Released arrow comes back, whereas rope goes in air - Sanskrit subhashitam

|| *ॐ* ||

    " *सुभाषितरसास्वादः* " 

----------------------------------------------------------------------------------

   " *राजस्तुति* " ( १३५ )

----------------------------------------------------------------------------------

   *श्लोक*---

    " अपूर्वेयं  धनुर्विद्या  भवतः  शिक्षिता  कुतः ?

      मार्गणौघः समभ्येति  गुणो  याति  दिगन्तराम् " ।।

---------------------------------------------------------------------------------------

*अर्थ*----

  धनुरर्धने  बाण  छोडा  तो  बाण  बहुत  दूर  तक  जाता  है ।  लेकीन  धनुष्य  की  रस्सी  जगह  पर  ही  रहती  है ।  किन्तु  हे  राजा ! यह  अपूर्व  धनुर्विद्या  आपने  कहाँ  से  सिखी ?  जिसमें   बाण  पिछे  वापस  आ  जाता  है  और  रस्सी  दिगंत में  चली  जाती  है ? 

--------------------------------------------------------------------------------------

*गूढ़ार्थ*---

 मार्गण= बाण और  याचक । गुण = धनुष्य  की  रस्सी और  सद्गुण = गुणों  की किर्ति । 

राजा  को  कोई  कवी  कह  रहा  है  कि -- आपके  दातृत्व का लक्ष्यवेध  ऐसा  है  कि  याचक  बारंबार  आपके  पास  आते  है  और  आपकी  गुणकिर्ति  दिगंतर  में  जाती  है । 

-----------------------------------------------------------------------------------

*卐卐ॐॐ卐卐*

--------------------------

डाॅ. वर्षा  प्रकाश  टोणगांवकर 

पुणे  /  महाराष्ट्र 

---------------------------------

🖌🖌🖌🖌🖌🖌🖌🖌🖌🖌🖌🖌🖌🖌🖌🖌🖌🖌🖌🖌🖌🖌🖌🖌🖌🖌🖌🖌🖌🖌🖌🖌🖌🖌🖌🖌🖌🖌

Could not go to interview, but got job - Periyavaa

"ரயிலைக் கோட்டை விட்ட ஒரு இண்டர்வியூ போன பெரியவா பக்தர்"

கம்பெனியின் உரிமையாளரே காரில் அழைத்துப்போய் வேலையும் கொடுத்த அதிசயம்

இது காஞ்சிமகானின் அருட்பார்வையல்லாமல் வேறென்ன?

கட்டுரையாளர்- ரா.வேங்கடசாமி

புத்தகம்-காஞ்சி மகானின் கருணை உள்ளம்

தட்டச்சு-வரகூரான் நாராயணன். 

ஊத்தங்கரையைச் சேர்ந்தவர் லட்சுமணன். வைதீக முறைப்படி தன் வாழ்க்கையை, அமைத்துக் கொண்டவர் அவருக்கு வேலை தேட வேண்டிய கட்டாயம்.

அவருக்கு திருப்பத்தூரில் வேலைக்கு ஒரு இண்டர்வியூவிற்காக அழைப்பு வந்தது. ஜோலார்பேட்டையில் டிரெயினைப் பிடித்துப் போக வேண்டும். ஸ்டேஷனுக்கு வந்தவர் டிக்கெட்டும் வாங்கிவிட்டார். ரயிலில் போனால்  குறித்த நேரத்தில் போய்ச் சேர முடியும்.

ஸ்டேஷனுக்குள் நுழையும் முன், அவர் கண் எதிரே ஒரு வயதான மனிதர், மயங்கிச் சுருண்டு விழுந்தார் லட்சுமணன் அருகில் போய், அவரைத் தாங்கிப் பிடித்து, வேண்டிய முதலுதவிகளைச் செய்து அவரை ஒரு வழியாக உட்கார வைத்தார். அதற்குள் ரயில் போய்விட்டது. அடுத்த ரயிலில் போவதற்குள் இண்டர்வியூ நேரம் முடிந்துவிடும். அதனால் இனி அங்கே போய் பலன் இல்லை என்கிற காரணத்தினால், ஊர்த் திரும்ப முடிவு செய்து, ஸ்டேஷனுக்கு வெளியே வந்து நின்றார்.எப்போதுமே காஞ்சி மகான் மீது அளவற்ற பக்தியுடைய லட்சுமணன், இதுவும் மகானின் திருவுள்ளந்தான் என்று தன்னை சமாதானப்படுத்திக் கொண்டார். இது இல்லாவிட்டால் இன்னொரு வேலையை அவர் தராமலா போய்விடுவார் என்கிற நம்பிக்கை  அவர் மனதில்.

ரஸ்தாவில் எந்தவிதமான வாகனமும் வரவில்லை.ஒரு கார் அப்போது அங்கு வர, தைரியமாக அவர் கையைக் காட்டி நிறுத்தினார். கார் டிரைவரும் வண்டியை நிறுத்தினார். லட்சுமணன் நடந்ததைச் சொல்லி தான் ஊர் போய் சேர 'லிஃப்ட்' தரமுடியுமா என்று கேட்டார்.

"மயங்கிக் கிடந்தவருக்கு உதவி செய்யப்போக, நீங்கள் ரயிலைக் கோட்டை விட்டு விட்டீர்கள் இல்லையா?"

"ஆம்"

"சரி, எனக்கு திருப்பத்தூரில் வேலை இருக்கிறது. அதை முடித்துவிட்டு,'உங்களை உங்கள் இண்டர்வியூ இடத்தில் இறக்கிவிடுகிறேன். போதுமா?"

பழம் நழுவி பாலில் விழுந்தது போலாயிற்று லட்சுமணனுக்கு. காரை ஓட்டி வந்தவர் பெரிய இடத்து மனிதர் போல் தோற்றமளித்தார்.காரில் போகும்போதே லட்சுமணனின் வரலாற்றைக் கேட்டுக் கொண்டே வந்தார். திருப்பத்தூரில் அவரது காரியாலயத்தில் இறங்கிவிட்டு, சற்றுப் பொறுத்து வருவதாகவும், அதுவரை, அவரை (லட்சுமணன்) ரெஸ்ட் எடுத்துக் கொள்ளச் சொன்னார்.

லட்சுமணன் உள்ளே நுழையும் போதே காரியாலயத்தில், காஞ்சி மகானின் பெரிய உருவப்படம், அவரை வரவேற்றது. வணங்கியபின் ஒரு பக்கமாக அமர்ந்தார். அங்கிருந்த ஒரு சிப்பந்தியிடம், அந்தக் கம்பெனியின் பெயர் என்ன, தன்னை அழைத்துக் கொண்டு வந்தவர் யார் என்றெல்லாம் கேட்டார்.

கம்பெனியின் பெயரைக் கேட்டவுடன் வியந்து போனார். தான் இண்டர்வியூவிற்கு வரவேண்டிய கம்பெனி தான் அது. வண்டியை ஓட்டி வந்தவர் கம்பெனியின் உரிமையாளர். அவர் வந்தவுடன் லட்சுமணனை விசாரித்து சொல்கிறார்;

"எப்போ பிறருக்கு உதவவேண்டும் என்கிற எண்ணம்,ஒருவன் மனதில் இருக்கிறதோ, இதனால் தனக்கு வரும் துன்பங்களையும் அவன்  பொறுத்துக் கொள்கிறானோ....அவன் பக்திமான்களை விட மிகச் சிறந்தவன் என்று காஞ்சி மாமுனிவர் சொல்லியிருந்ததை, நீங்கள் நடந்த சம்பவத்தை விவரிக்கும்போதே புரிந்து கொண்டேன்..."

என்று சொன்ன அந்த நிர்வாகி,இண்டர்வியூவுக்கு வந்த லட்சுமணனுக்கு, வேலை போட்டுக் கொடுத்து விட்டார்.

இது காஞ்சி மகானின் அருட்பார்வையல்லாமல் வேறென்ன?.

Why no relief from Corona? - musiri dikshitar

17/06/2020 முசிறி அண்ணா தர்ம சாஸ்திரங்கள் உடைய வரிசையில் *யுக தர்மத்தைப் பற்றி* இன்று தொடங்குகிறார்.

ஸ்மிருதி என்று தர்ம சாஸ்திரத்திற்க்கு பெயர். அதாவது *மகரிஷிகள் நமக்கு அனுக்கிரகம் செய்தவைகள் தான் ஸ்மிருதிகள்* வேதத்தில் சொல்லப்பட்ட வைகளைக் கோர்த்து கொடுப்பவை தான் இவை, என்று சொல்லப்படுகின்றன.

*வேதம் என்பது அனந்தம்.  மிகப் பெரியது. ஒரு ஆயுஷ்ல ஒரு புருஷனால் படித்து முடிக்க முடியாது. நாம் படிப்பது ஒரு சதவீதத்தை விட குறைவுதான். அவ்வளவுதான் நம்மால் அதை படிக்க முடியும். அதற்கு மேல் நம்மால் புத்தியில் ஏத்திக்கொள்ள முடியாது.   கொஞ்சம் தான் நாம் படிக்கிறோம் ஆனால் முழு வேதத்தையும் நாம் படித்ததாக நினைக்கிறோம். அது அப்படியல்ல வேதம் என்பது மிகப்பெரியது. ஆனால் அனைத்து வேதங்களையும் நாம் முழுமையாக தெரிந்து கொண்டால்தான் நம்முடைய தர்மத்தை நாம் செய்ய முடியும். அதனால் மகரிஷிகள் நமக்கு தேவையான அனுஷ்டானங்களை கடமைகளை நிறைவேற்றுவதற்கு, கோர்ட்டு கொடுத்தவர்தான் தர்ம சாஸ்திரம் என்று சொல்கிறோம்.*

உதாரணத்திற்கு ஆசமனம் என்று எடுத்துக் கொண்டால் அது அச்சுதாய நமஹ அனந்தாய நமஹ கோவிந்தாய நமஹ என்று நாம் சொல்கிறோம்.  ஆனால் இவைகள் நாம் அத்தியனம்  செய்யக்கூடிய வேதங்களில் வரவில்லை.

அப்படி என்றால் நாம் என்ன நினைக்கிறோம் இது ஏதோ பகவான் நாமா புராணங்களில் சொல்லப்பட்டிருக்கிறது. நாம் செய்யக் கூடிய காரியங்களில் பகவான் மாமாவுடன் செய்ய வேண்டுமென்று நினைக்கிறோம். நம்முடைய புத்தி அவ்வளவுதான் யோசனை செய்யும் அந்த விஷயத்தில்.

ஏன் அச்யுதாய நமஹ அனந்தாய நமஹ என்று சொல்ல வேண்டும் வேறு ஏதாவது ராமாயண நமஹ கிருஷ்ணாய நமஹ  என்று சொல்லலாம் இல்லையா? *அப்படி அதை நினைக்காமல் அது வேற சாகாந்திரத்தில் இருக்கக்கூடிய வேத மந்திரம் தான்* அது.

நாம படித்த வேதத்தில் அது வரவில்லை ஆனால் சாகாந்திர மந்திரம் என்ற பெயர். அகண்டமான உள்ள வேதத்தில் மகரிஷிகள் அப்படி எடுத்துக் காண்பித்திருக்கிறார்கள்

பகவான் நாமா என்று பார்க்காமல் மந்திரம் என்று அதை பார்க்க வேண்டும். அதனால் நம்முடைய கர்மாக்களுக்கு தேவையான மந்திரங்களை, (மற்றவை எல்லாம் தேவையில்லை என்று நினைக்கக்கூடாது) அனைத்துமே தேவைதான் ஆனால் நம்முடைய ஒரு ஆயுள் காலத்தில் அனைத்தையும் நம்மால் தெரிந்து கொள்ள முடியாது. அதனால் மகரிஷிகள் நமக்குத் தேவையான கடமைகளை செய்வதற்கு மந்திரங்களை வரிசைப்படுத்தி கொடுத்திருக்கிறார்கள்.

*அது என்னென்ன மந்திரங்கள் நாம் எந்தெந்த கர்மாவில் அதை உபயோகம் செய்ய வேண்டும், அதைப்பற்றி சொல்வதுதான் ஸ்மிருதிகள். இதைத்தான் தர்மசாஸ்திரம் என்று சொல்கிறோம்.*

வேத மந்திரங்களை மகரிஷிகள் நேராகப் பார்த்து இதெல்லாம் நமக்கு வரிசைப்படுத்தி வேத மந்திரங்கள் என்று காண்பிக்கிறார்கள்.

