் மர சிலைகளை மாற்றி விட்டு, புது சிலைகளை நிறுவுவார்கள். இச்சடங்கு 8, 12, 19 வருடங்கள் என்ற கணக்கில் நடைபெறும் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

இதை ஜெகநாதரின் முடிவும் பிறகு வரும் புதிய தொடக்கமாகவும் கருதப்படுகிறது. பழைய சிலையை கோயிலின் வளாகத்தில் உள்ள கொல்லி வைக்குண்டத்தில் புதைத்து விடுவார்கள் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. கடைசியாக 2015ல் நாபகலேபரா நடைபெற்றது என்றும் அதை லட்சக்கணக்கான பக்தர்கள் கண்டு களித்தனர் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

எந்த நேரமாக இருந்தாலும் சரி, சூரியன் எந்த பக்கம் இருந்தாலும் சரி கோபுரத்தின் நிழல் கீழே தரையில் விழாது என்று சொல்லப்படுகிறது. இது ஒரு அதிசய நிகழ்வாக கருதப்படுகிறது.

ஜெகநாதருக்கு மஹாபிரசாதம் 5 வேளைகளாக பிரித்து வழங்கப்படும். அதில் 56 உணவு வகைகள் இருக்கும். அதை சுக்கிலா மற்றும் சன்குதி என்று கூறுவார்கள். சுக்கிலாவில் தின்பண்ட வகைகளும், சன்குதியில் மிருதுவான உணவுகளான பருப்பு, அரிசி போன்ற உணவு வகைகளும் இருக்கும். இவை அனைத்தும் கோயிலின் வளாகத்தில் உள்ள ஆனந்த் பஸாரிலே கிடைக்கும் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

மஹாபிரசாதம் தயாரிக்க ஆயிரம் பூசாரிகள் இருப்பார்கள். இதற்கு ஏழு பெரிய மண் பாத்திரங்கள் பயன்படுத்தப்படும். ஒன்றன் மீது ஒன்றாக அடுக்கி உணவுகளை சமைக்கும்போது மேலே முதலில் வைக்கப்பட்டிருக்கும் உணவே முதலில் வேகுமாம். இதுவும் இன்று வரை இக்கோயிலில் நிகழும் அதிசயமாகும்.வேதசத்சங்கம்.

கடற்கரையில் உள்ள இக்கோயிலுக்குள் நுழைந்த பிறகு கடல் அலையின் ஓசை கேட்காதாம். அதற்குக் காரணம் ஒரு சமயம் சுபத்திரை இக்கோயிலில் அமைதி நிலவ வேண்டும் என்று வேண்டிக்கொண்டாராம். அவரது வேண்டுதலை ஏற்று இக்கோயிலில் அலை சத்தம் கேட்பதில்லையாம்.

வானத்தில் பறவைகள் பறப்பது ஒரு சாதாரண நிகழ்வேயாகும். ஆனால், ஜெகநாதர் கோயில் கோபுரத்திற்கு மேல் கழுகு வட்டமிடுவதோ அல்லது பறவைகளையோ காண முடியாது என்று கூறப்படுகிறது. இதுவும் இன்று வரை புரியாத புதிராகவே உள்ளது.

பூரி ஜெகநாதர் கோயில் கோபுரத்தில் உள்ள நீல் சக்கரத்தை பூரியின் எந்த இடத்தில் நின்று பார்த்தாலும் அது நம்மை நோக்கியே இருக்கும் என்பது குறிப்பிடத்தக்கதாகும்.

லட்சக்கணக்கான பக்தர்கள் இக்கோயிலுக்கு வருகை தருவதுண்டு. அதிலும் ரத யாத்ரா போன்ற விசேஷ நாட்களில் நிறைய பக்தர்கள் வருவதுண்டு. இருப்பினும் செய்த பிரசாதம் மிச்சமாவதும் இல்லை, யாரும் பசியுடன் திரும்பிச் செல்வதுமில்லை என்று கூறப்படுகிறது.

பொதுவாக, கடல் பகுதியில் காலையில் காற்று கடலிலிருந்து கரைப்பக்கமாக வீசும். சாயங்காலம் கரைப்பகுதியிலிருந்து கடல்பகுதிக்கு வீசும். ஆனால் பூரியில் இது அப்படியே தலைகீழாக நடக்குமாம்.

இத்தகைய அதிசயங்கள் நிறைந்த கோயிலுக்கு ஒருமுறையேனும் சென்று தரிசித்து விட்டு வருவோம்.🌹

Vidyaa daanam - HH Bharati teertha Swamigal

*ஸ்ரீ பாரதீ தீர்த்த மஹாஸ்வாமிகளின் அருளுரைகள்* 

மனிதன் க்ஷேமம் அடைவதற்கு தர்மத்துக்கு உயர்ந்த இடம் உண்டு. சகல தர்மங்களிலும் உத்தமமான தானம் ஒருவருக்கு ஏதோ ஒன்றை மகிழ்ச்சியுடன் கைமாறு எதுவும் எதிர்பார்க்காமல் கொடுப்பது. 

ஸாத்விக, ராஜஸிக, தாமஸிக என்று மூன்று வகையான தானங்களில் தகுதியுள்ள மனிதனுக்கு சரியான சமயத்தில், தகுந்த இடத்தில், கொடுப்பது ஸாத்விக தானம். இஷ்டமில்லாமலும் கைமாறு எதிர்பார்த்தும் கொடுப்பது ராஜஸிக தானம். பண்பற்று தாழ்வுபடுத்தும் முறையில் சமயம் இடம் பெறுபவன் தன்மை எல்லாவற்றையும் லக்ஷியம் செய்யாமல் கொடுப்பது தாமஸிக தானம். ஸாத்விகதானம்தான் கொடுக்கப்பட வேண்டும். மற்ற தானங்கள் நிஷித்தம் (பயனற்றது). 

தானங்களில் வித்யா தானம் உண்மையில் பெரியது. குரு வித்யயை கொடுப்பதால் மிகவும் மதிப்புக்குரியவர். 

தானமாக கொடுத்த வஸ்துக்கள் உபயோகத்தில் கரைந்து விடுகின்றன. தானம் அளித்த வித்தை அப்படிப்பட்டதல்ல. அது மேலும் வளரும். ஆதலால் தன்னிடம் எள்ளளவில் உள்ள வித்தையை சுலபமாக மற்றவர்களுக்கு அளிக்கலாம். இதுவும் சத்காரியமாகும். 

ஆதிசங்கரர் போன்ற ஞானிகள் உலகத்துக்கு ஞானத்தை தானம் அளித்து அழியாத கீர்த்தி பெற்றிருக்கிறார்கள். அதே மாதிரி பண்டைய காலத்து அரசர்கள் பக்தர்களுக்கும் ஏழைகளுக்கும் விசேஷ இனாம்களை கொடுத்து புகழ் அடைந்து இருக்கிறார்கள். 

தன் சக்திக்கேற்ப தானம் அளித்து எல்லோரும் கீர்த்தி பெறட்டும்.

 பாவத்திலிருந்து நரகமும், ஏழ்மையிலிருந்து பாவமும் தானமின்மையிலிருந்து ஏழ்மையும் உண்டாகின்றன. ஆதலால் எல்லோரும் தானம் கொடுக்க வேண்டும்.

aitareya - aranyakam 2.2

Courtesy: Sri.Bryan Hill 

                     द्वितीयारण्यके द्वितीयोऽध्यायः

य एष इमं लोकमभ्यार्चत् पुरुषरूपेण य एष तपति प्राणो वाव तदभ्यार्चत् प्राणो ह्येष य एष तपति तं शतं वर्षाण्यभ्यार्चत् तस्माच्छतं वर्षाणि पुरुषायुषो भवन्ति तं यच्छतं वर्षाण्यभ्यार्चत् तस्माच्छतार्चिनस्तस्माच्छतार्चिन इत्याचक्षत एतमेव सन्तं स इदं सर्वं मध्यतो दधे यदिदं किञ्च स यदिदं सर्वं मध्यतो दधै यदिदं किञ्च तसमान्माध्यमास्तस्मान्माध्यमा इत्यचक्षते ।

" The Supreme God entered into the bodies of the jIVas(with laxmI and vAyu) as antaryamin. The Supreme God shines in sUryamaNDala. He is prANa(here referring to Lord nArAyaNa). prANa entered into the bodies of the jIvas, He shines in sUryamaNDala. He entered into the bodies for a hundred years. Therefore, the duration of the life of men is a hundred years. As He remains in these bodies for a hundred years, He is designated as shatArchin, He is called shatArchin.

                 The Supreme God holds the jIvas in His abdomen. He also holds them being within them. Therefore, He is designated as mAdhyama, He is called mAdhyama. "

 

  The Names of the Sages are the Names of the Supreme brahman

एतमेव सन्तं प्राणो वै गृत्सोऽपानो मदः सः यत् प्राणो गृत्सोऽपानो मदस्तस्माद् गृत्समदस्तस्माद् गृत्समद इत्याचक्षत एतमेव सन्तं तस्येदं विश्वं मित्रमासीद्यदिदं किञ्च तद्यदस्येदं विश्वं मित्रमासीद्यदिदं किञ्च तस्मद्विश्वामित्रस्तस्माद्विश्वामित्र इ्तयाचक्षते ।

एतमेव सन्तं तं देवा अब्रुवन्नयं वै नः सर्वेषां वाम इति तं यद्देवा अब्रुवन्नयं वै नः सर्वेषां वाम इति तस्माद्वामदेवस्तस्माद्वामदेव इत्याचक्षते ।

एतमेव सन्तं स इदं पाप्मनोऽत्रायत यदिदं किञ्च स यदिदं सर्वं पाप्मनोऽत्रायत यदिदं किञ्च तस्मादत्रयस्तस्मादत्रय इत्याचक्षत एतमेव सन्तम् ॥२.२.१॥

" The Supreme God present in prANa and called prANa is gR^itsa, present in apAna and called apAna is mada. Therefore, He is called gR^itsamada.

The whole universe is liked by the Supreme God, therefore He is called vishvAmitra. The gods said that the Supreme God is vAma i.e., Auspicious to all of us, therefore, He is called vAmadeva. The Supreme God protects all from evil activities, therefore He is called atri. "  

 

एष उ एव बिभ्रद्वाजः प्रजा वै वाजस्ता एष बिभर्ति यद्बिभर्ति तस्माद् भारद्वाजः तस्माद् भारद्वाज इत्याचक्षत ।

एतमेव सन्तं तं देवा अब्रुवन्नयं वे नः सर्वेषां वसिष्ठ इति तं यद्देवा अब्रुवन्नयं वै नः सर्वेषां वसिष्ठ इति तस्माद् वसिष्ठः तस्माद् वसिष्ठ इत्याचक्षत ।

एतमेव सन्तं स इदं सर्वम्भिप्रागाद्यदिदं किञ्च स यदिदं सर्वमभिप्रागाद्यदिदं किञ्च तस्मात् प्रगाथाः तस्मात् प्रगाथा इत्याचक्षत ।

एतमेव सन्तं स इदं सर्वमभ्यपवयत यदिदं किञ्च स यदिदं सर्वमभ्यपवयत यदिदं किञ्च तस्मात् पावमान्यस्तस्मात् पावमान्य इत्याचक्षत ।

एतमेव सन्तं सोऽब्रवीदहमिदं सर्वमसानि यच्च क्षुद्रं  यच्च महदिति  ते क्षुद्रसूक्ताभवन् महासूक्ताश्च तस्मात् क्षुद्रसूक्तास्तस्मात् क्षुद्रसूक्ता इत्याचक्षते । 

" The Supreme God supports living beings. The living beings are called vAjas. He supports them. Therefore, He is called bhAradvAja, He is called BharadvAja.

 

The gods said: The Supreme God resides everywhere independently. Since the gods called Him vasishhTHa i.e., He who resides everywhere independently, He is designated as vasishhTHa.

 

The Supreme God recited the entire veda. As He recited the entire veda, He is called pragAthA, He is called pragAthA.

 

The Supreme God purifies all, therefore, He is called pAvamAnya, He is called pAvamAnya.

 

The Supreme God said: I will remain in all, in the small and the large. Therefore, the forms of the Lord in the small are called xudrasUkta, and the forms of the Lord present in the large are mahAsUkta. These are called the xudrasUkta and the mahAsUkta."

 

The terms sUkta, R^ik, axara etc., are Names of brahman

 

एतमेव सन्तं सूक्तं बतावोचतेति तत्सूक्तमभवत् तस्मात् सूक्तमित्याचक्षते ।

एतमेव सन्तमेष व ऋगेष ह्येभ्यः सर्वेभ्यो भूतेभ्योऽर्चत स यदेभ्यः सर्वेभ्यो भूतेभ्योऽर्चत तस्मादृगित्याचक्षते ।

एतमेव सन्तमेष वा अर्धर्च एष ह्येभ्यः सर्वेभ्योऽर्द्धेभ्योऽर्चत स यदेभ्यः सर्वेभ्योऽर्द्धेभ्योऽर्चत तस्मादर्धर्चस्तस्मादर्धर्च इत्याचक्षते ।

एतमेव सन्तमेष वै पदमेष हीमानि सर्वाणि भूतानि पादि स यदिमानि भूतानि पादि तस्मात् पदं तस्मात् पदमित्याचक्षते ।

एतमेव सन्तमेष वा अक्षरमेष ह्येभ्यः सर्वेभ्यः भूतेभ्यः क्षरति न चैनमतिक्षरन्ति स यदेभ्यः सर्वेभ्यः भूतेभ्यः क्षरति न चैनमतिक्षरन्ति तस्मादक्षरं तस्मादक्षरमित्याचक्षते ।

एतमेव सन्तं ता वा एताः सर्वा ऋचः सर्वे वेदाः सर्वे घोषाः एकैव व्याहृतिः प्राण एव प्राण ऋच इत्येव विद्यात् ॥२.२.२॥

 

" The Supreme God taught the vedas to chaturmukha - brahmA and others, therefore He is called sUkta.

