Testing of wife,sastra - Sanskrit slokas

महाहवे शस्त्र(शास्त्र)-भृतां परीक्षा
हुताशने हाटक सम्परीक्षा ।
आपत्तिकाले गृहिणी परीक्षा
विद्यावतां भागवते परीक्षा ।।
***
महाहवे भीषणयुद्धक्षेत्रे शस्त्रभृतां परीक्षा ; महाहवे यज्ञादि शास्त्रीयकार्ये शास्त्रभृतां परीक्षा च ।।
आहवौ यागसङ्गरौ इति त्रिकाण्डशेषे ।
आहवो युद्धयज्ञयोः इति मेदिनी ।
*आ पूर्वः ह्वे-स्पर्धायाम् ; शब्दे आह्वानेsर्थे च । अप् प्रत्ययः । सम्प्रसारणे गुणः । आहूयन्तेsरयोsत्र ।।
*आ पूर्वः हु-होमे अदने च । अप् प्रत्ययः । आहूयतेsत्र ।।
***
[धनञ्जये हाटक सम्परीक्षा
रणाङ्गणे शस्त्रभृतां परीक्षा ।
आपत्तिकाले गृहिणी परीक्षा
विद्यावतां भागवते परीक्षा ।।]

Sanskrit poem on Vishnu

श्रीविष्णवे नमः
*****
श्रीविष्णुंं सर्वजिष्णुं सुरकुलतिलकं सौम्यवेशं समेशं
शान्तं कान्तं कृपालुं त्रिगुणविरहितं  कोटिकामप्रशंस्यम्।
शम्भुब्रह्मादिसेव्यं मुनिगणगमितं भक्तलोकाधिनाथं
लक्ष्मीनाथं नृनाथं विहगपतिरथं नौमि वैकुण्ठनाथम् ।।

           (व्रजकिशोरः)

Two eyes dont see each other but work simultaneously

सर्वाधिक-मधुरः सम्पर्कः तु नेत्रद्वयस्य भवति।
द्वे नेत्रे युगपत् उन्मीलतः , युगपत् निमीलतः , युगपत् रुदितः , च युगपत् शयनं कुरुतः।
परन्तु आजीवनम् एकं अन्यं द्रष्टुं न शक्नोति।

Guttu sloka in bhagavad gita - periyavaa

PeriyavAL: Know that there are Guttu Shlokas in Bharatam (Mahabharata)?

Myself: These are Guttu Shlokas because they were composed to reduce the speed of PiLLaiyar's (Ganesha's) writing.

PeriyavAL: There is a Guttu Shloka in Gita! You know?

Myself: Don't know.

PeriyavAL: 'aj~nAnenanAvR^itaM j~nAnaM tena muhyanti jantavaH | j~nAnena tu tadaj~nAnaM yeSAM nAshitamAtmanaH ||' (5.15,16)

"Atma who is jnAnarUpam (in the form of knowledge) is veiled with ajnAnaM (ignorance). People are deluded because of that. If the ajnAnaM is destroyed by jnAnaM, Moksha will be attained."

Isn't this doctrine puzzling, confusing? How can ajnAnaM veil jnAnaM? If it is veiled, how by that same jnAnaM will ajnAnaM be destroyed? -- is the confusion. Vinayaka blinks. In those few seconds Vyasa has readily composed the shlokas of many chapters.

For this puzzle that comes in the fifth chapter, he gives the answer in the tenth chapter!

teshAmanukampArtham ahamaj~nAnajaM tamaH |
nAshayAmi AtmabhAvastaH j~nAnadIpena bhasvatA ||

To show mercy on the bhaktAs who always sing and think only about me and melt by those acts in their hearts, I as the jnAna rUpi (form of knowledge) enter the state of mind that remains akhaNdAkAram (not fragmentary, entire, whole) and is known as AtmabhAvam (state of the soul), reach the prati-bimbam (reflection), strengthen the jnAnam and set aside (the veil) of ignorance.

(In other words, svarUpa jnAnam by itself will not set aside ignorance. It only notifies its presence. But if the same svarUpa jnAnam is reflected by the mano vRutti (mode/nature/state of mind) that results from continued experience of the state of meditation on the Vedanta Maha Vakhyas after studying and reflecting on them, that will immediately burn the ignorance. Even if the sun has the svabhAva (inherent nature) to burn cotton, it burns the cotton only when the rays touch it through a special lens!


Read more: http://periva.proboards.com/thread/2491/kanchi-paramacharya-satsangam-shashtrartha-02#ixzz64gsvLt00

You have to reap single

*एकः प्रजायते जन्तु:*

*एक एव प्रलीयते।*

*एकोऽनुभुङ्क्ते सुकृतम्*

*एक एव च दुष्कृतम्।।*

अर्थात- जीव अकेला ही जन्म लेता है और अकेला ही मृत्यु को प्राप्त होता है। अकेला ही पुण्य भोगता है और अकेला ही पाप भोगता है अतः प्रत्येक मनुष्य का पमोद्देश्य धर्माधृत जीवन जीने का होना चाहिए।

*🙏🌻🌺मङ्गलं सुप्रभातम्🌺🌻🙏*

Dasavatar in half stanza by Kalamega pulavar

கவிகாளமேகத்திடம், புலவர் ஒருவர், திருமாலின் பத்து அவதாரங்களையும் ஒரே வெண்பாவில் பாட முடியுமான்னு கேட்க..?
ஒரு வெண்பா என்ன? அரை (பாதி)வெண்பாவிலேயே பாடுகிறேன் என்று சொல்லிப் - #பாடியும் காட்டினாராம்.

"மெச்சுதிரு வேங்கடவா வெண்பாவிற் பாதியில் என்
இச்சையில் உன்சன்மம் இயம்பவா? - மச்சாகூர்
மாகோலா சிங்காவா மாராமா ராமாரா
மாகோபா லாமாவா வா"

அட என்னங்க இது.....மாராமா ராமாரா-ன்னு நாக்கு குழறுது..?
பதம் பிரிங்க; புரியும்!
மச்சா-கூர்மா-
கோலா-சிங்கா-வாமா-ராமா-ராமா-
ராமா-கோபாலா-மாவா வா

(கோலா =வராகம்
வாமா =வாமனா
ராமா-ராமா-ராமா =பரசுராமா-ராமா-பலராமா-ன்னு மூன்று இராமன்கள்
மா-வா =குதிரையின் மேல் வரும் கல்கி...

என்ன ஒரு தமிழ் விளையாட்டு?

இன்னொரு தரம், இன்னொருதரம் என படிக்கப்படிக்க நாக்குழறாம வேகமா சொல்ல வரும் அழகே - தமிழழகு

Ignore when other person scolds - Buddha - Positive story

🌷 வார்த்தைகள் பலவீனமானவை

புத்தர் ஒரு கிராமத்து வழியாக சென்றார்

அப்போது எதிரே வந்த ஒருவன் மிகுந்த கோபத்துடன் புத்தர் முகத்தில் காறி எச்சிலை உமிழ்ந்தான்

தன் மேல்துண்டால் துடைத்து விட்டு

"இன்னும் எதாவது சொல்ல விரும்புகிறாயா...???" என்றார் புத்தர்

அருகில் நின்ற ஆனந்தாவுக்கு கோபம் வந்தது

புத்தர் ஆனந்தாவை பார்த்து சொன்னார்

"ஆனந்தா.......

இவர் ஏதோ சொல்ல விரும்புகிறார்

ஆனால் அவருக்கு வார்த்தைகள் இல்லாததால்

இந்த செயலை செய்து விட்டார்

வார்த்தைகள் பலவீனமானவை 

இவர் என்ன செய்ய முடியும்."

என்று கூறிவிட்டு சென்று விட்டார்

உமிழ்ந்தவனுக்கு அன்று முழுவதும் குற்ற உணர்வால் நித்திரையே வரவில்லை

அடுத்த நாள் காலை புத்தரை தேடியலைந்து கண்டு அவரது காலில் விழுந்து அழுதான்

அப்போதும் ஆனந்தாவை பார்த்து சென்னார்

"இன்றும் இவர் ஏதோ சொல்ல விரும்புகிறார் ஆனந்தா.....!!!

ஆனால் வார்த்தைகள் பலவீனமானதால் இச்செயலை செய்துவிட்டார்....!!!" என்றார்

அவன் எழுந்து கேட்டான்

"நான் உமிழ்ந்த போது நீங்கள் ஏன் திருப்பி ஒரு வார்த்தைகூட ஏசவில்லை...???" என்று

அப்போது புத்தர் அழகாக பதில் சொன்னார்

"நீ எண்ணியது போல் நடக்க நான் என்ன உன் அடிமையா.....???

நீ எதிர்பார்ப்பதை போல நான் நடந்து கொண்டால்

நான் உன் அடிமையாகிறேன்

இந்த கர்மத்தில் பந்தப்படுகிறேன் 

உன் எதிர்பார்ப்புக்கு நான் அடிமையல்ல...!!!" என்றார்

"என்னை மன்னித்தேன் என்ற வார்த்தையாவது கூறுங்கள்" என்றான்

"நான் இதை தண்டிக்கவும் இல்லை

தவறாக நினைக்கவும் இல்லை

இப்போது தவறான மனநிலையிலும் நீ இல்லை

பின் எப்படி உன்னை மன்னிக்க முடியும்...???

என்னை பொறுத்தவரை அந்த சம்பவம் நடக்கவேயில்லை"

என கூறிவிட்டு அவ்விடம் விட்டு புத்தர் சென்றார் .

Sri Krishna Leela Tarangini in English

https://archive.org/details/KrishnaLeelaTaranginiLyricsEnglish/page/n7

Stomachache & Tirupati venaktesa perumal

வயிற்று வலிக்கு மருந்து... J K SIVAN

ஏன் திருப்பதி வெங்கடாசல்பதியை மட்டும் தேடிக்கொண்டு எங்கிருந்தெல்லாமோ கோடானு கோடி பக்தர்கள் வருகிறார்கள். மணிக்கணக்காக நின்று ஒரு வினாடி தரிசனம் ரொம்ப தூரத்திலிருந்து பெறுகிறார்கள்.கிட்டே போகக்கூட முடியவில்லை... காரணம் அவன் ஒருவன் தான் கலியுக வரதன் என்று நிரூபிக்கிறவன் என்று லக்ஷம் குரல்கள் கேட்கிறதா? தீராததை தீர்த்து, முடியாததை முடித்து, ஆபத்திலிருந்து காப்பாற்றி, வேண்டியதை தந்திடும் வெங்கடேசன். நமக்கு மட்டும் அல்ல ஹிந்து அல்லாத வெள்ளைக்காரனுக்கு கூட அருள் புரிந்தவர்.

வெள்ளைக்கார அரசாங்க கவர்னர் தென்னையில் தாமஸ் மன்றோ. ஐலண்ட் கிரௌண்ட் எனும் தீவுத்திடலில் ஜம்மென்று குதிரை மேல் நூற்றுக்கணக்கான வருஷங்களாக உட்கார்ந்து இருக்கிறாரே அவரைப் பற்றி தான் சொல்கிறேன்.
ஆந்திராவில் சித்தூரில் கலெக்டராக இருந்தபோது திருப்பதி அவர் ஜில்லாவில் கட்டுப்பாட்டில். கலெக்டர் சர்வாதிகாரி. திருப்பதி கோவிலுக்கு நிறைய பக்தர்கள் வருகிறார்கள். காணிக்கைகள் நிரம்புகிறது. அவற்றுக்கு நேர்மையாக கணக்கு காட்டுகிறார்களா என்று கண்காணிப்பார். திடீர் திடீரென்று பார்வையிடுவார். அந்த க்ஷேத்திரத்தின் பெருமை பற்றி மக்கள் பேசுவதை பற்றி கேள்விப்பட்டதோடு சரி. திருப்பதியில் நாள் தோறும் எவ்வளவு பணம் சேர்ந்து வெள்ளை அரசாங்கத்துக்கு செல்கிறது என்று தான் அக்கறை.

மன்றோ பெருமாளை ஒரு நாளும் பார்க்கா தவன். மன்றோவின் பேர் சொன்னாலே கோவில் நிர்வாகிகள் பயந்தனர். ஈவிரக்க மில்லாமல் தண்டிப்பான். எல்லோரையும் சந்தேகிப்பான். திட்டுவான். தப்பு கண்டு பிடிப்பான். தண்டனை கொடுப்பான். பாவம், அந்த அர்ச்சகர்கள், கோவில் நிர்வாக அதிகாரிகள், தங்கள் தங்கள் வருத்தத்தை, ஏமாற்றத்தை வெங்கடேசா நீ தான் தீர்க்கவேண்டும் என்று வேண்டுவார்கள்.
ஒரு கோரமான சம்பவம் சொல்கிறார்கள். அது உண்மையாம்.

திருப்பதியில் முடி காணிக்கை கொடுப்பவர்களை ஏசி, அவமானப்படுத்து வானாம் மன்றோ. ரெண்டு மொட்டை தலைகளை மோதவிட்டு வேடிக்கை பார்ப்பானாம். கோவில் பக்தர்கள், அதிகாரிகள், வேலையாட்கள் கண்களில் ரத்தம் வடிப்பார்கள் . என்ன செய்ய முடியும்.யாரிடம் சொல்லமுடியும், பெருமாளைத் தவிர?

நேரம் வந்துவிட்டது மன்றோவை தண்டிக்க.
ஒருநாள் வழக்கம்போல் திருப்பதிக்கு வந்த மன்றோ உண்டியல், காணிக்கைகள் வரவு செலவு எல்லாம் கணக்கு பார்க்க வந்தவன், ஆலயத்தை சுற்றி மேற்பார்வை இட்டான்.
ஒரு மூலையில் கோவில் பிரசாதம் நெய் ஒழுகும் வெண் பொங்கலை சுடச் சுட சிலர் தரையில் உட்கார்ந்து எதிரில் இலையில் வைத்து சாப்பிட்டுக்கொண்டிருந்ததை பார்த்தான்.

அருவருப்பாகி விட்டது. வயிறு குமட்டியது அதை பார்க்கவே. கோபம் தலைக்கேறியது. பக்தர்களை கண்டபடி திட்டினான்.
'' சீ சீ உணவா இது. பார்க்கவே வாயிலெடுக்க வருகிறதே. இதை எப்படி சாப்பிடுறீங்க. வியாதி வரவழைச்சுக்காதீங்க. துப்புங்க உடனே '' என்றான். எதிர்பாராத இந்த கட்டளை பக்தர்களை .நடுங்க வைத்தது. சிலர் அவன் அடி உதைக்கு பயந்து துப்பினாலும் மற்றவர்கள் வெங்கடேசன் பிரசாதம் என்று விழுங்கினார்கள்.
என்ன நடந்ததோ தெரியவில்லை. அங்கிருந்து மன்றோ நடந்தான். திடீரென்று சில நிமிஷங்களில் மன்றோவிற்கு தீரா வயிற்று வலி. கோவிலைத் தாண்டவில்லை. அதற்குள் பொறுக்க முடியாமல் துடித்தான். கத்தினான். அவனுடன் இருந்த வெள்ளைக்கார அலுவலர்கள், ஆலய நிர்வாகிகள் பணியாட்கள் அவனை தூக்கிக் கொண்டு அவன் பங்களாவுக்கு அழைத்து சென்றார்கள். இரவு வரை வலி தாங்கமுடியாமல் திணறினான். கத்தினான். .ஆங்கிலேய டாக்டர்கள் மருந்து மாத்திரை கொடுத்தார்கள். வலி நிற்கவில்லை, வலிக்கு காரணமும் தெரியவில்லை. தூக்கத்துக்கு ஊசி போட்டார்கள். தூங்க முடியவில்லை அவனால்.
நாட்கள் இப்படியே ஓடின.

ஒருநாள் திருப்பதி ஆலய தலைமை அர்ச்சகர் மன்றோவை அவன் கட்டளையிட்டபடி வேலை விஷயமாக பார்க்க வந்தார், அவரிடம் '' என்னால் எதையும் இப்போது பார்க்க முடியாது. நான் பலநாட்களாக வயிற்று வலியால் தவிக்கிறேன்'' என்று அழுதான் மன்றோ.

''ஐயா மன்றோ துரை , நான் ஒரு வார்த்தை சொல்லலாமா? கோவிக்காமல் அனுமதி கொடுப்பீர்களா? என்கிறார் அர்ச்சகர் தயங்கி தயங்கி. பயமும் பக்தியும் சேர்ந்து பேச்சு விட்டு விட்டு தான் வந்தது.. .

'' உம்ம்.. என் வலி தீர ஏதாவது தெரிந்தால் வழி சொல்லுங்கள் உடனே.''

' சில தினங்களுக்கு முன்பு வேங்கடேச பெருமாள் பிரசாதத்தை நீங்கள் அவமதித்து கண்டபடி பேசக்கூடாத வார்த்தைகளை பேசியதால் தான் இந்த துன்பம் உங்களுக்கு. இதுக்கு ஒரே ஒரு நிவாரணம் நீங்கள் அந்த பிரசாதத்தை கொஞ்சம் மதித்து எனக்கு இது நல்லது செய்யட்டும் என் துன்பம் தீரட்டும் என்று வேண்டிக்கொண்டு சாப்பிடுவது தான். சாப்பிட்டால் வலி குணமாகிவிடும்''

''எனக்கு கோபமில்லை. உடனே கொண்டுவாருங்கள் அந்த பிரசாதத்தை .சாப்பிடுகிறேன்'' என்றான் மன்றோ.