*வேதத்தில் சொல்லப்பட்ட வைகள் தான் ஸ்மிருதிகள் அதுதான் வேதம் என்ற நம்பிக்கையோடு நாம் நம்முடைய கடமைகளைச் செய்ய வேண்டும்.*

*_அப்படி இல்லாமல் இந்த மகரிஷி இப்படி சொல்லியதால் நாம் செய்ய வேண்டுமா, அல்லது காலத்திற்குத் தகுந்தாற்போல் இதை எப்படி மாற்றலாம், என்று நினைக்கக்கூடிய அவனுக்கு பெயர்தான் நாஸ்திகன். வேத நிந்தஹா என்று பெயர். அதாவது தாயார் விஷயத்தில், சந்தேகப்படக் கூடியவன். தாயார் என்று சொல்லி அம்மா என்று கூறுகின்றோம். இவள் தான் நம்மை தகப்பனாரிடம் இருந்து பெற்று இருக்கிறாளா, என்று தயாரை போய் நாம் சந்தேகப்படலாமா? எவ்வளவு பெரிய தப்பு அது? அதேபோல்தான், வேதத்தையும் மகரிஷிகள் சொல்வதையும் நாம் அப்படியே கடைப்பிடிக்க வேண்டும். இதை ஏன் இப்படி செய்ய வேண்டும் இந்த காலத்தில் இதெல்லாம் சாத்தியமா? இது எல்லாம் முடியுமா? நம்முடைய சௌகரியப்படி இதை எப்படி மாற்றி அமைக்கலாம். என்று நினைக்கின்ற அவன் தாயாரை சந்தேகப்படக் கூடியவனாக ஆகிறான். அப்படி செய்கின்ற அவனை என்னவென்று சொல்வது? இந்த அளவுக்கு நமக்கு எச்சரிக்கை செய்து மகரிஷிகள் என்ன சொல்லி இருக்கிறார்களோ அதை அப்படியே கடைப்பிடிக்க வேண்டும். அப்படி உனக்கு கடைபிடிக்க வேண்டிய அபிப்பிராயம் இல்லை என்றால் விட்டு விட்டு வெளியே போய்விடு என்று சொல்கிறார்கள். அவன் போகமாட்டான் வேதத்தையும் ஸ்மிருதி களையும் நம்புகிறவர்கள் அவனை அங்கிருந்து ஒதுக்கிவிட / வெளியேற்றிவிட வேண்டும்._*

_ஏனென்றால் அவன் ஒருவன் அப்படி இருந்தால் அவனை வைத்து இன்னும் பத்து பேர் கெட்டுப் போவார்கள். ஆகையினாலே இதுபோல் பேசுகின்றவனை எந்த ஒரு நல்ல விஷயத்திலும் நாம் சேர்த்துக் கொள்ளக்கூடாது ஓரம் கட்டி விட வேண்டும்._

இதுதான் தர்மம் இதை இப்படித்தான் செய்ய வேண்டும் நம் கண்ணுக்குப் புலப்படாத ஒரு சுகம் நமக்கு கிடைக்கின்றது, என்று காண்பிக்கின்றது தர்மசாஸ்திரம்.

*அந்த விஷயங்களில் எல்லாம் நமக்கு ஒரு சரியான புரிதலும் நம்பிக்கையும் இல்லாததினால், அதை கடைபிடிப்பதில் நமக்கு ஒரு சோம்பல் இருப்பதினால், இன்றைக்கு நாம் கண்ணுக்குத் தெரியாத ஒரு துக்கத்தை அனுபவித்துக் கொண்டிருக்கின்றோம். ஏதோ ஒரு வியாதி வந்துவிட்டது அது நம் கண்ணுக்கே தெரியவில்லை. மரண பயத்தில் நாம் கண்ணுக்கு தெரியாத இந்த வியாதி மூலம் பயந்து உள்ளோம்.  எப்படி முடியப் போகின்றது என்று தெரியவில்லை. புது வருடம் பிறந்தால் முடிந்துவிடும் என்றும் அக்னி நட்சத்திரம் முடிந்த பிறகு முடிந்துவிடும் என்று நினைத்தோம் ஆனால் முடியவில்லை. கிரகணம் வந்து முடிந்த பிறகு சரியாக போய்விடும் என்று நம்பிக் கொண்டிருக்கிறோம். இதற்கு காரணம் என்ன என்றால் நம்முடைய வேதத்தையும், நம்முடைய மகரிஷிகளின் ஸ்மிருதி களையும், நாம் நம்பவே இல்லை. ஆகையினாலே வேதத்தையும் மகரிஷிகள் சொன்ன இந்த ஸ்மிருதிகளையும் நாம் கடைபிடிப்பதால் கண்ணுக்குத் தெரியாத ஒரு சுகம், கண்ணுக்குத் தெரியாத ஒரு வியாதியால் அழிக்கப்பட்டு கொண்டு வருகின்றது. முக்கியமாக ஒரு அச்சம் ஆனது நம் அனைவருக்கும் வந்துவிட்டது. காரணம் நம்முடைய தர்ம சாஸ்திரத்தில் நமக்கு ஒரு நம்பிக்கையும் புரிதலும் ஈடுபாடும் இல்லாத காரணத்தினால்.*

அது இருக்கக் கூடாது  மகரிஷிகளின் வாக்கியங்களும் தர்ம சாஸ்திரங்களும் அடிப்படையாக மிக மிகத் தேவை என்பதை நாம் உணரவேண்டும். அடுத்ததாக மிக முக்கியமான ஒரு தர்மத்தை நாம் பார்க்க இருக்கிறோம் அடுத்த உபன்யாசத்தில் பார்ப்போம்

Parable of Four Learned Scholars - Swami Sivananda

Parable of Four Learned Scholars Once four learned scholars—an Ayurvedic doctor, an astrologer, a musician and a logician—had to spend a day at a village; and each was highly learned in his own science, a very great authority in his own subject but empty of wisdom concerning life. Now they went about collecting articles for their food, and the Ayurvedic doctor went to buy some vegetables. But he soon walked back home with empty hands, for his medical knowledge concerning the food-value of vegetables would not allow him to choose any. The potato was harmful as it would cause wind, while onion was too Tamasic and so did all other vegetables prove defective. And none was suitable for food. The astrologer climbed a coconut tree to fetch a coconut for cooking. While he was climbing down, a donkey from a nearby house brayed, and lo, the astrologer stood on half-way down the tree, deciding at once to work out the astrological consequences of this donkey's braying! And he thus stood on... , The musician's history was yet more pathetic and ridiculous. He was watching the pot in which the rice was being cooked; the water was boiling, and soon a rhythmic sound emanated from the boiling-pot. The musician, true and loyal to his knowledge of music, at once began marking time; but would the sound of the boiling-pot conform to the known laws of music? Soon the musician was beside himself in a fit of anger and broke the pot with the ladle, and lo the rice fell over the ground and was lost. The logician was none the better for his erudition. He was returning with a cup full of ghee and en route, it struck his logic-loving mind to test and verify whether the cup supported the ghee or the ghee did the cup. He at once turned the cup upside down, and lo, the ghee fell on the ground, and was soon lost. Grief-stricken at the loss, yet the logician congratulated himself at the findings concerning the cup and the ghee and walked back home lost in thoughts of logic. Be ye not merely learned, but become ye truly wise. For more learning will not bestow on you an iota of real happiness. Wisdom is bliss. Book-learning is lifeless knowledge; experience and true wisdom should be acquired through service of a Guru, studying under him and following his instructions in their true spirit.

Moons temple near Chennai

சென்னைக்கருகே சந்திரன் கோவில் J K SIVAN 

இன்று தொண்டைமண்டலத்து (சென்னையை சுற்றியுள்ள) நவகிரஹ க்ஷேத்திரங்களுள் சந்திரன் க்ஷேத்ரமான சோமங்கலம் சோமநாதர் ஆலயம் பற்றி சொல்கிறேன். ஆயிரம் வருஷ கோவில் இது. 

சோமங்கலம் சென்னையிலிருந்து 35 கி.மீ. தாம்பரம் கிஷ்கிந்தா வழியாக செல்லலாம். குன்றத்தூர் வழி செல்வது சிரமமில்லா தது.குன்றத்தூரிலிருந்து கிட்டத்தட்ட ஒரு 10 கி.மீ . சோமநாதேஸ்வரர் அமைதியாக யார் தொந்தரவும் இல்லாமல் அங்கே நிசப்தமாக குடி கொண்டிருக்கிறார். சில ஸ்லோகங்கள், பாட்டுகள் பாடினேன் என்பதை விட சொன்னேன் என்பது சரியான வார்த்தை. இது தொண்டை மண்டல (சென்னையை ஒட்டிய ) நவகிரஹ ஸ்தலங்களில் சோமங்கலம் சந்திரன் ஸ்தலம். அதனால் தான் சோமன் பெயர் லிங்கத்திற்கு. அம்பாள் எயர் காமாக்ஷி. மூலவர் எதிரே நந்தி பின்பக்கமாக ஏன் திரும்பி இருக்கிறார்?

எதிரி ராஜா படையெடுத்து வந்தபோது அந்த பிரதேசத்தை ஆண்ட சோழ ராஜா சோம காந்தன். ஒரு சிவபக்த ராஜா, சோம நாதேஸ் வரர் ஆலயத்தை கட்டிக் கொண்டிருந்தான். திடீர் என்று எதிரி படை வந்த விஷயம் கேள்விப்பட்ட ராஜா பதட்டமடைந்து ''சோமநாதா இது என்ன சோதனை, படை திரட்டக் கூட நேரமில்லை யே,எப்படி இந்த ஊரை காப்பாற்றுவேன் ? என வருந்தினான். சிவன் சும்மா இருப்பாரா? 

''நந்திகேஸ்வரா எதிரி படையில் எவனும் இங்கே நெருங்காமல் நீ பார்த்துக் கொள்'' என்று ஆணையிட, நந்தி வாசலைப் பார்த்த வாறு திரும்பி நின்றார். அவரைப் பார்த்ததுமே, அவருடைய மூச்சுக்கு காற்றின் சப்தத்திலேயே எதிரிப்படை காணாமல் போய் விட்டதாம். எனவே தான் இங்கே நந்தி சிவனைப் பார்க்காமல் வாசலைப் பார்த்து நிற்கிறார்.

இந்த கோவிலில் ஒரு அருமையான சதுர தாண்டவ நடராஜா இருக்கிறார். எங்கேயுமே பார்க்க முடியாதவர். ''சதுர' என்றால் '' சதிர்'' என்று ஒரு பெயரும் சதுரமான என்று ஒரு அர்த்தமும் உண்டு. சிவனின் தாண்டவங்கள், அஜபா நடனம், ஊர்த்வ தாண்டவம், ஆனந்த தாண்டவம் என்று எல்லாம் இருப்பது போல் ''சதுர' தாண்டவ மூர்த்தியாக சோமங்கலத்தில் காட்சி தருகிறார். இரு கால்களும் பின்னிக் கொண்டு கால்கள் தரையில் பாவியவாறு, சதிர் ஆடும் நிலையில் நிற்கும் தாண்டவ மூர்த்தி. அரிதானவர். சோமங்கலத்தில் மற்ற சில கோவில்களில் காண்பதைப் போல நம்மால் படிக்கமுடியாத, எவரும் பராமரிக்காத (?) கல்வெட்டுகள் பரிதாபகரமாக இருந்தது. 

புராண கதை ஒன்று இருக்கிறது. தக்ஷனுக்கு 27 பெண்கள். எல்லோரும் சந்திரன் மனைவிகள். ஆனால் சந்திரன் மனதை கவர்ந்தவள் ரேவதி. இதனால் மற்ற 26 பெரும் தக்ஷனிடம் குறை யைச்சொல்ல, தக்ஷன் சந்திரனுக்கு அறிவுரை சொல்ல, சந்திரன் மாமனாரை உதாசீனம் செய்ய தக்ஷன் ''சந்திரா, உன் அழகால் தானே உனக்கு மமதை. ஒவ்வொரு நாளும் உன் அழகை இழப்பாய்'' என சபிக்க தனது 16 கலைகளை, சோபையை இழந்து இங்கே வந்து தவமிருந்து பழைய நிலை அடைகிறான். தேய்பிறை வளர்பிறையாக மீண்டும் அவன் அழகும் சோபையும் வளர்கிறது. சந்திரன் தவத்தை மெச்சி சிவன் அவனை பிறைச்சந்திரனாக தலையில் சூடிக்கொள்கிறார். சந்திரன் சாபம் தீர்த்தத்தால் சோமநாதர் என்று சிவனுக்கு பெயர். நவகிரஹ சந்திரதோஷ பரிஹார ஸ்தலம். சந்திரனுக்கு தனி மேற்குபார்த்த சந்நிதி. 

குலோத்துங்க சோழன் 1073ல் கட்டிய ஆலயம். கல்வெட்டில் சோமங்கலத்தை ''ஜெயங் கொண்ட சோழமண்டலத்து செங்காட்டுக் கோட்டத்து மாகனூர் நாட்டு சோமங்கலமான ராஜசிகாமணிச் சதுர்வேதிமங்கலம்'' என்று மூச்சுவிடாமல் சொல்லமுடியாத நீண்ட பெயராக சொல்லி இருக்கிறது. 

நான்கு வேதங்களை ஓதும் அந்தணர்களுக்கு ராஜாவால் தானமாக வழங்கப்பட்ட மானிய நிலங்கள் சதுர்வேதி மங்கலம் எனப்படும். இங்குள்ள ஏரி ஒன்று உடைந்து சேதமானதை ரிப்பேர் செய்ததை , ஆலய தீப கைங்கர்ய வருமானத்துக்காக பசுக்களை தானம் வழங்கியது பற்றி கல்வெட்டு சொல்கிறது. கோவில் விமானம் கஜப்பிரஷ்ட ரகம். தூங்கானை மாடம் என்பார்கள். ஸ்தல விருக்ஷம் சரக்கொன்றை மரம். அதனடியில் சிறிய லிங்கம். விருக்ஷலிங்கம். பிரஹாரத்
தில் சுவரில் சிற்பங்கள். சப்தமாதாக்களோடு மஹாலக்ஷ்மியின் மூத்த சகோதரி.... ஜ்யேஷ்டா
தேவி காணப்படுகிறாள். பாற்கடலில் இவளும் தோன்றியவள்..

