अत्रैकनाम्नो या शक्तिः पातकानां निवर्तने । तन्निवर्त्यमघं कर्तुं नालं लोकाश्चतुर्दश ॥ A single nāma (of the lalitā sahasranāma) has the power to remove sins committed by all the fourteen worlds together. |
Lalitā Sahasranāma Stotram is a collection of sacred names of the Goddess Lalitāmbikā, granted to us by the vāgdevatās themselves. Scriptures declare, "अनेन सदृशं स्तोत्रं न भूतं न भविष्यति" [A stotra equal to this hasn't been there in the past, and will never be there in the future] |
கீதாம்ருதம் - முதல் அத்தியாயம் தொடர்ச்சி
40.. குலக்ஷயே ப்ரணச்யந்தி குலதர்மா: ஸனாதனா:
தர்மே நஷ்டே குலம் க்ருத்ஸ்னம் அதர்மோ அபிபவத்யுத
குலக்ஷயே-குலக்ஷயத்தினால் , ஸனாதனா: குலதர்மா: - சனாதனதர்மங்கள், ப்ரணச்யந்தி- அழிகின்றன.தர்மே நஷ்டே – தர்மம் அழிந்தால் , அதர்ம:- அதர்மம், குலம் க்ருத்ஸ்னம்- குலம் முழுவதையும் , அபிபவத்யுத – ஆக்ரமிக்கிறது.
41.அதர்மாபிபவத் கிருஷ்ண ப்ரதுஷ்யந்தி குல ஸ்த்ரிய:
ஸ்த்ரீஷு துஷ்டாஸு வார்ஷ்ணேய ஜெயதே வர்ண ஸங்கர:
கிருஷ்ணா, அதர்மாபிபவத்- அதர்மம் மேலோங்கும்போது ,குலஸ்த்ரிய: - குலஸ்திரீகள் ப்ரதுஷ்யந்தி – கெடுகிறார்கள். ஸ்த்ரீஷு துஷ்டாஸு- பெண்கள் அவ்வாறு கெடும்போது, வார்ஷ்ணேய , வ்ருஷ்ணிகுலத்தவனே, வர்ண ஸங்கர: - வர்ணங்களின் கலப்படம் ஜெயதே- ஏற்படுகிறது.
42, ஸங்கரோ நரகாய ஏவ குலக்னானாம் குலஸ்ய ச
பதந்தி பிதரோ ஹ்யேஷாம் லுப்த்பிண்டோதகக்ரியா:
வர்ணாஸ்ரம தர்மங்கள் கெடும்போது குலக்னானாம்- குலத்தை அழித்தவருக்கும் குலத்துக்கும், நரகாய ச – நரகத்திற்கு வழி வகுக்கிறது. ஏஷாம்- அவர்களுடைய , பிதர: - பித்ருக்கள் , லுப்தபிண்டோதகக்ரியா- நீர்க்கடன் , ஸ்ராத்தம் இவற்றை இழந்து , பதந்தி- வீழ்ச்சி அடைகிறார்கள்
43.தோஷை: : ஏதை: குலக்நானாம் வர்ணஸங்கரகாரகை:
உத்ஸாத்யந்தே ஜாதிதர்மா: குலதர்மா: ச சாஸ்வதா:
வர்ண ஸங்கர காரகை: - வர்ணங்களை கலப்படம் செய்து : குலக்நானாம் – குலநாசம் செய்பவருடைய , ஏதை: தோஷை: - இந்த குற்றங்களால் , ஜாதித்ர்மா: குல தர்மா: ச : - வர்ணாச்ரம தர்மம், குலதர்மம் இவை , உத்ஸாத்யந்தே – அழிந்துவிடுகின்றன.
44.உத்ஸன்னகுலதர்மாணாம் மனுஷ்யாணாம் ஜனார்தன
நரகே நியதம் வாஸ: பவதி இதி அனுசுஸ்ரும
ஜனார்தன-ஜனார்தனா, உத்ஸன்னகுலதர்மாணாம் மனுஷ்யாணாம்- குலதர்மம் அழிந்த மனிதர்களுக்கு , நரகே – நரகத்தில் , நித்யம் வாஸ: - நிரந்தரமான வாசம், பவதி- ஏற்படுகிறது , இதி - என்று , அனுசுஸ்ரும- கேள்வியுற்றிருக்கிறோம்.
