उपकर्तुं प्रियं वक्तुं
कर्तुं स्नेहमकृत्रिमम्।
सुजनानां स्वभावोऽयं
केनेन्दु: शिशिरी कृत:॥
कर्तुं स्नेहमकृत्रिमम्।
सुजनानां स्वभावोऽयं
केनेन्दु: शिशिरी कृत:॥
Friday, October 18, 2019
Sanskrit joke
विद्यालये शिक्षकः छात्रान् पृष्टवान्- अस्मिन् जगति वास्तविकप्रेमप्रतीकं किम्?
छात्राः सर्वे एकस्वरेण उत्तरितवन्तः ताजमहल इति!
परन्तु अन्ते एकः छात्रः आसन्दात् उत्थाय उक्तवान्- श्रीमन्! वास्तविक प्रेम्नः प्रतीकं तु रामसेतुः वर्तते! यश्च विश्वप्रसिद्धः अस्ति!
शिक्षकः- तत् कथम्?
छात्रः - भगवान् रामः स्वस्य प्रियायाः पत्न्याः सीतायाः रक्षणार्थं समुद्रस्य उपरि वानरैः सेतोः निर्माणं कारयित्वा लङ्कां गत्वा रावणेन सह युद्धं कृत्वा तस्य प्रियायाः रक्षां कृतवान् आसीत्!
अन्ते च भगवान् सर्वान् वानरान् अपि सम्मानितवान् !
परन्तु शाहजाहां यत् कृतवान् तत् प्रेम न अपितु वासना क्रूरता च आसीत्!
यैः श्रमिकैः सः शाहजाहां ताजमहलस्य निर्माणं कारितवान् आसीत् तेषां समेषां श्रमिकानां हस्तौ खड्गेन खण्डितवान् आसीत्!
🌹🌷
*-प्रदीपः*
Work without desire -Sanskrit article
🌷 *निष्कामकर्म नाम किम्?* 👏
[अनुवादलेखः]
--उषाराणी सङ्का
कश्चन भक्तः- "स्वामिन्! निष्कामकर्म (विना फलस्य कामं कर्माचरणं) नाम किम्?" इति रमणमहर्षिम् अपृच्छत्।
महर्षिः मौनी अतिष्ठत्। ततश्च कञ्चित्कालं पश्चात् महर्षिः अरुणगिरिम् आरूढवान्। महर्षिं केचन भक्ता अपि अनुसृतवन्तः ।
मध्ये मार्गे कश्चन कण्टकावृतः शाखखण्डः दृष्टः। महर्षिः तम् अगृह्णात्। तत्रैव उपविश्य सावकाशं तान् कण्टकान् अपनिस्सृत्य विटपांशं मसृणं कर्तुमुद्यतवान्। सर्वान् शिताग्रान् अपाकृत्य, शोफभागान् आसमन्तात् समीकृत्य, तत्रैव पतितैः दृढैः शुष्कपर्णैः विटपाङ्गम् अरूक्षं सम्पेष्य समतलं कृतवान्।
यावत् सर्वं सम्पन्नं तावत् समयः उपान्तं षड्वादनम् अभवत्। स कण्टकाकीर्णः शाखाङ्गः अशेषं स्निग्धः नवकान्तियुक्तः चाभवदिति दृष्ट्वा, तत्रस्थाः भक्ताः सर्वे मुग्धभावयुक्ताः समभवन्।
महर्षिणा सहिताः समस्तभक्ताः यदा निरगच्छन्, तदा मार्गे अजपालः कश्चन अभिमुखमागतः। स बालः विगतस्वदण्डः (स्वदण्डम् अपश्यन्/ स्वदण्डेन विप्रयुक्तः सन्) चिन्तामग्नः। तत्क्षणे एव महर्षिः स्वहस्ते चकासितं नवदण्डं तस्मै दत्त्वा अग्रे गतवान्।
यः प्रश्नम् अपृच्छत् स भक्तः, एतत् सर्वं दृष्ट्वा "मम प्रश्नस्य इतःस्पष्टं साधु च समाधानं किं भवेत्?!" इति अवदत्॥
[वाट्साप्-तः प्राप्तस्य तेलुगुसन्देशस्य संस्कृतानुवादः]
--अनुवादनम्-
उषाराणी सङ्का
*कोशः--*
Branch, s. शाखा, विटपः. 2 अंगं, शाखा, एकदेशः-भागः
Smooth, a. सम; श्लक्ष्ण, मृदु (fig. also); स्निग्ध, मसृण, अरूक्ष; अपरुष, अकटु, अकर्कश (sound)
Thorn, s. कंटकः-कं, शल्यं; शिताग्रः, तरु-द्रुम- -नखः; (fig.) कंटकः, शल्यं;
Thorny, a. कंटकावृत, कंटकाकीर्ण, कंटकित, सकंटक.
Remove, v. t. स्थानांतरं नी 1 P or गम् c., अप-सृ c., वि-, चल् c 2 दूरीकृ 8 U, निर्वस् c., निष्कस् c., अप-निः-उत्-सृ c., बाहिष्कृ; (from office) प्र-, भ्रंश् c., च्यु c., See Dismiss, Discharge. (of things) अपनी, विनुद् c., अपहृ 1 P, अप-अव-कृष् 1 P. अप-अपा-नुद् 6 P or c., अप-व्यप-ऊह् 1 U. निर्-अप-अस् 4 U, निराकृ, अपाकृ, उच्छिद् 7 P. वि-नश् c., प्रतिकृ, खंड् 10, वि-प्रति-हन् 2 P, भंज् 7 P, निर्-अव-धू 5, 9 U, 6 P. -v. i. स्थानांतरं गम् 1 P or या- -इ- 2 P: अपसृ 1 P, अपगम्-या.
Bump, s. स्फोटः, गंडः, शोफः
Sanskrit story in poem form
एकदा भूपतिर्कोऽपि
दयालुर्धार्मिकस्तथा ।
देवालयं गिरीशस्य
पूजार्थं गतवानसौ।।(1)
देवालयमुपागम्य
दृष्टवान् भिक्षुकद्वयम्।
वामे तत्र तयोरेकः
द्वितीयो दक्षिणे तथा।।(2)
यदा राजा गिरीशस्य
पूजां कर्तुं प्रचक्रमे ।
देवालयाद्बहिस्तत्र
शुश्राव याचनां द्वयोः।।(3)
वामभागे स्थितो भिक्षु-
रुच्चैरुच्चैः स भाषते ।
राजन् तुभ्यं भृशं दत्तं
प्रभुणा मेऽपि दीयताम्।।(4)
एवमेव द्वितीयोऽपि
तारस्वरेण भाषते।
यथा राज्ञे त्वया दत्तं
देहि मे भगवन् भृशम्।।(5)
तूष्णीभूय ततो राजा
प्रासादमाजगाम सः।
एकान्ते मननं कृत्वा
युक्तिमेकमचिन्तयत्।।(6)
क्षीरेण पूरिते पात्रे
प्रस्थाप्य स्वर्णमुद्रिकाम्।
आहूय मन्त्रिणं प्राह
मन्दिरं गच्छ सत्वरम्।।(7)
वामस्थं भिक्षुकं देहि
घटं क्षीरेण पूरितम्।
ततस्तेन यथाशीघ्रं
कृतं यथानुशासितम्।।(8)
क्षीरं प्राप्य वराकः स
यथेच्छं पीतवाँस्तदा।
तृप्तो ददाति पात्रं स
मित्राय सानुकम्पया।।(9)
प्रोक्तवाँस्तदा भिक्षुः
नृपो ददाति नो प्रभुः।
पिबति सत्वरं क्षीरं
सोऽपि भिक्षुः द्वितीयकः।।(10)
घटस्याधस्तले दृष्ट्वा
स्वर्णमुद्रां स भिक्षुकः।
स्मरन्नारायणं विष्णुं
तूष्णीभूय गृहं गतः।।(11)
अपरस्मिन् दिने राजा
देवालयं गतो यदा।
तत्रैकं भिक्षुकं दृष्ट्वा
कुत्रापरश्च पृच्छति।।(12)
उवाच भिक्षुको मुग्धो
मूढो नाद्य समागतः।
वृथा भगवतो याच्ञा
नित्यं तथापि याचते।।(13)
अवशिष्टं मया दत्तं
क्षीरं पीत्वापि भाषते।
भगवद्कृपया प्राप्तं
सैष दाता जनार्दनः।।(14)
श्रुत्वा तद्वचनं राजा
विहस्य प्रोक्तवाँस्तदा।
सत्यं पीताम्बरो दाता
चक्रपाणिः रमापतिः।।(15)
---मार्कण्डेयो रवीन्द्रः
दयालुर्धार्मिकस्तथा ।
देवालयं गिरीशस्य
पूजार्थं गतवानसौ।।(1)
देवालयमुपागम्य
दृष्टवान् भिक्षुकद्वयम्।
वामे तत्र तयोरेकः
द्वितीयो दक्षिणे तथा।।(2)
यदा राजा गिरीशस्य
पूजां कर्तुं प्रचक्रमे ।
देवालयाद्बहिस्तत्र
शुश्राव याचनां द्वयोः।।(3)
वामभागे स्थितो भिक्षु-
रुच्चैरुच्चैः स भाषते ।
राजन् तुभ्यं भृशं दत्तं
प्रभुणा मेऽपि दीयताम्।।(4)
एवमेव द्वितीयोऽपि
तारस्वरेण भाषते।
यथा राज्ञे त्वया दत्तं
देहि मे भगवन् भृशम्।।(5)
तूष्णीभूय ततो राजा
प्रासादमाजगाम सः।
एकान्ते मननं कृत्वा
युक्तिमेकमचिन्तयत्।।(6)
क्षीरेण पूरिते पात्रे
प्रस्थाप्य स्वर्णमुद्रिकाम्।
आहूय मन्त्रिणं प्राह
मन्दिरं गच्छ सत्वरम्।।(7)
वामस्थं भिक्षुकं देहि
घटं क्षीरेण पूरितम्।
ततस्तेन यथाशीघ्रं
कृतं यथानुशासितम्।।(8)
क्षीरं प्राप्य वराकः स
यथेच्छं पीतवाँस्तदा।
तृप्तो ददाति पात्रं स
मित्राय सानुकम्पया।।(9)
प्रोक्तवाँस्तदा भिक्षुः
नृपो ददाति नो प्रभुः।
पिबति सत्वरं क्षीरं
सोऽपि भिक्षुः द्वितीयकः।।(10)
घटस्याधस्तले दृष्ट्वा
स्वर्णमुद्रां स भिक्षुकः।
स्मरन्नारायणं विष्णुं
तूष्णीभूय गृहं गतः।।(11)
अपरस्मिन् दिने राजा
देवालयं गतो यदा।
तत्रैकं भिक्षुकं दृष्ट्वा
कुत्रापरश्च पृच्छति।।(12)
उवाच भिक्षुको मुग्धो
मूढो नाद्य समागतः।
वृथा भगवतो याच्ञा
नित्यं तथापि याचते।।(13)
अवशिष्टं मया दत्तं
क्षीरं पीत्वापि भाषते।
भगवद्कृपया प्राप्तं
सैष दाता जनार्दनः।।(14)
श्रुत्वा तद्वचनं राजा
विहस्य प्रोक्तवाँस्तदा।
सत्यं पीताम्बरो दाता
चक्रपाणिः रमापतिः।।(15)
---मार्कण्डेयो रवीन्द्रः
How apasthambar got his name?
பித்ருக்கள் காரியமான ஸ்ராத்தத்தின் மகிமையை எடுத்துக் கூறும் புராணக் கதை.
ஜலத்தை அந்தரத்தில் நிறுத்திய ஆபஸ்தம்பர்.
ஒரு சமயம் வேதவிற்பன்னரான ப்ராஹ்மணர் ஒருவர் ஸ்ராத்தம் செய்தார். போஜனம் செய்விக்க ஒரு பிராஹ்மணருக்காகக் காத்திருந்தார். வெகு நேரம் கழித்து ஒரு பிராஹ்மணர் வந்தார். அவர் நல்ல பசியுடன் இருந்தார். அவரை அமர்த்தி இலை போட்டு தானே பரிமாறினார் கர்த்தா. வந்த பிராஹ்மணர் சாதாரண மனிதர்களைக் காட்டிலும் அதிகமாகச் சாப்பிட்டார். ப்ராஹ்மணனுக்கு நல்ல பசிபோலும் என்று எண்ணி இவரும் கேட்கக் கேட்கப் போட்டார். போடப் போட அனைத்தும் ஒரு நொடியில் காலியாயிற்று!
கர்த்தாவின் கண்களில் முதலில் இருந்த வினயம் மறைந்து ஏளனம் குடிகொண்டது. அதைத் தன் செயல்களிலும் காட்டினார். அதைப் பொருட்படுத்தாத அதிதி 'இன்னும் போடு!¸ 'இன்னும் போடு!' என்று கேட்டுக் கொண்டிருந்தார். அபரிதமாக உண்டும் திருப்தியடையாமல் தனக்கு வேண்டுமென்றே தொல்லை கொடுக்க இவர் வந்திருக்கிறார் என்று கர்த்தா நினைத்தார். சமைத்தவை எல்லாம் காலியாகிவிட்டன! 'இன்னும் வேண்டும்! கொண்டு வா!' என்று பிராஹ்மணர் கேட்கவே கர்த்தாவுக்குக் கோபம் வந்துவிட்டது. காலியான சமையல் பாத்திரத்தைக் கொண்டுவந்து பிராஹ்மணரின் இலையின் மேல் கவிழ்த்து 'திருப்தியாயிற்றா!' என்று கேட்டார். (போஜனம் முடிந்தபோது கர்த்தா பிராஹ்மணர்களை 'த்ருப்தாஸ்தா' என்று கேட்கவேண்டும். திருப்தியடைந்த ப்ராஹ்மணர்கள் 'த்ருப்தாஸ்ம:' என்று சொல்ல வேண்டும். அப்பொழுதுதான் ஸ்ராத்தம் நல்ல முறையில் பூர்ணமடைந்தது என்று அர்த்தம்) ஆனால் அந்த பிராஹ்மணர் 'ந' என்று சொன்னார்! 'எனக்கு திருப்தி இல்லை' என்பது இதன் பொருள்.
கர்த்தாவுக்கு கோபம் தலைக்கேறியது. 'இவர் கேட்கக் கேட்க கொண்டுவந்து கொட்டினேனே! மலை போல உணவுப் பண்டங்களைத் தின்றுவிட்டு திருப்தி இல்லை என்று சொல்லி என்னை அவமானப்படுத்தி நான் செய்த ஸ்ராத்தத்தையும் இந்த பிராஹ்மணர் கெடுத்துவிட்டாரே' என்று சினந்தார். கர்த்தா நல்ல தபஸ்வியே. கோபத்தால் முகம் சிவந்த அவர் சாபம் கொடுக்க கையில் ஜலத்தை எடுத்து அபிமந்திரித்து பிராஹ்மணரின் தலையில் எறிந்தார். அப்பொழுதுதான் அந்த ஆச்சரியம் நிகழ்ந்தது. வந்த பிராஹ்மணர் தன் கை அசைவினால் அபிமந்திரித்து எறிந்த ஜலத்தை அந்தரத்தில் நிறுத்தினார்! கர்த்தா இதைப் பார்த்து பிரமித்து நின்றார். தான் எறிந்த நீரை அந்தரத்தில் நிறுத்திய அவர் சாதாரண மனிதர் அல்ல¸ தன்னை விட உயர்ந்தவர் என்பதை அறிந்து¸ 'பூஜ்யரே! நீங்கள் யார்? என்னை ஏன் இப்படிச் சோதிக்கிறீர்கள்?' என்று கேட்டார்.
அதற்கு அந்த பிராஹ்மணர் பதிலளித்தார். 'நான் ஒரு முனிவன். நான் அதிகம் உண்டதால் என்னை ஏளனம் செய்தாய். உன் பார்வைகளாலும் செயல்களாலும் என்னை அவமதித்தாய். ஸ்ராத்தத்திற்கு வரும் பிராமணர்களிடம் உன் மூதாதையர்களின் ஒரு அம்சத்தை வைத்து பகவான் அனுப்புகிறான் என்பதை மறந்து நீ நடந்து கொண்டாய். உனக்கு புத்தி புகட்டவே நான் இப்படி நடந்து கொண்டேன். ஸ்ராத்தத்தை பய பக்தியுடன் கோப தாபங்களை விட்டுச் செய்யவேண்டும் என்பதைத் தெரிந்து கொள்!' என்றார். அதற்குக் கர்த்தா¸ 'ஸ்வாமி! என் தவறை நான் உணர்ந்து கொண்டேன். க்ஷமியுங்கள். இனி இம்மாதிரித் தவறுகளைச் செய்யமாட்டேன். நான் செய்த ஸ்ராத்தம் பூர்ணமாகவில்லையே! அதற்கு என்ன செய்ய வேண்டும்?' என்று வினவினார். அதற்கு அந்த பிராஹ்மணர்¸ நான் 'ந' என்று சொல்லி ஸ்ராத்தம் பூர்ணமாகாமல் இருக்கிறது. புருஷ சூக்தம் பாராயணம் செய்! இந்த தோஷம் பரிகாரம் ஆகும்!' என்றார். அதை பாராயணம் செய்து ஸ்ராத்தத்தை முடித்தார் கர்த்தா.
ஜலத்தை அந்தரத்தில் நிறுத்தியதால் அவரை ஆபஸ்தம்பர் என்று அழைத்தார்கள். ஸ்ராத்த காலத்தில் புருஷ சூக்தமும் காடகோபநிஷத்தும் பாராயணம் செய்யும் நியமம் இருக்கிறது. ஆப் என்றால் நீர். நீரை ஸ்தம்பிக்க வைத்து அந்தரத்தில் நிறுத்தியதால் அவர் ஆபஸ்தம்பரானார். ஆபஸ்தம்பரின் க்ருஹ்ய சூத்ரம் பிரசித்தமானது.
ஜலத்தை அந்தரத்தில் நிறுத்திய ஆபஸ்தம்பர்.
ஒரு சமயம் வேதவிற்பன்னரான ப்ராஹ்மணர் ஒருவர் ஸ்ராத்தம் செய்தார். போஜனம் செய்விக்க ஒரு பிராஹ்மணருக்காகக் காத்திருந்தார். வெகு நேரம் கழித்து ஒரு பிராஹ்மணர் வந்தார். அவர் நல்ல பசியுடன் இருந்தார். அவரை அமர்த்தி இலை போட்டு தானே பரிமாறினார் கர்த்தா. வந்த பிராஹ்மணர் சாதாரண மனிதர்களைக் காட்டிலும் அதிகமாகச் சாப்பிட்டார். ப்ராஹ்மணனுக்கு நல்ல பசிபோலும் என்று எண்ணி இவரும் கேட்கக் கேட்கப் போட்டார். போடப் போட அனைத்தும் ஒரு நொடியில் காலியாயிற்று!
கர்த்தாவின் கண்களில் முதலில் இருந்த வினயம் மறைந்து ஏளனம் குடிகொண்டது. அதைத் தன் செயல்களிலும் காட்டினார். அதைப் பொருட்படுத்தாத அதிதி 'இன்னும் போடு!¸ 'இன்னும் போடு!' என்று கேட்டுக் கொண்டிருந்தார். அபரிதமாக உண்டும் திருப்தியடையாமல் தனக்கு வேண்டுமென்றே தொல்லை கொடுக்க இவர் வந்திருக்கிறார் என்று கர்த்தா நினைத்தார். சமைத்தவை எல்லாம் காலியாகிவிட்டன! 'இன்னும் வேண்டும்! கொண்டு வா!' என்று பிராஹ்மணர் கேட்கவே கர்த்தாவுக்குக் கோபம் வந்துவிட்டது. காலியான சமையல் பாத்திரத்தைக் கொண்டுவந்து பிராஹ்மணரின் இலையின் மேல் கவிழ்த்து 'திருப்தியாயிற்றா!' என்று கேட்டார். (போஜனம் முடிந்தபோது கர்த்தா பிராஹ்மணர்களை 'த்ருப்தாஸ்தா' என்று கேட்கவேண்டும். திருப்தியடைந்த ப்ராஹ்மணர்கள் 'த்ருப்தாஸ்ம:' என்று சொல்ல வேண்டும். அப்பொழுதுதான் ஸ்ராத்தம் நல்ல முறையில் பூர்ணமடைந்தது என்று அர்த்தம்) ஆனால் அந்த பிராஹ்மணர் 'ந' என்று சொன்னார்! 'எனக்கு திருப்தி இல்லை' என்பது இதன் பொருள்.
கர்த்தாவுக்கு கோபம் தலைக்கேறியது. 'இவர் கேட்கக் கேட்க கொண்டுவந்து கொட்டினேனே! மலை போல உணவுப் பண்டங்களைத் தின்றுவிட்டு திருப்தி இல்லை என்று சொல்லி என்னை அவமானப்படுத்தி நான் செய்த ஸ்ராத்தத்தையும் இந்த பிராஹ்மணர் கெடுத்துவிட்டாரே' என்று சினந்தார். கர்த்தா நல்ல தபஸ்வியே. கோபத்தால் முகம் சிவந்த அவர் சாபம் கொடுக்க கையில் ஜலத்தை எடுத்து அபிமந்திரித்து பிராஹ்மணரின் தலையில் எறிந்தார். அப்பொழுதுதான் அந்த ஆச்சரியம் நிகழ்ந்தது. வந்த பிராஹ்மணர் தன் கை அசைவினால் அபிமந்திரித்து எறிந்த ஜலத்தை அந்தரத்தில் நிறுத்தினார்! கர்த்தா இதைப் பார்த்து பிரமித்து நின்றார். தான் எறிந்த நீரை அந்தரத்தில் நிறுத்திய அவர் சாதாரண மனிதர் அல்ல¸ தன்னை விட உயர்ந்தவர் என்பதை அறிந்து¸ 'பூஜ்யரே! நீங்கள் யார்? என்னை ஏன் இப்படிச் சோதிக்கிறீர்கள்?' என்று கேட்டார்.
அதற்கு அந்த பிராஹ்மணர் பதிலளித்தார். 'நான் ஒரு முனிவன். நான் அதிகம் உண்டதால் என்னை ஏளனம் செய்தாய். உன் பார்வைகளாலும் செயல்களாலும் என்னை அவமதித்தாய். ஸ்ராத்தத்திற்கு வரும் பிராமணர்களிடம் உன் மூதாதையர்களின் ஒரு அம்சத்தை வைத்து பகவான் அனுப்புகிறான் என்பதை மறந்து நீ நடந்து கொண்டாய். உனக்கு புத்தி புகட்டவே நான் இப்படி நடந்து கொண்டேன். ஸ்ராத்தத்தை பய பக்தியுடன் கோப தாபங்களை விட்டுச் செய்யவேண்டும் என்பதைத் தெரிந்து கொள்!' என்றார். அதற்குக் கர்த்தா¸ 'ஸ்வாமி! என் தவறை நான் உணர்ந்து கொண்டேன். க்ஷமியுங்கள். இனி இம்மாதிரித் தவறுகளைச் செய்யமாட்டேன். நான் செய்த ஸ்ராத்தம் பூர்ணமாகவில்லையே! அதற்கு என்ன செய்ய வேண்டும்?' என்று வினவினார். அதற்கு அந்த பிராஹ்மணர்¸ நான் 'ந' என்று சொல்லி ஸ்ராத்தம் பூர்ணமாகாமல் இருக்கிறது. புருஷ சூக்தம் பாராயணம் செய்! இந்த தோஷம் பரிகாரம் ஆகும்!' என்றார். அதை பாராயணம் செய்து ஸ்ராத்தத்தை முடித்தார் கர்த்தா.
ஜலத்தை அந்தரத்தில் நிறுத்தியதால் அவரை ஆபஸ்தம்பர் என்று அழைத்தார்கள். ஸ்ராத்த காலத்தில் புருஷ சூக்தமும் காடகோபநிஷத்தும் பாராயணம் செய்யும் நியமம் இருக்கிறது. ஆப் என்றால் நீர். நீரை ஸ்தம்பிக்க வைத்து அந்தரத்தில் நிறுத்தியதால் அவர் ஆபஸ்தம்பரானார். ஆபஸ்தம்பரின் க்ருஹ்ய சூத்ரம் பிரசித்தமானது.
Which slokas to chant for Thula snanam?
துலா காவேரி ஸ்னானம் 18-10-19 முதல் 16-11-19
तुलामासेतु कावेर्यां नद्यो भागीरथीमुखाः ।
सर्वास्तत्रागमिष्यन्ति स्नानात् कोटिगुणं फलम् ।।
துலாமாஸேது காவேர்யாம் நத்யோ பாகீரதீமுகா: ।
ஸர்வாஸ்தத்ராகமிஷ்யந்தி ஸ்நாநாத் கோடிகுணம் பலம் ।।
ஐப்பசி மாதத்தில் ஸூர்யன் துலா ராஸியில் ஸஞ்சரிப்பதால் ஐப்பசி மாதத்திற்கு துலா மாஸம் எனப்பெயர். துலா மாஸத்தில் கங்கை முதலான ஸமஸ்த நதிகளும் காவேரிக்கு வருவதாக சொல்லப்படுகிறது. துலா மாதம் முழுவதும் காவேரியில் ஸ்நானம் செய்வதால் நமது எல்லா பாகங்களும் விலகி மனஸந்தோஷமும் கிடைக்கும்.