Kovil Nambi becomes Amudanar by Ramanujar - Spiritual story

வந்தவதரித்த வருமான எம்பெருமானுடைய திருவடித் தாமரைகளை நாம் வாழ்வதற்கு அப்பெருமானரது திருநாமங்களையே சங்கீர்த்தனம் பண்ணுவோம்.

1.கோயில் நம்பி

    ஸ்ரீரங்கம் கோயிலை நிர்வகித்து மிகுந்த செல்வாக்குடன் இருந்த்தால், இவரைக் 'கோயில் நம்பி' என்றும் 'பிள்ளை' என்றும் கௌரவமாக எல்லோரும் அழைத்தனர். பிற்பாடு இவருக்கு ராமானுஜர் சூட்டிய பெயர் 'அமுதனார்'. இவரது ஆசிரியர் கூரத்தாழ்வார்.

    ஸ்ரீரங்கம் கோயில், ராமானுஜர் காலத்துக்கு முன்பு பலருடைய கட்டுப்பாட்டில் இருந்து வந்திருக்கிறது.ஆளவந்தாருக்கு பிறகு ராமானுஜர் காஞ்சிபுரத்திலிருந்து ஸ்ரீரங்கம் வந்த பிறகு கோயில் நியமனங்களை மாற்றி அமைக்க வேண்டும் என்று விரும்பி பல ஆலோசனைகளை வழங்கினார்.

    கோயிலின் நிர்வாகம் மற்றும், புராணம் வாசித்தல் போன்ற கைங்கர்யங்களை கோயில் நம்பி செய்து வந்தார். ராமானுஜர் கொண்டு வந்த திட்டங்கள், நிர்வாகத்தில் அவர் குறுக்கிடுவதாக ராமானுஜருக்கு பல இடையூறு செய்ததாகத் தெரிகிறது.

2.பெருமாளின் எண்ணம்

    நம்பியை ஸ்ரீரங்கம் கோயிலிலிருந்து வெளியேற்றினாலதான், தான் நினைத்தபடி கோயிலை நிர்வகிக்க முடியும் என்று எண்ணினார் ராமானுஜர்.

    ஒரு நாள் பெருமாள் புறப்பாட்டிற்காக காத்திருக்கும் போது, ராமானுஜர் சற்றே கண்ணயர்ந்து விட்டார். அப்போது, பெருமாள் ஸ்ரீராமானுஜர் கனவில் 'கோயில் நம்பி நீண்ட காலமாக என்னையே நம்பி இருக்கிறார். அதனால் அவரை நீக்கவேண்டாம்" என்று சொல்ல, ராமானுஜர் கூரத்தாழ்வானிடம் "நமக்கு பல இன்னல்களை தரும் கோயில் நம்பியை நாம் வெளியேற்றுவது பெருமாளுக்கு பிடிக்கவில்லை என்று தெரிகிறது, அதனால் நாம் திரும்பவும் காஞ்சிபுரத்துக்கே சென்றுவிடலாம்" என்றார். "பெருமாள் இப்படி சொல்லுகிறார் என்றால் நிச்சயம் பெரிய கோயில் நம்பியை மனம் மாறச் செய்துவிடுவார்" என்று கூரத்தாழ்வான் சொல்ல "அப்படியானால் நம்பியை திருத்தும் பணியை நீங்களே மேற்கொள்ளும்" என்று உடையவர் கூரத்தாவாழ்வானைப் பணித்தார்.

3.கூரத்தாழ்வான், கோயில் நம்பியிடம் நட்பு

    கூரத்தாழ்வான், பெரிய கோயில் நம்பியிடம் நட்புக் கொண்டு, கொஞ்சம் கொஞ்சமாக உடையவரின் அருமை பெருமைகளை சொல்லி அவர் மனத்தை மாற்றினார். அதன் பிறகு பெரிய கோயில் நம்பி உடையவர் மீது மிகுந்த பக்தி கொண்டவாராக மாறினார்.

    ராமானுஜரின் பெருமைகளை அறிந்துகொண்ட நம்பி தன்னை சிஷ்யனாக ஏற்றுக்கொள்ளும்படி ராமானுஜரை வேண்டினார். "உங்கள் மனம் மாறச் செய்த கூரத்தாழ்வானே உங்களுக்கு உகந்த ஆச்சாரியன்" என்றார் ராமானுஜர்.

           நம்பியின் இலக்கிய அறிவையும், வாக்குவன்மையையும் போற்றி, அவருக்கு 'அமுதன்' என்ற திருநாமத்தை சூட்டினார் ராமானுஜர். "திருவரங்கத்தமுதனார்" என்றும் 'பிள்ளை அமுதனார்' என்றும் இவரை அழைப்பர்.

    இந்த சம்பவத்துக்கு பிறகு அமுதனாருடைய தாயார் பரமபதித்திட, பத்து நாட்கள் காரியம் நடந்து முடிந்து, ஏகாஹம் எனப்படும் 11ஆம் நாள் ஒரு நல்ல ஸ்ரீவைஷ்ணவரை அமர்த்த விரும்பினார் அமுதனார்.

4.கூரத்தாழ்வான் ஏகாஹத்துக் வருதல்

    ராமானுஜரிடம் தனக்கு ஒருவரை நியமிக்க வேண்டினார். ராமானுஜர் கூரத்தாழ்வானை அழைத்து, அமுதனார் வீட்டுக்கு ஏகாஹத்துக்கு போகப் பணித்தார். தனது ஆசாரியரான கூரத்தாழ்வானே ஏகாஹத்துக் வந்ததால் அமுதனாருக்கு மிக்க மகிழ்ச்சி ஏற்பட்டது.

5.அமுதனாரிடமிருந்து நிர்வாகம் மாறுதல்

அன்று கூரத்தாழ்வான் உணவு உட்கொண்ட பின் 'திருப்தி' என்று கூறாமல் இருக்க, அமுதனார் வேறு என்ன வேண்டும் என்று கேட்க, அமுதனாருடைய கோயில் புராணம் வாசிக்கும் கைங்கர்யத்தையும், கோயில் நிர்வாகத்தையும் காணிக்கையாக கேட்டுப் பெற்றார். அவற்றை உடைவரிடம் சமர்ப்பித்தார். ராமானுஜரும் மிக்க மகிழ்ச்சி அடைந்து கோயில் நடைமுறைகளில் பல மாற்றங்களை கொண்டு வந்தார்.

    அமுதனாரிடமிருந்து நிர்வாகம் கைமாறிய பின், அவர் கோயில் கைங்கர்யங்களில் ஈடுபட முடியாத நிலைமை ஏற்பட்டது. இவர் செய்து வந்த புராண வாசித்தல் மற்றும் வேறு பணிகளை கூரத்தாழ்வான் செய்து வந்தார். அதனால் அமுதனார் கோயில் பணிகளில் அதிக ஈடுபாடுகொள்ளாமல் இருந்ததை பார்த்த ராமானுஜர் வருத்தப்பட்டு, இவருக்கு ஏதாவது பொறுப்பு தர வேண்டும் என்று எண்ணினார்.

6.அமுதனார் சன்னதியில் இயற்பா சேவித்தல்

           'பிள்ளை திருவரங்கப்பெருமாள் அரையரிடம்' ராமானுஜர் இயற்பா சேவிப்பதை மட்டும் பிக்ஷையாகப் பெற்று அமுதனாரை பெரிய பெருமாள் சன்னதியில் இயற்பாவைச் சேவிக்க நியமித்தார். அப்படி சேவிக்கும் நாட்களில் அமுதனாருக்கும் அதே போன்ற பிரம்மரத மரியாதையை ஏற்படுத்தி வைக்கப்பட்டது. அமுதனார் தனக்கு புத்தகம் பார்க்காமல் சேவிக்க வராது என்று ராமானுஜரிடம் சொல்ல, அமுதனாருக்கு புத்தகத்தைப் பார்த்துச் சேவிப்பதற்கு விசேஷமாக அனுமதி வழங்கினார். இன்றும் புத்தகத்தை பார்த்து இயற்பா சேவிக்கும் முறை இருப்பதற்கு இதுதான் காரணம்.

7.திருவரங்கத்தமுதனார்–ராமானுஜ நூற்றந்தாதி

    அமுதனார் ராமானுஜர் மீது கொண்ட பற்றின் காரணமாக ராமானுஜரை போற்றும் விதமாக சில பிரபந்தங்களை செய்து அவற்றை எம்பெருமானார் முன் வைக்க, அதை படித்துப் பார்த்த ராமானுஜர் தன்னைப் பற்றி அதிகமாக புகழ்ந்து இருப்பது தனக்கு உவப்பானதாக இல்லை என்றார்

. கூரத்தாழ்வான் அறிவுரைப்படி ஆழ்வார்களிடத்திலும் திவ்யதேசங்களிடத்திலும் ராமானுஜர் கொண்ட பற்றைத் தெளிவுபடுத்தி, ராமானுஜ நூற்றந்தாதியை அமுதனார்பாடி, அதை ராமானுஜர் முன் வைத்தார். இதை பிரபன்ன காயத்திரி என்றும் சொல்லுவர்.

    இந்த சம்பவத்திற்குப் பிறகு, சித்திரை மாதம் 11ம் திருநாளில் ராமானுஜர் கனவில் பெருமாள் தோன்றி "இன்று என்னுடன் கூட வர வேண்டாம்" என்று சொல்லிவிட்டு, அன்று பெருமாள் வீதி புறப்பாட்டின் போது வாத்தியங்களை நிறுத்தச் சொல்லிவிட்டு, வெறும் தீப்பந்தங்கள் மட்டும் இருக்க, இயற்பாவுடன் ராமானுஜ நூற்றந்தாதியை இயலாகச் சேவிக்க, அதை பெருமாள் கேட்டுக்கொண்டு சென்றார்.

           இன்றும் இந்த வழக்கம் அங்கு இருக்கிறது. அதே போல் ராமானுஜ நூற்றந்தாதியை இயலாகச் சேவிக்கும் போது கோஷ்டிக்கு வெகு அருகில் பெருமாள் எழுந்தருள்வார். அதற்குக் காரணம், இயல் கோஷ்டியில் தன்னையும் ஒரு அங்கத்தினராக ஆக்கிக்கொள்கிறார் என்பது. வாத்தியங்கள் இசைக்கப்படாமல் இருப்பதற்கு காரணம் ராமானுஜ நூற்றந்தாதியை இயலாகச் சேவிக்க அதை நம்பெருமாள் செவிசாய்க்கும் வைபவத்திற்காக.

    இன்றும் பெரிய சன்னதியில்(ரங்கநாதர் சன்னதியில்) இயற்பா சேவித்த பின், அதனுடன் நூற்றந்தாதியும் சேவிக்கப்படுகிறது. அதே வழக்கம் நாச்சியார் கோயிலிலும், ஆண்டாள், ஆழ்வார் சன்னதிகளில் பின்பற்றப்படுகிறது

*ஆழ்வார்கள் அருளிய திவ்வியப் பிரபந்தங்களை நாதமுனிகள் தொகுத்தார். பின்னர் இதில் இராமானுச நூற்றந்தாதியையும் சேர்த்து நாலாயிர திவ்வியப் பிரபந்தமாய் அமைந்தது.

Fear - Sanskrit subhashitam

|| *ॐ* ||

    " *सुभाषितरसास्वादः* "

---------------------------------------------------------------------------------------

     " *नवरसवर्णनम्* " ( १६३ )

---------------------------------------------------------------------------------------

       " *भयानकरसः* "

---------------------------------------------------------------------------------------

    *श्लोक*----

  " इदं  मघोनः  कुलिशं  धारासंनिहितानलम्  ।

    स्मरणं  यस्य  दैत्यस्त्रीगर्भपाताय  केवलम्  " ।। ( शा. प. )

--------------------------------------------------------------------------------------

   *अर्थ*----

    यह  देवराज  इन्द्र  का  अस्त्र  है - वज्र ।  इसके  तीक्ष्ण  धार  में  अग्नी  का  निवास  है ।  अस्त्र  का  प्रयोग  तो  बहुत  दूर  की  बात  है  ,  इसके  केवल  स्मरण  होने  मात्र  से  ही  दैत्यस्त्रियों  का  गर्भपात  होता  है ।

इतना  यह  भीषण  है ।

--------------------------------------------------------------------------------------

   *गूढ़ार्थ* ----

   इन्द्र  के  वीरता  के  साथ  ही  दैत्यस्त्रियों  का  भय  यहाँ  पर  स्पष्ट  दिखायी  देता  है ।  यही   भयानकरस  का  विशेष  है ।

------------------------------------------------------------------

*卐卐ॐ卐卐*

-------------------------

डाॅ. वर्षा प्रकाश टोणगांवकर 

पुणे/ महाराष्ट्र 

   🐞🐞🐞🐞🐞🐞🐞🐞🐞🐞🐞🐞🐞🐞🐞🐞🐞🐞🐞🐞🐞🐞

ARYANKAVU SASTHA TEMPLE

ARYANKAVU SASTHA TEMPLE

Dear friends,

Many times I had been to Aryankavu Sastha temple. I recollect my first trip; I reached Tenkasi from Chennai at midnight. My brother had came along with  my  mother and a group of people from our village to Tenkasi a little earlier. We together visited the temple in the early morning.

In one of the later trips my few staff from Krishnagiri joined me for pilgrimage to Sabarimalai, Aryankavu and Kulathupuzha temples . They were interested to see Sastha incarnation with Devi. Hope the reading of this compilation from different websites will give informative and interesting reading about the temple.