45.அஹோ பத மஹத் பாபம் கர்த்தும் வ்யவஸிதா வயம்
ய: ராஜ்யஸுகலோபேன ஸ்வஜனம் ஹன்தும் உத்யதா:
அஹோ பத - கஷ்டம்!வயம் – நாம் , ராஜ்யஸுகலோபேன – ராஜ்ஜியசுகம் பெறும் பேராசையால் , ஸ்வஜனம் ஹன்தும் – பந்துக்களைக் கொல்ல, உதயதா: - முற்பட்டு, மஹத் பாபம் கர்த்தும்- பெரிய பாவம் செய்ய , வ்யவஸிதா: :- முனைந்திருக்கிறோம்.
46.யதி மாம் அப்ரதீகாரம் அசஸ்த்ரம் சஸ்திரபாணய:
தார்த்தராஷ்டிரா: ரணே ஹன்யு: தத் மே க்ஷேமகரம் பவேத்
சஸ்திரபாணய: தார்த்தராஷ்டிரா- ஆயுதம் தாங்கிய இந்த த்ருத்ராஷ்ட்ர குமாரர்கள் , அப்ரதீகாரம்- எதிர்ப்பின்றி , அசஸ்த்ரம்- நிராயுதபாணியான , மாம் – என்னை, யதி ஹன்யு: - கொல்வார்களேயானால் , தத் – அது மே – எனக்கு , க்ஷேமகரம் பவேத்- நன்மையாகவே இருக்கும்.
இவ்வாறு எவர் 'பரித்ராணாய ஸாதூனாம் வினாசாய ச துஷ்க்ருதாம்
தர்ம ஸம்ஸ்தாபனார்த்தாய சம்பவாமி யுகே யுகே ,' ஸர்வதர்மான் பரித்யஜ்ய மாமேகம் சரணம் வ்ரஜ, என்று பின்னர் கூறப்போகிறாரோ அவருக்கே தர்ம உபதேசம் செய்கிறான்.
சஞ்சயன் கூறினான்
47.ஏவம் உக்த்வா அர்ஜுன: ஸங்க்யே ரதோபஸ்த: உபாவிசத்
விஸ்ருஜ்ய ஸசரம் சாபம் சோகஸம்விக்னமானஸ:
அர்ஜுன: - அர்ஜுனன் , ஸங்க்யே- யுத்தபூமியில் , ஏவம் உக்த்வா- இவ்வாறு கூறி, ஸசரம் சாபம்- அம்புகளுடன் வில்லையும், விஸ்ருஜ்ய – போட்டுவிட்டு , சோகஸம்விக்னமானஸ:- சோகத்தினால் கலங்கிய மனதுடன், ரதோபஸ்த:- தேர்த்தட்டில் , உபாவிசத் – உட்கார்ந்துவிட்டான்,
முதல் அத்தியாயம் முற்றிற்று.
அர்ஜுனனின் மனக்கலக்கத்தை வியாஜமாகக் கொண்டு அடுத்த அத்தியாயத்தில் இருந்து பகவான் மனித குலம் உய்ய கீதையை கூறப்போகிறார்.
சித்தர்கள் வழிபடும் அக்னீஸ்வரர் J K SIVAN
நமது தேசத்தில் முனுசாமி, கிருஷ்ணசாமி, சுப்பிரமணி, பாலன், குமரன் கிருஷ்ணன் ராமசாமி, என்று லக்ஷம் பேர் இருக்கிறார்கள். ஊர்களும் ஒரே பெயரில் பல இருக்கிறது. அப்படி ஒரு ஊர் நெய்வேலி. இது பண்ருட்டி பக்கத்தில் நிலக்கரி சுரங்க ஊர் இல்லை. சென்னைக்கருகே திருவள்ளூர் - ஊத்துக்கோட்டை சாலையில் பூண்டி நேர் தேக்கத்தின் அருகே 1 கி.மீ. தூரத்தில் உள்ள அற்புத ஊர். கற்கால ஊர் சமீபத்தில் நமது பார்வைக்கு பட்ட க்ஷேத்ரம்.