அர்ச்சகர் வெறுமே வரவில்லை.அவர் கை பையில் கொஞ்சம் அன்று காலை நைவேத்யம் செய்த வெங்கடேச பிரசாதம் வெண் பொங்கல் ஒரு பாத்திரத்தில் கொண்டு
வந்திருந்தார். ஆர்வத்தோடு அதை வாங்கிக்கொண்டான் மன்றோ. கண்களை மூடினான். மனதில் என்னவோ வேண்டினான். கையில் வாங்கிய பொங்கலை முழுவதும் ஆர்வத்தோடு மகிழ்ச்சியோடு சாப்பிட்டான்.
கை கழுவிக்கொண்டு படுக்கையில் அமர்ந்தான். சாப்பிடும் முன் வரை இருந்த வயிற்று வலி எங்கே போயிற்று?

''ஆச்சர்யமாக இருக்கிறதே. எங்கள் வெள்ளைக்கார டாக்டர்கள் என்னென்னவோ மருந்து மாத்திரை ஊசி போட்டார்கள். பல நாளாக என்னை வாட்டிய வயிற்றுவலி எப்படி இந்த பிரசாதம் சாப்பிட்டவுடன் மட்டும் தீர்ந்தது. பிரசாதத்தை நான் குறை சொல்லிய குற்றம் வலியை தந்தது. அதே பிரசாதம் அந்த வலியை நீக்கி விட்டது. இந்த ஆச்சர்யம் என் உயிருள்ள வரை மறக்கமாட்டேன். எல்லோரிடமும் சொல்வேன்.. '' என்றான் மன்றோ.

இது வெங்கடேசனின் கருணை என்றும் புரிந்து விட்டது.

''இனி நான் சும்மா இருக்கமாட்டேன். உடனே ஒரு வேலை செயகிறேன்'' என்றான். அதிகாரிகளை கூப்பிட்டான்.

''திருப்பதி திருமலையில் வேங்கடேசன் கோயிலில் வெண்பொங்கல் பிரசாதம், காலா காலத்துக்கும் பெருமாளுக்கு நைவேத்யமாக அளிக்கப்பட்டு எண்ணற்ற பக்தர்களுக்கு பிரசாதமாக கொடுக்கப்பட வேண்டும். இதற்காக திருப்பதி அருகே உள்ள வயல்பாடு தாலுகாவில் உள்ள 'கோடபாயல்' எனும் ஊரில் வசூலாகும் பணம் அத்தனையும் கணக்கு தவறாமல் திருப்பதி பெருமாள் ஆலயத்துக்கு பொங்கல் தயாரிக்க பயன்பட வேண்டும். இதை எவரும் மீறக்கூடாது '' என்று ஆணையிட்டான்.

பின்னர் மன்றோ வெங்கடேச பெருமாள் பக்தர்களில் ஒருவன் என்று சொல்லவே வேண்டாம்.நிறைய அந்த கோவில் நிர்வாகம் பண்டிகைகள் நடத்த உதவினான்.

இன்றைக்கும் கோடபாயல் கிராம வரி வசூல் வருமானம் பொங்கல் ப்ரசாதத்துக்கு ''மன்றோ கங்காளம்'' என்ற பெயரில் மானியமாக
உதவுகிறதென்று கேள்விப்பட்டு ஆச்சர்யமாக இருக்கிறது. நல்ல நிர்வாகம். பொங்கலோடு கிராமத்தையும் சாப்பிடவில்லை.

உலகெங்கும் ஸ்ரீனிவாச பெருமாள் கோவில் கட்டுகிறார்கள் . வெள்ளைக்காரர்கள் நம்மைவிட அதி பக்தியாக உழைக்கிறார்கள். எல்லாம் பெருமாள் செயல். கலியுக வரதன் என்று தான் ஆரம்பத்திலேயே சொல்லிவிட்டேனே .

Srimad Bhagavatam skanda 10 adhyaya 17,18,19 in tamil

Courtesy: Smt.Dr.Saroja Ramanujam

ஶ்ரீமதபாகவதம் தசமஸ்கந்தம் -அத்தியாயம் 17, 18, 19

அத்தியாயம் 17

பரீக்ஷித் காளியன் ரமணகம் என்ற சர்ப்பங்களின் தீவை விட்டு அங்கு வந்தான் என வினவ சுகர் கூறலுற்றார்.
ரமணகம் என்ற தீவில் சர்ப்பங்கள் கசித்து வந்தன. அங்கு ஒரு மரத்தின் கீழ் ஜனங்கள் சர்ப்ப பயத்தை ஒழிப்பதன் பொருட்டு சர்ப்பங்களுக்கு பலி சமர்ப்பிப்பது வழக்கமாக இருந்தது. பௌர்ணமி அன்று சர்ப்பங்கள் அந்த பலியை கருடனுக்கு சமர்ப்பித்து தம்மை கொல்லாமல் இருக்க வேண்டுவது வழக்கம்.

ஆனால் காளியன் தன் பலத்தினாலும் விஷத்தன்மையின் தீவிரத்தினாலும் கர்வம் கொண்டு கருடனை எதிர்ப்பதற்காகஅந்த பலியை எல்லாம் தானே சாப்பிட்டுவிட்டான்.
அதை அறிந்த கருடன் காளியனை எதிர்க்க தோல்வியடைந்த காளியன் கருடனிடம் இருந்து தப்பிக்கும் பொருட்டு யமுனையில் கருடனால் நெருங்க முடியாத இடத்தை அடைந்தான் .

அங்கு முன்னர் ஸௌபாரி என்ற முனிவர் நதியில் ஆழ்ந்து தவம் செய்துகொண்டிருக்கையில் கருடன் மீனைப் பிடிக்க அங்கு வந்தபோது அவரால் தடுக்கப்பட்டான். ஆயினும் பசி மிகுதியால் கருடன் ஒரு மீனைக் கவ்வ மற்ற மீன்களின் துயரத்தைக் கண்ட முனிவர் கருடன் இனி அங்கு வந்தால் மரணம் எய்தட்டும் என்று சபித்தார். அதனால் அங்கு கருடனின் பயம் இன்றி காளியன் வசித்து வந்தான்.
பகவான் தன் பாதங்களால் அனுக்ரஹிக்கப்பட்டதால் கருடன் ஒன்றும் செய்ய மாட்டான் என்று கூறி அவனை ரமணக தீவிற்கு திரும்ப அனுப்பினார்.

காளியனை வென்று அவனுடைய பரிசாக ஆபரணங்கள், ரத்தினங்கள் ஆடைகள் முதலியவைகளுடன் திரும்பிய கண்ணனைக் கண்டதும் யசோதை, நந்தன், முதலிய எல்லோரும் இழந்த உயிரை திரும்பப் பெற்றது போல் ஆகி மகிழ்ச்சியுற்றனர்.அவனுடைய மகிமையை அறிந்த பலராமர் கண்ணனைக்கண்டு நகைத்துத் தழுவிக் கொண்டார். நந்தகோபர் அந்தணர்களுக்கு பசுக்கள் பொன் முதலியன வழங்கினார்.

பிறகு இரவாகி விட்டதால் எல்லோரும் அங்கேயே உறங்க முற்பட்டனர். அப்பொது அவர்களை காட்டுத்தீ சூழ்ந்தது. அவர்கள் கிருஷ்ணரை சரணடைய அவர் காட்டுத்தீயை விழுங்கி அவர்களைக் காப்பாற்றினார்.

அத்தியாயம் 18
ஒரு சமயம் க்ருஷ்ணனும் பலராமனும் கோபர்களுடன் பிருந்தாவனத்தில் மாடு மேய்த்துக் கொண்டு இருந்தபோது ப்ரலம்பன் என்னும் அசுரன் கிருஷ்ணனைக் கொல்லும் பொருட்டு அங்கு கோப வேஷத்தில் வந்தான்.

அவனை அறிந்த பகவான் கோபர்களிடம் இரண்டு கட்சியாகப் பிரிந்து விளயாடலாம் என்று கூறினார். பலராமன் ஒரு கட்சிக்கும் கண்ணன் ஒரு கட்சிக்கும் தலைமை தாங்க போட்டி விளையாட்டுகள் ஆரம்பமாயின.

ஜயித்தவரை தோற்றவர் தோளில் சுமக்க வேண்டும் என்ற விதிப்படி கண்ணன் ஶ்ரீதாமனை சுமக்க , கண்ணனை எதிர்க்க பயந்து பலராமனுடன் போட்டியிட்ட ப்ரலம்பன் தோற்று பலராமனை தூக்கிக் கொண்டு வெகு தூரம் செல்ல முற்பட ,அவனை யாரென்று கண்ணனின் குறிப்பால் உணர்ந்த பலராமன் வஜ்ராயுதம் போன்ற தன் முஷ்டியால் அவனைக் கொன்றார்
.
அத்தியாயம் 19

அவர்கள் இவ்வாறு விளையாடிக் கொண்டிருக்கையில் பசுக்கள் மேய்ச்சலை நாடி காட்டுக்குள் சென்றுவிட்டன. அவைகளைத் தேடி க் கொண்டு போன கோபர்களையும் பசுக்களையும் காட்டுத்தீ சூழ்ந்தது. காப்பாற்றுமாறு கண்ணனை வேண்டிய அவர்களின் கூக்குரலையும் பசுக்களின் கதறலையும் கேட்ட கண்ணன் அங்கு வந்து அவர்களை கண்ணை மூடிக்கொள்ளும்படிக் கூறினான். அவனிடம் முழு நம்பிக்கை கொண்ட அவர்களும் அவ்வாறு செய்ய கண்ணைத் திறந்தபோது தாங்கள் வேறிடத்தில் இருக்கக் கண்டனர்.
அடுத்த அத்தியாயம் ருது வர்ணனை. இதில் வியாசரின் கவித்வம் பிரகாசிக்கிறது.

  

surya grahana sankalpam for 26th december

courtesy:Sri.P.R.Ramachander

https://brahminrituals.blogspot.com/2019/12/kethu-grastha-surya-grahanamsolar.html  

https://rajathathablog.blogspot.com/2019/04/my-contributions-in-brief.html

What should I do to get Jnana? - Joke

Sri Chandrasekaramrutham - Periyavaa

Today's Sri Chandrasekaramrutham:

* காரணமே இல்லாத பக்தி தான், முக்தி வந்ததற்குப் பிந்தைய நிலை.
* ஒரே பேரறிவு தான் இத்தனை பிரபஞ்சங்களாகவும், ஜீவராசிகளாகவும் தோன்றுகிறது. இந்த தோற்றத்தைப் போக்கடித்துவிட்டால் அந்த பேரறிவு தான் எஞ்சி நிற்கும்.
* மனசில் எந்தவித எண்ணங்களும் தோன்றாமல் இருந்தால் தான், எந்த காரியமும் இல்லாத பிரம்ம நிலையை அடைய முடியும்.
* காரியம் இல்லாத நிலையில் எதனை "பிரம்மம்" என்கிறோமோ, அதனையே காரியங்களைச் செய்கிறபோது "ஈஸ்வரன்" என்கிறோம்.

Why God

ஒரு சிலர் பக்தி ,கோயில் , பூஜை என்று இருந்தால் வாழ்க்கை சிறக்கும் என்று சொல்கிறார்கள்..

ஆனால் இன்னும் சிலர், "சாமியாவது, பூதமாவது, நடக்குறது தான் நடக்கும் என்கிறார்கள்"

எது சரி..????

ஒருமுறை ஶ்ரீ ஆதிசங்கரர், ஒரு கிராமத்தின் வழியே போய்க் கொண்டிருந்தபோது, அவரைக் கண்ட விவசாயி ஒருவன் இதே கேள்வியைக் கேட்டான். 

ஆதிசங்கரர் அவனிடம், "மகனே, இதோ இங்கிருக்கும் ஓடையைக் கடந்துப் போக உதவி செய்... நான் உனக்கு பதில் அளிக்கிறேன்!" ....என்றார்...!!!!!

அவன் அந்த ஓடையின் குறுக்கே போடப்பட்டிருந்த ஒற்றை பனைமரத்துண்டு பாலத்தின் மீது ஏறி பக்கத்திலிருந்த ஒரு மூங்கில் கழியை பிடித்தபடி நடந்தான்....

சங்கரரும் அந்தக் குச்சியைப் பிடித்தபடி பாலத்தைக் கடந்தார்... அக்கரையில் இறங்கியதும் நன்றி தெரிவித்தார்...

அதற்கு அவன், "எனக்கு எதுக்கு நன்றி? நீங்கள் ஓடையைக் கடந்ததற்கு இந்த மர பாலத்துக்கல்லவா நன்றி சொல்லனும்?" என்றான்.

" ஓகோ! அக்கரையிலிருந்து இக்கரைக்குக் கொண்டு வந்துவிட்டது இந்தப் பாலம் தானா? அப்படி என்றால் அந்த மூங்கில் குச்சியை எதற்காக பக்கத்தில் கட்டி வச்சிருக்காங்க?" என கேட்டார்...

" மரப் பாலத்தை கடக்கிறபோது, திடீர்னு வழுக்கி விழுந்தால்...., பிடிச்சுக்கத்தான் சுவாமி!"

"உன் கேள்விக்கும் அதுதான்பா விடை! அவனவன் தன் உழைப்பு என்கிற பாலத்தின் மீது நடந்து வந்தால்தான், பத்திரமான இடத்தை அடையமுடியும்.

ஏதாவது எசகுபிசகா தவறி நடந்தால்,அந்த குச்சியை பிடிச்சுக்கிற மாதிரி, கடவுளின் திருவடியைப் பற்றிக் கொள்ளணும்!" என்றார் ஆதிசங்கரர்...!!!

நாம் வழிபடவும், வேண்டிய வரங்களை எல்லாம் தரவும் மட்டுமில்லை கடவுள்; நாம் துக்கப்படும்போது சொல்லி ஆறுதல் தேடவும் அவர் வேண்டும்.

எனவே தான் "கல்லோடு ஆயினும் சொல்லி அழு" என்பது முன்னோர்கள் வாக்கு..!!

*//ஒரு கையில் கடவுள், மறு கையில் கடமை! இப்படி இருப்பவர்கள் கெட்டதாக சரித்திரம் இல்லை...*

Bhakta tukkaram story part3,4

Courtesy:Smt.Dr.Saroja Ramanujam

விட்டல விட்டல பாண்டுரங்கா

துகாராம் -3

ஒரு சமயம் துகாராம் வயலில் பயிர்களைக் காக்கும் பணியில் ஈடுபட்டிருந்தார். அப்போது பறவைகள் வந்து தானியத்தை உண்பதைப் பார்த்தும் அவைகளை ஓட்டாமல் ஆனந்தமாக அதை பார்த்து எல்லாம் பாண்டுரங்கன் என்ற உணர்வுடன் பாடிக்கொண்டிருந்தார். இயற்கை, வானம் , பூமி எல்லாம் பாண்டுரங்கன் என்று கண்டார். 'ஆதி பீஜ் ஏக்லீ ' விதை ஒன்றுதான். அதுவே எல்லாமாக பரிணமிக்கிறது என்ற பொருளில் அவர் பாடினார்.

நாமசங்கீர்த்தனத்தைப் பற்றி அவர் கூறுகிறார்
நாம சங்கீர்த்தனம் ஒன்றே எல்லா பாவங்களையும் எரிக்ககூடியது. 
வனத்திற்குப் போக வேண்டாம் ஹரி உங்கள் வீட்டிற்கு வருவான். 
ஓரிடத்தில் உட்கார்ந்து அவனிடம் மனதை செலுத்துங்கள்'
ராம கிருஷ்ண ஹரி விட்டல கேசவ என்று ஜெபியுங்கள். 
நாம ஜபம் செய்பவர்கள் இந்த உலகத்திலேயே எல்லாம் பெறுவார்கள்.

துகாராம் ஆடி மாதத்தில் பண்டரிபுரம் போவார் . அந்த அனுபவத்தைக் கூறுகிறார்.

பண்டரிபுரம் சென்றோம் ஸம்ஸாரத்தில் இருந்து விடுபட்டோம். சந்திரபாகா நதியில் ஸ்நானம் செய்து புண்டரீகனைக் கண்டோம். பண்டரிபுரம் சுற்றிப் பார்த்து விட்டலனுடைய பக்தர்களைக் காண்போம். பாண்டுரங்கனை தரிசித்து அவன் அழகைக் கண்குளிரக் காண்போம். அவன் பாத தூளியை சிரமேல் தரித்து அவன் அருள் பெறுவோம்.

பாண்டுரங்கனை நேருக்கு நேர் கண்டதும் அவன் அழகில் மயங்கிக் கூறுகிறார்..

செங்கல் மேல் நிற்கும் உன் பாதம், இடுப்பில் வைத்திருக்கும் உன் கைகள். கழுத்தில் துளஸி மாலை, இடுப்பில் பீதாம்பரம் , உன் அழகிய முகம் , மகரகுண்டலம் , கௌஸ்துபம் அணிந்த மார்பு இவை என்றும் என் மனதில் இருக்கட்டும்

.பாண்டுரங்கன் ஸன்னதியில் ஒரு தூண் உள்ளது. அது நரசிம்மர் தூண் எனப்படுகிறது. அதைப் பார்க்கும்போது துகாராம் அதைப் பார்த்துத்தான் ப்ரஹ்லாத காரணி நருசிம்ஹா ஜாலாசீ என்ற அபங்கம் பாடியிருக்க வேண்டும் என்று தோன்றும்.

