A verse on Rama - Sanskrit poem

ओं रां रामाय नमः
***************
रामः कामयमं प्रणम्य समनः संशाम्य सोमाननां
रामावामकरेण कार्मुकवरं धृत्वा बभञ्ज क्षणात्।
वामानन्दमना निधाय सुमनोमालां तदीये गले
प्रेम्णा पश्यति काम्यमञ्जुलमुखं तौ नो मुदा रक्षताम्।।
(व्रजकिशोरत्रिपाठी)  

Utkaladivasa: - Sanskrit poem

उत्कलदिवसः
***********
नीलाद्रीशो निजभुजयुगं यत्र भाति प्रसार्य
कर्मप्रेष्ठा सरलजनता चेष्टते सृष्टिपुष्ट्यै।
रम्याकाराः प्रकृतिकृतयो विश्वचित्तं हरन्ति
तस्मिन् राज्ये मम हि जननादुत्कले तन्नमामि।।
(व्रजकिशोरत्रिपाठी)  

Who is the seventh? - Sanskrit story

सत्तमः कः ? 

एकस्मिन् ग्रामे एकः पण्डित आसीत्  आत्मानं भगवतः महाभक्तोऽहम् इति तस्य चिन्तनम् । तस्मिन्नेव ग्रामे एकः चर्मकारोऽपि आसीत् । सः नित्योपजीवनार्थम् आदिनं कार्यमग्नो भवति स्म।

अथैकदा पण्डितः देवदर्शनाय गच्छन् आसीत्। मार्गे तस्य पादरक्षा भग्ना जाता पादरक्षासमीकरणाय पण्डितः चर्मकारस्य कुटीरस्य समीपं गत्वा आज्ञाभावेन एवम् 

" रे  शीघ्रं मम पादरक्षां सम्यक् कुरु ।"

एतत् श्रुत्वा चर्मकार अनुक्षणं कार्यम् आरब्धवान् । यदा सः कार्यं कुर्वन् आसीत् तदा पण्डितः तम् एवमपृच्छत् ।

" किं त्वं मन्दिरं न गच्छसि अपि भगवति ईषद् भक्तिरपि नास्ति तव ? "

एतत् श्रुत्वा सः विनयेन उत्तरं दत्तवान् 

"श्रीमन् ! अहम् आदिनं श्रमं कृत्वैव कुटुम्बं पालयामि मन्दिरदर्शनाय मम समयः कुतः? " इति

एतत् श्रुत्वा पण्डितः किञ्चित् उपहासभावेन स्थितवान् तावता चर्मकारः दोषनिवारणं कृत्वा पादरक्षां तस्य पुरतः स्थापितवान् । 

 " कीयत् धनं दास्यामि ? " इति पण्डित अपृच्छत् ।

तदा चर्मकारुण एवमुक्तम् 

" श्रीमन् ! किमपि नेच्छामि यतो भवान् भगवतः परिपूर्णभक्त एवञ्च जानाम्यहम् अधुना मन्दिरं प्रति गच्छन् अस्तीति यदि शक्यते तर्हि मम कृते एकम् उपकारं करोतु तेन अलम् "।

" क उपकारः ?  त्वरितं वद "

इति पण्डितः आदिशत् ।

तदा स्वकीयविदीर्णात् स्यूतात् नाणकानि स्वीकुर्वन्  सः पण्डितम् एवमवोचत् 

" मन्दिरे समर्पणाय एतानि मया कष्टेन संगृहीतानि किन्तु गन्तुम् अवसरो नास्ति कृपया भवानेव स्वल्पमिदं तत्र समर्पयतु "  इति।

तावदल्पं धनं दृष्ट्वा पण्डितस्य मनसि तस्योपरि अवज्ञा भावः उत्पन्नः ‌तथापि आत्मानं परमभक्त इति मन्यमानः सः तद्धनं स्वीकृत्य हसन् गतवान् ।।

मन्दिरं प्राप्य यदा पण्डितः धनं क्षिप्तुम् उद्युक्तः तदा भगवान् स्वयमेव आगत्य हस्तद्वयेन धनं गृहीत्वा तस्मै चर्मकराय दातुं हस्तात् सुवर्णकङ्कणमेकं निष्कास्य दत्त्वा अन्तर्धानमकरोत्।

 

एतेन पण्डितः परमविस्मितः  ईर्ष्यायुक्तश्च जातः सः साधारणः अज्ञानी चर्मकारः सर्वथा एतत् कङ्कणार्हः नास्तीति स्वयं निर्णयन् सः गृहं गत्वा पत्न्यै कङ्कणं दत्तवान्।।

चतुरा तस्य भार्या  कङ्कणं क्षिप्रं राज्ञे समर्प्य पारितोषिकरूपेण धनं स्वीकृत्य आगच्छतु इति पतिम् उक्तवती अन्यथा राजभटाः कदाचित् आगत्य अवैधरित्या सम्पादितं सुवर्णम् इत्युक्त्वा नयन्तीति तस्याः भयम् आसीत्। वास्तवं वास्तवम् इति वदन् पत्नीं प्रशंसयन् पण्डितः राजभवनं गत्वा राज्ञे कङ्कणम् समर्पितवान् । राज्ञीप्रसादतत्परः राजा तत् स्वीकृत्य अन्तः पुरं गतवान् ।।

" कङ्कणं सदैव युगलं भवति। सः पुरुषः भवन्तं वञ्चयित्वा पारितोषिकं स्वीकर्तुम् एव आगतवान् " - इति लोभिनी राज्ञी अवोचत् ।

 हा हन्त ! एतत् श्रुत्वा राजा सिंहः इव गर्जयन् अपरम् अपि कङ्कणं सूर्यास्तमनात्पूर्वम् आनेतुम् पण्डिताय उग्रादेशं दत्तवान् ।।

प्राणापायभीतः सन् पण्डितः चर्मकारस्य कुटीरं धावित्वा तस्य पादतले दण्डवत् पतितवान् । अश्रूणि मुञ्चन् आर्त्तस्वरेण प्रवृत्तं सर्वं चर्मकारस्य पुरतः उक्तवान् च ।

पूर्वापरबन्धं विना तत्सर्वं श्रुत्वा विस्मितः सः चर्मकारः अर्धनिद्राजागरितः इव अस्पष्टताकारणात्  भवन्तं ‌रक्षयितुं मया किं करणीयम् ? इति पण्डितं पृष्टवान् ।  ‌भवतः स्यूते अवशिष्टानि कानिचन नाणकानि दत्त्वा मां मन्दिरं प्रति सद्यः एव  प्रेषयतु इति पण्डितः प्रोक्तवान् ।

तथैव इत्युक्त्वा दीनानुकम्पया भगवन्तं हृदि स्मरन् नाणकानि स्वीकर्तुं चर्मकारः स्यूतं हस्तेन उद्घाटिवान् ।

अहो !! महदाश्चर्यं !! तस्मिन्नेव स्यूते अनुरूपम् अपरं कङ्कणं ताभ्यां दृष्टम् । 

कालपाशात् मुक्तिं प्राप्नुवन् दीर्घं निश्श्वसन्

पण्डितः चर्मकारं पृष्टवान् 

" भोः ! कथं मन्दिरस्थस्य भगवतः हस्ते विद्यमानम् अपरं कङ्कणं भवतः स्यूते आगतम् "

इति ।

एतत् श्रुत्वा विनयेन चर्मकारः पण्डितम् अवोचत्

 " महात्मन् ! मन्दिरं कुत्र  कङ्कणं कुत्र कथम् अपरं कङ्कणम् अत्रागतम् एतत् सर्वम् अहम् न जानामि एव परम् एकमेव जानामि यद्भगवान् मम हृदये अस्तीति "।

 

कङ्कणं यच्छन् अनुक्षणमेव चर्मकारः कार्यमग्नः सञ्जातः तदैव स्वकीयम् अज्ञानं ज्ञात्वा लज्जया पण्डितः ततः निर्गतः।।

- सुनीश् नम्बूदिरी , बेङ्गळूरु ।।

Sanskrit grammar - Joke

रमणः - राजेन्द्राचार्य उक्तवान् यत् कार्तिकः गुरुः अपि रमणः लघुरेव इति
कार्तिक: - आम्
रमणः-  केदारभट्टः वदति यत्-
सानुस्वारो विसर्गान्तो दीर्घो युक्तपरश्च यः । वा पादान्ते त्वसौ ग्वक्रो ज्ञेयोऽन्यो मात्रिको लृजुः ॥
इति
  ग्वक्रो - ग् = गुरु: वक्रः= कुटिलरेखाकृतिः - ऽ
लृजुः  - ल् = लघुः ऋजुः =सरलरेखाकृति: - ।

Kama deva & woman - Sanskrit subhashitam

|| *ॐ* ||

    " *सुभाषितरसास्वादः* "

---------------------------------------------------------------------------------------

   " *नवरसप्रकरणम्* " ( १५८ ) 

-------------------------------------------------------------------------------------

साहित्य  में  रसों  की  संख्या  नव  बतायी  गयी  है ।  रस  मतलब  एखाद  वचन  सुनकर  ह्रदय  को  प्राप्त  होनेवाला  अलौकिक  आनंद ।

   वाड्मय  में  नव  रस  बताये  गये  है  -- श्रृंगार ,  हास्य ,  करुण ,  रौद्र ,  वीर ,  भयानक ,  बीभत्स , अद्भुत और  शांत ।

श्रृंगाररस  को  रसों  का  राजा  ( रसराज )  कहा  जाता  है ।

---------------------------------------------------------------------------------------

  " *श्रृंगाररस* -- *मनसिजप्रशंसा*( *कामदेव*)

*श्लोक*----

   " अनङ्गेनाबलासङ्गाज्जिता  येन  जगत्त्रयी ।

   स  चित्रचरितः कामः  सर्वकामप्रदोऽस्तु  वः " ।।  ( शार्ङ्गधरपद्धतिः )

--------------------------------------------------------------------------------------

  *अर्थ*----

   श्रृंगाररस  का  स्वामी  है  कामदेव ।  वह  अनंग  मतलब  जिसे  शरीर  नही  है । उसे  शरीर  ना  होकर  भी  तीनों  लोग  (  आकाश , पृथ्वी  और  पाताल ) को  जिता  है ।  उसे  यह  कैसा  सिद्ध  हुआ ? स्त्रियों  की  साहय्यता  से  क्यों  की  स्त्रियाँ  अबला  है  उनकी  साहय्यता  से  उसने  यह  कार्य  सिद्ध  किया  है ।  उसका  चरित्र  तो  विचित्र  ही  है वह  मनुष्य से  क्या  करवायेगा  और  खुद  क्या  करेगा इसका  कुछ  भरोसा  नही  है । ऐसा  वह  कामदेव  आप  सबकी  इच्छापूर्ति  करनेवाला  होवो ।

---------------------------------------------------------------------------------------

*गूढ़ार्थ* ----

   स्त्रियाँ   अबला  होती  है  इसलिए  बडी  आसानी  से  कामदेव  ने  उनकी  साहय्यता  से  जग  जिता  है  जबकि  वह  अनंग  है  फिर  भी  उसका  जग  जितना  विचित्र  नही  है  क्या ?  

---------------------------------------------------------------------------------------

*卐卐ॐॐ卐卐*

----------------------------

डाॅ. वर्षा  प्रकाश  टोणगांवकर   

पुणे /  महाराष्ट्र 

------------------------------------

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

Sanskrit poems for kids

http://www.devabhasha.in/devabhasha-songs-and-shlokas/class-2/  

Don't send police beating videos- Sanskrit joke

कृपया एवंविधचलच्चित्राणि मा प्रेष्यन्तां येषु कर्फ्यूकाले जनान् आरक्षकाः ताडयन्ति ।

इमानि दृष्ट्वा पत्न्यः पतीन् अनावश्यके सत्यपि आपणं गन्तुं चोदयेयुः 

😂😂😂😂😂😄😄😄😄😄

Vedas pdf & other related

https://vedicreserve.miu.edu/

Person who never lied - Periyavaa

"அப்போ…. நீ….. இனிமே பொய் சொல்லாம இருப்பியா?"

ருத்ராக்ஷம் யார் அணியலாம்?

பெரியவாளுடைய ஒரு பக்தர், ஒரு முறை நேபாளம் சென்றார். அங்கு ஸ்ரீ பஶுபதிநாதர் கோவிலுக்கு சென்று அருமையான தர்ஶனம் பெற்றார். அந்த உன்னதமான ஶிவ க்ஷேத்ரத்தில், உயர்ந்த ருத்ராக்ஷ மாலை ஒன்றையும் வாங்கிக் கொண்டார். பிறகு காஞ்சிபுரம் வந்து பெரியவாளுக்கு பஶுபதிநாத் ப்ரஸாதத்தையும், தான் வாங்கிய ருத்ராக்ஷ மாலையையும் ஸமர்ப்பித்தார். பஶுபதீஶ்வரரை நன்னா தர்ஶனம் பண்ணினியா?…"

" பெரியவா அனுக்ரஹத்ல… நன்னா தர்ஶனம் பண்ணினேன்…"கையில் அந்த ருத்ராக்ஷ மாலையை எடுத்துக் கொண்டார்…."ஸெரி…. இத.. என்ன பண்ணப் போற?….."

"பெரியவா அனுக்ரஹம்.பண்ணிக்குடுத்தேள்ன்னா, கழுத்துல போட்டுக்கலான்னு இழுத்தார்…..

பெரியவா மெளனமாக சில நிமிஷங்கள் இருந்தார்…"அப்போ…. நீ….. இனிமே பொய் சொல்லாம இருப்பியா?.."

ஒரே தடாலடியாக கேட்டார்.

பக்தருக்கு தூக்கிவாரிப் போட்டது!

"ஆஹா! பெரியவா…….. இனிமே பொய்யே சொல்லமாட்டேன்!"

இப்படியொரு துணிச்சலான பொய்யை, ஸத்ய ஸந்நிதியில் சொல்ல நாக்கு எழுமா?

"இல்ல.. பெரியவா…! ஸத்யமா… என்னால பொய் சொல்லாம இருக்க முடியாது.!. "ஏனோ …..?"

"ஏன்னா, நா… ஒரு Bank Oficer. அதுனால, பொய் சொல்லாம சில ரெக்கார்டுகளை தயாரிக்க முடியாது. "இப்டி எழுது"…ன்னு எனக்கு மேல இருக்கற officer உத்தரவு போட்டா… என்னால மறுக்க முடியாது பெரியவா…."

பரிதாபமாக தன் இயலாமையை ஒத்துக்கொண்டார்

பெரியவா அந்த ருத்ராக்ஷ மாலையை இன்னும் கையில் வைத்து உருட்டிக் கொண்டிருந்தார்.

"இந்தா பிடி! பொய் சொல்லாதவா யாருக்காவுது…. இந்த மாலையைக் குடு!" பக்தருக்கோ பரம ஸந்தோஷம்! ஏனென்றால், இப்போது இதை யாருக்கு போடுவது என்பது, ஏற்கனவே முடிவு செய்திருந்த ஒன்றுதான்!

நமஸ்காரம் பண்ணிவிட்டு, பெரியவாளிடமிருந்து அந்த ருத்ராக்ஷ மாலையை வாங்கி கொண்டார்.

"ஆஹா! என் wife சொன்னா மாதிரியே ஆச்சு! இந்த ருத்ராக்ஷ மாலையை பேசாம ஆத்துல பெரியவாளுக்கு படத்துக்கு போட்டுடுங்கோன்னு சொன்னா! அதுப்படியேதான் இப்போ பெரியவாளும் உத்தரவு போட்டுட்டா!.."

ப்ரஸாதம் வாங்கிக் கொண்டு வீடு திரும்பியதும், முதலில் அந்த ருத்ராக்ஷ மாலையை, பூஜையிலிருந்த பெரியவா படத்துக்கு அணிவித்தார்.

"பொய்யே சொல்லாத ஒர்த்தர்…. நம்மாத்து பூஜை ரூம்லேயே இருக்கார்ங்கறதே, இன்னிக்கித்தான் எனக்கு புரிஞ்சுது"

மனைவியிடம் கூறி ஸந்தோஷப்பட்டார்.

கணவனும் மனைவியும், ருத்ராக்ஷ மாலாதரனாக காக்ஷியளித்த தங்களுடைய பெரியவாளை நமஸ்கரித்தனர்.