சுற்றிலும் கிராமத்தின் லக்ஷணத்திற்கேற்றாற் போல பச்சை பசேல் வயல்கள் எப்பதுமே இருந்ததால் இந்த நெல்வேலி (திருநெல்வேலி அல்ல) நாளடைவில் நெய்வேலி ஆகிவிட்டது. சித்த புருஷர்கள் இன்றும் நடமாடும் அபூர்வ ஸ்தலம். மரங்களில் வண்டுகளாக, பறவைகளாக, பாம்புகளாக அங்கே இன்றும் இருப்பவர்கள். ஒரு பெரிய ஆலமரம். அது காளி குடிகொண்ட இடம். அவள் வனதுர்க்கை என்கிறார்கள்.
இங்கு ஒரு கோவில் 1300 வருஷங்கள் பழைமையான மிகவும் சிதிலமான நிலையில் ரெண்டு பக்தர்களால் பத்து பதினைந்து வருஷங்களுக்கு முன்பு வெளியே தெரியவந்தது.
2004ல் ரெண்டு பக்தர்கள் பூண்டி நீர் தேக்கம் அருகே உள்ள ஊன்றீஸ்வரர் கோவில் சென்று தரிசனம் செய்து விட்டு வந்துகொண்டிருந்தார்கள். வழியில் அந்தப்பக்கமாக வந்த அந்த ஒரு மாட்டுக்கார சிறுவன்
''ஐயா எங்கூட வாங்க இன்னும் ஒரு பழைய சிவன் கோவில் காட்றேன்'' என்று அழைத்துக்கொண்டு போய் இந்த நெய்வேலி கோவில் இருந்த இடத்தில் விட்டுவிட்டு திடீரென்று மறைந்தான் . செடி கொடி புதர்கள் மரங்கள் மண்டிய அந்த காட்டை நெருங்கவே முடியாது. அங்கே இருந்த பெரிய ஆலமரம் கல்லால மரம் எனப்படும். அதற்கு மற்ற ஆலமரங்கள் போல் விழுதுகள் இல்லை. அந்த கல்லால மரத்தின் அடியில் தக்ஷிணாமுர்த்தி போல் மெளனமாக பல காலம் சிவன் புதையுண்டு இருந்தது தெரியவந்தது.
அந்த மரத்தை ஒட்டி வளர்ந்த காட்டை மெதுவாக உள்ளூர் மக்கள் ஆதரவுடன் ஒத்துழைப்புடன் அழித்து, மண்மேட்டை கரைத்து, மண்ணை தோண்டி சிதைந்த கோவில் சுவர்களுக்கு இடையே இருந்த ஒரு பெரிய லிங்கத்தை வெளியே எடுத்தார்கள். லிங்கத்தை வெளியே எடுக்கும்போது மரத்தில் இருந்த வண்டுகள் படையாக அவர்களை விரட்டியது. தினமும் பூஜை செய்யப்படும் லிங்கம் போன்று அது புத்தம் புதிதாக இருந்தது ஆச்சர்யம் இல்லை. ஏனெனில் சித்தர்கள் தான் தினமும் அபிஷேகம் பூஜை செயகிறார்களே!! பாதி பூஜையில் லிங்கத்தை வெளியே எடுத்தார்களோ? அதால் தான் வண்டினமாக துரத்துகிறார்களோ?
லிங்கம் மெதுவாக அங்கே ஒருவர் வீட்டில் கொண்டு சேர்க்கப்பட்டது. சென்னையிலிருந்து கேரளாவில் இருந்து என்று நம்பூதிரிகள் அழைக்கப்பட்டு ப்ரஸ்னம் பார்த்ததில் அது சித்தர்கள் வழிபடும் சிவன் என்று தெரிந்தது. 18 சித்தர்களில் கரூர் தேவரும், சதாசிவ ப்ரம்மேந்த்ரரும் சூக்ஷ்ம சரீரத்தில் வந்து தொடர்ந்து வழிபடும் அக்னி லிங்கம் என்றது ப்ரஸ்னம் .
அக்னீஸ்வரர் ஆலய சேவா சங்கம் ஒன்று உருவானது. குளம் தூர் வாறப்பட்டு அக்னி தீர்த்தமாகியது. கோவிலின் வடகிழக்கே உள்ளது இந்த தீர்த்தம். நன்கொடை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக சேர கோவில் வளர்ந்தது. சிவன் அக்னீஸ்வரர், அம்பாள் ஸ்ரீ லலிதாம்பிகை.
