मीनः स्नानरतः फणी पवनभुक् मेषस्तु पर्णाशनः
निराशी खलु चातकः प्रतिदिनं शेते बिले मूषकः ।
भस्मोद्धूलनतत्परो ननु खरो ध्यानाधिसरो बकः
सर्वे किं न हि यान्ति मोक्षपदवी भक्तिप्रधानं तपः ॥
మీనము ఎప్పుడూ స్నానము చేసినాకూడ,
సర్పము వాయునే భుజిస్తె కూడ
మేక ఎప్పుడు ఆకునే తింటే కూడ చాతకపక్షి ఎప్పుడూ అంతరములోనే దృఢముగా ఉంటే కూడ
ప్రతి దినము ఎలక బిలములో నిద్రిస్తే కూడ
భాస్మాన్ని ఉళ్ళంత గాడిద పూసుకుంటే కూడ
ఎప్పుడూ కొంగ ధ్యానములో ఉంటే కూడ
ఇవంతా కూడ మోక్షపదవీన్ని పొందుతుందా ఏమిటి? ఇవేమీ కూడ కావు . భక్తి ఉంటెనే ఇవంత తపసు అవుతుంది..
மீனானது எப்போதும் ஸ்நானம் செய்தாலும்,
பாம்பு காற்றையே உண்டாலும்,
ஆடானது இலையை உண்டாலும், சாதக பக்ஷியானது அந்தர்த்திலேயே
த்ருடமாக இருந்தாலும்,தினமும் பொந்துக்குள்ளேயே எலி தூங்கினாலும் ,
கழுதையானது சாம்பல் பூசிக்கொண்டாலும்
கொக்கு த்யானம் செய்தாலும் இவைகளுக்கு மோக்ஷம் கிட்டுமா என்ன? பக்தி இருந்தால் தான் அது தவமாகும்...
No comments:
Post a Comment