Samsara is not real

*Jivatvam is mithyā - References from the Veda and Vedavyasa*

In Vedanta, the jiva is an appearance, being a product of ignorance. Brahman, the only Pure Consciousness alone appears as the jiva out of ignorance. When the due process of shravana, etc. is carried out, the truth emerges and the jiva-aspirant realizes that he was never ever bound and is ever free. Here are some references where the jiva bhāva is stated to be a superimposition and not absolutely real:

The Bhagavatam, annotating the famous Dvā suparṇā mantra of the Mundakopanishat says:

https://satsangdhara.net/bhp/sam11-11.htm

आत्मानमन्यं च स वेद विद्वान्

अपिप्पलादो न तु पिप्पलादः ।

योऽविद्यया युक् स तु नित्यबद्धो

विद्यामयो यः स तु *नित्यमुक्तः* ॥ ७ ॥

The one who realizes himself as the bird that does not eat — he is the wise one, the one who does not enjoy karma-phala. One with ignorance is always bound (nitya-baddha), due to avidyā, the one with knowledge is ever-free *(nitya-mukta)*. This shows that the jiva is in truth is never bound at all. Samsara, being an appearance, is annulled by right knowledge, as the above Bhagavatam verse says: vidyāmaya: nityamukta:. Vidya puts an end to the wrong notion that one is a jiva.   

There are many references across the Upanishads and the Bhagavatam, etc. that say that the samsara is not real, it's only an appearance/erroneous notion, like a dream, etc. which mean that jivatvam is not native to the Atman. Below are some references where the term jivatvam is directly available:   

योगशिखोपनिषत् Yogashikhopanishat:

चैतनस्यैकरूपत्वाद्भेदो युक्तो न कर्हिचित् । 

जीवत्वं च तथा ज्ञेयं रज्ज्वां सर्पग्रहो यथा ॥ ४.१॥ 

रज्ज्वज्ञानात्क्षणेनैव यद्वद्रज्जुर्हि सर्पिणी ।

भाति तद्वच्चितिः साक्षाद्विश्वाकारेण केवला ॥ २॥

Since Consciousness is one nature alone, there can't be any distinctions in it like jiva-Ishwara, etc. Hence jivatvam is to be known as a superimposition, an error of perceiving a serpent in a rope. Just as the rope ignorance quickly projects the snake cognition, so too the Pure consciousness, out of ignorance, appears as the variegated world, in which jiva/iivatva too is contained.  

योगशिखोपनिषत्सु चतुर्थोऽध्याय: -

यद्वन्मृदि घटभ्रान्तिः शुक्तौ हि रजतस्थितिः । 

तद्वद्ब्र्ह्मणि जीवत्वं वीक्षमाणेविनश्यति ॥१३॥

  Just as the illusion of a pot exists in clay, and the appearance of silver is imagined in mother-of-pearl,

In the same way, the notion of jīva-hood (individuality) in Brahman vanishes upon inquiry.  

यथा मृदि घटो नाम कनके कुण्डलाभिधा । 

शुक्तौ हि रजतख्यातिर्जीवशब्दस्तथा परे ॥१४॥

  As the name "pot" is merely a designation for form in clay, and "earring" a name for form in gold,

As the appearance of silver is imagined in nacre (mother-of-pearl) — so too is the term jīva merely a label upon the Supreme.

The above statements of this Upanishad on clay and gold are there in the Chandogya Upanishad, 6th chapter. The Advaitic interpretation thereof alone is endorsed by the Yogashikhopanishat. 

परिव्राट् उपनिषद् (नारदपरिव्राजक)/उपदेशः ६ 

स्पृष्ट इति चेन्न । जीवाभिमानेन क्षेत्राभिमानः । शरीराभिमानेन जीवत्वम् । जीवत्वं घटाकाशमहाकाशवद्व्यवधानेऽस्ति । व्यवधानवशादेव हंसः सोऽहमिति..

The Parivrāt upanishad (Narada parivrajaka upanishad) says: it is due to jiva abhimāna does one have identification with the body-mind complex. The body identity is what is jivatvam. The infinite space alone appears as the pot-space. Space is non-differentiated. 

श्रीरामहृदयम् Adhyatma Rāmāyanam:

साभासबुद्धेः कर्तृत्वमविच्छिन्नेऽविकारिणि। 

साक्षिण्यारोप्यते भ्रान्त्या जीवत्वं च तथाऽबुधैः ॥ ४ ॥ 

आभासस्तु मृषाबुद्धिरविद्याकार्यमुच्यते। अविच्छिन्नं तु...

Doership, kartrutvam, belongs to the reflected consciousness in the intellect. This is wrongly superimposed on the Pure Witness consciousness, so also the idea of being a jiva. Therefore jivatva is not real.    

स्कन्दपुराणम्/खण्डः ३ (ब्रह्मखण्डः)/ब्रह्मोत्तर खण्डः/अध्यायः १

सर्वोपनिषदात्मना ॥ लेभिरे मुनयः सर्वे परं ब्रह्म निरामयम्॥१३॥ 

नमस्कारेण जीवत्वं शिवेऽत्र परमात्मनि ॥ 

ऐक्यं गतमतो मंत्रः परब्रह्ममयो ह्यसौ ॥ १४ ॥ भवपाशनिबद्धानां...

The Skanda purana says: By absolute devotion/surrender to Shiva, the jivatva merges into/with Shiva. This shows that jivatva is not a real attribute of the jiva/Atman.  

Here is a composition of Sri Sadashiva Brahmendra (17th Century) on the various analogies for Jivatvam: 

https://sadasivabrahmendra.blogspot.com/2018/08/tadvat-jivatvam-raga-kiravani-talam-adi.html  

ओम् तत् सत्

Sphatika mala of bhishma - spiritual story

விஷ்ணு சகஸ்ர -நாமத்தை-- சாகதேவன் மூலம் இந்த உலகுக்கு அறிய வைத்த கங்கை -பாரத --போர் உடல் முழுவதும் அஸ்திரங்கள் எய்ய பட்டு அம்பு படுக்கையில் இருந்தார் பீஷ்மர் ---அவரை சுற்றி கண்ணன் --பாண்டவர்கள் --கௌரவர்கள் --என யாவரும் கவலையுடன் நின்றிருக்க --பீஷ்மரோ அம்பு படுக்கையிலும் கம்பீரமாக படுத்து கணீர் குரலில் நல்ல உபதேசங்களை கூறி கொண்டிருந்தார் ---அவரின் உபதேசங்களை காது குளிர கேட்டு மகிழ்ந்த பாண்டவர்களில் ஒருவரான தருமர் ---பாட்டனாரே உங்கள் உபதேச கருத்துக்கள் யாவும் மனிதன் போற்றி வாழ கூடிய ஒன்று ---ஆனால் வாழ்வில் இவையெல்லாம் ஒரு மனிதன் கடைபிடித்து வாழ்வது என்பது கடினமன்றோ --அதனால் எளிமையான உபதேசங்கள் எவையேனும் இருந்தால் அதை பற்றி கூறுங்களேன் என்று வேண்ட ----தருமர் கூறியதை கேட்ட பீஷ்மர் ---தன் இரு கண்களால் கண்ணனை பார்த்து கொண்டே தன் இரு கரம் கூப்பி கண்ணனை வணங்கி கொண்டே --ஆயிரம் ஆயிரம் பாவங்களை போக்க வல்ல ஆயிரம் அனந்தனின் நாமத்தை கூறுகிறேன் கேட்டு உயர்வு பெறுங்கள் என்று கூறி கொண்டே கூறியதுதான் விஷ்ணு -சகஸ்ர நாமம் ---அனந்தனின் ஆயிரம் நாமங்களையும் கேட்டு மனம் பூரிப்படைந்தனர் யாவரும் ஆனால் சகாதேவன் மட்டும் ஏதோ யோசனை செய்து கொண்டிருக்க அதை கவனித்த கண்ணன் சகாதேவனை தனியே அழைத்து சென்று அவனது யோசனைக்கு காரணம் கேட்க ----சகாதேவன் --பரமாத்மா அனைத்தும் அறிந்தவன் நீ என் யோசனை என்னவென்று அறியாதவனா நீ சரி நானே கூறுகிறேன் ---கண்ணா ---பீஷ்மர் கூறிய உனது ஆயிரம் நாமங்களை கேட்டு நாங்கள் மன-பாரம் குறைந்தோம் --மனம் தெளிவுற்றோம் என்பது எல்லாம் உண்மையே ஆனால் நங்கள் கேட்ட இந்த புண்ணிய விஷ்ணு -சகஸ்ர -நாமம் ஆயிரத்தையும் இனி வரும் மக்கள் யாவரும் கேட்கும் வண்ணம் அதை நாங்கள் குறிப்பெடுத்து வைக்கமுடியாமல் போயிற்றே அதை நினைத்து தான் நான் யோசனை செய்தேன் --என்று வருந்தி கூற --கண்ணன் ---சகாதேவா ---வருந்தாதே --பீஷ்மரின் கழுத்தில் ஒரு ஸ்படிக மாலை உள்ளது அவர் உடல் எரியூட்ட படுவதற்கு முன் அந்த ஸ்படிக மாலையை அணிந்து கொள் --அவர் கூறிய சகஸ்ர --நாமம் ஆயிரமும் உன் சிந்தனையில் தோன்றும் --நீ அதை எழுத்து வடிமாக உருவாக்கி வியாசர் மூலம் இந்த உலகுக்கு தந்து விடு என்றான் கண்ணன் --சகாதேவன் சிரித்து கொண்டே ---கண்ணா பீஷ்மரின் ஸ்படிகமாலைக்கு அவ்வளவு சக்தியா அப்படி என்ன சக்தி அதில் இருக்கிறது என்று கேட்க ----கண்ணன் --சகாதேவா--முன்பொருமுறை பீஷ்மர் இளைஞராக இருக்கும் போது கங்கை கரை நோக்கி சென்று ---கங்கை மாதாவை வணங்கி --தாயே என் தந்தை சாந்தனுவுக்காக என் வாழ்வில் எந்த பெண்ணையும் திருமணம் செய்ய மாட்டேன் என்று சத்தியம் செய்து சபதம் செய்துள்ளேன் எவருமே சொல்ல தயங்கும் இந்த வார்த்தையை நான் என் தந்தைக்கு சத்தியம் செய்து கொடுத்ததால் தேவர்களும் -முனிவர்களும் ---என்னை வாழ்த்தி --பிதாமகன் பீஷ்மர் என எனக்கு பட்டம் அளித்துள்ளனர் ---ஆனாலும் இந்த இளமையில் --காதலும் காமமும் என்னை ஆட்கொள்ளாமல் இருக்கவும் என் தந்தைக்கு நான் செய்து கொடுத்த சத்தியத்தை நிறைவேற்றவும் தாங்கள் தான் எனக்கு அருள வேண்டும் தாயே என்று வேண்டி அழுதார் பீஷ்மர் ---குழந்தை அழுதால் தாய் பொறுப்பாளா என்ன ---தன் மகன் அழுததை பொறுக்காத கங்கை மாதா பீஷ்மர் முன் தோன்றி ---மகனே தேவவிரதா இல்லை இல்லை --மகனே பீஷ்மா அப்படித்தானே யாவரும் உன்னை அழைக்கிறார்கள் உன் இரு கரங்களையும் நீட்டு என்றாள் கங்கை மாதா --பீஷ்மரும் தன் இரு கரங்களையும் நீட்ட ---கங்கை நீர் பீஷ்மரின் இரு உள்ளங்கையிலும் சில துளிகள் விழுந்து பின் அதுவே ஒரு ஸ்படிக -மாலையாக மாறியது ---ஸ்படிக -மாலையை ஆச்சிரியதுடன் பார்த்து கொண்டிருந்த பீஷ்மரிடம் --கங்கை மாதா கூறலானாள்---மகனே --திருமாலின் வாமன அவதாரத்தில் அவரின் பாத கமலத்தில் ---பிரம்ம-தேவரின் கமண்டலத்தில் உள்ள நீரால் --- அபிஷேகம் செய்யப்பட்டு பெருக்கெடுத்து பூலோகம் வரும் வேளையில் சிவபெருமான் தன் சடையில் அந்த நீரின் வேகத்தை தாங்கி --சூடி கொள்ள --பின் பகீரதன் தவத்துக்கு இணங்கி சிவபெருமான் அந்த நீரை சடையில் இருந்து அவிழ்த்து பூலோகத்தில் பெருக்கெடுத்து ஓட செய்து அந்த நீரான எனக்கு கங்கை எனவும் பெயர் சூட்டி அழைத்தார் ----இப்படி மும்மூர்த்திகளின் ஸ்பரிசத்தால் பூலோகம் வந்ததால் பாவங்களை போக்கும் புண்ணிய நதி என்ற பெயர் எனக்கு உருவானது ---அப்படியே உன் கையிலும் இருக்கும் இந்த ஸ்படிகமாலையம் புனிதமாக இருக்க வைக்கும் உன்னை செய்து கொடுத்த சத்தியத்தை நிறைவேற்ற---நீ நினைக்கும் --கூறும் நல்ல உபதேசங்கள் யாவும் இந்த ஸ்படிகமாலையில் பதிந்து விடும் அப்படியே--- உனக்கு பின் இந்த ஸ்படிக மாலையை யார் அணிகிறார்களோ அவர்களுக்கு உன் உபதேச மொழிகள் யாவையும் இந்த ஸ்படிக மாலை அவர்களின் உள்ளத்தில் புகுத்தி அவர்களையும் புனித படுத்திவிடும் --என்று கூறி கங்கை மறைந்தாள் ---பீஷ்மர் கண்ணீருடன் தன் தாயின் கருணையை எண்ணி ஸ்படிகமாலையை அணிந்து கொண்டார் என்று கண்ணன் சகாதேவனிடம் கூறி முடிக்க ---சகாதேவன் கண்ணனிடம் கண்ணா எங்கள் எல்லோர் மனதிலும் நீயே கேள்விகளை எழுப்பி அதற்க்கு நீயே விடைகளையும் கூறிவிடுகிறாய் ----உன் ஆயிரம் திருநாமங்களை கொண்ட இந்த விஷ்ணு சகஸ்ரநாமம் கங்கையை போலவே யாவர் பாவங்களையும் நீக்க வல்லது ---பீஷ்மரின் ஸ்படிகமாலையை அணிந்து ---வியாசர் உதவியுடன் விஷ்ணு சகஸ்ரநாமத்தை எழுதி இந்த உலகுக்கு அளிப்போம் அதை படித்து யாவரும் புனிதமடையட்டும் அதுக்கு அருள் புரிவாயே கண்ணா --என்று சாகதேவன் கண்ணனை வணங்கி நின்றான் ----*ஓம் நமோ பகவதே வாசுதேவாய நமஹ*🙏🏻

Why one should not chant sanskrit mantras in tamil?

ஸம்ஸ்க்ருத மந்திரங்கள் – கவனம் தேவை:-

1. மந்திரங்களில் வரும் ந மற்றும் ந: ( நஹ ) இரண்டிற்கும் பொருள் வேறுபாடு இருக்கிறது.

ந: என்றால் எங்களுக்கு. ந என்றால் இல்லை/வேண்டாம்.

காயத்ரி மந்திரத்தில் வரும்

தியோ யோ ந: ப்ரசோயதாத் என்பதில் 

நஹ என்று ஸ்பஷ்டமாகச் சொன்னால் 'எங்கள் புத்தியைத் தெளிவாகப் பிரகாசிக்கச் செய்யட்டும்'. ந என்று உச்சரித்தால் 'பிரகாசிக்கச் செய்ய வேண்டாம்' என்ற பொருள் வந்துவிடும்.

2. Express bus, fast food என்பதை தமிழில் துரித பேருந்து, துரித உணவு என்று எழுதுகிறார்கள். 

அது துரித அல்ல. த்வரித என்றிருக்க வேண்டும். 'த்வரித' என்றால் உடனடி/விரைவு.

அப்படியென்றால் துரித என்றால் என்ன பொருள்?

பாபம் என்று பொருள்.

சங்கல்ப மந்திரத்தில் வருமே, மமோபாத்த ஸமஸ்த துரித க்ஷயத்வாரா

கடவுள் பூஜைக்கு வேண்டியது ஸம்ஸ்க்ருதமா, தமிழா? 

தமிழில் பூஜிப்பதாக முயற்சி செய்தாலும் பெருவாரியான துதிச் சொற்களும் மூல மந்திரங்களும் ஸம்ஸ்க்ருதத்தில்தான் இருக்கும்.

ஆதி வீர சைவர்கள் சார்பாக என்றுச் சொல்லிக் கொண்டு சிலர் தமிழில் தான் துதிக்க வேண்டும் என்று அரசியல் செய்கிறார்கள். 

அவர்களுக்கு தமிழே சரிவரத் தெரியாது என்று புரிய வரும்.

சிவபெருமானின் பஞ்சாட்சர மந்திரச் சொல்லாம் 'நமச்சிவாய' என்பதும்,

 விஷ்ணுவுக்கான எட்டெழுத்து மந்திரமான 'ஓம் நமோ நாராயணாய' இரண்டுமே ஸம்ஸ்க்ருதம் தான்.

அது 'நமச்சிவாய' அல்ல நமஹ சிவாய. 'சிவன் வணக்கம்', 'சிவனுக்கு வணக்கம்' என்று பொருள். 

தமிழில், 'சிவனே', 'சிவா' உண்டே தவிர சிவாய என்று வராது. 

இந்த ய என்பது ஸம்ஸ்க்ருத மொழியின் நான்காம் வேற்றுமை உருபாகும்.

