only dharma will come till end-Sanskrit subhashitam

💐🍀🌸🌷💐🍀🌸🌷

*धनानि भूमौ, पशवः हि गोष्ठे, नारि गृहद्वारि, जनाः श्मशाने !*

*देहश्चितायाम् , परलोक मार्गे, धर्मानुगो गच्छति जीवः एकः !!*

शरीर शांत होने पर धन सम्पदा भूमि पर ही पड़ी रह जाती है, पशु अस्तबल में रह जाते हैं [वर्तमान संदर्भ में मोटर गाडियाँ], पत्नि घर के द्वार तक साथ देती है, बंधुजन श्मशान तक साथ चलते हैं और अपनी स्वयं की देह चित्ता तक ही साथ देती है । तत्पश्चात परलोक मार्ग पर जीव को अकेला ही जाना होता है । केवल धर्म ही उसका अनुगमन करता हुआ चलता है । 

🙏🏻💐🙏🏻 *आपका आज का दिन परम् प्रसन्नता से परिपूर्ण रहे, ऐसी शुभकामना *🙏🏻💐🌺🌸🌷💐🌺🌸🌷💐🌺🌸

True remedy - Spiritual story

உண்மையான பரிகாரம் (Remedy) எது?

எல்லா பரிகாரமும் செஞ்சிட்டோம் ஒன்னும் பிரயோஜனம் இல்லை.

🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅

எதுவும் நடக்கலே.. இதுக்கு மேல என்ன செய்றதுன்னே புரியலே" –ன்று பல நேரங்களில் ஜோதிட ஆலோசனைகளின் பேரிலும் அல்லது தோஷங்களுக்காக பரிகாரம் செய்பவர்கள் மனதிலும் தோன்றும் விரக்தி இது.

அவர்களுக்கு மட்டுமல்ல பரிகாரம் என்றால் உண்மையில் என்ன என்று தெரி(புரி)யாதவர்களுக்காகவும் தான் இந்தக் கதை! படிப்பதோடு நின்றுவிடாமல் இது உணர்த்தும் நீதியை மறக்காமல் பின்பற்றி பலனடைவோமாக.

ஒரு பரிகாரத் தலத்தில் பரிகாரம் செய்ய வரிசையில் காத்திருக்கும் பக்தர்கள் அறியாமல் செய்த தவறுக்கு சகல வல்லமை படைத்த மன்னன் செய்த பிராயச்சித்தம் என்ன?

ஒரு ராஜா காட்டுக்கு வேட்டையாட சென்றார். நேரம் போனது தெரியாமல் வேட்டையாடிக்கொண்டிருக்கும்போது மாலை நேரம் வந்து எங்கும் இருள் கவ்வத் தொடங்கிவிட்டது.

அப்போது தூரத்தில் தெரிந்த ஒரு மரத்தின் மீது ஏதோ ஒரு மிருகம் அமர்ந்திருப்பதை போல இருந்தது. மிகப் பெரிய உருவமாக இருந்தபடியால் ஏதேனும் கொடிய மிருகமாகத் தான் இருக்கவேண்டும் என்று கருதி, வில்லில் அம்பைப் பூட்டி மரத்தை நோக்கி பாணத்தை செலுத்தினான்.

அடுத்த சில வினாடிகளில் மரத்தின் மீதிருந்து "ஐயோ அம்மா" என்ற குரல் கேட்டது.

ஏதோ ஒரு மிருகத்தின் ஓலம் கேட்கும் என்று எதிர்பார்த்தால் இப்படி மனிதனின் ஓலம் கேட்கிறதே -  யாரையோ தவறுதலாக கொன்றுவிட்டோமோ என்று அஞ்சி மரத்தை நோக்கி விரைந்தான்.

அங்கு சென்று பார்த்தால் பதினாறு வயதையொத்த சிறுவன் ஒருவன் இவரின் அம்புக்கு பலியாகி வீழ்ந்து கிடந்தான்.

"இப்படி ஒரு விபரீதம் நிகழ்ந்துவிட்டதே" என்று பதைபதைத்த அரசன், உடனே காவலாளிகளை கூப்பிட்டு, "இவன் பெற்றோர் அருகே தான் எங்காவது இருக்கவேண்டும். உடனே கண்டுபிடித்து அழைத்து வாருங்கள்" என்று கட்டளையிட்டான்.

வீரர்கள் நாலாபக்கமும் விரைந்தனர்.

கடைசியில் ஒரு விறகுவெட்டி தம்பதியினரை அழைத்து வந்தனர்.

"இவர்கள் தான் அந்த பாலகனின் பெற்றோர். காட்டில் விறகு வெட்டி பிழைப்பது தான் இவர்கள் தொழில்" என்று மன்னனிடம் கூறினார்கள்.

மன்னன் அவர்களிடம் நடந்ததைக் கூறி, "என்னை மன்னித்துவிடுங்கள். நான் வேண்டுமென்று உங்கள் மகனை கொல்லவில்லை. அறியாமல் நடந்த தவறு இது. போதிய வெளிச்சம் இல்லாததாலும் தூரத்திலிருந்து அம்பெய்ததாலும் மரத்தின் மீதிருந்தது ஏதோ ஒரு விலங்கு என்று எண்ணிவிட்டேன்."

தான் சொன்னதைக் கேட்டு அவர்கள் சமாதானாகவில்லை என்று யூகித்துக்கொண்டான்.

அடுத்தநொடி கைதட்டி தனது காவலர்களை அழைத்தவன் இரண்டு பெரிய தட்டுக்கள் கொண்டு வருமாறு கட்டளையிட்டான்.

அருகே நின்றுகொண்டிருந்த அமைச்சரிடம், இரண்டு தட்டுக்களை அவர்கள் முன்பு வைக்கச் சொன்னான்.

தட்டுக்கள் வைக்கப்பட்டபிறகு அதில் ஒரு தட்டில் பொற்காசுகளை கொட்டி தான் அணிந்திருந்த விலைமதிப்பற்ற ஆபரணங்கள் நகைகள், நவரத்தின மாலை, முத்தாரம் என அனைத்தையும் வைத்தான். பின்னர் தன் இடுப்பிலிருந்த உடைவாளை உருவி, அதை மற்றொரு தட்டில் வைத்தான்.

"மக்களை காக்கவேண்டிய நானே எனது குடிமகன் ஒருவன் உயிரிழக்க காரணமாகிவிட்டேன். நான் தண்டிக்கப்படவேண்டியவன். பாதிக்கப்பட்ட உங்களிடமே தீர்ப்பை கூறும் வேலையை விட்டுவிடுகிறேன். நான் செய்த தவறுக்கு பிராயச்சித்தம் (பரிகாரம்) இது தான். இதோ ஒரு தட்டு நிறைய பொற்காசுகள் விலைமதிப்பற்ற ஆபரணங்களும் இருக்கின்றன.

அவற்றை எடுத்துக்கொண்டு என்னை மன்னியுங்கள். அப்படி மன்னிக்க விருப்பம் இல்லை என்றால், மற்றொரு தட்டில் இருக்கும் உடைவாளை எடுத்து என்னை வெட்டி வீழ்த்தி உங்கள் மகனைக் கொன்றதற்கு பழி தீர்த்துக்கொள்ளுங்கள்.." என்று தனது கிரீடத்தை கழற்றி மந்திரியிடம் கொடுத்து இந்த பெற்றோர் முன்பு மண்டியிட்டு அமர்ந்தான் அரசன்.

உடன் வந்த காவலர்களுக்கும் மந்திரி பிரதானிகளும் நடப்பதை பார்த்து திகைத்துப் போய் நின்றனர்.

அந்த விறகுவெட்டி நம் மன்னனை வெட்டிவிட்டால் என்ன செய்வது? மக்களுக்கும் மகாராணியாருக்கும் என்ன பதில் சொல்வது செய்வதறியாது திகைத்துப் போய் நின்றனர்.

சில நிமிடங்கள் மௌனத்திற்கு பிறகு விறகுவெட்டி பேச ஆரம்பித்தான். "ஒன்று நான் இந்த ஆபரணங்களையும் பொற்காசுகளையும் எடுத்துக்கொள்ளவேண்டும். அல்லது மன்னரை கொல்ல வேண்டும்… அப்படித்தானே?

நான் எதைச் செய்யப் போகிறேன் என்று அறிந்துகொள்ள அனைவரும் படபடப்புடன் காத்திருக்கிறீர்கள் சரி தானே? நான் விரும்புவது இந்த பொற்காசுகளையோ ஆபரணங்களையோ அல்ல என் மகனே போய்விட்டபிறகு இவற்றை வைத்து நான் என்ன செய்யப்போகிறேன்..?"

"ஐயோ அப்படியென்றால் இவன் மன்னரை கொல்லப்போகிறான் போலிருக்கிறதே…" எல்லாரும் வெடவெடத்து போனார்கள்.

விறகுவெட்டி தொடர்ந்தான் "நீங்கள் நினைப்பது போல நான் மன்னரைக் கொல்ல விரும்பவில்லை. அவர் அளிக்கும் பொன்பொருளையும் விரும்பவில்லை. நான் விரும்பியது எதுவோ அது கிடைத்துவிட்டது. தான் செய்த தவறு குறித்து மன்னர் மனம்வருந்தவேண்டும் என்று விரும்பினேன்.

அவரோ வருந்திக் கண்ணீர் விட்டதோடு பெருந்தன்மையாக தனது உயிரையும் பதிலுக்கு தியாகம் செய்ய துணிந்துவிட்டார். அது ஒன்றே எனக்கு போதும்.

மன்னரை தண்டிப்பதால் என் மகன் எனக்கு மீண்டும் கிடைக்கப்போவதில்லை. ஆனால், இந்த நாடு ஒரு நல்ல மன்னனை இழந்துவிடும். நான் அப்படி செய்தால் என் மகனின் ஆன்மாவே என்னை மன்னிக்காது.

அதே நேரம் நான் பொன்னையும் பொருளையும் பெற்றுக்கொண்டால் என் மகனின் உயிருக்கு நான் விலைபேசியது போலாகிவிடும். மன்னர் தான் செய்த தவறுக்கு உளப்பூர்வமாக மனம் வருந்தி சிந்திய கண்ணீரே போதுமானது எங்களுக்கு வேறு எதுவும் வேண்டாம்" என்று கூறி தன் மனைவியை அழைத்துக்கொண்டு தன் வழியே போய்விட்டான் விறகுவெட்டி.

ஒரு விறகுவெட்டிக்கு இப்படி ஒரு பெருந்தன்மையா, இப்படி ஒரு ஞானமா என்று வியந்துபோனார்கள் அனைவரும்.

அந்த மன்னன் தான் நாம்.

நாம் செய்யும் பாவங்கள் தான் அந்த கொலை.

அந்த விறகுவெட்டி தான் இறைவன்.

திருப்பைஞ்ஞீலியில் பரிகாரம் செய்ய காத்திருக்கும் மக்கள்

இப்போது புரிகிறதா எப்படிப்பட்ட மனதுடன் பரிகாரம் செய்யவேண்டும் என்று. இப்படி செய்யும் பரிகாரங்கள் தான் பலனளிக்கும்.

ஒரு பரிகாரத்தை எதற்கு செய்கிறோம் என்றே தெரியாமல் அதை இன்று பலர் செய்வது தான் வேடிக்கை. பரிகாரம் என்பது ஒரு உபாயம் அவ்வளவே. அதுவே இறுதியானது அல்ல.

நாம் செய்யும் பரிகாரங்களை எல்லாம் இறைவன் ஏற்றுக்கொள்ளவேண்டும் என்ற அவசியம் அவனுக்கில்லை. ஆனால், நாம் என்ன நினைத்து பாவமன்னிப்பு கேட்கிறோம், அதற்கு ஈடாக என்ன பிராயச்சித்தம் செய்கிறோம் என்பது இங்கே மிகவும் முக்கியம்.

நீங்கள் எந்திரத்தனமாக செய்யும் எந்த பரிகாரமும் பலன் தரவே தராது.

நீங்கள் எத்தனை கோடிகள் கொட்டிக்கொடுத்தாலும் சரி எத்தனை லட்சங்களுக்கு திருப்பணிகள் செய்தாலும் சரி

செய்த பாவத்திற்கு மனம்திருந்தி கண்ணீர்விட்டு மன்னிப்பு கேட்டாலொழிய உங்களுக்கு பாவமன்னிப்பு (பரிகாரம்) என்பது கிடையாது.

அடுத்த முறை என்ன பரிகாரம் செய்தாலும், நாம் செய்த குற்றத்திற்கு (பாவத்திற்கு) பிராயச்சித்தமாகத் தான் இதை செய்கிறோம் என்று உணர்ந்து கடந்தகால / முன்ஜென்ம தவறுக்கு வருந்தி  கண்ணீர் விட்டு பாவமன்னிப்பு கேட்கும் ஒருவர் எந்த மனநிலையில் இருப்பாரோ அதே மனநிலையில்தான்  ஒருவர் பரிகாரம் செய்யவேண்டும்.

மேற்கூறிய மன்னன் அந்த விறகுவெட்டி முன்பு தன்னை ஒப்படைத்த மனநிலையில் இருந்து பரிகாரம் செய்து பாருங்கள் உடனடி பலன் நிச்சயம்!. திருச்சிற்றம்பலம்.

---------------------------------------

Simple sentences Sanskrit to Telugu

अदादि प्रकरणस्य कतिचन /केचन  धातवः అదాది ప్రకరణస్య కతిచన/కేచన ధాతవః

सः/ सा / भवान् अत्ति అతడు/ ఆమె/ నీవు తినుచున్నాడు/ది/వు

अहम् अद्मि నేను తినుచున్నాను

सः/ सा / भवान्  अस्तिఅతడు/ఆమె/నీవు ఉన్నాడు/ది/వు

अहम् अस्मि నేను ఉన్నాను

सः/ सा/भवान्  आस्ते అతడు/ఆమె /నీవు  కూర్చొనుచున్నాడు/ది/వు

अहम् आसे నేను కూర్చొనుచున్నాను

सः /सा /भवान् अधीते అతడు/ఆమె/నీవు  చదువుచున్నాడు/ది/వు

अहम् अधीये నేను చదువుచున్నాను

सः / सा/ भवान् एति అతడు/ఆమె/నీవు వెళ్ళుచున్నాడు/ది/వు

अहम् एमि నేను వెళ్ళుచున్నాను

 

सः / सा/भवान्  ऊर्णौति/ऊर्णोति అతడు/ఆమె/నీవు  మూసివేయుచున్నాడు/ది/వు/కప్పుకొనుచున్నాడు/ది/వు

अहम् ऊर्णौमि /ऊर्णोमि నేను మూయుచున్నాను /కప్పుకొనుచున్నాను

सः/ सा/भवान्  ख्याति చెప్పుచున్నాడు/ది/వు

अहं ख्यामि నేను చెప్పుచున్నాను

सः / सा / भवान्  दाति అతడు/ఆమె/నీవు  కోయుచున్నాడు/ది/వు

अहं दामि నేను కోయుచున్నాను

सः /सा/ भवान्  देग्धि అతడు/ఆమె/నీవు  పెరుగుచున్నాడు/ది/వు

अहं देह्मि నేను పెరుగుచున్నాను

सः/ सा/ भवान् दोग्धि అతడు/ఆమె/నీవు  పాలుపిండుచున్నాడు/ది/వు

अहं दोह्मि నేను పాలుపిండుచున్నాను

सः / सा / भवान् द्राति అతడు/ఆమె/నీవు  పారిపోవుచున్నాడు/ది/వు, కుటిలం

 చేయుచున్నాడు/ది/వు

अहं द्रामि నేను పారిపోవుచున్నాను/కుటిలం చేయుచున్నాను 

सः /सा/भवान् पाति అతడు/ఆమె/నీవు కాపాడుచున్నాడు/ది/వు

अहं पामि నేను కాపాడుచున్నాను

सः / सा/भवान् प्साति అతడు/ఆమె/నీవు తినుచున్నాడు/ది/వు

अहं प्सामि నేను తినుచున్నాను

सः / सा / भवान्  ब्रवीति అతడు/ఆమె/నీవు చెప్పుచున్నాడు/ది/వు

अहं ब्रवीमि నేను చెప్పుచున్నాను

सः /सा/ भवान् यातिఅతడు/ఆమె/నీవు వెల్లుచున్నాడు/ది/వు, పొందుచున్నాడు/ది/వు

अहं यामि నేను వెల్లుచున్నాను/పొందుచున్నాను

सः/ सा/भवान् यौतिఅతడు/ఆమె/నీవు 

 కలుపుచున్నాడు/ది/వు, వేరుచేయున్నాడు/ది/వు

अहं यौमि నేను కలుపుచున్నాను/వేరుచేయుచున్నాను

सः/ सा भवान्  राति అతడు/ఆమె/నీవు  ఇచ్చుచున్నాడు/ది/వు

अहं रामि నేను ఇచ్చుచున్నాను

सः/ सा/भवान् रोदितिఅతడు/ఆమె/నీవు ఏడుస్తున్నాడు/ది/వు

अहं रोदिमि నేను ఏడుస్తున్నాను

सः /सा/भवान्  लाति అతడు/ఆమె/నీవు  తీసుకొనుచున్నాడు/ది/వు

अहं लामि నేను తీసుకొనుచున్నాను

सः/ सा/भवान् लेढि అతడు/ఆమె/నీవు  నాకుచున్నాడు/ది/వు

अहं लेह्मि నేను నాకుచున్నాను

सः/ सा भवान्  वाति అతడు/ఆమె/నీవు వెల్లుచున్నాడు/ది/వు, వీస్తున్నాడు/ది/వు వాసనచూస్తున్నాడు/ది/వు

