Father of all sins- positive story

*சிந்தனை கதை*👌👏👍🙌🙏

*பாவத்தின்_தந்தை யார்*..? 😳🤔😢😭🙏

அரசன் ஒருவனுக்குத் திடீரென்று சந்தேகம் ஒன்று வந்தது.

பாவத்தின் தந்தை யார்?

அரசவையில் இருந்த பண்டிதரை தனது நண்பன் போலவே அவன் நடத்தி வந்தான். அவரை நோக்கி, "பாவத்தின் தந்தை யார்? இதற்கான சரியான பதிலை நீங்கள் சொல்ல வேண்டும்." என்றான்.

பண்டிதருக்கோ பெரும் குழப்பம் ஏற்பட்டது.

யார் பாவத்தை உருவாக்கினார்கள்? யாரைப் பாவத்தின் தந்தை என்று சொல்வது?

அவரது முகத்தில் நிலவிய குழப்பத்தைக் கண்ட அரசன், "சரி, இதற்கு உடனடியாகப் பதில் சொல்ல வேண்டாம். ஒரு வாரத்திற்குள் பதில் சொல்லுங்கள். ஆனால் சரியான பதிலைச் சொல்லாவிட்டால் தகுந்த தண்டனை உண்டு" என்று எச்சரித்தான்.

வீடு திரும்பிய பண்டிதர் தனக்குத் தெரிந்த நூல்களை எல்லாம் புரட்டினார். சரியான பதிலைக் காணோம். தெரிந்தவர்களிடம் கேட்டுப் பார்த்தார். அவர்கள் உதட்டைப் பிதுக்கினர். நாட்கள் கழிந்தன.

ஊரில் ஓடும் நதிக்கரையின் ஓரமாக சோகமான முகத்துடன் அவர் நடந்து சென்று கொண்டிருந்தார்.

நாளைக்குள் பதில் சொல்ல வேண்டுமே!

அவர் முகத்தில் நிலவிய குழப்பதைப் பார்த்த தாசி ஒருத்தி பண்டிதரை அழைத்தாள்.

"என்ன பண்டிதரே! எப்போதும் உற்சாகமாகப் போவீர்கள். இன்று ஒரே சோகமாக இருக்கிறது முகம். என்ன விஷயம்?" என்று கேட்டாள்.

பண்டிதர், "பாவத்திற்குத் தந்தை யார் என்று தெரியாமல் தவிக்கிறேன்" என்று புலம்பினார்.

"அட, இது தெரியாதா? எனக்குத் தெரியுமே" என்று அவள் லேசாகச் சொன்னாள்.

பண்டிதருக்குத் தூக்கிவாரிப் போட்டது.

இவ்வளவு நம்பிக்கையுடன் சொல்கிறாளே, பதில் தெரியும் என்று!!

"பதிலைச் சொல்லேன்" என்று கெஞ்சினார் பண்டிதர்.

"சொல்கிறேன். ஆனால் இங்கல்ல, எனது வீட்டிற்கு வாரும். அங்கு வர தட்சிணையாக ஒரு பொன் காசு தருகிறேன்." என்ற அவள் ஒரு பொற்காசைத் தந்தாள்.

அதை வாங்கிக் கொண்ட பண்டிதர் தன் மனதிற்குள் இதற்கு பிராயச்சித்தம் செய்து கொள்ளலாம் என்று தனக்குத் தானே சமாதானம் சொல்லிக் கொண்டார்.

தாசியின் வீட்டை அடைந்த பண்டிதர், "இப்போது பதிலைச் சொல்லேன்" என்றார்.

"என் படுக்கை அறைக்கு வாருங்கள். இருபது பொற்காசு தந்து பதிலைச் சொல்கிறேன்" என்றாள் அவள்.

பண்டிதர் அவளது படுக்கை அறைக்குச் சென்றார். அடடா, என்ன அற்புதமான சயன அறை!

"சரி, இப்போது பதிலைச் சொல்லேன்" என்றார் பண்டிதர்.

"வந்தது வந்தீர்கள். என் மடியில் அமரந்து கொண்டு பதிலைக் கேளுங்கள். வாயில் கொஞ்சம் சுவையான மாமிசத்தை வேறு சாப்பிடலாம்" என்றாள் அவள்.

"சும்மா உட்கார வேண்டாம். நூறு பொற்காசுகள் தருகிறேன். என் மார்பை அலங்கரிக்கும் வைர மாலையையும் கூடவே தருகிறேன்" என்றாள் அவள்.

பண்டிதருக்கு,  அவள் மார்பில்  அலங்கரிக்கும் வைர மாலை கண்களைக் கவர்ந்தது.

"சரி, பெரிதாக பிராயச்சித்தம் செய்து கொள்ள வேண்டியது தான்!" என்று அவர் மனதை சமாதானப் படுத்திக் கொண்டு அவள் மடியில் படுத்தார்.

ஒரு மாமிசத் துண்டை கையில் எடுத்து வாயில் போட இருந்த தருணம், அந்த தாசி திடீரென் எழுந்தாள். பண்டிதரைத் தூக்கித் தள்ளியதோடு பளார் என்று ஒரு அறை அவரது கன்னத்தில் விட்டாள்.

பண்டிதர் துடிதுடித்துப் போனார்.

"இப்போது தெரிந்ததா, விடை? பாவத்தின் தந்தை ஆசை. பண்டிதரே, பேராசை. தெரிந்ததா, பதில்?" 

தாசியின் குரல் பண்டிதரின் மனதில் ஆழப் பதிந்தது.

அவருக்கு க்ஷண நேரத்தில் ஞானம் கிட்டியது.

கையில் இருந்த பொற்காசுகளை எல்லாம் தூக்கி எறிந்தார்.

சாலை வழியே "விடை தெரிந்து விட்டது, விடை தெரிந்து விட்டது" என்று கத்திக் கொண்டே ஓடலானார். நேராக அரண்மனைக்குச் சென்ற பண்டிதர் மன்னரைச் சந்தித்தார். மக்கள் கூட்டமும் பெருகி விட்டது.

"மன்னா! விடை தெரிந்து விட்டது. பாவத்தின் தந்தை யார் என்று எனக்குத் தெரிந்து விட்டது" என்று சொல்லி விட்டு நடந்ததை அனைத்தும் அப்படியே சொன்னார்.

"மன்னா! எனக்குத் தகுந்த தண்டனை கொடுத்து விடுங்கள். பண்டிதராய் இருந்தும் ஒரு இழிவான காரியத்திற்கு இணங்கினேன். என்னை தேச பிரஷ்டம் செய்து விடுங்கள்" என்று உருக்கமாக வேண்டினார்.

"ஆஹா! பாவத்தின் தந்தை பேராசையா. சரியான பதில்" என்று மகிழ்ச்சியுடன் கூவிய மன்னன் பண்டிதரை நண்பன் என்ற முறையில் கட்டிக் கொண்டார். 

"நாட்டை விட்டு வெளியேறுவதா? ஒருக்காலும் இணங்க மாட்டேன் அதற்கு! உங்களுக்கு ஞானம் வந்து விட்டதை உணர்கிறேன். இந்தக் கணம் முதல் நீங்களே எனது குரு. ஒரு நாளும் தவறான வழியில் செல்ல முடியாத நீங்களே எனக்குத் தகுந்த வழிகாட்டி. என்னை சீடனாக ஏற்றுக் கொள்ளுங்கள்" என்றான் மன்னன். பண்டிதரை அடி பணிந்து வணங்கினான்.

ஆமாம், பாவத்தின் தந்தை பேராசை தான்... எனவே இந்த மாயையில் சிக்காமல் தப்பிக்க முற்படுவோமாக.

நட்புடன்! !!!!!!!!https://chat.whatsapp.com/KrSofnznvAiJ4Dd2xgK04aநனந நன்றி வணக்கம் அயப்பாக்கம் பாலுமணி. ஸ்ரீ நிழல் சித்தர் அறக்கட்டளை  (சாரிடபிள் டிரஸ்ட்) வாட்ஸ்அப் குழுவில் இணைய.

Shiva ADI Guru

*GURU POORNIMA*
 How Lord Shiva became    the first Guru on this day

*Guru Poornima* is that full moon day when the first Guru came into existence. Shiva was a yogi, up in the Himalayas, who would meditate for years and would break his meditation only to do a cosmic dance of ecstasy.( *TAANDAVA*)

In those times, many young men would go off to Himalayas to seek wisdom and many young men stumbled upon Shiva and watched him day and night. They were unable to understand him and he would be oblivious to human presence hence they left him, except for 7 young men, who waited on.

They kept observing him for months. He would not even acknowledge them. They begged Shiva that they wanted to have the knowledge bestowed from him, the universal secrets that he had, they wanted to learn. But Shiva denied and told them that they have to do penance. And they did as was told to them.

One Full moon day, after 84 years of absience and penance, Shiva looked at the 7 young men, who had turned into Yogi's. Impressed by their persistence to learn cosmic wisdom, he bestowed them the knowledge he wanted to pass on and they imbibed it gracefully and became *Sapta-rishis ie SEVEN powerful GURUS*, who would now, distribute and pass on the knowledge to other humans.

This full moon day, when *LORD SHIVA* became a teacher or guru, is known as *GURUPOORNIMA* and SHIVA is known as *ADI-GURU*. Remember, you don't choose a Guru, a Guru chooses you. And that's what Lord Shiva did.

*MAY THE HEAVENLY BLESSINGS OF YOUR GURU BE BESTOWED UPON YOU --- FOR ALWAYS*

Wife and mother in law are Guru-Sanskrit joke

☘

अद्य मातरं तथा च भार्यामपि वन्दन्ताम्।

भार्या वदति," भवतः माता भवन्तं पाठयति।"

माता वदति," त्वां तव भार्या पाठयति।" अतः उभेपि भवतः गुरू।

🙏🙏🙏😜😜

What is education? - Periyavaa

What is education
_______________

Most important usefulness of Education is to inculcate humility in Man. In olden times, students were called, 'Vineyan', that is a person with the quality  of humbleness. Education without humility is not education at all. The first lesson to be learnt is self control. A proud person can never learn anything.
*

It is seen that uneducated tribals do not seem to have many bad habits.  There are no magistrate courts and high courts in the tribal areas, because there are no crimes. Where there are plenty of Schools, Colleges and Universities, the crime rate is on the increase. With more education, there seems to be more expertise in duplicity, fraud and scams.
*

The main purpose of Education is to get to know God, while sustaining oneself in life. But now-a-days, mostly, educated people lack devotion. Is this not very peculiar?
*

The women of this nation have the intrinsic quality of 'Adakkam'. Adakkam is a one word for a combination of virtue, non-obtrusiveness, decency and delicacy. As a result of education, they should be more so. But 'No'. Even this essential quality of Indian womanhood, has been done away with, by this so called education.
*

Olden days there was "Gurukula" System.  He goes to a Guru and lives with him. The student, called 'sishya', goes and begs for alms, from a number of households, and brings it home to the Guru. In begging, his pride dwindles and the quality of humbleness accrues. He looks upto his teacher and his wife, with respect and love. With the modern education system, Guru Bakthi is woefully absent.
*

I have no hope of bringing back 'Guru Kula system of education'. I am saying all this, so that, it is not totally forgotten,  that there was such a system in this country. At least the 'root origin', should be protected. The Love and Respect that evolves towards the Teacher, in the Guru Kula system, is the medicine, for the ills in education to-day.

#Deivathin_Kural  (Paramacharya) - Ra. Ganapathi

Credits and Thanks:

Translation done by : Lt. Col KTSV Sarma
Thanks to website : http://advaitham.blogspot.com/

Good fellow ship - Sanskrit subhashitam

जाड्यं धियो हरति सिंचति वाचि सत्यं,
मानोन्नतिं दिशति पापमपाकरोति।
चेतः प्रसादयति दिक्षु तनोति कीर्तिं,
सत्संगतिः कथय किं न करोति पुंसाम्॥
🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩
 भावार्थ : अच्छी संगति जीवन का आधार हैं अगर अच्छे मित्र साथ हैं तो मुर्ख भी ज्ञानी बन जाता हैं झूठ बोलने वाला सच बोलने लगता हैं, अच्छी संगति से मान प्रतिष्ठा बढ़ती हैं पापी दोषमुक्त हो जाता हैं । मिजाज खुश रहने लगता हैं और यश सभी दिशाओं में फैलता हैं, मनुष्य का कौन सा भला नहीं होता ।
🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩
Good fellowship is the basis of life, if good friends are together, then the fool becomes also knowledgeable, the lieer speaks the truth, good relationship brings good reputation and the sinful ones become exonerated. Mood swings are happy and the fame spread in all directions, which is always good for human beings.

chandra grahana slokas

चन्द्रग्रहण पीडा परिहारा मन्त्रः ||
योऽसौ वज्रधरो देव आदित्यानां प्रभुर्मतः ।
सहस्रनयनश्चन्द्र ग्रहपीडां व्यपोहतु ।।
मुखं यस्सर्व देवानां सप्तर्चिरमितद्युति : ।
चन्द्रोपरागसंभूतामग्नि: पीडां व्यपोहतु ।।
यः कर्मसाक्षी लोकानां यमो महिषवाहन: ।
चन्द्रसूर्योपरागोत्थां ग्रहपीडां व्यपोहतु ।।
रक्षोगणाधिपस्साक्षात् प्रलयानिलस्सन्निभः ।
करालो निरृतिश्चन्द्र ग्रहपीडां व्यपोहतु ।।
नागपाशधरो देवो नित्यं मकर वाहनः ।
सालिलाधिपतिश्चन्द्र ग्रहपीडां व्यपोहतु ।।
प्राणरूपोहि लोकानां वायु: कृष्णमृगप्रिय: ।
चन्द्रोपरागसंभूतां ग्रहपीडां व्यपोहतु ।।
योऽसौ निधिपतिर्देव: खड्गशूलधरो वर: ।
चन्द्रोपरागसंभूतां कलुषं मे व्यपोहतु ।।
योऽसौ शूलधरो रुद्रश्शड्करौ वृषवाहन: ।
चन्द्रोपरागजं दोषं विनाशयतु सर्वदा ।।
।। जन्म नक्षत्र रक्षा श्लोकम्||

इन्द्रो अनलो दण्डधारश्च रूक्षा: ।
पाशायुधो वायु कुबेर ईशाः ।।
कुर्वन्तु सर्वे मम् जन्म रक्षा ।
राशिस्थ चन्द्रग्रहण दोष शान्तिम् ।।

4 sons of an old lady- Sanskrit story

देशभक्ता वृद्धा माता!
--------------------------------  
काचित् वृद्धा आसीत्!
तस्याः चत्वारः पुत्राः आसन्!
ते सर्वे अत्यन्तं शूराः आसन्!

सा वृद्धा माता सर्वदा तान् पुत्रान् देशविषये श्रावयति स्म!
अतः ते पुत्राः सर्वे अत्यन्तं देशभक्ताः आसन्!

एकदा तं देशं वैदेशिकाः यवनाः सहसा आक्रमणं कृतवन्तः आसन्!

तदा तस्य देशस्य राज्ञा सर्वत्र घोषणा कृता यत् प्रत्येकस्मात् गृहात् अपि एकैकः युद्धार्थं युवकः प्रेषणीयः इति!

एतां वार्तां श्रुत्वा सा वृद्धा माता तस्याः प्रथमं पुत्रम् आहूय तस्य ललाटे तिलकं धारयित्वा अकथयत्, हे पुत्र! इदानीं त्वं गच्छ युद्धार्थम्!
देशस्य रक्षणं युष्माभिः करणीयम् एव इति!

सः पुत्रः अपि आनन्देन युद्धार्थं गतवान्, शौर्येण युद्धं कृतवान्, परन्तु युद्धे तस्य मृत्युः अभवत्!

अनन्तरे दिने वार्ता आगता, तस्याः वृद्धायाः प्रथमः पुत्रः मृतः अभवत्!

तदा सा वृद्धा माता तस्याः द्वितीयं पुत्रं अपि युद्धार्थं प्रेषितवती!

सः अपि महान् शूरः आसीत्!
सः अपि अतीव शौर्येण युद्धं कृतवान्! भयङ्करं युद्धं प्रवृत्तम्! परन्तु सः अपि युद्धे मृतः अभवत्!

तस्यापि मृत्योः वार्ता आगता!
इदानीं सा वृद्धा तस्याः तृतीयं पुत्रमपि आहूय युद्धार्थं प्रेषितवती!
गच्छ पुत्र, युद्धार्थं गच्छ विजयी भव इत्युक्त्वा तस्मै आशीर्वादं दत्तवती!

भीषणयुद्धं प्रवृत्तम्! सः अपि अतीव शौर्येण युद्धं कृतवान्, परन्तु तस्यापि युद्धे मृत्युः अभवत्!

तस्याः वृद्धायाः तृतीयः पुत्रः अपि मृतः इति वार्ता आगता!
एषा वार्ता सा वृद्धा श्रुतवती, सर्वे ग्रामिणः अपि श्रुतवन्तः!

तदा केचन ग्रामिणः तस्याः समीपम् आगत्य उक्तवन्तः हे मातः! भवत्याः तृतीयः पुत्रः अपि मृतः अभवत्!
इदानीं भवत्याः चतुर्थं पुत्रं मा प्रेषयिष्ट!
भवत्याः दर्शनार्थं तस्य महत् प्रयोजनम् अस्ति इत्युक्त्वा ते अनुरोधं कृतवन्तः आसन्!