Sincerely,

Gopala Krishnan 8-7-2020

1 Introduction

Aryankavu Sastha Temple a Hindu temple and one of the 108 Sastha shrines in the Indian state of Kerala. The idol here is believed to be consecrated by sage Parashurama. It is also one of the Pancha Sastha temples in Kerala.

2 Legend

In the past the Sourashtrians sold silk clothes to the Travancore kings. One such vendor started his journey to offer silk clothes to Travancore king.  His wife and marriageable daughter accompanied him . On his way he reached Aryankavu by night since the daughter  walked very slowly. So he had to spend overnight  with temple priest's family.

The next morning he prepared to resume the journey but his daughter said she would remain there worshipping the deity until he returned. The priest pleasingly agreed to it.  The vendor swayed by his little girl's piety towards Lord Sastha, left her with the priest in that temple. Wife too stayed with the girl.

After finishing his business in Travancore Royal family, he returned to Aryankavu.. As he was nearing through the forest Aryankavu, an elephant with one tusk charged at him. He cried 'Oh Lord Dharma Sastha- rescue me'.

Then a handsome youngster appeared and commanded  the elephant to go away. Then it obeyed the command.  The vendor was very much impressed by the young man and told him," You have saved my life and my family like a divine being". As a token of gratitude, the silk vendor gave a costly silk fabric to the saviour. The saviour wearing the fabric around his neck asked the vendor "How do I look like?" The vendor answered "You look like a handsome bridegroom".

On hearing this the saviour asked him, "will you marry your daughter to me.?" Then the vendor said "by all means" You rescued me . if you wish so, I shall marry her  to you".

The young man said that he would meet the vendor at the Aryankavu temple and vanished. The vendor wondered how stranger  knew that he had a  marriageable daughter and why he reached Aryankavu temple.

In the meantime the temple's priest had a dream in which Lord Sastha manisfested Himself and said "a Sourashtra vendor  is waiting  at the gateway of the temple. As agreed by him I  married  his daughter  Pushkaladevi who was under your care and she is in an idol form on to my left inside temple. Henceforth I will manifest  with Pushkaladevi. Consistently I need the vendor  and his group to come here and observe this day as our wedding day.

 After that the priest woke up from his dream and went to the temple. There he saw the vendor. As he opened the temple gateway he found all lamps lit and a little statue of Pushkaladevi  close to the Lord,  in a wedded stance. The silk fabric given by the vendor to the saviour was found around the neck of sastha. On observing that the vendor realized that it was this god who rescued him. His daughter could not be seen anywhere.

Simultaneously the king of Travancore had a dream about the  incidents and Lord asking him to treat the Sourashtra vendor and his group as his Affines and approach him seeking alliance for  the Lord. The king hurried to Aryankavu and found his dream true. He royally treated the vendor. He even wanted the vendor to visit his kin consistently and glorify this celebration.

The lord desired that there ought to be an 'Eleven days splendid celebration' consistently and the traditions of the Sourashtra must be followed for the wedding. So thenceforth and till date, each year the Government of Kerala's representatives   come here as Lord's relatives and the Sourashtra individuals as the sambanthi[affine]to the master, to celebrate. On this occasion and all around Portrait of the last lord of Travancore, Bala Rama Varma is kept.

3 Temple

The pratishta[ idol] here is quite different from that of Achankovil, Kulthupuzha and Sabarimala temples. Sastha is depicted as a young man mounted on an elephant with right leg hanging and left leg being in a folded position, along with his consort Prabha/Pushkala on the left side and Lord Shiva on the right.

 As in Sabarimala, the temple too has 18 steps. The temple built in the traditional architectural styles of both Kerala and Tamil Nadu preserves several murals of Hindu deities.

Another feature of the temple is that it has been built 35 feet below the road level. The Poojas and rituals conducted in the temple are very much similar to the Tamil traditions as it is located near the border of two states.

The name 'Aryankavu' is believed to be originated from the words "Aryan" which generally denotes the deity Sastha and 'Kavu' being the place where he is worshipped. The deity here is also known as Tiru Aryan.

The Aryankavu Ayyan, also known as "Tiruaryan," is venerated as the adolescent form of Sastha. The temple is situated on the banks of the Rajakoop stream, another tributary of the Kallada. The majority of the pilgrims are from Tamil Nadu, most of them from the Saurashtra Brahmin community.

5 Deities in the sanctum

The sanctum sanctorum of the temple has idols of Devi, Shiva and Sastha. A young Sastha sits in the middle with Devi on the left side and Shiva on the right side.

6 Subordinate deities

The temple has separate shrines for Valiyakadutha, Karuppaswami and Karuppayiamma below the holy steps.

7 Festivals

Mandala pooja (Dhanu), Trikalyanam, Pandiyamudippu, Kumbhabhishekam

The temple has two main annual festivals mainly the Mandalapooja and Trikkalyanam (10th Dhanu).] The other noted festivals of the temple are Painguni and Kumbhabhishekam. The festival at the temple is celebrated during the concluding days of the Sabarimala Mandala Kalam. Pandiyan Mudippu and Trikalyanam are main attraction of the temple

The Thirukalyyanam (Sacred marriage of Lord) is the most special event of the all eleven day festival. It is conducted on the 10th day (10th Dhanu). The deities are brought together for the wedding but the wedding never takes place. The wedding is always postponed. The Lord ever remains a bridegroom. This event having many special features is conducted naturally by Brahmana Sangam of Madurai and Travancore Devaswom Board.

 It is a common belief that young girls will get married within a year by worshiping the idol. The other noted festivals of the temple are Painguni and Kumbhabhishekam.

7.1 Tirukalyanam

This is the only Sastha temple where a ritualistic ceremony known as "Thiru- kalyanam" for the wedding of Sastha takes place during the Sabarimala pilgrimage. A ritual depicting the betrothal, or "Pandiyan Mudippu" ceremony, is held. By tradition, the wedding ceremony gets aborted.

The temple has an exclusive Kalyana Mandapam for the ceremony and its walls are decorated with erotic sculptures on the model of those in the Khajuraho temple. The rituals inside the temple follow Kerala tradition and those outside follow Tamil Nadu customs. Here, most devotees venerate Ayyan as the son of the Pandiya King of Madurai.

8 Restrictions

Women from the age 10 to 50 are not permitted inside the Aryankavu Sastha Temple.

9 Contact details:

Sree Dharma Sastha Temple, Aryankavu, Kollam District, Kerala, India, Pin Code: 691309. Phone: +91 475 2211566

Smritis - musiri anna upanyasam

21/07/2020 முசிறி அண்ணா தர்ம சாஸ்திரத்தில் விளக்கத்தை மேலும் தொடர்கிறார்.

நாம் தினமும் சிறிது சிறிதாக தினமும் செய்ய வேண்டிய கர்மாக்களைச் தர்மசாஸ்திரம் மூலம் பார்த்துக்கொண்டு வருகிறோம்.

*இதை நாம் பார்த்துக் கொண்டு வருவதன் உடைய நோக்கம் நாம் செய்யவேண்டிய தான அனுஷ்டானங்களின்  பெருமைகளையும் மேலும் நமக்கு கிடைக்கக்கூடிய தான பலன்களையும் அதற்காக உள்ள சரித்திரத்தையும் பார்க்கவேண்டும் என்ற நோக்கோடு தான் பார்த்துக்கொண்டு வருகிறோம்.*

உலகத்தில் நடப்பது எல்லாம் சரியா தவறா அல்லது உலகத்தில் நடப்பது சரியில்லை என்று சொல்வதற்காக, இந்த தர்ம சாஸ்திரத்தை நாம் பார்க்கவில்லை.

*ஏனென்று சொன்னால் இப்போது சமீப காலமாக கேட்கக்கூடிய கேள்விகள் பார்க்கும் பொழுது, நீங்கள் சொல்வதற்கும் மற்றுமொருவர் சொல்வதற்கும் வித்தியாசங்கள் வருகின்றதே அப்போது எது சரி, என்று கேட்கிறார்கள்.*

இதில் எது சரி தப்பு என்று நம்மால் தீர்மானிக்க முடியாது. ஒன்றை செய்ய வேண்டும் மற்றொன்று செய்யக்கூடாது இந்த முறையில் தான் செய்ய வேண்டும் இந்த முறையில் செய்யக்கூடாது, *என்று சொல்வதற்கு நம்முடைய சாஸ்திரம் தான் பிரமாணம். சாஸ்திரம் என்ன சொல்கிறது என்பதைத்தான் நாம் பார்த்துக்கொண்டு வருகிறோமே தவிர,* மற்றவர்கள் சொல்வது சரியா என்பதற்காக இந்த தர்ம சாஸ்திரத்தை நாம் பார்க்கவில்லை.

மற்றவர்கள் சொல்வது சரியா என்று அவர்களிடம் தான் கேட்க வேண்டும். தங்கமா சாஸ்திரத்தில் என்ன சொல்லி இருக்கிறது என்பதை தெரிந்து கொள்வதற்காகத்தான் இதை நாம் பார்த்து வருகிறோம்.

*ரிஷிகள் இதை சொல்லும் பொழுது, அதாவது ஒவ்வொரு கர்மாவையும் வேதம் செய் என்று உத்தரவு பிறப்பிக்கிறது. அதை செய்ய வேண்டியது ஆன முறையையும் வேதம் காண்பிக்கிறது.* உத்தரவு பிறப்பித்தது அதை செய்ய வேண்டும் என்பதை வேதம் காண்பிப்பதை விரிவாக காண்பதுதான் தர்மசாஸ்திரம். அதாவது ஸ்மிருதிகள் என்று பெயர். இந்த வேதம் ஸ்மிருதிகள் இரண்டையும், வைத்து நமக்கு புராணங்கள் எதை எதையெல்லாம் பிரமாணமாக, எதை எப்படி செய்ய வேண்டும், இதை நம் முன்னோர்கள் எப்படி செய்தார்கள், என்று காண்பிக்கின்றது புராணங்கள்.

இந்த மூன்றையும் கொண்டு நம்முடைய ரிஷிகள் திடமாக நமக்கு காண்பித்து இருந்தால், அதை நாம் செய்ய வேண்டும்.

*நாம் நம்முடைய வசதிக்கு தகுந்தாற்போல் இந்த 2020இல் எப்படி செய்யலாம் என்று மாற்றக்கூடாது*

நம்முடைய  புத்தி சக்தியை வைத்துக்கொண்டு அந்த கர்மாக்களை மாற்றுவதற்கு நமக்கு அதிகாரம் இல்லை. இதை ரிஷிகள் நமக்கு காண்பித்திருக்கிறார்கள்

சில இடங்களில் அதை மாற்றி செய்வதற்கும் *ரிஷிகளே காண்பித்திருக்கிறார்கள் அதற்குத்தான் யுக தர்மம்* என்று ஒரு பாகம் இருக்கிறது. அரை விரிவாக நாம் பார்க்க இருக்கிறோம்.

*அதாவது ஒவ்வொரு யுகத்திலும், ஒரு சில மாற்றங்களை மாற்ற வேண்டிய கட்டாயம் இருக்கிறது. அதிலே இந்த கலியுகத்தில் எந்தெந்த கர்மாக்களை எவ்வாறு செய்ய வேண்டும், மாற்றி செய்ய வேண்டுமென்பதை ரிஷிகளை காண்பித்திருக்கிறார்கள்* அதை நாம் அப்படியே எடுத்துக் கொள்ளவேண்டும்.

எந்த கர்மாவை எப்படி செய்ய வேண்டும் என்று அந்த ரிஷிகள் காண்பித்து இருக்கிறார்களோ அதை அப்படியே செய்ய வேண்டும்.

*எவ்வளவு கெட்டிக்காரனாக இருந்தாலும் நம்முடைய புத்தி சக்தியை வைத்துக்கொண்டு ரிஷிகள் இப்படித்தான் சொல்லியிருக்கிறார்கள் என்று மாற்றக்கூடாது.*

இந்தக் கர்மாக்களை எல்லாம் எப்படி தீர்மானிக்கப்படுகிறது என்ற பார்த்தால் *அதற்கு ரிஷிகள் கல்ப சூத்திரம்* என்ற ஒன்றை செய்திருக்கிறார்கள்.

இப்பொழுது ஆபஸ்தம்பர் ஐ நாம் எடுத்துக் கொண்டோமேயானால் 32 பிரஸ்னங்களை காண்பித்திருக்கிறார்.

*முதலில் ஸ்ரௌத சூத்திரம் என்று 24 பிரஸ்னங்களை காண்பித்துபிறகு தர்ம சூத்திரம் என்று 2*

பிரஸ்னங்கள்  கிர்கிய சூத்திரம் என்று 2

பிரஸ்னங்கள்    சில்ப சூக்தம் என்று 2 பிரஸ்னங்கள் கடைசியில்  பிதூர்மேத சூத்திரம் என்று 2 

பிரஸ்னங்கள். *இப்படியாக இந்த 32 சூத்திரங்களுக்கும் தான் கல்ப சூத்திரம்* என்று பெயர். நாம் ஆசமனம் முதற்கொண்டு எந்த காரியத்தை நாம் செய்வதாலும் இந்த 32 பிரஸ்னங்கள் தான் ஆதாரம்.

*ஆணாக இருந்தாலும் பெண்ணாக இருந்தாலும் அனைவருக்கும் இது சமமான தர்மம் தான்.* அதேபோல அக்னிஹோத்திரம்/ஹௌபாசனம் செய்பவர்களுக்கும், பிரம்மசாரியாக இருந்து சமிதாதானம் செய்பவர்களுக்கும், அனைவருக்கும் பொது தான் இந்த 32 

பிரஸ்னங்கள்.