பாண்டுரங்கன் பக்தர்களிடம் கொண்ட அன்பு அவர்கள் அவனிடம் கொண்டதை விட மேலானது . அவனுடைய அன்பை துகாராம் புகழ்கிறார்.

பகவானே நீ உள்ளத்தில் கொண்ட பக்தியை மட்டுமே காண்கிறாய் ஜாதி மதம் பார்ப்பதில்லை. ரைதாஸ் எனற சக்கிலியருக்காக பாதரட்சைக்கு நிறம் பூசியவன், கபீருடன் துணி நெய்தவன், மீராவைக் காக்க விஷம் உண்டவன், தாமாஜிக்காக தன்னைத் தாழ்த்திக் கொண்டவன், புண்டரீகனுக்காக கல்லின் மேல் நின்றவன். உன் லீலைகள் அற்புதமானவை.

மேலும் அவர் கூறுகிறார்.
நாம் படுத்துக்கொண்டே அவன் நாமம் கூறினால் அவன் நம் எதிரில் வந்து நிற்பான். உட்கார்ந்து கூறினால் அசைந்துகொண்டே ரசிப்பான். நின்று கொண்டு பாடினால் அவன் நடனம் செய்வான். நடந்துகொண்டே நாமசங்கீர்த்தனம் செய்தால் அவன் இங்கும் அங்கும் ஓடிக்கொண்டே ரசிப்பான். மனதில் அன்புடன் பாடினால் அவன் ஓடி வருவான்.

ஆனால் பாடுவதற்கு நல்ல குரல் வேண்டுமல்லவா ? வேண்டாம் என்கிறார் துகாராம். அவன் மனதில் உள்ள பக்தியைத்தான் பார்க்கிறான் சங்கீதத் திறமையை அல்ல. இது புரந்தரதாசரின் 'கேளனோ ஹரி தாளனோ தாள மேளகளித்து பிரேமவில்லத கான' என்ற வரிகளை நினைவூட்டுகிறது. அதன் பொருள் தாளம் மேளம் முதலியவற்றோடு கூடிய சங்கீதத்தை மனதில் பக்தியிலாவிடில் ஹரி கேட்க மாட்டான் சகிக்கவும் மாட்டான் என்பது.

இந்த காலத்தில் எல்லாமே ஒரு காட்சிப்பொருளாக ஆவதை நினைத்தால் இது நினைவுக்கு வருகிறது. 

விட்டல விட்டல பாண்டுரங்கா 
துகாராம் - 4

.இவ்வாறு துகாராம் ஹரியின் நாம சங்கீர்த்தனமும் அவன் பக்தர்களுக்கு சேவை செய்வதுமே அவனை திருப்திப் படுத்தும் என்கிறார்.

பாகவதத்தில் பகவான் கூறுகிறார். ' ப்ராயேண பக்தியோகேன ஸத்ஸங்கேன வினா உத்தவ ந உபாயோ வித்யதே ,' உத்தவ கீதை (பா. 11.11. 48)
"பக்தியும் சத்சங்கமுமே என்னை அடையும் உபாயங்கள். "

ஒரு ஆடி மாத சுக்லபக்ஷ ஏகாதசி அன்று பாண்டுரங்கனே அவரைக் காண வந்து விட்டான் என்று முன்பே பார்த்தோம். அப்போது அவர் அவனிடம் 'ரத்னா ஜடித சிம்ஹாசன வாரீ பாய்சாலே அபனா,' என்று கால் கடுக்க செங்கல் மேல் நின்றவனை இரத்தின சிம்ஹாசனத்தில் உட்காரும்படி வேண்டுகிறார்.

அப்போது ருக்மிணி அவனுக்கு சாமரம் வீச தான் அவனுடைய பாதுகையைத் தாங்க வேண்டும் என்கிறார். 
பிறகு பாண்டுரங்கன் அவரிடம் பசிக்கிறது என்று கூற துகாராமிடம் இரண்டு மாதங்களுக்குக்கு முன் செய்த காய்ந்த அப்பம் இரண்டு மட்டுமே இருந்ததாம். அதை பாண்டுரங்கன் அமிர்தம் போல் நினைத்து உண்டானாம். இலையோ, மலரோ, பழமோ, நீரோ எதையும் பக்தியுடன் கொடுத்தால் பிரியத்துடன் உண்பேன் என்று கீதையில் கூறியவன் அல்லவா!

மகாபாரதத்தில், 
'அன்யத் பூர்நோதபாம் கும்பாத் அன்யத் பாதாவநேஜநாத் அன்யத் குசலஸம்ப்ரச்நாத் ந ச இச்சதி ஜனார்தன: ' பகவான் பூர்ண கும்பம், அவன் பாதத்தை அலம்புவது, அன்பான் மொழிகள் இதைத்தவிர் வேறு எதையும் விரும்பான் என்று சொல்லப்பட்டிருக்கிறது. 
அதனால்தான் துரியோதனன் முதலியவர்களின் அழைப்பை மறுத்து எளியவிதுரர் வீட்டிற்குச் சென்றான். அதேபோல் குசேலரின் அவலையும் சபரியின் பழங்களையும் உகந்து அன்போடு ஏற்றான்.
பாண்டுரங்கன் துகாராமிடம் அவர் கொடுத்த அப்பத்தை உண்டபோது தான் விதுரர் வீட்டில் உண்டது போல உணர்ந்ததாகக் கூறினானாம்.

இது போன்ற பக்தர்களின் சரித்திரங்களை அன்றி வேறெங்கு பகவானின் வாத்சல்யம் சௌசீல்யம் சௌலப்யம் இவைகளை அறிய முடியும்!

துகாராம் வாழ்ந்தது 46 வருடங்களே. அதன் முடிவில் அவர் பண்டரிபுரம் சென்றார். அதற்குப்பிறகு அவரை யாரும் காணவில்லை. அவர் வைகுண்டத்திற்கு பூத உடலுடன் சென்றதாகக் கூறப்படுகிறது. அவருடைய சொற்பமான வாழ்நாளில் கணக்கற்ற அபங்கங்கள் செய்தார். இவ்வாறு அவர் பாண்டுரங்கனின் மிகச்சிறந்த பக்தராக விளங்கினார் . இன்றும் அவர் அபங்கங்களின் மூலம் அவர் வாழ்கிறார்.

துகாரம் மற்றும் இதர பக்தர்களுடைய சரித்திரம் கூகிள் செய்தால் கிடைக்கும். இங்கு அவர் பக்தியைப் பற்றி மட்டுமே கூறப்பட்டிருக்கிறது. இதே போல மற்ற பாண்டுரங்க பக்தர்களைப் ;பற்றி அடுத்து பார்க்கலாம்.

Satyam brUyaat priyam brUyaat - ow to tell a truth sweetly - Prabale of HH.Sivananda

Parable of The King and The Astrologer

A king produced his horoscope before an astrologer and asked him about his future. The astrologer pondered the positions of the planets and consulted the Sastras and finally gave his verdict: "Maharaja, all your relatives will die before you, you will perform their obsequies with your own hands." The king became furious. He was very much attached to his relatives and could not tolerate such a verdict. The king at once ordered that the poor astrologer should be given imprisonment for life.

Then the king sent for another astrologer. This man was more tactful than the first. He found that the previous astrologer's readings were absolutely correct. So, he tactfully put the same truth the other way round. He said: "Maharaja, you have a very long life. You will live longer than all your relatives." This also meant that all his relatives would die while the king was alive. The same fact had been very tactfully told to please the king. The king was highly pleased with the astrologer and gave him rich and costly presents.

Therefore it is said that even while telling the truth, one should tell it in a pleasant manner. Even a truth should not be told in a way that will hurt the feelings of others. If it is told so, it is tantamount to untruth only. Your speech should be truthful, pleasant and beneficial.

 

Discipline- Positive story

ஒழுக்கம்......... அப்பாவும், மகளும் சேர்ந்து பட்டம் விட்டுக் கொண்டிருந்தார்கள்.

அப்பா கேட்டார்,
"மகளே!.. நூலோட வேலை என்னன்னு சொல்லு பார்க்கலாம்?"

மகள்.... கொஞ்சமும் தாமதிக்காமல் சொன்னாள் ..

"நூல்தாம்ப்பா பட்டத்தின் சுதந்திரத்தை தடுத்துக் கொண்டிருக்கிறது ".

அப்பா சொன்னார், "இல்லை மகளே நூல்தான் அதைப் பறக்க வச்சிகிட்டு இருக்கு"

மகள் சிரித்தாள். அப்பா ஒரு கத்தரியால் நூலை வெட்டினார். முதலில் பட்டம் விடுபட்டு தாறுமாறாகப் பறந்தது. கொஞ்ச நேரத்தில், சற்று தூரம் தள்ளி கீழே போய் விழுந்தது.

"ஒழுக்கம் இப்படியானதுதான் மகளே!. அது உன்னை இழுத்துப் பிடித்திருப்பதாக நீ நினைத்துக் கொண்டிருக்கிறாய்.

அதிலிருந்து அறுத்துக் கொண்டால் சுதந்திரம் என்று நினைத்திருக்கிறாய். ஆனால் அந்த சுதந்திரம் ரொம்ப தாற்காலிகமானது. சீக்கிரமே கீழே விழுந்து விடுவாய்.

ஒழுக்கம்தான் உன்னைக் கொடி கட்டிப் பறக்க வைத்துக் கொண்டிருப்பது. உன்னை அதிலிருந்து அறுத்துக் கொள்ளாதே" என்றார்.

Hayagreevar

ஹயவதனரை தெரியுமா? J K SIVAN

நங்கநல்லூரில் ஒரு அற்புதமான ஆலயம் ஸ்ரீ லட்சுமி ஹயக்ரீவர் ஆலயம். உள்ளே நுழைந்ததும் இடது பக்கம் சுவாமி தேசிகன் சந்நிதி. ஹயக்ரீவர் எதிரே கருடன். பின்புறம் சக்ரத்தாழ்வார். இரு திருமுகங்கள். உற்சவர் அழகாக காட்சி அளிக்கிறார். வலது பக்கம் அழகிய பல்லக்கில் உற்சவர் அலங்கரிக்கப் பட்டு தினமும் அர்ச்சனை. விஷ்ணு சஹஸ்ரநாம பாராயணம் ஒலித்துக் கொண்டே இருக்கும். நங்கநல்லூர் தெருக்களில் பவனி வருவார். ஒரு சந்நிதியில் திருப்பதி வெங்கடேசன், இன்னொன்றில் ஆஞ்சநேயர். ஆஞ்சநேயரை பெரிய வடிவமாக பார்க்க அருகிலேயே நங்கநல்லூர் 32 அடி உயர ஆதிவ்யாதி ஹர பக்த ஆஞ்சநேயர் கோவிலும் இருக்கிறதே.

ஹயக்ரீவர், ஹயவதனர் என்ற இரு பெயர்களும் ஸ்ரீ மஹாவிஷ்ணுவின் ஒரு அவதாரத்தை குறிக்கும் பெயர்கள். ஹய என்றால் குதிரை, வதனம் என்றால் முகம், க்ரீவ என்றால் கழுத்து. ஆகவே குதிரை முகம், குதிரைத்தலை ( HAYASIRSA , ஹய சிரசு )கழுத்து வரை உள்ள பெருமாள் நரசிங்கம் போல பத்து அவதாரங்களில் ஒன்ராக இல்லாவிட்டாலும் எல்லோருக்கும் தெரிந்தது. கல்விக்கு அதிபதி. குழந்தைகள் படித்து நல்ல மார்க் வாங்க பேனா பென்சில், நோட்டுகள், எடுத்துச் செல்லும் இடம் நங்கநல்லூரில் லட்சுமி ஹயக்ரீவர் ஆலயம், செட்டி புண்யத்தில், வண்டலூர் அருகே இருக்கும் ஹயக்ரீவர் ஆலயம், கடலூர் அருகே உள்ள திருவஹீந்திரபுரத்தில் (இப்போது திருவந்திபுரம்) உள்ள ஹயக்ரீவர் ஆலயம் ஆகிய இடங்களுக்கு என்பதும் தெரியும் அல்லவா.?

வெள்ளை ஆடை உடுத்து, வெள்ளை கமலத்தில் வீற்றிருப்பவர். சரஸ்வதி எனும் கல்விக்கடவுளும் வெள்ளைத்தாமரை பூவிலிருப்பவள், அல்லவா. ரெண்டாயிரம் வருஷங்களுக்கு முன்பானது ஹயக்ரீவர் வழிபாடு. ஸ்ரீ வைஷ்ணவர்கள் வைகானச உபாசனையில் ஹயக்ரீவருக்கு முக்கிய ஸ்தானம் உண்டு. மத்வர்களுக்கும் ஹயக்ரீவர் முக்கியமான தெய்வம்.

பாஞ்சராத்ர ஆகமத்தில் எல்லோரும் அறிந்த ஒரு ஸ்லோகம், ஹயக்ரீவ ஸ்தோத்ரமாக, ஸ்ரீ வேதாந்த தேசிகரால் இயற்றப்பட்டது இது:
ज्ञानानन्दमयं देवं निर्मलस्फटिकाकृतिं आधारं सर्वविद्यानां हयग्रीवं उपास्महेjñānānandamayaṃ devaṃ nirmalasphaṭikākṛtiṃ ādhāraṃ sarvavidyānāṃ hayagrīvaṃ upāsmahe

நான்கு ஹஸ்தங்கள். பளிங்குமாதிரி நிறம், அழகு, புத்திகூர்மை, வாக் தேவர். என்மீது கருணை கொண்டு இந்த இதயத்தில் வாசம் கொண்டு நாக்கு அருளட்டும் என்று

ஹயக்ரீவர் மரீசி சமேதர் என்று வணங்கப் படுபவர். மரீசி உதயமாகும் சூரிய தேவி. வெள்ளை அஸ்வமாக சூரியனை தினமும் வேகமாக இழுத்துச் செல்பவர் ஹயக்ரீவர் என்று சொல்வதுண்டு. அதிக சக்தி உண்டு என்பதால் வேலைக்காரர்களும் ஹார்ஸ் பவர் (HORSE POWER ) என்று சக்தியை கணக்கிட்டார்கள்.ஹயக்ரீவர் தேரை ஆயிரம் அதிவேக குதிரைகள் இழுத்துச் செல்லுமாம்.
ஹயக்ரீவர் வேதத்தின் உரு, உடல் எல்லா தெய்வங்களின் மொத்தம்.நடு பாகம் சிவன். ஹ்ருதயம் ப்ரம்மா பூமி தான் நெற்றி. கங்கை சரஸ்வதி ரெண்டு புருவங்கள். சந்தியா தேவதை நாசி துவாரம். பித்ரு தேவதைகள் பற்கள். உதடுகள் கோலோகம், ப்ரம்ம லோகம். சூர்யனின் காலராத்ரி கழுத்து
கதிர்கள் பிடரி. சூர்ய சந்திரர்கள் கண்கள். வசுக்கள் சாத்யா க்கள் கால்கள். நாக்கு அக்னி. வாக்கு சத்யம். வருணனும் மருத்துக்களும் கால் முட்டிகள். இந்த சக்தி போதாதா அசுரர்களை அழிக்க?

அமர்ந்த கோலத்தில் ஹயக்ரீவர். வலது கரம் அபயஹஸ்தம். அதில் அக்ஷமாலா. வ்யாக்யா முத்திரை. இடதுகரத்தில் புஸ்தகம்.
திருவந்திபுரத்தில் இருப்பவர் லட்சுமி சமேத யோக ஹயக்ரீவர். இதே உருவத்தில் தான் மைசூரில் பரகால மடத்தில் அருள் பாலிக்கிறார்.

மது கைடப ராக்ஷஸர்கள் ப்ரம்மாவிடமிருந்து நான்கு வேதங்களை கவர்ந்து ரஸாதலத்தில் ஒளித்து வைத்தபோது ஸ்ரீ மஹா விஷ்ணு ஹயக்ரீவராக வேகமாக அங்கே சென்று அந்த ரெண்டு ராக்ஷஸர்களை கொன்று, அவர்கள் உடல் 12 துண்டுகளாகிறது. ரெண்டு தலை, ரெண்டு ஜோடி சதுர்புஜங்கள், நான்கு கால்கள் என்று . ஹயக்ரீவர் அவதாரத்தை தொடர்ந்து தான் மஹாவிஷ்ணு மத்ஸ்யாவதாரமாக தோன்றி வேதங்களை மீட்கிறார்.
ஸ்ரீ ரங்கத்தில் ரங்கநாதர் ஆலயத்தில் ஹயக்ரீவர் உண்டு. கல்விகற்கும் மாணவ மாணவியர் கூட்டம் இருந்து கொண்டே இருக்கும்.

Na HayagrivAth Param Asthi MangaLam
Na HayagrivAth Param Asthi Paavanam
Na HayagrivAth Param Asthi Dhaivatham
Na Hayagrivam Pranipathya Seedhathi!

ஹயக்ரீவரை விட பெரிய புனிதம் இல்லை. நமது காலம் காலமாக சேர்ந்த பாபங்களை அழிக்க ஸ்ரீ ஹயக்ரீவரை விட உயர்ந்த ஸ்ரேஷ்டமான சக்தி இல்லை. ஹயக்ரீவர் முதன்மையானவர். ஹயக்ரீவர் திருவடிகளை சரணடைந்தவன் மோக்ஷ சாம்ராஜ்யத்தை அடைகிறான்.