परन्तु सा वृद्धा माता तेषां वचनं न श्रुतवती, तस्याः चतुर्थं पुत्रमपि युद्धार्थं प्रेषितवती!

सः चतुर्थः पुत्रः अपि पराक्रमेण युद्धं कृतवान् परन्तु सः अपि रणरङ्गे मृतः अभवत्!

तस्याः वृद्धायाः चतुर्थः पुत्रः अपि मृतः अभवत् इति वार्तां श्रुत्वा सा वृद्धा दुःखिता अभवत्!
तस्याः नेत्राभ्याम् अश्रूणि आगतानि !

वृद्धायाः रोदनं दृष्ट्वा सर्वे ग्रामिणः अपि दुःखिताः अभवन्! ते वृद्धाम् उक्तवन्तः, भवती तु अस्माकं वार्तामेव न श्रुतवती, इदानीं रोदनं कृत्वा किं वा प्राप्स्यति इति!

तदा वृद्धा माता उक्तवती- मम चतुर्थः पुत्रः अपि मृतः इति दुःखं नास्ति, युद्धार्थं मम पञ्चमः पुत्रः नास्ति खलु इत्येव मम दुःखम्!

🌷🌺
-प्रदीपः

Peace is the best penance-Sanskrit subhashitam

🍇🍊🍇🍊🍇🍊🍇🍊🍇🍊🍇🍊

*ஸுபா4ஷிதாநி*

शान्तितुल्यं तपो नास्ति तोषान्न परमं सुखम्

न तृष्णायाः परो व्याधिर्न च धर्मो दयात्परः

shAntitulyam tapO nAsti

              tOshAnna paramam sukham

na trushNAyA: paro vyAdhir

              na ca dharmO dayAtparah

There is no better penance than to attain inner peace. There is no better satisfaction when you attain inner peace. There is no disease worse than greed and no "Dharma" greater than to forgive and be merciful.

ஶாந்திதுல்யம் தபோ நாஸ்தி 

            தோ1ஷான்ன பரமம் ஸுக2ம்

ந த்ருஷ்ணாயா: பரோ வ்யாதி4ர்

              ந ச த4ர்மோ த3யாத்பர:

அமைதியைப் போன்றொரு தவம் இல்லை; த்ருப்தியைப் போன்ற ஒரு மகிழ்ச்சி இல்லை; ஆசையைப் போன்றொரு வியாதி இல்லை; கருணையைப் போல் ஒரு தர்மம் இல்லை - சாணக்யநீதி.

Namadevar & chaitanyar

கடவுளை காட்டுங்க!

நாமதேவருடைய குருகுலத்தில் பயின்ற மாணவர்களில் சைதன்யனும் ஒருவன். மற்ற மாணவர்களைக் காட்டிலும் மிகவும் புத்திசாலியாக இருந்த சைதன்யனை குருவுக்கு மிகவும் பிடித்திருந்தது. ஆகவே, தனக்குக் தெரிந்த அனைத்தையும் நாமதேவன் சைதன்யனுகுக் கற்றுக் கொடுத்தார். குருகுலத்தில் பல ஆண்டுகள் பயின்ற சைதன்யனுக்கு வயது பதினெட்டு ஆயிற்று.
ஒரு நாள் நாமதேவர் அவனை அழைத்து, " மகனே நீ கற்றுக்கொள்ள வேண்டிய அனைத்தையும் தெரிந்து கொண்டுவிட்டாய். இத்துடன் குருகுலவாசம் உனக்கு போதும். நீ இனி உன் பெற்றோரிடம் சென்று அவர்களுக்குத் தொண்டு செய்வாய். கடவுள் எப்போதும் உனக்குத் துணை இருப்பார்," என்று வாழ்த்தினார்.
தனது குருவை தரையில் விழுந்து வணங்கிய சைதன்யன் அவரிடம் பணிவாக, " குருவே எனக்கு எவ்வளவோ பாடங்கள் கற்றுக் கொடுத்தீர்கள். ஆனால், எந்தக் கடவுளைப் பற்றி இப்பொழுது குறிப்பிட்டீர்களோ அவரை மட்டும் எனக்குக் காட்டவில்லையே! கண்ணால் காண முடியாத கடவுள் எவ்வாறு எனக்குத் துணை இருப்பார்? " என்று வினவினான்.
"சைதன்யா உன்னுடைய சந்தேகத்திற்கு பிறகு ஒரு நாள் விடை அளிக்கிறேன். நீ இப்போது வடக்கு திசையில் உள்ள காட்டின் வழியே சுசந்த நகர் எனும் நகரத்தைத் தாண்டி பவானிபுரத்திற்கு சென்று அங்குள்ள என் சகோதரனை சந்தித்து அவனுடைய சேமலாபங்களை விசாரித்துக் கொண்டு வா? " என்றார்.
"அப்படியே செய்கிறேன் குருவே", என்று பதிலளித்தான் சைதன்யன். குருவின் மனைவி கொடுத்த உணவுப் பொட்டலங்களுடன், மறுநாள் காலையில் கிளம்பினான் சைதன்யன்.
நண்பகல் நேரம் காட்டு வழியில் பாதியைக் கடந்து விட்டான். அப்போது அவனுக்கு மிகவும் தாகம் உண்டாயிற்று. இந்தக் காட்டில் குடிக்கத் தண்ணீர் எங்கே கிடைக்கும் என்று தேடிய அவன் கண்களில் ஒரு வயதான பார்வையற்ற மனிதன் தென்பட்டான். அவன் செடியிலுள்ள இலைகளைக் கைகளால் தடவிப் பார்த்துப் பின் அதை முகர்ந்து பார்த்து சில இலைகளை மட்டும் பையினுள் போட்டுக்கொண்டான்.
"ஐயா, தாங்கள் எதைத் தேடுகிறீர்கள்? " என்று கேட்டான்.
"நான் இந்தக் காட்டில் வசிப்பவன். நான் மூலிகைகளை சேகரித்து பிறருக்கு வழங்குகிறேன். குருடன் என்பதால், முகர்ந்து பார்த்து மூலிகைகளைக் கண்டுபிடிக்கிறேன் ," என்றான்.
"இப்போது நீங்கள் பறித்துக் கொண்டிருப்பது என்ன மூலிகை? " என்றான்.
"இது பாம்புக் கடிக்கான மூலிகை. இந்த மூலிகையின் சாறை பாம்பு கடித்தவன் வாயில் விட்டால், விஷம் இறங்கிவிடும். நீ காட்டு வழியில் சுற்றுகிறாயே... இந்த மூலிகையை கொஞ்சம் வைத்துக்கொள் ," என்று சில இலைகளைக் கொடுத்தான்.
அவற்றை பத்திரமாக வைத்துக்கொண்ட சைதன்யன், "ஐயா, குடிக்க தண்ணீர் கிடைக்குமா? " என்று கேட்டான்.
"அருகில் ஒரு கிணறு உள்ளது! " என்று கிணறு இருக்கும் இடத்தைக் காட்டினான்.
அந்தக் கிணற்றை அடைந்து தாகம் தீரத் தண்ணீர் குடித்தபின், ஒரு மரத்தடியில் அமர்ந்து உணவு உண்டுவிட்டு அப்படியே உறங்கிவிட்டான் சைதன்யன். அவன் மீது ஏதோ இடித்துவிட்டு ஓடுவது தெரிந்து திடீரெனக் கண் விழித்த சைதன்யன் கண்களில் வேகமாக ஓடும் ஒரு முயல் தென்பட்டது.
திடீரென மரத்தில் ஏதோ சத்தம் கேட்க, நிமிர்ந்து பார்த்தால் ஒரு பெரிய கிளை ஒடிந்து கீழே விழ இருந்தது. உடனே நகர்ந்து விட தற்செயலாக உயிர் தப்பினான் சைதன்யன்.
அங்கிருந்து பயணத்தைத் தொடர்ந்த சைதன்யன் இருட்டும் நேரத்தில் சுசாந்த நகரை அடைந்தான். அங்கு பசியால் வாடிய ஒரு பிச்சைக்கார குடும்பத்திற்கு எஞ்சிய உணவுகளை கொடுத்துவிட்டு அன்று இரவு ஒரு சத்திரத்தில் தங்கினான்.
நடு இரவில் ஏதோ சத்தம் கேட்டு திடுக்கிட்டு எழுந்த சைதன்யன் தன் அருகில் உறங்கிக் கொண்டிருந்த மனிதனின் வாயில் நுரைதள்ள முனகிக் கொண்டிருபதைப் பார்த்தான்.
கொஞ்ச தூரத்தில் ஒரு விஷப்பாம்பு ஓடிக்கொண்டிருப்பதை பார்த்தான். அந்த மனிதனின் அபாய நிலையை உணர்ந்த சைதன்யன் உடனே தன்னிடமிருந்த விஷக்கடி மூலிகைகளை எடுத்து சாறு பிழிந்து அந்த மனிதனின் வாயில் விட்டான். சற்று நேரத்திற்க்கெல்லாம் அவன் சாதாரண நிலையை அடைந்தான்.
அந்த நபர் யாருமல்ல! குடிமக்களின் குறைகளை அறிய மாறுவேடம் பூண்டு இரவில் திரிந்த அந்த நாட்டு மந்திரி.
சைதன்யனுக்குத் தன் மனமார்ந்த நன்றியைத் தெரிவித்த மந்திரி, " நீ என் உயிரைக் காப்பாற்றினாய். அதற்க்கு செய் நன்றியாக உனக்கு மன்னரிடம் வேலை வங்கித் தருகிறேன் ," என்றார்.
"மிகவும் நன்றி ஐயா. ஆனால், நான் முக்கிய அலுவலகமாக பவானிபுரம் சென்று கொண்டிருக்கிறேன். சில தினங்கள் கழித்து உங்களை சந்திக்கிறேன்," என்று கூறி மந்திரியிடமிருந்து விடைப் பெற்றுக்கொண்டான்.
மறுநாள் காலை பவானிபுரத்தை அடைந்து குருவின் சகோதரரை சந்தித்து சேமலாபங்களை விசாரித்து அறிந்து, பிறகு தன் குருவிடம் திரும்பினான் தான் சென்று வந்த விவரங்களையும், அவரது சகோதரனைப் பற்றியும் விளக்கிக் கூறினான்.
"மகனே, நினைவிருக்கிறதா? கண்ணால் காண முடியாத கடவுள் எங்கே என்று வினவினாய் அல்லவா? அந்த சந்தேகக்திற்கு நான் ஏதும் விளக்கம் கூறாமல் உனக்கு விடை கிடைத்து விட்டது. கடவுளைப் பார்த்து விட்டாய் அல்லவா? " என்றார்.
"நானா! நான் எங்கே கடவுளைப் பார்த்தேன்? பார்க்கவில்லையே! " என்றான் ஆச்சரியத்துடன் சைதன்யன்.
"மகனே கடவுள் எப்போதும் எல்லா இடங்களிலும் காணப்படுகிறார். ஆனால், ஒரே உருவத்தில் அவர் உனக்குத் தோன்றவில்லை ," என்றார்.
"எந்த குருட்டு முதியவர் உனக்கு பாம்பின் விஷக்கடிக்கான மூலிகை தந்தாரோ, அவர் கடவுள். காட்டிலும் கூட கிணற்றின் தேவை ஏற்ப்படும் என்று எண்ணி, யாரோ ஒருவன் கிணறு தோண்டி இருந்தானே, அவனும் கடவுள் தான். உன்னுடைய உயிரைக்காப்பற்றிய முயலும் கடவுள் தான். எந்த மந்திரியை பாம்புக் கடியிலிருந்து நீ பிழைக்க வைத்தாயோ, அவருக்கு நீ கடவுள். இவ்வளவு உருவங்களில் கடவுளைக் கண்ட பிறகுமா கடவுளை நான் காணவில்லை என்று நீ கூறுகிறாய்? " என்றார்.
குருவின் வார்த்தைகளில் இருந்த உண்மையை அறிந்து உணர்ந்ததும் சைதன்யனுக்கு ஞானோதயம் உண்டாயிற்று. தனக்கு ஞானோதயம் உண்டு பண்ணிய குருவை விழுந்து வணங்கி விட்டு, அவரிடமிருந்து விடை பெற்றான்.
இதற்குப் பிறகு சைதன்யன் தன் பெற்றோரை அழைத்துக்கொண்டு சுசாந்த நகரை அடைந்து மந்திரியை சந்தித்தான். மந்திரியின் உதவியால் அவனுக்கு அரசாங்கத்தில் நல்ல வேலையும் கிடைத்தது.

Bhooribhirbhaari - Sanskrit sloka from Sihsupala vadam

।।श्रीगुरवे नमः।।

भूरिभिर्भारिभिर्भीरैर्भूभारैरभिरेएभिरे ।
भेरीरेभिभिरभ्राभैरभीरुभिरिभैरिभाः ।।

         –शिशुपालवधम् , 19/66

"पृथ्वी को भी भारी लगे ऐसा वजनदार, वाद्य यंत्र जैसा अवाज निकाल ने वाले और मेघ जैसा काला निडर हाथी ने अपने दुश्मन हाथी पर हमला किया।"

वैशिष्ट्यम् –

अस्मिन् श्लोके 'भ'  'र' इत्येतत् वर्णद्वयमात्रम् उपयुक्तम् ।

अर्थः –

निर्भयः गजः यः स्वस्य महतः भारात् भूमेः भारभूतः आसीत्, यस्य ध्वनिः दुन्दुभायते, यः घनमेघः इव आसीत्, तेन शत्रुगजः आक्रान्तः ।

"The fearless elephant, who was like a burden to the earth because of its weight, whose sound was like a kettle-drum, and who was like a dark cloud, attacked the enemy elephant."

          –जय श्रीमन्नारायण।

Sepoy mutiny

சிப்பாய் கலகம் J K SIVAN 
இன்று லக்ஷ்மி பாய் தினம்

இந்த பாரத தேசம் நாம் இருக்கும் நாடு நமதென்பதறிவோம், இது நமக்கே உரிமையும் என்பதறிவோம் என்று உயிரைக் கொடுத்து அந்நிய ஏகாதிபத்தியத்தை, ஊடுருவலை எத்தனையோ பேர் எதிர்த்திருக்கிறார்கள். ஆண்கள் மட்டும் அல்ல எண்ணற்ற பெண்களும் இதில் சேர்க்கை. அவர்கள் அனைவருக்கும் மனமார்ந்த சாஷ்டாங்க நமஸ்காரம்.

இன்று, அதாவது ஜூன் 18 ஆனால் 161 வருஷங்களுக்கு முன்பு 18.6 1858 ல் ஒரு பெண் தன்னுயிரை பலியாக்கி இருக்கிறாள். அவள் தான் ஜான்சி ராணி. லக்ஷ்மிபாய் . குவாலியரில் வெள்ளையனை தனியே நின்று எதிர்த்து 30 வயதில் உயிர் அர்ப்பணம் செய்தவள்.

மராத்திப் பெண். மோரபந்த் தம்பே, பாகீரதி பாய் என்ற பெற்றோருக்கு 19.11.1828ல் காசியில் பிறந்தவள். புண்யம் செய்த பெண்ணல்லவா. அதனால் மணிகர்ணிகா என்று பேர் வைத்தார்கள். நான்கு வயதில் அம்மா போய்விட்டாள். அப்பா அவளை பேஷ்வா என்ற மராத்தி ராஜ குடும்பத்தில் சேவகம் செய்துகொண்டே வளர்த்தார். மராத்தி ராஜா பேஷ்வாவுக்கு இந்த குட்டி தாயில்லாப் பெண்ணை ரொம்ப பிடித்துவிட்டது. ''சப்பிலி' (விளையாட்டுக்காரி) ' என்று கொஞ்சுவான். அரண்மனையில் கல்வியோடு குதிரையேற்றமும் கற்றுத்தந்தார்கள். துப்பாக்கியால் சுடும் பயிற்சியும் பெற்றாள். வில் வித்தையும் பழக்கமாயிற்று.

14வயதில் ஜான்சி ராஜா கங்காதர ராவுடன் திருமணம் நடந்தது. லட்சுமிபாய் என்ற பெயர் வந்தது. 23வயதில் பிள்ளை பெற்றாள். அவன் பெயர் ராஜா தாமோதர் ராவ். பாவம் 4மாத குழந்தையாகவே அவன் மறைந்தான். உறவினர் பிள்ளை ஒருவன் ஆனந்தராவ் என்பவனை தத்து எடுத்து வளர்த்து அவனுக்கு தாமோதர் ராவ் என்று பெயர் வைத்தார்கள். இதற்கு சாட்சி ஒரு வெள்ளைக்கார அதிகாரி. அவன் தான் வெள்ளை அரசாங்கத்துக்கு ஜான்சி ராஜ்யத்தை லக்ஷ்மிபாய்க்கு அவள் காலம் முடியும் வரை அளிக்கவேண்டும் என்று கடிதம் எழுதியவன்.
ஜான்சி ராணி லக்ஷ்மிபாயின் கணவன் ராஜா கங்காதர ராவ் அவளது 25வது வயதில் இறந்து போனான். இந்த சந்தர்ப்பத்தை விடுவானா பிரிட்டிஷ் கவர்னர் ஜெனெரல் டல்ஹவுஸி . நேர் வாரிசு இல்லாத ராஜ்ஜியங்கள் அரசாங்கத்தை சேர்ந்த என்ற சட்டத்தின் கீழ் ஜான்சி பிரிட்டிஷ் ராஜ்யத்திற்கு சொந்தம் கொண்டாடியது வெள்ளை அரசாங்கம்.