கொஞ்ச நாள் கழித்து, அந்த பக்தரின் ஸொந்தக்காரர் ஒருவர், பெரியவாளை தர்ஶனம் பண்ண வந்தார்.

"ஒன்னோட ஸொந்தக்காரன், அதான்! அந்த bank-ல ஆஃபீஸரா இருக்கானே! அவன்ட்ட ஹரிச்சந்த்ரனோட அம்ஸம் இருக்கு! தெரியுமோ? ஏன்னா, தன்னால பொய் சொல்லாம இருக்க முடியாதுன்னு பொய் சொல்லாம எங்கிட்டயே ஒத்துண்டான்…"

இந்த அருமையான அனுக்ரஹ லீலையில், பெரியவா நம் எல்லாருக்கும் ஒரு உபதேஸத்தையும் அளித்திருக்கிறார்.

ருத்ராக்ஷம் என்பது, ஸ்படிகம், துளஸி போல், மிகவும் பவித்ரமானது. ருத்ராக்ஷத்தை அணிபவர்களுக்கு முக்யமாக இருக்க வேண்டியது….. ஸத்யம் ! இதுதான் பெரியவா திருவாக்கு!ஸ்ரீ ஆசார்யாள் பாதங்களில் ஸமர்ப்பணம்

Marriages in those days

கொரோனாவும் கல்யாணமும் J K SIVAN

சமீபத்தில் கொரோனாவால் நின்று போன கூட்டங்கள், பண்டிகைகள், விழாக்கள், திருமணங்கள் அதிகம். திருமணங்கள் அதிகபக்ஷம் ஒன்றரை நாள் தான் இப்போது. சிலது சில மணி நேரங்களில் முடிகிறது. வருவது, சாப்பிடுவது, மொய் எழுதுவது, தேங்காய், சாத்துக்குடி கொடுத்தால் காகிதப் பையோடு பறந்து விடுவது என்று ஆகிவிட்டது. மந்திரங்கள் , சம்பிரதாயங்கள் எல்லாம் பண்ணி வைப்பவர் களுக்கே மறந்து போய்விடும் அளவுக்கு சுருங்கி விட்டது. கல்யாணம் என்பது பிள்ளையையோ பெண்ணையோ விற்கும் வியாபாரமாகி விட்டதாள் இப்படி ஆகிவிட்டதோ?

இதில் எதற்கு இன்னமும் ''......... ஜகத்குரு/ஆச்சார்யர்கள் .. . பரிபூர்ண அனுக்கிரஹத்தோடு.''. என்று உள்ளே செருக வேண்டும்...

ஒரே நாளில் ரெண்டு மூன்று கல்யாணங்கள் கூட சென்று பங்கேற்க முடிகிறதே. ஒரே மண்ட பத்தில் கீழே ஒன்றும், முதல் மாடி, ரெண்டாம் மாடி என்று கல்யாணங்கள் ஒன்றுக்கு மேற்பட்டு நடக்கிறதே.

வெட்கக்கேடு, வெகுநாளைய உத்யோக கால பழைய நண்பர் வீட்டு கல்யாணத்துக்குப் போக கிளம்பி வேறு ஒரு கல்யாணத்தில் முன் பின் தெரியாதவர்கள் கல்யாணத்தில் நுழைந்து, '' என்ன இது நமக்கு தெரிந்தவர்கள் யாரும் காணோமே'' என்று அதிசயித்து, மொய்யெழுதி விட்டு, சாப்பிட்டும் வந்தேன்.. பிறகு நண்பர்
களிடம் இது பற்றி பேசியபோது பலருக்கும் இந்த மாதிரி ஆள் மாறாட்ட அனுபவம் இருப்பது தெரிந்தது.

என்னவோ இன்று ஒரு வேலையுமில்லாமல் வீட்டில் 144ல் முடங்கி கிடக்கும்போது பழைய கல்யாண பத்திரிகை ஒன்று கண்ணில் பட்டது. சும்மா இருக்கும் நேரத்தில் தானே பழசை எல்லாம் களையவேண்டும் . அதைப் பார்த்ததும் பழைய கால கல்யாண ஞாபகங்கள் வந்தது.

++
கல்யாணத்தில் மைசூர் ரசம் தவிர நவரசமும் உண்டு, ஹாஸ்யம், கேலி, பிள்ளை வீட்டார் சிலர் தங்கள் வீம்பு, பொட்டை அதிகாரத்தை காட்ட கோபமாக மிரட்டுவார்கள். குரல் எழுப்பு வார்கள். பெண்வீட்டார் பணிந்து ஒடுங்கி அவர்களை சமாதானம் பண்ண அவர்கள் கை குரல் எல்லாம் ஓங்கும். சங்கீதம் வாத்யம் ஓசை தூள்பறக்கும். பண டிமாண்டுகள் பேச என்றே சிலர் ஆணிலும் பெண்ணிலுமாக இருப்பார் கள். அவ்வப்போது பணம் பையை விட்டு இறங்கினால் தான் அடுத்த சடங்கு என்று பிடுங்குவதும் உண்டு. பெண் வீட்டார்கள் இதெல்லாம் தெரிந்தவர்கள் ஆதலால் தயார் நிலையில் சிலர் உதவியோடு சமாளிப்பார்கள்.
முன்பு எல்லாம் கல்யாணம் வேறே மாதிரி நடந்தது. கல்யாணத்துக்கு முன்பு சுமங்கலி பிரார்த்தனை நடத்தி அவர்கள் ஆசி, தீர்க்க செளமங்கல்யம், தாலிப்பிச்சை, ஆசிர் வாதம் பெறுவார்கள். செட்டிநாட்டு பக்கம் வீடுகள் பழைய மண் சட்டி பானைகளில் பழைய சுமங்கலிப் பாட்டி புடவை, மாங்கல்யம் எல்லாம் ஜாக்கிரதையாக தீட்டுப்படாமல் வைத்திருப்பார்கள். அது பிரார்த்தனை பூஜையில் பங்கேற்கும். பழைய புடவை எடுபட்டு புது புடவையை மொடமொடவென்று கொசுவி மாங்கல்யம் அணிவிக்கப்பட்டு மணையில் பாட்டி போல அமர்ந்திருக்கும். பெண் பிள்ளை குடும்பத்தை சேர்ந்த சுமங்கலிகள் தலை வாழை இலையில் பரிமாறிய உணவை முதலில் பாட்டி சாப்பிட ''பாட்டி வயிறார சாப்பிடுங்கோ, மஞ்சள் குங்கமத்துக்கு பஞ்சமில்லாமல் எங்களை காப்பாத்துங்கோ, தெரிந்து தெரியாமலும், அறிந்து அறியாமல் செய்த தப்பெல்லாம் மன்னிச்சுடுங்கோ. அபச்சாரங்களை புறக்கணித்து கல்யாணத்தை நன்றாக நடத்திக் கொடுங்கோ''

சில தெலுங்கு குடும்பங்கள் 20 சுமங்கலிகள் போல் அழைத்து மடியாக தாம்பாளங்களில் பால், மஞ்சள் ஜலம் வைத்து சுற்றி அமர்வார்கள். பாடுவார்கள். பிரதான புடவையை கோவிலில் அம்மனுக்கு சார்த்திவிடுவார்கள். மற்ற சுமங்கலிகளுக்கு கல்யாணத்தன்று காலை புடவை, ரவிக்கை துண்டு தாம்பூலம் , மஞ்ச ளோடு சேர்த்து கொடுப்பார்கள்.

கல்யாணம் என்கிற சேதி பல மாதங்கள் முன்னாடியே பல குடும்பங்களை மகிழ்ச்சியில் ஆழ்த்தியது. அவரவர் பிரயாண ஏற்பாடுகள் செய்து கொண்டார்கள். அம்பிகா 777 திடீர் அப்பளம், ஊறுகாய், தின்பண்டங்கள் தெரியாது. அம்மாமிகள் கூடி உட்கார்ந்து அப்பளம், வடம், எல்லாம் இடுவார்கள். வெயில் இருக்கும்போதே இதெல்லாம் ரெடியாகி விடும். எல்லா
உறவினர்களும் அவரவர் பங்குக்கு இழுத்துப் போட்டுக்கொண்டு காரியங்களை பிரித்துக் கொள்வார்கள். ஒருகல்யாணத்தில் நான்கு ஐந்து கல்யாணங்கள் நிச்சயமாகிவிடும். பெண் பிள்ளை ஜாதகங்கள் பரிமாறிக் கொள்வார்கள். சில பெண்கள் பிள்ளைகள் நேரிலேயே பார்க்கப்பட்டு விவரங்கள் பிடித்து போய்விடும். லௌகீக பேச்சுகள் குடும்ப பூர்வோத்தரம் எல்லாம் முடிந்து கல்யாணம் தேதி, இடம் எல்லாம் முடிவெடுப்பார்கள். கல்யாண மண்டபங்கள் கிடையாது. பெண் வீட்டார் வீட்டு தெருவே சுற்றி மடக்கிப் போடுவார்கள் ஊருக்கே அன்று சாப்பாடு. ஊரிலே கல்யாணம் மாரிலே சந்தனம் இது தான். கல்யாணங்கள் ஐந்து நாள் குறையாமல் நடக்கும். ...... '' தாங்கள் தங்கள் குடும்பத்
தோடும், நண்பர்களோடும் முன்னதாகவே வந்திருந்து...'' உண்மையிலேயே கடைப்பிடிக்கப்பட்டு மூன்று நாள் முன்னதாகவே வாசலில் வண்டி வந்து நிற்கும் . தூங்கும் கிராமம் விழித்துக் கொள்ளும். உறவினர்கள் எல்லோரும் வந்து இறங்கி டிக்கானா போடுவார்கள். கொண்டாட்டம், கேளிக்கை, சீட்டாட்டம் ஜமா, சதிர், (டான்ஸ்) கச்சேரி,, சண்டை எல்லாம் இருக்கும். தோட்டங்களில் கொல்லைகளில் விதவிதமான காய்கறிகள், வாசலில் கோட்டை அடுப்பு, சமையல் வாசனை தெருக்கள் எல்லாமே மணக்கும். டிவி வீடியோ, போட்டோ எதுவுமே கிடையாது. போட்டோ எடுத்தால் ஆயுசு கம்மி என்ற பயம் வேறு.

பந்தக்கால் நடுவதே பலே ஜோர். பாக்கு, வாழை தென்னங்கன்றுகள் , கட்டி, புஷ்ப அலங்காரத்தோடு, தீபங்கள் ஒளிர, மாவிலை தோரணங்களோடு எல்லோரையும் முதலில் வரவேற்கும். அதற்கு தான் முதலில் கற்பூர ஹாரத்தி, பூஜை மணியோசை எல்லாம். சுமங்கலிகளை விட்டு களிமண் பிசைந்து மண்ணில் சதுரமாக கல்யாண படி ரெண்டு போட்டு செம்மண் பார்டர் border கட்டி, வண்ணக் கோலங்கள் போட்டு லட்சுமி கல்யாணம், கௌரி கல்யாணம் பாடுவார்கள். படிக்கு பக்கத்தில் அணையா தீபம் ஒரு பலகையில் விடாமல் எரியும். அதை கவனிப்பதற்கு முறை போட்டுக்கொண்டு சிலர் பொறுப்பெடுப்பார்கள். சிலர் பெரிய குத்து விளக்குகள் பூச்சுற்றி, அலங்கரிக்கப்பட்டு ஐந்து முகங்களோடு தீப ஒளி பரவச்செய்வது வழக்கம்.

சுமங்கலிப்பெண்கள் அனைவருக்கும் குடும்பத்தில் மஞ்சள் குங்கும நலங்கு இடுவார்கள். இப்போது மெஹந்தி போல அப்போது.
கூட்டமாக வந்த உறவினர்கள் நண்பர்களை ஊரார் வீடுகளில் தங்க வைத்து மூன்று வேளை எல்லோருக்கும் சாப்பாடு உண்டு. ஹோட்டல்கள் சப்படுவாளோ, தங்கவோ இல்லாத காலம். பல வீட்டு திண்ணைகளில் முட்டு முட்டாக வெளியூர் தலைகள் தெரியும். தெரிந்தவர் தெரியாதவர் என்று இல்லாமல் எல்லோரும் ஒன்றாக கூடி பழகுவார்கள். நண்பர்களாவார்கள். மாப்பிள்ளை வீட்டார்கள் வரும் சேதி அறிந்து கிராம எல்லையிலேயே கூட்டமாக பூர்ண கும்பத்தோடு, மாலை மரியாதைகளோடு நாதஸ்வர வாத்ய கோஷ்டியோடு காத்திருந்து மாட்டு வண்டிகள் வந்து இறங்க வரவேற்று வணங்கி மாலையிட்டு, சந்தனம் குங்குமம், புஷ்பங்கள் கல்கண்டு கொடுத்து ஊர்வலமாக அழைத்து வருவார்கள்.
அடேயப்பா இன்னும் நிறைய இருக்கிறது சொல்ல... பிறகு சொல்கிறேன்.

Modi quotes a sloka from valmiki ramayan for perseverance & enthusiasm

https://blog.practicalsanskrit.com/2020/04/perseverance-effort-enthusiasm-is_3.html

उत्साहो बलवानार्य नास्त्युत्साहात् परं बलम् ।
सोत्साहस्य हि लोकेषु न किञ्चिदपि दुर्लभम् ॥ (रामायण, किष्किन्धाकाण्ड १.१२१)

    उत्साहः बलवान् आर्य न अस्ति उत्साहात् परं बलम् ।
    स-उत्साहस्य हि लोकेषु न किञ्चित् अपि दुर्लभम् ॥


Shloka in IAST:
utsāho balavānārya nāstyutsāhāt paraṃ balam |
sotsāhasya hi lokeṣhu na kiñchidapi durlabham || (rāmāyaṇa - kiṣhikindhā-kāṇḍa 4-1-121)

    utsāhaḥ balavān ārya na asti utsāhāt paraṃ balam |
    sa-utsāhasya hi lokeṣhu na kiñchit api durlabham || (with sandhi break)


Word for word meaning:
उत्साहः बलवान् = utsāhaḥ balavān = enthusiasm [is], powerful
आर्य = ārya = O Noble sir
न अस्ति = na asti = not, is
उत्साहात् = utsāhāt = (more) than enthusiasm
परं बलम् = paraṃ balam = more, power
स-उत्साहस्य हि = sa-utsāhasya hi = of the enthusiast, surely
लोकेषु = lokeṣhu = in the world
न किञ्चित् अपि = na kiñchit api = not, anything, even
दुर्लभम् = durlabham = [is] difficult to attain.

O Noble sir (Rama), Enthusiasm is very powerful. There is nothing more powerful than enthusiasm. Verily, there is nothing unattainable in this world for the enthusiast.

Bharat Dasami

ராம நவமி தெரியும் !!!!

பரத தசமி தெரியுமோ ?!?

ராமன் பிறந்தது நவமியில் !

அவன் தம்பி பரதன் பிறந்தது தசமியில் !

கௌசல்யா ராமனைத் தந்தது நவமியில் !

கைகேயி பரதனைத் தந்தது தசமியில் !

புனர்பூசம் ராமனின் நட்சத்திரம் !

பூசம் பரதனின் நட்சத்திரம் !

பரத தசமி தெரிந்தது ?!?

லக்ஷ்மண தசமி தெரியுமோ ?!?

லக்ஷ்மணனும் , அவன் தம்பி சத்துருக்கனனும் பிறந்ததும் தசமியில்தான் !!!

சுமித்திரை பகவானுக்காக லக்ஷ்மணனைப் பெற்றதும்,

பாகவதனுக்காக சத்துருக்கனனைப் பெற்றதும் தசமியிலே !

ஆயில்யம் அடைந்தது லக்ஷ்மணனையும், சத்துருக்கனனையும் தந்தது.

புனர்பூசம் ராமனின் நட்சத்திரம் !

பூசம் பரதனின் நட்சத்திரம் !

நவமியில் வந்தவன் ஒருவன் !

அவனே ஆதிமூலன் !

தசமியில் முதலில் வந்தவன் ஒருவன் !

அவனே பரதன் !

இருவரில் முதலில் வந்தவன் ஒருவன் !

அவனே லக்ஷ்மணன் !

நால்வரில் கடையனாய்

வந்தவன் ஒருவன் !