தினமும் காவேரி ஸ்நானம் செய்ய முடியாதவர்கள் அருகாமையில் உள்ள நதி குளங்களில் விதிப்படி ஸ்னானம் செய்யலாம் அல்லது கடைசி மூன்று தினத்திலாவதோ அல்லது ஏதோ ஒரு தினத்திலோ காவேரி ஸ்நானம் செய்யலாம்.
ஸ்னான காலத்தில் கீழ்க்கண்ட ஶ்லோகத்தை சொல்லி ஸ்நானம் செய்யலாம்.
सुवासिनीनाञ्च निजाश्रितानां पतिप्रियत्वञ्च सुतादिवर्गम् ।
दास्यस्युदारं बहुभोग भाग्यं कावेरि कावेरि मम प्रसीद।।
ஸுவாஸிநீநாஞ்ச நிஜாஶ்ரிதாநாம் பதிப்ரியத்வஞ்ச ஸுதாதிவர்கம் ।
தாஸ்யஸ்யுதாரம் பஹுபோக பாக்யம் காவேரி காவேரி மம ப்ரஸீத ।।
पापक्षयं पारिशुद्ध्यं आयुरारोग्यमेवच ।
सौभाग्य मपि सन्तानं ज्ञानं देहि मरुद्वृधे ।।
பாபக்ஷயம் பாரிஶுத்த்யம் ஆயுராரோக்யமேவச ।
ஸௌபாக்ய மபி ஸந்தாநம் ஜ்ஞாநம் தேஹி மருத்வ்ருதே ।।
துலா காவேரி மாஹாத்ம்யம்
तुलामासेतु कावेर्यां नद्यो भागीरथीमुखाः ।
सर्वास्तत्रागमिष्यन्ति स्नानात् कोटिगुणं फलम् ।।
துலாமாஸேது காவேர்யாம் நத்யோ பாகீரதீமுகா: ।
ஸர்வாஸ்தத்ராகமிஷ்யந்தி ஸ்நாநாத் கோடிகுணம் பலம் ।।
ஐப்பசி மாதத்தில் ஸூர்யன் துலா ராஸியில் ஸஞ்சரிப்பதால் ஐப்பசி மாதத்திற்கு துலா மாஸம் எனப்பெயர். துலா மாஸத்தில் கங்கை முதலான ஸமஸ்த நதிகளும் காவேரிக்கு வருவதாக சொல்லப்படுகிறது. துலா மாதம் முழுவதும் காவேரியில் ஸ்நானம் செய்வதால் நமது எல்லா பாகங்களும் விலகி மனஸந்தோஷமும் கிடைக்கும்.
தினமும் காவேரி ஸ்நானம் செய்ய முடியாதவர்கள் அருகாமையில் உள்ள நதி குளங்களில் விதிப்படி ஸ்னானம் செய்யலாம் அல்லது கடைசி மூன்று தினத்திலாவதோ அல்லது ஏதோ ஒரு தினத்திலோ காவேரி ஸ்நானம் செய்யலாம்.
ஸ்னான காலத்தில் கீழ்க்கண்ட ஶ்லோகத்தை சொல்லி ஸ்நானம் செய்யலாம்.
सुवासिनीनाञ्च निजाश्रितानां पतिप्रियत्वञ्च सुतादिवर्गम् ।
दास्यस्युदारं बहुभोग भाग्यं कावेरि कावेरि मम प्रसीद।।
ஸுவாஸிநீநாஞ்ச நிஜாஶ்ரிதாநாம் பதிப்ரியத்வஞ்ச ஸுதாதிவர்கம் ।
தாஸ்யஸ்யுதாரம் பஹுபோக பாக்யம் காவேரி காவேரி மம ப்ரஸீத ।।
पापक्षयं पारिशुद्ध्यं आयुरारोग्यमेवच ।
सौभाग्य मपि सन्तानं ज्ञानं देहि मरुद्वृधे ।।
பாபக்ஷயம் பாரிஶுத்த்யம் ஆயுராரோக்யமேவச ।
ஸௌபாக்ய மபி ஸந்தாநம் ஜ்ஞாநம் தேஹி மருத்வ்ருதே ।।
துலா காவேரி மாஹாத்ம்யம்
Thula snanam
ஐப்பசி ஸ்பெஷல் !
துலா ஸ்நானம் !
ஐப்பசி மாதத்தை துலா மாதம் என்று போற்றுவர். இந்த மாதத்தில் இரவு நேரமும் பகல் நேரமும் சமமாக இருப்பதால், இதற்கு 'துலா(தராசு) மாதம் என்று பெயர்.'ஐப்பசி முதல் தேதி அன்று காவிரியில் நீராடுவது புண்ணியம்' என்கின்றன ஞான நூல்கள். துலா மாதத்தில் இதர நதிகளும் புண்ய தீர்த்தங்களும் காவேரியில் சேர்ந்து விளங்குகின்றன. ஆதலால் அப்போது ஸ்நானம் செய்பவர்கள் பஞ்ச மகா பாதகங்களிலிருந்தும் விடுபடுகின்றனர். அதில் ஸ்நாநம் செய்தவர்கள் அச்வமேத யாகம் செய்த பலனையும் அடைகின்றனர்.
துலா மாதத்தில் காவேரிக் கரையில் எவனோருவன் பித்ருக்களை உத்தேசித்து ச்ராத்தம், பிண்டதானம், தர்ப்பணம் இவற்றைச் செய்கிறானோ அப்படிச் செய்யப்பெற்ற அவை கல்ப கோடி வர்ஷபர்யந்தம் பித்ருக்களை த்ருப்தி செய்விக்க வல்லவையாகின்றன. ப்ரஹ்மா முதலான ஸகல தேவர்களும், ஸரஸ்வதி, கெளரி, லக்ஷ்மி, இந்த்ராணி முதலியவர்களும் அப்ஸர ஸ்த்ரீகளும் துலா மாதத்தில் ஸ்நாநம் செய்ய விரும்பி வருகின்றனர். காவேரிக் கரைகளில் பிறந்து வளர்ந்த பசு பக்ஷி முதலானவையும் அதன் காற்றினால் பரிசுத்தங்களாக ஆகி, மோக்ஷத்தை அடைகின்றன என்றால் பக்தி ச்ரத்தையுடன் ஸ்நானம் செய்தவர்கள் அடையும் பலனைப் பற்றிச் சொல்லவும் வேண்டுமா?
மேலும் மஹான்களின் பெருமை, துளஸியின் மஹிமை, கங்கையின் ப்ரபாவம், துளஸியைக் கொண்டு செய்யப்படும் அர்ச்சனையின் வைபவம், ஸாளக்ராமத்தின் ஆராதன மஹிமை, காவேரியின் பெருமை இவற்றை உபதேசிக்கக் கேட்பவர்கள் மஹாபாக்கியசாலிகள். ஐந்மாந்தரங்களில் புண்யம் செய்தவர்களே காவேரியைக் காணும் பாக்கியத்தையும் அதில் ஸ்நாநம் செய்ய யோக்யதையையும் பெற்றவர்களாக ஆகின்றனர். ஸாமான்யமானவர்களுக்கு இது கிட்டாது. நதிகளில் மஹாவிஷ்ணுவின் திருவடியிலிருந்து உண்டான கங்கை எப்படி உயர்ந்ததோ, புஷ்பங்களில் துளஸி எவ்வாறு மேற்பட்டதோ, வ்ரதங்களுக்குள் ஏகாதசி வ்ரதம் எப்படி உயர்ந்ததாக உள்ளதோ, க்ருஹஸ்தர்கள் செய்ய வேண்டிய கர்மாக்களுள் பஞ்ச மஹாயஜ்ஞங்கள் எவ்வாறு உயர்ந்தவையோ, சுத்திகளுக்குள்மநஸ்ஸுத்தி எப்படி உயர்ந்ததோ, தேவதைகளுள் ஸ்ரீமந்நாராயணன் எவ்வாறு உயர்ந்தவராக விளங்குகிறாரோ,அக்ஷரங்களுக்குள் ஓங்காரம் எவ்வாறு உயர்ந்ததோ, வேதங்களுள் ஸாமவேதம் எப்படி உயர்ந்ததாகக் கருதப் பெறுகிறதோ, பதினோரு ருத்ரர்களுக்குள் சங்கரம் எப்படி உயர்ந்தவராக உள்ளாரோ, ப்ராஹ்மண ஸ்த்ரீகளுள் அருந்ததி எவ்வாறு மேம்பட்டவளோ, ஸ்த்ரீகளுக்குள்மஹாலக்ஷ்மி எப்படி உயர்ந்தவளோ, தானங்களுக்குள் அந்நதானம் எப்படி உயர்ந்ததோ அதேபோல் நதிகளுக்குள் உயர்ந்தது காவேரி நதி என்று புராணங்கள் கூறுகின்றன.
ஐப்பசி முதல் நாளன்று திருப்பராய்த்துறையிலும் ஐப்பசி கடைசி நாள் மயிலாடுதுறையிலும் நீராடுவது விசேஷமாகக் கருதப்படுகிறது.துலா மாதமாகிய ஐப்பசியில் பிரம்ம முகூர்த்தத்தில் காவிரி நதியில் நீராடினால், மகாவிஷ்ணுவின் அருள் கிட்டும்.துலா மாதத்தில் சூரிய உதயத்திற்கு சுமார் ஒன்றரை நேரத்திற்குமுன் காவிரியில் மும்மூர்த்திகளும், முப்பது முக்கோடி தேவர்களும், 68 ஆயிரம் ரிஷிகளும், முனிவர்களும் சித்தர்களும் நீராடுவதாக சாஸ்திரம் குறிப்பிடுகிறது.
துலா மாதத்தில் காவிரி யில் நீராடுவது புனிதமானது என்று சாஸ்திரம் சொல்லும் அதே வேளையில் இயலாத நிலையில் 'கடைமுகம்' என்று சொல்லப்படும் ஐப்பசி 30ந் தேதி நீராடி பலன் பெறலாம். அன்றும் நீராட முடியாதவர்கள், 'முடவன் முழுக்கு' என்று சொல்லப்படும் கார்த்திகை முதல் தேதி நீராடினாலும்புனிதம் பெறலாம் என்று ஞான நூல்கள் கூறுகின்றன.
'ஐப்பசி மாதத்தில் காவிரியில் நீராடுவது காசியில் ஓடும் கங்கை நதியில் நீராடுவதற்கு சமம்' என்று புராணங்கள் கூறுகின்றன. ஏனெனில் ஐப்பசி மாதமானது துலா மாதத்தில் கங்கை, யமுனை, சரஸ்வதி முதலான பாரதத்தில் ஓடும் நதி தேவதைகள் அனைத்தும் காவிரியில் நீராடி, தங்களிடம் மானிடர்கள் கரைத்துச் சென்ற பாபக்கறைகளைப் போக்கிக் கொள்கின்றது என்று காவிரி மகாத்மியம் என்னும் நூல் கூறுகிறது.
மக்கள் தங்களுடைய பாவங்களை போக்க கங்கையில் நீராடி நீராடி கங்கைக்கே பாவம் அதிகமாக சேர்ந்து தோஷம் ஏற்பட தன் பாவங்கள் தீர என்ன செய்ய வேண்டும்? என்று விஷ்ணு பகவானிடம் கேட்டாள் கங்கை. அதற்கு ஸ்ரீமகாவிஷ்ணு, "நீ காவேரி நதியில் நீராடு. உன் பாவம் நீங்கும்" என்றார்.
அன்ய க்ஷேத்ரே க்ருதம் பாபம் புண்யக்ஷேத்ரே விநச்யதி |
புண்ய க்ஷேத்ரே கிருதம் பாபம் வாரனாச்யாம் விநச்யதி |
வாரனாச்யாம் க்ருதம் பாபம் கும்பகோனே விநச்யதி |
கும்பகோனே க்ருதம் பாபம் காவேரி ஸ்நானே விநச்யதி |
என்று காவேரி ஸ்நானத்தின் மகிமையை வேதம் போற்றுகிறது.
அதன்படியே ஒவ்வொரு ஆண்டும் ஐப்பசி மாத அமாவாசையன்று கங்காதேவி காவேரியில் நீராடி மக்கள் தன்னிடம் கரைத்த பாவங்களைப் போக்கிக் கொள்கிறாள் என்று புரான இதிகாசங்களில் போற்றப்படுகின்றது
துலா மாதத்தில் காவிரியில் ஒருமுறை நீராடுபவன் ஸ்ரீமன் நாராயணனாக மாறுகிறான். மற்ற விரதங்களில் ஏதாவது சிறு தவறு ஏற்பட்டாலும் அதற்கு பிராயச்சித்தம் செய்ய வேண்டும். ஆனால், காவிரி துலா ஸ்நானத்திற்கு அப்படி எதுவுமில்லை.
'மக்களுக்கு புத்தியும் முக்தியும் அளிக்கும் துலா மாதத்தில் காவிரியில் நீராடுபவர்கள் தன்னையும், தங்கள் குடும்பத்தினரையும், முன்னோர்களின் பாபங்களையும் போக்கிக் கொள்வதுடன் வளமான வாழ்வு காண்கிறார்கள்' என்று ஞான நூல்கள் கூறுகின்றன.'துலா காவிரி நீராடல் அழகு, ஆயுள், ஆரோக்கியம், செல்வம், கல்வி, மாங்கல்ய பாக்கியம், குழந்தைப்பேறு, வலிமை ஆகியவற்றை தரும். எனவே, காவிரியை நினைத்தாலும், சிறப்பைக் கேட்டாலும், பாபங்கள் விலகும்' என்றார் பிரம்மா, நதி தேவதைகளிடம்.
ஐப்பசி மாதத்தில் காவிரியில் நீராடி நீர்க்கடன் செலுத்துவோரின் முன்னோர்கள் சொர்க்கத்தை அடைகிறார்கள். காவிரி தேவியை வணங்கி துதிப்பவர்கள் சொர்க்க லோகம் செல்லும் பாக்கியத்தைப் பெறுகிறார்கள். தன்னில் நீராடுபவர்களின் வேண்டுதல்களை நிறைவேற்றி வளமான வாழ்வு தருபவள் என்கிறது காவிரி புராணம்.நதி தேவதைகளும்,
தேவர்களும், மானிடர்களும் துலா மாதத்தில் காவிரியில் நீராடி தங்களிடம் உள்ள பாபங்களைப் போக்கிக்கொண்டதும், அந்தக் கறைகள் அனைத்தையும் காவேரி போக்கிக்கொள்ள திருமங்கலக்குடி திருத்தலத்திலும், மாயூரத்தில் (மயிலாடுதுறை) உத்தர வாகினியாக (தெற்கிலிருந்து வடக்கு நோக்கிப் பாய்வது) இருந்து காவிரி போக்கிக்கொள்கிறாள் என்பது ஐதீகம்.
ஸ்ரீரங்கம் திருத்தலத்தில் அருள்புரியும் ரங்கநாதருக்கு ஐப்பசியில் தங்கக்குடங்களில் ஸ்ரீரங்கத்தின் தென்பகுதியில் உள்ள அம்மா மண்டபம் காவிரி நதிக்கரைப் படித்துறையிலிருந்து புனிதத் தீர்த்தத்தை சேகரித்து யானை மீது எடுத்து வந்து அபிஷேகம் செய்வர். மற்ற மாதங்களில் ஸ்ரீரங்கத்தின் வடக்கில் உள்ள கொள்ளிடத்தில் இருந்து வெள்ளிக் குடங்களில் தீர்த்தம் கொண்டுவந்து அபிஷேகம் செய்வார்கள்.
துலா காவேரி மஹாத்மியம்:
ஆதியில் உமாதேவிக்கு ஸ்ரீ பரமேச்வரன் சொன்ன காவேரி மகாத்மியத்தை, தேவ வன்மன் என்ற அரசனுக்கு,சுமத் திரங்கி என்ற ரிஷி சொல்லத் தொடங்குகிறார். ஒரு சமயம் பார்வதி-பரமேச்வரர்கள் ஒரு நந்தவனத்தில் தங்கியிருந்தபோது அங்கு பறவைகள் வடிவில் வந்த நதி தேவதைகள், துலா மாதத்தில் காவேரியில் ஸ்நானம் செய்துவிட்டு அவ்விருவரையும் தரிசிக்க வந்தன. அவர்கள் வேண்டிய வரங்கள் எல்லாவற்றையும் தந்த ஈச்வரன், மேலும் கூறலானார்:
"கங்கைக்கு நிகரான காவிரியில் நீராடினாலும், தரிசித்தாலும், அதனை பக்தியுடன் தொட்டாலும் அதன் கரையில் தானம், தர்ப்பணம் செய்தாலும் எல்லா பாவங்களும் விலகி, புண்ணியம் கிட்டும். இதன் கரைகளில் காசிக்கு சமமான ஸ்தலங்களும் இருக்கின்றன. நினைத்ததைத் தரும் சிந்தாமணியான காவேரியின் பெருமையை இன்னும் சொல்கிறேன் கேள்" என்றார். அஸ்வமேத யாகம் செய்யத் தொடங்கிய அரிச்சந்திர மகாராஜாவை, முனிவர்கள், பிராயச்சித்தமாக துலா மாதத்தில் காவிரியில் நீராடிவிட்டு வரச்சொன்னார்கள்.
நாத சந்மா என்பவன், பரம பதிவ்ரதையான அனவித்யை என்பவளுடன் காவேரி ஸ்நானம் செய்வதற்காகவும் இருவரும் மோக்ஷ சாம்ராஜ்யத்தைப் பெற வேண்டியும், கௌரி மாயூர க்ஷேத்திரத்தை நோக்கி வந்தான். முனிவர்கள், தங்கள் பத்திநிகளுடனும், புத்திரர்களுடனும் தங்கி, ஹோமாக்னி செய்து, பலவித தானங்களை செய்துவரும் அந்த மோக்ஷ புரியில் நாமும் தங்கி நற்கதி பெறுவோம் என்றான் நாதசன்மன். அப்படியானால். காவேரி, மற்ற எல்லா தீர்த்தங்களை விட எவ்வாறு உயர்ந்தது என்று, அனவித்யை கேட்க, நாத சந்மனும் கூறத்தொடங்கினான்.
காவிரி உருவான கதை:
காவேரன் என்ற அரசன், தனக்குப் புத்திர பாக்கியம் இல்லாததால் பிரம்மாவைக் குறித்துத் தவம் செய்தான். பிரம்மாவானவர், "உனக்குப் புத்திர பாக்கியம் இல்லாவிட்டாலும், ஒரு குழந்தையை அளிக்கிறேன்" என்று கூறி, தன மனத்தால் ஒரு பெண் குழந்தையை உண்டாக்கி அவனிடம் அளித்தார். காவேரி என்ற பெயரில் அவனிடம் வளர்ந்த அப்பெண், தகுந்த கணவனை வேண்டித் தவம் செய்யலானாள். பின்னர்,அகஸ்த்திய முனிவரைக் கண்ட காவேரியானவள், இவரே தனது மணாளர் ஆவார் என்று நினைத்து, லோபாமுத்ரா என்ற பெயருடன் அவரை திருமணம் செய்துகொண்டவுடன், அவள் விரும்பியபடியே, நதி ரூபமாகி, பிற நதிகளுக்கும் மனிதர்களுக்கும் ஏற்பட்ட பாவங்களை நீக்கவும், மோக்ஷத்தை அளிக்கவும் மறு அம்சமாகத் திகழுமாறு, அகஸ்த்ய ரிஷி அருளினார்.
துலாக் காவேரியின் நீர்த்திவலைகள் ஒவ்வொன்றும் புண்ணிய தீர்த்தமாகும். அதிலுள்ள மணல்கள் எல்லாம் தேவதைகள். அதனால்தான் உலகிலுள்ள புனித நதிகள் அனைத்தும் துலா மாதத்தில் காவேரியில் நீராடி, மக்கள் தங்களிடம் கரைத்த பாவக் கறைகளைக் கழுவி புனிதமடைகின்றன.
துலா மாதத்தில் காவேரியில் நீராடுபவர்கள், தங்கள் குடும்பத்தினரையும் சேர்த்து, மூன்று கோடி உறவினர்களையும் கடைத்தேற்றுகிறார்கள்.
துலா மாதத்தில் காவேரியில் நீராடி, முன்னோர்களுக்கு பிதுர்பூஜை செய்து அன்னதானம், ஆடை தானம் அளித்தால் பித்ருக்கள் மகிழ்ந்து வாழ்த்துவார்கள்.
அழகு, ஆயுள், ஆரோக்கியம், சொல்வளம், கல்வி, வாழ்வில் சுகம் என எல்லாம் கிட்டு மென்று துலாக் காவேரி மகாத்மியம் கூறுகிறது.
ஆதி, இடை, கடை என்னும் மூன்று அரங்கங்களையும் தன்னகத்தே கொண்டு, சதாசர்வ காலமும் இறைவன் நாராயணனின் திருவடியைத் தழுவி வணங்கும் காவேரியின் பேறும் பெருமையும் தன்னிகரற்றது.
தட்சிணகங்கை என்று போற்றப்படும் காவேரிக்கு பொன்னி, விதிசம்பூதை, கல்யாணி, சாமதாயினி, கலியாண தீர்த்தரூபி, உலோபமுத்ரா, சுவாசாஸ்யாமா, கும்பசம்பவ வல்லவை, விண்டுமாயை, கோனிமாதா, தக்கணபதசாவணி என பல பெயர்கள் உள்ளன.
காவேரியில் துலா ஸ்நானம் செய்து ஸ்ரீரங்கநாதரை வழிபட்டதன் பலனாக சந்தனு மகாராஜா பீஷ்மரை புத்திரனாக அடைந்தார்;
அர்ச்சுனன், துலா ஸ்நானம் செய்து ஸ்ரீரங்கநாதப் பெருமாளை துதித்து சுபத்ராவை மணம் புரிந்தான் என்று புராணம் கூறுகிறது.
முரன் முதலான அசுரர்களை அழித்ததால் மகாவிஷ்ணுவிற்கு
பற்றிய "வீரஹத்தி' தோஷம் போக்க, காவேரியில் ஐப்பசி மாதம் நாக சதுர்த்தியன்று துலா ஸ்நானம் செய்து, தோஷம் நீங்கப்பெற்றார் என்று துலாக் காவேரி மகாத்மியம் கூறுகிறது
ஒவ்வொரு ஆண்டும் ஐப்பசி மாத அமாவாசையன்று கங்காதேவி காவேரியில் நீராடி மக்கள் தன்னிடம் கரைத்த பாவங்களைப் போக்கிக் கொள்கிறாள் என்பது புராணம்.
ஐப்பசி முதல் தேதி திருச்சிக்கு அருகிலுள்ள திருப்பராய்த்துறையிலும், இரண்டாவது நீராடலை ஸ்ரீரங்கம் அம்மா மண்டபம் படித்துறையிலும்,
கடைசி தேதியன்று மயிலாடுதுறை நந்திக் கட்டத்திலும் முழுக்குப் போட வேண்டும் என்பது ஐதீகம்.
தலைக்காவேரி, ராமபுரம், ஸ்ரீரங்கம், திருப்பராய்த்துறை, திருவானைக்காவல், சப்தஸ்தானம், திருவையாறு, புஷ்பாரண்யம், திருச்சாய்க்காடு, திருவெண்காடு, மயிலாடுதுறை, கும்பகோணம், திருவிடைமருதூர் முதலிய காவேரி நீர்த்துறைகள் துலா மாதத்தில் நீராட சிறந்தவையாகக் கருதப்படுகின்றன.
துலாக் காவேரி ஸ்நானம் செய்பவர்கள், காவேரி நதிக்குப் பூஜை செய்து வழிபடுவதுடன், அருகில் அரசமரம் இருந்தால் அதற்கு நீர் வார்த்து, அதை வலம்வந்து வணங்குவது புண்ணிய பலன் தரும்.
காவேரிக் கரையில் கோமாதா பூஜை செய்தால் மேன்மேலும் புனிதம் கிட்டும்.
துலா காவேரி ஸ்நானம் செய்யும்முன் தகுந்த புரோஹிதர்களை கொண்டு ஸ்நான ஸங்கல்பம் செய்துக்கொள்வது சிறந்தது. முடியாதவர்கள் கீழ்கண்ட ஸ்லோகத்தை கூறி துலா ஸ்நானம் செய்வது உசிதம்.
"கங்கேச யமுனே சைவ
கோதாவரி சரஸ்வதீ
நர்மதே சிந்து காவேரீ
ஜலேஸ்மின் சன்னிதிம் குரு"
ஐப்பசி மாதத்தில் துலா ஸ்நானம் போற்றப் படுவதுபோல், ஐப்பசி பௌர்ணமி அன்னாபிஷேகமும் சிவாலயங்களில் சிறப்பிக்கப் படுகின்றன.
துலா ஸ்நானம் !
ஐப்பசி மாதத்தை துலா மாதம் என்று போற்றுவர். இந்த மாதத்தில் இரவு நேரமும் பகல் நேரமும் சமமாக இருப்பதால், இதற்கு 'துலா(தராசு) மாதம் என்று பெயர்.'ஐப்பசி முதல் தேதி அன்று காவிரியில் நீராடுவது புண்ணியம்' என்கின்றன ஞான நூல்கள். துலா மாதத்தில் இதர நதிகளும் புண்ய தீர்த்தங்களும் காவேரியில் சேர்ந்து விளங்குகின்றன. ஆதலால் அப்போது ஸ்நானம் செய்பவர்கள் பஞ்ச மகா பாதகங்களிலிருந்தும் விடுபடுகின்றனர். அதில் ஸ்நாநம் செய்தவர்கள் அச்வமேத யாகம் செய்த பலனையும் அடைகின்றனர்.
