Vayu & Prana are Shiva only

वायोः रुद्रेणैकत्वम्  -  Vayu / Prana are all Shiva only, born from Shiva:

Atharva Shiraa Upanishad: 

https://shaivam.org/scripture/English-Script/77/atharvashira-upanishad  

 yo vai rudraH sa bhagavaanyashcha vaayustasmai vai namonamaH .. 6..

aNDaadbrahmaa bhavati brahmaNo vaayuH    Vaayu is born of Brahmaa. Brahmaa himself is born of Shiva.

Kaivalyopanishat:   https://sanskritdocuments.org/doc_upanishhat/kaivalya.html?lang=sa

हृत्पुण्डरीकं विरजं विशुद्धं विचिन्त्य मध्ये विशदं विशोकम् ।

अचिन्त्यमव्यक्तमनन्तरूपं शिवं प्रशान्तममृतं ब्रह्मयोनिम् ॥ ६॥

तमादिमध्यान्तविहीनमेकं विभुं चिदानन्दमरूपमद्भुतम् । var तथादि

उमासहायं परमेश्वरं प्रभुं त्रिलोचनं नीलकण्ठं प्रशान्तम् ।

ध्यात्वा मुनिर्गच्छति भूतयोनिं समस्तसाक्षिं तमसः परस्तात् ॥ ७॥

स ब्रह्मा स शिवः सेन्द्रः सोऽक्षरः परमः स्वराट् ।

 

स एव विष्णुः स प्राणः स कालोऽग्निः स चन्द्रमाः ॥ ८॥

एतस्माज्जायते प्राणो मनः सर्वेन्द्रियाणि च ।

खं वायुर्ज्योतिरापश्च पृथ्वी विश्वस्य धारिणी ॥ १५॥

Friendship with son-Sanskrit story

*पुत्रः स्नेहः!!*

पूर्वं रायगढ़दुर्गम् आसीत्। 

शिवाजी-महाराजः तस्य पालनं करोति स्म। 

एका महिला प्रतिदिनं रायगढ़दुर्गं गत्वा क्षीरविक्रयणं करोति स्म। 

तस्याः एकः लघुः शिशुः आसीत्। सा तं शिशुं गृहे एव त्यक्त्वा आगच्छति स्म। 

क्षीरविक्रयणं कृत्वा सा सायंकालात् पूर्वम् एव गृहं प्रति प्रत्यागच्छति स्म। 

एकस्मिन् दिने क्षीरविक्रयणं कृत्वा कृत्वा तस्याः महिलायाः विलम्बः अभवत्। सायंकालः अभवत्, अन्धकारः अभवत्। 

तदा सा शीघ्रं शीघ्रं धावित्वा मुख्यद्वारस्य समीपम् आगत्य मुख्यद्वारं पिहितम् आसीत् इति दृष्टवती। 

तदा सा महिला रक्षकभटम् उक्तवती द्वारम् उद्घाटयतु इति परन्तु भटः तद् निराकृतवान् उक्तवान् च रात्रौ द्वारं न उद्घाटनीयम् इति शिवाजीमहाराजस्य सूचना अस्ति इति। 

सा पुनः उक्तवती यद् गृहे मम लघुः शिशुः अस्ति, तस्मै भोजनं दातव्यम् अस्ति इति परन्तु तथापि भटः द्वारं न उद्घाटितवान् आसीत्।

तदा सा महिला दिग्भ्रान्ता जाता। 

 सा दुर्गस्य अन्तः सर्वत्र अटित्वा अटित्वा एकत्र दुर्गस्य भित्तिः शिथिला आसीत् इति दृष्ट्वा सा कथञ्चित् तां भित्तिम् आरुह्य बहिरागतवती आसीत्। 

अनन्तरे दिने शिवाजी महाराजः एतां वार्तां श्रुतवान्

तां महिलाम् आहूय पृष्टवान् च भवति ह्यः कथं गतवती आसीत् इति। 

तदा सा महिला उक्तवती अहं किमपि न जानामि कथं गतवती इति। मम कर्णयोः केवलं शिशोः रोदनं श्रूयते स्म इति। 

तदा महाराजः तस्याः वार्तां श्रुत्वा संतुष्टः अभवत् तस्यै पारितोषिकमपि अददात्। 

🌹🌹

*-प्रदीपः!!*

What are the expectations in a marriage ? - Sanskrit sloka - kanyaa varayati rupam

||ॐ||
" सुभाषित  रसास्वाद"(२५)
----------------------------------------------------------------------
" सामान्यनीतिः "।
---------------------------------------------------------------------
श्लोक---
" कन्या  वरयते  रूपं  माता  वित्तं  पिता  श्रुतम् ।
बान्धवाः  कुलमिच्छन्ति  मिष्टान्नामितरे  जनाः "।। ( नैषधीयचरितम्-- श्रीहर्ष)
------------------------------------------------------------------------------
अर्थ---
विवाहसम्बन्ध  निश्चित  करते  समय--- कन्या  वर  का  रूप  देखती  है।
माता  उसकी  आर्थिक  परिस्थिती  की  तरफ  ध्यान  देती  है।
पिता  उसके  वंश  की  कीर्ति  है  क्या  यह  सोचता  है ।  
रिश्तेदार  उसके  कुल  की  श्रेष्ठता  देखते  है ।
और  बाकी  सब  लोग  मिष्टान्न  का  ही  विचार  करते  है  और  कहते  है  भोजन  अच्छा  था  तो  " विवाह  अच्छा  हुआ"।
-----------------------------------------------------------------------------
गूढार्थ---
सुभाषितकार  ने  कितना  सही  कहा  है । आजकल  काॅन्ट्राॅक्ट  पद्धति  में  विवाह  में  शामिल  होने वाले  लोग केवल और  केवल  गेट टू  गेदर  है  ऐसा  मानकर  ही  आते  है । बहुत  दिनों  के  बाद  मुलाकात  हो  गयी  है  तो  गप्पें  मारते  है । यह  हो गयी  रिश्तेदारों  की  बात ।
जो  बाहर वाले  लोग  आते  है  वह  विवाह  होने  के  बाद  तुरंत  भोजन  गृह  जाकर  खाने  लायक  क्या  है  यह  देखते  है ।  और  उसपर  चर्चा  करते  है  कि  फलां  विवाह  में  यह  डिश  कितनी  अच्छी  थी वगैरे  वगैरे ।
और तुरंत  निकल  भी  जाते  है।
यही  आजकल  विवाह  की  विडंबना  हो  गयी  है।
काश  कोई  विवाह  का  सच्चा  अर्थ  समझ  पाता........
----------------------------------------------------------------------------
卐卐ॐॐ卐卐
----------------------------------------
डाॅ.  वर्षा  प्रकाश  टोणगांवकर
पुणे /   महाराष्ट्र 

These things don't shine when they leave their places-Sanskrit Subhashitam

*स्थानभ्रष्टाः न शोभन्ते*                                       

*दन्ताः केशाः नखा नराः।*

*इति विज्ञाय मतिमान्*                                  

*स्वस्थानं न परित्यजेत्॥*

अर्थात- जिस प्रकार मनुष्य के दांत, केश, नाखून इत्यादि अपने निश्चित स्थान पर ही शोभा देते हैं, इनके स्थान परिवर्तन करने से मनुष्य कुरूप हो जाता है। उसी प्रकार मनुष्य का अस्तित्व एवम् शोभा उसकी मातृभूमि से ही होती है, किञ्चित् लाभ के लिये मूल स्थान परिवर्तन करने से मनुष्य का अस्तित्व विकृत हो जाता है। इस तथ्य को जानने वाले बुद्धिमान् लोग कभी अपने मूल स्थान का त्याग नहीं करते।

*🙏🌻🌺मङ्गलं सुप्रभातम्🌺🌻🙏*

*मेरी तरफ से आपको कार्तिक पूर्णिमा और देव दीपावली की अनेकशः शुभकामनाएँ🙏*

Japa - What does it mean? - Sanskrit sloka

जकारो जन्मविच्छेदः पकारः पापनाशकः। 

तस्माज्जप इति प्रोक्तो जन्मपापविनाशकः।।  

Firefly-Sanskrit puzzle

||ॐ||
" सुभाषित  रसास्वाद"(२१)
---------------------------------------------------------------------
" प्रहेलिकाः"।
---------------------------------------------------------------------
श्लोक----
" घनान्धकारे  स्फुटदीप्तिमन्तः
स्फुलिङ्गतुल्या  दिवि  चोत्पतन्तः।
" ख" कारपूर्वाक्षर--"ता" न्तवन्तः
तान्ज्ञातवन्तो मनुजाः कियन्तः ?"।।
---------------------------------------------------------
अर्थ---
घने  अन्धकार  में  चमकता  है ।  स्फुलिंग  के  समान  दिये  के  उपर  गिरता  है  ।  पहला  अक्षर  "ख"  है  और  अन्तिम  अक्षर  "त"  है ।
कितने  ज्ञानी  लोग  इसे  जान  सकते  है ?
--------------------------------------------------------------------

खद्योत: FIREFLY 
卐卐ॐॐ卐卐
---------------------------------
डाॅ. वर्षा  प्रकाश  टोणगांवकर
पुणे /   महाराष्ट्र 

why Gayatri has 23 letters?

At 30:59

https://www.youtube.com/watch?v=Qvon1EUXBFw

Napumsaka - how it does not indicate pullinga & streelinga

पुमान् स्त्रियान् is  sutra in which Pum zabda engulfs streelinga also.. when pum & stree is done samasa..

Hence napumsaka means neither pullingA nor streelinga

Watch at 28:24

https://www.youtube.com/watch?v=Qvon1EUXBFw

Thirunangoor temple

ஸ்ரீவைஷ்ணவ 108 திவ்யதேசங்கள்  ஒரு விளக்கம் 71

ஸ்ரீமதே ராமாநுஜாய நமஹ🙏

சோழநாட்டு திவ்யதேசங்கள்  திருநாங்கூர் 11 திவ்ய தேசங்கள் அறிமுகம் 01

சோழநாட்டுத் திருப்பதிகளுள் திருநாங்கூர் என்னும் ஊரில் மட்டும்

ஆறு திவ்ய தேசம் உள்ளது. இவ்வூரைச் சுற்றி சுமார் 1/2, 1, 1 1/2 மைல்

தூரங்களில் உள்ள 5 திவ்ய தேசங்களையும் சேர்த்து திருநாங்கூர் பதினொரு

திவ்ய தேசம் என்றே வழங்குவர்.