The Supreme God is R^ik. He moves away from the living beings when these die. Therefore He is called R^ik. He is called ardharcha, as He moves from their bodies. He is called pada, as all beings approach Him. He is called axara, as He bestows the desires of all. All R^iks convey Him. All vedas convey Him. All sounds, such as those of the sea, clouds, drumbeating, etc., also convey Him. He is one who is conveyed by all. All R^iks especially convey prANa i.e., Lord nArAyaNa. "

 

 

From the book The Principal Upanishads by K.T. Pandurangi

 

 

 

Bhoomi puja & cleaning entrance - Periyavaa

🌹வாசல் தெளித்து கோலம் போடுவது பூமி பூஜையே*🌹

*ஒரு முறை ஒரு கோடீஸ்வரர் குடும்பத்தோடு வந்து காஞ்சியில் மஹா சுவாமியை வணங்கிவிட்டு , தங்கள் குறைகள் நீங்கிட வழி கூறுமாறு வேண்டினர். சில நிமிட மௌனத்திற்குப் பின் ஆச்சாரியார்.*

*"அன்றாடமும் அதிகாலையில் வாசலில் நீர் தெளித்து கோலமிடுவது உண்டா " என்று கேட்டார்.*

*அசல் பதிவேற்றியவருக்கு நன்றி.*

*_பணக்காரக் குடும்பத் தினருக்கு, ஒரு நொடி 'சப்'பென்று போய்விட்டது._ தங்களின் செல்வத்திற்கு மதிப்பு அளித்து,*

*'ஒரு கோயிலுக்கு குடமுழுக்கு செய்' ,* *'ஆயிரக்கனக்கானவர்க்கு* *அன்னதானம் செய்'*

*என்று பெரிய அளவில் தான் எதாவது கூறுவார் என்று நினைத்திருந் தனர். இருந்தாலும் ஒருவாறு சமாளித்துக் கொண்டு, 'செய்யப்படுகிறது' என்றனர்.*சிஎஸ்வி*

*ஆச்சரியார் அதோடு விடுவதாக இல்லை.*

*'யாரால் செய்யப் படுகிறது?' என்று வினவினார்.*

*இது கூடத் தெரியவில்லையா? என்ற தொனியில் 'வேலைக்காரி தான்' என்றாள் தனவானின் மனைவி.*

*மஹா ஸ்வாமிகள் பொறுமை இழக்கவில்லை. , நிதானமாக,. "பூமி பூஜை செய்த புண்ணியம் வேலைக்காரியை அடைந்து விட்டது!" என்றார்.*

*அவ்வளவு தான் . . . அடுத்த நொடி குடும்பமே சாஷ்டாங்கமாக பணிந்துவிட்டது.*

*தாய்க்குலம் குழந்தைகளை மட்டுமே அதுவும், பத்து மாதம் மட்டுமே சுமக்கிறது. பூமித் தாயோ எல்லாவற்றையும் எப்போதும் தாங்கிக் கொண்டிருக் கிறாள்.*

*எனவே நாம் அனைவரும் நம் குடும்பம் சிறக்க பூமி பூஜையை தினமும் நாமே செய்ய வேண்டும் என ஆசீர்வாதம் செய்தார்.*

*மறவாமல் தினமும் வீட்டின் வாசலில் வீட்டின் பெண்கள் தண்ணீர் தெளித்து கோலமிடும் பழக்கத்தை கடைபிடிக்க வேண்டும். அதுவே சிறந்த குடும்ப சந்தோஷமும் நிம்மதியையும் தரும்.*

🙏

உலகின் முதல்வனே அகிலம் காக்கும் தந்தை அண்ணாமலையாரே உன்‌ மலர் பாதம்‌ சரணம் . 🌿🌿

**சிவாய நம🙇 சிவமே ஜெயம் சிவமே தவம் . சிவனே சரணாகதி. சிவமே என்‌ வரமே.

🌹🌹

Adhikaranam - sanskrit

|| *ॐ* ||

   " *वन्दे संस्कृतमातरम्* "

    " *लौकिकन्यायकोशः* " ( १२९ )

   " *अधिकरणसिद्धान्तन्यायः* "

    एकस्मिन् अधिकरणे विषयः , विशयः( संशयः) , पूर्वपक्षः , उत्तरपक्षः , निर्णयः च इति पञ्चानाम् अङ्गानां साहाय्येन कस्यचन विशिष्टस्य सिद्धान्तस्य स्थापनं भवति ।  

   " अधिकरणं नाम यमर्थमधिकृत्य प्रवर्तते कर्ता " ( चरकसंहिता पृ. १०२९ ) 

तस्य सिद्धान्तस्य अवगमनाय यदा अपरः सिद्धान्तः आवश्यकः भवति तत् सूचयितुम् अस्य न्यायस्य प्रयोगः भवति । यस्य विषये किमपि कथितं भवति तत् अधिकरणम् ।  

   " यमर्थमधिकृत्य उच्यते तत् अधिकरणम् " ( कौटिलीय -- पृ. ४५७ ) 

  *卐卐ॐॐ卐卐*

डाॅ. वर्षा प्रकाश टोणगांवकर 

पुणे / महाराष्ट्रम्

🌴🌴

Thodakashtakam

🕉️🕉️🕉️🕉️🕉️🕉️

தோடகாஷ்டகம் !

ஆதிசங்கரர் சிருங்கேரியில் இருந்த போது காலநாத கிரி என்ற சிறுவன் அவரை வணங்கினான். பெரிய ஞானத் தேடலோ ஆன்மீக விழைவுகளோ இல்லாது இட்டபணி செய்து கொண்டு இன்பமாக இருந்து வந்தான் கிரி. ஆனால் சங்கரர் பெரிய ஞானி என்பதும் அவருக்குத் தொண்டு செய்வது நல்லது என்பதும் அவனது மனதில் ஆழப்பதிந்து இருந்தது. ஒரு நாள் தன் மூன்று சீடர்களுடன் வேதாந்த வகுப்பிற்கு அமர்ந்தார். கிரி துணிகளைத் துவைத்து உலர்த்திக் கொண்டிருந்தான். பாடத்தைத் தொடங்காது இருந்த குருவிடம் சீடர்கள் ஏனென்று கேட்க கிரி வரட்டும் என்றார் சங்கரர்.

அருகில் அமர்ந்திருந்த பத்மபாதர் ஒரு கல்லைச் சுட்டிகாட்டி அதற்குப் பாடம் சொல்வதும் கிரிக்குப் பாடம் சொல்வதும் ஒன்றே என்றார். சற்றே நகைத்த பகவத்பாதர் கிரியை அழைத்து ஆசீர்வதித்து இதுவரை நீ கற்றதைச் சொல் என்றார். அப்போது கிரி பாடிய எட்டுச் செய்யுட்கள் (அஷ்டகம்) குருவின் மகிமையை வியந்தோதுவதாக இருந்தது. சங்கர தேசிகாஷ்டகம் என்று அதற்குத் தலைப்பிட்டார் கிரி. அப்போதே கிரியை தோடகாச்சாரியார் என்ற சந்நியாசப் பெயருடன் தன் சீடர்களில் ஒருவராக ஏற்றார் பகவத் பாதர். அவர் பாடிய சங்கர தேசிகாஷ்டகம் அவரது பெயரிலேயே தோடகாஷ்டகம் என்று விளங்கட்டும் என்றும் ஆதிசங்கரர் ஆசீர்வதித்தார்.

ஸ்ரீ ஸ்ரீ தோடகாச்சாரியார் பாடிய தோடகாஷ்டகமும் அதன் அர்த்தமும். 

விதிதாகில சாஸ்த்ர ஸூதா ஜலதே

மஹிதோபநிஷத் கதிதார்த்தநிதே!

ஹ்ருதயே கலயே விமலம் சரணம்

பவ சங்கர தேசிக மே சரணம்!!

புகழ்பெற்ற கடல் போன்ற அனைத்து சாஸ்திரங்களையும் அறிந்தவரும், உபநிஷத்துக்களில் கூறி இருக்கும் தத்துவங்களை உணர்ந்து அதில் உறைந்தவரும் ஆன அந்த பரமேஸ்வரனுக்கு நிகரான சங்கர குருவே, உங்கள் பாதங்களில் என்னுடைய ஹ்ருதயத்தைச் சமர்ப்பிக்கிறேன். தாங்களே எனக்கு குரு, வழிகாட்டி (தேசிக என்பதற்கு இங்கே வழிகாட்டி என்ற பொருள்)

கருணா வருணாலய பாலய மாம்

பவஸாகர துக்க விதூன ஹ்ருதம்

ரசயாகிலதர்சன தத்வவிதம்

பவ சங்கர தேசிக மே சரணம்!!

குருவே, எனக்கு எதுவுமே தெரியாதே! நான் நிர்மூடன்! எந்தக் கலையும் என்னால் அறியப் படவில்லை. ஆகையால் என்னால் பிறருக்குப்பயன் தரும் எந்த வித்தையையும் கற்பித்துப் பொருள் ஈட்டித் தங்களுக்கு வேண்டியவற்றைச் செய்து குரு தக்ஷிணையும் தர இயலவில்லை. இப்படி எதுவுமே இல்லாத ஏழையான எனக்குத் தாங்கள் தங்கள் சுபாவமான கருணையாலும், அன்பாலுமே அனைத்தையும் கற்பித்துக் காட்ட வேண்டும். ஹே சங்கரகுருவே, தங்கள் திருவடியே எனக்குச் சரணம்! கருணை நிறைந்தவரே, தங்கள் கருணையாகிய கடலால் இந்தப் பிறப்பு இறப்பு என்னும் சாகரத்தில் மூழ்கித் தவிக்கும் என்னைக் காத்துக் கரை சேருங்கள். 

என்னை ஞானவானாக ஆக்குங்கள். சங்கர குருவே தாங்களே எனக்குக் கதி! தங்களைச் சரணடைகின்றேன்.

பவதா ஜனதா ஸுகிதா பவிதா

நிஜபோதவிசாரண சாருமதே

கலயேச்வர ஜீவ விவேகவிதம்

பவ சங்கர தேசிகமே சரணம்!!

தாங்களே பரப்பிரும்மம். அதனால் தாங்கள் தெளிந்த ஞானத்தை உடையவராய் இருக்கிறீர்கள். தங்கள் ஞான போதனை எனக்கு மட்டுமின்றி உலகத்து மக்களுக்கும் பயன்பட்டு அதனால் க்ஷேமம் உண்டாகும். என்னை விவேகம் உள்ளவனாக என்னை ஜீவனை அறிந்தவனாக ஈஸ்வரனை அறிந்தவனாக மாற்றுங்கள். ஹே, சங்கர குருவே, தாங்கள் தான் எனக்குச் சரணம்!

பவ ஏவ பவானிதி மே நிதராம்

ஸமஜாயத சேதஸி கெளதுகிதா

மம வாரய மோஹமஹாஜலதிம்

பவ சங்கர தேசிக மே சரணம்!!

தாங்களே அந்த சாட்சாத் பரமேஸ்வரன். என்னுடைய சித்தம் பகுத்து அறிந்து காமத்தை விலக்கும் அறிவை நீங்களே எனக்குத் தரவேண்டும். என்னுடைய விருப்பமே தங்களால் எனக்கு ஞானம் ஏற்படவேண்டும் என்பதே! ஹே சங்கர குருவே சரணம்!

ஸுக்ருதே (அ)திக்ருதே பஹுதா பவதோ

பவிதா ஸமதர்சன லாலஸதா

அதிதீனமிமம் பரிபாலய மாம்

பவ சங்கர தேசிக மே சரணம்!!

தங்களின் எங்கும் பிரும்மமே என்ற கொள்கையே எத்தனைவிதமான புண்ணியங்களைச் செய்ததால் தங்களுக்கு ஏற்பட்டிருக்கும்?? எங்கும் 

நிறைந்திருப்பது அந்தப் பிரம்மமே தான் என்ற இத்தகைய எண்ணம் ஏற்பட எத்தகைய புண்ணியங்களைச் செய்யவேண்டும்?? அப்படி ஒன்றுமே செய்யாமல் மிகவும் ஏழையாக இருக்கும் என்னை உங்கள் கருணை ஒன்றே காப்பாற்ற வேண்டும். ஹே சங்கர குருவே, தங்கள் திருவடி சரணம்!

ஜகதீ மவிதும் கலிதாக்ருதயோ

விசரந்தி மஹா மஹஸஸ்சலத:

அஹிமாம் சுரிவாத்ர விபாஸி குரோ

பவசங்கர தேசிக மே சரணம்!!

குருவே! தங்கள் உண்மையான ஸ்வரூபத்தை மறைத்துக் கொண்டும் அத்தகைய ஸ்வரூபத்தை மறைத்துக் கொண்டு உலாவும் தேவாதி தேவர்களுக்கு நடுவே தாங்கள் ஒளி விட்டுப்பிரகாசிப்பது சூரியனைப் போல விளங்குகிறது. ஹே சங்கர குருவே, தங்கள் திருவடி சரணம்!

குருபுங்க புங்கவ கேதந தே

ஸமதாம் அயதாம் நஹி கோபி ஸுதீ:

சரணாகத வத்ஸல தத்வநிதே

பவ சங்கர தேசிக மே சரணம்!!

ரிஷபக் கொடியைக் கொண்ட பரமேஸ்வர ஸ்வரூபமே தாங்கள் தானே, குருக்களுக்கெல்லாம் மேலான குரு சிரேஷ்டரே! தங்களுக்கு ஈடு இணை எவரும் இல்லை. எப்படிப் பட்ட புத்திமானும் உங்களுக்கு இணையாக மாட்டானே! உம்மைச் சரணடைந்தால் கருணையுடன் ஆத்ம தத்துவத்தைப் போதித்து இவ்வுலக மாயையான சம்சாரக் கடலில் இருந்து தாண்டச் செய்பவரே! ஹே சங்கர குருவே தங்கள் திருவடி சரணம்!

விகிதா ந மயா விசதைககலா

நசகிஞ்சன காஞ்சந மஸ்தி குரோ

த்ருதமேவ விதேஹி க்ருபாம் ஸஹஜாம்

பவ சங்கர தேசிக மே சரணம்!!

ஆழமாய் விரிந்த ஞானத்தில் சிறு கிளை அளவிற்கு கூட அறிவில்லாத அடியேனுக்கு அருள் கூர்ந்து வாழும் வழியை போதித்து வீழ்ச்சியில் இருந்து அடியேனை காப்பாற்றுவதற்கு நின் திருவடியை சரணடைந்தேன். ஹே சங்கர குருவே தங்கள் திருவடி சரணம்!

ஸ்ரீ குருப்யோ நமஹ !🙏🕉️🙏

Law of giving

#இதுதான் பிரபஞ்ச விதி!

விபத்தில் பலத்த காயமடைந்த ஒருவர் மிகவும் மோசமான நிலையில், மருத்துவமனைக்கு கொண்டு செல்லப்பட்டார்.  

மருத்துவமனையின் உரிமையாளரான மருத்துவர் நோயாளியைப் பார்த்தவுடன், அவர் உடனடியாக ஐசியூவில் அவரை விசாரிக்கச் சென்றார்.  

2-3 மணிநேர அறுவை சிகிச்சைக்குப் பிறகு, மருத்துவர் வெளியே வந்து, 

"இவருக்கு இங்கு எந்த விதமான சிரமமோ, அசௌகரியமோ ஏற்படாமல் பார்த்துக் கொள்ளுங்கள்...

மேலும் ,

அந்த நபரிடம் சிகிச்சை மற்றும் மருந்துகளுக்கு பணம் எடுக்க வேண்டாம்" என்றும் தனது ஊழியர்களிடம் கூறி சென்றார். 

நோயாளி சுமார் 15-20 நாட்கள் மருத்துவமனையில் இருந்தார்.  

அவர் நன்றாக குணமடைந்து மருத்துவமனையில் இருந்து டிஸ்சார்ஜ் செய்யப்பட இருந்தபோது,

மருத்துவர் (மருத்துவமனையின் உரிமையாளரும்) அவரது இறுதி அறிக்கையை பரிசீலனைக்கு பெற்றார். 

அதனுடன் அந்த நோயாளிக்கு சுமார் 5.50 லட்சம் ரூபாய் ரசீது வழங்கப்பட்டது.

டாக்டர் அவருடைய அக்கவுண்ட் மேனேஜரை அழைத்து, 

"இவரிடம் ஒரு பைசா கூட வாங்க வேண்டாம். அந்த நோயாளியை என் கேபினுக்கு அழைத்து வாருங்கள்" என்றார்.  

நோயாளி சக்கர நாற்காலியில் மருத்துவர் அறைக்கு அழைத்து வரப்பட்டார்.

மருத்துவர் நோயாளியிடம், 

"தம்பி! என்னை அடையாளம் தெரிகிறதா?"  