துலா மாதத்தில் காவேரிக் கரையில் எவனோருவன் பித்ருக்களை உத்தேசித்து ச்ராத்தம், பிண்டதானம், தர்ப்பணம் இவற்றைச் செய்கிறானோ அப்படிச் செய்யப்பெற்ற அவை கல்ப கோடி வர்ஷபர்யந்தம் பித்ருக்களை த்ருப்தி செய்விக்க வல்லவையாகின்றன. ப்ரஹ்மா முதலான ஸகல தேவர்களும், ஸரஸ்வதி, கெளரி, லக்ஷ்மி, இந்த்ராணி முதலியவர்களும் அப்ஸர ஸ்த்ரீகளும் துலா மாதத்தில் ஸ்நாநம் செய்ய விரும்பி வருகின்றனர். காவேரிக் கரைகளில் பிறந்து வளர்ந்த பசு பக்ஷி முதலானவையும் அதன் காற்றினால் பரிசுத்தங்களாக ஆகி, மோக்ஷத்தை அடைகின்றன என்றால் பக்தி ச்ரத்தையுடன் ஸ்நானம் செய்தவர்கள் அடையும் பலனைப் பற்றிச் சொல்லவும் வேண்டுமா?
மேலும் மஹான்களின் பெருமை, துளஸியின் மஹிமை, கங்கையின் ப்ரபாவம், துளஸியைக் கொண்டு செய்யப்படும் அர்ச்சனையின் வைபவம், ஸாளக்ராமத்தின் ஆராதன மஹிமை, காவேரியின் பெருமை இவற்றை உபதேசிக்கக் கேட்பவர்கள் மஹாபாக்கியசாலிகள். ஐந்மாந்தரங்களில் புண்யம் செய்தவர்களே காவேரியைக் காணும் பாக்கியத்தையும் அதில் ஸ்நாநம் செய்ய யோக்யதையையும் பெற்றவர்களாக ஆகின்றனர். ஸாமான்யமானவர்களுக்கு இது கிட்டாது. நதிகளில் மஹாவிஷ்ணுவின் திருவடியிலிருந்து உண்டான கங்கை எப்படி உயர்ந்ததோ, புஷ்பங்களில் துளஸி எவ்வாறு மேற்பட்டதோ, வ்ரதங்களுக்குள் ஏகாதசி வ்ரதம் எப்படி உயர்ந்ததாக உள்ளதோ, க்ருஹஸ்தர்கள் செய்ய வேண்டிய கர்மாக்களுள் பஞ்ச மஹாயஜ்ஞங்கள் எவ்வாறு உயர்ந்தவையோ, சுத்திகளுக்குள்மநஸ்ஸுத்தி எப்படி உயர்ந்ததோ, தேவதைகளுள் ஸ்ரீமந்நாராயணன் எவ்வாறு உயர்ந்தவராக விளங்குகிறாரோ,அக்ஷரங்களுக்குள் ஓங்காரம் எவ்வாறு உயர்ந்ததோ, வேதங்களுள் ஸாமவேதம் எப்படி உயர்ந்ததாகக் கருதப் பெறுகிறதோ, பதினோரு ருத்ரர்களுக்குள் சங்கரம் எப்படி உயர்ந்தவராக உள்ளாரோ, ப்ராஹ்மண ஸ்த்ரீகளுள் அருந்ததி எவ்வாறு மேம்பட்டவளோ, ஸ்த்ரீகளுக்குள்மஹாலக்ஷ்மி எப்படி உயர்ந்தவளோ, தானங்களுக்குள் அந்நதானம் எப்படி உயர்ந்ததோ அதேபோல் நதிகளுக்குள் உயர்ந்தது காவேரி நதி என்று புராணங்கள் கூறுகின்றன.
ஐப்பசி முதல் நாளன்று திருப்பராய்த்துறையிலும் ஐப்பசி கடைசி நாள் மயிலாடுதுறையிலும் நீராடுவது விசேஷமாகக் கருதப்படுகிறது.துலா மாதமாகிய ஐப்பசியில் பிரம்ம முகூர்த்தத்தில் காவிரி நதியில் நீராடினால், மகாவிஷ்ணுவின் அருள் கிட்டும்.துலா மாதத்தில் சூரிய உதயத்திற்கு சுமார் ஒன்றரை நேரத்திற்குமுன் காவிரியில் மும்மூர்த்திகளும், முப்பது முக்கோடி தேவர்களும், 68 ஆயிரம் ரிஷிகளும், முனிவர்களும் சித்தர்களும் நீராடுவதாக சாஸ்திரம் குறிப்பிடுகிறது.
துலா மாதத்தில் காவிரி யில் நீராடுவது புனிதமானது என்று சாஸ்திரம் சொல்லும் அதே வேளையில் இயலாத நிலையில் 'கடைமுகம்' என்று சொல்லப்படும் ஐப்பசி 30ந் தேதி நீராடி பலன் பெறலாம். அன்றும் நீராட முடியாதவர்கள், 'முடவன் முழுக்கு' என்று சொல்லப்படும் கார்த்திகை முதல் தேதி நீராடினாலும்புனிதம் பெறலாம் என்று ஞான நூல்கள் கூறுகின்றன.
'ஐப்பசி மாதத்தில் காவிரியில் நீராடுவது காசியில் ஓடும் கங்கை நதியில் நீராடுவதற்கு சமம்' என்று புராணங்கள் கூறுகின்றன. ஏனெனில் ஐப்பசி மாதமானது துலா மாதத்தில் கங்கை, யமுனை, சரஸ்வதி முதலான பாரதத்தில் ஓடும் நதி தேவதைகள் அனைத்தும் காவிரியில் நீராடி, தங்களிடம் மானிடர்கள் கரைத்துச் சென்ற பாபக்கறைகளைப் போக்கிக் கொள்கின்றது என்று காவிரி மகாத்மியம் என்னும் நூல் கூறுகிறது.
மக்கள் தங்களுடைய பாவங்களை போக்க கங்கையில் நீராடி நீராடி கங்கைக்கே பாவம் அதிகமாக சேர்ந்து தோஷம் ஏற்பட தன் பாவங்கள் தீர என்ன செய்ய வேண்டும்? என்று விஷ்ணு பகவானிடம் கேட்டாள் கங்கை. அதற்கு ஸ்ரீமகாவிஷ்ணு, "நீ காவேரி நதியில் நீராடு. உன் பாவம் நீங்கும்" என்றார்.
அன்ய க்ஷேத்ரே க்ருதம் பாபம் புண்யக்ஷேத்ரே விநச்யதி |
புண்ய க்ஷேத்ரே கிருதம் பாபம் வாரனாச்யாம் விநச்யதி |
வாரனாச்யாம் க்ருதம் பாபம் கும்பகோனே விநச்யதி |
கும்பகோனே க்ருதம் பாபம் காவேரி ஸ்நானே விநச்யதி |
என்று காவேரி ஸ்நானத்தின் மகிமையை வேதம் போற்றுகிறது.
அதன்படியே ஒவ்வொரு ஆண்டும் ஐப்பசி மாத அமாவாசையன்று கங்காதேவி காவேரியில் நீராடி மக்கள் தன்னிடம் கரைத்த பாவங்களைப் போக்கிக் கொள்கிறாள் என்று புரான இதிகாசங்களில் போற்றப்படுகின்றது
துலா மாதத்தில் காவிரியில் ஒருமுறை நீராடுபவன் ஸ்ரீமன் நாராயணனாக மாறுகிறான். மற்ற விரதங்களில் ஏதாவது சிறு தவறு ஏற்பட்டாலும் அதற்கு பிராயச்சித்தம் செய்ய வேண்டும். ஆனால், காவிரி துலா ஸ்நானத்திற்கு அப்படி எதுவுமில்லை.
'மக்களுக்கு புத்தியும் முக்தியும் அளிக்கும் துலா மாதத்தில் காவிரியில் நீராடுபவர்கள் தன்னையும், தங்கள் குடும்பத்தினரையும், முன்னோர்களின் பாபங்களையும் போக்கிக் கொள்வதுடன் வளமான வாழ்வு காண்கிறார்கள்' என்று ஞான நூல்கள் கூறுகின்றன.'துலா காவிரி நீராடல் அழகு, ஆயுள், ஆரோக்கியம், செல்வம், கல்வி, மாங்கல்ய பாக்கியம், குழந்தைப்பேறு, வலிமை ஆகியவற்றை தரும். எனவே, காவிரியை நினைத்தாலும், சிறப்பைக் கேட்டாலும், பாபங்கள் விலகும்' என்றார் பிரம்மா, நதி தேவதைகளிடம்.
ஐப்பசி மாதத்தில் காவிரியில் நீராடி நீர்க்கடன் செலுத்துவோரின் முன்னோர்கள் சொர்க்கத்தை அடைகிறார்கள். காவிரி தேவியை வணங்கி துதிப்பவர்கள் சொர்க்க லோகம் செல்லும் பாக்கியத்தைப் பெறுகிறார்கள். தன்னில் நீராடுபவர்களின் வேண்டுதல்களை நிறைவேற்றி வளமான வாழ்வு தருபவள் என்கிறது காவிரி புராணம்.நதி தேவதைகளும்,
தேவர்களும், மானிடர்களும் துலா மாதத்தில் காவிரியில் நீராடி தங்களிடம் உள்ள பாபங்களைப் போக்கிக்கொண்டதும், அந்தக் கறைகள் அனைத்தையும் காவேரி போக்கிக்கொள்ள திருமங்கலக்குடி திருத்தலத்திலும், மாயூரத்தில் (மயிலாடுதுறை) உத்தர வாகினியாக (தெற்கிலிருந்து வடக்கு நோக்கிப் பாய்வது) இருந்து காவிரி போக்கிக்கொள்கிறாள் என்பது ஐதீகம்.
ஸ்ரீரங்கம் திருத்தலத்தில் அருள்புரியும் ரங்கநாதருக்கு ஐப்பசியில் தங்கக்குடங்களில் ஸ்ரீரங்கத்தின் தென்பகுதியில் உள்ள அம்மா மண்டபம் காவிரி நதிக்கரைப் படித்துறையிலிருந்து புனிதத் தீர்த்தத்தை சேகரித்து யானை மீது எடுத்து வந்து அபிஷேகம் செய்வர். மற்ற மாதங்களில் ஸ்ரீரங்கத்தின் வடக்கில் உள்ள கொள்ளிடத்தில் இருந்து வெள்ளிக் குடங்களில் தீர்த்தம் கொண்டுவந்து அபிஷேகம் செய்வார்கள்.
துலா காவேரி மஹாத்மியம்:
ஆதியில் உமாதேவிக்கு ஸ்ரீ பரமேச்வரன் சொன்ன காவேரி மகாத்மியத்தை, தேவ வன்மன் என்ற அரசனுக்கு,சுமத் திரங்கி என்ற ரிஷி சொல்லத் தொடங்குகிறார். ஒரு சமயம் பார்வதி-பரமேச்வரர்கள் ஒரு நந்தவனத்தில் தங்கியிருந்தபோது அங்கு பறவைகள் வடிவில் வந்த நதி தேவதைகள், துலா மாதத்தில் காவேரியில் ஸ்நானம் செய்துவிட்டு அவ்விருவரையும் தரிசிக்க வந்தன. அவர்கள் வேண்டிய வரங்கள் எல்லாவற்றையும் தந்த ஈச்வரன், மேலும் கூறலானார்:
"கங்கைக்கு நிகரான காவிரியில் நீராடினாலும், தரிசித்தாலும், அதனை பக்தியுடன் தொட்டாலும் அதன் கரையில் தானம், தர்ப்பணம் செய்தாலும் எல்லா பாவங்களும் விலகி, புண்ணியம் கிட்டும். இதன் கரைகளில் காசிக்கு சமமான ஸ்தலங்களும் இருக்கின்றன. நினைத்ததைத் தரும் சிந்தாமணியான காவேரியின் பெருமையை இன்னும் சொல்கிறேன் கேள்" என்றார். அஸ்வமேத யாகம் செய்யத் தொடங்கிய அரிச்சந்திர மகாராஜாவை, முனிவர்கள், பிராயச்சித்தமாக துலா மாதத்தில் காவிரியில் நீராடிவிட்டு வரச்சொன்னார்கள்.
நாத சந்மா என்பவன், பரம பதிவ்ரதையான அனவித்யை என்பவளுடன் காவேரி ஸ்நானம் செய்வதற்காகவும் இருவரும் மோக்ஷ சாம்ராஜ்யத்தைப் பெற வேண்டியும், கௌரி மாயூர க்ஷேத்திரத்தை நோக்கி வந்தான். முனிவர்கள், தங்கள் பத்திநிகளுடனும், புத்திரர்களுடனும் தங்கி, ஹோமாக்னி செய்து, பலவித தானங்களை செய்துவரும் அந்த மோக்ஷ புரியில் நாமும் தங்கி நற்கதி பெறுவோம் என்றான் நாதசன்மன். அப்படியானால். காவேரி, மற்ற எல்லா தீர்த்தங்களை விட எவ்வாறு உயர்ந்தது என்று, அனவித்யை கேட்க, நாத சந்மனும் கூறத்தொடங்கினான்.
காவிரி உருவான கதை:
காவேரன் என்ற அரசன், தனக்குப் புத்திர பாக்கியம் இல்லாததால் பிரம்மாவைக் குறித்துத் தவம் செய்தான். பிரம்மாவானவர், "உனக்குப் புத்திர பாக்கியம் இல்லாவிட்டாலும், ஒரு குழந்தையை அளிக்கிறேன்" என்று கூறி, தன மனத்தால் ஒரு பெண் குழந்தையை உண்டாக்கி அவனிடம் அளித்தார். காவேரி என்ற பெயரில் அவனிடம் வளர்ந்த அப்பெண், தகுந்த கணவனை வேண்டித் தவம் செய்யலானாள். பின்னர்,அகஸ்த்திய முனிவரைக் கண்ட காவேரியானவள், இவரே தனது மணாளர் ஆவார் என்று நினைத்து, லோபாமுத்ரா என்ற பெயருடன் அவரை திருமணம் செய்துகொண்டவுடன், அவள் விரும்பியபடியே, நதி ரூபமாகி, பிற நதிகளுக்கும் மனிதர்களுக்கும் ஏற்பட்ட பாவங்களை நீக்கவும், மோக்ஷத்தை அளிக்கவும் மறு அம்சமாகத் திகழுமாறு, அகஸ்த்ய ரிஷி அருளினார்.
துலாக் காவேரியின் நீர்த்திவலைகள் ஒவ்வொன்றும் புண்ணிய தீர்த்தமாகும். அதிலுள்ள மணல்கள் எல்லாம் தேவதைகள். அதனால்தான் உலகிலுள்ள புனித நதிகள் அனைத்தும் துலா மாதத்தில் காவேரியில் நீராடி, மக்கள் தங்களிடம் கரைத்த பாவக் கறைகளைக் கழுவி புனிதமடைகின்றன.
துலா மாதத்தில் காவேரியில் நீராடுபவர்கள், தங்கள் குடும்பத்தினரையும் சேர்த்து, மூன்று கோடி உறவினர்களையும் கடைத்தேற்றுகிறார்கள்.
துலா மாதத்தில் காவேரியில் நீராடி, முன்னோர்களுக்கு பிதுர்பூஜை செய்து அன்னதானம், ஆடை தானம் அளித்தால் பித்ருக்கள் மகிழ்ந்து வாழ்த்துவார்கள்.
அழகு, ஆயுள், ஆரோக்கியம், சொல்வளம், கல்வி, வாழ்வில் சுகம் என எல்லாம் கிட்டு மென்று துலாக் காவேரி மகாத்மியம் கூறுகிறது.
ஆதி, இடை, கடை என்னும் மூன்று அரங்கங்களையும் தன்னகத்தே கொண்டு, சதாசர்வ காலமும் இறைவன் நாராயணனின் திருவடியைத் தழுவி வணங்கும் காவேரியின் பேறும் பெருமையும் தன்னிகரற்றது.
தட்சிணகங்கை என்று போற்றப்படும் காவேரிக்கு பொன்னி, விதிசம்பூதை, கல்யாணி, சாமதாயினி, கலியாண தீர்த்தரூபி, உலோபமுத்ரா, சுவாசாஸ்யாமா, கும்பசம்பவ வல்லவை, விண்டுமாயை, கோனிமாதா, தக்கணபதசாவணி என பல பெயர்கள் உள்ளன.
காவேரியில் துலா ஸ்நானம் செய்து ஸ்ரீரங்கநாதரை வழிபட்டதன் பலனாக சந்தனு மகாராஜா பீஷ்மரை புத்திரனாக அடைந்தார்;
அர்ச்சுனன், துலா ஸ்நானம் செய்து ஸ்ரீரங்கநாதப் பெருமாளை துதித்து சுபத்ராவை மணம் புரிந்தான் என்று புராணம் கூறுகிறது.
முரன் முதலான அசுரர்களை அழித்ததால் மகாவிஷ்ணுவிற்கு
பற்றிய "வீரஹத்தி' தோஷம் போக்க, காவேரியில் ஐப்பசி மாதம் நாக சதுர்த்தியன்று துலா ஸ்நானம் செய்து, தோஷம் நீங்கப்பெற்றார் என்று துலாக் காவேரி மகாத்மியம் கூறுகிறது
ஒவ்வொரு ஆண்டும் ஐப்பசி மாத அமாவாசையன்று கங்காதேவி காவேரியில் நீராடி மக்கள் தன்னிடம் கரைத்த பாவங்களைப் போக்கிக் கொள்கிறாள் என்பது புராணம்.
ஐப்பசி முதல் தேதி திருச்சிக்கு அருகிலுள்ள திருப்பராய்த்துறையிலும், இரண்டாவது நீராடலை ஸ்ரீரங்கம் அம்மா மண்டபம் படித்துறையிலும்,
கடைசி தேதியன்று மயிலாடுதுறை நந்திக் கட்டத்திலும் முழுக்குப் போட வேண்டும் என்பது ஐதீகம்.
தலைக்காவேரி, ராமபுரம், ஸ்ரீரங்கம், திருப்பராய்த்துறை, திருவானைக்காவல், சப்தஸ்தானம், திருவையாறு, புஷ்பாரண்யம், திருச்சாய்க்காடு, திருவெண்காடு, மயிலாடுதுறை, கும்பகோணம், திருவிடைமருதூர் முதலிய காவேரி நீர்த்துறைகள் துலா மாதத்தில் நீராட சிறந்தவையாகக் கருதப்படுகின்றன.
துலாக் காவேரி ஸ்நானம் செய்பவர்கள், காவேரி நதிக்குப் பூஜை செய்து வழிபடுவதுடன், அருகில் அரசமரம் இருந்தால் அதற்கு நீர் வார்த்து, அதை வலம்வந்து வணங்குவது புண்ணிய பலன் தரும்.
காவேரிக் கரையில் கோமாதா பூஜை செய்தால் மேன்மேலும் புனிதம் கிட்டும்.
துலா காவேரி ஸ்நானம் செய்யும்முன் தகுந்த புரோஹிதர்களை கொண்டு ஸ்நான ஸங்கல்பம் செய்துக்கொள்வது சிறந்தது. முடியாதவர்கள் கீழ்கண்ட ஸ்லோகத்தை கூறி துலா ஸ்நானம் செய்வது உசிதம்.
"கங்கேச யமுனே சைவ
கோதாவரி சரஸ்வதீ
நர்மதே சிந்து காவேரீ
ஜலேஸ்மின் சன்னிதிம் குரு"
ஐப்பசி மாதத்தில் துலா ஸ்நானம் போற்றப் படுவதுபோல், ஐப்பசி பௌர்ணமி அன்னாபிஷேகமும் சிவாலயங்களில் சிறப்பிக்கப் படுகின்றன.
Tulà kaveri mahatmyam
துலா காவேரி மாஹாத்ம்யம்
பூலோக வைகுண்டம் எனப்பெறுவது ஸ்ரீரங்கம். அங்கே கோயில் கொண்டு எழுந்தருளியுள்ளான் அரங்க நகரப்பனான ஸ்ரீரங்கநாதன். அவன் இஷ்வாகு குலதனம் சக்ரவர்த்தி திருமகனான ஸ்ரீராமபிரானால் ஆராதிக்கப் பெற்றவன். அவனை ஆழ்வார்கள் அனைவரும் பாடி மகிழந்துள்ளனர். அவனைப் போலவே அவனை அணைந்து மாலை போல் அவனடி வருடி செல்கிறாள் பொன்னி எனப் புகழ் பெற்ற காவிரித் தாய்.
ஸ்ரீரங்கநாதனைப் போலவே மஹிமை வாய்ந்தவள் காவிரி நதி என்று கூறுகின்றன புராணங்கள். அதிலும் துலா மாதத்தில் காவேரி ஸ்நானம் மிகவும் உத்க்ருஷ்டமானது என்று சொல்லியிருக்கிறது.
துலா காவேரி மாஹாத்ம்யம் புராணத்தில் உள்ளபடி ஸங்க்ரஹமாக இங்கு எழுதப் பெறுகிறது.
முன்னொரு காலத்தில் நிசுளாபுரம் என்ற பட்டணத்துக்கு அரசரான தர்மவர்மா, பாகவதோத்தமரான தால்ப்யர் என்ற மஹர்ஷியைப் பார்த்து, "முக்காலத்தையும் அறிந்தவரான முநிச்ரேஷ்டரே, மனிதர்கள் இந்த கலியுத்தில் எந்த விதமான ஸத்கார்யத்தைச் செய்தால் ஸுகமாக வாழ்வார்கள்? எதைச் செய்தால் பாவங்கள் தொலையும் ? எதைச் செய்தால் ஸ்ரீமந்நாராயணன் ஸந்தோஷத்தை அடைவான்? எதைச் செய்து ஸத்ஸந்ததியைப் பெற்று மகிழ்வர்? இவை அனைத்தையும் தேவரீருடைய சிஷ்யனான அடியேனுக்கு விஸ்தாரமாக அருளிச் செய்ய வேண்டும்" என்று சொன்னார்.
இதைக் கேட்ட தால்ப்யர், "அரசனே, நல்ல விஷயங்களை அறிய விரும்பிய உன் ஆசை போற்றத்தக்கதே. ஆகையால் மங்கள ப்ரதமான விஷயத்தை உனக்குச் சொல்லுகிறேன். முன்பு குருக்ஷேத்ரத்தில் ஹரிச்சந்த்ர மஹாராஜாவினால் ப்ரார்த்திக்கப் பெற்ற அகஸ்த்ய மஹர்ஷி அருளிச் செய்ததை நான் உனக்குக் கூறுகிறேன்; கவனமாகக் கேள்" என்று சொல்லலானார்.
முன்பு ஒரு ஸமயம் அயோத்தி மாநகரத்துக்கு அதிபதியான ஹரிச்சந்த்ரன் குருக்ஷேத்ரத்துக்குச் சென்றான். அங்கு வஸித்துவந்த ஸெளநகாதி முனிவர்களை வணங்கி உபசரித்தான். அவர்களும் இவ்வரசனை முறைப்படி வரவேற்று உபசாரங்களைச் செய்தனர். பிறகு அரசனைப் பார்த்து, "உனக்கு நல்வரவு கூறுகிறோம். நீ ராஜ்யத்தை நல்ல முறையில் ஆண்டு வருகிறாயா? உன் நகரம், கோசம் (பொக்கிஷம்), ஸேனை இவை பூர்ணமாக உள்ளனவா? எதிரிகளை வென்று, ஜயசீலனாக விளங்குகிறாயா?" என்றெல்லாம் வினவினார்கள்.
அரசன், "தவச்ரேஷ்டர்களான தேவரீர்களுடைய அநுக்ரஹத்தினால் எல்லாம் நலமே. குறை ஏதுமில்லை. தேவரீர்களுடைய தர்சன விசேஷத்தினால் பரிசுத்தனாக ஆகிவிட்டேன். ஆயினும் நான் ஒரு ஜிஜ்ஞாஸுவாக இங்கு வந்துள்ளேன். அடியேனை அநுக்ரஹிக்க வேண்டும். எந்த உபாயத்தை அநுஷ்டித்தால் இந்த ஸம்ஸாரமாகிற கடலைத் தாண்ட முடியும்? மோக்ஷத்தை அடைய மார்க்கம் எது? புருஷோத்தமனான ஸ்ரீமந்நாராயணனை எதைச் செய்து ஸந்தோஷமடையச் செய்வது? ஸர்வஜ்ஞர்களான தேவரீர்கள் இதற்கான வழி முறைகளை அடியேனுக்கு உபதேசித்தருள வேண்டும்" என்று ப்ரார்த்தித்தான்.
மஹர்ஷிகள், "அரசே, நற்குலத்தில் உதித்தவனான நீ நல்ல கதியை அடைந்திட விரும்புவது இயற்யையே. 'அஸ்வமேதம்' என்ற உயர்ந்த மஹாயஜ்ஞம் ஒன்று உள்ளது. அதைச் செய்தால் பாவங்கள் தொலைந்து போம். நற்கதியையும் அடையலாம்" என்றனர்.
ஹரிச்சந்த்ரன், "ரிஷிச்ரேஷ்டர்களே, மிகவும் ஸந்தோஷம். உயர்ந்த அந்த யாகத்ைத் தெவரீர்களே முன்னின்று நடத்தி வைத்து அடயேனை அநுக்ரஹிக்க வேண்டும்." என்றான்.