அவனே சத்துருக்கனன் !

ராமன் உலகைக் காக்க வந்தான் !

லக்ஷ்மணன் அவனைக் காக்க வந்தான் !

பரதன் நாட்டைக் காக்க வந்தான் !

சத்துருக்கனன் அவனைக் காக்க வந்தான் !

ராமன் தர்மம் சொன்னபடி நடந்தான் !

லக்ஷ்மணன் ராமன் சொன்னபடி நடந்தான் !

பரதன் ராம பாதுகையோடு நடந்தான் !

சத்துருக்கனன் பரதனுக்கு பாதுகையாய் நடந்தான் !

ராமன் சீதையோடு நடந்தான் !

லக்ஷ்மணன் ராமனோடு நடந்தான் !

பரதன் ராமனுக்காய் நடந்தான் !

சத்துருக்கனன் பரதனுக்காய் நடந்தான் !

ராமன் தந்தை சொல் காத்தான் !

லக்ஷ்மண் தாய் சொல் காத்தான் !

பரதன் ராமன் சொல் காத்தான் !

சத்துருக்கனன் பரதன் சொல் காத்தான் !

ராமனோ தர்மம் !

லக்ஷ்மணனோ கைங்கரியம் !

பரதனோ நியாயம் !

சத்துருக்கனனோ சத்தியம் !

புனர்பூசமும், பூசமும், ஆயில்யமும் மூன்றும் தந்ததோ நால்வகை மோக்ஷம் !

நவமியும், தசமியும் தந்ததோ நால்வகை பிரயோஜனம் !

நேற்று ராம நவமி கொண்டாடினாய் !!!

நீ சுகப்பட்டாய் !

இன்று கொண்டாடினால் ராமனே சுகப்படுவான் !

பழி வந்தால் பரதனாயிரு !

சேவை செய்ய லக்ஷ்மணனாயிரு !

சிரத்தையில் சத்துருக்கனனாயிரு !

மொத்தத்தில் ராமனுக்கு பிடித்தமாதிரி இரு !

Why 4 sons for dasaratha?

#ஸ்ரீ #ராம #நவமி #ஸ்பெஷல் !

#தசரதனுக்கு_ஏன்_நான்கு_பிள்ளைகள்?

தசரதன் ஒரு பிள்ளையை வேண்டினார்.

ஆனால், அவருக்கு நான்கு பிள்ளைகள் பிறந்தன. 

இது ஏனென்று உங்களுக்குத் தெரியுமா?

தர்மம் நான்கு வகைப்படும். 

🌻 அதில் முதலாவது #சாமான்ய_தர்மம்.

பிள்ளைகள் பெற்றோரிடம் எப்படி நடந்து கொள்ள வேண்டும்? 

சீடன் குருவிடம் எப்படி நடந்து கொள்ள வேண்டும்?

கணவன் மனைவியிடம் எப்படி நடந்து கொள்ள வேண்டும்?

இத்தகைய சாமான்ய தர்மங்களைத் தானே பின்பற்றி எடுத்துக் காட்டினான் இராமர்*.

 🌻 இரண்டாவது #சேஷ_தர்மம்.

சாமானிய தர்மங்களை, ஒழுங்காகச் செய்து கொண்டு வந்தால், கடைசியில் ஒரு நிலை வரும்.

அந்த நிலையில் பகவானுடைய பாதங்களைத் தவிர, வேறு ஒன்றும் சதம் அல்ல என்ற நினைப்பு ஏற்படும்.

இத்தகைய தர்மத்துக்கு சேஷ தர்மம் 

என்று பெயர். 

இதைப் பின்பற்றிக் காட்டினான் இலட்சுமணன்.

🌻மூன்றாவது #விசேஷ_தர்மம். 

தூரத்தில் இருந்து கொண்டே, எப்போதும் பகவானின் சிந்தனையாகவே இருப்பது விசேஷ தர்மம்.

இது சேஷ தர்மத்தைக் காட்டிலும் கடினமானது.

இதைக் கடைப்பிடித்துக் காட்டியவன் பரதன்.

🌻 நான்காவது #விசேஷதர_தர்மம்.

பகவானை விட அவருடைய அடியார்களுக்குத் தொண்டு செய்வதே முக்கியம் எனக் கருதுவது விசேஷதரதர்மம்.

சத்ருகன் பாகவத உத்தமனாகிய பரதனுக்குத் தொண்டு செய்தே கரையேறி விட்டான்.

ஆக, இந்த நான்கு தர்மங்களையும், இராமாவதாரத்தில் நான்கு புத்திரர்கள் மூலம் உலகுக்கு எடுத்துக் காட்டவே தசரதருக்கு நான்கு குழந்தைகள் பிறந்தன!

#ஸ்ரீ #ராம #ஜெய #ராம #ஜெய #ஜெய #ராமா !இன்னும் விசேஷம்...

இராமனே..மூன்று சகோதரர்களாய்...

குகன்

சுக்ரீவன்

விபீஷணாதிகளையும்

சேர்த்துக் கொண்டாரே..

குலத்தே..சிறிதானாலும்..

இனத்தே..சிறிதானாலும்..

எதிரியே..என்றாலும்..

தம் இருகையால் வரவேற்று ஆதரித்தானே..

அதனாலும் உயர்வன்றோ...

~ கம்பராமாயணம்

🙏🙏🙏🙏

Birth of Sri Rama

ஸ்ரீ ராம ஜனனம் J K SIVAN

இந்தியாவுக்கு ஒரு தனிச் சிறப்பு என்ன தெரியுமா. இன்றுவரை அதிகம் ஹிந்துக்கள் வசிக்கும் நாடு. இனிமேல் வருங்காலத்தில் எப்படியோ? பல் வேறு கருத்துக்கள் இருந்தாலும் அவற்றை ஏற்றுக்கொள்ளும் மனப்பக்குவம் கொண்ட மக்கள். . விவேகானந்தர் அடிக்கடி சொல்வாரே வேற்றுமையிலும் ஒற்றுமை (unity in diversity) அதே தான்.

ராமன் சம்பந்தப்பட்ட, ராமாயண கால நிகழ்ச்சிகள் பல ரூபங்களில் ஊருக்கு ஊர் மாறுதலோடு காணப்பட்டாலும் அத்தனையும் அற்புதமான காரணங்களோடு விளக்கப்படும். ராமர் நம்மைப்போலவே ஒரு காலத்தில் இருந்தவர் தான் என்று புரிய வைக்கும். இதுவும் ஒரு விதத்தில் ராமாயணம் என்றும் அழியாத காவியமாக நிலைத்திருக்க ஒரு காரணம்.

ஊர்மக்கள் கூற்று ஒரு புறம் இருக்கட்டும். புதைபொருள் ஆராய்ச்சி, சரித்திர ஆதராரங்கள், இலக்கிய, சாஸ்திர வேத நூல்கள், புராணங்கள், புலவர்கள், கவிஞர்கள் எழுதி வைத்தது, கூறுவது, நாட்டுப்பாடல்கள், கூத்துகள், சாராம்சம் இவற்றினாலும் ராமாய ணம் வாழ்ந்தது, இன்னும் வாழ்கிறது. இனிக்கிறது. ஆளுக்கு ஆள் ஏதேதோ சொல்லும்போது கொஞ்சம் அங்கங்கே உதைக்கும். வேறுபடும். . அதனால் என்ன?. ராமன் என்றும் உள்ளான். ராமனோ
ராமாயணமோ கட்டுக்கதை அல்ல, ஒரு உண்மையின் நிருபணம். இலங்கையில் ஆடம் ப்ரிட்ஜ் இருக்கும் வரை, சேது பாலம் அழியாத வரை, கொஞ்சம் மண்ணை முதுகில் தடவி கடலில் சேர்த்த அணில் முதுகில் மூன்று கோடுகள் இருக்கும் வரை ராமாயணமும் ராமனும் நமக்கு மறக்காது. .

எப்போதுமே எது ரொம்ப மோசமோ, உயர்ந்ததோ, அது மட்டுமே ஞாபகத்தில் நிற்கும். ராமனை நாம் 7000 வருஷங்களுக்கு அப்புறமும் நினைக்கிறோம் , படிக்கிறோம், பாடுகிறோம், புகழ்கிறோம், வணங்குகிறோம். ஏன்? ராமன் ஒரு உன்னத புருஷன், ஈடற்ற மனிதன், அரசன், உதாரணன். இது உயர்ந்த குணம் பண்பு. கடைசி ஹிந்து வரை மறக்கமாட்டேன். நடுவில் யாராவது என்ஜினீயரா, டாக்டரா , வக்கீலா என்று கவலைப்பட்டால் கணக்கில் வராது.

ராமனை உலகமே புகழ்கிறது. தென் கிழக்கு ஆசிய நாடுகளில், பர்மா, தாய்லாந்த், இந்தோனேசியா, கம்போடியா, பிலிப்பைன் தீவுகள், வியட் னாம், மலேசியா, சிங்கபூர் இங்கெல்லாம் ராமாயணமும் ராமனும் நன்றாகவே பரிச்சயம்.

ஆப்ரிக்காவே ஒரு கால கட்டத்தில் குசத்வீபம் என்று பேர் கொண்டது. குசன் ராமனின் ஒரு பிள்ளை, அங்கு ஆட்சி புரிந்திருக்கிறான்.

கோவிலில் ராமனை விக்ரஹமாக பார்த்து வழிபட்டாலோ, ராமனை பற்றி கதை படித்தாலோ, பிரசங்கமாக கேட்டாலோ, டிவியில் பார்த்தாலோ, ராம நாடகப் பாட்டு கேட்டாலோ, நாமே தெரிந்தவரையில் பாடினாலோ, ஒருவித சந்தோஷம், உள்ளே ஏற்படுகிறதல்லவா. இதை அனேக கோடி மக்கள் இன்றும் அனுபவித்து வருகிறார்களே.

ராமன் பிறந்த நேரம், காலம், ஜாதக பலன் அனைத்தும் அநேக பண்டிதர்கள் அலசி வைத்திருக்கிறார்கள். ராம சகாப்தம் என்று ஒரு புத்தகம். எழுதினவர் புஷ்கர் பட்நகர் . ராமன் சரித்திர பூர்வமானவன். வால்மீகி, ராமன் காலத்தில் இருந்த ரிஷி. ராமன் அவதாரமான நேரம், அப்போது காணப்பட்ட கிரகங்கள் ,ராசிகள், நக்ஷத்ரங்கள், இவை எந்த இடத்தில் இருந்தன என்று ராமாயணத்தில் விலாவாரி யாக புட்டு புட்டு வைத்திருக்கிறார் வால்மீகி. இது ஒரு அதி உன்னதமான வான சாஸ்திர உண்மை. தற்கால விண்வெளி நிபுணர்கள் astro physics specialists இது சரியே என்று தலையாட் டுகிறார்கள். எனவே ராமாயணம் கட்டுக்கதை இல்லை. ராமனது வாழ்க்கையில் அந்த ஜாதக பலனின் செயல்பாடுகள் விளங்குகிறதே.

ராமனின் பிறந்த நேர ஜாதகம் காட்டும் ராசி, க்ரஹ, நக்ஷத்திர கூட்டமைப்பு லக்ஷக்கான வருஷங்களாகியும் மீண்டும் அதே போல் இன்னும் இதுவரை அமையவில்லையாம். பட்நகர் சொல்கிறார். இது மாதிரி யாராலும் கற்பனை கூட பண்ணக்கூட முடியாது. இது ஓர் அதிசயம் என்கிறார். இது இவ்வாறு நேரப் போகிறது என்று அறிந்து, முன்கூட்டியே தான் வால்மீகிக்கு அந்த பாக்யத்தை நாராயணனே கொடுத்திருக்கிறார். எழுத வைத்திருக்கிறார். நமக்கு வேண்டுமே என்று நிதர்சனமாக பார்த்து இதை ராமாயணத்தில் வால்மீகியை எழுத வைத்திருக்கிறார்.

ராமாயணத்தில், ராமன் நவமி திதியில், சுக்ல பக்ஷத்தில், சைத்ர மாதத்தில், (ஒன்பதாம் நாள், வளர்பிறையில், புனர்பூச நக்ஷத்ரத்தில் பிறந்தான். அப்போது, சூரியன், செவ்வாய், சனி, புதன், சுக்ரன் எந்த க்ரஹத்தில் , எந்த ராசியில், லக்னம், என்ன என்று ராமாயணத்தில் ஸ்லோகம் 1.18.8,9 ல் வால்மீகி சொல்லி யிருக்கிறார்.

ராமன் பிறந்தபோது ''வசிஷ்ட மகரிஷி, நீங்களே இவனுக்கு ஒரு பெயர் வையுங்கள்'''' என்கிறார் தசரதர்.

யோசனையே பண்ணவில்லை வசிஷ்டர்

'''ராம '' என்று எல்லோராலும் இவன் வணங்கப் படுபவன்.''

யோசித்தால் ஏன் வசிஷ்ட மகரிஷி ''ராம'' என்ற பெயர் வைத்தார் என்பது புரியும்.

ஹிந்து சமயத்தில் அதிகம் சைவ வைணவர் கள் சைவர்கள் தொழ ஏற்றது ''ஓம் நமசிவாய'' எனும் பஞ்சாக்ஷரம். வைணவர்கள் ஏற்றது ''ஓம் ஸ்ரீ நமோ நாராயணாய'' என்ற அஷ்டாக்ஷரமும் . ''ரா'' என்ற அஷ்டாக்ஷர நாராயணாய மந்திரத்தின் ரெண்டாவது எழுத்தையும் ''நமசிவாய'' எனும் பஞ்சாக்ஷர மந்திர ரெண்டாவது எழுத்து ''ம' வையும் சேர்த்து , , சிவனும் நாராயணனும், ஹரியும் ஹரனும் சேர்ந்த நாமமாக ' ராம' எனும் பெயரை வைத்தார் வசிஷ்டர்.

மொத்தத்தில் எல்லா ஹிந்துக்களும் வணங்கி அருள்பெறவேண்டியவன் ராமன்.

''நன்மையும் செல்வமும் நாளும் நல்குமே
தின்மையும் பாவமும் சிதைந்து தேயுமே
சென்மமும் மரணமும் இன்றித் தீருமே
இம்மையே ''ராம'' என் றிரண்டெழுத்தினால்"

நாட்டில் உள்ள எல்லா மக்களிடையேயும் தெய்வ பக்தியும், நன்னடத்தையும் வேரூன்றி வளரவேண்டும் என்று எல்லோரும் ஸ்ரீ ராமநவமியன்றும், மறுநாள் புனர் பூஜையிலும், ஸ்ரீராம சந்திர மூர்த்தியைப் பிரார்த்தித்து கரோனாவை அவன் கருணையோடு அழிப்போம்.

Kanakadhara Stotram with meaning in Maha Periyava's Divine Voice

https://www.youtube.com/watch?v=O-PWCqBEuRs 

 

Save our society leaving your internal quarrels-Sanskrit story

*जीवनदर्शनम्!*

एकस्मिन् अरण्ये दौ सिंहौ निवसतः स्म। एकः वृद्धः अपरः च युवा आसीत्। 

दौ अपि प्रेम्णा निवसतः स्म। 

एकदा तयोः मध्ये महान् विवादः सञ्जातः। 

तयोः मध्ये परस्परं वार्तालापः अपि न भवति स्म। 

वृद्धः सिंहः दुर्बलः आसीत्। स्वयम् आहारस्य प्रबन्धम् अपि कर्तुं न शक्नोति स्म। 

वृद्धं सिंहं दृष्ट्वा केचन कुक्कुराः तं खादितुम् आक्रमणं कृतवन्तः। तं सिंहं परितः सर्वे कुक्कुराः एकत्रीभूय आक्रमणं कृतवन्तः। 

इदं दृश्यं दृष्ट्वा सः युवा सिंहः तत् सोढुं न शक्तवान् अपिच सः तत्र गत्वा भिषणगर्जनं कृतवान्। 

तस्य सिंहस्य गर्जनात् भीताः सन्तः सर्वे कुक्कुराः ततः पलायनं कृतवन्तः। 

एतत् सर्वं दृष्ट्वा अन्यः कश्चन सिंहः तं युवानं सिंहं पृष्टवान् किं भोः! भवतोः परस्परं विवादः आसीत् सत्यपि भवान् किमर्थं तं वृद्धं सिंहं कुक्कुरेभ्यः रक्षितवान्? 