வெள்ளைக்கார வக்கீல்களை ஆலோசனை கேட்டாள் லக்ஷ்மிபாய் . லண்டனில் வழக்கு போட்டாள் . அவள் வழக்கு தள்ளுபடி ஆயிற்று. அவளது ஜான்சி கஜானா சொத்துக்களை எல்லாம் பிரிட்டிஷ் அரசாங்கம் கைப்பற்றியது. அவளது 26வது வயதில் வெள்ளை அரசாங்கம் அவளுக்கு 60,000 ரூபாய் பென்ஷன் தந்தது. ஜான்சி கோட்டையை, அரண்மனையை விட்டு வெளியேறு என்று உத்தரவிட்டது. ராணி மஹால் என்கிற இடத்துக்கு குடி பெயர்ந்தாள். ஜான்சி செல்பவர்கள் அந்த மஹாலை அதை அருங்காட்சி அகமாக காணலாம். ஆத்திரத்தில் துடித்த லக்ஷ்மிபாய் படை சேர்த்தாள் .ஆண்களுக்கும் பெண்களுக்கும் போர் பயிற்சி கொடுத்தாள் . சிப்பாய் கலகம் நடந்த வருஷம் 1857 அவளது 29வது வயதில் என்ன நடந்தது தெரியுமா. வெள்ளைக்காரன் கொடுத்த துப்பாக்கி குண்டுகளை, பீரங்கிக்கான பொடிகளை,(GUN POWDER ) பன்றி, மாட்டு மாமிச கொழுப்பால் சுற்றி ஈரமில்லாமல் உலர்ந்ததாக வைத்திருந்தார்கள். பிளாஸ்டிக் கண்டுபிடிக்காத காலம் அல்லவா. அந்த கொழுப்பு கலந்த தோலை பல்லால் கடித்து இழுத்து தான் குண்டுகளை வெளியே எடுத்து துப்பாக்கியில் உபயோகிக்க வேண்டும். பன்றி, மாடு மாமிசத்தை ஹிந்து சிப்பாய் பல்லில் கடித்து துப்பி குண்டு உபயோகிப் பானா? கொதித்தெழுந்த ஹிந்து சிப்பாய்கள் வெள்ளை அரசாங்கத்தை எதிர்த் தார்கள். இது தான் முதல் சுதந்திர தாகம். லட்சுமிபாய் அலெக்சாண்டர் ஸ்கீன் என்னும் அதிகாரியிடம் தனக்கு பாதுகாப்புக்கு சிப்பாய்களை கேட்டு பெற்றாள் . மெதுவாக வீரர்களை சேர்த்து கோட்டையை பலப்படுத்திக் கொண்டாள் .

ஹ்யூக் ரோஸ் என்கிற வெள்ளை ராணுவ அதிகாரி லட்சுமிபாய் கோட்டையை வீரர்களோடு பலப்படுத்திக்கொண்டதை கண்டுபிடித்து அவளை சரணடைய கட்டளையிட்டான். சரணடைய முடியாது வா சண்டைக்கு என்று சவால் விட்டாள் லக்ஷ்மிபாய் . மராத்திய பேஷ்வா போர்வீரர் தாதியா தோபே என்கிற வ ர் உதவியை லக்ஷ்மி பாய் நாடினாள். 2 0,000 ராணுவ வீரர்க ளோடு தாதியா தோபே ஜான்சி வந்தார். பிரிட்டிஷ் சைன்யம் கடல் போல் பெரியது அல்லவா? ஜான்சியை விட்டு லக்ஷ்மி பாய் அவள் வளர்ப்பு மகன் தாமோதர் ராவ், ஆகியோர் இரவோடு இரவாக தப்பி தாதியா தோபே படையோடு சேர்ந்துகொண்டார்கள் . ராவ் சாஹேப் என்ற அனுபவ வீரரும் அவளோடு இருந்தார். அவர்கள் முயற்சி தோல்வி கண்டது. பிரிட்டிஷ் ராணுவ படையை எதிர்த்து வெல்ல முடியவில்லை. குவாலியரை வெள்ளையரி 
டமிருந்து காப்பாற்ற முடியவில்லை. அடையாளத்தை மறைக்க லக்ஷ்மிபாய் ஒரு ஆண் வேடத்தில் குதிரையேறி போரிட்டாள் .முதுகில் குழந்தை தாமோதர் ராவை துணியால் இறுக்கி கட்டிக்கொண்டு குதிரையில் ஏறி சண்டையிட்டாள். குற்றுயிரும் குலையுயிருமாக போர்க்களத்தில் விழுந்து அவளை ஒரு துறவி பார்க்கிறார். வெள்ளையன் என் உடலை தொடக்கூடாது.என்னை எரித்துவிடுங்கள் என்று கெஞ்சுகிறாள். அவள் இறந்தவுடன் அவள் உடல் அவ்வாறே தஹனம் செய்யப்பட்டது. 30வயதில் எல்லாம் முடித்துவிட்டு இந்திய சரித்திர புத்தகத்தில் எழுத்துகளாக நிரந்தரமாகிவிட்டாள் .
எத்தனையோ நூற்றாண்டுகள் ஓடிவிட்டது. ஜான்சி ராணி இன்னும் நினைவில் உள்ளாள். குவாலியரில் அவள் பெயரில் இன்று காலேஜ், ஆஸ்பத்திரி, இன்னும் என்னன்னவோ அவளை நினைவுபடுத்துகிறது. காற்றில் லக்ஷ்மிபாயின் சுதந்திர மூச்சு என்றும் கலந்திருக்கும்.

  

Headache

இன்று சுமார் ஒரு மணி நேரத்துக்கு முன் என் மொபைலுக்கு ஒரு கால் வந்தது.

ஒரு பெண்மணி பேசினார்: ''சுவாமிநாதன் இருக்காரா?''

''சுவாமிநாதன்தான் பேசறேன்...''

அடுத்த ஒரு சில நிமிடங்களுக்கு எனது நிகழ்ச்சிகளை ஏகத்துக்கும் புகழ்ந்து வாழ்த்து மழை. அடிக்கடி யூ டியூப்பில் எனது சொற்பொழிவுகளைக் கேட்பாராம். சென்னை கந்தன்சாவடியில் ஒரு எம்.என்.சி. நிறுவனத்தில் பணி புரியும் இவரது மகன்தான் அடியேனது சொற்பொழிவு ஃபைல்களை அனுப்பி வைப்பாராம். இந்தப் பெண்மணி இல்லத்தரசி. 

''எந்த ஊரில் இருந்து பேசுகிறீர்கள்?''

''சங்ககிரி...'' 

''உங்க பேரைத் தெரிஞ்சுக்கலாமா?''

''ரேவதி...'' (செய்தியின் நம்பகத்தன்மைக்காக ஊரும் பெயரும் சேர்த்துள்ளேன்).

''சொல்லுங்கோ... என்ன விஷயம்?''

''மாமா... சென்னை மயிலாப்பூர்ல கபாலீஸ்வரர் கோயில் நீங்க சொற்பொழிவாற்றும்போது ஒரு தடவை நேர்ல பார்த்துப் பேசி இருக்கேன். உங்களுக்கு அது மறந்திருக்கும். பரவாயில்லை.

ஆனால், இன்னிக்கு நடந்த ஒரு விஷயத்தை உங்ககிட்ட சொல்லியே ஆகணும். உங்களோட போன் நம்பர் ரொம்ப நாளாவே என்கிட்ட இருக்கு. போன்ல பேசணும் பேசணும்னு நினைச்சுப்பேன். ஏனோ தட்டிப் போயிடும்.

இன்னிக்கு அவசியம் பேசியே ஆகணும்னு போட்டேன். நல்லவேளையா லைன் கிடைச்சிடுத்து. நான் உங்களை தொந்தரவு பண்ணலியே...?''

''இல்லேம்மா... சொல்லுங்கோ...''

''இன்னிக்குக் கார்த்தாலேர்ந்து எனக்குத் தலைவலி. என்னன்னே தெரியலை. எந்த ஒரு காரியத்தையும் செய்ய முடியலை. கொஞ்சம் ஓய்வு எடுக்கலாம்னு உட்கார்ந்தேன். அந்த நேரம் பார்த்து என் மகன் மெட்ராஸ்லேர்ந்து போன் பண்ணான். என் பேச்சுல சுரத்து இல்லாததைப் புரிஞ்சுண்டு 'என்னம்மா ஆச்சு?'னு கேட்டான். தலைவலி விஷயத்தைச் சொன்னேன்.

'ஒண்ணும் கவலைப்படாதம்மா... மாமாவோட (அடியேனுடையது) மகா பெரியவா சொற்பொழிவு ஃபைலை அனுப்பறேன். கேளு. எல்லா வலியும் பறந்து ஃப்ரெஷ் ஆயிடுவே'னு சொன்னான். அடுத்த ஒரு சில நிமிஷத்துல அனுப்பி வெச்சான்.

உங்க குரலைக் கேட்டேன் மாமா... மகா பெரியவாளைப் பத்தி உங்களோட உபன்யாசத்தைக் கேட்ட ஒரு சில நிமிஷத்துல என் தலைவலி பறந்து போயிடுச்சு மாமா. என் பையனுக்கும் போன் பண்ணிச் சொன்னேன். அடுத்த முறை சென்னைக்கு வர்றப்ப உங்களை நேர்ல பாக்கணும் மாமா'' என்று மிக உருக்கமாகப் பேசினார்.

''அவஸ்யம் வாங்கோ... வரும்போது முன்கூட்டி போன் பண்ணிட்டு வாங்கோ'' என்றேன்.

மிகவும் சந்தோஷமாக போனில் விடை பெற்றார்.

'காஞ்சியின் கண்கண்ட தெய்வமான மகா பெரியவாளை  உறுதியுடன் எவர் ஒருவர் பற்றிக் கொண்டாலும் அவர்களுக்கு எல்லாமே துச்சம். நோயும் கவலைகளும் க்ஷண நேரத்தில் மறைந்து விடும்' என்பதைச் சொல்வதற்காகத்தான் இந்தப் பதிவு!

என்றென்றும் மகானின் நிழலில்...

மகா பெரியவா சரணம்.

அன்புடன்,

பி. சுவாமிநாதன்

Is kaliyuga made for making adharma - Periyavaa

*கலி அதர்மத்திற்கே சங்கல்பிக்கப்பட்டதா*.

*ஶ்ரீகாஞ்சி மஹாப் பெரியவா வாக்கு*.

*ஆதாரம்*:
*தெய்வத்தின் குரல்*.
*பாகம்---5*.
*பக்கம்----345 to 350*.

*பகவத் சங்கல்பம் நமக்குப் புரியாது*.
*என்றாலும், அவன் (பகவான்) சஸ்திர வாயிலாகக் "கலி அதர்ம யுகம்" என்று நமக்குத் தெரிவிக்கும்போது, அப்படியே அதர்மத்தில் லோகம் நசித்துப் போவதற்காகத்தான் இந்த யுகம் அவனால் தீர்மானமாகப் சங்கல்பட்டு இருக்கிறதென்று அர்த்தம் கொண்டு விடக்கூடாது என்றே தோன்றுகிறது*.
*சறுக்காமாலை விளையாட்டுப் போலச் சறுக்கும் வரை சறுக்கட்டும் என்று பார்த்துக் கொண்டு இருந்தாலும், விழுந்து எலும்பை முறித்துக் கொள்ள விடாமல் தாங்கிக் கொள்ள வருவான்*;
*மஹான்களையும் அனுப்பி வைப்பான்*.

*ஒரு பக்கம் லஞ்சம், மோசடி, கொலை இன்னும் அநேக தகாத கார்யங்களுக்கான க்ளப்புகள், சூதாட்டங்கள் என்று இப்போது ஒரு பக்கம் பார்க்கிறோம் என்றால், இன்னொரு பக்கம் ப்ரவசனம், பஜனை, கும்பாபிஷேகம் என்றும் நிறையப் பார்க்கிறோம் அல்லவா*?

*கலி முடிகிறபோது கூட நல்ல வைதிகமான தர்ம வாழ்வு நடத்துபவர்கள் அடியோடு அஸ்தமித்து விடப் போவதில்லை*.

*கலியுக முடிவில் தாம்ரபரணி தீரத்தில், அதாவது நம்முடைய திருநெல்வேலி ஜில்லாவில், விஷ்ணுயசஸ் என்ற பிராமணருக்குப் புத்திரனாகப் "கல்கி" என்ற பெயரில் பகவான் அவதரிப்பான் என்று சொல்லி இருக்கிறது*.
*அப்படியானால், அப்போதும் வைதிக ஆசாரங்களைப் பின்பற்றும் ஸத்பிராமணர்கள் கொஞ்சமாவது இருந்து கொண்டு இருப்பார்கள் என்றுதானே அர்த்தம்*?

*கலியின் கொடுமையைப் புராணம் முதலானவற்றில் ஜாஸ்திப் படுத்தித்தான் சொல்லி இருக்கிறது*.
*போயே போய் விட்ட மாதிரிதான் வர்ணித்து இருக்கும்*.

*அக்னிஹோத்ரம் என்பது கர்மகாண்டத்தில் ப்ரவிருத்தி மார்க்கத்தில் வருவது*;
*ஸந்யாஸம் என்பது ஞானகாண்டத்தில் நிவ்ருத்தி மார்க்கமாக வருவது*.
*எனவே இந்த இரண்டும் போய்விட்டால் ஜனங்கள் உருப்பட வழியே இல்லை*.
*அதற்கு தர்ம சாஸ்திரக்காரர்கள் என்ன தீர்ப்புக் கொடுத்தார்கள்*?

*"கலியுகம், க்ருதயுகம் என்று போட்டுக் குழப்பிக் கொள்ள வேண்டாம்*.
*எதுவரை வர்ண விபாகம் கொஞ்சமாவது இருக்கிறதோ, அதுவரை அக்னிஹோத்ரமும் ஸந்யாஸமும் இருக்கலாம்"*
*என்று தீர்ப்புக் கொடுத்தார்கள்*.

*அதனால், கலியிலும் இவையெல்லாம் மங்கிப் போனாலும், முழுக்க அணைந்து விடாமல் முணுக்கு முணுக்கு என்று எரிந்து கொண்டுதான் இருக்கும் என்று தெரிகிறது அல்லவா*?

*அணைந்து போகிற நிலைக்கு வரும்போது ஒரு மஹாபுருஷர் வந்து எண்ணெய் போட்டு, திரியைத் தூண்டிவிட்டு நன்றாகவே ஜொலிக்கச் செய்வார்*.

*க்ருதயுகமே வந்து விட்டதோ என்று நினைக்கிற மாதிரிகூடக் கொஞ்ச காலம் நன்றாகப் போகும்*.
*அப்புறம் மறுபடி மங்கல்*,
*மறுபடித் தூண்டி விடுவது என்று போய்க் கொண்டிருக்கும்*.

*"கலிதான் அதர்மயுகம் என்றால், நாம் அதர்மமாகத்தான் இருந்துவிட்டுப் போவோமே"*!
*என்று சொல்வது தப்பு*.

*"கலி அதர்ம ஆட்சியை ஆரம்பித்து விட்டான்"*
*என்று சாஸ்திரங்கள் தண்டோராப் போடுவதற்குத் தாத்பர்யம், கூடியமட்டும் தர்மத்தை ஜாக்ரதையாக ரக்ஷித்துக் கொள்வதற்குத்தோனே ஒழிய, இருப்பதையும் விட்டுவிட்டு வீணாகப் போவதற்கு இல்லை*.

*இந்த யுகத்தில் வரும் அதர்மப் பிரவாஹத்தை ஒருவன் எதிர்த்து நின்றால்தான், மற்ற யுகங்களில் செய்யும் தர்மானுஷ்டான பலனைவிடக் கோடி மடங்கு பலன் பெறலாம்*.

*க்ருதயுகத்தில் மனோநிக்ரஹம் என்ற சிரம ஸாத்யமான கார்யத்துடன் கூடியதான "தியானம்" செய்தும், த்ரேதாயுகத்தில் கஷ்டப்படுத்திக் கொண்டு "யாகங்கள்" செய்தும், த்வாபரயுகத்தில் விஸ்தாரமாக "அர்ச்சனை, பூஜை" என்று செய்துமே பெறக்கூடிய பலனை, இந்தக் கலியுகத்தில் சுலபமாக "பகவந்நாமா"வைச் சொல்லியே பெற்று விடலாம் என்று சொல்லி இருக்கிறார்கள்*.
*பயமுறுத்திய அதே சாஸ்திரங்களிலேயே ரொம்பவும்  ஆறுதலாகச் சொல்லி இருக்கிறார்கள்*.

*"கலியா அஸத்தான யுகம்"*.

*அதுதான் ஸத்தான யுகம்*.

*"கலி: ஸாது:*,
*கலி: ஸாது:"*
*என்று வியாஸாசார்யாள் இரண்டு தரம் உறுதிப்படுத்திச் சொல்லி இருக்கிறார்*.