நோயாளி கூறினார்,

"நான் உங்களை எங்கேயோ பார்த்திருக்கிறேன் என்று நினைக்கிறேன். 

ஆனால் எங்கே என்று ஞாபகம் இல்லை..."

டாக்டர் சொன்னார், 

"நாலு வருஷத்துக்கு முன்னாடி, சூரியன் மறையும் சமயத்துல ஊருக்கு அப்பால் அந்த காட்டில் ஒரு காரை சரி பண்ணினீங்க...

இப்போது ஞாபகம் வருகிறதா?"

"ஆமா சார், நல்லா ஞாபகம் இருக்கு..."

"அன்றைய தினம் நான் எனது குடும்பத்துடன் சுற்றுலா சென்று கொண்டிருந்த போது, கார் பழுதாகி விட்டது. 

சுற்றிலும் வெறிச்சோடிய காடுதான் இருந்தது.

 குடும்பத்தில் அனைவரின் முகத்திலும் கவலையும் பயமும் படர்ந்திருந்தது.  

நாங்கள் அனைவரும் ஏதாவது உதவி செய்ய கடவுளிடம் பிரார்த்தனை செய்தோம்.

சிறிது நேரத்தில் ஒரு அதிசயம் நடந்தது.  

நீங்கள் பைக்கில் வந்தீர்கள்... 

பைக்கை நிறுத்திவிட்டு எங்கள் பிரச்சனைக்கு காரணம் கேட்டீர்கள்.  

பிறகு காரின் பானட்டைத் திறந்து சரிபார்த்தீர்கள்... 

சில நிமிடங்களில் கார் ஓடத் தொடங்கியது.  

நாங்கள் அனைவரும் மிகவும் மகிழ்ச்சியாகவும் நிம்மதியாகவும் வீடு வந்து சேர்ந்தோம். 

'அந்த வனாந்திரக் காட்டில் இரவைக் கழிக்க வேண்டும்' 

என்ற எண்ணமே எங்களுக்குக் குமுறலை ஏற்படுத்தியதால், எல்லாம் வல்ல இறைவன் உன்னை எங்களிடம் அனுப்பியது போல் உணர்ந்தோம்.  

நீங்கள் ஒரு கேரேஜ் நடத்துகிறீர்கள் என்று சொன்னீர்கள்.  

அத்தகைய கடினமான சூழ்நிலையில் உங்கள் உதவிக்கு விலை இல்லை, 

அது விலைமதிப்பற்றது.  

ஆனாலும், 

நான் உங்களிடம், "எவ்வளவு பணம் வேண்டும்?" என்று கேட்டேன். 

அந்த நேரத்தில், நீங்கள் கூப்பிய கைகளுடன் பேசிய வார்த்தைகள், 

 "எனது விதியும் கொள்கையும் என்னவெனில்...

*பிரச்சனையில் இருப்பவரின் உதவிக்காக நான் எதையும் திரும்பப் பெறுவதில்லை.*

*இந்த வேலையின் கணக்கை என் கடவுள் வைத்திருப்பார்."* 

என்றீர்கள். 

அந்த வார்த்தைகள் என் வாழ்க்கைக்கு உத்வேகம் அளித்தன.

'பெயரளவிலான வருமானம் உள்ள ஒருவரால் இவ்வளவு உயர்ந்த எண்ணங்களும், மதிப்புகளும் இருக்க முடியும் என்றால்..., 

அவற்றை நாமும் பின்பற்றினால் என்ன?' 

என்று அன்று நினைத்தேன்.  

அன்றிலிருந்து, இன்று வரை அதை கடைபிடித்து வருகிறேன். 

நான்கு வருடங்கள் ஆகியும், எனக்கு எந்தக் குறையும் இல்லை.

உண்மையில், நான் முன்பை விட ஒப்பீட்டளவில் அதிகமாகப் பெறுகிறேன்.  

இன்று, இந்த மருத்துவமனை என்னுடையது.  

நீங்கள் இங்கே என் விருந்தாளி. 

உங்கள் சொந்த விதியின்படி... 

என்னால் உங்களிடமிருந்து எதையும் வாங்க முடியாது.

இது போன்ற சேவைகள் கடவுளின் அருளாகும்.  

 "நீங்கள் இப்போது சந்தோஷமாக வீட்டிற்குச் செல்லுங்கள், உங்களுக்கு எந்தப் பிரச்சினை வந்தாலும், நீங்கள் தயங்காமல் என்னிடம் வரலாம்."  

மருத்துவர் கூறிவிட்டு 

கேபினை விட்டு வெளியே சென்றார். 

அந்த நபர் அறையில் வைக்கப்பட்டிருந்த இறைவனின் படத்தைப் பார்த்ததும், அவன் கைகள் தானாக உயர்ந்து, தானாக இணைந்தன... 

அவன் கண்களில் கண்ணீர் பெருகியது. 

அவனது இதயம் அளவற்ற ஆனந்ததால் நிறைந்தது!

 

*நாம் செய்யும் செயல்கள் நமக்கே திரும்பி வருகின்றன...*

அதுவும் ஆர்வத்துடன்.

*அனைத்து பாவ, புண்ணிய கணக்குகளும் சரியாக நிர்ணயம் செய்யப்படுகிறது.*

*இதுதான் பிரபஞ்ச விதி!

Rabbit & saranagati - Parashara bhattar

**சரணாகதி

கூரத்தாழ்வானின் திருப்புதல்வனார்

*பராசர பட்டர்*ஒரு முறை காட்டுபாதையில் சென்று கொண்டிருந்தார். திடீரென்று அங்கே ஏதோ ஒரு காட்சியைக் கண்டு மயங்கி விழுந்துவிட்டார்.

நெடுநேரம் ஆகியும் பட்டர் வீடு திரும்பாததால் அவரைத் தேடிச் சென்ற சீடர்கள், அவர் மயங்கிக் கிடப்பதைக் கண்டார்கள்.

அவரை மெதுவாக வீட்டுக்கு அழைத்து வந்து மயக்கம் தெளிவித்தனர்.

பட்டர் எழுந்தவுடன், "*காட்டில் என்ன ஆயிற்று?* என்று வினவினார்கள்

நான் ஒரு காட்சியைக் கண்டேன். அதனால் மயங்கி விழுந்துவிட்டேன் என்றார் பட்டர்.

என்ன காட்சி?" என்று பதற்றத்துடன் சிஷ்யர்கள் கேட்டார்கள்.

ஒரு வேடன் ஒரு முயல் குட்டியை பிடித்தான். அதை ஒரு சாக்குப்பையில் மூட்டைக் கட்டி எடுத்துச் சென்றான்.

இதைக் கண்ட அந்த முயல் குட்டியின் தாய் முயல், அந்த வேடனைத் துரத்திச்சென்று, அவன் கால்களை பிடித்துக் கொண்டு மன்றாடியது.

தனது குட்டியை விட்டுவிடும் படிக் கெஞ்சியது. அதைக் கண்டு மனம் இரங்கிய அந்த வேடன், முயல் குட்டியைச் சாக்கு மூட்டையிலிருந்து விடுவித்தான்.

*இக்காட்சியைக் கண்டதும் நான் மயங்கி விழுந்து விட்டேன்* என்றார் பட்டர். 

*இந்தக் காட்சியில் மயங்கி விழும் அளவுக்கு என்ன இருக்கிறது?* என்று கேட்டார்கள்.

*சரணாகதியை எப்படிச் செய்ய வேண்டும் என்று அந்த முயலுக்கு யாராவது சொல்லிக் கொடுத்திருக்கிறார்களா?*

*இல்லை சரணாகதி செய்தால் அவர்களைக் காப்பாற்றியே தீர வேண்டும் என்ற நீதியை அந்த வேடனுக்கு யாரேனும் சொல்லிக் கொடுத்து இருக்கிறார்களா? * அதற்கும் வாய்ப்பில்லை.

ஆனாலும், அந்த முயல் செய்த சரணாகதியை அந்த வேடன் அங்கீகரித்து,

சரணாகதி என்றால் என்ன வென்றே அறியாத ஒரு முயலுக்கு, ஒரு சாமானிய வேடன் இப்படி கருணைக் காட்டுகிறான் என்றால்,

*சரணாகத வத்சலனான பெருமாள், அவனே கதி என்ற உறுதியுடன் அவன் திருவடிகளைச் சரணடைந்த நமக்கு எவ்வளவு அனுக்கிரகம் செய்வான்?*

*இறைவன் நம்மை கைவிடவே மாட்டான், காப்பாற்றியே தீருவான் என்ற உறுதி, இன்னும் என் மனத்தில் உதிக்க வில்லையே என ஏங்கினேன்.*

*அதனால் தான் மயங்கிவிழுந்து விட்டேன் என்று விடை அளித்தார் பட்டர்.*

Atma bodha

A great effort to present the great text by Shankaracharya ' _Atma Bodha_ ' with meanings, read aloud and even with subtitles if you choose to put on the CC option. You can also use the playspeed option if you so wish. Let us revel in yet another magnificent work of Sri Sankara Bhagavatpada.

https://youtu.be/o45LO_G145g

Cit,cana prayoga - sanskrit

✅विषयः-— चित्-चन प्रयोगः

प्रश्नः

चित्‌-चनौ केषु अर्थेषु प्रयुज्येते ? तयोः प्रधानार्थः कः ? अन्ये गौणार्थाः के ?

उत्तरम्

- चित्-चनयोः चादिगणे विद्यमानत्वात् निपातसंज्ञा चादयोसत्त्वे (१।४.५७) इति सूत्रेण |

- निपातसंज्ञकानां स्वरादिनिपातमव्ययम् (१.१.३७) इति सूत्रेण अव्ययसंज्ञा |

- चित्-चन इत्यनयोः अव्यययोः असाकल्य-विस्मय-उपमान-असम्मतिषु अर्थेषु प्रयोगः भवति |

- असाकल्यार्थे प्रायः किम्-वृत्तात् परः प्रयोगः | नाम किम्, कः, का इत्यादीनां प्रश्नवाचकेभ्यः परः आयाति चित् वा चन इति शब्दः | असाकल्यार्थे प्रयोगेन अनिश्चितता सूचिता |

- कश्चन, काचन, किञ्चन, कुत्रचन, कदाचन इत्यादीनि पदानि ज्ञेयानि | उदाहरणानि - कश्चन बालकः अस्ति | किञ्चन गृहम् अस्ति | इत्यादीनि |

- कश्चित्, काचित्, किञ्चित्, कुत्रचित्, कदाचित् इत्यादीनि पदानि ज्ञेयानि | उदाहरणानि - कश्चित् बालकः अस्ति | किञ्चित् गृहम् अस्ति | इत्यादीनि |

- समग्रेण अनेन अनयोरव्यययोः असाकल्यार्थे किम्-वृत्तात् परः प्रयोग इति अवगम्यते |

- अष्टाध्यायिनम् अतिरिच्य इतरेषु संस्कृतभाषाव्याकरणेषु प्रत्ययत्वेन अयं विहित इति अव्ययकोषकारः | कानि तानि व्याकरणानीति तु शोधनेनैव ज्ञायते |

अन्येषु अर्थेषु चित्-चनयोः प्रयोगस्य उदाहरणानि –

- विस्मये - "याचिता ये न कुप्यन्ति पुरुषाः केचनैव ते |" अर्थात् याचनानन्तरं येषां क्रोधः न जायते ते कीदृशाः जनाः इति विस्मयः |

- उपमायाम् - "अग्निश्चन भाति, अग्निश्चित् भाति |" अर्थात् अग्निरिव भातीत्यर्थः |

- असम्मतौ - "कुल्माषांश्चनाहर बुसांश्चनाहर |" कुल्माषः बुसः च धान्यविशेषौ | कुल्माषः बहुवचनस्य द्वितीयाविभक्तौ कुल्मषान्‌ + चन → कुल्मषांश्चन | + आहर (आनय) → कुल्माषांश्चनाहर | तथैव बुसः → बुसांश्चनाहर | अत्र कुल्माषानयनं वा बुसानयनं वा न इच्छति, द्वयोरानयने अपि असम्मतिः, वयं वदामः खलु यत्किमपि वा आनय इति, तादृशमिदम्‌ | अर्थात् कुल्माषं बुसं वा आहर, द्वयोराहरणे असम्मतिरिति सन्दर्भः | #vyakaranam #vyakaranaprashnah

deities in panchyatana puja

Panchayatana Puja mentioned in Shiva Puranam

Sharing a comment of Sri Santosh Kumar Ayalasomayajula:

Panchayatana worship is as ancient as anything. It is prescribed in Shiva Purana itself so we can understand that it is an ancient method not invented by Shankara or advaitins. For shiva Puja this is prescribed.

"विघ्नेशादित्यविष्णूनामंबायाश्च शिवस्य च ।

शिवस्यशिवलिंगं च सर्वदा पूजयेद्द्विज ।|" (Shiva Purana 1:16:8)

"The five deities Ganesha, Sun, Vishnu, Parvati and Shiva shall be worshipped in their images. However a Brahmana shall worship Shiva in his linga form".

This is from a chapter where idol worship procedure is elaborated.

Manickavasagar story part 2

மாணிக்க வாசகர் -  நங்கநல்லூர்  J  K  SIVAN 

தேடிய  குரு  கிடைத்தார்.

மணிவாசகர்  திருப்பெருந்துறை சென்றது, குதிரை வாங்க சென்றது ராஜா அரிமர்த்தன பாண்டியனுக்காக என்பது ஒரு காரணம்.  உண்மையில்  அது தடுத்தாட்கொள்ளும்  பரமேஸ்வரன் சங்கல்பம்.  மணிவாசகரை  திருப்பெருந்துறையில் அடைக்கலமாகச் செய்ய  அவர் தேடிய குருவை அங்கே  காட்டினார்.  அந்த குரு வேறு யாரும் இல்லை,  திருப்பெருந்துறை ஈசன்  ஆத்மநாதனே, ஒரு விருத்தாப்பிய பிராமணனாக  உருக்கொண்டு குருந்த மரத்தடியில்  அமர்ந்திருந்தார். அவரைக் கண்டதும் மாணிக்க வாசகர் மனதில் தான் வெகுநாளாக தேடிய குரு இவர் தான் என்று பட்டுவிட்டது. அவரிடம்  சரணடைந்து என்னை சிஷ்யனாக்கிக் கொள்ளுங்கள் என்று கெஞ்சினார். 

''குருநாதா, பரம்பொருளே, என்னை ஆட்கொண்ட தெய்வமே, என் நெஞ்சம் உருக்கி என்னை சிவமாக்கிய செல்வமே, எல்லாம் உன் உடைமையே, எல்லாம் உன் அடிமையே, எல்லாம் உன்னுடைய செயலே என்று மணிவாசகர் தனது ஆபரணங்கள் செல்வங்கள் அனைத்தையும் அந்த பிராமண குரு பாதத்தில் சமர்ப்பித்தார். துறந்தவர் துறவியானார். த்யானத்தில் ஆழ்ந்தார். மனம் லேசானது. கண்களில் பரவசம். மணி ப்ரவாளமாக சிவ ஸ்துதி பெருக்கெடுத்தது.    பாடினார். அருமை தீந்தமிழில் சிவனை துதித்து பாடல்கள் மணி மணியாக வெளிவந்து அவற்றை மாலையாக தொடுத்து  சிவனுக்கு சூட்டினார்.