'ஓம் நமோ நாராயணாய' வில் வரும் ய வும் 'ஓம் நாராயண வணக்கம்' அல்லது 'ஓம் நாராயணனுக்கு வணக்கம்' என்ற பொருளில்.

சம்ஸ்க்ருதத்தின் சொல் புணர்ச்சி (ஸந்தி) விதிப்படியே நமஹ நாராயணாய என்பது நமோ நாராயணாய என்று மாறி வருகிறது.

தீவிர சைவ சித்தாந்தத்தின் ஆதி ஆகமம் எனப்படும் தமிழ் நூலான திருமந்திரத்தில் சிவாய என்று ஸம்ஸ்க்ருத வடிவமே வந்துள்ளது. 

மந்திரம் என்பதே வடசொல்தான்.

 திருமந்திரம் நூல் முழுவதிலும் 75℅க்கும் மேலாக ஸம்ஸ்க்ருதச் சொற்களே அமைந்துள்ளன.

ஸம்ஸ்க்ருதம் இல்லாமல் மந்திரம் இல்லை.: சிவா & ஸ்ரீ ராம ஜெயம் :

1. டாக்டர் சிவா என்று ஒரு திரைப்படம் வந்திருந்தது நினைவிருக்கலாம். 

சிவா என்று எழுதினால் ஸம்ஸ்க்ருதச் சொல் அமைப்பின்படி அது முதலாம் வேற்றுமை அமைப்பின்படி பெண்பால் சொல்லாகும். 

சிவா, ராமா என்பவை விளி வேற்றுமை என்னும் 8 ஆம் வேற்றுமையும் ஆகாது. தமிழில் 8 ஆம் வேற்றுமைக்கு சிவனே, ராமனே என்றே வரும். ஸம்ஸ்க்ருதம் ஆயின் ஹே சிவ, ஹே ராம என்றே வரும்.

சிவா, ராமா என்று சொன்னால் அது பெண்பால் பெயர்கள் ராதா, கீதா என்பது போல. சிவ, ராம என்றே எழுதுவோம்.

2. நோட்புக்கில், திருமண அழைப்பிதழ் களில், வீட்டு பூஜையறையில், வாசலில் கோலம் போடும் போது

ஸ்ரீ ராம ஜெயம் என்று பலர் எழுதுகின்றனர்.

அது ஜெயம் அல்ல. ஜயம்.

ஜயம் என்றால் வெற்றி, வெல்வது.

ஜெயம் என்றால் வெல்லப் படுவது (தோல்வி அடைவது). 

ஸம்ஸ்க்ருதத்தில் 'எ' உயிரொலி கிடையாது. 'ஏ' எனும் நெட்டொலி மட்டுமே.

 எனவே ஜெயம் என்று எழுதினால் ஜேயம் என்று ஒலித்து தோல்வியை வேண்டுவதாய் பொருள் வந்துவிடும்.

ஸ்ரீ ராம ஜயம் என்றே எழுதுவோமாக.

ஜயம் தமிழில் எப்படி ஜெயம் ஆகிப் போனது?

அது சில நூறு வருடங்களுக்கு முன்னர் இங்கு மதம் பரப்ப வந்த பாதிரியார்கள் தமிழ் கற்று பைபிளை தமிழில் எழுதிப் பிரசுரம் செய்த பணியில் நேர்ந்த ( கூடவே, தெலுங்கு, மலையாள, கன்னட மொழி உச்சரிப்பின் கலப்பினாலும்) நேர்ந்துவிட்ட அவலம். 

யேசுவின் ரத்தம் ஜயம் என்பதை ஐ, ஜ வேறுபாட்டைக் காட்டுவதாக நினைத்து யேசுவின் ரத்தம் ஜெயம் (தோல்வி) என்று எழுதிவிட்டனர்.

பலம் பெலம் ஆயிற்று. றக்கை ரெக்கை ஆயிற்று. ரவி ரெவி ஆயிற்று. சிந்தூரம் செந்தூரம் ஆயிற்று. ஜன்மம் ஜென்மம் ஆயிற்று.

ஜயம் சரி. ஜெயம் தவறு.

இது என் சொந்த பதிவல்ல.

படித்ததை பகிர்ந்தேன்!!

Sanskrit Sandhi niyamAH

सन्धिनियमाः.pdf attached

Guru - HH Chandrasekhara Bharathi Mahaswamigal

Here is an instance in the life of Jagadguru Sri , the 34th Jagadguru of Sringeri. 

Once the Swamiji visited the local Veda patasala, Where a picture of Sri Adi Shankaracharya was prominently adorning the wall. The Swamiji was reverently received by the head teacher. With an intention to pay respect to the Jagadguru, he called out to the students who were outside the hall :"Hey Vidhyarthis! Come here quickly... "

The next moment the Jagadguru addressed him, "Calling them vidhyarthis, do you intend projecting both of us as the gurus? Here, Sri Adi Shankara Bhagavatpada alone is the guru and every one else, even you and me, are just Vidyarthis! "

The jagadguru's humility and devotion to Sri Sankara taught the teacher a valuable lesson on how one should behave even in the presence of picture of the Adi Guru.! 

*Reproduced from Tathvaloka Dec 2016 Issue. Page 69.with humble pranams*

Upadesam not required - HH Chandrashekhara Bharati Mahaswamigal

*Continued from yesterday's posting*

 

*Source: ஸ்ரீ குருகிருபா விலாஸம்-இரண்டாம் பாகம்*

 

*இரண்டாம் பாகம்*

*ஞானப் பிரஸூனங்கள்*

 

*8.எல்லோரிடத்தும் அன்பு*

 

ஒரு வாலிபர் சிருங்கேரிக்கு வந்திருக்கையில், தன்னுடன் வந்த சிலர் ஒவ்வொருவரும் ஸ்ரீமத் ஆசார்யாரிடம் ஏதேனும் உபதேசம் செய்து கொள்கிறார்கள் என்று அறிந்து, தனக்கும் உபதேசம் வேண்டுமென்று எண்ணினார்.

 

வாலிபர்: எனக்கு ஏதாவது தாங்கள் உபதேசம் செய்து அநுக்ரஹித்தால் மிகவும் பாக்கியவானாவேன்.

 

மஹா: என்ன உபதேசம் வேண்டும்?

 

வாலிபர்: இது வேண்டும், அது வேண்டும் என்பது எனக்கு இல்லை. தாங்களாக எனக்கு எது நல்லது என்று அனுக்ரஹிக்கிறீர்களோ, அதைப் பெற்றுக்கொள்ள ஸித்தமாயிருக்கிறேன்.

 

மஹா: உம் தகப்பனாரிடமிருந்து உமக்கு காயத்ரீ உபதேசம் ஆகியிருக்கிறதோ இல்லையோ?

 

வாலிபர்: ஆகியிருக்கிறது.

 

மஹா: உமக்கு வேதாத்யயனமும் அவரே செய்து வைத்திருக்கிறார் அல்லவா?

 

வாலிபர்: ஆம். சொல்லி வைத்திருக்கிறார்.

 

மஹா: சிவ பஞ்சாக்ஷரீ மந்திரமும் உமக்கு அவர் உபதேசம் செய்திருக்கிறாரல்லவா?

 

வாலிபர்: ஆம். 

 

மஹா: உம் தகப்பனார் உமக்கு தேகத்தைக் கொடுத்திருக்கிறார், காயத்ரீயை கொடுத்திருக்கிறார், வேதத்தை கொடுத்திருக்கிறார், சிவ பஞ்சாக்ஷரீயையும் கொடுத்திருக்கிறார். 

 

வாலிபர்: ஆம்.வாஸ்தவம்.

 

மஹர் அப்படியிருக்க, வேறு குருவோ வேறு மந்திரமோ எதற்கு உமக்கு? உம் தகப்பனார் உமக்கு குருவுக்கு மேலாகவே இருக்கின்றார். அவருக்கு கீழ்ப்படிந்து அவர் சொல்லும் புத்திமதியையும் உபதேசங்களையும் பின்பற்றி நடந்து வாரும். அதுவே போதும். வேறு உபதேசம் ஒன்றும் உமக்குத் தேவையில்லை.

 

இவ்விதம் ஸ்ரீமத் ஆசார்யார் உத்தரவிட்டபோது அங்கிருந்த எங்களில் சிலருக்கு இந்த வாலிபர் ஸம்ஸ்கிருத காவியங்களில் கொஞ்சம் பரிச்சயம் செய்துவிட்ட காரணம் கொண்டு சாஸ்திர ஞானமில்லாத வைதிகராயிருந்த தன் தகப்பனாரைவிட தான் உயர்ந்தவன் என்ற எண்ணமுள்ளவர் என்பது தெரியும். ஸ்ரீமத் ஆசார்யார் இப்பொழுது நல்ல பருவத்தில் செய்த இந்த உபதேசமும் இவ்வாலிபரின் மனப்பான்மையையே முற்றிலும் மாற்றி விட்டது. அன்று முதல் தன் தகப்பனாரிடம் மிக்க மரியாதையோடு நடந்து வரும்படியும் செய்தது.

 

How to remember sAma,DAna, bhEda & danda - HH Chandrashekhara Bharati Mahaswmigal

*Source: ஸ்ரீ குருகிருபா விலாஸம்-இரண்டாம் பாகம்*

 

*இரண்டாம் பாகம்*

*ஞானப் பிரஸூனங்கள்*

 

*8.எல்லோரிடத்தும் அன்பு*

 

ஸ்ரீமத் ஆசார்யாரின் அன்பு மிகவும் பரந்தது. எல்லோரிடத்திலும் செல்லக்கூடிய இயல்பு வாய்ந்தது. இவ்வன்பைப் பெறுபவர்கள் தங்கள் தங்கள் யோக்கியதைக்கு தகுந்தபடி அதை அனுபவிக்கக்கூடிய நிலைமையிலேயே எளிதில் அமைந்து உதவும்.

 

ஒரு ஸமயம் ஒரு சிறுவன் ஸ்ரீமத் ஆசார்யாரை தரிசிக்க நேர்ந்தது.

 

மஹா: இப்பொழுது என்ன புஸ்தகம் வாசிக்கிறாய்? சிறுவன்: ஹிதோபதேசம்.

 

மஹா: உபாயங்கள் எதெல்லாம்? சிறுவன்: ஸாமம், பேதம், தண்டம்.

 

மஹா: இன்னொன்று உண்டு.

 

சிறுவன்: ஆம். தானம்.

 

மஹா: சரியாகிவிட்டது. ஆனால் உபாயங்கள் நான்கு என்று மாத்திரம் தெரிந்து கொண்டிருக்கிறாய். அவைகளுக்குள் கிரமமாக ஒரு வரிசையுண்டு. அந்த வரிசைக்கும் தாத்பர்யமுண்டு, என்று தெரிந்துகொள்ளவில்லை யென்று தெரிகிறது. நீ அதையும் தெரிந்து கொண்டிருந்தால் இந்த தயக்கம் ஏற்பட்டிராது.

 

சிறுவன்: வரிசைக்கு என்ன தாத்பர்யம்?

 

மஹா: இப்போது ஒரு சிறிய சுலோகம் சொல்கிறேன். அதை ஞாபகத்தில் வைத்துக் கொள்வாயானால், உபாயங்களின் வரிசைக் கிரமம் தவறாது. ஞாபகத்தில் வைத்துக் கொள்வாயா?

 

சிறுவன்: அப்படியே ஆகட்டும். என்ன சுலோகம்?

 

 மஹா: *अधीष्व बालकाधीष्वः* [வாசி, குழந்தாய், வாசி.]

 

*दास्यामि तव मोदकान्* [(வாசித்தால்) உனக்கு கொழுக்கட்டைகள் தருவேன்.]

 

*अस्याः मैं वा प्रदास्यामि* [(இல்லையானால்) அவைகளை வேறு யாருக்கேனும் கொடுத்து விடுவேன்.)

 

*कर्णावुत्पाटयामि ते* ( (அது மாத்திரமல்ல) உன் காதுகள் இரண்டையும் திருகுவேன்.]

 

இந்நான்கினுள் முதலாவது ஸாமம் (பிரியத்தோடு செய்யும் உபதேசம்), இரண்டாவது தானம் (வெகுமதி பெற ஊக்கமளிப்பது), மூன்றாவது பேதம் (பிளவை உண்டாக்க. முயல்தல்), நான்காவது தண்டம் (பலாத்காரம்) என்று தெரிகிறதோ இல்லையோ? இதுதான் இயற்கையாக ஏற்பட்ட வரிசைக் கிரமம். ஆகையால்தான் இவ்வரிசையில் உபாயங்கள் கூறப்படுகின்றன. அவை நான்கு என்பது மாத்திரமின்றி இவ்வரிசையில் அமைந்துள்ள நான்கு என்று அறிந்துகொள்ள வேண்டும். இந்த சுலோகத்தை மறக்காமல் ஞாபகத்தில் நன்கு வைத்துக் கொள்ளவும்.

 

*தொடரும்…*

Justification after writing - HH Chandrashekhara Bharati Mahaswamigal

*Source: ஸ்ரீ குருகிருபா விலாஸம்-இரண்டாம் பாகம்*

 

*இரண்டாம் பாகம்*

*ஞானப் பிரஸூனங்கள்*

 

*8.எல்லோரிடத்தும் அன்பு*

 ஒரு வேதாந்த வித்யார்த்தி தான் எழுதியிருந்த ஒரு வியாஸத்தை (கட்டுரை) ஸ்ரீமத் ஆசார்யாரிடம் வாசித்துக் காட்டி அனுமதிபெற நினைத்து அதை வாசித்துக் காட்டிக் கொண்டிருக்கையில், மிருகங்களைப் பற்றி குறிப்பிட வேண்டிய ஸந்தர்ப்பத்தில் *गवाश्वमहिषादय:* (பசுக்கள், குதிரைகள், எருமைகள் முதலியன) என்ற சொற்றொடர் வந்தது.

 

மஹா: பசுக்களுக்கும் எருமைகளுக்கும் இடையில் குதிரைகளை விட்டதில் என்ன தாத்பர்யம்? பசுக்களும் எருமைகளும் ஒரே மாட்டு இனத்தைச் சேர்ந்தவைகளல்லவா?

 

வித்யார்த்தி: அது தவறுதான். "பசுக்கள், குதிரைகள் முதலியன" என்பதே போதும்.

 

மஹா: நீ இப்போது வித்யார்த்தி. சீக்கிரம் வித்வானாக ஆக வேண்டியவன். வித்வானுக்கு முதல் லக்ஷணம், எதையும் எழுதுவதற்கு முன் நன்றாக ஆலோசனை செய்து எழுத வேண்டும் என்பதை நீ தெரிந்து கொள்ள வேண்டும். ஒரு வேளை நன்கு யோசிக்காமல் எழுதிவிட நேர்ந்து விட்டாலும், எழுதினதை ஸமர்த்தனம் செய்ய ஸித்தமாயிருக்க வேண்டும். இது வித்வானுடைய இரண்டாவது லக்ஷணம். இப்போது நீ எழுதியாகிவிட்டது. எழுதினதை ஸமர்த்தனம் செய்வதற்குப் பார்.

 

வித்: என்னால் ஸாத்தியமில்லை. எருமைகளைச் சேர்த்தது அவசியமில்லை. தவறும் கூடத்தான்.

 

மஹா: வித்வான் ஆவதற்கு வழி இதல்ல. உனக்காக நான் அதை ஸமர்த்தனம் செய்யட்டுமா?

 

வித்: அதெப்படி? 

 

மஹா: இதற்கு முன்னுள்ள வாக்கியத்தில் உலகம் முழுவதும் ஸத்வம், ரஜஸ், தமஸ் என்ற முக்குணங்களால் வியாபிக்கப்பட்டிருக்கிறது என்று சொல்லியிருக்கிறாய். அந்த நியாயம் மிருகங்கள் விஷயத்திலும் உண்மையாகத் தானே இருக்க வேண்டும்? ஆகையால் ஸத்வ குணத்திற்குப் பசுக்களையும், ரஜோ குணத்திற்கு குதிரைகளையும், தமோ குணத்திற்கு எருமைகளையும் உதாஹரணமாகக் காட்டியிருக்கிறாய். குணங்களின் ஸ்வபாவமான வரிசைக் கிரமத்தை அனுஸரித்து உதாஹரணங்களை அமைத்திருக்கிறாய். ஆகையால் பசுவுக்கும் எருமைக்கும் மத்தியில் குதிரை வர வேண்டியது தானே நியாயம் ? இப்பொழுது சரியாகி விட்டதா?

 

வித்: அந்த சொற்றொடரை எழுதும்போது நான் இவ்விதமாக நினைக்காமல் போனாலும், அது சரிதான் என்று இப்பொழுது தெரிகிறது.

மஹா: ஆகையால் அது மிகவும் சரியாகவே அமைந்திருக்கிற படியால் அது அப்படியே இருக்கலாம், மாற்ற வேண்டிய அவசியமில்லை என்று தெரிந்து கொண்டாயா?

 

வித்: ஆம், தெரிந்து கொண்டேன்.

 

மஹா: அப்படியானால், குணங்கள் மூன்றுதானே உண்டு. அவைகளுக்கு உதாஹரணங்களும் மூன்றுதானே தேவை? அப்படியிருக்க "முதலியன" என்று போட்டிருப்பதற்கு ஸமாதானம் எப்படி?

 

வித்: தாங்கள் செய்து கொடுத்த ஸமர்த்தனத்தின்படி "முதலியன" என்ற சொல் பொருந்தாது என்று இப்போது தெரிகிறது. அதற்கு ஸமாதானம் சொல்ல முடியாதுதான்.

 

மஹா: வித்வானுக ஆக வேண்டியவன் இவ்வளவு எளிதாக விட்டுக் கொடுத்து விடக் கூடாது என்பதை மறந்து விட்டாய்.