ஆங்காங்கே சில இடங்களில் மட்டும் விசேஷங்களை காண்பித்திருக்கிறார்கள்

அது தானே தவிர மற்ற விஷயங்கள் எல்லாம் அனைவருக்கும் சமம் தான்.

இப்படி ஒவ்வொரு மகரிஷிகளும் காண்பித்திருக்கிறார்கள்

ஆபஸ்தம்பர் எப்படி கல்ப சூத்திரம் காண்பித்திருக்கிறார் அதேபோல் போதாயனரும் காண்பித்திருக்கிறார். ஆஸ்வலாயனர் என்ற மகரிஷியும் காண்பித்திருக்கிறார். இப்படி அனைத்து மகரிஷிகளும் ஏன் நமக்கு இந்த கல்ப சூத்திரம் என்பதை அனுகிரகம் செய்திருக்கிறார்கள்.

*இந்த ரிஷிகள் எப்படி சொல்லி இருக்கிறார்களோ அதை அப்படியே செய்ய வேண்டும்.*

அதாவது ஒரு மகரிஷி சொல்பமாக தான் சொல்லியிருக்கிறார் என்றாலும்கூட, அவர் சொல்வது தான் நமக்கு பிரமாணம். அவர் எந்த அளவுக்கு குறைவாக சொல்லியிருந்தாலும் அந்த அளவுக்கு நாம் செய்தால் போதும். அதுவே முழுமையாக செய்ததாகக் கருதப்படும்.

சில மகரிஷிகள் விரிவாக காண்பித்திருக்கிறார்கள் என்றால் அது அப்படியே செய்யவேண்டும். அவர் எப்படி சொல்லி இருக்கிறாரோ அதே போல் நாம் செய்தால் அதனுடைய முழுமையான பலனை நாம் அடையலாம். இதைத்தான் தர்மசாஸ்திரம் காண்பித்து இருக்கிறது.

ஒவ்வொரு மகரிஷியும் ஒவ்வொரு தர்மங்கள் ஆக செய்து நம்முடைய தர்மங்கள் கடமைகள் பிரித்து காண்பித்திருக்கிறார்கள் அதன்படி நாம் செய்ய வேண்டும். அதைத்தான் நாம் கோத்திர பிரவரங்கள் சொல்கிறோம். 

*ஒரு கோத்திரத்தைச் சொல்லி அபிவாதனம் செய்கிறோம். ஒவ்வொரு சூத்திரம் சொல்லி அபிவாதனம் செய்கிறோம். ஆபஸ்தம்ப சூத்திரஹா போதாயன சூத்திரஹா என்று சொல்கிறோம். எந்த சூத்திரத்தை நாம் அபிவாதயே சொல்கிறோமோ அந்த சூத்திரப்படி தான் நாம் கர்மாக்களை செய்ய வேண்டும்.*

அந்த சூத்திரம் முழுமையாக இல்லை என்றால் அவரே காண்பித்து இருப்பார் இன்னொரு இடத்திலிருந்து எடுத்துக்கொள்ளலாம். அதன்படி நாம் அதை எடுத்துக்கொண்டு செய்ய வேண்டும். *இது எல்லாம் நம் வீட்டிற்கு செய்து வைக்கக் கூடிய வாத்தியாருக்கு தெரியும். அவர்களிடத்தில் கேட்டு தெரிந்து கொள்ள வேண்டும். நாம் இதையெல்லாம் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும் என்ற நோக்கத்தில்தான் இந்த தர்ம சாஸ்திரங்களை பார்த்துக்கொண்டு வருகிறோம்.*

மேற்கொண்டு அடுத்த உபன்யாசத்தில் பார்ப்போம்.

Thirumangai Azhwar Paasurams

திருமங்கை ஆழ்வார்
மின்னுருவாய் முன்னுருவாய் வேதம் நான்கில்
→விளங்கொளியாய் முளைத் தெழுந்த திங்கள் தானாய்
பின்னுருவாய் முன்னுருவில் பிணி மூப்பில்லாப்
→பிறப்பிலியாய் இறப்பதற்கை எண்ணா(து) எண்ணும்
பொன்னுருவாய் மணியுருவில் பூதம் ஐந்தாய்ப்
→புனலுருவாய் அனலுருவில் திகழும் சோதி
தன்னுருவாய் என்னுருவில் சின்ற எந்தை
→தளிர் புரையும் திருவடி என் தலை மேலவ்வே

*அறு சீரடியினாலாகிய தாண்டகத்தினைக் குறுந்தாண்டகம் என்றும் எண் சீரடியால் அமைந்ததினை நெடுந்தாண்டகம் என்றும் பகரப்படுகிறது.

*பாடலின் ஒவ்வொரு அடியும் இடையிலே தாண்டுவதை இந்தப் பாடல்களில் காணலாம். பாடலின் அகத்தே தாண்டுவது தாண்டகம்.

14. முதல் திருவந்தாதி(100 பாசுரங்கள்)-பொய்கை ஆழ்வார்
வையம் தகளியா வார்கடலே நெய்யாக
வெய்ய கதிரோன் விளக்காகச்-செய்ய
சுடர் ஆழியான் அடிக்கே சூட்டினேன் சொல் மாலை
இடர் ஆழி நீங்குகவே என்று

*கடலினால் சூழ்ந்த இவ்வுலகை அகழியாக கொண்டு, கடலை நெய்யாகக் கொண்டு,கதிரவனை திரியாகக் கொண்டு விளக்கை ஏற்றி திருமாலின் திருவடிக்கு பாசுரங்களை மாலையாகச் சூட்டினேன்.

*பொய்கையாழ்வார், பூதத்தாழ்வார், பேயாழ்வார் மூவரும் சம காலத்தவர்கள்.இவர்கள் மூவரும் முதலாழ்வார்கள் ஆவர்.

*முன்னொரு காலத்தில் ஒருநாள், திவ்யபிரபந்த விளைநிலம் என்று சொல்லப்படும் திருக்கோவலூரில், பலத்த மழை பெய்ய, பொய்கையாழ்வார் ஒரு குடிசையில் மழைக்காக ஒதுங்கினார்.

அவ்விடத்தில், ஒருவர் படுக்கலாம், இருவர் அமரலாம், மூவர் நிற்கலாம். சிறிது நேரம் கழித்தது, பூதத்தாழ்வார் நுழைந்தார். பின்னர், பேயாழ்வாரும் அங்கு வந்தார். இன்னும் சிறிது நேரம் கழித்து, அவர்கள் மூவரையும், நான்காவதாக ஒருவர் நெருக்குவதுப் போல் இருந்தது.

*நெருக்கத்தின் காரணத்தை அறிய வேறு விளக்கின்மையால், அவர்கள் பாசுரங்கள் மூலம் விளக்கேற்றினர்.பொய்கையார்,

15. இரண்டாம் திருவந்தாதி(100 பாசுரங்கள்) –பூதத் ஆழ்வார்
அன்பே தகளியா ஆர்வமே நெய்யாக
இன்பு உருகு சிந்தை இடுதிரியா – நன்புருகி
ஞானச்சுடர் விளக்கேற்றினேன் நாரணர்க்கு
ஞானத் தமிழ் புரிந்த நான்

*அன்பை விளக்காக்கி, ஆர்வத்தை நெய்யாக்கி, சிந்தனையை விளக்குத் திரியாக்கி ஒளிவிடுகின்ற ஞானச்சுடரை, ஞானத்தமிழ் கொண்டு ஏற்றுகின்றேன் எனத் தம் சொல் மாலையைத் தொடங்கியவர் பூதத்தாழ்வார்.

*ஐம்புலன்கள் ஆகி நின்றவனும், ஐம்பெரும் பூதங்களாகி உலகத்து உயிர்களை வாழ வைப்பவனும் உலகளந்த பிரான் எனத் தம்முள் பெருமாளைக் காணும் ஆழ்வார், தம் மனம் திருமாலைத் தேடி ஓடுகின்றது என்று தம் நிலையை வெளிப்படுத்துகின்றார்.

16. மூன்றாம் திருவந்தாதி(100 பாசுரங்கள்)-பேயாழ்வார்
திருக்கண்டேன் பொன் மேனிகண்டேன், திகழும்
அருக்கண் அணி நிறமும் கண்டேன் – செருக்கிளரும்
பொன் ஆழி கண்டேன், புரிசங்கம் கைகண்டேன்
என் ஆழி வண்ணன்பால் இன்று

*இவர்கள் ஏற்றிய விளக்கில், மூன்றாவது ஆழ்வார் (பேயாழ்வார்), பரம்பொருளாகிய திருமாலின் பொன் மேனியை,  ஆழி என்னும் சக்ரம், மற்றும் புரிசங்கத்துடன் கண்டார் .நெருக்கத்தின் காரணம், திருமாலே என்று உணர்தனர்.

17. நான்முகன் திருவந்தாதி (96 பாசுரங்கள்)-திருமழிசை ஆழ்வார்
நான்முகனை நாராயணன் படைத்தான், நான்முகனும்
தான் முகமாய்ச் சங்கரனைத் தான்படைத்தான்-யான் முகமாய்
அந்தாதி மேலிட் டறிவித்தேன் ஆழ்பொருளை,
சிந்தாமல் கொண்மினீர் தேர்ந்து

*நான்முகனை நாராயணன் படைத்தான் நான்முகனும் தான்முகமாய் சங்கரனை படைத்தான் யான் முகமாய் அந்தாதி மேல்இட்டு அறிவித்தேன் அழ்பொருளை சிந்தாமல் கொண்மினீர்

18. திருவிருத்தம் (100 பாசுரங்கள்)-நம்மாழ்வார்
பொய் நின்ற ஞானமும் பொல்லா ஒழுக்கும் அழுக்கு உடம்பும்
இந்நின்ற நீர்மை இனி யாம் உறாமை உயிர் அளிப்பான்
எந்நின்ற யோனியுமாய்ப்ப் பிறந்தாய் இமையோர் தலைவா
மெய்ந்நின்று கேட்டருளாய் அடியேன் செய்யும் விண்ணப்பமே

*மனிதனிடம் பொய் நிறைந்த ஞானம் உள்ளது. பொல்லாத ஒழுக்கம் உள்ளது. நல்லொழுக்கம் அவனிடம் இல்லை. அழுக்கேறிய உடல்தான் உள்ளது. சுத்தமான உடல் இல்லை. – இப்படிப்பட்ட மனிதப் பிறவியை வைத்துக்கொண்டு கடவுளைக் காண இயலவில்லை. எனவே அவன் "கடவுள் இல்லை' என்று சொல்வது எவ்வளவு அபத்தம்.

*வானவர்களின் தலைவனே! இறைவனே! உலகினைக் காத்து அருளும் நீ, பல வகைப் பிறப்புகளை எடுக்கிறாய். நாங்களோ பொய்யே நிலைபெற்ற அறிவும் , தீய நடத்தையும், அழுக்குப் பதிந்த உடம்பும் கொண்ட மனிதப் பிறவியில் உழல்கிறோம். இப்படிப்பட்ட பிறவி அமையாதபடி நீதான் அருள வேண்டும்"

19. திருவாசிரியம் (7 பாசுரங்கள்)-நம்மாழ்வார்
செக்கர் மாமுகிலுடுத்து மிக்க செஞ்சுடர்ப்
பரிதி சூடி, அஞ்சுடர் மதியம் பூண்டு
பலசுடர் புனைந்த பவளச் செவ்வாய்
திகழ் பசுஞ் சோதி மரகதக் குன்றம்
கடலோன் கைமிசைக் கண் வளர்வது போல்
பீதக ஆடை முடிபூண் முதலா
மேதகு பல் கலன் அணிந்து, சோதி
வாயவும் கண்ணவும் சிவப்ப, மீதிட்டுப்
பச்சை மேனி மிகப்ப கைப்ப
நச்சு வினைக் கவர்தலை அரவினமளி யேறி
எறி கடல் நடுவுள் அறிதுயில் அமர்ந்து
சிவனிய னிந்திரன் இவர் முதலனைத்தோர்
தெய்வக் குழாங்கள் கைதொழக் கிடந்த
தாமரை யுந்தித் தனிப்பெரு நாயக
மூவுல களந்த சேவடி யோயே.

*பவழங்களாலே சிவந்த இடங்களையுடையதும் பசுமையான நிறத்தையுடையதுமான ஒரு பச்சை மாமலையானது சிவந்த மேகத்தை அரையில் உடுத்தி, சூரியனையும் சந்திரனையும் , நக்ஷத்திரங்களையும் அணிந்து கடலரசனுடைய கைமேலே பீதாம்பரம், திருவபிஷேகம் கண்டிகை முதலான பல திருவாபரணங்களைச் சாத்திக்கொண்டு படுத்துக்கொண்டிருப்பதுபோல அழகிய வாயும் கண்களும் சிவந்திருக்கப்பெற்று பசுமையான திவ்யமங்கள விக்ரஹத்தின் நிறமானது மற்ற ஒளிகளெல்லாவற்றிற் காட்டிலும் மேலோங்கி விளங்கப்பெற்று அலையெறிகின்ற கடலினிடையே விஷத் தொழிலையும் கப்புவிட்டுக் கிளர்கின்ற(பல) தலைகளையுமுடைய திருவனந்தாழ்வானாகிற சயனத்தின் மீது ஏறி யோகநித்திரையில் அமர்ந்து சிவன் பிரமன் இந்திரன் முதலிய எல்லாத் தேவகள் சேவிக்கும்படியாக பள்ளிகொண்டிருக்கிற தாமரைப் பூவைத் திருநாபியிலே உடைய சர்வேஸ்வரனே மூன்று லோகங்களையும் அளந்த அழகியதிருவடிகளை யுடையவனே!