''அப்பனே, வாதவூரா, நீ மணி வாசகனடா. இங்கேயே இரு '' என்று ஆத்மநாதர் அன்போடு அழைத்தார். நமக்கு மணிவாசகர் கிடைத்தார். கண் மூடி குருவை கீழே விழுந்து வணங்கிய மணிவாசகர் கண் திறந்து எழுந்தபோது ப்ராமணரைக் காணவில்லை. கதறினார். பக்தி பரவசமாக தன்னை மறந்த நிலையில் தேடல் தொடர்ந்தது.

ராஜாவின் ஆட்கள் மெதுவாக அவர் குதிரை தேடி வந்ததை நினைவூட்ட ''நீங்கள் திரும்பி செல்லுங்கள், குதிரைகள் சீக்கிரம் ஒரு மாத காலத்தில் வந்து சேரும்'' என்று ஏதோ ஒரு இயந்திரம் கூறுவதைப் போல் பதிலளித்தார் மணிவாசகர். 

அந்த சிறு பழைய கோவிலில் ஆத்மநாதரை வணங்கிய மணிவாசகர் தான் கொண்டுவந்த பொற்காசுகளை செல்வங்களை செலவழித்து சிதிலமாகி இருந்த அந்த  பழைய  சிறிய  ஆலயத்தை  புதிதாக ஜீரணோத்தாரணம் செய்தார்.   திருப்பெருந்துறையில் சிவன் கோவில் உருவானது. அதி அற்புத  சிலைகள், சிற்பங்கள் நிரம்பிய கலைக் களஞ்சியமாக  இன்றும் காட்சியளிக்கிறது. உலகிலேயே எங்கும் இல்லாத அதிசயமாக  ஆத்மநாதரை  ஆவுடையாராக மட்டுமே  காட்டி  ஆவுடையார் கோவில் என்று பெயர் பெற்று நம்மை மகிழ்வித்து பக்தி பெருகச் செய்கிறது.

Fish & its thorn - Tatvamasi - Sanskrit

|| *ॐ* ||

   " *वन्दे संस्कृतमातरम्* " 

    " *लौकिकन्यायकोशः* " ( १२६ )

    " *मत्स्यकण्टकन्यायः* " 

   मत्स्यग्राहकः सकण्टमेव मत्स्यं गृहीत्वा तदनन्तरं मत्स्यं स्वीकरोति कण्टकं च परिहरति । एवं तत्त्वमसि --- इत्यस्य महावाक्यस्य लक्षार्थस्य ग्रहणसमये अपि आदौ तस्य उपाधीनाम् अपि ग्रहणं क्रियते परन्तु भागलक्षणया विरुद्धांशस्य परित्यागः क्रियते लक्ष्यार्थस्य च ग्रहणं क्रियते । तस्यापत्यम् इत्यस्य पाणिनीयसूत्रस्य ( ४-१-९३ ) भाष्ये अयं न्यायः प्रयुक्तः ।

*यथा*--- कश्चित् मांसार्थी मत्स्यान् सशकलान् सकण्टकान् आहरति नान्तरीयकत्वात् स यावत् आदेयं तावत् आदाय शकलकण्टकान् उत्सृजति ।

*卐卐ॐॐ卐卐*

डाॅ . वर्षा प्रकाश टोणगांवकर 

पुणे / महाराष्ट्रम् 

🐘🐘

Manickavasagar story part1

மாணிக்க வாசகர்   -  நங்கநல்லூர்  J K SIVAN 

1   குதிரைகள் வாங்கி வாருங்கள் 

நான்  தமிழன்  என்று மார் தட்டிக்கொள்பவர்களுக்கு  நிச்சயம்  தமிழைப்  பக்தி மணத்தோடு  பரிமளிக்கச் செய்த 

மாணிக்க வாசகரைப் பற்றி நிச்சயம் தெரிந்திருக்கும்.  இல்லையென்றால்  தமிழ்  முழுமையாக தெரியாதவர் என்று  சுலபமாக  அறிந்து கொள்ளலாம்.

நமது இந்து சனாதன தர்ம வளர்ச்சிக்கு ம்  முக்கியமாக  நமது  பக்தி பெருகச்செய்வதிலும்  பாடு பட்டு உதவியவர்களில்  பன்னிரு ஆழ்வார்களோடு  அறுபத்து மூன்று நாயன்மார்களுக்கும்  பெரும் பங்கு உண்டு.

சைவ சமயக்குரவர்கள்  என  நாள்வரை குறிப்பாக சொல்கிறோம். அப்பர் சுந்தரர்  சம்பந்தர்  மணி வாசகர் என்று அதில் ஒருவரான  திருவாசகம் திருவெம்பாவை  அருளிச் செய்த  மாணிக்க வாசகரைப் பற்றி தெரியாதவர்களுக்கு  இதை முதல்முறையாகவும்,  தெரிந்தவர்களுக்கு எத்தனையோ முறை அறிந்தாலும் மேலும் ஆர்வத்தோடு அறியவும் இந்த பதிவு அமையட்டும். 

மாணிக்க வாசகர்  பிறந்தது  திருவாதவூர் என்கிற  கிராமத்தில். . வாதவூரான் என்று பெயர். பாண்டிய நாட்டில் வாழ்ந்த ஒரு பிராமண தம்பதியருக்கு  மகனாக பிறந்தவர்.  இளமையிலேயே  பக்தி, ஞானம் பெற்றவர்.  சிவபக்தி, நல்ல  தோற்றம், கல்வி,  கேள்வி, சாஸ்திர ஞானம் கொண்ட இவரைப்  பற்றி  அறிந்த  பாண்டிய ராஜா  அரிமர்த்தன பாண்டியன் தனது அரண்மனையில்  அவரைத்  தலைமை மந்திரியாக ஏற்றுக்கொண்டான். கௌரவம் ஆடம்பரம், அந்தஸ்து, பதவி  இதெல்லாம் வாதவூரர் சித்தத்தில்  இடம் பெறவில்லை.  எல்லாமே ஒரு வேஷம், கஷ்டமாகவே இருந்ததே தவிர மன நிம்மதி தரவில்லை.  சிவ ஸ்மரணம்  ஒன்றே  மனதை ஈர்த்தது.

 நிறைய  கல்விமான்கள் பக்திமான்களை வரவழைத்தார். வேதங்கள் தர்க்க சாஸ்திரங்கள் அலசப்பட்டன.  ஒரு தக்க குரு அமையாவிடில் ஆன்மீக முன்னேற்றம் ஏற்படாது என உணர்ந்தார்.  எங்கே என் குரு என்று உள்ளமும்  கண்களும் ஊர் முழுதும் தேடின. கால்களும் எங்கெங்கோ அலைந்தன.  

 ஒரு நாள் உத்யோக நிமித்தமாக முதன் மந்திரி வாதவூரர் மற்ற அரசவை  பரிவாரங்களோடு அரசவையில் பாண்டிய மன்னனோடு  வீற்றிருக்க, குதிரைப்படை தலைவன்  பாண்டிய ராஜாவை கண்டு விஷயம் ஏதோ சொல்ல  அரசவைக்குள் நுழைந்தான்.  பேச அனுமதி  கேட்டான்.

 'அஸ்வப்படை நாயகா,  என்ன சொல்ல விரும்புகிறாய் சொல்''  என்றான் பாண்டியன்.

 'அரசே,  நமது சேனையில் குதிரைப்படை பிரிவில், இப்போதுள்ள  குதிரைகள் வயது முதிர்ச்சி அடைந்துவிட்டன, சில இறந்தும்  சில  நோய் வாய்ப்பட்டும் அவதிப்படுகின்றன. நமது படை பலமிக்கதாக   எதிரிகள் அனுஞ்சும்படியாக  இருக்க வேண்டுமா னால்  வலிவு மிக்க  இளம் குதிரைகள் உடனே  அவசியம்  நிறைய தேவை.''

''சேனாபதி,  நீர் உரைத்தது  நல்லது.   நாம்  உடனே  அவசரமாக  குதிரைகள் வாங்க ஏற்பாடு செய்வோம்.''

''வாதவூரரே, நீரே இதற்கு தக்கவர். உமக்கு எங்கே நல்ல குதிரைகள் எப்படிப்பட்டவை எவ்வளவு  பெற வேண்டும் என்று தீர்க்கமாக முடிவு செய்யும் தன்மை உண்டு.  எனவே  இந்த பொறுப்பைத  தங்களிடம் விடுகிறேன்''  என்றான் பாண்டியன்.

வாதவூராருக்கு உள்ளூர புரிபடாமல் ஒரு சந்தோஷம்.  ஏதோ சிவனருளால்  இந்த சந்தர்ப்பத்தில்  தான் வெகுகாலமாக  தேடிக்கொண்டிருந்த குருவை, குதிரை தேடும்போதே,  கண்டு பிடித்து சரணடையப்  போகிறோம் என்ற எண்ணம் தானாகவே  உள் மனதில் தோன்றியது. 

 ''அப்படியே  செய்கிறேன் மன்னா'' என்றார் மணிவாசகர்.  

''வாதவூரர் எந்த காரியத்தையும் புத்தி சாலித்தனமாக சிந்தித்து ஆராய்ந்து செய்பவர் . எனவே நமக்கு நல்ல குதிரைகள் சீக்கிரமே கிடைக்கும்'' என்றான் ராஜா.

கையில் பொற்காசு மூட்டைகளுடன், ஆள் படையுடன் புறப்பட்டார் வாதவூரர். குதிரையும் கிடைக்கவேண்டும், நல்ல குருவும் கண்ணில் படவேண்டுமே.

''சோம சுந்தரா, எல்லாம் உன் சித்தம். நாட்டைக்காக்க குதிரை. என் மனதை அடக்கிக்  காக்க ஒரு  குரு. ரெண்டையும் தேட இது நல்ல சந்தர்ப்பம் என மகிழ்ந்தார். மதுரை சொக்கனின் விபூதியை அள்ளி நெற்றியில் பூசிக்கொண்டு கிளம்பினார் .

வாதவூரர் தனது வாழ்வில் நரை திரை மூப்பு எதையும் காணவில்லை. ஆதி சங்கரரைப் போல் 32 ஆண்டுகளே வாழ்ந்து ஆனி மகத்தில் சிதம்பரத்தில் சாயுஜ்ய முக்கியடைந்தார் (சிவனடி சேர்ந்தார்).

ஆத்மநாதருக்கு தெரியாதா. ''இதோ வந்து விட்டான் வாதவூரன். வெகுநாளாக அவனை வரவழைக்க அவன் மனதில் வளர்த்த ஆத்ம தாகம் இங்கே இனி தீரப்போகிறது. எனக்கும் என் மனம்  கவர்ந்த பக்தன் கிடைத்துவிட்டான்

''அதோ அந்த இடத்திலேயே தங்குவோம்'' என்று பெருந்துறையில் தங்கிவிட்டார் வாதவூரர். அவரை ஏதோ காந்தமாக இங்கே கவர்ந்தது.

''இங்கே சிவன் கோவில் ஏதாவது உள்ளதா? ஞானிகள் யாரேனும் உள்ளனரா?'' என்று யாரையோ கேட்க, சற்று தூரத்தில் ஒரு குருந்த மரத்தடியில் ஒரு முதியவர் இருக்கிறார் என்று பதில் வந்தது.

ஒரு வயோதிக பிராமணர் கையில் சிவ ஞான போதம் என்ற ஓலைச்சுவடியை வைத்துக்கொண்டு ஒரு குருந்த மரத்தடியில் உற்கார்ந்திருந்தார். அருகே பழைய ஒரு சிறிய சிவன் கோவில். அந்த சாதுவைச் சுற்றிலும் பல சிஷ்யர்கள்.

அந்த சிறு கோவிலில் நுழைந்தார் வாதவூரர். சிலையானார். ஆத்மநாதர் வாதவூரர் ஆத்மாவில் கலந்தார்.கண்களில் பிரவாகம். அந்த கோவிலை கால்கள் சுற்றின. ஹர ஹரா என்ற சப்தம் காதில் ரீங்காரமிட்டது. மனம் பாகாய் உருகியது. சற்று தள்ளி இருந்த ஒரு குருந்த மரத்தடியில் சிவந்த மெலிந்த வெண் தாடி சடை முடியோடு ஒளி வீசும் கண்கள் அழைத்தன. கன்றுக்குட்டி தாயிடம் சென்றது. நீண்ட நாள் தேடிய தாய் சேய்க்கு கிடைத்துவிட்டாளே. தடாலென்று அந்த பிராமணர் காலடியில் வீழ்ந்தார் வாதவூரர். இவரே என் குரு என அறிந்து மகிழ்ந்தார். வார்த்தைகள் வெளி வரவில்லை.

'சிக்கென'' அவர் கால்களை பிடித்துக்கொண்டு ''ப்ரபோ, என்னை அடிமையாக ஏற்றுக்கொண்டு அருள்வீராக'' என்று கெஞ்சினார்.

''நான் இதற்காகதானே வந்து காத்திருக்கிறேன்'' என்று ஆத்மநாதர் பிராமண வடிவில் மனதில் மகிழ்ந்தார் .வாதவூரர் பாதாதி கேசம் வரை ஏதோ தன்னுள் புகுந்தது உணர்ந்தார். சிவஞானம் அவரை ஆட்கொண்டது. எங்கோ மேகக்கூட்டத்தில் பார்க்கும் இடத்தில் எல்லாம் லிங்க கூட்டங்கள். அத்தனைக்கு அபிஷேகங்கள். பேரிகை, உடுக்கு, மத்தள முழக்கம். சிவகணங்கள் கண்ணுக்கெட்டியவரை பேரானந்தத்தில் ஆழ்த்துகிறார்கள். பக்தர்கள் வெண்ணிற பூச்சோடு...நினைவு அழிந்தது. மீண்டும் நினைவு பெற்றபோது தான் குருநாதர் திருவடிகளில் மயங்கி இருந்ததை உணர்கிறார்.

Sundara moorthy nayanar story part 2

தம்பிரான் தோழர் -   நங்கநல்லூர்  J K  SIVAN 

''நானும்  இறந்து போகிறேன்'' 

பரவை நாச்சியாரையும் சுந்தரரையும்  இணைக்க    தரகனாக பரமேஸ்வரன்  பல நாட்கள் நடந்து அலைந்து சந்தோஷமாக இருவரையும்  சேர்த்து வைத்த  விஷயம் பல  சிவபக்தர்கள்  காதுகளை நிரப்பியதில் அவர்கள் அதிசயித்து மகிழ்ந்தார்கள்.  ஆனால் இந்த விஷயம்  தனது காதில் காய்ச்சிய சூடான  ஈயமாக இறங்கி ஒருவர் படு பயங்கர கோபத்தில் இருந்தார்.  அவர் பெயர்  ஏயர் கோன் கலிக்காம நாயனார்.                                                                

''அடடா,   என்  பரமேஸ்வரனை,  பரவை  என்பவளிடம்  பலமுறை தூது  அனுப்பிய சுந்தரரை  நான் விட்டேனா பார் '' என கோபத்துடன் கிளம்பினார் .