இப்படி இவர்கள் பேசிக்கொண்டிருந்த போது நைமிஷாரண்யவாஸிகளான வஸிஷ்டர் வாமமேவர் முதலான மஹர்ஷிகள் பெளராணிகரான ஸூதரை முன்னிட்டுக் கொண்டு அங்கு வந்து சேர்ந்தனர். குருக்ஷேத்ரவாஸிகளான மஹர்ஷிகள் அவர்களை, அதிதிகளை உபசரிக்கும் முறைப்படி வரவேற்று வணங்கி, ஆஸநங்களில் அமரச் செயதனர். வந்தவர்கள் அமர்ந்ததும் ஹரிச்சந்த்ரன் அவர்களை ஸாஷ்டாங்கமாக நமஸ்கரித்தான். பிறகு ஸெளநக மஹாமுனிவர் அங்கு வந்த மஹர்ஷிகளைப் பார்த்து, "தவச்ரேஷ்டர்களே, அயோத்யாதிபதியான இவ்வரசன் அச்வமேத யாகத்தைச் செய்ய விரும்புகிறான். யத்ருச்சையாக எழுந்தருளியுள்ள தேவரீர்கள் அந்த வேள்வியைச் செய்து முடித்து இந்த அரசனை அநுக்ரஹிக்கப் ப்ரார்த்திக்கிறேன்." என்றார்.
இதைக் கேட்ட நாரதரும் அகஸ்த்யரும், "ஸெளநகரே, ஹரிச்சந்த்ரன் உயர்குடியிற் பிறந்தவனே. யாகம் செய்வதற்கும் தகுதி பெற்றவன்தான். நல்ல அறிவாளியும் ஜிதேந்த்ரியனாகவுங்கூட இருக்கிறான். ஆயினும் இவனிடம் ஒரு குறை உண்டு. அதாவது முன்பு ஒரு ஸமயம் இவ்வரசன் விச்வாமித்ரருக்குக் கடன்பட்டவனாக ராஜ்யத்திலிருந்து சென்று வனத்தில் வஸித்து வந்தான். அப்பொழுது ஒரு நாள் பசியினாலும் தாகத்தினாலும் பீடிக்கப்பட்டவனாய் அலைந்து திரிந்தான். அவன் செல்லும் வழியில் 'கிந்தமர்' என்ற முனிவர் அமர்ந்திருந்தார். அவரைக் கண்டும், பசியினாலும் தாகத்தினாலும் தன் வசமிழந்திருந்த இவன் அவரை வணங்காமலும் நல்ல வார்த்தை ஒன்றையும் சொல்லாமலும் சென்றான். இதைக் கண்ட அந்த மஹர்ஷி 'இவன் ஹரிச்சந்த்ர அரசன்'
அரசன்' என்பதை உணர்ந்தார். 'மஹாதர்மிஷ்டனாயும், உதாரனாயும், அதிதிபூஜையில் வல்லவனாயும் உள்ள இவன் இன்று நம்மைக் கண்டும் காணாதவன் போல் போகிறானே. என்ன காரணமாக இருக்கும்?' என்று ஆலோசித்தார். உடனே அவருக்கு அரசனுடைய நிலை தட்டென விளங்கியது. 'தன்னுணர்வு இழந்ததனாலேயே இப்படி நேரிட்டது. இது இவன் ஸ்வயபுத்தியுடன் செய்த தவறு அல்ல' என்று நினைத்துச் சும்மா இருந்துவிட்டார்.
"அவர் சும்மா இருந்துவிட்டாலும் தெரிந்தோ தெரியாமலோ இவன் ப்ராஹ்மண ச்ரேஷ்டரான மஹர்ஷியை அவமதித்துவிட்டான். அந்தப் பாவம் இந்த அரசனிடத்தில் உள்ளது. அதற்கான ப்ராயச்சித்தத்தைச் செய்து கொண்டாலல்லது இவன் யாக தீக்ஷை செய்துகொள்ள அதிகாரமற்றவனே. எவனோருவன் மநோ வாக் காயங்களால் ப்ராஹ்மணனை அவமானப்படுத்துகிறானோ அவனுடைய ஆயுள் ஐச்வர்யம் முதலியவை உடனே நாசத்தை அடைகின்றன. பித்ருக்களும் அவனை வெறுக்கின்றனர். அறியாமல் செய்த பிழையானால் ப்ராயச்சித்தம் செய்து போக்கடிக்கலாம். அறிந்து பிழை செய்வானேயாகில் அவன் ப்ரஹ்மரக்ஷஸ்ஸாகப் பிறந்து அல்லற்படுவான் என்று சாஸ்த்ரங்கள் கூறுகின்றன. ஆதலால் இவன் அறியாமல் அபசாரப்பட்டுள்ளான். அந்தப் பிழையைப் போக்கடித்த பிறகே இவனுக்கு யாகம் செய்யத் தகுதி உண்டாகும். அந்தப் பாவத்தைப் போக்கிட இவன் துலா (ஐப்பசி) மாதத்தில் காவேரியில் ஸ்நானம் செய்தோ அல்லது சித்திரை மாதத்தில் நர்மதா நதியில் ஸ்நானம் செய்தோ தீர வேண்டும். அப்படிச் செய்தால் இவனுடைய பாவம் தொலைந்து, யஜ்ஞம் செய்ய அர்ஹனாக ஆவான்.
"மேலும், துலா மாதத்தில் காவேரிநதியில் எல்லாப் புண்ய தீர்த்தங்களும் சேர்ந்திருக்கின்றன. அந்தக் காவேரி தன்னில் ஸ்நானம் செய்தவர்களுடைய பாவங்கள் அனைத்தையும் போக்கடிக்கிறது. அவர்கள் விரும்பும் பலன்களைக் கொடுக்கிறது. மோக்ஷ ஸாமராஜ்யத்தையும் கொடுக்கும் தன்மையுடையதாக விளங்குகிறது. ஸகல யாகங்களுடைய பலன்களயும் கொடுக்க வல்லது. பதிநான்கு லோகங்களிலும் உள்ள அறுபத்தாறு கோடி புண்ய தீர்த்தங்களும் தங்கள் பாவங்களைப்போக்கிக் கொள்ளத் துலா மாதத்தில் காவேரியை வந்து அடைகின்றன. ஆயிரம் முகங்களுடன் கூடிய ஆதிசேஷன் பதினாயிரம் வருஷகாலம் உரைத்தாலும் காவேரியின் மஹிமையைப் பூர்ணமாகச்சொல்ல முடியாது. துலா மாதத்தில் காவேரியில் ஒருவன் மூன்று தினங்கள் ஸ்நானம் செய்து அங்கு வஸிப்பானேயாகில் அவன் செய்த ஸகல பாபங்களும் போய்க் கடைசியில் மோக்ஷத்தை அடைவான்.
"ஸஹ்ய பர்வதத்திலிருந்து ஸமுத்ர பர்யந்தம் செல்லும் காவேரியின் இரு கரைகளிலும் அநேக விஷ்ணு க்ஷேத்ரங்களும் சிவ க்ஷேத்ரங்களும் மஹர்ஷிகளின் ஆச்ரமங்களும் விளங்குகின்றன. காவேரி நதியின் ப்ரவாஹத்திலுள்ள அலைகள் பல புண்ய நதிகளாகவும், அதிலுள்ள சுழல்கள் அநேக புண்ய தீர்த்தங்கள் (அநந்தஸரஸ், ஹ்ருத்தாபநாசன ஸரஸ், ஸ்வாமி புஷ்கரிணி போன்றவை) ஆகவும், அங்குள்ள மணல்கள் ஸகல தேவதைகளாகவும் வர்ணிக்கப் பெற்றுள்ளன. ஆகையினாலேயே அதற்கு அவ்வளவு மஹிமை உள்ளது. ஆதலால் ஹரிச்சந்திர மஹாராஜாவே, நீயும் துலா மாதத்தில் காவேரியில் ஸ்நானம் செய். உன் பாவங்கள் தொலையும் நீயும் பரிசுத்தனாக ஆவாய். உன் மனோரதமும் பூர்த்தியடையும்" என்று கூறினார்கள்.
நாரதரும் அகஸ்த்யரும் அருளியவற்றைக் கேட்ட ஹரிச்சந்த்ரன் மிகவும் ஆச்சர்யமடைந்தான். அந்த மஹரஷிகளைப் பார்த்து அவன், "ஸ்வாமிகளே, அடியேன் தேவரீர்களுக்கு அடியவன். தேவரீர்களோ கருணையுள்ளவர்கள். உங்களுடைய உபதேசப்படியே செய்ய ஸித்தமாக இருக்கிறேன். எப்படியாவது நான் அச்வமேத யாகத்தைச் செய்ய வேண்டும். துலா மாதத்தில் காவேரி நதியில் ஸ்நானம் செய்ய வேண்டும் என்று அருளிச் செய்தீர்கள். ஸ்நானம் செய்யும் முறைகளையும் அதன் பலன்களையும் கூறுங்கள். எல்லா மாதங்களைக் காட்டிலும் துலா வைசாக மாதங்கள் எப்படி உயர்ந்தவையாக ஆகின்றன? எந்தத் தானத்தைச் செய்ய ேண்டும்? இவற்றையும் க்ருபை கூர்ந்து அருளிச் செய்ய வேண்டும்" என்றான்.
இப்படி ஹரிச்சந்த்ரன் கேட்டதற்கு அகஸ்த்யர், "அரசனே, நன்கு கேட்டாய். துலா காவேரி மாஹாத்ம்யத்தில் ஓர் அத்யாயத்தையோ ஒரு ச்லோகத்தையோ எவனோருவன் பாராயணம் செய்கிறானோ அல்லது கேட்கிறானோ அவன் நிச்சயமாக ஸ்ரீவைகுண்டத்தை அடைவான். அவனுடைய பிறவி பயனுள்ளதாக ஆகும். பூர்வ ஜந்மத்தில் செய்த புண்யத்தின் பலனாக உனக்கு இந்த ஸாதுக்களுடன் ஸ்நேஹம் ஏற்பட்டது. ஸத்துக்களுடைய ஸங்கத்தினால் புண்யகதையில் அபிருசி ஏற்பட்டுள்ளது. ஸத்கதாச்ரவணத்தால் மநோ வாக்காயங்களால் ஏற்பட்ட பாவங்கள் அழிகின்றன. பாவங்கள் எதாலைந்தால் மனஸ் பரிசுத்தமாகிறது. மனஸ் பரிசுத்தமாக ஆனால் பகவானுடைய ஸ்மரணம் ஏற்படுகிறது. பகவானை த்யானித்தால் அவன் நல்ல கதியை அடைவிக்கிறான். ஆகையால் எப்போதும் நீ ஸத்ஸங்கத்தில் விசேஷ ச்ரத்தை கொண்டவனாகவே இருக்க வேண்டும்" என்று சொல்லலானார்.
காவேரியின் மஹிமையை உனக்கு விஸ்தாரமாகக் கூறுகிறேன். காவேரி ஜலம்
அனைத்தும் புண்ய தீர்த்தமயமானது. காவேரியிலுள்ள கற்கள் அனைத்தும் ப்ரஹ்ம விஷ்ணு சிவ தேவதா ரூபமானவை. அங்குள்ள மணல்கள் இதர தேவதைகள். ஆகையாலேயே காவேரி இதர நதிகளைக் காட்டிலும் உயர்ந்ததாகக் கூறப்பெற்றுள்ளது. துலா மாதத்தில் இதர நதிகளும் புண்ய தீர்த்தங்களும் காவேரியில் செர்ந்து விளங்குகின்றன. ஆதலால் அப்போது ஸ்நானம் செய்பவர்கள் பஞ்ச மகா பாதகங்களிலிருந்தும் விடுபடுகின்றனர். அதில் ஸ்நாநம் செய்தவர்கள் அச்வமேத யாகம் செய்த பலனையும் அடைகின்றனர்.
துலா மாதத்தில் காவேரிக் கரையில் எவனோருவன் பித்ருக்களை உத்தேசித்து ச்ராத்தம், பிண்டதானம், தர்ப்பணம் இவற்றைச் செய்கிறானோ அப்படிச் செய்யப்பெற்ற அவை கல்ப கோடி வர்ஷபர்யந்தம் பித்ருக்களை த்ருப்தி செய்விக்க வல்லவையாகின்றன. ப்ரஹ்மா முதலான ஸகல தேவர்களும், ஸரஸ்வதி, கெளரி, லக்ஷ்மி, இந்த்ராணி முதலியவர்களும் அப்ஸர ஸ்த்ரீகளும் துலா மாதத்தில் ஸ்நாநம் செய்ய விரும்பி வருகின்றனர். காவேரிக் கரைகளில் பிறந்து வளர்ந்த பசு பக்ஷி முதலானவையும் அதன் காற்றினால் பரிசுத்தங்களாக ஆகி, மோக்ஷத்தை அடைகின்றன என்றால் பக்தி ச்ரத்தையுடன் ஸ்நானம் செய்தவர்கள் அடையும் பலனைப் பற்றிச் சொல்லவும் வேண்டுமா?
மேலும் மஹான்களின் பெருமை, துளஸியின் மஹிமை, கங்கையின் ப்ரபாவம், துளஸியைக் கொண்டு செய்யப்படும் அர்ச்சனையின் வைபவம், ஸாளக்ராமத்தின் ஆராதன மஹிமை, காவேரியின் பெருமை இவற்றை உபதேசிக்கக் கேட்பவர்கள் மஹாபாக்கியசாலிகள். ஐந்மாந்தரங்களில் புண்யம் செய்தவர்களே காவேரியைக் காணும் பாக்கியத்தையும் அதில் ஸ்நாநம் செய்ய யோக்யதையையும் பெற்றவர்களாக ஆகின்றனர். ஸாமான்யமானவர்களுக்கு இது கிட்டாது. நதிகளில் மஹாவிஷ்ணுவின் திருவடியிலிருந்து உண்டான கங்கை எப்படி உயர்ந்ததோ, புஷ்பங்களில் துளஸி எவ்வாறு மேற்பட்டதோ, வ்ரதங்களுக்குள் ஏகாதசி வ்ரதம் எப்படி உயர்ந்ததாக உள்ளதோ, க்ருஹஸ்தர்கள் செய்ய வேண்டிய கர்மாக்களுள் பஞ்ச மஹாயஜ்ஞங்கள் எவ்வாறு உயர்ந்தவையோ, சுத்திகளுக்குள் மநஸ்ஸுத்தி எப்படி உயர்ந்ததோ, தேவதைகளுள் ஸ்ரீமந்நாராயணன் எவ்வாறு உயர்ந்தவராக விளங்குகிறாரோ, அக்ஷரங்களுக்குள் ஓங்காரம் எவ்வாறு உயர்ந்ததோ, வேதங்களுள் ஸாமவேதம் எப்படி உயர்ந்ததாகக் கருதப் பெறுகிறதோ, பதினோரு ருத்ரர்களுக்குள் சங்கரம் எப்படி உயர்ந்தவராக உள்ளாரோ, ப்ராஹ்மண ஸ்த்ரீகளுள் அருந்ததி எவ்வாறு மேம்பட்டவளோ, ஸ்த்ரீகளுக்குள் மஹாலக்ஷ்மி எப்படி உயர்ந்தவளோ, தானங்களுக்குள் அந்நதானம் எப்படி உயர்ந்ததோ அதேபோல் நதிகளுக்குள் உயர்ந்தது காவேரி நதி என்று புராணங்கள் கூறுகின்றன.
காவேரியை நினைத்த மாத்ரத்தில் மனிதன் பரிசுத்தனாக ஆகிறான். கர்மபூமி என வழங்கும் இந்தப் பாரத தேசத்தில் பிறந்த ப்ராஹ்மணனோ, க்ஷத்ரியனோ, வைச்யனோ, வேளாளனோ யாரானாலும் காவேரியில் ஸ்நாநம் செய்யாதவனுடைய ஜன்மம் வீணானதே. முக்யமாக எவனோருவன் துலா மாதத்தில் காவேரியில் ஸ்நாநம் செய்கிறானோ அவன் மோக்ஷத்தை அடைகிறான் என்பதில் எள்ளளவும் ஸம்சயமே இல்லை. மெளனியாக எவனோருவன் ஸ்நாநம் செய்கிறானோ அவனுடைய ஏழு ஜன்மங்களில் செய்த பாவங்கள் அனைத்துமே போய்விடுகின்றன என்றால், நியமத்துடனும் வ்ரதத்துடனும் ஸங்கல்ப பூர்வமாக ஸ்நாநம் செய்பவர்களுக்கு ஏற்படக் கூடிய பலன்களைப் பற்றிச் சொல்லவும் வேண்டுமா?
விடியற்காலையில் எழுந்திருந்து பகவானை த்யானிக்க வேண்டும். நியமப்படி காவேரியில் ஸ்நானம் செய்ய வேண்டும். ஸந்த்யாவந்தநாதிகளை முடித்துக்கொண்டு ஸ்ரீரங்கநாதனை ஸேவிக்க வேண்டும். பிறகு எல்லாருமாக ஒன்று சேர்ந்து ஒரு பெளராணிகரை (புராணம் சொல்லும் ப்ராஹ்மணச்ரேஷ்டரை) வணங்க வேண்டும். அவருக்கு வேண்டிய ஸெளகர்யங்களைச் செய்து கொடுத்து உபசரிக்க வேண்டும். அவரை ஓர் உயர்ந்த ஆஸனத்தில் இருக்கச் செய்து பக்தி ச்ரத்தையுள்ளவர்களாக அவரிடம் அமர வேண்டும். அவரைப் பார்த்து, "ஸ்வாமிந், துலா காவேரியின் மஹிமையை அடியோங்களுக்கு உபதேசிக்க வேண்டும்" என்று ப்ரார்த்திக்க வேண்டும். பிறகு அவருடைய உபதேசத்தை ஸாவதானமாகக் கேட்க வேண்டும். இப்படி நியமத்துடன் நடந்தால் மோக்ஷம் கிடைக்கும்.
Pancavarneswarar temple Uraiyur,Trichy
யாத்ரா விபரம் J K SIVAN
ஒரு அதிசய லிங்கம்
எனக்கு தெரிந்து பஞ்ச வர்ணம் என்ற பேர் கொண்டவர்களை பார்த்திருக்கிறேன். எதற்கு இப்படி ஒரு பெயர் என்று யோசித்ததுண்டு? அப்படி ஒரு பெயரில் சிவன் எங்கோ கோயில் கொண்டிருப்பது எனக்கு எப்படி தெரியும்? அந்த ஊர்க்காரர்கள், பக்தர்கள் அவர் பெயரை வைத்துக்கொள்வதும் மரபு தானே.
திருச்சியில் ஒரு நகரம் உறையூர் என்ற கோழிமாநகரம். உறையூருக்கு திருமுக்கீஸ் வரம் என்றும் பெயர். உறையூர் ஒரு காலத்தில் முற்கால சோழர்களின் தலை நகரமாக இருந்தது. புகழ் சோழன், கோச்செங்கட் சோழன், திருப்பாணாழ் வார் ஆகியோர் பிறந்த ஊர். சோழ ராஜாக்கள் கோழிவேந்தர் என்று பெயர் சூட்டிக்கொண் டார்கள்.
இங்குள்ள சிவன் கோயிலில் ஈஸ்வரன் ஐந்து வர்ணங்களில் உதங்க முனிவருக்கு காட்சி தந்தது தான் நான் இன்று சொல்லவந்த விஷயம். காலையில் ரத்னலிங்கம்,உச்சி காலத்தில் ஸ்படிக லிங்கம், மாலை வெயிலில் தங்க லிங்கம், (ஸ்வர்ணலிங்கம்)ல், இரவில் வைரலிங்கம். நள்ளிரவில் சித்ரலிங்கம் இப்படி காட்சி தருபவர் பஞ்சவர்ணேஸ்வரர். அம்பாள் காந்திமதி.
ஐந்து வர்ணங்கள் கொண்ட ஒரு கோழி யானையை தோற்கடித்த ஊர்.இதைப்பற்றி பின்னால் சொல்கிறேன்.
அதற்கு நடுவில் ஒரு சின்ன ஒரு வரி கதை.
சோழ ராஜா,நாகதீர்த்தம் என்ற குளக்கரையில் நாகராஜனின் ஐந்து பெண்கள், ஆளுக்கொரு வர்ண லிங்கத்தை வைத்து பூஜை செய்வதை பார்த்து, கடைசி இளைய நாக கன்னிகையை கல்யாணம் செய்துகொண்டு, மாமனார் நாகராஜனிடம் சிவலிங்கம் கேட்க அவன் ஒரு பாதியை மட்டும் தர, ராஜாவின் மனைவி நாகராஜகுமாரி மற்ற சகோதரிகளிடமிருந்தும் தனதும் ஆகிய ஐந்து லிங்கங்களை கொடுத்து,
மொத்தம் ஆறு லிங்கமும் ஒன்றாகி ஐந்து வர்ண பஞ்சவர்ண லிங்கம் அங்கே ஒரு வில்வமரத்தடியில் உருவாகி இந்த கோவில் தோன்றியது.. ஐந்து வர்ணங்கள் கொண்ட சிவன் என்பதால் சிவனுக்கு பஞ்சவர்ண சுவாமி என்று பெயர். 7ம் நூற்றாண்டு தேவாரங்களில் பெயர் இருக்கிறது
வைகாசியில் பிரம்மோத்சவம் ரொம்ப கும்பல் சேரும்.
ஆலயத்திற்கு மூன்று பிரஹாரங்கள். வாசலில் ஐந்து நிலை ராஜ கோபுரம். எட்டு கல் வெட்டு கள் நிறைய சோழ கால விஷயங்களை சொல்கின்றன.
ராஜராஜன் போன்ற சோழ ராஜாக்கள் ரொம்ப தீர்க்க தரிசிகள். டயரி எழுத வசதி இல்லாத தால் ராஜராஜன் தனது ஆட்சி காலத்தில் எந்த வருஷம் என்ன செய்தான், யார் யார் கோவிலுக் கு என்ன செய்தார்கள் என்றெல்லாம் கூட கல்லில் யாரையோ செதுக்க வைத்திருக் கிறான்.
சிவலிங்கம் ஸ்வயம்பு. உருவத்தில் ரொம்ப சின்னது. அம்பாள், விநாயகர், முருகன், மஹாலக்ஷ்மி சந்நிதிகள் உண்டு. கிழக்கு பார்த்த மூலவர் தெற்கு பார்த்த அம்பாள். நடராஜா சந்நிதிக்கு எதிரே தான் உதங்க முனிவர் சந்நிதி. அவர் தானே முதலில் ஐந்து வர்ணங்களை லிங்கத்தில் பார்த்தவர். நாம் இந்த கோவிலை சென்று பார்ப்பதற்கு முன்பே கிரேக்க நாட்டு யாத்ரீகன் டாலமி பஞ்சவர்ண ஸ்வாமியை பார்த்து எழுதி வைத்திருக்கிறான். கொடுத்து வைத்த கிரேக்கன்.
சிற்ப வேலைப்பாடுகளில் சிறந்த இந்த ஆலயத் தில் சில அதிசய சமாச்சாரங்கள் என்ன தெரியுமோ?
ஒரு தூணில் ஒரு சிலையில் ஒரு பக்கம் இருந்து பார்த்தால் நான்கு பெண்கள் தெரிவார்கள். அவர்களே இன்னொரு பக்கமாக இருந்து பார்த்தால் ஒரு பெரிய குதிரையாக மாறி இருப்பார்கள்.
இன்னொரு முக்கிய அதிசயம். இந்த கோவிலில் ஒரு சிற்பம். அதில் ஒருவன் சைக்கிள் ஓட்டுவது நன்றாக தெரிகிறது. ரெண்டு சக்ரம், ஹாண்டில் பார், சீட், கால் ஒரு பெடலை மிதித்து கொண்டு இருக்கிறது.!!
சைக்கிள் என்பது இருநூறு ஆண்டுகளுக்கு முன்பு 1800ல் தான் ஒரு ஜெர்மன் காரன் ஒன்று பெரிய சக்ரமாகவும், ஒன்று சின்னூண்டாகவும் ரொம்ப கஷ்டப்பட்டு உட்காரும் சைக்கிள் கண்டுபிடித்தான்.
எப்படி ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்னாள் சோழநாட்டில் இப்போது இருக்கும் வசதியாக உட்காரும் சைக்கிள் இருந்தது?? . சிலை மனிதன் சௌகர்யமாக அமர்ந்து ஓட்டுகிறான். பிரேக் கூட இருந்திருக்கலாம்? யார் கண்டது? சோழனுக்கு தெரியாததே இல்லை. சோழ சிற்பி கோவிலில் தூணில் சிற்பங்கள் வடிக்கும்போது தெருவில் எவனோ சைக்கிளில் போவதை பார்த்து அதை அப்படியே செதுக்கி இருக்க லாம். I think it is a fake and later someone mischievously sculpted this on the pillar and so I am removing the picture and request you to ignore the above para for what it is worth.
மேலே ஒரு கோழி ஒரு யானையை வென்றது என்றேன் அல்லவா. அந்த கதை இது தான்:
சோழராஜா வீராதித்தனின் யானைக்கு மதம் வந்து அதை யாராலும் அடக்க முடியவில்லை. எங்கோ அருகில் இருந்த ஒரு சேவல் விர்ரென்று பறந்து வந்து யானையை நகங்களாலும் மூக்கினாலும் கொத்தி துன்புறுத்தி அதன் தும்பிக்கை பிடியில் சிக்காமல் தப்பி யானையை வாட்டியது. துவண்டு போன யானை மீண்டும் சாதுவானது. பிறகு சேவல் பறந்து மறைந்தது. சரியான சண்டைக்கோழி போல் இருக்கிறது. இந்த விஷயத்தைக் கூட ஒரு கல்வெட்டில் எழுதி செதுக்கி வைத்திருக் கிறார்கள். அந்த வீர கோழியின் புகழைக் காக்க ராஜா உறையூர் இனிமேல் கோழியூர் என்று ஆணையிட்டுவிட்டான்.