Contentment

Contentment
___________

The Government makes a lot of plans for improving the standard of Living of the citizens. No body has the feeling that they are satisfied and contented. There is a Tamil proverb which says, 'Podum enra maname pon seyyum marundu', meaning that, sense of contentedness is a golden panacea.
*

This word, 'enough', seems to have disappeared from people's dictionary, except when having to hear advices from elders! This is absolute poverty, not being able to feel contented and not being able to listen to good advice!
*

To keep increasing the list of needs and necessities, is not an improvement. 
*

If human life has to be optimally utilized, we should not want an iota more than the minimum requirements, for living.  That is 'aparigraham'. When You have more, it is for sharing, helping, aiding and donating.
*

Without knowing this, the rich go on accumulating, more and more of everything,  pants, shirts, appliances, shares in the market, bank deposits, lockers, jewels, landed properties and so on.
*

Fifty to hundred years back, no one drank coffee. Everybody
lived in a hut only. Ladies wore palm leaf rolled and inserted in the ear hole. For food they had a cereal porridge with some vegetables. People lived in almost similar dwellings. No one wore silks.
*

The more your wants, the peace of mind is affected inversely
proportionally. Well being, happiness, peace and contentedness are all affected. More the outer accumulation, greater the internal paucity and poverty.
*

Make up your mind to improve the quality of your life, for which the battle has to be fought in your mind. If we really want to improve our lives, instead of spending more on the, 'Standard of Living', we should be trying to bring down the so called 'Standard of Life', and improve the, 'Quality of our lives'.

#Deivathin_Kural  (Paramacharya) - Ra. Ganapathi

Credits and Thanks:

Translation done by : Lt. Col KTSV Sarma
Thanks to website : http://advaitham.blogspot.com/

My personality & attitude

Sapta kanniyar

🌹ஸப்த கன்னியர்🌹

அண்ட முண்டர்கள் என்ற அரக்கர்களை அழிக்க வேண்டி உண்டானவர்களே இந்த சப்த கன்னிகைகள்.மனித கர்ப்பத்தில் பிறக்காமலும்,ஆண் பெண் இணைவில் பிறக்காமலும்,அம்பிகை எனப்படும் சக்தியின் அம்சத்திலிருந்து உருவானவர்களே.......
ப்ராம்மி,மகேஸ்வரி,கவுமாரி,வைஷ்ணவி,வராஹி,இந்திராணி,சாமுண்டி முதலான ஏழு கன்னிகைகள்.

1.🍓பிரம்மி🍓

அம்பிகையின் முகத்தில் இருந்து உருவானவள் பிராம்மி.மேற்கு திசையின் அதிபதி.கல்விக்கு அதிபதியான சரஸ்வதி என்ற கலைவாணியின் அம்சமாவாள்.அன்ன வாகனத்தில் அமர்ந்திருப்பவள்.மான் தோல் தன்  மீது அணிந்திருப்பவள்.ஞானம் தந்து அஞ்ஞானம் நீக்குபவள்.

இவளது காயத்ரி மந்திரத்தை படிக்கும் மாணவர்கள் தினமும் ஜபித்து வந்தால்,தேர்வு எழுதுபவர்கள் தினமும் 108 முறை மேற்கு நோக்கி ஜபித்துவந்தால் வெற்றி நிச்சயம்.

பிராம்மியின் காயத்ரி மந்திரம் :

"ஓம் ப்ரம்ஹ சக்தியை வித்மஹே

தேவர்ணாயை தீமஹி

தன்னோ ப்ராம்ஹி ப்ரசோதயாத்."

2.🍎மகேஸ்வரி 🍎

அம்பிகையின் தோளில் இருந்து உருவானவள் மகேஸ்வரி.ஈஸ்வரன் இவளது சக்தியால்தான் சம்ஹாரமே செய்கிறார் எனில் இவளைப் பற்றி வேறு ஏதும் சொல்லவும் வேண்டுமோ?

வடகிழக்கு என்னும் ஈசானியம் திசையை நிர்வகித்துவருபவள்.இவளை வழிபட்டால்,நமது கோபத்தைப் போக்கி சாந்தத்தை அளிப்பாள்.இவளது வாகனம் ரிஷபம் ஆகும்.

இவளது காயத்ரி மந்திரம்

"ஓம் ச்வேத வர்ணாயை வித்மஹே

சூல ஹஸ்தாயை தீமஹி

தன்னோ மஹேஸ்வரி ப்ரசோதயாத்."

3.🍇கெளமாரி🍇

அம்பிகையின் இன்னொரு அம்சம் கவுமாரி.கவுமாரன் என்றால் குமரன்.குமரன் என்றால் முருகக்கடவுள்.ஈசனும் உமையவளாலும் அழிக்க இயலாதவர்களை அழித்தவர்தான் குமரக்கடவுள் எனப்படும் முருகக்கடவுள்.முருகனின் அம்சமே கெளமாரி.இவளுக்கு சஷ்டி,தேவசேனா என்ற வேறு பெயர்களும் உண்டு.

மயில் வாகனத்தில் வருபவள்.அஷ்ட திக்கிற்கும் அதிபதி இவளே.இவளை வழிபட்டால்,குழந்தைச் செல்வம் உண்டாகும்.(குழந்தைச் செல்வத்திற்கு ஏங்குபவர்கள் கவனிக்கவும்)

கெளமாரியின் காயத்ரி மந்திரம்:

"ஓம் சிகி வாஹனாயை வித்மஹே

சக்தி ஹஸ்தாயை தீமஹி

தன்னோ: கெளமாரி ப்ரசோதயாத்."

4.🍊வைஷ்ணவி 🍊

அம்பிகையின் கைகளில் இருந்து பிறந்தவள் வைஷ்ணவி.சகல சவுபாக்கியங்கள்,செல்வ வளம் அனைத்தையும் தருபவளே வைஷ்ணவி.குறிப்பாக தங்கம் அளவின்றி கிடைத்திட வைஷ்ணவி வழிபாடு மிக அவசியமாகும்.

வைஷ்ணவியின் காயத்ரி மந்திரம்:

"ஓம் ச்யாம வர்ணாயை வித்மஹே

சக்ர ஹஸ்தாயை தீமஹி

தன்னோ வைஷ்ணவீ ப்ரசோதயாத்."

5.🍒இந்திராணி🍒

அம்பிகையின் பிறப்புறுப்பிலிருந்து தோன்றியவள் இந்திராணி.தன்னை வழிபடுபவர்களின் உயிரைப் பேணுவதும்,அவர்களுக்கு நல்ல வாழ்க்கைத்துணையை அமைத்துத்தருவதிலும்,மிகவும் தலைசிறந்த அதேசமயம் முறையான காமசுகத்தைத் தருவதும் இவளே!

மணமாகாத ஆண்கள் இவளை வழிபட்டால்,அவர்கள் மிகச்சிறந்த மனைவியையும், கன்னிப்பெண்கள் இவளை வழிபட்டால்,மிகப்பொருத்தமான கணவனையும் அடைவார்கள்.

இந்திராணியின் காயத்ரி மந்திரம்:

"ஓம் ச்யாம வர்ணாயை வித்மஹே

வஜ்ர ஹஸ்தாயை தீமஹி

தன்னோ ஐந்திரீ ப்ரசோதயாத் "

6.🌹வராஹி🌹

அம்பிகையின் பிருஷ்டம் பகுதியிலிருந்து உருவானவள் வராஹி. நமது பிருஷ்டம் பகுதி கழிவுகளை வெளியேற்றுவதும், உடம்பைத் தாங்குவதும்,ஓய்வுதருவதும் ஆகும்.இதன் சக்தியாக பன்றி முகத்தோடு  காட்சியளிப்பவள்.இவள் அம்பிகையின் முக்கிய மந்திரியாக விளங்குகிறாள்.

வராஹம் எனப்படும் பன்றியின் அம்சமானது விஷ்ணுவின்
அவதாரங்களில்  ஒன்றாகும்.இவளுக்கும் மூன்று கண்கள் உண்டு.இது சிவனின் அம்சமாகும்.அம்பிகையின் அம்சமாக பிறந்ததால்,இவள் சிவன்,ஹரி,சக்தி என்ற மூன்று அம்சங்களைக் கொண்டவளாவாள்.எதையும் அடக்க வல்லவள்.சப்த கன்னிகைகளில் பெரிதும் வேறுபட்டவள். மிருகபலமும்,தேவகுணமும் கொண்ட இவள் பக்தர்களின் துன்பங்களை தாங்கிக் காப்பவள்.

வராஹியின் காயத்ரி மந்திரம்:

"ஓம் ச்யாமளாயை வித்மஹே

ஹல ஹஸ்தாயை தீமஹி

தன்னோ வாராஹி ப்ரசோதயாத் "

7.🌺சாமுண்டி 🌺

ஈஸ்வரனின் நெற்றிக்கண்ணிலிருந்து தோன்றிய பத்திரகாளியானவள்,தனது கோரமான முகத்தை மாற்றி சாமுண்டியாக ஆனவள்.இவள் தனது ஆறு சகோதரிகளுடன் சேர்ந்து தாருகன் என்ற அரக்கனை அழித்தாள்.
பதினாறுகைகள்,பதினாறு விதமான ஆயுதங்கள்,மூன்றுகண்கள்,செந்நிறம்,யானைத் தோலால் ஆன ஆடையை அணிந்திருப்பவள்.சப்தகன்னிகைகளில் முதலில் தோன்றியவள் இவளே!சப்த கன்னிகைகளில் சர்வ சக்திகளையும் கொண்டிருப்பவள்.

மனிதர்களுக்கு மட்டுமல்ல; தேவர்களுக்கே வரங்களை அருளுபவள் இவளே!

இவளை வழிபட்டால்,எதிரிகளிடமிருந்து நம்மைக் காப்பதோடு,நமக்குத் தேவையான சகல பலங்கள்,சொத்துக்கள்,சுகங்களைத் தருவாள்.

(மாந்திரீகத்தில்)இனி வேறுவழியில்லை என்ற சூழ்நிலை ஏற்படும்போது,இவளை அழைத்தால்,புதுப்புது யுக்திகளைக் காட்டுவதோடு, முடியாததையும் முடித்துவைப்பாள்.

சாமுண்டி காயத்ரி மந்திரம்:

"ஓம் க்ருஷ்ண வர்ணாஹை வித்மஹே

சூலஹஸ்தாயை தீமஹி

தந்நோ சாமுண்டா ப்ரசோதயாத் "

நிறைய அன்பர்கள் குலதெய்வமே தெரியவில்லை  என வருத்தப்படுகிறார்கள்.அவர்கள் அனைவரும் மாற்றாக சப்தகன்னியர்களை வணங்கி குலதெய்வ அனுக்கிரகம் பெறலாம்.
இந்த பதிவை உங்களுடன் பகிர்ந்து கொள்ள அருள் புரிந்த சப்தகன்னியரை
உளமாற வணங்குகிறேன்.

🌸🔱🔱🔱🔱🔱🌸

Marriage thread and plait

*மாங்கல்ய சரடும் தலைமுடிக் கூந்தலின் மகத்துவமும்.*

🕉🕉🕉🕉🕉🕉🕉🕉🕉🕉🕉

இன்றைய காலக்கட்டத்தில் பேஷனாக எண்ணிக் கொண்டு பலரும் தங்கச்சங்கிலியில் மாங்கல்யத்தை சேர்த்து விடுகின்றனர். "மாங்கல்யச் சரடைத்தான்" சுமங்கலித்துவம் நிறைந்த மங்களப் பொருளாகக் குறிக்கின்றனர் சான்றோர்.

பஞ்ச பூத சக்திகள் நிறைந்து கிட்டுவதுதான் சுமங்கலித்துவம் ஆகும். பருத்தி இழைகளால் ஆன மாங்கல்யச் சரடிற்குத்தான் பஞ்ச பூத தெய்வீக சக்திகளை ஈர்த்து சுமங்கலித்துவ சக்தியாக மாற்றக்கூடிய அருட்சக்தி உண்டு. ஆதலின் மாங்கல்யத்தை மாங்கல்யச் சரடில்தான் கோர்க்க வேண்டுமே தவிர தங்கச்சங்கிலியில் ஒரு போதும் கோர்த்தல் கூடாது.

சரடினால் மாங்கல்யம் போடுபவர்களுக்கு மட்டும் நீண்ட ஆயுளுடன் இருப்பாரா? என்ற சந்தேகம் எழலாம். ஆனால் நீங்கள் நினைக்கும் எண்ணம் வேறு சாதாரணமான நிலையில் கூட பெண்களின் மஞ்சள் கயிற்றுக்கு என்று ஒரு மகிமை உண்டு. தோஷங்கள் உடனே அவரை பாதிக்காது. கர்ம வினைகள் குறையத் தொடங்கும்.

குங்கும அர்ச்சனையின் பலன்கள் சரடுக்கு உண்டு. உடனே போகும் உயிரை கூட அந்த தாலி சரடின் மகத்துவம் காக்கும். தீவினை தோஷங்களில் ஒரு பகுதியை மாங்கல்யச் சரடானது தம்முன் ஈர்த்து ஆத்மாக்னியில் பஸ்மம் செய்து விடுகின்றது.

ஏனெனில் மாங்கல்யமானது ஒரு இல்லறப் பெண்மணியின் கழுத்தில் எப்போதும் திகழ்வதால் அதுவே தெய்வீகத் துணையாக இருந்து எப்போதும் சுமங்கலித்துவதைக் கட்டி காப்பதாகும். பெண்களுக்கு மாங்கல்யமே பிரம்ம முடிச்சு ஆகும்.

பின்னலின் மகத்துவம் :

பின்னல் என்பது உறவைக் குறிக்கிறது. முடியை விரித்து விடுவது அமங்கலமானது. அதாவது முடி என்பது அழகான கூந்தல். அந்த கூந்தலை பின்னி பூ வைத்து பார்ப்பதன் அழகே தனி. ஆனால் இன்றைய சூழல் அப்படியா?

தலைமுடியின் நுனி வழியாக ஆத்மசக்தி வெளியேறுகிறது. நல்ல, தீய உணர்வுகள் அல்லது அதிர்வுகள் வந்து செல்வதற்கான ஊடகம் போன்றது முடியின் நுனி. அப்படியானால் மொட்டை அடித்துக் கொள்கிறார்களே அவர்களை என்ன சொல்வது என்ற கேள்வி எழும் உங்களுக்குள். வெளியிலிருந்து பெறுவதற்கும் ஒன்றுமில்லை. நம்மிடமிருந்து போவதற்கும் ஒன்றுமில்லை என்பதை உணர்த்துவற்காக.

தலைவிரி கோலத்தை தவிர்ப்போம். இது உறவின் மீதான பிடிப்பை அறுக்கக்கூடியது. பின்னல் இதன் அமைப்பு திரிவேணி சங்கமத்தை ஒத்தது. 3 நதிகள் சேரும் போது இரண்டு நதிகள் கண்களுக்கு புலப்படும். (கங்கை, யமுனை) ஒரு நதி கண்களுக்கு புலப்படுவதில்லை (சரஸ்வதி). இதுபோலவே பின்னலின் 3 பகுதிகளில் இரண்டு பகுதிகளே புலப்படுகின்றன.

பின்னலின்

வலது - பிறந்த வீடு, இடது - புகுந்த வீடு, நடுப்பகுதி - பெண்.

தன்னை மறைத்து இரு வீட்டாரையும் இணைத்து அழகுற தோற்றமளிக்கச் செய்வதே இதன் பொருளாகும். தன்னை முன்னிறுத்தும் பெண்ணை காட்டிலும் தன் குலத்தை முன்னிறுத்துபவவே உயர்ந்தவள் ஆவாள். ஆகையினால் பின்னல் வெறும் அலங்காரம் அல்ல. வாழ்வின் தத்துவம்.

நன்றி

வாழ்க வளமுடன்

Poisonous friend-Sanskrit subhashitam

🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺

*ஸுபா4ஷிதாநி*

பரோக்ஷே கார்யஹந்தாரம் ப்ரத்யக்ஷே ப்ரியவாதி3நம்| த்யஜேத் தாத்3ருஶம் மித்ரம்  ஹி விஷகும்ப4 பயோமுக2ம் ||

           - சாணக்யநீதி

பொருள்:- நமக்குப் பின்னால் இருந்து நமக்கு கஷ்டத்தை உண்டாக்கி நமக்கு முன் உள்ள போது

 நம்மிடம் அன்பாகப் பேசுபவனுடைய தொடர்பை நாம் விட வேண்டும். ஏனென்றால் வாயில் பாலும் உள்ளுக்குள் விஷமும் கொண்ட விஷப்பானை போன்றவன் இந்த தீயவன்.

बुरे मित्र के लक्षण :

परोक्षे कार्यहन्तारं प्रत्यक्षे प्रियवादिनम् ।

त्यजेत् तादृशं मित्रं विषकुम्भ पयोमुखम् ।।

                  -  चाणक्य नीति

The friend, who spoils our works from behind and speaks sweet language in front, should be deserted. Because, he is like a pitcher which is filled up with the poison with the milk visible on the top.