 

வித்: "முதலியன" என்ற சொல் அவசியம்தான் என்று எப்படி ஸமாதானம் சொல்ல முடியும்?

 

மஹா: உனக்காக நான்  ஸமாதானம் சொல்லிப் பார்க்கட்டுமா?

 

வித்: அபிப்பிராயப்படி செய்கிறது.

 

மஹா: "பசுக்கள் முதலியன", "குதிரைகள் முதலியன" "எருமைகள் முதலியன" என்று சொல்ல உத்தேசித்து மூன்றையும் சேர்த்து ஒரே பதமாக அமைக்க நினைத்தால், அப்பதம் எப்படி அமையும்? சொல்லு பார்ப்போம். "பசுக்கள் முதலியன குதிரைகள் முதலியன எருமைகள் முதலியன" என்று அப்படி அப்படியே தொடுத்து அனாவசியமாய் நீண்டு விகாரமாயுள்ள பதத்தைச் சொல்வாயா? அல்லது மூன்றையும் ஒருங்குபடுத்தி சுருக்கமாக "பசுக்கள், குதிரைகள், எருமைகள் முதலியன" என்று மாத்திரம் சொல்வாயா?

 

வித்: அவசியம் பின்னால் சொன்ன மாதிரி சுருக்கித்தான் சொல்வேன்.

 

மஹா: இப்போது நன்றாகத் தெரிந்ததா? உபயோகித்திருக்கும் சொற்றொடர் ஸந்தர்ப்பத்திற்கு உசிதமாகவும் எளிதில் ஸமர்த்தனம் செய்யக் கூடியதாகவே அமைந்திருக்கிறதென்று. இவ்வளவு தூரம் ஏன் உனக்கு சொல்கிறேன் என்றால், எதையும் எழுதுவதற்கு முன்னால் நன்கு யோசனை செய்ய வேண்டும். எழுதின பின்னர் ஸமாதானம் தேடிக்கொண்டு தடுமாறக் கூடாது என்பதை வற்புறுத்துவதற்காக.

 

*தொடரும்…*

Chandramouleeshvara abhisheka teertham & our sins- HH Chandrrashekhara Bharati Mahaswamigal

*Source: ஸ்ரீ குருகிருபா விலாஸம்-இரண்டாம் பாகம்*

 

Section 2

 

*ஞானப் பிரஸூனங்கள்*

 

*7.உண்மையான அஹிம்ஸை*

 

ஒரு நாள் முற்பகலில் காத்துக் கொண்டிருந்த சிஷ்யர்களுக்கு ஸ்ரீமத் ஆசார்யார் அபிஷேக தீர்த்தம் விநியோகம் செய்துவிட்டு ஸ்நாநம் செய்கிற வழக்கம்போல் மாத்யாஹ்நிக ஸ்நாநம் செய்த பிறகு இரண்டாவது ஸ்நாநம் செய்ய தயார் செய்து கொண்டிருந்தார். அன்று அவர்களுக்கு தேகத்தில் கொஞ்சம் ஸௌக்கியக் குறைவு இருந்தது. அப்படியிருந்தும் இரண்டாம் தடவை செய்தால் ஆரோக்கியம் இன்னமும் கெடுமே என்ற பயத்துடன் ஸ்ரீமடத்தைச் சேர்ந்த ஓர் அந்தரங்க அதிகாரி இரண்டாம் ஸ்நாநத்தை நிறுத்திவிட வேண்டுமென்று கேட்டுக் கொள்வதற்காக ஸ்ரீமத் ஆசார்யார் இருக்குமிடம் விரைந்து சென்றார்.

 

அதிகாரி: இரண்டாம் ஸ்நாநத்திற்கு இப்பொழுது என்ன அவசியமோ?

 

மஹா: ஸ்நாநம் செய்ய வேண்டுமென்று தோன்றுகிறது. 

 

அதிகாரி: அவ்விதம் தோன்றக் காரணம் என்ன?

 

மஹா: (அவர்களுக்குரிய புன்சிரிப்புடன்) ஏன், எனது மனது தான்.

 

அதிகாரி: மனதில் அவ்விதம் தோன்றக் காரணம் என்ன? ஏதேனும் காரணம் இருக்க வேண்டுமே?

 

மஹா: இருக்கத்தான் வேண்டும்.

 

அதிகாரி: அது என்ன என்று நான் தெரிந்து கொள்ளலாமா? 

 

மஹா: அவசியமில்லை. அவ்விதம் எனக்குத் தோன்றுகிறது என்பதே போதும். 

இந்தப் பதிலால் அவ்வதிகாரி மேலே ஸ்ரீமத் ஆசார்யாருடன் வாதாடுவது நியாயமுமில்லை, ஸாத்தியமும் இல்லை என்று உணர்ந்து தடைப்பட்டும்கூட, அவர்களுடைய ஆரோக்கியத்தைக் கருதி இத்துடன் விஷயத்தை விட்டுவிடவும் மனமில்லாமல் திகைத்தார். தனக்குள்ளேயே ஆலோசித்தார். பிறகு,

 

அதிகாரி: தீர்த்தம் கொடுக்கும்போது ஏதேனும் விசேஷமான தீட்டு அல்லது வேறு அசுத்தி ஏற்பட்டதா? அதனால்தான் ஸ்நாநமா?

 

இவ்விதம் நேரடியான கேள்வி எழுந்ததும்,

 

மஹா: ஆம்.

 

அதிகாரி: ஏற்பட்ட ஸம்பவம் என்ன?

 

மஹா: அதைப்பற்றி என்ன? அது முக்கியமில்லை.

 

மீண்டும் அதிகாரி தனக்குள் ஆலோசித்தார். பிறகு,

 

அதிகாரி: தீர்த்தம் வாங்கிக் கொள்வதற்காக இன்னார் வந்தாரே? அதனால்தானா?

 

மீண்டும் இவ்விதம் நேரடியான கேள்வி எழுந்ததும், 

 

மஹா: ஆம்.

 

அதிகாரி: இது அசுத்திக்குக் காரணமாயிருக்குமானால், முன்னமேயே என்னிடம் சொல்லியிருந்தால், தங்களிடம் அவர் வருவதை தடுக்க ஏற்பாடு செய்திருப்பேனே?

 

மஹா: எதற்காக தடுக்க வேண்டும்? வருகிறவர் எவ்வளவு தோஷத்துடன் கூடியிருந்தாலும், ஸ்ரீ சந்திர மௌலீசுவரரின் அபிஷேக தீர்த்தத்தின் மஹிமையில் நம்பிக்கையுள்ளவராயிருந்தால், அவருக்கு அதை நான் கொடுக்க மறுப்பதற்கு எவ்வித நியாயமும் இல்லை. 

 

அதிகாரி: தங்களிடமிருந்து நேராகப் பெறாமல், வேறொரு வரிடமிருந்து தீர்த்தத்தைப் பெறும்படி ஏற்பாடு செய்திருப்பேன்.

 

மஹா: அந்த தீர்த்தத்தை என் கையிலிருந்து வாங்கிக் கொண்டால் அதற்கு விசேஷ மதிப்பு என்று அவர் நினைக்கும்போது, நீங்கள் சொல்வதுபோல் செய்வது உசிதமாகுமோ?

 

அதிகாரி: தங்களுடைய தற்கால ஆரோக்கிய நிலைமையில் இரண்டாம்முறை ஸ்நாநம் செய்யவேண்டிய அவசியம் ஏற்படுகிறதே என்பதற்காகத்தான்.

 

மஹா: இது மிகவும் அல்ப விஷயம். இதுவும் என்னைப் பொறுத்ததுதானே? மேலும், அபிஷேக தீர்த்தம் ஆத்ம சுத்தியை உண்டாக்கக்கூடிய பொருள் என்று நாம் எல்லோரும் நம்பி வருகிறோமல்லவா? தீர்த்தம் பெறுபவன் செய்துள்ள பாவம் அதிகமாக உயர உயர, தீர்த்தம் வாங்கிக் கொள்ள வேண்டிய அவசியமும் அதற்குத் தகுந்தாற்போல் உயரும் என்பது நியாயமாகத் தெரியவில்லையா? அதாவது, ஒருவனிடம் பாபங்கள் அதிகமாக அதிகமாக அவனுக்கு பரிசுத்தியேற்பட வேண்டிய அவசியமும் அதிகமாகத்தானே ஆகும்? இப்படியிருப்பதால், இவரைக் காட்டிலும் குறைந்த தோஷமுள்ளவர் களைவிட இவருக்கே தீர்த்தத்தின் அவசியம் அதிகம். அதை இவருக்குக் கொடுக்க மாட்டேன் என்று எந்த காரணத்தைக் கொண்டு நான் சொல்ல முடியும்?

 

*தொடரும்…*

Meaning of vedic mantras

https://mantrartha.blogspot.com/2023/08/mantra-artha-150-hours.html

Ahimsa - Cow - HH chandrashekhara Bharati Mahaswamigal

*Source: ஸ்ரீ குருகிருபா விலாஸம்-இரண்டாம் பாகம்*

 

Section 2

 

*ஞானப் பிரஸூனங்கள்*

 

*7.உண்மையான அஹிம்ஸை*

 

ஒரு நாள் மாலை ஸ்ரீமத் ஆசார்யாரிடம் நான் இருக்கும் ஸமயம் சாந்தி நிலவும் மௌன நிலையில் வெகுநேரம் ஆழ்ந்து இருந்து விட்டார்கள். பிற்பாடு அந்நிலை கலைந்ததும் என்னை நிமிர்ந்து பார்த்தார்கள்.

 

மஹா: உங்கள் பிரதேசத்தில் சி என்ற கிராமத்தில் சில நாட்களுக்கு முன், அக்கிரஹாரத்தில் இறந்து கிடக்கும் பசுக்களின் உடல்களை பஞ்சமர்கள் எடுத்துச் செல்ல மறுத்துவிட்டபடியால், பிராஹ்மணர்களே அவைகளை கைவண்டியில் ஏற்றி நதிக்கரைக்குச் சென்று, அங்கு அவைகளை தங்கள் கையாலேயே புதைத்தார்களாமே? அது வாஸ்தவம் தானா ?

 

இந்த ஸமாசாரம் எப்படி ஸ்ரீமத் ஆசார்யாரின் காதிற்கு எட்டியது என்று மிகவும் ஆச்சரியத்துடன் நான் (கிருஷ்ணஸ்வாமி) "ஆமாம்" என்றேன்.

 

மஹா: வெகு நாளாக நடந்துவந்த வழக்கத்தை அப்பஞ்சமர்கள் இவ்விதம் புறக்கணித்ததைப்பற்றி அங்குள்ள பிராஹ்மணர்களுக்கு வருத்தமும் கோபமும் அதிகமாகவே இருக்குமென்று எண்ணுகிறேன்.

 

கி: மிக்க வருத்தம்தான்.

 

மஹா: அவர்களைப் பார்க்கும்போது அவர்களிடம் "நீங்கள் வருந்த வேண்டிய அவசியமில்லை. இந்த ஸம்பவத்தை நன்மையாகவே கருதுங்கள்" என்று எனக்காகச் சொல்வீரா?

 

கி: சொல்கிறேன். ஆனால் எப்படி நன்மையோ?

 

மஹா: தற்காலத்து தாய்மார்களிடம் தம் குழந்தைகளுக்குக்கூட போதிய பால் இருப்பதில்லை. ஆதலால், குழந்தைகள் பசுவின் பாலால்தான் வளர்கின்றன. மேலும், சிறுவர், கிழவர் முதலிய எல்லோருக்கும் ஆஹாரத்தில் முக்கிய அம்சமாக பால் இருந்து வருகிறது. பகவானை பூஜை செய்வதற்கு வேண்டிய பாலையும் பசுவே கொடுக்கிறது. பசுவைப் பற்றி சாஸ்திரங்கள் மிகவும் பரிசுத்தமானதும் பூஜிக்கத்தக்கதுமான பிராணி என்று சொல்கின்றன. உண்மையாகவே, பசு நமக்கெல்லாம் தாய்போலவே ஆகும். இத்தகைய பசுவிற்கு கடைசியில் நம் கையாலேயே ஸம்ஸ்காரம் செய்யும் பாக்கியம் கிடைத்தால், நாம் செய்நன்றியுள்ளவர்களாக நடந்து கொள்ள வேண்டாமா? இது ஒரு பெரிய புண்ணிய கர்மாவேயாகும். அதை நாம் ஸந்தோஷத்துடன் செய்ய வேண்டுமல்லவா?

 

கி: இதுவரை அனுஷ்டானத்திலிருந்துவந்த ஒரு வழக்கத்தைக் கைக்கொண்டவர்களுக்கு, அதைவிட்டு வேறொரு புதிய வழக்கத்தை ஆரம்பிக்க மனம் இடம் கொடுப்பது சிரமம் இல்லையா?

 

மஹா: சிரமமாக இருக்கலாம். ஆனாலும் அவ்விதம் செய்வதால் நிச்சயமாய் விசேஷமாக ஒரு லாபம் கிடைக்கும் என்று தெரியும்போது, அப்படிச் செய்து பார்ப்பதுதானே சிலாக்கியம்? மேலும், பஞ்சமர்கள் பசுவின் உடலை எடுத்துச் செல்லும்போது, அதன் மாம்ஸத்தை யெல்லாம் அவர்கள் சாப்பிடுவார்கள் என்று பிராஹ்மணர்களுக்கு நன்றாய் தெரியுமல்லவா?

 

கி: ஆம், நன்றாய் தெரியும்.

 

மஹா: பிராஹ்மணர்கள் பஞ்சமர்களைக் கூப்பிட்டு "பசுவின் உடலை எடுத்துச் செல்லுங்கள்'' என்று சொல்வது "பசுவின் மாம்ஸத்தைச் சாப்பிடுங்கள்'' என்று சொல்வதற்கு ஸமானமேயாகும். பசுவின் மாம்ஸ பக்ஷணத்தினால் ஏற்படக்கூடிய பாபத்தில் இவ்விதம் சொல்லும் பிராஹ்மணர்களுக்கும் பங்கு இருந்தே தீரும். அதற்கு இடம் கொடுக்காமல் இவர்களே அந்த சரீரத்தை புதைத்துவிடும் பக்ஷத்தில், பிறர் பசு மாம்ஸ பக்ஷணம் செய்வதற்கு இவர்கள் அனுமதிக்க அவகாசமில்லாமல் ஏற்படுமல்லவா? இதுவே ஒரு பெரிய அனுகூலமல்லவா? அந்த கிராம ஜனங்களை ஸந்திக்க நேர்ந்தால், இவ்விரண்டு விதமான நன்மைகளையும் எடுத்துச் சொல்லி, இப்பொழுது ஏற்பட்ட மாறுதல் இறுதியில் அவர்களுக்கு நன்மையையே பயக்கும் என்ற காரணத்தினால் அதைக்குறித்து வருத்தப்பட வேண்டியதில்லை என்று சொல்லவும்.

3 narasimhas

காட்டழகிய, மேட்டழகிய, ஆற்றழகிய நரசிம்மர்களை பற்றி தெரியுமா?

காட்டழகிய சிங்கர், மேட்டழகிய சிங்கர், ஆற்றழகிய சிங்கர் ஆகிய மூன்று நரசிம்மர்கள் அருள் புரியும் தலமாக விளங்குகிறது 

 திருச்சியில் ஒரே நாளில் தரிசிக்கக் கூடிய நரசிம்மர் கோயில்கள்

 நமது ஜாதகத்தை மூன்று நரசிம்மர் கோவிலிலும் வைத்து எடுத்தால் உடனடி திருமணம் நடக்கும் 

காட்டழகிய சிங்கர்:

காட்டழகிய சிங்கர் கோவில் ஸ்ரீரங்கம் ரங்கநாதப் பெருமான் கோவிலில் இருந்து சுமார் ஒன்றரை கி.மீ தொலைவில் உள்ளது. இங்கு நரசிம்மர் எட்டு அடி உயரத்தில் கட்சி தருகிறார். பதினைந்து நூற்றாண்டுகள் பழமையான ஆலயமாகத் திகழ்கிறது. சுவாதி நட்சத்திரம் பெருமாளின் ஜென்ம நட்சத்திரம் அன்று பெருமாளுக்கு சிறப்பாக திருமஞ்சனம் செய்யப்படுகிறது. இந்த நாளில் வழிபடுவோர்களுக்கு கேட்ட வரம் கிடைக்கும், தீராத நோய் தீரும் என்பது நம்பிக்கை. பிரதோஷ நேரத்தில் இவரை வழிபட்டால் குழந்தையில்லாதவர்களுக்கு குழந்தை வரம் நிச்சயம் என்பது நம்பிக்கை. நினைத்த கோரிக்கைகளை நிறைவேற்றிவைக்கும் நரசிம்மப் பெருமாளுக்கு மிகவும் பிடித்தமான பானக நைவேத்தியம் இங்கே சிறப்பு. வெல்லம், சுக்கு, ஏலக்காய் முதலியவற்றை பெருமாள் சந்நிதியில் நைவேத்தியத்துக்குக் கொடுத்தால், சந்நிதியில் அர்ச்சகர்கள் பெருமாளுக்காக எடுத்து வைத்த தீர்த்தத்தில் பானகம் கரைத்து அதை பெருமாளுக்கு நிவேதனம் செய்து தருகிறார்கள். அந்த பானக பிரசாதத்தை பக்தர்களுக்கு வழங்கினால், பிரார்த்தனை நிறைவேறும் என்பது நம்பிக்கை.