     ஒவ்வொரு ஆண்டும் தை அமாவாசைக்கு மறுநாள் திருநாங்கூரில்

நடைபெறும் கருட சேவைக்கு இந்த 11 பெருமாள்களும் எழுந்தருள்வர். இந்த

11 பெருமாள்களையும் திருமங்கையாழ்வார் வந்து ஒருவருக்கு அடுத்து

ஒருவராக மங்களாசாசனம் செய்வார். அதன்பின் திருமங்கையாழ்வாரை

மணவாள மாமுனிகள் மங்களாசாசனம் செய்வர். இந்த கண்கொள்ளா

காட்சியான கருட சேவையை காண்பதற்கு இந்தியா வெங்கிலும் உள்ள

பக்தர்கள் கூடுவர்.

     அந்த 11 திருப்பதிகள் விவரம்.

இந்த 6

     1. திருக்காவளம்பாடி             

     2. திருஅரிமேய விண்ணகரம்      ஸ்தலங்களும்

     3. திருவண்புருடோத்தமம்         

     4. திருச்செம்பொன் செய்கோவில்   

     5. திருமணிமாடக்கோவில்         

     6. திருவைகுந்த விண்ணகரம்

திருநாங்கூருக்குள்ளேயே இருக்கிறது.

     7. திருத்தேவனார்த் தொகை

     8. திருத்தெற்றியம்பலம்

     9. திருமணிக்கூடம்

     10. திருவெள்ளக்குளம்

     11. திருப்பார்த்தன் பள்ளி

     திருநாங்கூரில் 11 திவ்ய தேசங்கள் உண்டானமைக்கு பலவிதமான

கதைகள் உண்டு. இருப்பினும் (பாத்ம புராணத்தில்) கூறப்பட்டுள்ள கூற்றே

பிரதானமாக பேசப்படுகிறது. புரசங்காடு எனவும், பலாசவன சேத்திரம் எனவும்,

மதங்காச்சரமம் எனவும் நாகபுரி எனவும் பல பெயர்களில் வழங்கப்படும் இந்த

திருநாங்கூர் பகுதிக்கு உபய காவேரி மத்திமம் என்றும் ஒரு பெயர் உண்டு.

தெற்கே காவேரிக்கும் வடக்கே மண்ணியாறுக்கும் இடைப்பட்ட இப்பகுதி

உபயகாவேரி மத்திமம் ஆகும்.

     ஒரு சமயம் பூலோகத்தில் பராசக்தியின் தந்தையாக இருந்த தட்சன் ஒரு

யாகம் செய்தான். அந்த யாகத்திற்கு சிவனை அழைக்கவில்லை. எனவே

பார்வதி சிவனைநோக்கி தட்சனுக்கு புத்திமதி கூறி தங்களை அழைக்கச்

செய்கிறேன் என்று சென்று தட்சனுக்கு புத்திமதிகள் கூற அவன் சிவனை

மேலும் இகழ்ந்து பேசி அனுப்பினான். இதனால் கோபமுற்ற பார்வதி தட்சனை

சபித்து அவன் யாகத்தை அழித்துவிட்டு மீண்டும் சிவனிடம் வர, சிவன்

ஏற்றுக்கொள்ள மறுத்து கோபம் அடங்காமல் ருத்ர தாண்டவம் ஆடினார்

என்ற கதை எல்லோருக்கும் தெரியும். சற்றேனும் கோபம் தணியாத சிவன்

இவ்வுலகமே அழியும்படியாக கொடூர நடனத்தில் இந்த உபயகாவேரி

மத்திமத்தில் வந்து ஆடியதாகவும் அப்பொழுது சிவனின் தலையில் உள்ள

சடாமுடித் தரையில் பட்ட உடன் அதில் இருந்து ஒரு சிவன் தோன்றி

கொடூர நடனம் ஆட, இவ்வாறு ஒவ்வொரு முறையும் சிவனுடைய தலைமுடி

தரையில் அடிபட அதிலிருந்து ஒவ்வொரு சிவனாக தோன்ற தேவர்களும்,

ரிஷிகளும் பேரழிவு வந்துவிடுமோ என்று எண்ணி உலகை காக்குமாறு

மகாவிஷ்ணுவிடம் வேண்ட பரமபதத்தில் இருந்து மகாவிஷ்ணு புறப்பட்டார்.

இதற்குள் இந்த உபயகாவேரி மத்திமத்தில் 11 சிவன்கள் (சிவரூபங்கள்)

தோன்றி கொடும் தாண்டவம் ஆடிக்கொண்டிருக்க பரமபதத்திலிருந்து வந்த

எம்பெருமான் இவ்விடத்திற்கு எழுந்தருளினான். நாராயணனை பரமபத

நாதனாக கண்டதும் சிவன் தனது கொடூரமான தாண்டவத்தை நிறுத்தினான்.

என்னைப்போல் தாங்கள் 11 திருமால்களாக காட்சி அளிக்கவேண்டும் என்று

சிவன் வேண்ட பூலோகத்தில் அர்ச்சாவதார மூர்த்திகளாக உள்ள 10

பெருமாள்களை பரமபதநாதன் நினைத்த மாத்திரத்தில் 10 பெருமாள்களும்

இங்கு எழுந்தருளினர். பேராச்சரியம் உற்ற சிவன் ஏகாதச மூர்த்தியாக காட்சி

தரவேண்டும் என்று விண்ணப்பிக்க, அவ்வண்ணமே செய்வதாக பெருமாள்

அருள்பாலித்தார்.

     11 பெருமாள்கள் நின்ற இடந்தான் உபயகாவேரி மத்திமத்தில்

அமைந்துள்ள இந்த திருநாங்கூர் 11 திருப்பதிகள் ஆகும்.

ஆழ்வார் எம்பெருமான் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம்🙏🙏🙏

வானமாமலை  ராமானுஜ ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் 🙏🙏🙏

நாளையும்  திருநாங்கூர்  திவ்யதேசங்கள் அறிமுகம் பற்றி காணலாம் ....

🙏 சர்வம் கிருஷ்ணார்ப்பனம்🙏

Justice denied ! - Read this - Auvaiyar

வேதாளம் சேருமே வெள் எருக்குப் பூக்குமே பாதாள மூலி படருமே - மூதேவி சென்றிருந்து வாழ்வளே சேடன் குடிபுகுமே மன்றோரம் சொன்னார் மனை.

பொதுமக்கள் கூடியிருக்கும் மன்றத்தில் நடுவு நிலைமையோடு (நடுநிலையோடு) சாட்சியோ (கரி), தீர்ப்போ கூறவேண்டும். அப்படிக் கூறாமல் வாதாடுவோரில் ஒருவர் பக்கம் அவரது நன்மையை மட்டும் கருத்தில் கொண்டோ, செல்வாக்கைக் கருதி அவரிடம் அச்சம் கொண்டோ ஓரவஞ்சனையாக எதுவும் சொல்லக்கூடாது. இப்படி ஓரம் சொன்னால், அவர் வீட்டில், அச்சுறுத்தும் ஆவி வேதாளம் சேரும். வெள்ளை எருக்கு பூக்கும். பாதாள மூலி (பாசி, பாசான்) படரும். செல்வச் செழிப்பைச் சேரவொட்டாமல் தடுக்கும் மூதேவி வலியச் சென்று இருந்துகொண்டு வாழ்வான். பாம்புகள் குடியேறும். இப்படியெல்லாம் வீடு பாழாகப் போய்விடும்.  

Jijnaasu accorded priority -HH Abhinava vidyatertha

Jijnaasu  accorded priority  

Here is an incident recorded in the book 'The Multifaceted Jivanmukta':

His Holiness accorded high priority to spiritual aspirants. An Italian came to Sringeri in November 1974, hoping to receive some clarifications regarding Gauḍapādācārya's Kārikas on the Māṇḍūkyaupaniṣad. However, His Holiness was rather busy at that time; He was to accomplish 'śiṣya-svīkāra (initiating a disciple into saṁnyāsa and nominating him as His successor-designate)' on 11th November. Hence, it was felt that it would be impossible for

the foreign aspirant to have a private audience with His Holiness. Yet, when he made a request to His Holiness, He readily consented to spare time for him and, with Sri D. S. Subbaramaiyya acting as an interpreter, answered his questions and resolved his doubts. On being asked about this, His Holiness said, "He is sincere and has come all the way to India to learn. It is my duty to provide him clarifications and, hence, obligatory on me to spare time for him."

On another occasion, three brahmacārins from North India came to Sringeri to have His

Holiness's darśana and obtain spiritual guidance and blessings for their spiritual progress from Him. It was around 6.40 in the evening when they reached Narasimhavana. As His Holiness had finished granting audience that evening and was to proceed for His evening bath in a few minutes, His attendant was hesitant to inform Him about their arrival. His Holiness, however, specifically asked him, "Has anybody come for darśana now?" The attendant answered in the affirmative. "Usher them in," ordered His Holiness. Accordingly, the brahmacārins were led upstairs to the presence of His Holiness. They prostrated before Him. He gestured to them to sit down. After asking them, in Hindi, where they were from, He asked them the purpose of their visit. They said that they were interested in progressing in the spiritual path and reverentially posed their questions. His Holiness began His reply in right earnest. Since He chose to give elaborate answers, it was around 7.15 p.m.

before the first of their major questions was dealt with. As was his duty, the attendant came and informed His Holiness the time, by way of indicating that it was getting late for His Holiness (who, after His evening bath and āhnika normally commenced His Candramaulīśvara-pūjā in public around 8 p.m.). His Holiness continued as if no interruption had taken place. The spiritual question-and-answer session progressed, with both the enquirers and His Holiness fully engrossed in it. Time passed on and at 8 p.m., the attendant again made his appearance, only to be waved off. It was around 9 p.m. before  His Holiness finished answering all their questions. He then gave them His complete

blessings and prasāda. They were visibly overjoyed and expressed their gratitude.

They left spiritually charged, with joyful hearts and fond memories. I was present

during the discussion and, in the middle of it, His Holiness had turned to me and said,

"How sincere they are! It is delightful to be of some help to them. It does not matter

however much my bath is delayed. Their requirements deserve top priority."