20. பெரிய திருவந்தாதி (87 பாசுரங்கள்)-நம்மாழ்வார்
முயற்றி சுமந்தெழுந்து முந்துற்ற நெஞ்சே,
இயற்றுவாய் எம்மொடுநீ கூடி-நயப்புடைய
நாவீன் தொடைக் கிளவியுள் பொதிவோம், நற்பூவைப்
பூவீன்ற வண்ணன் புகழ்

*எம்பெருமானைப் பற்றிப் பேசுகையிலே முற்பட்டிருக்கிற மனமே நீ (தனிப்பட்டுப் போகாமல்) என்னோடு சேர்ந்து காரியத்தை நடத்த வேணும்; (நாம் இருவருஞ் சேர்ந்து நடத்த வேண்டிய காரியம் என்னவென்றால்) எம்பெருமானுடைய திருக்கல்யாணகுணங்களை அன்பு பொறுந்திய நாவினாலே கவனஞ் செய்யப்படுகிற சேர்க்கைப் பொருத்தமுடைய சொற்களிலே அடக்குவோமாக

21. திருவெழுகூற்றிருக்கை(1-பாசுரம்;46 lines)-திருமங்கை ஆழ்வார்
ஒரு பேருந்தி யிருமலர்த் தவிசில்,
ஒரு முறை அயனை யீன்றனை….⇒121(A)
ஒரு முறை இரு சுடர் மீதினி லியங்கா, மும்மதிள்
இலங்கை யிருகால் வளைய, ஒரு சிலை…⇒12321(B)
ஒன்றிய ஈரெயிற் றழல்வாய் வாளியில்
அட்டனை, மூவடி நானிலம் வேண்டி,
முப்புரிலொடு மானுரி யிலங்கும்.
மார்வினில், இரு பிறப் பொருமாணாகி,
ஒருமுறை யீரடி,மூவுல களந்தானை…⇒1234321(C)

*ஏழு படிக்கட்டுகளில் ஒவ்வொன்றாக ஏறி நின்று அப்படிக்கட்டில் உள்ள எண்களால் தொகையிட்டுப் பாடி ஏறுவதும், இறங்குவதுமாகப் பாடுவது ( A to N) எழுகூற்றிருக்கை.
முதலில்  121
அடுத்தது 12321
அடுத்தது 1234321
அடுத்தது 123454321
அடுத்தது 12345654321
அடுத்தது 1234567654321 இருமுறை (என கீழ்கண்டவாறு மொத்தம்-14 : A to N )

121
12321
1234321
123454321
12345654321
1234567654321
1234567654321

1234567654321
1234567654321
12345654321
123454321
1234321
12321
121

இந்த ப்ரபந்தம் ஒரு  தேர் போல் அமைந்திருப்பது.   இம்மாதிரி அமைப்பில் புனையப்பட்ட பெருமானைப்பற்றிய திவ்யப்ரபந்தமே திருஎழுகூற்றிருக்கை.

A) பிரம்ம சிருஷ்டி செய்தவன் (121)
B) லங்காபுரியை அழித்தவன் (12321)
C) வாமன அவதாரம் எடுத்தவன்(1234321)
D) கஜேந்த்ரனுக்கு அருள் புரிந்தவன்
E) மஹான்களாலே வணங்கப்படுபவன்
F) ருத்ரனால் அறியப்படாதவன்
G) வராஹாவதாரம் செய்தவன்
H) பாற்கடலில் யோக நித்திரை செய்பவன்
I) வர்ணாச்ரம தர்மத்துக்கு நிர்வாஹகன்
J) நப்பின்னைப் பிராட்டியை மணந்தவன்
K) பாஹ்ய மதஸ்தர்களால் அறியப்படாதவன்
L) பஞ்ச பூதங்களுக்கு பரிவர்த்தகன்
M) திருமார்பில் பிராட்டியை கொண்டவன்எங்கும் வியாபித்த
N) ஸர்வ நிர்வாஹகனன்

22. சிறிய திருமடல்(1-பாசுரம் ;77½ lines)-திருமங்கை ஆழ்வார்
காரார்வரை கொங்கை கண்ணர்
கடலுடுக்கை சீரர்சுடர் சுட்டி
செண்களுழிப்பெராற்று………….
………………………………………….

*திருமங்கையாழ்வார், தம்மை நாயகியாகவும், திருமாலை நாயகனாகவும் கொண்டு பாடுமிடத்தில்,  காதல் கைகூடப் பெறாமல் ஏங்குவதால் மடல் ஏறும் முயற்சியை நாயகி மேற்கொள்வதாக அமைத்து,

*சிறிய திருமடல், பெரிய திருமடல் என்று இரண்டு மடல் பாடல்களைப் பாடியுள்ளார்.

*பழைய தமிழ் இலக்கியங்களில், தலைவனே காதல் கைகூடப் பெறாமல் மடலேறும் மரபு உண்டு.ஊர் முழுவதற்கும் பறையறைந்து தலைவியின் படத்தை வரைந்து பனை ஓலைக் குருத்தில் குதிரை செய்து அதன்மீது ஏறி ஊர்வலம் வருவான் தலைவன்.

*ஆனால் நாயகியாகத் தன்னைப் பாவித்துப் பாடும் ஆழ்வார்,  மரபை மாற்றித் தலைவியே மடலேறுவதாகப் புதுமை செய்துள்ளார்.

**தமிழ் மரபில் தலைவனுக்கு மட்டுமே 'மடல் ஏறுதல்' கூறப்பட்டுள்ளது. ஆனால் இது தெய்வீகக் காதல் என்பதால் பெண்ணாகப் பாவித்துக் கொள்ளும் அடியவர் மடலேறுவது ஏற்புடையது எனலாம்.

23. பெரிய திருமடல்(1-பாசுரம்;148½ lines)-திருமங்கை ஆழ்வார்
மன்னிய பல் பொறிசேர் ஆயிர வாய்வாளரவின்,
சென்னி மணிக்குடுமித் தெய்வச் சுடர் நடுவுள்……….
…………………………………………………………………….
………………………………………………………………………

சிறிய-பெரிய திருமடலேரிய திருமங்கையாழ்வார்
   தமிழில் அகத்துறை நூல்களில் 'மடல்' ஒரு வகை. இதை பக்தி இலக்கியத்தில் முதலில் பயன்படுத்தியவர் திருமங்கையாழ்வார்.

     விரும்பிய பெண்ணை அடைய முடியாத நிலையில் மடலேறியாவது அவளைப் பெறுவேன் என்று பனை மடல்களால் ஆன குதிரை வடிவம் அமைத்து ஊர் நடுவே காதலன் பிடிவாதம் செய்து தன் காதலியை அடையும் முரட்டுக் காதல் வகை.

     அவன் மேல் இரக்கம் கொண்டு பெண்ணைப் பெற்றவர்கள் திருமணத்துக்கு சம்மதிப்பார்களாம்.

  இந்த வழக்கத்தை மாற்றிய பெருமை திருமங்கையாழ்வாருக்கு உ

Maharajapuram Viswanatha Iyer - Periyavaa

பெரியவா திருவடியே

            சரணம்.

'மகா பெரியவாளிடம் 

சில வருடங்கள் பாடம் கற்றுக்கொண்டது என் பாக்கியம். அவருடைய ஞானம் ஆழமானது. அவரிடம் படித்த நாட்கள் எனக்கு இன்னமும் நன்றாக நினைவு இருக்கிறது. 'நீதி-சதகம்' எல்லாம் அவர் நேரிடையாக எங்களுக்குச் சொல்லித் தந்ததுதான்.

அவர்-ஈஸ்வர-அவதாரம். நாங்கள் பரம்பரையாக காமாட்சி அம்மன் கோயிலில் பூஜை செய்து வருகிறோம். பெரியவா என்னைப் பொறுப்பு ஏற்றுக்கொள்ளச் சொன்னது, எனக்குக் கிடைத்த பெரும்பேறு!" என்று பழைய நினைவுகளில் மூழ்கிய நீலக்கல் ராமச்சந்திர சாஸ்திரிகள், தொடர்ந்து பேசினார்…

'பெரியவாளுக்குக் கர்னாடக சங்கீதத்தில் மிகுந்த விருப்பம் உண்டு. நல்ல சங்கீதத்தைக் கேட்டால், நேரம் போவது தெரியாமல் ரசித்துக் கேட்பார்' என்றவர், அந்த நாட்களில் பெரியவாளை வந்து சந்தித்த பிரபல சங்கீத வித்வான்கள் பற்றிச் சொல்ல ஆரம்பித்தார்.

'தன்னைச் சந்திக்க வருகிற வித்வான்களிடம் அவர்களுக்கே தெரியாத விஷயங்களை எல்லாம் எடுத்துச் சொல்வார் பெரியவா. சில பாடல்களுக்கு அவர் தரும் விளக்கத்தை வித்வான்களே வியந்து கேட்பார்கள்.

திருவையாற்றில் பகுள பஞ்சமி அன்றைக்குத் தியாகராஜரின் சமாதியில் எல்லா வித்வான்களும் கூடி பஞ்சரத்ன கீர்த்தனைகளைப் பாடுவார்கள் அல்லவா? அதேபோன்று, காஞ்சிபுரத்திலும் தமிழ் வருடப்பிறப்பு அன்று விடியற்காலையில் ஆரம்பித்து பஞ்ச ரத்ன கீர்த்தனைகளைப் பாடச்சொல்லிக் கேட்க வேண்டும் என்று பெரியவாளுக்கு ஆசை. அதற்குக் காரணம் இருந்தது. பெரியவா ஒரு தடவை சென்னைக்கு வந்திருந்தபோது, கோடம்பாக்கத்தில் தத்தாஜி என்பவர் வீட்டில் தங்கியிருந்தார். அப்போதுதான் திருவையாற்றில் தியாகராஜ ஆராதனை உத்ஸவம் நடந்து கொண்டிருந்தது. அதை ரேடியோவிலும் ஒலிபரப்பினர். காஞ்சிபுரத்திலும் அதுபோன்று நடத்தவேண்டும் என்கிற ஆசை அப்போதுதான் பெரியவாளுக்கு உண்டாயிற்று.

செம்மங்குடி சீனிவாச அய்யர் பெரியவாளை தரிசனம் பண்ண அடிக்கடி மடத்துக்கு வருவார். அவரிடம் தன் ஆசையைச் சொன்னார் மகா பெரியவா. பிறகென்ன… செம்மங்குடிக்கு ரொம்ப சந்தோஷம். அவர் உடனே அரியக்குடி ராமானுஜ அய்யங்கார், மகாராஜபுரம் விசுவநாத அய்யர் போன்றோரிடம் சொல்லி, அதற்கு ஏற்பாடு செய்து, காஞ்சிபுரத்தில் பிரமாதமாக நடத்தினார். அதை ரேடியோவில் ஒலி பரப்பவும் ஏற்பாடு செய்தார்.

எல்லோரும் பஞ்சரத்ன கிருதிகள் பாடி முடித்ததும், பக்கத்தில் இருந்த மகாராஜபுரம் விசுவநாதய்யரிடம், 'ஆரத்தியின்போது நீங்கள் பாடணும்' என்று கேட்டுக் கொண்டார் பெரியவா. விசுவநாதய்யருக்குச் சந்தோஷம் தாளலை! அதுவும், பெரியவா முன்னால் பாடறதுங்கறது எவ்வளவு பெரிய விஷயம்! பக்திப் பரவசத்துடன், 'நிபஜனகான' பாட்டை அருமையா பாடினார். பெரியவா, கண்கள் மூடி பாடலைக் கேட்டு ரசித்தார்.

'உன் பஜனையாகிற சங்கீதத்தில் ஈடுபடுகிறவர்களை இந்த உலகில் நான் எங்கே பார்ப்பேன்? லட்சுமி, சிவன், பிரம்மன், சசிதேவியின் பதியாகிய இந்திரன் முதலானவர்களால் வணங்கப் படுகிறவனே! சகுண- நிர்க்குண உபாசனைகளின் உண்மை, பொய்களையும்… சைவம், சாக்தம் முதலான ஆறு சமயங்களின் ரகசியங்களையும், அணிமா முதலான அஷ்டஸித்திகளின் பகட்டையும் நீ விளக்க… நான் மகிழ்ச்சியுடன் அறிந்து கொண்டேன். நல்ல முகம் உடையவனே… உமது பஜனை என்னும் கானத்தில் லயித்து ரசிப்பவர்களை நான் எங்கே காண்பேன்?' என்பது அந்தப் பாடலுக்கு அர்த்தம். மகா பெரியவாளுக்கும் ரொம்ப சந்தோஷம்!

Sri Chandrasekaramrutham -Periyavaa

Today's Sri Chandrasekaramrutham 

* தெய்வ காரியங்களுக்கு பக்தி முக்கியம்; பித்ரு காரியங்களுக்கு ஸ்ரத்தை முக்கியம்.

* தெய்வ பக்தி, குரு பக்தி ஆகிய இரண்டும் அவசியம்; ஒவ்வொரு மனிதனுக்கும் வேண்டும்.