மேட்டழகிய சிங்கர்:

ஸ்ரீரங்கத்தில் உள்ள மற்றொரு முக்கியமான கோவில் மேட்டழகிய சிங்கர் கோவில். தரைமட்டத்தில் இருந்து உயர்த்தப்பட்ட இந்த ஆலயம், தாயார் சந்நிதிக்கு அப்பால் உள்ள மதில் சுவரைத் தாண்டியவுடன் வடக்குப் பகுதியில் அமைந்துள்ளது. இது சோழர்களால் கட்டப்பட்டதாக கூறப்படுகிறது. இந்த கோவிலின் சிறந்த அம்சம் முழுவதும் ஓவியங்கள் தான். அவை பெரும்பாலும் நாயக்கர்களால் வரையப்பட்டவை. கம்பராமாயண அரங்கத்தின்போது அதைக் கேட்டு மகிழ்ந்தவர் இவர். அதனால் தான் கம்பர், வால்மீகி ராமாயணத்தில் இல்லாத இரணியன் வதைப்படலத்தை கம்பராமாயணத்தில் சேர்த்தாகப் பெரியோர்கள் கூறுவர்.

ஆற்றழகிய சிங்கர்:

திருச்சி, சத்திரம் பேருந்து நிலையத்திலிருந்து 10 நிமிட நடைபயணத்தில் இந்தக் கோவில் உள்ளது. திருச்சி சிந்தாமணி அண்ணாசிலையிலிருந்து, ஸ்ரீரங்கம், திருவானைக்கா நோக்கி வண்டிகளில் பயணம் செய்வோர், காவிரி புதுப்பாலத்தின் மேல் ஏறாமல் அதற்கு சற்று முன்பே, வலதுபுறமாக கீழிறங்கி திரும்பிச் செல்லும் தனி வழிபாதையில் 200 அடிகள் சென்றால் உடனடியாக இந்தக்கோவிலை அடையலாம்.

காவிரி நதியை ஒட்டி சுமார் 2000 ஆண்டுகளுக்கு முன்பே கோவில் கொண்டுள்ள ஸ்ரீ ஆற்றழகிய சிங்கப்பெருமாளை வேண்டினால், திருமணத் தடை விலகும் என்பது ஐதீகம். இக்கோவிலின் பின்புறக்கதவைத் திறந்து ஒரு ஐந்து படி இறங்கினால் போதும், பெருமகிழ்ச்சியுடன் பொங்கிப் பெருகிவரும் காவிரியில் நாம் இறங்கிப் புனித நீராடிட முடியும். சுவர்க்கத்தின் வாசல் போன்ற கோவிலின் பிரதான நுழைவாயிலுக்குள் செல்லும் நமக்கு இடதுபுறம் கருடனும், வலது புறம் ஹனுமனும் காட்சியளிக்கிறார்கள்.

இந்த மூன்று நரசிம்மர்களையும் ஒரே நாளில் தரிசனம் செய்தால், வாழ்வில் சகல சௌபாக்கியங்களும் பெற்று வாழலாம் என்பது நம்பிக்கை.

Simsubaa tree - Periyavaa

*"ஆஞ்சநேயர் அசோக வனத்திலே எந்த மரத்தின் மேலே உக்காந்துண்டு சீதையை தேடினார்?"* - பெரியவா *ⓀⓃ*

( சுந்தரகாண்டம் நூறாவது உபன்யாசம் நிகழ்த்தப் போகும் ஒரு உபன்யாசகருக்கு விளக்கம் கொடுத்த பெரியவா)

சுந்தரகாண்டம் நூறாவது உபன்யாசம் நிகழ்த்தப் போகும் ஒரு உபன்யாசகர், அறிஞர், 

பத்திரிகையை எடுத்துக் கொண்டு போய், நமஸ்காரம் பண்ணுகிறார்.

என்ன செய்யப் போறே? என்றார் பெரியவா.

பத்திரிகையிலேயே போட்டிருக்கே, சுந்தரகாண்டம் நூறாவது உபன்யாசம் என்று. அப்புறம் ஏன் பெரியவா கேட்கிறா?

வேறு ஒன்றும் இல்லை. சுந்தரகாண்டம் என்று பெரிதாக போடவில்லை. நூறாவது உபன்யாசம் இன்னார் செய்கிறார் என்பது பெரிதாக, சுந்தரகாண்டம் என்று சிறிய எழுத்துக்களில் இருந்ததால், சூசகமாக தெரிவித்தார் பெரியவா. புரிந்து கொண்டார் உபன்யாசகர்.

நூறு தடவை சுந்தரகாண்டம் சொன்ன உன் கிட்ட தான் கேட்கணும்.

ஆஞ்சநேயர் அசோக வனத்திலே எந்த மரத்தின் மேலே உக்காந்துண்டு சீதையை தேடினார்?

தெரியலேயே பெரியவா...

சிம்சுபா மரம்...

அசோக வனத்திலே என்ன மாதிரி விருக்ஷம் எல்லாம் இருந்தது ன்னு வால்மீகி விஸ்தாரமா சொல்றார்.

காஞ்சநீம் ஸிம்ஸுபாமேகாம் ததர்ஸ ஹனுமான் கபி:

சரி, அவர் ஏன் இந்த சிம்சுபா மரத்தின் மேலே இருந்து பார்த்தார், வேறே நிறைய மரம் எல்லாம் இருந்ததே?

இதெல்லாம் யாருக்கு தெரியும்? பெரியவாளைத் தவிர?

சொன்னால் தெரிஞ்சுக்கறேன் பெரியவா... என்றார் அடியார்.

அந்த சிம்சுபா வோட இலை, கிளை, பட்டை எல்லாம் ஸ்வர்ணமயமா இருந்ததாம். வால்மீகி சொல்றார்.

ஆஞ்சநேயர் எப்படி பட்டவர்?

காஞ்சனாத்ரி கமனீய விக்ரகம்... தன்னோட உடம்பு தங்கம் மாதிரி தகதக ன்னு ஜொலிக்கிறவர்...

அப்படியாப் பட்டவர் ஒரு பச்சை, இல்லே வேறு நிறத்திலே இருக்கிற மரத்திலே உட்கார்ந்துண்டா எல்லார் கண்ணுலயும் பட்டுடுவார். அதனால தங்க நிறத்திலே இருக்கிற இந்த சிம்சுபா மரத்திலே இருந்து சீதையை தேடினார்.

பச்சோந்தி என்கிற ஜந்து எந்த மரத்திலே இருக்கோ, அந்த நிறத்துல மாறிக்கும்.

மிலிடரில செடி, கொடி, மலை இதுல எல்லாம் எதிரிகளை ஏமாற்ற வேறே வேறே கலர்ல டிரஸ், தொப்பி, கவசம், மூஞ்சில வர்ணம் ன்னு எல்லாம் போட்டுக்கறாலே, அது Camouflage தானே?

அது சுந்தர காண்டத்திலேயே இருக்கு. அது உனக்கு தெரியணும். இதை நீ நிறைய பேருக்கு சொல்லணும்.

நம்ப புராண இதிகாசம் எல்லாம் வெறும் புளுகு மூட்டை இல்லே, அதை புரிஞ்சுக்கிற அறிவு நமக்கு இல்லே தானே தவிர, அதை பண்ணின பெரியவா எல்லாம் ரொம்ப அறிவானவா...

இன்னும் ஆயிரம் ப்ரவசனம் பண்ணி பரம க்ஷேமமா இருப்பே. 

என்று நிறைவு செய்தது அந்த ராமச்சந்திர மூர்த்தியின் ப்ரத்யக்ஷ பிரதி உருவம்.

3 charama shlokas of vaishnavites

மங்களமான சரம ஸ்லோகங்கள் பற்றி ....

சரம என்றால் இறுதி  ultimate எனப் பொருள்.  அந்தணர்கள் இறந்தவர்மீது இரங்கல் ஸ்லோகம் சொல்வது வழக்கம். அவர் பெயரை வைத்து இயற்றப்படும்.  அதற்கு சரம ஸ்லோகம் என பெயர். நமக்கு அது எதற்கு. நாம் பகவான் தனது இறுதியான உறுதியான உத்தரவாதம் தந்துள்ள ஸ்லோகங்களை பார்ப்போம். அவையும் சரம ஸ்லோகங்கள் எனப்படும். (மங்களம் எனத்தான் மேலே ஆரம்பித்து உள்ளேன்) 

ஶ்ரீமந் நாராயணர் பக்த வத்ஸலர். ஸரணாகத வத்ஸலர். அவர் தனது பக்தர்களுக்கு புராணங்களில் தான் கட்டாயம் அவர்களை காப்பதாக உறுதி அளிக்கும் 3 சரம ஸ்லோகங்கள் உள்ளன. ஶ்ரீ வைஷ்ணவர்கள் அவற்றை கொண்டாடுவதில் வியப்பு என்ன!  

1. ஶ்ரீராமர் விபீஷண ஸரணாகதி கட்டத்தில் சொன்ன சரம ஸ்லோகம்

ஸக்ருதேவப் ப்ரபன்னாய தவாஸ்மீதி ச யாசதே

அபயம் ஸர்வ பூதேப்யோ ததாம்யேதத் வ்ரதம் மம

~ என்னை ஒரேமுறை சரண் அடைந்து நான் உன்னைச் சேர்ந்தவன் காப்பாற்று என ஒரு உயிரினம் யாசித்தால்,  அவர்களுக்கு அபயம் கட்டாயம் கொடுப்பேன். இது எனது விரதம்

2. ஸர்வ தர்மான் பரித்யஞ்ய மாமேகம் ஸரணம் வ்ரஜ

அஹம் த்வா ஸர்வ பாபேப்யோ மோக்ஷயிஷ்யாமி மா சுச:

இது கண்ணன் கீதையில் தந்த வாக்குறுதி.

வேறு தர்மங்களை செய்யாமல் விட்டுவிட்டாலும் கவலை கொள்ளாதே. என்னை சரணாகதி அடைந்தாலே போதும். நான் தர்மம் கைவிட்டதால் உண்டான பாவங்களை நீக்கி ஸத்கதி தருவேன்

இந்த ஶ்ரீராமரும் கண்ணனும் அவர்களை சரண் அடைய சொல்கிறார்கள். ஆனால் நம் வராஹ ஸ்வாமி அருளிய மூன்றாவது சரம ஸ்லோகத்தை கொஞ்சம் பார்ப்போம்

3. ஸ்லோகம்

~~~~

ஸ்திதே மனஸி ஸுஸ்வஸ்த்தே ஸரீரே ஸதி யோ நர:

தாது ஸாம்யே ஸ்திதே ஸ்மர்த்தா விஸ்வரூபம் ச மாமஜம் !

ததஸ்தம் ம்ரியமாணம் து காஷ்ட பாஷாண ஸன்னிபம்

அஹம் ஸ்மராமி மத்பக்தம் நயாமி பரமாம் கதிம் !!

~~~~|~|||

ஓ பக்தர்களே. நீங்கள் கபம் வாதம் பித்தம் என்ற மூவகை தாதுக்கள் ஸம அளவில் நிற்க,  உடம்பு நலமாக உள்ளபோது உங்கள் மனம் ஆரோக்யமாக ஸாந்தமாக உள்ளபோது பிறப்பற்ற என்னை என் விஸ்வரூபத்தை எப்போதும் நினைத்து பூஜியுங்கள்.