பாகவதத்தில், அக்ரூரர் யமுனையில் ஸ்னானம் செய்யும் முன் பிரார்த்திக்கும்போது ஹயக்ரீவர் தரிசனம் பெற்றார் என்று வருகிறது.

ஐநூறு வருஷங்களுக்கு முன் ஒரு தைவஞ குல பிராமணர் விக்னேஸ்வரர் விக்ரஹம் செய்தார். அது ஹயக்ரீவர் உருவமாக முடிந்தது. இது ஸார்வபௌம வாதிராஜ குரு சுவாமி கனவில் தோன்றி. அவர் அந்த பிராமணரை தேடி நடக்கிறார். அந்த விகிரஹத்தை அந்த ப்ராமணரிடமிருந்து பெற்று, ஸ்ரீ சோடே ஸ்ரீ வாதிராஜ தீர்த்த குரு சுவாமி மடத்தில் ஸ்தாபிக்கப்பட்டு தைவஞ குல பிராமணர் களின் வழிபாட்டில் இன்றும் இருக்கிறதாம். இன்னொரு விசேஷ செயதி. குதிரை ஆகாரமான கொள்ளும் ஒரு நைவேத்தியம்.

Sayings of Jagadguru Sri Sri Sri Chandrashekhara Bharathi Mahaswamigal

Cold water is beneficial to a thirsty man but positively harmful to one who has fever. Similarly, what is good for one may not be good for another. So each person must follow that path for which he is best suited.

Jagadguru Sri Sri Sri Chandrashekhara Bharathi Mahaswamigal

Sringeri Jagadguru on the Mahima of Jaganmata from Sri Lalita Sahasranamam (Kannada)

Short Messages from Sringeri Jagadgurus:

Sringeri Jagadguru on the Mahima of Jaganmata from Sri Lalita Sahasranamam (Kannada):

(a rough translation)

The Mahima of Jaganmata is described in a special way in Sri Lalita Sahasranamam. Amongst Her names in Sri Lalita Sahasranamam, in just a few names (around 5-6), all tattvas are collectively explained:

आब्रह्मकीटजननी वर्णाश्रमविधायिनी निजाज्ञारूपनिगमा पुण्यापुण्यफलप्रदा

ābrahmakīṭajananī varṇāśramavidhāyinī nijājñārūpanigamā puṇyāpuṇyaphalapradā

It is sufficient if we know the meaning of these four names of Devi to know her Mahima.

1. आब्रह्मकीटजननी ābrahmakīṭajananī

She is the mother of the entire world starting from Chaturmukha Brahma to a small microbe.

2. वर्णाश्रमविधायिनी varṇāśramavidhāyinī

She is the one who dictates what is Dharma.

3. निजाज्ञारूपनिगमा nijājñārūpanigamā

She is the very form of the Veda.

4. पुण्यापुण्यफलप्रदा puṇyāpuṇyaphalapradā

She is the one who gives the result of Punya and Papa.

Video: https://youtu.be/3Jykwaqvrjo

Sources: https://www.sringeri.net/2014/02/22/news/avala-math.htm

Copyright: Dakshinamnaya Sri Sharada Peetham, Sringeri

Sanskrit joke

हे इस्रोसङ्घटनस्य वैज्ञानिकाः! युयं कतिवारं वा चन्द्रमसं गन्तुं प्रयत्नं कुरुथ , तत्र अर्धचन्द्रः एव द्रक्ष्यते!

कारणम् अस्माकं महम्मदेन चन्द्रः द्विखण्डितः कृतः आसीत्!

एवञ्च पृथिवी समतला अस्ति न तु वर्तुलाकारी!
अस्माकं कुराने लिखिता अस्ति!
युयं वैज्ञानिकाः वृथा कार्यं कुरुथ मिथ्या वदथ च!
प्रकृतवैज्ञानिकः तु अस्माकं महम्मदः एव आसीत्!

- एकः पाकिस्तानी मौलवी‌!

These are waste - Sanskrit subhashitam

✴✴✴✴✴✴✴✴✴

*वृथा वृष्टिः समुद्रेषु* 

          *वृथा तृप्तेषु भोजनम् ।* 

*वृथा दानं धनाढ्येषु* 

          *वृथा दीपो दिवाऽपि च ॥*

☣☣☣☣☣☣☣☣☣

समुद्रात पडणारा पाऊस व्यर्थ आहे . पोटभर जेवण करुन जो तृप्त झाला आहे अशा व्यक्तीला जेवू घालणे व्यर्थ आहे . जो स्वतःच श्रीमंत आहे अशा व्यक्तीला दान देणे व्यर्थ आहे आणि दिवसा दिवे लावणेही व्यर्थच आहे .

☢☢☢☢☢☢☢☢☢

*समुद्र में होनेवाली वर्षा व्यर्थ हैं । भरपेट खाना खाकर जो तृप्त हुआ हो  उस व्यक्ति को भोजन कराना व्यर्थ हैं । जो स्वयं धनी हैं ऐसे व्यक्ति को दान देना व्यर्थ हैं और दिन में दीपक जलाना व्यर्थ हैं ।*

🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶

*Rain over the ocean, offering food to one who has eaten , charity to the wealthy and lighting lamp in daylight - all are of no avail .*

🔔🔆⚜🙏🙏🙏⚜🔆🔔

Secret which cannot be known by Brahma even- Sanskrit sloka

|ॐ||
सुभाषित रसास्वाद।। ( २९)
--------------------------------------------------------------
" राजनीति"।।
-------------------------------------------------------------
श्लोक-----
" षट्कर्णो  भिद्यते  मंत्रश्चतुष्कर्णः  स्थिरो  भवेत् ।
द्विकर्णस्य  तु  मंत्रस्य  ब्रह्माप्यन्तं न  गच्छति "।।
------------------------------------------------------------------
अर्थ-----
मंत्रणा  अथवा  गुप्त  वार्ता  छह  कानों  तक  गयी  तो  वह  निश्चित  ही  फैल  गयी है  ऐसा  समझना  चाहिए ।  किन्तु   चार  कानों  तक  गयी  वार्ता  गुप्तता  के  साथ  स्थिर  रहती  है ।  इतना  ही  नही  तो  दो कानों  तक  मर्यादित  वार्ता  अथवा  रहस्य  का  पता  तो  ब्रह्मदेव  भी  नही  जान  सकता ।
---------------------------------------------------------------------------
गूढार्थ----
भले  यह  श्लोक  राजनीति  में  आता  है  किन्तु  हमारे  दैनंदिन  जीवन  में  भी  देखने  को  मिलता  है ।  एखादी  वार्ता  हम  दो-चार  लोगों  को  बता  दे  तो  जरूर  कोई  तीसरा  व्यक्ति  आकर  हमे  ही  वह  वार्ता  सुनाता  है ।  और  हम  अपने  पक्के  मित्र  को  भी  कोई  वार्ता  बताये  तो  काफी  हद  तक  वह  सुरक्षित  रहती  है  लेकीन  पुरी  तरह  से  नही  भूल  से  भी  उसके  साथ  मतभेद  हो  गये  तो  फिर  वार्ता  की  गुप्तता  संकट  में  आ  जाती  है । लेकीन  कोई  महत्वपूर्ण  वार्ता  या  रहस्य  हम  अपने  तक  ही सीमित  रखे  तो  ब्रह्मदेव  भी आया  तो  वह  रहस्य  नही  जान  पायेगा ।
सुभाषितकार  ने  यहाँ  विश्वास  और  कम  बोलना  दोनो  की  ओर  इशारा  किया  है ।
-------------------------------------------------------------------------------
卐卐ॐॐ卐卐
-----------------------------------
डाॅ.  वर्षा  प्रकाश  टोणगांवकर    
पुणे /   महाराष्ट्र   

6 types of preeti - Pancatantra - Sanskrit sloka

||ॐ||
" सुभाषित  रसास्वाद "(२७)
----------------------------------------------------------------------
" सामान्यनीतिः"।
-----------------------------------------------------------------------
श्लोक---
" ददाति प्रतिगृह्णाति  गुह्यमारव्याति  पृच्छति ।
भुङ्क्ते  भोजयते  चैव  षड्विधं  प्रीतिलक्षणम् "।। ( पञ्चतन्त्र)
-----------------------------------------------------------------------------
प्रीती  की  छह  लक्षणे  बतायी  गयी  है ।  जिसकी  जिसके  साथ  प्रीती  होती  है , वह  देता  है  लेता  भी  है ,  अपने  मित्र  के  मन  का  गुपित भी  पूछता  है  और  अपने  मन  का  गुपित  भी  बताता  है ।  मित्र  का  खाता  भी  है  और  उसे  खिलाता  भी  है । जब  यह  छह  वैशिष्ट्य  दिखेगी  वहाँ   पर  प्रीती  जरूर  समझनी  चाहिए ।
-------------------------------------------------------------------------
गूढार्थ---
प्रस्तुत  सुभाषित  पञ्चतन्त्र  में  से  उद्धृत  है ।  मित्रलक्षण  बताते  हुए  यह  श्लोक  आया  है । प्रगाढ़  मैत्री  कहाँ  पर  होगी  तो  जहाँ  पर  किसी  भी  बात  में  परदा  नही  होगा ।
वैसे  आजकल  के  युग  में  भी  यह  सुभाषित  लागू  होता  है ।  सुख  तो  हम   सबके  साथ  बांटते  है  किन्तु  दुःख  के  लिए  हमे  हमारा  खास  मित्र  ही  लगता  है। दुःख  हम  हर  किसीके  साथ  नही बांट सकते ।      
---------------------------------------------------------------------------------
卐卐ॐॐ卐卐
------------------------------
डाॅ.  वर्षा  प्रकाश  टोणगांवकर    
पुणे /   महाराष्ट्र
-------------------------

Bauddha tenet that Shankara agrees

A Bauddha tenet that Shankara agrees as acceptable 

In the BSB 2.2.19, dealing with the Bauddha darshana, Shankara lists the causal factors that lead to samsara and its perpetuation as per their doctrine and says that 'certainly these are acceptable not just to the Bauddha but to all schools without refuting':    

ते चाविद्यादयः — अविद्या संस्कारः विज्ञानं नाम रूपं षडायतनं स्पर्शः वेदना तृष्णा उपादानं भवः जातिः जरा मरणं शोकः परिदेवना दुःखं दुर्मनस्ता — इत्येवंजातीयका इतरेतरहेतुकाः सौगते समये क्वचित्संक्षिप्ता निर्दिष्टाः, क्वचित्प्रपञ्चिताः ; सर्वेषामप्ययमविद्यादिकलापोऽप्रत्याख्येयः   

The maxim 'paramatam apratiShiddham anumatam bhavati' stated by Shankara himself (that which is non-contradictory in the opponent school is admissible to us).  Shankara has paid due credit to Sankhya, Vaisheshika, Pancharatra, etc. wherever their tenet/contribution is acceptable to Vedantins. 

[It was the eminent scholar Vidwan Sri Mani Dravid Sastrigal that drew my attention to this specific instance some time back.] 

In a recent Vakyartha on Nyaya at Sringeri, I discovered that the above maxim is present in the Nyaya shaastra.  

regards

Fun way of learning Sanskrit

https://youtu.be/IBGahwqNmm8

Donating for social cause-spiritual story

ஒரு வீட்டு வாசலில்  

யாசகன் ஒருவன் தர்மம் கேட்டு நின்றிருந்தான்...

அம்மா... 

தாயே... 

ஏதாவது

தர்மம் பண்ணுங்

கம்மா !

அந்த வீட்டு பெண்மணி வெளியே வந்து பார்த்தாள்..

அங்கே

வீதியில் விளையாடிக்

கொண்டு இருந்த, 

தனது ஐந்து வயது மகளை அழைத்து, 

அவளது கைகளால் அரிசியை,

அள்ளி கொடுத்து,

யாசகனின் பாத்திரத்தில் 

இட சொன்னாள்.

பெற்று 

கொண்ட யாசகனும், பக்கத்து 

வீட்டுக்கு சென்று பிச்சை கேட்க சென்றான்.

அந்த பெண்மணியும் விளையாடி கொண்டிருந்த தனது மகளை கூப்பிட்டு, 

அவளது 

கையால் அரிசியை அள்ளி யாசகனுக்கு பிச்சை அளிக்க சொன்னாள்.

காலங்கள் உருண்டோடின..

இரண்டு பெண்மணி

களுக்கும் வயது முதிர்ந்து போனது.

இரு சிறுமிகளும் வளர்ந்து பெரியவர்

களாகினர்...

அவரவர்கள் 

தம் தாய் காட்டிய வழியில் தர்மங்களும் தொடர்ந்தன...

ஒரு நாள்,

அந்த முதிய பெண்மணிகள் இருவருமே இறந்து வானுலகம் சென்றனர்.

அங்கே,

அந்த முதல் வீட்டு பெண்மணிக்கு சொர்க்கத்தில் இடம் கிடைத்தது..

மற்றவளுக்கோ அதற்கு கீழான இடமே கிடைத்தது.

உடனே, 

அவள்... இறைவனிடம் பதறிக் கதறியே முறையிட்டாள். 

இருவருமே,

ஒரே மாதிரி தானே,

தானம் செய்தோம், 

எனக்கு மட்டும் இங்கே ஏனிந்த பாரபட்சம்,

ஏற்ற இறக்கம் என்று வாதிட்டாள்.

அதற்கு இறைவனோ...

முதலாமவளோ, தனக்கு 

பிறகும், தன் குழந்தையும், இந்த தானத்தை தொடர்ந்து செய்ய வேண்டும் என்ற எண்ணத்தில், 

குழந்தையின் கையில் அரிசியைக் கொடுத்து தானம் செய்ய சொன்னாள்.

ஆனால்,

நீயோ... 

உன் கைகளால் எடுத்தால், 

அரிசி நிறையவே  செலவாகும் என்ற எண்ணத்திலே, 

உன் குழந்தையின் கையால்,

எடுத்தே தானமிடச் செய்தாய்...

இருவரது

செயலும் 

ஒன்றே..

எனினும்  *எண்ணங்*

*களோ வெவ்வேறு* என்றார்.

எனவே,

எந்த செயலை செய்தாலும், 

*மேலான எண்ணங்*

*களோடு*,

*செய்யும் செயல்களே*,

நம் வாழ்க்கைக்கும் தொழிலுக்கும்,

ஆத்ம

திருப்திக்கும், 

மனநிறைவான உணர்வுக்கும் 

*வழி காட்டும்* !

சுயலாபத்துக்காக செய்யும் செயல்களை 

விட, 

*பொது நலத்துக்காக செய்யும் செயல்களே* வலிமை வாய்ந்தவை, 

மேலானவை,

*அதுவே இறைவனின் நியாயத் தராசில் எப்போதும் உயர்ந்தே நிற்கும்* !

War between Rama & Shiva

https://hindi.speakingtree.in/allslides/shiv-aur-ram-ke-beech-kyun-hua-tha-mahayuddh/275315

Bhakta tukkaram story part2

Courtesy:smt.Dr.Saroja Ramanujam

விட்டல விட்டல பாண்டுரங்கா துகாராம் -2

நாமதேவர் பகவானிடம் தான் நூறு கோடி அபங்கங்கள் இயற்ற வல்லமை வேண்டும் என்று கேட்டாராம். பாண்டுரங்கனே வந்து அவர் இயற்றியதை எல்லாம் எழுதுவானாம். ஆனால் அது முடியும் முன்பே அவர் உலக வாழ்க்கையில் வெறுப்புக் கொண்டு பகவானின் திருவடி சேர ஆசை கொண்டார். அப்போது பகவான் அவரிடம் சிறிது காலம் தன்னுடன் இருந்து பிறகு துகாராமாக பிறந்து அவர் நூறு கோடி அபங்கங்கள் இயற்றும் நோக்கத்தை நிறைவேற்றலாம் என்று கூறவே அவர் மறுபடியும் துகாராமாகப் பிறந்தார் .

இது எதைத் தெரிவிக்கிறது என்றால் நாம் பகவானிடம் வைக்கும் கோரிக்கை நிறைவேறாமல் போவதில்லை , நாமே நம் எண்ணத்தைப் பிறகு மாற்றிக்கொண்டாலும். உதாரணமாக துருவன் தவம் செய்தது தனக்கு உயர்ந்த பதவி வேண்டும் என்பதற்கு. ஆனால் பகவானின் தரிசனம் கிடைத்த பிறகு முக்தியையே விரும்பினான். ஆனாலும் பகவான் அவன் முதலில் கொண்ட ஆசை நிறைவேறிய பின்பே அவனுக்கு முக்தி கிடைக்கும் எனக் கூறினார்.

துகாராமின் சாத்விகப் பண்பிற்கு உதாரணம் என்னவென்றால், அவரை நிந்தித்தவர்களிடம் அவர் தன் குறைகளை எடுத்து இயம்பியதற்கு அது தான் அவைகளை களைய உதவியது என்று நன்றி கூறினார். மேலும் அவர்களிடம் தன்னைப் பற்றி பேசுவதற்கு பதில் பகவானின் குணங்களைப் பற்றிப் பேசுவது நலமளிக்கும் என்று கூறினார்.