तदा सः युवा सिंहः उक्तवान्- अयं विवादः तु आवयोः मध्ये अस्ति।

परन्तु अस्य अर्थः एवं नास्ति यद् अस्माकं समाजः दुर्बलः यस्मात् कुक्कुराः अपि आगत्य लाभं स्वीकुर्युः। 

 यदि अन्यः कोऽपि आगत्य अस्माकं समाजे आक्रमणं करोति चेत् तस्य प्रत्युत्तरं दातव्यम् अपि च समाजः रक्षणीयः भवति इति।

*-प्रदीपः!*

Ramayana & its philosophy behind

Courtesy:Smt.Dr.Saroja Ramanujam

ஸ்ரீ ராமன் கதையை வேறு விதத்தில் சிந்தித்தால்,

பத்துத் தலை ராவணன்
பத்து இந்திரியங்களின்
உருவம். பின் ஜீவத்மாவான சீதாதேவி இலங்கையில் ( சரீரத்தில்) சிறை படுத்தப் படுகிறது. உடனுள்ள அரக்கிகள் நம் சம்சாரத்திலுள்ள
துன்பங்கள்

ஹனுமானெனும்
ஆசார்யன் ஜீவனுக்கு
நம்பிக்கையும் ஆறுதலையுமளித்து
பரமாத்மாவிடம் சேர்த்து
வைக்கிறான். அக்னிப்
பரீக்ஷை கர்மாக்கள்
நசிந்து ஞானம் ஏற்படுவதே.

மொத்தத்தில் அவதார
கார்யத்தை முடிக்க அவர்கள் போட்ட நாடகமே.  

Vakyartha Vidwat Sabha at Shakatapuram Math on Vedanta

https://www.youtube.com/watch?v=pA2ox2kfiak&feature=youtu.be    

    A Vakyartha Vidwat Sabha conducted under the auspices of the Shakatapuram Mutt this month. Many noted scholars such as Sri Mani Dravid Sastri, Kuppa Vishvanatha Sastri, Dr. Maheswaran,  Hithlahalli Suryanarayana Bhatta, etc. participated. Here is just one video. When others are received they shall be shared here. This is for the Vedanta part.

Rama nama is better than Rama himself

ஸ்ரீ ராம நவமி ஸ்பெஷல் !

இராமரை விட இராம நாமம் உயர்வானது.......!!!

நன்மையும் செல்வமும் நாளும் நல்குமே!
தின்மையும் பாவமும் சிதைந்து தேயுமே!
சென்மமும் மரணமும் இன்றித் தீருமே!
இம்மையே இராம என்றிரண்டே ழுத்தினால்!!

இராமச்சந்திர மூர்த்தியால் முடியாததை கூட தேனினும் இனிய ராம நாமம் முடித்து தரும். ஆகவே அவரது நாமமே உயர்ந்தது என்பதே கருத்து.

சேது பந்தனம் வேலை துரிதமாக நடந்துக் கொண்டு இருந்தது. வானரங்கள் ஒன்றன் பின் ஒன்றாக வரிசையாக நின்று கல்லை வாங்கி மற்றவரிடம் கொடுக்க அந்தக் கல் கடல் நீரின் அருகே வரும்போது அது எப்படித்தான் அது விழும் இடத்திற்கு வந்து அழகாக பொருந்த வேண்டிய இடத்தில் பொருந்துகின்றதே என்று ஆச்சரியத்துடன் பார்த்தார்கள். நிமிடத்தில் விறுவிறுவென சேது அணை கட்டப்பட்டுக் கொண்டிருந்தது. இப்படியே வேலை செய்தால் இன்னும் ஐந்தே நாட்களில் அனணயை கட்டி முடித்து விடலாம் என்றனர்.

சீதையைப் பிரிந்து பதினோரு மாதங்கள் ஆகிவிட்டன. இந்த சேது பாலம் கடலின் இரு கரைகளையுமா இணைக்கப் போகிறது? பிரிந்து இருக்கும் ராமரையும் சீதையும் அல்லவா இது சேர்க்கப் போகிறது. அன்பே சீதா! நீ இலங்கையில் என்ன துன்பப்படுகிறாயோ! உன்னை அரக்கிகள் எவ்விதமெல்லாம் அச்சுறுத்துகிறார்களோ இந்த நினைவு வந்ததும் இராமபிரான் கண்களில் கண்ணீர் தளும்பியது. அருகே நின்ற லட்சுமணன் அண்ணன் இராமபிரானை கனிவோடு பார்த்தான். அண்ணா இந்த பாலம் வெகுவேகமாக கட்டப்பட்டுக் கொண்டிருக்கிறது. மிக விரைவில் வானரங்கள் இதை கட்டி முடித்து விடுவார்கள். அப்படி இருக்க கண் கலங்கலாமா!

ராமர் விழிநீரை புறங்கையால் துடைத்துக்கொண்டு அது இல்லை லட்சுமணா நாம் இங்கே இத்தனை
நண்பர்களுடன் இருக்கிறோம். நமக்கு உதவ அனுமன், சுக்ரீவன் ஜாம்பவான் இத்தனை பேர் இருக்க எனக்கு ஆறுதல் சொல்ல என் தம்பி நீயிருக்கிறாய். ஆனால் சீதை எதிரிகளின் ராஜ்ஜியத்தில் அல்லவா இருக்கிறாள். அவளை தேற்ற யாரும் அங்கே இல்லையே அரக்கிகள் தான் மிரட்டிக் கொண்டிருப்பார்கள்.

போதாக்குறைக்கு அந்த பாவி ராவணன் வேறு வந்து அச்சுறுத்திக் கொண்டிருப்பான். சீதை என்ன பாடுபடுகிறாளோ என்பதைத்தான் நினைத்தால் தண்ணீர் தானாக கண்களில் கொட்டுகிறது என்றார். லட்சுமணன் ஆறுதலோடு பார்த்தான். ராமன் மெல்ல சகஜ நிலைக்கு திரும்பினார்.

ஆம் லட்சுமணா! இந்த வானரங்கள் செய்யும் வேலை அதிசியமாக அல்லவா இருக்கிறது. என்ன வேகம்! என்ன சுறுசுறுப்பு! ஏததோ மந்திரத்தால் நடப்பதுபோல் அல்லவா இருக்கிறது. இவர்கள் வேலை செய்யும் நேர்த்தியும் வேகமும் ராமரின் பேச்சைக் கேட்டுக் கொண்டே அங்கு வந்தான் ஆஞ்சநேயன். ராமர் சொன்னது சரிதான் மந்திரத்தால் தான் வேலை நடக்கிறது என்று அனுமன் நினைத்துக் கொண்டான். என்ன அழகாக வேலை செய்கிறீர்கள் எல்லோரும் என்ன ஒழுங்கு! என்ன கச்சிதம்!

எல்லோரும் ஒவ்வொருவராக தூக்கி போடும் கல் எதிரில் நிற்க எவ்வளவு அழகாக அது பொருந்த வேண்டிய இடத்தில் பொருந்துகின்றன! அதைப் பார்த்து வியந்துக் கொண்டிருக்கிறேன் அனுமா! இந்த வானரங்கள் எல்லோரும் இந்த அணைகட்டும் கலையை எங்கே எப்போது கற்றன தெரியவில்லையே என்றார். அனுமன் கலகலவென சிரித்தான். பிரபோ நீங்கள் சொன்னீர்களே ஏதோ மந்திரத்தால் நடப்பது போல வேலை நடைபெறுகிறது. என்று அதுதான் உண்மை.

சரியாகச் சொல்லப்போனால் வேலை செய்வது வானரங்கள் அல்ல! அது வேறொரு சக்தி! அதை வானரங்களும் புரிந்து கொண்டிருப்பதால் தான் இவை இத்தனை ஒற்றுமையாகவும் நம்பிக்கையோடும் பணிபுரிகின்றன என்றான் அனுமன் இப்போது லட்சுமணன் கலகலவென சிரித்தான். அதென்ன வேறொரு சக்தி அனுமா? அனுமன் பதில் சொல்லாமல் முறுவல் பூத்தான்.

குறிபார்த்து நாம் அன்பு எய்கிறோம் இல்லையா? அதுபோல் இந்த வானரங்கள் கல்லை தூக்கி வீசுகின்றன. இவை குறிபார்த்து கல்வீசும் திறனில் பழக்கப்பட்டிருக்கும் என்று நினைக்கிறேன் என்றான் லட்சுமணன். அதைப் பார்த்த ராமர் கீழே கிடந்த ஒரு கல்லை எடுத்தார். லட்சுமணன் கலகல வென்று நகைத்தவாறு ராமரைப் பார்த்தவாறு நின்றிருந்தான். ஆனால் அனுமன் முகத்தில் யோசனை ரேகைகள் ஓடின ராமர் அந்த கல்லை கடலை நோக்கி வீசினார். கல் பறந்து சென்றது ஆனால் விழ வேண்டிய இடத்தில் அது விழவில்லை. கடலில் விழுந்து மூழ்கியது. இப்போது ராமபிரான் முகத்தில் யோசனை ஆனால் அனுமன் முகத்தில்
மெல்லிய புன்முறுவல். பிரபோ மந்திரத்தால் வேலை நடக்கிறது என்று சொன்னீர்கள் அல்லவா? ஆம்!

அதற்கென்ன! வேலை உண்மையில் மந்திரத்தால் தான் நடக்கிறது. அப்படியா! அதென்ன மந்திரம்? ஸ்ரீராமஜெயம் என்னும் மந்திரம் வேறு என்ன உண்டு. சுவாமி நான் ஒவ்வொரு கல்லிலும் ஸ்ரீராம் என்று எழுத அதை வானரங்கள் அந்த நாமத்தை உச்சரித்துக் கொண்டே வீசுகின்றன.

அது போய் விழ வேண்டிய இடத்தில் பொருந்துகின்றன என்றார். இருக்கட்டும் அனுமா! எந்த ராமபிரானின் மந்திரத்தை உச்சரித்து கல் எறிகிறீர்களோ! அதே ராமபிரான் அல்லவா கல்லை தூக்கி எறிந்தார். அது ஏன் கடலில் விழுந்து அமிழ்ந்து விட்டது என்றார். ஏனென்றால் எங்கள் ஸ்ரீராமபிரானைவிடவும் அவரது ராமநாமம் மிக மிக உயர்ந்தது என்றார். ராம நாமத்தால் ஆகாத செயல் இல்லை ராமச்சந்திர மூர்த்தியால் முடியாததை கூட தேனினும் இனிய ராம நாமம் முடித்து தரும். ஆகவே அவரது நாமமே உயர்ந்தது என்பதே கருத்து.

ஸ்ரீ ராம ஜெய ராம ஜெய ஜெய ராமா !
By Vijayalakshmi from FB 

About Leo Tolstoy

ஒரு ரஷ்ய ரிஷி பற்றி . J K SIVAN

லியோ டால்ஸ்டாய் என்ற ரஷ்ய தாடிக்கார தாகூரை தெரியாதவர்கள் புஸ்தக விரோதிகள்.
நான் ஆரம்ப பள்ளிக்கூடத்தில் சேர்ந்தபோது வயது 6 ஆகி இருக்கவேண்டும். பிறப்பு சான்றிதழ் எல்லாம் கிடையாது. அப்பா சொன்னது தான் ரிக்கார்ட். record. 5 வயது ஆனாலும் ஆறு என்று சொன்னால் பள்ளியில் எழுதிக் கொள்வார்கள். சந்தேகமாக இருந்தால் வலது கையை தலைக்கு மேல் தூக்கி இடது காதை தொடவைப்பார்கள். தொட்டால் ஆறு என்று நிச்சயம் ஆகும். ''கை நீள ' பையன்கள் இந்த சோதனையில் பாஸ்.
ஆங்கிலம் ஆறாவது வகுப்புக்கு மேலே தான். டால்ஸ்டாய் கதைகளை தமிழில் தான் படித்தேன். பள்ளிக்கூட நூலகத்திலிருந்து கொடுத்து படிக்க வைப்பார் சுப்ரமணிய அய்யர். வீட்டில் ஹரிக்கேன் லைட் வெளிச்சத்தில் டால்ஸ்டாய் மனதில் பதிந்தார்.
''சூரிய அஸ்தமனம் வரை எவ்வளவு தூரம் செல்கிறாயோ அவ்வளவு நிலம் உனக்கே'' என்று சொன்னதால் ஐவான் வெகுவேகம் ஓடுகிறான். மண்ணாசையால் தலை தெறிக்க ஓடி சூரிய அஸ்தமனத்தின் போது நுரை தள்ளி ரத்தம் கக்கி செத்து புதைப்பதற்கு ஆறு அடி மண் மட்டுமே சம்பாதிக்கிறான். கதை இன்னும் நினைவில் இருக்கிறது.

யுத்தமும் அமைதியும் (war and peace ) புத்தகம் வெகுநாள் என்னிடம் இருந்து நாகராஜன் இதோ படித்துவிட்டு தருகிறேன் என்று கொண்டுபோய் 40 வருஷங்கள் ஆகிவிட்டது. நாகராஜனோ புத்தகமோ இன்னும் கண்ணில் படவில்லை.

1850ல் கிரிமியா யுத்தத்தில் செபோஸ்டோபோல் முற்றுகையின் போது ராணுவ வீரனாக இருந்த டால்ஸ்டாய் சண்டைக்கோழியிலிருந்து சமாதானப் பிரியனாக மாறினார். வாழைக்காய் சீவுவது போல் மனித தலைகள் பொதுமக்கள் கண்ணெதிரே பட்டப் பகலில் கில்லடின் இயந்திரத்திலிருந்து வெட்டப் பட்டு கீழே தொப் தொப் என்று ஒரு மரத்தொட்டியில் விழுவதை பாரிஸ் நகரத்தில் 1857ல் கண்ணால் பார்த்ததும் ஒரு காரணம். நீதியும் சட்டமும் பணக்காரனுக்கும் அதிகாரத்திலிருப்பவனுக்கும் அல்லவா சாதகமாயுள்ளது. எனவே இனி அரசாங்க உத்தியோகத்துக்கு ஒரு முழுக்கு என முடிவு எடுத்தார். அப்போது ஸார் czaar வம்சம் ரஷ்யாவை ஆண்டு வந்தது. அதை விமர்சித்து எழுதியும் அவர் மேல் குற்றம் பதியாததற்கு அவர் எழுத்து வன்மை பிரபலமும் ஒரு காரணம்.

தன்னிலிருந்து வேறு பட்ட கீழ் மட்ட வாழ்க்கையை வாழ்ந்தவர்களோடு உறவு இன்னொரு புது அனுபவம். 19வது நூற்றாண்டில் சில வியக்கத்தக்க புரட்சிகர மாறுதல்கள் . ரஷ்யாவில் 1861ல் செர்ப் (SERF ) கள் தோன்றி பிரபலமாகி விவசாயம் கணிசமான வரவேற்பையும் ஆதரவையும் பெற்றது. விவசாயிகள் உடையை தான் அணிந்தும் தனது பண்ணை வேலையாட்களோடு சேர்ந்து தானும் உழுது, பயிரிட்டு, வீடு கட்டி மராமத்து வேலைகளில் ஈடுபட்டு அவர்கள் வாழ்க்கை முறையின் வினோதம் புரிந்து கொண்ட டால்ஸ்டாய் எழுத்து வரவேற்பைப் பெற்றது. கிராம வாழ்க்கை அணைத்துக் கொண்டதால் நகர பெரிய தனக்காரர்கள் நட்பும் . பட்ட ண வாசமும் குறைந்தது.

ரூசோ, ப்ரோவ்தான் போன்றோரின் சுதந்திர, சமத்வ கொள்கைகளை விவசாயிகள் குழந்தைகள் மனதில் பதிய விட்டார். பிரபுக்களிடமிருந்து விலகி ஏழை விவசாயி மக்களின் வாழ்க்கையை வாழ்ந்தால் தான் அவர்கள் வறுமையும் சமுதாயத்தின் அநீதியும் புரியும் என்றார். அவர்கள் துயர் களைய முயற்சிகள் மேற்கொண்டார். பஞ்சம் பற்றாக்குறை கண்ட இடங்களுக்கு சென்று நிவாரண உதவிகள் செய்தார்.