There are more incidents recorded in that book which is a free e-book:  

https://svfonline.net/TheMultifacetedJivanmukta.pdf

Om Tat Sat

TEN TIMES ‘TAT TVAM ASI’ – A VEDANTIC CONTEMPLATION

https://adbhutam.wordpress.com/2009/11/07/ten-times-tat-tvam-asi-a-vedantic-contemplation/

Living without burden-periyavaa

மஹாபெரியவாஅருளமுதம்..... 

பொறுப்பு அனைத்தையும் கடவுளிடம் ஒப்படைத்து அவரின் திருவடியைச் சரணடையுங்கள். வாழ்வில் எல்லாம் ஒழுங்காக நடக்கும். ஆணவம் என்பதே இல்லாத மனத்துாய்மை ஒன்றையே கடவுள் விரும்புகிறார். எண்ணம், சொல், செயல் மூன்றாலும் கடவுளைச் சிந்தித்திருப்பவனின் வாழ்வில் சுமை என்பது சிறிதும் இருக்காது.

Vishnu Sahasranama 839 to 855 in tamil

Courtesy:Smt.Dr.Saroja Ramanujam

விஷ்ணு ஸஹஸ்ர நாமம்

839.அணு:-அணுவைக் காட்டிலும் சூக்ஷ்மமாக இருப்பவர். மிகச் சிறியதான ஹ்ருதயாகாசத்தில் அடங்கி அந்தராத்மாவாக இருப்பவர்.

840. ப்ருஹத்- மிகவும் பெரிதாக இருப்பவர். சர்வவ்யாபியானதால். அணோரணீயான் மஹதோ மஹீயான் – கடோபனிஷத் 
ப்ருஹத் என்றால் பெரிய என்ரு பொருள். எல்லாவற்றைக் காட்டிலும் பெரியதாக இருப்பது ப்ரஹ்மம் .

841. க்ருச: -மெல்லியவர். காற்றுப் போல் எங்கும் புகுவதால் 
842.. ஸ்தூல: - ஸ்தூலமானவர். எல்லாமாக இருப்பதால்.
843. குணப்ருத் –அனந்த கல்யாண குணங்களை உடையவர் . 
ஸ்ருஷ்டி, ஸ்திதி, சம்ஹாரம் ஆகியவற்றிற்குக் காரணமான முக்குணங்களை மேற்கொள்பவர். (சங்கரர்)

844. நிர்குண: -குணங்கள் இல்லாதவர் . அதாவது முக்குணங்களைத் தாண்டி நிற்பவர். 
845. மஹான் – எல்லாவற்றிலும் மிகச் சிறந்தவர். 
846. அத்ருத: -எது ஒன்றினாலும் தாங்கப்படாதவர். 
847. ஸ்வத்ருத: - தம்மைத்தாமே தாங்குபவர்.

848. ஸ்வாஸ்ய:- சோபனம் ஆஸ்ய யஸ்ய ஸ:-சிறந்த இருப்பை உடையவர். ஆஸ்ய என்றால் முகம் என்றும் பொருள் . அழகிய முகம் அல்லது சிறந்த முகம் ( வேதம் இவர் முகத்திலிருந்து தோன்றியதால்)

849. ப்ராக்வம்ச: - எல்லா வம்சத்திற்கும் ஆதாரமானவர். அவரிடம் இருந்தே எல்லாம் தோன்றியதால்.

850. வம்சவர்த்தன: -நித்யர், முக்தர், பத்தர் என்ற மூன்றுவிதமான ஜீவர்களை பெருகச் செய்பவர்.

851. பாரப்ருத்- உலகின் பாரத்தைத் தாங்குபவர். தன் பக்தர்களின் சுமையைத் தாங்கி அவர்களுக்கு ச்ரமமின்றி செய்பவர் .

852. கதித- பரம்பொருள் என வேதங்களால் போற்றப்பட்டவர்

853. யோகீ- ஞானம், பக்தி, கர்ம யோகம் இவற்றால் அடையப்படுபவர் . யுஜ்யதே என்ற வினைச் சொல்லிற்கு சேர்ப்பது என்று பொருள். யுஜ்யதே இதி யோகீ. குண்ங்களை ஒன்று சேர்த்து உலகை படைப்பது, தன்னை அண்டினோரைத் தன்னுடன் சேர்ப்பது முதலியவைகளால் யோகீ எனப்படுகிறார்.

854.யோகீச: - யோகத்துக்கெல்லாம் ஈசனாக இருப்பவர். சஞ்சயன் கீதையின் கடைசி ஸ்லோகத்தில் கண்ணனை யோகேஸ்வரன் என்கிறான்.

855. ஸர்வகாமத:- எல்லா விருப்பங்களையும் நிறைவேற்றுபவர்.

  

Srimad Bhagavatam skanda 10 adhyaya 12 in tamil

Courtesy: Smt.Dr.Saroja Ramanujam

ஸ்ரீமத்பாகவதம் தசமஸ்கந்தம் - அத்தியாயம் 12

அத்தியாயம் 12
ஒரு நாள் காலையில் கிருஷ்ணன் வனபோஜனம் செய்ய எண்ணி தன் தோழர்களுடனும் கன்றுகளுடனும் கிளம்பினார். எல்லோரும் மகிழ்ச்சியுடன் சித்ரான்னம் கொம்பு வாத்தியம் புல்லாங்குழல் இவைகளுடன் கன்றுக் கூட்டங்களை முன் செலுத்திப் புறப்பட்டார்கள்.

அவர்கள் க்ருஷ்னனுடன் விலையாடிக்கொண்டும், வண்டுகள் பறவைகள் இவற்றின் பின் ஓடிக்கொண்டும் குரங்குகளுடன் சேஷ்டைகள் செய்துகொண்டும் பலவிதமாக விளையாடினார்கள்.

இவ்வாறு ஞானிகளுக்கு பரமானந்தத்தைக் கொடுக்கும் பரப்ரம்மமாகவும், பக்தர்களுக்கு பர தெய்வமாகவும், மாயையில் மயங்கினோர்க்கு மானுடக் குழந்தையாகவும் இருந்த கண்ணனோடு முன்செய்த புண்ணியவசத்தால் விளையாடினர்.
அப்போது அவர்கள் விளையாட்டையும் மகிழ்ச்சியையும் கண்டு பொறாதவன் போல அங்கு அகாசுரன் என்ற அசுரன் அவர்களை அணுகினான்.

பூதனைக்கும் பகனுக்கும் தம்பியான அவன் கம்சனால் ஏவப்பட்டு கிருஷ்ணனை அழிக்க எண்ணி ஒரு யோஜனை அகலமான மலை போல் பருத்து மலைப் பாம்பின் உருவத்தில் அவர்கள் வரும் வழியில் படுத்து அவனுடைய வாயை அகலத் திறந்தான். அவனை ஒரு மலையின் குகை என்று எண்ணி அவன் வாயில் அவர்கள் புகுந்தனர்.

அவன் யாரென்று அறிந்த பகவான் அவன் வாயில் புகுந்தார். பிறகு அவன் தொண்டையில் நின்று தன் உருவைப் பெருக்கத் தொடங்கினார். அதனால் அந்த அசுரனுடைய பிராணவாயுவின் மார்க்கம் தடுக்கப்பட்டு விழி பிதுங்கி முட்டிய பிராணன் அவனுடைய தலையைப் பிளந்துகொண்டு வெளிக் கிளம்பியது. பிறகு தன் சினேகிதர்களுக்கு உயிரூட்டி வெளிக் கொணர்ந்தார். அகாசுரனுடைய உடலில் இருந்து ஒரு ஒளி வெளிக் கிளம்பி கண்ணனிடம் புகுந்தது.
அக: என்றால் பாபம் அது கண்ணனை விழுங்க எண்ணி அவனால் விழுங்கப்பட்டது. உலகை அழிக்கும் பாபம் எல்லா பாபங்களையும் போக்கும் பகவானிடம் என்ன செய்ய முடியும் ? பரத்திற்கும் அபரத்திற்கும் மேலான ஶ்ரீ க்ருஷ்ணன் தனது ஸ்பர்சத்தால் அகாசுரனுடைய பாபததைப் போக்கி முக்தியை அளித்தார்.

Hrasva Bhagavatam

http://hrasva.blogspot.com/2014/02/hrasva-baghavatham-4.html

,the HRASVA BAGHAVATHAM,- a kavyam by Late Paleli Narayanan Namboodiri in
  Devanagari Script is given for the use of viewers.
श्रीमद् भागवतम्  .Srimad Bhaghavatham is ,a puranam with 12 Cantos ,335chapters and 18000 verses श्लोका: reckoned in anushtup metre  अनुष्टुप वृत्त.The parayanam of the Baghavatham will confer all the benefits including moksha.
Sri Paleli Narayanan Nambbodiri has composed HRASVA BAGHAVATHAM ,as a kavyam ,and stotram also. He has composed one(1) verse for each chapter of the puranam.There are 337 verses in this work,335 verses for 335 chapters .There are 2 verses extra,one as a mangalacharana and the other at the end of 11th skandha or canto with an verse from Shetashvara Upanishad for explaining the tatva of brahman.

The great Sridharacharya in his commentary -Bhavarthabodhini commences his commentary with a verse in anushtup metre to explain the central idea and tatva contained fo each chapter in the beginning of his commentary for each chapter,Similarly other commentators viz.Vishvanatha Chakravarthi in his commentary by name Saataartha darshani and Sri Giridhara Goswami in his commentary Balaprabodhini also follow this procedure.