जो पीछे से कार्य बिगाड़े और सामने से प्रिय बोले, ऐसे मित्र को त्याग देना चाहिए । क्यों कि ऐसा मित्र मिट्टी के उस घड़े के समान है जो विष से भरा हुआ है किन्तु उसके ऊपर दूध है ।

6th day in spoken Sanskrit

Daily practice 2hour and sanskrit talk in days

           *षष्ठदिवसः*

१) *पुरातनम्/नूतनम्* - न.लिंगः 

      *पुरातनि/नूतना* - स्त्रीलिंगः

तद् *पुरातनं* गृहम् 

तद् यानं *नूतनं* यानम् 

संस्कृतभाषा *पुरातनि* भाषा 

सा  *नूतना* शिक्षिका 

२) *वहु/किञ्चित्*

 

वहु - तत्र *वहु-बालकाः* सन्ति 

किञ्चित्-- *किञ्चित्* ओदनम् आवश्यकम् 

३) *दीर्घः/हस्वः*

सः *दीर्घः* राजमार्गः 

एसः *हस्वः* मार्गः

४) *उन्नतः/वामनः*

 

अमिताभ्-वच्चनः *उन्नतः* नायकः 

भवान् *वामनः* शिक्षकः 

५) *स्थूलः/कृशः*

 

सः *स्थूलः* बालकः 

सः *कृशः* शिक्षकः 

६) *इदृशः/तादृशः/किदृशः*

इदृशः-- *इदृशः* स्यूतः आवश्यकः 

तादृशः-- *तादृशः* शिक्षकः आवश्यकः 

किदृशः-- *किदृशः* शिक्षकः आवश्यकः ? 

७) *तुमुन्*

     सः *पठितुं* बिद्यालयं गच्छति

     सा *लेखितुं* लेखनीम् आनितवती 

८) *किन्तु* - अहं गतवान् *किन्तु* सा न आगतवती 

९) *निश्चयेन* -अहं *निश्ययेन* एतत् कार्यं करिष्यामि 

१०) *प्रायशः/वहुशः*

      प्रायशः--भारते *प्रायशः* जनाः संस्कृतं न जानन्ति 

      वहुशः--भारते *वहुशः* जनाः चतुराः 

११) *अपेक्षया*--बालिकानाम् *अपेक्षया* बालकाः चतुराः

१२) *खलु/किल* 

खलु--भवतः नाम राहुल *खलु* ? 

किल--भवत्या नाम भूमी *किल* ? 

१३) *इव* -रामः *इव* श्यामः न पठति 

१४) *विशेषणविशेष्यभावस्य प्रयोग*

 

उन्नतः बालकः / उन्नता बालिका / उन्नतं गृहम्

             समाप्तम् 

         निर्देशानुसारं पठतु 

 sunil kumar panigrahi 

7787977820

sunil211295@gmail.com

Rare Devi Sati Stuti By Lord Brahma/Vishnu/Shiva from Dharma Puranam

Dear All,

Greetings and Namaste. Ashadha month (Adi in Tamil) is dedicated for the worship of Sri Ambal. It is a practice to worship Sri Devi throughout the month but especially on Fridays and Tuesdays. 

In this connection, I am delighted to share a very rare and sweet hymn on Goddess Sati Devi by Lord Brahma, Lord Vishnu and Lord Shiva collectively. As you might see in the prayer, they pray to the Goddess as the Mula Prakriti and the originator of Lord Brahma, Lord Vishnu and Lord Shiva. 

As we all know, Santana Dharma does not differentiate among Goddess Parvati, Goddess Lakshmi and Goddess Saraswati which, by deduction, means that there is no differentiation among Trinity as well. 

May We Pray to Loka Mata Sri. Devi through this beautiful prayer.

With best regards and pranams,

K. Muralidharan Iyengar 

Samskritam

Telugu

Tamil

Malayalam

Kannada

Gujarati

English

Sundara surabhashaa - Sanskrit song

Lyrics

Raaga : Sivaranjani 

Pl see the attachment for the audio.

Make ogg to mp3 conversion from here

Where there is sathya there is dharma - Sanskrit

Courtesy:Sri.K.V.Anantanarayanan

न सा सभा यत्र न सन्ति वृद्धाः
न ते वृद्धाः ये च न वदन्ति धर्मं।
नासौ धर्मो न यत्र सत्यमस्ति
न तद् सत्यं यच्छलेनाभ्युपेतं॥

चाणक्यसूत्राणि

na sā sabhā yatra na vṛddhāḥ
na te vṛddhāḥ ye ca na vadanti dharmaṁ|
nāsau dharmo na yatra satyamasti
na tad satyaṁ yacchalenābhyupetaṁ||

cāṇakyasūtrāṇi

ന സാ സഭാ യത്ര ന വൃദ്ധാ:
ന തേ വൃദ്ധാ: യേ ച ന വദന്തി ധര്‍മ്മംന അസൌ ധര്‍മോ ന യത്ര സത്യമസ്തി
ന തദ്‌ സത്യം യത്ച്ഛലേന അഭ്യുപേതം

ചാണക്യന്‍

വയസുകൊണ്ടും ജ്ഞാനം കൊണ്ടും മുതിര്‍ന്നവര്‍ ഇല്ലാത്ത സഭ ഒരു സഭ തന്നെയല്ല 
ധര്‍മ്മവും ന്യായവും പറയാത്തവരെ വൃദ്ധര്‍ എന്ന് വിളിക്കുന്നതില്‍ അര്‍ത്ഥമില്ല
സത്യം അല്ലാത്തതോന്നും ധര്‍മ്മമാവില്ല
പൊള്ളത്തരങ്ങളും കാപട്യവും കൊണ്ട് താങ്ങിനിര്ത്തുന്നതോന്നും സത്യമാവില്ല

An assembly for legislation or adjudication is inadequate if it is not represented by scholars wizened by age and experience. 
The elders who do not expound virtue cannot be treated as wise and grown up. 
It is not to be treated as virtue if it is not buttressed by truth. 
And truth cannot be a contraption with external brilliance with contents ridden by deception...meaning half-truths and ad-hoc truths are not to be given the status of pure truth.

The political astuteness of the Master stands out here. 
Human beings, however brilliant they are intellectually, however erudite they are, they can reach the apex of brilliance of thought and discretion only as they attain ripe age. Experience has no substitute. 
Consider the ages of our Presidents, Prime Ministers, Judges of the apex court and so on. May be the exceptions are Shankara or Jesus.. 
But they are godheads with no age. 
Mere graying of hair does not make one an old gentleman. 
We have seen many gerontocracies in autocratic juntas. 
And politicians with nothing to their credit other than the donkey years reaching the legislative fora are also not rare. 
But the master prescribes advanced age only because with advancing age the knowledge and sense of virtue and detachment will get ripened. 
And whatever may be the virtue of an action if that action is not based on truth, then it cannot be a virtue. 
And most important, the truth mentioned here should be absolute and not what was propagated by Rasputins and Goebbels as also many of their contemporary avatars.

Incidents with Sringeri Acharyal

This experience is shared by a devoted Sishya from Mumbai and said this may be posted to show that there is no difference in the Blessings between Mahasannidanam and Sannidanam. This happened in July 2015. She was driving her car in the night through a narrow lane and she was not sure whether her vehicle hit an old man or the old man was hurt and already lying on the road. There was utter commotion and public gathered around her vehicle. 

She stepped out of her car took the old man first to a dispensary and later to a nursing home. Meanwhile, the old man's relatives assembled in the hospital. It also became a police case and the lady therefore had to seek a bail which was granted. After this got over, she went the next day as planned to Bangalore where both the Acharyals were camping. 

She was quite stressed and tensed and did not plan where and how to stay. She went straight for Darshanam, kept the baggage in the book stall and reported the incident before Mahasannidanam. 

Acharyal put a pointed question, whose mistake was this? To which the lady replied that she was not sure and if it is her mistake sought pardon. Acharyal smiled Gracefully and said, 'Nothing will happen to you. Problem will get solved'. 

She went back to Mumbai and the case was getting adjourned constantly for about two years. She went to Sringeri in 2017 and Mahasannidanam enquired as to what is happening to her case. She was stunned. When thousands and thousands of devotees come for Darshanam, how would Mahasannidanam remember about what she had reported two years back? She was dumbstruck and took little time to come back to normal and submitted that she had forgotten about this case the day she had reported the same to Acharyal. Acharyal smiled once again and reiterated, 'Nothing will happen to you. Problem will get solved'. 

The case was getting adjourned continuously. When Sannidanam made a Vijaya Yatra to Mumbai in December 2018 – January 2019, the Sishya went for Darshanam. She was getting repeated calls from an unknown number and therefore did not bother to attend to it. After completing the Darshanam, when she returned the call, she was shocked to know it was from the police station informing her that her bail had been cancelled by the court since she did not attend the last hearing and therefore court has issued a non-bailable warrant.  She spoke to her lawyer who assured her to get the bail and asked her to come to the court on a particular day and till such time to be careful. The lady went again for Darshaman of Sannidanam before proceeding to the court and narrated the happenings. 

To her sheer surprise, Sannidanam conveyed the very same message and in the same words which were conveyed earlier to her by Mahasannidanam. Sannidhanam had said, 'Nothing will happen to you. Problem will get solved'. 

As she proceeded to the court, the Advocate called her up to say that she need not come to court today as these matters which were slated to be heard in the afternoon are not going to be heard. The lady replied that she is coming straight to the court after Seeking the Anugraham of Sannidanam and things may therefore work rightly and we should make a plea to the court to hear the matter. She reached the court. When the judge sat post lunch after disposing off a few matters, enquired why is this lady waiting and came to know the issuance of a non-bailable warrant for arrest. The Learned Judge cancelled the warrant and extended the bail. 

The lady adds further, 'Look at the Grace and Blessings of Sannidanam, I was fortunate to meet a Higher official in the Police Department at the Chembur Mutt and after hearing my plight, I was assured complete help with a promise to resolve this issue soon.' The lady concludes the issue is in the final stages of resolution and said with deep devotion, 'How can it go otherwise when it has been Blessed by both the Acharyals thrice and the Divine Choice of Words and Expressions remaining identical.'

Offering at the Lotus Feet of Acharyals.

The stuti of Godha

கோதைத் துதி-27
(ஸ்ரீரங்கம் முரளீ பட்டர் 12.06.2019)

வாலி வதம் முடிகின்றது..!  

சுக்ரீவனுக்குப் பட்டாபிஷேகம் நடைபெற்றபோது மழைக்காலம்..!  

பட்டாபிஷேகம் முடிந்து வாலியிடத்து இராமபிரான் , "இந்த வர்ஷாகாலம் முடிந்து இலங்கைக்குப் படையெடுப்போம்..!  அது வரை ராஜ்யபோகத்தினை அனுபவித்துக் கொண்டிரு..!" என்கிறார்.  

சம்மதித்த சுக்ரீவன் போகத்தினை அனுபவிக்கின்றான் - காரணமான ஸ்ரீஇராமனது ஆணையை மறந்து விடுகின்றான்..!

சீதையில்லாத இராமன் சீறுகின்றான்..!  

இலக்குவனை நாணொலி எழுப்பி அச்சுறுத்தச் சொல்கின்றான்..!  

சுக்ரீவனது மனைவி தாராக் கேட்கின்றாள், " "கிம் கோபமூலம் மநுஜேந்த்ர புத்ர!" ? (தாங்கள் சீறிவருவதன் காரணம் யாது?.) என்கிறாள்..!  
இராமா..! உன் க்ஷமா குணத்திலான்றோ சற்று மறந்து அபசாரப்பட்டு விட்டோம் - அதற்காக தாங்கள் இவ்வளவு சீற்றம் கொள்ளலாகுமோ..? என்று பொருள்பட கேட்கின்றாள்..!

" என்பிழைகோப் பதுபோலப் பனிவாடை யீர்கின்றது
என்பிழையே நினைந்தருளி யருளாத திருமாலார்க்கு
என்பிழைத்தாள் திருவடியின் தகவினுக் கென் றொருதவாய்ச்சொல்
என்பிழைக்கும் இளங்கிளியே யான்வளர்த்த நீயலையே?" (2938 - திருவாய்மொழி)

என்கிறார் ஸ்வாமி நம்மாழ்வார்..!  

எலும்பில் நுால் கோர்த்துத் தைத்தால் எவ்வளவு ஹிம்ஸையாகயிருக்குமோ அவ்வளவு ஹிம்ஸை நின் கருணையின்மையால் அவதிப்படுகின்றேன்..!  (இங்கு எலும்பாவது நம் சரீரமாகும்..!  நுாலானது சுவாசிக்கும் காற்றாகும்..! )

நான் செய்த பிழையையே நினைத்துக்கொண்டிருக்கின்றாயே..!

உன்னுடைய மன்னிக்கும் குணத்தினை மறந்துவிட்டாயே..!

 உன் உயரிய க்ஷமா குணத்தினை நீ மறந்தாற் போன்று, என் குற்றங்களையும் நீ மறக்கலாகாதா..? என்கிறார்..!

நஞ்சீயர் சொல்கின்றார், " ஸஹதர்மசரீம் சௌரேஸ் ஸம்மந்த்ரித ஜகத்திதாம். அநுக்ரஹ மயீம் வந்தே நித்யம் அஜ்ஞாதநிக்ரஹாம்" - ஸஹதர்மினியான பெரியபிராட்டியார் அனுக்ரஹமே அறிந்தவள்..! "பிழை செய்யாதவன் இப்புவியினில் இல்லை." எனும் பரிவோடு ஜீவாத்மாக்களுக்காக பரிபவள்..!
இத்தகைய பிராட்டியின் குணத்திற்கு மாறாக நீ என்னை புறக்கணித்தல் தகுமோ..?  எனக்கு அருளாத திருமாலைப் பிராட்டியார் பின்னர் ஏறெடுததும் நின் திருமுகத்தினைப் பார்ப்பாளோ..?  எனும் கருத்துத் தொனிக்கப் பாடுகின்றார்..!

ஆனால் ஆண்டாளின் பாணியே வேறு..!

"நீ வாயினால் பாடு..!  
மனதினால் சிந்தனை செய்..!  
துாயவனாய் இரு..!  
துாய மலர்களால் அர்ச்சித்து வா..!
கவலை வேண்டாம்..!

நீ முன்பு செய்த பிழைகளும், இனி அறியாமல் செய்த பிழைகளும், தீயினில் இட்ட துாசு போன்று, ஒன்றும் இல்லாது போகும்..!" என்று அடித்துச் சொல்கின்றாள்..!

ஏனெனில் அரங்கனிடத்து அவளுடைய செல்வாக்கு அத்தகையது..!

" மாயனை மன்னு வடமதுரை மைந்தனைத்
தூய பெருநீர் யமுனைத் துறைவனை
ஆயர் குலத்தினில் தோன்றும் அணிவிளக்கைத்
தாயைக் குடல்விளக்கம் செய்த தாமோதரனைத்
தூயோமாய் வந்துநாம் தூமலர்தூ வித்தொழுது
வாயினால் பாடி மனத்தினால் சிந்திக்கப்
போய பிழையும் புகுதருவான் நின்றனவும்
தீயினில் தூசாகும் செப்பேலோர் எம்பாவாய்" (478)

ஸ்வாமி தேசிகன் ஆண்டாளைக் கெட்டியாகப் பற்றிக் கொண்டார்..!  அடியேன் பலகாலும் குற்றம் செய்தவன்; குற்றமே செய்துகொண்டு இருப்பவன்..!  ஆனாலும் நீ என்னைப் புறக்கணிக்கப்போவதில்லை..!  தாய்ப்பால் கொடுக்கும் போது குழந்தை கடித்துவி்ட்டால் தாய் அந்த சேயைக் கோபிப்பாளோ..? நீ எந்தன் தாய்..! என்று புளகாங்கிதமடைகின்றார்..!

ஜாதாபரா தமபி  மா மநுகம்ப்ய  கோதே
 கோப்த்ரீ  யதி   த்வமஸி   யுக்தமிதம்  பவத்யா :  |
வாத்ஸல்ய  நிர்ப்பரதயா  ஜநநீ  குமாரம்
ஸ்தந்யேந   வர்த்தயதி  தஷ்ட பயோதராபி  ||27||

அடியேன் பலகாலும் குற்றம் செய்தவன்!
குற்றமே செய்துகொண்டு இருப்பவன் என்றாலும், நீ, என்னைப் புறக்கணிப்பதில்லை !. காக்கின்றாய்.!
இது உனக்கு ஏற்ற செயல்..!
தாயார், குழந்தையிடம், அளவில்லா அன்பு கொண்டவள்...! அதன் பசி அறிந்து, பாலூட்டுபவள்..! ஆனால், குழந்தைக்கு, தாயார் செய்யும் உபகாரமும்,  தாயாரின் அன்பும் பாசமும், எப்படித் தெரியும் ? ஸ்தன்ய பானம் செய்யும்போது , குழந்தை கடித்தாலும், இதற்காக அந்தக் குழந்தையைத் தாயார், தூக்கி எறிந்து  விடுவதில்லையே !    
வேறு உபாயத்திலும் இறங்குவது இல்லையே !முன்போலவே அல்லவா, ஸ்தன்ய பானம் கொடுக்கிறாள் .  ஆஹா , இது உனக்குத் தகுந்ததே !
(உருபட்டூர் ஸ்ரீ சௌந்திரராஜய்யங்கார் அவர்களின் தமிழாக்கம்..)

தாஸன்
-முரளீ பட்டர்
#கோதைத்துதி#
(இன்று காலை 12.06.2019 அதிகாலை மேலச்சித்திரை வீதியில், ஸ்ரீ உ.வே.வி.எஸ்.கருணாகராச்சார் தலைமையில், நடாதுார் ஆழ்வான் திருமாளிகையில், ஸ்ரீஆண்டாள்-ரங்கமன்னார்-கருடாழ்வார்  நடாதுார் ஆழ்வான்,  நடாதுார் அம்மாள் ஆகியோரின் திவ்யமங்கள   விக்ரஹங்கள் பிரதிஷ்டைச் செய்யப்பட்டது..! ஆண்டாளின் பூரண கிருபையினை உணரந்தேன்..)