அவ்வளவு தான் உங்கள் வேலை. மனிதனாக பிறந்த வருக்கு இறப்பு நிச்சயம். அது நெருங்குங்கால் உங்கள் உடலானது மரக்கட்டை மற்றும் பாறைபோல அசைய இயலாது கிடக்கும்.  என்னை நினைக்கும் நினைவோ ஸக்தியோ முயற்சியோ இயலாது போகலாம். கவலை வேண்டாம். நான் உன் நிலை அறிவேன். என் பக்தனின் கோரநிலையை நான் நினைப்பேன். உத்தம கதி தந்துவிடுவேன்.

~~~  ஶ்ரீராமரும் க்ருஷ்ணரும் கூட பரமபதம் பற்றி குறிப்பிடவில்லை. ஶ்ரீ பூவராஹரே அந்த பரம புருஷார்த்தத்தை தானே முன் வந்து தருவதாக ப்ரதிஞ்ஞை செய்கிறார்.  அவர்கள் சொன்னது போல  அல்லாது தானே நம்மை நினைப்பதாக சொல்வது மேன்மைதானே !!!.

மூவரும் ஶ்ரீமஹாவிஷ்ணுவின் விபவங்கள் அவதாரங்கள் தான். எனவே ஶ்ரீமந் நாராயணரை ஸரணம் அடைவோம். பாவங்களை தொலைப்போம். நல்ல புத்தி பெறுவோம். இறுதியில் நற்கதி அடைவோமாக~~~~~~~~ வனமாலி

Never underestimate anybody; Stay Humble - Real incident

*Never underestimate anybody; Stay Humble.* 

THE SALES GIRL IN CHENNAI GIRI STORE, THROUGH THE EYES OF "WASHINGTON POST."

After the Temple Darshan at the Kapaleeswarar Koil at Mylapore, Chennai, we entered the "Giri Trading Stores" 

and started searching for a book on "Thatva Bodha".

We found many people buying various Books and CDs and from their smart walks and accumulation of CDs from Abhang to Aruna Sairam and Bhajans to Bombay Jaishree, sent a nice feeling in us, that we have come to the right place indeed.

I was looking for this Book while my wife started collecting Bharathiar's songs and MS's Music CDs. I searched 

everywhere for this Book.

There was this Girl, standing next to the Cashier, sincerely watching all our movements. A dark complexioned girl, should be from a nearby village, might be 17 or 18 years of age, should not have crossed 8th Std. Might be out of poverty she is here. All my Journalist brain unnecessarily calculated about this Gullible Girl, and though she was repeatedly

watching me, I ignored her and started searching for "Thathva Bodha".

I saw many books from "Sandhya Vandanam" to Swami VIvekananda's "Chicago Speech" after having spent a 

good 40 minutes. I looked at her, she also looked at me curiously.

I did not ask her, knowing fully well that such a girl cannot have any idea of anything, leave alone "Thathva Bodha".

"Sir, may I help you?" (in Tamil)

"Yes. I am looking for 'Thatva Bodha'.

"Sanskrit Text or English/Sanskrit?"

God..she knows. "Sanskrit & English"

"Do you like to have the Publication from Chinmaya Mission or Indu Publications or by Ramakrishna Mutt?"

"I don't know..I just want to only learn. You see.. I don't really know, indeed"

"Do you read Tamil Sir?" "Yes, I am a Tamilian " (thinking to myself how most of mylife time I like to act in most other places that I am not). "Then Sir, you can take this"..she ran to the shelf where I had searched for 30 minutes, removed the books in

the front and came out with a Book in Tamil. "This one in Tamil by N.Sivaraman by Indu Publications. Infact it is simple and wonderful. You have the Sanskrit Text too inside."

My God! Why did I under estimate such a Genius girl? Just because of my arrogance that I am an NRI or just 

because I presumed such a black, dark complexioned gullible girl, who would have come for this job out of absolute poverty, wouldn't have any idea of "Thatva Bodha"?

I decided to change my attitude and realized that I am absolutely an 'Idiot' at this moment in front of this wonderful girl and submitted myself in all humility. "Madam, I really don't have any idea of even who wrote 'Thatva 

Bodha' till yesterday. I just attended a lecture on this subject and was fascinated by the lecture and hence....."

"Did you attend Goda Venkateswara Sastri's lecture in Bharathiya Vidya Bhavan?" 

"Oh God. How did she know?"

He regularly takes classes on such subjects. In fact he is one of the best Sir, in the city on such subjects.

You are interested in such subjects?

Yes Sir, I read a lot about Swami Vivekananda and Ramakrishna and Thathva Bodha incidentally is my favourite Subject.

Do you mean to say you have read "Thatva Bodha?" 

I have read this one by Sivaraman. Once you read it you won't feel like keeping that book on the table at all."

Why what is so great about this Book? Sir, you must be joking that you don't know about 'Thatva Bodha'.

Really. I accept my ignorance.

My wife was watching from the corner, admiring all her CD collections.

Sir, according to me, if you read this it gives the entire Vedanthic Saramsam and to say it in one word you become a bit more humble in life, leaving Ahamkaram once for all.

Is it a fact that reading this simple book one would get so humble?

Of course one should be involved totally into the text. Needs a lot of conviction and devotion.

My wife joined the conversation and she felt this girl is indeed a very very talented, intelligent girl, so she told 

me, "Why don't you interview her for Washington Post?" Why at all you should think of Paris Hilton?

I also felt that I owe something to her. So, I asked her whether she can spare sometime for an interview.

She politely refused, saying "My boss has to give me permission". Besides, many people are looking for guidance 

or help, like you and hence I have to go.

What is your name?

"Kalaivani."

My wife's admiration for her devotion to duty and her total involvement in her work, made her go direct to the Boss and said, "Sir, that girl Kalaivani."

"Yes, very hard working Girl."

"This is my husband Viswanath."

"Nice meeting you Sir".

"He is the Senior Journalist in Washington Post."

The Boss stood up." Washington Post?"

"Yes Sir. I would like to interview this girl. I am highly impressed with her ethics."

The Boss called her. The time was 5:45 PM. "Kalaivani, they have come all the way from USA., They would like 

to spend some time with you. Can you?"

"Sir, there are so many customers waiting for some guidance as it is a rush time. If they can come again 

tomorrow, I can.

"Okay. I can come again tomorrow."

I came back next day morning leaving all my appointments with 'Times of India 'and "Madras Press Club just to see this girl. It was not a rush hour. 

My wife and myself found out, Kalaivani is from a small village near Arcot. She has five sisters, and she is the eldest. Her father was a drunkard and he died a few years ago caring for none of them. Her mother used to work as 

a helper in masonry work and passed away two years back, leaving all the six on the streets.

This girl who had completed her 9th Std. decided to search for a job and 'Giri Trading' came forward to help her out. She brought up all her five sisters with her and with her meagre salary. She is taking care of them. All the five sisters are going to a nearby Chennai Corporation School.

Kalaivani, when did you get this enthusiasm to learn about 'Thatva Bodha'?"

"Sir after joining here, I decided that the best way to be of help to the customers is to know the Subject first. I took small Books on Ramana, Ramakrishna, Swami Vivekananda and started reading. I found the subject so fascinating.

I decided to read other books in Tamil like Bhagavad Gita, and Viveka Choodamani. Thats how...."

"What is your salary?"

"Rs 2,500/ a month, Sir."

"Are you able to manage all your expenses with the 5 sisters?"

"Not at all Sir, but the Boss helps me a lot."

"What is your aim in Life ?"

"I want all my sisters to get education. Then they would easily get employment. Is it not Sir?"

"If I give you Rs. 10,000 per month, for meeting all your expenses, would that suffice?"

"It is indeed too much, but I would accept it only through my Boss."

We took her to the Boss and told him that we would like to send Rs.10,000 every month so that all her sisters' education would be completed.

The Boss said "She deserves it Sir. You can trust me - I will hand over the amount to her every month 

or alternately you can open an account in her name and start transferring to the account."

My friend John Paul, who is the Regional Manager of 'Times of India' had also come with me. He said, "You have done a good thing."

My wife said, "I pray that 'Karpagambal' helps Kalaivani to become an expert in 'Vedantha' and start giving lectures in USA . We can arrange for her lectures."

We left wonder struck! If we go into the interiors of India, how many more 'Jewels' like Kalaivani can 

be found!!

I really became humbled!

Really the above incident teaches you an important lesson. Be humble and open always. Never underestimate others without knowing them. It can be misleading.

Soundarya lahari - Lakshmidhara bhashyam

ஸ்ரீ வித்யா ஸமய மத வைபவம் :

ஸ்ரீஸௌந்தர்யலஹரிக்கு ஸ்ரீலக்ஷ்மீதரர் இயற்றிய "லக்ஷ்மீதரா" பாஷ்யம்

41வது ச்லோகத்திற்கான லக்ஷ்மீதரரின் பாஷ்யத்தில் சிறிது ஸ்ரீவித்யா ஸமயாச்சார மதமே பரம ஸத்யம் என்பதும், அதனுடைய வைபவமும்,

1) அத꞉ ஸமயபூஜகா꞉ ஸமயின꞉ . தேஷாம்ʼ ஷட்சக்ரபூஜா ந நியதா, அபி து ஸஹஸ்ரகமல ஏவ பூஜா. ஸஹஸ்ரகமலபூஜா நாம ஸஹஸ்ரகமலஸ்ய பை³ந்த³வஸ்தா²னத்வேன தன்மத்⁴யக³தசந்த்³ரமண்ட³லஸ்ய சதுரஶ்ராத்மனா, தன்மத்⁴யபி³ந்தோ³꞉ பஞ்சவிம்ʼஶதிதத்த்வாதீதஷட்³விம்ʼஶாத்மகஶிவஶக்திமேலனரூபஸாதா³க்²யாத்மனா ச அனுஸந்தா⁴னம். 

"ஸ்ரீவித்யா ஸமய மத ரீதியில் ப்ரஹ்மோபாஸனையில் விளங்குவோர், ஸமயர் எனப்படுவர். அவர்கள் ஷடாதாரங்களைக் காட்டிலும், முக்யமாக ஸஹஸ்ராரத்திலேயே ஸ்ரீபராசக்தியை வழிபடுவர். ஸஹஸ்ராரமே மஹாபிந்து. சந்த்ர மண்டலமே சதுரச்ரம். பிந்து ஸ்தானத்தில் இருபத்தைந்து தத்வங்களுக்கு அப்பாலுள்ள இருபத்தாறாவது தத்வமான அகண்ட ஸச்சிதாநந்தமான சிவசக்தி ஐக்யத்தை ஸாதாக்யா எனும் ஷோடஸி கலையாக த்யானிப்பர்

2) அத ஏவ ஸமயிமதே பா³யாராத⁴னம்ʼ தூ³ரத ஏவ நிரஸ்தம். ஷோட³ஶோபசாரரூபபூஜாங்க³கலாபஶ்ச தூ³ரத ஏவ..

ததா²ஹி - ஆதா⁴ராதி³ஷட்சக்ராணாம்ʼ த்ரிகோணாதி³ஷட்சக்ரத்வேன தாதா³த்ம்யம், பி³ந்து³ஸ்தா²னஸ்ய ஸஹஸ்ரகமலத்வேன தாதா³த்ம்யம்ʼ, பி³ந்து³ஶிவயோஸ்தாதா³த்ம்யம். ஏவம்ʼ தே³வீஶிவயோஸ்தாதா³த்ம்யமிதி தாதா³த்ம்யத்ரயம். சக்ரமந்த்ரயோ꞉ ஐக்யம்ʼ பூர்வமேவோக்தமிதி, தேன ஸஹ சதுர்தா⁴ ஐக்யம்ʼ ஸமயினாம்ʼ ஸமயாராத⁴னமிதி மஹத்ரஹஸ்யம்..

அத்ர கிஞ்சித் உச்யதே.

"ஸமயம் எனும் மஹாமதத்தில் பாஹ்யாராதனம் முக்யமில்லை. ஷோடஷோபசாரம் முதலானவையும் முக்யமில்லை. ஆறு ஆதாரங்களும், த்ரிகோணம் முதலிய ஆறு சக்ரங்களுடன் தாதாத்ம்யம் ஆகிறது. ஸாக்ஷாத் பிந்துவே ஸஹஸ்ரார சக்ரம். பிந்துவே சிவனுடன் தாதாத்ம்யமாகிறது. தேவிக்கும் சிவனுக்கும் தாதாத்ம்யம். ஸ்ரீசக்ரத்திற்கும் ஸ்ரீவித்யைக்கும் தாதாத்ம்யம். இந்த ஐக்யாநுஸந்தானமே பூஜை.

3)ஸமயினாஞ்சதுர்விதை⁴க்யானுஸந்தா⁴னமேவ ப⁴க³வத்யா꞉ ஸமாராத⁴னமித்யேதத் ஸர்வஸம்மதம். கேசித்து ஷோடா⁴ ஐக்யமாஹு꞉ யதா² - நாத³பி³ந்து³கலாதீதம்ʼ பா⁴க³வதம்ʼ தத்த்வமிதி ஸர்வாக³மரஹஸ்யம். நாத³꞉- பராபஶ்யந்தீ-மத்⁴யமா- வைக²ரீரூபேண சதுர்வித⁴ இதி ப்ராகே³வோக்தம் . பரா த்ரிகோணாத்மிகா, பஶ்யந்தீ அஷ்டகோணசக்ரரூபிணீ, மத்⁴யமா த்³வித³ஶாரரூபிணீ, வைக²ரீசதுர்த³ஶாரரூபிணீ. ஶிவசக்ராணாம்ʼ அத்ரைவ அந்தர்பா⁴வ꞉

"இந்த சதுர்வித ஐக்யாநுஸந்தானமே ஸமயிகளுக்கு முக்யமாகும். இதைத் தவிற ஆறுவித ஐக்யமும் ஸமயிகளுக்கு முக்யம் (ஆறுவித ஐக்யத்தைப் பற்றி ஸுபகோதயத்தில் 12 வது ச்லோகத்தில் உள்ளது. பின்னர் விரிவாய்க் காணலாம். நாத பிந்து கலைகளின் ஐக்யபாவமே இது)

ஆனால் பகவதியின் ஸ்வரூபம் நாத பிந்து கலைகளுக்கு அப்பாற்பட்டது. ஆயினும் நாத பிந்து கலைகளுடனும் அம்பாள் ஐக்யபாவமாக விளங்குகிறாள்

நாதத்தின்‌ ஐக்யம் இங்கே விளக்கப்படுகிறது

நாதம் நான்கு வகைப்படும். பரா, பச்யந்தி, மத்யமா, வைகரீ

பரா -- த்ரிகோணத்தில் ஐக்யம்

பச்யந்தி -- அஷ்டகோணத்தில் ஸமன்வயம்

மத்யமா -- இரண்டு தசாரங்களில் தாதாத்ம்யம்

வைகரீ -- சதுர்தசாரத்தில் தாதாத்ம்யம்

இவையெல்லாம் சக்தி சக்ரங்களாயிற்றே. சிவசக்ரங்களுடன் எவ்வாறு நாதம் ஸம்மேளனம் ஆகிறது என்றால் நவசக்ரங்களிலும், மேற்குறிப்பிட்ட ஐந்து சக்தி சக்ரங்கள், மற்ற நான்கு சிவசக்ரங்களுடனும் அபின்னமாகி விளங்குவதால், நவகோணத்மகாமான மஹாஸ்ரீசக்ரம் நாதத்துடன் ஸமன்வயமாகிறது.

4) ஷட்சக்ராணி மூலாதா⁴ரஸ்வாதி⁴ஷ்டா²னமணிபூரானாஹதவிஶுத்³த⁴யாஜ்ஞாத்மகானி பி³ந்து³ஶப்³த³வாச்யானி பூர்வமேவ உக்தானி. கலா꞉ பஞ்சாஶத், ஷஷ்ட்யுத்தரத்ரிஶதஸங்க்²யாகா வா . ஏவம்ʼ நாத³பி³ந்து³கலாதீதா ப⁴க³வதீதி.