अहं वामि నేను  వెల్లుచున్నాను/వీస్తున్నాను/వాసనచూస్తున్నాను

सः/ सा भवान् वेद /वेत्ति అతడు/ఆమె/నీవు  తెలుసుకొనుచున్నాడు/ది/వు

अहं वेद/वेद्मि నేను తెలుసుకొనుచున్నాను

सः/ सा भवान् शास्ति అతడు/ఆమె/నీవు  పరిపాలిస్తున్నాడు/ది/వు

अहं शास्मि నేను పరిపాలించుచున్నాను

सः / सा / भवान् शेते అతడు/ఆమె/నీవు  పడుకొనుచున్నాడు/ది/వు

अहं शये నేను పడుకొనుచున్నాను

सः/ सा /भवान्  श्राति అతడు/ఆమె/నీవు వండుచున్నాడు/ది/వు

अहं श्रामि నేను వండుచున్నాను

सः/ सा/भवान्  स्नाति అతడు/ఆమె/నీవు స్నానం చేయుచున్నాడు/ది

अहं स्नामि నేను స్నానం చేయుచున్నాను

सः/  सा / भवान्  स्वपिति అతడు/ఆమె/నీవు పడుకొనుచున్నాడు/ది/వు

अहं स्वपिमि నేను పడుకొనుచున్నాను

सः/ सा भवान् हन्ति అతడు/ ఆమె/నీవు చంపుచున్నాడు/ది/వు

अहं हन्मि నేను చంపుచున్నాను

Chinmay Sanskrit lad

https://youtu.be/oY4KbRfc-_c

Like n subscribe

जयतु संस्कृतम्।।।

Sanskrit puzzle

|| *ॐ* ||

   " *सुभाषितरसास्वादः* "

     " *प्रहेलिकाः* " ( २७३ )

--------------------------------------------------------------------------------------

    *श्लोक*---

   " शतशतहस्तः  शतशतपादः , तृणमिववर्णश्चरणप्राशः ।

    अशनं , वसनं , छाया , वित्तम् , सकलं  सकलं  मत्तः प्राप्तम् ।।

---------------------------------------------------------------------------------------

   *अर्थ*----

    मुझे  सौ  सौ  हाथ  है  और  सौ  सौ  पैर  है ।  घास  के  जैसा  मेरा  वर्ण  है  और  घास  मेरे  चरणों  में  रहती  है ।  भोजन , वस्त्र,  छाया  और  धन  आप  लोगों  को  मुझसे  ही  प्राप्त  होता  है ।

   तो  मैं  कौन हूँ  ?

---------------------------------------------------------------------------------------

   *गूढ़ार्थ* -----

 ब्रूहि त्वं ब्राह्मी 🙂  

---------------------------------------------------------------------------------------

*卐卐ॐॐ卐卐*

---------------------------------------------------------------------------------------

डाॅ.  वर्षा  प्रकाश  टोणगांवकर 

पुणे  /  नागपुर   महाराष्ट्र 

-------------------------------------------

🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁

Good people also get punished by wicked company-Sanskrit subhashitam

💐🍀🌸🌺💐🍀🌸🌺

*असन्त्यागात् पापकृतामपापांस्तुल्यो दण्डः स्पृशते मिश्रभावात्।*

*शुष्केणार्दंदह्यते मिश्रभावात्तस्मात् पापैः सह सन्धि नकुर्य्यात् ॥*

 भावार्थ : दुर्जनों की संगति के कारण निरपराधी भी उन्हीं के समान दंड पाते है ; जैसे सुखी लकड़ियों के साथ गीली भी जल जाती है। इसलिए दुर्जनों का साथ मैत्री नहीं करनी चाहिए।

🙏🏻💐🙏🏻 *आपका आज का दिन परम् प्रसन्नता से परिपूर्ण रहे, ऐसी शुभकामना *🙏🏻💐🌺🌸🌷💐🌺🌸🌷💐🌺🌸

password problem-joke

😅🖥PASSWORD PROBLEMS :

  

WINDOWS:   Please enter your new password.

 

USER: cabbage 

 

WINDOWS:   Sorry, the password must be more than 8 characters. 

  

USER:   boiled cabbage 

 

WINDOWS:   Sorry, the password must contain 1 numerical character. 

    

☝🏼USER: 1 boiled cabbage 

WINDOWS:   😟Sorry, the password cannot have blank spaces. 

USER:  50bloodyboiledcabbages🥦

WINDOWS:   Sorry, the password must contain at least one uppercase character. 

USER: 50BLOODYboiledcabbages 

WINDOWS:   Sorry, the password cannot use more than one uppercase character consecutively. 

USER:   50BloodyBoiledCabbagesYouStupidIdiotGiveMeAccessNow! 

WINDOWS:   Sorry, the password cannot contain punctuation. 

USER :  IWillHuntYouDown50BloodyBoiledCabbagesYouStupidIdiotGiveMeAccessNow

🖥WINDOWS:   Sorry, that password is already in use.😂😂😂

Good morning 🌤

Radha damodara Dhyanam - Sanskrit sloka

श्रीराधादामोदरध्यानम्

******

(१)

विश्वब्रह्माण्डकान्तौ सुरमुनिविनुतौ  पापतापादिनिघ्नौ

ब्रह्मानन्दस्वरूपौ निखिलजनपती सर्वजीवस्य बन्धू।

मोक्षस्थानाधिनाथौ शमनभयहरौ गोपगोपीप्रपूज्यौ

राधादामोदरौ तौ भजकसुखकरौ रक्षतां नौमि नित्यम्।।

(२)

वृन्दारण्यस्य सारौ नटगुणभरितौ गोपदेशस्य चन्द्रौ

कालिन्दीतोयलीलौ नवरसरसितौ  रासलीलाप्रवीणौ।

नानाक्रीडातिदक्षौ निधुवनरसिकौ कुञ्जपुञ्जश्रितौ यौ

राधादामोदरौ तौ भजकसुखकरौ रक्षतां नौमि नित्यम्।।

                  (व्रजकिशोरः)

Sanskrit subhashitam

|| ॐ ||

   " सुभाषितरसास्वादः "

---------------------------------------------------------------------------------------

   " प्राज्ञनीति " ( २७१ )

-------------------------------------------------------------------------------------

    श्लोक---

  " मीनः स्नानरतः फणी  पवनभुङ्म मेषस्तु  पर्णाशनो 

     नीराशः  खलु  चातकः प्रतिदिनं  शेते  बिले  मूषकः ।

      भस्मोध्दूलनतत्परः खलु  खरो ,  ध्यानाधिरूढो  बकः 

      सर्वे  किं  ननु  यान्ति  मोक्षपदवी ?  ज्ञानप्रधानं  तपः ।। "

---------------------------------------------------------------------------------------

अर्थ---

   तपश्चर्या  की  बाह्यांगे  -- स्नान , वायुभक्षण ,  तृणपर्णाहार ,  जलाहार , गुहा  में  निवास ,  भस्मचर्चा ,  ध्यान  इत्यादि  अनुक्रमे  मासे ,  सर्प , मेष , चातक , चूहा ,  गर्दभ  और  बक  यह  सब  करते  है  पर  उन्हे  कहाँ  मोक्ष  मिलता  है  ?  तप  का  ज्ञान  ही  प्रधान  तत्व  है ।

-------------------------------------------------------------------------------------

   गूढ़ार्थ----

   मत्स्य प्रतिदिनं  पवित्र  नदी  या  सागर  में  स्नान  करता  है ,  सर्प  वायु  भक्षण  करके  जीता  है ,  मेष  पर्णाहार  करके  जीता  है ,  चातक  बारिश  का  जल  पीकर  ही  जिता है ,  चुहा  गुहा  में  ही  वास  करता  है ,  गर्दभ  भस्म  में  सोता  है ,  और  बक  हमेशा  ध्यान  लगाकर  ही  खडे  होता  है ।

किन्तु  इन  सबको  मोक्ष  थोडे  ही  मिलता  है  ?  तप  के  लिये  तो  ज्ञान  अत्यावश्यक  है  और  वह  मिलने  के  लिए  उपरोल्लिखित  सब  अंगों  के  साथ  ज्ञान  और  वैराग्य  आवश्यक  है  तो  ही  मोक्ष  मिलने  की  संभावना  रहती  है ।  यहाँ  पर  सुभाषितकार  का  निसर्ग   और  पशु-पक्षी  का  निरिक्षण  और  सूक्ष्म  अभ्यास  दृगोचर  होता  है । 

---------------------------------------------------------------------------------------

  卐卐ॐॐ卐卐

-----------------------------

डाॅ. वर्षा  प्रकाश  टोणगांवकर 

पुणे  /  नागपुर  महाराष्ट्र 

----------------------------------

🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀

Aaveena mazhai pozhiya - Sorrow after sorrow in tamil

தமிழ் புலவர்கள் 
ராமச்சந்திர கவிராயர் J.K. SIVAN

பட முடியாது இனி துயரம்.....

சென்னையில் அண்ணா சாலையில் இருந்து வலது பக்கம் திரும்பி திருவல்லிக்கேணி சாலையில் போக்குவரத்து நெரிசலில் சிக்காமல் வலது பக்கம் ஒரு சிறு தெரு உங்களை அழைத்தால் அதன் பெயர் எல்லிஸ் ரோடு என்று சொல்லும். எப்போதும் எல்லோருமே நடுத்தெருவில் தான் நடக்கவேண்டும். இங்கே ஒருவர் வெகு காலத்திற்கு முன்பு எந்த நெரிசலும் இல்லாமல் சுற்றிலும் மரங்கள் செடி கொடிகள் நிரம்பி இருக்க கை வீசிக்கொண்டு நடந்தார். அவர் பெயர் ராமச்சந்திர கவிராயர். 200 வருஷத்துக்கு முந்தியவர். எல்லிஸ் தெருவோ சந்தோ, அந்த பெயருக்கு உரிமையான எல்லிஸ் துரை என்ற வெள்ளைக்காரருக்கு நண்பர். கவிராயருக்கு ஆங்கிலம் தெரியாவிட்டாலும் பரவாயில்லை, எல்லிஸுக்கு தமிழ் நன்றாக தெரியும். கவிராயரின் எளிய அற்புத தமிழ் பாடல்கள் பிடிக்கும். காசு கொடுப்பான்.

இவரது பாடல்கள் என்னை கவர்ந்தவை. ஒரு பாடலை என்னோடு ரசியுங்கள்.

எளிய சொற்களில் நகைச்சுவை ததும்பி வழியும். சிறந்த நாடக ஆசிரியர்.
++
ஒரு மனிதன் துன்பத்தில் தத்தளிக்கிறான்.எத்தனை விதமான கஷ்டங்கள் ஒவ்வொன்றும் அவனை ஒவ்வொரு பக்கத்திலிருந்தும் தலையை நீட்டி பிடுங்குகிறது.

வீட்டில் லட்சுமி என்ற பசு வெகு நாட்களுக்கு பிறகு சூல் கொண்டு திடீரென்று கன்று ஈன்று விட்டது. மாட்டுக்கொட்டிலில் நின்று, அதற்கு உதவி, சுத்தம் செய்ய வேண்டும்... கன்றை ஜாக்கிரதையாக பாதுகாக்க வேண்டும்.

ஏற்கனவே வீடு பழைய காலத்தியது. எப்போது வேண்டுமானாலும் சுவர்கள் சாய்ந்து விடும் என்று எதிர் பார்த்திருந்தாலும் இன்று இப்போது வடக்கு பக்க சுவர் விழுந்து விட்டது.

கூரை பறந்து போக ரொம்ப நேரம் வந்து விட்டது போல் இருக்கிறதே. பேய் மழை நிற்கவேயில்லையே. பசு குளிரில் உடல் சிலிர்க்கிறது. கன்றின் கதி என்னவாகும்? ஈரமில்லாத இடத்தில் கோணியில் அதை விடவேண்டும்.

எப்போதும் மாங்கு மாங்கு என்று வேலை செய்யும் காமாட்சி காய்ச்சலில் இழுத்து போர்த்திக்கொண்டு உக்ராண அறையில் படுத்து விட்டாள் . உடல் நடுங்குகிறாள். ஜூரம் இறங்கவில்லை. கஞ்சி போட்டுக் கொடுத்தார். இதோ எதற்கோ கூப்பிடுகிறாள்???

சாமுண்டிசன் எல்லா வேலையும் இழுத்துப் போட்டுக்கொண்டு செய்யும் நல்ல வேலைக்காரன். அவன் திடீரென்று மாரடைப்பால் இறந்து விட்டான். இன்று மூன்றாவது நாள்.

ரெண்டு மா நிலத்தில் பயிர் ஈரம் இருக்கும்போது விதை விதைக்க ஆரம்பித்ததுமே மழை பிடித்துக் கொண்டுவிட்டதே. மீதியையும் விதைக்க வேண்டுமே. கிளம்பும் போதா இதெல்லாம்.... அட கடவுளே.

விதைகளோடு வயலுக்கு ஓடும்போது தான் வழி மறித்தார்கள் கடன் கொடுத்த லேவா தேவிக்காரர்கள். 
''என்னய்யா கடன் வாங்கிட்டு திருப்பி தராமல் ஓடறே. நில்லு. பனைத்தை கீழே வை... '' 
''ஐயா பயிறு விளைஞ்சுடும் வித்து காசாக்கி வட்டியோடு தருகிறேன்'' -- கெஞ்சுகிறான்.

இந்த நேரம் பார்த்து சின்ன வயதில் பார்த்த அத்தை பள்ளத்தூரிலிருந்து குடும்ப சகிதம் விருந்தாளியாக வாசலுக்குள் நுழைகிறாள். இந்த நேரம், இந்த வீடு விருந்தை தாங்குமா? இன்னும் என்ன தொந்தரவு பாக்கி.

''வா அத்தை , கோபு, பசங்களா'' எவ்வளவு நாள் ஆச்சு பார்த்து. கோபு நீ அப்படியே இருக்கே....'' வாய் மட்டும் மெஷின் மாதிரி பேசுகிறது.

''அப்பா'' என்று ஒரு உரக்க சத்தம் வீட்டுக்கு பின் பக்கத்திலிருந்து வருகிறது. பத்து வயது முதல் மகன் ராஜூவை ஏதோ ஒரு பாம்பு மழையில் காலை உணவிற்கு தவளையைத் தேடி வெளியே கோபமாக வந்து அதன் பாதையில் குறுக்கே நின்றவனை காலின் பின்புறம் கடித்து விட்டு ஓடிவிட்டது. அவனை வைத்தியரிடம் அழைத்து செல்ல வேண்டும். விஷ பாம்புகள் அதிகம் இந்த பக்கம் இல்லை... இருந்தாலும் ?

ராஜாவின் ஆள் தமுக்கடித்துக் கொண்டு வந்து விட்டான். வாசலில் இப்போது தானா அவன் வரி வசூல் பண்ண வரவேண்டும்? வாங்காமல் போக மாட்டான். கொடுக்க வில்லை என்றால் சிறைக்கு இழுத்துக் கொண்டு போய்விடுவான்.