மலையாள தாந்த்ரீக ப்ரஸ்னம் மேற்கொண்டு என்ன சொல்லிற்று? ''கரூர் தேவர், சதாசிவ பிரம்மேந்திரர் உத்தரவு இல்லாமல் ஒரு செங்கல் கூட அங்கே கொண்டுசெல்லக்கூடாது. சித்தர்களின் அதிஷ்டானத்தில் வஸ்திரம் சாற்றி அங்கே அவர்கள் பெற்றுக்கொண்ட பிறகு அது தான் உத்தரவு. அது கிடைத்ததும் கோவில் புணருத்தாரண கைங்கர்யம் துவங்கலாம்''
ஸ்ரீ ராமமூர்த்தி எனக்கு ஏற்கனவே அறிமுகமானவர். சிறந்த கோவில் கைங்கர்ய சீமான். அவரை சேக்கிழார் கட்டிய பழைய ஒரு சிவன் கோவில் அமராபதீஸ்வரர் (செருகளத்தூர், மறுபடியும் இது சினிமா சம்மந்தப்பட்ட குண்டு செருகளத்தூர் சாமா ஊர் இல்லை, சென்னை பல்லாவரம் வழியாக குன்றத்தூர் சென்று அங்கே மாதா இன்ஜீனீரிங் காலேஜ் தெருவில் செம்பரம்பாக்கம் போகும் வழியில் உள்ள பழைய சிவாலயம். அதை புனருத்தாரணம் செய்யும் பணியில் ஸ்ரீ ராமமூர்த்தி, அடையார் ராஜு போன்ற புண்ய புருஷர்கள் அறிமுகம் கிட்டியது. அவரோடு இணைந்த அணில் கைங்கர்ய பாக்யம் எனக்கு கிட்டியது) இந்த ஆலயம் வெளிவர வெகு முக்கிய காரணம் ஸ்ரீ ராமமூர்த்தி ராஜு, மற்றும் நண்பர்கள் குழாம்.
ஸ்ரீ ராமமூர்த்தி, ஒரு திங்கட்கிழமை அன்று அவர் நண்பர்களுடன் சித்தர்கள் அதிஷ்டானத்தில் வஸ்திரத்தோடு சென்றார்கள். அந்த வஸ்திர தானம் நாமாக செலுத்துவது அல்ல. எவர் மூலமாகவோ பெற்றுக்கொள்ளப்பட்டு அனுக்கிரஹம் சித்திக்கும். ஒரு சனிக்கிழமை கரூர் சித்தர் அதிஷ்டானத்தில் வஸ்திரத்தோடு காலையிலிருந்து மதியம் வரை காத்திருந்தும் எவரும் வந்து வஸ்திரம் பெற்றுக்கொள்ளவில்லை. என்ன செய்வது? அக்னீஸ்வரா உன் திருவுள்ளம் என்ன ? சரி சென்றுவிட்டு மறுபடியும் திங்கட்கிழமை வருவோம் என்று எழுந்த போது கோவில் அர்ச்சகர் வெளியே வந்து இங்கே வாங்கோ என்று கூப்பிட்டார்.
கரூர் தேவர் சந்நிதி க்கு அழைத்து சென்ற அர்ச்சகர் எதுவும் கேட்காமலேயே கரூர் சித்தர் மேல் அணிவித்திருந்த வஸ்திரத்தை எடுத்து ராமமூர்த்தி கையில் கொடுத்தார். இது நடந்தது சனிக்கிழமை
''இப்படி யாருக்கும் கொடுத்ததில்லை. என்னவோ எனக்குள் ஒரு வேகம் யாரோ இப்படி செய் என்று வலியுறுத்தி கட்டளை இட்டது போல் தோன்றி இயந்திரமாக நான் செயல்பட்டேன்'' என்றார் அர்ச்சகர். இது நடந்தது சனிக்கிழமை . திங்கள் காலையில் ஒரு அதிசயம்.
யாரோ ஒருவர் ராமமூர்த்தியிடம் வந்து என் பேத்திக்கு கல்யாணம். எல்லோரிடமும் யாசகம் வாங்கி கல்யாணம் பண்ணுகிறேன். என் பேத்திக்கு யாரோ ஒரு புடவை அளித்தார்கள். மாப்பிள்ளைக்கு வேஷ்டி வஸ்திரம் யாராவது கொடுக்க இயலுமா?''