ஸஹஸ்ரகமலம்ʼ பி³ந்த்³வதீதம்ʼ பை³ந்த³வஸ்தா²னாத்மகம்ʼ ஸுதா⁴ஸிந்த்⁴வபரபர்யாயம்ʼ ஸரகா⁴ஶப்³த³வாச்யம். நாதா³தீததத்த்வம்ʼ து த்ரிபுரஸுந்த³ர்யாதி³ஶப்³தா³பி⁴தே⁴யம் 'த³ர்ஶாத்³ருʼஷ்டா த³ர்ஶதா' இத்யாத்³யபரபர்யாய - 'கஏஈல ஹீம்' இத்யாதி³மந்த்ரவர்ணநாமக - பஞ்சாஶத்³வர்ணாத்மக - ஷஷ்ட்யுத்தரத்ரிஶதஸங்க்²யாபரிக³ணிதமஹாகாலாத்மக - பஞ்சத³ஶகலாதீதா ஸாதா³க்²யா ஶ்ரீவித்³யாபரபர்யாயா சித்கலாஶப்³த³வாச்யா ப்³ரஹ்மவித்³யாபரபர்யாயா ப⁴க³வதீதி நாத³பி³ந்து³கலாதீதம்பா⁴க³வதம்ʼ தத்த்வமிதி தத்த்வவித்³ரஹஸ்யம். 

"மூலாதாரம் முதற்கொண்டு ஆஞ்ஞா பர்யந்தம் விளங்கும் ஆறாதாரங்களைத் தாண்டிய ஸஹஸ்ராரம் என்பது பிந்துவைக் கடந்த மஹா பைந்தவஸ்தானமே. அம்ருதகடல் எனவும் ஸுரகா எனப்படுவதும் இதே. நாதாதீதம் எனப்படுவது த்ரிபுரஸுந்தரி முதற்கொண்ட நித்யைகளும், க ஏ ஈ ல ஹ்ரீம் எனப்படும் மந்த்ர எழுத்துக்களுமே. இவளே மஹாவித்யை. ப்ரஹ்மவித்யை. ஐம்பது அக்ஷர வடிவான மாத்ருகாம்பா. 360 கிரண வடிவான ரச்மி மாலா தேவதைகளும் இவளே. பதினைந்து கலைகளுக்கப்பாற்பட்ட பதினாறாவது மஹாகலா. ஸாதாக்ய கலா, சித்கலா என பற்பல விதமாக உணரப்படுபவள்.

பிந்துவைக் கடந்து விளங்கும் ஸஹஸ்ராரத்தில் விளங்குவதாலும், பதினைந்து கலைகளுக்கு அப்பாற்பட்டு விளங்குவதாலும் இவள் பிந்துவிற்கும் கலைகளுக்கும் அப்பாற்பட்டவள். 

நாதத்தைக் கடந்தவள் என்பது முன்னால் கூறப்பட்டது.

 ஆக, நாதம் பிந்து கலை ஆகியவற்றைக் கடந்த ப்ரஹ்மஸ்வரூபிணி ஸாக்ஷாத் மஹாவித்யா த்ரிபுரஸுந்தரி.

4) நிஷித்வாசாரோயம் நிகம விரஹோ அநிந்த்ய சரிதே

"நிஷித்வமான ஆசாரத்தையுடையோர்களால் மூலாதார ஸ்வாதிஷ்டானாதிகளை மட்டும் லக்ஷ்யமாயுடைய பூஜையில் பகவதி த்ருப்தியடைவதில்லை"

5)அத்ர நாத³பி³ந்து³கலானாம்ʼ பரஸ்பரைக்யானுஸந்தா⁴னம்ʼஷோடா⁴ ப⁴வதீதி ஷோடா⁴ ஐக்யமாஹு꞉.. ஏவம்ʼ ப⁴க³வதீ ஷட்³விதை⁴க்யேன ஸம்பா⁴வ்ய பூஜயித்வா ஸாதா³க்²யாயாம்ʼ விலீனோ ப⁴வதி. தத³னந்தரம்ʼ ஷட்³விதை⁴க்யானுஸந்தா⁴னமஹிம்னா கு³ருகடாக்ஷஸஞ்ஜாதமஹாவேத⁴மஹிம்னா ச ப⁴க³வதீ ஜ²டி³தி மூலாதா⁴ரஸ்வாதி⁴ஷ்டா²னாத்மகசக்ரத்³வயம்ʼ பி⁴த்வா மணிபூரே ப்ரத்யக்ஷம்ʼ ப்ரதிபா⁴தி

"நாத பிந்து கலைகளுக்கு அப்பாற்பட்டு விளங்குபவள் பகவதி. ஆனால் நாத பிந்துக்களின் ஐக்யத்திலும் விளங்குகின்றாள். ஸகலத்தையும் ஐக்யப்படுத்தி ஸாதாக்ய கலையில் விலீனமடைவதே மோக்ஷம். இந்த ஐக்யானுபாஸ்தியாலும், குருகடாக்ஷத்தினால் ப்ரஹ்மமாகவே ஆகிற ஸ்திதியினாலும், பராசக்தி மூலாதாரத்திலும், ஸ்வாதிஷ்டானத்திலும் துளையிட்டுப்புகுந்து மணிபூரகத்தில் ப்ரத்யக்ஷமாகிறாள்

-- தொடரும்

ப்ரஹ்மவித்யா ஸ்வரூபிணி காமாக்ஷி பராபட்டாரிகா சரணம்

-- ஸர்வம் லலிதார்ப்பணம்

Story of vedanta desikar

ஸ்வாமி தேசிகன்  -  நங்கநல்லூர்  J K  SIVAN அடைக்கலப்பத்து  --    பாசுரம்  8

ஒவ்வொரு விடியற்காலையும் தூப்புல் கிராம அக்ராஹாரத்தில் அந்த கணீர்  வெண்கல குரல் கேட்கும். அற்புதமான ஸ்லோகங்களை பக்தி பாவத்தோடு பாடிக்கொண்டு உஞ்சவிருத்தி எடுத்து வரும் அந்த முதியவரை கால் அலம்பி நமஸ்கரிக்க காத்திருப்பார்கள்.  ஏற்கனவே  அங்கிருந்த வைணவர்கள் முடிவெடுத்தாயிற்று. இன்று ஒரு வித்தியாச பிக்ஷை பண்ணவேண்டும்.  அவரை மகிழ்விக்க வேண்டும் என்று. 

ஆகவே அன்று வழக்கத்தை காட்டிலும்   அநேகர் ஆர்வமாக  சுவாமி தேசிகர் வரவை எதிர்நோக்கி இருந்தனர்.  தூப்புல் கிராமம்  சிறியது. ஒரு சில  தெருக்கள்மட்டுமே  கொண்ட அக்ரஹாரம்.  அன்று ஏன் அநேகர்  என்ற  காரணம்  அவர்களுக்கு தெரியும். வழக்கம் போலவே  

தனது  உஞ்சவிருத்தி பாத்திரத்தை எடுத்துக்கொண்டு  ஸ்வாமிதேசிகர்  அந்த தெருவில் நுழைவதற்கு முன்பு கணீரென்று  காஞ்சி  வரதராஜ பெருமாள் மீதான ஸ்லோகம்   இசையோடு  அந்த அக்ரஹாரத்தில் நுழைத்து விட்டது.   ஒவ்வொரு வீட்டு வாசலிலும்  அக்ஷதையோடு  ஆண்களும் பெண்களுமாக  பிக்ஷை இடுவதற்கு நின்று   கொண்டிருந்தார்கள்.அவர்களது அக்ஷதையில் விசேஷமாக இன்று பொன்னாலான அரிசி  தானியங்களும் மணிகளும்  கலந்திருந்தன.  

இந்த காலத்தில்  நமக்கெல்லாம் தெரிந்த விஷயம்  ஒன்றை ஞாபகப்படுத்துகிறேன்.  தானியம்  விற்பனை செய்யும் வியாபாரிகள்  அரிசி பருப்பு   எடை கூட வேண்டும் என்பதற்காக பொருத்தமான  கற்களையும்  பிளாஸ்டிக் பொருள்களையும் வாங்கி  அந்த அரிசி  பருப்பு தானியங்களோடு கலந்து விற்பனை  செய்கிறார்கள் என்று படிக்கிறோம், யூ ட்யூப் வீடியோ பார்க்கிறோம்.   இதற்கென்றே தானியங்களில் கலக்கும் அதே நிற கற்கள் விற்பவர்களிடம் இருக்கும். நல்லவேளை கலப்படத்தில் கலப்படம் இல்லை.  நியாயமாக கலப்பட கல்  விற்பனை செய்து பணம் சம்பாதித்து வீடு கட்டுகிறார்கள்.

அன்று வழக்கத்தை விட   சீக்கிரமாகவே சுவாமி தேசிகனின் உஞ்சவிருத்தி பாத்திரம்  நிரம்பிவி விட்டதால்  அவர்  வீட்டுக்கு திரும்பினார்.

'' அம்மா கனகவல்லி,  பெருமாள் அனுக்ரஹம் ,   இன்று   சீக்கிரமே திரும்பி விட்டேன்.   இந்தா இதை வைத்து  இன்று பிரசாதம் தயார் செய். வரதனுக்கு  ஆராதனை செய்து பிரசாதம் உண்போம்.''  என்கிறார்  தேசிகன்.

கனகவல்லி  பாத்திரைத்தை வாங்கி பார்த்தவள்  அதிசயித்தாள் .'

'' நாதா, இன்று  என்ன  அக்ஷதையில்  பல பளபளவென்று ஏதேதோ   கலந்திருக்கிறதே''  என்றாள்  மனைவி கனகவல்லி.

தேசிகர்  அக்ஷதை பாத்திரத்தை பார்த்தார்.   இது வரை அவர் அதை பார்க்கவில்லையே.  அதில் அரிசி, தானியங்களோடு   பொன்னும் மணியும் கலந்திருந்ததை கண்டு முகம் வாடியது.  ஒரு குச்சியால்  ''இந்த புழு பூச்சிகளை அப்புறப்படுத்து முதலில் '' என்கிறார்.  ஜன்னல் வழியே  பக்தர்கள்  அடியார்கள் கொடுத்த பொன்னும் பொருளும் வெளியே தூக்கி  எறியப்படுகிறது. இதை   கவனித்துக் கொண்டிருந்த பக்தர்கள் கண்களில் நீர் வழிய அவரை வணங்குகிறார்கள்.

இதனால் அன்று அவர்களது உணவுக்கு தேவையான அரிசியும் குறைந்து விட்டது. அரைப்பட்டினி.

இப்படி வாழ்ந்தவர்கள்  தேசிகர் தம்பதிகள்.   1317ல் அவர்களுக்கு  வரதராஜ பெருமாள்  அனுகிரஹத்தால் பிறந்த மகன் வரதாச்சார்யன்.எப்படிப்பட்ட  அப்பா!  அவரைப் பின்பற்றி வளர்ந்தான் வரதாச்சார்யன்.

அவனுக்கு கருட மந்திரம் உபதேசிக்க  திருவஹீந்திரபுரத்தில் கருடனை நோக்கி தவம் இருக்கிறார். கருடன் வேத ஸ்வரூபி அல்லவா?  பல நாள் விரதம். அங்கே  பெருமாள் சந்நிதிக்கு எதிரே ஒரு சிறு குன்றின் மேல் ஏறி கருட த்யானத்தில் ஆழ்கிறார். கருடன்  நேரில் வந்து காட்சி தந்து,  சுவாமி தேசிகனுக்கு ஹயக்ரீவ மந்த்ர உபதேசம் செய் கிறார்.  

கருடனை வணங்கி நமஸ்கரித்து  பின்னர்  தேசிகன்  கருடன் உபதேசித்த ஹயக்ரீவ மந்த்ர ஜபம் செய்கிறார். தேசிகன்  விருப்பப்படி ''என் நாவை விட்டு நீங்காதே ஹயக்ரீவா''  என்ற வேண்டுகோளை ஏற்ற  ஹயக்ரீவர், தேசிகன்   நுனி நாக்கில் தங்குகிறார்.

''இந்தா  இதை பெற்றுக்கொள். என்னை தினமும் உபாசி '  என்று  ஹயக்ரீவர்  தனது  உருவ  விக்கிரஹத்தை  தேசிகனுக்கு அளிக்கிறார். இன்றும்  அதை தரிசிக்க  நீங்கள் உடனே திருவஹீந்திரபுரம் செல்லவேண்டும்.  தேவநாத சுவாமி ஆலயம் பிரசித்தமானது. பலமுறை சென்று தரிசிக்க எனக்கு பகவான் அனுக்ரஹம் கிடைத்தது என் பாக்யம். 

சென்னைக்கு சற்றே தூரத்தில் கடலூர்  அருகே  இருக்கும்  திருவஹீந்திரபுரம்.  வாய் சுளுக்கிக்கொள்ளுமே என்று பயந்து திருவந்திபுரம்  என்று சுருங்கிய பெயர்.  ஆழ்வார்கள் கொண்டாடும் இந்த க்ஷேத்ரத்தில்   ஹேமாம்புஜவல்லி சமேத தேவநாத பெருமாள் அருள் பாலிக்கிறார்.  தாயாருக்கு செங்கமலவல்லி,  வைகுண்டநாயகி,  அமிர்த வர்ஷிணி   என்றும் திருநாமங்கள்.  

ஆலய  வாசலில்  எதிரே ஒரு சிறு குன்று. 108 திவ்ய தேசங்களில் ஒன்று.    ஆயிரம் வருஷங்களுக்கு முந்தைய  சோழர்கள் கட்டிய  ஆலயம்.   குலோத்துங்க சோழன் கால கல்வெட்டு, பட்டயங்கள் உள்ளன. ஐந்து நிலை  ராஜகோபுரம்.  ஹயக்ரீவர் (குதிரை முக  பெருமாள்) ஆதி சேஷன் (வஹீந்திரன் என்று ஒரு பெயர்) இந்திரனை வழிபட்ட ஸ்தலம் என்பதால்  திருவஹீந்திர புரம்.

தேவநாத பெருமாள் சந்நிதி எதிரே உள்ள   அந்த சிறிய குன்றுக்கு  ஒளஷத கிரி என்று  பெயர். இங்கே கெடிலம் என்ற நதி ஆலயத்தை ஒட்டி,  தெற்கு வடக்காக  ஓடுகிறது.  இது மாதிரி வடக்கு  நோக்கியோடும் நதிகள் உத்தரவாஹினி எனப்படும்.

அடைக்களப்பத்து 8 வைத்து ஸ்லோகம்  அறிவோம்:

திண்மை குறையாமைக்கும், நிறைகைக்கும் தீவினையால்,

உண்மை மறவாமைக்கும், உள மதியில் உகக்கைக்கும்,

தன்மை கழியாமைக்கும், தரிக்கைக்கும், தணிகைக்கும்,

வண்மையுடை அருளாளர், வாசகங்கள் மறவேனே ||8||

எனக்கு உன் மீதுள்ள பற்று, நம்பிக்கை சற்றும் குறையாமல் இருக்க உன்னருள் வேண்டுகிறேன் அத்திகிரிசா. எனக்கு ஞானம் தா. எனது முன் வினை பாபங்கள் உன்னை நான் விடாமல் நினைத்து உன் அருள் பாடுவதை மறக்காமல், தடுக்காமல், செய்யவேண்டும். பரிபூர்ணமாக உன்னை சரணடைகிறேன். எனக்கருளவேண்டும் என்னப்பனே. சதா உன் நினைவில், சம்சார பந்தங்களின் தொடர்பு இன்றி நான் வாழ நீ அருளவேண்டும் கஞ்சி வரதராஜா.

Bhadragiri pulampal

பத்ரகிரியார் புலம்பல்    -   #நங்கநல்லூர்_J_K_SIVAN  

கண்ணுக்கு தெரியவில்லை என்பதால்  காற்று  என்பதே கிடையாது என்று சொல்லலாமா?, உணர்கிறோம்,  சுவாசிக்கிறோம்.....அதனால் உயிர் வாழ்கிறோம். அது மாதிரி தானே, 

எள்ளுக்குள்  எண்ணையும் ,மலருக்குள்  மணமும்,  கரும்புக்குள் இனிமைச் சுவையும் நிரம்பியுள்ளது.  அப்படித்தான்  உள்ளும் வெளியே அண்ட பகிரண்டத்திலும்  பகவான் இருக்கிறான்.   அகப்பொருள்  புறப்பொருள் ரெண்டும் அவனே.

கரும்பை தின்றவன் அது தித்திப்பு, எள்ளைபிழிந்தவன் அதில் என்னை இருக்கிறது,  மலரை முகந்தவன் அது நறுமண ரோஜா, என்று சொன்னதை நாம் அதை அனுபவிக்காமலேயே  ஏற்கிறோம். அப்படித்தான் உள்ளும் புறமும் ஆன்மாவை, பரமாத்மாவை கண்ட  மஹான்கள் சொல்வதை அப்படியே ஏற்க வேண்டும்.  இதை தான் பத்ரகிரியார்

''எள்ளும் கரும்பும்  எழு மலரும் காயமும் போல்உள்ளும் புறமும் நின்றது உற்றறிவதெக்காலம்?'

' என்கிறார்  மனித உடலில் ஆன்மாவாய்  பகவான்  இருக்கிறான்   என்றால் நம்ப யாருமில்லை.   இந்த உண்மையை உணர்ந்து நான்  பரமேசா, உன்னை அறிவது எப்போது?'' என்கிறார்.

உயிர்களைக் கொன்று  அவற்றின் மாமிசங்களைப் புசிப்பது தவறு, பாபம். அதை செய்யவேண்டாம் என்கிறார்.  எவ்வுயிரையும் தன்னுயிராக  பாவிக்கவேண்டும் என்கிறார். அதுவே  நற்றவம் என்கிறார்:

'

' மன்னுயிரைக் கொன்று வதைத்துண்டு உழலாமல் தன்னுயிர்போல் எண்ணித் தவம் முடிப்பது எக்காலம்? 

என்கிறார்

 "மூன்று வளையம் இட்டு முளைத்தெழுந்த கோணத்தில்  தோன்றும் உருத்திரனைத் தொழுது நிற்பது எக்காலம்?"

மூன்று வளையம் என்று   மூலாதாரம், வெளி அல்லது பள்ளியறை எனப்படும் சுழுமுனை மற்றும் சக்தியை சுழுமுனைக்கு கொண்டு சேர்க்கும் பாதை அதாவது காலம்  ஆகியவற்றை சொல்கிறார்.

காலம் இல்லாவிட்டால் எதுவுமே  நகராதே .இந்த மூன்று வளையங்களும்   அண்டம் வெளி,  சக்தி  TIME, SPACE,  ENERGY  என ஒன்றோடொன்று பிணைந்த வலையங்களால் ஏற்படும் முக்கோணம் தான் ருத்ரன்.எப்போது என் மனம் குண்டலினி சக்தியை பிரயோகித்து  யோகமார்க்கமாக ஸஹஸ்ராரம் வரை சுழுமுனையில் பிரவேசித்து ருத்ரா, உன்னை அதில் கண்டு ஆனந்திப்பது??  என்கிறார். 

நாம்கவலையே படவேண்டாம்.  இன்னும்  பல ஜென்மங்

களுக்கு நாம் இதெல்லாம் படித்துக் கொண்டேயாவது இருப்போம். ஒருநாள் நாமும் கடைத்தேறலாம்.

Lizard curse to Bheeshma

Aum Shri Ganeshaya Namah

*The Curse of a Lizard that takes effect on the Mighty Warrior Beeshma*

_The Aasana tree is a common Indian deciduous tree. The spines on its bark tell the story of a time dating back to the Mahabharata. The story of Bhishma, before he became Bhishma._

Prince Devavrata, the handsome son of King Shantanu of Hastinapura, rides out of the palace gates one morning upon his chariot. Young and restless, perhaps even a tad reckless, Devavrata is not still the wise old Bhishma, who will live on in the collective memory of Indians for centuries.

The golden glow of the morning sun lights up the capital city. Citizens bow before the prince, making way for his speeding chariot as it rides out of the city limits. Charismatic successor of the kingdom, Devavrata rides into the forest with a young vigour and confident flair.

Chancing upon a large monitor lizard, sprawled across his path, he pulls at the reins of his steeds              .

_'Get out of my way!'_ Devavrata orders the lizard, as he slows down.

Basking blissfully under the outdoor sun, for his daily dose of sunlight, the lizard pays no attention.

_"Out! Out of my way!"_ Devavrata repeats, visibly annoyed as he must bring his chariot to a halt; all because of an impertinent reptile.

The lizard throws him a perfunctory glance before looking away.

_"You slimy creature! The prince orders you to get out of his way!"_ Devavrata fumes.

_"Make your own way around me,"_ replies the lizard indifferently.

Devavrata is furious at the creature's temerity. _"Do you know who I am?"_ he thunders, seething in anger.

_"I have no need to know!"_ the lizard replies nonchalantly.

_"You shall repent your arrogance."_

_"What arrogance? This is my home. You have disturbed me!"_

_"You are an insignificant little lizard. And I am the mightiest of warriors, the Prince of Hastinapura. Why do I waste my time talking to you?"_

Jumping out of his chariot, Devavrata walks to the lizard and picks it up. Not giving it any further thought, he flings the creature out of his path. Rid of the obstacle, the prince mounts his chariot to ride away.