துகாராமின் புகழ் சிவாஜி வரை எட்டியது. ஒரு சமயம் சிவாஜி மொகலாயர்கள் அவரைத் தேடிக்கொண்டிருந்ததால் மாறுவேஷத்தில் துகாரமைக் காண வந்தார் .அப்போது துகாராமிடம் ஒரு தட்டு நிறைய பொற்காசுகளைக் கொடுத்தார். துகாரம் அதைக் கண்டு பாண்டுரங்கனின் சேவை தவிர வேறு எதையும் தான் விரும்பவில்லை என்றும், அவன் தன் நலத்தைப் பார்த்துக்கொள்வான் என்றும் கூறி, பாண்டுரங்கன் தன்னைக் காக்க சக்தியில்லாமல் போனாலொழிய வேறு எதையும் ஏற்றுக்கொள்ள முடியாது என்றும் கூறினார். அதற்கு சிவாஜி அந்தப் பணத்தை நல்ல காரியங்களுக்கு செலவிடலாமே என்று கூற துகாராம், சேற்றில் காலை விடுவானேன் பிறகு அதை அலம்பிக் கொள்வானேன் என்று கூறினார்.

சிவாஜி துகாராமின் நாம சங்கீர்த்தனத்தில் வெகுவாக ஈடுபட்டு இரு மாதங்கள் அங்கு தங்கினார். அப்போது ஔரங்கசீப் அங்கு சிவாஜி இருப்பதை அறிந்து 2௦௦௦ போர்வீரகளை அனுப்பி அந்த இடத்தை முற்றுகை இடச் செய்தான். அவர்கள் சிவாஜியை ஒப்படைக்கும்படி கேட்டபோது அங்கிருந்த மக்கள் அச்சம் கொண்டனர். துகாராம் அவரகளிடம் பயப்படவேண்டாம் நாமசங்கீர்த்தனம் தொடரட்டும், எல்லாம் பாண்டுரங்கன் பார்த்துக் கொள்வான் என்று கூறினார்.
பக்தனின் சொல்லை மெய்யாக்குபவன் அல்லவா அவன்?பாண்டுரங்கன் சிவாஜி போல வேஷம் கொண்டு அந்த வீரர்களுக்கு போக்குக் காட்டி ஒரு அடர்ந்த காட்டிற்கு அழைத்துச் சென்று மறைந்து விட்டான். அவர்கள் அந்தக்காட்டில் திக்குத்தெரியாமல் அலைந்து மாண்டார்கள்.

பின்னொரு சமயம் சிவாஜி ஒரு வர்த்தகன் போல வந்து அவரிடம் ஒரு மூட்டை அரிசியை ஏற்றுக்கொள்ளும்படி வேண்டினான். அவர் வந்தது மன்னன்தான் என்று அறிந்து அவன் மனதை புண்படுத்த விரும்பாமல் அதை வாங்கிக் கொண்டார் . ஆனால் ஒரு நாளுக்கு மட்டும் போதுமான அரிசியை வைத்துக்கொண்டு மற்றதை ஏழைகளுக்கு விநியோகம் செய்துவிட்டார்.

Jackpot -joke

Wife: Suppose you hit jackpot of 1 million in a lottery and same day someone kidnaps me and demands ransom of 1 million. What will you do? 

Husband: I doubt I can hit jackpot twice in a day !!🤣🤣🤣

Sashti apda poorthi & sadaabhishekam

அறுபது வயதில் என்ன விசேஷம்?

-படித்த விசயம்

ஜன்ம வருஷம் என்பது பிரபவாதி 60 வருஷங்களில், தான் பிறந்த வருஷம் மீண்டும் வருவது. சான்றாக ஒருவர் ஸர்வதாரி வருஷத்தில் பிறந்தால், 60வருஷம் கழித்து அடுத்த ஸர்வதாரி வருஷம் ஜன்ம வருஷம்.

ஒரு வருஷகாலம் சென்றால் ஒரு வயது நிறையும். 60 வருஷம் (வயது) நிறைவடைவதை ஷஷ்டிதமாப்த பூர்த்தி (ஷஷ்டிதம 60ஆவது) எனப்படும். இரண்டும் ஒன்றுதான். 60 ஆண்டு முடிவுற்று 61 ஆவது ஆண்டு ஜன்ம மாதத்தில் ஜன்ம நக்ஷத்ர நாளன்று செய்வதே ஷஷ்டிதமாப்த பூர்த்தி சாந்தி.

"ஜன்மதினாத் ஆரப்ய ஷஷ்டதம ஸம்வத்ஸரே ஜன்ம மாஸே ஜன்ம நக்ஷத்ரே"

"ஜன்மாப்தே ஜன்ம மாஸே ச ஜன்மர்«க்ஷ வா த்ரிஜன்மஸ§"

என்றார் போதாயனர். இந்த வசனப்படி, ஜன்ம நக்ஷத்ரத்தன்று ஏதாவது அசௌகர்யத்தால் சாந்தியை நடத்த முடியாவிடில் அதிலிருந்து 10ஆவது அல்லது 19ஆவது நக்ஷத்ரத்தில் செய்யலாம். ஜன்மானு ஜன்மம் அதாவது கேட்டை முதல் நக்ஷத்ரமானால் ரேவதி 10ஆவது நக்ஷத்ரம். ஆயில்யம் 19ஆவது நக்ஷத்ரம். இதை அனுசரித்தே திருநெல்வேலி ஜில்லாவிலும் கேரள தேசத்திலும் ஸெளரமான ரீதியாக ஒரு மாதத்தில் இரண்டு ஜன்ம நக்ஷத்ரங்கள் வந்தால் முதல் ஜன்ம நக்ஷத்ரத்தில் பிறந்தநாள் வைபவம் அனுஷ்டிக்கப்படுகிறது. இதற்கு சாஸ்த்ர ப்ரமாணமும் உள்ளது.

இவ்வாறு செய்தால் தான் முதல் நக்ஷத்ரத்தில் செய்ய முடியாதவர்கள் அதே மாதத்தில் 10ஆவது அல்லது 19ஆவது நக்ஷத்ரத்தில் செய்யமுடியும். பின்னால் வரும் நக்ஷத்ரத்தில் செய்வது என்று வைத்துக் கொண்டால் அன்று செய்ய முடியாதவர்கள் அதே மாதத்தில் 10 அல்லது 19ஆவது நக்ஷத்ரத்தில் செய்ய முடியாது. ஏனெனில் அப்போது அடுத்த மாதம் வந்து விடும். பங்குனி மாதமானால் வருஷமே மாறிவிடும். எனவே ஜன்ம வருஷத்தில் ஜன்ம மாதத்தில் முதல் ஜன்ம நக்ஷத்ரத்தில் தான் சாந்தி கர்மாவைச் செய்து கொள்ளவேண்டும். சௌனகர் வசனப்படி ஸ்த்ரீகளும் ஷஷ்டியப்த பூர்த்தி சாந்தி செய்து கொள்ளலாம்.

ஷஷ்டி அப்த பூர்த்தி சாந்தி என நாம் கூறினாலும் ரிஷிகள் (சௌனகர், போதாயனர்) உக்ரரத சாந்தி என்ற பெயரால் அழைக்கிறார்கள். (உக்ரரதோ ம்ருத்யு ரூபோ கர்த:- உக்ரரதம் எனில் ம்ருத்யு ரூபமான பெரும் பள்ளம் (பாழும் கிணறு)) இந்த சாந்தி செய்யும் முறை பல பிரகாரமாக பல மஹரிஷிகளால் சொல்லப்பட்டிருக்கிறது. ஒன்றுக்கொன்று சிறிது மாறுதல் இருந்தாலும் பொதுவாக முக்கிய கர்மாவில் மாற்றமில்லை. சாந்தி ரத்னாகரம், சாந்தி குஸ§மாகரம் ஆகிய க்ரந்தங்களில் சௌனகோக்த ப்ரயோகம் உள்ளது. மதுரைக்கு வடக்கே சௌனகோக்த ப்ரகாரமே அனுஷ்டிக்கப்படுகிறது. திருநெல்வேலி, கன்யாகுமரி, திருவனந்தபுரம் ஆகிய தென் பிரதேசங்களில் பெரும்பாலும் ரோமச மஹரிஷி கூறிய பிரகாரம் நடந்து வருகிறது. ரிக்வேதிகள், ஆபஸ்தம்ப ஸ¨த்ரிகள் பலர் பல ஸாமவேதிகள், போதாயன ஸ¨த்ரிகள் எல்லாரும் இந்த முறையையே பின்பற்றுகின்றனர். சில ஸாமவேதிகள் மட்டும் கௌதமர் கூறிய முறைப்படி நடத்தி வருகின்றனர்.

ரோமசர் முறையில் மத்தியில் 3 கும்பங்கள், திக்பாலக கும்பங்கள் 8 ஆக மொத்தம் 11 கும்பங்கள், மத்தி மூன்றில் நடுவில் ம்ருத்யுஞ்ஜயர், தென்புறம் ம்ருத்யு, வடபுறம் நக்ஷத்ரதேவதை. அஷ்டதிக் பாலகர்கள் வருமாறு: இந்திரன்(கிழக்கு); அக்னி (தென்கிழக்கு); யமன் (தெற்கு); நிர்ருதி (தென்மேற்கு); வருணன் (மேற்கு); வாயு (வடமேற்கு); ஸோமன் (வடக்கு); ஈசானன் (வடகிழக்கு).

முதலில் விக்னேச்வர பூஜை. பின் விசேஷமாக சங்கல்பம், பூர்வாங்க வைதிக கட்டங்கள், புண்யதீர்த்தம் நிரம்பிய கும்ப ஸ்தாபனம், அந்தந்தக் கும்பங்களில் அந்தந்த தேவதைகள் த்யானம், ஆவாஹனம், ஷோடசோபசார பூஜை, உரிய வேத அனுவாகங்கள், ஸ¨க்தங்கள், ஜபம், ஹோமம், அபிஷேகம், தசதானம் பஞ்சதானம் மற்றும் இஷ்ட தானங்கள், சாஸ்த்ர சம்பந்த மில்லாவிடினும் சம்ப்ரதாயத்தில் உள்ள மாங்கல்ய தாரணம், அக்ஷதை ஆசீர்வாதம் முதலிய காரியக்ரமங்கள் முறையாகவும், ச்ரத்தையுடனும் செய்யப்பட வேண்டும். ரித்விக் ப்ராம்ஹணர்கள் தான் அபிஷேகம் செய்யவேண்டும். பந்து, மித்ரர்கள் செய்யவே கூடாது. ரித்விக் ப்ராம்ஹணர்களுக்குப் போஜனம் செய்வித்தப்பின் உறவினர் நண்பர்களோடு உண்டு மகிழவும்.

60வயது வரை வாழ்வது என்பது வாழ்க்கைப் பயணத்தில் பாதிவழி கடப்பது போலாகும். மீதிப்பயணத்தையும் வெற்றிகரமாகக் கடந்து பரப்ரம்ஹ லக்ஷ்யத்தை அடைய ஈச்வரனின் அனுக்ரஹத்தையும், தேவர்களின் அருளாசிகளையும் வேண்டி 60 வயது நிறைந்து 61 வயது தொடங்கும் நாளன்று ஷஷ்டிதமாப்த பூர்த்தி சாந்தி செய்துகொண்டு பாபங்கள், தோஷங்கள், கஷ்டங்கள் நீங்கி நீண்ட ஆயுள், மரணபயமின்மை, உடல்நலம், ஐச்வர்யம் யாவும் பெற்றுப் பல்லாண்டு வளமுடன் வாழ்வோமாக.

ஏவம் ய: குருதே சாந்திம் தீர்கமாயுச்ச விந்ததி |

தஸ்ய ம்ருத்யயுபயம் நாஸ்தி ஸ§கீ பவதி நாரத ||

இவ்வாறு பலச்ருதியுடன் ஹேமாத்ரி தன் தர்மசாஸ்த்ர நூலில் ரோமச மஹரிஷி கூறிய ஷஷ்டிதமாப்தபூர்த்தி சாந்தி விதியில் கூறி முடிக்கிறார்.

எண்பது வயதில் என்ன விசேஷம்? - சதாபிஷேகம்:

சதாபிஷேகம் என்ற சொல் நூறு வயதில் அபிஷேகம் எனப்பொருள்படும். ஆனால் 100 வயது வரை வாழ்வது மிக அரிது என்பதால் பல ரிஷிகள் நம் மீது கருணைகூர்ந்து 1000 சந்த்ர தர்சனம் செய்தவர் (சஹஸ்ரசந்த்ர தர்சீ) ஆயிரம் பிறை கண்டவர் சதாபிஷேகம் செய்து கொள்ளலாம் என்று கூறியுள்ளனர். இங்கே சந்திர தர்சனம் என்பதை பௌர்ணமி பூர்ண சந்திரனைப் பார்ப்பது என்று கருத வேண்டும். (ஆனால் அமாவாஸ்யை கழிந்து சுக்ல த்விதியை திதியில் மூன்றாம் பிறைச் சந்திர தர்சனம் செய்வது விசேஷம். ஏனெனில் இந்த மூன்றாம் பிறையே பரமசிவனின் சிரசை அலங்கரித்து அவருக்கு சந்திரசேகரன், சந்திரமௌலி எனப்பெயர் பெற்றுத்தந்தது.) இப்போது ஒருவர் ஆயிரம் பிறை கண்டு சதாபிஷேகம் செய்து கொள்வது எப்போது எந்த வயதில் என்று பார்ப்போம்.

சாஸ்த்ரக் கணக்கு:

விகனஸ மகரிஷி அருளிய வைகானஸக்ருஹ்ய ஸ¨த்ரத்திற்கு ஸ்ரீநிவாஸமகி என்பவரின் தாத்பர்ய சிந்தாமணி என்ற வ்யாக்யானத்தில் (இரண்டாம் பாகம் மூன்றாம் ப்ரச்னம் 21ஆவது கண்டத்தில்) பின் வருமாறு உள்ளது.

"அஷ்டமாஸ அதிக அசீதி வர்ஷாணாம் மாஸ ஸங்க்யா க்ரமேண அஷ்டாதி கஷஷ்ட்யுபேத நவசதம் (968) இந்தவோ ஜாயந்தே |

பஞ்சமே பஞ்சமே வர்ஷே த்வெள மாஸெள அதி மாஸகொ இதி (மஹாபாரத) வசனாத் த்வாத்ரிம் சத் அதிக மாஸா: (32) ஸந்தி |

தாவந்த இந்த வச்ச பவந்தி | அத: ஸ த்ருஷட ஸஹஸ்ர சந்த்ரோ (968+32=1000) ப வதி |"

ஆக வைகானஸ க்ருஹ்ய ஸ¨த்ரப்படி 80 வருஷங்களும் 8 மாதங்களும் நிறைந்தவர் ஸஹஸ்ர சந்திர தரிசனம் செய்தவர் ஆவார். மேலும் காலவிதானம் என்ற ஜ்யோதிஷ சாஸ்த்ர நூல் சதாபிஷேக காலத்தை முடிவாக நிர்ணயிக்கிறது.

"தசஹதவஸ§ ஸங்க்யே சார்கவர்ஷே அஷ்டமாஸே

தசசத சசி த்ருஷ்டிர் ஜாயதே மானவானாம் |

ரவி சசி கதிபேதை: பஞ்சமே பஞ்சமே அப்தே

பவதி யததிமாஸ த்வந்த் வமேதத் ப்ரமாணம் ||

மாதம் ஒரு பௌர்ணமி வீதம் 80 வருடங்களுக்கு 80ஜ்12 =960 பௌர்ணமிகள்.

ஒவ்வொரு 5 ஆண்டுகளுக்கு 2 அதிமாஸங்கள் ஏற்படும். (மஹாபாரதவசனம்; காலவிதான ஜோதிட நூல் நிர்ணயம்) 80 வருடத்தில் 16 ஐந்து வருடங்கள் உள்ளன. எனவே 16ஜ்2=32 அதிகப்படி பௌர்ணமிகள், மேலும் 8 மாதங்களுக்கு 8 பௌர்ணமிகள்,

ஆக: 80 வருடம் 8 மாதம் =(80ஜ்12)+(16ஜ்2)+8

=960+32+8=1000 பௌர்ணமிகள் (சந்த்ரதர்சனங்கள்).

விஞ்ஞானக் கணக்கு:

இரு பௌர்ணமிகளுக்கிடையே உள்ள காலம் 29.5306 நாள்கள். 1000 பௌர்ணமிக்கு 29530.6 நாள்கள். ஒரு வருஷத்திற்கு 365.256 நாள்கள். 80 வருடத்திற்கு 80ஜ்365.256 =29220.48 நாள்கள்.

1000 பௌர்ணமிக்கு 80 வருடத்தை விட அதிகப்படியான நாள்கள் =29530.0 -29220.48 =310.12 நாள்கள்.

எனவே 1000 பௌர்ணமி காண 80 வருடமும் 310 நாள்களும் அதாவது 80 வருடம் 10 மாதம் ஆகிறது.

சிசு பிறந்து மூன்றாம் மாதத்தில் சூர்யனையும், நான்காம் மாதத்தில் சந்திரனையும், பசுவையும் காட்ட வேண்டுமென்கிறது ஜோதிடநூலாகிய காலவிதானம்.

துண்டு விழும் இந்த 4 மாதத்தை 80 வருடம் 8 மாதத்துடன் கூட்டினால் 81 வயது நிறையும் போது சதாபிஷேக காலம் சரியாக வரும்.

எண்பத்தொன்றில் நூறும்! ஆயிரமும்!!

