sleplessness - Sanskrit article

स्वर्वाणीप्रकाशः (वाट्साप् गणः)

🌚शनिवासरः माघकृष्णैकादशी (02-03-19)🌝

✍प्रस्तावविषयः-- अनिद्रा🥺

 या देवी सर्वभूतेषु निद्रा-रूपेण संस्थिता। नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमो नमः॥

शरीरस्य मनसश्च आरोग्यार्थम् निद्रा अनिवार्या वर्तते। श्रान्ततानिवारणाय निद्रा उत्तमम् औषधम्। निद्रया मानवादि सर्वे जन्तवः नवोन्मेषं प्राप्नुवन्ति। यथा बाह्यावयवानां तथैव निद्रा आन्तरीकावयवानाञ्च आरोग्यं परिपालयति। समीचीननिद्राया अभावे रोगा जायन्ते मनः कलुषितं भवति बुद्धेः निष्क्रियत्वं मानसिकानारोग्यं च सम्भवन्ति। अतः जीवने अनिद्रा न भवेत्। वस्तुतः निद्रा सस्यलतादीनां कृतेऽपि मुख्या वर्तते।। 

न हि कश्चित्क्षणमपि जातु तिष्ठत्यकर्मकृत्।

कार्यते ह्यवशः कर्म सर्वः प्रकृतिजैर्गुणैः।।

कोऽपि क्षणकालमपि सर्वाणि कार्याणि त्यक्त्वा भवितुं न शक्नुवन्ति। निद्रा इदं प्रस्तावं प्रमाणीक्रियते यतः 

प्रकृतेः नियमानुसारं निद्रावस्थायाम् अपि शरीरे विविधाः प्रक्रियाः प्रचलन्ति। हृदयं निरन्तरं स्पन्दते रक्तचंक्रमणं तथा श्वासोच्छ्वासं तु भवत्येव। मस्तिष्कम् अपि भिन्नरुपेण प्रवर्तते।। 

निद्रायां मुख्यतया द्विविधवैद्युतस्पन्दने मस्तिष्के सम्भवतः। 

⒈ द्रुतदृष्टिचलनदश (rapid eye movement (REM) 

⒉दृष्टिचलनविहीनदश(non-rapid eye movement (NREM)

९० - ११० निमिषाणां अन्तराले एतयोः प्रभावः चक्रवत् परिवर्तते।। 

द्रुतदृष्टिचलनदशयां स्वप्नाः पश्यन्ति तदनुगुणं शरीरे वा मनसि वा किञ्चित् प्रभावोऽपि जायते। 

दृष्टिचलनविहीनदशयां प्रायः गाढतया निद्रा भवति। 

मानवानां पूर्णारोग्यार्थं ६-७ घण्टापरिमिता निद्रा अत्यावश्यकी। तथापि अमितनिद्रा आरोग्यं नाशयति इत्यपि सत्यम्।। 

नवजातशिशवः १८ होराधिकं निद्रां कुर्वन्ति। 

निद्रायां स्वप्नाटनं दुस्वप्नः स्वप्नभाषणं भयं निद्राधिक्यम् इत्यादयः अवस्थाः भवितुम् अर्हन्ति।। 

अधुनिके काले जीवतशैल्याः परिवर्तनात् आहारपद्धत्याः वैकल्यात् अनिद्रा बाधते इति तु सत्यम्।। 

- सुनीशः

Saranagati

*சரணாகதி என்றால் என்ன?*

இறைவனின் பாதம் ஒன்றே கதி என்று நினைத்து அவனது சரணங்களை மட்டுமே நினைத்துக் கொண்டிருப்பவர்களுக்கு, இறைவன் நிச்சயம் நற்கதியைத்தான் அருள்வான் என்பதில் சந்தேகமே இல்லை. அப்படிப்பட்ட அந்த இறைவனின் சரணத்தைக் கெட்டியாகப் பற்ற வேண்டியது நம் கடமை;

ஸ்ரீ ராமருக்கு *சரணாகத வத்ஸலன்* என்ற ஒரு திருநாமம் உண்டு. ராமாயணத்தில் பால காண்டம் துவங்கி, யுத்த காண்டம் வரை இந்த சரணாகதி தத்துவத்தை மிகவும் அழகாய் பார்க்கலாம்.

➡ *பால காண்டத்தில்* தேவர்கள் பகவான் ஸ்ரீமன் நாராயணன் இடத்தில் சரணாகதி செய்கிறார்கள். 

➡ *அயோத்யா காண்டத்தில்* பரதன் சரணாகதி மற்றும் குகனோடு சக்யம். 

➡ *ஆரண்ய காண்டத்தில்* ரிஷிகள் ராமச்சந்திர மூர்த்தியிடம் சரணாகதி செய்கிறார்கள். 

➡ *கிஷ்கிந்தா காண்டத்தில்* சுக்ரீவன் சரணாகதி. 

➡ *யுத்த காண்டத்தில்* விபீஷணன் சரணாகதி செய்கிறார். 

இதில் விபீஷண சரணாகதிக்குத்தான் தனியொரு பெருமையும், விசேஷமும் இருக்கும். சரணாகதி லட்சணம் என்பது பரிபூர்ணமாக இருந்தது இதில்தான்.

*சரணாகதிக்கு ஐந்து அங்கங்கள் உள்ளது.* விபீஷண சரணாகதியில்தான் அது புர்த்தியாய் இருந்தது.

அந்த சரணாகதி தத்துவத்தில் சொல்லப்படும் ஐந்து அங்கங்கள் என்னென்ன?

➡ *அநுகூல்ய சங்கல்பம்*- இறைவனுக்கு அனுகூலமான செயல்களைச் செய்தல். அதாவது எவையெல்லாம் தர்மத்துக்கு உகந்ததோ, அவையெல்லாம் இறைவனுக்கு அனுகூலம்.

➡ *ப்ராதிகூல்ய வர்ஜநம்*- இறைவனுக்கு விரோதமானவற்றை செய்யாதிருத்தல். தர்மத்துக்கு மாறுபட்ட, முரணான அனைத்தும் இறைவனுக்கு விரோதம்.

➡ *மகாவிசுவாஸம்*- இறைவன் அவசியம் ரக்ஷிப்பான் என்ற நம்பிக்கை கொள்ளல். காலக்கெடு நிர்ணயம் செய்யாமல், சந்தேகம் கொள்ளாமல், பூர்ணமாயிருத்தல்.

➡ *கோப்த்ருத்வ வரணம்*- சரணம் அடைந்தேன், ரட்சகனாக இருத்தல் வேண்டும் என பிரார்த்தித்தல்.

➡ *கார்ப்பண்யம்*- என்னைக்காத்துக் கொள்ள என்னிடம் ஆற்றல் இல்லை எனச் செருக்கு நீங்கிடல்.

சரணாகதியில் இருக்கக்கூடிய இந்த ஐந்து அங்கங்களையும் தாண்டி, விபீஷணரிடம்தான் அங்கீ என்கிற ஆறாவது தன்மையும் இருந்தது

➡ *(அகிஞ்சன:)* அகிஞ்சன என்றால் விருப்பு, வெறுப்பின்றி இருத்தல் என்பது பொருள்.

ஸ்ரீ நிகமாந்த மகாதேசிகன் சொல்றார்: பிராட்டியும், பகவானும் விட்டாலும், நான் விடமாட்டேன் என அவர்களின் பாத கமலம் சொல்லுமாம்.

விபீஷணர் எல்லாத்தையும் விட்டுட்டு பகவான் ஸ்ரீராமனின் பாதமே கதி என அப்படித்தானே வந்தார். நான்கு பேரோடு அபயம் எனக் குரல் கொடுத்தபடி விபீஷணர் ராமர் இருக்கும் இடம் நோக்கி வருகிறார். பகவான் நினைச்சிருந்தா விபீஷணனை அப்படியே ஏத்துக் கொண்டிருக்கலாம். சுக்ரீவனின் ராஜ்யம் நடந்து கொண்டிருந்த சமயம் அது. சுக்ரீவன் ராமரிடம், அண்ணனை விட்டுட்டு வந்திருக்கான். வந்திருக்கும் காலம் சரியில்லை. அதனால் விபீஷனனை ஏற்றுக் கொள்ளக் கூடாது என்கிறான். ஜாம்பவான், பகை குலத்திலிருந்துவந்திருக்கான். ஏத்துக்க வேண்டாம் என்கிறார். யாருமே விபீஷணனை ஏத்துக்கல.

ஆஞ்சனேயரின் கருத்தை ராமர் கேட்டபோது அவரோ, இலங்கை மாநகரிலேயே தர்ம ஸ்வரூபி இவன்தான். அபயம் என வந்திருப்பவனை ஏற்றுக் கொள்ளலாம் என்றார். உடனே *ராமர், அபயம் என வந்தவரை ஏற்றுக் காப்பது என் விரதம்*. சுக்ரீவா, நீ போய் அவனை அழைச்சுண்டு வா என்கிறார்.

தமக்கு இலங்காபதியாய் முடிசூட்டி விடுவோம் என ராமர் சொல்லும்போது, பிரபு, பரதனுக்கு தங்கள் திருவடியைத் தந்தருளியதைப் போல, எனக்கும் தங்கள் திருவடிதான் வேண்டும்; திருமுடி வேண்டாம் என்கிறார் விபீஷணன். ராமரின் திருவடியைத் தான் தன் தலையில் சூடிக் கொண்டார் விபீஷணன். அதனால்தான், தாம் ஆராதித்த, தம் குலதனமான, *ஸ்ரீரங்கநாதரையும் விபீஷணனிடம் அளித்தார்* ஸ்ரீராமன். பரிபூர்ண பக்திக்கு, சரணாகதிக்கு பகவான் தன்னையே தருகிறார் என்பது இங்கே சூட்சுமமாக உணர்த்தப்படுகிற விஷயம்.

பெருமாளின் குணங்களில் ஆழ்ந்திருப்பவர்கள் ஆழ்வார்கள். பகவானின் சரணமே கதி என சரணாகதி செய்த விபீஷணனுக்கும் விபீஷணாழ்வார்னு பேரே கிடைத்தது. நம்பிக்கையோடு நாமும் இறைவனின் திருவடியை மட்டுமே பற்றுவோம். அத்திருவடி நம்மை ஒருக்காலமும் கைவிடாது என உறுதியாக நம்புவோம்.

Ramayan through simple sentences in sanskrit

💝 *सरल-वाक्य-रामायणम् - 8* 💐

 (८) अष्टमः पाठः ।

नृपस्य आदरेण विश्वामित्रः प्रसन्नः अभवत् । तं च कुशलम् अपृच्छत् । नृपः अवदत्- "महामुने, आगमनस्य किं कारणम्? तव कामं कर्तुम् इच्छामि।" इति । मुनिः अवदत्- "भोः राजन्, तव वचनेन प्रसन्नः अस्मि । अयं मम कामः । यत्र अहं वने वसामि, तत्र द्वौ राक्षसौ अपि वसतः । एकः मारीचः नाम, अन्यः च सुबाहुः । द्वौ अपि मम यज्ञस्य विघ्नकरौ भवतः । तौ रुधिरेण मम वेदीं सिञ्चतः । तेन मम व्रतभङ्गः भवति" इति । राजा अपृच्छत्- "यदि एवम्, भवान् तौ किं न दण्डयति?" इति ।

(--सङ्कलितम्)

------------------------

हिन्द्यनुवादः -

राजा के सम्मान से विश्वामित्र प्रसन्न हुए। और उनकी कुशल मंगल पूछी। राजा बोले "मुनिवर, आपके आने का क्या कारण है? आपका इष्ट कार्य करने का इच्छुक हूँ।" मुनिवर बोले "हे राजन!, आपके वचनों से मैं प्रसन्न हूँ। मेरी इच्छा यह है।यहाँ जिस वन में रहता हूँ, वहाँ दो राक्षस भी रहते हैं। एक का नाम मारीच और दूसरे का सुबाहु है। दोनों ही मेरे यज्ञ में विघ्न (उत्पन्न) करते हैं। वे दोनों रक्त से वेदी पर छिड़काव करते हैं। उस से मेरा व्रत भंग होता है।" राजा ने पूछा, "अगर ऐसा है तो आप उन्हें दंड क्यो नहीं देते?"।

--कल्पना शर्मा

**********

(१०) दशमः पाठः

दशरथस्य तत् वचनम् श्रुत्वा विश्वमित्रः अभाषत- "आस्त दक्षिणस्यां दिशायां लङ्का नाम नगरी। तत्र रावणः नाम राक्षसः वसति। अन्ये राक्षसाः रावणस्य सहायाः। रावणाय विधिना वरः दत्तः। तेन मत्तः सः सज्जनान् पीडयति। यज्ञस्य विघ्नकरः भवति च । यदा रावणः स्वयं यज्ञस्य विघ्नकरः न भवति, तदा सः मारीचं, सुबाहुं च प्रवर्तयति। तस्मात् तौ मम यज्ञस्य विघ्नकरौ भवतः। अन्ये अपि राक्षसाः मम यज्ञस्य विघ्नकराः भवन्ति '' इति।

(--सङ्कलितम्)

----------------------

हिन्द्यनुवादः-

दसवाँ पाठ :-

दशरथ के वे वचन सुनकर विश्वामित्र बोले, "दक्षिण की दिशा में लंका नाम की नगरी है।वहाँ रावण नाम का राक्षस रहता है।दूसरे राक्षस रावण के सहायक हैं। रावण को ब्रह्मा का वरदान प्राप्त है। इस घमंड में चूर वह सज्जन मनुष्यों को पीड़ा पहुंचाता है।और यज्ञ में विघ्न उत्पन्न करता है। जब रावण स्वयं यज्ञ में विघ्न उत्पन्न नहीं करता तब वह मारीच और सुबाहु को भेजता है। इस कारण वे दोनों मेरे यज्ञ में बाधा डालते हैं। अन्य राक्षस भी हैं जो मेरे यज्ञ में रुकावट उत्पन्न करते हैं।"

— कल्पना शर्मा

----------------------

English Translation--

Tenth lesson :-

On hearing these words of Dasharatha, Vishwamitra said - "To the south is a city named Lanka. In it lives a demon named Ravana. There are other demons who are his assistants. Ravana has been given a boon by the Creator. Intoxicated by this boon, he harasses good people, and disturbs their yagnas (holy rituals). When Ravana is not present in person to disturb the penances, he sends Maricha and Subahu to do so. Thus it is that these two are troubling my penance. Other demons too disturb my penance."

— Sudha Gururajan

**************

सरल-वाक्य-रामायणम् - 11 💐

 (११) एकादशः पाठः ।

१. राजा वदति- "महर्षे, मम चत्वारः पुत्राः रामलक्ष्मणभरतशत्रुघ्नाः।

२. चतुर्णां पुत्राणां रामः ज्येष्ठः। 

३. सर्वेषां रामः मम अतीव प्रियः। 

४. रामः अद्यापि बालकः एव। 

५. कथं सः एकाकी राक्षसैः सह युद्धं करिष्यति? 

६. बालं रामं ते न दास्यामि" इति। शीघ्रकोपः विश्वामित्रः दशरथाय क्रुध्यति । 

७. तस्य नेत्रे आरक्ते भवतः। 

८. सः राजानं वदति- "राजन् दशरथ, पूर्वं त्वम् अवदः- 'तव कामं कर्तुम् इच्छामि' इति। 

९. इदानीं च वदसि- 'न तव कामं करिष्यामि' इति। 

१०. एतत् तव न उचितम्। 

११. अहं यथागतं गमिष्यामि । 

१२. तव प्रतिज्ञा मिथ्या । 

१३. मिथ्याप्रतिज्ञः त्वं कथं सुखी भविष्यसि?" इति उक्त्वा सः क्रुद्धः मुनिः गन्तुम् इच्छति। 

(--सङ्कलितम्)

(ग्यारहवां पाठ)

१. राजा बोले, "मुनिवर, मेरे चार पुत्र हैं, राम, लक्ष्मण, भरत शत्रुघ्न।

२.चारों पुत्रों में राम ज्येष्ठ हैं।

३.सब में राम मुझे अत्याधिक प्रिय हैं।

४. राम अभी भी बालक ही है।

५. कैसे वह अकेला राक्षसों के साथ युद्ध करेगा?