Hurtling through the air the lizard lands upon the trunk of the Aasana tree, by the side of the prince's path. Bark full of spines, the lizard finds itself impaled against the tree-trunk as he shrieks in agony. The prince has picked up the reins in his hand and is about to ride away when the lizard's wail pierces his ears. Turning back, he finds the creature writhing in pain.

_"You may be the Prince of Hastinapura,' gasps the lizard. 'And I but an insignificant little creature…."_

The prince is horrified as he watches and listens.

_"But you have caused me pain and suffering for no fault of mine. And now I hang by the thorns of this tree incapable of living and unable to die. You too shall suffer the same fate."_

Devavrata swallows a lump in his throat.

_"You too shall be impaled and suffer like me someday, unable to live nor able to die!"_ the lizard curses the prince.

Disturbed, Devavrata rides away and the incident is soon forgotten.

Many years later, lying on the bed of arrows on the battle field of Kurukshetra, Devavrata – then Bhishma, remembers the little monitor lizard and bows his head in submission to the machinations of time. 

As he prepares to teach his grand-nephews a lesson or two about being wise rulers, the lizard and its curse play at the back of his mind.

No creature is too low and no royalty too high to escape the cosmic Law. You reap what you sow.

In another version of this story, the incident of the impalement of the lizard takes place in Bhishma's previous birth and not in his youth.

_This is a little-known mythological story about the Aasana Tree. The tree has large pointed spines on its bark when young, which fall off as the tree ages. It is a fairly common tree in the Indian subcontinent and draws its name from its mythological connection with the bed of arrows on which Bhishma lay and died on the battlefield._

To God Alone Be All Praise

Aum Shri Saraswathi Deviye Namo Stuthe

Fate and free will

*Fate and Free Will*

The fields of two farmers were identical in size and had similar kinds of soil. They worked equally hard, tilled their lands well and sowed seeds of uniform quality. The rainfall over the fields was neither excessive nor scanty and so the crops grew well. At the appropriate time, they commenced their harvesting. Before they left for their homes on an evening, they were able to behold with joy large heaps of grains, the result of their efforts. There was hardly any difference in the yields obtained by them. 

That night, while they slept, there was a very heavy downpour on one land and only a light drizzle on the other. The next morning, when they went to their lands, one was dismayed to find that the rain had ruined his grains while the other felt relieved that his heaps of grain were intact. 

Thus, notwithstanding the similarity in their efforts, the results they obtained were markedly dissimilar. It was the unfavourable destiny of one farmer and the favourable fate of the other that led to the loss of the former and the gain of the latter. Those who have faith in the Vedas and sastras and are logical do not regard the experiences of humans as just fortuitous. 

Two students wrote an examination. The boy who had studied better answered all except two questions well. The other  managed to answer just two questions correctly. The examiner was an impartial but a lazy man. He scrutinized two of the first boy's answers. They happened to be the incorrect ones. Assuming the other answers too to be incorrect, he awarded the  boy low marks. 

Then, he took up the second boy's answer book. The answers he selected for checking happened to be the correct ones. Taking it for granted that the remaining answers were also correct, he awarded the boy concerned high marks. On seeing the results, the boy who had studied better grieved, while the other rejoiced. Thus, hard work fetched a poor result and poor preparation yielded good marks. Here too, the hand of  destiny is seen. 

*To be continued...*

*Source: From Sorrows to Bliss - Motivating Narratives.*

*Published by the Centre for Brahmavidya, Chennai.*

Five great yajnas

0001.தாய் தந்தையரை பூஜித்தல்

** பிதரோ அர்ச்சாச பத்யு: ச ஸாம்யம் ஸர்வ ஜனேஷுச |

மித்ராத்ரோஹ: விஷ்ணுபக்தி: ஏதே பஞ்ச மஹாமகா ||

தாய் தந்தையரை அர்ச்சிப்பது, பூஜிப்பது, கணவரைப் பூஜிப்பது, மக்கள் அனை வரிடமும் பாகுபாடின்றி ஸமமாக‌ நடப்பது நண்பனுக்கு த்ரோஹம் செய்யாமலி ருப்பது, திருமாலிடம் பக்தி செய்வது ஆகிய இவ்வைந்தும் மாபெரும் வேள்வி களாகும்.

தாய் அனைத்து புண்யநதி ஸ்வரூபமானவள். தந்தையோ அனைத்து தைவ ஸ்வரூபமாக விளங்குபவன்.‌ இவர்கட்குச் செய்யும் சுச்ருஷையோ, பணி விடையோ அனைத்து புண்ய நதி தடாகங்களில் செய்த ஸ்நானத்தின் பலனை யும், எல்லா தெய்வங்களையும் ஆராதித்தின் பலனையும் அளிக்கவல்லது.

இவர்களை மதிக்காதவர்கள் பெரும் துன்பத்தையே பெறுவர்.

நரோத்தமன் ஒரு அந்தணன். முதியோர்களாகிய தாய் தந்தையரை மதித்துப் போற்றி வளர்க்காது, க்ஷேத்ராடனத்திற்குச் சென்று, எல்லா புண்ய நதிகளிலும் நீராடி திவயதேசத்து எம்பெருமான்களையும் வணங்கி வழிபட்டுக் கானகம் சென்று கடும் தவம் புரிந்து வந்தான். ப்ரஹ்மதேஜஸ் வளர்ந்தது. அவன் ஈர வஸ்த்ரத்தை வானத்தில் விரித்தால் அது கீழே விழாமல் அப்படியே உலரும். தலை மீது விரித்துக் கொண்டால் அப்படியே நின்று நிழல்தரும். தவத்தின் பெருமை யால் மிக்க கர்வம் தலைக்கேறிற்று. ஒரு சமயம் கொக்கு ஒன்று இவன் தலைமீது எச்சலிட்டுவிட்டது. இவன் அதை விழித்துப் பார்க்க அது எரிந்து விழுந்தது. இந்த ஜீவஹிம்சையாகிற பாபத்தினால் முன்பு போல் வஸ்த்ரம் வானத்தில் பறக்கவில்லை.‌ தன் தவத்தின் வலிமை குறையுற்றதைக் கண்டு வருந்தினான். அப்பொழுது அசரீரி பேசிற்று. "நரோத்தமா!‌ தர்மிஷ்டரும் ஊமை‌ யுமான சண்டாளரைப் போய் பார். உண்மையை அறிவாய். க்ஷேமம் உண்டாகும்" என்று. உடனே விசாரித்துக் கொண்டு மூகன் வீட்டை அடைந்தான். தூண்கள் இல்லாத வீடு. அதைப் பார்த்து வியந்தான். மூக்கன் நரோத்தமனைக் கவனிக் காமல் தன் தாய்தந்தையருக்கு ஊழியம் செய்து வந்தான். "மூகா! உன் வீட்டிற்கு வந்த அதிதியைக் கவனிக்காமல், வரவேற்காமல் இருக்கலாமா"எனக் கடிந்தான்

மூகன் " விருந்தினரே! எனக்கு பித்ரு சுச்ருஷை தான் முக்கியம். அவர்கள் ப்ரீதியே எனக்கு புண்ணியம். வெறுப்பே பாபம். அவர்களை வலம் வருவது பூ ப்ரதக்ஷணத்திற்குச் சமம். தாய் தந்தையரை வணங்கி வழிபடாது க்ஷேத்ர, தீர்த்தாடனங்களும், தெய்வபக்தியும் வீணானது. எனவே அதை முடித்துப் பிறகு தங்களை உபசரிக்கிறேன். அவசரமானால் பதிவ்ரதையின் வீட்டிற்குச் செல்லு ங்கள். உண்மையை அறிவீர் என்று ஜாடையாகக் கூறினான். நரோத்த மனுக்கு அவள் இருக்கும் வீடு தெரியவில்லை. விழித்தான். அப் பொழுது மூகன் வீட்டி லிருந்து ஒரு அந்தணர் வந்தார். அவர் அழைத்துச் சென்று "சுபா" எனும் பதி வ்ரதையைக் காட்டிவிட்டு மறைந்தார். அவளோ பதி சுச்ருஷையில் மூழ்கியி ருந்தாள். நரோத்தமனைப் பார்த்து விட்டு " எனக்கு இன்னும் சிறிது நேரமாகும். தங்களுக்கு அவசர மானால் துலாதாரனைப் பாருங்கள். அவர் உமக்கு தத்வோப தேசம் செய்வார்" என்றாள். இவனுக்கு மிகுந்த கோபம். இதை யறிந்த பதிவ்ரதை "என்னைக் கொக்கு என்று நினைத்தீரோ" என்றாள். இதைக் கேட்டதும் நரோத்தமன் திடுக்கிட்டான். இது இவளுக்கு எப்படித் தெரியும் என வியந்தபடியே வெளியேறினான்.

சுபாவின் வீட்டிலிருந்து வந்த அந்தணர் வழிகாட்ட துலாதரன் வீட்டை அடைந் தான். அவன் ஒரு வணிகன். நேர்மையைக் கடைப்பிடித்து எல்லோருக்கும் சமநிலையில் நின்று நெய், மாமிசம் போன்ற பொருளை விற்று வந்தான். இடை இடையே தாய்தந்தையருக்குப் பணிவிடை செய்து வந்தான். அவனை அணு கிய பொழுது, ",ஐயா! எனக்குக் கடையிலா இரவு 10 மணி வரை வியாபாரம் நடக்கும். பிறகு பெற்றோர்கட்ககு ஆவண செய்துவிட்டு பிறகு தான் உம்மோடு பேச முடியும். எனக்கு ஓய்வும் ஒழிவும் இல்லாததினால் தாங்கள் அவசரப்படு வதால் அருகிலுள்ள "ஸஜ்ஜனாத்ரோஹகன்" (நல்லோர்களுக்குக கேடு நினைக்காதவன்) என்பவரிடம் செல்லுங்கள். அவர் உமக்கு கொக்கு இறந்த தனுடையவும வானில் ஆடை உலர்ந்தது பற்றியும் காரணத்தோடு விளக்குவார்" என்றார் நம்மைப் பற்றி துலாதரனும் அறிந்திருக்கிறானே என்னை வியப்புடன் புறப்பட்டான் நரோத்தமன். இப்பவும் குருபாகரன் வீட்டில் இருந்து வந்த அதே அந்த வழிகாட்ட ஸஜ்ஜனாத்ரோ ஹகன் வீட்டிற்குச் சென்றான். இவர் வீட்டிற்கு வரும்போது ‌அந்தணர், ஸஜ்ஜனாத்ரோஹனைப் பற்றிய ஒரு சம்பவத்தை (நிகழ்ச்சியை) ச் சொன்னார். இவருக்கு ஒரு நண்பர் உண்டு. அவள் ஒரு ராஜ குமாரன். நண்பருக்கு வெளியூர் செல்ல வேண்டி யிருந்தது. திரும்பி வர ஒரு வாரமாகும். கட்டழகியாகிய தன் மனைவியைத் தன் வீட்டில் துணையின்றி விட்டுப் போக மனமில்லை. எனவே நண்பன் வீட்டில் விட்டுசா செல்வது என முடிவுக்கு வந்தான். புறப்படும்பொழுது மனைவியை அழைத்து வந்து நண்ப னிடம் ஒப்படைத்து" நான் திரும்பி வரும் வரை இவளைப் பாதுகாப்பாயாக. நீயோ‌தர்மிஷ்டன். அறநெறி வழுவாதவன். மேலும் ஜிதேந்த்ரியன்.‌புலன்களை வென்றவன். உன் வீட்டில் விட்டுப் போவதில் எனக்கு பெரு மகிழ்ச்சி" என்றான்.  

நண்பன் "ராஜகுமாரா! உனக்கு உதவுவது என் கடமை. ஆனால் இரவில் நான் தூங்கும் பொழுது, ஒரு அழகிய பெண்ணை எவ்வாறு பாதுகாக்க முடியும். எனவே என் மனைவியோடு என் படுக்கையிலேயே இரவில் படுத்துக்கொள்ள வேண்டும்.அதற்கு நீயும் உன் மனைவியும் சம்மதப்பீர்களாகில் இங்கே விட்டுச் செல்லலாம்" என்றான். ராஜகுமாரன் "நண்பா! அப்படியே ஆகட்டும்," எனக் கூறி விடைபெற்றான்.

ஸஜ்ஜனாத்ரோஹியோ புதன்கரை வென்றவன்.‌ஆயினும் ஊர் மக்கள் வம்பளந் தனர். சில நாட்கள் கழித்து ராஜகுமாரனிடம் அவன் மனைவியை ஒப்படைத்து விட்டுப் பேசினான். "நண்பா! ஊர் மக்கள் எவ்விதக் காரணமின்றி என் மீது பழி சுமத்து கின்றனர்.‌ நீ உன் மனைவியை ஏற்றுக்கொள். நான் அக்னிப் ப்ரவேசம் செய்யப் போகிறேன் எனக்கூறி தீக்குளித்தான்.அவனது உடல் சிறிதும் வேக வில்லை.‌. கருகவில்லை.வானத்தினின்றும் தேவர்கள் மலர்மாரி பொழிந்தனர்.

அன்று முதல் ஊர் மக்கள் அவனை மித்ராத்ரோஹி என்றும் ஸஜ்ஜனாத்ரோஹி என்றும் அழைத்தனர்.‌ தான் முன்பு பழித்ததற்கு வருந்தினர் என்று கதையைக் கூறிய அந்தணர் மறைந்தார்.‌‌ 

நரோத்தமன் அவ்வீட்டினுள் சென்று ஸஜ்ஜனாத்ரோஹியை‌சந்தித்தான். அவரோ யாதும் கூறாது "நீர் விஷ்ணு பக்தரிடம் செல்லும். எல்லாம் நன்கு விளங்கும்" எனக்கூறி விடை கொடுத்தார். 

மறைந்த அந்தணரே வந்து வழிகாட்ட அவர் வீட்டை அடைந்தான்.‌அங்கிருந்த விஷ்ணு பக்தன் "'நரோத்தமா! என் வீட்டிலிருக்கும் பரமாத்மாவைக் காண்பா யாக. உனக்கும் எல்லாம் சித்திக்கும் உள்ளே போம்":என்றான். இவன் உள்ளே சென்றதும் ஒரே வியப்பு! இதுவரை இவனுக்கு யார் வழிகாட்டினாரோ அவரே சேஷாஸனத்தில் அமர்ந்திருந்தார். இவரே பரமாத்மா ஸ்ரீமந் நாராயணன் என உணர்ந்தான். இதுவரை உணராததிற்கு வருந்தினான். பரம காருணிகனின் கருணையை நினைத்து அவர் திருவடிகளில் விழுந்து விழுந்து மீண்டும்‌ மீண்டும் வணங்கினான்.‌கண்ணீர் மல்க வாய் விட்டுக் கதறி அழுது புலம்பி னான்.அவனை அரவணைத்து பரமன் பேசுவான்.

" நரோத்தமா!‌ பித்ரு சுச்ருஷையை விட உயர்ந்தது எதுவும் இல்லை.அவர்களைப் போற்றி துதிக்காமல் எத்தகு தவம் புரியினும் அது அவமேயாகும் .சித்திக்காது." என்றார்!

💥💥💥💥💥💥

Which days to do shaving?

Duty is more than pravachana - HH Sri Chandrasekhara Bharati Mahaswamigal

*Continued from yesterday's posting*

 

*Source: ஸ்ரீ குருகிருபா விலாஸம்-இரண்டாம் பாகம்*

 

*இரண்டாம் பாகம்*

*ஞானப் பிரஸூனங்கள்*

 

*8.எல்லோரிடத்தும் அன்பு*

 

மஹா: அவருக்கு உம்மிடத்தில் அவ்வளவு விசேஷ நம்பிக்கை இருக்கிறாப்போலிருக்கிறது. அதனால் உம்மையே நம்பியிருக்கிறார் என்று தெரிகிறது. வரமுடியாது என்று சொல்லி அவருக்கு உதவி செய்ய மறுத்து அவர் மனதைப் புண்படுத்துவது தர்மமாகுமா? வேதாந்தப் பிரவசனத்தைக் கேட்பதினால் உமக்கு ஏற்படக்கூடிய ஸுகத்திலுள்ள ஆசையினால், இன்னொருவரை ஸந்தோஷப்படுத்தக் கூடிய ஸந்தர்ப்பத்தையும் கைவிட்டு அவருக்கு அதனால் ஏற்படக்கூடிய கடுமையான வருத்தத்தை உண்டாக்குவது நியாயமாகுமா?

 

கி: அவர் வியவஹாரம் மிகவும் சிறிய விஷயம். வேறு எந்த வக்கீலும், அனுபவம் சிறிதுமில்லாத வக்கீலும்கூட, அதை நடத்திக் கொள்ளக்கூடும். நானே போய் நடத்த வேண்டுமென்ற அவசியம் இல்லை.

 

கி: ஆமாம். இல்லைதான்.

 

மஹா: உமக்கு எவ்வித சிரமமும் இல்லாமலே அந்த கக்ஷிக்காரருக்கு திருப்தியளிக்க உமக்கு ஸந்தர்ப்பம் வாய்த்திருக்கிறது. உமக்குப் பணமும் கொடுப்பாரில்லையா?

 

கி: எல்லாம் வாஸ்தவம். எனினும் நாளையப் பிரவசனத்தை இழக்க எனக்கு மனமில்லை.

 

மஹா: தனக்கு வரும் ஒரு லாபத்தை அடையக் கருதி, அதனால் இன்னொருவருக்கு துன்பத்தை உண்டாக்குகிறது நியாயமாகுமா?

 

கி: அதற்கு நான் என்ன செய்யட்டும்?

 

மஹா: விடியற்காலை வண்டியில் போய், கார்யத்தை முடித்துக்கொண்டு மாலையிலோ மறுநாள் காலையிலோ வந்து விடலாம்.

 

கி:அவ்விதம் செய்தேனேயானால், பிரவசனத்தை இழப்பதால் என் மனதைப் புண்படுத்திக் கொள்ள வேண்டி வருமே?

 

மஹா: அது பாதகமில்லை. தனக்கு இன்பம் பிறனுக்கு துன்பம் என்பதைவிட தனக்கு துன்பம் பிறனுக்கு இன்பம் என்பது எவ்வளவோ சிலாக்கியமானது.

 