Thus the parayanam of Hrasva Bhaghavatham will confer the benfit of understanding the tatparya of each chapter of puranam and as well the parayanam of the Baghavatha puranam completely in a short time of 3 to 4 hours.
As a ready reference the entire HRASVA BHAGHAVATHAM IN DEVANAGARI SCRIPT IS GIVEN:

स्कन्ध:  1

,जन्माद्यस्य यतो ,यदेव परमंम् ज्ञानम् विधात्रे ददौ

सर्वम् पश्य्यति ,दृश्यते न यदहॊ ! चक्षुर्यत: पश्यति ।                 

वाचा नाभ्युदितं यदेव यत एवाभ्युद्यतेवाग्, बहुत्

 स्थूलं सूक्ष्ममनल्पमल्पमपि यत्, तस्मै नमो ब्रह्मणे।।।

                                    1

धातु निर्देशयोगात् कलिमलरहितं नैमिषारण्यमाप्ता

आसीना दीर्धसत्रं सुहुतहुतभुजः शौनकाद्यामुनीन्द्राः।

सूतं धर्मिष्ठ मुग्रश्रसमुपगतं ज्ञानिवर्यं महान्तं

पृच्छन्ति स्मेश्वरस्य श्रुति सुखमवतारादिगलीलारहस्यम्॥

                                2

नत्वा  व्यासं च देवीं शुकमपि नरनारायणौ चाह सूतः

प्रश्ना वो यं प्रतीमे स भवति भगवान् ब्रह्म चात्मेति गीतः।

तत्प्रीत्यर्थं सदा तच्छ्रवणमननसंकीर्तनाद्यानि कुर्वन्

मर्त्यो यस्तस्य भक्तिर्भवति परपदप्राप्तिरानन्दाधात्री ॥

                             3

लोकक्षेमार्थमेष: ,प्रतिनिमिषमरूपोऽपि रूपाणि धत्ते                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                 

तल्लीला वर्णयित्वा मुदितहृदभवत् सत्यवत्यास्तनूजः,।

गंगातीरे परीक्षिन्नरपतिरश्रृणोत् श्रीशुकाद् वर्णितं तत्,

तत्रासीनेन दैवात् श्रुतमपि च मया श्रावये तन्मुनीन्द्राः।।

                                 4

एकं वेदं चतुर्धा विदधद् ऋषिवरो व्यासनामा चतुर्भ्यो

दत्वा शिष्येभ्य आरादकृत बहुपुराणानि धर्मैकनिष्ठः।

वेदार्त्थोद्बृह्मणार्थम् तदनु कृतमहाभारतो नैव तृप्तिम्

प्राप्तश्चिन्ताकुलोƒभूत्; तमिममुपगतो नारदोƒभाषतैवम्।।

                                 

                                5

धर्माद्यं कीर्तितं ते कृतिषु न तु यशः श्रीहरेः सम्यगेत -

ल्लीला ब्रह्माण्डसर्गस्थितिलयकरणं; वर्णयैतत् प्रजानाम्;।

श्रृण्वन्तस्तद् ब्रुवन्तो महदभिगमतः श्रीपतौ भक्तिभाजो

मुच्यन्ते कर्मबन्धाद्; भवति मम कथाप्यस्य दृष्टान्त एव॥

                                       6

दासीपुत्रत्वमाप्तो द्विजवरनिलये पूर्वजन्मन्यकार्षं

दास्यं कर्माƒƒत्तमोदं परिचरितयतीन्द्राप्तगोविन्दभक्तिः।

ध्यानस्थोƒपश्यमादौ हृदि हरि,मथ तच्छब्दमात्रेण तुष्टो

जन्मैतत् प्राप्य पश्यन्सकलदिशि हरिं सेवमानश्चरामि ॥

                                 7

एवं देवर्षिणोक्तो हरिमहिमकथामग्नचित्तो मुनीन्द्र-

श्चक्रे सद्ग्रन्थमेवं नियतिकृतकुरुक्षेत्रयुद्धावशिष्टः।

कृष्णापुत्रान् प्रसुप्तान् निशि कठिनमहन् द्रौणिरेषोƒथ बद्धो

वीराग्रण्यार्जुनेन प्रकटितमति यन्मौलिरत्नम् च जह्रे।।।

                                 8

"गर्भों मे नाश्यतेƒस्त्रैरिममवतु भवान्' उत्तरावाक्यमेवम्

श्रुत्वा तद्रक्षकः सन् जिगमिषुरभवद् द्वारकाम् वासुदेवः।

त्वत्पादे मे रतिः स्या,दखिलद, विपदः सन्तु नः शश्वदेवं

कुन्तीस्तोत्रम् च शृण्वन् नगरमाधिवसन् सांत्वयामास पार्थान्।

                                   9

भीष्मः स्वच्छन्दमृत्युर्निजजनकमुदे त्यक्तसर्वार्थकामो

धर्मौघम् धर्मसूनो रणभुवि शरशय्यावलंबी प्रकाश्य।

सन्तुष्टः पार्थसूतं मृदुहसितमुखं वीक्षमाणः पुरस्तात्

स्तुत्वा सर्वात्मकं तं परमपदमवापास्तसंसारबन्धः।॥

                             10

धर्मिष्ठो भीष्मवाक्यश्रवणहृतमहापापशङ्कः स्वराज्यम्

चक्रे धर्मात्मजन्मा विधिवदथ हरिर्द्वारकाम् गन्तुकामः।

सर्वानापृन्छ्य पौरान् रथवरमधिरुह्याƒƒत्तमोदं पुरस्त्री-

गीतं श्रृण्वन् जगाम प्रकटितकरुणः शीघ्रमानर्तदेशान्।।।

                              11

संप्राप्तो द्वारकां श्रीहरिरुरुविरहक्लिष्टपौराक्षिपीतो

नत्वा पित्रोः पुरस्तात् शिशिरिततनयज्ञातिवर्गः कटाक्षैः।

पत्नी: संभावयामास च मदनशराबाधितो निर्विकारः;

स्त्रैणम् यं मन्यते यः स भवति पशुबुद्धिश्च मूढाग्रगण्यः।॥

                              12

द्रौण्यस्त्रप्लुष्टगर्भं जठरगतगदापाणिरंगुष्ठमात्रः

कृष्णस्तं जीवयित्वा पुनरपि परितो बालकं सञ्चचार;।

पश्यन् गर्भस्थ एवं हरिमथ दशमे मासि भुव्युत्तराया

जातो नाम्ना परीक्षित् सकलगुणनिधिर्लालितोƒभूदजेन।॥

                               13

मैत्रेयोपात्तविद्यो विदुरयतिवरो भ्रातरं चाƒम्बिकेयम्

गान्धारीं चार्धरात्रे वनमनयदहो! ते तपश्चक्रुरुच्चैः,।

तान् स्मृत्वा धर्मजन्मा व्यथितहृदभवन्नारदोƒबोधयत् तं

"मा मा चिन्ताकुलो भूः; कुरु 'हरिभजनं; यस्य लीला हि सर्वम्।॥

                             14

धर्मात्मा धर्मसूनुः सकलहितकरः सर्वतो दुर्निमित्तम्

पश्यन् पप्रच्छ भीतोƒर्जुनमपि कुशलं द्वारवत्यां यदूनाम्?।

आस्ते कृष्णः सुखं वा पितृसहजकलत्रात्मजाद्यैः समेतो

यद्दोर्दण्डेन गुप्तं यदुपुरमकुतश्चिद्भया यादवाश्च?''।॥

                              15

एवं पृष्टोƒश्रुनेत्रो यदुकुलमृषिशापाग्निदग्धं धरित्री-

भारं संहृत्त्य कृष्णस्य च दिवि गमनं बोधयामास पार्थः।

कृष्णं स्मृत्वा पृथाƒप्ता परमपद,मथो धर्मजस्त्वौत्तरेयम्

भूपं चक्रेƒथ पार्था अमृतपदमगुर् द्रौपदी चेशभक्ताः।।

                              16

राज्यं कुर्वन् परीक्षिन्नरपतिरशृणोत् पाण्डवान् कृष्णभक्तान्

आत्मानं चास्त्रदग्धं पुनरपि हरिदत्तायुषं भक्तवर्यः।

कुर्वाणो दिग्जयं स प्रभुरमितबलः पर्यटन् शस्त्रपाणि-

र्गोरूपौ भूमिधर्मौ कृशतरवपुषौ दृष्टवान् दुःखचित्तौ।।

                              17

दीनां गामेकपादं वृषमपि हतपादत्रयं हन्तुकामं

पापं घोरं कलिं स प्रभुरवददरे मुञ्च राज्यं मदीयम्।

नोचेद्धन्मी''ति भीतः स तु नृपतिपदं चाश्रितः, सोƒथ हिंसा-

द्यूतस्त्रीमद्यहेमस्वपि वसतु भवान् मेतरत्रे'त्यमुञ्चत्।।

                             18

एवं जित्वा कलिं स प्रभुरधिवनमाखेटलीलां प्रकुर्वन्

शान्तोƒगच्छत् किमप्याश्रमपदमकृतातिथ्यतारुष्टचित्तः।

अंसे राजा मृताहिं न्यधित मुनिवरस्या,स्य पुत्रेण कोपाद्

"धृष्ट! स्यास्तक्षकाहिप्रवरविषहतः सप्तमेƒ ह्नी' ति शप्तः।।

                             19

पश्चात्तापेन शुद्धीकृतमहितमतिस्त्यक्तसर्वैहिकार्थो

राजा प्रायोपविष्टः सुरसरितमुपेत्याƒस्त नत्वा मुनीन्द्रान्।

तत्राƒप्तान् व्यासपुत्रं शुकमपि विनयेनाह "मृत्यून्मुखः सन्

किं कुर्यात्, किं न कुर्याद्, वदतु हित'मिति श्रीशुकस्त्वाबभाषे।।

Brahmaputra pushkara sankalpa

someone was looking for this...

https://drive.google.com/open?id=1jIbMfNex00NcSinbjY-OFI_Y0OsOrlpw

May be it's late!

Hanuman & Shiva are one

हनूमतः शिवावतारत्वम्  -  शिवमहापुराणे एवं कथाप्रसङ्गः  -    https://sa.wikisource.org/s/hmi

Shivapuranam:

Hanuman is Rudra avatara:

शम्भुर्जज्ञे कपितनुर्महाबलपराक्रमः ।।७।।

हनूमान्स कपीशानः शिशुरेव महाबलः ।।

रविबिम्बं बभक्षाशु ज्ञात्वा लघुफलम्प्रगे ।।८।।

देवप्रार्थनया तं सोऽत्यजज्ज्ञात्वा महाबलम् ।।

शिवावतारं च प्राप वरान्दत्तान्सुरर्षिभिः ।। ९ ।।

स्वजनन्यन्तिकम्प्रागादथ सोतिप्रहर्षितः ।।

हनूमान्सर्वमाचख्यौ तस्यै तद्वृत्तमादरात्।।3.20.१०।।

तदाज्ञया ततो धीरस्सर्वविद्यामयत्नतः ।।

सूर्यात्पपाठ स कपिर्गत्वा नित्यं तदान्तिकम्।।११।।         श्रीगोस्वमी तुलसीदासकृतहनूमानचालीसाग्रन्थे  //शंकर सुवन केसरी नंदन तेज प्रताप महा जग बंदन //   अन्यत्राप्येवं दृश्यते -  However, Chapter 8 Kedarakhanda- Maheshwara Khanda of Skanda Mahapurana mentions Hanuman as avatar of Nandi . But Nandi is again partial avatar of Shiva which indirectly makes hanuman as avatar of Shiva.