६. बालक राम को आपके सुपुर्द नहीं करूंगा"।  बहुत जल्द गुस्सा होने वाले विश्वामित्र दशरथ पर क्रोधित हुए।

७. उनकी आँखें रक्त से लाल हो गयी।

८. वह राजा से बोले, "राजा दशरथ, पहले तुम ने कहा था, "आपका इष्ट कार्य करने के इच्छुक हो"

९. और अब कहते हो, "आपका काम नहीं करूँगा"।

१०. यह उचित नहीं है।

११. मै उल्टे पाँव लौट रहा हूँ।

१२. तुम्हारी प्रतिज्ञा झूठी है।

१३.तुम झूठी प्रतिज्ञा करने वाले कैसे सुखी रहोगे?"  यह कहकर वह क्रोधित मुनि वहाँ से जाने को इच्छुक हुए।

--हिन्दी अनुवाद-- कल्पना शर्मा

-----------------------------

Lesson- Eleven

1. The king says- "O sage ! Rama , Lakshmana, Bharata & Shathrughna are my four sons.

2. Of the four sons Rama is the eldest.

3. Of them all I love Rama the most.

4. Rama is still only a boy.

5. How can he fight with the demons single-handedly ?

6. "I will not give Rama to you"- he said. The short-tempered Vishwamitra got angry with Dasharatha.

7. His eyes became red.

8. He said to the King- " king Dasharatha - previously you had said-' I wish to fulfill your desire'.

9. And now you say- "I will not fulfill your desire".

10. This is not right of you.

11. I will return the way I came.

12. Your vow is false.

13. "Making a false vow how can you be happy ?" So saying, the enraged sage wants to leave.

English translation--Sudha Gururajan

(Samskrt text Cleaning-- Kamini Soni 

Corrections in translations-- Amit Rao)

Dont fear death - quote from Mrccha katikam - Sanskrit

न भीतो मरणादस्मि केवलं दूषितं यशः ।

विशुद्धस्य हि मे मृत्यु पुत्रजन्मसमम् किल ।। 

- मृच्छकटिकम्

Few Q & A from yaksha prasnam in tamil

ஐந்தாம் வேதம். J K SIVAN 
யக்ஷப்ரச்னம்.

நாம் மீண்டும் யுதிஷ்டிரனைத் தேடி காட்டுக்குள் சஹாதேவன் கண்டுபிடித்த நச்சுப் பொய்கையை அடைந்து விட்டோம். யக்ஷனுக்கு என்ன, சௌகர்யமாக ஒரு மரத்தின் மீது சாய்ந்து கொண்டு சாவதானமாக கேள்வி கேட்க தயாராகி விட்டான். பதில் சொல்பவனுக்குத்தானே சிரமம். கேட்பதற்கு என்ன கஷ்டம்? மேலும் யுதிஷ்டிரனின் பதிலை ஒட்டித்தான் அவன் சகோதரர்களின் ஒருவன் பிழைக்க வழி இருக்கிறது. எனவே யுதிஷ்டிரன் கவனமாக அடுத்த கேள்விக்கு காத்திருந்தான். யுதிஷ்டிரன் ஏதோ முன்பே கேள்விகள் லீக்காகி பதில் தெரிந்து வைத்துக் கொண்டவன் போல் யக்ஷனின் கேள்விகளுக்கு உடனுக்குடன் பதில் சொல்வதைப் பார்த்து யக்ஷன் அதிசயிக்கிறான்.

அவர்கள் கேள்வி பதில் தொடர்கிறது.

31 பிறந்தும் கூட நகராதது?
முட்டை.

32. இதயம் இல்லாதது?
கல்

33. வேகத்தோடு வளர்வது?
நதி பிரவாகம்

34 வெளிநாட்டு செல்பவனின் நண்பன்?
அவன் கற்றுத் தேர்ந்த கல்வி ஒன்றே.

35 வீட்டிலேயே கிடப்பவனுக்கு ?
மனைவி ஒருவளே. (அதுவே போதுமே!)

36 நோயாளிக்கு நண்பன் யார்?
அவனது வைத்தியன்

பாவம், தண்ணீர் குடிக்க வந்தவனை இவ்வளவு கேள்விகளா கேட்பது? கேட்டும் தர்மன் பொறுமையாக தம்பிகளின் சடலங்களை அருகில் வைத்துக்கொண்டு பொறுமையாக பதில் சொல்கிறானே.

37. இது ஒரு சாதுர்யமான கேள்வி. சாகப்போகிறவனின் நண்பன் யார்?
அவன் செய்த தான தர்மம்.

38 யார் எல்லோரும் தேவை என கருதும் வஸ்து?
அக்னி. தீ இல்லையேல் ஒருவராலும் வாழ இயலாதே.

39. எதை செய்தால் சாஸ்வதம் ?
எது ஒருவனை அது நற்கதிக்கு கொண்டு செல்கிறதோ அச் செய்கை.

40. எது அம்ருதமாகும்?
சுத்தமான பசும் பால் அம்ர்தத்துக்கு சமானம். சோமம் என்பதும் அதே.

41. உலகம் நிறைந்தது எது தெரியுமா?
சர்வ வியாபியான காற்று.

42 எவன் தனித்தே பிரயாணிக்கிறான் ?
சூர்யன்.

43 மீண்டும் மீண்டும் பிறப்பவன் ?
சந்திரன்.

44. பனிக்கு மாற்று எது?
உஷ்ணம்.

45. எல்லாவற்றையும் தன்னுள் தாங்குவது எது?
பூமி.

மிகவும் மகிழிகிறான் யக்ஷன். இப்படியா ஒருவன் தனது சட்டென்ற கேள்விக்கு பட்டென்று பதில் சொல்வான் !! பலே. மேலே தொடர்வோம்.

தர்மபுத்ரன் என்ற பெயர் பெற்ற யுதிஷ்டிரன் சற்றும் சளைக்காமல் தர்மதேவதை யக்ஷனாக வந்து கேட்கும் கேள்விகளுக்கு பதில் சொல்கிறான். நாம் தான் பல நாட்களாக இந்த கேள்வி பதிலை இழுத்து பறித்துக்கொண்டு எழுதுகிறோம் படிக்கிறோம். யுதிஷ்டிரனுக்கு யக்ஷன் அவ்வளவு அவகாசம் கொடுக்கவில்லை. மேலே மேலே கேட்டுக்கொண்டே போகிறான். பதிலும் வந்து கொண்டே இருக்கிறது. ஞாபகம் இருக்கட்டும். தாகம் தீர யுதிஷ்டிரன் இன்னும் தண்ணீர் குடிக்கவில்லை.

61. எவனுடைய நட்பு சாஸ்வதமானது?
இறைவனுடைய நினைப்பில் ஆழ்ந்தவனிடம் கொண்ட நட்பு சாஸ்வதமானது.

62. எதை விட்டுவிட்டால் துயரமே அணுகாது?
கோபத்தை அறவே ஒழித்தவனுக்கு துயரம் ஏது.

63. எதைத் தவிர்த்தால் செல்வந்தன் ஆகலாம்?
ஆசையை விட்டுப்பார். உன்னைப்போல் கோடீஸ்வரன் யாரும் இல்லை.

64. வாழ்க்கையில் சந்தோஷம் பெற வழி என்ன?
உன்னிடம் கொஞ்சமாவது கருமித்தனம் இருந்தால் அதை இப்போதே விட்டு விடு. பிறகு பார் நீ தான் உலகிலேயே சந்தோஷமான மனிதன்.

65. பிராமணர்களுக்கு தானம் செய்வது ஏன்?
அதன் மூலம் ஆத்ம திருப்தி கிடைப்பதால்.

66. உன்னுடைய தான தர்மம் ஆட்டத்துக்கும் பாட்டத்துக்கும் போவதால் பயன் என்ன ?
உனக்கு பெருமை புகழ் என்று நினைப்பதால் கிடைக்கும் அற்ப சந்தோஷம் தான் பயன்..

67. சரி அப்படியானால், நீ கொடுக்கும் தானம் தர்மம் உன் பணியாட்களுக்கும், வேலையாட்க ளுக்கும் சென்றால்?
அவர்கள் உன்னிடம் நன்றியுடன் நீ இட்டதை செய்ய உதவுதான் பயன்.

68. அரசனுக்கு செலுத்தும் பணம் எதற்கு?
உனக்கு இருக்கும் பயம் போவதற்கு .

69. எதால் இந்த உலகம் போர்த்தப்பட்டிருக்கிறது தெரியுமா உனக்கு ?
அறியாமை ஒன்றினால் தான்.

70. உலகம் என்றால் எது?
நமது ஆன்மா தான் யக்ஷனே இந்த உலகம்.

71. உலகம் ஜொலிப்பது எதால்?
நற்குணத்தால் தான் . தீய நினைப்பும் செயலும் ஒளி தராது.

72. உன் நண்பர்கள் எப்போது உன்னை பிரிகிறார்கள்?
உன்னிடம் ஒன்றும் இனி பெயராது என்று தெரிந்துகொண்டால்.

73. யுதிஷ்டிரா, இதற்கு பதில் சொல்லேன். மனிதன் ஏன் விண்ணுலகு எய்த முடியவில்லை?
இந்த பூவுலக வாழ்க்கையின் பிடிப்பு அவனை விட்டு அகலாததால் எப்படி அவன் நகரமுடியும்.

74 .மனிதன் எப்போது செத்தவனாக வாழ்கிறான்?
தான் எல்லா நற்செய்கைகளும் அறிந்தவனாக இருந்தும் அவற்றை செய்யாமல், உபயோகி க்காமல், பரம ஏழையாக சக்தியற்றவனாக தன்னைத் தாழ்த்திக்கொண்டபோது.

75. எப்போது ஒரு தேசம் உயிரற்றதாக காண்கிறது?
ஆளுவதற்கு சரியான அரசனோ தலைவர்களோ இல்லாதபோது அது செத்த நாடாகிறது.

6. அவசர கேள்வியும் அவசிய பதிலும்

யாருக்குமே கேள்வி கேட்பது என்பது எளிது. அதற்கு பதில் சொல்வதும் எளிது. ஆனால் அதில் சிக்கல் என்னவென்றால் அந்த பதில் பொருத்தமாக அமையவேண்டும். இல்லையென்றால் அந்த பதிலே பல கேள்விகளுக்கு மேலும் பதில் சொல்ல வைத்து விடும்! யக்ஷனின் கேள்விகள் அப்படியொன்றும் சாதாரணமானவை அல்ல, உன் பேர் என்ன, சாப்பிட்டாயா? போன்ற கேள்விகள் அல்லவே.

76. யாகம் எப்போது பலனளிக்காமல் போகிறது?
ஸ்ரத்தையாக அதை போஷிக்க வேதம் உணர்ந்த பண்டிதர்கள் இன்றி .

77.ஹோமாக்னி எப்போது பலன் தராது?
வேதம் உணர்த்தும் ஆஹூதி, ஹோமத்தீயில் இட வேண்டிய பொருட்கள் ஸ்ரத்தையின்றி, தாராள மனமின்றி, சரியானபடி இடாதபோது.

78 எது உகந்த வழி என்று கொள்ளலாம் ?
இறைவன் மீது சிந்தனையோடு உலவும் ஞானிகள் காட்டுவதே.

79. எது நீர்?
ஆகாசமே. ஆகாசமின்றி மழை ஏது, பின் நீர் ஏது ?

80. எது ஆகாரம் ?
ஒன்றுக்கு மற்றொன்று. எது உண்கிறதோ அதுவே மற்றொன்றின் ஆகாரம்.

81 எது விஷம் ?.
யாசகம் வாங்கி அனுபவிப்பது.

82. எது நீத்தோர்க்கு செயப்படவேண்டிய ச்லாக்கியமான செயல்?
சிறந்த வேதமந்த்ரம் உணர்ந்த சரியான பிராமணனுக்கு அன்னமளித்தல்,

83. நேம நியமத்தை விளக்கு?
அவனவன் தனக்கு விதித்த, ஏற்றுக்கொண்ட ஸ்வதர்மத்தை விடாமல் கடைப்பிடிப்பதே.

84. தர்மம் என்பது?
மனக் கட்டுப்பாடு

85. சிறந்த பொறுமை எதுவோ?
துன்பம், இன்பம், உயர்வு, தாழ்வு, பெருமை, சிறுமை,எது வரினும் நிலை குலையாமல், அடக்கமாக அமைதியாக எதையும் சமநிலையோடு ஏற்பது.

86 ஞானம் எது?
அண்டத்தை பிண்டத்தில் காணும் அறிவு . சத்யத்தை உணர்வது.

87."சமம் "என்றால் என்ன?
மனத்திற்குள் அடையும், காணும், வேற்றுமை இன்மை.

88. கருணை என்பது?
எல்லோரும் இன்புற்றிருக்கவேண்டுவது.

89. எது நேர்வழி?
எல்லோரிடமும் மதிப்பும் அன்பும் கொண்ட எளிய வாழ்க்கை.

90. எந்த பலம் கொண்ட எதிரியை கூட ஒருவன் மனது வைத்தால் வெல்ல முடியும்?
கோபத்தை வெல்பவன் தான் பலசாலி.

Kalavai - Periyavaa

#படித்ததில் #பிடித்தது 

கொஞ்சம் பெரிய பதிவு பொறுமையாக படிக்கவும். 

டெலிபோன் மணி மிக ரம்மியமாக ஒலித்தது. பேசியவர், தமிழக அரசவை கலைஞர் பத்மஸ்ரீ இசைமணி டாக்டர் சீர்காழி எஸ். கோவிந்தராஜன் அவர்கள்.

"எழில்மணி! காஞ்சி பரமாச்சாரியார் பற்றியும் ஸ்ரீ சங்கராசார்யார் ஸ்ரீ ஜெயேந்திர சரஸ்வதி சுவாமிகளை பற்றியும் H.M.V நிறுவனத்தார் நான்கு பாடல்கள் அடங்கிய இ.பி இசைத்தட்டு எடுக்க போகிறார்கள். கலைமாமணி திரு. எஸ்.டி சுந்தரம், கலைமாமணி டாக்டர் உளுந்தூர்ப்பேட்டை சண்முகம், கவிஞர் நெல்லை அருள்மணி ஆகியோர் ஒவ்வொரு பாடலை எழுதுகின்றனர். நீங்களும் ஒரு பாடலை எழுதிக்கொண்டு வாருங்கள். நாளைக்கு ரிஹர்சல். அடுத்த வாரத்தில் ரிகார்டிங்".

என் மனம் குதூகலித்தது. ஒ! இது பேரின்பம்! என்ன பேறு !

கனவிலும் நினைவிலும் கண்கண்ட தெய்வமாக விளங்கும் அந்த காஞ்சி மாமுனிவரைப் பற்றி பாடல் எழுதுவது எவ்வளவு பெரிய பாக்கியம். நான் அனுதினம் வணங்கும் அன்னை பாலா திரிபுரசுந்தரியின் கருணையாகத்தான் இருக்கவேண்டும். கலவைக்கு பரமாச்சார்யாள் அடிக்கடி சென்று வருவதை கேள்விப்பட்டுள்ளேன். எனவே அவர் அங்கேதான் பிறந்திருக்க வேண்டும் என்று அனுமானம் செய்துக்கொண்டேன். என் மகிழ்ச்சியின் தாக்குதலால் யாரிடமும் ஏதும் கேட்கவேண்டும் என்ற எண்ணம் தோன்றவில்லை. பல்லவி பிறந்து விட்டது.

கலவையில் ஒரு நாள் பேரொளி பிறந்து காஞ்சியில் பெரியவராய் குருவெனச் சிறந்தது.

பெரியவாளின் பெருங்கருணையால் அனு பல்லவியும் சரணங்களும் மடை திறந்த ஆறுபோல் வந்தன.

உலகினை உய்விக்க அருள்மழை பொழிந்தது

உள்ளத்திலே அன்பும் பயிரினை விளைத்தது

- கலவையில்

அன்புடன் ஞானஒளி கலவையானது - அங்கே

புனிதமும் பொறுமையுமே கலவையானது

பண்புடன் பக்தியங்கே கலவையானது - நமக்கு

இன்பநிலை வழங்கிடவே உலவுகின்றது 

- கலவையில்

உருகவைக்கும் நெஞ்சை அன்புப்பார்வை - நம்மை

ஒளிரவைக்கும் செம்மைச் காவிப்போர்வை

பெருகவைக்கும் கண்ணீர் பேச்செதற்கு? - அவரைப்

பணியாமல் இருப்பவர்க்கு மூச்செதற்கு?