இவ்விதம் ஸ்ரீமத் ஆசார்யார் ஆக்ஞை செய்தபிறகு, சிறிதும் இஷ்டமில்லாமலே, அவ்வாக்ஞைப்படி நடப்பதற்கு இசைந்தேன். அவர்களும் தமக்குரிய பேரன்பினால் "இதனால் உமக்கு நஷ்டம் ஒன்றும் ஏற்படாது. நாளை ஆரம்பப் பிரவசனத்தில் சொல்வதையெல்லாம் மறு நாளும் சொல்லி விடுகிறேன்" என்று அனுக்ரஹித்தார்கள். இரண்டாம் நாள் பிரவசனம் ஆரம்பிக்கும்போது "நேற்று வராதவர்களின் பொருட்டு நேற்று நடந்த ஆரம்ப பிரவசனத்தின் ஸாராம்சத்தை சுருக்கிச் சொல்கிறேன்" என்று தொடங்கினார்கள். இரண்டு நாட்களிலும் பிரவசனத்தைக் கேட்டவர்கள், முதல் நாள் பிரவசனத்தை விட அதன் சுருக்கமே விஷயங்கள் நிறைந்தும் தெளிவாயும் விளக்கமாயும் மறக்கக் கூடாதவாறும் மனதில் பதியக் கூடியதாகவும் இருந்தது என்று சொன்னார்கள்.

 

இந்த ஸம்பவத்தின் மூலம், ஒரு மனிதன் ஏதோ ஒரு தொழிலில் ஈடுபட்டிருக்கும்போது அத்தொழிலுக்குரிய கடமைகளை சரிவர நடத்துவதே, வேறு எவ்வித உயர்ந்த ஸுகத்தையும் விட, சிலாக்கியமானது என்பதை ஸ்ரீமத் ஆசார்யார் போதித்தார்கள்.

 

*தொடரும்…*

Ramayana in comic book - Sanskrit

https://archive.org/details/mystery-comic-book-ramayana-sanskrit

Guru bhakti - HH Chandrashekhara Bharati Mahaswamigal

*Source: ஸ்ரீ குருகிருபா விலாஸம்-இரண்டாம் பாகம்*

 

Section 2

 

*ஞானப் பிரஸூனங்கள்*

 

*7.உண்மையான அஹிம்ஸை*

 

அந்த சிஷ்யரும் அப்படியே மறுநாள் காலையில் ஸ்ரீமத் ஆசார்யாரிடம் சென்று உபதேசம் பெற்றுக்கொண்டு ஊர் போய்ச் சேர்ந்தார். பயபக்தியோடு மந்திரத்தை ஜபித்து வந்தார். தன் சாப்பாட்டு விடுதியிலிருந்து எதையும், தீர்த்தம்கூட, அவர் தன் சொந்த உபயோகத்திற்காக எடுத்துக் கொள்வதில்லை. சில வாரங்களுக்குப் பின் தனக்குள் அடியிற் கண்டவாறு நினைக்கலானார்: "என் சொந்த விடுதியில், நானே நேரிலேயே என் மேல்பார்வையிலேயே ஆஹாரவகைகளை தயார் செய்து வருகிறேன். ஆஹாரங்கள் பரிசுத்தமாகவும், அசுத்தம் ஒன்றுமே கலவாமலும் இருக்கின்றன என்பது உறுதியாய்த் தெரிகிறது. அப்படியிருந்தும் அது எதையும் சாப்பிட வேண்டாம் என்று ஸ்ரீமத் ஆசார்யார் ஆக்ஞாபித்திருக்கிறார்கள். ஆதலால், விற்பனைக் கென்று செய்யப்படும் சாமான்களுக்கே ஏதோ அசுத்தியோ தோஷமோ உண்டு என்பது நன்கு தெரிகிறது. விற்பனைக்கென்று தயாரான பதார்த்தங்களுக்கே தோஷமுண்டானால், அவைகளை பணத்திற்கு விற்று விட்டால் இன்னும் அதிகமாகவே அவைகளில் தோஷம் ஏற்படுமல்லவா? அந்த தோஷம் என்ன என்று எனக்குத் தெரியாமலிருக்கலாம். ஆனால் ஸ்ரீமத் ஆசார்யாரின் ஆக்ஞையிலிருந்தே, தோஷம் உண்டு என்பது தெளிவாய்த் தெரிகிறது. இவ்விதம் விற்கிறவனுக்கும் வாங்கித் தின்பவனுக்கும் அசுத்தியை ஏற்படுத்தக் கூடிய இத்தொழில்தான் எனக்கு எதற்காக ?' என்று. இவ்விதம் ஏற்பட்ட எண்ணம் நாளுக்கு நாள் பலப்பட்டு வரவே, இந்த விடுதியையே மூடிவிடுகிறது என்று தீர்மானித்து விட்டார். நல்ல வேளையாக, அவருடைய அதிர்ஷ்டவசத்தினால், வேறொருவர் வந்து இவ்விடுதியையும் அதிலுள்ள எல்லா சாமான்களையும் தானே எடுத்துக் கொள்வதாகச் சொல்லி, இவருக்குப் பெருந்தொகை கொடுத்து பிரியமாய் வாங்கிக் கொண்டார். அந்த சிஷ்யரும் உடனே தன் கிராமத்துக்குச் சென்று ஸன்மார்க்கத்தில் நின்று ஆன்மீக அபிவிருத்தித் துறைகளில் காலம் கழித்து வந்தார். 

 

*தொடரும்…*

Ahimsa- HH Chandrashekara Bharati Mahaswamigal

*Source: ஸ்ரீ குருகிருபா விலாஸம்-இரண்டாம் பாகம்*

 

*ஜகத்குரு ஸ்ரீ சந்திரசேகர பாரதீ மஹாஸ்வாமிகளின் திவ்ய மஹிமைகளை எடுத்துக்காட்டும் கட்டுரைகளின் தொகுப்பு*

 

தொகுத்தவர்

 

*ஸ்ரீ ஞானானந்த பாரதீ ஸ்வாமிகள்*

 

Section 2

 

*ஞானப் பிரஸூனங்கள்*

 

*7.உண்மையான அஹிம்ஸை*

 

ஸாமான்யமாக சில ஆஸ்திகர்களுக்கு நாஸ்திகர்களைக் கண்டால் அருவறுப்பும் கோபமும் ஏற்படுவதுண்டு. ஆனால் ஸ்ரீமத் ஆசார்யார் அவர்களிடம் கருணையையே கைக்கொண்டு, அவர்கள் மனம் நோகாமல், அவர்களை எப்படியேனும் தம்மால் இயன்ற மட்டும் நல்வழிக்குத் திருப்பிவிடவே முயன்று வந்தார்.

 

அன்னத்தை விலைக்கு விற்பதை சாஸ்திரங்கள் கூசாமல் வியக்தமாக கண்டித்திருப்பது யாவரும் அறிந்த விஷயம். தர்ம சாஸ்திரம், ஸுகாதார நீதிகள் ஆகிய இவ்விரண்டிற்கும் உரிய விதிகளை மீறித்தான் உணவை விற்கும் தொழிலை நடத்த முடியும். அத்தொழில் செய்துவந்த ஒரு சிஷ்யர் சிருங்கேரிக்கு வந்திருந்தார். அப்பொழுது தானும் ஸ்ரீமத் ஆசார்யாரிடமிருந்து சிவ பஞ்சாக்ஷரீ மந்திரத்தை உபதேசம் பெறவேண்டுமென்ற ஆசை அவருக்கு எழுந்தது. வெகுதூரம் தயங்கிய பிறகு மிக்க பணிவுடன் ஸ்ரீமத் ஆசார்யாரிடம் தெரிவித்துக் கொண்டார். 

 

சிஷ்யர்: தங்களிடம் உபதேசம் பெற வேண்டுமென்ற பேராவல் எனக்கு இருந்து வருகிறது. ஆனால் நான் சாப்பாட்டு விடுதி வைத்து நடத்திக் கொண்டு வருவதால், உபதேசம் பெறுவதற்குத் தகுதியான பரிசுத்தத்தன்மை என்னிடம் இல்லையென்றும் உணர்கிறேன். வேறு தொழிலுக்கு வேண்டிய படிப்பு எனக்கு இல்லாமையினால், பிழைப்பு நடக்க வேண்டியதற்காக இத்தொழிலில் இறங்கும்படி ஏற்பட்டு விட்டது.

 

மஹா: இந்தத் தொழிலில் இருந்துவந்தும்கூட, ஆன்மீக முன்னேற்றத்தில் உங்களுக்குள்ள ஆர்வம் அழிந்து போகாமல் இருப்பது மிகவும் நன்மையே. பகவான் நிச்சயமாய் உங்களுக்கு உதவி செய்வார். உபதேசம் பெற்றால் ஏதேனும் ஒரு சிறு நியமம் விதித்தால், அதை தவறாமல் உங்களால் அனுஷ்டித்து வர முடியுமா?

 

சிஷ்யர்: ஸந்தேகமில்லாமல் முடியும். தங்கள் ஆக்ஞையின்படி சிறிதும் தவறாமல் நடந்து வருவேன்.

 

மஹா: இவ்விதம் சொல்வதைக் கேட்க மிகவும் ஸந்தோஷம். அந்த நியமம் இவ்வளவுதான். உங்கள் தொழிலை நடத்தி வருவதில், உங்கள் விடுதியில் தயார் செய்யப்படும் அன்னமோ,பக்ஷணமோ, பானமோ, எதுவாயிருந்தாலும் அந்தப் பண்டத்தை நீங்கள் சாப்பிடுவதில்லை யென்ற கட்டுப்பாட்டை வைத்துக் கொள்ளுங்கள்; அதுவே போதும்.

 

சிஷ்யர்: தங்கள் ஆக்ஞையின்படி அப்படியே அவசியம் நடக்கிறேன்.

 

மஹா: அப்படியானால் நாளைக் காலையில் இங்கு வாருங்கள். உபதேசம் பெற்றுக் கொள்ளலாம்.

 

*தொடரும்…*

Facebook and robbery

Dear Facebook lovers.....short story for you...

Three Robbers entered a house. They said to the lady, we don't want to spoil the order of your house and we don't want to harm you, so we are sitting here on the sofa, bring whatever cash and jewelry you have here.

The lady brought cash and jewellery. The leader of the robbers said, "Where is the diamond ring that your husband gave as a gift on your wedding anniversary?"

She kept silent and brought the ring and gave it to them.

Bring the watch that your sister sent from Dubai. She had tears in her eyes while handing over the gift given by her sister.

Now we will drink instant coffee of "Nescafé" with your permission.

After drinking coffee, the head of the Robbers said, "Now bring the leftover pineapple cake from yesterday."

When all the goods had been taken by the Robbers, the woman hesitated and said, "You guys are very professional and ethical robbers. How did you know about the things inside our house?"

The leader of the Robbers fixed the mask on his face and said, Madam, we are your "Facebook friends".

We regularly read your posts. We also check your status.

🤔

Dedicated to all those who post everything on social 

media

*Worth sharing.*

e reader of bhagavad gita & raghuvamsam

Courtesy: Prof.Dr.Amba Kulkarni

Bhagvadgitaa (improved version is available at https://sanskrit.uohyd.ac.in/sbg-ereader/#/ereader)

and also raghuva.m'sam (https://sanskrit.uohyd.ac.in/raghu-gold/#/)

Government grants for Vedic studies in olden times

வேதப் படிப்பும் அரசு ஆதரவும்

சோழர்காலத்தில் வேதப் படிப்பு படித்தவர்கள் தனியான சிறப்புக்குரியவராக மதிக்கப்பட்டனர். வேதம் கற்பிக்கும் கல்விச் சாலைகளுக்கு நில தானங்கள் பல அரசர்களால் கொடுக்கப்பட்டன.

சோழ மண்டலத்தில் ஐம்பத்தேழு ஊர்களை முதலாம் இராசேந்திரன் 'திரிபுவன மாதேவிச் சதுர்வேதி மங்கலம்' என்ற பெயருடன் ஒரு தொகுதியாக்கி, வேதங்களிலும் சாத்திரங்களிலும் வல்ல பிராமணர் பலருக்கும் பிரம்மதேயமாக வழங்கினான் என்ற செய்தி வேதங்கள் மீதும் சாத்திரங்கள் மீதும் சோழர்கள் கொண் டிருந்த ஈடுபாட்டைக் காட்டுகிறது. இதுபோல், வீர ராசேந்திர சோழனின் கன்னியாகுமரிக் கல்வெட்டு அவ்வரசன் சோழநாடு, பாண்டிய நாடு, தொண்டை நாடு, சுங்க நாடு, குலூத நாடு என்ப வற்றில் மூன்று வேதங்களிலும் வல்ல நாற்பதினாயிரம் பிராமணர் களுக்குப் பிரம்மதேயங்கள் வழங்கி அந்நாடுகளில் நிலைபெற்று வாழுமாறு செய்தான் என்ற செய்தியைக் கூறுகிறது. 

பல ஆயிரக்கணக்கான வேதம் வல்ல வடமொழிப் பிராமணர் கள் சோழப் பெருவேந்தர்களால் தமிழகத்தில் குடியமர்த்தப் பட்டார்கள் என்பதற்கு ஏராளமான கல்வெட்டு ஆதாரங்கள் உள்ளன. சோழர் காலத்தில் பிராமணர்களுக்கு தானமாகக் கொடுக்கப் பட்ட பிரம்மதேயங்கள், சதுர்வேதி மங்களங்கள் பல்கிப் பெருகின. பிரம்மதேயமாக மட்டுமில்லாமல் பிற காரணங்களுக் காகவும் பிராமணர்களுக்கு நிலங்கள் தானமாகக் கொடுக்கப் பட்டன. அவை வருமாறு:

வேதம் வல்ல பிராமணர்களுக்கு - பட்ட விருத்தி.

மகாபாரதக் கதையைப் படித்துரைப்பவர்க்கு - பாரத விருத்தி.

அர்ச்சனை செய்பவர்களுக்கு - அர்ச்சனா போகம்.

வேதம் படிக்கும் அபூர்விகள் போன்றோருக்கு உணவளிக்கும் அறச்சாலைகளுக்கு - சாலா போகம்.

இதுமட்டுமல்லாமல் பாஷ்ய விருத்தி, சைவாச்சாரியக் காணி என பல பெயர்களில் இறையிலி நிலங்கள் பிராமணர்களுக்கு வழங்கப்பட்டன.

சோழர் காலத்தில் வேதக் கல்வி வளர்ப்பதற்காக வடமொழிக் கல்வி நிலையங்களும், கல்லூரிகளும் உருவாக்கப்பட்டன. இக்கால கட்டத்தில் செயல்பட்ட வேதக் கல்வி நிலையங்களும் அங்கு படிக்கப்பட்ட நூல்கள் குறித்த விவரங்களும் வருமாறு

முதலாம் இராஜராஜன் ஆட்சிக் காலத்தில் (கி.பி. 997) பாபநாசம் வட்டம் புள்ளமங்கலம் ஊரில் அமைந்துள்ள பிரம்மபுருஸ் வரர் கோயில் கல்வெட்டானது வேதம் படித்தவர்களுக்குத் தானம் கொடுக்கப்பட்டதைப் பதிவு செய்கின்றது. 'கிழார்க் கூட்டறத்துப் பிரம்மதேயம் புள்ள மங்கலத்து மகாசபையார் அவ்வூர் ஆரீதன் மன்றன் சுவரன் வீட்டின் கூடிப் பேசினர்' அக்கூட்டத்தில் இவ்வூரில் நின்றோதும் சட்டர்களாகிய சாம வேதிகளுக்கும் இருக்கு வேதிகளுக்கும் சட்டபோகமாக நிலமளிக்க முடிவு எடுக்கப் பட்டது இதற்காக, மகாசபையார் ஒரு வேலி நிலத்துக்கு 80 காசும் தோட்டத்துக்கு 10 காசும் ஆக மொத்தம் 90 காசுகளை அளித்து தாளம் கொடுக்க வேண்டிய நிலத்தினை அதன் உரிமையாளர் களிடம் இருந்து வாங்கி வேதிகளுக்கு சட்டபோகமாக அளித்தனர். இக்கூட்டம் பற்றி தட்டொளிக் கொட்டி, காளம் ஊதி ஊர் மக்கள் அனைவருக்கும் அறிவிக்கப்பட்டது என்பதையே கல்வெட்டு விளக்க மாகப் பதிவு செய்கின்றது."

காமப்புல்லூர் என்ற இடத்தில் வேதப் பயிற்சிப் பள்ளி ஒன்று இயங்கியது இவ்வேதப் பள்ளிக்கு பட்டவிருத்தி நிலம் அளிக்கப் பட்டது.

ஆனியூர் என்ற இடத்தில் வேதம் மற்றும் வடமொழி இலக்கியம் கற்றுத் தரும் பள்ளி ஒன்று செயல்பட்டது. இங்கு வேதம் பாணினியின் இலக்கணமாகிய அஷ்டத்தியாயி ஆகிய றைப் பயிற்றுளிக்க பட்டவிருத்தி நிலம் அளிக்கப்பட்டது. பட்ட விருத்தியாக நிலம் பெற்ற பட்டர் வேதத்தில் ஆழ்ந்த புலமைப் பெற்றிருக்க வேண்டும் என்றும், பாணினி வியாகரணம், அலக் காரம் மீமாம்சத்தில் 20 அதிகாரங்கள் சொல்லிக் கொடுக்கும் ம பெற்றவராக இருத்தல் வேண்டும் என்பன போன்ற விதிகள் உருவாக்கப்பட்

வேதப் பயிற்சிப் பள்ளிகள் நடைபெற்றது பற்றிய கல்வெட்டு செய்திகளில் அங்கு பயின்ற மாணவர்களின் எண்ணிக்கைப் பற்றியும் ஆசிரியர்களின் எண்ணிக்கை பற்றியும் நடத்தப்பட்ட பாடங்கள் பற்றியும் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.

புதுச்சேரிக்கு அருகில் உள்ள திரிபுவனையில் சாத்திரங்கள் பயிற்றுவிக்கும் வடமொழிக் கல்லூரி செயல்பட்டது. இங்கு 270 மாணவரும் 12 ஆசிரியர்களும் இருந்தனர். பாரதம், இராமா யணம், மனுதர்ம சாத்திரம் முதலியன கற்பிக்கப்பட்டன. ஆசிரி யரும் மாணவரும் கவலையின்றி வாழ வசதிகள் செய்து தரப்பட்டன.

திருவாவடுதுறை, பெருவேலூர் ஆகிய இடங்களில் பிராமண மாணவர்கள் படிக்கும் வடமொழிப் பள்ளிகள் செயல் பட்டன.

திருவொற்றியூர்க் கோவிலில் வடமொழி இலக்கணம்

கற்பிக்க வியாகரணதான வியாக்யாந மண்டபம் ஒன்று இருந்தது. இது குறைவின்றி நடைபெற 65 வேலி நிலம் தானமாக விடப்பட்டது. பாணினி இலக்கணத்தைக் கற்பிக்கும் சிறந்த இடமாக இக்கல்லூரி விளங்கியது. இங்கு பதினான்கு நாள்களில் பதினான்கு பாராயணங்கள் கற்பிக்கப்பட்டன. மேலும் வேதமும், சித்தாந்த நெறிகளும் கற்கும் இடமாகவும் இக்கல்லூரி விளங்கியது?

வேதக் கல்வி கற்பிக்கும் அதே வேளையில் வேதம் ஒப்புவித்தல் போட்டிகளும் அறிவிக்கப்பட்டு பரிசுகளும் அளிக்கப்பட்டன. மேலும் பாரதம் ஓதுபவர்களுக்கும் கொடைகள் அளிக்கப்பட்டது பற்றியும் வேத பாடசாலையில் தங்கிப் பயிலும் மாணவர்களுக்கு அளிக்க வேண்டிய பொருட்களைப் பற்றியும் சில கல்வெட்டுகள் பதிவு செய்கின்றன.

கி.பி. 1170 ஆம் ஆண்டு கல்வெட்டின் மூலம் சைமினிய சாமவேதத்தின் ஒரு குறிப்பிட்ட பகுதியை நன்முறையில் ஓதுபவருக்குத் தான் அளிக்கும் நன் கொடையினின்று வரும் வட்டியைக் கொண்டு ஒரு பரிசு வழங்க வேண்டுமென்று ஒருவர் கோயிலுக்கு கொடையளித்துள்ள செய்தியை அறிய முடிகின்றது.

தமிழகத்தில் வேதக் கல்வி வரலாறு - சி.இளங்கோ

230/-

இந்நூலினை எப்படி வாங்குவது? 

1. எங்களது WhatsApp ல் 097860 68908 தொடர்பு கொள்ளலாம், அல்லது 

2. எங்கள் இணைய தளத்தில் Heritager .in வாங்கலாம். இணையதள பக்கம் பின்னூட்டத்தில் உள்ளது.

எங்கள் முயற்சியில் எவ்வாறு நீங்களும் பங்கெடுக்கலாம்?:

1. எங்கள் நூல் அறிமுக பதிவுகளைப் பகிர்ந்து பலரை சென்றடைய உதவுங்கள்.

2. உங்களுக்கு தேவையா நூல்களை எங்கள் மூலம் பெறுங்கள்.

3. வரலாற்றில் ஆர்வமுள்ள நண்பர்களுக்கு எங்களின் Heritager .in The Cultural Store பற்றி தெரிவியுங்கள்.

உங்களின் தொடர் ஆதரவுக்கும், அன்புக்கும் நன்றிகள்