இது தான் கடைசி மயிலிறகு பொதி சுமந்த ஒட்டகத்தின் முதுகை பிளக்க.. ''சாம்பசிவ தீக்ஷிதர் தான் மயிலிறகு. ... தக்ஷிணை கொடுக்க வேண்டும். கல்யாணத்தில் பாக்கி வைத்தது. அவ்வப்போது இன்ஸ்டால்மென்டில் வசூல் செய் கிறார். ..எவ்வளவு கொடுத்தால் போவார் ? திண்ணையில் கால் நீட்டி அமர்ந்தாகி விட்டது.

ஹே கிருஷ்ணா என்கிற நாராயணா, நீ செல்வத்துக்கு அதிபதியை லட்சுமி யை அதனால் தான் முன் ஜாக்ரதையாக உன் மார்பில் வைத்துக்கொண்டிருக்கிறாயா. என்னிடம் மார்பில் சில்லறை இல்லாத பர்ஸ் தான் இருக்கிறது. கொஞ்சம் அதை நிரப்பேன். இத்தனை கஷ்டத்திலிருந்து மீள கொஞ்சம் உதவுகிறாயா..? என்ற தோரணையில் அமைந்திருக்கிறது ராமச்சந்திர கவிராயர் பாடல். நன்றாக இருக்கிறது ரசியுங்கள்.

''ஆவீன மழைபொழிய இல்லம் வீழ
அகத்தடியாள் மெய்நோவ அடிமை சாவ
மாவீரம் போகுதென்று விதைகொண் டோட
வழியிலே கடன்காரர் மறித்துக் கொள்ளச்
சாவோலை கொண்டொருவன் எதிரே செல்லத்
தள்ளவொண்ணா விருந்துவரச் சர்ப்பந் தீண்டக்
கோவேந்தர் உழுதுண்ட கடமை கேட்கக்
குருக்களோ தட்சணைகள் கொடுவென்றாரே''

  

Sanskrit works of Kamakshi amma

Courtesy:Sri.Shankara

Kamakshi Amma (1852-1920), who wrote original works as well as commentaries on Advaita and Nyaya works. 

The following are her works that are available to us.

1) Advaitadipika
2) Srutiratnaprakasa tippani 

3) Srutimatodyota tippani 

4) Nyayabodhini Nilakanthiya Vishayamala

There is also Pranamanjari who wrote Sudarsana commentary on Tantrarajatantra, that was edited and published JB Choudhury in 'Contribution of Women to Sanskrit literature' 7 volumes set.

A book speaks thus - Sanskrit subhashitam

|| ॐ ||

      " सुभाषितरसास्वादः " 

-----------------------------------------------------------------------------

    " तत्त्वज्ञाननीति ( २७० )

-------------------------------------------------------------------------------

    श्लोक----

   " तैलाद्रक्षेत्  जलाद्रक्षेत्  रक्षेत  शिथिल  बंधनात्  ।

     मूर्खहस्ते  न  दातव्यं  एवं  वदति  पुस्तकम्  " ।।

------------------------------------------------------------------------

  अर्थ----

    पुस्तक  कहता  है--- मेरा  तेल  से  रक्षण  करो , मेरा  पानी  से  रक्षण  करो , मेरे  पन्ने  शिथिल  मत  होने  देना और  मुझे  कभी  भी  मुर्खों  के  हाथ  में  नही  देना ।

------------------------------------------------------------------------------

    गूढ़ार्थ------

   ग्रन्थ  अनमोल  होते  है ।  खास  करके  पुराने  ग्रन्थ  जो  आजकल  दुर्मिळ  हो  गये  है  जिसका  पुनर्मुद्रण  नही  होता । ऐसे  ग्रन्थों का  संरक्षण  अत्यंत  आवश्यक  है ।  संदर्भों  के  लिए  पुस्तके  अत्यावश्यक  है ।  मनुष्यों  को  जैसी  स्मरणशक्ति  वैसी  ही  मनुष्यजातीको  पुस्तके ।

ग्रन्थ  मनुष्यों  के  मित्र  है ।

  किन्तु  लोग पुस्तकों  की पर्वा  नही  करते  उसके  पन्ने  पलटते  समय  उंगलियों  को थूक  लगाकर  शीघ्र  शीघ्र  पन्ने  पलटते  है ।

  पुस्तकों  पर  तरह  तरह  से  अन्याय  होते  रहते  है ।

सुभाषितकार  पुस्तक  की  तक्रार  क्या  होगी  इस  पर  भाष्य  करते  है  मेरा  तेल  और  पानी  से रक्षण  करो और  पन्ने  की  बंधाई  शिथिल  मत  होने  देना  इत्यादि  किन्तु  चौथा  महत्वपूर्ण  मुद्दा  यह  है  कि मुझे  मूर्खों  के  हाथों  में  कभी  भी  मत  दीजीए   क्यों  कि उन्हे  मेरी  किंमत  नही  रहती ।

जब  अच्छे  और  दुर्मिळ  ग्रन्थ  जो  हमारे  पूर्वजों  ने  जतन  किये  है  वह  जब  फुटपाथ  पर  रद्दी  के  भाव  से  बिके  जाते  है  तब  जो  वेदना  ह्रदय  में  उठती  है  वह  पुस्तकप्रेमी  ही  जान  सकता  है ।

श्री. समर्थ  रामदास स्वामी  ने  भी  कहा  ही  है---

" पुस्तकाची  निगा  न  राखतो  तो  एक  मूर्ख "।

------------------------------------------------------------------------------

卐卐ॐॐ卐卐

-----------------------------------

डाॅ. वर्षा  प्रकाश  टोणगांवकर 

पुणे  / नागपुर  महाराष्ट्र 

---------------------------------------

🐇🐥🐇🐥🐇🐥🐇🐥🐇🐥🐇🐥🐇🐥🐇

Srimad Bhagavatam skanda 6 adhyaya 1 in tamil

Courtesy: Smt.Dr.Saroja Ramanujam

ஸ்ரீமத்பாகவதம் -ஸ்கந்தம் - அத்தியாயம் 1- அஜாமிளோபாக்யானம்

புராணம் என்பதற்கு பத்து லக்ஷணங்கள். முதல் மூன்று , அதாவது ஸர்கம் விஸர்க்கம் , ஸ்தானம் என்பவை இதுவரை கூறப்பட்டுள்ளன. ஸர்கம் என்பது பிரகிருதி ,அதன் மாற்றங்கள் இவைகளைப் பற்றியது. விஸர்க்கம் என்பது ஸ்தூலப்ரபஞ்சத்தின் சிருஷ்டி. ஸ்தானம் என்பது இவ்வாறு சிருஷ்டிக்கப்பட்ட பிரபஞ்சத்தின் நாம ரூபங்கள் . இந்த ஸ்கந்தத்தில் நான்காவது லக்ஷணமான போஷகம் விவரிக்கப்படுகிறது. போஷகம் என்பது பகவானின் அனுக்ரஹம்.

நரகங்களையும் அதில் கொண்டு சேர்க்கும் பாபங்களையும் விவரித்த சுகர் செய்த பாவங்களுக்கு இந்தப் பிறவியிலேயே பிராயச்சித்தம் செய்வதால் நரகவாசத்தைத் தவிர்க்கலாம் என்று சொன்னதைக் கேட்ட பரீக்ஷித் ஒரு மனிதன் பிராயச்சித்தம் செய்தபிறகும் பாவம் செய்வானானால் பிராயச்சித்தம் என்பது கஜஸ்னாத்திற்கு ஒப்பாகும் அல்லவா என்று கேட்டார். அதாவது யானை நதியில் குளித்த பிறகு யானை தன் தலையில் மண்ணை வாரி இறைத்துக் கொள்வதுபோல.

சுகர் இவ்வாறு பதிலுரைத்தார். 
பிராயச்சித்தம் என்பது மனத்தளவில் இருக்கவேண்டுமே தவிர உடலளவில் அல்ல. பிராயச்சித்தம் என்பது அந்ததந்த பாவத்திற்கு செய்யப்படுவதே தவிர பாபம் செய்யும் எண்ணம் இருக்குமேயானால் மறுபடி பாபம் செய்யத்தூண்டும். மேலும் பிராயச்சித்தம் என்பது வெறும் செயலாக இருந்தால் அது பயனில்லை. ஏனென்றால் ஒரு செயலால் இன்னொரு செயலின் விளைவை அழிக்க முடியாது.

( ஒரு கொலை செய்தால் அதற்கு ப்ராயச்சித்தம் செய்வதனால் இறந்தவரை உயிர்ப்பிக்க முடியுமா? அதுபோல. )

உண்மையான ப்ராயச்சித்தம் என்பது மனதைத் தூய்மை படுத்துவதன் மூலம் மறுபடி ஒரு பாபம் செய்யும் எண்ணம் எழாமல் இருப்பதே. 
தவத்தினாலும், புலனடக்கத்தினாலும், யமம் , நியமம்,ஜபம், த்யாகம் சத்தியம் முதலியவைகளாலும் மூங்கிற்புதரை நெருப்பு எரிப்பதைப்போல் உடலாலும், உள்ளத்தாலும், வாக்கினாலும் ஏற்படும் பாவங்களை தருமம் அறிந்த தீரர்கள் போக்கிவிடுகின்றனர்.

ஆனாலும் பகவத் சேவை பாகவத சேவை இவற்றால் பகவானிடம் வாழ்க்கையை அர்ப்பணம் செய்தால் எங்ஙனம் பாவியான ஒருவன் பரிசுத்தம் ஆவானோ அதுபோல தவம் முதலியவற்றால் ஆக மாட்டான். 
கிருஷ்ணனுடைய குணங்களால் கவரப்பட்டு எவருடைய மனம் கிருஷ்ணனுடைய பாதக்கமலங்களில் வைக்கப்பட்டதோ அவரே பிராயச்சித்தம் அனுஷ்டித்தவராகி யமனையும் யமபடர்களையும் கனவிலும் காண்பதில்லை.

இதற்கு உதாரணமாக பின்வரும் பழைய சரித்திரம் கூறப்படுகிறது.

இவ்விதம் கூறி சுகர் அஜாமிளன் சரித்திரத்தை சொல்ல ஆரம்பித்தார். 
இதைப் படிக்குமுன் முக்கியமான விஷயம் ஒன்றைத் தெரிந்துகொள்ள வேண்டும்.

கடைசி காலத்தில் அஜாமிளன் செய்தது போல நாராயண நாமத்தைக் கூறினாலே போதுமானது என்பது நாம மகிமையைக் காட்டுவதற்காக சொல்லப்பட்டதே அன்று அது உண்மை அல்ல.

ஒழுக்கமுள்ள ப்ராமணனாக இருந்தவன் அஜாமிளன். நடுவில் கெட்டலைந்ததனால் ஒழுக்கம் குலைந்தாலும் செய்த புண்ணியத்தின் பயனாக கடைசியில் நல்ல புத்தியைப் பெற்றான். அவன் கண்டது கனவு போல அவன் கண்ணிலிருந்து மறைந்தவுடன், தன் பாப நடத்தைக்காக பச்ச்சாதாபம் கொண்டு பகவத் கைங்கர்யத்தில் ஈடுபட்டு நற்கதி அடைந்தான்.

அவனுக்கு ஏற்பட்ட அனுபவமான விஷ்ணு-யம தூதர்களின் சம்வாதம் அவனுக்கு நற்புத்தி வருவதற்காக நடந்த மாயத் தோற்றம். அதனால் நாராயண நாமம் என்பது அவன் அந்திம காலத்தில் கூறப்பட்டது அன்று.

பகவான் கீதையில் 'அபி சேத் ஸுதுராசாரோ பஜதே மாம் அனன்ய பாக் , ஸாதுரேவ ஸ மந்தவ்ய: ,' "ஒருவன் எவ்வளவு பாபியானாலும் என்னை முழு மனதுடன் பூஜித்தானேயாகில் அவன் சாதுக்களுள் ஒருவனாக எண்ணப்படுவான்," என்று கூறியுள்ளபடி, அஜாமிளன் பாவியானாலும் பூர்வஜன்ம புண்ய வசத்தால் கடைசியில் நற்புத்தியை அடைந்தான். இது எல்லோராலும் அடையக்கூடியதன்று.

பரதர் துறவறம் ஏற்று ஆஸ்ரமத்தில் பகவானைஆராதித்து வந்த போதும் ஒரு மான் குட்டியிடம் கொண்ட பற்றுதலால் மரணத்தருவாயில் அதைப் பற்றிய கவலையிலேயே உயிர்துறந்ததால் மான் ஜனமம் எடுக்க வேண்டியதாயிற்று.

ஆயினும் அவர் முன் பிறவியில் செய்த தவத்தின் காரணமாக ஜடபரதர் என்னும் ப்ரம்மஞானியாகப் பிறந்தார். ஜடபரதர் பிறவிக்கும் பரதரின் முன் பிறவிக்கும் இடையில் சில காலம் மானாக இருந்து அந்த பற்றை விடவேண்டியதாயிற்று.

அஜாமிளன் கன்யாகுப்ஜம் என்ற ஊரில் இருந்த ஒரு பிராம்மணன் ஒரு தாசிக்குப் புருஷனாகி அதுவரை காத்துவந்த நல்லொழுக்கத்தைத் துறந்து கெட்டுப் போனான். வெறுக்கத்தக்க பல பாவங்களைச் செய்த அவனுக்கு பத்து புத்திரர்கள் இருந்தனர். அவர்களுள் கடைசிப் பிள்ளையான நாராயணன் என்றவனிடத்தில் அவனுக்கு அதிகமான பிரியம் இருந்தது.

அவன் ஒருசமயம் மரணம் வருவது போல உணர்ந்த போது கையில் பாசக்கயிறுடன் யம தூதர்கள் நெருங்கக்கண்டான். அப்போது பயந்து அவன் தன் மகனான் நாராயணனை அழைத்தான் . நாராயண நாமம் அவன் நாவிலிருந்து வந்தவுடன் விஷ்ணுதூதர்கள் வந்து யமதூதர்களைத் தடுக்கக்கண்டான்.

அப்போது யமதூதர்கள் அஜாமிளனுடைய வாழ்க்கையைப்பற்றிக் கூறினர். 
அஜாமிளன் முதலில் ஒழுக்கமுள்ள பிராம்மணனாக இருந்தான். தர்மம் சத்தியம் தயை இவைகளோடு வேதமும் கற்றறிந்தவனாக குருபக்தி, அக்னிஹோத்திரம், அதிதி ஸத்காரம் முதலியவைகளை செய்து கொண்டு நல்லகுணத்துடன் விளங்கியவன்

ஒரு சமயம் தன் பிதாவின் ஆக்ஞைப்படி புஷ்பம் பழம் முதலிய பூஜைப் பொருள்களை சேகரிக்க காட்டுக்கு சென்ற போது அங்கு இழிகுலப் பெண்ணுடன் ஒருவன் கூடி ரமித்திருக்கக் கண்டான். அப்போது அவன் பிராரப்த கர்மத்தின் காரணமாக மனதை அடக்க முயன்றும் தோல்வியுற்று அவளிடம் இச்சை கொண்டான். தன் இளம் மனைவியை மறந்தான். பொருளையும் இழந்தான். அந்தப் பெண்ணுடன் கூடி வாழ்ந்து பல பாபங்களை செய்து குடும்பத்தைப் போஷித்தான்.

அப்படிப்பட்ட இவனை யமலோகத்துக்கு அழித்துசெல்கிறோம் அங்கு இவன் தக்க தண்டனை அடைந்து தன் பாபத்தில் இருந்து விடுபடுவான் என்றார்கள். அதற்கு விஷ்ணுதூத்ர்கள் அளித்த பதில் அடுத்த அத்தியாயத்தில் சொல்லப்படுகிறது.

  

Time & space concept - periyavaa

ஶாந்தம் ஸர்வ ஸுலபம் [Facts about Time & Space]

நாம் அமைதி இல்லாமல் தவிக்கும் போது, பெரியவாளின் இந்த அறிவுரை நமக்கு அருமருந்தாக இருக்கும்..

நன்றி-Halasya Sundaram Iyer

"ஜீவாத்மா தன்னோட நெஜமான ஸ்திதியை தெரிஞ்சுண்டு, பரமாத்மாவோட அத்வைதமா கரைஞ்சு போயி அந்த ப்ரஹ்மமாவே ஆய்டணும்.