அன்னா கரேனினா என்ற புத்தகத்தை எத்தனை பேர் படித்திருக்கிறீர்கள்?. அந்த புத்தகம் கையில் இருந்தால் அடிக்கடி கண்ணீரை துடைத்துக் கொள்ள பக்கத்தில் கட்டாயம் ஒரு டவல் வைத்துக்கொள்ளுங்கள். அதை எழுதுவதையே ஒரு வருஷம் தள்ளிப் போட்டு 1873 வாக்கில் பஞ்ச நிவாரண சேவையில் ஈடுபட்டவர். ''ஏனய்யா தள்ளிப்போட்டீர்கள் எழுதுவதை?'' என கேட்டவர்களுக்கு ''கற்பனை மனிதர்களை விட உயிருள்ள மனிதர்கள் படும் கஷ்டம் அவசியமாக உடனடியாக கவனிக்கப் பட வேண்டாமா?'' என்றார். மகாத்மா காந்திக்கு ரொம்ப பிடித்த எழுத்தாளர். டால்ஸ்டாயை சந்தித்தார்.

வாழ்க்கை என்பது என்ன?. இதை டாஸ்மாக் வாசலில் விழுந்து கிடப்பவன் முதல் எத்தனை யோ பேர் வியாக்யானம் செய்தாலும் டால்ஸ்டாய்க்கு இதற்கு பதில் கிடைக்காமல் வெறுத்து, மனம் உடைந்து தற்கொலை முயற்சி வரை சென்று விட்டார். ஜெர்மன் வேதாந்தி, ஷோபன்ஹார், புத்த மத விளக்கங்கள், பைபிள் எல்லாம் அலசி ஆத்ம விசாரத்தில் திளைத்தார். குடிப்பது, புகையிலை, சுருட்டு எல்லாம் அகன்றது. காய் கனி வகைகள் உணவானது, அன்பின் அடிப்படையில் எளிமையான ஆஸ்ரம வாழ்க்கை மேற்கொண்டார். 1910ல் டால்ஸ்டாய் பண்ணையைப் போல மஹாத்மா காந்தி நிர்மாணித்தது தான் வார்தா ஆஸ்ரம் .
டால்ஸ்டாய் நிம்மதியாக வாழ்ந்தாரா? இல்லை. மனைவி, சொத்துகள், வாழ்க்கை நெறி, பணியாட்கள் எல்லாம் அவரை பிடுங்கிக் கொண்டே இருந்தன.

ஒரு முறை உலக எழுத்தாளர்கள் குழு ஒன்று அவரைச் சந்திதது . வேலையாட்களோடு அவர் மரம் வெட்டிக் கொண்டோ, தனது காலணியை ரிப்பேர் செய்து கொண்டடோ இருந்ததை பார்த்து, ''அட எவ்வளவு பெரிய உலக முன்னணி எழுத்தாளர் இவ்வளவு எளிய வாழ்க்கை வாழ்கிறாரே '' என்று அதிசயித்தது.

உலகை யதார்த்தமாக பார்த்து, அதன் போக்கில் தன்னை அனுசரித்து நடந்ததால் டால்ஸ்டாய் நிறைய க்கு எதிர்ப்புகளை சந்தித்தார். நம் முன்னோர்கள் வாயில் சர்க்கரை போடவேண் டும். ''யதார்த்த வாதி பஹு ஜன விரோதி'' என்று தெரியாமலா சொன்னார்கள்.

டால்ஸ்டாயின் மீண்டும் அவதாரம் (RESURRECTION ) என்ற ஒரு புத்தகம் என்னிடம் வெகுகாலம், பாதி பூச்சிகள் தின்றது போக மீதியாய் இருந்தது. அதில் ஒரு இடத்தில், பெரும் பணக்காரர்கள், வியாபாரிகள், அரசு அதிகாரிகள், திருடர்கள், அனைவருமே தாம் செய்வது ஒன்றே சரி என்ற கொள்கையை கொண்டவர்கள் என்று வரும். அதை இப்போது நிறைய வாட்ஸாப்ப், டிவி, யூட்யூப் பேப்பர் எல்லாவற்றிலும் பார்க்கிறோம் கேட்கிறோம்.

ஒவ்வொருவன் குணாதிசயமும் அவன் தனது மனதில் எதை நம்புகிறானோ,, எதிர்பார்க் கிறானோ, அடைய விரும்புகிறானோ , அதை ஒட்டி தானே அமையும். டால்ஸ்டாய் கொள்கைகள் பிரமிக்க வைக்கின்றன.

டால்ஸ்டாயின் சில வார்த்தைகள். அவர் கடைப்பிடித்தது. சொல்வது முக்கியமல்ல. தானே அதை பின்பற்றுவது தான் அதிசயம்.

விடிகாலை சூர்ய உதயத்துக்கு முன் எழுந்திரு.
இரவு ஒன்பது - பத்துக்குள் படுக்கையில் விழு.

கொஞ்சமாக சாப்பிடு. இனிப்பை ஒதுக்கு

உன் வேலைளை நீயே செய். தேவைகளை நீயே தேடி, பெற்று, திருப்திப்படு.

வாழ்க்கைக்கு ஒரு குறிக்கோள் ஏற்படுத்திக் கொள். குறுகிய காலத்திற்கு ஒன்று நீண்ட காலத்துக்கு ஒன்று என்று பட்டியல் தயார் செய்.

ஒவ்வொரு வருஷம், மாதம், வாரம், நாள், மணி, நிமிஷம், அடுத்த வினாடி இதற்கெல்லாம் என்ன செய்யவேண்டும் என்று வரைமுறை ஏற்படுத்திக் கொள்.

ஆசையை விடு. செயலில் ஈடுபட்டுக்கொண்டே இரு. அப்புறம் ஆசைப்பட நேரமே இருக்காது.

நல்லவனாக இரு. மற்றவனுக்காக அல்ல, இயற்கையாகவே. உனக்காகவே.

சிக்கனம் சோறு போடும்.

பணம் கொட்டோ கொட்டு என்று சேர்ந்தாலும் உன் வழக்கமான சிக்கன வாழ்க்கையிலிருந்து விடுபடாதே. மாறாதே.

saranagati - Total surrender

#பாதம்ஒன்றேகதி
#சரணாகதி

இறைவனின் பாதம் ஒன்றே கதி என்று நினைத்து அவனது சரணங்களை மட்டுமே நினைத்துக் கொண்டிருப்பவர்களுக்கு, இறைவன் நிச்சயம் நற்கதியைத்தான் அருள்வான் என்பதில் சந்தேகமே இல்லை.

அப்படிப்பட்ட அந்த இறைவனின் சரணத்தைக் கெட்டியாகப் பற்ற வேண்டியது நம் கடமை; பற்றாமல் போனால் நம் மடமை என்பதே சரணாகதி தத்துவம்.

ராமருக்கு சரணாகத வத்ஸலன் என்ற பெயரே உண்டு.

பால காண்டத்தில் தேவர்களும் அயோத்யா காண்டத்தில், பரதனும் மற்றும் குகனோடு சக்யம், ஆரண்ய காண்டத்தில், ரிஷிகள் சுக்ரீவன்,
யுத்த காண்டத்தில், விபீஷணன் ஆகியோர் சரணாகதி செய்கிறார்கள்.

பகவத் கீதையின் இறுதியில், எல்லாவித தர்மங்களையும் விட்டுவிட்டு தன்னிடம் மட்டும் தஞ்சமடையும்படி கிருஷ்ணர் கட்டளையிடுகிறார்.

அவ்வாறு கிருஷ்ணரிடம் தஞ்சமடைதல் "சரணாகதி" எனப்படுகிறது.

சரணடைந்த பக்தர்களை தான் பாதுகாப்பதாகவும் அவர்கள் அச்சமடையத் தேவையில்லை என்றும் அவர் உறுதியளிக்கின்றார். (பகவத் கீதை 18.66).

விபீஷண சரணாகதிக்குத்தான் தனியொரு பெருமையும் விசேஷமும் இருக்கு.

சரணாகதி லட்சணம் என்பது பரிபூர்ணமாக இருந்தது இதில்தான். சரணாகதியின் ஐந்து அங்கங்கள் இருந்தது விபீஷண சரணாகதியில்தான்.

அந்த சரணாகதி தத்துவத்தில் சொல்லப்படும் ஐந்து அங்கங்கள்

அநுகூல்ய சங்கல்பம்- இறைவனுக்கு அனுகூலமான செயல்களைச் செய்தல். அதாவது எவையெல்லாம் தர்மத்துக்கு உகந்ததோ, அவையெல்லாம் இறைவனுக்கு அனுகூலம்.
ப்ராதிகூல்ய வர்ஜநம்- இறைவனுக்கு விரோதமானவற்றை செய்யாதிருத்தல். தர்மத்துக்கு மாறுபட்ட, முரணான அனைத்தும் இறைவனுக்கு விரோதம். மகாவிச்வாசம்- இறைவன் அவசியம் ரக்ஷிப்பான் என்ற நம்பிக்கை கொள்ளல். காலக்கெடு நிர்ணயம் செய்யாமல், சந்தேகம் கொள்ளாமல், பூர்ணமாயிருத்தல்.
கோப்த்ருத்வ வரணம்- சரணம் அடைந்தேன், ரட்சகனாக இருத்தல் வேண்டும் என பிரார்த்தித்தல்.
கார்ப்பண்யம் - என்னைக்காத்துக் கொள்ள என்னிடம் ஆற்றல் இல்லை எனச் செருக்கு நீங்கிடல்.
சரணாகதியில் இருக்கக்கூடிய இந்த ஐந்து அங்கங்களையும் தாண்டி, விபீஷணரிடம்தான் அங்கீ என்கிற ஆறாவது தன்மையும் இருந்தது.
(அகிஞ்சன:) அகிஞ்சன என்றால் விருப்பு, வெறுப்பின்றி இருத்தல் என்பது பொருள்.

சரணடைந்த சிலர் பற்றி

ஸ்ரீ நிகமாந்த மகாதேசிகன் சொல்கிறார்:
பிராட்டியும், பகவானும் விட்டாலும், நான் விடமாட்டேன் என அவர்களின் பாத கமலம் சொல்லுமாம்.

.இரண்டு அடிகளில் மூவுலகையும் அளந்த வாமனரிடம் சரணடைந்து மூன்றாவது அடிக்காக தன்னையே
அர்ப்பணித்தார் மாமன்னர் பலி.

ப்ரஹ்லாதனோட சரணாகதி தான்
நரசிம்ம அவதாரத்திற்கு வித்து.

கஜேந்திரன் இறைவனிடம் அடைந்த சரணாகதியே ஸ்ரீ மகாவிஷ்ணுலை
நொடிப்பொழுதில் வரவழைத்தது.

தன்னிடம் சரணாகதி அடைவோரை இறைவன் கை விடுவதில்லை!

எத்தகைய  வினைப் பயன்கள் இருப்பினும் தானே கதி என்று தன்னிடம் அடிமைப்பட்டுக் கிடப்போரை அவன் கை கொடுத்து மீட்பது நிச்சயம், அது சத்தியம்!

ஓம் நமோ நாராயணாய !

corona vyaapti pancakam - Sanskrit poem

करोणाव्याप्तिपञ्चकम्

*******************

(१)

हस्ते करोणा चरणे करोणा

मुखे करोणा नयने करोणा।

नासापुटे खेलति सा करोणा

स्पर्शात् करोणावरणं न कुर्यात्।।

(२)

ग्रामे करोणा नगरे करोणा

वीथ्यां करोणा मनुजे करोणा।

मार्गे करोणा विपणौ करोणा

स्पर्शात् करोणावरणं न कुर्यात्।।

(३)

कार्ये करोणा गमने करोणा

द्रव्ये करोणा वसने करोणा।

वाक्ये करोणा शयने करोणा

स्पर्शात् करोणावरणं न कुर्यात्।।

(४)

गोष्ठ्यां करोणा निचये करोणा

देवे करोणा भजने करोणा।

देवालये पाठगृहे करोना

स्पर्शात् करोणावरणं न कुर्यात्।।

(५)

बाले च वृद्धे सहसा करोणा 

वैद्यालये तीव्रतमा करोणा।

चिकित्सके तस्य जने करोणा

स्पर्शात् करोणावरणं न कुर्यात्।।

            (व्रजकिशोरः) 

Nair's disguise as a brahmin - joke

A story going round my native village in Kerala in the 1930's was that a Nair, seeing the generosity of the thampurattis towards Brahmin beggars, once persuaded a Brahmachaari to take him along. The Brahmachaari made the Nair dress up with mundu and thorthu, put a brand new fake poonal on him; and both went out on their rounds wearing broad vibhoothi pattais on their foreheads, and rudraaksha malais round their necks..

At the first house they came to, the Brahmachaari called out:|-

ഭവതി ഭിക്ഷാന്ദേഹി. ( Bhavati bhikshan dehi)The Brahmin housewife came out and poured out some husked rice into the Brahmachaari's uttareeyam.

Thereupon his companion called out:|-

ഞാനും അങ്ങനെ തന്നെ, ( Gnaanum anganaa tanne) causing consternation all round.

S Narayanaswamy Iyer  

Seetamma Mayamma song tyagarajar- Story

ராமநவமி ஸ்பெஷல் !