இந்த கோவில் அவசியம் சென்று பார்க்க வேண்டிய ஒன்று. காலை 5.30 முதல் இரவு 8 வரை ஆறுகால பூஜை. நிறைய பேர் வருவதால் அரசாங்க அறநிலையத்துறை கண்காணிப்பு மேற்பார்வை !!
இதற்கு மேல் சொல்ல என்ன இருக்கிறது.
Vishnu Sahasranama 753 to 770 in tamil
Courtesy:Smt.Dr.Saroja Ramanujam
விஷ்ணு ஸஹஸ்ரநாமம்
753.அமாநீ-பக்தர்கள் விஷயத்தில் தம் உயர்வை நினையாதவர்.பாண்டவ தூதனாகவும் அர்ஜுன சாரதியாகவும் இருந்தவர். ராஜசூய யாகத்தில் அதிதிகளின் பாதம் கழுவிய பணியை ஏற்றவர்.
மானம் என்றால் அளவு என்று ஒரு பொருள். அமாநீ என்றால் அளவுக்கடங்காத என்று கொள்ளலாம்.
754.மானத:- பக்தாநாம் மானம் ததாதி- பக்தர்களை கௌரவிப்பவர். மானம் த்யதி- கர்வத்தை அழிப்பவர். மகாபலியின் கர்வத்தை வாமனராக வந்து அழித்தார்.
755. மான்ய:- எல்லோராலும் பூஜிக்கத்தகுந்தவர்
756,லோகஸ்வாமீ- உலகநாயகன்
757. த்ரிலோகத்ருத்-மூன்று உலகங்களையும் தாங்குபவர்.
விஷ்டப்யாஹம் இதம் க்ருத்ச்னம் ஏகாம்சேன த்ருதோ ஜகத் – (ப. கீ.)
" நான் இந்த பிரபஞ்சம் முழுவதும் வியாபித்து என்னுடைய ஒரு சிறு பகுதியால் மூன்று உலகங்களையும் தாங்குகிறேன். "
758.ஸுமேதா: -மங்களகரமான ஞானத்தை உடையவர்.
759. மேதஜ: -யாகத்தில் உண்டாகிறவர். தேவகியின் பூர்வஜன்மத்தில் புத்திரனை வேண்டி நோற்ற நோன்பென்னும் யாகத்தின் பலனாக அவதரித்தவர்.
760. தன்ய: - செல்வம் தர்மம் மேலோங்கியவர். பக்வானுடைய செல்வம் அவர் பக்தர்கள் தான். அவரே தர்ம ஸ்வரூபம்.
'ஆசாரப்ரபவோ தர்ம: தர்மஸ்ய பிரபுரச்யுத: ' பீஷ்மர்
761. ஸத்யமேதா: - உண்மை அறிவானவர். 'ஸத்யம் ஞானம் அனந்தம் பிரம்ம'
762. தராதர: -தர என்றால் பூமி அதைத் தாங்குபவர் என்பதால் தராதர: (தர +ஆதர )
தர என்றால் மலை என்று ஒரு பொருள் இருப்பதால் இதை கோவர்தன மலையைத் தாங்கியவர் என்றும் கொள்ளலாம்
763.தேஜோவ்ருஷ: ஒளியைப் பொழிபவர். சூரிய ரூபியாக ஜலத்தை வர்ஷிப்பவர். அன்பரைக் காப்பாற்றுவதில் தம் அருளை வர்ஷிப்பவர்.
வ்ருஷ என்ற சொல் தர்மத்தையும் குறிக்கும் ஆதலால் அவருடைய தேஜஸ் தர்மமே என்று கொள்ளலாம்.
764. த்யுதிதர: -த்யோததே பிரகாசதே இதி த்யுதி:- பிரகாசிப்பது .அந்த பிரகாசத்தை உடையவர் த்யுதிதர: எனப்படுகிறார்.
765. ஸர்வ சஸ்த்ரப்ருதாம் வர: -ஆயுதம் தாங்கியவர் எல்லோரிலும் சிறந்தவர். எவராலும் வெல்ல முடியாதவர்.
766.ப்ரக்ரஹ:-பக்தர்கள் அர்ப்பணம் செய்யும் பூ இலை முதலியவற்றை அங்கீகரிப்பவர் .
பத்ரம் புஷ்பம் பலம் தோயம் யோ மே பக்த்யா ப்ரயச்சதி
ததஹம் பக்த்யுபஹ்ருதம் அச்னாமி பிரயதாத்மன: ( ப. கீ)
"பக்தியுடன் இலையோ பூவோ, பழமோ எது அர்ப்பணித்தாலும் நான் அதை பிரியமுடன் ஏற்றுக் கொள்கிறேன்.
ப்ரக்ரஹ என்றால் கடிவாளம் என்று ஒரு பொருள். இதனால பார்த்தசாரதியான கண்ணனைக் குறிப்பிடுவதாகக் கொள்ளலாம். இந்த்ரியங்களாகிய குதிரைகளை அங்கும் இங்கும் ஓடாமல் நேர் வழியில் செலுத்தும் சாரதியாக இருக்கிறான்
767. நிக்ரஹ:-எல்லாவற்றையும் அடக்குபவர்.
768. வ்யக்ர:-வி அக்ரே யஸ்ய – வி என்றால் பறவை . கருடனை வாஹனமாக முன்னால் வைத்திருப்பவர். அல்லது அக்ரம் (முடிவு ) விகதம்( இல்லாத) பக்தாபீஷ்டத்தைக் கொடுப்பதிலும் முடிவில்லாதவர்.
769.நைகஸ்ருங்க: - அநேக கொம்புகளை உடையவர். (சங்கரர்) தர்மம் அர்த்தம் காமம் மோக்ஷம் என்பவை அல்லது நான்கு வேதங்கள் (சத்வாரி ஸ்ருங்கா: என்று வேதத்தில கூறியபடி ) கொம்புகள். ஸ்ருங்க என்றால் சிகரம் என்றாலும் வேதங்கள் அவருடைய சிகரம் என்று கொள்ளலாம்.
770.கதாக்ரஜ: - கத: என்பது பலராமரைக் குறிக்கும் அவரை அக்ரஜ: அதாவது அண்ணனாக கொண்டவர் என்றால் க்ருஷ்ணனைக் குறிக்கும் நாமம்
Thursday, October 17, 2019
Sanskrit joke
अस्यां सन्ध्याबेलायां किञ्चित्....
पतिः स्वपत्नीं उद्दिश्य अयि शृणोतु! अद्य गोल्ड् इति संस्थायाः धूमवर्तिकां पीत्वा एकस्य मृत्युः अभवत्!
तत्पश्चात् तस्याः संस्थायाः स्वामी तस्य मृतकस्य परिवाराय कोटिद्वयं रूप्यकाणि दत्तवान्!
पत्नी - तर्हि भवान् कस्याः संस्थायाः धूमवर्तिकां पिबति?
पतिः- अहं तु न पिबामि एव! भवती एव मां निषेधितवती आसीत् अतः अहं बहु पूर्वं त्यक्तवान्! 😊
पत्नी- अहो! (शिरसि हस्तं स्थापयित्वा) भवता किं कृतम्!
भवान् पत्न्याः वार्तां शृणोति वा? 😡
भवतः कोटिद्वयं रूप्यकाणि गतानि इदानीम्!🤦♀
*-प्रदीपः*
8 gunas - Sanskrit sloka
🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩
*अष्टौ गुणा पुरुषं दीपयंति*
*प्रज्ञा सुशीलत्वदमौ श्रुतं च।*
*पराक्रमश्चबहुभाषिता च*
*दानं यथाशक्ति कृतज्ञता च॥*
🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩
भावार्थ - *बाहरी आडम्बर, वस्त्र, आभूषण नहीं अपितु ये आठ गुण पुरुष (मनुष्य) को सुशोभित करते हैं - बुद्धि, सुन्दर चरित्र, आत्म-नियंत्रण, शास्त्र-अध्ययन, साहस, मितभाषिता, यथाशक्ति दान और कृतज्ञता।*
🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩
*External pomp, not clothing, ornaments, but these eight qualities beautify men (human) - intellect, beautiful character, self-control, science-study, courage, reticency, virtuous charity and gratitude.*
🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩
*आपका आज का दिन मंगलमय हो।*
*🙏🌹🚩सुप्रभातम्🚩🌹🙏*
Do exercise - Sanskrit subhashitam
व्यायामं कुर्वतो नित्यं विरुद्धमपि भोजनम्।
विदग्धमविदग्धं वा निर्दोषं परिपच्यते ॥
🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩
व्यायाम करने वाला मनुष्य गरिष्ठ, जला हुआ अथवा कच्चा किसी प्रकार का भी खराब भोजन क्यों न हो, चाहे उसकी प्रकृति के भी विरुद्ध हो, भलीभांति पचा जाता है और कुछ भी हानि नहीं पहुंचाता।
🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩
Why should any exercising person be any kind of bad, burnt or raw food of any kind, irrespective of his nature, is well digested and does not harm anything.
विदग्धमविदग्धं वा निर्दोषं परिपच्यते ॥
🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩
व्यायाम करने वाला मनुष्य गरिष्ठ, जला हुआ अथवा कच्चा किसी प्रकार का भी खराब भोजन क्यों न हो, चाहे उसकी प्रकृति के भी विरुद्ध हो, भलीभांति पचा जाता है और कुछ भी हानि नहीं पहुंचाता।
🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩
Why should any exercising person be any kind of bad, burnt or raw food of any kind, irrespective of his nature, is well digested and does not harm anything.
Theist and atheist
*பக்குவம்* என்ற தலைப்பில் கவியரசர் கண்ணதாசன் அசத்தலாகச் சொன்னது!!
கவியரசு கண்ணதாசன்
கல்லூரியில் படிக்கும் போது, ஒரு இளைஞனுக்கு எல்லாமே வேடிக்கையாகத் தெரிகிறது.
கல்யாணமாகிக் குழந்தை குட்டிகளோடு அவன் வாழ்க்கை நடத்தும்போது, ஒவ்வொரு வேடிக்கைக்குள்ளும் வேதனை
இருப்பது அவனுக்குப் புரிகிறது.
இளமைக் காலத்து ஆரவாரம், முதுமை அடைய அடையக் குறைந்து வருகிறது.
ஒவ்வொரு துறையிலும், நிதானம் வருகிறது.
இளம் பருவத்தில் இறைவனைப்பற்றிய சிந்தனை அர்த்த புஷ்டியற்றதாகத் தோன்றும்.
வாழ்வில் அடிபட்டு வெந்து, நொந்து ஆண்டவனைச் சரணடைய வரும்போது, அவனது மாபெரும் இயக்கம் ஒன்று பூமியில் நடைபெறுவது புத்தியில் படும்.
பக்குவமற்றவனுக்கு நாத்திகம், அராஜகம் எல்லாமே குஷியான தத்துவங்கள்.
பக்குவம் வர வர, ரத்தம் வற்ற வற்ற இந்தத் தத்துவங்கள் எல்லாம் மறுபரிசீலனைக்கு வரும்.
நடைமுறைக்கு ஒத்த சிந்தனை, பக்குவப்பட்ட பிறகே தோன்றும்.
இருபது வயது இளைஞனைப் பெண் பார்க்கச் சொன்னால் எல்லாப் பெண்களுமே அவன் கண்களுக்கு அழகாய்த்தான் தெரிவார்கள்.
நாற்பது வயதிற்கு மேலேதான், நல்ல பெண்ணைத் தேர்ந்தெடுக்கும் தெளிவு அவனுக்கு வரும்.
கல்லூரி மாணவனைப் படிக்கச் சொன்னால் காதல் கதையையும், மர்மக் கதையையும் படிப்பதில்தான் அவன் கவனம் செலுத்துவான்.
காதலித்துத் தோற்றபின்தான், அவனுக்குப் பகவத் கீதையைப் படிக்கும் எண்ணம் வரும்.
விளையாட்டுத்தனமான மனோபாவம் பிடிவாதத்திற்குப் பெயர் போனது.
எதையும் சுலபத்தில் ஏற்றுக்கொண்டு `அதைவிட உலகமே கிடையாது' என்று வாதாடும்.
எதிர்த்தால் வேரோடு பிடுங்க முயலும்.
பக்குவமற்ற நிலை என்பது இரண்டு எக்ஸ்ட்ரீம்' நிலை.
ஒன்று, இந்த மூலையில் நின்று குதிக்கும், அல்லது அந்த மூலையில் இருந்து குதிக்கும்.
பக்குவ நிலைக்குப் பெயரே நடு நிலை.
மேலை நாட்டில் ஒரு பழமொழி உண்டு.
`இருபது வயதிற்குள் ஒருவன் கம்யூனிஸ்ட் ஆகவில்லை என்றால் அவன் அப்பாவி; முப்பது வயதிற்கு மேலும் அவன் கம்யூனிஸ்டாக இருந்தால் அவன் மடையன்!'
இதுதான் அந்தப் பழமொழி.
பரபரப்பான பருவ காலத்தில் கோயிலுக்குப் போனால் தெய்வம் தெரியாது என்பது மட்டுமல்ல, அங்கே சிலையில் இருக்கும் அழகுகூடத் தெரியாது.
ஐம்பது வயதில் கோயிலுக்குப் போனால், சிலையில் இருக்கும் ஜீவனும் தெரியும்.
இதில் வெறும் பருவங்களின் வித்தியாசம் மட்டுமில்லை.
பக்குவத்தின் பரிணாம வளர்ச்சியும் அடங்கியிருக்கிறது.
ஏன், உடம்பேகூட இருபது வயதில் எந்த உணவையும் ஜீரணிக்கிறது.
நாற்பதிற்கு மேலேதானே `இது வாய்வு', `இது பித்தம்', என்கிற புத்தி வருகிறது.
`டென்ஷன்' என்ற ஆங்கில வார்த்தைக்குச் சரியான தமிழ் வார்த்தை எனக்குப் புரியவில்லை.
`முறுக்கான நிலை' என்று அதைக் கூறலாம்.
அந்த நிலையில் `எதையும் செய்யலாம், எப்படியும் செய்யலாம்' என்கிற `திமிர்' வருகிறது.
அதில் நன்கு அனுபவப்பட்ட பிறகு, `இதைத்தான் செய்யலாம்', `இப்படித்தான் செய்யலாம்' என்ற புத்தி வருகிறது.
இனி விஷயத்திற்கு வருகிறேன்.
`ஞான மார்க்கப் பக்குவமும் அப்படிப்பட்டது தான்' என்பதைக் கூறவே இவற்றைக் கூறினேன்.
உள்ளம் உடலுக்குத் தாவி, உடல் ஆன்மாவுக்குத் தாவிய நிலையே, பக்குவப்பட்ட நிலை.
தேளைப் பிடிக்கப் போகும் குழந்தை, அதையே அடிக்கப் போகும் மனிதனாக வளர்ச்சியடைகிறது.
அதற்குப் பிறகு, அந்தத் தேளிடமேகூட அனுதாபம் காட்டும் ஞானியாக அந்த மனிதன் மாறி விடுகிறான்.
இன்றைய பக்குவம் இருபதாண்டுகளுக்கு முன் எனக்கு இருந்திருந்தால், எனது அரசியலில்கூட முரண்பாடு தோன்றியிருக்காது.
வெறும் உணர்ச்சிக் கொந்தளிப்பில், நன்மை தீமைகளை உணரும் நிதானம் அடிபட்டுப் போகிறது.
ஆரம்பத்தில் `இதுதான் சரி' என்று ஒன்றை முடிவு கட்டிவிட்டு, பின்னால் `இது தவறு' என நாமே சொல்ல வேண்டிய நிலை வருகிறது.
சரியாகக் கணக்கிட்டால், மனித வாழ்க்கைக்கு மூன்று கட்டங்கள்.
முதற் கட்டம் ஒன்றுமே புரியாத உணர்ச்சிக் கூத்து.
இரண்டாவது கட்டம் ஏதோ இருப்பதாக, ஆனால் தெளிவாகத் தெரியாத, மயங்கிய நிலை.
மூன்றாவது கட்டம் பிரபஞ்சம் எவ்வளவு பெரியது என்றும், நமக்கும் மேலே ஒரு நாயகன் இருக்கிறான் என்றும் முழு
நம்பிக்கை கொண்ட ஞானநிலை.
இந்த மூன்றாவது நிலையை முதற் கட்டத்திலேயே எய்தியவர்கள் பலர் உண்டு.
சுவாமி விவேகானந்தரைப் போல, வளைந்து கொண்டே வளர்ந்த மரங்கள் உண்டு.
அவர்கள் எல்லாம் பூர்வ ஜென்ம புண்ணியத்தால் அந்த நிலையை எய்தியவர்கள்.
மற்றவர்கள், அனுபவத்தின் மூலமாகத்தானே பக்குவ நிலையை அடைய வேண்டியிருக்கிறது!
எகிப்து மன்னன் பாரூக், பட்டம் துறந்து பாரிஸ் நகரில் சீரழிந்த போதுதான் `மனிதாபிமானம்' என்றால் என்ன என்பதை உணர முடிந்தது.
ஆனால், அரண்மனை வாசத்திலேயே அதனை உணர்ந்து கொண்ட சித்தார்த்தன், கெளதம புத்தரான வரலாறும்
நம்முடைய நாட்டிலே உண்டு.
தூக்கத்திற்கும் விழிப்பிற்கும் நடுவே தடுமாறும் மனிதர்கள் நம்முடைய நாட்டிலே மிக அதிகம்.
ஒன்று, தூங்குவதென்றால் நிம்மதியாகத் தூங்கி விடவேண்டும்.
விழிப்பதென்றால் சுறுசுறுப்பாக விழித்துக் கொள்ள வேண்டும்.
தூக்கமும் விழிப்புமாக இருப்பதால் தூக்கத்தின் பலனும் கிட்டாது, விழிப்பின் பலனும் கிட்டாது.
மனப்பக்குவம்' என்பது அனுபவங்கள் முற்றிப் பழுத்த நிலை.
அந்த நிலையில் எதையுமே `இல்லை' என்று மறுக்கின்ற எண்ணம் வராது.
`இருக்கக்கூடும்' என்றே சொல்லத் தோன்றும்.
எனது நண்பரும் முன்னாள் அமைச்சருமான தோழர் நெடுஞ்செழியன் அவர்கள், ஒரு கட்டுரையில்
"நாஸ்திகன் தன் கொள்கையில் தெளிவாகவே இருக்கிறான்" என்றும், "ஆஸ்திகன் தான் தடுமாறுகிறான்" என்றும், "கடவுள் இல்லை என்பதை நாஸ்திகன் உறுதியாகச் சொல்லுகிறான்"
என்றும், "உண்டு என்பதற்கு ஆஸ்திகன் ஒழுங்காக விளக்கம்
தர முடியவில்லை" என்றும் எழுதியிருக்கிறார்.
நல்லது.
`இல்லை' என்று சொல்பவனுக்கு எந்தப் புத்தியும் தேவையில்லை.
எதைக் கேட்டாலும் `இல்லை' என்று சொல்ல முட்டாளாலும் முடியும்.
ஆனால் `உண்டு' என்று சொல்பவனுக்குத்தான் அதை நிலை நாட்டப் போதுமான அறிவு தேவைப்படும்.
"பூமிக்குக் கீழே என்ன இருக்கிறது" என்று கேட்டால் எதுவுமே இல்லை, என்று குழந்தைகூடப் பதில் சொல்லிவிட முடியும்.
ஆனால், "அடியிலே நீர்; அதன் கீழே நெருப்பு" என்று சொல்ல விஞ்ஞான அறிவு வேண்டும்.
பாத்திரம் செய்பவனுக்குப் பல நாள் வேலை; போட்டு உடைப்பவனுக்கு ஒரு நாள் வேலை.
நாஸ்திகன் எப்போதுமே தெளிவாக இருக்க முடியும்.
காரணம் எதைக் கேட்டாலும், எந்திரம் போல் `இல்லை இல்லை' என்று மட்டுமே அவன் பதில் சொல்லப் போகிறான்.
நன்றாகத் தலையாட்டத் தெரிந்த அழகர் கோயில் மாட்டை
விடவா அவன் உயர்ந்து விட்டான்.
ஆனால், ஆஸ்திகனோ, விபூதிக்கு ஒரு காரணம், குங்குமத்திற்கு ஒரு காரணம், திருமண்ணுக்கு ஒரு காரணம் சொல்லியாக வேண்டும்.
சொல்வது மட்டுமல்ல, எதிரியையும் ஒப்புக் கொள்ள வைக்க வேண்டும்.
ஒன்றை ஒப்புக்கொண்டு, அதன் உட்கீற்றுகளை விவரிப்பதற்குத் தகுந்த பக்குவம் தேவை.
ஆஸ்திகன், பிரபஞ்சத்தின் தோற்றம் முதல் இயக்கம் வரையில் கண்டு பிடிக்க முயலுகிறான்.
ஜனனம், மரணம் இரண்டையும் அவன்தான் ஆராய்கிறான்.
அப்படி ஆராய்ந்து, இந்து வேதாந்திகள் செய்த முடிவை இதுவரை விஞ்ஞானம் தாண்டியதில்லை.
வேதங்களின் முடிவையே, விஞ்ஞானம் தன் முடிவாக ஏற்றுக் கொண்டிருக்கிறது.
ஆனால், விஞ்ஞானமும் அறியாமல், மெய்ஞ்ஞானமும் அறியாமல், அஞ்ஞானத்தைக் கொண்டு உழலும் நாஸ்திகனுக்கு, எல்லாம் இயற்கையாக நடக்கின்றன' என்று சொல்லத் தெரிகிறதே தவிர,அந்த இயற்கை என்பது என்னவென்று சொல்லத் தெரியவில்லை.
பக்குவ நிலைக்கும், பக்குவமற்ற நிலைக்கும் வேறுபாடு இதுதான்.
"கோயிலுக்குப் போய் ஏன் தேங்காய் உடைக்க வேண்டும்?"
"அப்படிக் கோயிலிலே என்ன இருக்கிறது?" என்று நாஸ்திகன் கேட்கிறான்.
அந்தத் தேங்காயை உடைக்கும் வரையில், `அந்தத் தேங்காய்க்குள் என்ன இருக்கிறது?' என்பது
அவனுக்குத் தெரியுமா?
அதில் வழுக்கையும் இருக்கலாம், முற்றிய காயும் இருக்கலாம்.
ஆகவே, உடைத்த பின்பே காயைக் கண்டு கொள்ளும் மனிதன், உணர்ந்த பின்பு தெய்வத்தைக் காண முடியும் என்பது உறுதி.
`கடவுளே இல்லை' என்று வாதாடியவன் எவனும் `எனக்கு மரணமே இல்லை' என்று வாதாட முடியவில்லையே!
`மரணம்' என்று உணரப்படும்போதே சிலருக்குப் பக்குவம் வருகிறது.
எனக்குத் தெரிந்த மிகப் பெரிய நாஸ்திகர் கூட தமது அந்திம காலத்தில் யார் கொடுத்த விபூதிகளையும் பூசிக் கொண்டார்கள்.
மரணத்தின் பின் எங்கே போகப் போகிறோம் என்று நிச்சயமாகத் தெரியும் வரை ஈசுவரன் ஒருவன் இருப்பது உறுதி.
நன்கு பக்குவப்பட்டவர்கள், தம் வாழ்நாளிலேயே காண முடிகிறது.
இப்போதெல்லாம், `போலித்தனம் எது? பொய் எது?' என்பதைக் கண்டுகொள்ளக்கூடிய தெளிவு எனக்கு வந்து விட்டது.
காரணம், வயது மட்டுமல்ல, பக்குவம்.
செருப்புப் போடாத காலத்தில், மலத்தை மிதித்திருக்கிறேன். அதனால், இப்போது செருப்புப் போடுகிறேன்.
கடலை மாவில் செய்த பலகாரத்தைச் சிறுவயதில் விரும்பிச் சாப்பிட்டேன். இப்போது அது தவறு என்பதை உணருகிறேன்.
என் முன்னால் ஒரு வாதியையும், பிரதிவாதியையும் கொண்டு வந்து நிறுத்தி, `யார் நிரபராதி' என்று சொல்லச் சொன்னால் அவர்களது வாக்குமூலங்கள் இல்லாமலேயே, நான் அவர்களைக்
கண்டுபிடிப்பேன்.
என்னுடைய தீர்க்கதரிசனத்துக்கு முதல் அடிப்படை அறிவல்ல; அனுபவம்.
தலைப்பை மீண்டும் நினைவுபடுத்தினால், அதன் பெயரே `பக்குவம்'.
பக்குவமாய் வாழுங்கள்;
வாழ்வதன் பயனை உணருங்கள்;
வாழ்வின் பலனை அனுபவியுங்கள்
Significance of Mahabharat war
AN AMAZING READ!!!
It is said in the texts that 80% of the fighting male population of the civilization was wiped out in the eighteen days #Mahabharata war.
Sanjay, at the end of the war went to the spot where the greatest war took place; Kurukshetra.