அந்த நெலமைக்கு போறதுக்கு உபநிஷத்துகள் சொல்லற உபதேஸ ஸாரம் என்ன?………..…….."Time and space"…. இந்த ரெண்டு concept-க்கு நடுவுலதான்…. இந்த நடைமுறை ப்ரபஞ்சம்மாட்டிண்டிருக்கு...ன்னு modern science-காராள்ளாம் சொல்றா.

இந்த ரெண்டுலேர்ந்தும் விடுபட்டாத்தான்…. மூலமான ஸத்யத்தை பிடிக்கமுடியும்…ன்னு உபநிஷத் சொல்றது.

இது எப்டி ஸாத்யம்?…..

ஒரு த்ருஷ்டாந்தம் சொல்றேன்………

நமக்குப் போது [பொழுது] போகலேங்கறதுக்காக, எங்கியோ Congo-ல நடக்கற சண்டை ஸமாச்சாரத்தை விழுந்து விழுந்து படிக்கிறோம்.

ஆனா, இன்னும் கிட்டக்க... பாகிஸ்தான்-லயோ,காஷ்மீர்-லயோ சண்டை வந்தா… காங்கோவை விட்டுட்டு, காஷ்மீருக்கு போய்டறோம். பேப்பர்க்காரனே… காங்கோ ந்யூஸை ஒரு மூலைக்கு தள்ளிட்டு, பாகிஸ்தான் ஸமாச்சாரத்தை பெருஸ்ஸாப் போடறான்.

ஸெரி. இன்னும் கிட்டக்க, தமிழ்நாட்டோட திருத்தணியை சேக்கணுங்கற விஷயத்ல, தமிழனுக்கும் தெலுங்கனுக்கும் சண்டை, அடி ஒதை..ன்னா….. நம்ம மண்டைலேர்ந்து, பாகிஸ்தான் ஓடிப் போய்டறது! இந்த ந்யூஸை ரொம்ப உன்னிப்பா கவனிக்கறோம்.

இப்போ…. பக்கத்து தெருவுல ஏதோ கலாட்டான்னா, தமிழன்-தெலுங்கன் சண்டைல interest போய்டறது. [சிரிக்கிறார்]….

ந்யூஸ் பேப்பரைத் தூக்கிப் போட்டுட்டு, தெருச் சண்டையைப் பாக்கப் போய்டறோம்.

போன எடத்ல யாரோ வந்து, 'ஸார், ஒங்காத்து பஸங்கள்ளாம் ஒரே சண்டை..ன்னோ….. இல்லேன்னா…. ஒங்க பத்னியும், அம்மாவும்…..மாமியார், மாட்டுப்பொண் "பயங்கர யுத்தம்"..ன்னு சொல்லிட்டா, ஒடனே, தெருச் சண்டையும் விட்டுட்டு, ஆத்துக்கு ஓட்டமா ஓடி வந்துடறோம்!

[அழகாக சிரிக்கிறார்]

இப்போ…. ஸர்வதேஸ ரீதில பாத்தோம்னா…. Congo war ரொம்ப முக்யமா இருக்கலாம். அதுலேர்ந்து பாகிஸ்தான் சண்டை, திருத்தணி சண்டை, தெருச் சண்டை, வீட்டுச் சண்டை..ன்னு ஒண்ணுலேர்ந்து ஒண்ணு சின்னதாப் போயி…. கடஸீல…. அல்ப விஷயத்ல வந்து நிக்கும்.!

ஆனா… இதுல…. நம்மளோட ஈடுபாடோ… inverse ratio-ல ஜாஸ்தியாப் போய்ண்டிருக்கே!

இது ஏன்?….

சொல்றேன்…….

ஏன்னா…. 'space' அப்டீங்கறதுல… Congo…. நம்ம எடத்துலேந்து…. எங்கியோ…..இருக்கு! கொஞ்சங்கொஞ்சமா கிட்டகிட்ட வந்து…. கடஸீல, நம்ம ஆத்துக்கே வந்துடறோம்.! 

நம்மகிட்ட இருக்கற horizon-ம் அதான்!

இப்போ… கொஞ்சம் பார்வையை உள்ளுக்குள்ள திருப்பிண்டுட்டா போறும். உள்ளுக்குள்ள… நம்ம இந்த்ரியங்கள் ஒண்ணுக்கொண்ணு போட்டுக்கற சண்டையை பாக்க ஆரம்பிச்சுட்டோம்னா….. ஆத்துச் சண்டை உள்பட எல்லா ஸமாச்சாரமுமே…… எங்கியோ Congo-ல நடக்கறா மாதிரி ஓடிப் போய்டும்!

இந்த "உள்-சண்டையை" தீத்துண்டு…. ஶாந்தமா இருக்க முயற்சி பண்ணுவோம்.

அந்த ஶாந்தி வந்துடுத்துன்னா….. எடம், வெளி, space எதுவுமே இல்லாமப் போய்டும்…!

தூங்கறப்போ….நமக்கு ஏதாவது தெரியறதோ? ஆனா, ஶாந்தி-ல… ஞானமயமா, அறிவுமயமா, அனுபவமயமா……. எப்பவுமே…இருந்துண்டே இருக்கலாம்.

'Space' இல்லாம இருக்கலாம்!

காலமும் [time ] அப்டித்தான்…!

பத்து வர்ஷத்துக்கு முந்தி அப்பாவோ, அம்மாவோ செத்துப் போனப்போ…. அத்தன…. அழுகை அழுதோமே! இப்போ ஏன்…அந்த அழுகை வரல? செத்துப் போன அன்னிக்கு அழுத அளவு, மறுநா.....கூட அழலியே!

அது ஏன்?

ஸெரி….இது…. ரொம்ப துக்கத்தை குடுக்கற ஸம்பவம்.

அதே மாதிரி, ரொம்ப ஸந்தோஷமான ஸமாச்சாரத்தை எடுத்துண்டா…. போன வர்ஷம், வேலைல ப்ரமோஷன் கெடச்சது, இல்லேன்னா…. ஏதோ லாட்டரி சீட்டு விழுந்ததுன்னு ஆகாஶத்துக்கும்-

பூமிக்குமா….எப்டி ஆனந்தக் கூத்தாடினோம்?

அதேமாதிரி…. இப்போ ஏன் ஆடத் தோணல?

எடத்லேயே கூட…. கிட்டக்க இருக்கறதுல, நமக்கு attachment ஜாஸ்தி இருக்கறா மாதிரி, காலத்லேயும்…. நமக்கு… கிட்டக்க இருக்கற ஸம்பவங்கள், நம்மளை ஜாஸ்தி பாதிக்கறது.

நாமல்லாம்… எப்பவுமே…. வெளிலேயே பாத்துண்டு இருக்கோம். அப்டி இருக்கச்சேயே, இந்த time-space ரெண்டுமே… நம்மளோட யத்தனம் இல்லாமலேயே…. கொஞ்ச நாள்ல, நம்மளைவிட்டு போறதை பாக்கறோம். இல்லியா?…

அப்போ, "தூங்காமல் தூங்கி"..ன்னு, தாயுமானவர் சொன்ன ஸ்திதிக்குப் போய்ட்டா, நல்ல பூர்ண ப்ரக்ஞையோடேயே…. இந்த time-space ரெண்டுலேர்ந்தும் விடுபட்டு, பேரானந்தமா இருக்கலாம்.

அப்போ…. ஆத்துச் சண்டை மட்டுமில்ல….. நம்மள, யாராவுது, கத்தியால குத்தினாக் கூட…. அது Congo-ல நடக்கற ஸமாச்சாரம் மாதிரிதான் இருக்கும்.

நமக்கு ரொம்பவும் நெருக்கமான….பதி, பத்னி, அம்மா, அப்பா, கொழந்தை, ஸஹோதராள்..ன்னு நம்ம கண்ணு முன்னால செத்துப் போனாக்கூட, அது…ஏதோ… பத்து வர்ஷம் முந்தி, அப்பா… செத்துப் போனா மாதிரிதான் இருக்கும்.

த்வைத அத்வைத வாதங்கள் இருக்கட்டும்….! இப்போ, நமக்கு வேண்டியது "ஶாந்தி"!…."

நம பார்வதீ பதயே

ஹர ஹர மஹாதேவா

ரொம்ப ரொம்ப ஈஸியான, ஆனால் ரொம்ப ரொம்ப கஷ்டமானதாக, நமக்குத் தெரியும் இந்த Time & Space concept-ஐ, பெரியவாளால் மட்டுந்தான், மஹா ஈஸியாக, மஹா ஸிம்பிளாக சொல்ல முடியும். இதைப் படித்ததுமே, ஏதோ ஒரு அமைதி நமக்குள் பரவுவதை கட்டாயம் அனுபவிக்க முடியும். அதை அப்படியே தக்க வைத்துக் கொள்ள, இதை தினமும் படிக்கணும்

Concise Teachings of Gita

யோகேஸ்வரன் கிருஷ்ணன் 
J.K. SIVAN

எங்க அப்பா காலத்து கீதை புஸ்தகத்திற்குள் எப்போதோ நான் வைத்திருந்த ஒரு கிருஷ்ணன் படம் கண்ணில் பட்டது. யோகேஸ்வர, த்யான கிருஷ்ணன். கண்ணைக் கவர்வதால் தானே அவன் கண்ணன். ரொம்ப பிடித்தது. அவனைப் பற்றி கொஞ்சம் சொல்ல ஆசை தோன்றியது.

கிருஷ்ணன் வேறு விஷ்ணு வேறு அல்ல. ஆயிரம் பெயர்களில் பெயர் தான் வேறு. ஆயிரம் நாமங்களால் வணங்கப்படும் ஒரே தெய்வம். 'ஈஸ்வர: பரம: கிருஷ்ணா:' நாம் பார்க்கும் பிரபஞ்சத்திலும் அதற்கு அப்பால் இருந்தும் எல்லாவற்றையும் கண்காணித்து காக்கும் ஒரு சக்தி.

paratamam nanyat kincid asti dhananjaya, mayi sarvam idam protam sutre mani-gana iva'

"என்னிலும் உயர்ந்த உண்மை இல்லையே. நான் தான் எல்லாமுமே. எல்லாரும் என்னையே சார்ந்து அல்லவோ இருக்கிறார்கள்'' என்கிறார் கிருஷ்ணனே கீதையில்.

ஒரு நெருக்கமாக கட்டிய ஹாரத்தில் தங்கம், வெள்ளி, வைர, மரகத, முத்துமணிகள் தானே தெரிகிறது. அவற்றின் உள்ளே இருந்து அவற்றை எல்லாம் இணைக்கும் கம்பியோ கயிறோ தெரியவில்லையே. அது போல நான் தான் உள்ளே இருந்து கொண்டுஎல்லாவற்றையும் இணைக்கும் வெளியே தெரியாத கம்பி'' இதுக்கு மேலே எப்படி சுருக்கமாக நச்சென்று சொல்லமுடியும்.

na me viduh sura-ganah prabhavam na maharshayah, aham adir hi devanam maharshinam ca sarvasah

" அக்னி, வாயு, இந்திரன், சந்திரன், முப்பத்து முக்கோடி தெய்வங்கள் எதை வணங்கினாலும் அவற்றை இயக்கும் என்னையே (கிருஷ்ணனையே ) அது சேரும். அதாவது கிருஷ்ணன் தான் 'சர்வ ஆதார சக்தி'. கடவுள் என்று எழுதவேண்டிய சந்தர்ப்பத்தில் எல்லாம் ''என் கிருஷ்ணன் '' என்று நான் எழுதுவது இதனால் தான்.

விஷ்ணுவின் அவதாரங்கள் கார்யார்த்தமானவை. அவர் மகா விஷ்ணு, கர்போதகசாயி விஷ்ணு, க்ஷீரோதகசாயி விஷ்ணு என்றும் காணப் படுபவர். எந்த விஷ்ணுவாக வர்ணிக்கப் பட்டாலும் நாராயணன் ஒருவரே. கிருஷ்ணன் என்று சுலபமாக அறியப்படுபவர்.

''சச்சிதானந்த விக்ரஹ'' என்று சொல்கிறோமே எதனால்? கிருஷ்ணனின் சரீரம் சத் (நிரந்தரம்), சித் (பூரண ஞானம்) ,ஆனந்தம் (எல்லையிலாத இன்பம்) இவற்றின் மொத்த உருவகம்.

நாம் எல்லோரும் அவரவர் பூர்வ ஜென்ம கர்ம பலனுக்கேற்ப உடல் தரிக்கிறோம். பிறக்கிறோம். உலகில் பிறக்கும்போது உலகத்தின் காரணமான பஞ்ச பூதங்களிலிருந்தே உருவாகிறோம் . வாழ்ந்தபின் அதிலேயே கரைகிறோம். இது உடல் பற்றி மட்டுமே. உடலுக்கு உள்ளே ஒன்று இருக்கிறதே ஆத்மா, அது இதில் சேராதது. சுதந்திரமானது. அது ஒன்று தான் உண்மையில் நமது அடையாளம். என்றும் மாறாதது. உடல் மாறக்கூடிய உருவம் கொண்டது, மரணம் எய்துவது. ஆத்மா உருவமற்ற, மரணமற்ற ஒரு பாகம் நம்மில், நம்முள். அதன் உண்மையான தன்மை தான் ''சத், சித், ஆனந்தம்''. எனவே உடல் அசத், அசித், நிரானந்தம் கொண்டது என்று இப்போது புரிகிறதா? புரிந்தால் நான் ஏதோ ஒருவழியாக சரியாக சொல்லிவிட்டேன் என்று அர்த்தம்.

கிருஷ்ணன், அழியாத ஆத்மாவையே உருவமாக கொண்டவன். உலக வியவஹாரங்களில் சம்பந்தப் படாதவன். ஜனனம் மரணம் அற்றவன். இது ஒன்றே கிருஷ்ணனை மற்ற முப்பத்தி மூன்று கோடி தேவதைகளிலிருந்து தனித்து காட்டுகிறது. இந்த பெரிய கும்பல், தேவதைகள், நம்மைப் போன்றவர்கள் தாம் ஒரு வகையில். உருவம் உடல் கொண்டவை. மேலும் ஒரு சில குறிப்பிட்ட அதிகாரங்கள், சக்திகள் கொண்டவர்கள். பரம்பொருள் என்று ஈடுகட்ட முடியாது.

மேலே சொன்னபடி, கர்ம பலனுக்கேற்ப இந்த பூமியிலோ, அல்லாத எந்த உலகிலோ, தோன்றும்போது, சத்வ குணம் அதிகம் காண்பின், அப்படி பிறந்தவர்கள் மனிதரை விட உயர்ந்த பதவிகளை அடைபவர்கள். தேவர்கள். தேவதைகள். இந்த தேவதைகள் எல்லோருமே ஒரு வித எல்லைக்குட்பட்ட ஸ்தானம் வகிப்பவர்கள். இந்திரன், கணபதி, பிரம்மா ஆகியோர் அந்தந்த ஸ்தானத்தில் வரையறுக்கப்பட்ட ஒரு குறிப்பிட்ட காலத்திற்கு மட்டும் தான் அந்தந்த இந்திர ப்ரம்ம லோக பதவி, தலைமை வகிப்பவர்கள். என்றைக்கும் சாஸ்வதமல்ல. முடிவற்றதல்ல.

அப்படி சத்வ குணம் ரொம்ப இல்லாத, 'மாயையில் கட்டுண்ட' மற்றவர்களாகிய நாம் பின் தங்கிய நிலையில் உள்ளோம். ரஜஸ், தமஸ், ஜாஸ்தி நம்மிடம். இது பற்றி கீதை என்ன சொல்கிறது?:

brahma-bhuvanal lokah, punar avartino 'rjuna, mam upetya tu kaunteya, punar janma na vidyate

" அர்ஜுனா, இந்த பிரபஞ்சத்தின் மிக உயர்ந்த லோகமான பிரம்ம லோகம் முதலாக, அதல பாதாள லோகம் வரை எல்லாமே துன்பம் வசப்பட்டவை தான். மாறுகின்ற ஜனன மரண சம்பந்தமானவை. ஆனால் என்னையே கதி என்று சரணடைந்தவன் பிறவியற்றவன்'' - கிருஷ்ணன் கீதையில்.