Bhagavad Gita & Vishnu sahasranama

Very interesting

The difference between Bhagavat Gita and Vishnu Saharanama.

Why do spiritual doctors prescribe chanting Vishnusahasranama more than reading Bhagavat Gita?

Bhagavat Gita is the quintessence of Mahabharata and a sermon by Sri Krishna, while Vishnu Sahasra Nama is a prayer sung by Bheeshma as his parting message to Pandavas.

Actually Krishna himself requested Bheeshma to reveal these stotras to Pandavas.  

Bheeshma surprised, questioned Krishna "why are you choosing me at this stage in my life for this, while you yourself could do this?"

Then the Lord clarified : "Mine is like water of the ocean, which is not potable. When the message is through you, it is like rain from the cloud formed out of water from the ocean. This of course can quench the thirst. Moreover, I am the quintessence of Vedas. Whatever I say would appear as though I am extolling myself.  On the other hand, if you, a realised soul, speak about it, it has universal acceptance."

Bhagavat Gita is the root of the tree, while Vishnusahasranama is the fruit

Pooranamadam - Sanskrit meaning

।।श्रीमते रामानुजाय नमः।।

ॐ पूर्णमदः पूर्णमिदं पूर्णात्पूर्णमुदच्यते ।
पूर्णस्य पूर्णमादाय पूर्णमेवावशिष्यते ॥

       –बृहदारण्यकोपनिषत्, 5/1/1
         (ईशावास्योपनिषद्)

"ॐ पूर्णम् अदः पूर्णम् इदम्
पूर्णात् पूर्णम् उदच्यते
पूर्णस्य पूर्णम् आदाय
पूर्णम् एव अवशिष्यते ।"

पूर्णमदः = पूर्णम् + अदस्
पूर्णमिदम् = पूर्णम् + इदम्
पूर्णमुदच्यते = पूर्णम् + उदच्यते
पूर्णमादाय = पूर्णम् + आदाय
पूर्णमेवावशिष्यते = पूर्णम् + एव + अवशिष्यते।

पूर्णम् = पॄ-इति धातुः ।तस्य क्त-कृदन्तम्। अत्र नपुंसकलिङ्गि (विशेषणम्)। तस्य प्रथमा विभक्तिः एकवचनं च ।

अदः =अदस् इति सर्वनाम । अत्र नपुंसकलिङ्गि । तस्य प्रथमा विभक्तिः एकवचनं च ।

इदम् =इदम्-इति सर्वनाम ।अत्र नपुंसकलिङ्गि । तस्य प्रथमा विभक्तिः एकवचनं च ।

पूर्णात् = पॄ-इति धातुः। तस्य क्त-कृदन्तम्। अत्र नपुंसकलिङ्गि(विशेषणम्)। तस्य पञ्चमी विभक्तिः एकवचनं च ।

उदच्यते = (उत् + अच्) अथवा उत् + अञ्च्) इति धातुः । भ्वा० सेट् उ० । अचुँ॑ अञ्चुँ  वा (गतौ याचने च) इत्येके॑ । तस्य कर्मणिप्रयोगे (क्रियापदम् ) लटि (वर्तमानकाले) प्रथमपुरुषे एकवचनम् ।
 
पूर्णस्य =पॄ-इति धातुः।तस्य क्त-कृदन्तम्। अत्र नपुंसकलिङ्गि (विशेषणम्)। तस्य षष्ठी विभक्तिः एकवचनं च ।

पूर्णम् = पॄ-इति धातुः। तस्य क्त-कृदन्तम्। अत्र नपुंसकलिङ्गि ( विशेषणम्)। तस्य द्वितीया विभक्तिः एकवचनं च ।

आदाय = आदा इति धातुः । तस्य ल्यबन्तम् ।धातुसाधितं अव्ययम्।

एव = अव्ययम्  

अवशिष्यते = (अव + शिष्) इति धातुः। तस्य कर्मणिप्रयोगे (क्रियापदम्) लटि (वर्तमानकाले) प्रथमपुरुषे एकवचनम् ।

शान्तिः = शान्ति-इति स्त्रीलिङ्गि नाम। तस्य प्रथमा विभक्तिः एकवचनं च ।
 
अन्वयः
---------

अदः पूर्णम् (अस्ति)
इदं पूर्णम् (अस्ति)
पूर्णात् पूर्णम् उदच्यते
पूर्णस्य पूर्णम् आदाय
पूर्णम् एव अवशिष्यते।

अदः पूर्णम् इदं पूर्णं पूर्णात् पूर्णम् उदच्यते, पूर्णस्य पूर्णम् आदाय (पश्यतः) पूर्णम् एव अवशिष्यते ।

"वह (परब्रह्म) पूर्ण है और यह (जगत्) भी पूर्ण है; क्योंकि पूर्ण (परब्रह्म) से ही पूर्ण (जगत्) की उत्पत्ति होती है। तथा पूर्ण (जगत्) का पूर्णत्व लेकर (अपने में समाहित करके) पूर्ण (परब्रह्म) ही शेष रहता है। हमारे त्रिविध ताप (आधिदैविक, आधिभौतिक और आध्यात्मिक) की शांति हो।"

अर्थः
------

अयं हि सुप्रसिद्धो मन्त्रः। अत्र मन्त्रे
पूर्णशब्दः सप्तकृत्वः आम्नातः । परिपूर्णे परब्रह्मणि भेदा वा अंशा वा तारतम्याणि वा नैव विद्यन्ते इति सुन्दरतया सरलतया च अयं मन्त्रः उद्घोषयति । आकाशवत् निरवयवं सर्वव्यापकं च ब्रह्म परिपूर्णमेव खलु ?

अदः तत्पदलक्ष्यं ब्रह्म, पूर्णम् (न कुतश्चित् व्यावृत्तम्, व्यापि इत्येतत्)। आकाशवत् व्यापि, अपरिच्छिन्नम् इति यावत्, इदं त्वं पदलक्ष्यं जीवस्वरूपम् अपि पूर्णं, ननु द्वयोः पूर्णत्वं वस्तुपरिच्छेदात् विरुद्धम् इत्यतः आह-पूर्णात् इत्यादि । पूर्णात् ब्रह्मणः पूर्णम् एव जीवस्वरूपम् उदच्यते उद्रिच्यते उदेति इति यावत्, पूर्णस्य परिणाम-असंभवेन ततः उत्पद्यमानस्य औपाधिकत्वम् एव महाकाशाद् उद्गच्छतः घटाद्याकाशस्य तथा दर्शनात् । औपाधिकस्य तदेव तथ्यं रूपं यतः सः उदेति इति निदानाभेदात् पूर्णात् उद्रिच्यमानं पूर्णम् एव इति भावः।

ननु जीवस्वरूपस्य पूर्णत्वे कुतः तत् न अनुभूयते ? तत्र आह-पूर्णस्य इत्यादि । पोर्णस्य यत् पूर्णं स्वरूपं तन्मात्रम् आदाय उपाध्यंशम् अपहाय (पश्यतः) पूर्णम् एव अवशिष्यते पूर्णम् एव स्वरूपम् अवभाति इति । घटेन सह अवलोक्यमानस्य नभसः अपूर्णत्वभाने अपि घटांशं विहाय अवलोकने पूर्णत्वस्य एव अनुभवः यथा इति भावः।

तात्पर्यम्
-----------

सोपाधिकतया दृश्यमानमिदं जगत् अपि पूर्णमेव । महाकाशः पूर्णः, घटाकाशोऽपि पूर्णः । पूर्णे ब्रह्मणि महत् अल्पम् इति भेदो नावकल्पते । पूर्णात् ब्रह्मणः आगतं सर्वमपि पूर्णमेव ब्रह्म । इदं जगदपि पूर्णमेव । अणुरेणुतृणकाष्ठादि सर्वमपि पूर्णः ब्रह्मैव । अविद्याकल्पितेषु उपाधिष्वेव तारतम्यं दृश्यते न तु पूर्णे ब्रह्मणि । एवंविद्वानेव ब्रह्मज्ञानी । सोऽपि पूर्णं ब्रह्मैव भवति ।

त्रिः शान्तिः(ॐ शान्तिः! शान्तिः!! शान्तिः!!!) पठनं तु आध्यात्मिकादित्रिविधोपद्रवशमनाय इति ध्येयम् । आदौ प्रणवघोषः च वेदोच्चारणनियतः मङ्गलम् आतनोति इति विज्ञेयम् ।

हिन्दी भाव
--------------

यह ईशावास्योपनिषद् का मन्त्र है। यह मन्त्र वास्तव में इसी सत्य की ओर इंगित करता है कि प्रत्येक वस्तु और प्रत्येक जीव स्वयं में पूर्ण होता है । 'पूर्णमदः पूर्णमिदं' – वह परब्रह्म भी पूर्ण है और यह कार्यब्रह्म भी पूर्ण है । 'पूर्णात् पूर्णमुदच्यते' – क्योंकि यह पूर्ण उस पूर्ण आत्मा से ही उत्पन्न हुआ है ।

समस्त ब्रह्माण्ड अपने आपमें पूर्ण हैं । ब्रह्माण्डों में व्याप्त समस्त वायु, अग्नि, जल आदि तत्व, समस्त रूप-रस-गन्ध आदि अपने आपमें पूर्ण हैं । समस्त काल, समस्त दिशाएँ – कुछ भी अपूर्ण नहीं हैं । इस प्रकार हम सब उस विराट के सूक्ष्म से भी सूक्ष्मतर कण होते हुए भी स्वयं में पूर्ण हैं, क्योंकि हम पूर्ण का अंश हैं । पूर्णता का बोध वास्तव में अद्वितीय होता है और उसका कोई विकल्प भी नहीं होता । यदि विकल्प खोज भी लिया जाए तो वह भी निश्चित रूप से पूर्ण ही होगा । हम सभी पूर्ण के भीतर भी हैं और हमारे भीतर ही पूर्ण है । क्योंकि हम सभी पूर्ण हैं । हम सभी एक ही पूर्ण का विविध रूपों में विस्तार हैं।

       –रमेशप्रसाद शुक्ल

       –जय श्रीमन्नारायण।

Jvara pancakam on Jagannatha - Sanskrit

श्रीजगन्नाथस्य ज्वरपञ्चकम्
*********
(१)
स्नानाधिक्यान्मनुसुततनौ जायते हि ज्वरादि
र्दारोर्देहे प्रभवति कथं सोपि चित्रेषु चित्रम्।
वार्त्ता सत्यं त्रिभुवनपतिः श्रीजगन्नाथदेवः
स्नानाद् रुग्णो विषमविषयस्तल्पशायी गृहान्तः।।
(२)
रोगाक्रान्ताद् विकलहृदयो रत्नवेदीं न याति
पीडाग्रस्तो भजति च गदं दर्शनं नो ददाति।
वैद्यादेशाज्ज्वरसुशमनं हौषधीयं प्रलेपं
देहे दत्त्वा विरसवदनाः सेवकास्तं यतन्ते।।
(३)
हाहाकरः सकलजगति व्याधिनाशः कदा स्याद्
भक्ता दुःखात् सजलनयना द्वारदेशं नमन्ति।
भावग्राही मनुजमनसो भावनां सोप्यजानात्
दूतैर्भक्तान् वदति परमो यात चालारनाथम्।।
(४)
रोगे नष्टे कतिपयदिने दिव्यनेत्रोत्सवो मे
यूयं सर्वे प्रमुदितमुखाः दर्शनं प्राप्स्यथैव ।
तस्मिन् काले मम च नगरे स्यन्दनीयां सुयात्रां
दृष्ट्वा हृष्टाः सुफलनिकरं नेष्यथ स्वेच्छया वै।।
(५)
तापायाधिकवारिणा सुरभिणा
स्नात्वा मुदा श्रीहरि
र्हैमाद् रोगगतो महौषधिचयं तच्छान्तये सेवते।
हे भक्ता!यदि दारुदेह उदकात्  प्राप्नोति कष्टं महत्
तापात्तापितमानवा बहुजलस्नानेन रुग्णा न किम्॥

          (व्रजकिशोरत्रिपाठी)

LOST son - a whatsapp forward- sanskrit joke

रीना :- मम पुत्रः मासत्रयात् विद्यालयं न गतवान् l ☹

स्नेहितः :- किमर्थं तथा अभवत् ?  
रीना :- अहं वदामि l एकस्मिन् दिने मम पुत्रः मार्गे अदृश्यः जातः l तदा मम पतिः वेट्साप् मध्ये  पुत्रस्य भावचित्रेण सहितं सन्देशं प्रेषितवान् l तन्नन्तरं पञ्चनिमेषान्तरादेव सः लब्धवान् l तस्मात् वेट्साप्  कृते धन्यवादं समर्पयिष्ये l परन्तु तद्दिनादारभ्य सः शालां न गतवान् l  किमर्थमित्युक्ते यदा कदापि जनाः शालां गच्छन्तं मम पुत्रं मार्गे पश्यन्ति, पुनः तं गृहम् आनयन्ति l यतः प्रेषितः सन्देश: इदानीमपि वेट्साप् मध्ये भ्रमन् अस्ति l🙁🙁 😁😁😁😂😂😂😂

Story of settamma mayamma song of tyagarajar

ஸ்ரீ ராம தரிசனம்*

' *ராமா*.. *நீயா என்* *வீட்டுக்கு வந்தாய்?*' 
*தியாகராஜரின் அதிகாலை உருக்கம்*

திருவையாற்றில் ஒரு மாலைப் பொழுது. தியாகராஜ சுவாமிகள் தனது வீட்டுத் திண்ணையில் தியானத்தில் ஆழ்ந்திருந்தார்.

''நமஸ்காரம்...''

*குரல் கேட்டுக் கண் விழித்தார் தியாகராஜர். 80 வயது வயோதிகர் ஒருவரும், அவரின் மனைவியும், சுமார் 20 வயது இளைஞன் ஒருவரும் கைகூப்பி நின்றிருந்தனர் தெருவில். அவர்கள் உடம்பில் அழுக்கும், புழுதியும் படிந்திருந்தன. வெகு தூரத்திலிருந்து வந்தவர்கள் போல் தோற்றம் அளித்தனர்*.

''வாங்கோ... உள்ள வாங்கோ...'' - அவர்களை வரவேற்று நமஸ்காரம் செய்தார் தியாகராஜர்.

'மாதா, பிதா, குருவுக்குப் பிறகு வீட்டுக்கு வந்த விருந்தாளிகளை தெய்வமாக நினை!' என்கிறது உபநிஷத்துகளும் வேதங்களும். 'அதிதி தேவோ பவ.'

*வயோதிகர் பேச ஆரம்பித் தார்: ''நாங்க வடக்கே ரொம்ப தூரத்திலிருந்து க்ஷேத்ராடனம் பண்ணிண்டு வர்றோம். ராமேஸ்வரம் போகணும். பகவான் கருணை வைக்கணும்... காலைல எழுந்து ஸ்நானம் செஞ்சுட்டு நடக்கணும். இன்னிக்கு ராத்திரி உங்க வீட்டுல தங்கலாம்னு இருக்கோம்!''*

''ஆகா... தாராளமா தங்குங்கோ!'' என்று மகிழ்வுடன் சம்மதித்த தியாகராஜர், தன் மனைவியிடம் இரவில் அவர்களுக்கும் சேர்த்துச் சமைக்கச் சொன்னார்.

*அவர் மனைவியோ, ''நமக்கே ராத்திரி சாப் பாட்டுக்கு அரிசி இல்லே... இவங்களை எப்படி உபசாரம் பண்றதுனும் தெரியலை. சரி... பக்கத்துல போய் கொஞ்சம் அரிசி கடன் வாங்கிண்டு வரேன்!'' என்று கையில் பாத்திரத்துடன் மனைவி கிளம்பினார்*.

அதை கவனித்த வயோதிகர், ''எங்களுக்காகச் சமைக்க வேண்டாம். என்கிட்ட தேனும் தினை மாவும் இருக்கு. ரெண்டையும் பிசைஞ்சு, ரொட்டி மாதிரி தட்டி, சுட்டுச் சாப்பிட்டா ருசியா இருக்கும். நாம எல்லோரும் அதையே சாப்பிடுவோமே!'' என்றார்.

*அதன்படி அன்று இரவில் அனைவரும் பசியாறினர். வீட்டுத் தாழ்வாரத்தில் படுத்த விருந்தாளிகளிடம் தியாகராஜர் க்ஷேத்திராடனம் பற்றி விடிய விடியப் பேசிக் கொண்டிருந்தார்*.

கோழி கூவிற்று. ''அடடா... பொழுது விடிஞ்சாச்சா?'' என்று எழுந்தார் வயோதிகர். உடனே அவர் மனைவியும், இளைஞனும் கூட எழுந்தனர். ''நாங்க அப்படியே காவிரியில ஸ்நானம் செஞ்சுட்டுக் கிளம்பறோம்!'' என்றார் முதியவர்.

*தியாகராஜர், தன் மனைவியுடன் அவர்களை நமஸ்காரம் செய்தார். பின்பு வாசலில் இறங்கி, அவர்கள் கண்ணிலிருந்து மறையும் வரை அவர்களையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தார் தியாகராஜர். சட்டென்று அந்த வயோதிகர் வில்லுடன் ராமபிரானாகவும், அவருடன் வந்த முதிய பெண்மணி சீதா பிராட்டி யாகவும், இளைஞன் அனுமனாகவும் காட்சியளித்து மறைந்தனர்*.