81 வயது பூர்த்தி ஜன்ம நக்ஷத்ரத்தில் செய்வதானால் விசேஷமாக கவனிக்க வேண்டாம். திதி, வார, நக்ஷத்ர தோஷங்கள் இல்லை. 80 வருடம் 8 மாதங்களில் ஆயிரம் பௌர்ணமி கண்டபின், உத்தராயணத்தில் சுக்ல பக்ஷத்தில் (காலவிதான வாக்யப்படி) ரோஹிணி, உத்தரம், உத்தராடம், உத்தரட்டாதி, ரேவதி, சதயம், திருவோணம், ஹஸ்தம் ஆகிய 8 நக்ஷத்ரங்களில் ஏதாவதொன்றில் சுபவாரத்தில் சுப திதியில் சதாபிஷேகம் செய்து கொள்ளலாம். 81ஆவது வயதில் அல்லது பின்னர் சதாபிஷேகம் செய்யலாம். இதற்கு முன்னர் செய்யவே கூடாது. ஸஹஸ்ர சந்தரதர்சி ஆகமாட்டார்.

(இந்த சாஸ்த்ர, விஞ்ஞானக் கணக்குகளை நம்பாதவர் பழைய பஞ்சாங்கங்களைப் புரட்டி, தான் பிறந்தத்திலிருந்து ஒவ்வொரு பௌர்ணமியாக ஆயிரம் பௌர்ணமி எண்ணிச் சரிபார்க்கலாமே! நாம் நம் கண்களால் ஆயிரம் முழுநிலவைப் பார்த்தோமா என்கிற சந்தேக ப்ராணிகளுக்கு ஒரு வார்த்தை. நாம் பார்க்காவிட்டாலும், சர்வ வ்யாபியும் ஸாக்ஷியுமான சந்திர பகவான் நம்மை எப்போதும் பார்க்கிறாரே!)

சதாபிஷேகச் சிறப்பு:

த்வாரகாபுரியில் ருக்மிணி தேவி ஸ்ரீக்ருஷ்ண பரமாத்மாவிடம் "தங்களை எல்லாரும் வணங்குகிறார்கள்; தாங்கள் யாரை வணங்குகிறீர்கள்?" என்று கேட்க, பகவான், தான் தினமும் ஆறு பெரியவர்களை வணங்குவதாகக் கூறியுள்ளார்.

நித்யான்னதாதா தருணாக்னிஹோத்ரீ

வேதாந்தவித் சந்த்ரஸஹஸ்ரதர்சீ |

மாஸோபவாஸீ ச பதிவ்ரதா ச

ஷட் ஜீவலோகே மம வந்தனீயா: ||

நித்யான்ன தாதா: தினமும் அன்னதானம் செய்பவன், ஸ்நானம், ஸந்த்யா, காயத்ரீ முதலான ஜபம், ஒளபாஸனம் தேவபூஜை, வைச்வதேவம் ஆகிய ஷட்கர்மாக்களைச் செய்தபின், அதிதிக்கு அன்னமிடுபவன்.

தருணாக்னி ஹோத்ரீ: இளம் வயதிலேயே விவாஹம் செய்து கொண்டு அக்னி ஹோத்ரம், ச்ரௌத கர்மாக்கள் ஆகியவற்றைச் செய்பவன்.

வேதாந்த வித்: வேதம், வேதாந்தம், சாஸ்த்ரம் கற்றுணர்ந்து அதன்படி நடப்பவன்.

சந்த்ர ஸஹஸ்ரதர்ஸீ: 1000 பூர்ண சந்திரர்களைப் பார்த்தவன்

மாஸோபவாஸீ: மாதத்தில் நியமப்படி உபவாசம் இருப்பவன். ஞாயிற்றுக்கிழமை, அமாவாஸ்யை பூர்ணிமைகளில் இரவிலும், இரு பக்ஷங்களிலும் சதுர்தசி, அஷ்டமி திதிகளில் பகலிலும், இரு ஏகாதசிகளில் பகலிலும் இரவிலும் உபவாசம் இருக்க வேண்டும். நாம் செய்த பாபம் நீங்க நம் உடல் உபவாச நியமத்தால் சிறிது கஷ்டப்பட வேண்டும். தர்மசாஸ்த்ரங்கள் தப்தம், ப்ராஜாபத்யம், சாந்த்ராயணம் முதலிய பலக்ருச்ர நியமங்களைச் சொல்கின்றன. சாந்த் ராயணம் என்பது சந்திரனின் வளர்வு தேய்வுடன் தொடர்புள்ள ஓர் உபவாச நியமம் அல்லது ப்ராயச்சித்தம். சந்திரகலைகள் வளரும் சுக்லபக்ஷ ப்ரதமை முதல் பௌர்ணமி வரை தினம்தோறும் ஒவ்வொரு கவளமாகக் கூட்டி உண்டும், பிறகு கலைகள் தேயும் க்ருஷ்ணபக்ஷ ப்ரதமை முதல் அமாவாசை வரை ஒவ்வொரு கவளமாகக் குறைத்து உண்டும் சந்திரனை மனத்தில் நிறுத்தி மேற்கொள்ளும் விரதமே சந்திராயணம். நம் முன்னோர் பலர் இதை அனுஷ்டித்தனர்.

பதிவ்ரதா: தன் ச்ரமங்களையும் பாராது கணவனுக்குப் பணிவிடை செய்யும் உத்தம ஸ்த்ரீ.

இந்த ஸ்லோகத்திலிருந்து, ஆயிரம் பூர்ண சந்த்ரன் கண்ட "ஸஹஸ்ர சந்திரதர்சி" மற்ற சிறந்த ஐவருக்கு நிகராகப் போற்றப் படுகிறான் என்று தெரிகிறது.

சதாபிஷேகச் செய்முறைச் சுருக்கம்:

1. ரக்ஷ£பந்தனம்: சதாபிஷேகத்திற்கு முதல்நாள் மாலை ப்ரதோஷ வேளையில் கர்த்தாவுக்கு ப்ரதிஸரபந்தம் (ரக்ஷ£பந்தனம்) என்கிற காப்புக் கட்டுதல் செய்ய வேண்டும். அல்லது மறுநாள் காலையில் வைபவம் தொடங்குமுன் செய்யலாம்.

2. அனுக்ஞை: புதிய தீக்ஷ£வஸ்த்ரம் அணிந்து கொண்டு கர்த்தா தன் பத்னியுடன் தெய்வத்தையும் பெரியவர்களையும் வணங்கி விட்டு ஸதஸ்ஸில் உள்ள வைதீக ப்ராம்ஹணர்களுக்கு நமஸ்காரம் செய்து ஆசிபெற்று அனுக்ஞை (அனுமதி) யுடன் சதாபிஷேக வைபவத்தைத் தொடங்க வேண்டும்.

3. விக்னேச்வர பூஜை: ப்ரார்த்தனை.

4. விசேஷ ஸங்கல்பம்.

5. அப்யுதயம்: புண்யாஹ வாசனம்

6. பூர்வாங்க வைதீக கட்டங்கள்.

7. ஆசார்யர், ரித்விக்குகள் (ஜப ப்ராம்ஹணர்கள்) வரித்தல்.

8. கும்பஸ்தாபனம்: சதாபிஷேக கர்மாவுக்கு ப்ரதான தேவதை வேதஸ்வரூபமான ப்ரம்ஹா (நடுவில்) பார்ஷத (பக்க) தேவதைகள் நால்வர்-ப்ரஜாபதி (கிழக்கில்); பரமேஷ்டி (தெற்கில்; சதுர்முகர் (மேற்கில்); ஹிரண்ய கர்பர் (வடக்கில்) குறைந்த பக்ஷம் இந்த ஐந்து தேவதைகளுக்கு 5 கும்பங்களை வைத்து ஆராதிக்க வேண்டும். இது தவிர திக்பாலகர்களுக்குத் தனியாக 8கும்பங்கள் வைக்கலாம். கும்பங்களில் புண்யதீர்த்தம் நிரப்பி; மாவிலைக் கொத்து, (குடுமித்) தேங்காய், தர்ப கூர்ச்சம் வைத்து நல்ல புது வஸ்திரம் கட்டி சந்தானம் குங்குமம் சார்த்தவும் ப்ரதான கும்பத்தில் ப்ரம்ஹ ஸ்வரூப ப்ரதிமையை வைக்கவும்.

9.கும்ப பூஜை: முதலில் மண்டப பூஜை செய்ய வேண்டும். ஒவ்வொரு கும்ப தேவதைக்கும் அதற்குரிய வேதமந்த்ரம், காயத்ரீ, புராண ச்லோகம் சொல்லி த்யானம் செய்ய வேண்டும். பின்னர் ஆவாஹனம், ப்ராண ப்ரதிஷ்டை, பிறகு ப்ரம்ஹஸ¨க்த விதானமாக ஷோடசோபசாரபூஜை செய்ய வேண்டும். ப்ரம்ஹா அஷ்டோத்தர சதநாமாவளி அர்ச்சனை செய்யலாம். மந்த்ரபுஷ்பம், ஸ்வர்ணபுஷ்பம், சத்ர சாமராதி ராஜோபசாரங்கள் செய்யவும்.

10. ஹோமம்: ஸ்தண்டிலம் அமைத்து அதில் லௌகிகாக்னியில் ப்ரம்ஹவரணம் முதல் முகாந்தம் வரை செய்து கொண்டு ப்ரம்ஹ ஸ¨க்தத்தால், ஆயுஷ்ய ஹோமம் போல, 108 ஆவர்த்திக்குக் குறையாமல் ஸமித், ஹவிஸ், நெய்யால் ஹோமம் செய்யவேண்டும். ஜயாதி ஹோமத்துடன் பூரணமடையும். உபஸ்தானம் செய்து நமஸ்கரிக்கவும். ஹ§தசேஷ ஹவிஸ்ஸைத் தனியாக மூடி வைக்கவும்.

11. கும்ப ஜபம்: ரித்விக்குகள் உரிய வேத அனுவாகங்கள், ஸ¨க்தங்கள் ஜபம் செய்ய வேண்டும். யஜமானன் ச்ரத்தையுடன் அவற்றைக் கேட்கவேண்டும்.

12. கும்ப புன: பூஜை: முதலில் பூஜிக்கப்பட்ட கும்பங்களுக்கு மறுபடியும் சுருக்கமாக பூஜை செய்து, தூபம், தீபம் நைவேத்யம், கற்பூரம், ப்ரதக்ஷிணம், நமஸ்காரம் ஆகிய உபசாரங்களைச் செய்யவும். பிறகு யதாஸ்தானம், நிரீஷிதாஜ்ய தானம் செய்யலாம்.

13. கும்பாபிஷேகம்: (ஸஹஸ்ரதாராபிஷேகம்) ஸஹஸ்ர தாரா என்பது குழிந்து பரந்த வெள்ளி அல்லது தாமிரத் தாம்பாளத்தில் ஒரே சீராக 1000 வட்டத் துளைகள் பத்ம வடிவில் போடப்பட்டிருக்கும். இந்த 1000 துளைகள் 1000 பூர்ண சந்திரர்களை நினைவூட்டுகிறதோ! ரித்விக்குகள் தான் அபிஷேகம் செய்யவேண்டும். பந்து மித்ரர்கள் செய்யவே கூடாது.

உறவினர்கள் இத்தட்டை சதாபிஷேக தம்பதியர் தலைமேல் சிறிது உயரே பிடித்துக் கொள்ள வேண்டும். தட்டில் ஸ்வர்ணம் ஏதாவது வைக்க வேண்டும். கும்பதீர்த்த ப்ரோக்ஷணம் செய்தபின், ஆசார்யன் பிரதான ப்ரம்ஹ கும்பத்திலுள்ள பாதி தீர்த்தத்தை, சிறிது சிறிதாக, யாஸ§கந்தா, யாஊர்ஜம் யாஸாம் நிஷ்க்ரமணே..., யாஸாம் இமே த்ரயோ... என்ற நான்கு மந்த்ரங்களால் ஒவ்வொரு மந்த்ர முடிவிலும் தட்டில் விடவேண்டும். பின்னர் "யா: ப்ராசீ ரேவதீ..." என்ற மந்த்ரம் சொல்லி ப்ரஜாபதி கும்ப ஜலத்தை அதற்குரிய ரித்விக் விடவும். அடுத்து "யாதக்ஷிணா..." என்ற மந்த்ரத்தால் பரமேஷ்டி கும்ப ஜலத்தை அதற்குரிய ரித்விக் விடவும். அடுத்து "யாப்ரதிசீ..." என்ற மந்த்ரத்தால் சதுர்முக கும்ப ஜலத்தை அதற்குரிய ரித்விக் விடவும்.

அடுத்து, "யா உதீசீ..." என்ற மந்த்ரத்தால் ஹிரண்ய கர்ப கும்ப ஜலத்தை அதற்குரிய ரித்விக் விடவும். கடைசியாக "யா ஊர்த்வா..." என்ற மந்த்ரத்தால் ப்ரதான ப்ரம்ஹ கும்பத்தில் மீதியுள்ள ஜலம் முழுவதையும் ஆசார்யன் விடவும். கும்ப தீர்த்தங்கள் பாபம் போக்கி மங்களம் சுகம் நன்மை தரட்டும் என்பதே இந்த மந்த்ரங்களின் ஸாரம். அபிஷேக காலத்தில் சுமங்கலிகள் மங்களகானம் (கௌரீ கல்யாணம்) பாடலாம். வாத்யங்கள் முழங்கலாம். அனைவரும்

"ஹரே ராம ஹரே ராம ராம ராம ஹரே ஹரே

ஹரே க்ருஷ்ண ஹரே க்ருஷ்ண க்ருஷ்ண க்ருஷ்ண ஹரே ஹரே"

என்று பகவந் நாம ஸங்கீர்த்தனம் செய்யலாம். அபிஷேகம் முடிந்தபின் "ஸ்ரீஹரயே நம:" என்று மூன்று முறை கூறி எல்லாரும் "ஹரி:" என ஹரிஸ்மரணம் செய்யவேண்டும்.

14. சதாபிஷேகம் ஆனபின் கர்த்தா மூன்று புதிய வஸ்த்ரங்கள் தரிக்க வேண்டும். த்ருதீய வஸ்த்ரத்தை பட்டுப்பாயின் மேல் விரித்து அதில் தம்பதியர் உட்கார வேண்டும். புது யக்ஞோப வீதம் (பூணூல்) தரித்து ஆதித்யோபஸ்தானம் செய்து சூர்யதர்சனம் செய்ய வேண்டும்.

15. எடுத்து வைத்த ஹ§த சேஷ ஹவிஸ்ஸை வெண்கலப் பாத்திரத்தில் போட்டு நெய்விட்டு தங்கக் காசு ஒன்றை அதில் வைத்து தட்டால் மூடி, மந்த்ரம் சொல்லித் திறந்து பார்த்துவிட்டு ஆசார்யருக்கு தக்ஷிணையுடன் கொடுக்க வேண்டும். அபிஷேகத்தால் நனைந்த தீக்ஷ£வஸ்த்ரங்களை (வேஷ்டி, உத்தரீயம், புடைவை, ரவிக்கைத் துணியுடன்) தானம் செய்யவும்.

16. ப்ரதான கும்பத்தையும் ப்ரம்ஹ ப்ரதிமையையும் வஸ்த்ரத்தையும் ஆசார்யருக்குக் கொடுக்கவும். எல்லா ரித்விக்குகளுக்கும் ஜப, ஹோம தக்ஷிணையுடன் கும்பம், வஸ்த்ரம் கொடுக்கவும்.

17. தானங்கள்: தசதானங்களான கோ (பசு), பூமி, எள், தங்கம், நெய், வஸ்த்ரம், தான்யம் (நெல்), வெல்லம், வெள்ளி, உப்பு ஆகிய 10 தானங்களையாவது செய்யவேண்டும். மீதி பஞ்சதானங்களையும் இஷ்ட தானங்களையும் (தீபம், ஜலபாத்ரம், மணி, புஸ்தகம், பலகை, கம்பு, குடை, காலணி, விசிறி மற்றும் பல) ஸெளகர்யம் போல் செய்யலாம்.

18. மாங்கல்ய தாரணம்: இது சாஸ்த்ர ஸம்மதமில்லை. ஸம்ப்ரதாயத்தில் உள்ளது. மாங்கல்ய பூஜை செய்தபின் பல தானம் (ஞாதிகளைத் தவிர) உறவினர்களுக்கு கொடுக்கவும். பின்னர் 81 வயது இளைஞர் (!) தன் க்ருஹிணிக்குத் தாலிகட்டி மகிழ்வார். கொள்ளுத் தாத்தாவுக்குக் கல்யாணம்! கொள்ளுப் பேரனுக்குக் கொண்டாட்டம்!!

19. அக்ஷதை ஆசீர்வாதம். (மந்த்ரம்)

20. ஸ்ரீமட ஸம்பாவனை, கிராம ஸம்பாவனை, கோவில் ப்ரஸாத மரியாதைகள்.

21. ஆசார்ய ஸம்பாவனை, வித்வத் ஸம்பாவனை.

22. பவித்ர விஸர்ஜனம்-ப்ரம்ஹார்ப்பணம்

23. மங்களஹாரத்தி

24. சதாபிஷேக தம்பதி மூத்த பெரியவர்களை நமஸ்காரம் செய்து ஆசி பெற வேண்டும். இளைய உறவினர், நண்பர்கள் சதஸிஷேகத் தம்பதியை வணங்கி ஆசீர்வாதம் பெறவேண்டும்.