ஸ்வாமி ''
வீட்டு திண்ணையில் அமர்ந்தபடி , கண்களை மூடியவாறு ராம ஜபம் செய்து கொண்டிருந்த தியாகராஜர் , குரல் கேட்டு சட்டென்று கண் விழித்தார் !
எதிரே ஒரு வயதான தம்பதி !
அருகே ,கூப்பிய கரங்களுடன் ஒரு இளைஞன் !,
மெல்லிய குரலில் அந்த முதியவர் இப்போது பேச ஆரம்பித்தார் ;..
'' ..ஸ்வாமி ...நாங்கள் வடக்கே ரொம்ப தூரத்திலிருந்து கால்நடையாய் ஷேத்ராடனம் பண்ணிண்டு வரோம் !.நாளை ராமேஸ்வரம் போகணும் !..இன்று ஒரு ராத்திரி மட்டும் உங்க க்ருஹத்துல தங்கிவிட்டு , காலை பொழுது விடிந்ததும் கிளம்பிடறோம் !.தயவுசெய்து ஒத்தாசை பண்ணணும் !''
கம்மிய குரலில் , பேசினார் அவர்;
வயதான அந்த தம்பதியின் அழுக்கு படிந்த உடைகள் , முகங்களில் தெரிந்த களைப்பு , வாட்டம் மற்றும் , பேச்சில் தெரிந்த ஆயாசம் ..இவையெல்லாவற்றையும் தாண்டி , அம்மூவரின் முக லாவண்யமும் , தெய்வீக அம்சமும் தியாகராஜரை என்னவோ செய்ய ...அவருக்கு ஒரு வித பக்தி மயக்கம் ஏற்பட்டது !
ஒரு கணம் நிலை தடுமாறியவர் பின் , மெலிதான புன்னகையுடன் , இரு கரங்களையும் கூப்பி அவர்களை வணங்கினார் ;
'' அதற்கென்ன ... பேஷாய் தங்கலாம் !...இரவு போஜனம் பண்ணிட்டு நிம்மதியாய் தூங்குங்கோ !''
அவர்களை உள்ளே அழைத்து சென்று அமர செய்தவர் பின் , அடுக்களையை நோக்கி , உரத்த குரலில் ,
'' கமலா ...குடிக்க தீர்த்தம் கொண்டு வா ..''
என்றார் ;
அடுத்த கணம் தீர்த்த சொம்பு சகிதம் அங்கே வந்த கமலாம்பாளின் கண்கள் , அங்கு அமர்ந்திருந்த புதியவர்களை கண்டு வியப்பில் விரிந்தன !
' யார் இவர்கள் ?'
'' கமலா ...''
தியாகராஜரின் குரல் அவளை தட்டியெழுப்பியது ;
'' கமலா .....இவர்கள் நமது விருந்தாளிகள் ..! .இன்று நமது கிருஹத்தில் தங்க போகிறார்கள் ..இரவு உணவை இவர்களுக்கும் சேர்த்து தயார் செய் ! ''
தீர்த்த சொம்பை அவளிடமிருந்து வாங்கியவாறே இயல்பாய் பேசினார் அவர் ;
' ....அடடா ..வீட்டில் இரண்டு பேர்களுக்கு போதுமான அரிசியே இல்லை .. !..இப்போது , .ஐந்து பேர்களுக்கு உணவு தயாரிக்க வேண்டுமானால் அரிசிக்கு என்ன செய்வது ?...பக்கத்து வீட்டுக்கு சென்று அரிசி வாங்கி வர வேண்டியது தான் '
உள்ளுக்குள் எண்ணியவள் , பின் எதையும் வெளிக்காட்டாமல் , புன்னகையுடன் அவருக்கு தலையசைத்து விட்டு , அடுக்களையை நோக்கி விரைந்தாள் ;
போன வேகத்திலேயே ,அங்கிருந்த பாத்திரங்களில் ஒன்றை கையில் எடுத்தவள் , பின் அதை யார் கண்ணிலும் படாமலிருக்க புடவையால் மறைத்தவாறு அங்கிருந்து வெளியே வந்த அக்கணம் ....
அந்த சிறிய கூடத்தில் அமர்ந்திருந்த அந்த முதியவரின் குரல் அவளை தடுத்து நிறுத்தியது ;
'' அடடா ...எங்கே செல்கிறீர்கள் அம்மா ?........எங்களுக்காக சிரமப்பட வேண்டாம் .! ....எங்களிடம் , வேண்டிய அளவு தேனும் , தினை மாவும் இருக்கிறது .....இரண்டையும் பிசைந்து ..ரொட்டி தட்டி , நாம் அனைவரும் சேர்ந்தே சாப்பிடலாம் !''
அவளின் மனதை படம் பிடித்து காட்டியது போன்று பேசியவரை , வியப்புடனும் , தர்மசங்கடத்துடனும் அவள் பார்த்து கொண்டிருக்கும் போதே, அவள் சற்றும் எதிர்பாராத கையில் , தேனும் , தினை மாவும் அடங்கிய ஒரு சிறிய பையை அவளிடம் நீட்டினார் அந்த முதியவர் ;....!
தயக்கத்துடனும் , சங்கோஜத்துடனும் அதனை பெற்று கொண்ட அவள் , உணவுத்தயாரிக்கும் பொருட்டு , அடுக்களையை நோக்கி விரைந்தாள் ...
அன்று இரவு ,அனைவரும் அந்த ரொட்டியை சாப்பிட்டு பசியாற .....
.தியாகராஜர் , அவர்களுடன் விடிய விடிய பேசிக்கொண்டிருந்து விட்டு , பின் , ஒரு கட்டத்தில் உறங்கி போனார் .. ..
.. பொழுது விடிந்தது !
காலைக்கடன்களை முடித்து விட்டு , கூடத்தில் அமர்ந்து , வழக்கம் போல கண்களை மூடியவாறு , ராம நாமத்தை ஜபித்தவாறிருந்த தியாகராஜர் , குரல் கேட்டு கண்களை திறந்தார் .
" ஸ்வாமி .. ..! "..
எதிரே புன்னகையுடன் அந்த முதியவர் !
அருகே , அவரின் பார்யாளும் , மற்றும் அந்த இளைஞனும் ...!
அந்த முதியவர் தொடர்ந்தார் ....;
'' ரொம்ப சந்தோஷம் .....நாங்க காவேரியில் ஸ்நானம் பண்ணிட்டு அப்படியே கிளம்பறோம் .....இரவு தங்க இடம் கொடுத்து ....வாய்க்கு ருசியாய் ஆகாரமும் கொடுத்து ...அன்பாய் உபசரித்ததற்கு மிக்க நன்றி ..''
கூப்பிய கரங்களுடன் அந்த முதியவர் பேச ..
அருகே அந்த மூதாட்டியும் , இளைஞனும் அவரின் வார்த்தைகளை ஆமோதிப்பது போன்று தலையசைத்தவாறு நின்றிருந்தனர் ..
சொல்லி விட்டு மூவரும் அங்கிருந்து கிளம்ப ......
.தியாகராஜரும் அவர்களை வழியனுப்பும் நிமித்தமாய் , அவர்களுடன் வாசலுக்கு வந்தார் ...
அவர்கள் மூவரும் வாசலை கடந்து , தெருவில் இறங்கி நடக்க ஆரம்பிக்க ...
அவர்கள் செல்வதையே கண் இமைக்காமல் பார்த்தவாறு நின்றிருந்த தியாகராஜரின் கண்களில் ' சட்டென்று ' ஒரு தெய்வீக காட்சி இப்போது !
அந்த வயோதிகர் , ஸ்ரீ ராமனாகவும் .
அந்த மூதாட்டி , சீதையாகவும் ,
அந்த இளைஞன் , ஸ்ரீ அனுமனாகவும் தோற்றமளிக்க .....
அவருக்குள் இனம் புரியாத ஒரு பதைதைப்பு !
கண்கள் பனிசோர ..நா தழுதழுக்க .. ... தன்னை மறந்து பக்தி பரவசத்தில் ஆனந்த கூத்தாடினார் !
'' என் தெய்வமே ....தசரதகுமாரா ....ஜானகி மணாளா ....நீயா என் கிருஹத்துக்கு வந்தாய் ?..... என்னே நாங்கள் செய்த பாக்கியம் ...அடடா .....வெகு தூரத்திலிருந்து நடந்து வந்ததாய் சொன்னாயே ... உன் காலை பிடித்து அமுக்கி , உன் கால் வலியை போக்குவதை விடுத்து , ..உன்னை தூங்க விடாமல் ..விடிய விடிய பேசிக்கொண்டே இருந்தேனே ...மகா பாவி நான் ! .....என் வீட்டில் தரித்திரம் தாண்டவமாடறதுன்னு தெரிஞ்சு , ஆகாரத்தையும் கொண்டு வந்ததுடன் , ஒரு தாய் , தகப்பனாயிருந்து எங்கள் பசியையும் போக்கினாயே ! உனக்கு அநேக கோடி நமஸ்காரம் ! ''
நடு வீதி என்பதையும் மறந்து கண்ணீர் மல்க கதறி அழுதார் தியாகராஜர் !
அப்போது அவர் திருவாயினின்று , அனிசையாய் ,
'' சீதம்ம.....மாயம்ம...''

என்கிற கீர்த்தனை பிறந்தது !

ஸ்ரீ ராம ஜெய ராம ஜெய ஜெய ராமா !

  

Sri Rama Navami - Very Rare Sri Rama Dhyanam From Padma Puranam

Dear All,

Greetings and Namaste. As Sri Rama Navami falls on Thursday (02-Apr-2020), I am delighted to share a very rare Dhyanam on Lord Sri Rama taken from Padma Puranam, Patala Khanda, Chapter 36. Though the Dhyana is not very long, the prologue consisting of the greatness of Lord Rama, qualifications required to chant this hymn and the benefits accrued by chanting this hymn are given, etc is much longer.. A brief description is given as usual.

Perhaps first time in history, Sri Rama Navami needs to be celebrated without the usual fanfare as most of the world is in lock down due to Corona virus. As the hymn mentions, there is nothing beyond Lord Rama and there is no mantra beyond Lord Rama.

May We All Pray Fervently To Lord Rama with this exquisite Dhyanam and beseech His mercy to save this world from this pandemic and recalibrate Sanatana Dharma towards its glory!

With best regards and Pranams,

K. Muralidharan Iyengar (Murali)

Samskrutam

Gujarati

Telugu

Kannada

Malayalam

Tamil

English

Roga Nashana Vaishnava Kavacham - Rare Stotra For Relief From Diseases

Dear All,

Greetings and Namaste. The world and the humanity is undergoing an extremely dangerous phase and in a way, it has become an existential crisis for the humanity. With so much of advancement in science and technology, hardly anyone would have imagined we would experience such a tragic phase in our lifetime. But, time and again, the nature shows the human intellect its place and cut us into size - the only thing is that we are too egoistic to fathom what the nature is trying to teach us.

Has the humanity ever faced a situation where even the Gods' abodes (temples, churches, mosques, etc.) are closed for it? Such are the extraordinary circumstances today.

Now that we are at our wits' end, the only option left for us is to shed our egos,  raise our hands and pray to The Almighty to save humanity and this universe from colossal devastation. Sure, we have made gross violation of His Will and earned His wrath. But He is Karunya Murthy - so we have no choice but to plead with him to be merciful with us in spite of our culpability.

I am reattaching (after another round of proof-reading) a rare Kavacham (amulet prayer) titled Roganashana Vaishnava Kavacham, taken from Garuda Puranam, Chapter 154. I had shared this long ago in 2011 in a different circumstance but today's circumstance warrants that to be recirculated for everyone's benefit. This prayer is specifically meant for the eradication of chronic diseases.

I am sure Sri Bhagavan will yield to our cries sooner than later. But the potent lessons he wanted us imbibe should not be lost on us. Let me finish with two shlokas from Vamana and Varaha Puranams:

yA yA jAyeta me buddhiH sA sA viShNo tvadAshritA | devArcane ca nirata tvac-cittA tvat-parAyaNA ||

(Lord Vishnu! Whatever crosses my mind/intellect, may that be about paying obeisance to you. May mind be occupied with performing archana to you, meditate on you, praise you)

rasAtala-gatA vedA yadA deva tvayAhRRitAH | matsya-rUpeNa tadvan mAM bhavAn uddhara keshava ||

(Like you lifted the Vedas from the nether world by taking Matsya incarnation, please raise me too from my tribulations).

May We plead with Him with this purpose-built prayer! May He Be kind enough to forgive us!

With best regards and wishes,

K. Muralidharan Iyengar (Murali)

----- Forwarded Message -----

From: Krishnan Muralidharan <kmurali_sg@yahoo.com>

To: undisclosed recipients <undisclosedrecipients@>

Sent: Saturday, October 8, 2011, 9:55:30 PM GMT+8

Subject: Roga Nashana Vaishnava Kavacham - Rare Stotra For Relief From Diseases

Dear All,

 

Greetings and Namaste. The untimely passing away of Steve Jobs, a doyen of my industry (IT), was shocking (though not entirely surprising) and it just reiterated a fact that is well-known - the fraility of human life. Further, the fact that he died of a rare pancreatic cancer highlights one more reality - the technological advancements and money power might have increased health/patient care but complete cure for chronic diseases is still elusive not to mention new strains of diseases that come into being every day.

 

As the saying goes, though the doctor may give medicine, it is God who bestows complete cure. I am happy to attach a very unique and rare Kavacham titled Roga Nashana Vaishnava Kavacham from Garuda Puranam. Though there are hundreds of Kavachams on Vishnu and Vishnu form (many of which claim relief from diseases), this is unique in that its sole purpose seems to be relief from diseases. I pray to the Lord that He bestows the true wealth - i.e. health and bhakti - to one and all. Perhaps this can be used by all with a prayer to provide this true wealth

 

May I beg your pardon for a bit of ramblings on the subject on hand :

 

- As I glean from the texts, it is given that the illnesses/diseases are a result of our own Karma accumluated over current and previous births (pUrva janma kRRitaM pApam vyAdhi rUpeNa bAdhayati ||) . Many purans given this in the form of cause and effect - let me recall the one which I read recently from Shiva Puranam :

- a person who sees others wifes' (para dAra) lustfully is born blind in his next birth

- a butcher who cuts the parts of animals is born as an anga hina

- a person who kills children, brahmana, daughter-in-law or mother-in-law, hapless ladies or causes extreme distress to them is denied progeny

- the list goes on and on and different purans give varying lists but the message is clear - we sow our own seeds of karma - good or bad.

 

- The alleviation of diseases depends on the intensity of karma - some are claimed to be remediable and some not.

 

- For remediable ones, there are various sthalas, tirthas, mantras, stotras that can be used. For example, pilgrimage places like Thiruvallur Vaidya Veeraraghava Perumal temple, Sri Vanchiam Temple, Sri Vaitheeswaran Temple, Thiruchendur Subrahmanya Temple, Vaishnava/Shiva Navagraha/Parihara Temples, etc. etc. are said to provide relief to specific illnesses. I am sure all of us have heard some miracles about those temples. I have come across hundreds and hundreds myself but one real-life story which I read a few years ago.

 

The writer (lady) was born in a rich family and was given in marriage at an early age to a good groom (so the incident dates back to 50 years or so). Shortly after marriage, her husband contracted some rare skin disease which got worsened by the day and within a few months he could even open his eyes as the eyelids were infected, rotten and stuck together. His entire body was smelling of pus. All their wealth were gone trying to cure and the lady was left with her Thirumangalya only. On someone's advice, the lady decided to sell this only possession (Thirumangalya) and went to Sri Vaitheeswaran Koil. Her husband follwed her behind and an umbrella between the two to direct the walking. When they entered the Pushkarani, the lady wept incontrollably and prayed to Lord, "You are my last resort. If you don't help us, there is no reason for us to live." Then both of them took dip in the pushkarani 3 times. When they got up, all the skin disease of her husband was gone and there was no trace of any disease. I could not control my tears when I read this story. It is an enormous illustration of absolute faith and sharanAgti.

 

Similarly worship of Dhanvantari (for all diseases), Lakshmi Nrusimha (mental and stomach related illnesses), and specific deities provide relief to specific diseases. Of course, there are specific homas such as Navagraha Homa, Sudarshana Homa, Mrutyunjaya Homa, etc. etc. which also are said to provide relief. Medical Astrologers (hopefully not crooks) can guide in this regard.

 

- For non-remediable ones, there seem to be a couple of routes:

 

(a) Darshan and Anugraha of Sages - Real sages and great souls take pity on the suffering and give relief. Such is their mercy that they  sometimes take the diiseases onto themselves to provide relief. Innumerable real-life examples exist. I am sure all of us would have read the real-life incidences in Sri Ramanujacharya, Sri Swami Deskan, Sri Raghavendra, Sri Kanchi Paramacharya, etc.

 

(b) Constant prayer of Lord - with genuine remorse for all bad karma accumulated and resolve to repeat them. There seem to be several approaches here (not exhaustive):

 

- Gayatri Japa - one who performs 1008 Gayatri per day with sole prayer to mitigate the karmic effect is said to have profound effect. It is especially useful if one chants Gayatri Hrudayam first, Gayatri Shapa Vimochana Mantra, Mantra Japa, Kavacham and Tarpana.

 

- Rama Nama Japa - this is considered almost equivalent to Gayatri Japa. Do we not confirm this "apavitraH pavitro vA sarvAvasthAM gato.api vA | yaH smaret puNDarIkAxam sa bAhyAbhyantaraH shuciH || shrI rAma rAma rAma ||

 

- Vyapohana Stavas - there are several Stutis which are meant for destroyal of karma and sins. There are 3 Papa Prashamana Stotras in Vamana Purana on Vishnu, there is a Vyapohana Stava on Lord Shiva in Linga Purana and I also learn there is a similar one for Ganapati as well. 

 

There are also some aids in this regard - e.g. Dhi Shuddhi Stotram by Sri Vadiraja (prayer to Lord Hayagriva to purify mind), Chinta Khandana Stotram by Sri Vadiraja (prayer to Lord Hayagriva to get relief from worries), prayer to Mata Ganga Devi (typically during bath but any time - there are plenty of stotras), Apamarjana Stotram (a specific prayer to Lord Vishnu and forms to purify oneself - this is a very potent one. One can install Kalasha and chant this after nityaradhana and sprinkle on self), chanting vedic hymns like Aghamarshana Suktam etc. during bath are especially powerful.

 

In the current day world where the eating habits and working habits are not in consonance, the following saying is very much true - "You spend your health chasing money in youth and spend the money chasing health in middle age.

 

May Lord bless us all with true wealth, true health and happiness arising out of righteousness.

 

With best regards,

K. Muralidharan (Murali)

samskrutam

Gujarati

Tekugu

Kannada

Malayalam

Tamil

 English

 

 

Corona wedding

Make Kolkatta the capital of India - Sanskrit joke

माध्यमिकीपरीक्षानन्तरम् एकः छात्रः देवस्य पुरतः उपविश्य हे देव। 🙇‍♀ कलकातानगरं भारतस्य राजधानीं करोतु😢

तच्छ्रुत्वा अध्यापकः तं पृष्टवान् भोः छात्र। त्वं किमर्थम् एवं प्रार्थयसे? 