பகவானை இதற்கு மேல் எப்படி விளக்குவது? . பகவான் கிருஷ்ணன் காலத்திற்கு அப்பாற்பட்டவர். அக்னி, கணேசர், சுப்ரமணியம் ஆகிய தெய்வங்களுக்கும் ஒரு கல்ப கால வரையறை உண்டு. .கல்பம் என்றால் நமது கணக்குப்படி எத்தனை வருஷம் தெரியுமா? 4,320,000,000 வருஷங்கள்!! 2ஜி கிஜி என்று தான் இவ்வளவு பூஜ்யங்கள் நமக்கு தெரியும்.

பிரபஞ்சம் சிவபெருமானால் முடியும்போது வேறு பிரம்மா தேவையாகிவிடுவார். கிருஷ்ணன் அஜா : பிறப்பில்லாதவன். 'அஜோ பி ஸன் அவ்யயாத்மா '' மற்ற தேவதைகளுக்கும் உப தெய்வங்களுக்கும் பிரத்தியேக பூத உடல் உண்டு.

இதோ இந்த ஒரு வரியில் பகவான் யார் என்று புரியும் :
'அநாதிர் ஆதிர் கோவிந்தா, சர்வ காரண- காரணம்'' anadir adir govinda, sarva karana-karanam

பகவான் கிருஷ்ணன் பூரண ஆனந்தம் என்பதன் உருவம். ஆதி அந்தம் இல்லாதவன். ஆனாலும் அனைத்துக்கும் ஆதாரமானவன். வேதாந்த சாரமானவன். ''ஜன்மாதியஸ்ய யதத்' - என்ற பொருள் படும்' எல்லா ஜீவன்களுக்கும் மூல காரணமானவன். கீதையில் இதையே கிருஷ்ணன் சொல்லும்போது '''அஹம் ஸர்வஸ்ய ப்ரபவோ, மத ஸர்வம் ப்ரவர்த்ததே, இதி மத்வ பஜந்தே மாம், பூத பாவ சமன்விதா ' (aham sarvasya prabhavo, mattah sarvam pravartate, iti matva bhajante mam, bootha bhava-samanvitha:) என்ன அர்த்தம்?

"நான் தானே ஐயா எதற்குமே எல்லாவற்றிற்குமே முதலும் மூலமும். இதை உணர்ந்தவன் தான் ஞானி . ஆகவே என்னை முழு மனதோடு பூரணமாக தொழுது பணிகிறான்."

எத்தனையோ தெய்வங்களை, தேவதைகளை வழிபட்டாலும், வணங்கினாலும், அவை அத்தனையும் க்ரிஷ்ணனனையே சேரும்.--- நாராயண உபநிஷம்.

விசாலமான நோக்கு இன்றி, தனக்கு விருப்பமானதை மட்டுமே சிறந்ததாக நமது வழிபாட்டை அதை சார்ந்ததாக ஆக்கிக் கொள்கிறோம். நாம் வழிபடும் தேவதை, உப தெய்வமே, எல்லாவற்றிலும் மிக உயர்ந்தது என தம்பட்டம் அடிக்கிறோம். இதைப்பற்றி கிருஷ்ணன் சொல்வது என்ன என்று அறிய கீதையைப் புரட்டுவோம்:

antavat tu phalam tesam, tad bhavaty alpa-medhasam, devan deva-yajo yanti, mad-bhakta yanti mam api'' - அதாவது நமது "சிற்றரிவுக் கெட்டியபடி மேற்கொண்ட தெய்வ வழிபாடு, அப்போதைக்கு தேவையான சில பலன்களை தரலாம். அவை எல்லை யற்றவையோ, நிரந்தரமானவையோ அல்ல. வழிபடும் அந்தந்த உப தெய்வங்களின் சக்திக்குட்பட்ட லோகத்தில், கிரகத்தில் தற்காலிக பலனை பெறலாம். ஆனால் என்னை வழிபட்ட பக்தன் என்னை, என் வாசஸ்தலத்தையே
நிரந்தரமாக அடைகிறான்.'' என்ன ஒரு அழுத்தமான காரண்டி கொடுக்கிறார் கிருஷ்ணன்!

எதற்காக இந்த வழிபாடு என்பதை ஸ்ரீ கிருஷ்ணனே விளக்குகிறாரே : ''காமைஸ் தைஸ் ஹ்ரித ஞானா ப்ரபத்யந்தே அன்ய தேவதா'' (kamais tais tair hrita-jnanah, prapadyante 'nya-devatah).
அர்த்தம்: 
"ஏன் மற்ற ஏனைய உப தெய்வங்களையும் தேவதையும் நாடி வணங்குகிறார்கள் என்றால் அவர்களது புத்தி, மனம் ஆகியவை ஏதோ ஒன்றின் நாட்டத்தில் வசப்பட்டு ஒரு ஈர்ப்பினால் திசை திரும்புகிறது என்பது புரியும்.'' .

ஏதோ ஒரு கோவிலுக்கு போகிறோம். அங்கே சில பக்தர்களிடம் '' ஐயா நீங்கள் இந்த ஆலயத்திற்கு சாமி கும்பிட வந்ததற்கு காரணம் ஏதாவது உண்டா?'' என கேட்டால் வித விதமான பதில்கள் (அடி கூட!) வரிசையாக வந்து விழும். மொத்தத்தில் அவர்கள் எல்லோருமே எதையோ எதிர்பார்த்து வந்ததை நிரூபிக்கும்.

''அதுவா, எங்க வீட்டிலே என் பிள்ளை சுந்தாவுக்கு காலேஜ் சீட் கிடைக்கணும்னு வேண்டிக்கொண்டு வந்தேன்''
என் தம்பி IAS எழுதறான் பாஸ் ஆகணும்''
'' பெண்ணுக்கு இந்த தை லேயே கல்யாணம் நிச்சயம் ஆகவேண்டாமா''
என் அக்கா பொண்ணுக்கு நல்ல கணவனா வரணும்''
'' இங்கே 7 தடவை வந்தால், கடன் தொல்லை தீருமாமே. ஆபிஸ்லே ஏகப்பட்ட கடன்'' 
''இந்த வருஷமாவது ப்ரோமோஷன் வரும்படியான பகவான் பண்ணனும். மூணு நாலு வருஷமாக இழுத்துண்டே போறதே ''-- இதெல்லாம் சில உதாரணங்கள் தான். இது போன்று தாம் வணங்கும் கடவுளை ஏதோ ஒரு ஆவல், காரியசித்தி, திருப்தி அடைவதற்காகவே நெருங்குவது புரியும். காணிக்கை செலுத்தினால் காரியம் ஆகும் என்ற வழக்கம் எப்படியோ வந்துவிட்டது. லாட்டரியில் ஜெயிக்கக்கூட பிள்ளையாரை வேண்டுபவர்கள் எத்தனையோ பேர். இந்த மாதிரி வழிபாட்டினால் பயன் இல்லை.

நாம் அனுபவிக்கும் சுக துக்கங்கள் நமது கர்ம பலனை அனுசரித்தே நேர்கிறது. அதிலிருந்து விடுபட பல பிறவிகள் தேவை. தலைமுடி கொடுத்தோ, தேங்கா உடைத்தோ, தரையில் புரண்டோ, எதையோ காணிக்கையாக போட்டால் தீரும் விஷயமா இது.? ஒன்று நிச்சயம். அப்போதைக்கப்போது தாற்காலிக சந்தோஷம், மனத் திருப்தி ஏற்படும். இது கானல் நீர் வகை. நிரந்தரமாக தாகத்தை தீர்க்காது.

பாவம் பிள்ளையாரையோ, முருகனையோ, எந்த தெய்வத்தையோ, அனாவசியமாக நமது IAS பற்றியோ, உத்தியோகம், லாட்டரி பற்றியோ அக்கறை கொள்ள எதிர்பார்ப்பது சிறு பிள்ளைத்தனம். அவ்வளவுதான். விக்ரஹ ஆராதனையே நமது மனம் அருவமான பரம்பொருளிடம் ஈடுபட முதல் படி. இஷ்ட தெய்வ வழிபாடு. நிச்சயமாக நாம் வழிபடும் தெய்வங்கள் கட்டாயம் நம்மை பரம்பொருளிடம் சேர்க்கும் தன்மை உடையவர்கள் தான்.சந்தேகமே வேண்டாம்.

வேதங்கள் 64 நிலையிலான ஸ்தானங்களை குறிப்பிடுகிறது. அவற்றில் நமக்கு அனுபமாவது மூன்று மட்டுமே. படிப்படியாக மேலே நம்மில் உயர்ந்தோர், அங்கங்கே தகுதிக்கேற்ப இருப்பதை காணலாம். அவர்களுக்கும் அங்கே எது வரை என்று ஒரு காலவரையறை, முடிவு உண்டு.

மனிதர்களை 4, 00,000 வகையாக படிப் படியாக உயர்ந்த ரக மனிதர்களாக நூல்கள் காட்டுகிறதே. படிப்படியாக உயர்வது இதில் தான். இதில் நாம் எங்கு இருக்கிறோமோ? , நமக்கு மேலே எத்தனையோ, கீழே எவ்வளவு பேரோ,? வானர, கந்தர்வ, அப்சர, கிம்புருஷ, கின்னர, யக்ஷ, ராக்ஷச, பைசாச, --- வகைகள் புரிகிறதா? உச்சாணி மேல் தட்டிலே பிரம்மா!

இந்த பிரபஞ்சத்தில் (universe ) ஈரேழு பதினாலு உலகங்கள் கீழேயும் மேலேயுமாக. நமது பூமி இதில் நடுவில் எங்கேயோ இருக்கிறது. அங்கங்கே அதற்கேற்ற மனித வகைகள். அவற்றின் பெயர்கள் அவரவர் தமோ, ரஜஸ், சத்வ குணத்திற்கேற்ப மேலே சொன்ன பெயர்களாக இருக்கலாம். யார் கண்டார்கள்!

தியானம் தான் நம்மால் செய்ய முடிந்தது. நாம் ரிஷிகளல்ல. தவம் செய்ய முடியாது சார். தியானம் மூலமாகவே நாம் மேம்பட முடியும். அது உள்ளத்தை சுத்திகரிக்கிறது. இறைவனைப் பற்றிய உணர்வு உள்ளே தங்க உதவுகிறது. சூக்ஷ்ம சரீரம் மூலமாக் நாம் உயர்ந்த ஸ்தானங்களுக்கு போக இயலும். சூக்ஷ்ம சரீரம் என்பது,உடலற்ற, வெறும் மனது, புத்தி, ஸம்ஸ்காரத்தோடு இணைந்த உணர்வு, வாசனை, கலந்த 'நாம்'. உடலில்லாத போதும் உடலோடு வியாபிப்பது போன்ற நிலை. பேசுவது, பார்ப்பது, நுகர்வது, போன்ற புலனுணர்வுகள் அனுபவமாகத் தோன்றுகின்ற நிலை.

ஒரு இடத்தில் கீதையில் கிருஷ்ணன் ' yanti deva-vratan deva''---என்கிறார். அதாவது "எந்த தேவதையை வழிபட்டாலும் அவர்களை, அவர்களிருக்கும் இடத்தை அடையலாம்," என்கிறார். இது சாதாரணமாக நாம் கோவில்களில் சாமி கும்பிடுகிறோமே அது அல்ல. '' எனக்கு இதைக் கொடு, அதைக் கொடு. உனக்கு இதை கொடுக்கிறேன்'' சமாசாரம் அல்ல. தேவர்களை, தேவதைகளை வழிபடுபவன் தன்னை முழுதும் இழந்து சரணடைய வேண்டும். சிவனை இவ்வாறு வணங்குபவன் கைலாச பதவி அடைகிறான். அங்கு அவன் பெறும் சுகம் பூமியில் அவனுக்கு முந்தைய பிறவியில் கிடைத்தவிட பல மடங்கு அதிகமானது. உயர்ந்தது. ஆனால் அது சாஸ்வத மல்ல. ஆகவே தான் நாம் புரிந்து கொள்ளவேண்டியது: ''நிஜமிருக்கையில், எதற்கு நிழலைத் தேடவேண்டும்? பொன்னான நேரம் பயனற்றதாக ஏன் போகவேண்டும்?''

கீதையில் கிருஷ்ணன் சொன்னது : '' மனுஷ்யாணாம் ஸஹஸ்ரேஷு கஸ்சித் யததி சித்தயே '' -- பல்லாயிரம் மக்களில் யாரோ ஒருவன் தான் செய்வன திருந்தச் செய்பவன் ஆகிறான்.

அர்ஜுனன் வெறும் க்ஷத்ரியன், போர் புரிபவன் என்று தப்பான எடை போடவேண்டாம். அவன் ஒரு சிறந்த தவ வலிமை படைத்த யோகி. இல்லையெனில் எப்படி அவனுக்கு போர்க்களத்திலும் கிருஷ்ணன் மேல் அவ்வளவு பக்தி?'' அவனைப்போலவே நாமும் நம்முடைய கடமைகளைச் செய்து கொண்டே இறைவனையும் த்யானிக்க முடியுமே. பகவத் கீதையில் புத்தி நாட்டம் கொள்ளவேண்டும். தத்தவங்களை புரிந்துகொள்ள ஆர்வம் வேண்டும். பிறகு மற்றதெல்லாம் கை கூடி வரும். தனக்குள்ளே ஆயிரம் கேள்விகளை சிந்தித்து அவற்றிற்கு விடை தேடுவதே ஆத்ம சிந்தனை. உள்ளுணர்வில் பரமாத்மாவே விடை காட்டிக் கொடுப்பார்.

இன்னும் நிறைய சொல்லலாம்.

  

Sanskrit film song

https://youtu.be/RepV4GXENQA

चलचित्रम्-M s Dhoni a untold story

गीतम्-Kaun tujhe yun pyar karega

संस्कृतगायिका-sasmita panda

चलचित्रकारः-sunil kumar panig

Saptapati mantras meaning in tamil

Courtesy:Sri.Balasubramanian Vaidyanathan

ஏகம் இஷே விஷ்ணுஸ்த்வா அன்வேது - முதலாம் அடியில் வளத்திற்காக விஷ்ணு உன்னை பின்தொடரட்டும்
த்வே ஊர்ஜே-இரண்டாம் அடியில் வலிமைக்காக(ஊர்ஜே),
த்ரீணி வ்ரதாய - மூன்றாம் அடியில் விரதங்களை (வ்ரதாய) மேற்கொள்ள,
சத்வாரி மாயோபவாய - நான்காம் அடியில் இன்பத்தை (மாயோபவ) அளிக்க, 
பஞ்ச பஷுப்ய - ஐந்தாம் அடியில் பசுக்களுக்காக(பஷுப்ய - பசுக்கள் செல்வத்தைக் குறிக்கும்), 
ஷட்ருதுப்ய - ஆறாம் அடியில் பருவங்களுக்காக (ருதுப்ய),
ஸப்த ஸப்தப்யோ ஹோத்ராப்யோ - ஏழாம் அடியில் (நல்விஷயத்தை) எழுந்தருளச் செய்யவும் (ஹோத்ராப்யோ - invocation) 
விஷ்ணுஸ்த்வா அன்வேது - விஷ்ணு உன்னை பின்தொடரட்டும்.

ஸகா ஸப்தபதா பவ - ஏழு அடிகள் நடந்தவள் என் தோழி ஆகட்டும்
ஸகாயௌ ஸப்தபதா பபூவ - இணைந்து ஏழடிகள் நடந்த நாமிருவரும் நண்பர்களாக இருப்போம்.
ஸக்யம் தே கமேயம் - நட்புடன் உன்னுடன் செல்லவேண்டும் 
ஸக்யாத் தே மாயோஷம் - பெண்ணின் (உன்) நட்பினின்று நான் விலகாமல் இருப்பேனாக
ஸக்யான்மே மா யோஷ்டா - என் நட்பினின்று நீ விலகாமல் இருப்பாய்
ஸமயாவ ஸங்கல்பாவஹை ஸம்ப்ரியௌ ரோசிஷ்ணூ ஸுமனஸ்யமானௌ - நல்லமனதுடன் ப்ரியத்துடன் மகிழ்ந்திருக்கும் நம்மிருவராலும் சங்கல்பம் (தீர்மானமான முடிவு) செய்யப்படட்டும்.