25. தம்பதியை தக்க வாகனத்தில்-காரில் (ரதம், பல்லக்கு என எண்ணிக்கொள்க) அமரவைத்து வேத, வாத்ய கோஷத்துடன் சிறிது தூரம் ஊர்வலம் (கிராம ப்ரதக்ஷிணம்) வரச் செய்யலாம். அருகில் கோவில் இருப்பின், அதுவரை சென்று வணங்கிவிட்டு வரலாம்.

26. போஜனம்: ரித்விக் ப்ராம்ஹணர்களுக்குப் போஜனம் செய்வித்தபின் உறவினர் நண்பர்களோடு உண்டு மகிழவும்.

27. ஸஹஸ்ர சந்த்ரபூஜை: சதாபிஷேக தினத்தன்று ஸந்த்யா வேளையில் ஸஹஸ்ர சந்த்ர தர்சீ விசேஷமான ஒரு சந்த்ர பூஜை செய்வது பற்றி வைகானஸரின் க்ருஹ்ய ஸ¨த்ரத்தில் சொல்லப்பட்டுள்ளது. ஸ்ரீநிவாஸ தீக்ஷிதீய வ்யாக்யானத்தில் ஸஹஸ்ர சந்த்ர பூஜா மண்டலம் வரையும் முறையும் பூஜை செய்யும் முறையும் கொடுக்கப்பட்டுள்ளன. இம்மண்டலத்தை நான்கு கால் பகுதிகளாக ஒவ்வொரு பகுதியிலும் 250 சதுரக் கட்டங்கள் வருமாறும், நான்கு பகுதிகளைச் சுற்றி வீதி(பாதை)கள் வருமாறும் கோலப்பொடியால் போடலாம். ஆயிரம் கட்டங்களிலும் முழுநிலவைக் குறிக்கும் ஆயிரம் வட்டங்கள் வரையலாம். மண்டல மத்தியில் கலசத்தில் வெள்ளி ப்ரதிமையில் சந்திரபகவானை ஆவாஹனம் செய்யவும். சந்திரனுக்கு வலப் பக்கம் ரோஹிணீ கணத்தையும், இடப் பக்கம் அநாவ்ருஷ்டி கணத்தையும் தனித்தனி கலசங்களில் ஆவாஹனம் செய்யவும். சந்த்ரனுக்கு வெண்மலர்களால் ஷோடசோபசாரபூஜை செய்யவும். சந்திரஸஹஸ்ர நாமாவளி, அஷ்டோத்தர சதநாமாவளி அர்ச்சனை செய்யும்போது, வேதப்ராம்ஹணர்கள் ஸோமஸ¨க்தம், மந்த்ரம், காயத்ரீ போன்றவை ஜபிக்கலாம். சந்திர ஸ்தோத்ரங்கள் சொல்லலாம். சந்திர கீர்த்தனை பாடலாம்.

கொள்ளுத் தாத்தாவும் கொள்ளுப் பேரனும்:

81 வயதில் 1000 பிறைகண்டு சதாபிஷேகம் செய்து கொள்ளும் பாக்யசாலிக்கு, தன் புத்ரன், பௌத்ரன், ப்ரபௌத்ரன் ஆகியோருடன் கொண்டாடும் பாக்யமும் நேரலாம். பிதா உ புத்ரன் உ பௌத்ரன் உ ப்ரபௌத்ரன். அதாவது தன் சீமந்த புத்ரனுக்குப் பிள்ளை (பேரன்) பிறந்து அவனுக்கும் புத்ரன் (கொள்ளுப்பேரன்) பிறக்க வேண்டும். இத்தகைய பாக்யம் கிட்டியவருக்கென்றே சாந்தி குஸ§மாகரம், ரத்னாகரம் ஆகிய ப்ரயோக க்ரந்தங்கள் "ஸஹஸ்ர சந்திர தர்சன ப்ரபௌத்ர ஜனன சாந்தி" என்ற ஒரு விசேஷமான சாந்தி செய்யும் முறையைச் சொல்கின்றன. தன் ப்ரபௌத்ரனைப் பார்த்தவர் கனகாபிஷேகம் செய்துகொண்டு பாபங்களிலிருந்து விடுபட்டு புண்யங்கள் பலபெற்று பின்னர் ஸ்வர்கத்தையும் அடைவார் என சௌனகர் கூறுகிறார்.

சந்த்ராணாம் து ஸஹஸ்ரஸ்ய தர்சனாத்பு விமானவ: |

ப்ரபௌத்ர தர்சனாத்வாபி ஸர்வபாபை: ப்ரமுச்யதே ||

ஸீமந்தஜஸ்ய புத்ரஸ்ய புத்ரஸ்ஸீமந்தஜஸ்து ய: |

தஸ்யாபி தாத்ருச: புத்ர: ப்ரபௌத்ர: புண்யவர்தன்: ||

ஸஹஸ்ரம் சசினாம் த்ருஷ்ட்வா பூர்வோக்தம் ச ப்ரபௌத்ரகம் |

மஹத்புண்யம் அவாப்னோதி தே வைரபி துராஸதம் ||

சதா பிஷே சனாத்லோகே லோக பூஜ்யத்வம்ருச்சதி |

ச்ரியம் ப்ராப்னோதி விபுலாம் ஸ்வர்கம் அந்தேச கச்சதி ||

நிறைவுரை: ப்ரம்ஹமே லக்ஷ்யம்

இறைவன் அருளால் கிடைத்தற்கரிய மனிதப் பிறவியை அடைந்த நாம் நமது ஸநாதன வைதிக தர்மத்தைப் பின்பற்றி தினமும் வேதமோதி அதில் விதிக்கப்பட்ட கர்மாக்களை நன்கு அனுஷ்டித்து அவற்றை இறைவனுக்கே அர்ப்பணிக்க வேண்டும். கர்மானுஷ்டானத்தால் சித்த சுத்தி; சித்த சுத்தியால் வைராக்யம். வைராக்யத்தால் ஞானம்; ஞானத்தால் மோக்ஷம். அதாவது அதாகவே ஆவது. பிறகு பிறவி என்பதே கிடையாது. எனவே மனிதப் பிறவி எடுத்ததன் பயன் இனி பிறவி இல்லாமல் செய்து கொள்வதே! இதற்கு ஈஸ்வர அனுக்ரஹம் வேண்டும். மேலும் தெய்வ ஆராதனம் வேண்டும். ஆதிசங்கரபகவத் பாதர் தன் சீடர்களுக்கு அருளிய ஸோபான பஞ்சகம் என்ற 5ஸ்லோகங்களில் 40 படிகளாக அமைந்த உபதேசங்களை நாம் ஆதேசங்களாக (ஆணைகளாக) ஏற்று அதன்படி நடந்து படிப்படியாக முன்னேறி ப்ரம்ஹ ஞானத்தை எய்துவோமாக.

ஸஹஸ்ர சந்த்ர தர்சனம் கண்டு

சதாபிஷேக சாந்தி செய்து கொண்ட

ப்ரம்ஹ ஞான லக்ஷ்யவாதிகளுக்கு

அனந்த கோடி நமஸ்காரங்கள்.

Intelligent fish or the seller ...?

நடைமுறை அரசியல்

🏏🏏🏏🏏🏏🏏🏏

சந்தைக்கடையில் இரண்டு பையன்கள் மீன் விற்றுக்கொண்டிருந்தனர். வியாபாரம் மிகவும் மந்தமாகத்தான் இருந்தது.

சற்று நேரம் கழித்து ஒரு வாடிக்கையாளர் வந்தார். முதல் பையனிடம் சென்று மீன் விலை விசாரித்தார்.

"ஒரு கிலோ 100 ருபாய் ஆகும், சார்," என்று அவன் கூறினான்.

சற்று தூரத்தில் இரண்டாவது பையனும் அதே வகை மீனை வைத்துக்கொண்டிருந்ததால், அவனிடம் சென்று இந்த விலைக்குக் குறைவாகக் கொடுக்கச்சொல்லி, பேரம் பேசி வாங்கலாம் என்று நினைத்து அவனை அணுகினார்.

விலை என்னவென்று விசாரித்தபோது, அவனோ, " மீன் விலை ஒரு கிலோ 500 ருபாய் ஆகும், சார்," என்று கூறினான்.

விலையைக்கேட்டுத் திடுக்கிட்டுப்போன அவர், " என்னப்பா இது ? அந்தப் பையனும் இதே மாதிரி மீன்தான் வைத்திருக்கிறான். அவன் விலை 100 ருபாய் என்று சொல்கிறான். நீ அதே மாதிரி மீனுக்கு விலை 500 ருபாய் என்று சொல்கிறாயே. இது நியாயமா?" என்று வினவினார்.

அந்தப் பையனோ கொஞ்சமும் அலட்டிக்கொள்ளாமல் சொன்னான்:

" சார், பார்க்கத்தான் இரண்டும் ஒரே மாதிரியாகத்தெரியும். ஆனால் என்னுடைய மீன் மிகவும் விசேஷமானது. அதனால்தான் கூடுதல் விலை," என்றான்.

"அப்படி என்னப்பா விசேஷம் உன் மீனில் இருக்கிறது?" என்று கேட்டார் வாடிக்கையாளர்.

"சார், இது புத்திசாலியான மீன். இதைச் சாப்பிடுபவர்களும் நாளடைவில் புத்திசாலியாகி விடுவார்கள். அதனால்தான் இவ்வளவு விலை," என்றான் பையன்.

"உண்மையாகவா ?" என்று வியந்தார் வாடிக்கையாளர்.

"வாங்கிப்பாருங்கள், சார், உங்களுக்கே தெரியும்,"

"சரி,சரி, ஒரு கிலோ கொடு. 'ட்ரை' பண்ணிப் பார்க்கிறேன்", என்று சொல்லி, ஒரு கிலோ மீனை 5௦௦ ருபாய்க்கு வாங்கிச் சென்றார்.

அடுத்தடுத்து தொடந்து 6 நாட்களுக்கு அதே மீனை அதே பையனிடம் அதே விலைக்கு வாங்கிச் சென்று சாப்பிட்டுவந்தார்.

புத்திசாலித்தனத்தில் ஏதாவது முன்னேற்றம் ... ?

ம்ஹும். ...! எதுவும் தெரியவில்லை.

அப்போதுதான் அவருக்குப் புரிந்தது "புத்திசாலி மீன்" என்று அந்தப் பையன் சொன்னது எல்லாம் வெறும் பித்தலாட்டம் என்று.

கடுமையான கோபம் வந்துவிட்டது அவருக்கு. 'இன்று அவனைப்போய் 'உண்டு அல்லது இல்லை' என்று ஆக்கிவிடவேண்டியதுதான் என்ற தீர்மானத்துடன் சந்தைக்குச் சென்றார்..

அந்தப் பையனிடம் சென்று, தன் கோபத்தை வெளிக்காட்டாமல், "என்னப்பா, அந்த புத்திசாலி மீன் இருக்கா? ", என்று இவர் கேட்க, இவரின் கோபத்தைப் புரிந்துகொள்ளாமல் அவனும், " ஓ, இருக்கே. உங்களுக்காகவே தனியாக எடுத்து வைத்திருகிறேனே ! ", என்று உற்சாகமாகக் கூறினான்.

வந்ததே கோபம் அவருக்கு !

"அயோக்கியப் பயலே! என்னையா ஏமாற்றப் பார்க்கிறாய் ? உன் பேச்சைக்கேட்டு ஒரு வாரமாக நானும் அந்த மீனை வாங்கிச் சாப்பிட்டுப் பார்த்துவிட்டேன். அணுவளவும் முன்னேற்றம் இல்லை. புத்திசாலி மீனும் கிடையாது, ஒரு மண்ணும் கிடையாது. என்னை ஏமாற்றிவிட்டாய். உடனடியாக என் பணத்தையெல்லாம் திருப்பித் தந்துவிடு. இல்லையென்றால் உடனடியாகப் போலீசைக் கூப்பிட்டுவிடுவேன்", என்று கத்தினார்.

பையனோ அலட்டிக்கொள்ளாமல் பதில் சொன்னான்:

" சார், இங்கே பாருங்க. இதே மீனை புத்திசாலி மீன் என்று நான் ஒரு வாரத்திற்கு முன்னால் சொன்னபோது நீங்கள் ஆட்சேபிக்கவேயில்லை. இப்போ பாருங்க, ஒரு வாரத்திலேயே இது புத்திசாலி மீன் இல்லை என்று நீங்களே கண்டு பிடித்துவிட்டீர்கள். என்ன பிரமாதமான முன்னேற்றம்..! 

இதைப் போய் முன்னேற்றம் இல்லை என்று சொல்கிறீர்களே, சார் ! தொடர்ந்து சாப்பிடுங்க, சார். இன்னும் பிரமாதமான முன்னேற்றம் கிடைக்கும்."

வாடிக்கையாளர் வாயடைத்து நின்றார்.

கற்றது கையளவு

கல்லாதது உலகளவு.

Ganga avataran & Sridhara ayyavaal

கங்கை வந்தாள் J K SIVAN

26 நவம்பர் 2019. இன்று கார்த்திகை அமாவாசை. இதன் முக்கியத்தை ஒரு சிறு கிராமத்தில் மட்டுமே உணரலாம். நல்ல சந்தர்ப்பங்கள் நமக்கு எப்போதும் கிடைப்பதில்லை. சில வருஷங்களுக்கு முன்பு எனக்கு அந்த கிராமத்துக்கு செல்ல பாக்யம் கிடைத்தது. அது சாதாரண கிராமம் அல்ல. ஒரு மகான் வாழ்ந்த க்ஷேத்ரம். இப்போது திருவிசலூர் என்கிறார்கள், திருவிசநல்லூர் என்ற பெயரில் அழைக்கப்பட்டது . அங்கே நடந்த அதிசயம் தான் விஷயமே. கண்கூடாக நான் அந்த அதிசயத்தைக் கண்டேன்.
எப்போதோ நடக்கும் அதிசயம் அல்ல, வருஷா வருஷம் அந்த ஒருநாள் கார்த்திகை அமாவாசை அன்று நடக்கும் அதிசயம்.
கார்த்திகை அமாவாசை க்கு முதல் நாள் சாயங்காலம் அந்த ஊரில் இருந்த ஒரு மடத்திற்கு சென்றேன்.அது ஒரு மஹான் வாழ்ந்த வீடு. அதில் ஒரு சாதாரண சின்ன கிணறு . அதில் எட்டி பார்த்தபோது அடியில் பாதாளத்தில் கீழே கொஞ்சம் தண்ணீர் தெரிந்தது. மறுநாள் அமாவாசை அன்று அதிகாலையில் கிணறு பொங்கி வழிகிறது. சாதாரண நீர் அல்ல. கங்கா ஜலம் . இதை பொய்யென்று மறுப்பவரோடு எனக்கு எந்த வாதமும் கிடையாது. ஆமாம் என்று ஒப்புக்கொள் வோர்களில்நானும் கை தூக்குபவன்.

இது உண்மையென்று நம்பிதானே அந்த ஒரு நாள் மட்டும் அமைதியான அந்த கிராமம் புத்துயிர் பெற்று அநேக கார்கள், பஸ்கள், வாகனங்கள், எங்கெங்கோ இருந்தெல்லாம் மனிதர்கள் கூட்டம் ஆயிரத்தில், அங்கே கூடுகிறது. விடியற்காலை மூன்று மணிக்கே அருகே காவிரிக்கரையில் ஆயிரக் கணக்கானவரோடு ஸ்நானம் செய்து ஈரத்துணியோடு வரிசையில் நின்றேன்.

அந்த விடிகாலை நேரத்திலும் எனக்கு முன்னே பல நூறு பேர். பின்னே இன்னும் எத்தனையோ பக்தர்கள். எல்லோரும் சொட்ட சொட்ட ஈரத்தோடு. குளிரில் உடம்பு நடுங்க மெதுவாக வரிசை முன்னேறி ஒரு மணி நேரத்தில் அந்த மடத்தை அடைந்தோம். அது திருவிச நல்லூர்
ஐயாவாள் அதிஷ்டானம். அதில் உள்ள கிணற்றங்கரைக்கு நகர்ந்து சென்றோம்.
மூன்று நான்குபேர் அந்த சின்ன கிணற்றின் மேல் நின்று வாளியில் நீர் மொண்டு ஒவ்வொரு தலையிலும் அரை வாளி கங்கா ஜலம் ஸ்னானம் ஆயிற்று. ஜருகண்டி.. கிணற்றில் ஜலம் .கிட்டத்தட்ட விளிம்பு வரை பெருகிக் கொண்டே இருக்கிறது.

வரிசையாக கங்கா ஸ்நானம் செய்து விட்டு தலையைத் துவட்டினை கையோடு யாரோ ஒரு மஹானுபவன் சூடான காப்பி எல்லோருக்கும் விநியோகம் செய்தார். அன்று எப்படி ஆயிரக்கணக்கான மக்களுக்கு ஸ்னானம் செய்ய கிணறு பொங்கி வழிந்தது? விடை இன்னும் தெரியவில்லை.

யாரோ ஒரு கெட்டிக்காரர், காவிரி ஆற்றில் அன்று அதிகம் தண்ணீர் திறந்து விட்டதால் ஏதோ குழாய் வழியாக கிணற்றுக்கு பாய்ச்சி இருப்பார்கள் என்றார். ஆனால் வருஷங் களாக உள்ள ஒரு நம்பிக்கையை இழக்க நான் மட்டுமல்ல பலபேர் இதற்கு தயாரில்லை.