- கலவையில்

இசையமைப்பாளர் அமரர் டி.பி ராமசந்திரன் பக்திபூர்வமாக இசையமைக்க காஞ்சி பெரியவர்களால் "கம்பீரகானமணி" என்று பட்டம் சூட்டப்பெற்ற சீர்காழி அவர்கள் உள்ளம் உருக பாட, பாடல் பதிவாகியது.

அதன்பின் ஒருநாள் இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸ்ஸில் காஞ்சி பெரியவாளை பற்றி கட்டுரை ஒன்று வந்தது, ஆர்வமுடன் படித்த ஆரம்பித்த எனக்கு மாபெரும் அதிர்ச்சி!

துக்கத்தால் தொண்டை அடைத்துக் கொண்டது.

கண்ணீர் கட்டுகடங்காமல் பெருகியது!

ஆம்! கட்டுரை தொடக்கத்திலேயே காஞ்சி பரமாச்சார்யாள் விழுப்புரத்தில் பிறந்தவரென்று காணபட்டது.

துடித்து போய்விட்டேன்! ஓ! எத்தனை பெரிய தவறு செய்துவிட்டோம்.

பெரியவாள் பிறந்த இடம் கலவையில்லையா?

பெரியவாள் பிறந்த இடம் கலவையில்லையா ??

பெரியவாள் பிறந்த இடம் கலவையில்லையா ??

ஆயிரம் தடவை இந்த கேள்விகள் என் நெஞ்சைத் தாக்கின.

"கலவையில் பிறந்ததாக" எழுதிவிட்ட என் அறியாமையை யார் மன்னிப்பார்கள்? என்னிடத்தில் நம்பிக்கை வைத்துப் பாடலை பதிவு செய்த சீர்காழி அவர்கள் இதனை எப்படி தாங்குவார்கள்?

சரி! என்ன செலவானாலும் பரவாயில்லை! பல்லவியை மாற்றி வேறு பாடல் முயற்சி செய்திட வேண்டும் என்ற வெறியிலே திரு சீர்காழியார் அவர்களை சந்தித்தேன். "வாங்க! வாங்க!! உங்களைத்தான் நெனைச்சிகிட்டிருந்தேன். கரெக்டா வந்துடீங்களே! பெரியவா இசைத்தட்டான "சந்திரசேகரேந்திர ஜெயேந்திர விஜயம்" சீக்கிரமே வந்திடும். ஒரிஜினல் "டேப்" கல்கத்தாவுக்கு அனுப்பி இருக்காங்க! அநேகமாக அடுத்த மாதமே கூட வந்துவிடலாம்" என்று கூறினாரே பார்க்கலாம். எனக்கு அழுகையே வந்துவிடும்போல இருந்தது. மெதுவாக நான் செய்த தவற்றினை கூறினேன், ஒரு கணம் சீர்காழி துணுக்குற்றார். மறுகணம் சுதாரித்து கொண்டு "இல்லை எழில்மணி! அது தப்பான பாடலாக எனக்குத் தோன்றவில்லை. அப்படியிருந்தால் பெரியவாள் கருணையாலே அந்த ரிகார்டிங் தடைப்பட்டிருக்கும். எதற்கும் அந்த கட்டுரையை நன்றாக படியுங்கள்" என்றார்.

"ஸ்ரீ சந்திரசேகரேந்திர சரஸ்வதி சுவாமிகளின் இயற்பெயர் சுவாமிநாதன்! பிறந்தது விழுப்புரம். அன்னையின் பெயர் மஹாலக்ஷ்மி அம்மையார். தந்தையார் பெயர் சுப்பிரமணிய சாஸ்த்ரிகள் திண்டிவனத்தில்தான் சுவாமிகள் படிப்பு. 1907 - ம் ஆண்டின் ஆரம்பத்தில் 12 வயதான சுவாமிநாதனும் , அவரது அன்னையாரும், அன்னையாரின் சகோதரியும் கலவைக்கு பயணமானார்கள். காரணம் அந்த சகோதரியின் பிள்ளைக்குத்தான் காஞ்சி ஆசார்யாளாக - காமகோடி பீடாதிபதி ஆகியுள்ளார் என்பதும், அவரது குருவானவர் கலவையில் சமாதி ஆனார் என்பதும் ஆகும். இருந்த ஒரு மகனும் சங்கராச்சாரியார் ஆகிவிட்டதால் பாசத்தால் துடிக்கும் தமது சகோதரியை ஆறுதல் படுத்தத்தான் சுவாமிநாதன், தாயாரான மஹாலக்ஷ்மி அம்மையார் பயணப்பட்டது.இடையில் காஞ்சிபுரத்தில், மடத்தில் தங்கினார். அப்போது கலவையினின்று வந்த ஒரு வண்டியில் சங்கர மடத்தை சார்ந்த மேஸ்திரியும் சிலரும் தம்முடன் சுவாமிநாதனை ஏற்றிகொண்டனர். வேறொரு வண்டியில் மகாலட்சுமி அம்மையாரும், அவரது சகோதரியும் மற்றவர்களும் கலவைக்கு பயணப்பட்டனர். வண்டியில் செல்லும்போது சுவாமிநாதனிடம் மெல்ல பேச்சு கொடுத்தார் மேஸ்திரி.

"காஞ்சி அசார்யாளாக ஆகியுள்ள சுவாமிநாதனின் ஒன்று விட்ட சகோதரர் எதிர்பாராமல் ஜுரத்தின் காரணமாக இறைவனடி சேர்ந்தமையால் உடனே திண்டிவனம் சென்று சுவாமிநாதனை அழைத்து வர உத்தரவாகியுள்ளது என்றும், எதிர்பாராமல் காஞ்சிபுரத்திலேயே சுவாமிநாதனை பார்கைக் கூடியதாகிவிட்டது என்றும், அடுத்த அசார்யாளாகபீடமேறப் போகிறவர் சுவாமிநாதன் தான்" எனவும் கூற, சுவாமிநாதன் அதிர்ச்சிக்குள்ளானார். ஆறுதல் கூறவந்த தமது அன்னையாருக்கு இப்போது ஆறுதல் அளிக்க வேண்டிய நிலையாகியுள்ளதே, என நினைத்தார். சுவாமிநாதனின் தந்தையாருக்கு தந்தி கொடுக்கப்பட்டது. கலவையில் "ஸ்ரீ சந்திர சேகரேந்திர சுவாமிகளாக 68-வது காஞ்சி காமகோடி பீடாதிபதியாக அமைவதற்கு" சுவாமிநாதனுக்கு சன்யாசம் தரப்பட்டது. அவர் 1907-ம் ஆண்டு பிப்ரவரி 13-ம் தேதியன்று "காஞ்சி காமகோடி பீடாதிபதி" யானார்கள்.

இந்த விவரங்களை கேட்டதும் சீர்காழி அவர்கள் மகிழ்ச்சியால் துள்ளினார்கள்!

"ஆஹா! என்னே பெரியவாள் கருணை! கலவையில் தான் அவருக்கு சன்னியாசம்! சன்னியாசம் என்பதே மறுஜென்மம் தானே! தவிர தீட்சை பெறுவதே பேரொளி பெறுவதாகும். ஆகவே "கலவையில் ஒரு நாள் பேரொளி பிறந்தது காஞ்சியில் பெரியவராய் குருவேனச் சிறந்தது" என்ற வரிகள் உண்மையான வரிகள்தான். நீங்களும் கலங்கி என்னையும் கலக்கிவிட்டீர்களே என அன்புடன் கடிந்து கொண்டார்கள். நான் தயக்கமாக இருந்ததை பார்த்து "எதற்கு வீண் குழப்பம்! இசைத்தட்டு வந்தவுடன் பெரியவாள் பாதங்களில்தானே வைக்கப்போகிறோம். அவர் ஆசீர்வதித்து விட்டால் உங்களுக்கு சந்தோஷம் தானே" என்று எனக்கு தைரியம் சொல்லி அனுப்பினார். அதேபோல் இசைத்தட்டு வெளி வந்ததும் என்னை காஞ்சிபுரம் வரச் சொல்லியிருந்தார். விடிகின்ற காலை நேரம். அமைதி தவழும் காஞ்சி மடத்தில் இருந்தேன்.சரியாக 8 மணிக்கெல்லாம் சீர்காழி அவர்கள் வந்து விட்டார். தேனம்பாக்கத்தில் தான் காஞ்சி பெரியவாள் அருள் மழை பொழிவதாக அறிந்த நாங்கள், தேனம்பாக்கம் சென்றோம். தேனம்பாக்கம் கோவிலிலே திரண்ட கூட்டம். கிணற்றுக்கு இந்தப் பக்கம் பக்தர்கள் பெரியவாளைப் பார்க்கும் ஆவலில் மிகவும் பரபரப்பாக காணப்பட்டார்கள்.

கிணற்றுக்கு அந்த பக்கம் உள்ள அறையில் பெரியவர் பூஜை செய்து கொண்டிருப்பதாக கூறினார்கள்.

பெரியவர் எப்போது தரிசனம் தருவார்? அதற்கு சரியான பதில் யாருக்கும் தெரியாது!

தரிசனம் தந்து விடுவார் என்ற ஆவல் மட்டும் அனைவருக்கும் இருந்தது. நாங்களும் கூட்டத்தோடு கூட்டமாக கலந்து கொண்டோம். எங்கும் "ஹர ஹர சங்கரா - ஜெய ஜெய சங்கரா" என்ற மெலிதான கோஷம்.

அப்போது சீர்காழியின் அருகிலிருந்த சிலர் அவரை பாடுமாறு கேட்கவும், திடுக்கிட்டார் அவர்.

"என்னங்க நீங்க! பெரியவா பூஜை பண்ணிண்டிருக்கார். பூஜை நடக்கிறதே! பாடினா இடைஞ்சலாகாதோ" என்று அன்புடன் கடிந்து கொண்டார். ஒரு பத்து நிமிடம் கழிந்தது. அப்போது கதவு திறப்பது போன்ற ஒரு சத்தம். அனைவரும் நிசப்தமாகி பெரியவாளை தரிசிக்க கை கட்டி வாய் பொத்தித் தயாரானார்கள். கதவை திறந்து வந்தவர் பெரியவர் அல்ல. அவருக்கு பணிவிடைகளை உள்ளே செய்து கொண்டிருந்த அன்பர் ஒருவர் தான்.

அவர் மெல்ல வந்து கிணற்றின் இந்தப் பக்கம் அங்கேயும் இங்கேயும் கண்கள் அலைபாய நின்றார்.

"இங்கே சீர்காழி கோவிந்தராஜன் வந்திருக்காரா?" உடனே அதிர்ச்சிக்குள்ளானார் சீர்காழி அவர்கள்.

"இதோ இருக்கிறேன்" என்று பரபரப்புடன் கூறினார்.

"நீங்கதானா! உங்களை பெரியவா பாடச் சொன்னார்" என்று கூறி உள்ளே சென்று கதவை தாளிட்டுக் கொண்டாரே பார்க்கலாம்!

மெய்சிலிர்த்து விட்டார் சீர்காழி! என்னே இது பெருங்கருணை! இது என்னே தெய்வீகத் தொடர்பு!

"பாடலாமா" என்று பத்து நிமிடங்களுக்கு முன் சந்தேகம்!

"பாடேன் " என்று பெரியவாளின் உத்தரவு! என்னே இது அற்புதம்!

உடனே "ஹிமாத்ரிசுதே பாஹிமாம்" என்ற பாடலை கம்பீரமாக பாடினார்.

தொடர்ந்து "ஸ்ரீ சந்திரசேகரேந்திர ஜெயேந்திர விஜயம்" என்ற தலைப்புடன் கொண்ட இசைத்தட்டில் உள்ள பாடல்களை பாட ஆரம்பித்தார். மென்மையான காற்று அருகிலிருந்த மரங்களில் இருந்து வீசி மகிழ வைத்தது.

புள்ளினங்களின் ஒலி அவரது இசைக்கு சுருதி கூட்டின. எப்படிப்பட்ட தெய்வீகமான அனுபவம்!

"காமாட்சித்தாய் மடியில் சீராட்சி புரிந்து வரும்

காமகோடி தரிசனம் காணகாணப் புண்ணியம்"

என்ற பாடலை பாடி முடித்தார்.

தொடர்ந்து "கலவையில் ஒரு நாள் பேரொளி பிறந்து" என்ற பாடலை பாடினார்.

அப்பாடலின் சரணத்தில் வரும்

"உருகவைக்கும் நெஞ்சை அன்புப்பார்வை - நம்மை

ஒளிரவைக்கும் செம்மைச் காவிப்போர்வை"

என்ற வரிகளை பாடிவிட்டு

"பெருகவைக்கும் கண்ணீர் பேச்செதற்கு" என்றும் தொடங்கும்போது மீண்டும் கதவு திறந்தது. பணிவிடை செய்யும் அந்த அன்பர்தான் போலும் என அசுவாரஸ்யமாக இருந்த அனைவர் முகத்திலும் ஆனந்த அதிர்ச்சி.

ஆம்! செம்மைக்காவிப் போர்வையும், சிந்தும் அன்புப் பார்வையும் விளங்க நடமாடும் சிவப்பழமாய் பெரியவர் காட்சி அளித்தார்.காளிக்கு பாதம் வரை எலுமிச்சைக் கனி மாலை சுற்றியிருப்பார்களே, அது போன்ற எலுமிச்சைக் கனி மாலையை சுற்றிகொண்டிருந்தார்.

"பெருக வைக்கும் கண்ணீர், பெருக வைக்கும் கண்ணீர" என்ற சீர்காழி பாடலை பாட முடியாது தொண்டை அடைக்க கண்ணீர் விட ஆரம்பித்தார். அங்கு வந்த அத்தனை பேர் விழிகளிலும் உணர்ச்சி பிரவாகமாக கண்ணீர் பெருகியது. ஒரு பெண்மணி கதறவே ஆரம்பித்துவிட்டார். கண்ணீர் வழியாக அங்கு வந்தவர்கள் வினை கரைய ஆரம்பித்தது. பெரியவாளும் லேசாக விழிகளை துடைத்துக் கொண்டார். தொடர்ந்து பாடுமாறு சீர்காழி அவர்களை நோக்கி சைகை செய்தார். மிகவும் கஷ்டப்பட்டு தமது உணர்ச்சிகளை அடக்கிக் கொண்டு சீர்காழி அவர்கள்

"பெருகவைக்கும் கண்ணீர் பேச்செதற்கு? - அவரைப்

பணியாமல் இருப்பவர்க்கு மூச்செதற்கு?"

என்று பாடி முடித்தார் . தொடர்ந்து இசைத்தட்டில் வந்துள்ள மற்ற இரு பாடல்களையும் (பாரதம் முழுவதும் பாதங்கள் பதிந்ததால் - உளுந்தூர்ப்பேட்டை சண்முகம்,) (மெய்ஞான குருதேவன் வந்தான் - கலைமாமணி எஸ்.டி சுந்தரம்) பாடி முடித்தார். அதன்பின் "நாள் என் செய்யும்-" என்ற சுந்தர் அலங்காரமும். திருப்புகழும் பாடி நிறைவு செய்தார். உடனே இசைத்தட்டுடன் உள்ள பழத்தட்டு பெரியவாள் இருந்த இடத்துக்கு அனுப்பப்பட்டது. உடனே சீர்காழியை பார்த்துவிட்டு புன்னகையுடன் இசைத்தட்டு தடவிக் கொடுத்து ஆசீர்வதித்தார். சீர்காழி அவர்கள் கூடவந்திருந்த என்னையும், கவிஞர் உளுந்தூர்ப்பேட்டைசண்முகத்தையும் எச்.எம் வி மேனேஜர் திரு மங்கபதியினையும் பற்றி பெரியவாளிடம் கூறினார். அன்புப் பார்வையும் காவிப் போர்வையும் திகழ புன்னகை பூக்கும் அந்த தெய்வத்தை கண்டவுடன் எனது ஏக்கம் பறந்தது. எனது பாடல், சரியான பாடலே என்ற திருப்தியும் பிறந்தது. எல்லாரையும் அசீர்வதித்த பெரியவாள் மீண்டும் உள்ளே சென்று விட்டார். அதன்பிறகு ஒரு மணி நேரம் காத்திருந்தோம், மீண்டும் தரிசனம் செய்ய. ஆனால் தரிசனமாகவில்லை. என்னே இது ஆச்சரியம். அன்று மாலை மயிலை கற்பகாம்பாள் கோயிலில் இந்த இசைத்தட்டு வெளியீட்டு விழாவுக்கு எச்.எம் வி ஏற்பாடு செய்திருந்தது. இங்கே காலையில் பெரியவாளே ரிலீஸ் செய்கிறார். எப்படிப்பட்ட பெரும்பாக்கியம்.