 காவிரி நதியின் வடகரையில் கிழக்கு பகுதியில் உள்ள ஒரு கிராமம் திருப்பெருமங்கலம் .அங்கே வேளாளர் ஒருவர்  சிறந்த சிவபக்தர். அவர் தான் மேலே  சொன்ன ஏயர்கோன்  கலிக்காம நாயனார்.  அறுபத்து மூன்று சிவனடியார்களில்  ஒருவர். எல்லா சிவாலயங்களிலும்  வரிசையாக நிற்பவர்களில்  ஒருவர்.   ஏயர்கோன் என்பது குலப்பெயர். அவர் பெயர் கலிக்காமன் . மானக்கஞ்சார நாயனார்  பெண்ணை மணந்தவர்.   நந்தனார் சென்று வழிபட்ட  திருப்புன்கூர்  சிவலோகநாதன் ஆலயத்திற்கு நிறைய  திருப்பணிகள் புரிந்தவர்.

பெருமூச்சு விட்டார்  கலிக்காமர்.  ''என்ன  துணிச்சல் இந்த சுந்தரனுக்கு?  என் பகவானை ஆண்டவனை தொண்டனாக தூது செல்ல ஏவுபவனும் ஒரு பக்தனா? இது என்ன பாவம்! இப்பெரும் பிழையை  சுந்தரன் செய்தான் என்று காதால் கேட்டும் இன்னும் உயிரோடு இருக்கிறேனே. மஹா பாவி நான். பெண்ணாசை பிடித்த  ஒருவனுக்காக, அவன் பக்தன்  என்பதால், அவன் ஏவியதற்காக  ஓரிரவெல்லாம் தேரோடும் வீதியில் வருவதும்   போவதுமாக  என்  பரமசிவன்  அலைந்தானா? நான்முகன்.  மால் ஆகிய தேவரெல்லாம் தொழும் தேவாதி தேவன் தூது செல்ல இசைந்தாலும் அவ்வாறு  சுந்தரன்  சிவனை  ஏவலாமா? இப்பாவச் செயலைச் செய்த   சுந்தரனை நேரில் பார்த்தால்  என்ன செய்வேன் என்று எனக்கே தெரியவில்லை  என்று பொருமினார்  கலிக்காமர்.

இந்த  விஷயம் சுந்தரர் காதில் விழுந்தது.  பகவானே, சிறந்த சிவபக்தர்  கலிக்காமர்  மனம் நோவாமல் இருக்க, கோபம் தீர,  நீ தான் உதவவேண்டும் என்று வேண்டிக்கொண்டார். 

திருவாரூர்  தியாகேசன் மனம் இளகியது. இருவரையும் நேசிப்பவர் அவர். அவர்களை நல்ல நண்பர்களாக்க திட்டம் தீட்டினார்.  

திடீரென்று  கலிக்காம நாயனாருக்கு தாங்கமுடியாத  வயிற்று வலி, சூலை நோய் வாட்டியது. எந்த மருந்தும் உதவ வில்லை.  வருத்தம் தாங்காது சிவபெருமான் திருவடியை நினைத்து சூலை நீங்கும்படி வேண்டினார். அப்போது சிவபெருமான் அவர் முன் தோன்றினார்.

"கலிக்காமா, உன்னை வருத்தும் சூலை வன்றொண்டன் சுந்தரன் தீர்த்தாலன்றித் தீராது" எனக் கூறினார். அதுகேட்ட கலிக்காமர்

 "வழிவழி அடியனான என் வழியை,  வருத்தத்தை வம்பனான அவ்வன்றொண்டன்  சுந்தரனோ தீர்ப்பவன்? அவன் தீர்க்க  என் வலி  தீர்வதைக் காட்டிலும் என்நோய் என்னை வருத்துதலே நன்று' என்றார் கலிக்காமர்.

சிவபெருமான் வன்றொண்டர் முன் தோன்றினார் .''சுந்தரா,  என்  எண்ணத்தால், ஏயர்கோன் உற்ற சூலைநோயை நீயே  நேரில் சென்று தீர்ப்பாய்' எனக்  கட்டளையிட்டார்

 நம்பியாரூராரும்  பரமேஸ்வவரனை வணங்கிப்  பணிந்து விரைந்து தாம் சூலைநோய் மாற்ற வருஞ் செய்தியை ஏயர்கோனார்க்குச் சொல்லியனுப்பினார். அதனைக்  கேட்ட கலிக்காமர்  வெகுண்டு, 

 'மற்றவன் வந்து நீக்குதன் முன்னமே என்னை நீங்காப் பாதகச் சூலை தன் உற்ற இவ் வயிற்றி னோடும் கிழிப்பேன்'' என்று தனது உடைவாளால் தன வயிற்றைக் கிழித்தார்.  உடைவாளால் வயிறு கிழிந்து  கலிக்காமரின் சூலை நோய்,   அவர்  உயிர்  ரெண்டுமே  தீர்ந்து போய்விட்டது.

கலிக்காமர் இறந்ததைக்  கண்ட  அவரது  மனைவி   அக்கணமே  உடனுயிர் விடத்துணிந்தாள் . அப்பொழுது சுந்தரமூர்த்தி சுவாமிகள்  வீட்டு வாசலுக்கு வந்து விட்டார் என்று   கூட இருந்தவர்கள்  சொல்லக் கேட்டார். தம் கணவர் உயிர் துறந்த செய்தியை மறைத்து நம்பியாரூரரை எதிர் கொள்ளும் படி சுற்றத்தார்களை ஏவினார். அவர்களும் நம்பியாரூரரை எதிர்கொண்டு அழைத்து வந்து ஆசனத்தில் இருத்தி வழிபட்டுப் போற்றினர். அவர்களது வழிபாட்டினை ஏற்ற சுந்தரர் 'கலிக்காம ருடைய சூலைநோயை நீக்கி அவருடன்  சேர்ந்து இருப்பதற்கு மிக ஆவலாக  இருக்கிறேன்' என்றார். 

அப்பொழுது கலிக்காமரது மனைவியார் ஏவலால் வீட்டிலுள்ள பணியாளர்கள் வணங்கி நின்று 'சுவாமி! அவருக்கு  இப்போது சூலைநோயோ வேறு எதுவுமோ இல்லை. உள்ளே பள்ளி கொள்கின் றார்' என்றனர். 

இதைக் கேட்ட சுந்தரர்,  '' கலிக்காமருக்கு  ஒரு தீங்கும் இல்லை என்று நீங்கள் சொல்கிறீர்கள். இருப்பினும் என் மனம் தெளிவு பெறவில்லை.   நான் அவரை  உடனே  பார்க்க வேண்டும்  அழைத்து வாருங்கள் ' என்றார். 

''வாருங்கள் என்று  சுந்தரரை உள்ளே கிடந்த  கலிக்காமர் உடலருகே அழைத்து சென்றார்கள்.  கலிக்காமர் குடல்   சரிந்து உயிரற்ற  பிணமாக  கிடப்பதைக்  கண்ட சுந்தரர் 

''ஆஹா, இப்படியா  நிகழ்ந்தது  என்று நடந்ததை அறிந்தார்.  நானும் இவரைப் போலவே   இறந்து போவது தான் நல்லது ''  என்று  அருகே இருந்த  உடைவாளை  பற்றினார். 

அப்பொழுது அங்கே ஒரு ஆச்சர்யம் நடந்தது.   பரமேஸ்வரன்  அருளால் கலிக்காமர் உயிர் பெற்றெ ழுந்து "கேளிரேயாக்கிக் கெட்டேன்" என்று சுந்தரர் கையிலுள்ள வாளைப் பிடித்துக்கொள்ள, ஆரூரர் விழுந்து வணங்கினார்.

கலிக்காமரும் வாளை விட்டெறிந்து நம்பியாரூரர் திருவடிகளில் வீழ்ந்து வணங்கினார். இருவரும் எழுந்து ஒருவரை ஒருவர் அன்பினால் தழுவிப் பிரியாத நண்பராகித் திருப்புன்கூர்ப் பெருமான் சிவலோகநாதன்   திருவடிகளை வணங்கிப் போற்றினர். 

அப்புறம்  நம்பியாரூரருடன் சென்று திருவாரூர்ப் பெருமானை வழிபட்டு அங்குத் தங்கிய ஏயர்கோன் கலிக்காமர் ஆரூரர் இசைவு பெற்றுத் தம்முடைய ஊருக்குத் திரும்பினார். அங்கு தமக்கேற்ற திருதொண்டுகள் புரிந்திருந்து சிவபெருமான் திருவடியைச் சேர்ந்து இன்புற்றார்.

Koorathaazhwan story part2

வைணவ விண்ணொளி -  நங்கநல்லூர்  J K  SIVAN கூரத்தாழ்வான்.        

''அருமையான குருவும் அபிமான சிஷ்யனும் ''-2 

ஸ்ரீரங்கத்தில் ஸ்ரீ ராமானுஜருக்கு நீண்ட நாள் பிரிந்திருந்த குழந்தைகளை மீண்டும்  பார்க்கும்போது ஏற்படும் மகிழ்ச்சி. விரைவில் ஸ்ரீ ராமானுஜரின் பிரதம சிஷ்யனானார் கூரேசர். ஆச்சர்யனின் வலது கரமாகவும், கண்ணாகவும், செவியாகவும் ஏன், மனசாட்சியாகவுமே சேவை சாதித்தார். சுருக்கமாக சொன்னால், கூரேசர் ஸ்ரீ ராமானுஜரின் நிழலானார்!. 

ஸ்ரீ ராமானுஜரின் விசிஷ்டாத்வைதம் சூடு பிடிக்க ஆரம்பித்தது. அனேக வைஷ்ணவர்கள் பின் பற்றினர். அடியார் கூட்டம் பலத்தது,  ஒரு சித்தாந்தம், கோட்பாடு,  தத்துவம் கொள்கை, சீர் பட வேண்டுமெனில் முறை ஒன்று தேவை அல்லவா?. எனவே ஸ்ரீ ராமானுஜர் "ஸ்ரீ ராமானுஜ தர்சனம்" எழுத ஆரம்பித்தார். 4 முக்ய சீடர்கள் (கூரேசர், தாசரதி, தேவராட், எம்பார்) உதவினர் இரவும் பகலும் வேத சாஸ்த்ரங்கள், சூத்ரங்கள் திருவாய் மொழி போன்று  பல நூல்களை எல்லாம் ஆராய்ந்து  அலசினர். விசிஷ்டாத்வைத சித்தாந்தம் படிப்படியாக உரு பெற்றது. ஸ்ரீ ராமானுஜர் வியாசரின் பிரம்ம சூத்ரத்துக்கும் பாஷ்யம் எழுத தொடங்கினார். 

" கூரேசா, நீ தான், நான் சொல்ல சொல்ல என்னுடைய  பாஷ்யத்தை எழுதணும். நான் எதாவது தடம் மாறி சொன்னா எழுதறதை நிறுத்தணும். உடனே நான் புரிஞ்சிப்பேன்". 

இப்படி தான் ஸ்ரீ ராமானுஜரின் ஸ்ரீ பாஷ்யம் தோன்றியது. ஒருநாள் ஸ்ரீ ராமானுஜர் ஜீவாத்மா பற்றிய விளக்கம் சொல்லிக்  கொண்டு வந்தபோது கூரேசர் எழுதுவதை நிறுத்தினார். குருவை நோக்கி னார்.  பல நாட்கள் இரவுகள் சிந்தித்த எண்ண ஓட்டம் தடை பட்டதில் ஆசார்யனுக்கு கோபம் வந்தது. வயதாகி விட்டதல்லவா? எழுதுவது நின்றால் சிந்தனை தொடரில் பிசகு என்றல்லவா அர்த்தம்? வெடித்து விட்டார்  ஆசார்யன்.

"கூரேசா, என்னைக்காட்டிலும் நீ வியாசரின் சூத்ரத்துக்கு பாஷ்யம் சரியாக எழுதுவதாக நினைத் தால் நீயே எழுது. போ"" என்று கூரேசரை விரட்டினார். மற்ற சீடர்கள், "ஏன் கூரேசா,  இவ்வாறு செய்தாய்?" என வினவினர்.   என்ன விபரீதம் இது என நடுங்கினர். "நண்பர்களே,  கவலை வேண்டாம். நான் ஆசார்யனின் அடிமை. அவர் என்னை என்ன வேண்டுமானாலும் சொல்லலாம், செய்யலாம்." 

இதற்கிடையில் கூரேசர் எழுதியிருந்ததைப்  படித்த ஸ்ரீ ராமானுஜர் தான் சொல்லிக் கொண்டுவந்த வாசகத்தில் ஓரிடத்தில் முரண்பாடு இருந்ததையும் கூரேசர் அதை சுட்டிக்  காட்டியது சரி என்பதையும் உணர்ந்தார். ஜீவாத்மா தனித்வம் கொண்டதாக இருந்தாலும் இறைவனிடம் சேஷத்வம் கொண்டது என்று தான் கூரேசன் திருத்தியபடி இருக்கவேண்டும் என தனது தவறை அறிந்தார். "அடேடே , வெளிச்சத்தை பற்றி சொல்லும்போது அதற்கு காரணமான சூரியனை மறந்து போனேனே" என்று வருந்தினார், மஹா புருஷரல்லவா?.

"என் மகனே, கூரேசா,  நீ சுட்டிக் காட்டியது சரி தான். ஜீவாத்மா ஸ்வரூபத்தை நீ விளக்கியவாறே எழுது. மேலே தொடர்வோம்" 

இவ்வாறே ஸ்ரீ ராமானுஜரின் ஸ்ரீ சம்ப்ரதாயம், ஸ்ரீ பாஷ்யம், வேதாந்த தீபம், வேதாந்த சாரம், வேதார்த்த சங்க்ரஹம், கீதா பாஷ்யம் எல்லாம் உருப்  பெற்றது . எங்கேயோ ஒரு நிரடல் ஸ்ரீ ராமானுஜருக்கு. விசிஷ்டாத்வைத சித்தாந்தம் பூரணமாக ஏற்றுக் கொள்ளப்பட வேண்டு மானால் வியாசரின் " போதாயன வ்ருத்தி" என்கிற ஓலை சுவடு நூல் அவசியம். அதிலிருந்து மேற்கோள் காட்ட வேண்டும். அதை எங்கே தேடுவது? காஷ்மீரத்தில் ராஜாவுடைய லைப்ரரியில் கிடைக்குமா ? மற்ற பாஷ்ய காரர்களின் உரை ( குகதேவர், பருசி, தங்கா, திராமிடர்) எல்லாம் கூட ஒரே இடத்தில் காஷ்மீரத்தில் கிடைக்கலாமே. 