He looked around and wondered if the war really happened, if the ground beneath him had soaked all that blood, if the great Pandavas and Krishna stood where he stood.
"You will never know the truth about that!" said an aging soft voice.
Sanjay turned around to find an Old man in saffron robes appearing out of a column of dust.
"I know you are here to find out about the Kurukshetra war, but you cannot know about that war till you know what the real war is about." the Old man said enigmatically.
"What do you mean?"
The Mahabharata is an Epic, a ballad, perhaps a reality, but definitely a philosophy.
The Old man smiled luring Sanjay into more questions.
"Can you tell me what the philosophy is then?"
Sanjay requested.
Sure, began the Old man.
The Pandavas are nothing but your five senses,
sight,
smell,
taste,
touch
and sound...,
and do you know what the Kauravas are? he asked narrowing his eyes.
The Kauravas are the hundred vices that attack your senses everyday but you can fight them... and do you know how?
Sanjay shook his head again.
"When Krishna rides your chariot!"
The Old man smiled brighter and Sanjay gasped at that gem of insight.
Krishna is your inner voice, your soul, your guiding light and if you let your life in his hands you have nothing to worry.
Sanjay was stupefied but came around quickly with another question.
"Then why are Dronacharya and Bhishma fighting for the Kauravas, if they are vices?"
The Old man nodded, sadder for the question.
It just means that as you grow up, your perception of your elders change. The elders who you thought were perfect in your growing up years are not all that perfect. They have faults. And one day you will have to decide if they are for your good or your bad. Then you may also realize that you may have to fight them for the good. It is the hardest part of growing up and that is why the Geeta is important.
Sanjay slumped down on the ground, not because he was tired but because he could understand and was struck by the enormity of it all.
What about Karna? he whispered.
"Ah!" said the Old man. "You have saved the best for last. Karna is the brother to your senses, he is desire, he is a part of you but stands with the vices. He feels wronged and makes excuses for being with the vices as your desire does all the time.
Does your desire not give you excuses to embrace vices?"
Sanjay nodded silently. He looked at the ground, consumed with a million thoughts, trying to put everything together and then when he looked up the Old man was gone.... disappeared in the column of dust..... leaving behind the great philosophy of Life!
It is said in the texts that 80% of the fighting male population of the civilization was wiped out in the eighteen days #Mahabharata war.
Sanjay, at the end of the war went to the spot where the greatest war took place; Kurukshetra.
He looked around and wondered if the war really happened, if the ground beneath him had soaked all that blood, if the great Pandavas and Krishna stood where he stood.
"You will never know the truth about that!" said an aging soft voice.
Sanjay turned around to find an Old man in saffron robes appearing out of a column of dust.
"I know you are here to find out about the Kurukshetra war, but you cannot know about that war till you know what the real war is about." the Old man said enigmatically.
"What do you mean?"
The Mahabharata is an Epic, a ballad, perhaps a reality, but definitely a philosophy.
The Old man smiled luring Sanjay into more questions.
"Can you tell me what the philosophy is then?"
Sanjay requested.
Sure, began the Old man.
The Pandavas are nothing but your five senses,
sight,
smell,
taste,
touch
and sound...,
and do you know what the Kauravas are? he asked narrowing his eyes.
The Kauravas are the hundred vices that attack your senses everyday but you can fight them... and do you know how?
Sanjay shook his head again.
"When Krishna rides your chariot!"
The Old man smiled brighter and Sanjay gasped at that gem of insight.
Krishna is your inner voice, your soul, your guiding light and if you let your life in his hands you have nothing to worry.
Sanjay was stupefied but came around quickly with another question.
"Then why are Dronacharya and Bhishma fighting for the Kauravas, if they are vices?"
The Old man nodded, sadder for the question.
It just means that as you grow up, your perception of your elders change. The elders who you thought were perfect in your growing up years are not all that perfect. They have faults. And one day you will have to decide if they are for your good or your bad. Then you may also realize that you may have to fight them for the good. It is the hardest part of growing up and that is why the Geeta is important.
Sanjay slumped down on the ground, not because he was tired but because he could understand and was struck by the enormity of it all.
What about Karna? he whispered.
"Ah!" said the Old man. "You have saved the best for last. Karna is the brother to your senses, he is desire, he is a part of you but stands with the vices. He feels wronged and makes excuses for being with the vices as your desire does all the time.
Does your desire not give you excuses to embrace vices?"
Sanjay nodded silently. He looked at the ground, consumed with a million thoughts, trying to put everything together and then when he looked up the Old man was gone.... disappeared in the column of dust..... leaving behind the great philosophy of Life!
Prayer to Siddhidhaatri - Sanskrit poem
श्रीसिद्धिदात्रीप्रार्थना
*****
सिद्धीश्वरीं सिद्धिवहां सुसिद्धां
सिद्धस्वरूपां गिरिशार्द्धदेहाम् ।
सिद्धिप्रदां साधकसिद्धिकेन्द्रां
तां सिद्विदात्रीं शरणं प्रपद्ये ।।
(व्रजकिशोरः)
*****
सिद्धीश्वरीं सिद्धिवहां सुसिद्धां
सिद्धस्वरूपां गिरिशार्द्धदेहाम् ।
सिद्धिप्रदां साधकसिद्धिकेन्द्रां
तां सिद्विदात्रीं शरणं प्रपद्ये ।।
(व्रजकिशोरः)
Your thoughts decide your future - Positive story
*நமது எண்ணங்கள் தான் நமது எதிர்காலத்தை தீர்மானிப்பதில் மிகப் பெரிய பணியை செய்கின்றன*
*༺♦༻*
பல வியாபாரங்கள் செய்து தோற்றுவிட்ட
ஒருவன் கடைசியில் என்ன வியாபாரம்
செய்வதென்றே தெரியாத நிலையில் அந்த
ஊருக்கு வந்த சந்நியாசி ஒருவரை சென்று
சந்தித்து தனது நிலைமையை சொல்லி
புலம்பினான்.
"நீ வியாபாரம் செய்யவேண்டும் என்று
முடிவு செய்தது தவறல்ல. என்ன வியாபாரம்
செய்யவேண்டும் என்று முடிவு செய்ததில்
தான் தவறு. மக்களுக்கு எது அன்றாடம்
தேவைப்படுகிறதோ எது வாங்க வாங்க
தீர்ந்துபோகிறதோ அதை நீ வியாபாரம்
செய் உன் பிரச்சனை முடிவுக்கு வரும். நான்
வடக்கே யாத்திரை செல்கிறேன்.
இரண்டொரு மாதங்களில் திரும்ப
வருவேன். அப்போது வந்து என்னை
மீண்டும் பார்" என்று ஆசி கூறிவிட்டு
சென்றார்.
இவனுக்கு அப்போது தான் உண்மை
புரிந்தது. மக்களின் தேவையை
அறிந்துகொள்ளாமல் நமக்கு சுலபமாக
இருக்கிறதே என்று நாம் முடிவு செய்து
இத்தனை நாள் வியாபாரம் செய்துவந்தோம் அதனால் தான் தோல்வி
ஏற்பட்டது என்று உணர்ந்துகொண்டான்.
தொடர்ந்து தனது மனைவி மற்றும் நலம்
விரும்பிகளுடன் ஆலோசித்து, அந்த ஊரில்
ஒரு காய்கறி கடையை திறந்தான். பக்கத்து
ஊர்களுக்கு சென்று காய், கனி வகைகளை
வாங்கி வந்து தனது கடையில் நியாயமான
விலைக்கு விற்றான்.
இதைத் தொடர்ந்து
வியாபாரம் சூடு பிடிக்க ஆரம்பித்தது.
அவனுக்கு வாடிக்கையாளர்கள் பெருகினர்.
துறவியின் வாக்கு பலித்ததை எண்ணி
அகமகிழ்ந்தவன் அவருக்கு மானசீகமாக
நன்றி சொன்னான்.
இந்நிலையில், இவனது வியாபாரத்தை
பற்றி கேள்விப்பட்ட பக்கத்து ஊர்
செல்வந்தர் ஒருவர், இவனது கடைக்கு
எதிரே இருந்த ஒரு காலி நிலத்தை வாங்கி
அந்த இடத்தில் மிக பிரமாண்டமான கட்டிடம்
ஒன்றை கட்ட ஆரம்பித்தார். தனது கடைக்கு
எதிரே புதிய கட்டிடம் ஒன்று கட்டப்படுவதை
பார்த்த இவன் என்ன ஏது என்று
விசாரித்தபோது, மிகப் பெரிய பல சரக்கு
கடை ஒன்று அங்கு வரப்போவதாகவும்,
அங்கு காய்கறி முதல் மளிகை சாமான்கள்,
வீட்டு உபயோக வரை அனைத்தும்
கிடைக்கும் என்றும் கூறினார்கள்.
அதைக் கேட்ட இவனுக்கு அடிவயிறு
கலக்கியது. இத்தனை ஆண்டுகள்
நஷ்டத்தில் வணிகம் செய்து வந்தோம்.
இப்போது தான் ஓரளவு வியாபாரம்
ஆகிறது. இந்நிலையில் இப்படி ஒரு
போட்டியா? இந்த கடை கட்டி
முடிக்கப்பட்டால், எல்லோரும் இதற்கு செல்லவே விரும்புவார்கள்... என் கடையை
யார் எட்டிப் பார்ப்பார்கள்? இறைவா இது
என்ன சோதனை என்று கலங்கித்
தவித்தான்.
இந்நிலையில், அந்த சந்நியாசியும் தனது
யாத்திரை முடிந்து திரும்பினார். அவரிடம்
சென்று நடந்ததை விளக்கி, "நான்
இப்போது என்ன செய்யவேண்டும்?"
என்றான்.
"ஒன்றும் வேண்டாம். நான் சொல்வதைப்
போல செய். தினமும் காலை உன் கடையை
திறக்கும்போது, *'இன்று எனக்கு வியாபாரம் நன்றாக நடக்கவேண்டும்'* என்று கடவுளை
பிரார்த்தனை செய். அப்படியே எதிர்புறமும்
திரும்பி *அந்த புதிய கடையிலும் நன்றாக வியாபாரம் நடக்க வேண்டும்'* என்று
பிரார்த்தனை செய். ஒப்புக்காக
பிரார்த்திக்காமல் மானசீகமாக அதை
விரும்பு. நல்லதே நடக்கும்" என்றார்.
"என்னது எனது போட்டியாளரும் நன்றாக
இருக்கவேண்டும்? அவருக்கும் நன்கு
வியாபாரம் நன்கு நடக்கவேண்டும் என்று
பிரார்த்திப்பதா?"
"ஆமாம்... நீ அவருக்கு கூறும் ஒவ்வொரு
வாழ்த்தும் நல்லெண்ணமும் உனக்கே
பன்மடங்கு திரும்ப வரும். அதே போல அதே
போல அவருக்கு தீமை நினைத்தால்
அதுவும் உனக்கே திரும்ப வரும்" என்றார்.
"அதே போல அவரை எங்கேனும் சந்திக்க
நேர்ந்தால், ஒரு போட்டியாளரை பார்ப்பது
போல பார்க்காது, ஒரு நண்பரை நலம்-
விரும்பியை பார்ப்பது போல பார்த்து ஒரு
புன்னகை செய்." என்றார்.
அந்த சந்நியாசி மீதும் அவரது
வார்த்தைகள் மீதும் இவனுக்கு பெரு மதிப்பு
உண்டு என்பதால் அவர் கூறியதைப்
போலவே தினமும் முழு மனதுடன்
தனக்காகவும் அந்த எதிர்
கடைக்காரருக்காகவும் பிரார்த்தனை
செய்து வந்தான். அந்த எதிர்கடைக்காரரை
பார்க்கும்போதெல்லாம் புன்னகை செய்தும்
வந்தான்.
இதன் பயனாக நாளடைவில் இருவரிடமும்
ஒரு வித நட்பு ஏற்பட்டுவிட, தனது கடைக்கு
காய்கறிகளை கொள்முதல் செய்யும்
பொறுப்பை இவரிடம் விட்டுவிட்டார் அவர்.
விளைவு இவனுக்கு பன்மடங்கு பிஸ்னஸ்
கிடைத்தது.
நாளடைவில் இவன் கடையும் வளர்ந்து ஒரு
மிகப் பெரிய காய்கறி சந்தையாக
மாறிவிட்டது. மெல்ல மெல்ல அந்த பகுதி
முழுக்க வளர்ந்து அந்த பகுதியே ஒரு மிகப்
பெரிய வணிக சந்தையாக மாறிவிட்டது.
ஒரு நேர்மறையான அணுகுமுறை,
மனோபாவம் எந்தளவு அவரது
வாழ்க்கையை மாற்றியிருக்கிறது
பார்த்தீர்களா?
*༺♦༻*
*நாம் இந்த உலகத்தில் தனியாக இல்லை .*
*ஒவ்வொரு விஷயமும் ஒன்றுக்கொன்று பின்னிப் பிணைந்தவை.* நமது
எண்ணங்கள் தான் நமது எதிர்காலத்தை
தீர்மானிப்பதில் மிகப் பெரிய பணியை
செய்கின்றன. *ஒருவரைப் பற்றி நமக்கு ஏற்படும் நல்ல சிந்தனையோ கெட்ட சிந்தனையோ அவரை தீர்மானிப்பதில்லை நம்மையே தீர்மானிக்கின்றன.* எனவே
வாழ்க்கையில் வெற்றி பெற விரும்புகிறவர்
என்றும் எப்போது நல்ல நேர்மறையான
சிந்தனையையே
வளர்த்துக்கொள்ள வேண்டும்.
*༺♦༻*
பல வியாபாரங்கள் செய்து தோற்றுவிட்ட
ஒருவன் கடைசியில் என்ன வியாபாரம்
செய்வதென்றே தெரியாத நிலையில் அந்த
ஊருக்கு வந்த சந்நியாசி ஒருவரை சென்று
சந்தித்து தனது நிலைமையை சொல்லி
புலம்பினான்.
"நீ வியாபாரம் செய்யவேண்டும் என்று
முடிவு செய்தது தவறல்ல. என்ன வியாபாரம்
செய்யவேண்டும் என்று முடிவு செய்ததில்
தான் தவறு. மக்களுக்கு எது அன்றாடம்
தேவைப்படுகிறதோ எது வாங்க வாங்க
தீர்ந்துபோகிறதோ அதை நீ வியாபாரம்
செய் உன் பிரச்சனை முடிவுக்கு வரும். நான்
வடக்கே யாத்திரை செல்கிறேன்.
இரண்டொரு மாதங்களில் திரும்ப
வருவேன். அப்போது வந்து என்னை
மீண்டும் பார்" என்று ஆசி கூறிவிட்டு
சென்றார்.
இவனுக்கு அப்போது தான் உண்மை
புரிந்தது. மக்களின் தேவையை
அறிந்துகொள்ளாமல் நமக்கு சுலபமாக
இருக்கிறதே என்று நாம் முடிவு செய்து
இத்தனை நாள் வியாபாரம் செய்துவந்தோம் அதனால் தான் தோல்வி
ஏற்பட்டது என்று உணர்ந்துகொண்டான்.
தொடர்ந்து தனது மனைவி மற்றும் நலம்
விரும்பிகளுடன் ஆலோசித்து, அந்த ஊரில்
ஒரு காய்கறி கடையை திறந்தான். பக்கத்து
ஊர்களுக்கு சென்று காய், கனி வகைகளை
வாங்கி வந்து தனது கடையில் நியாயமான
விலைக்கு விற்றான்.
இதைத் தொடர்ந்து
வியாபாரம் சூடு பிடிக்க ஆரம்பித்தது.
அவனுக்கு வாடிக்கையாளர்கள் பெருகினர்.
துறவியின் வாக்கு பலித்ததை எண்ணி
அகமகிழ்ந்தவன் அவருக்கு மானசீகமாக
நன்றி சொன்னான்.
இந்நிலையில், இவனது வியாபாரத்தை
பற்றி கேள்விப்பட்ட பக்கத்து ஊர்
செல்வந்தர் ஒருவர், இவனது கடைக்கு
எதிரே இருந்த ஒரு காலி நிலத்தை வாங்கி
அந்த இடத்தில் மிக பிரமாண்டமான கட்டிடம்
ஒன்றை கட்ட ஆரம்பித்தார். தனது கடைக்கு
எதிரே புதிய கட்டிடம் ஒன்று கட்டப்படுவதை
பார்த்த இவன் என்ன ஏது என்று
விசாரித்தபோது, மிகப் பெரிய பல சரக்கு
கடை ஒன்று அங்கு வரப்போவதாகவும்,
அங்கு காய்கறி முதல் மளிகை சாமான்கள்,
வீட்டு உபயோக வரை அனைத்தும்
கிடைக்கும் என்றும் கூறினார்கள்.
அதைக் கேட்ட இவனுக்கு அடிவயிறு
கலக்கியது. இத்தனை ஆண்டுகள்
நஷ்டத்தில் வணிகம் செய்து வந்தோம்.
இப்போது தான் ஓரளவு வியாபாரம்
ஆகிறது. இந்நிலையில் இப்படி ஒரு
போட்டியா? இந்த கடை கட்டி
முடிக்கப்பட்டால், எல்லோரும் இதற்கு செல்லவே விரும்புவார்கள்... என் கடையை
யார் எட்டிப் பார்ப்பார்கள்? இறைவா இது
என்ன சோதனை என்று கலங்கித்
தவித்தான்.
இந்நிலையில், அந்த சந்நியாசியும் தனது
யாத்திரை முடிந்து திரும்பினார். அவரிடம்
சென்று நடந்ததை விளக்கி, "நான்
இப்போது என்ன செய்யவேண்டும்?"
என்றான்.
"ஒன்றும் வேண்டாம். நான் சொல்வதைப்
போல செய். தினமும் காலை உன் கடையை
திறக்கும்போது, *'இன்று எனக்கு வியாபாரம் நன்றாக நடக்கவேண்டும்'* என்று கடவுளை
பிரார்த்தனை செய். அப்படியே எதிர்புறமும்
திரும்பி *அந்த புதிய கடையிலும் நன்றாக வியாபாரம் நடக்க வேண்டும்'* என்று
பிரார்த்தனை செய். ஒப்புக்காக
பிரார்த்திக்காமல் மானசீகமாக அதை
விரும்பு. நல்லதே நடக்கும்" என்றார்.
"என்னது எனது போட்டியாளரும் நன்றாக
இருக்கவேண்டும்? அவருக்கும் நன்கு
வியாபாரம் நன்கு நடக்கவேண்டும் என்று
பிரார்த்திப்பதா?"
"ஆமாம்... நீ அவருக்கு கூறும் ஒவ்வொரு
வாழ்த்தும் நல்லெண்ணமும் உனக்கே
பன்மடங்கு திரும்ப வரும். அதே போல அதே
போல அவருக்கு தீமை நினைத்தால்
அதுவும் உனக்கே திரும்ப வரும்" என்றார்.
"அதே போல அவரை எங்கேனும் சந்திக்க
நேர்ந்தால், ஒரு போட்டியாளரை பார்ப்பது
போல பார்க்காது, ஒரு நண்பரை நலம்-
விரும்பியை பார்ப்பது போல பார்த்து ஒரு
புன்னகை செய்." என்றார்.
அந்த சந்நியாசி மீதும் அவரது
வார்த்தைகள் மீதும் இவனுக்கு பெரு மதிப்பு
உண்டு என்பதால் அவர் கூறியதைப்
போலவே தினமும் முழு மனதுடன்
தனக்காகவும் அந்த எதிர்
கடைக்காரருக்காகவும் பிரார்த்தனை
செய்து வந்தான். அந்த எதிர்கடைக்காரரை
பார்க்கும்போதெல்லாம் புன்னகை செய்தும்
வந்தான்.
இதன் பயனாக நாளடைவில் இருவரிடமும்
ஒரு வித நட்பு ஏற்பட்டுவிட, தனது கடைக்கு
காய்கறிகளை கொள்முதல் செய்யும்
பொறுப்பை இவரிடம் விட்டுவிட்டார் அவர்.
விளைவு இவனுக்கு பன்மடங்கு பிஸ்னஸ்
கிடைத்தது.
நாளடைவில் இவன் கடையும் வளர்ந்து ஒரு
மிகப் பெரிய காய்கறி சந்தையாக
மாறிவிட்டது. மெல்ல மெல்ல அந்த பகுதி
முழுக்க வளர்ந்து அந்த பகுதியே ஒரு மிகப்
பெரிய வணிக சந்தையாக மாறிவிட்டது.
ஒரு நேர்மறையான அணுகுமுறை,
மனோபாவம் எந்தளவு அவரது
வாழ்க்கையை மாற்றியிருக்கிறது
பார்த்தீர்களா?
*༺♦༻*
*நாம் இந்த உலகத்தில் தனியாக இல்லை .*
*ஒவ்வொரு விஷயமும் ஒன்றுக்கொன்று பின்னிப் பிணைந்தவை.* நமது
எண்ணங்கள் தான் நமது எதிர்காலத்தை
தீர்மானிப்பதில் மிகப் பெரிய பணியை
செய்கின்றன. *ஒருவரைப் பற்றி நமக்கு ஏற்படும் நல்ல சிந்தனையோ கெட்ட சிந்தனையோ அவரை தீர்மானிப்பதில்லை நம்மையே தீர்மானிக்கின்றன.* எனவே
வாழ்க்கையில் வெற்றி பெற விரும்புகிறவர்
என்றும் எப்போது நல்ல நேர்மறையான
சிந்தனையையே
வளர்த்துக்கொள்ள வேண்டும்.
Vivaaham - A detailed analysis
Courtesy: http://kalyaanam.co.in/vivaham.html
1, விக்னேஸ்வர பூஜை
சுப கார்யங்களின் தொடக்கத்தில் விக்னேஸ்வர பூஜை செய்து விவாஹ கர்மா நிர்விக்னமான நடப்பதற்கு ப்ரார்த்திக்க வேண்டும்,
ஸ்ரீவைஷ்ணவர்கள், விஷ்வக்ஸேன ஆராதனத்துடன் ஆரம்ப்பிப்பார்கள்.