Nandi, the son of Silada, who was a favourite follower of Siva, incarnated as the great monkey Hanuman for rendering assistance to Visnu of unmeasured splendour.  See also this:  https://en.wikipedia.org/wiki/Hanuman   

Shiva linga pratishtha by Rama:

गत्वा तत्र ततो रामस्तर्तुकामो यथा ततः ।।

शिवलिंगं समानर्च प्रतिष्ठाप्य जयेप्सया ।। २९ ।।

स्थापयामास भूलोके रामभक्तिं कपीश्वरः।।

स्वयं भक्तवरो भूत्वा सीतारामसुखप्रदः।।३६।।

लक्ष्मणप्राणदाता च सर्वदेवमदापहः ।।

रुद्रावतारो भगवान्भक्तोद्धारकरस्स वै ।।३७।।

हनुमान्स महावीरो रामकार्यकरस्सदा।।

रामदूताभिधो लोके दैत्यघ्नो भक्तवत्सलः।।३८।। 

तद्वरात्स जयं प्राप्य वरं तीर्त्वोदधिं ततः ।।

On Ramjanma bhoomi -Sanskrit poem

🌿🌿🌿🌿🌿🌿

।।रामभूमिं नमाम्यहम् ।।

🌿🌿🌿🌿🌿🌿

अयोध्या पावनी भूमिर्यत्र नारायणो हरिः ।

जन्म लेभे स रामो वै त्रीभिश्च भ्रातृभिः सह ।।१।।

रामलक्ष्मणशत्रुघ्ना भरतश्च  गुणैर्युतः ।

चत्वारो हि विराजन्ते दशरथसुताः सदा ।।२।।

कौशल्यासुतरामो हि सुमित्रापुत्रलक्ष्मणः ।

शत्रुघ्नश्च महावीरः कैकेयीनन्दनस्तथा ।।३।।

चतुर्मूर्तिः हि रामस्य स्थापिता प्रभुना स्वयम् ।

स्वभक्तानां हि रक्षायै दुष्टसंहारणाय च ।।४।।

रामरामेतिरामेति नित्यं जपन्ति  साधवः ।

लोके सुखं यथा प्राप्य मुक्तिं चैवाप्नुवन्ति वै ।।५।।

रामस्य चैव या भूमिः मन्दिरं च  भविष्यति ।

पूजका बहवो यत्र रामं वक्ष्यन्ति  सर्वदा ।।६।।

रामो न केवलं नाम प्राणाः स हृदयस्य मे ।

जीवनं मरणं चापि सर्वं रामो हि सर्वथा ।।७।।

रामभक्तास्सदा वन्द्या रामस्य पितरस्सदा ।

भज त्वं रामरामेति शिवानि सर्वथा मुदा ।।८।।

डा. शिवानी शर्मा, कुरुक्षेत्रम् ।

🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿

Meaning of the wrod Guru - Sanskrit sloka

गुकारस्त्वन्धकारस्तु रुकारस्तेज उच्यते । 

अन्धकारनिरोधत्वाद्गुरुरित्यभिधीयते ॥    

Good men are like palindrome - Sanskrit puzzle

||ॐ||
" सुभाषित  रसास्वाद"(२०)
-------------------------------------------------------------
"कूटप्रश्न"।
--------------------------------------------------------------
श्लोक---
" सरसो विपरीतश्चेत्सरसत्वं न  मुञ्चति ।
साक्षरा  विपरीताश्चेद्राक्षसा  एव  केवलम्"।।
-----------------------------------------------------------
अर्थ---
सरस  विपरीत  हो  गया तो ( उलटा  पढा  तो)  भी  सरस  ही  रहता  है ।
किन्तु  साक्षर  यदि  विपरीत  पढ़ा  तो  वह  राक्षस  होता  है ।
-----------------------------------------------------------------------------
गूढार्थ---
सरस  शब्द उलटा  पढा  तो  वह  सरस  ही  रहता  है ।  जैसे  जो  स्वभाव  से  ही  रसिक  या  सज्जन  को  क्रोध  भी  आया  तो  वह  अपनी  रसिकता  का या  सज्जनता  का  त्याग  कभी  नही  करेगा ।
किन्तु  साक्षर  का  उलटा  शब्द  राक्षस होता  है  जैसे  की  किसी  नीरस  अथवा  रूक्ष  पंडित  और  दुर्जन  को  क्रोध  आने  के  बाद  वह  जो  कृत्य  या  किसीपर टीका  करते  है  वह  राक्षस  के  जैसा  ही  क्रूर  होता  है ।
----------------------------------------------------------------------
卐卐ॐॐ卐卐
----------------------------
डाॅ. वर्षा  प्रकाश  टोणगांवकर  
पुणे /   महाराष्ट्र     

Bangle merchant - periyavaa

ஒரு நாள் வெய்யில் கடுமையாக இருந்த சமயம். பூஜையை முடித்துவிட்டு முன்பக்கத்தில் மகா பெரியவா அமர்ந்திருந்தார்.

அந்தச் சமயம் வெய்யலின் கொடுமையைத் தாங்காமல் வயதான ஒரு வளையல் வியாபாரி மடத்துக்குள் வந்து தன் வளையல் பெட்டியை ஒர் ஓரமாக இறக்கி வைத்துவிட்டு ஓய்ந்துபோய் உட்கார்ந்தான். அவருடைய சோர்ந்த முகம் மகானின் கண்களில் பட்டது. மடத்து ஊழியர் ஒருவர் மூலமாக வியாபாரியை தன் அருகே அழைத்து வரச் செய்தார். மெதுவாக வியாபாரியை விசாரித்தார்.

"உனக்கு எந்த ஊர்?வளையல் வியாபாரம் எப்படி நடக்கிறது? உனக்கு எத்தனை குழந்தைகள்?" போன்ற விவரங்களைக் கேட்டார்.

வளையல் வியாபாரி அதே ஊரைச் சேர்ந்தவர்தான். தன்னுடன் வயதான தனது தாயாரும்,மனைவி மற்றும் நான்கு குழந்தைகள் தனக்கு இருக்கிறார்கள் என்றும், கடந்த ஆறு மாத காலமாக வியாபாரம் மிகவும் மந்தமாக இருப்பதால், ஜீவிப்பதே கஷ்டமாக இருக்கிறது என்றும் யதார்த்தமாகத் தன் நிலையைச் சொன்னார்.

அப்போது மகாப் பெரியவாள், "இந்த வளையல் வியாபாரியின் பாரத்தை இன்று நாம்தான் ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டும்" என்று சொன்னவர், அதற்கேற்ற விளக்கமும் தந்தார்.

"இன்று வெள்ளிக்கிழமை இவரிடம் இருக்கும் எல்லா வளையல்களையும் மொத்தமாக வாங்கி, மடத்துக்கு வரும் எல்லா சுமங்கலிகளுக்கும் பெண் குழந்தைகளுக்கும் கொடுத்தால் புண்ணியம். இந்த ஏழையிடமிருந்து வாங்கி அவர்களுக்குக் கொடுப்பது விசேஷமல்லவா? இந்தப் புண்ணிய கைங்கர்யத்துக்கு அளவு கோலே கிடையாது!" என்று சொன்னவர், ஒரு பக்தர் மூலம் வளையல் எல்லாவற்றையும் வாங்கச் சொன்னார்.

பிறகு அதில் ஒரு டஜன் வளையலை எடுத்து வளையல்காரரிடமே கொடுக்கச் சொல்லுகிறார். அதற்கு காரணமும் சொல்கிறார்.

வெள்ளிக்கிழமையில் வளையல் பெட்டி காலியாகஇருக்கவே கூடாது.அந்த வளையல்களை அவன் வீட்டுக்கு எடுத்துக்கொண்டு போகட்டும்.

பிறகு வளையல்காரருக்கு மடத்தின் மூலமாக வேஷ்டி, புடவைகளைக் கொடுத்து அவருக்கு சாப்பாடும் போட்டு அனுப்பும்படி மகான் உத்தரவு போட்டார்.

இன்னொன்றும் சொன்னார்.

"இன்று அவனுக்கு தலைபாரமும்,மனபாரமும் நிச்சயம் குறைந்திருக்கும் இல்லையா?"

தன்னை நாடி வருபவர்களுக்கு அவர்கள் எதிர்பாராத விதமாக உதவியைச் செய்து விடுகிறார் மகான் என்று அங்கிருந்த பக்தர்கள் போற்றிப் புகழ்ந்தனர்.

அன்று மடத்திற்கு வந்த அவ்வளவு சுமங்கலிப் பெண்களுக்கும் வளையல்கள் வழங்கப்பட்டன. அதுவும் மகானின் கையால் தொட்டுக் கொடுத்த வளையல்கள். அந்த பாக்கியம் எல்லோருக்கும் கொடுத்து வைத்து இருக்க வேண்டுமே!

Nursery rhymes on Lord Krishna

Story of Sant Tukaram

ஜெகத் குரு துக்காராம் மகராஜ்

ஸந்த் துகாராம்‌ மஹராஜ் தினமும் கீர்த்தனம்‌ செய்வார். அவரது கீர்த்தனத்தைக் கேட்க ஏராளமானோர் கூடுவர். எளிமையான மொழியில் அவர் விட்டலனைப் பாடுவார். ஏராளமானோர் வாங்கிப் பாடுவதோடு, நாள் முழுதும் வேலை செய்யும்போதும் அவரது அபங்கங்கள் அவர்களது நாவை விட்டகலாது. ஒரு மஹாத்மாவின் முன்னிலையில் மனம் அடங்குவதால் அவர் முன்னால் சென்றதுமே மனதில் சாந்தி ஏற்படும். 

ஒரு பிராமணர் துகாராம் மஹராஜைப் பற்றிக் கேள்விப்பட்டு ஞானம்  பெற  அவரது வீட்டிற்குச் சென்றார். இவர் சென்ற சமயம், துகாராம் மிகவும் உருக்கமாக நாம ஸங்கீர்த்தனம்‌ செய்து கொண்டிருந்தார் பிராமணர்  போன காரியத்தை மறந்து, தன்னையும்‌ மறந்து துகாராம் மஹராஜின் மதுரமான குரலிலும், கீர்த்தனத்திலும்‌ ஈடுபட்டார். ஸத்சங்கம் முடிந்து அனைவரும் சென்றதும், இந்த  பிராமணர் துகாராமின் அருகில் சென்று வணங்கினார். இவ்வளவு அற்புதமான ஒரு மஹானை தரிசிப்பது அரிது. இவரிடம் உலக வாழ்க்கையைப் பற்றிக் கேட்பது பிழை என்று எண்ணினார். எனவே, எனக்கு ஞானம் வேண்டும். அனுக்ரஹம் செய்யுங்கள் என்று கேட்டார். 