இஷமூர்ஜமபிஸம்வஸானௌ ஸம் னௌ மனாம்ஸி ஸம் வ்ரதா ஸமுசித்தானயாகரம் - வளமுடன் வலிமையுடன் நல்ல மனத்துடன் நல்ல வ்ரதங்களை இணைந்து மேற்கொண்டு வாழ்வோம்

த்வம் த்யௌரஹம் ப்ருதிவீ - நீ வானுலகம், நான் பூமி
ரேதோஹம் ரேதோப்ருத்த்வம் - ரேதஸ் (வீர்யம் -Semen) நான், ரேதஸை ஏற்பவள் நீ
மனோஹமஸ்மி வாக்த்வம் - மனம் நான், சொல் நீ
ஸாம அஹம் அஸ்மி, ருக் த்வம் - ஸாம கீதம் நான், அதற்கடிப்படையாக உள்ள ருக் நீ
ஸா மாம் அனுவ்ரதா பவ - அவள் என்னைப் பின்தொடர்பவளாக இருக்கட்டும்

பும்ஸே புத்ராய வேத்தவை ஶ்ரியை ப்ரஜாய வேத்தவ ஏஹி ஸுந்ருதே - ஆண்மை உடைய, ஶ்ரேயசான குழந்தைகளை அடைவோம், மகிழ்வுடன் அருகே வா...

ஸப்தபதி மந்த்ரம் - தைத்ரிய ப்ராஹ்மணம் - ஏகாக்னி காண்டம்

Sanskrit teacher vacancy

There is a vacancy for the post of a Sanskrit teacher in Army School, Wellington, a place near Ooty. Anybody interested can contact Mrs. Bhavani Vishwanath- 09443900877 by mentioning Mr.P.S. Sundar's name.

Sanskrit readers 4 parts - RS Vadhyar sons

Courtsy:Sri.Shankara

Namaste,

I have uploaded Sanskrit readers 4 parts - baladarsa, prathamadarsa, dvitiyadarsa and tritiyadarsa to the link given below.

https://archive.org/details/Samskrita_Baladarsa_Prathamadarsa_Dvitiyadarsa_and_Tritiyadarsa_KLV_Sastri_RS_Vadhyar__Sons

 

Pratah smarana pancakam of Rama -Sanskrit

*प्रात: स्मरणीयपञ्चकम्*

*मूलश्लोक:*

*प्रातर्भजामि रघुनाथकरारविन्दं रक्षोगणाय भयदं वरदं निजेभ्य: ।*

*यद्राजसंसदि विभिद्य महेशचापं सीताकरग्रहणमङ्गलमाप सद्य: ॥२॥*

*पदविभाग:*

प्रात: भजामि रघुनाथकरारविन्दं रक्षोगणाय भयदं वरदं निजेभ्य: यत् राजसंसदि विभिद्य महेशचापं सीताकरग्रहणमङ्गलम् आप सद्य: 

*अन्वय:*

रक्षोगणाय भयदं  निजेभ्य: 

वरदं यत् राजसंसदि महेशचापं विभिद्य सद्य:  सीताकरग्रहणमङ्गलम् आप (तत्) रघुनाथकरारविन्दं

प्रात: भजामि  ।

*प्रात: स्मरणीयपञ्चकम्*

*मूलश्लोक:*

*प्रातर्भजामि रघुनाथकरारविन्दं रक्षोगणाय भयदं वरदं निजेभ्य: ।*

*यद्राजसंसदि विभिद्य महेशचापं सीताकरग्रहणमङ्गलमाप सद्य: ॥२॥*

*पदविभाग:*

प्रात: भजामि रघुनाथकरारविन्दं रक्षोगणाय भयदं वरदं निजेभ्य: यत् राजसंसदि विभिद्य महेशचापं सीताकरग्रहणमङ्गलम् आप सद्य: 

*अन्वय:*

रक्षोगणाय भयदं  निजेभ्य: 

वरदं यत् राजसंसदि महेशचापं विभिद्य सद्य:  सीताकरग्रहणमङ्गलम् आप (तत्) रघुनाथकरारविन्दं

प्रात: भजामि  ।

~ *शरवण:*~ *शरवण:*

You can't get back youth -Sanskrit sloka

💐🌷🍀🌺💐🌷🍀🌺

*अर्था भवन्ति गच्छन्ति लभ्यते च पुन: पुन: ।*

   *पुन: कदापि नायाति गतं तु नवयौवनम् ।।*

भावार्थ - धन मिलता और नष्ट होता रहता  है, नष्ट होने के बाद  फिर से प्राप्त हो जाता है, परन्तु जवानी एक बार निकल जाए तो कभी वापस नही आती, अतः विपुल क्षमता, जोश एवम् महाशक्ति से सम्पन्न यौवन का एक एक अमूल्य पल ऐसे सत्कर्मों में व्यय करना चाहिए कि शरीर समाप्त होने के बाद भी समाज और राष्ट्र हमें याद करता रहे।

🙏🏻💐🙏🏻 *आपका आज का दिन परम् प्रसन्नता से परिपूर्ण रहे, ऐसी शुभकामना *🙏🏻💐🌺🌸🌷💐🌺🌸🌷💐🌺🌸

Sanskrit subhashitam

|| *ॐ* ||

              " *सुभाषितरसास्वादः* "

---------------------------------------------------------------

            " *व्यवहारनीति* " ( २६९)

---------------------------------------------------------------

*श्लोक*-----

"  विद्यार्थी  सेवकः पान्थः  क्षुधार्तो  भयकातरः ।

भाण्डारी  च  प्रतिहारीच  सप्त  सुप्तान्  प्रबोधयेत् ।।

अहिं  नृपंच  शार्दुलं  वरटिं  बालकं  तथा ।

परश्वानंच मूर्खंच  सप्त  सुप्तान्  न  बोधयेत् "।।

---------------------------------------------------------

*अर्थ*-----

विद्यार्थी, नोकर , वाटसरू , भूखा, नींद  में  घबराया  हुआ ,भाण्डारी  और  राजा  का  निजिसेवक  यह  सात  अगर  सोये  हुए  है  तो  उन्हे  जगाने  को  कोई  समस्या  नही ।

किन्तु  इसके  विपरीत  सांप , राजा ,  बाघ ,  विषैले  प्राणी ,  छोटा  बच्चा ,दुसरे  का  कुत्ता  और  मूर्ख  व्यक्ति  अगर  सोये  होंगे  तो  उन्हे  सोने  ही  देना  चाहिए ।

---------------------------------------------------------------------------

*गूढ़ार्थ*-------

प्रथम  चरण  में  सुभाषितकार  ने  यह  सात  लोग  अगर  सोये  है  तो  उन्हे  जगाना  चाहिए  ऐसा  कहा  है  क्यों  कि  उनके  काम  के  हिसाबसे उनको  जगाना  हितकारक  होता  है ।  उनको  जगाना  उपकारक  और  अनुकूल  होता  है ।

किन्तु  दुसरे  चरण  में  जो  सात  लोग  कहे  गये  है  उन्हे  जगाना  मतलब  " अव्यापारेषु  व्यापार " हो  जायेगा ।  इन्हे  असमय  जगाना  जगानेवाले  को  त्रासदायक  और  नुकासानदायक  हो  सकता  है ।  और  इन्हे  जगाना  मतलब  अपकारक  इसलिए  सुभाषितकार  ने  इन्हे  वैसे  सोने  देने  का  सल्ला  हमे  दिया  है  जो  अत्यंत  मननीय  है ।

---------------------------------------------------------------------------

*卐卐ॐॐ卐卐*

------------------------

डाॅ. वर्षा  प्रकाश  टोणगांवकर 

पुणे / नागपुर  महाराष्ट्र 

------------------------------------

🌾🌿🌾🌿🌾🌿🌾🌿🌾🌿🌾🌿🌾🌿🌾

Sanskrit subhashitam

|| *ॐ* ||

      " *सुभाषितरसास्वादः* "

-----------------------------------------------------------------------------

       " *तत्त्वज्ञाननीति* " ( २६८)

----------------------------------------------------------------------------

*श्लोक*---

   " शक्यो  वारयितुं  जलेन  हुतभुक्  छत्रेण  सूर्यातपो ।

नागेन्द्रो  निशितातांकुशेन  समदो ,  दण्डेन  गौगर्दभौ  ।

       व्याधिर्भेषज  संग्रहैः  विविधैः  मंत्रप्रयोगैर्विषषम्  ।

        सर्वस्यौषधमस्ति  शास्त्रविहितं ,  मूर्खस्य  नास्त्यौषधम्  "।।

-------------------------------------------------------------------------

*अर्थ*---

अग्नि  पानी  से  शांत  होता  है , छाते  के द्वारा  धुप  से  संरक्षण  होता  है ।

हाथी  को  अंकुश  के  द्वारा  नियंत्रित  किया  जा  सकता  है । बैल और  गधे  जैसे  प्राणियों  को  दण्डे  से  नियंत्रण  में  रखा  जा  सकता  है ।

किसी  रोग  पर  औषधी  द्वारा  विजय  पाया  जाता  है ।  विषबाधा  को  मंत्रप्रयोग  से  गुण  प्राप्त  होता  है  ।  इस  तरह  से  शास्त्र  में   सब  पर  उपाय  है  किन्तु  मूर्खों  के  लिए   कोई  औषधी  नही  है ।

---------------------------------------------------------------------------

*गूढ़ार्थ*----

 किस  तकलीफ़   पे  क्या  उपाय  है  और  किसको  किस के  द्वारा  अंकित  किया  जा  सकता  है  यह  हमे  सुभाषितकार  ने  हमे  बताया  है ।

किन्तु  सुभाषितकार  का  दुःख  यह  है  कि  कोई  या  किसी  भी  शास्त्र में  मूर्खों  के  लिये  कोई   उपाय  नही  बताया  गया  है ।  मूर्ख  की  मूर्खता  की कोई  तकलीफ़   हमे  ना  पोहचे  इसलिए  दो  कदम  पीछे  जाना  ही  उचित  रहता  है । श्री. रामदास  स्वामी  ने  एक  पूरा  समास  ही  मूर्खों  पर  लिखा  है । यह  अनुभव  हमारे  दैनंदिन  जीवन  में  हम  कई  बार  ले  चुके  होते  है।

--------------------------------------------------------------------------------

*卐卐ॐॐ卐卐*

------------------------

डाॅ.वर्षा  प्रकाश  टोणगांवकर 

पुणे / नागपुर  महाराष्ट्र 

----------------------------------

🍓🍓🍓🍓🍓🍓🍓🍓🍓🍓

Narada bhakti sutram 31,32,33 in tamil

Courtesy:Smt.Dr.Saroja Ramanujam

நாரதபக்தி சூத்ரம் -32, 33, 34

31.ராஜ க்ருஹ போஜனாதிஷு ததைவ த்ருஷ்டத்வாத் .

32. ந தேன ராஜபரிதோஷ: க்ஷுதா சாந்தி: வா 
அரண்மனையாலோ , வீட்டினாலோ உணவாலோ திருப்தி ஏற்படுவதில்லை.

அரசன் அரசனாக இருப்பதினால் தான் சந்தோஷமே தவிர அரண்மனையாலோ ராஜபோகங்களினாலோ அல்ல. அரண்மனையில் உள்ளவர் அனைவருக்கும் இது பொது. 
அதேபோல வீட்டிலிருந்து வெளியே சென்றாலும் வீடு அங்குதான் இருக்கிறது. பசிஎடுப்பதாலதான் உணவு திருப்தியைக் கொடுக்கிறது.

இதன் பொருள் என்னவென்றால், 'நான் அரசன்' என்ற எண்ணம் புதிதாக ஒரு ஆனந்தத்தைக் கொடுப்பதில்லை . அவன் என்றுமே அரசனாகத்தான் இருக்கிறான். 
காட்டில் வழி தவறிய அரசகுமாரன் தான் யார் என்பதையே உணராமல் இருக்கும்போது தான் ஒரு அரசகுமாரன் என்பது தெரிய வரும்போது அடையும் ஆனந்தம் என்பது அதை மறந்து நினைவூட்டப்பட்டதால் வந்ததே தவிர அது ஒரு புதிய மாறுதல் அல்ல.

அதே போல வீட்டைவிட்டுச் சென்றவன் திரும்ப வீட்டை அடையும்போது ஏற்படும் மகிழ்ச்சியும் புதியதல்ல. ஏற்கெனவே வீட்டில் உள்ளபோது அனுபவித்ததுதான். பசியுடன் உள்ள ஒருவன் உணவு உண்ணும்போது பசி எடுக்கும் முன்பு இருந்த திருப்தி நிலையை மறுபடி அடைகிறான்.

அதாவது ஆனந்தம்தான் நம் உண்மை நிலை. அதை அறியாது காட்டில் உள்ள ராஜகுமரனைப்போல் , வீட்டை விட்டுச்சென்ற யாத்திரிகனைப்போல் , பசி எடுத்தவன் போல் நம் இயற்கை ஆனந்தத்தை இந்த கர்ம வாசனைகள் மறைக்கின்றன. இந்த தடைகள் நீங்கினபின் இயற்கையான ஆனந்தம் அனுபவிக்கப்படுகிறது.

முன்னர் கூறிய சூத்திரங்களுக்கு மேலும் விளக்கம் அளிக்க முற்படுவது இந்த சூத்ரம்..

சூத்ரம் 25ல் பக்தியானது கர்மம், ஞானம், இவைகளை விட சிறந்தது என்று சொல்லப்பட்டது. பக்தி என்பது அரசன் என்று வைத்துக்கொண்டால் கர்மயோகம் வீடாகவும்,, ஞான யோகம் உணவு என்றும் உருவகம் செய்யப்பட்டுள்ளது,.

எப்படி அவன் வீடும் உணவும் அரசனுக்கடங்கியதோ அதுபோல பக்திக்கு அடங்கியதுதான ஞானமும் கர்மயோகமும். அரசனால் தான் வீட்டுக்கும் உணவுக்கும் பெருமை. அதேபோல பக்தியால்தான் ஞானத்திற்கும் கர்மத்திற்கும் பெருமை.

சூத்ரம் 28ல் ஞானமே பக்தியை அடைய வழி என்று சிலர் கூறுவதாக உளளது. இது எப்படி என்றால் உண்ணும் உணவினால்தான் அரசன் அரசனாக இருக்கிறான் என்பதைப்போல. . தன்னலமின்றி கர்மம் புரியும் பக்தன் ஞானத்துடன்தான் இருப்பான். அதாவது பராபக்தி என்பது ஞானமும் பக்தியும் சேர்ந்ததாகும்.ஆனால் ஞானத்திற்கு பக்தியுடன் சேர்ந்தால்தான் பெருமை.

இதைத்தான் சூத்ரம் 29ல் ஞானமும் பக்தியும் ஒருங்கிணைந்து துணை புரிகின்றன என்று சொல்லப்பட்டிருக்கிறது.

சூத்ரம் 33
தஸ்மாத் ஸ ஏவ க்ராஹ்யா முமுக்ஷுபி: 
ஆகையால் முக்தியை விரும்புபவர்கள் இந்த பராபக்தியை அடையவே முயலவேண்டும்.

பக்தன் ஓரடி வைத்தால் பகவான் பத்து அடிவைத்து அவனை நோக்கி வருகிறான். பக்தி மார்க்கம் மற்ற வழிகளை விட மிகவும் சுலபமானது. எல்லா செயல்களையும் பகவதர்ப்பணமாக் செய்தால் போதும்.

இதோடு பராபக்தியைப் பற்றிய விளக்கம் முடிவுறுகிறது. அடுத்து அதை அடையும் வழிகள் விளக்கப்படுகின்றன.

Srimad Bhagavatam skanda 5 adhyaya 26 in tamil

Courtesy: Smt.Dr.Saroja Ramanujam

ஸ்ரீமத்பாகவதம் - ஸ்கந்தம் 5
அத்தியாயம் 26

பரீக்ஷித் கேட்டார்.
நரகங்கள் என்பவை தனிப்பட்ட இடங்களா ? அப்படியானால் இவை மூவுலகங்களுக்கும் அப்பால் உள்ளவையா அல்லது உள்ளே அடங்கினவையா? என்று கூற வேண்டுகிறேன்.

சுகர் கூறியது. 
அவை மூவுலகங்களுக்கு உட்பட்டவையே. அங்கு பித்ருகணங்களின் அரசராகிய வைவஸ்வத பகவான் (யமன்) தமது பரிவாரங்களுடன் விளங்குகிறார். பகவானின் கட்டளையை மீறாதவராய் இறந்து போனவர்களில் தமது நாட்டுக்கு தமது புருஷர்களால் கொண்டுவரப் பட்டவர்களுக்கு அவரவர் பாவத்திற்கேற்ப தண்டனை விதிக்கிறார்.