2, பெண் பார்த்தல்
பெண் பார்த்தல் என்பது சாஸ்திர ரீதியாக இல்லாவிடினும் பழக்கத்தில் இருந்து வருகிறது வேதாத்யயனத்தை முடித்த பிரும்மச்சாரி தன் நன்மையை விரும்பக்கூடிய சில பிராம்மணமர்களிடம் திரவிய தானம் போன்று கொடுத்து தனக்குத் தகுந்த பெண்ணை விவாஹத்திற்காக தேர்ந்தெடுக்குமாறு கேட்டுக் கொள்வது ஸம்ப்ரதாயத்தில் இருந்து வந்தது
3. நிச்சயதார்த்தம்
நிச்சயதார்த்தம் என்பதை நடைமுறையில் பாக்கு வெற்றிலை மாற்றிக் கொள்ளுதல் என்று சொல்வர் ஹோமம் போன்ற வைதீக சம்பந்தமான கர்மாக்கள் கிடையாது விவாஹம் நடக்கும் தேதி நேரம் முதலியவைகள் நிச்சயம் ப்ரதானமாக சொல்லப்பட்டு இருக்கிறது
4. சமாராதனை
சமாராதனையின் போது தம் கிருஹத்தில் ஆச்சாயர் அனுக்ஞையுடன் குலதெய்வத்திற்கு பூஜை புனர்பூஜை ஆகியவை செய்துவிட்டு யதா சக்தி பிராமணபோஜனம் சிரத்தையுடன் விவாஹத்திற்கு முன்பு செய்விக்க வேண்டும் சமாராதனைக்கு நாள் பார்க்க வேண்டிய அவசியம் இல்லை என்றாலும் குலதெய்வத்திற்கு ஏற்ற நாளாய் அமைந்தால் விசேஷம்
5. சுமங்கலி பிரார்த்தனை
சுமங்கலி பிரார்த்தனை நாள் பார்த்த்து செய்ய வேண்டும் ஒரு வருஷத்தில் ஒரு குடும்பத்தில் பொதுவாக ஒரு முறைதான் செய்வது என்பது பழக்கத்தில் இருந்து வருகிறது இதனை விவாஹத்திற்கு பின்பும் செய்யலாம் 6,யாத்ரா தானம்
பொதுவாக வெளியூர் செல்லும்போது யாத்ரா தானம் அவசியம், திருமணத்திற்காக மண்டபத்திற்கு செல்வது உள்ளூராக இருந்தாலும் அங்கு இரவு தங்க வேண்டியிருப்பதால்,யாத்ரா தானம் செய்ய வேண்டும் இதை பிள்ளை வீட்டுக்காரர்கள் செய்வது வழக்கம் ஆயினும் எந்த சுபகாரியங்களை தொடங்கினாலும் வேதம் படித்தவர்களுக்கு தானம் செய்து ஆரம்பிப்பது நல்லது என்ற வகையில் பெண் வீட்டுக்காரர்களும் யாத்ரா தானம் செய்யலாம் 7,பந்தக்கால் முஹூர்த்தம்
விவாஹம் நடக்கும் வீட்டில் முன்னதாகவே ஈஸான்ய மூலையில் கோலம் போட்டு அங்கு பந்தக்கால் நடுவார்கள் அதாவது அந்த பந்தக்காலை ஸ்தம்பரஜன்(மஹாவிஷ்ணுவாக)பாவித்து பூஜை செய்கிறார்கள் புனர்பூஜை விஸர்ஜனம் போன்றவை கிடையாது
8. அஷ்ட விரதம் முதலிய பூர்வாங்கங்கள்
பூர்வாங்கம் என்பது (திருமணத்திற்கு) மன்னேற்பாடுகளாக அமையக்கூடிய சில சடங்குகள் வரனின் வித்யா பர்வம் (வேத அத்யயனம்)முடிந்தது என்றாலே பிரம்மச்சரிய ஆஸ்ரமம் முடிந்ததாக அர்த்தம்,அவர்வர்கள் சார்ந்துள்ள வேத சாகையைப் பொருத்து வேத அத்யயனம் செய்வதை சுருக்கமாக அஷ்ட விரதம் என்று சொல்கிறோம் வேதாத்யயன சம்ப்ரதாயம் கீழ்க்கண்டவாறு இருக்கும் ரிக் வேதம்
முதலில் ஸம்கிஹை பிராம்மணம்,ஆரண்யகம்,உபநிஷத் என்று அத்யயனம் செய்ய வேண்டும் பிறகு ஸம்ஹிதா பாகத்திற்கு பத பாடம், கிரம பாடம்,ஜடா பாடம் முடித்து மலா-சிகா-ரேகா-த்வஜம்-தண்டகம்-ரதம்-கனம் என்னும் விக்ருதி பாடங்களை அத்யயனம் செய்து பாஷ்யங்களையும் படித்து யக்ஞம் முதலியவற்றை லோகக்ஷேமத்திற்காக செய்து தானும் சௌக்யமாக வாழ வழி செய்து கொள்ள வேண்டும்
யஜூர் வேதம், ப்ராபாத்ய, சௌம்ய, ஆக்னேய வைஸ்வேதேவ என்ற நான்கினுக்கும்-பூர்வம்,உந்தரம் என இரண்டு பிரிவுகள் ஆக மொத்தம் எட்டு பகுதிகள் சாகைகளின் அத்யயனம் முடிந்து பதம் கிரமம் ஜடா பாடம் கனபாடம்.வர்ணகிரமம் என்பது அத்யயன வழக்கம் வர்ணகிரம அத்யயனம்
விசேஷம் ஸாம வேதம் த்ராஹ்யான சூத்ரர்களுக்கு எட்டு பிரிவுகள் உண்டு அவையாவன,
உபநயனம்,கோதானம்,வ்ராதிககம்,ஆதித்யம், மஹாநாம்நிகம்,உபநிஷத்,பௌதிகம்,பிரம்மசாமம் ஆகியவை,பிருகிருதி,
ஊஹம்,ரஹஸ்யம்,ஆரணம்,பூரவார்ச்சிகம்,உத்ரார்ச்சிகம்,பதம்,லக்ஷணம் முதலிய எட்டு பிராமணங்களின் கிரந்த அத்யயனம்,
ஒவ்வொரு பகுதியையும் ரிஷி தர்ப்பணம் ஹோமம், இத்யாதிகளுடன் தொடங்கி வேதத்தின் அந்தப்பகுதி தொடர்பான சில கர்மாக்ளை செய்து உத்ஹர்ஜனம் (முடிப்பதற்கான கர்மாக்கள்) செய்ய வேண்டும் இப்படி வேதத்தின் எல்லாப் பகுதிகளையும் கற்க வேண்டும் இதுதான் அஷ்ட விரதம் எனப்படுவது வேதாத்யயனம் முறையாகச் செய்தவர்கள் இந்த அஷ்ட விரதம் என்பதைத் தனியாகச் செய்ய வேண்டிய அவசியமில்லை என்பது சில பெரியோர்களின் அபிப்ராயம்,இதனால் வேதாத்யயனம் பூர்த்தியாகாதவர்கள் அஷ்ட விரதத்தை அவசியம் செய்யவேண்டும் என்பது தெளிவாகிறது கடைசியில் ஸமாவர்த்தனம்,ஸமாவர்த்தனம் எனின் முடிவு என்று பொருள் கொள்ளலாம் குரு தக்ஷிணை கொடுத்துவிட்டு குரு குலத்திலிருந்து வீடு திரும்புவது என்ற கட்டம் இந்த விரதத்தை எப்போது வேண்டுமானாலும் விவாஹத்திற்கு ஆறு மாதம் முன்பே கூட செய்யலாம் என்றாலும் கால தேச வர்த்தமான சூழ்நிலைகளால் விவாஹத்திற்கு ஒரு நாள் முன்னராவது வரன் அவசியம் செய்ய வேண்டும் உத்திராயணத்தில் தான் செய்ய வேண்டும் என்று சாஸ்த்திரங்கள் விதித்துள்ளன், இந்த விரதம் முடிந்த பின்னர் மணமகன் மந்திரோக்தமாக ஸ்நானம் செய்யவேண்டும் இந்த நிலையில் அவனுக்கு ஸ்நாதகன் என்று பெயர் அதாவது அவன் பிரும்மசரியத்தை கடந்துவிட்டான் ஆனால் கிருஹஸ்தாஸ்ரமத்தில் நுழையவில்லை இப்படி அனாஸ்ரமியாக இருப்பது வேத நெறிகளுக்குப் புறம்பானது என்றபடியால் உடனே விவாஹம் பண்ணுவதற்கு ஏற்பாடுகள் செய்யப்படுகிறது
ஒருவனுக்கு உபநயனம் ஆகும்போது மௌஞ்சிக்கயிறு(முஞ்சிப்புல் என்ற ஒரு வகையான புல்லால் செய்த கயிறு)இடுப்பில் அணிவிப்பார்கள் பிரம்மச்சரியம் முடிந்துவிட்ட நிலையில் இப்போது அந்த மௌஞ்சிக்கயிற்றை மந்திரோக்தமாக அவிழ்ப்பார்கள் பிறகு வபனம் செய்து கொண்டு ஸ்நானம் முடிந்த பிறகு அவனுக்கு இரண்டு உபவீதங்கள் பஞ்சக்கச்சம் உத்ரீயம் வேஷ்டி அணிவித்து வாஸனா திரவியங்களைப் பூசி அலங்காரம் செய்து கல்வி கற்றவன் என்பதைக் குறிக்கும் பாவனையில் ஒருபுத்தகம் சமுதாயத்தில் ஒரு அந்தஸ்து பெற்றவன் என்று காட்டுவதற்காக ஒரு கைத்தடி மற்றும் விசிறி குடை புதிய செருப்பு போன்றவற்றை அணிவிப்பார்கள்
9. அந்திம ஸமிதாதானம்
பிரம்மச்சரியத்தில் இருக்கும் வடு என்று சொல்லக்கூடிய தினமும் அக்னியில் ஸமிதாதானம் செய்ய வேண்டும் இப்போழுது பிரம்மச்சரியத்தை விட வேண்டிய தருணம் வந்துவிட்டபடியால் கடைசியாக செய்யப்படும் ஸமிதானத்திற்கு அந்திம ஸமிதாதானம் என்று பெயர் இது ஸாம வேதிகளுக்கு மட்டும் உண்டு இந்த கர்மா முடிந்ததும் இந்த அக்னியைப் பாதுகாத்து ஆயுள்பூராவும் நிதய ஔபாஸனாதிகள் செய்ய வேண்டும்
10. நாந்தீச்ராத்தம்
நாந்தீ என்ற ஸ்ம்ஸ்கிருத பதத்திற்கு பொதுவாக மகிழ்ச்சி சுபசடங்குகளின் தொடக்கத்தில் செய்யப்படும் பிரார்த்தனை என்று கூறலாம் தேவபூஜை போல் பித்ரு பூஜனமும் மங்களகரமானதே மேலும் நம் மீது உள்ள பிரியத்தால் அவர்கள் நாம் அழைக்காமலே உரிமையுடன் வருகிறார்கள் பிராமணர்களுகு த்ரவ்யங்களுடன் யதோக்தமான தக்ஷிணை கொடுத்து
போஜனம் செய்வித்து பித்ருக்களின் ஆசீர்வாதத்தைப் பெறவேண்டும் போஜனம் சேவிக்க சௌகர்யமில்லாதவர்கள் அதம பக்ஷமாக ஹிரண்ய ரூபமாக நாந்தீ சார்த்தத்தை அவசியம் செய்ய வேண்டும்
11. கூஷ்மாண்ட ஹோமம்
விரத சமாவர்த்தனம் ஆன பிறகு பையன் கூஷ்மாண்ட ஹோமம் செய்கிறான் இது விவாஹம் ஆவதற்கு முன்புதான் செய்ய வேண்டும் என்று எல்லா கிரந்தங்களையும் விவரமாக பரிசீலனை செய்து எனது பூஜ்ய இந்த ஹோமம் புஷ்பவதியாகிய பெண்ணை விவாஹம் செய்ய நேர்ந்ததற்குப் பிராயசித்தமாக செய்யப்படுகிறது இதனால் விருஷனி பதிதவ தோஷமும் ஏற்படாது ருருமதியான பெண் எத்தனை முறை ருது ஆகியிருக்கிறாளோ குறைந்தது அத்தனை கோதானம் செய்ய வேண்டும்
கோதானத்தின் ப்ரதிநியாக மிடிந்த அளவுக்கு தக்ஷிணை கொடுக்க வேண்டும் பெண்ணும் ஒரு நாள் உபவாசமிருந்து ருது ஆகாத பெண் குழந்தைக்கு ஆபரணத்தை தானமாக கொடுக்க வேண்டும்
12. பெண்ணிற்கு ஜாதகர்மா முதலியன
பெண்ணிற்கு ஜாதகர்மா முதலியன உரிய காலத்தில் செய்ய தவறியதற்காக பிராயசித்தாதிகள் செய்துவிட்டு பெண்ணின் தந்தை புண்யாகவசனம் செய்து அந்த ஜலத்தினால் பெண்ணிற்கு ப்ரோக்ஷணம் செய்வித்து அவளை கண்ணால் பார்த்து உச்சி முகர்ந்து அவளுடைய வலது காதில் அவளுடைய பெயரைச் சொல்ல வேண்டும்,பிறகு அன்னப்ராசனம்(தயிரும் நெய்யும், கலந்து) செய்விக்கவேண்டும் பிறகு குழந்தைக்கு நாமகரணம் செய்வது போல் தரையில் நெல்லைப் பரப்பி அதில் அவள் பெயரை எழுத வேண்டும் இந்த கர்மாவை உரிய காலத்தில் செய்துவிட்டால் மறுபடியும் ஜாதகர்மாசெய்வது பழக்கத்தில் இருந்து வருகிறது
13. கங்கண பந்தம்(ப்ரதி ஸர பந்தனம்)
திருமணம் செய்து கொள்ள தீர்மானித்ததும் சங்கல்பம் செய்து கொண்டு பிரதிஸரம் (ரக்ஷை) கட்டிக் கொள்ள வேண்டும் கங்கணம் என்றால் காப்பு பந்தம் அல்லது பந்தனம் என்றால் கட்டிக் கொள்வது ப்ரதிஸரம் வது வரன் இருவருக்கும் உண்டு இந்த ரக்ஷை கட்டிக்கொண்ட பிறகு துர்தேவதைகள் அண்டா ஆசௌசம் (தீட்டு) முதலியவை அவர்களைப் பாதிப்பதில்லை என்ற அபிப்ராயமும் இருந்து வருகிறது இந்த ரக்ஷை கட்டிக் கொண்டதும் கூடிய வரையில் வெளியே செல்வதை தவிர்க்க வேண்டும்,திருமணம் முடிந்த பிறகு இந்த ரக்ஷையை விஸர்ஜனம்(அவிழ்த்து விடுதல்)செய்யத் தேவையில்லை ஆண் வலது கரத்திலும் பெண் இடது கரத்திலும் தரிக்க வேண்டும்
14. பாலிகை தெளித்தல்(அங்குரார்ப்பணம்
பல்லவம் என்பது இளந்தளிர் அல்லது புதிதாக முளைவிட்ட செடி என்று பொருள் பாலிகா என்றால் கூரான இலைகளையுதைய பயிர்கள் பாலிகை தெளித்தலின் போது பயன்படுத்தப்படும் மண் கலசத்திற்கு பாலிகா என்றுசொல்வர்,அங்குர;என்றால் முளையிட்ட விதை என்று அர்த்தம் அங்குரார்ப்பணம் (அங்குர;+அர்ப்பணம்)என்ற சொல்லிற்கு முளைவிட்ட விதைகளை பாலிகைகளில் அர்ப்பணித்தல் எனக் கருத்தாகும் பாலிகை தெளித்தல் வழக்கத்தில் இருந்து வருவது;திருமணம் உபநயனம போன்ற எல்லா விசேஷங்களுக்கும் அங்குரார்ப்பண, எனும் சடங்கு உண்டு இந்த பயிர்கள் தழைத்து வளர்வது போல் சுப காரியங்கள் நன்கு நடக்க வேண்டி பிரார்த்தித்து இதனை கொண்டாடுவார்கள் விவாஹத்திற்கு முன் ஒற்றைப்படையான தினங்களில் மந்திரோக்தமாகச் செய்யப்படுவது உதாரண்த்திற்கு ஞாயிற்றுக்கிழமை விவாஹம் என்றால் அதற்கு முந்தைய வெள்ளி,புதன்,திங்கள் போன்றவை ஒற்றைப்படை தினங்களாகும் விதைகள் தெளிக்கும்போது தனித்தனி மந்திரம் உண்டு ஓஷதி ஸூக்தம் போன்றனைகள் சொல்லப்படுகின்றன தெளித்தபின்னர் பஞ்சகவ்யத்தை புரோக்ஷித்து மண்ணைப் போட்டு மூட வேண்டும்,பிறகு ஐந்து ஏழு ஒன்பது என்ற ஒற்றைப்படை எண்ணிக்கையில் சுமங்கலிகள் ஊறவைத்த ஜலத்தை அப்பாலிகைகளில் தெளிப்பர் ஊறவைத்த தான்யங்களை தெளிப்பது கர்த்தா மட்டுமே அதாவது மாப்பிள்ளை வீட்டில் கலயாணப் பையனின் தந்தையும் பெண் வீட்டில் பெண் தந்தையுமே பாலிகை கரைக்கும் வரை அவற்றிற்கு யாராவது ஒரு சுமங்கலிப்பெண் நீர் வார்த்து விளக்கேற்றி பூஜை நைவேத்யம் முதலியவை செய்வது உசிதம் இதை இரண்டு பேர் வீடுகளிலும் தனித்தனியாக செய்ய வேண்டும் பாலிகை வளர்ந்து விவாஹம் ஆன ஐந்தாம் நாள் நதியில் கரைக்கும்போதும் அதே மந்திரங்களால் பிரம்மாதி தேவர்களை உத்வாஸனம் செய்து நதியில் கரைக்க வேண்டும் பாலிகைகளை(மண் பாத்திரங்களை)வீட்டிற்கு கொண்டு வந்து பாதுகாப்பது நல்லது
15. காசி யாத்திரை
கிரஹந்தாஸ்ரமத்தை அணுகி விவாஹம் மற்ற தத்மாங்களை அனுஷ்டிக்க தனம் தேவை எனவே காசிராஜனிடம் சென்று பணம் யாசித்து வருவதற்கு வரன் காசி யாத்ரை செல்கிறான் அப்பொழுது பெண்ணின் பிதாவானவர் மாப்பிள்ளை காசிக்குப் போக வேண்டாம் என்று கூறி வரனை முறைப்படி வரவேற்று பாத்யம் ஆசமனம் போன்ற உபசாரங்கள் செய்து தன் பெண்ணை கன்னிகாதானம் செய்து தருவதாக வாக்களிக்கிறார் இதுவே காசியாத்திரையின் தாத்பர்யம்
16. மாலை மாற்றுதல்
பிறகு பெண் பிள்ளை இருவரும் தாய் மாமன்மார்கள் கூட வர,மாலை மாற்றிக் கொள்வர் இப்படி மாலை மாற்றிக் கொண்டதுமே திருமணம் நடந்துவிட்டதாக சிலரின் அபிப்ராயம் ஏனெனில் சாதாரணமாக ஒருவர் அணிந்து கொண்ட மாலையை மற்றவர் அணிவது சாஸ்திர விரோதம் ஆகவே இந்த மாலை மாற்றல் என்பதே இருவரும் ஒன்று என்ற அந்யோந்யத்தை வெளிப்பதையாக்குகிறது மற்றபடி இதில் மந்திரபிரயோகம் எதுவும் இல்லை மாலை மாற்றல் மற்றும் ஊஞ்சலின் போது வரன் பஞ்சகச்சம் இரட்டைப் பூநூல் என விவாஹிதன் போல் இருந்தாலும் பெண் ஒன்பது கஜம் புடவை கட்டிக் கொள்வதில்லை இது ஏன் என்றால் விரதம் முடிந்துவிட்டால் பையன் பிரம்மச்சரியத்திலிருந்து வெளிவந்து விடுகிறான் ஆனால் பெண் மங்கள ஸ்நானம் செய்து பையன் கொடுக்கும் கூறைப் புடவையை ஸம்ப்ரதாயப்படி கட்டிக் கொள்ள வேண்டும் கன்யாதானம் ஆன பின்பு தான் பையன் புடவையைக் கொடுப்பான் அதன்பின் சங்கல்பாதிகள் முடிந்ததும் ஒன்பது கஜம் புடவையை அணிவாள்
17. ஊஞ்சல்
இது ஸம்ப்ரதாயத்தை அனுசரித்து எந்த துர் தேவதைகளை விரட்டுவதற்கும் சிவப்பு வர்ணம் பயன்படுத்தப்படும்,அது போலவே வது வரன் இருவரும் ஊஞ்சலில் முதல் முறையாக சேர்ந்து அமர்ந்தவுடன் சுமங்கலிப் பெண்கள் திருஷ்டி கழிக்கும் முக்மாய் சிவப்பு நிறம் கலந்த அன்ன உருண்டைகளை நாலு பக்கம் சுற்றிப் போடுவார்கள் இந்த அன்ன உருண்டைகளை பூத பலியாகக் கருதி யக்ஷி என்ற பெயர் கொண்ட பிம்ம ராக்ஷஸன் திருப்தியடைந்து அங்கிருந்து அகன்று விடுகிறான் இது சமயம் அங்கு கூடியிப்போர் செவிக்கினிய பாடல்களைப் பாடி வதூவரர்களுக்கு மகிழ்ச்சியூட்டுவார்களாம் மேற்படி அன்னத்தினால் கரைக்கப்படும் ஆராத்தி எடுத்து மணமக்களை மேளதாளத்துடன் மணமேடைக்கு அழைத்துச் செல்வார்கள்.
18. அனுக்ஞை
தன் பெண்ணை கன்யாதானம் செய்து கொடுப்பதன் மூலம் பின் உள்ள (21)சந்ததியினர் நற்கதி அடைவார்கள் என மந்திரங்களைச் சொல்லி பிராமணர் களுக்கு தக்ஷிணை கொடுத்து திருப்தி படுத்தி அனுக்ஞை பெறுவர்
19. கன்யாதானம்
பொதுவாக வேத ஸம்ஸ்காரங்களைச் செய்ய தர்மபத்னி சமேதராயுள்ளவர் தகுதி பெற்றவர்களாகிறார்கள் பெண்ணின் தகப்பனாக்கும் இது பொருந்தும் பெண்ணின் தாய் அருகிள் இருந்து ஜலம் வார்த்து கொடுக்க தந்தை கன்யாதானம் செய்து கொடுப்பார் இது மஹாதானம் எனப்படும் மற்ற தானங்களை பெறுவர் உட்கார்ந்தும் கொடுப்பவர்கள் நின்றும் இருப்பர். உதாரணமாக கோதானம் செய்பவர் அந்த க்ஷணம் வரை மாட்டிற்குச் சொந்தத்கார்ராயிருப்பார் தானத்திற்குப் பிறகு தானம் கொடுத்த பிறகும் அவளின் தந்தையாகவே இருப்பார்கள் தானம் பெற்ற மாப்பிள்ளை அவளுக்கு கணவனாகத்தான் இருக்க வேண்டும் முன்னதாக மாப்பிள்ளை
மஹாவிஷ்ணுவின் அம்சமாக பாவித்து வதூவின் பிதா உபசாரங்கள் செய்வார். ஆகவே தான் திருமணத்தின் போது முப்பத்து முக்கோடி தேவர்களும் ப்ரஸன்னமாகி ஸ்ரீ மஹாவிஷ்ணுவின் மஹாலக்ஷ்மி ரூபமான தம்பதிகளை ஆசீர்வதிக்கின்றனர்.
முக்ய மந்த்ரங்கள் சில:
கன்யாம் கனக ஸம்பன்னாம் ஸர்வாபரண பூஷிதாம்
தாஸ்யாமமி விஷ்ணவே துப்யம் பிரும்லோக ஜிகீஷயா
விஸ்வம் பரா; ஸர்பூதா; ஸாக்ஷிண்யா;ஸர்வ தேவதா;
இமாம் கன்யாம் ப்ரதாஸ்யாமி ப்த்ருணாம் தாரணாயச
கன்யே மே ஸர்வதோ பூயா;த்வத்தானாத் மோக்ஷமாப்நுயாத்
இமாம் மதீயாம் கன்யாம் தர்மப்ரஜா ஸஹத்வ கர்மப்ய; ப்ரதிபாதயாமி
என்ற மந்திரங்களை ஓதி -
நாமகோத்ரே ஸமுச்சார்ய பராங்முகோ வாரிபூர்வகம்
உதங்முகாயவை தத்யாத் கன்யாம்ச யவீயஸீம்
நாம கோத்திரங்களைச் சொல்லி கிழக்கு முகமாக் (நெல் விதை மூட்டை மீது) அமர்ந்து கொண்டு தீர்த்த பூர்வமாய் வடக்கு முகமாக நிற்கும் வரனுக்கு வயஸில் சிறியவளான பெண்ணை தானம் செய்ய வேண்டும்
நடைமுறையில் மேற்கு முகமாக நிற்கும் மாப்பிள்ளைக்கு தாம்பூலம் பூர்ணபலம் ஸ்வர்ணம் ஆகியவற்றுடன் பெண்ணின் கைகளை தன் கைகளின் மேல் வைத்து மனைவியை தாரை வார்க்கச் சொல்லி கன்னிகாதானம் செய்ய வேண்டும் ஸாமவேதி மாப்பிள்ளை கன்னியின் கைகளைப் பற்றி மந்திரம் ஏதும் இல்லாமல் அக்னி மேடைக்குச் செல்வான் யஜுர்வேதிகள் ப்ரஜாபத்யே என்ற மந்திரத்தை சொல்லி அக்னி சமீபத்திற்கு பெண்னை அழைத்துச் செல்வார்கள் பெண்ணைப் பெற்றவர் கன்னிகையை தானமாகக் கொடுத்து புண்ணியத்தை சம்பாதித்துக் கொள்கிறார் மணமகன் தானமாகக் கிடைத்த பொருளை யாசகம் பெறுகிறான் அதன் பலன் என்ன? ஸவித்ரு என்ற தெய்வத்தின் ஆசிகள் கிடைப்பதற்காக தேவர்களுடைய பாஹுக்களாலும் பூஷாவின் கரங்களாம் இதை வாங்கிக் கொள்கிறேன் என்ற மந்திரத்தைச் சொல்லி கன்னிதானம் செய்துக் கொள்கிறான். புஜம் என்பதை பாஹு என்றும் அதன் அதிஷ்டமான தேவதையாக அஸ்வினி தேவதை இருக்கிறார் என்றும் கூறப்படுகிறது முன்பை என்று சொல்லப்படும் கரங்களுக்கு பூஷா அதிஷ்டமான தேவதையாக இருக்கிறார் இந்த இருவர் பெயராலும் தானம் வாங்கிய பொருள் நல்வழியில் பயன்படுத்தினால் தானம் வாங்கிய குறைகள் நீங்கும்.
20. கூறைப்புடவை
பெண்ணிற்கு புதிய வஸ்திரங்கள்(கூறைப்புடவை) அணிவித்து லௌகிக சம்பிரதாயப்படி வரனின் சகோதரிகள் மேடைக்கு அழைத்து வருவர் கூறை (நாட்டு) புடவை என்ற பெயர் நிலைத்து விட்டது.
புடவை கொடுக்கும் போது இந்திரனைப் பார்த்து சொல்லப்படும் மந்திரம்:
பரித்வா கி ர்வணோகி ர இமா ப வந்து விஷ்வத;
விருத்தாயு மனுவிருத்தயோ ஜுஷ்டா ப வந்து ஜுஷ்டய்;
ஹே இந்திரனே எவ்விதம் இந்தக் கன்னிகை புடவையால் தன் உடல் முழுதும் சூழப்பட்டிருக்கிறாளோ அப்படியே நான் உன்னைப் போற்றிப் புகழும் ஸ்தோத்திரங்கள் என்னைக் காப்பாற்றட்டும்.
21. மாங்கல்ய தாரணம்
மாங்கல்ய தாரணம் ஒரு சம்ப்ரதாயம் தான் வட இந்தியாவில் இப்பழக்கம் இல்லை.
இதற்கான மந்திரம்:
மாங்கல்யம் தந்துநானேன மமஜீவன ஹேதுநா
கண்டேபநாமி ஸுபகே த்வம் ஜீவ சரத்சதம்
ஸுபகே மமஜீவன ஹேதநா அநேந தந்துநா
கண்டே பத்நாமி சதம் சரத; ஜீவ
மங்களககரமான பெண்ணே நான் ஜீவிப்பதின் நோக்கம் நிறைவேறுவதற்கு, அதாவது தர்ம முறையில் வாழ்க்கையை நடத்துவதற்காக இந்த கயிற்றினால் கண்டே பதநாமி- (உன்) கழுத்தில் அணிவிக்கிறேன் (நீ) நூறு ஆண்டுகள் வாழ்வாயாக.