ஸ்ரீ ராமானுஜர் வயதான காலத்திலும் கால்நடையாக திக்விஜயம் கிளம்பினார். போகுமிடமெல்லாம் விசிஷ்டாத்வைத பிரசாரம்!  வழியில்  எங்கெங்கெல்லாம் தங்கினாரோ அங்கெல்லாம் ராமானுஜ கூடங்கள், மடங்கள் எல்லாம் உருவாயின. கூரேசன் முதலான சிஷ்ய கோடிகள் ஸ்ரீரங்கத்திலிருந்து அவரைப் பின் தொடர்ந்தனர். காஷ்மீர் ராஜா அவ்வளவு சீக்கிரத்தில் ராமானுஜரையும் விசிஷ்டாத்வைத சித்தாந்தமும் ஏற்றுக் கொள்வானா? நாட்கணக்கில் பண்டிதர்களுடனும், வேதாந்திகளுடனும் விவாதம். முடிவில் ராமனுஜரின் மகிமை பெருமை எல்லாம் ராஜா உணர்ந்தான். கூரேசனுக்கு ராஜாவின் லைப்ரரியில் வேண்டிய ஓலைச் சுவடி தேட அனுமதி கிடைத்தது. தோற்றுப் போன  அரண்மனை பண்டிதர்களுக்கு பொறாமை ஞாயம் தானே? போதாயன வ்ருத்தி ஓலைச்சுவடி கிடைக்காதபடி செய்ய எண்ணம் வந்தது. ஓலைச்சுவடி லைப்ரரியை  விட்டு வெளியே நகரக்கூடாது. அங்கேயே படிக்கப்பட வேண்டும் என்று ராஜாவின்  அனுமதி பெற்றார்கள்.  ஸ்ரீ ராமானுஜரும் கூரேசரும் அங்கேயே படிக்க ரெடி. ஓலைச்சுவடியிலிருந்து குறிப்பு எடுக்கக் கூடாது என்று மற்றொரு கெடுபிடி.   விடுவாரா கூரேசர்?. ஆஹா அப்படியே அன்று முதல் அனைத்து ஓலைச்சுவடிகளையும் மனப்பாடம் செய்ய ஆரம்பித்தனர் இருவரும். வேறு வழியில்லை இந்த இருவரையும் கொல்வது தான் முடிவு என பண்டிதர்கள் தீர்மானிக்க இருவரும் காஷ்மீரை விட்டு வெளியேறினர். 

ஸ்ரீரங்கம் திரும்பியதும் ஸ்ரீ பாஷ்யம் எழுதத்  தொடங்கினர். கூரேசரின் அபார ஞாபக சக்தியால் ஓலைச்சுவடியின் அத்தனை விஷயங்களும் எழுத்தில் மிளிர்ந்தது. பல வருஷங்கள் ஆயிற்று இந்த அதிசயத்தை பூர்த்தி செய்ய. ஸ்ரீ ராமானுஜருக்கு பரம திருப்தி. கூரேசனின் புத்தி கூர்மையால் தான் தன் எத்தனையோ வருட கனவு நிறைவேறியது என மன நிறைவு. ஸ்ரீ வைஷ்ணவமும் ராமானுஜ ப்ரபாவமும் நாடெல்லாம் இப்போது பரவியது. அநேக சிஷ்யர்களும் தொண்டர்களும் அவர் பின் இப்போது. ராமானுஜர் வாசம் செய்த ஸ்ரீ ரங்கம் தான் வைஷ்ணவத்தின் தலைநகர் என ஆயிற்று. ஆசார்யனுக்கு தனது குருவுக்கு வாக்களித்ததை நிறைவேற்றியதில் களிப்பு.

Sundaramoorthi nayanar story part 1

தம்பிரான் தோழர் - நங்கநல்லூர் J K SIVAN சுந்தரமூர்த்தி நாயனார் 

பரவையிடம் தூது

ஒரு மனைவி இறைவன் அருளால் தனக்கு கிடைத்த கணவன் மீது அளவற்ற அன்பும் காதலும் கொண்டவள், வெகுநாளாக யாத்திரை சென்றவன் திரும்பி வருகிறான் என்று அறிந்தால் எவ்வளவு சந்தோஷம் அடைவாள்? இதைத் தெரிந்து கொள்ள நாம் இப்போது திருவாரூர் செல்கிறோம். அங்கே பரவை பரிபூர்ண ஆனந்தத்தில் இருப்பதைக் காண்கிறோம். அன்று ரெண்டு சூரியன். ஒன்று வானத்தில், இன்னொன்று பரவை வதனத்தில்.

'' அம்மா, அய்யா ஊருக்கு வந்துகிட்டு இருக்கிறாரு '' என்று பரவையிடம் தோழியர்கள் சொல்லும் போது தான் மேலே சொன்ன ரெண்டு சூரியனைப் பார்த்தோம். அடுத்த கணம் அங்கே ஒரு கிரஹணம் நடந்ததையும் பார்க்க வேண்டி இருக்கிறதே.  

 'அப்பா, எவ்வளவு நாளாச்சு அவரைப் பார்த்து. உடனே தட புடலா அவரை வரவேற்கணும்.  

''ஆனால் அம்மா......''''

''என்னடி .. ஆனால் என்று இழுக்கிறாய்.... என்ன சொல்ல நினைக்கிறாய் சொல். தயக்கமே வேண்டாம்...''

''அம்மா, ஐயா வந்துட்டாரு ... ஆனால், கூடவே ஒரு பொண்ணும் அவரோடு வருது. 

''யாரு அது '

''அவரு தாலி கட்டின மனைவியாம். ... சங்கிலின்னு பேராம் '''

''என்ன சொல்கிறாய் நீ? என் சுந்தரர் இன்னொரு பெண்ணுக்கு தாலி கட்டி மனைவியாக்கிக் கொண்டாரா..? பறவைக்கு எதிரே உலகம் படபடவென்று வெடித்து சிதறி, சுழன்றது. ஒரு இருள் சூரியனைக் கவ்வியது. எங்கும் வெள்ளம் 'ஓ' வென்ற பேரிரைச்சலுடன் உலகத்தை மூடியது. பரவை, காது கேட்ட இடியில் வாடி கண்ணீரால் நிரம்பினாள். கடலில் மூழ்கி எங்கோ ஆழத்தில் மூச்சு திணறுகிறாள். துக்கம் தொண்டையை அடைத்து பேச்சு வரவில்லை. பரவையைச் சேர்ந்தவர்கள் கோபம் கொண்டு சுந்தரரை பரவையின் வீட்டை நெருங்க விடவில்லை.

சுந்தரர் விஷயம் அறிந்து திகைத்தார். சில பெரியவர்களை அனுப்பி பரவையைச் சமாதானம் செய்ய சொல்லியும் எந்த பயனுமில்லை. முயற்சி தோல்வியில் முடிந்தது.

''தியாகராஜா, எல்லாம் உன் திருவிளையாடல். நான் ஒரு துரும்பு. என்னை ஆட்டுவிப்பது நீ தானே. இந்த கணம் வரை எல்லாம் உன் சித்தப்படி தான் என் வாழ்வில் நடக்கிறது. இனிமேலும் உன் சித்தம் எவ்வாறோ அப்படியே நடக்கட்டும்.'' என நெக்குருகி வேண்டினார். இரவெல்லாம் சிவனை வேண்டி கண்ணீர் வடித்தார் சுந்தரர்.    

''சுந்தரா, எல்லாமே உனக்கு நல்லதாக நடக்கும் கவலைப் படாதே. பொறுமையாக இரு'' என்கிறார் சிவன்.

மறுநாள் காலை யாரோ கதவை தட்ட பரவை வீட்டு வாசல் கதவை திறக்கிறாள் . எதிரே ஒரு முதிய பிராமண சிவனடியார் நிற்பதைக் கண்டு உபசரித்தாள். அன்றாடம் எத்தனையோ பேர் வருவார்கள். உணவளிப்பாள் .

தான் ஊரில் விஷயம் கேள்விப்பட்டதை அறிந்து பரவையை சமாதானப் படுத்தி சுந்தரரையும் சங்கிலியையும் ஏற்றுக் கொள்ள பரவையிடம் சிபாரிசு செய்தார். பரவையின் பிடிவாதம் வென்றது. தோல்வி கண்ட முதியவர் சுந்தரரிடம் சென்று நிலைமையை எடுத்துச் சொன்னார்.

''வேறு வழி இல்லையென்றால் நான் என் உயிரை மாய்த்துக் கொள்கிறேன்'' என்று கலங்கினார் சுந்தரர்.

''மீண்டும் சென்று சொல்லிப் பார்க்கிறேன்'' என்கிறார் முதியவர். 

மீண்டும் வீட்டுக்கு வந்த அந்த பெரியவரை பரவை கோபத்துடன்

 ''சிவபெருமானை இந்த அல்ப விஷயத்துக்கு இழுத்து அவமதிக்காதீர்கள். அவர் இதற்கெல்லாம் உடன்படுபவர் அல்ல''

''ஓஹோ, அப்படியா. நான் சொல்வதை பரமேஸ்வரன் சொல்வதாக ஏற்றுக் கொள் அம்மா . மறுக்காதே. வேண்டுமானால் அவரையே நீ நேரில் கண்டு கேளம்மா'' என்று முதியவராக தூது வந்த பரமேஸ்வரன் பரவைக்கு காட்சி தந்து அருள்கிறார்.  

''ஈஸ்வரா, தாங்களா ப்ராமண முதியவராக வந்து என்னை சோதித் தது. அடியேன் செய்த பெரும் பிழையை மன்னித்தருளவேண்டும். என் குடிசைக்கு வந்து என்னை ஆசிர்வதித்த உங்கள் சொல்லை மறுப்பேனா. என் தவறை புறக்கணித்து என் மீது கருணை காட்டவேண்டும் தியாகராஜ ப்ரபோ''.

என்று காலில் விழுந்து வணங்கினாள் பரவை .

 ''ஆஹா, என்ன பாக்கியவான் சுந்தரர், உங்களை நள்ளிரவும் பகலும் என்னைத் தேடி அவருக்காக தூது செல்ல வைப்பதற்கு. அவரது பக்திக்கு முன் நான் ஒரு துரும்பு. அவர் திருவடிகளில் வீழ்ந்து என் தவறை மன்னித்து ஏற்றுக் கொள்ள செய்கிறேன்.''

சிவன் மறைந்து விட்டார்.

பரவை சுந்தரரை நோக்கி ஓடுகிறாள். அதற்குள் முதியவர் சுந்தரரை சந்தித்து ஆறுதல் சொல்கிறார்:

''சுந்தரா, இனி நீ பரவை இல்லத்தை நோக்கி செல்லலாம் . உங்கள் இருவரையும் வரவேற்க காத்திருக்கிறாள். ஒருவாறு அவளைச் சமாதானப் படுத்தி விட்டேன் '' 

முதியவரை வணங்கிய சுந்தரர் நிமிர்வதற்குள் பிராமணர் மறைகிறார். சுந்தரர், தனக்கு தூதுவனாக வந்த முதியவர் தியாகராஜரே என அறிந்து நன்றியால் கண்ணீர் வடிக்கிறார். பரவை சுந்தரர் திருவடிகளில் விழுந்து வணங்கி அவரை வரவேற்று தனது தவறுக்கு வருந்துகிறாள். குடும்பம் ஒன்று சேர்ந்தது.

சுந்தரர் சங்கிலியை வேற்றூரில் மணந்தது, திருவாரூர் திரும்பிய அவரையும் சங்கிலியையும் பரவை வெறுத்தது, இணைய மறுத்தது பிறகு சிவனையே தூது செல்ல வைத்து சுந்தரர் பரவையுடன் மீண்டும் இணைந்த செய்தி காட்டுத்தீ போல் அந்த சிறு திருவாரூர் கிராமத்தில் மட்டுமல்ல அண்டை அசல் ஊர்களிலும் பரவியது.

எல்லோரும் இதெல்லாம் கேட்டு ஆச்சரியப்பட இந்த செய்தி ஒருவர் காதில் மட்டும் காய்ச்சிய ஈயம் போல் நுழைந்து அவரை துடிக்க வைத்தது. அவர் ஒரு சிறந்த சிவ பக்தர். சிவனையே மூச்சாகக் கொண்டு வாழ்ந்த ஒரு சிவனடியார்.  

'என்ன அநியாயம் இது.? ஸாக்ஷாத் சிவபெருமானையே வா அந்த சுந்தரர் இவ்வாறு ஏவி அற்பமாக நடத்தினார்? என்னால் இதை ஜீரணிக்க முடியவில்லை...'' என்று நெருப்பை, அனலை மூச்சாக வெளி விட்டார். அவ்வளவு கோபத்துடன் அவர் என்ன செய்தார்?

தொடரும்

koorathaazhvaan

வைணவ விண்ணொளி -  நங்கநல்லூர்  J K  SIVAN கூரத்தாழ்வான்.        

''அருமையான குருவும் அபிமான சிஷ்யனும் ''- 3 

கூரேசருக்கு ஒரே  ஒரு குறை. தனக்கு புத்ர பாக்யம் இல்லையே  என்று.    ஸ்ரீ ரங்கத்தில்  அவரது வாழ்க்கை   எளிமையாக குரு  ஸ்ரீ ராமானுஜருக்கு சேவை செய்வதிலும்    நித்ய   உஞ்சவ்ரத்தியிலுமாக  சென்று கொண்டிருந்தது. ஒருநாள் கொட்டும் மழை நிற்கவில்லை. எனவே கூரேசரால்  உஞ்சவ்ரத்திக்கு வெளியே போக முடியாததால்  அன்று அவருக்கும்  அவர் மனைவிக்கும்  உணவில்லை. துளசி ஜலம் தான் ஆகாரம். அன்றிரவும் வாயு பக்ஷணம் தான் போலும்.   இதில் கூரேசருக்கு வருத்தமே இல்லை. பரம சந்தோஷம். ஆஹா,  இன்று திருவாய் மொழி படிக்க நிறைய நேரம் கிடைத்ததே என்று ஆனந்தம்.!. ஆண்டாளுக்கோ நெஞ்சிலும் வயிற்றிலும் வலி. தனக்கு பசி என்பதற்காக அல்ல,  அருமையான  ஒரு காலத்தில்  ராஜாவாக இருந்த  தன்னுடைய  கணவர்  இப்படி  பட்டினி கிடக்க  நேர்ந்ததே  என்று.!. 

நேரம் ஓடியது.

ஸ்ரீரங்கம் ரங்கநாதர் கோயில் மணி சாயந்தர நைவேத்ய பூஜையை அறிவித்தது. ஆண்டாள் அம்மாள் கண்களில் தாரை தாரையாக கண்ணீர். அவள் மனம் என்ன வேண்டியது தெரியுமா? 

 "ஹே!! ரங்கநாதா உன் பக்தன் இங்கே ஆகாரமின்றி வாட உனக்கு மட்டும் உண்ண மனம் வருகிற தா?" 

ரங்கன் இதை கேட்டு சும்மாவா இருப்பான்?  அன்றிரவு   கோவில் பிரதான பட்டாச்சார்யர் உத்தம நம்பியின் செவியில் ஒரு குரல் ஒலித்தது : 

"உடனே பிரசாதங்களுடன் கூரேசன் வீட்டுக்கு போ. பசியோடு உள்ளான். என் ஆசிகளையும் பிரசாதத்துடன் அனுப்பினேன் என்று சொல்". 

உத்தம நம்பிக்கு உடல் சிலிர்த்தது வியர்க்க விருவிருக்க ஓடினார். மேள தாளங்களுடன் ரங்கனின் நைவேத்ய பிரசாதங்களுடன் அனைவரும் புடை சூழ நள்ளிரவில் கூரேசன் வீட்டுக்கு நடந்தார். வெறும் ஜலம் அருந்தி படுத்திருந்த கூரேசன் திடுக்கிட்டார். உத்தம நம்பி சொன்னதை அவரால் நம்பவே முடியவில்லை. ரங்கனின் கருணை அவரை திக்குமுக்காட வைத்தது. ஆண்டாள் அம்மா மனதில் நன்றியுடன் ரங்கனை வணங்கினாள். 

''இது ரங்கன் அனுப்பியது. அவசியம் நீங்கள் ஏற்றுகொள்ள வேண்டும்" என்றாள். கூரேசன் மனதில் ஒரு ஐயம். இது ஆண்டாளின் வேலையோ? என்று. அவரது கேள்விகளுக்கு விடையாக, தான் ரங்கனிடம் முறையிட்டதை சொன்னாள். 