மாலையில் கற்பகத்தின் சன்னதியில்விழா நடைபெறுகிறது.

காலையில் காமாட்சி செல்வர் முன்னாலே வெளியீடு நடைபெறுகிறது.

நிறைந்த மனதோடு வெளியே வந்தபோது எனது அன்புக்குரிய பெரியவர் ஒருவர் தென்பட்டார். அவரிடம் வந்த விவரத்தைக் கூறிவிட்டு ஒரு சந்தேகத்தையும் எழுப்பினேன்.

"நாங்கள் சாதாரணமான மானுடர்கள், சந்தோஷம் வந்தால் குதிப்போம்; துக்கம் வந்தால் துடிப்போம். உணர்சிகளுக்கு ஆட்பட்டவர்கள் நாங்கள். நாங்கள் பெரியவாளை கண்டதும் உணர்ச்சி வசப்பட்டு அழுது விட்டோம். ஆனால் உணர்சிகளை கடந்த பெரியவாளும் சிறிது கலங்கி லேசாக கண்களை துடைத்து கொண்டார், பெரியவர் உணர்ச்சி வசப்படுவாரா?" என்று கேட்டேன்.

அதற்கு அவர் தந்த பதில் என்னை ஆனந்தப் பரவசத்திற்கு உள்ளாக்கியது.

அந்த பெரியவர் கூறுகிறார்,

"நீங்க நம்ம பெரியவாளைப் பத்தி எழுதின பாட்டுன்னு நினைச்சேள். பெரியவாளைப் பார்த்ததும் அழுதுட்டேள்.

பெரியவா என்ன நெனச்சி இருப்பார் தெரியுமா? அவரோட குருநாதர் கலவையில் தானே சமாதி அடைந்தார். அதனால்தானே குரு பூஜைக்கு போய் வந்து கொண்டிருக்கிறார். தன்னோடு குருநாதர் பாட்டாச்சேன்னு குருவை நினைச்சு கண்ணீர் விட்டிருப்பார்! கலவையில் நிறைந்த பேரொளி தானே அவரது குருநாதர்."

எனக்கு மகிழ்ச்சி தாங்கவில்லை. ஒரு கல்லில் இருகனிகள் என்பது இதுதானா!

எச்.எம் வி மேனேஜர் அவர்கள் , "சீர்காழி அவர்கள் இப்பாடல் இசைத்தட்டு மூலம் வரும் ராயல்டி தொகையை காஞ்சி சங்கர மடத்துக்கு அளிக்க முடிவு செய்துள்ளார்" என்று கூறிய செய்தியும் தேனாக இனித்தது.

கலவையில் பிறந்த பேரொளியின் கருணை மழையில் நனைந்து அமைதியோடு அனைவரும் எந்தக் குறையும் ஏக்கமும் இன்றி வீடு திரும்பினோம்

மெம்பர்களுக்காக சீர்காழி பாடிய-காமாட்சித் தாய் மடியில்

கவிஞர் நெல்லை அருள்மணி எழுதிய பாடல் வரிகள்)

தொகையறா

சந்திர சேகரேந்திர சரஸ்வதி திருப்பாதம்.

சந்ததம் பணிந்தார்க்கு சர்வமும் க்ஷேமமே

இந்திராதி தேவர் வந்து எழிற்கவரி வீசிநிற்க

நந்தியம் பெருமானும் நல்லாசி தந்தருள

வந்திடும் கைலாசம் வரந்தரும் அரன்விலாசமே

பாடல்.

காமாட்சித் தாய்மடியில் சீராட்சி புரிந்துவரும்

காமகோடி தரிசனம் காணக்காண புண்ணியம் ( காமாட்சி)

தவக்கோலம் தனக்காக தர்மங்கள் நமக்காக

அவதார திருச்செல்வர் அபிராமி அருட்செல்வர் (காமாட்சி)

பாரிஜாத நறுமணம் பரவும்சீர் பாதமே

சதுர்வேத கீதமே சங்கரனைப் பாடுமே

ஹரஹர சங்கர ஜெயஜெய சங்கர....(காமாட்சி)

கோபுரத் திருவுள்ளம் கொடிமரக் கனிவுள்ளம்

திருக்காஞ்சி முனிஉள்ளம் தீபத்தின் ஒளிவெள்ளம்.

மவுன நிலையாலே புவனம் முழுதாளும்

சிவனார் திருக்கோலம் சங்கரி புகழ்க்கோலம்

வணங்கிடும் கரம் உண்டு வாழ்த்திடும் மனம் உண்டு

மணம்தரும் பணிவுண்டு மாரிபோல் அருளுண்டு (காமாட்சி)

Sanskrit ganga

|| *ॐ* ||

    " *संस्कृत-गङ्गा* " ( २६ )

---------------------------------------------------------------------------------------

(कल्पसूत्र) " *धर्मसूत्र*  "

धर्मसूत्र गृह्यसूत्रों के आगे मानव जीवनशोधन की आचार--संहिता कहे जाते है। जिस प्रकार गृह्यसूत्रों में गार्हस्थ जीवन संस्कार एवं अन्य धार्मिक क्रिया कलापों से व्यक्ति को समाज का योग्य एवं श्रेष्ठ मानव के रूप में निर्मित करने का प्रयास किया जाता है उसी तरह धर्मसूत्रों में मानवीय जीवन को व्यवस्थित करने के नियमों की सर्जना की गयी है। धर्म का स्वरूप  एवं उसके उपादन ,सभी वर्णों के कर्तव्याकर्तव्य ,वर्णाश्रम धर्म की व्याख्या, चारो आश्रमों के समय ,नियम एवं कर्तव्य का निर्धारण, विभिन्न जातियों के विभाग,सपिण्ड एवं सगोत्र परिवारों की  परिधि,विभिन्न  प्रकार  के व्रत,  अशौचकाल तथा शुद्धियों के प्रकार ,अपराध तथा दण्ड विधान ,ऋण तथा उसके व्याज,साथी के कर्तव्य, राजा तथा प्रजा के अधिकार एवं कर्तव्य, स्त्री,पुत्र, दत्तक पुत्र तथा पति के कर्तव्य, उत्तराधिकार के नियम तथा  सम्पत्ति विभाजन की विधाओं का सविस्तर वर्णन इन धर्मसूत्रों में किया गया है। धर्मसूत्रों में सामान्यतया वेद को ही धर्म का मूल माना गया है--

"वेदो धर्ममूलम्" (गो• ध•सू•१) आचार्य मनु ने वेद के अतिरिक्त समस्त धार्मिक  साहित्य को स्मृति कहा है--"श्रुतिस्तु वेदो विज्ञेयो धर्मशास्त्रं तु वै स्मृतिः।" वस्तुत धर्म की परिभाषा धर्मसूत्रों ने भिन्न रूप से की है। वसिष्ठ धर्मसूत्र--- "श्रुति स्मृतिविहितो धर्मः।" से धर्म को परिभाषित करता है। वसिष्ठ ने आचार एवं नैतिकता पर अधिक बल दिया है---

"आचारः प्रमोद धर्मः सर्वेषामिति निश्चयः।

हीनाचारपरीतात्मा प्रेत्य चेह च नश्यति।।"(व•ध•सू•६•१)

धर्मसूत्रों में हिंसा का दृढता के साथ निषेध किया गया है--- "नित्यमहिंस्त्रो मृदुदृढकारी दमदानशीलः।"अपराधी के दण्डविधान में उसके वर्ण पर विशेष विचार किया गया है। शूद्र यदि किसी उच्चवर्ण वाले व्यक्ति का अपमान करता है तो उसकी जीभ तथा अड़्ग के कर्तन का दण्ड विहित है---

"शूद्रो द्विजातीनभिसन्ध्यायभिहत्य च वाक् दण्डपारुष्याभ्यामड़्गमोच्यो येनोपहन्यात्"। (गौ• ध• सू• २ •३ •१)   इसके विपरीत ब्राह्मण के लिए  शारीरिक दण्ड का विधान नही था। स्त्रीजाति के सम्बन्ध में धर्मसूत्र अत्यन्त उदार है। माता को आचार्य की श्रेणी में रखा गया है परन्तु स्त्री को पत्नी के रूप में स्वतन्त्रता नही दी गयी है---"अस्वतन्त्रा धर्मे स्त्री"( गौ •ध •सू •२• ९ •१) 

धर्मसूत्रों के नाम इस प्रकार है---

(१) गौतम धर्मसूत्र  (२) बौधायन धर्मसूत्र  (३) आपस्तम्ब धर्मसूत्र  (४) हिरण्यकेशी धर्मसूत्र  (५) वसिष्ठ धर्मसूत्र  (६) विष्णु धर्मसूत्र ।

卐卐ॐॐ卐卐

डाॅ.वर्षा प्रकाश टोणगांवकर 

पुणे / महाराष्ट्र

🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸

Proximity of God men-Sanskrit subhashitam

🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩

*महाजनस्य संसर्गः, कस्यनोन्नतिकारकः।*

*पद्मपत्रस्थितं तोयम्, धत्ते मुक्ताफलश्रियम् ॥*

🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩

भावार्थ - *जिस प्रकार कमल के पत्ते पर पड़ी हुई पानी की बूँद मोती जैसी शोभा प्राप्त कर लेती है उसी प्रकार महापुरुषों का सामीप्य एवं सान्निध्य किसके लिये लाभदायक तथा उन्नतिकारक सिद्ध नही होता।*

🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩

*Just as the drops of water lying on lotus leaves become like a pearl, so does the proximity of great men and proximity to them do prove to be beneficial and progressive.*

🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩

*आपका आज का दिन मंगलमय रहे।*

 *🙏🌹🚩सुप्रभातम्🚩🌹🙏*

Invisible Labels

🌷

A car ahead was moving like a turtle and not giving me way inspite of my continuous honking!   I was on brink of losing my cool when I noticed the small sticker on the car's rear!

"Physically challenged; Please be patient."

And that changed everything!! 

I immediately went calm & slowed down!! 

In fact,  I got a little protective of the car & the driver!!!  I reached home a few minutes late, but it was ok!

And then it struck me.  

Would I have been patient if there was no sticker?

Why do we need stickers to be patient with people!? Will we be more patient & kind with others if people had labels pasted on their foreheads?

Labels like ——

" Lost my job" , 

"Fighting cancer", 

"Going through a bad divorce",

"Suffering Emotional abuse ", "Lost a loved one", 

"Feeling worthless",

"Financially broken"

....and more like these!!

Everyone is fighting a battle we know nothing about. The least we can do is to be patient ,kind & compassionate

 *Let us respect the Invisible Labels !!!

🙏

Whose Kashmir is it anyway?

Whose Kashmir is it Anyway?

It is Rishi Kashyap's Kashmira

How this place got it's name...

Kashyap's Mira.. mira in Sanskrit means a huge lake, Sarovar.

Rishi Kashyap is one of the Saptarishis...seven sages of the present Vaivasvata Manvantara.

Those who belong to Kashyap Gotra are said to be the progenies of this rishi.

Prajapati Daksha gave away thirteen of his daughters in marriage to Kashyap rishi. Devatas, Danavas, Yakshas, Nagas etc, all are progenies of Kashyap.

There was a huge, beautiful lake amidst the Meru Parvat range.

Lord Shiva along with his consort Sati were very attracted by the beauty of the lake and were the regular visitors to the lake.

Kashyap presented this lake to Sati. The lake was then called Sati Sar.

A demon called Jalodbhava started residing in the lake and started terrorising the people around the lake. People living in the vicinity went to Kashyap complaining and sought help. Kashyap called his Naga son Ananta naga to plan a strategy to eliminate Jalodbhava. They decided to empty the lake and expose the demon and asked Lord Vishnu to destroy him.

Accordingly, a valley in the western side, called Varaha Mukh, (presently Bara mullah) was cut to let the lake water to drain off in to a land locked sea which then later called Kashyapa's sea (presently called Caspian sea). The demon then came out of the lake and Lord Vishnu killed him.

Partly emptied lake was then developed into a learning center for study of holy scriptures, Vedas, upanishads. The place developed into a rich city of cultural heritage and thus named Srinagar. Anantnag, the Naga son of Kashyap built an other city in the neighborhood of Srinagar which is now a district Headquarter Anantnag.

The entire Srinagar became very famous. Devi Gauri and Ganesh were the frequent visitors. The route through which they were using was known as "Gauri Marg"...the present day Gulmarg!

Based on Nilamata Purana, Kalhana wrote

 " Rajatarangini" which is an historical authority on Kashmir. All over the world the researchers on Kashmir use this great work as reference.

The most simplified version of this book available in English is written by a British archeologist M A Stein. It is in three volumes.

Whose Kashmir is it Anyway?

Kashmir belongs to the Presiding Deity Devi Sharada.

"Namaste Sharada Devi, Kashmira pura vasini,

Tvamahe Prarthye nityam Vidya daanincha dehime".

Devi Sharada is addressed as 'Kashmira Pura Vasini'. The script for the Kashmir was once called 'Sharada", innumerable learning centers of Kashmir were called 'Sharada Peethas'.

The entire Kashmir was called "Sharada Desha" once!

Adi Shankaracharya visited Kashmir in the ninth century. Kashmir was then the prominent seat of Shaivism. Atop Gopaladri hill he Composed "Soundarya Lahari", expounding the union of Shiva and Shakti. This hill in Srinagar is now called Shankaracharya hill.

Shankaracharya also visited Sharada temple on the Banks of Krishna ganga river (now in PoK). He was so impressed with the beauty of the temple on the bank of the river, he got inspired to establish a similar temple in Sringeri on the Banks of Tunga river.

The sandalwood moola vigraha of Sharada in Sringeri was brought from Kashmir.

There is an interesting episode that occurred while Shankaracharya was traveling in Kashmir along with his disciples. A Kashmiri Pandit couple invited Shankaracharya to be their guest for couple of days. Shankaracharya agreed to be their guest on one condition that they prepare their own food. The couple slightly felt offended though, agreed and gave all the items required to prepare the food and retired for the day. They forgot to provide fire to cook. Shankaracharya told the disciples not to disturb them and slept without eating dinner.

Next day the couple got shocked on learning that they all didn't eat anything.

Disciples said that there was no fire

The lady took some water and sprinkled on the firewood. Lo and behold the wood caught fire instantly. This was a great revelation to Shankara. He realized that there is lot to learn from ordinary people of Kashmir.

In the 11th Century Ramanujacharya visited Kashmir. Here he wrote

"Sri Bhashya" based on Brahma Sutra which was available only in Kashmir. The book was shown to them only in the library and they were not allowed to make any notes.

Every day Ramanujacharya and his disciple Kurutthalwar would sit and read in the library remember word by word and come back to Sharada Peeth and reproduce in a book. This went on for three months and then finally "Sri Bhashya" was completed. This became the Moola grantha of Srivaishnavas.

Kashmir the Goddess of learning Sri Sharada appeared before Ramanuja and blessed him by presenting an icon of Hayagreeva.

Whose Kashmir is it Anyway?

Kashmir belongs to Bhattas..Pandits and scholars.

As per Nilamata Purana, Kashmir has a recorded history of over 5100 years. Entire population consisted of Hindus and Buddhists.

While the Islam was making forced entry elsewhere around the world, it was kept away from the western borders of India, thanks to brave Kings of Lohana dynasty. Lohanas were the great sword fighters in the army of king Lava. The present day Lahore was Lavapuri of Ramayan.