छात्रः उक्तवान् श्रीमन्! अहं परीक्षायां तथैव लिखितवान् आसम्।

*-प्रदीपः!*

do the job with full efforts- sanskrit sloka

🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩

*प्रभूतं कार्यमपि वा तत्परः प्रकर्तुमिच्छति।*

*सर्वारम्भेण तत्कार्यं सिंहादेकं प्रचक्षते।।*

🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩

भावार्थ : *छोटा हो या बड़ा, जो भी काम करना चाहें, उसे अपनी पूरी शक्ति लगाकर करें? यह गुण हमें शेर से सीखना चाहिए।*

🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩

*आपका आज का दिन मंगलमय रहे।*

*🙏🌹🚩सुप्रभातम् 🚩🌹🙏*Sam Subhashitam

Listening to you rmother will get this gift - Sanskrit joke

एकः पञ्चपुत्राणां पिता आपणात् एकं क्रीडनकं क्रीत्वा गृहम् आनीतवान्। 

एकं क्रीडनकं दृष्ट्वा ते सर्वे अपि पुत्राः मह्यं ददातु मह्यं ददातु इति कृत्वा तेषां पितरम् उक्तवन्तः आसन्। 

एकमेव क्रीडनकम् अस्ति, कस्मै दातव्यम् इति विचिन्त्य सः पिता तान् उक्तवान् - युष्माकं मध्ये यः सर्वाधिक-मातुराज्ञां पालयति तस्मै एतत् क्रीडनकं दास्यामि इति। 

तदा ते सर्वे पुत्राः परस्परं परामर्शं कृत्वा तेषां पितरम् उक्तवन्तः अस्तु पितः! अस्माकं कृते एतस्य क्रीडनकस्य नास्ति आवश्यकता। भवानेव भवतः पार्श्वे स्थापयतु एतत् क्रीडनकम् इति। 

*-प्रदीपः!*

journey of thousand miles begins with a single step - Sanskrit sloka

⭕⭕⭕⭕⭕⭕⭕⭕⭕

*योजनानां सहस्राणि* 

          *शनैर्गच्छेत्पिपीलिका ।*

*अगच्छन् वैनतेयोऽपि* 

          *पदमेकं न गच्छति ।।*

🟣🟣🟣🟣🟣🟣🟣🟣🟣

*हळू हळू चालत मुंगी हजारो योजने अंतर पार करून जाते . पण जागचं हलायची ईच्छाच नसणारा गरुड एक पाऊलही पुढे जाऊ शकत नाही .*

♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️

*धीरे धीरे चलकर चिंटी हजारो योजन पार कर जाती हैं । किन्तु चलने की ईच्छा न रखने वाला गरुड एक कदम भी आगे नहीं बढ पाता ।*

♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️

*Even the tiny ant can cover thousands of miles by steadily marching ahead . But the eagle that is unwilling to leave its place will not advance even a single step .*

💠❤️⭕🙏🙏🙏⭕❤️💠

Refraining totally from actions is not Sanyasa - Sanskrit subhashitam

|| *ॐ* ||

    " *सुभाषितरसास्वादः* "

------------------------------------------------------------------------------------

    " *मोक्षनीति* " ( १३१ )

-------------------------------------------------------------------------------------

*श्लोक*---

  " यदि  संन्यसतः  सिद्धिं  राजन्किश्चिदवाप्नुयात्  ।

    पर्वताश्च  द्रुमाश्चैव  क्षिप्रं  सिद्धिमवाप्नुयुः " ।।

---------------------------------------------------------------------------------------

  *अर्थ*---

यदि  केवल  संन्यास  लेने  से  ( कर्मत्याग  करने  से ) हे राजन ! किसिको  मोक्ष  नही  मिलता ।  अगर  ऐसा  होता  तो  पर्वत  और  पेड़ों  को  बहुत  पहले  ही  मोक्ष  मिल चुका  होता ।

----------------------------------------------------------------------------------

*गूढ़ार्थ*---

  संन्यास  और  कर्मयोग दोनो  ही  श्रेष्ठ  है किन्तु  उसमें  भी  कर्मयोग  ही  श्रेष्ठ  माना  गया है । कर्मयोग  से बचने  की बजाय  उसे  स्वीकार  करो  । अन्यथा  तो  वृक्ष  और  पर्वतों  का तप  सर्वश्रेष्ठ  माना  गया  है  किन्तु  तो  भी  उन्हे  मोक्ष  नही  मिलता  यह  उदाहरण  से  सुभाषितकार  ने  कर्म की  श्रेष्ठता  कही  है ।  

--------------------------------------------------------------------------------------

 *卐卐ॐॐ卐卐*

--------------------------------

डाॅ. वर्षा  प्रकाश  टोणगांवकर 

पुणे  /   महाराष्ट्र 

-----------------------------------

🌺🌻🌺🌻🌺🌻🌺🌻🌺🌻🌺🌻🌺🌻🌺🌻🌺🌻🌺🌻🌺🌻🌺🌻🌺

Psychology VS Management

Psychology VS Management

Prize winning message of the year-😄😜😉.

A guy asked a girl in a library, "Do you mind if I sit beside you?"

The girl answered with a  loud voice, 

"I DO NOT WANT TO SPEND THE NIGHT

WITH YOUUU!!!!!"

All of the students in library started staring at the guy. He was very embarrassed.......

After a couple of minutes, the girl walked quietly to the guy's table and told him, "I study psychology and I know what a man is thinking. 

Let me guess, you were embarrassed, huh?"

The guy responded with a loud voice,

"200 DOLLARS FOR ONE NIGHT?!?!?!

THAT'S TOO MUCH!!!"

…and all the people in the library looked at the girl in shock......

The guy leaned over and whispered, 

"I study Management, and I know how to screw people.........."

Don't Laugh alone ...

😂😂😂😂😂😝😜😝

Psychology VS Management.

Dog ,youth & indra - Panini sutra in sanskrit sloka

Courtesy:Sri.Arvind Kolhatkar

शुनेव यूना प्रसभं मघोना प्रधर्षिता गौतमधर्मपत्नी।

विचारवान् पाणिनिरेकसूत्रे श्वानं युवानं मघवानमाह॥

Sri Pillailokachar and Namperumal

Sri Pillailokachar and Namperumal

by Kannan Venkata krishnan from FB

கல் சொல்லும் கதை - 1

உங்களை சுமார் 800 ஆண்டுகள் பின்னோக்கி ஸ்ரீரங்கத்துக்கு அழைத்து செல்ல போகிறேன்.

ஸ்ரீரங்கத்தில் ராமானுஜருக்கு பிறகு எம்பார், பட்டர், நஞ்சீயர், நம்பிள்ளை ஆகியோர் ஸ்ரீராமானுஜரின் நியமனப்படி கோயில் நிர்வகித்து வந்தார்கள்.

நம்பிளையின் சிஷ்யர்களில் இரு கண்களாக போற்றப்படுபவர் இருவர் - வடக்குத் திருவீதிப்பிள்ளையும், பெரியவாச்சான் பிள்ளையும்.

வடக்கு திருவீதிப்பிள்ளைக்கும் அவர் மனைவி ஸ்ரீரங்கநாச்சியாருக்கும் கிபி 1205ல் ஐப்பசி திருவோண நட்சத்திரத்தில் பிள்ளை லோகாசாரியார் அவதரித்தார்.

.

( நம்பிள்ளைக்கு லோகாசார்யர் ( ஜகத்குரு ) என்ற பெயரை கந்தாடைத் தோழப்பர் சூட்டினார் ( இந்த வைபவத்தை பிறகு ஒரு கட்டுரையில் எழுதுகிறேன் ). தன்னுடைய பிள்ளைக்கு தன் ஆசாரியன் பெயரை சூட்ட விரும்பி 'லோகாசார்யர்பிள்ளை' என்று பெயர் சூட்டினார். அதுவே பிள்ளை லோகாசார்யன் )

இவரும் இவர் தம்பி அழகிய மணவாளப் பெருமாள் நாயனார் ஆகிய இருவரும் ஸ்ரீவைஷ்ணவ தொண்டிற்கு குடும்ப வாழ்கை ஒரு தடையாக இருக்க கூடாது என்பதற்காக திருமணம் செய்யாமல் பிரம்மசாரியாகவே ஸ்ரீவைஷ்ணவ சம்பிரதாயத்தை வளர்த்தனர். இருவரும் ஸ்ரீரங்கத்தின் இருகண்களாக விளங்கினார்கள்...

ஸ்ரீரங்கத்தில் பிள்ளைலோகாசார்யர் தம் சிஷ்யர்களுக்கு உபதேசங்கள் செய்து வந்த காலத்தில் டில்லியை ஆட்சி செய்த முகம்மதிய மன்னன் கியாசுதீன் துக்ளக் தன் மகன் உலூக்கானை இளவரசனாக முடிசூட்டினான். ( இவனே பின்னாளில் முகமதுபின் துக்ளக் என்று பெயர் சூட்டிக்கொண்டான்). கிபி 1321ல் தென் இந்தியாவின் மீது படையெடுக்க விரும்பினான். அவனுடைய முக்கிய குறிக்கோள் தங்க வைரங்களின் கருவூலமாக திகழும் கோயில்களைக் கொள்ளையடிக்க வேண்டும் என்பதே. கிபி1323 ஆம் ஆண்டு ஆனி மாதன் 22ஆம் தேதி டில்லியிலிரிந்து பல போர்வீரர்களுடனும், 60,000 குதிரைப்படையுடன் புறப்பட்டான்.

தொண்டை மண்டலத்தை சேதப்படுத்திய உலூக்கான் திருச்சியை நோக்கி விரைந்தான். வழியிலுல்ல சிவ, விஷ்ணு ஆலயங்கள், குளங்கள், ஏரிகள் ஆகியவற்றை பாழ்படுத்தினார்கள், அந்தணர்கள் துன்புறுத்தப்பட்டார்கள், பெண்கள் கற்பை இழந்தார்கள், கோயில் விக்ரஹங்களை உடைத்து நொறுக்கினார்கள். நீர் நிலைகளை பாழ்படுத்துவதன் மூலம் நீர் ஆதாரமின்றி கொடிய பஞ்சம் தலையெடுக்கும், அதனால் மக்கள் மடிந்துப்போவார்கள் என்பது முகம்மதியர்களின் போர்முறைகளில் ஒன்றாகும்.

திருவரசுக்கு வந்த அடியார்கள்ஸ்ரீரங்கத்தை நோக்கி முகம்மதிய படை வருகிறது என்ற செய்தி கேட்டு அரங்கனுக்கு எந்த நேரத்திலும் ஆபத்து நிகழலாம் என்று அஞ்சி, ஸ்ரீரங்கநாராயண ஜீயர், அர்சகர்கள், திருகோபுரத்து நாயனார், பிள்ளைலோகாசாரியார் மற்றும் சிலர் ஒன்றுக் கூடி அழகிய மணவாளன் முன்பு இங்கேயே இருப்பதா ? அல்லது கோயிலை விட்டு புறப்படுவதா ? இதில் எது விருப்பம் என்று திருவுள்ளச் சீட்டு போட அதில் பெருமாள் கோயிலில் இருப்பதே விருப்பம் என்று வந்தது. அதன் பின் வழக்கம் போல் கோயில் வேலைகள், உத்ஸவம் என்று ஈடுபட்டனர்.

பங்குனி உத்ஸவம் ஆரம்பித்து எட்டாம் நாள் பன்றியாழ்வான்(வராகப் பெருமாள்) கோயிலில் அழகியமணவாளன் எழுந்தருளியிருந்த சமயம், அங்கே பன்னிராயிரம் ஸ்ரீவைஷ்ணவர்கள் குழுமியிருந்தார்கள். அந்த சமயத்தில் முகம்மதியர்கள் சமயபுரம் கடந்து வருகிற செய்தி கேட்டு பிள்ளைலோகாசாரியரும் அவர் சிஷ்யர்கலும் உடனடியாகச் செயலில் இறங்கினார்கள்.

பிள்ளைலோகாசரியர் மற்றும் அவரது சீடர்கள் திருவரங்கனின் மூலவரை காப்பதற்காக கருவறை வாசலை கல்சுவரால் அடைத்து, சுவருக்கு முன்பு தற்காலிகமாக ஒரு விக்ரஹத்தை வைத்தனர். ஸ்ரீரங்க நாச்சியார் மூலவரையும், திருவாபரணங்களையும் வில்வ மரத்தின் அடியிலெ பாதுகாப்பாக வைத்து, மற்றைய ரகசிய அறைகளையும் அடையாளம் தெரியாமல் செய்தார்கள்.

அழகிய மணவாளனையும் ஊரைவிட்டு வெளியேற்ற முடிவு செய்தார்.

நம்பெருமாள் ஊரை விட்டு வெளியேறுகிறார் என்ற செய்தி கூடி இருந்த ஸ்ரீவைஷ்ணவர்களுக்கு தெரிந்தால் அவர்கள் அனைவரும் வருத்தமடைந்து பெருமாளைப் பின்தொடர்ந்தால் அது பேராபத்தில் முடிந்துவிடும் என்று கருதி பிள்ளைலோகாசரியர் ஒரு சிறு தந்திரம் செய்தார். சன்னதிக்கு முன்பாக இருக்கும் திரைச்சீலையை தொங்கவிடச் செய்து, ஆலய மணியை அடிக்கச் செய்தார். இதனால் பெருமாளுக்குத் திருவாராதனம் நடைபெற்றுக்கொண்டு இருப்பது போன்ற தோற்றம் ஏற்பட்டது. திரைச்சீலைக்கு மறுபுறம் திருகோபுரத்து நாயனாரும், பிள்ளைலோகாசாரியாரியரும் அவருடை அந்தரங்க சிஷ்யர்கள் அழகியமணவாளனுக்குத் தீங்கு நேரதபடி அவர்கள் வகுத்த திட்டத்தின்படி பெருமாளையும், நாச்சிமார்களையும் தயார் நிலையில் இருந்த மூடுபல்லக்கில் எழுந்தருளிப்பண்ணிக்கொண்டு யாரும் அறியாத வண்ணம் ஸ்ரீரங்கத்தை காவேரி ஆற்றின் தெற்கு கரையிலுள்ள மாரச்சிபுரம் அடைந்து, பிறகு மணப்பாறை மற்றும் வேலூர் மார்க்கமாக தென் திசை நோக்கி கொடிய மிருகங்கள், காடுகள் என்று பாராமல் விரைந்தார்கள்.

காட்டு வழியில் செல்லும் போது

காட்டுவழியில் செல்லும் போது திருடர்கள் தாக்கிப் பெருமாளுடன் வந்த நகைகள், பாத்திரங்களை அபகரித்து சென்றனர். பிள்ளைலோகாசாரியாரும் தம்மிடமிருந்தவற்றையும் திருடர்களிடம் கொடுத்து அவர்களுக்கு உபதேசங்களையும் வழங்கினார். அவர்கள் திருந்தி அபகரித்த செல்வத்தைத் திருப்பித்தந்த போதும் பெற்றுக்கொள்ளாமல், அழகிய மணவாளனை விட்டுவைத்தார்களே என்று உகந்து திருமாலிருஞ்சோலையை நோக்கி விரைந்தார்கள். அப்போது நம் பிள்ளைலோகாசாரியருக்கு வயது 118 !

பல நாட்ககளுகளுக்கு பின் கடும் பயணத்தை மேற்கொண்ட பின் திருமோகூருக்கு அருகில் ஆனைமலை அடிவாரத்தில் ஜ்யோதிஷ்குடி என்ற கிராமத்தை சென்றடைந்தனர். காடும், குகையும், செந்தாமரை குளமும் அதன் அருகில் வற்றாத சுனையும் அமைந்த அந்த இடமே உகந்தது என்று உணர்ந்தார்கள்.

அழகிய மணவாளனைப் பின் தொடர்ந்து வரும் முகம்மதியர்கள் மதுரையையும் தாக்ககூடும் என்பதாலேயே மதுரை நகரின் எல்லைப் பகுதியான ஜ்யோதிஷ்குடியில் ஒரு குகையில் மறைவாக அழகியமணவாளனை எழுந்தருளப் செய்து திருவாராதனம் செய்தார். அப்போது நம்பெருமாள் திருமுகத்தில் வியர்வை அரும்பியது. தம்மோடு தொடர்ந்து வந்த திருமலையாழ்வாரின் திருத்தாயரான மூதாட்டியைப் பெருமாளுக்கு விசிரிவிடச் சொன்னார். அவள் பெருமாளின் திவ்யமான திருமேனி வியர்க்குமோ ? என்று வினவ அதற்கு பிள்ளைலோகாசார்யர் "வேர்த்துப் பசித்து வயிறசைந்து" என்ற ஆண்டளின் பாசுரத்தை ( நாச்சியார் திருமொழி 12-6) நினைவுறுத்தினார். அவளும் விசிர பெருமாளுக்கு வியர்வை அடங்கியது.