அவர் கேட்ட விதத்தைப் பார்த்து துகாராமால் எதுவும் சொல்ல முடியவில்லை. அவருக்கு அனுக்ரஹம் செய்ய எண்ணி அங்குமிங்கும் பார்த்தார். பக்கத்தில்‌ கருப்பாக அழுகிய ஒரு வாழைப்பழம் இருந்தது.

அதை எடுத்து அவரிடம் கொடுத்துத் தலையசைத்தார் 

பிராமணருக்கு சப்பென்றாகிவிட்டது

ஞானத்தைக் கேட்டால், ஏதாவது மந்திரோபதேசம் செய்வார் என்று பார்த்தால், அழுகிய வாழைப்பழத்தைக் கொடுத்து விட்டாரே என்று கோபம்‌ கோபமாய் வந்தது. நமது கௌரவத்தை விட்டுக்‌கேட்டால் இப்படி ஆகிவிட்டதே என்று வருந்தினார். என்றாலும் அதை வாங்கிக்கொண்டு வெளியில் வந்துவிட்டார். 

அதைப் பார்க்க பார்க்க தன்னை அவமானப்படுத்திவிட்டதாய் எண்ணி கோபம்‌அதிகமாயிற்று. 

வாசலில் வந்ததும் தூக்கிப் போட்டுவிடலாம் என்று நினைத்தார். அப்போது அங்கு ஒருவர் சாக்கடையை சுத்தம் செய்து கொண்டிருந்தார்.

அவரிடம் அந்த அழுகிய வாழைப்பழத்தைக் கொடுத்து விட்டார்.

சாக்கடை தள்ளுபவருக்கோ நல்ல பசி. வினயத்தோடு அதை வாங்கிக்கொண்டு உடனே உண்டும் விட்டார்.அவ்வளவுதான். அந்தக் கணமே சாக்கடை அள்ளுபவருக்கு ஞானம்‌ சித்தித்துவிட்டது.

அப்படியே அனைத்தையும் விட்டுவிட்டு பழம் கொடுத்த செல்வந்தரை வணங்கிப் பாட ஆரம்பித்தார். அவர் பெயர் ஸாந்தீச்வர் மஹராஜ்

குருத்யாயீ குருத்யாயீ

குரு பரதே ஸாதன நாஹி

கேலே ஸத்குரு பூஜன

ஹேம்சி மாஜே அனுஷ்டான

குரு ஸேவா சா ஸங்கல்ப 

ஹேம்சி மாஜே பூரண தப

ஸாந்தீச்வர சாங்கே வர்ம  குருதோசீ 

பரப்ரும்ம

ஒரு மஹாத்மாவின் கடாக்ஷம், ஸ்மரணம், ஸ்பர்சம் இவற்றாலேயே ஒரு பொருளுக்கு மஹத்வம் வந்துவிடுகிறது.

மேலும், குருவுக்கு அனுக்ரஹம் செய்ய ஒரு பொருளும் தேவையில்லை. ஒரு அழுகிய வாழைப்பழத்தின் மூலமாகக் கூட, அவரால் ஞானத்தைக் கொடுத்து விட முடியும் 

ஜெய் ஜெய் ராம் க்ருஷ்ண ஹரி

Story of Bhakta Meera

மீராவின் வரலாறு:

மீரா அல்லது மீராபாய் (கி.பி 1498 – கி.பி 1547) வட இந்திய வைணவ பக்தி உலகில் மறுக்கமுடியாத கிருஷ்ண பக்தை ஆவார். 

1300 பாடல்களுக்கு மேல் கிருஷ்ணரின் மீது இயற்றி பாடிய மீரா தற்போதைய ராஜஸ்தானில் பிறந்தவர்.

ராஜபுத்ர சிற்றரசனின் மகளாய் அவதரித்தாள் மீரா. அவளுடைய மூன்றவது வயதில் அரண்மனைக்கு வந்த துறவி அளித்த கிரிதரகோபாலனின் சிலையைத் தான் அவள் தாய் காண்பித்து அவளுடைய மணவாளன் என வேடிக்கையாய் சொன்னாள். 

ஆனால் மீராவுக்கு அது வேடிக்கையாய் விளங்காமல் உயிரில் கலந்த உறவாய் வியாபிக்க ஆரம்பித்தது. 

விக்கிரஹத்துக்கு நீராட்டி

அலங்கரித்து அதனுடன் ஆடிப்பாடி என பக்தியோடு வளர ஆரம்பித்தாள்.

அவளுடைய எட்டாவது வயதில்(சில குறிப்பு 13வயது என்கிறது) சித்தூர் இளவரசன் போஜராஜனுடம் மீராவுக்குத் திருமணம் நடந்தது. மீரா கிரிதர கோபாலனின் விக்ரகத்துடன் சித்தூர் சென்றாள்.

போஜராஜன் குடும்பத்தின் குலதெய்வமான துள்ஜா பவானி எனும் துர்க்கை வழிப்பாட்டை மேற்கொள்ளாத மீராபாயின் கிருஷ்ண வழிபாட்டிற்கு எதிர்ப்பு கிளம்பியது.

ஆயினும் மீரா பணிவோடு தன் கொள்கையைக் கணவனிடம் கூறி அவனுக்கு வேண்டிய பணிவிடை களைக் குறைவின்றி செய்தாள்; 

குடும்பகாரியங்களை சரியாக கவனித்து முடித்தபின்னரே தனது தெய்வ மணாளனுக்கு வழிபாடுசெய்வாள்; ஆடல்பாடல் சேவைகளில் மனதைப் பறி கொடுப்பாள்.

போஜராசன் ராஜபுத்ரவீரன், அழகன். மீராவிடம் காதல்கொண்ட அன்புக் கணவன். அவளை உயிரினும் மேலாய் நேசித்தான். அவளோ ஆண்டவனிடமே மனதைச் செலுத்தினாள்.

ஒரு நாள் போஜன் மீராவின் பூஜை அறைக்குள் நுழைந்தான். அங்கே மீரா கிரிதர கோபால விக்கிரஹத்திடம் மனமுருக பேசிக் கொண்டிருந்ததைப் பார்த்ததும் அவன் மனைவிக்கு புத்தி பேதலித்து விட்டதென வருத்தமாயும் வந்தது .

மீரா மீதுள்ள அன்பில் அவளுடைய கண்ணனுக்காக ஆலயம் கட்டி கொடுத்தான்.

1521 இல் தில்லி சுல்தானின் இசுலாமிய சாம்ராச்சியத்திற்கு எதிராக ராஜபுத்திரர்கள் ஒன்றுசேர்ந்து போர்புரிந்த போது இறந்த பலர் அரசர்களில் மீராவின் கணவர் போஜராஜனும் ஒருவர். மாமனார் அரவணைப்பில் அரண்மனையில் வாழ்ந்தார் மீரா.

கோயில் மூலமாய் மீராவின் வெளி உலக உறவு வளர்ந்தது. சத்சங்கம் சாதுக்கள் என மீரா பக்தியுடன் பாடிஆடி பக்தியின் உச்சத்திற்கே போய்விட்டாள்.

போஜராஜன் தம்பியான விக்ரமாதித்யா தன் தங்கையான உதாபாயோடு சேர்ந்து பலமுறை மீராவை கொலைசெய்ய முயற்சித்தான்

கண்ணனுக்கு நிவேதனம் (படைத்த) செய்த பிரசாதத்தில் நஞ்சைக் கலந்து, அதனை மீராவை அருந்துமாறு செய்தான். பின்னர் கண்ணன் அருளால் நஞ்சு நீக்கப்பட்டது.

மீராவின் படுக்கையில் இரும்பு முட்களை நிறைக்க, கண்ணன் அருளால் அவைகள் ரோசாமலர் இதழ்கள் ஆனது.

கொடிய பாம்பு அடைத்த பூக்கூடையை கொடுத்து கண்ணனுக்கு அர்ப்பணிக்குமாறு கொடுக்க, அலங்கரிப்பதற்கு மீரா அப்பூக்கூடையை திறந்த போது அது அழகிய பூமாலை ஆனது.

மீராவின் புகழ் நாடெங்கும் பரவியது.

மொகலாய மன்னர் அக்பர் காதுக்கு அது எட்டியது.

மன்னர் சர்வ சமய சமரசத்தை ஆதரித்தவர். அவர் மீராவின்ன் பக்தியால் கவரப்பட்டு அவளைக் காண விரும்பினார்.

காலங்காலமாய் இரு பிரிவினருக்குள் கடும்பகை வேறு. அதனால் அக்பர் தன்னை ஹிந்து சாது போல மாறுவேடம் போட்டுக்கொண்டு சித்துர் வந்து மீராவின் பாதங்களை பயபக்தியுடன் தொட்டார். அவளுடைய கிருஷ்ணனுக்கு விலை உயர்ந்த முத்து மாலைகளை அளித்துச் சென்றார்.

அரச குடும்பத்தினர் மீராவை ஆற்றில் குதித்து உயிரைவிட கட்டளை இட்டனர். மீராவும் ஆற்றில் குதித்தாள் ஆனால் கண்ணனின் அன்புக்கரங்கள் அவளை மேலேற்றி, காதோரம் 'இன்றோடு உலகபந்தம் உனக்கு அற்றது, ஸ்ரீ பிருந்தவனம் சென்று அங்கே நீ என்னைச் சந்திப்பாய் 'எனக் கூறி மறைகிறார்.

குரு ரவிதாசர்க்கு சீடரான இவர், அரசக் குடும்பத்தின் தொல்லைகள் தாளாது கண்ணன் வாழ்ந்த பிருந்தாவனத்தை வந்தடைந்தார்.

பிருந்தாவனத்தில் மீரா கண்ணனுக்காக பாடிய பாடல்கள் அனைத்தும் அற்புதமானவை.

சூர்தாஸ் துளசிதாஸ் மீரா என ஹிந்தி கவிகளில் மூவரே முதல் சிறப்பு வாய்ந்தவர்கள்.