தியாகராஜர் பரவசத்துடன் தெருவில் ஆனந்தக் கூத்தாடினார். *''ராமா... ராமா... நீயா எனது வீட்டுக்கு வந்தே?... என் தெய்வமே*... *நீயா வந்தாய்? ரொம்ப தூரத்திலேருந்து நடந்து வந்ததா* 
*சொன்னியே*... *பேசியே ராத்திரி முழுக்க உன்னை தூங்க விடலையே... மகாபாவி நான்!*

காலைப் பிடித்து அமுக்கி, உன் கால் வலியைப் போக்காமல் பேசிக் கொண்டே இருந்தேனே. ராத்திரி நீ கொண்டு வந்ததை நாங்க சாப்பிட்டோமே?

*என் வீட்டுல தரித்திரம் தாண்டவமாடறதுனு தெரிஞ்சிண்டு, நீ ஒரு தாய்- தகப்பனா இருந்து எங்க பசியைப் போக்கினியே...'' என்று புரண்டு புரண்டு அழுதார் தியாகராஜ சுவாமிகள்*.

*அப்போது அவரிடமிருந்து பிறந்த வசந்தா ராக கீர்த்தனைதான், 'சீதம்ம மாயம்மா...' என்பது*.

ராம் ராம் ராம் ராம் ராம் ராம்....

Sanskrit subhashitam

Subhashita

प्रियप्राया वृत्तिः विनयमधुरो वाचि नियमः

प्रकृत्या कल्याणी मतिरनवगीतः परिचयः।

पुरो वा पश्चाद्वा तदिदमविपर्यासित रसं

रहस्यं साधूनामनुपदि विशुद्धं विजयते॥

priyapraayaa vruttih vinayamadhuro vaachi niyamah

prakrutyaa kalyaaNee matiranavageetah parichayah

puro vaa pashchaadvaa tadidamaviparyaasita rasam

rahasyam saadhoonaamanupadhi vishuddham vijayate

Loving, polite and pleasing interaction with others,  controlled speech, a heart which only thinks of the good of others, introduction which is not boastful, uniform behaviour before and after (when face to face or behind one's back) – these are the secrets of pure, simple and saintly souls.

criticism of someone may be valid, but mouthing it to someone other than the person whom you're criticizing is never to help that person improve, and therefore has great power to harm. Wield that power responsibly. Harm dealt to another person's reputation is a grievous harm indeed.

"Slander or calumny" means to damage the good name of another person by lying.

 "Respect for the reputation of persons forbids every attitude and word likely to cause them unjust injury. ... "Detraction and calumny destroy the reputation and honor of one's neighbor.

Honor is the social witness given to human dignity, and everyone enjoys a natural right to the honor of his name and reputation and to respect. Thus, detraction and calumny offend against the virtues of justice and charity."

Be Calm:

Answering is the oil which feeds the lamp of calumny, silence is the water which extinguishes it."

A vigorous defense could make us appear to be guilty or it could add fuel to the fire stoked by the calumniator. Many times it is best to let the calumniator's fire burn itself out. Furthermore, if our reputation is good then it will speak for us and launching a vigorous defense may not even be necessary.

Translation and Commentary by Vaadhulan

*************************************

சான்றோர் எனப்படுவர் மற்றவர் முகத்திற்கு முன்னும், பின்னும்  அன்பாகவும், பண்புடனும், பாசத்துடனும், இனிமையான மற்றும் கனிவான சொற்களில் பேசி இன்புறுவர். மேலும் மற்றவர்களின் நலனில் அக்கறை கொண்டு இருப்பர். 

உள்ளொன்று வைத்து புறமொன்று பேசுவார்

உறவு கலவாமை வேண்டும்.

-இராமலிங்க அடிகளார்.

வாயொன்று சொல்லும், மனம் ஒன்று நினைக்கும் மனிதர்கள் தான் இங்கு அதிகம்.  உள்ளும் புறமும் வேறாய் இருக்கும் வஞ்சகர்கள் அவர்களாக வந்து நம்மோடு கலந்து விடுவார்கள். நாம் அவர்களை தேடி போவது இல்லை. நாம் அறியாமல் நடப்பது. எனவே, வள்ளலார், அது போன்ற மனிதர்களின் உறவு கலவாமை வேண்டும் என்று வேண்டுகிறார். 

திருக்குறள்:183

புறங்கூறிப் பொய்த்துயிர் வாழ்தலின் சாதல்

அறங்கூறும் ஆக்கம் தரும்.

புறங்கூறிப் பொய்யாக நடந்து உயிர் வாழ்தலை விட, அவ்வாறு செய்யாமல் வறுமையுற்று இறந்து விடுதல், அறநூல்கள் சொல்லும் ஆக்கத்தைத் தரும்.

ஐயமற்று உறுதியோடு நம்பியவர் வீட்டில் தீமை புரிந்து ஒழுகுபவர், இறந்தவரன்றி வேறு அல்லர்.

துளியும் சந்தேகம் கொள்ளாது, உறுதியோடு நம்பி, நட்புடன் சகஜமாகப் பழக அனுமதித்த பின்,

உண்ட வீட்டிற்கு இரண்டகம் செய்தாற்போல், அவர்களை புறம் கூறி ஏமாற்றித் துரோகம் இழைத்தவனை என்ன செய்வது? நம்பிக்கைத் துரோகங்களுக்கு மன்னிப்பே இல்லை. பிறகு எப்படிப் பழி தீர்ப்பது? இங்கேதான் வள்ளுவரின் அருமையான பாணி கை கொடுக்கிறது. இன்னா செய்தாரை ஒறுத்தல் அவர் நாண நன்னயம் என்பது போல், இந்த நம்பிக்கைக் துரோகியைச் செத்தாருள் வைத்துவிடச் சொல்லுகின்றார். அதற்கான பொருள் அவரைத் தீர்த்துக் கட்டுவது அல்ல. அவரை வாழ்வில் இனிச் செத்தவராய் நினைந்து தோழமையோ, பகைமையோ பாராட்டாது இருந்து விடச் சொல்லுகின்றார். இதுவே இங்கு மறை பொருள்.

நம்பிக்கைத் துரோகம் இழைத்த இழியவரைச் செத்தவராய்க் கொண்டு தொடர்பைத் துண்டித்து விட்டால், இனிமேலாவது துரோகங்கள் தொடராது, நிகழ்ந்த இன்னல் விரிவடையாது, சாத்வீகமான, அமைதியான முறையில் உணர்ச்சிகளுக்கு அடிமையாகாது, பொறுப்போடு செய்யும் காரியம், கொடுக்கும் தண்டனை என்பது இது தான். கோபத்தை மௌனத்தால் வெல்லுவது போலும், தவறினை நிறுத்துவதோடு, தவறிழைத்தவரையும் தண்டிக்கும் ஒரே விதம்.

துரோகங்களுக்கு மன்னிப்புக் கிடையாது. எனவே மறக்காது அவரை உயிரோடு இருந்தும் இறந்தவராய்க் கொண்டு வாழ்வைத் தொடருங்கள். அவர் செய்த தவறிற்குத் தண்டனை இந்த வாழ்வில் மீண்டும் உங்களது நட்பு, அண்மை கிட்டாது இருக்கட்டும்.

உள்ளொன்று வைத்துப் புறமொன்று பேசும் உறவுகள் கலக்காது இருப்போமாக.

Dad is more than my mother - A short story

அப்பா தான் அம்மாவுமே ! J K SIVAN

இது ஒரு அப்பா தின குட்டிக்கதை. என்னால் இயன்ற சிறு பரிசு

வெங்கிட்டு என்கிற வெங்கட்ராகவநாராயணாச்சாரி படிக்காதவன். எப்படியோ ஏதோ வேலை செய்து குடும்பத்தை காப்பாற்றினான். அவன் பெண்ணை கஷ்டப்பட்டு வளர்த்து படிக்கவைத்தான்.
அவள் படித்த பள்ளிக்கூடத்திலேயே தோட்ட வேலை அவனுக்கு கிடைத்தது.

தோட்டத்தில் பாத்தி கட்டி நீர் வார்த்துக்கொண்டிருந்தபோது '' யோவ் வெங்கு உன்னை பிரின்சிபால் மேடம் கூட்டிட்டு வர சொன்னாங்க. வா''

''அந்த அம்மாள் பார்க்கவே கடுகடு என்றிருப்பாள். எல்லோரிடமும் கத்துவாள். கடவுளே கிருஷ்ணா நான் என்ன தப்பு செய்து இன்று மாட்டிக்கொண்டேனோ.'' உடல் மடங்கு வியர்த்து பயத்தோடு அவள் அறையில் கைகட்டி நின்றான்.

"வெங்கு வாங்க உள்ளே '' அழைத்தாள் . ஆண்வர்க்க அதிகாரக் குரல் கொண்ட பெண்! சிறந்த நிர்வாகி அதனால் தானோ? அவனை ஏற இறங்க மூக்கு கண்ணாடி வழியாக பார்த்தாள் . தாடி மீசை கிழிந்த வேஷ்டி. மேலே துண்டு. அவள் எதிரே மேசையில் ஒரு பேப்பர்.
''இதைப்படி ''
''வேண்டாங்க, இல்லீங்க''
''படி நீயே படி ''
''எனக்கு இங்கிலிஷ் தெரியாதுங்க. அம்மா நான் ஏதாச்சும் தப்பு பண்ணிருந்தா மன்னிச்சுடுங்க. இனிமே அப்படி செய்யமாட்டேம்மா. சத்தியமா '' கண்களில் நீர் வழிய குரல் தழுதழுக்க சொன்னான்.
"என்ன நீ ஏதோ இல்லாத கற்பனை பண்ணி அழுவறே .நிறுத்து. உன் பொண்ணு கீதா ரொம்ப கெட்டிக்காரி.ரொம்ப உழைத்து படிக்கிற பொண்ணு. அவள் வகுப்பு ஆசிரியை இதை எடுத்துக்கொண்டு வந்து என்னிடம் தந்தாள். உன் பொண்ணு எழுதியதை நீயே படின்னு சொன்னேன்.''

''அம்மா தாயே என் பொண்ணு எதிர்காலத்தையே உங்க கிட்டே ஒப்படைச்சிட்டேன் தாயே. அவள் நல்லா படிச்சு முன்னேறினா போதும் மா. எனக்கு சம்பளம் கூட வாணாம். நிறைய வேலை செய்றேன்''.-- வெங்கு.

இரு ஒரு டீச்சரை கூப்பிட்டு படிச்சு உன் பொண்ணு எழுதியதை உனக்கு தமிழிலே சொல்ல சொல்றேன்
டீச்சர் படித்து தமிழிலே என்ன சொன்னாள் ?

''இன்னிக்கு அப்பா தினம் பத்தி எழுத சொன்னாங்க டீச்சர். நான் கொடுக்காப்புளி பட்டி. அங்கே பள்ளிக்கூடம் ஆஸ்பத்திரி இல்லை. நிறைய பேர் வைத்தியம் படிப்பு இல்லாமே வாழ்ந்து செத்தவங்க. கடுமையான ஜுரத்திலே மருந்து இல்லாமே செத்தவங்களில் எங்க அம்மாவும் ஒருத்தி. என்னை கையிலேந்தி கொஞ்சினதா ஞாபகம் கூட இல்லே. எங்க அப்பா தான் எனக்கு அம்மா. எனக்கு ஊட்டி, தூக்கி, கதை சொல்லி, வளர்த்தவர். இந்த பெரிய உலகத்திலே எனக்குன்னு இருக்கிற ஒருத்தர். எல்லோரும் நான் ''அம்மாவையே முழுங்கியவள்'' னு தான் ஊர்லே சொல்லுவாங்க. அப்படி அப்பா ஒருநாளும் நினைக்கலே. எங்கப்பாவை, பாட்டி தாத்தா, ஊர்க்காரங்க எல்லாம் இன்னொரு கல்யாணம் பண்ணிக்க சொன்னாங்க. முடியாதுன்
னுட்டார். அவங்க தொந்தரவு தாங்காமே ஊரை விட்டு ஒருநாள் என்னை தூக்கிக்கிட்டு வந்துட்டாரு.இந்த ஊருக்கு வந்தூட்டோம். எட்டு வருஷமா எங்கெல்லாமோ வேலை செஞ்சு இங்கே வந்தோம் . எல்லா கிடைக்கறது என் பெண்ணுக்கு கிடைக்கல்லீன்னா அது எனக்கும் வேணாம் என்று ரொம்ப பக்ஷணங்கள் அவர் சாப்பிடறதில்லே. கிடைச்சதெல்லாம் எனக்கு தான் கொண்டு வந்து கொடுப்பார். இப்போ கொஞ்சம் வயசானவுடன் தான் எனக்கு புரியுது அவர் செஞ்சது. எவ்வளவு வசதி கொடுக்க முடியுமோ அதெல்லாம் கஷ்டப்பட்டு எனக்கு கொடுத்தவரு எங்கப்பா. இந்த பள்ளிக்கூடம் ரொம்ப பேரும் புகழும் பெற்றது. இங்கே படிச்ச பசங்கள் வாழ்க்கையிலே ரொம்ப முன்னேறி வசதியா வாழறங்கன்னு கேள்விப்பட்டு எப்படியோ என்னை இங்கே சேர்த்தாரு . ஆறு வருஷம் ஆயிடுச்சு. எப்படியோ ஒரு வேலையும் இங்கேயே கிடைச்சு அப்பப்போ என்னை பார்க்கறார்.

கருணை, தயை, பாசம், தியாகம் இதெல்லாம் அம்மாவுக்கு மட்டும் தான் ன்னு சொன்னா அது எங்கப்பாவிடம் ஜாஸ்தின்னு நான் அனுபவத்தில் சொல்வேன்.ப எங்கப்பா தான் எனக்கு சிறந்த அம்மா
அம்மா தினம் பற்றி எழுத சொன்னா இதை தான் எழுதுவேன். இந்த பள்ளிக்கூடத்தில் கடினமாக மனநிறைவோடு உழைக்கும் தோட்டக்காரர் தான் என் அப்பா வெங்கட்டராகவநாராயணச்சாரி. நமஸ்காரம் அப்பா.''

கீதாவின் ஆங்கில கட்டுரையை டீச்சர் படித்தபோது பூரண அமைதி. வெங்குவின் விக்கி விக்கி அழும் சத்தம் மட்டும் கேட்டது. அந்த பேப்பரை வாங்கி கண்ணில் ஒற்றிக்கொண்டு மார்பின் மேல் அழுத்தி வைத்துக்கொண்டான்.

மேடம் அவனை ஒரு நாற்காலியில் அமர்த்தி குடிக்க குளிர்ந்த நீர் கொடுத்தாள். ''வெங்கு சார் இந்த வருஷம் எங்கள் பள்ளியில் ஆண்டு விழாவில் நீங்க சிறப்பு விருந்தினர். இந்த பள்ளிக்கூடத்தில் இதுவரை குழந்தைகள் எழுதிய கட்டுரையில் இது தான் சிறந்தது. பள்ளி முழுதும் உங்கள் பெண்ணுக்கு கடமைப்பட்டிருக்குது. பாராட்டுகிறது. ஒரு பெண்ணுக்கு தந்தையின் மேல் உள்ள நம்பிக்கை, பாசம், அன்பு எல்லாமே சில வார்த்தைகளில் முழுமையாக எழுதப்பட்டுள்ளது. எனவே சிறந்த பெற்றோர் விருது உங்களுக்கு தரப்போகிறோம். அப்பாவும் அம்மாவாகலாம் என்று நிரூபித்தவர் நீங்கள்.

  

What work to do till death?- Sanskrit subhashitam

दिवसेनैव तत् कुर्यात् येन रात्रोव्  सुखं वसेत् यावज्जीवम्  च तत्कुर्यात् येन प्रेत्य सुखं वसेत्  
                          -  विधुरनीति
divasEna tat kuryAt yEna
              rAtrow sukham vasEt
yAvajjIvam cha tatkuryAt
              yEna prEtya sukham vasEt
                          – Vidhura Neeti
தி3வஸேனைவ தத் குர்யாத்
 யேன ராத்ரௌ ஸுக2ம் வஸேத்
யாவஜ்ஜீவம் ச தத்குர்யாத்
       யேன ப்ரேத்ய ஸுக2ம் வஸேத்  
                      - -விது4ர நீதி
இரவில் அமைதியாய்  உறங்க வைக்கும் செயலை  நாள்  முழுதும்  செய்; இறந்த பின் அமைதியாய் வாழ  வைக்கும் செயலை  ஆயுளெல்லாம்  செய்.

5th day in spoken Sanskrit camp

Daily practice 2hour and sanskrit talk in days

         *पञ्चमदिवसः*

१) *तृतीया विभक्ति*

 

कन्दुकम्--कन्दुकेन/सः--तेन/भवान्—भवता

 

   वालकः *कन्दुकेन* क्रीडति 

    जनाः *लोकयानेन* गच्छन्ति 

*) लता--लतया/लेखनी--लेखन्या/भवती—भवत्या

 

   *लतया* ग्रामः गम्यते

   *बलिका* लेखन्या लिखति 

२) *सह/विना*

*) सह-- *रामेण सह* सीता वनम् अगच्छत् । 

*) विना--*जलेन विना* मिनः न जीवति । 

३) *अद्यतन/श्वस्तन/ह्यस्तन*

  अद्यतन-- *अद्यतन* भोजनं कथम् आसीत् ? 