இதற்கிடையில் உலூக்கான் நடத்திய படுகொலைகளும் அடித்த கொள்ளைளும் ரத்ததை உறையச் செய்பவை. கோயிலுக்குள் நுழைந்ததும் அவன் உற்சவர் விக்கிரகத்தைத்தான் தேடினான். உற்சவர் இல்லாத்தால் கோபத்தில் அங்கே கூடியிருந்த அனைத்து ஸ்ரீவைஷ்ணவர்களையும் கொன்றுகுவித்தான். அன்று மட்டும் ஸ்ரீரங்கத்த்தில் 12,000 ஸ்ரீவைஷ்ணவர்கள் கொல்லப்பட்டனர். இதைப் "பன்னீராயிரம் முடி திருத்திய பன்றியாழ்வான் மேட்டுக்கலகம்" என்று கோயிலொழுகு குறிப்பிடுகிறது.

ஸ்ரீரங்கத்தில் பன்னீராயிரம் ஸ்ரீவைஷ்ணவர்கள் தலை துண்டிக்கப்பட்ட செய்தி கேட்டு பிள்ளைலோகாசார்யர் மிகவும் வருந்தினர். ஸ்ரீவைஷ்ணவர்களுக்கு ஏற்பட்ட துயரத்தாலும், வயோதிகத்தாலும் வழிநடை அலுப்பினாலும் உடல்தளர்ந்து நோய்வாய்ப்பட்டார். தமக்கு அந்திம காலம் நெருங்வதை உணர்ந்ததும் தம் திருமேனியை துறக்க நம்பெருமாளிடம் விடைபெற்றுக்கொண்டார். நம்பெருமாள் திருவாய் மலர்ந்து "உமக்கும், உம் ஸ்பரிசம் பட்டவர்களுக்கும் திருக்கண்ணால் நோக்கியவர்களுக்கும் மோட்ஷம் தந்தோம்" என்று அருளினார்.

கருணை உள்ளம் கொண்ட இவர் தன் கண்களூக்கு எட்டியவரை மரம், செடி கொடிகளையும், சிற்றெறெம்புகளையும், ஸ்பர்சித்து அவற்றுக்குத் தம்மோடு ஒரு சம்பந்தத்தை ஏற்படுத்தி அவைகளுக்கும் மோட்சம் பெற அருளினார்.

கிபி 1323ல் ஆனி மாதம் தனது 118வது வயதில் திருநாட்டுக்கு எழுந்தருளினார். அவர்களுடைய சிஷ்யர்கள் நம்பெருமாளின் திருமாலை, திருப்பரிவட்டம் கொண்டு அவருடைய சரம திருமேனியை அலங்கரித்து ஜ்யோதிஷ் குடியில் மலை அடிவாரத்தில் திருப்பள்ளிபடுத்தித் திருவரசு எழுப்பினார்கள்.

"வேர்ச் சுடுவர்கள் மண் பற்றுக் கழற்றாப்போலே ஞானியை விக்ரகத்தோடே ஆதரிக்கும்" என்பது ஸ்ரீவசனபூஷ்ணத்தின் வாக்யம். இதன் பொருள் - குளிர்ச்சிக்காகவும், வாசனைக்காகவும் வெட்டிவேரை பயன் படுத்தும் போது வேரிலுள்ள மண்ணைக் கழுவி தனியாக பிரித்து எடுக்காமல் அப்படியே சூடிக்கொள்வார்கள். அது போல பகவான், ஆசாரியர்களின் திருமெனியை தன் பக்கத்தில் வைத்து ரக்ஷித்துக்கொண்டு இருக்கிறான். அகவே ஆசாரியர்கள் திருமேனியை திருபள்ளிபடுத்திய இடத்திற்கு திருவரசு என்பார்கள் )

நம்பெருமாள் பிறகு மதுரை அழகர் மலை, கோழிக்கோடு(கேரளம்), தமிழ்நாடு-கர்நாடகம்-கேரளா மாநிலம் சங்கமிக்கும் இடத்தில் இருக்கும் திருக்கணாம்பியில் சில காலம், பிறகு திருநாராயணபுரம் பிறகு திருமலை, சிங்கபுரம்(செஞ்சிக்கு அருகில்) பிறகு மீண்டும் 48 வருடம் கழித்து ஸ்ரீரங்கம் வந்து சேர்ந்தார். ஸ்ரீரங்கம் வந்து சேர்வதற்கு முன் கொள்ளிடக்கரையின் வடப்பகுதியில் மண்ணச்ச நல்லூரில் போகும் மார்கத்தில் அழகிய மணவாளம் என்ற கிரமத்தில் சில மாதங்கள் இருந்தார் அங்கே ஒரு வண்ணானால் அழகிய மணவாளனுகு சூட்டப்பட்ட பெயரே நம்பெருமாள் என்பது.

வாசகர்களை திரும்பவும் இருபதாம் நூற்றாண்டுக்கு அழைக்கிறேன். சும்மார் 35-40 வருடங்கள் முன் நடந்த சில நிகழ்வுகளை உங்களுடன் பகிர்ந்துக்கொள்ள விரும்புகிறேன்.

19974-95ஆம் ஆண்டு மதுரையில் ஸ்ரீவைஷ்ணவர் ஒருவரிடம் பிரபல எழுத்தாளர் ஸ்ரீவேணுகோபாலன்(புஷ்பா தங்கதுரை) அவர்கள் திருவரங்கன் உலா பற்றிய குறிப்புகளை சேகரிக்கிறார். பிள்ளை உலகாசிரியன் திருநாட்டுக்கு எழுந்தருளியது ஜ்யோதிஷ்குடி என்ற ஊரில் அது தற்போது காளையார் கோயில்(சிவகங்கையிலிருந்து சுமார் 20கிமி தூரம்) என்று முடிவு செய்து என்று அவர் புத்தகத்திலும் குறிப்பு எழுதுகிறார்.

ஸ்ரீ உ.வே இரா.அரங்கராஜன் ஸ்வாமிஅந்த ஸ்ரீவைஷ்ணவர் நமக்கு முன்பே அறிமுகமானவர் மதுரைப் பேராசிரியர். ஸ்ரீ.உ.வே. இரா. அரங்கராஜன் ஸ்வாமிகள். சில காலம் கழித்து ஜ்ஜோதிஷ்குடி பற்றி அந்திமோபாய நிஷ்டை, யதீர்ந்திர ப்ரவண ப்ராபாவம் போன்ற வரலாற்று நூல்கள் கொண்டு எந்த இடம் எங்கே என்ற ஆய்வு மேற்கொள்கிறார். . ஒரு நாள் எதேர்சையாக ஒரு நில உரிமையாளரிடம் பேசும் போது அவர் இருக்கும் கிராமத்தில் இருளில் ஒலிவிடும் ஜோதிவிருட்சம் நிறைய இருக்கிறது என்று சொன்னவுடன் சட்சென்று ஒரு பொறி தட்டி அங்கே செல்கிறார் பேராசிரியர் அரங்கராஜன்.

பசுமையான கிராமம், அங்கே ஒரு சின்ன தாமரை குளம் அதற்கு பக்கம் சின்ன பெருமாள் கோயில் இருப்பதை காண்கிறார். கோயிலுக்கு உள்ளே சென்று பார்த்த போது உள்ளே நிறைய பாம்பு சட்டைகளும், பெரிய பல்லிகளின் சத்தமும் விடாமல் கேட்டுக்கொண்டே இருக்கிறது.

வேதநாராயணன் அன்று அங்கே வேதநாராயண பெருமாளும் அவர் பக்கம்

கைகளை கூப்பிக்கொண்டு ஒரு சின்ன விக்ரஹமும் தென்படுகிறது. ஊர் மக்கள் அவரை பிரம்மா என்றும் அவர் ஒரு பிரம்ம ரிஷி என்றும் கூறுகிறார்கள். பேராசிரியர் அந்த திவ்ய விக்ரஹத்தை ஆராய்ந்து பார்க்கும் போது வேட்டியில் புற்றாக கட்டெறும்புகளும், இரண்டு கைகளிலும் சக்க்ரம் சங்கு பொறிக்கப்பட்டு இருப்பததை பார்க்கிறார். அவர் வேறு யாரும் இல்லை நம் பிள்ளைலோகாச்சாரியர் என்று முடிவு செய்து அவர் திருவரசு எங்கே என்று தேடுகிறார்.

வேதநாராயணன் - இன்று சற்று தூரத்தில் ஒரு கல்மேடு தெரிகிறது அதனை சுற்றி கற்களும் அதன் மீது ஒரு அருவாளை சொருகி வைத்திருப்பதை பார்க்கிறார். கிராம மக்கள் அங்கே ஒரு முனிவர் அடக்கம் செய்த இடம் என்று கூறுகிறார்கள். அதுவே பிள்ளைலோகாசார்யர் திருவரசு என்று கண்டுபிடிக்கிறார்.

அதற்கு பக்கம் ஒரு சின்ன குகை தென்படுகிறது. கிராம மக்கள் அங்கே ஒரு காலத்தில் பெருமாள் இருந்தார் என்று கூறுகிறார்கள். அந்த குகை போன்ற அமைப்பில் பாதங்கள் செதுக்கியிருக்கிறது. அதுவே நம் அழகிய மணவாளனுக்கு வேர்த்துக்கொட்டிய இடம் என்று கண்டுபிடிக்கிறார்.

நம்பெருமாள் இருந்த குகை (2007 படம்)தொடர்ந்து ஒரு மாத காலம் அடிக்கடி அந்த கிரமத்துக்கு சென்று அங்கே இருக்கும் வயதானவர்களை பேட்டி காண்கிறார். அவர்கள் செல்லும் செவி வழி செய்திகளையும் வரலாற்று நூல்களையும் ஒப்பு நோக்கி ஜ்ஜோதிஷ்குடி என்ற ஊர் யானை மலை அடிவாரத்தில் இருக்கும் கொடிக்குளம் என்ற கிராமம் தான் என்று முடிவுக்கு வருகிறார்.

நம்பெருமாள் இருந்த குகை

கள்ளர் பற்று என்ற கிராமத்தை 'மூச்சு இல்லாத கிராமம்' என்று குறிப்புடன் கலெக்டர் அலுவலகம் சென்று ஆய்வு செய்யும் போது காணாமல் போன கிராமம் என்ற வரிசையில் குறிப்புக்களை பார்க்கிறார். அதுவே பிள்ளைலோகாசார்யர் போகும் போது நம்பெருமாளின் நகைகளை கொள்ளை அடித்த கூட்டம் இருந்த கள்ளர்கள் வசித்த கிராமம்!.

தாமரைக் குளமும் சுனையும் மேலும் ஒரு நாள் அவருக்கு ஒரு கனவு வருகிறது. அதில் நம்பெருமாள் ஒரு பல்லக்கிலும், நகை ஆபரணங்கள் இன்னொரு பல்லக்கிலும் அடுத்த பல்லக்கில் வஸ்திரங்களும் எடுத்து செல்கிறார்கள். மூன்று மாட்டுவண்டிகளில் மாடுகளின் சலங்கை, மணிகள் கழற்றப்பட்டு ( சத்தம் போடாமல் போக வேண்டும் என்பதற்கு ) வயதான பெரியவர் ( பிள்ளை லோகாச்சார்யர் ) தீ பந்தத்துடன் முன்னே செல்கிறார். இந்த காட்சியை ஓவியர்கள் வைத்து ஒரு ஓவியமாக தீட்டுகிறார்.

.

 போன மாதம் பேராசிரியர் பற்றி எழுதியிருந்தேன். அப்போது அவர் சொன்ன விவரங்கள் இவை. திருவரங்கன் உலா பற்றி குறிப்பு மன்னு புகழ் மணவாளமாமுனிவன் என்ற புத்தகத்தில் இருக்கிறது  (அதுவும் பேராசிரியர் எழுதியது ).

In this connection adiyen ( Ranga Madabushi) would like to share my write up( in the year 2014) about Sri Venugopalan, the great Author and historical story teller who wrote several serials with the the nick name 'Pushpa Thangadurai' in Kumudam and other tamizh magazines: 

  The novel "Tiruarangathu Ulla" written by the famous writer Sri Venugopalan gives detailed history of Srirangam during the Muslim invasion of Sri Ranganathaswamy Temple. Sri Namperumal was carried by Sri Pilailokachar along with his sishyas to save Sri Namperumal from the Mogal warriors. Hoever, Sri Pillailokachar attained Paramapatham on the way. His sishyas took Namperumal safely  to Melkote. Sri Namperumal was in Tirumalai etc. for 40 years to avoid being taken away by the Muslim kings.

        We recollect here some of the incidents of history from what we read from the Book, Tiruvarangathu Ulla. The author describes the self sacrifice Swamy Desikan and Sri Pillailokachar had made in saving the Srirangam Temple during the period 1323 AD.  This was the time when Muslim commander Ulukan (later became the king  with the name Mohamad-bin-Tuklak) made several attacks on Srirangam Sri Ranganathaswamy Temple.

     The Tamizh warriors stationed to protect the temple to  keep the enemies out of reach were known as Pataal Kothinar . The Arayars took care of the people and their welfare at Srirangam.

      During the moslem invasion, the Pataal Kothinar(the soldiers protecting the Temple) successfully drove away several attempts of the enemies adopting innovative methods of warfare and weaponry to cause heavy damage to the enemy but were finally defeated and out- numbered due to the enormous size of the greedy enemy ,warriors.

    On the other hand the great Acharyas like Swamy Desigan, Sri Pillailokachr and other great scholars and Batters were planning how to save Sri Ranganathar and Sri Namperumal  before the invaders break into the temple.  It was decided that Sri Namperumal (Uthsavar) should be taken in Tolukiniyan with all the sacred Jewels and Vasthrams led by Sri Pillailokachar, who was very old(crossed 100 years) but determined to save Sri Namperumal, set out secretly with his syshyas to a place called Aanamalai near Madurai.  Sri Pillailokachar attained Paramapada prapti on the way leaving the onerous responsibility of saving Sri Namperumal to his devoted syshyas.

    Sri Swamy Desikan refused to leave Srirangam Temple in spite of his syshyas , elders  and Batters cautioning  him that he would not survive the invasion of the enemies.Sri Swamy Desikan with a few of his ardent devotees and syshyas built a stone wall covering Sri Ranganathaswamy and Sri Ranganayaki Thayar to save them from the enemies.   At that time Sri Sudharsanachar, a great scholar who wrote Sanskrit viyakyanam to Sri Bashyam written by Sri Udayavar, called Suruthaprakasika, could not survive the attack, was severely wounded, gave the suruthaprakasika to Swamy Desikan and requested him to somehow preserve the Grantham as well as look after his two sons, and attained Vaikunda prapti.  Swamy Desikan while doing so fell down during an attack but miraculously escaped from the enemies with the kadaksham of Sri Ranganadar. Thus Swamy Desikan saved the Grandam Suruthaprakasikai which is even now considered to be one of the best Viyakyanams for Sri Bhashyam.

    When we hear such heroics of great Acharyas like Sri Swamy Desikan,Sri Pillailokachar tears roll down our cheeks while thinking about their devotion and unconditional surrender to Sriman Narayanan, as a true Srivaishnavan.

     These stories are from a book titled, " Tiruvarangthu Ula" a historical novel on Sri Ranganathar and the great temple at Srirangam written by Sri Venugopalan with a nick name "Pushpa Thangadurai", who used to write historical novel serials in Kumudam. His novel 'Tiruvarangathu Ula' in Tamizh is very interesting comparable to Ponniyin Selvan by Kalki.  He had quoted all his episodes with facts of history collected from the famous book "South India and Her Mohammedan Invaders" written by the famous author Dr. S. Krishnaswamy Iyengar who Covered  a full chapter in his above book on "The Sack of Srirangam".