"ஆண்டாள்,  நீ என்ன காரியம் செய்து விட்டாய் ஒரு கவளம் சோற்றுக்காக அந்த பேர் அருளாளனை சோதிக்கலாமா? "இரவு ரங்கன் கூரேசன் கனவில் தோன்றினான்.

 " கூரேசா! நான் உனக்கு அனுப்பியது வெறும் சோறு மட்டும் அல்ல. உனக்கும் ஆண்டாளுக்கும் பிறக்கப்போகிற இரண்டு குழந்தைகளுக்கான வரப்ரசாதமும் கூட . அவர்கள் எம் குழந்தைகளும் ஆவர். எம்மை அவர்களில் நீங்கள் இருவரும் காண்பீர்"கூரேசர் குதித்து எழுந்தார். 

"அடியே ஆண்டாள், இந்த அதிசயத்தை கேள்" என்று கூரேசர் அவளை எழுப்பி விவரம் சொன்னதில் அவளது சந்தோஷத்தை எழுத எனக்கு வார்த்தை இல்லை. ராமானுஜருக்கு விவரம் சென்றது. ஒரே வருடத்தில் இரு பிள்ளைகள் பிறந்தன. ராமானுஜரே அவர்களுக்கு "வியாச பட்டர்" " பராசர பட்டர்" என நாமகரணம் செய்வித்தார். பிற்காலத்தில் பராசர பட்டரே ராமானுஜரின் வாரிசாக ஸ்ரீ வைஷ்ணவ ஸ்ரீ சம்பிரதாய ஆன்மீக சாம்ராஜ்யத்தை நிலை நிறுத்தியவர்.

ஸ்ரீ ராமானுஜருக்கு வயது ஆகிவிட்டது. ஸ்ரீ வைஷ்ணவம் எங்கும்  வேரூன்றி விட்டது. எண்ணற்ற வைஷ்ணவர்கள் அவரைப்  போற்றினாலும் சில எதிரிகளும் முளைத்தனர். சைவ சமயம் அவரை எதிர்க்காவிட்டாலும் சில சைவர்கள் அவர் வளர்ச்சியில் கவலை கொண்டனர். கங்கைகொண்ட சோழ புரத்தில் ஒரு கிளர்ச்சி. அவருக்கும் ஸ்ரீ வைஷ்ணவத்துக்கும் தீவிர எதிர்ப்பாக அமைந்தது. அந்த காலத்தில்  சோழ தேசத்தை ஆண்ட  சோழ ராஜா குலோத்துங்கன் வம்சத்தில் வந்த  , கிருமி கண்ட சோழன் ஒரு வீர சைவன். தனது ராஜ்யத்தில் வைஷ்ணவத்தை  பூண்டை வேரோடு அழிக்க நினைத்தான். அது ராமானுஜரை அழித்தால் மட்டுமே முடியும். 

"அழைத்து வாருங்கள் அந்த ராமானுஜனை இங்கே" , கட்டளை பிறந்தது. ராமானுஜரை தனது சைவ குருமார்களுடன் விவாதம் செய்ய வைத்து தோற்கடிக்க வேண்டும் வைஷ்ணவத்தை விட்டு சைவத்தை ஏற்க செய்யவேண்டும், மறுத்தால் கொன்றுவிடவேண்டும். இந்த எண்ணம் செய்தியாக கசிந்து சில பக்தர்கள் ராமானுஜரிடன் ஓடினர். எக் காரணம் கொண்டும் நீங்கள் கங்கைகொண்ட சோழபுரம் செல்ல கூடாது. உடனே சோழநாட்டை விட்டு வெளியேறுங்கள்" என்று கெஞ்சினர். அரசனின் ஆட்கள் வந்துவிட்டனர் ராமானுஜரை தேடி. கூரேசர் எப்படியோ ராமானுஜரை சம்மதிக்க வைத்து, தான் அரசனை சந்தித்தார். விரக்தியுடன் ராமானுஜர் சிலருடன் மட்டும் கர்நாடகாவில் மேல் கோட்டையை (திருநாராயணபுரம்) நோக்கி நகர்ந்தார். அங்கு பன்னிரண்டாண்டுகள் அந்த முதியவருக்கு வனவாசம் விதி வசமாகியது. மீண்டும் ஆரம்பத்திலிருந்து ஸ்ரீ வைஷ்ணவத்தை அங்கு பரப்பினார். ஸ்ரீ சம்பத் குமாரன் கோயில் கட்டினார். அவரது விடா முயற்சியில் மேல்கோட்டை ஸ்ரீ ரங்கத்துக்கு அடுத்ததாக சிறந்த ஸ்ரீ வைஷ்ணவ ஸ்தலமாகியது.

Why 32 days in aani month?

ஆனி மாதத்தில் மட்டும் ஏன் 32 நாட்கள் வருகிறது தெரியுமா?

ஆனி மாதத்தில் சூரியன் வடதிசை நோக்கிய பயணமான உத்தராயண காலத்தின் கடைசி மாதாக வருகிறது. மிதுன ராசியில் சூரியன் சஞ்சரிக்கக்கூடிய காலம் என்பதால், இதை மிதுன மாதம், வட மொழியில் ஜேஷ்ட மாத என அழைக்கப்படுகிறது. தமிழ் மாதங்களில் பெரிய மாதமாக இருக்கும் ஆனி மாதத்தில் 32 நாட்கள் இருப்பதைப் பார்க்க முடியும்.

முக்கிய அம்சங்கள்:

ஆனி மாதத்தில் சூரியன் வடதிசை நோக்கிய பயணமான உத்தராயண காலத்தின் கடைசி மாதாக வருகிறது.

மிதுன ராசியில் சூரியன் சஞ்சரிக்கக்கூடிய காலம் என்பதால், இதை மிதுன மாதம், வட மொழியில் ஜேஷ்ட மாத என அழைக்கப்படுகிறது.

தமிழ் மாதங்களில் பெரிய மாதமாக இருக்கும் ஆனி மாதத்தில் 32 நாட்கள் இருப்பதைப் பார்க்க முடியும்.

ஆனி மாதத்தில் மட்டும் ஏன் 32 நாட்கள் வருகிறது தெரியுமா?

ஆங்கில மாதங்களைப் போல, தமிழ் மாதங்கள் சமமாக 30, 31 தேதிகளுடன் இருப்பதில்லை. பங்குனி மாதத்தில் 30 நாட்கள் என்றால், சித்திரை மாதம் 31 நாட்கள் என இருக்கும்.

கார்த்திகை, மார்கழி போன்ற மாதங்களில் 29 நாட்கள் கூட இருக்கும். அதே சமய ஆனி, ஆவணி மாதத்தில் 32 நாட்கள் கொண்டாதாக இருக்கின்றன.

ஆனி மாதம் :

ஆனி மாதத்தில் சூரியன் வடதிசை நோக்கிய பயணமான உத்தராயண காலத்தின் கடைசி மாதாக வருகிறது. நம் நாட்டில் நீண்ட பொழுது கொண்ட மாதமாகவும் ஆனி மாதம் அமைகிறது. கிட்டத்தட்ட 12 மணி நேரம் 38 நிமிடம் வரை கூட பகல் பொழுது நீண்டிருக்கும்.

மிதுன ராசியில் சூரியன் சஞ்சரிக்கக்கூடிய காலம் என்பதால், இதை மிதுன மாதம் என்றும் அழைப்பதுண்டு. வட மொழியில் ஜேஷ்ட மாத என அழைக்கப்படுகிறது. ஜேஷ்டா என்றால் பெரிய அல்லது மூத்தது என்று பொருள்.

இந்த ஆனி மாதம் தேவர்களுக்கு பகல் பொழுதின் இறுதிப் பகுதியாகும். அதாவது தேவர்களுக்கு மாலைப் பொழுதாகவும், மனிதர்களுக்கு ஆனி மாதமாகிறது. இந்த மாதத்தில் 32 நாட்கள் கொண்டுள்ளது.

ஆனியில் 32 நாட்கள் :

தமிழ் மாதங்களில் பெரிய மாதமும் இதுவே. பிற மாதங்களில் இல்லாத வகையில் இந்த ஆனி மாதத்தில் 32 நாட்கள் இருப்பதைப் பார்க்க முடியும்.

ஜோதிடத்தின் படி மிதுன ராசி சற்று பெரிய ராசி என்பதால், இதைக் கடக்க சூரியனுக்கு சற்று கூடுதல் காலம் தேவைப்படுகிறது என்பதால் ஒரு நாள் கூடுகிறது. இதன் காரணமாக இந்த மாதத்தில் பகல் பொழுதின் அளவும் அதிகரிக்கிறது.

ஜேஷ்டாபிஷேகம் விழா:

ஆனி மாதத்தில் வரக்கூடிய கேட்டை நட்சத்திர நாளில் ஜேஷ்டாபிஷேகம் விழா ஆலயங்களில் நடைபெறுவது வழக்கம்.

கேட்டை நட்சத்திரத்திற்கு ஜேஷ்ட நட்சத்திரம் என்ற பெயர் உண்டு.. இந்த நட்சத்திரத்திற்கான அதி தேவதை இந்திரன். தேவர்களின் தலைவன் இந்திரன், தலைமை பொறுப்பினை தக்க வைத்துக் கொள்ளவும், தலைமைப் பொறுபை நிர்வகிக்கும் திறனை புதுப்பித்துக் கொள்ள இறைவனை வழிபட்டு, நன்றி செலுத்தும் விதமாக, ஆனி மாத கேட்டை நட்சத்திரத்தன்று விசேஷ அபிஷேக, ஆராதனை செய்யப்படுகிறது.

ஆனி மூலம் நட்சத்திரம் அரசாளும்:

ஆனி மாதத்தில் மூலம் நட்சத்திரமும், பௌர்ணமியும் பெரும்பாலும் சேர்ந்து வரும். பௌர்ணமி அன்று பிறக்கும் குழந்தை பிரகாசமாகவும், அரசாளும் யோகத்தையும், ஆளுமைத் திறன் பெற்றிருப்பார். அதனால் ஆனி மூலம் அரசாளும் என்ற பழமொழியும் கூறப்படுகிறது.

Amar chitra katha in sanskrit

> https://archive.org/details/amar-chitra-katha-ganga-sanskrit  > https://archive.org/details/amar-chitra-katha-bhagavan-buddhah-sanskrit  > https://archive.org/details/amar-chitra-katha-hanuman-sanskrit  

seeing inside

*சிதாகாச தரிசனம் என்கிற உள்முக* *தரிசனம்*

இதை சிதாகாய தாரணை எனவும் கூறலாம். 

இது தன்னைத்தானே உள்ளே பார்க்கும் [அந்தர்முக] தியானமாகும். 

உள்ளே உள்ள இடைவெளிகளை பார்ப்பது ஆகும். 

ஆனால் இது உடலில் தலையில், வயிற்றில் உள்ள வெற்றுவெளி அல்ல. 

இந்த சிதாகாசம் என்பது உணர்வுகள் இருக்கும் உற்பத்தி ஆகும் சூன்ய பிரதேசம். 

இது ஆக்ஞா சக்கரத்தின் மூலமாக காணக்கூடிய இருண்ட வெளியாகும். 

இதுதான் மனத்தின் தொடர்பை ஏற்படுத்தகூடியது. 

இந்த தொடர்பினால் மனிதன் தன் மனதை அடையவும் உள்மனதை அடையவும் அதையும் மீறி அதற்கப்பால் உள்ள மிக நுண்ணிய உணர்வுள்ள மகா உள்மனதையும் தொடர்புகொள்ள முடியும். 

இந்த நிலையை சிதாகாச தாரணை மூலம் எட்டலாம். 

இது உங்களது உள் உணர்வுகளின் ரகசியங்களையும் மனதின் நிலைகளையும் உள்ளத்தின் நிலைகளையும் தெரிந்துகொள்ள ஓர் அற்புதமான ரகசியத்தை வெளிக்கொணர அமைந்த திறவுகோலாகும். 

இந்த சிதாகாச தரிசன சூட்சுமம். இந்த சாதனையை முடிப்பவர்கள் அரும்பெரும் காட்சிகளை காணக் கூடிய சித்தர்களாக ஆகி விடுவார்கள்.

சிதாகாச தரிசன சாதனை பயிற்சி முறை

அமைதியாக ஓர் ஆசனத்தில் முதுகு தண்டு வளையாமல் நேராக நிமிர்ந்து உட்கார்ந்து கைகளை இரு முழங்கால்கள் மீதோ அல்லது மடியில் ஒன்றின் மேல் ஒன்றாக வைத்து உட்காரவும். 

இவ்வாறு அசையாமல் உட்காரவேண்டும். 

அமைதியாக கண்களை மூடிக் கொண்டு காதில் என்ன சப்தம் கேட்கிறது என கவனிக்க வேண்டும். 

மற்ற சப்தங்கள் கேட்ககூடும். 

இந்த வெளிநிலையில் இருந்து விலகி இனி உடல் அசைவற்று நிச்சலனமாக உட்கார்ந்து இருப்பதை மட்டும் நினைக்க வேண்டும் உணர வேண்டும். 

அமைதியாக உட்கார்ந்து இருப்பதையும் சுவாசம் உடலில் உள்ளே போய் வெளியே வருவதையும் மட்டுமே உணர்ந்து கொண்டு இருக்கவும். 

வேறு எந்த எண்ணமும் இருக்கக் கூடாது. 

நீங்கள் சுவாசம் விட வேண்டும் என்கிற அவசியமில்லை. 

ஆனால் சுவாசம் தன்னிச்சையாக நடந்து கொணடே இருக்கும். 

ஒரு சமயம் உள்ளே அதிக சுவாசம் போகும் வெளிவரும். 

ஒரு சமயம் உள்ளே சுவாசம் குறைந்து வரும். 

உள்ளே வெளியே வந்து போய் கொண்டிருக்கும் அதை அப்படியே கவனித்து வரவும். நீங்கள் சுவாசத்தை இழுக்கவோ வெளியேற்றவோ செய்ய வேண்டாம். இயற்கையாக சுவாசம் அதுவாக உள்ளே போய் வருவதை மட்டும் கவனிக்கவும். 

இப்போது உடல் அசையாமல் இருந்து கொண்டிருப்பதை மட்டும் உணர்ந்து கொண்டிருக்கவும்.

இனி சிதாகாசத்தை உணரவும். 

உங்கள் உள்ளே உள்ள வெளியை, அதாவது சூன்யத்தை இந்த வெளியானது சரீரத்தின் ஒவ்வொரு பகுதியிலும் சரீரம் முழுவதுமே பரவிக் கிடக்கும். 

இது உங்கள் தலையில் உள்ளதோ நெஞ்சில் உள்ள இடைவெளியோ வயிற்றில் உள்ளதோ அல்ல. 

ஆனால் சரீரம் முழுவதும் பரவி இருக்கும் வெளி ஆகும். 

இது ஸ்தூல சூட்சுமத்தில் உள்ள ஒவ்வொரு அணுவிலும் இருக்கும். 

உங்கள் மொத்த உருவத்திலும் இருக்கக் கூடியது இந்த சிதாகாசமாகும். 

இந்த சிதாகாசத்தை பார்த்தல் அல்லது தாரணை அல்லது சிதாகாச உணர்வு என்பது சரீரம் முழுவதுமே உள்ள சிதாகாசத்தை வெளியை சூன்யத்தை உணர்வதாகும். 