அடுத்து சுகர் எந்தெந்த பாவங்களுக்கு நரகம் வாய்க்கும் என்பதைக் கூறுகிறார்.

எவன் பிறருடைய பொருளையும் மனைவியையும் அபகரிக்கிறானோ

எவன் பிராணிகளுக்கு துரோகம் செய்து தன் குடும்பத்தை போஷிக்கிறானோ,

எவன் கொடியவனாய் மிருகங்களையும் பறவைகளையும் அதர்ம வழியில் கொன்று புசிக்கிறானோ

அரசனாகவோ அதிகாரபுருஷனாகவோ உள்ள எவன் நிரபராதிகளை தண்டிக்கிறானோ

எவன் தனக்கு கிடைத்ததை பகிர்ந்துகொள்ளாமல் பஞ்ச யக்ஞம் செய்யாமல் புசிக்கிறானோ,

எவர் டம்பத்திற்காக செய்யும் யாகங்களில் மிருகங்களை வதைக்கிறார்களோ

எவன் பணக்காரன் என்ற கர்வத்தில் அஹங்காரம் கொண்டு பொருளை சேமித்து பூதம் காப்பதுபோல் காத்து எவரிடமும் சந்தேகம் கொண்டு சாந்தியற்று இருக்கிறானோ

இவ்விதம் இன்னும் பல தீய செயல்களை செய்பவர்கள் எல்லோரும் முறையே அவரவர் பாபத்திற்கேற்ற நரகங்களுக்குச் செல்கிறார்கள்.
தரும வழி செல்பவர் சுவர்க்கத்தை அடைகின்றனர். புண்ணிய பலன் தீர்ந்ததும் மீண்டும் இவ்வுலகில் பிறக்கின்றனர்.

ஆகவே முக்தியை வேண்டுவோர் இவ்விதன்ம் பகவானுடைய ஸ்தூல சூக்ஷ்ம ரூபங்களை பற்றி கேட்டறிந்து புத்தியை சூக்ஷ்மத்தில் செலுத்தவேண்டும். இவ்வுலகமே பகவானுடைய ஸ்தூல சரீரம் ஆகும்.இதைப்பற்றி உமக்கு விளக்கம் இதுவரை அளிக்கப்பட்டது.

ஸ்கந்தம் 5 முற்றிற்று.

அடுத்து 6வது ஸ்கந்தத்தில் அஜாமிள உபாக்யானமும் தக்ஷ வம்சமும் விவரிக்கப்படுகிறது. அதற்கு அடுத்த ஸ்கந்தம் யாவரும் ஆவலுடன் எதிர்பார்க்கக்கூடிய ப்ரஹ்லாத சரித்திரம்

  

Discourses of Brahmasri.Goda sastry

Namaste,

The publications page at the website on Goda Sastyji doesn't mention a book on LSN.

http://godasastry.in/book-articles/

His Tamil discourses on LSN and other scriptures are available online at this website.

http://godasastry.in/discources/#tantram_Lalita_Sahasranamam/

Dont ignore the help you received - Positive story with tortoise & scorpion

#உதவிகளை_உதாசீனப்படுத்தாதீர்கள்

ஆமை ஒன்று  ஆற்றைக் கடப்பதற்காக ஆற்றில் இறங்கியது.  அப்போது ஒரு தேள் ஓடிவந்து, " ஆமை அண்ணா..!நான் அவசரமா அக்கரைக்குப் போக வேண்டி இருக்குது.  உன் முதுகில்  ஒரு ஓரமா  இடம் கொடுத்தீன்னா நான் பாட்டுக்கு அமைதியா  அக்கரை போய் சேர்ந்துடுவேன் " என்றது....

ஆமைக்குப் பாவமாக இருந்தது.  இருந்தாலும்  ஒரு எச்சரிக்கைக்காக , 

 " ஒன்னப் பாத்தா எனக்கும்  பாவமாதான் இருக்குது.  முதுகுல  ஏத்திக்கிட்டுப் போறேன் .  ஆனா வழியில  எதாச்சும் சேட்டை கீட்டை பண்ணினேன்னு வச்சுக்கோ ,  உரிச்சுப் புடுவேன் . சரியா?

முதுகில் ஏற்றிக்கொண்டது.

தேளும் சந்தோஷமாய் ஏறிக்கொண்டது. சிறிது தூரம்  போனதும்  தேளுக்கு ஒரு சந்தேகம்  ,"பாறை மாதிரி  இருக்குதே இந்த  ஓடு!  இதுல கொட்டினா வலிக்குமா?  சரி. லேசா கொட்டித்தான் பாப்போமே"

மெல்ல ஒரு கொட்டு கொட்டியது. ஆமை கேட்டது

 " ஏய் என்ன பண்ற ?

" இல்லண்ணே. தெரியாம கொடுக்கு பட்டுடிச்சு.  மன்னிச்சுடுங்க" 

  ஆமை அதைப் பெரிதாக எடுத்துக் கொள்ளவில்லை.  கரையை  அடைய  இன்னும் பாதி தூரம் இருந்தது.  தேளுக்கு மீண்டும் ஒரு எண்ணம், " லேசாகக் கொட்டியதால்தான் ஓடு கொஞ்சம் கூட  அசையவில்லையோ! கொஞ்சம் அழுத்தமாகக்  கொட்டினால்? சற்று  அழுத்தமாகவே கொட்டியது.

ஆனாலும்  ஓடு கொஞ்சம் கூட அசையவில்லை.

" என்னடா தம்பி,  புத்தியக்காட்டுறியா? "

என்றது ஆமை .

" அட  இல்லண்ணே.  கொஞ்சம் வழுக்குற மாதிரி இருந்தது.  கொஞ்சம் கொடுக்கால அழுத்திப் பிடிச்சிக்கிட்டேன். அதுக்குப் போயி பெருசா பேசுறியே! "

என்றது தேள்...

 ஆமை தலையை  அசைத்துக் கொண்டே ஏதோ முணுமுணுத்துக் கொண்டே

நீந்தியது. கொஞ்சம் நேரம் சென்றது.  இப்போது கரைக்கு  இன்னும் சில  அடி தூரம்தான்.  இப்போது தேளுக்கு  தைரியத்துடன் கொஞ்சம் அகங்காரமும் வந்துவிட்டது.  

"நான் கொட்டுனா எவ்வளவு பெரிய யானையெல்லாம் அலறி ஓடும்!  சின்ன மிருகமா இருந்தா வாயில் நுரை தள்ளி செத்தே போகும். இந்த தம்மாத்தூண்டு ஆமைப்பயல் அசையக்கூட மாட்டுறானே. இதோ கரையும் நெருங்கிடுச்சு. கடைசியாக ஒரு தடவை கொட்டிப் பாக்கலாம் "என 

பலத்தையெல்லாம் திரட்டி  அழுத்தமாக ஒரு போடு போட்டது.

ஆமைக்கு இப்போது கோபம் வந்தது.  

"நீ சரியா வரமாட்டே போலிருக்கே" என்றது.  தேளுக்கு கரையை நெருங்கிவிட்ட தைரியம். 

" பிறந்த நாள் முதலாவே கொட்டிக் கொட்டிப் பழகிட்டேன். இந்தப் பத்து நிமிஷம் பயணத்துக்காகல்லாம் பழக்கத்தை  மாத்திக்க முடியாது.  இது பழக்கதோஷம். நீதாம்ப்பா கொஞ்சம் அனுசரிச்சிப் போகணும்". என்றது.  

ஆமை சிரித்தபடியே சொன்னது , " உனக்கு இருக்கும் பழக்கதோஷம் மாதிரியே  எனக்கும் ஒன்னு  உண்டு.  அது இதுதான் " என்றபடியே நீருக்குள் மூழ்கி எழுந்தது.  எழுந்து பார்த்தால் முதுகில் தேள் இல்லை..அது செத்து நீரின்மேல்  மிதந்து போனதை கண்டது

பிறரின் உதவியை ஒருபோதும் சோதனை செய்து பார்க்காதீர்கள்..

கஷ்டத்தில் இருக்கும் மனிதர்களுக்கு 

உதவி செய்வது என்பது கடவுளுக்கு நாம் செய்யும் நன்றிக் கடன்..ஏனென்றால் கடவுள் கொடுத்து உதவும் நிலையில் வைத்திருக்கிறார் அல்லவா...

Story of seetamma maysmma

#ஸ்ரீ_ராம_தரிசனம்... 🙏🙏🙏🙏🙏

'ராமா.. நீயா என் வீட்டுக்கு வந்தாய்?'

தியாகராஜரின் அதிகாலை உருக்கம்....

திருவையாற்றில் ஒரு மாலைப் பொழுது. தியாகராஜ சுவாமிகள் தனது வீட்டுத் திண்ணையில் தியானத்தில் ஆழ்ந்திருந்தார்.

''#நமஸ்காரம்...''

குரல் கேட்டுக் கண் விழித்தார் தியாகராஜர். 80 வயது வயோதிகர் ஒருவரும், அவரின் மனைவியும், சுமார் 20 வயது இளைஞன் ஒருவரும் கைகூப்பி நின்றிருந்தனர் தெருவில். அவர்கள் உடம்பில் அழுக்கும், புழுதியும் படிந்திருந்தன. வெகு தூரத்திலிருந்து வந்தவர்கள் போல் தோற்றம் அளித்தனர்.

''வாங்கோ... உள்ள வாங்கோ...'' - அவர்களை வரவேற்று நமஸ்காரம் செய்தார் தியாகராஜர்.

'மாதா, பிதா, குருவுக்குப் பிறகு வீட்டுக்கு வந்த விருந்தாளிகளை தெய்வமாக நினை!' என்கிறது உபநிஷத்துகளும் வேதங்களும். 'அதிதி தேவோ பவ.'

வயோதிகர் பேச ஆரம்பித் தார்: ''நாங்க வடக்கே ரொம்ப தூரத்திலிருந்து க்ஷேத்ராடனம் பண்ணிண்டு வர்றோம். ராமேஸ்வரம் போகணும். பகவான் கருணை வைக்கணும்... காலைல எழுந்து ஸ்நானம் செஞ்சுட்டு நடக்கணும். இன்னிக்கு ராத்திரி உங்க வீட்டுல தங்கலாம்னு இருக்கோம்!''

''ஆகா... தாராளமா தங்குங்கோ!'' என்று மகிழ்வுடன் சம்மதித்த தியாகராஜர், தன் மனைவியிடம் இரவில் அவர்களுக்கும் சேர்த்துச் சமைக்கச் சொன்னார்.

அவர் மனைவியோ, ''நமக்கே ராத்திரி சாப் பாட்டுக்கு அரிசி இல்லே... இவங்களை எப்படி உபசாரம் பண்றதுனும் தெரியலை. சரி... பக்கத்துல போய் கொஞ்சம் அரிசி கடன் வாங்கிண்டு வரேன்!'' என்று கையில் பாத்திரத்துடன் மனைவி கிளம்பினார்.

அதை கவனித்த வயோதிகர், ''எங்களுக்காகச் சமைக்க வேண்டாம். என்கிட்ட தேனும் தினை மாவும் இருக்கு. ரெண்டையும் பிசைஞ்சு, ரொட்டி மாதிரி தட்டி, சுட்டுச் சாப்பிட்டா ருசியா இருக்கும். நாம எல்லோரும் அதையே சாப்பிடுவோமே!'' என்றார்.

அதன்படி அன்று இரவில் அனைவரும் பசியாறினர். வீட்டுத் தாழ்வாரத்தில் படுத்த விருந்தாளிகளிடம் தியாகராஜர் க்ஷேத்திராடனம் பற்றி விடிய விடியப் பேசிக் கொண்டிருந்தார்.

கோழி கூவிற்று. ''அடடா... பொழுது விடிஞ்சாச்சா?'' என்று எழுந்தார் வயோதிகர். உடனே அவர் மனைவியும், இளைஞனும் கூட எழுந்தனர். ''நாங்க அப்படியே காவிரியில ஸ்நானம் செஞ்சுட்டுக் கிளம்பறோம்!'' என்றார் முதியவர்.

தியாகராஜர், தன் மனைவியுடன் அவர்களை நமஸ்காரம் செய்தார். பின்பு வாசலில் இறங்கி, அவர்கள் கண்ணிலிருந்து மறையும் வரை அவர்களையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தார் தியாகராஜர். சட்டென்று அந்த வயோதிகர் வில்லுடன் ராமபிரானாகவும், அவருடன் வந்த முதிய பெண்மணி சீதா பிராட்டி யாகவும், இளைஞன் அனுமனாகவும் காட்சியளித்து மறைந்தனர்.

தியாகராஜர் பரவசத்துடன் தெருவில் ஆனந்தக் கூத்தாடினார். ''ராமா... ராமா... நீயா எனது வீட்டுக்கு வந்தே?... என் தெய்வமே... நீயா வந்தாய்? ரொம்ப தூரத்திலேருந்து நடந்து வந்ததா

சொன்னியே... பேசியே ராத்திரி முழுக்க உன்னை தூங்க விடலையே... மகாபாவி நான்!

காலைப் பிடித்து அமுக்கி, உன் கால் வலியைப் போக்காமல் பேசிக் கொண்டே இருந்தேனே. ராத்திரி நீ கொண்டு வந்ததை நாங்க சாப்பிட்டோமே? என் வீட்டுல தரித்திரம் தாண்டவமாடறதுனு தெரிஞ்சிண்டு, நீ ஒரு தாய்- தகப்பனா இருந்து எங்க பசியைப் போக்கினியே...'' என்று புரண்டு புரண்டு அழுதார் தியாகராஜ சுவாமிகள்.

அப்போது அவரிடமிருந்து பிறந்த வசந்தா ராக கீர்த்தனைதான், 'சீதம்ம மாயம்மா...' என்பது.