* இந்த பிரபஞ்ச ஸ்ருஷ்டிக்கு எல்லாம் கர்த்தா ஈஸ்வரன் என்கிறது நம் வேதம்; ஆனால் வேதத்திற்கு அந்நியமான மதங்கள் கூட ஸ்வாமியை "கர்த்தர்" என்றே சொல்லிக் கொண்டிருக்கின்றன.

* அவன் "கர்த்தா" - ஸ்ருஷ்டி பண்ணுபவன்; அவன் "பலதாதா" - அவரவர் செய்த காரியங்களுக்கு ஏற்ற பலனைக் கொடுப்பவன்.

Sri Bhaskara raya Makhin to the Sri Lalita Sahasra nama.

Namaste
 
Here is the link to the document of some 350 pages in searchable format
consisting of the famous Saubhagya bhaskara commentary of Sri Bhaskara raya
Makhin to the Sri Lalita Sahasra nama.
 
The first page of the document, consisting of the publication details, is
not showing in readable format. However the main body of the text is
unaffected.
 
I thank those who helped making this long felt need addressed.
 
http://www.mediafire.com/file/kr8whj026kxpro2/lalitAsahasranAma_Saubhagya_with_page_numbers.doc/file
 
regards
subrahmanian.v

god wont appear if you dont have belief - Spritual story

சாமி, நீயே துணை J K SIVAN

மனைவி குழந்தைகளை நிர்க்கதியாக, நிராதரவாக விட்டுவிட்டு எவளுடனோ ஓடும் கணவன்கள் பற்றி நாம் அறிவோம். இருவது வருஷம் ஆயிட்டுது ருக்குவை மாதவன் கைக்குழந்தை முரளியோடு விட்டுச் சென்று!!.

நாகர்ஜுன சாகர் அருகே ஒரு கிராமத்தில் ருக்கு குழந்தை முரளியோடு குடியேறி வளர்த்து அவனை பக்கத்து நகரத்தில் படிக்கவும் வைத்தாள். பள்ளியில் முரளியின் பெயர் "பார்த்தசாரதி" இதன் பின்னால் ஒரு குட்டி கதை ஒளிந்துகொண்டிருப்பதை வெளியே எடுத்து தருகிறேன். சுருக்கமாக அது இதுதான் :

***
ஏகாம்பரம் கிண்டியிலேயே பழியாக கிடப்பான் குதிரை ரேஸ் செல்பவன். எந்த குதிரையின் மீது பணம் கட்டினாலும் அது அடிபடாமல் ஜாக்ரதையாக கடைசியில் தான் வந்தது. அவன் பெண் தான் ருக்மணி என்கிற ருக்கு. அவர்கள் ஆந்த்ராவில் ஒரு கிராமத்தில் வசித்தபோது எதிர் தெருவில் இருந்த பார்த்தசாரதி கோவில் தான் ருக்குவுக்கு போக்கிடம். பார்த்த சாரதியின் புன்முறுவல் நிறைந்த முகம் நெஞ்சிலே எப்போதும் நிற்க அவள் தினமும் சொன்ன வார்த்தை "சாமி, நீயே துணை". இதுவே அவளுக்கு தெரிந்த எல்லா மந்திரமும். பார்த்தசாரதியை நினைத்தாலே அவள் கவலைகள் பறக்கும். அப்பன் தினமும் குடி போதையில் இரவில் அம்மாவோடு சண்டையிட்டு அவளையும் ருக்குவையும் தனி ஆவர்த்தனம் வாசிக்கும் போதெல்லாம் "சாமி நீயே துணை". அப்பன் ஒருநாள் திடீரென்று மாரடைப்பால் கண்ணை மூடினான் அவனது கை வண்டியில் ருக்கு காய்கறி வியாபாரம் செய்து பிழைத்தாள் . வயிறு கழுவ 4வது படிக்கும் போதே பள்ளிப் படிப்பை நிறுத்தி வீட்டு வேலை செய்து பாத்திரம் கழுவியது அவளது பழங்கதை.
***
நாகர்ஜுன சாகர் பக்கம் முரளி தினமும் ஒரு மைல் நடந்து தான் குறுக்கு வழியில் ஒரு அடர்ந்த காட்டு பாதையில் பள்ளி செல்ல வேண்டும். பஸ் டவுன் வழியே செல்லும் அதில் போக முரளிக்கு ஆசை.

"அம்மா என்னை பஸ்ஸிலே அனுப்பு"

" ஏன் அழுவுறே"

"நாம்ப ஏழை கண்ணு என்கிட்டே காசு இல்லப்பா. நீ குறுக்கு வழியாகவே நடந்து போப்பா" என்றாள்.

" பயமா இருக்கு மா".
"சாமி, நீயே துணை'' என்று சொல்லுடா. கிருஷ்ணன் காப்பாத்துவார். பயமா இருக்கும்போது கிருஷ்ணா
கிருஷ்ணா என்று கூப்பிட்டு கிட்டே போ. வேறே வழி தெரியலை கண்ணு."

காட்டு பாதையில் கிட்டத்தட்ட ஒரு மாதமாக பத்து வயது முரளி, கிருஷ்ணா கிருஷ்ணா என்று கூப்பிட்டு கொண்டே போனான். அவன் மனதுக்கு அது தெம்பாக இருந்தது. யாரோ கூடவே துணைக்கு வருவது போல் இருந்ததால் மனதில் பயம் விலகியது.

அன்று பள்ளியில் தலைமை ஆசிரியருக்கு பிரிவு உபசார விருந்து என்பதால் எல்லா மாணவர்களும் எதாவது பரிசு கொடுக்கவேண்டும் என்று அவன் வகுப்பு வாத்தியார் தாமோதரன் ஆர்டர் போட்டார்.

''அம்மா எங்க வாத்யார் ஹெட்மாஸ்டருக்கு பரிசு கொடுக்க ஏதாவது கண்டிப்பாக கொண்டு வரணும்

னுட்டார். நீ என்னம்மா தருவே?''

"நான் கூலி வேலை செய்றேன். நமக்கு யார்டா இருக்க உதவ. உனக்கு வழியிலே துணைக்கு வருவானே கிருஷ்ணன், அவனையே ஏதாவது தரச்சொல்லி கேளு '' என்று ஏழை அம்மா கண்ணீர்விட்டு மனமுருகி

சொன்னாள்.

"கிருஷ்ணா கிருஷ்ணா" என்று வழக்கம்போல் முரளி கூப்பிட்டபோது "என்ன முரளி சொல்லு" என்று காட்டுப்பாதையில் அவனுக்கு பழக்கமான குரல் கேட்டது

"எங்க வாத்தியார் தாமு ஸார் , ஹெட்மாஸ்டருக்கு என்னை ஏதாவது பரிசு கொண்டான்னு சொல்றார். அம்மாவை கேட்டா உன்னை கேக்க சொல்றா. நீ ஏதாவது எங்க ஹெட்மாஸ்டருக்கு பரிசு கொடுக்கிறியா".

''அதுக்கென்னடா, அதோ உன் எதிரே தெரியுது பார் ஆலமரம் அதன் அடியில் ஒரு செம்பு நிறைய பால் வச்சிருக்கேன் அதை கொண்டு போய் கொடு. மாட்டுக் காரன் கிட்ட பால் தானே இருக்கும்".

எல்லா பிள்ளைகளும் வித விதமான பரிசு கொடுக்க முரளியின் பால் செம்பு சீந்தப்படாமல் இருந்தது. தாமு அவனை கேவலமாக பார்த்தார்.

மதியம் தாமு தனது வீட்டில் மனைவியிடம் "அந்த முட்டாள் பையன் கொடுத்த செம்பு பாலை காய்ச்சி கொடு நாம்பளாவது குடிக்கலாம்" என்றதும் அடுப்பில் பாத்திரத்தில் பால் செம்பை கவிழ்க்க "என்ன அதிசயம்! பால் செம்பு மீண்டும் நிரம்பியது. ஆச்சர்யத்தோடு மறுபடியும் பாத்திரத்தில் பாலைக் கொட்டினாள். செம்பு மீண்டும் பாலோடு தானாகவே நிரம்பியது. பயந்து போய் அவள் இதை தாமுவிடம் சொல்ல, அவர் பள்ளிக்கூடத்துக்கு ஓடி முரளியைப் பிடித்து

"ஏலே, உனக்கு யார்டா பால் செம்பு கொடுத்தது?"

அவன் பூரா விஷயம் சொல்ல, தாமுவும் மற்ற பிள்ளைகளும் கொல்லென்று சிரித்தனர்

"கிருஷ்ணனாவது, ராமனாவது, என்னடா இது உளறல்? . யாரோ மாஜிக் காரன் கிட்டே செம்பு வாங்கி வந்து ஏமாத்தறே"
" இல்லே சார், கிருஷ்ணன் தான் கொடுத்தான்".
" டே, எனக்கு பைத்தியம் பிடிச்சுடும் திருப்பி திருப்பி கிருஷ்ணன் தினமும் கூப்பிட்டா பேசுவான், துணை வருவான், பால் செம்பு தந்தான் என்று அதையே சொன்னாக்க . முட்டாளே, கிருஷ்ணன் ராமன் எல்லாம் இப்போ எங்கடா இருக்காங்க? கோவில்ல தான் சிலையாக, படமாக இருக்காங்க புராணத்திலே தான் பேசியிருக்காங்க"

"இல்லே சார் தினமும் என் கூட கிருஷ்ணன் பேசுவான் சார், அவன் தான் சார் இதை உங்க கிட்டே கொடுக்க சொன்னான்".

"டேய் , மேலே பேசாதே, ரொம்ப கோவமாயிருக்கேன். பிரம்பு பொளந்துடும். இப்போவே உன் கூட வரேன் அந்த கிருஷ்ணனை காட்றியாடா?"
"சரிங்க சார்"
காட்டில் தாமு அருகில் நிற்க முரளி உரக்க ''கிருஷ்ணா கிருஷ்ணா'' என்று பலமுறை கூப்பிட்டும் பதிலே இல்லை.
முரளி அழுதுகொண்டே ":கிருஷ்ணா எங்க வாத்தியார் வந்திருக்கார் நான் சொல்றதை நம்ப மாட்டேன்கிறார். உன்னை பார்க்கணுமாம் கொஞ்சம் வரியா."

அப்போது தீர்க்கமாக ஒரு குரல் அவர்கள் இரண்டு பேருக்கும் கேட்டது.
"முரளி, நான் எப்படி அப்பா வர முடியும் அவர் தான் நான் இப்போது இல்லவே இல்லை . வெறும் கட்டுக்கதை என்று சொல்லிட்டாரே நம்பாதவர் முன் நான் எதற்கு வரணும்''

தாமு கண்ணில் நீர் வடிய "கிருஷ்ணா என்னை மன்னிச்சுடு நான் தப்பு பண்ணிட்டேன்" என்று குரல் வந்த திசையில் வணங்கினார்.

முரளியின் காலை பிடித்து கொண்டு "சாமி, நீயே எனக்கு துணை வழிகாட்டு" என்றார்.

DOSHA PARIHARA ASHTAKAM – VERSE 5

दोष परिहाराष्टकं - 6

DOSHA PARIHARA ASHTAKAM –  8 VERSES

 

VERSE 5

 

दोषं परस्य ननु गृह्णति मय्यनेन –स्वात्मैष एव परगात्र सम्ह्यतेन ।

दुर्वस्तुनैव मलिनी क्रियते तदन्य – दोष ग्रहादहह किं न निवर्तितव्यम् ॥ 5॥

 

Sridhara Ayyaval stresses on what kind of quality of thoughts one should possess. He says that you become what your thoughts are and what you constantly think because you act upon what you have in your mind all the time. We need to introspect and take care about the kind of thoughts we have; are they positive or negative ? . Our sastras says that allow the other person to be as he is and accept him in total without finding fault as he is part of the creation of Isvara. Accepting other person and situation in full is the most matured living.

 

In case our thoughts are full with dosha chinta - finding doshas or defects of other persons, is it good or bad for us ? If we always have dosha chinta what will happen to us : author explains. When we think of other's faults, the quality of our thoughts become extremely dirty and filthy which will bring dire harm to us. Apart from having filthy thoughts, the author says that when the mind is constantly dwelling on doshas of other person, the mind imbibes the very same doshas and we will be filled with same doshas eventually.

 

The author gives an example : supposing the hand or any part of the body comes into contact with a dirty and filthy object. What happens ? Our part of the body also becomes dirty and bad smell emerges. When our body come in contact with impurities of another body, we catch contagious diseases and we become sick. Just a sneeze is enough to catch a common cold from somebody.

 

Similarly, when the mind is thinking and talking about doshas of others, I am constantly touching the other person's dirt,- parasya dosham grnhati mayi – therefore our mind becomes dirty - Mama manah malini kriyate and also we tend to catch those into ourselves as doshas will spread into us ultimately –paragatra samanena durvastunena eva.

 

Therefore Sridhar Ayyaval says, O Lord Shiva, please help me to avoid thinking and talking about impurities of others so that I can avoid getting myself dirtied, polluted and sick. Let me get the wisdom to understand that my mind becomes dirty through criticism of others and same doshas will become mine eventually.

Therefore, Oh ! Lord Shiva, please bless me with strength and courage to avoid such a dangerous habit in me.

Student gets into meditative mood - HH Bharati Teertha

Episode-15 / 21-08-2019 / Sri Gurubhyo Namaha.