"Those who forget history are condemned to repeat it"

✍....Wing Commander Sudarshan

Dog,youth & indra - Panini - Sanskrit sloka

काचं मणिं काञ्चनमेकसूत्रे ग्रथ्नातु बाला किमिहात्र चित्रम् ।

अशेषवित् पाणिनिरेकसूत्रे श्वानं युवानं मघवानमूचे ॥

कदाचित् काचित् बालिका काञ्चनमणिभिः हारं रचयन्ती आसीत् । मध्ये मध्ये तया काचमणयः अपि योजिताः आसन् । सुवर्णमणिभिः सह स्थिताः काचमणयः अपि सुवर्णमणिवत् भासन्ते इत्यतः तया भ्रान्त्या एवं कृतम् आसीत् । एतत् दृष्ट्वा कश्चित् तस्याः अविवेकिताम् अनिन्दत् । तदा अपरः अवदत् - 'काचमणीन् काञ्चनमणीन् च एकसूत्रतया योजयित्वा एषा हारं रचितवती इत्येतत् न महते अपराधाय । यतः एषा तु अल्पवयस्का बाला । किन्तु आश्चर्यं नाम सर्वं जानन् पाणिनिः एव श्वानं, युवकम्, इन्द्रं च एकसूत्रतया योजितवान् अस्ति' इति ।

(पाणिनिः 'श्वयुवमघोनाम्....' इति व्याकरणसूत्रं रचयन् स्वसूत्रे शुनकं, युवकम्, इन्द्रं च एकत्रैव निवेशितवान् अस्ति ।)

On krishna - Sanskrit

नो युक्तं वसुदेवपूजनमहो

          मूढा वरिष्ठाः जनाः

गोपालो नवनीतचौररसिकः

           भीरुः रणाद्धावकः।

मायावी कुलहीनवर्णरहितो

             गोपीघटत्रोटकः

          चेदीशंहतवाँस्तदा यदुपतिः

            चक्रेण दिव्येन तम्।।

---- मार्कण्डेयो रवीन्द्र:

About Renunciation in sanskrit

Courtesy:Sri.K.V.Ananta narayanan

the saint and the soldier
द्वाविमौ पुरुषव्याघ्र सूर्यमण्डलभेदिनौ।
परिव्राड्योगयुक्तश्च रणे चाभिमुखो हतः॥
महाभारते विदुरनीत्यां
dvāvimau puruṣavyāghra sūryamaṇḍalabhedinau|
parivrāḍyogayuktasca raṇe cābhimukho hataḥ||
mahābhārate viduranītyāṁ

Vidura, the great statesman while explaining the science of statecraft and lifestyle management to His elder brother and king Dhritarashtra, praises the greatness of renunciation and valour in war front.
"These two persons reach greater worlds even breaking asunder the orb of the sun, O tiger among men, (1) the saint who has totally renounced the world and at the same time has been endowed with the power of Yoga, and (2) the warrior who makes the supreme sacrifice facing the sharp weapons of the enemy".

For us, the average human beings, there are certain levels in life which can be termed as the summit of supreme achievement. Two such levels are underlined by the master intellectual Vidura. A person who has renounced all worldly desires and possessions is considered great among his peers, and when he has achieved supreme control over all his senses and mundane yearnings through mastery over yoga, he becomes incomparable.
Similarly a warrior who fights for his own honour and the honour of his motherland, and gives up his life in a direct encounter with the enemy reaches supreme glory. 
The family, the society and the country honours him.

We can see this idea echoed in the Vedic praise of the Parivrajaka..." om na karmana na prajaya dhanena tyagenaike amrtatvam anasuh 
parena nakam nihitam guhayam vibhrajate yad yatayo visanti 
vedanta-vijnana suniscatartha sannyasa yogad-yataya-suddha-sattvah"
ॐ न कर्मणा न प्रजया धनेन त्यागेनैके अमृतत्वमानशुः
परेण नाकं निहितं गुहायां विभ्राजते यद यतयो विशन्ति 
वेदान्तविज्ञान सुनिश्चितार्थाः संन्यासयोगः यतयः शुद्धसत्वाः.
(Having attained the Immortality consisting of identification with the Supreme, all those aspirants who strive for self-control, who have rigourously arrived at the conclusion taught by vedanta through direct knowledge, and who have attained purity of mind through the practice of the discipline of yoga and steadfastness in the knowledge of brahman preceded by renunciation, get themselves released into the regions of Brahman at the dissolution of the body.)

and

Bhagavan Krishna's praise in Gita of Kshatriya who lays down his life in war...
Hato vaa praapyasi swargam, jitwaa vaa bhokshyase mahiim.
.हतो वा प्राप्स्यसि स्वर्गं जित्वा वा भोक्ष्यसे महीम्., 
yadhrichayaa chopapannam swargadwaaramapvrutam. यदृच्छया चोपपन्नं स्वर्गद्वारमपावृतम्.
(Arjuna, you will reach heaven if you are killed in war, and if you are victorious, you will enjoy the fruits of the earth.. 
it is indeed fortuitous that the gates of heaven are opened by the war..the kshtriyas who get such a war are indeed fortunate.)

Yes, they transcend even the realm of the Sun and reach the Supreme being who resides at the greatest level...
"na tatra suuryo bhati na chandrataarakam, naivaa vidhyuto bhanthi kutoyam agni", ..न तत्र सूर्यो भाति न चन्द्रतारकं नैवा विद्युतो भान्ति कुतोयमग्निः 
. 'the sun is not capable of shining there, nor are the moon and the stars, no thunderbolts can reach and the fire also is impotent there..'
The praise is for jnana yoga and karma yoga

  

Vishnu Sahasranama 65 to 73 in tamil

Courtesy:Smt.Dr.Saroja Ramanujam

விஷ்ணு ஸஹஸ்ர நாமம் -10

65. ஈசான: -சர்வபூதநியந்த்ருத்வாத் – எல்லா உயிர்களுக்கும் உள்ள இருந்து அவற்றை நடத்துவதால் ஈசான: என்று சொல்லப்படுகிறான்.
66. ப்ராணத ப்ராணம் ததாதி இதி ப்ராணத:. உயிர் கொடுப்பவன். ப்ராணான் தயதி. கால ரூபத்தில் உயிரை முடிப்பவன்.
67.ப்ராண: - ஜீவஸ்வரூபமாக இருப்பவன். 'ப்ராணஸ்ய ப்ராண:,' (கேனோபநிஷத்)
68. ஜ்யேஷ்ட:-முதன்மையானவன் ஆதிமூலம் .
69. ச்ரேஷ்ட: -மிகச்சிறந்தவன் 
ஜ்யேஷ்ட: ச்ரேஷ்ட: இரண்டும் சேர்ந்து ச்ரேஷ்டானாம் ஜ்யேஷ்ட: சிறந்தவற்றுள் முதன்மையானவன் என்ற பொருள் கிடைக்கிறது. உயர்வற உயர் நலம் உடையவன்.
70.ப்ரஜாபதி: பாதி ரக்ஷதி இதி பதி: காப்பவன். ப்ரஜாநாம் பதி: ப்ரஜாபதி: மக்களைக் காப்பவன். ப்ரஜா என்ற சொல் ப்ரக்ருஷ்டாய ஜாயந்தே , அதாவது விசேஷப் பிறவிகள் என்றும் பொருள் கூறப்படுகிறது. கருடன், விஸ்வக்சேனர் முதைய நித்ய சூரிகள் இதில் அடங்குவர். அவர்களின் தலைவன் என்பது பிரஜாபதி என்பதன் பொருள்.

71.ஹிரண்யகர்ப:- பொன்னிற்கு ஹிரண்யம் என்று பெயர் வந்த காரணம் என்னவென்றால் ஹர்யதி (திரவதாம் ப்ராப்ய) இதி ஹிரண்ய: , நெருப்பிலிட்டால் உருகி த்ரவமாகுவதால். இன்னொரு விளக்கம். ஹர்யதே (காம்யதே) ஜனை: , மக்களால் விரும்பப்படுவதால்.

ஹிரண்யம் கர்பே யஸ்ய ஸ: ஹிரண்யகர்ப:. எல்லா செல்வங்களுக்கும் காரணமானது மட்டும் அன்றி பொன்னைப்போல் நிர்தோஷ , அதாவது மாசில்லாதவன். ஹிரண்யம் எனப்படும் பிரபஞ்ச அண்டத்தினுள் இருப்பவன் ஹிரண்ய கர்பன்.

எல்லோராலும் விரும்பப்படும் அழகிய நன்மை தரக்கூடிய நிரந்தரமான இடம் வைகுண்டம். அதுவே ஹிரண்யம் எனப்படுகிறது. அதனுள் இருப்பவன் ஹிரண்ய கர்பன்.

72. பூகர்ப:-உலகை தன்னுள் அடக்கியவன்.ஒரு தாய் தன் கர்ப்பத்தைக் காப்பது போல நம்மைக் காப்பவன்.

73. மாதவ: - மா என்றால் ஸ்ரீ தேவி. தவ என்றால் பதி.மாதவ : என்றால் :ச்ரிய:பதியான நாராயணன்.
மகாபாரதம் சொல்கிறது. 'மௌனாத் த்யானாத் ச யோகாத் ச வித்தி பாரத மாதவம்.' இதிலிருந்து மௌனம் த்யானம் இதன் மூலம் அறியப்படுபவன் மாதவன் என்ற பொருள் தோன்றுகிறது.

74. மதுசூதன: - மது என்ற அசுரனைக் கொன்றவன் என்று இதற்குப் பொருள். 
மது கைடபன் என்ற இரு அரக்கர்கள விஷ்ணுவின் கர்ணமலம் அதாவது காதிள் உள்ள மெழுகு போல் தோன்றி பிரம்மாவை விழுங்க முற்பட்ட போதுது விஷ்ணுவினால் கொல்லப்பட்டார்கள்.

இதன் உள் அர்த்தம் என்ன என்று பார்த்தால் பகவானின் கர்ணம் அல்லது காது என்பது சுருதி என்று சொல்லப்படும் வேதத்தைக் குறிக்கும். கர்ண மலம் என்பது வேதநிந்தையைக் குறிக்கும். அது ஏன் பகவானிடம் இருந்தே வந்தது என்றால் எல்லாமே அவன் ஸ்ருஷ்டிதானே!

மது என்பவன் வேதத்தை விளக்கி இந்த்ரிய சுகங்களில் திளைப்பதைக் குறிக்கிறான். பகவான் இந்த இந்த்ரிய சுகத்தில் இச்சையை ஒழித்து வேத மார்கத்தில் செலுத்துவதால் மதுசூதனன் எனப்படுகிறான். அதாவது இந்த்ரிய நிக்ரஹம் ஈஸ்வரனின் திருவுள்ளம் இருந்தால் தான் சாத்தியம் என்பதை இது தெரிவிக்கிறது.

Friend- Joke

Scooty _ iruntha otta thonum..

Girl_ iruntha pesa thonum..

Friend_Iruntha suththa thonum..

Tv_ iruntha paakka thonum..

Radio_Iruntha kekka thonum..

Food _Iruntha saappida thonum..

Ponnu_iruntha sight adikka thonum..

But,

Nanum 17 Varusama paakuren

BOOK iruntha mattum

padikkave 

thona mattenguthu;, yenna maayamo manthiramo therle.. 😢😭😂

Dad:Exam epadi eluthana?😟

Son:1st q eluthala😔

2nd q padikkala😁

4th q maranthuthen😥

5th q puriyalla😑

6th q bit illa😢

7th q frnd kamikala😠

8th q out of syllabus😀

9th q print seriya illa😆

10th q elutha time illa😓

Dad:Appo 3rd q?😳

Son:Athathaan pa choice la vitten😜

Dedicated to all of us😂😂😂😂😂😂 avan namma jaadhi pola😆

If u 'pass' in exam-

Dad     : en pullada.

Mom   : en chellam.

Sister: neeya ithu.

Lover: cho sweet.

Frnd  : machi treat.

If u 'fail'  in exam-

Dad    : tharuthala.

Mom  : saniyane.

Sister: therinja vishayam thane.

Lover: don't speak

Frnd  : machi treat

'Friends never change' 

Nanbenda..

Friend kitta fight pannitu

lover kitta

sonna

ava solluva.,.,.

"Enaku appave theriyum

avana patthi.

Avan

frndship'a cut pannu da.,.,."

Lover kitta

fight pannitu friend kitta

sonna

friend solluvaan.,.,.,

"Machi sister

romba

nallava da.,.,.,

Yedho theriyama pesi iruppa, avlodhan.

Po machan mudhal'la

sorry kelu da..."

  -Ithu thanga

    Friendship.....!

Unga friendskku kandippa anuppunga.

Crazy letter

From

          xxxxxxx

           xxxxxxx

To 

            Principal

Respected sir

             I m suffering from love.But i am unable to correct the figure.so i requesting u to arrange a good homely girl in ur relation or neighbourhood with in two days.

         Thank you        

                             Urs    lovingly

Unga mapla

      

          

 👩Amma sonna 3 vaartha:

          "Dai padi da"

👨Appa sonna 3 vaartha:

     "Ithuellam urupudava pogudhu"

👸Lover sonna 3 words:

     "Pass panidu chellam"

  

Ithai ellam vida ennai santhosam paduthiyathu 

😉En nanban sonna andha 3vaartha:                 

        "Macha nanum fail"😜 

Boy : Unakaga Ethaiyum Ilappen!

Girl : cigret?

Boy : yes

Girl : drink?

Boy : yes

Girl : Unnoda Frnds'ah?

Boy : "Thangachi" Nee Veettuku Pomma, Amma Theduvanga...

namaku 1000 figure madiyum machi,

Ana nalla

 "nanban" kidaipana...

(en frienda pola yaru Macha) 

Always ur the best...👬👭

LOVE U GUYS A LOT...

Frwd to all boy's😐 and girls😜😜😜

Poothana samharam in tamil

கிருஷ்ணன் J K SIVAN 
ஸ்ரீமத் பாகவதம்

அவன் ஒரு அதிசயம்

கிருஷ்ணனின் பால லீலைகளை சொல்லி மாளாது. ஆயிரம் நாக்கு படைத்த ஆதிசேஷன் கூட அதை சொல்ல திணறவேண்டும். ஒவ்வொரு சம்பவமும் அலாதி. அதில் ஒரு ரகசிய செய்தி புதைந்திருக்கும். பகவான் நம்மருகே இருக்கிறான் என்பதை உணர்த்தும். நம்மை நாம் புரிந்துகொண்டால் கிருஷ்ணனை நம்மில் உணரலாம். 
பூதனையை நினைவிருக்கிறதா? கம்சனின் ராட்சச கூட்டத்தில் ஒரு சக்தி வாய்ந்த அரக்கி. '' பூதனா, உன்னைத்தான் நான் பொருத்தமானவள் என்று கருதினேன். நீ எப்படி செய்வாய் என்பது உன் திட்டம். கிருஷ்ணன் என்ற சிறுவன் உன்னால் மரணமடையவேண்டும். வெற்றிகரமாக இதை முடித்து என்னை வந்து சந்திக்கிறாயா?''

'' இது எனக்கு ஒரு கொசுவை நசுக்கும் வேலை '' என்று விரல்களை சொடுக்கினாள் பூதனை. 
'' ஹாஹா என்று சிரித்தான் கம்சன், '' பூதனா சென்று வா கிருஷ்ணனை கொன்று வா'' என்று அனுப்பினான். மதுராவிலிருந்து கிளம்பிய போதனா கிருஷ்ணனை பற்றிய செயதிகளை சேகரித்தாள். யமுனை ஆற்றை கடந்து கோகுலம் சென்றாள் . இப்போது அவள் ஒரு அரக்கி அல்ல. மிக அழகான ஒரு இளம் பெண். தாய். கிருஷ்ணன் வீட்டை அடைந்தாள். அங்கே நடந்ததை அந்த ஊரில் இரு கோபியர்கள்
மறுநாள் காலை யமுனை ஆற்றங்கரையில் பேசுவதிலிருந்து தெரிந்து கொள்வோம்.