ஆஹா வஸ்திர தானம் கேட்டபோது தான் தானம் செய்யவேண்டும். அதுவே அக்னீஸ்வரர் ஆலய திருப்பணி துவங்க உத்தரவு என்று ப்ரஸ்னம் சொன்னது நிறைவேறுகிறதா? மிக ஆச்சர்யத்தோடு சந்தோஷத்தோடு பயபக்தியோடு கரூர் தேவர் சதாசிவ ப்ரம்மேந்த்ரருக்கு என்று வாங்கி வைத்திருந்த வேஷ்டி அங்கவஸ்த்ரங்களை எடுத்து அந்த பெரியவரிடம் கொடுத்தார் ராமமூர்த்தி.
எனது அருமை நண்பர்ராஜு என்று சொன்னேனே, அவரை நாங்கள் கோவில் ராஜு என்று அழைப்போம் எண்ணற்ற கோவில்களை தரிசித்து அற்புதமாக புகைப்படங்கள் வீடியோக்கள் எடுத்து ஒரு பெரிய கண்காட்சியை இணைய தளத்தில் நடத்துகிறார். அவரது வலையில் https://shanthiraju.wordpress.com/ சென்று பாருங்கள். எவ்வளவு ஆலயங்களின் விபரங்கள், படங்கள் தத்ரூபமாக காணலாம். அவர் ராமமூர்த்தியோடு நெய்வேலி ஆலயம் சென்றவர். பல கோவில்களுக்கு சென்ற புண்யம் அவரது படங்களில் பெறலாம். . ராஜேந்திரனிடம் (ராஜு) இந்த ஆச்சரிய அனுபவத்தை ராமமூர்த்தி பகிர்ந்து கொண்டார். ''ராஜு, பல வருஷங்களாக ஆலய கைங்கர்யம் செய்த எனக்கு இப்படி ஒரு இன்ப அதிர்ச்சி ஏற்பட்டது இது தான் முதல் முறை'' என்றார் ராமமூர்த்தி. ராஜு தனக்கு நேர்ந்த அதிசயங்களை சொல்கிறார். நிறைய இருக்கிறதே எப்படி ஒரு கட்டுரையில் அவ்வளவும் எழுதுவது? ஒரு நாள் கொரோனா விட்ட பிறகு ராஜுவோடு உட்கார்ந்து விறுவிறுப்பான விஷயங்கள் அத்தனையும் கேட்கவேண்டும்.
1.Introduction
There are 49 established Hindu gotras. All members of a particular gotra are believed to possess certain common characteristics by way of nature or profession.
Gothra sages1 a. Gouthama Gothra b. Garga gothra c. Agasthia gothra d. Bhargava gothra e. Bharadwaja gothra f. Atri Gothra
Gothra sages2 and 3Haritha gothra. b. viswamithra gothra c.Vasistha gothra d.Vadula Gothra e. Upamanyu Gothra f.shounaka gothra g. sankrithi gothra.
Gothra sages4 A Moudgalya gothra B Sandilya Gothra c. Salakhyana gothra d Raivata gothra e.Koundinya gothra f. Mandaya Gothra g.Maitreya gothra h.Katayana gothra
The following gothra sages are discussed in this write up named Gothra sages 5
a.Dhanwantari Gothra b.Jamadagni gothra c.Kanva gothra d. Kātyāyana Gothra
Dhanvantari is an avatar of Vishnu from the Hindu tradition. He appears in the Vedas and Puranas as the physician of the Gods (devas), and the God of Ayurvedic medicine. It is common practice in Hinduism for worshipers to pray to Lord Dhanvantari seeking his blessings for sound health for themselves and/or others.
Dhanvantari was an early Indian medical practitioner and one of the world's first surgeons. Based on Hindu traditions, he is regarded as the source of Ayurveda. He perfected many herbal based cures and natural remedies and was credited with the discovery of the antiseptic properties of turmeric and the preservative properties of salt which he incorporated in his cures.
Being a very skilled surgeon according to the standards of his time, he is widely believed to be the pioneer of modern medical practices like plastic surgery[1].
Albeit his methods were a lot cruder and more painful and were used only in emergencies, such as on the injuries of war victims.