குஜராத்தியிலும் கவிதை எழுதினாள். குஜராத்தி இலக்கியத்தில் நர்சீ மேத்தாவுக்கு அடுத்த இடம் மீராவுக்கு உண்டு.

இறுதிக் காலத்தில் குஜராத்தின் துவாரகைக்கு வந்தடைந்தார். 

அங்கு கோயில்கொண்ட துவாரகதீசன் முன்பு பாடிக்கொண்டே அனைவரும் கண்ணெதிரிலேயே இறைவனோடு கலந்தார்.

தமிழ்நாட்டு ஆண்டாளுக்கும் ராஜபுதனத்து மீராவிற்கும் வாழ்வின் நோக்கம் ஒன்றாகவே இருந்தது. 

கண்ணனையே மணாளனாய் மனத்தில் வரித்துக்கொண்ட மாமங்கையர்கள் இருவரும்.

திருஅரங்கத்தில் இறைவனுடன் இரண்டறக் கலந்தாள் ஆண்டாள்.

துவாரகையில் ஆடிப்பாடியபடியே கண்ணன் சந்நிதியில் மீராவும் இறைவனோடு ஒன்றாகக் கலந்தாள் என்கிறது மீராவின் வரலாறு.

பல்லாண்டுகள் மறைந்தாலும் மீராவின் பாடல்கள்

காற்றினிலே வரும் கீதமாய்

இன்னமும் ஒலித்துக் கொண்டே இருக்கின்றன.!!

ஹரே கிருஷ்ணா!!🙏🙏

Vishnu Sahasranama 827 to 838 in tamil

Courtesy:Smt.Dr.Saroja Ramanujam

விஷ்ணு ஸஹஸ்ர நாமம்

827. ந்யக்ரோத:, உதும்பர: - ந்யக்ரோத: -கீழேயுள்ள பிரபஞ்சத்திற்கெல்லாம் மேலே இருப்பவர் அல்லது தன் மாயையினால் எல்லாப் பிராணிகளையும் மறைப்பவர். உதும்பர: -ஆகாயத்திற்கு மேற்பட்டவர். (சங்கரர்)

இது ஒரே நாமமாக எடுத்துக்கொண்டால் மிக உயர்ந்தவர்கள் சேவை செய்யும்படி இருந்தும் மிகக் கீழ்ப் பட்டவர்களும் அணுகக் கூடியவர். (ந்யக் என்றால் கீழே, உத் என்றால் மேலே )

828.அச்வத்த: - ச்வ என்றால் நாளை , அச்வ என்றால் நாளை என்பது இல்லாதது அதாவது உலகம் . அதில் திஷ்டதி என்றும் இருப்பவர். அதாவது உலகத்தின் உண்மைப் பொருளாக இருப்பவர்.

அச்வத்த என்றால் அரசமரம். சம்சாரம் என்பது கீழே கிளைகள் மேலே வேர் என்று இருக்கும் சம்சாரத்தைக் குறிப்பிடுகிறது. வேர் என்பது பிரம்மத்தைக் குறிக்கும். அதிலிரும்து விரியும் கிளைகள் போன்றது உலகம். ( இதைப் பற்றி விரிவாக கீதையிலும் கடோபநிஷத்திலும் கூறப்பட்டிருக்கிறது. )

829.சாணூராந்த்ரநிஷூதன: - சாணூரன் முதலியவர்களைக் கொன்றவர்.
830.ஸஹஸ்ரார்ச்சி: - - ஆயிரம் கிரணங்களை உடையவர். ஆயிரம் சூரியன் ஒருமிக்க உதித்தாற்போல் அவருடைய பிரகாசம் இருந்து. ( கீதை) 
831. ஸப்தஜிஹ்வ: - ஸப்த ஜிஹ்வா என்றால் அக்னியைக் குறிக்கும். அக்னிஸ்வரூபமாக் இருப்பவர். 
ஸபத ஜிஹ்வா என்றால் ஏழு நாவுகளை உடைய என்று பொருள். அக்னிக்கு ஏழு நாக்குகள், காலீ, கராலீ, மனோஜவா, ஸுலோஹிதா, ஸுதூம்ரவர்ணா, ஸ்புலிங்கினி, விச்வருசி என்பனவாகும்.

832. ஸப்தைதா: - ஏழு ஜ்வாலைகள் உடையவராக இருப்பவர். அரசு, அத்தி, பலாசு, வன்னி, விகங்கதம் , அசநிஹதம் புஷ்கரபர்ணம் எனும் ஏழுவிதமான் ஸமித்துக்களால் செய்யப்படும் யாகங்களை அடைகிறவர். இந்த ஏழு மரங்களும் புஷ்பங்கள் இல்லாமல் நேராகவே பழங்களைக் கொடுக்கக்கூடியவை.

833. ஸபத வாஹன:-- ஏழு குதிரைகளை உடைய சூரியனாக இருப்பவர். காயத்ரி, உஷ்ணிக், அனுஷ்டுப், ப்ருஹதீ, பங்க்தீ, த்ருஷ்டுப், ஜகதீ என்னும் ஏழு சந்த்ஸ்களோடு கூடிய வேத மந்திரங்களுக்கு அதிஷ்டான தேவதைகளாகிய சூரியனுடைய தேர்க் குதிரைகள் ஏழையும் தமக்கு வாகனமாக உடையவர்

834அமூர்த்தி: - வடிவொன்றிலாதவர். அகாரத்தால் குறிக்கப்படும் பிரணவத்தின் ஸ்வரூபமாக இருப்பவர். 
835. அனக:- தோஷமில்லாதவர்.
836. அசிந்த்ய: - நினைக்க ஒண்ணாதவர், இந்த்ரியம் , மனம் புத்தி இவற்றிற்கு அப்பாற்பட்டவர். 
837. பயக்ருத்- அதர்ம வழியில் செல்பவர்க்கு பயத்தைக் கொடுப்பவர்.
838. பயநாசன: - பக்தர்களின் பயத்தைப் போக்குகின்றவர்.

  

For abhakta everything is beneficial

‌.      🔹 *அமுத மொழிகள்*

              🔹 *பக்தி*

🔹 *யாருக்கு இறைவனிடம் ஆழ்ந்த பக்தி இருக்குமோ அவனுக்கு அரசன், தீயவர், மனைவி என்று எல்லோரும் அனுகூலமாக அமைந்து விடுவார்கள். ஒருவனுக்கு மனப்பூர்வமான பக்தி இருக்குமானால் காலப்போக்கில் அவனுடைய மனைவியும் இறை நெறியில் செல்வது சாத்தியமாகிவிடும். அவன் நல்லவனாக இருந்தால் இறைவனது அருளால் மனைவியும் நல்லவளாக ஆகிவிடக் கூடும்.(1:102)*

- *பகவான் ஸ்ரீராமகிருஷ்ணர்*🙏

  

           🔹 *பிரார்த்தனை*

🔹 *பகவானே! நான் இறை நெறியில் செல்வதற்கு அனைத்து சூழ்நிலைகளும் அனுகூலமாக அமைய வேண்டும்.*🙏

Srimad Bhagavatam skanda10 adhyaya 11 in tamil

Courtesy: Smt.Dr.Saroja Ramanujam

ஶ்ரீமத்பாக்வதம் - தசமஸ்கந்தம்
அத்தியாயம் 11

அத்தியாயம் 11 (தொடர்ச்சி)

ப்ருந்தாவனத்தையும் கோவர்தன மலையையும் யமுனையின் மணல் திட்டுகளையும் பார்த்த பலராமனுக்கும் கிருஷ்ணனுக்கும் அளவு கடந்த உற்சாகமும் மகிழ்ச்சியும் ஏற்பட்டன.

தேசிகர் கூறுகிறார் ,
யேனௌஷதீனாம் அதிபம் புரஸ்தாத்
ஆஹ்லாத ஹேதும் ஜகதாம் அகார்ஷீத்
தேனைவ தத்யௌ மனசா வனம் தத்
க்ருஷ்ணோ கவாம் க்ஷேமஸம்ருத்திம் இச்சன்

உலகத்துக்கு ஆனந்தம் அளிப்பவனும் , மூலிகைகளுக்கு அதிபனாகவும் உள்ள சந்திரனை எந்த மனதால் படைத்தானோ அந்த மனதினால் பசுக்களுக்கு க்ஷேமத்தை விரும்பி அந்த வனத்தை செழிப்புறச் செய்தான்
.
யாதவ வம்சத்தின் சந்திரனான கண்ணன் பொங்கும்அருள் அலைகளாலே அந்த ப்ருந்தாவனத்தை கால்நடைகள் சஞ்சரிக்கவும் உண்ணவும் மிருதுவான புற்களுடையதாகவும், கற்பத்தருவை மிஞ்சும் பலனை அளிக்கும் மரங்களைக் கொண்டதாகவும் சங்கல்பித்தான்.

பின்னர் கன்று மேய்க்கும் பருவம் அடைந்த பலராமனும் கண்ணனும் ஆய்ப்பாடிக்கு அருகிலேயே கன்றுகளை மேய்க்க த் தொடங்கினார்கள். ஒரு சமயம் அவர்கள் யமுனைக்கரையில் கன்றுகளை மேய்க்கையில் ஒரு அசுரன் கன்று உருவத்தில் அவர்களைக் கொல்ல வந்தான்
. கன்றுக்கூட்டத்தில் சேர்ந்து செல்லும் அவ்னை கண்ணன் கண்டு பலராமனிடம் காண்பித்து ஒன்றும் அறியாதவன் போல் அருகில் சென்றான். அந்த அசுரனின் பின் கால்களுடன் வாலையும் சேர்த்துப் பிடித்துச் சுழற்றி ஒரு விளா மரத்தின்மேல் எறிந்தான். உயிரற்ற அவன் உடல் வீழ்த்தப்பட்ட விளாம்பழங்களுடன் விழுந்தது.

மற்றொரு சமயம் எல்லா சிறுவர்களும் கன்றுக் கூட்டங்களுடன் தண்ணீர் பருக விரும்பி ஓர் நீர் நிலைக்குச் சென்றார்கள். அங்கே வஜ்ரத்தால் சிதைவுண்ட மலைச்சிகரம் போன்ற ஒரு பெரும் பூதத்தைக் கண்டு பயந்தனர். கொக்கு வடிவத்தில் இருந்த பகன் என்ற அசுரன் விரைவில் வந்து க்ருஷ்ணனை விழுங்க முயன்றான்.