''அடியே விசாலாக்ஷி இந்த ஆச்சர்யத்தை கேள்விபட்டியோ?
''எதை சொல்றே நீ சத்யா, , நம்ப யசோதை வீட்டில் நேற்று நடந்ததைபத்தி தானே?
"வேறே என்ன விஷயம் இருக்கு பேச??
"ஆமாம். கேள்விபட்டதும் நானும் ஓடினேன் அவ வீட்டுக்கு. ஒரே கூட்டம். முண்டியடிச்சு உள்ளே போய் 
யசோதையை கேட்டேன் அழுதுண்டே சொன்னாள்.
''என்ன நடந்ததாம்?''
''யாரோ ஒரு சின்ன அழகான பெண் காலையில் வந்தாளாம். வாசலில் யசோதா ஏதோ வேலையாக இருந்தாளாம். 
'' அம்மா, உங்க வீட்டு குழந்தை கிருஷ்ணன் ரொம்ப அழகாக இருப்பானாமே நான் பார்க்கலாமா?'' என்று அந்த பெண் கேட்டதாலே, இந்த அசடு யசோதா குழந்தை கிருஷ்ணனை தூக்கிக் கொண்டு வந்து அவள் கையிலே தந்திருக்கிறது. அந்த பெண் வீட்டில் நுழைந்து சப்பளிக்க உட்கார்ந்து கொண்டு மடியிலே கிருஷ்ணனைப் போட்டுக்கொண்டு போட்டு கொஞ்சியிருக்கிறாள். ''அம்மா நானும் ஒரு தாய். இந்த குழந்தைக்கு பால் குடுக்க ஆசையா இருக்குன்னு கெஞ்சியிருக்கா'' பாவம் யசோதை அதை நம்பி சரின்னு தலையாட்டியிருக்கிறாள்.
''அப்புறம்?'' 
''விழுப்புரம். என்ன அவசரம்? கதையா சொல்றேன் இப்போ''
''சரி சரி நீயே சொல்லு'' 
''என்ன ஆச்சோ தெரியல்லை. 
''ஆ என்று ஒரு சப்தம் இடியோசை மாதிரி கேட்டது. குழந்தை அவள் மார்பகத்தில் வாய் வச்சு பால் குடிக்க முயற்சித்தபோதே அந்த பெண் அலறிண்டே அப்படியே சாஞ்சுட்டாளாம். அந்த பெண்ணை காணோம். அவள் இருந்த இடத்திலே ஒரு பெரிய ராக்ஷசி கோரமாக செத்து கிடந்தாளாம். குழந்தை கிருஷ்ணன் அவள் மேலே ஏறி விளையாடிக்கொண்டிருந்ததை பாத்துட்டு நந்தகோபனும் மற்ற கோபர்களும் ஓடி வந்து குழந்தையை அப்புறபடுத்திவிட்டு அந்த ராக்ஷசி யாருன்னு கண்டுபிடிச்சிருக்கிறார்கள். அவள் மதுராவிலிருந்து வந்தவள் என்று தெரிந்தது. அப்பறம் அவளை தூக்கிகொண்டு போய் ஊருக்கு வெளியே எரிச்சாளாம். '' 
'' அந்த ராக்ஷஸி யாராம்?''
''பூதனை என்று பேராம். குழந்தை கிருஷ்ணனை கொல்ல வந்திருக்கலாம் என்று சொல்றா. அவள் மார்பகத்தில் கொடிய விஷம் இருந்ததாம். ஏதோ யசோதை பண்ணின புண்யம் கடவுள் குழந்தை கிருஷ்ணனை காப்பாத்தியிருக்கார். இல்லேன்னா குழந்தைக்கல்லவோ ஆபத்து ஏற்பட்டிருக்கும்.''
''ஐயோ. குழந்தை இப்போ எப்படி இருக்கு?''
''அந்த கரிகுண்டன் எப்போதும்போல சிரிச்சுண்டே தான் இருக்கான் எல்லாரையும் பார்த்து மயக்கறான்.
யசோதை கையை பிடிச்சுண்டு தூக்கு என்கிறான் 
''என்னமோ போடி அந்த பயலை பத்தி ஒவ்வொருநாளும் ஒவ்வொரு சேதி வந்துண்டே இருக்கு.
''சரியா சொன்னே. கிருஷ்ணன் ஒரு அதிசய குழந்தை தான் சந்தேகமில்லை''.

தன்னைக் கொல்ல வந்த பூதனைக்கும் தன்னை விஷப்பால் ஊட்ட வந்தாலும் தாயாக வந்த ஒரு காரணத்தால் மோக்ஷம் கொடுத்தான் கிருஷ்ணன்...எவ்வளவு பாபம் செய்தவனையும் தன்னை நாடியவனை பரிசுத்தமாக்கும் தன்மை கொண்டவர் பரமாத்மா.

  

On Pulwama - Sanskrit poem

वन्दे मातरम्।

                 गर्जना

                              

कियत्कालं रणे त्वं दृश्यसे रे पाक जानेऽहं

           न तैलं ते विमाने वर्तते रे दुष्ट भाषेऽहम्।

गृहे नैवान्नमेवं ते कलत्रं क्रन्दति प्राय:

           निवर्तस्वाद्य वीरो मे प्रयातो वर्तते सिंह:।।

पुरापि त्वं महावीरैर्मुहु: सन्ताडितो जात:

            पदे लग्नो विमुक्तो रे न भिक्षो सैनिकैस्त्यक्त:?

इदानीमुन्नमय्य शिरो वृथा  विस्फोटनं कुर्वन्

            निजायुर्हन्त हन्तुं भो: पुनर्नो दूयसे बुक्कन्।।

धृतो मे मातृपुत्रै: सङ्गरे शत्रो भृशं क्रन्दन्

            क्षमासंयाचनां याचन् विमुक्तो लक्ष्यसे तर्जन्।

अरे मृत दीन शठ पापिन् महातङ्किन् निजं देशं

             द्रुतं  संरक्ष रक्षैवं निजं रूपं निजं वेशम्।।

न विश्वासोऽस्ति ते वाक्ये पुनर्नो कामये वक्तुं  

             रणे शौर्यं सुखं सम्पश्य यास्यसि धृष्ट यमगेहम्।

मुखान्मधु भाषणं कुरुषे मुधा पृष्ठे न किॆं शस्त्रं

         विरम नो दैत्य वञ्चक रे भविष्यति ते मुखं भग्नम्।।

मदीयं भारतं शान्तिं समृद्धिमुन्नतिं नित्यं 

           सदा संवर्धमानं चेहते जानाति लोकोऽयम्।

परं ते नेत्रयुग्मं नैव पश्यति मामकं रूपं 

          त्वदीयां नेत्रपुत्तलिकां हरिष्यति सैनिक: शीघ्रम्।।

                   ****अरविन्द:

Greatness of Lakshmana - Spiritual story

லக்ஷ்மண விரதம் 

ஸ்ரீராமர் பட்டாபிஷேகம் ஏற்ற பின் ராமரை பார்த்து ஆசி கூற அகஸ்திய மாமுனிவர்  அயோத்திக்கு வருகை புரிந்தார் அகஸ்தியர் சபையில் அமர்ந்ததும் ராவண வதம் பற்றி விவாதிக்கலாயினர் அனைவரும் அப்பொழுது அகஸ்தியர் சபையினரை பார்த்து ராவண கும்பகர்ண வதத்தை விட லக்ஷ்மணன் ராவணன் மகன் மேகநாதனை வதைத்ததே மாபெரும் வீர செயல் என்றார்.அகஸ்தியர் அதை கேட்டு அனைவரும் ஆச்சிரியமாக அகஸ்தியரை பார்க்க ஸ்ரீராமர் ஏதும் அறியாதவர் போல் ஸ்வாமி எதை வைத்து அப்படி கூறினீர்கள் மேகநாதன் அவ்வளவு சக்தியுள்ளவனா என்று கேட்க அகஸ்தியர் ராமா எல்லாம் அறிந்தவன் நீ  ஆனால் ஏதும் அறியாதவன் போல் லக்ஷ்மணின் பெருமையை என் வாயாலே கூறவேண்டும் என்றுதானே இப்படி அறியாதவன் போல் கேட்கிறாய் சரி நானே கூறுகிறேன் சபையோர்களே  ராவணன் மகன் மேகநாதன் தேவலோக அரசன் இந்திரனுடன் போர்புரிந்து அவனை வென்று சிறையில் அடைத்து வைத்தது யாவரும் அறிந்ததே நான் முக கடவுளான பிரம்மா இந்திரனை விடுவிக்க மேகநாதனிடம் கோரிக்கை வைக்க மேகநாதன் இந்திரனை விடுவிக்க வேண்டுமென்றால் தாங்கள் எனக்கு மூன்று அறிய வரங்கள்  தரவேண்டும் என நிபந்தனை வைத்தான் அவை 1.பதினான்கு ஆண்டுகள் உணவு உண்ணாதவனும்

2.அதே பதினான்கு ஆண்டுகள் ஒரு நொடி கூட உறங்காது இருப்பவனும் 3.அதே பதினான்கு ஆண்டுகள் எந்த ஒரு பெண் முகத்தையும் ஏறெடுத்து பார்க்காது இருப்பவன் எவனோ அவனால் மட்டுமே எனக்கு மரணம் நிகழவேண்டும்  என்று பிரம்மாவிடம் மூன்று அறியவரங்களை பெற்று இந்திரனை விடுவித்தான் அதனால் மேகநாதனை யாவரும் இந்திரஜித் என்று அழைத்தனர் இப்படி பட்ட மேகநாதனை வதம் செய்த பெருமை லக்ஷ்மணனையே சேரும் என்று கூறி முடிக்க,ராமர் ஸ்வாமி லக்ஷ்மணன் என்னுடன் பதினான்கு ஆண்டுகள் வனவாசம் இருந்த போது அவன் எந்த ஒரு மாதையும்( பெண்ணையும்) ஏறெடுத்து பார்த்ததில்லை என்பதை நான் அறிவேன் ஆனால் உணவும் உறக்கமும் இல்லாமல் எப்படி இருந்திருப்பான் என்று கேள்வி எழுப்ப அகஸ்தியர் அனைத்தும் அறிந்து வைத்து கொண்டே கேட்கிறாயே சரி சற்று பொறு உன் கேள்விக்கான விடையை லக்ஷ்மணனிடமே கேட்டு தெரிந்து கொள்வோம் என்று கூறி லக்ஷ்மணனை அழைத்து வர ஏற்பாடு செய்தார் அகஸ்தியர் சபைக்கு வந்த லக்ஷ்மணன் அண்ணன் ராமரையும் குரு அகஸ்தியரையும் சபையோரையும் வணங்கிய பின் ராமர் தன் சந்தேகத்தை கேட்டார் லக்ஷ்மணா என்னோடு வனவாசம் இருந்தபோது எந்த பெண்ணையும் ஏறெடுத்து பார்க்காமையும் உணவு உண்ணாமையும் உறக்கம் கொள்ளாமையும் இருந்தாய் என அகஸ்தியர் கூறுகிறாரே எப்படி என சபையோர் முன் விளக்கமுடியுமா லக்ஷ்மணர் அண்ணா உங்களுக்கு நினைவு இருக்கலாம் ரிஷிமுக பர்வதத்தில் மாதா சீதையை தேடி அலைந்த போது மாதாவால் வீசப்பட்ட அணிகலன்களை சுக்ரீவன் நம்மிடம் காட்டும்போது அன்னையின் பாத அணிகலன்களை தவிர வேறு எதுவும் என்னால் அடையாளம் காண முடியவில்லை காரணம் அன்னையின் பாதத்தை மட்டுமே பார்த்து நான் தினமும் வணங்குவேன் அதனால் பாத அணிகலன்களை மட்டுமே என்னால் அடையாளம் காணமுடிந்தது. அடுத்து வனவாசத்தின் போது நீங்களும் மாதாவும் இரவில் உறங்கும்போது நான் காவல் புரியும் நேரம் நித்ராதேவி என்னை ஆட்கொள்ள வரும் நேரம் நான் நித்ராதேவி யிடம் ஒரு வரம் கேட்டேன் அம்மா என் அண்ணன் ராமரையும் என் அண்ணியான மாதா சீதா தேவியையும் பாதுகாக்கவே நானும் அண்ணனோடு வனவாசம் வந்துள்ளேன் அதனால் எங்கள் வனவாசம் முடியும் வரை என்னை நீ ஆட்கொள்ளவே கூடாது இந்த வனவாசம் முடியும் வரை எனக்கு உறக்கமே வரக்கூடாது என வேண்டிக்கொண்டேன் நித்ராதேவியும் என் வேண்டுதலுக்கு செவி சாய்த்து என்னை பதினான்கு ஆண்டுகள் ஆட்கொள்ள மாட்டேன் என வரமளித்தாள். அதனால் எனக்கு உறக்கம் என்பதே இல்லாமல் இருந்தது வனவாசத்தின் போது மூன்றாவது நம் குருநாதராகிய விஸ்வாமித்திரர் நம் உடல் சோர்வு அடையாமல் இருக்கவும் பசியே எடுக்காமல் இருக்கவும் பலா அதிபலா என்னும் மிகவும் சக்திவாய்ந்த காயத்திரி மந்திரத்தை நம் இருவருக்கும் அவரது யாகம் வெற்றி பெற காவல் புரிந்ததற்காக உபதேசித்தார் அந்த பலா அதிபலா மந்திரத்தை தினமும் உச்சரித்தே எனக்கு பசி ஏற்படாமலும் உடல் சோர்வு அடையாமலும் பார்த்துக்கொண்டேன் என்று கூற சபையினர் எல்லோருமே லக்ஷ்மணனை ஆச்சிரியமாக பார்க்க ஆஞ்சநேயர் அயர்ந்தே போனார்  லக்ஷ்மணின் ராம பக்தியை நினைத்து ராமர் அரியணையை விட்டு இறங்கி வந்து லக்ஷ்மணனை கண்ணீருடன் ஆரத்தழுவி கொண்டார் ஜெகம் புகழும் புண்ணிய கதை ராமனின் கதை மட்டும் அல்ல, லக்ஷ்மணின் கதையும் என்பது எம் கருத்து..!

 ஸ்ரீ ராமஜெயம் சொல்வது எவ்வளவு புண்ணியமோ அப்படியே,

 ஸ்ரீ லக்ஷ்மண ஜெயம் சொல்வது புண்ணியமே..!

 செய திரு ராம் 

 சர்வம் கிருச்ணார்பணம்

✍🏻தொகுப்பு :-

                             தேரோட்டி ...

learn sanskrit - Sanskrit article

स्वस्य अनुभवः--

        पूर्वं कश्चन सज्जनः माम् अवदत् यत् यदि भवान् जीवने सर्वदिशि उन्नतिं शान्तिं च कामयते तर्हि सम्यक् संस्कृतं पठतु , यदि न पठति तर्हि जीवनं नाना विसङ्गतियुक्तं भवेत्, अन्यथा लौकिकिकं पारलौकिकं च किमपि ज्ञानं न प्राप्स्यति इति। तदा मम तस्य वचने विश्वासः नासीत्। परन्तु इदानीम् अनुभवामि यत् तद्वचनम् अकाट्यम् अवितथं च आसीत् इति। 

            स्वाभाविकतया अहम् अतीव चिन्ताशीलः बाल्यात् एव। किमपि कर्तुं मन्मनः न इच्छति स्म। कुत्रापि मनः न रमते स्म। किमपि अकृत्वा केवलं व्यर्थतया समययापनमेव भवति स्म तदा। दिनानि गतानि। 

      गृहसदस्यानाम् प्रेरणाप्रचेष्टादिभिः कष्टेन च मया विद्यालयादिषु अध्ययनं कृतम्। कालान्तरे दैवात् विज्ञानविषये स्नातकोपाधिः अपि लब्धः मया। साम्प्रतम् एकस्मिन् विद्यालये शिक्षकरूपेण कार्यनिर्वहणमपि कुर्वन् अस्मि। तथापि मनसि अन्तःप्रसन्नता मम नागता कदापि। सर्वदा निरुत्साहः, व्यर्थचिन्ता, कर्मणि अनासक्तिः इत्यादिकमेव मम जीवनस्य पाथेयम् इव अभवत्। किं करणीयम्।