இது முதலில் இருண்டு கிடக்கும்.

உங்களது உருவில்லாத அருவத்தை உணரவும். 

இந்த உருவ அருவ தோற்றம் இருண்டே இருக்கும். 

இதன் வண்ணம் அதாவது சிதாகாச வண்ணம் கருமை அல்ல. 

ஆனால் பல வண்ணங்கள் மாறி மாறி வண்ணப் புள்ளிகளாக தோன்றி மறைந்து கொண்டே இருக்கும். 

வண்ண வண்ண நிறங்கள் மாறி மாறி வந்து கொண்டே இருக்கும். தோன்றும் மறையும். 

எதுவும் நிரந்தரமாக நிற்காது. 

இந்த வண்ணத் தோற்றத்தையும் மறைவையும் உன்னிப்பாக கவனித்துக் கொண்டே இருக்கவும். 

அப்போது பல நிறங்கள் உடனே தோன்றி உடனே மறைந்து கொண்டே இருக்கும். 

மணிக்கு மணி நாளுக்கு நாள் அதன் போக்கில் வண்ணங்கள் தோன்றி மறைந்து கொண்டே இருக்கும். 

இந்த சிதாகாசம் என்பது ஓர் அரூபமாகும். 

இவ்வாறு சிதாகாசத்தில் மாறி மாறி வந்து மறையும் நிறங்களை கவனித்து வர வேண்டும். 

இந்த வண்ணங்கள் தான் சரீரத்தில் உள்ள ஜீவசக்திகளின் பிரதிபலிப்புகளாக விளங்குகின்றன. 

இந்த சிதாகாசமானது சரீர முழுவதுமே வியாபித்து இருக்கிறது. 

இந்த சிதாகாசமானது சரீரம் அல்ல. 

ஆனால் சரீரமானது சிதாகாசத்திற்குள் இருக்கிறது. 

மனம் சர்வமும் ஒடுங்கி ஒரு நிலைப்பாட்டு உள்ளே பார்க்கும் போது ஒரு சூன்ய வெளி தோன்றும். அதுவே சிதாகாசம். 

இது சரீரம் முழுவதும் பரவி கிடக்கிறது. 

இவைகளை மானசீகமாக உணர்ந்து வர வேண்டும். 

இவைகளை பயிற்சி செய்யும் போது பலவித ஒளிகளை பல ரூபங்களில் காணலாம்.

இப்போது உங்கள் உணர்வுகளை புருவமத்தியிலே நிறுத்தி வைத்து அங்கேயே கவனமாகப் பார்க்கவும். 

அப்போது உங்கள் மானசீக உருவத்தை அங்கே பார்க்கவும். 

சிந்தனையை சிதாகாசத்தில் வைத்திருக்கும் போது உங்கள் புருவத்தில் ஒரு குகை மாதிரி வட்டத்தில் பார்க்கவும். 

அந்த வழி மிகச் சிறியதாகத் தெரியும். 

இப்போது ஸ்தூல தேகத்தைப் பார்த்து விட்டு, சூட்சும சரீரத்தை காண முயற்சி செய்யவும். 

அப்போது உடலில் ஒரு சிலிர்ப்பு ஏற்படும். 

அப்போது உங்கள் சிதாகாசத்தை கண்டு உணரலாம். 

பல வண்ணங்கள் புள்ளி புள்ளிகளாகதோன்றி உடனே மறையும். 

இப்படியே வண்ணங்கள் வந்து போய் கொண்டே இருக்கும். வினாடிக்கு வினாடி இதன் வேகம் அதிகரிக்கும்.

இதன்பின் நிதானமாக கவனத்துடன் வண்ணங்களில் லயித்து இருக்கவும். 

இப்போது புருவ மத்தியை கவனித்தால் அங்கு குகை போல ஒரு துவாரம் இருக்கும். 

அந்த குகையை பார்த்தால் ஒரே இருட்டாக இருக்கும். 

மேலும் நீங்கள் அதனுள் பிரவேசித்து விட்டால் ஒரே இருட்டு மயமாகத் தான் உணர்வீர்கள். 

இருட்டில் போய்கொண்டே இருப்பதை உணர்வீர்கள். 

அதுதான் சிதாகாசம். 

இப்போது ஓம் ஓம்என 7 தடவை மனதில் உச்சரிக்கவும். 

இந்த நிலையில் உங்களை சுற்றி ஓர் இருண்ட பிரதேசம் இருப்பதை உணர்வீர்கள். 

உங்கள் உடலானது மின்மினி போல் விட்டு விட்டு சிறிய துகள்களாக பிரகாசித்து மறையும். 

இதன் பின் நிதானமாக வெளியே வரவும். 

நீங்கள் உட்கார்ந்து இருப்பதையும் சுவாசம் விடுவதையும் உணரவும். 

இப்படியாக நிதானமாகவும் பொறுமையுடனும் இப்பயிற்சியை செய்து வந்தால் இதனுடைய அருமையான பலன்களை உணர முடியும். 

இந்த சிதாகாச தரிசனம் கிடைத்து விட்டால் நீங்கள் ஒரு பெரிய சாதகராக ஆகிவிடலாம்.

இதுதான் பிண்டத்தில் அண்டம் எனும் அண்டவெளிபோல் சிதாகாசவெளி என்பது ஆகும். 

அமைதியாக உட்கார்ந்து கண்களை மூடி புருவமத்தியில் பார்வையை வைத்து அதன் காட்சிகளை பார்த்துக் கொண்டே இருக்க வேண்டும். 

அதே சமயத்தில் கேசரி முத்திரையில் இருந்து கொண்டு உஜ்ஜயி பிராணயாமம் செய்து கொண்டே உள்வெளி ஜோதியை பல வர்ணத் துகள்களாக பார்க்கலாம். 

இதன் பலன்கள் மிக அற்புதமானவை. 

உங்கள் உடலின் ஒவ்வொரு அணுவும் புதுப்பிக்கப்பட்டது போல அற்புதமாக இயங்கும். 

நோயற்ற வாழ்வுடன், நினைத்ததை முடிக்கும் வலிமையும் உண்டாகும்.

Children singing Thevaram pidi athan uru umai

On the holy day of Mahashivratri 7 feb 25

a mini Thevaram slot was allocated for the children at Dharumapuram adheenam , T Nagar Chennai.

Naalvar vanakkam & pidi athan uru umai Thevaram 

https://youtu.be/eU-n3a_Gktc?feature=shared

Surrender to guru - Spiritual story

பரிபூரண சரணாகதி.....!!!

ஒருசமயம் ராமானுஜர், ஸ்ரீரங்கத்தில் 'கிருஷ்ணாவதாரம்' பற்றி தாம் செய்த உபன்யாசத்தில் கிருஷ்ணன், சலவைத் தொழிலாளியிடம், சலவை செய்த தமது துணிகளைக் கேட்டபோது, அவன் தர மறுத்ததாகக் கூறினார்!

அன்றிரவு, ஒரு சலவைத் தொழிலாளி ராமானுஜரிடம் வந்து, கிருஷ்ணனுக்கு சலவை செய்த துணிகளைத் தர மாட்டேன் எனக் கூறிய அந்த சலவைத் தொழிலாளிக்காக நான் மன்னிப்புக் கேட்டுக் கொள்கிறேன். அதற்காக ரங்கநாதரின் துணிகளை இனி, நானே துவைத்துத் தருகிறேன்" எனக் கூறினான்.

அப்படியே செய்" எனக் கூறினார் ராமானுஜர்!

அந்த சலவைத் தொழிலாளியும் அடுத்த நாள் முதல் ரங்கநாதரின் துணிகளை வாங்கிச் சென்று பளிச்செனத் துவைத்து, ராமானுஜரிடம் காட்டி, பிறகு கோயிலில் கொடுத்து வந்தான். ராமானுஜரும் அவனை மனமாறப் பாராட்டுவார்.

ஒரு நாள் அவன் ராமானுஜரிடம், நீங்கதான் என்னைப் பாராட்டறீங்க… ஆனால் ரங்கநாதர் பாராட்டலியே" என்றான்.

அது கேட்டு ராமானுஜர் அவனை ரங்கநாதரிடம் அழைத்துச் சென்று, உங்களுக்காக இவன் தினமும் சிரத்தையாக, துணிகளைத் துவைத்துக் கொண்டு வந்து கொடுக்கிறான்! ஒருநாள் அவனிடம் பேசினால்தான் என்ன?" எனக் கேட்டார்.

உடனே ரங்கநாதர் அவனிடம், உனக்கு என்ன வேண்டும் கேள்?" என்றார்.

சாமி, கிருஷ்ணாவதாரத்திலே, உங்களுக்கு துவைத்த துணிகளைத் தர மாட்டேன்னு சொன்னானே… அவனை மன்னித்து அவனுக்கு நீங்கள் முக்தி அளிக்க வேண்டும்!" என்றான்.

அவனை மன்னித்து விட்டேன். அப்பொழுதே அந்த விஷயத்தை மறந்தும் விட்டேன்" என்றார் ரங்கநாதர்.

இதைக் கேட்டுக்கொண்டிருந்த ராமானுஜர் கிருஷ்ணாவதாரத்தில் தவறு செய்த ஒருவனுக்காக முக்தி கேட்டியே, உனக்காக நீ ஏன் ஒண்ணுமே கேட்கலே" எனக் கேட்டார்.

அதற்கு அந்தச் சலவைத் தொழிலாளி, அதை நீங்க பார்த்துக்குவீங்க சாமி" என்றான். இதனைக் கேட்ட ராமானுஜர், மனம் நெகிழ்ந்து அவனை ஆசீர்வாதம் செய்தார்.

உண்மையான பக்தர்கள் மற்றவர்களைப் பற்றித் தான் கவலைப்படுவார்கள். தம்மைப் பற்றி நினைப்பதில்லை. அதை குருவிடம் விட்டு விடுவார்கள்

Samsara is not real

*Jivatvam is mithyā - References from the Veda and Vedavyasa*

In Vedanta, the jiva is an appearance, being a product of ignorance. Brahman, the only Pure Consciousness alone appears as the jiva out of ignorance. When the due process of shravana, etc. is carried out, the truth emerges and the jiva-aspirant realizes that he was never ever bound and is ever free. Here are some references where the jiva bhāva is stated to be a superimposition and not absolutely real:

The Bhagavatam, annotating the famous Dvā suparṇā mantra of the Mundakopanishat says:

https://satsangdhara.net/bhp/sam11-11.htm

आत्मानमन्यं च स वेद विद्वान्

अपिप्पलादो न तु पिप्पलादः ।

योऽविद्यया युक् स तु नित्यबद्धो

विद्यामयो यः स तु *नित्यमुक्तः* ॥ ७ ॥

The one who realizes himself as the bird that does not eat — he is the wise one, the one who does not enjoy karma-phala. One with ignorance is always bound (nitya-baddha), due to avidyā, the one with knowledge is ever-free *(nitya-mukta)*. This shows that the jiva is in truth is never bound at all. Samsara, being an appearance, is annulled by right knowledge, as the above Bhagavatam verse says: vidyāmaya: nityamukta:. Vidya puts an end to the wrong notion that one is a jiva.   

There are many references across the Upanishads and the Bhagavatam, etc. that say that the samsara is not real, it's only an appearance/erroneous notion, like a dream, etc. which mean that jivatvam is not native to the Atman. Below are some references where the term jivatvam is directly available:   

योगशिखोपनिषत् Yogashikhopanishat:

चैतनस्यैकरूपत्वाद्भेदो युक्तो न कर्हिचित् । 

जीवत्वं च तथा ज्ञेयं रज्ज्वां सर्पग्रहो यथा ॥ ४.१॥ 

रज्ज्वज्ञानात्क्षणेनैव यद्वद्रज्जुर्हि सर्पिणी ।

भाति तद्वच्चितिः साक्षाद्विश्वाकारेण केवला ॥ २॥

Since Consciousness is one nature alone, there can't be any distinctions in it like jiva-Ishwara, etc. Hence jivatvam is to be known as a superimposition, an error of perceiving a serpent in a rope. Just as the rope ignorance quickly projects the snake cognition, so too the Pure consciousness, out of ignorance, appears as the variegated world, in which jiva/iivatva too is contained.  

योगशिखोपनिषत्सु चतुर्थोऽध्याय: -

यद्वन्मृदि घटभ्रान्तिः शुक्तौ हि रजतस्थितिः । 

तद्वद्ब्र्ह्मणि जीवत्वं वीक्षमाणेविनश्यति ॥१३॥

  Just as the illusion of a pot exists in clay, and the appearance of silver is imagined in mother-of-pearl,

In the same way, the notion of jīva-hood (individuality) in Brahman vanishes upon inquiry.  

यथा मृदि घटो नाम कनके कुण्डलाभिधा । 

शुक्तौ हि रजतख्यातिर्जीवशब्दस्तथा परे ॥१४॥

  As the name "pot" is merely a designation for form in clay, and "earring" a name for form in gold,

As the appearance of silver is imagined in nacre (mother-of-pearl) — so too is the term jīva merely a label upon the Supreme.

The above statements of this Upanishad on clay and gold are there in the Chandogya Upanishad, 6th chapter. The Advaitic interpretation thereof alone is endorsed by the Yogashikhopanishat. 

परिव्राट् उपनिषद् (नारदपरिव्राजक)/उपदेशः ६ 

स्पृष्ट इति चेन्न । जीवाभिमानेन क्षेत्राभिमानः । शरीराभिमानेन जीवत्वम् । जीवत्वं घटाकाशमहाकाशवद्व्यवधानेऽस्ति । व्यवधानवशादेव हंसः सोऽहमिति..

The Parivrāt upanishad (Narada parivrajaka upanishad) says: it is due to jiva abhimāna does one have identification with the body-mind complex. The body identity is what is jivatvam. The infinite space alone appears as the pot-space. Space is non-differentiated. 

श्रीरामहृदयम् Adhyatma Rāmāyanam:

साभासबुद्धेः कर्तृत्वमविच्छिन्नेऽविकारिणि। 

साक्षिण्यारोप्यते भ्रान्त्या जीवत्वं च तथाऽबुधैः ॥ ४ ॥ 

आभासस्तु मृषाबुद्धिरविद्याकार्यमुच्यते। अविच्छिन्नं तु...

Doership, kartrutvam, belongs to the reflected consciousness in the intellect. This is wrongly superimposed on the Pure Witness consciousness, so also the idea of being a jiva. Therefore jivatva is not real.    

स्कन्दपुराणम्/खण्डः ३ (ब्रह्मखण्डः)/ब्रह्मोत्तर खण्डः/अध्यायः १

सर्वोपनिषदात्मना ॥ लेभिरे मुनयः सर्वे परं ब्रह्म निरामयम्॥१३॥ 

नमस्कारेण जीवत्वं शिवेऽत्र परमात्मनि ॥ 

ऐक्यं गतमतो मंत्रः परब्रह्ममयो ह्यसौ ॥ १४ ॥ भवपाशनिबद्धानां...

The Skanda purana says: By absolute devotion/surrender to Shiva, the jivatva merges into/with Shiva. This shows that jivatva is not a real attribute of the jiva/Atman.  

Here is a composition of Sri Sadashiva Brahmendra (17th Century) on the various analogies for Jivatvam: 

https://sadasivabrahmendra.blogspot.com/2018/08/tadvat-jivatvam-raga-kiravani-talam-adi.html  

ओम् तत् सत्