Source: Yahoo Groups

With the blessings of Jagadguruvulu Sri Sri Bharatitirtha Mahaswamy......

This devotee is a first year engineering student in Bits Pilani. At that time, Sri Mahasannidhanam has done Makam in Chennai. A devotee visited Chennai for the darshan of Acharyas. He is passionate, attentive to meditation and is working hard to make progress in it. And he still can't concentrate on it. Because the common desires of the youth are hurting him a lot.

He told this to the priests and wanted their blessings, especially for his meditation. But he went to visit the Acharya with his father and brother. So he felt Kinchittu uncomfortable in their presence to tell the priests his problem.

Acharyas know their father personally, so when they see them Sri Gurus usually ask about everyone. When this student is introduced to the teachers, he is mentally praying to the teachers that he will get out of his problem. Acharya blessed him and gave him a result after taking care of his studies. His father told him to take the fruit without giving it to anyone. He left for bits pilani the next day.

After reaching Bits Pilani, he took a bath in the evening and ate a lot of devotion and immediately sat down in meditation. He is sooooooooooooooooooooooooooooooooooooo Pure peaceful meditation is done with indecent concentration. The same meditation loyalty that continued as long as he was on campus. Everything is the grace of the teacher.

Hail to Sri Guru... Praise to the most merciful... Praise to Sringeri Jagadguru... Hail to Sri Bharatitheertha.. Hail to Sri Vidhushekhara Bharati.... Dasoham Sringagiri Nath...

Telugu translation: Sri Bhaskarananda Nath

### Everything is Sri Guru Charanara Vindarpanamastu ###

#శిష్యకోటిశృంగేరి #Shishyakoti

Telugu Translation by Sri #BhaskaranandaNatha

Courtesy: KmkvKasi Mama / SharadaR / Sri Sringeri Mutt /

https://www.facebook.com/groups/521228098671530/

https://t.me/shishyakotisringeri

===================================

Episode 15 August 21st 2019

The following narration has been taken from Yahoo groups

This devotee was a student of first year engineering in Pilani. Sri Mahasannidhanam was camping at Chennai at that time. The devotee visited Chennai for Acharyal's Dharshan. He was interested in meditation and was trying hard to progress in that. However he could not do so as the desires common to a youth was bothering him to a large extent.

He wanted to convey this to Acharyal and get His Blessings, especially for his meditation. But he went to Acharyal's Dharshan with his father and younger brother. So he felt inconvenient to convey his problem to Acharyal in their presence.

Acharyal knew his father personally and on seeing them He was generally enquiring about them. When he was introduced to Acharyal, he was mentally praying Acharyal for getting rid of his problem. Acharyal after enquiring about his studies blessed him and gave him a fruit. His father told him to take that fruit without giving it to anybody. He left for Pilani the very next day.

On reaching Pilani, he took bath in the evening and ate the fruit with utmost devotion. Then he immediately sat for meditation and he was in for a great delight. He could get very good meditation and this continued till his stay in the campus.

Courtesy: KmkvKasi Mama / SharadaR / Sri Sringeri Mutt /

DOSHA PARIHARA ASHTAKAM – 5

दोष परिहाराष्टकं - 5

DOSHA PARIHARA ASHTAKAM –  8 VERSES

 

VERSE 4

 

यः संश्रिताः स्वहित धीर व्यसनातुरस् तद् – दोषस्य तं प्रति वचोSस्तु तदन्य दोषाम् ।

यद् वच्मि तन मम न किं क्षतये स्वदोष –चिन्तेव मे तदपनोद फलोचिताSतः ॥ 4॥

 

Sri Sridhara Ayyaval says that O Lord Siva, please help me to never be pointing out defects of others under any circumstances. I have no right to talk about the defects of others and if I do it will lead to my great ­downfall. I should be talking about a person's defects to him only when he comes to me considering me as his well-wisher and fulfills any one of the following conditions :

1.  Yassamshritah - The person has approached me for guidance. He comes for help as a student, children, who has come under my shelter or who needs my advice very badly.

2.  Sva-hitadhih - He is interested to correct his doshas and has given me permission to point out. He has a sincere desire to remove his shortcomings and feels that I have the ability to assist him.

3.  Vysanaturah - He is really suffering and is in extreme difficulty due to the dosha which he has and is not able to come out of the pain that he is facing without my assistance.

 

If any of the above condition is fulfilled, I am entitled to talk about the defect only to that person as he has given me permission to talk about his defect. He is not going to feel hurt with my effort and also he needs my support to remove his dosha. Other than in the above three circumstances, I shall not be talking about defects of others.

 

Sri Ayyaval says, who will give such a permission to me ? Normally, even my own family people will talk for hours about my doshas only and not theirs. None of us are ready to listen or face our own doshas and try to rectify the situation. We have absolutely no right whatsoever to find fault with other people, unless one of the above conditions apply.

 

O Lord Shiva, let me learn that If I talk about the defects of the other person to a third person, it is going to pollute my mind, bring me harm and my own downfall – Tad anya dosham vachmi – Tan mama kim kshataye. I have only one option – if at all I have to think and talk of doshas of anybody, Oh Siva – doshaive chintaiva me- I must think and talk of doshas of only one blessed person in the whole world and that blessed person is ME and the doshas are MINE alone.

 

But the author gives one kind advice. There are some people, who always think about their doshas and in the process develop guilt, inferiority complex, frustration, depression, anger in oneself which will damage their personalities and bring sadness in their life. Therefore – tad-apanodaphala uchitaatah-  after locating the doshas, one must introspect and ponder over – How should I remove my doshas and what help that I should seek ? When you need help, seek help and that is intelligent living !! I should arrive at methods that I should adopt to eliminate my shortcomings ? Instead of condemning myself, I should look for solutions to become pure and nirdosha.  To feel that I am inferior and helpless is not a healthy thinking and will take us nowhere.

 

I must progress and grow in emotional maturity by removing the doshas at the earliest possible.

 

The thinking must be, I have got such and such a defect and how can I eliminate that. Instead of condemning myself, I shall constantly think about solutions by deep introspection and immediate action. If the recognition and awareness of one own blemishes are used to eradicate those blemishes, it is a very healthy and a proper attitude.

 

One has to work on to remove the problem and that is definitely possible with practice of persistent effort (abhyasa) and objectivity of seeing the value with detachment (vairagya). Asamsayam maha-baho mano durnigraham calam, abhyasena tu kaunteya vairagyena ca grhyate. BG 6/35. Lord Krishna says in Bhagavad Gita -it is undoubtedly very difficult to handle the restless mind, but it is possible by constant practice and by detachment. As the saying goes, first you make the habit, then the habit makes you. 

Deepa-periyavaa

*"சொல்லு, D for Devi, I for Ilango, P for Prahlada A for Anjaneya "* -பெரியவா

"எழுத்துக்களை அறியும்போதே மதத்திலும் இலக்கியத்திலும் பிடிமானம் ஏற்படுத்தித் தர ஜகத்குருவின் சுவையான பாடம்."

மேனா எனப்படும் பல்லக்கு ஸ்ரீபெரியவாளுக்குச் 'சென்றால் ஊர்தியாம்; இருந்தால் சிங்காசனமாம்; புணையாம்' (உறங்கப் பாயாம்)! 'இருந்த திருக்கோல'த்தில் மேனாவுக்குள்ளிருந்து அவர் ராஜ்யபாரம் நடத்துவார். அப்படி ஒரு நாள்.

பக்கத்தில் ஒரு பெண் குழந்தை வந்து நின்றது.

"பேர் என்ன?" என்று விசாரித்தார் பெருமான்.

"தீபா" என்று கீச்சுக்குரலில் குட்டி கூறிற்று.

பெரியவாளுக்கு அது சரியாகக் காது கேட்கவில்லை. குழந்தையிடம், "நீ சொன்னது எனக்குக் கேக்கலியே! பலமாச் சொல்லும்மா"! என்றார்.

அது அழுத்தந்திருத்தமாக, "D for Donkey, E for Egg, இன்னொரு E for Elephant, P for People, A for Ant" என்றது.

பெரியவாள் உன்மையாகவே அதில் வியப்படைந்தாலும் அவ்வியப்பை ஆயிரமாகப் பெருக்கி அபிநயித்து, "பேஷ், பேஷ், மஹா கெட்டிக்காரியா இருக்கியே! பொளந்து தள்றியே!" என்று குட்டியைச் சிலாகித்தார்.

அதற்கு ஏக மகிழ்ச்சி.

சின்னஞ் சிறிசிடம் பென்னம் பெரியவர் தொடர்ந்தார்: "நீ நன்னாதான் சொன்னே, ஆனா ஒம் பேரோட 'டாங்கி'யையும் 'எக்'கையும் சேக்கறதுக்குப் பதிலா நான் இன்னூரு தினுஸா சொல்லித் தரட்டுமா? ரொம்ப ஒஸ்த்தியானவாளோட சேத்துச் சொல்லித் தரேன். நீ D-e-e-p-aன்னு அஞ்சு எழுத்துல சொன்ன பேருக்கே இன்னுங் கொஞ்சம் ஈஸியா D-i-p-aன்னு நாலு எழுத்துலயும் ஸ்பெல்லிங் சொல்லலாம். அப்படி வெச்சுக்கலாம்.

"D for Devi, தேவின்னா என்ன தெரியுமா? ஒரே ஸ்வாமியே பல விதமா வருவார். அம்மாஸ்வாமியா அவர் ரொம்ப அன்போட வரச்சே தேவின்னு பேரு. அம்மன் கோவில்னு கோவில்லே பாத்திருக்கியோ?"

"பாத்திருக்கேன்".

"அங்கே இருக்கிற அம்மன் தான் தேவி. எங்கே சொல்லு, D for Devi".

"D for Devi".

"பேஷ்! அப்புறம் நீ ரெண்டு E சொன்னதுக்குப் பதிலா ஒரே I. I for Ilango. இ-ள-ங்-கோ. சொல்லு".

"இளங்கோ அப்படின்னா?"

"இளங்கோங்கிறவர் தான் தமிழ்லயே ரொம்ப ஒஸ்த்தியான பொயட்ரி கதை எழுதினவர். கண்ணகி-ன்னு ஒரு அம்மாவைப் பத்தி பொயட்ரியாவே ஸ்டோரி சொன்னவர். அந்த ஸ்டோரி ரொம்ப நன்னா இருக்கும். எனக்கு இப்ப சொல்றதுக்கு டயம் இல்லே. அப்பாவைப் பொஸ்தகம் வாங்கித் தரச் சொல்லு. I for Ilango".

"I for Ilango"

"அப்புறம் P for Prahlada – ப்ரஹ்லாதன்…"

"தெரியும், தெரியும். பக்தியா இருந்த boy. அவனுக்காக Godஏ சிங்கம் மாதிரி வந்து அவனுக்கு enemy-யா இருந்த father-ஐ kill பண்ணினார்".

"பேஷ், பேஷ், நன்னா தெரிஞ்சு வெச்சுண்டிருக்கியே! கடைசியா, A for Anjaneya. ஆஞ்சநேயர் தெரியுமா?"

"ஊஹூம்".

"ஹநுமார்?"

"தெரியும். Monkey-God".

"அவரே தான். அவருக்கே தான் ஆஞ்ஜநேயர்னு பேரு. சொல்லு".

"ஆஞ்ஜநேயர். A for Anjaneya.".

"கரெக்டா சொல்லிட்டே! இந்தாம்மா!" என்று பாலகியிடம் கற்கண்டை வீசினார் அருளாளர்.

"D for Devi, I for Ilango" என்று சொல்லியவாறு துள்ளி ஓடினாள் சூட்டிகைச் சிறுமி.

எழுத்துக்களை அறியும்போதே மதத்திலும் இலக்கியத்திலும் பிடிமானம் ஏற்படுத்தித் தர ஜகத்குருவின் சுவையான பாடம்.

When Vedas should not be taught? - Sanskrit sloka

Ashtami cha gurum hanthi shishyam hanthi chaturdashi  pournimi cha ubhayam hanthi pratipat paatha naashini.    ashtami kills the guru, shishya on chaturdashi, poornima kills both, while  pratipat kills the paatha.

Self help is the best help - Eesop fable

The Lark & Her Young Ones

A Lark made her nest in a field of young wheat. As the days passed, the wheat stalks grew tall and the young birds, too, grew in strength. Then one day, when the ripe golden grain waved in the breeze, the Farmer and his son came into the field.

"This wheat is now ready for reaping," said the Farmer. "We must call in our neighbors and friends to help us harvest it."

The young Larks in their nest close by were much frightened, for they knew they would be in great danger if they did not leave the nest before the reapers came. When the Mother Lark returned with food for them, they told her what they had heard.

"Do not be frightened, children," said the Mother Lark.. "If the Farmer said he would call in his neighbors and friends to help him do his work, this -wheat will not be reaped for a while yet."

A few days later, the wheat was so ripe, that when the wind shook the stalks, a hail of wheat grains came rustling down on the young Larks' heads.

"If this wheat is not harvested at once," said the Farmer, "we shall lose half the crop. We cannot wait any longer for help from our friends. Tomorrow we must set to work, ourselves."

When the young Larks told their mother what they had heard that day, she said:

"Then we must be off at once. When a man decides to do his own work and not depend on any one else, then you may be sure there will be no more delay."

There was much fluttering and trying out of wings that afternoon, and at sunrise next day, when the Farmer and his son cut down the grain, they found an empty nest.''

Self-help is the best help.''