     एकदा हठात् मनसि पूर्वम् तेन सज्जनेन उक्तं वचनं मम स्मृतिपथम् आगतम्। तद्दिने एव मया दृढसङ्कल्पः कृतः यत् अद्यारभ्य अहं संस्कृतस्य सम्यक् अध्ययनचर्चादिकं करोमि इति। सङ्कल्पः तु अभवत्, परन्तु तदर्थं तु कोsपि आधारः, गुरुः, पुस्तकानि इत्यादिकस्यापि तु आवश्यकं भवेत्। परन्तु तत् न प्राप्तं मया। तथापि सङ्कल्पबलात् अास्थाभिरुचिकारणतः ईश्वरकृपातः वा मया इतस्ततः कृत्वा विरामसमये गृहादिषु एव संस्कृतस्य अभ्यासः कृतः। इदानीं संस्कृतं सम्यक्तया अवगच्छामि। एवं यदा संस्कृतस्य दैविकप्रकाशः अन्तःमनसि प्रविष्टः तदा मन्मनसि स्थितं पूर्वतनम् अन्धकारमयं चिन्ताशोकादिकं अकर्मण्यतादिकं च सर्वं पलायितम् इव अस्ति। इदानीं तु अहम् उत्साहपूर्वकं यत्किमपि कार्यं निष्ठापूर्वकं करोमि। पूर्वं यथा व्यर्थतया समययापनं भवति स्म, अधुना तु कार्यस्य कृते समयमेव न प्राप्नोमि। मनसि अत्यन्तं प्रसन्नता अस्ति इदानीं तु। एतत्सर्वस्य कारणं संस्कृतमेव इति मन्येsहम्।

     मज्जीवनस्य अभिज्ञतया वदन्नस्मि यत् संस्कृतं ज्ञातुम् केवलं स्वस्य दृढसङ्कल्पः अभिरुचिः, श्रद्धा इति त्रिवेणी पर्याप्ता, तदनन्तरं प्रयासः। केवलं विद्यालयादिषु एव पठनेन संस्कृतज्ञानं भवेत् इत्यत्र मम विश्वासः नैव। संस्कृते देवानां शक्तिः, महर्षिणां तपोशक्तिः, मन्त्रशक्तिः च इति शक्तित्रयम् अन्तर्निहिता अस्ति। तच्छक्तित्रयमेव अध्येतृणां पूर्णं साहाय्यं करोति इति मदीयः विश्वासः। तच्छक्तिकृपाकारणतः मानवजीवनं प्रकाशमयम्, शान्तिमयम्, परमानन्दमयं च भवितुम् अर्हति। शम्।

Sanskrit subhashitam

💐🌷🌺🌸💐🌷🌺🌸

भोगा: न भुक्ता वयम् एव भुक्ता:

तापो न तप्त: वयम् एव तपाता:।

कालो न यातो वयम् एव याता:

तृष्णा न जीर्णा वयम् एव जीर्णा:।।

भावार्थ- भोग कम न हुए, भोगते-भोगते हम ही भुगते गए; हम तप कर न सकें, विषय वासनाएं हमें ही तपा गईं। समय समाप्त नहीं हुआ, परंतु हम ही मृत्यु का ग्रास बन गये; तृष्णा नहीं घटी, हम ही बूढ़े हो गये और हमारी आसक्तियां बढ़ती ही गईं, इच्छाओं की पूर्ति कभी न हुईं।।     

Samarasa bhaav- Sanskrit poem

वन्दे मातरम्!!!

नीत्वा प्रयातुमधुना किल कामयेऽहं

             शत्रून् निहन्तुमखिलान् समरे भुशुण्डीम्।

संस्मारकं समरसञ्ज्ञकमद्य दृष्ट्वा

            जातो युवास्मि हृदयेन मुहु: प्रवृद्ध:।।

                            **अरविन्द:।

हमारा भारतवर्ष धन्य है, जहॉं के देशभक्त वृद्ध जन का कहना  सर्वथा समुचित है कि "समरस्मारक" को देखकर मैं आज युवा हो गया हूॅं। मन करता है कि हाथ में बन्दूक लेकर शत्रुओं पर टूट पडूं।

Sanskrit newspaper subscription

हिंदी भाषा में अनुवाद

मित्रो यदि आप संस्कृत समाचार पत्र पढ़ना चाहते हैं तो आप अक्षरवाणी  संस्कृत समाचार पत्र  को अपने घर तक प्राप्त कर सकते हैं इसके लिए शुल्क मात्र ₹300 प्रतिवर्ष है ।

समाचार पत्र आपको साप्ताहिक रूप से प्राप्त होगा।

रविवार को प्रकाशन होता है और यथासंभव आपके घर तक मंगलवार बुधवार या गुरुवार दूरी के हिसाब से आप तक यथाशीघ्र पहुंचाया जाएगा जिसके लिए डाक खर्च का अधिभार स्वयं अक्षरवाणी समाचार पत्र के संपादक ही व्यय करेंगे।

इसके लिए आप अपना पता पिन कोड सहित फोन नंबर के साथ मेरे इसी नंबर पर अब भेजें और इस नंबर 8121487232 पर आप Google pay,  PayTM ,  BHEEM , Phone pay आदि  माध्यमों से ₹300 हस्तांतरित कर सकते हैं , यह वार्षिक शुल्क है। तथा समाचार-पत्र साप्ताहिक रूप से आप तक पहुँचाया जाएगा।

 संस्कृत भाषा में अपना समाचार छपवाने के लिए भी आप संपर्क कर सकते हैं

                निवेदक

राहुल प्रताप सिंह 'आचार्य प्रताप'

   अक्षरवाणी (संवाददाता) तथा प्रांतीय प्रभारी

      तेलंगाना राज्य

 Those want to subscribe and supporte to World Purified language Sanskrat they can join with us just Rs. 300/-  by Google pay, BHEEM, payTM or phone pay , on 8121487232 by any way of payment you can transfer the amount then take a snapshot and send me on my what'saap number 8121487232 with full address !ND pincode too.

Thanks and regards 

Achary Pratap

मित्राणि, यदि भवन्तः संस्कृतसामाचारपत्रं पठितुम् इच्छन्ति तर्हि अक्षरवाणी समाचारपत्रं स्वनिवासस्थानैव प्राप्तुं शक्नुवन्ति। एतदर्थं वार्षिकशुल्कं मात्र-त्रिशतं रुप्यकाण्येवास्ति। समाचारपत्रं साप्ताहिकी रूपेण भवन्तः प्राप्स्यन्ति।

रविवासरे एतत् पत्रं प्रकाशितं भवति, निवासस्थानस्य निकटता-दूरतायाः अनुसारेण मङ्गलवासरः, बुधवासरः नोचेत् गुरुवासरः पर्यन्तं दूरी अनुसारेण यथाशीघ्रं प्रेषणीयः यस्य कृते डाकव्ययस्य अधिभारः स्वयं अक्षरवाण्याः सम्पादकस्यैव भविष्यति।

सदस्यता स्वीकरणाय भवन्तः स्व निवासपता पिनकोड सहित स्वसख्या सह मम अस्यां 8121487232 संख्यामोपरि प्रेष्यन्तु, तथा च। PayTM, BHEEM, PhonePay आदि माध्यमेन त्रिशतं रुप्यकाणिं (₹300) हस्तांतरितकर्तुं शक्यन्ते। एतत् वार्षिकी शुल्कमस्ति तथा समाचारपत्र साप्ताहिकी रूपेण भवन्तं प्रेष्यिष्यामः।

संस्कृतभाषायां स्वरचितं लेखं प्रकाशनाय अपि भवन्तः अस्माभिः संपर्क कर्तुं शक्यन्ते।

निवेदक: —

राहुलप्रताप सिंह 'आचार्य प्रताप'

अक्षरवाणी (संवाददाता) तथा प्रान्तीय प्रभारी

तेलंगाना राज्य

meaning of Somo Vaa yetasya - Vedic mantra for arati in Sanskrit with meaning

Courtesy:Sri.  k v ananthanarayanan

सोमो वा एतस्य राज्यं आदत्ते। यो राजा सन् राज्यो वा सोमेन यजते। देवसुवामेतानि हवीग्ंषि भवन्ति।तावन्तो वै देवानाग्ं सवः। त एवास्मै सवान् प्रयच्छन्ति। त एनं पुनः सुवन्ते राज्याय। देवसू राजा भवति।
somo vā etasya rājyaṁ ādatte| yo rājā san rājyo vā somena yajate| devasuvāmetāni haveegṁṣi bhavanti |tāvanto vai devānāgṁ savaḥ | ta evāsmai savān prayacchanti| ta enaṁ punaḥ suvante rājyāya| devasū rājā bhavati|

Krishna Yajurveda Taittireeya Aranyakam First Ashtakam Fourth Adhyaayam Second Anuvakam.. (Final Mantram in that Anuvakam)

All would have heard this mantra.. We chant this great mantram when we offer Camphor light or Karpoora Neerajanam to the deity..

It is actually in praise of Agni and Soma.. Soma is the deity of herbs and medicince, also considered as the Moon.
The right and control of everything is with Soma.. And the person who is eligible and desirous to be the leader or the king on a permanent basis, offers everything including the possession and the capacity to be the king.. in fire sacrifice to Soma symbolically
And then havis, purodaasha, soma juice etc are offered in fire to Agni Soma and other related deities who are pleased with such offer and would give back the kingdom and leadership to the yajamanan

When we do the Karpoora Harati.. we are assuming that we are offering everything we have to the deity.. and the deity, pleased with our pooja is presenting us back all that is offered to it and all the Aishvaryams too in addition

Meaning of the Mantra.. A general translation based on the commentary by Sayana Acharya..

This person (yajamana) who is a king and a person eligible to be a king too.. performed Soma sacrifice and offered his kingship along with all possession and the kingdom to Soma.. who consecrated them..
Now to redeem back that kingship and kingdom, offers in havis and soma juice are being given to Agni Soma and connected divine beings. 
The Gods are capable of blessing the performer of the sacrifice done through offering of havis(cooked rice or grain etc ), 
with the control over his own house, 
his kingdom and all the sublime blessings or Aishvaryas.

When offerings in cooked grain soma juice etc are offered to these various gods, they give back the Kingdom, leadership over the house and nation, and all the Aishvaryams to the performer of Sacrifice. 
And thus persuaded and blessed by the various divinities, this person who is the yajamana of the sacrifice, becomes the king, leader and the sublime one..

We take offer everything to God,, and receive back those great and sublime things from Him with his blessings added and then alone we can live happily

That was the Indian Vedic concept..

Tena Tyakthen Bhunjeethaa... in Ishaavasya upanishad to conveys this idea

Regards

Ashtaka, anvashtaka & Shannavati sradhham

அஷ்டகை மற்றும்அன்வஷ்டகை

ஒரு வருடத்தில் பித்ருக்களுக்கு தர்ப்பணம் செய்ய வேண்டிய நாட்கள் மொத்தம் தொன்னூற்று ஆறு நாட்கள். இவைகளில் 14 மன்வாதிநாட்கள், யுகாதி நாட்கள் 4, மாதப்பிறப்பு நாட்கள் 12, அமாவாசை 12, மஹாளய பட்சம் 16, வ்யதீபாதம் 12, வைத்ருதி 12, அஷ்டகா 4,அன்வஷ்டகா 4, பூர்வேத்யு 4 நாட்கள். இந்த நாட்களில் செய்யப்படும் தர்ப்பணத்தால் பித்ருக்கள் மிகவும் மகிழ்ச்சி அடைகிறார்கள்.

மார்கழி ,தை, மாசி ,பங்குனி மாதங்களின் க்ருஷ்ண பக்ஷ ஸப்தமி, அஷ்டமி, நவமி திதிகளில் பித்ருக்களுக்கு சிராத்தம் அல்லது தர்பணம் செய்ய வேன்டும்.

அஷ்டமி அன்று செய்யப்படும் அஷ்டகைய ப்ரதானமாக க்கொண்டு முதல் நாள் சப்தமிக்கு பூர்வேத்யு; என்று பெயர். மறு நாள் நவமிக்கு அநு+அஷ்டகா

==அந்வஷ்டகா என்று பெயர். 

மேற்கூறிய நான்கு மாதங்களிலும் ஒவ்வொரு மாதமும் மூன்று நாட்கள் வீதம் 12 தர்பணங்கள் ஷண்ணவதி தர்பணம் செய்பவர்கள் செய்ய வேண்டும்.

இது முதல் பக்ஷம்.

ஷண்ணவதி தர்பணம் செய்ய இயலாதவர்கள் தை மாதம் மட்டும் (மாக மாதம்) ஸப்தமி, அஷ்டமி, நவமி அன்று தர்பணம் செய்யலாம். அல்லது அஷ்டமி ஒரு நாளாவது பித்ருக்களுக்கு தர்பணம் செய்ய வேண்டும்.

தை அமவாசையை அடுத்து வரும் க்ருஷ்ன பக்ஷ அஷ்டமி ஏகாஷ்டகை எனப்படும். அந்த தேவதையை குறித்து ஹோமமும் பித்ரு, பிதாமஹர், ப்ரபிதாமஹர். மாத்ரு, பிதாமஹி, ப்ரபிதாமஹி, விஸ்வேதேவர் இருவர் ஆக எட்டு ப்ராஹ்மனர்களை வரித்து செய்வதால் அஷ்டகா என்று பெயர். 

அஷ்டகா தேவதை பித்ருக்களுக்கு நாம் அளிக்கும் ஹவிஸை அமோகமாக அளவற்றதாக ஆக்கி காமதேனு பால் சுரப்பது போல் சுரப்பதாக கூற பட்டுள்ளது. ஸம்வத்ஸர தேவதையின் பத்நியாகவும் ஏகாஷ்டகை கூறப்பட்டுள்ளது.

மனிதர்களுக்கு விழிப்பை ஏற்படுத்தி அறிவை தரும் உஷஹ் கால தேவதையும் ஏகாஷ்டகையே. இவளே யாகங்களை செய்விப்பவள் என்றெல்லாம் மிக உயர்வாக கூறப்பட்டுள்ளது.

உரல் அம்மி முதலியவையும் இந்த அஷ்டகா சிராத்தம் செய்வதில் உத்ஸாகத்துடன் ஈடுபடுவதாக வேதம் கூறுகிறது.

இதை செய்பவனுக்கு , ஸந்ததி, சாரீர பல விருத்தி, மற்றும் வைதீக கர்மாக்களில் சிரத்தை செய்யக்கூடிய பாக்யம் ஏற்படுகிறது. என்று கூறுகிறது.

இந்த இரண்டு ஸ்ராத்தங்களும் மஹாளய பக்க்ஷத்தை விட மிக முக்கியமானதாக கருதப்படுகிறது.

Talking bad about others - Positive story - eagle carrying snake drops poison- Whom to blame?

கர்மவினை
"""""""""""""""""
ஒரு நாட்டில் ஒரு மன்னன் இருந்தான். அவன் பலருக்கும் தானமளிப்பதில் பெரும் விருப்பமுடைய நல்ல மன்னன். குறிப்பாக பிராமணர்களுக்குஅன்னதானம் செய்வதில் பெரும் விருப்பமுடையவன். தினந்தோறும் அதை மேற்கொள்பவன்!!
ஒரு நாள் அதே போல அவன் அன்னதானம் செய்து கொண்டிருந்தான்.அவன் செய்து கொண்டிருந்த இடத்துக்கு மேலே ஒரு கழுகு ஒரு பாம்பைக் கொன்று தன் அலகில் பிடித்தவாறு பறந்து கொண்டிருந்தது!! மன்னன் உணவளிக்கும் பாத்திரத்தைக் கடந்த நேரத்தில் கழுகின் அலகிலிருந்த செத்த பாம்பின் வாயிலிருந்து ஒரு துளி கடுமையான விஷம் அந்தப் பாத்திரத்தில் இருந்த உணவுக்குள் விழுந்தது!! சரியாக அந்த விஷம் இருந்த உணவைப் பெற்று உண்ட ஒரு பிராமணன் அதனால் இறந்து போனான்.
இறந்த பிராமணன் யமலோகத்தில் சித்திரகுப்தன் முன்பு கொண்டு செல்லப்பட்டான். சித்திரகுப்தனுக்கு அந்த அந்தணன் இறந்ததற்கான கர்மவினையை யார்மேல் சுமத்தி அதற்கான தண்டனையை வழங்குவது என்று புரியவில்லை! பாம்பின் மேல் குற்றமில்லை ஏனென்றால் அது இறந்து போயிருந்தது. கழுகின் மேல் குற்றமில்லை ஏனென்றால் அது தன் உணவை சுமந்து கொண்டு பறந்து கொண்டிருந்தது. சரி அடுத்தது மன்னன். மன்னன் தானம் கொடுக்கும் புண்ணிய மனம் படைத்தவன்! அவன் உணவில் விஷம் கலந்தது தெரியாமல்தானே அதை அந்தணனுக்கு வழங்கினான். அப்படியானால் அந்தப் பாவம் மன்னனை எப்படி சேரும்??
குழம்பிப் போன சித்திரகுப்தன் யமதர்மனிடம் சென்று தன் சந்தேகத்தை கேட்டான். யமதர்மனும் கொஞ்சம் யோசனையில் ஆழ்ந்தான். அதன் பின் "சித்திரகுப்தா இதைப் பற்றி நீ பெரிதாக எண்ணாதே ! இந்தக் கர்ம வினையின் தண்டனையை யாருக்கு வழங்கவேண்டுமென்று சிறிது காலத்தில் தானாகவே உனக்குத் தெரிய வரும்" என்றான்!! சரி என்று சித்திரகுப்தனும் திரும்பினான்.
அதே நாடு நான்கு அந்தணர்கள் அரண்மனையைத் தேடி வந்து கொண்டிருந்தனர். வழி தெரியாமல் தேடினர். அங்கு பானை விற்றுக்கொண்டிருந்த ஒரு பெண்ணிடம் அரண்மனைக்கு செல்லும் வழியைக் கேட்டனர். அந்தப் பெண்ணும் சரியான வழியை விரலைநீட்டிக் காட்டினாள். அத்துடன் விட்டிருந்தால் பரவாயில்லை ! அவள் அந்த அந்தணர்களிடம் " கொஞ்சம் ஜாக்கிரதையாக இருங்கள். இந்த மன்னன் அந்தணர்களை சாகடிப்பது போலத் தெரிகிறது" என்றும் சொன்னாள் !!
அந்தக் காட்சியைக் கண்ட சித்திரகுப்தன் தன் சந்தேகத்துக்கு விடை கிடைத்து விட்டதென்று மகிழ்ந்து அந்த பானை விற்கும் பெண் மேல் அந்தக் கர்ம வினையை ஏற்றி விட்டான்.