பலராமனும் மற்றவர்களும் அந்த பூதாகாரமான கொக்கினால் விழுங்கப்பட்ட கண்ணனைக் கண்டு பயத்தினால் அசைவற்று இருந்தனர்.
ஆனால் அந்த கொக்கு தன் தொண்டையில் நெருப்பைப் போல தகிக்கும் அவனை உடனே கக்கி விட்டது.

பிறகு கண்ணன் கம்சனால் ஏவப்பட்ட அவனுடைய மூக்கை இரு கரங்களாலும் பிடித்துப் புல்லைக் கிழிப்பது போல் கிழித்துக் கொன்றான்.
வனத்தில் இருந்து திரும்பிய இடைப்பிள்ளகள் நடந்ததைக் கூற , அதைக் கேட்ட நந்தரும் மற்றவர்களும் இவனைக் கொல்ல வந்தவர்கள் தாமாக மாண்டுபோவதைக் கண்டு இவனைப் பற்றி கர்கர் கூறியது உண்மையே என்று எண்ணினர்.

பட்சிகளுடன் விளையாடுவது குரங்குகளுடன் தாவுவது போன்ற விளையாட்டுகளில் பலராமனும் கிருஷ்ணனும் கௌமாரப் பருவத்தைக் கழித்தார்கள் . ( 5 வயது வரை கௌமாரம் )

You get the prabhaava of where you live -Sanskrit story

🍁

एकस्मिन् वने केचन चोराः आसन्! 

ते वने एकस्मिन् कुटीरे निवसन्ति स्म! 

प्रतिदिनं ते चोराः लुण्ठनम्, हननम् इत्यादिकं पापकार्यं कुर्वन्ति स्म!

तस्मिन् मार्गे ये जनाः गच्छन्ति तान् गृहीत्वा हत्वा तेभ्यः धनानि सम्पादयन्ति स्म! 

एतां वार्तां कदाचित् राजा श्रुतवान् आसीत्!

तान् चोरान् ग्रहीतुं राजा भटान् प्रेषितवान् आसीत्! 

बहवः भटाः आगतवन्तः आसन्! ते भटाः सर्वान् दुष्टान् गृहीत्वा राजास्थानं नीत्वा कारागारे स्थापितवन्तः आसन्! 

केभ्यश्चिद् दिनेभ्यः पश्चात् तस्मिन् मार्गे एकः साधुः आगतवान् आसीत्! 

सः तं कुटीरम् अपि दृष्टवान्! 

कुटीरं रिक्तम् आसीत्! 

कुटीरं रिक्तं दृष्ट्वा सः तदारभ्य तस्मिन् कुटीरे निवासम् आरब्धवान्! 

तस्मिन्नेव कुटीरे सः तपः अपि आचरति स्म! 

एकदा कश्चन युवकः पत्न्याः सह तस्मिन् मार्गे गच्छन् आसीत्! सहसा वृष्टिः आगता आसीत्! 

तस्मात् कारणात् सः युवकः पत्न्याः सह किञ्चित् कालं तस्मिन् कुटीरे विश्रामं कृतवान्! 

साधुः नेत्रे निमील्य तपः कृतवान् आसीत्! 

नेत्रे उन्मील्य तौ उभौ दृष्ट्वा साधोः मनसि विकारः उत्पन्नः अभवत्! 

साधुः चिन्तितवान् यत् युवकस्य इयं पत्नी मया वशीकर्तव्या इति!

तदा वृष्टिः अपि शान्ता अभवत्! सः युवकः पत्न्याः सह ततः प्रस्थितवान्! 

तदा साधुः आक्रोशं कृत्वा उच्चैः भोः! तत्रैव तिष्ठताम् अन्यथा अहं हनिष्यामि इति! 

साधोः वचनं श्रुत्वा युवकस्य महद् आश्चर्यम् अभवत्! सः तत्रैव स्थितम् अभवत्! 

साधुः धावित्वा तयोः समीपं गतवान्! 

परन्तु तयोः पुरतः गत्वा तस्य साधोः मनः परिवर्तनम् अभवत्! 

सः साधुः चिन्तितवान् यत् अहं किमर्थम् एवम् आचरणं कृतवान् इति! 

तदा सः क्षमायाचनां कृत्वा पुनः कुटीरम् आगतवान्! 

कुटीरम् आगमनात् परं पुनः तस्य मनः परिवर्तनम् अभवत्! 

पुनः आक्रोशं कृत्वा उच्चैः उक्तवान्- भोः तत्रैव तिष्ठताम् अन्यथा मारयिष्यामि इति! 

पुनः साधुः धावित्वा तयोः समीपं गतवान्! 

अहो आश्चर्यम्! तदा अपि साधोः मनः परिवर्तनम् अभवत्! 

किमर्थम् एवं भवति इति सः साधुः चिन्तितवान्! 

तदा सः युवकः उक्तवान्- हे साधो! एतस्य रहस्यं किम् इति अहं सम्यक् जानामि! 

मम गृहं तु अत्रैव निकटे अस्ति अतः जानामि! 

पूर्वम् अस्मिन् कुटीरे केचन चोराः आसन्! ते प्रतिदिनं चौरकार्यम्, लुण्ठनम्, हननम् इत्यादिकं पापकार्यं कुर्वन्तः आसन्! 

अस्मिन् कुटीरे एव ते निवासं कृतवन्तः आसन्!

इदानीं तान् अस्माकं राजा कारागारं प्राविष्टवान्! 

एतच्छ्रुत्वा साधुः सर्वं ज्ञातवान् तस्मात् सः अन्यत्र निर्गतवान् च!!

🌹

*-प्रदीपः!!*

Mantra for making the vitamins be absorbed in a proper way in the body

वाङ् म आसन् । नसोः प्राणः । अक्ष्योश्चक्षुः । कर्णयोः श्रोत्रम् । बाहुवोर्बलम् । उरुवोरोजः । अरिष्टा विश्वान्यङ्गानि तनूः । तनुवा मे सह नमस्ते अस्तु मा मा हिꣳसीः ॥ १॥ 

https://www.youtube.com/watch?v=Qvon1EUXBFw

 

Please look after my monkey- The mind- A prayer - Sanskrit sloka

कपालिन् भिक्षो मे हृदय कपि मत्यन्त चपलं
दृढं भक्त्या बद्ध्वा शिव भवदधीनम् कुरु विभो।।

கபாலின் பிக்ஷோ மே ஹ்ருதய கபிம் அத்யந்த சபலம்
த்ருடம் பக்த்யா பத்வா பவததீனம் குரு விபோ!

ஹே கபாலத்தை ஏந்திக் கொண்டு யாசிப்பவரே, மிகுந்த விருப்பமாக ஒடியாடும் எனது மனம் ஆகிய குரங்கை அன்பெனும் (பக்தியெனும்) கயிற்றினால் இறுக்கக் கட்டி உமது வசமாக்கிக் கொள்ள வேண்டுகிறேன், சிவனே, எங்கும் நிறைந்து இருப்பவரே!

Pandita prazamsa - Sanskrit sloka

||ॐ||

"सुभाषित  रसास्वाद"(४)

------------------------------------------------------------

 "पंडितप्रशंसा"

--------------------------------------

श्लोक-----

"यत्र   विद्वज्जनो  नास्ति  श्लाघ्यस्तत्राल्पधीरपि।

निरस्तपादपे  देशे  एरण्डोऽपि  द्रुमायते"।।  

--------------------------------------------------------------

अर्थ---जहाँ   कोई  विद्वान  नही  ऐसे  प्रदेश  में  मंदबुद्धी  और  अल्पज्ञ  व्यक्ति  को  भी  प्रतिष्ठा  और  प्रशंसा   प्राप्त  होती  है ।  जैसे  जिस प्रदेश में पेड  नही  होते  वहाँ  पर  एरण्ड  को  भी  वृक्ष  का  सन्मान   प्राप्त  होता  है।

-----------------------------------------------------------------------------

गूढार्थ---" जहाँ   पर  कोई  ज्ञानी  नही  होता  वहाँ  पर  अल्पज्ञ  को  भी  विद्वान  का  महत्व  प्राप्त  होता  है"।

---------------------------------------------------------------------

卐卐ॐॐ卐卐

----------------------------

डाॅ. वर्षा  प्रकाश  टोणगांवकर 

पुणे / महाराष्ट्र 

-------------------------------------

Onion rate is high - Sanskrit joke

ह्यः एकम् आपणं गत्वा पञ्चकिलोपरिमितं पलाण्डुः ददातु इति आपणिकम् उक्तवान् आसम्!

तदानीं पार्श्वे स्थिता एका महिला तस्याः पतिम् उक्तवती भोः! एषः युवकः एव आवयोः पुत्र्याः पतिरूपेण अत्यन्तं योग्यः अस्ति!

एतच्छ्रुत्वा तु अहं अर्धघण्टापर्यन्तं मूर्च्छितः आसम्! 

Worrying of committed a sin? - Bhagavad gita 9.30

Bg. 9.30

अपि चेत्सुदुराचारो भजते मामनन्यभाक् ।

साधुरेव स मन्तव्य: सम्यग्व्यवसितो हि स: ॥ ३० ॥

Even if one commits the most abominable action, if he is engaged in devotional service he is to be considered saintly because he is properly situated in his determination.

Desire the funny thing - Sanskrit sloka

आशा नाम मनुष्याणां काचिदाश्चर्यशृङ्खला ।

यया बद्धाः प्रधावन्ति मुक्तास्तिष्ठन्ति पङ्‍गुवत् ॥

Always have bhasma in your forehead- Auvaiyar

நீறில்லா நெற்றிபாழ்; நெய்யில்லா உண்டிபாழ் ஆறில்லா ஊருக்கு அழகுபாழ் - மாறில் உடன்பிறப் பில்லா உடம்புபாழ்; பாழே மடக்கொடி இல்லா மனை.

திருநீறு இல்லாத நெற்றி பாழ். நெய் இல்லாத உணவு பாழ். பாயும் ஆறு இல்லாத ஊருக்கு அழகு பாழ். கருத்து மாறுபாடு இல்லாத உடன்பாறப்பாளர் இல்லாத உடம்பு பாழ். (துணை வேண்டுமே) மனைவி இல்லாத மனை பாழ். பாழ் = 0, பாழ் = ஒன்றுமில்லாத வெற்றிடம்