சின்ன ஊர். சாப்பாடு வசதிகள் அந்த ஒருநாள் கூட்டத்துக்காக ஏற்பாடு செய்ய முடியாது. ஆனால் அந்த ஊர்க்காரர்கள் செய்தார்கள். ஊருக்குள் வரும்போது பருப்பு, தயிர், அரிசி, மிளகாய், எண்ணெய் , நெய் என்று சாமான்கள் நிறைய வாங்கி கொண்டுவந்து கொடுத்தோம். எங்களுக்கு மட்டும் அல்ல, இன்னும் வருவோர் களுக்கு அந்த க்ரஹஸ்தர்கள் நல்ல சூடான உணவு அளித்தார்கள். இது தான் நமது பாரம்பரியம். ஹோட்டல் இல்லாத அந்த மாதிரி கிராமத்தில் இப்படி கைங்கரியம் வருஷா வருஷம் நிறைய வீடுகளில் செய்கி றார்கள். இந்த ஒருநாள் நிகழ்வுக்கு, நிறைய பேர் திரண்டு வந்து இந்த கிணற்றில் திடீரென்று கங்கா ஜலம் வருவதில் ஸ்னானம் செய்ய பின்னணி தெரிய வேண்டாமா? அதை தான் சொல்கிறேன்.

லிங்கராயர் என்கிற மைசூர் சமஸ்தான பிராமண வித்வானுக்கு ஸ்ரீதர வெங்கடேசன் ஒரே பிள்ளை. சிவ பக்தன்.நன்றாக வேத சாஸ்திரம் .கற்று தேர்ந்தான் . அப்பா காலமான பிறகு பிள்ளைக்கு அதே உத்யோகம் சமஸ்தானம் தந்தது. ஸ்ரீதரன் வேண்டாமென்று உதறிவிட்டான். மனம் உஞ்சவிருத்தியில் சிவனை ஆராதனை செய்வதில், நாம சங்கீர்த்தனத்தில் ஈடுபட்டது. மனைவி அம்மா ஆகியோரும் அவனோடு சேர்ந்து கொண்டு
க்ஷேத்ராடனம் செய்தனர்.

திருச்சியில் நாயகர் வம்சம் ஆண்ட காலம். சைவ வைஷ்ணவ பேதம் அதிகம் இருந்த நேரம். அங்கே ஒரு ஊரில் இவர்கள் அடுத்த வீட்டில் ஒரு பிராமணனின் பிள்ளை திடீரென்று நோய்வாய்ப்பட்டு நினைவற்று மிக மோசமான நிலையில் இருந்தான். விஷயமறிந்த ஸ்ரீதர வெங்கடேசன் அந்த வீட்டுக்கு சென்று சிவனை வேண்டி தியானித்து ஜபம் செய்த மந்த்ர . தீர்த்தத்தை ஒரு உத்ரணி கொடுத்ததும் அந்த பையன் எழுந்து பழையபடி நடமாடினான். இந்த சேதி எங்கும் பரவியது. இனி ஸ்ரீதர வெங்கடேசனை நாமும் உலகமறிந்த பெயரான திருவிசநல்லூர் ஐயாவாள் என்போம்.

அந்த ஊர் அரசன் முதல் ஜனங்கள் வரை ஐயாவாள் அங்கேயே இருக்கவேண்டும் என்று வற்புறுத்தினார்கள். ஆனால் அவர் தஞ்சை ஜில்லாவுக்கு நடந்து விட்டார். அப்போது தஞ்ஜாவூருக்கு ராஜா ஷாஹாஜி என்ற மராட்டிய மன்னர். ஸ்ரீதர வெங்கடேசனைப் பற்றி கேள்விப்பட்டு ராஜா அவரை கௌரவித் தான். அவர் அங்கே தங்க விரும்பா மல் சொந்த ஊரான திருவிசநல் லூருக்கு வந்துவிட்டார். நிறைய ஸ்லோகங்கள், வியாக்கி யானங்கள் எழுதினார் .பதமணி மஞ்சரி, பகவன் நாம பூஷணம், தயா சதகம், ஸ்துதி பத்ததி, சிவபக்தி கல்பலதா. ஷிவா பக்த லக்ஷணம், அச்சுதாஷ் டகம், முதலிய நூல்கள் அவர் இயற்றியவை. .
நாம சங்கீர்த்தன ஜாம்பவான் பகவன் நாம போதேந்திர ஸ்வாமிகளை அறியாதவர்கள் கிடையாது. க்ஷேத்ராடனம் செல்பவர். ராமேஸ்வரம், பழனி, ஸ்ரீரங்கம், திருவானைக் கோவில், கும்பகோணம் என்று பல க்ஷேத்ரங்கள் சென்று பகவன் நாம சங்கீர்த்தனம் செய்தவர். திருவிடை மருதூர் வந்தபோது ஸ்ரீதர அய்யாவாளை சந்தித்தார். அவரது நூல்களை பற்றி கேள்விப்பட்டு சந்தோஷித்து திருவிச நல்லூர் வந்தார்.
ஐயாவாள் அவர் ஊரிலிருந்து காவேரி ஆற்றின் அக்கரையில் இருக்கும் திருவிடை மருதூர் மகாலிங்க சிவன் பக்தர். மகாலிங்கத்தை தரிசிக்காமால் போஜனம் கிடையாது. ஒரு நாள் மகாலிங்கத்தை பார்க்க காவிரியை கடக்க முடியாதபடி பெரு வெள்ளம். கோபுரதரிசனம் மட்டும் செய்ய முடிந்ததால் ''ஆர்த்தி ஹர ஸ்தோத்ரம் '' பாடினார். அன்று அவருக்கு மகாலிங்க இல்லாததால் போஜனம் கிடையாதே . திடீரென்று ஒரு சிவ பக்தர்,அதுவும் திருவிடை மருதூர் மகாலிங்க ஆலய சிவாச்சாரியார் அங்கே வந்தார். அவருக்கு ஐயாவாளை தெரியும். அன்று திருவிடைமருதூர் மகாலிங்க தர்சனம் பண்ணமுடியாதே என்றும் தெரியும்.

''இந்தாருங்கள் மகாலிங்க சுவாமி விபூதி '' என்று இடுப்பிலிருந்து ஒரு காகித பொட்டலம் கொடுத்தார்.அந்த அர்ச்சகர். வீட்டுக்குப் போகும் வழியில் தான் ஐயாவாளுக்கு திடீரென்று ஞானோதயம். ஆற்றில் தான் வெள்ளம் கரைபுரண்டு படகுகள் கூட இல்லையே. எப்படி அந்த சிவாச்சாரியார் ஆலயத்திலிருந்து ஆற்றைக் கடந்து இக்கரைக்கு வந்திருக்க முடியும்.? உடலிலோ விபூதியிலோ கொஞ்சமும் ஈரமே இல்லையே.

மறுநாள் வழக்கம்போல் வெள்ளம் வடிந்தபின் ஆற்றைக் கடந்து மகாலிங்க தரிசனம் செய்தபோது அதே சிவாச்சார்யரை அங்கே பார்த்தார். மனதில் இருந்த சந்தேகத்தை ஐயாவாள் கேட்டார்.

''சிவாச்சாரியாரே, நேற்று நீங்கள் எப்படி ஆற்றைக் கடந்துவந்த எனக்கு விபூதி பிரசாதம் தந்தீர்கள்?.

'' நானா, நேற்று வந்தேனா? நேற்று எங்குமே நான் போகவில்லையே. வீட்டிலேயே அல்லவோ இருந்தேன். ஆற்றை எப்படி கடக்க முடியும். நிச்சயம் நான் வரவில்லை ஆலயத்துக்கு. உங்களையும் பார்க்கவில் லையே '' என்கிறார் சிவாச்சாரியார்.

''ஆஹா அந்த சிவாச்சாரியார் உருவில் வந்தது மஹாலிங்கமே'' என ஐயாவாளுக்கு புரிந்தது. மனம் நெகிழ்ந்தது. ஆண்டவன் கருணை நெஞ்சை உலுக்கியது. நன்றிப் பெருக்கோடு அவர் ஐயாவாள் அப்போது ஸ்ரிஷ்டித்தது தான் ''தயாஷ்டகம்

'' எனக்கு ரெண்டு வரம் தா. மகாதேவா ஒன்று உன்னை இடைவிடாமல் நினைத்துக் கொண்டே இருக்க வேண்டும். அடுத்தது சிவா, உன் நாமம் என்நாவில் எப்போதும் இருந்து கொண்டே இருக்கவேண்டும்''

ஐயாவாள் இரங்கிய, கருணை உள்ளம். தாராள மனசு கொண்டவர்.. ஒருநாள் காவேரியில் ஸ்நானம் செய்விட்டு ஸ்லோகம் சொல்லிக் கொண்டே வீட்டுக்கு நடந்து வந்தார். அன்று அவர் தகப்பனாருக்கு வீட்டில் ஸ்ரார்த்தம். பிராமணர்கள், சாஸ்திரிகள் வரும் நேரம். ஸ்ரார்த்தம் எப்போதும் உச்சி காலத்துக்கு மேல் தான் என்பதால் அவர் மனைவி ஒவ்வொன்றாக எல்லா பக்ஷணங்கள், சமையல் அயிட்டங்கள் எல்லாம் விறகு அடுப்பில் செயது வைத்து விட்டாள். அவர் வீட்டு வாசலில் ஒரு பரம ஏழை . தாழ்ந்த குலத்தவன் பசி மயக்கத்தில் விழுந்து கிடந்தான். அவர் மனதில் பெருகிய கருணை, இரக்கம், உடனே உள்ளே சென்று தயாராக இருந்த உணவை எடுத்து வந்து அவனுக்கு அளிக்க செய்தது. அவர் தான் எல்லோரிலும் மஹா தேவனைப் பார்ப்பவர் ஆயிற்றே.

அவர் மனைவி மீண்டும் ஸ்நானம் செய்துவிட்டு மறுபடி புதிதாக ஸ்ரார்த்த சமையல் சமைக்க ஆரம்பித்தாள். மடி சமையல் தான் பங்கப் பட்டுவிட்டதே. அதை கொண்டு போய் கொட்டினாள் . சற்று நேரத்திற்கெல்லாம் காவேரி ஸ்நானம் பண்ணிவிட்டு பிராமணர்கள் ஸ்ராத்த விதிப்படி ஹோமம் செய்ய வந்துவிட்டார்கள். தங்களுக்கு தயாரிக்க பட்ட உணவை ஒரு தாழ்ந்த குலத்தவன் ஏற்கனவே உண்டு விட்டான் என்று அறிந்ததும். மிக்க கோபம் கொண்டார்கள். உலகமே முழுகிப் போய் விட்டதாக கூச்சல் போட்டு ஊரைக் கூட்டி விட்டார்கள். அந்த காலத்தில் இந்த மாதிரி பேதங்கள் புழக்கத்தில இருந்ததால் ஸ்ரார்த்த அன்னத்தை மற்றவர்கள் முதலில் சாப்பிடுவது ஒரு மன்னிக்கமுடியாத குற்றமாக கருதப்பட்டு ஸ்ராத்தம் நின்றுவிட்டது. ஊர் கட்டுப்பாட்டுக்குள் ஐயாவாள் குடும்பம் கொண்டுவரப்பட்டு
ஜாதிப்ரஷ்டம் பண்ணாத குறை.

''நீங்கள் செய்த குற்றத்துக்கு பிராயச்சித்தம் கங்கையில் குளித்து விட்டு பாபத்தை போக்கிக் கொள்ள வேண்டும்'
என்று கட்டளையிட்டார்கள். ஊர்க்கார பிராமணர்கள் ஐயாவாளை ஒதுக்கி வைத்து ஸ்ராத்தம் நடத்த மறுத்ததால் அவர் சிவனை வேண்டி கண்ணீர் விட்டார்.
யாரோ மூன்று அயலூர் பிராமணர்கள் ஐயாவாள் தர்மிஷ்டர், பரோபகாரி, ஒரு ஏழைக்கு பசிப்பிணியிலிருந்து உயிர்காத்தவர் என்று அறிந்து ஊர் கட்டுப்பாட்டையும் தெரிந்து கொண்டு வாசலில் காத்திருந் தார்கள். ஒருவேளை ப்ரம்மா விஷ்ணு மஹேஸ்வரர்களோ!. ஐயாவாள் பாபம் தொலைய கங்கையில் ஸ்னானம் செய்தால் தான் மீண்டும் ஊரில் உள்ளவர்கள் அவரை சேர்த்துக் கொள்வார்கள்.

திருவிநல்லூர் எங்கே, கங்கை எங்கே! கண்ணை மூடி சிவனை ஐயாவாள் பிரார்த்தித்தார். கடகட வென்று கங்காஷ்டகம் ஸ்லோகம் வந்தது. அதே வேகத்தோடு வீட்டின் புழக்கடை பின்னால் இருந்த சிறிய கிணற்றிலும் கங்கா பிரவாகம் நிரம்பி வழிந்து வீடு பூரா வந்து அலம்பிவிட்டது. விஷயம றிந்த பிராமணர்கள் அசந்து போனார்கள். எவ்வளவு பெரிய மஹானுக்கு அபவாதம் பண்ணினோம். அபச்சாரம் செய்தோம் என்று அவர் காலில் விழுந்து மன்னிப்பு கேட்டார்கள். அப்பா ஸ்ரார்த்தமும் இனிது சாஸ்த்ரோக் தமாக நடந்தது ஒரு கார்த்திகை அமாவாசை அன்று .

பல நூறு வருஷங்களுக்கு முன்...இன்றும் அதே நாள். என்றும் இதே நாளில் திருவிசநல் லூரில் அந்த சின்ன கிணற்றில் கங்கா பிரவாகம்.

  

Tagore and Periyavaa

I never knew that Periyava & Tagore had met each other…Very interesting incident….

It was Navarathri time and Periyava was in Calcutta. It was a grand celebration at Periyava's camp. Everyday there was a 'Navaa Varna Pooja', Sumangali Pooja, Kanya Pooja & many more. She never missed it out. She is a Mami settled in Calcutta. She was also a regular visitor to Sri Rabindranath Tagore's ashram. After about nine long days to Periyava's camp, she had been to Tagore's ashram. Any Calcutta-vaasi is naturally a 'Devi Upasaka'. And Tagore was a 'Sri Vidya Upasaka' but he did had some modern thoughts. Tagore's command on Literature is known well. Mami had visited Tagore after a short break. Tagore was asking her where were she on those days. She explained that Periyava had come & there were Navavarna pooja, Sumangali pooja, Kanya pooja, etc.

Tagore understood that Periyava was also a Devi Upasaka'.

Tagore , "Does Swamiji do Kanya Pooja with any child or only with Brahmin child?"

Mami, "No! Periyava never deviates from the tradition. He does Kanya Pooja only with Brahmin child".

Tagore, being one of the world's highly respected (nobel) liberates , quoted one of the namas from the Sri Lalitha Sahasra Namam : "Aa'brahma keeda Janani" and said "He is a great Devi Upaska, won't he know the meaning of it? It means SHE is the source of everything, from tiny insects all the way to Brahma (who creates the world). Still he is thinking having only a Brahmin child for Kanya Pooja!"

Mami was very upset to hear someone like Tagore taking a jig at Periyava. She came back to Periyava's camp & her face was still dull.

Periyava asked, "நேத்தைய பூஜைக்கு வரலையோ?" ("Didn't you come to puja yesterday?")

Mami, "இல்லே பெரியவா, தாகூரை பாக்க போய் இருந்தேன்…" ("No – I went to meet Tagore."), she couldn't decide 'to say or not to say'.

Periyava understood and asked "ஏன்? அவர் என்ன பத்தி எதாச்சும் சொன்னாரோ?" ("Did he say anything about me?")

She couldn't with hold, told everything what he said with tears.

Periyava smiled & said, "அவரை அதுக்கு அப்புறம் மூணு அக்ஷரம் இருக்கு, அதையும் சேத்து படிக்கச் சொல்லு!" ("There are three more askharams – ask him to include them while reading".

Now Mami caught up with enthusiasm. She knows there is a fitting reply but couldn't get it. Was asking Periyava, what it means.

Periyava, "முதலில் அவரிடம் சொல்லு. அப்புறம் பாக்கலாம்…" ("First go and tell, let us see later")

So without any other way Mami quickly went back to Tagore & said what Periyava said.

Tagore recollected "Aa'brahma keedajanani Varnaasrama Vidhayini Nijaakjaroopa Nigama PunyaaPunya Phalapradha!" Repeated it mentally few times. "Aha! Aha! Is this the way to understand the Devi's Sahasranama? I never knew it. HE has replied. Swamiji has replied my very own question".

Tagore told with a bit of excitement and also quickly begged down, "Swamiji is a Mahaan! Have you told what I told to him. Oh! It's a mistake."

Immediately, he found out the next step being a honest literal "I must have his darshan. Please arrange but not openly because evry Swamiji will put pressure on me to visit. But I must have his darshan!"

Mami came back satisfied to Periyava. Tagore did have darshan when Periyava visited a 'Sethiji's home' unknown to common public.

Tagore wrote in his daily, "There are Mahaans even today whom I've to visit & STILL learn!" of course, without naming Periyava.

Many devotees have said – few devotees have had darshan. Tagore is fortunate to hear from 'Devi' herself, this time. Probably out of his Upasana or out of Periyava's Karunyam …

A share from Shri. mahesh..