நீதி: உனக்கு சம்பந்தம் இல்லாத ஒருவரைப் பற்றி, உனக்கு துன்பம் இழைக்காதவரைப் பற்றி, சரியான உண்மையை அறியாமல் இன்னொருவரிடம் புரளி பேசாதே!!

Moral: Stop irrelevant talks against innocent who did no harm to you.

Agini hotra Vedikaa

பிராமணன் செய்யவேண்டிய நித்யகர்மாக்களில் முதலில் ஸந்தியாவந்தனம்எல்லோர்க்கும் தெரியும்அதைப்போல அக்னிகர்மாக்கள் நிறைய சொல்லப்பட்டுள்ளது.பிரம்மசாரிகள் தினமும் இரண்டுவேளையும் ஸமிதாதானம் கிரஹஸ்தர்கள் இரண்டு வேளையும் ஓளபாசனம் காலையில் வைஸ்வதேவம் மற்றும்இஷ்டி ஸ்தாலிபாகம்  போன்றஅக்னிகர்மாக்கள் நிறைய உள்ளன.அதைப்போல அக்னிஹேத்ரம் என்கிற பெரிய கர்மா உள்ளது.இதோ கீழே உள்ள படத்தில் உள்ளதுதான் அக்னிஹேத்திரவேதிகை இதில் கார்ஹஸ்பத்யம் தஷினாக்னி ஆஹவனீயம் என்கிற அக்னியில் தினமும் ஹோமம் செய்வார்கள் அவர்களுக்கு நித்யஅக்னிஹோத்திரிகள் என்று பெயர் அத்துடன் வாஜபேயம் யாகம் செய்பவர்களுக்கு வாஜபேயஜி என்றும் ஸோமயாகம் செய்பவர்களுக்கு ஸோமயாஜி என்றும் பெயர். இதைப்பற்றி நிறைய உள்ளது வேதம் படித்தவர்களிடம் கேட்டு தெரிந்துகொள்ளலாம் படத்திற்கு நன்றி நித்யஅக்னிஹோத்ரிபிரம்மஸ்ர

Round - Garhaspatyam - West

Bow-Dakshinagni -south

Square-Ahavaneeyam - East

Kaaradaiyan nonbu

*காரடையான் நோன்பு நோற்கும் முறையும், சொல்ல வேண்டிய ஸ்லோகோமும்....*

மாசியும் பங்குனியும் கூடும் வேளையில் நோற்கப்படுவது தான் காரடையான் நோன்பு. மாசி மாத கடைசி நாள் இரவு ஆரம்பித்து பங்குனி முதல் நாள் காலையில் முடிப்பர். இந்த நோன்பை காமாட்சி நோன்பு, கௌரி நோன்பு, சாவித்திரி விரதம் என்றும் சொல்வார்கள். 

பெண்கள் கடைப்பிடிக்கும் விரதங்களிலேயே மிக மிக முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது, தலையாயது என்று கூறப்படுவது காரடையான் நோன்புதான். இது காமாட்சி நோன்பு.  சாவித்ரி விரதம் என்றும் கூறுவர்.

*இந்தாண்டுக்கான காரடையான் நோன்பு 15.03.19, பங்குனி 1, வெள்ளிக்கிழமை கடைப்பிடிக்கப்படுகிறது.*

காரடையான் நோன்புக்கான பூஜை செய்யவேண்டிய நேரம் - அதிகாலை 3.30 மணி முதல் 5.30 மணி வரை. 

காரடையான் நோன்பு எப்படி நோற்க வேண்டும்?

இதற்கு நைவேத்தியம் காரரிசி மாவும், காராமணி அல்லது துவரையும் கலந்த அடை என்னும் பணியாரம். இதனால்தான் காரடையான் நோன்பு என்பார்கள். காட்டில் உயிர் பெற்று எழுந்த சத்தியவானுடன் சாவித்திரி அக்காட்டிலேயே நோன்பு அனுஷ்டித்து அங்குள்ள மரப்பட்டைகளின் சிறு இழைகளை நூலாக்கிச் சரடாக அணிந்து கொண்டாள். பழங்களையும் காட்டில் கிடைத்த துவரையையும் கொண்டு செய்த அடையையும் தேவிக்கு நிவேதனம் செய்வித்தாள்.

இப்போது நம் வீடுகளில் செய்யப்படும் இந்த நோன்பிற்கு, பூஜை செய்யும் இடத்தை நன்கு மெழுகிக் கோலமிட்டு சிறிய நுனிவாழை இலை போட்டு இலை நுனியில் வெற்றிலை, பாக்கு, வாழைப்பழம், மஞ்சள் சரடு (மஞ்சள், பூ இதழும் நடுவில் கட்டி) இவற்றை வைத்து இலை நடுவில் வெல்ல அடையும் வெண்ணெய்யும் வைக்க வேண்டும். முதிர்ந்த சுமங்கலிகள் தங்கள் இலைகளில் அம்பிகைக்கு ஒரு சரடும் சேர்த்து வைத்துக் கொள்வார்கள்.

மூன்று இலை போடக்கூடாது. நான்கு இலையாகப் போட்டு சரடு கட்டிக்கொண்ட பின் மீதமுள்ள இலையில் வீட்டிலுள்ள ஆடவர்களைச் சாப்பிடச் சொல்லலாம். தீர்த்தத்தால் இலையைச் சுற்றி நைவேத்தியம் செய்த பிறகு அம்பாள் படத்தில் சரடை அணிவித்த பின் இளைய வயதுப் பெண்மணிகளுக்கு முதிய சுமங்கலிகள் சரடு கட்ட வேண்டும். 

பிறகு தானும் கட்டிக்கொண்டு அம்பிகையை நமஸ்கரிக்க வேண்டும். அப்போது "உருகாத வெண்ணெய்யும் ஓரடையும் நோற்றேனே. ஒருக்காலும் என் கணவர் என்னைப் பிரியாதிருக்க வேணும்' என்று வேண்டிக் கொள்வார்கள். அதுமட்டுமல்ல, மாசி முடிவதற்குள் சரடு கட்டிக்கொள்ள வேண்டும். "மாசி சரடு பாசி படியும்' என்பது சொலவடை. அதாவது பாசி படிய வேண்டும் என்றால் எத்துணை பழைமையாக வேண்டும்....? அத்துனைக் காலம் தீர்க்க சுமங்கலிகளாக இருப்பர் என்பது ஐதீகம்.

சில அடைகளை வைத்திருந்து மறுநாள் காலை அவற்றை பசு மாட்டிற்குக் கொடுக்க வேண்டியதும் அவசியம். அடைகளைப் படைக்க வாழை இலை கிடைக்காவிடில் பலா இலைகளைச் சேர்த்து முடைந்து அதில் படைப்பது மிகவும் விசேஷமாகச் சொல்லப்படுகிறது.

பூஜையை முடிக்கும் வரை பெண்கள் எதையும் உண்ணாமல் இருக்க வேண்டும். முடியாதவர்கள் சிறிதளவு பழம் ஏதேனும் சாப்பிடலாம். ஆனால் மோர், தயிர், பால் என்று எதையும் உட்கொள்ளக் கூடாது.

ஏனைய பிற நோன்புகளுக்கு கையில் சரடு கட்டிக்கொள்வது வழக்கமாயிருக்க இந்தக் காரடையான் நோன்பிற்கு மட்டும் சரட்டில் மஞ்சள் சேர்த்துக் கழுத்தில் கட்டிக்கொள்வார்கள்.

இந்த நோன்பால் பிரிந்த தம்பதியர் கூடுவர். கணவரின் ஆயுளும் ஆரோக்கியமும் அதிகரிக்கும். கன்னிப் பெண்களுக்கு நல்ல குணமான கணவன் கிடைப்பான். இந்த நோன்பின் மிக முக்கியமான பலம் தீர்க்க சௌமாங்கல்யம். அதைவிடப் பெண்களுக்கு வேறு என்ன வேண்டும்...?

*சங்கல்ப ஸ்லோகம்....*

 

மம தீர்க்க சௌமாங்கல்ய அவாப்த்யர்த்தம் 

மம பர்த்துச்ச  அன்யோன்யப்ரீதி

அபிவ்ருத்தியர்த்தம் அவியோகார்த்தம் 

ஸ்ரீ காமாக்ஷி பூஜாம் கரிஷ்யே

*தியானம்..*

ஏகாம்பர நாத தயிதாம் காமாக்ஷீம் 

புவனேஸ்வரீம் த்யாயாமி ஹ்ருதயே 

தேவீம் வாஞ்சிதார்த்த ப்ரதாயிநீம்

காமாக்ஷீம் ஆவாஹயாமி.

*நோன்புச்சரடு மந்திரம்...*

தோரம் க்ருஹ்ணாமி சுபகே ஸஹாரித்ரம் தராம்யஹம்

பர்துஹு ஆயுஷ்ய ஸித்யர்த்தம் சுப்ரீதா பவ ஸர்வதா

மஞ்சள் சரடு கொண்டு பூஜை செய்து அதை கழுத்தில் கட்டி கொள்வது வழக்கம். காரடையும், வெண்ணையும் கையில் வைத்துக் கொண்டு கீழ்க் கண்ட ஸ்லோகத்தை சொல்ல வேண்டும்.

'உருகாத வெண்ணையும் ஓரடையும் நான் நூற்றேன்

ஒருக்காலும் என் கணவர் என்னை விட்டு பிரியாதிருக்க வேண்டும்'

காரடையான் நோன்பிற்கு சாவித்திரி விரதமென்ற பெயருண்டு. ஏன் என்று தெரிய வேண்டுமா?

*காரடையான் நோன்பு பிறந்த கதை*

"சாவித்ரி பாடம்'' என்ற கர்ண பரம்பரைப் பாட்டு ஒன்றில் இந்த நோன்பு தோன்றிய வரலாறும் அதன் மகிமையும் விவரித்துச் சொல்லப்பட்டிருக்கிறது.

பத்ர தேசத்தை ஆண்டு வந்த அச்வபதி என்ற மன்னன் மகா தர்மசீலன். அவன் மனைவி மாலதி தேவியோ மகா பதிவிரதை. ஆனால் குழந்தை பாக்கியம்தான் அவர்களுக்கு வாய்க்கவில்லை. மகாராணி மாலதி தேவி பெரும் விரதமிருந்து வஷிஷ்ட மகரிஷியிடம் வேத மாதாவான சாவித்ரி தேவியின் ஆராதனா மந்திர உபதேசத்தைப் பெறுகிறாள். பின்பு பக்தி சிரத்தையுடன் பல காலம் அந்த மந்திரத்தை உச்சாடனம் செய்ய, கணவன் அச்வபதியும் விடாமல் காயத்ரி ஜெபத்தையும் செய்ய அதன்படியே அவர்களுக்கு அழகான ஒரு பெண் குழந்தை பிறக்கிறது.

"சாவித்ரி' என்றே பெயரிட்டு வளர்த்து வந்தார்கள். அவள் மணப்பருவத்தை அடைகிறாள். விதி வசமாய் ஒருமுறை சாவித்ரி, சத்யசேனன் என்ற சத்யவானைக் காண நேரிட்டது. அப்போது அவன் கண் பார்வையற்ற தன் பெற்றோருக்குப் பணிவிடை செய்து கொண்டிருக்கிறான். அவன் தன் பெற்றோர்பால் கொண்டிருந்த பக்தியும் சிரத்தையும் அவள் உள்ளத்தைக் கொள்ளை கொள்ள அவனையே தன் கணவனாக மனதில் வரித்து விடுகிறாள்.

அவள் விரும்பிய சத்யவானையே மணக்க சாவித்ரியின் தந்தையும் சம்மதிக்கிறார். இந்த நிலையில் நாரதர் சாவித்ரியிடம் வந்து, "அம்மா.. நீ நெடுங்காலம் சௌபாக்யவதியாய் சகல லக்ஷ்மிகரமும் பொருந்திய வாழ்வு வாழ வேண்டியவள். இந்த சத்யவானுக்கு ஆயுள் பலம் கிடையாது. இன்னும் ஓராண்டில் அவன் காலகதி 

அடைந்து விடுவான். எனவே, இவனைத் தவிர்த்துவிட்டு வேறு ஒரு நல்ல கணவனைத் தேர்ந்தெடுத்துக்கொள்'' என்று உபதேசிக்கிறார். எனினும் சாவித்ரியும் தன் தந்தையிடம் மன்றாடி சத்யவானையே மணக்கிறாள்.

நாரதர் சொன்னபடியே சத்தியவான் காட்டில் விறகு வெட்டி வரச் சென்று அங்கு தன் கோடரியால் காலை வெட்டிக் கொண்டு கீழே சாய்கிறான். யமதர்மராஜன் பாசக்கயிற்றை வீசி அவன் உயிரைக் கவர்ந்து கொண்டு செல்கிறான். அவனை விடாமல் பின் தொடர்கிறாள் சாவித்ரி. தன் கணவன் உயிரை எடுத்துச் செல்ல 

வேண்டாமென்று யமனிடம் மன்றாடி வேண்டுகிறாள். சாவித்ரியின் மன உறுதியையும், பதிவிரதா பக்தியின் மேன்மையையும் உணர்ந்த யமதர்மராஜன் அவளுக்கு என்ன வரம் வேண்டும்? என்று கேட்கிறான்.

"தர்மபிரபுவே... என் கற்புக்குப் பங்கம் வராமல் எனக்கு நிறைய குழந்தைகள் பிறக்க வரம் தாரும்'' என்கிறாள். யமனும் "இவ்வளவுதானே தந்தேன்'' என்று அவள் கேட்ட வரத்தைக் கொடுத்துவிட்டான். அவள் கணவன் உயிரோடு இருந்தால்தானே அவள் கேட்டபடி குழந்தைகள் பிறக்கும்?

யமதர்மராஜனுக்கு இப்போது சத்தியவானின் உயிரைத் திரும்பத் தருவதைத் தவிர வேறு வழியில்லை. இதனால், சத்தியவானை உயிர்ப்பித்துவிட்டு மறைகிறான்.

சாவித்ரி செய்த அந்த நோன்பு மாசியும் பங்குனியும் கூடும் வேளையில் செய்யப்பட்டதாக நம்பப்படுகிறது. சிலர் இதை, "ஸம்பத் கௌரீ'' பூஜை என்றும் சொல்கிறார்கள். எது 

எப்படியோ... இந்த மாசி, பங்குனி நோன்பு நம் தேசத்தில் எல்லாச் சுமங்கலிகளாலும் புராண காலம் தொட்டு கடைப்பிடிக்கப்பட்டு வருகிறது...

Hari: Om