ராம் ராம் ராம் ராம் ராம் ராம்.... 🙏🙏🙏

விஸ்வநாதன் பவுன்சாமி

Sanskrit subhashitam

💐🌷🍀🌺💐🌷🍀🌸

*तत् कर्म यत् न बन्धाय सा विद्या या विमुक्तये।*

*आयासाय अपरं कर्म विद्या अन्याशिल्पनैपुणम्॥*

वह कर्म है जो बंधन में न डाले, वह विद्या है जो मुक्त कर दे। अन्य कर्म श्रम मात्र हैं और अन्य विद्याएँ यांत्रिक निपुणता मात्र है।

🙏🏻💐🙏🏻 *आपका आज का दिन परम् प्रसन्नता से परिपूर्ण रहे, ऐसी शुभकामना *🙏🏻💐🌺🌸🌷💐🌺🌸🌷💐🌺🌸

Hanuman chalisa in Sanskrit

(संस्कृत में हनुमान चालीसा)

        ~ पढ़ें ~

  ।। धर्म का प्रचार करे ।।

हृद्दर्पणं     नीरजपादयोश्च 

गुरोः पवित्रं रजसेति कृत्वा ।

फलप्रदायी यदयं च सर्वम् 

रामस्य पूतञ्च यशो वदामि ।।

स्मरामि तुभ्यम् पवनस्य पुत्रम् 

बलेन   रिक्तो    मतिहीनदासः।

दूरीकरोतु   सकलञ्च    दुःखं

विद्यां  बलं  बुद्धिमपि  प्रयच्छ ।।

जयतु   हनुमद्देवो

     ज्ञानाब्धिश्च गुणाकरः।

जयतु वानरेशश्च 

    त्रिषु लोकेषु कीर्तिमान् ।।(1)

दूतः   कोशलराजस्य 

        शक्तिमांश्च न तत्समः।

अञ्जना जननी यस्य 

       देवो वायुः पिता स्वयम्।।(2)

हे   वज्रांग   महावीर 

       त्वमेव च सुविक्रमः।

कुत्सितबुद्धिशत्रुस्त्वम् 

       सुबुद्धेः प्रतिपालकः।।(3)

काञ्चनवर्णसंयुक्तः 

       वासांसि शोभनानि च।

कर्णयोः कुण्डले शुभ्रे

      कुञ्चितानि कचानि च।।(4)

वज्रहस्ती     महावीरः 

        ध्वजायुक्तो तथैव च ।

स्कन्धे च शोभते यस्य 

         मुञ्जोपवीतशोभनम् ।।(5)

नेत्रत्रयस्य  पुत्रस्त्वम् 

        केशरीनन्दनो खलु।

तेजस्वी त्वं यशस्ते च

        वन्द्यते पृथिवीतले।।(6)

विद्यावांश्च  गुणागारः 

      कुशलोऽपि कपीश्वरः।

रामस्य कार्यसिद्ध्यर्थ

      मुत्सुको  सर्वदैव  च।।(7)

राघवेन्द्रचरित्रस्य 

      रसज्ञो स प्रतापवान् ।

वसन्ति हृदये तस्य 

      सीता रामश्च लक्ष्मणः।।(8,)

वैदेहीसम्मुखे     तेन

        प्रदर्शितस्तनुः लघुः।

लङ्का दग्धा कपीशेन 

         विकटरूपधारिणा।।(9

हताः रूपेण  भीमेन 

        सकलाः रजनकचराः।

कार्याणि कोशलेन्द्रस्य 

       सफलीकृतवान् प्रभुः।।(10)

जीवितो लक्ष्मणस्तेन 

      खल्वानीयौषधम् तथा ।

रामेण  हर्षितो  भूत्वा 

      वेष्टितो   हृदयेन    सः।।(11)

प्राशंसत् मनसा रामः 

        कपीशं बलपुङ्गवम्।

प्रियं  समं  मदर्थं त्वं

         कैकेयीनन्दनेन च ।।(12)

यशो मुखैः सहस्रैश्च 

        गीयते तव वानर ।

हनुमन्तं  परिष्वज्य 

        प्रोक्तवान् रघुनन्दनः।।(13)

सनकादिसमाः सर्वे

       देवाः ब्रह्मादयोऽपि च।

भारतीसहितो शेषो

       देवर्षिः  नारदः   खलु।।(14)

कुबेरो      यमराजश्च 

  दिक्पालाः सकलाः स्वयम्।

पण्डिताः कवयो सर्वे

  शक्ताः   न   कीर्तिमण्डने।।(15)

उपकृतश्च    सुग्रीवो

      वायुपुत्रेण    धीमता।

वानराणामधीपोऽभूद्

      रामस्य कृपया हि सः।।(16)

तवैव    चोपदेशेन 

          दशवक्त्रसहोदरः।

प्राप्नोतीति नृपत्वं सः

     जानाति सकलं जगत् ।।(17)

योजनानां सहस्राणि

         दूरे भुवो स्थितो रविः।

सुमधुरं  फलं  मत्वा

         निगीर्णः भवता ननु।।(18)

मुद्रिकां कोशलेन्द्रस्य 

      मुखे   जग्राह   वानरः।

गतवानब्धिपारं   सः

      नैतद् विस्मयकारकम्।।(19)

यानि कानि च विश्वस्य 

        कार्याणि दुष्कराणि हि ।

भवद्कृपाप्रसादेन 

        सुकराणि पुनः खलु ।।(20)

द्वारे च  कोशलेशस्य 

        रक्षको वायुनन्दनः। 

तवानुज्ञां विना कोऽपि 

        न   प्रवेशितुमर्हति।।(21)

लभन्ते शरणं प्राप्ताः

      सर्वाण्येव सुखानि च ।

भवति  रक्षके  लोके

       भयं मनाग् न जायते ।।(22,,)

समर्थो  न  च संसारे 

        वेगं रोद्धुं बली खलु।

कम्पन्ते च त्रयो लोकाः

        गर्जनेन   तव   प्रभो।।(23)

श्रुत्वा नाम महावीरं 

       वायुपुत्रस्य धीमतः।

भूतादयः पिशाचाश्च 

        पलायन्ते हि दूरतः।।(24)

हनुमन्तं      कपीशञ्च

     ध्यायन्ति सततं हि ये।

नश्यन्ति व्याधयः तेषां 

     रोगाः दूरीभवन्ति च।।(25)

मनसा  कर्मणा वाचा 

       ध्यायन्ति हि ये जनाः।

दुःखानि च प्रणश्यन्ति 

        हनुमन्तम् पुनः पुनः।।(26)

नृपाणाञ्च नृपो रामः 

      तपस्वी    रघुनन्दनः।

तेषामपि च कार्याणि 

      सिद्धानि भवता खलु ।।(27)

कामान्यन्यानि सर्वाणि 

       कश्चिदपि करोति च ।

प्राप्नोति   फलमिष्टं  स

        जीवने  नात्र  संशयः।।(28)

कृतादिषु  च  सर्वेषु 

     युगेषु स प्रतापवान् ।

यशः कीर्तिश्च सर्वत्र 

     देदीप्यते   महीतले ।।(29)

साधूनां खलु सन्तानां

       रक्षयिता कपीश्वरः।

राक्षसकुलसंहर्ता

        रामस्य प्रिय वानर ।।(30)  

सिद्धिदो निधिदस्त्वञ्च 

       जनकनन्दिनी स्वयम् ।

दत्तवती   वरं   तुभ्यं

      जननी   विश्वरूपिणी ।।(31)

कराग्रे    वायुपुत्रस्य 

     चौषधिः रामरूपिणी।

रामस्य कोशलेशस्य 

     पादारविन्दवन्दनात्।।(32)

पूजया    मारुतपुत्रस्य 

      नरो प्राप्नोति राघवम् ।

जन्मनां कोटिसंख्यानां

      दूरीभवन्ति  पातकाः।।(33)

देहान्ते च पुरं रामं 

      भक्ताः हनुमतो सदा।

प्राप्य जन्मनि सर्वे 

       हरिभक्ताः पुनः पुनः।।(34)

देवानामपि   सर्वेषां

       संस्मरणं वृथा खलु।

कपिश्रेष्ठस्य सेवा हि

        प्रददाति सुखं परम्।।(35 )

करोति   संकटं  दूरं 

    संकटमोचनो कपिः।

नाशयति च दुःखानि 

     केवलं स्मरणं कपेः।।(36)

जयतु वानरेशश्च 

      जयतु    हनुमत्प्रभुः।

गुरुदेवकृपातुल्यं

       करोतु मम मङ्गलम्।।(37)

श्रद्धया  येन  केनापि 

       शतवारञ्च पठ्यते।

मुच्यते बन्धनाच्छीघ्रम् 

       प्राप्नोति परमं सुखम् ।।(38)

स्तोत्रं  तु  रामदूतस्य 

  चत्वारिंशच्च संख्यकम् ।

पठित्वा सिद्धिमाप्नोति 

   साक्षी कामरिपुः स्वयम् ।।(39)

सर्वदा रघुनाथस्य 

      तुलसी सेवकः परम्।

विज्ञायेति कपिश्रेष्ठ 

       वासं  मे हृदये  कुरु।।(40)   

विघ्नोपनाशी पवनस्य पुत्रः

     कल्याणकारी हृदये कपीशः।

सौमित्रिणा राघवसीतया च

      सार्धं  निवासं  कुरु रामदूत ।।

‌‌     ‌‌‌।। जय जय श्री हनुमते नमः।।

Sanskrit subhashitam

|| *ॐ* ||

              " *सुभाषितरसास्वादः* "

---------------------------------------------------------------

            " *व्यवहारनीति* " ( २६९)

---------------------------------------------------------------

*श्लोक*-----

"  विद्यार्थी  सेवकः पान्थः  क्षुधार्तो  भयकातरः ।

भाण्डारी  च  प्रतिहारीच  सप्त  सुप्तान्  प्रबोधयेत् ।।

अहिं  नृपंच  शार्दुलं  वरटिं  बालकं  तथा ।

परश्वानंच मूर्खंच  सप्त  सुप्तान्  न  बोधयेत् "।।

---------------------------------------------------------

*अर्थ*-----

विद्यार्थी, नोकर , वाटसरू , भूखा, नींद  में  घबराया  हुआ ,भाण्डारी  और  राजा  का  निजिसेवक  यह  सात  अगर  सोये  हुए  है  तो  उन्हे  जगाने  को  कोई  समस्या  नही ।

किन्तु  इसके  विपरीत  सांप , राजा ,  बाघ ,  विषैले  प्राणी ,  छोटा  बच्चा ,दुसरे  का  कुत्ता  और  मूर्ख  व्यक्ति  अगर  सोये  होंगे  तो  उन्हे  सोने  ही  देना  चाहिए ।

---------------------------------------------------------------------------

*गूढ़ार्थ*-------

प्रथम  चरण  में  सुभाषितकार  ने  यह  सात  लोग  अगर  सोये  है  तो  उन्हे  जगाना  चाहिए  ऐसा  कहा  है  क्यों  कि  उनके  काम  के  हिसाबसे उनको  जगाना  हितकारक  होता  है ।  उनको  जगाना  उपकारक  और  अनुकूल  होता  है ।

किन्तु  दुसरे  चरण  में  जो  सात  लोग  कहे  गये  है  उन्हे  जगाना  मतलब  " अव्यापारेषु  व्यापार " हो  जायेगा ।  इन्हे  असमय  जगाना  जगानेवाले  को  त्रासदायक  और  नुकासानदायक  हो  सकता  है ।  और  इन्हे  जगाना  मतलब  अपकारक  इसलिए  सुभाषितकार  ने  इन्हे  वैसे  सोने  देने  का  सल्ला  हमे  दिया  है  जो  अत्यंत  मननीय  है ।

---------------------------------------------------------------------------

*卐卐ॐॐ卐卐*

------------------------

डाॅ. वर्षा  प्रकाश  टोणगांवकर 

पुणे / नागपुर  महाराष्ट्र 

------------------------------------

🌾🌿🌾🌿🌾🌿🌾🌿🌾🌿🌾🌿🌾🌿🌾

Living happy life-vedatri maharishi

நல்ல குடும்பம் - அருட்தந்தை பேசுகிறார்- மனவளக்கலைப் பேராசிரியர்கள் கேட்டுக் கொண்டிருக்கிறார்கள். 

18.11.18

*இல்லற வாழ்க்கைச் சிறப்பாக அமைய வேண்டும் என்றால், 

அதற்கு என்ன வழி?* 

மூன்று பண்புகள்:

1.  விட்டுக் கொடுப்பது,

2.  அனுசரித்துப் போவது,

3.  பொறுத்துப் போவது.

இவை மூன்றும் இல்லை என்றால் இல்லறம் இன்பமாக இருக்காது. 

இந்த இடத்தில் ஒரு சந்தேகம். ஒரு பேராசிரியை எழுந்து அதைக் கேட்டார்.

"விட்டுக்கொடுப்பது என்று பொதுவாக சொல்கிறீர்கள்...

யார் விட்டுக் கொடுப்பது? கணவனா? மனைவியா? 

பிரச்சினையே அங்குதானே ஆரம்பம்!" எல்லோரும் ஆவலோடு 

மகரிஷியின் முகத்தைப் பார்கிறார்கள்.

இதற்கு என்ன பதில் சொல்லப் போகிறார்?

கணவனுக்குச் சாதகமாகப் பேசுவாரா?அல்லது 

மனைவிக்குச் சாதகமாகப் பேசுவாரா? 

மகரிஷி சிரிக்கிறார். அப்புறம் சொல்கிறார்.

"யாரிடம் அன்பு அதிகமாக இருக்கிறதோ, அறிவாளியோ 

அவர்கள் தான் விட்டுக் கொடுப்பார்கள். அவர்கள்தான் 

அனுசரித்துப் போவார்கள். அவர்கள்தான் பொறுத்துப் போவாகள்." 

அரங்கம் கைதட்டலால் அதிர்கிறது.

ஆரவாரம் அடங்கியவுடன் அருட்தந்தை தொடந்து பேசுகிறார்: 

"அன்புள்ளவர்களிடம்தான் பிடிவாதம் இருக்காது. பெருந்தன்மை இருக்கும். குடும்பத்தில் ஆற்றலை உற்பத்தி பண்ணுகிறவர்கள் அவர்கள்தாம்,

அவர்கள்தாம் Power Producers, Charged Batteries, நம்பிக்கை நட்சத்திரங்கள், இறை ஆற்றலோடு நெருக்கம் உள்ளவர்கள். அவர்களுக்குத்தான் தவம் எளிதாகக் கைகூடும். அவர்கள் தொட்டதெல்லாம் துலங்கும். 

அத்தனைச் சிக்கல்களுக்கும் தீர்வாக அவர்கள் திகழ்வார்கள். 

அருட்பேராற்றலால் ஆசிர்வதிக்கப் பெற்றவர்கள்!" 

அருட்தந்தையின் விளக்கம் நமக்குள் ஓர் உந்துதலை 

ஏற்படுத்துவதை உணர முடிகிறது. 

விட்டுக்கொடுப்பதில் முந்திக் கொள்ள வேண்டும் என்கிற வெளிச்சத்தை நமக்குள்ளே உண்டு பண்ணுகிறது.

அமைதியான குடும்பமே நல்ல குடும்பம். குடும்ப அமைதியே 

உலக அமைதிக்கு வித்தாகும் என்கிறார் மகரிஷி. 

அமைதியான குடும்ப வாழ்விற்கு மேலும் அவர் சொல்கின்ற 

கீழ்க்கண்ட பத்து அறிவுரைகளை கவனத்தில் கொள்வோம். 

*பத்து வழிகள்:*

1.  நாம் பெற்ற ஞானத்தைப் பயன்படுத்த வேண்டிய இடம் நம் குடும்பமே.

2.  கணவன்-மனைவி உறவுக்கு இணையாக உலகில் வேறெந்த உறவையும் சொல்ல முடியாது.

3.  குடும்ப நிர்வாகம் செய்வது உங்கள் அறிவாகத்தான் இருக்க வேண்டும். எந்த நிலையிலும் உணர்ச்சிகள் நிர்வாகம் செய்யக் கூடாது.

4.  வரவுக்குள் செலவை நிறுத்துங்கள். அது குடும்ப அமைதியைக் காக்கும். வீண் செலவுகள் செய்ய வேண்டாம். அது குடும்ப மைதியைக் குலைக்கும்.

5.  ஒரு குடும்பத்தில் உள்ள எல்லோருக்கும் பொருளீட்டும் திறன் வேண்டும். அல்லது பெரும்பாலோர் பொருளீட்டும் திறன் பெற்றிருத்தல் வேண்டும். 

சிலர் அதிகமாக சம்பாதிக்கலாம்; சிலர் குறைவாகச் சம்பாதிக்கலாம். 

அப்படி இருந்தாலும் அதைக் காப்பது, நுகர்வது, பிறருக்கு இடுவது 

ஆகிய செயல்களில் சமமான பொறுப்பு வேண்டும்.

6.  கணவனுக்குத் தெரியாமல் மனைவியோ, மனைவிக்குத் தெரியாமல் கணவனோ சம்பாதிப்பதும், செலவு செய்வதும், சேமிப்பதும் சரியாக இருக்காது. அது பிணக்கிக்கு இடம் தரும். 

மனதில் ஒளிவு மறைவு வைத்துக் கொண்டிருந்தால் தெய்வீக உறவு இருக்காது.  பொறுப்பற்று வீண் செலவு செய்பவராக இருந்தால் இது பொருந்தாது.

7.  குடும்ப அமைதி நிலவ, சகிப்புத்தன்மை, விட்டுக்கொடுத்தல், 

தியாகம் என்ற மூன்றையும் கடைபிடித்து வரவேண்டும்

8.  பிறர் குற்றத்தைப் பெரிதுபடுத்தாமல் பொறுத்தலும், மறத்தலும் அமைதிக்கு வழி வகுக்கும்.

9.  தனக்குக் கிடைத்த வாழ்க்கைத்துணையைப் பற்றி 

யாரும் குறை கொள்ளத் தேவை இல்லை. அவரவர் அடிமனமே 

இதைத் தேர்ந்தெடுத்துக் கொள்ளும்.

10.  நல்ல குடும்பத்தில் நன்மக்கள் தழைப்பார்கள். பிறவிப் பெருங்கடல் நீந்துவதற்கும் குடும்ப அமைதி இன்றியமையாததாகும். 

*வாழ்க வையகம்! வாழ்க வையகம்! வாழ்க வளமுடன்!!*

*தத்துவஞானி வேதாத்திரி மகரிசி* 

*நீங்களும் உங்கள் அன்பு குடும்பமும் வாழ்க வளமுடன்! வாழ்க வளமுடன்!!*🙏🙌💐