  ह्यस्तन-- *ह्यस्तन* पश्नपत्रिका सरला आसीत् । 

  श्वस्तन-- *श्वस्तन* गमनार्थं भवान् प्रस्तुतं वा ? 

४) *गत/आगामी*

 

   गत-- *गत* वुधवासरे शिविरं समाप्तम् अभवत् 

  आगामी-- *आगामी* वृष्टिः निर्वाचनं भविष्यति 

५) *यदा/तदा* 

*यदा* वृष्टिं भविष्यति, *तदा* छत्रम् उद्घाटयतु । 

*यदा* शिक्षकः आगच्छति, *तदा* पठनं भवति । 

६) स्म- 

     सः वने *भ्रमति स्म* । 

     बालकः प्रान्ते *कीडति स्म*

    अध्यापिका मम प्रशंसा *करोति स्म* । 

७) *अभवत्*

   अद्य वृष्टि अभवत् 

   अद्य संस्कृतशिविरम् अभवत् । 

८) क्त्वा— 

     *गम्+त्वा-गत्वा , दृश्+त्वा, कृ+त्वा*

  सः बिद्यालयं *गत्वा* पठति 

   सा चलचित्रं *दृष्टा* आगच्छति 

    सः भोजनं *कृत्वा* गृहं गच्छति 

९) तुमुन्-    

     *पठ्+तुमुन्-पठितुम्*

सः *पठितुं* गच्छति 

भवान् *क्रीडितुम्* आगच्छति 

         

              समाप्तम् 

         निर्देशानुसारं पठतु 

 sunil kumar panigrahi 

7787977820

sunil211295@gmail.com

Certain dos & donts about eclipse

க்ரஹணத்தை பற்றி சிறிது வெளியிடுகிறேன். விரும்பியோர் பகிர்ந்துகொள்ளுங்கள்.

सूर्यग्रहे नाश्नीयात् पूर्वं यामचतुष्टयम् ।

चन्द्रग्रहे तु यामांस्त्रीन् बालवृद्धातुरैर्विना।।

"ஸூர்யக்ரஹே து நாஶ்னீயாத் பூர்வம் யாமசதுஷ்டயம்| சந்த்ரக்ரஹே து யாமாம்ஸ்த்ரீன் பாலவ்ருத்தாதுரைர்வினா||"


க்ரஹணம் ஸூர்ய,சந்த்ர க்ரஹணம் என இருவிதம்.

ஸூர்யக்ரஹணம் ஏற்படுவதற்கு முன் நான்கு யாமங்களும் சந்த்ரக்ரஹணத்தில் மூன்று யாமங்களும் உணவு உட்கொள்ளக்கூடாது.

ஒரு யாமம் என்பது மூன்று மணி நேரங்களை கொண்டது.தற்போது வரும் சந்த்ரக்ரஹணமானது இரவு 01.32 நிமிடங்களுக்கு ஆரம்பிப்பதால் மாலை  5-00 க்குள் போஜனங்களை முடித்துக்கொள்ளவேண்டும்.இது அனைவருக்கும் பொதுவானதா என்றால் "பால வ்ருத்த ஆதுரை:வினா"என்று ஸமாதானம் அளிக்கிறது ஸ்ம்ருதி.அதாவது சிறுவர்கள், முதியவர்கள், நோயுற்றோர் ஆகியோருக்கு விதிவிலக்கு அளிக்கப்படுகிறது.சரி அப்படியானால் விதிவிலக்கு அளிக்கப்பட்டோர் க்ரஹணஸமயத்திலும் சாப்பிடலாமா?என்றால் க்ரஹணத்திற்கு முதல் வரை மட்டுமே அவர்களுக்கு விலக்கு. இரவு 9.30 முதல் யாமத்திலிருந்து அவர்களும் எல்லோரைப்போலவும் இருக்கவேண்டும். இதென்ன அய்யா அவர்களும் மனிதர்கள் தானே ?என்னைப்போலவே அவர்களுக்கும் தோஷம் வராதா என்றால் பேருந்தில் அனைவருக்கும் ஒரே கட்டணம் என்றாலும் ஊனமுற்றோர் முதியோர் மாணவர்களுக்கு குறைந்த கட்டணச்சலுகை இருப்பது போன்று இதை புரிந்தகொள்ளவேண்டும்.இங்கே ஶாஸ்த்ரம் வளைந்துகொடுக்கவில்லை.அனுக்ரஹித்து இருக்கிறது.

         தொடரும்

 ஒருநாளைக்கு பகலும் இரவும் ஆக அறுபது நாழிகைகள். எல்லா நாட்களிலும் இவை ஸரிஸமமாக இருப்பதில்லை. சிலமாதங்களில் பகலும் சிலமாதங்களில் இரவும் அதிகரிக்கும். இந்த க்ரீஷ்மருதுவில் பகற்பொழுது அதிகம். இரவு சற்றே குறைவு.

60:00-31:14=28:46

அஹஸ் எனப்படும் பகற்பொழுதை அறுபது நாழிகைகளில் கழித்துள்ளோம்.

பகற்பொழுதின் ஒருயாமத்திற்கு 0:18:30விநாழிகைகள் அதிகமாகவும் இரவில் ௸விநாழிகைகள் குறைவாகவும் வரும்.

பகலின் ஒரு யாமத்திற்கு மூன்று மணிநேரம் ஏழரை நிமிடங்கள்.

இரவில் 2:52:30நிமிடங்கள். இதை வைத்து கணக்கிட்டு கொள்ளுங்கள்.



உணவு உட்கொள்ளுதல் என்பதை ஏன் தடுக்கிறது தர்மஶாஸ்த்ரம் என்றால் அதற்கு பல காரணங்களை விஜ்ஞானத்தோடு ஸம்பந்தப்படுத்தி கூறுவர். அதில் எனக்கு உடன்பாடு இல்லை. இதை நாம் நவீன விஜ்ஞானத்தோடு ஸம்பந்தப்படுத்த தேவை என்ன?அப்படிச்செய்வதால் ருஷிவாக்யங்களையும் முன்னோர் வாக்யங்களை பரிசோதிப்பதோடு அல்லாமல்  பகுத்தறிவு என சொல்லுக்கொண்டு திரிவோருக்கும் பதில் சொல்ல வேண்டிய கட்டாயத்திற்கு ஆளாக்கப்படுகிறோம்.நமக்கு அதெல்லாம் நேரத்தை வீண்செய்யும் வேலைகள்.

எல்லா விஷயத்தையும் நவீன விஜ்ஞானத்தோடு பொருத்திப்பார்ப்பது தேவையற்ற செயல்.அம்மா சாதம் ஊட்டும்போது "நிலா நிலா ஓடிவா"என்றால் அதெப்படி இங்கே வரும்.நாமல்லவா போகவேண்டும் என்பர் அரைகுறை அறிவாளிகள். அங்கே நிலாவை வரவழைப்பது அல்ல  முக்யத்வம்.குழந்தைக்கு அன்னத்தை ஊட்டுவதல்லவா முக்யம்.இதை புரிந்துகொள்ளாதவர் பகுந்தறிந்து ப்ரயோஜனம்.

 

பாலர்களுக்கும் வ்ருத்தர்களுக்கும் நோயாளிகளுக்கும் (கர்ப்பிணிகளையும் சேர்த்து)முதல் யாமத்திலிருந்து ஆஹார நியமம் ஆரம்பிக்கிறது. தோராயமாக இரவு 8.30 மணியில் இருந்து நியமம் ஆரம்பம்.

சரி முன்கூட்டியே சமைத்தவைக்கலாமா?சமைத்துவைக்கப்பட்ட பண்டங்களின் நிலை என்ன?

க்ரஹணகாலத்தில் உண்ணத்தடைபோன்றே தற்சமயத்தில் ஸித்தமாக இருக்கும் உணவும் த்யாஜ்யம்.சாதம்,குழம்பு, ரஸம்,கறிவகைகளும் இதில் அடக்கம்.

ஆனால்

आरनालं पयस्तक्रं दधिस्नेहाज्यपाचितम् ।

मणिकस्थोदकं चैव न दुष्येद्राहुसूतके ।। "ஆரநாலம் பயஸ்தக்ரம் ததி ஸ்நேஹாஜ்யபாசிதம்|மணிகஸ்தோதகம் சைவ ந  துஷ்யேத் ராஹுஸூதகே||

*அன்னம் பக்வமிஹ த்யாஜ்யம் ஸ்நானம் ஸவஸனம் க்ரஹே|வாரி தக்ராரநாலாதி திலதர்ப்பைர் ந துஷ்யதி"

என்கிறது "ஜ்யோதிர் நிபந்தமும் மன்வர்த்த முக்தாவளியும்".நிறைய தண்ணீர் விட்டு தயாரிக்கப்பட்ட கஞ்சிக்கு ஆரநாலம் எனப்பெயர்.பால்,மோர் ,நிறைய நெய்விட்டு தயாரிக்கப்படும் பதார்த்தங்கள் ஆகியவற்றில் தர்ப்பை போட்டு வைத்திருந்தால் க்ரஹணத்திற்கு பின்னர் மீண்டும் உபயோகிக்கலாம்* .

நீரை நிரப்ப உபயோகப்படுத்தும் பெரிய பாத்திரங்களுக்கே "மணிகம்"என்று பெயர்.

அவைகளுக்கும் தோஷமில்லை. ஆகவே வாட்டர் டேங்க் தண்ணீரை வீண் செய்யவேண்டாம்.

க்ரஹணத்தின் ஆரம்பத்திலும் முடிவிலும் ஸ்நானம் செய்யவேண்டும்.

சாதாரணமாக இரவில் கட்டாயம் ஏற்பட்டால் ஒழிய ஸ்நானம் செய்யக்கூடாது. ஆனால் க்ரஹணத்தில் இரவானாலும் ஸ்நானம் அவஶ்யம். 

நீரை பொறுத்து பலன் அதிகரிக்கிறது.

மார்க்கண்டேயர் கூறுகிறார்:


शीतमुष्णोदकात्पुण्यं

अपराख्यं परोदकात् ।

भूमिष्ठमुद्धृतात्पुण्यं

ततः प्रस्रवणोदकम् ।।

ततोपिसारसं पुण्यं 

ततः पुण्यं नदीजलम् ।

तीर्थतोयं ततः पुण्यं

महानद्याम्बु पावनम।।

तत्स्थोपि गङ्गाम्बु

पुण्यंपुण्यतथाम्बुधिः।।


"ஶீதமுஷ்ணோதகாத் புண்யம் அபாரக்யம் பரோதகாத்|பூமிஷ்டம் உத்த்ருதாத் புண்யம் தத:ப்ரஸ்ரவணோதகம்||

ததோபி ஸாரஸம் புண்யம் தத:புண்யம் நதீஜலம்|தீர்த்ததோயம்

தத:புண்யம் மஹாநத்யம்பு பாவனம்||

தத:ஸ்தோபி கங்காம்பு புண்யம் புண்யஸ்ததோம்புதி:"


வென்னீரை காட்டிலும் தண்ணீரும் பிறர் கொணர்ந்ததை காட்டிலும் தான் கொணர்ந்ததும் அதை காட்டிலும் பூமியில் இருப்பதும் அதைக்காட்டிலும் குட்டையும் அதைக்காட்டிலும் ஸரஸ்ஸும் அதைக்காட்டிலும் நதியும்  புண்யதீர்த்தமும் அதைக்காட்டிலும் கங்கையும் அதைக்காட்டிலும் ஸமுத்ரமும் அதிக புண்யங்களை தருபவை. முடிந்ததை உபயோகப்படுத்திக்கொள்ளலாமே!

     தொடரும்

க்ரஹண விஷயங்கள் 

हेमाद्रिवचनम् 

ग्रस्यमाने भवेत् स्नानं ग्रस्ते होमं विधीयते।

मुच्यमाने भवेद्दानं मुक्ते स्नानं विधीयते ।।

ஹேமாத்ரி வசனம்:

"க்ரஸ்யமானே பவேத் ஸ்நானம் க்ரஸ்தே ஹோமம் விதீயதே|முச்யமானே பவேத் தானம் முக்தே ஸ்நானம்

 விதீயதே"||

க்ரஹண ஆரம்பத்தில் ஸ்நானம் செய்யவேண்டும். மத்யகாலத்தில் ஹோமங்கள் செய்வேண்டும்.விடும் காலத்தில் தானங்கள் செய்யவேண்டும். விட்டபின் ஸ்நானம் செய்யவேண்டும்.

मुक्तौ यस्तु न कुर्वीत स्नानं ग्रहणसूतके ।

स सूतकी भवेत्तावद्यावत्स्यादपरो ग्रहः ।।

"முக்தௌ யஸ்து ந குர்வீத ஸ்நானம் க்ரஹணஸூதகே| ஸ ஸூதகீ பவேத் தாவத் யாவத் ஸ்யாத் அபரோ க்ரஹ:"||


க்ரஹணம் விட்டபின் எவர் ஸ்நானம் செய்யவில்லையோ அவர் அடுத்த க்ரஹணம் வரை ஸூதகீ(தீட்டுள்ளவர்)ஆகவே கருதப்படுவார்.


ஒருக்கால் பிறப்பு தீட்டு, இறப்பு தீட்டு அனுஸரித்துகொண்டிருப்போர்க்கு க்ரஹணகாலத்தில் எப்படி நியமம்?

௸தீட்டு உள்ளவர்களாக இருந்தாலும்கூட க்ரஹண ஸமயத்தில் அவர்களுக்கு தீட்டில்லை அவர்களும் கூட க்ரஹணத்தை அனுஷ்டிக்க வேண்டும்

பஹிஷ்டா ஸ்த்ரீ விஷயத்தில் கூட ஸ்நானம் விதிக்கப்படுகிறது.அனைவரும் உபயோகிக்கிம் பாத்ரமில்லாபல் வேறு பாத்திரத்தில் தீர்த்தம் கொண்டு ஸ்நானம் செய்யவேண்டும். அவர்கள் ஸ்நானம் ஆனபின் வஸ்த்ரங்களை பிழியக்கூடாது. ஶரீர உஷ்ணத்தினாலேயே காயவைத்துக்கொள்ள வேண்டும்.


தர்ப்பண விஷயம்.

இதில் இருவேறு கருத்துக்கள் உள்ளன.

त्रिदशाः स्पर्शसमये तृप्यन्ति पितरस्तथा।

मनुष्यामध्यकालेतु मोक्षकालेतु राक्षसाः

த்ரிதஶா:ஸ்பர்ஶஸமயே த்ருப்யந்தி பிதரஸ்ததா|

மனுஷ்யா மத்யே காலேது  மோக்ஷகாலேது ராக்ஷஸா:||

எனக்கூறப்பட்டுள்ளது. ஆகவே க்ரஹண ஸ்பர்ஶ ஸமயத்திலேயே தர்ப்பணம் செய்யவேண்டும் என்பது ஒரு நிலை.அப்படியானால் இந்தமுறை 02:54 pmமுதல் 03:59am வரை தர்பணத்திற்கான காலம்.


ஆனால்  अपरपक्षे पोत्र्याणि அபர பக்ஷே பித்ர்யாணி என்கிறது ஆபஸ்தம்ப க்ருஹ்யஸூத்ரம்.அதனால் க்ருஷ்ணபக்ஷத்தில் தர்ப்பிக்க வேண்டும் என்பது ஒருநிலை.இது  ஆசாரத்திலும் உள்ளது. இதை அனுஸரிப்போர் 02:52am முதல் 03:49am வரையிலான நேரத்தில் செய்யவேண்டும்.


க்ரஹணகாலத்தில் பித்ரு கார்யங்களை (அதிகாரம் உள்ளோர்)செய்யாவிடில்

चन्द्रसूर्यग्रहे यस्तु श्राद्धं विधिवदाचरेत् ।

अकुर्वाणस्तु नास्तिक्यात् पङ्के गौरिव सीदति।।

சந்த்ரஸூர்யக்ரஹே யஸ்து ஶ்ராத்தம் விதிவதாசரேத்|

அகுர்வாணஸ்து நாஸ்திக்யாத் பங்கே கௌரிவ ஸீததி||


சேற்றில் மாட்டிக்கொண்ட பசுபோல போல பாபத்திலிருந்து விடபடமாட்டான் என்கிறது மஹாபாரதம்.
வேதிக்ரவி - ஸ்ரீ புவனேஸ்வரி வேதிக் சென்டர் - 16.07.19 மாலை 4.00

ராம் ராம் ராம ராம ராம

Delhi sanskrit sammelan invite

Delhi sanskrit sammelan invite

Sanskrit sammelan

Namaste! 

Vayam sarve janeema: Nov 9th, 10th & 11th Delhi madhye asmakam Akila Baratha Adhiveshanam asti iti. Thathra ganthum apekshitha: 

a. Mukhe Sambashanam asti,

 b. Chalitha Shibira:, 

c. Dayitwavantha: iti

*संस्कृतभारती - ४-चतुर्थम् अधिवेशनम् - देहली*

*९,१०,११. नवम्बर् २०१९*

*SAMSKRITA BHARATI - CHATURTAM-4th ADHIVESHANAM - DELHI*  *9,10,11 NOVEMBER 2019*

*मेलन स्थानम्*  *छत्तर्पुर् मंदिर्* *CHHATARPUR MANDIR*

 वासस्थानम्* *जेन् धर्मशाला & दुर्गा मंदिर्* 

*Stay  @ JAIN DHARMASHALA & DURGA MANDIR*Near Chatarpur

Participation fees Rs.200/-