All his surgeries were performed without anesthetic, however in spite of his crude methods he was reported to have had a very high success rate. As a result of the brilliance and achievements he displayed in the field of medicine he was chosen as one of the Nine Gems in early Indian ruler Vikramaditya's court.
According to traditions, he taught surgery methods and procedures to Susrutha, the Father of Ayurvedic Surgeon..
A2 The Legend
Dhanvantari is depicted as Vishnu with four hands, holding medical herbs in one hand and a pot containing rejuvenating nectar called amrita in another. The Puranas state that Dhanavantari emerged from the 'Ocean of Milk'.
A3 Birthday celebration
Birth day celebration of Lord Dhanvantari, the God of health, healing and cure, is celebrated with great enthuiasm and happy environment, by the practitioners of the Ayurveda every year, on Dhan Teras, two days before Deepwali, the Hindu festival of Lights. In the Samudra Manthan, Lord Dhanvantari appeared with the keeping Amrit Pot, Shankha, Chakrra and Jalauka each one in his four hands.
A4Temples in India
In Northern India no permanent temple is established for Lord Dhanvantari. The reason is not yet known, but in Varanasey Sanssakrit Vishvavidyalaya, Varanasi, Uttar Pradesh state, one statue of Lord Dhanvantari is present in the Museum of the University.
However there are few dedicated temples to the Lord Dhanwantri, in South India especially in Kerala and Tamil Nadu, where Ayurvedic medicine is highly practised and patronised.
In Tamil Nadu, in the courtyard of Sri Ranganathaswamy Temple (Srirangam), is the Dhanvantari Temple where daily worshipping of the deity is performed. In the front of this temple there is an engraved stone believed to date around the 12th Century. The writing on the stone contains the details that Garud Vahan Bhattar, who was a great ayurvedic physician , established the statue inside the temple. As a 'Prasad' or 'Teerth', a decoction of the herbs is given to the visitors.
Though not known to many, there is a temple dedicated to Lord Dhanvantari in Kerala. It is in a village called Nelluvaya, 20 kilometers from guruvayur and trissur, located exactly midway between the two towns. The temple is believed to be as old as the temple of Guruvayur. Many ayurvedic doctors from kerala visit this temple before they start practicing medicine.
About 10 km from the railway station is the ages old, very powerful Dhanvantari Temple,kannur (Cannanore), Kerala.
A not so well known temple in its humble environs has a serene atmosphere. Dhanvantari pooja is performed here for the good health of anyone, of any faith, from any corner of the world. Added attraction is the Huge Temple pond with water lilies!
Similarly, there's a Dhanvantri Kshetram (i.e.temple) in the outskirts of Calicut, in Kerala. This temple is gaining prominence, as people come from far off places to offer their prayers to the Lord, to cure them of their ailing diseases, or to be blessed with a healthy life ahead.
There is an exclusive very big temple for Lord Dhanwantari in Cherthala Maruthorvattom village in the Alleppy district. I have visited and made prayers in the temple.
In All India Ayurvedic practitioners worship Lord Dhanavantary.
A5 Ashta Vaidya of Kerala
In Kerala, the family of "Ashta Vaidya" is famous and traditionally provide Ayurvedic and Siddha treatment to the sick. The forefathers of these Asta vaidyas are still today serving in the same manner as centuries ago. This family worships Lord Dhanvantari. Some family members have built temples inside their houses while others have built proper temples in his honour.
Near Kotakkalat Pulamantol village, here is a family of Ashta Vaidya. This family has a temple of Lord Dhanvantari. Vaidya Madam is near Vadakkancheri. Here the Ashta Vaidya Matra dattan have a statue of Dhanvantri, made of a mixture of five metals. In trishura's Perungva, a big temple is here built by Ashta vaidya. The Ashta Vaidya families are in the following places:
Aalyittur | Cannanore (kannur) |
Kuttancheri | Taikkad |
Vayaskara | Vellod |
Chirattaman | Pulamanthole |
Olassa |
|
It seems that tradition of Lord Dhanwantri worshipping is regularly persisting in the families to families in Kerala.
While all the ashtavaidayan families (They are all Pushpaka Brahmins.) worship Dhanwantari it is felt they may be of Dhanwantari Gothra. Learnt members may wirite to me who belong to Pushpaka Brahmins group.