ஆனால் விவாஹத்தில் பாணிக்கிரஹணம், ஸப்தபதீ ஆகியவைதான் முக்கிய கட்டங்கள். இவையே சுப முகூர்த்த வேளையில் செய்யப்பட வேண்டியவை என்பதை நினைவில் கொண்டு செயல்படுத்த வேண்டும்.
22. முஞ்சிப்புல் கட்டுதல்
மாங்கல்ய தாரணம் முடிந்து மணமகன் முஞ்சிப்புல் கயிற்றினை பெண்ணில் இடுப்பில் கட்டுகிறான், இது உபநயனத்தின் போது பிம்மச்சாரிகளுக்கு கட்டுவதற்கொப்பாகும் ஆண்களுக்கு எட்டு வயதில் எப்படி உபநயனம் செய்விக்கப்படுகிறதோ,பெண்களுக்கு அதேபோல் விவாஹம் செய்விக்கப்படுகிறது,அப்போழுது தான் பெண்களுக்கு கர்மாக்கள்
செய்வதற்கான அதிகாரம் கிடைக்கிறது,இது ஸாம வேதிக்கு இல்லை
23, அபாலையின் வரலாறு மற்றும் நுகத்தடி வைத்தல்
மணப்பெண் மந்திர ஸ்நானம் செய்து கூறைப்புடவை அணிந்து மேடையில் அமர்கிறாள், மணமேடை அமர்ந்த பெண்ணின் தலையில் நுகத்தடியை வைத்து மந்திரங்களைக் கூறுவர்,இந்த நிகழ்ச்சி ரிக் வேத சம்பந்தமுள்ள ஒரு வரலாற்றை ஆதாரமாகக்கொண்டுள்ள, அபாலை என்ற பெண் நோயினால் அழகு குன்றியிருந்ததால் திருமணத்தடை ஏற்பட்டது,அவள் இந்திரனை மனதில் நினைத்து,அவள் குறையைக்கேட்ட இந்திரனும் அவளைதேர்,வண்டி சக்கரம் மற்றும் நுகத்தடியில் உள்ள தூவரங்களில் மூன்று முறை நுழைத்து வெளி கொண்டு வந்த்தாகவும் ரிக் வேதம் கூறுகிறது, அதேபோல் மணப்பெண் தலைமேல் நுகத்தடியின் துவாரத்தை வைத்து அதன் மீது பொற்காசுகளை வைத்து புனிதநீரை வார்த்து விடுவதனால் அவளை ஏதாவது மிகதீய சக்திகள் அவை விலகிவிடும்
(கே அனஸ; கே ரத; கே யுகஸ்ய சசிபதே,அபாலாம் இந்த்ர த்ரி;
பூத்வீம் அகரத் ஸுர்யவர்ச்சஸம்)
சசியின் கணவரான இந்திரனே,சக்கரம்,தேரின் அச்சு நுகத்தடி வழியாக அபாலையை நகர்த்தி அவளின் குறையை நிவர்த்தி செய்து அவளை சூரியனைப் போல் அழகுறச் செய்தாய்
24, பாணிக்ரஹணம்
பாணிக்ரஹணம் என்றால் கரம் பற்றுதல் என்று பொருள் கன்னிகையின் வலது கரத்தை பையன் தனது வலது கரத்தால் பிடித்துக் கொண்டு (பூஷா த்வேதோ நயது ஹஸ்தக் ருஹயாஷ்விநௌ த்வாப்ரவஹதாம் ரதே ன க் ருஹான்க ச்ச க் க்ருஹபத்நீ யதா அஸோ வசினி த்வம் வித் த மாவதா ஸி) பூஷா என்ற தேவன் உன் கையை பிடித்து அக்னியின் அருகில் அழைத்துச் செல்லட்டும்,அஸ்வினீ தேவர்கள் உன்னை புஸ்பரதத்தில் எனது கிஹத்திற்கு அழைத்துச் செல்லட்டும்,ஆசியுடன் சுற்றத்தாருடன் ஆரோக்கியமாக நாம் வாழ்வோம் வாழ்வோம் வாழ்வோம் என்ற மந்திரத்தால் அக்னியின் அருகே கிழக்கு முகமாக இருவரும் அமருகிறார்கள்,பெண்பையனுடை வலது கை பக்கம் அமருவாள் பிறகு மேன்மையான இருவரும் தர்ம சாஸ்திரங்களில் கூடியுள்ளபடி அன்யோன்யமான மற்றும் வாழ்க்கையை அமைத்துக் கொள்ள எப்படி ஒரு
வருக்கு ஒருவர் விட்டுக் கொத்தும், சுகதுக்கங்களில் பங்கு கொண்டு ஒற்றுமையாக ஆரோக்கியத்துடனும்1),`க்ருப்ணாமிதே'என் தர்மபத்னி உத்தம்மான புத்திரனைப் பெற்றெடுக்கவும் ஒருமித்து வாழவும் குலம்
தழைக்க உன்னை பகன்,அர்யமா,சவிதா,இந்திரன்முதலான தேவர்கள்
உனது தாய் தந்தைமூலம் எனக்கு அளித்திருக்கிறார்கள் அவர்களைப் போலவே நாமும் இல்லறத்தை பேணி பூஜை ஆராதனை ஹோமம்
யாகம் யக்ஞம் எல்லா சௌகர்யத்துடனும் தீர்காயுஸுடனும் வாழவேண்டும் என்பதை வரன் பெண்ணிற்குப் எடுத்துச் சொல்கிறான்,ஏற்கனவே வேதாத்யயனம் செய்தவனாகையால் அனுபவ பாடம் இல்லாவிட்டாலும் கற்றுக் கொண்ட கல்வியை அவளுக்குப் போதிக்கிறான் வேறு வேத வேறு சாகையினருக்கு மந்திரப் பிரயோகங்களில் சற்று பேதங்கள் இருக்கலாம்
25, ஸப்தபதீ
ஸத் என்றால் ஏழு, பதீ என்பது பாதம் என்ற சொல்லைத் தழுவியது, அதாவது ஏழு அடிகள் எடுத்து வைப்பதை ஸப்த பதீ என்கிறோம்,இது தான்
விவாஹத்தின் மிக முக்கிய அம்சம் மணமகன் பெண்ணின் வலது பாத கட்டை விரலை தன் வலது கரத்தால் பிடித்துக் கொண்டு ஏழு முறை சிறிது சிறிதாக நகர்த்த வேண்டும்,அதற்கான மந்திரம் மந்திரம் மந்திரம்
(ஏகமிஷே விஷ்ணுஸ்த்வாந்வேது,தவே ஊர்ஜே விஷ்ணுஸ்த்வாந்வேது
த்ரீணி வரதாய விஷ்ணுஸ்த்வாந்வேது,சத்வாரி மயோப வாய
விஷ்ணுஸ்த்வாந்வேது,பஞ்ச பகப் ய; விஷ்ணுஸ்த்வாந்வேது,
ஷண்ருதுப் ய;விஷ்ணுஸ்த்வாந்வேது,ஸப்த ஸப்தப்யோ ஹோத்சாப்யோ
விஷ்ணுஸ்த்வாந்வேது) இந்த முதல் அடியை வைக்கும்போது( தான்ய விருத்தியும்,அன்னபானாதிகளின் விருத்தியின் பொருட்டும் 2,ல் உடல் வலிமையின் மனவலிமையின் பொருட்டும் 3,ல் விரதாதிகளுக்கு
உதவும் பொருட்டும், 4,ல் சுகத்திற்காகவும்,நன்மைகள் பொருட்டும்5,ல் பசு
முதலானவைகளுக்கு உதவும் பொருட்டும் 6,ல் பருவங்களின் நன்மை பெறும் பொருட்டும், கடைசியில் 7,ம் அடியில் யாகயக்ஞங்களை குறைவறச் செய்ய அருளுமாறும் விஷ்ணுவின் அனுக்ரஹம் நமக்கு எப்பொழுதும் கிடைக்கட்டும் இல்லறத்தில் உணவு உடல் நலம் மனநலம்
தனதான்ய பசு,பால் விருத்தி பருவகாலங்களின் அனுகூலம், பெரியோர்களின் ஆசிர்வாதம் இவைகள் மிக முக்கியம் இவை பெற கொஞ்ச தூரம் நாம் இருவரும் சேர்ந்து வந்தால் சகா அதாவது சினேகிதர்களாகுவிட்டோம், நீ என்னை விட்டு விலகாதிருப்பாய்,நாம் இருவரும் சேர்ந்து என்ன செய்ய வேண்டும் என்று சங்கல்பம் செய்யலாம்,என்று அடுத்த மந்திரம் கூறுகிறது பாணினீய சூத்ரத்தில் ஸாப்தபதீனம் ஸக்யம் என்று வரும் அதாவது இரண்டு பேர் ஏழு அடிகள் ஒன்றாகச் சேர்ந்து போனால் இருவரும் சினேகிதர்கள் ஆகும்
(ஸகா ஸப்தபதா ப வ ஸகாயௌ ஸப்தபதா ப பூ வஸக் யந்தே க மேகம் ஸக் யாத்தே மாயோஷம் ஸக் யாந்மே மாயோஷ்டா; ஸமயாவ ஸங்கல்பா வஹை ஸம்பிரியௌ ரோசிஷ்ணு ஸுமனஸ்யாநௌ)
இந்த மந்திரங்கள் கணவனும் மனைவியும் ஸ்னேகிதர்களாக வாழ்நாட்கள்
பூராவும் பகவதனுக்ரஹத்துடன் வாழ ப்ரார்த்திக்கின்றன இப்படி மனதிற்கு இனிமையானதும் ஸ்ரேஷ்டினமானதும் ஆகிய மந்திரங்களை ஓதி இருவரும் முன்போல் கரங்களைப் பற்றியவாறு அக்னியை வலம் வர வேண்டும்,பிறகு பத்நீ விரல்களால் தொட்டுக் கொண்டிருக்க மாப்பிள்ளை பத்து ஹோமங்களைச்(பதினாறு ஆஹுதிகளை) செய்கிறான் இனி பெண்ணை பத்நீ என்று சொல்லலாம்,வைதீக தர்மப்படி விவாஹம் ஆன பெண்ணிற்கு மட்டுமே பத்நீ என்றபதவி கிடைக்கிறது,தர்ம காரியங்களில்
கணவனுடன் கூட இருக்க அதிகாரம் பெற்ற பத்னியுடன் செய்யும் காரியங்களுக்குத்தான் பலன் உண்டு அதனாலேயே அவள் தர்மபத்நீ என்று
அழைக்கப்படுகிறாள் (ஹோமங்களுக்கான மந்திரங்களில் சிலவட்ரை)
1,இந்த கன்னிகையை அடைந்த ஹோமனுக்காக(ஸோமாய ஜனிவிதே ஸ்வாஹா)=இந்த நெய்யை ஆஹுதீ செய்கிறேன்
2, கந்தர்வாய ஜனிவிதே ஸ்வாஹா> கந்தர்வனுக்கு
3,அக்நயே ஜனிவிதே ஸ்வாஹா> அக்னிக்கு
4,இவளின் கந்யாபருவத்தில் ஏதாவது(கந்யளா பித்ருப்யோ யதீ பதிலோகமவதீ க்ஷமதாஸ்த ஸ்வாஹா>குறை ஏற்பட்டிருப்பின் அவைகள் நீங்குவதற்காக,
5,ஆகட்டும், பிதாவிந் குலத்திலிருந்து என்(ப்ரேதோ முஞ்சாதி நாமுதஸ்ஸுப்த்தா மமுதர்கரத் யதேயம் மிந்த்ர மீட்வஸ்ப்த்ரா ஸுபகாசதி)
குலத்திற்கு இவள் வந்து என்னை அனுசரிப்பவளாக இது போன்று அர்த்தமுள்ள மந்திரங்களைச் சொல்லி நெய்யினால் ஹோமம் செய்ய வேண்டும், ஸப்தபதி முடிந்தபிறகு தான் தம்பதிகளை(கை குலுக்கி)அக்ஷதையுடன் செய்ய வேண்டும் ஆசீர்வாதம்
26,அச்மாரோஹணம் (அம்மி மிதித்தல்)
இந்த ஹோமம் முடிந்தபின்னர் அச்மாரோஹணம் (அம்மி மிதித்தல்) அச்மந்த எனின் கல் அல்லது சிக்கிமுக்கி கல் என்பதை குறிக்கும், அக்னிக்கு வடபுறத்தில் கோலமிட்டு வைக்கப்பட்டிருக்கும் அம்மி மீது வரன் பத்நியின் பாதத்தை தூக்கி வைத்து
(அதிஷ்டேமம் அச்மானம் அச்மேவத் வம் ஸ்திரா பவ
அபிதிஷ்ட பிருதயந்த; ஸஹஸ்வ பிருதநாயத;)
"கரடு முரடாகவும் வாழ்க்கை இருக்கும்,சிக துக்கம் வருங்கால் இக்கல் போல் ஸ்திதப்ரஞையுடன் இரு" எனக் கூறுகிறான் நமது ஸம்பரதாயங்களையும் வேதோக்தமாய் செய்யப்படுகின்ற சடங்குகளையும்
சேர்த்துப்பார்க்கும் சில தத்துவங்கள் வெளியாகின்றன,முன்னர் ஊஞ்சலின் போது ஊஞ்சலானது முன்னும் பின்னும் ஆடுவது போல வாழ்க்கை இருக்கும் என்ற போது மந்திரங்கள் இல்லை,ஏனெனில் அப்பொழுது அவள்
விளையாட்டு பருவத்தில் இருந்தாள்,ஆனால் இந்த சமயம் சடங்குகளில் பலவித நேரடியாகக் கலந்து கொண்டதால் பக்குவம் ஏற்பட்டிருக்கிரது
(4,நாள் கல்யாணத்தில்) ஆகவே இந்த அம்மிக்கல்லைவைத்து மந்திரோக்தமாக உயரிய வாழ்க்கையின் நோக்கங்களை சிறிது புகட்டுவதாகவும் அமைந்திருக்கிறது வீடுகளில் நகர்த்தக்கூடியதும் பெண்களுக்குப் பழக்கமானதுமான இருப்பதால் கல் என்பதற்கு அம்மியைப்
பயன்படுத்தி வந்துருபதாக தெரிகிறது அச்மந் என்பது அமிழில் (அம்மி)என
மருகுவிருக்கலாம் 27,ஸாஜ ஹோமம் அல்லது பொரியிடல்
(இமாந் லாஜானாபபாமி ஸம்ருத்தி கரணான் மம,
தீரகா யுரஸ்து மே பதிரேத ந்தாம் க்ஞாதயோ மம.)
எனக்கு எவ்வகையிலும் மேன்மையளிக்கிற பொரியினை அக்னி தேவருக்கும் அர்ப்பணிக்கிறேன்,( என் கணவர் நீண்ட ஆயுள் உடையவராக
இருக்க வேண்டும் என் சுற்றத்தார்கள் நன்மை பெற வேண்டும் லாஜ;பொரி,பொரி மங்களகரமானது,ஆதிகாலத்திலிருந்தே இந்த பொரியிடல் என்ற பழக்கம் இருந்து வருகிறது என்பதைக் காட்டுவதற்காக
பத்னியின் கையில் நேய்யை தடவி பெண்ணின் சகோதரர் பொரியை அவள் கரங்களில் போட அதை மணமகன் பத்நியின் கரங்களைத் தாங்கியவாறு அவளுடைய விரல் நுனிகளால் அக்னியில் இட்டு தன் கணவர் தீர்க்கயுசுடன் வாழவேண்டும் என்ற இவளின் விருப்பத்தை பூர்த்தி
செய்ய வேண்டுகிறேன் இதன் மூலம் தன்குலமும் தன் கணவன் வீட்டாரின் குலமும் சகல சௌபாக்யத்துடன் திகழவேண்டும்
செய்ய வேண்டும் பொரியிட்ட மைத்துனருக்கு உரிய மரியாதை செய்துவிட்டு அக்னியை மீண்டும் வலம் வர வேண்டும் இந்த அக்னியத் தான் வாழ்நாள் முழுதும் காப்பாற்றி நித்ய ஔபாஸனாதிகளைச் செய்து வர சேமம் 28,மௌஞ்சியை அவிழ்த்தல்
தொடக்கத்தில் பெண்ணிற்கு இடுப்பில் கட்டிய தர்பையால் ஆன மௌஞ்சிப் பில்லை,அதற்கான மந்திரத்தைச் சொல்லி அவிழ்க்க வேண்டியது, ஜயாதி ஹோமம்
இந்த ஹோமம் கந்தர்வர்கள்,அவர்கள் மனைவியர் மற்றும் சில தேவர்களின் அனுக்கிரஹம் கிடைக்க செய்யப்படுவதாகும் அந்த நல்ல வைதீக கார்யங்கள் முற்றுப் பெறும்போதும் இந்த (132)ஆகுதிகளைக் கொண்ட ஜயாதி ஹோமம் செய்யப்பட வேண்டும்
ஆசீர்வாதம்-ஹாரத்தீ
பெற்றோர்கள்,பெரியோர்கள்,வைதீகர்கள்,அனைவரும் மந்திரங்கள் மூலம் மனதார வாழ்த்தி அக்ஷதை போடும்போது ஆசீவாதமாகும்,இதனை தொடர்ந்து ஹாரத்தீ எடுக்கப்படுகிறது
29,கிருஹப்ரவேசம்,ப்ரவேசஹோமம்
விவாகம் செய்து கொண்ட மணமகளை அழைத்துக் கொண்டு மணமகன் தன் இல்லத்திற்குப் புறப்பட ஆயத்தமாவதைக் கூறப்பட்டிருக்கிறது தன்
மனைவியுடன் ஔபாசனப் பானையிலுள்ள அக்னியுடன் புறப்பட வேண்டும் அக்னியை ஜாக்ரதையாகக் காப்பாற்றவேண்டும் என்று கூறப்பட்டுள்ளது,வழியில் சில பாதுகாப்புக்காகவும் விதிவிலக்குக்காகவும் சில மந்திரங்கள் ஜெபித்துக்கொண்டு செல்ல வேண்டுமென்று கூறப்படும்
கிருஹப்ரவேசம் என்பதை இப்பொழுது லௌகிகமாக பாலும் பழமும் கொடுத்து முடித்துவிடுகிறோம்,பிரவேச ஹோமம் என்பதை பிள்ளை வீட்டில் செய்வது உத்தமம்,பெண்ணை (Red Carpet)சிவப்புக்கம்பளம் போட்டு
வரவேற்க வேண்டும்,என்று வேதங்கள் சொல்கின்றன
லோஹிதம் சர்மாடுஹம் ப்ராசீன க் ரீவ முத்தரலோகமத்யே அகாரஸ்யோத்தரயா அஸ்தீர்ய கிருஹான் ப்ரபாத்யந்துத்தராம் வாசயதி த க்ஷிணேன ந ச தே ஹலீம் அபிதிஷ்டதி சிவப்புக் கம்பளத்தை வரவேற்பறையின் நடுவில் விரித்து வண்டியிலிருந்து பெண்ணை வலது காலை முதலில் வைத்து வாசற்படியிலோ ரேழியிலோ காக்க வைக்காமல்
உள்ளே அழைத்து வர வேண்டும் அப்பொழுது அவள் சொல்ல வேண்டுய
க்ருஹான் பத்ரான் அஸுமனஸ;ப்ரபத்யே அவீரக்நீ விரதவதஸ் ஸுவீராந்
இராம் வஹதோ க்ருதமுக்ஷமானாஸ் தேஷ்வஹகும் ஸுமுநாஸ் ஸம்விஸாமி,) மக்களை அழிக்காமல் காப்பவளான நான் நல்ல மனமுள்ளவர்கள் வாசம் புரிவதும் மங்களகரமானதுமான இந்த வீட்டை அடைகிறேன்,நான் நல்ல மனதுடன் இங்கு பிரவேசிக்கிறேன்,பிறகு பிரவேச ஹோமம் செய்ய வேண்டும்(பதிமூன்று ஆஹுதீகள்) இந்த ப்ரவேச ஹோமத்தை பிள்ளை வீட்டில் செய்தால் நல்லது,இந்த மந்திரங்கள் அவர்கள் இருவருக்கும், நல்ல வாழ்க்கையை அமைத்துத் தர பல கோடி தேவதைகளை ப்ரார்த்திப்பதாக அமைந்துள்ளன,
30,துருவன்,அருந்ததி பிரார்த்தனை,லேகா ஹோமம்
தம்பதிகளில் சிறந்தவர்கள் வசிஷ்டர்-அருந்ததி ஆவர்,பதிவ்ரதா தர்மத்தில் சிரோமணி அருந்ததி,சப்தரிஷி மண்டலம் என நக்ஷத்ர கூட்டம் ஒன்று வானில் உண்டு என்றும்(pole star)நிலைத்திருக்கும்,"துருவ"நக்ஷத்திரத்திற்கு மேற்புறம் காணப்படும் நிலைத்தன்மை உடையவற்றையும் சிறப்பான வாழ்க்கை நடத்தியவர்களையும்"திருமணம்"மூலம் புதுமணவாழ்க்கை தொடங்கும் தம்பதிகள் நினைவில் கொள்வது சாலச்சிறந்தது,இதன் காரணமாகவே சப்தரிஷி மண்டலத்தில் சூக்ஷ்மமாக உள்ள அருந்ததி நக்ஷத்திரத்தை நிலையாக உள்ள துருவ நக்ஷத்திரம் மூலம் பார்க்க வேண்டும்,அருந்ததி நக்ஷத்திரம் உத்திராயண காலத்தில் நன்கு தெருயும், எனவே தான் உத்தராயணத்தில் விவாஹம் செய்வது சிறப்பானது கருதப்படுகிறது துருவா நீ அழிவில்லாத சிரஞ்சீவி,சத்யத்திற்கு காரண்மானவர்,ஸ்திரமாக இருப்பவர்,த்ருவம் என்ற பெயரைப் பெற்றவர் சுற்றுகின்ற நக்ஷத்திரங்களுக்கு கட்டுத்தறியாக உள்ளவர்,அத்தகைய நீர் சத்ருக்கள் எங்களை ஸ்திரமாக இருக்க செய்யும் என்ற பொருளுள்ள மந்திரம் சொல்லி அருந்ததி பார்க்கப்படுகிறது
31 சதுர்த்தி ஹோமம்,சேஷ ஹோமம்
விவாஹமான நாலாவது நாள் காலை ஸாம சாகையினர் சதுர்த்தி ஹோமம் செய்ய வேண்டியது,மற்ற சாகையினர் நாலாம் நாள் பின்னிரவு சேஷ ஹோமமாகச் செய்வார்கள் விஸ்வாஸு எனும் கந்தர்வம் காமம் அனுபவிப்பதற்காக பெண்களின் உடலில் புகுந்து கொள்கிறான் இந்த சேஷ
ஹோமத்தை செய்வதன் மூலம் அவளை விரட்டி பெண்ணை ஆன்மீகத்தில் ஈடுபட வைக்கும்
இந்து திருமணத்தில் சில விதிமுறைகள்
ஒரே கோத்திரத்தில் உதித்தவர்கள் கூடாது,முன்னோர்களில் தகப்பன் வழியாக பிறந்த தாயாதிகள்(பங்காளிகள்)வீட்டுதொடர்புள்ளது,(காச்யப கோத்திரத்தில்)செய்யலாம்,ஆனால் த்ரயாதி லேயம் பஞ்தார்லேயத்தில் பஞ்சார்லேயம் த்ரயார் லேயத்திலும் மாற்றி இருக்கும்ப் பக்ஷத்தில்
(ஆணுக்கு பெண் மூத்தவளாக இருக்கக் கூடாது)
(ஜோடி பிரிந்தவர்கள் யாராயினும் தாரை வார்த்து கொடுப்பதில்லை)
அமங்கலத்தவம் அடைந்தவர்கள் மணப்பெண்ணை மணவறைக்கு அழைத்து வருதலோ மாலை அணிவித்தலோ உடனிருப்பதோ கூடாது முதல் ஆசி வழங்குதலும் இல்லை தீபம் ஏற்றுவதும் கூடாது,
(மணமக்களுக்கு கருப்பு கலக்காத புத்தாடையே வாங்குதல்)
(ஆசௌசம் வந்துபோதும் மாதா பிதா சிரார்த்தப் பக்ஷமும் கூடாது)
(மணமக்களுக்கு வயது கிரமத்தில் இளையவராக உள்ளவர்கள் தாரை வார்த்துக் கொடுக்க அருகதை இல்லை)
ஒருவர் அணிந்த திருமாங்கல்யத்தை மற்றவர் பிறர்க்கு கட்டக்கூடாது, கட்டிய திருமாங்கல்யத்தை எந்த சமயத்திலும் கழற்றவோ பிறர்கண்ணில் படும்படியாகவும் அணிந்து கொள்வதோ கூடாது,புது சரடு மாற்ற வேண்டிய சந்தர்ப்பத்திலும் தாலி இல்லாமலும் வாசற்படியை தாண்டக்கூடாது)
(மஞ்சள் பூசிய சரட்டைத்தான் முதலில் உபயோகப்படுத்தவேண்டும்)
(ஆண் பெண்ணையும் பெண் ஆணையும் வாழ்க்கை முழுவதும் முழுமையாக நம்ப வேண்டும்)
Subscribe to:
Posts (Atom)