References
Dhanavantari - the god of Ayurveda
Kalyan Hindi monthly magazine, March 2001 issue, Geeta Press, Gorakhpur, UP
External links
Lord Dhanvantari
Hindu God Dhanwantari: The promulgator of Ayurveda.
Does Ayurveda begin with Dhanvantari, the ancient physician? By D.P. Agrawal Dhanvantari in the Bhagavata Purana
4 BJamadagniGothra
Jamadagni is one of the Saptarishis (Seven Great Sages Rishi) in the seventh, i.e the present Manvantara [1]. He is a descendant of the sage Bhrigu, one of the Prajapatis cretaed by Brahma, the God of Creation.
Jamadagni had several children with wife Renuka, the youngest of whom was Parashurama, an Avatara of Lord Vishnu.
B1Execution of Renuka
Renuka was such very devoted wife and the power of her chastity was manifest. Such was this power, that she used to fetch water from the river in a pot made of unbaked clay every day. The pot would hold together because of her devotion to her husband.
One day, when she was at the river, a handsome Gandharva happened to be passing by in the sky, in his chariot. Smitten with desire for this handsome youth, for merely an instant, the damage to her powers was done. The unbaked pot that she was carrying, dissolved into the river. She was no longer chaste of mind. Afraid to go back to her husband, she waited at the river bank.
Meanwhile Jamadagni, who was waiting for fresh water to begin his morning sacrifices, noticed that his wife had not yet returned from the river. By his yogic powers, he divined all that had taken place.
Exceedingly angry with his wife, he called his eldest son, told him what had happened and asked him to execute his mother. Horror-stricken, his son refused to perform this deed. He then asked all of his sons, in the order of their seniority, to execute their mother. While all the elder sons refused (and so Sage Jamadagni turned them to stone), only his youngest son, Parashurama, ever-obedient and righteous, at once beheaded his mother with his axe.
Jamadagni, pleased, offered to grant two boons to Parashurama, who at once asked that his mother be restored to life and his brothers to be unturned from stone and accepted into the family again. Impressed by his son's devotion and affection for his family, Jamadagni granted this boon and many others.
Jamadagni was later killed by a Kshatriya king Kartavirya Arjuna, over a dispute over a divine calf named kamadhenu
References
Kanva is a renowned rishi, author of several hymns of the Rigveda, called a son of Ghora and one of the Angirasas. The Kanvas are the descendants of Kanva. Kanva is also the name of a founder of a Vedic shakha, of several princes and founders of dynasties and several authors. The Kanvas are also a class of evil spirits, against whom hymn 2.25 of the Atharvaveda is used as a charm.
Sahunthala daughter of Viswamithra and Menaka was brought up by sage Kanva.The child born to Shakunthala is Bharat from whom our country got the name so.
6D.Kātyāyana Gothra
Kātyāyana (c. 3rd century BC) was a Sanskrit grammarian, mathematician and Vedic priest who lived in ancient India.
He is known for two works: The Varttika, an elaboration on Pānini grammar.. Along with the Mahābhāsya of Patañjali, this text became a core part of the vyākarana (grammar) canon. This was one of the six Vedangas, and constituted compulsory education for Brahmin students in the following twelve centuries.
He also composed one of the later Sulba Sutras, a series of nine texts on the geometry of altar constructions, dealing with rectangles, right-sided triangles, rhombuses, etc.
Kātyāyana's views on the word-meaning connection tended towards naturalism. Kātyāyana believed, like Plato, that the word-meaning relationship was not a result of human convention. For Kātyāyana, word-meaning relations were siddha, given to us, eternal. Though the object a word is referring to is non-eternal, the substance of its meaning, like a lump of gold used to make different ornaments, remains undestroyed, and is therefore permanent.
This view may have been the nucleus of the Sphora doctrine enunciated by Bhartu hari in the 5th c., in which he elaborates the word-universal as the superposition of two structures — the meaning-universal or the semantic structure (artha-jāti) is superposed on the sound-universal or the phonological structure (śabda-jāti).
In the tradition of scholars like Pingala, Kātyāyana was also interested in mathematics. Here his text on the sulvasutras dealt with geometry, and extended the treatment of the Pythagorean theorem as first presented in 800 BC by Baudhayana.
Kātyāyana belonged to the Aindra school of grammarians and may have lived towards the North west of the Indian subcontinent.
