Bhageeratha prayatna

🌸 வால்மீகி ராமாயணம் 🌸- சோ - பாகம் 19🌸-

அத்தியாயம்-9

 பகீரதனின் சாதனை

கங்கை நதி பூமிக்குக் கொண்டு வரப் படாத நிலையிலேயே காலமாகிய ஸகர மன்னனின் பேரன் அம்சுமான் பட்டத்திற்கு வந்தும் கூட தன்னுடைய மகன் திலீபனிடம் ராஜ்யத்தை ஒப்படைத்து விட்டு கடும் தவத்தை மேற் கொண்டான். ஆனால் கங்கை நதியைக் கீழே கொண்டு வர முடியவில்லை. அதன் பின்னர், அவனுடைய மகன் திலீபன் எவ்வளவோ முயற்சித்தும், கடும் விரதங்களை மேற்கொண்டும், கங்கை நதியை பூமிக்குக் கொண்டு வர முடியாமல் காலம் சென்றான். அவனுக்குப் பின் பட்டம் எய்திய பகீரதன், மகப்பேறு இல்லாத காரணத்தால், ராஜ்ய பாரத்தை மந்திரிகளிடத்தில் ஒப்படைத்து விட்டு, ஐந்து தீக்களுக்கு இடையே நின்று கடும் தவத்தைச் செய்யத் தொடங்கினான். அவனுடைய தவத்தின் வலிமையைக் கண்டு ப்ரம்ம தேவர் மகிழ்ச்சி அடைந்து அவனைப் பார்த்து , உன்னுடைய தவத்தினால், நான் பெரும் சந்தோஷமடைந்தேன். உனக்கு என்ன வரம் வேண்டுமோ கேள்" என்று கூறினார்.

ஸகர மன்னனுடைய மகன்கள் 60,000 பேருக்குத் தர்ப்பண நீரை நான் செலுத்த வேண்டும். அவர்களுடைய சாம்பல் கங்கை நீரினால் நனைக்கப் பட வேண்டும். எனக்கும் மக்கட்பேறை அளித்து எங்கள் சந்ததி வளர்வதற்கும் நீங்கள் அருள வேண்டும்" என்று கேட்டுக் கொண்டான்.

 ப்ரம்ம தேவர் " கடுமையான தவம் புரிந்தவனே பகீரதா! இக்ஷ்வாகு வம்சம் விருத்தி அடையும் வகையில் உனக்கு மக்கட்பேறு உண்டாகட்டும். கங்கை ஹிமவானுக்கு ப் பிறந்தவள், அவளைத் தாங்குவது என்றால், அவ்வளவு எளிதான காரியம் அல்ல. அவள் பூமிக்கு வந்தால் தாங்க கூடிய சக்தி யாருக்கும் கிடையாது. சிவ பிரானைத் தவிர அந்தக் காரியத்தைச் செய்யக் கூடியவர் எவரும் இல்லை. அப்படி சிவ பெருமானால் தாங்கப் படாமல் கங்கை பூமியை அடைந்தால், பூமாதேவியினால் அதைத் தாங்க முடியாது. ஆகையால் கங்கையைத் தாங்க, சிவனுடைய சம்மதத்தை நீ பெற்றாக வேண்டும். அப்படிப் பெற்றால் கங்கையை நீ பூமிக்குக் கொண்டு வந்து விடலாம். உனக்கு மங்களம் உண்டாகட்டும்" என்று ஆசீர்வதித்தார்.

  இதையடுத்து பகீரதன், பரமசிவனை மனதால் நினைத்து கடும் தவம் புரிந்தான். உள்ளம் குளிர்ந்த சிவபிரான், அவன் முன் தோன்றி, உன்னுடைய விருப்பத்தை நிறைவேற்றுகிறேன். மலைகளின் அரசனாகிய ஹிமவானின் மகள் கங்கை பூமிக்கு வரும் போது , அவளை நான் என் தலையில் தாங்குகிறேன்." கவலையை விடு" என்று வரமளித்தார்.

 ப்ரம்மன் ஏற்கெனவே கூறியதற்கு இணங்க, தாங்க முடியாத வேகத்துடன் கங்கை, பிரவாகமாக ஆகாசத்தில் இருந்து பூமிக்கு இறங்கினாள். தன்னைத் தாங்குவதற்காக, தயாராக நின்ற சிவனையும் அடித்துக் கொண்டு போகும் வேகத்துடன் வீழ்வது என்ற எண்ணத்தோடு , கங்கை பாய்ந்து வந்த போது, பரமசிவன் அவளுடைய இறுமாப்பை அடக்க நினைத்தார். கங்கை அவளுடைய தலையில் வீழ்ந்தாள். ஆனால் அதன் பின்னர் அவள் எவ்வளவோ முயற்சித்தும், அவருடைய ஜடை முடியிலிருந்து, தப்பிக் கீழே இறங்க அவளால் இயலவில்லை.

 இப்படி கங்கை நதி சிக்குண்டதைக் கண்ட பகீரதன், மேலும் தவம் புரிந்தான். மீண்டும் அவனுக்கு அருள விரும்பிய சிவபிரான், தன் முடியிலிருந்து கங்கையை விடுவித்து, ப்ரம்மனால் சிருஷ்டிசெய்யப் பட்ட பிந்து சரஸ் என்னும் நீர் நிலையில் விட்டார். அப்போது கங்கை நதியில் ஏழு நீரோட்டங்கள் உண்டாயின. அவற்றில் மூன்று கிழக்கு திசையை நோக்கிச் சென்றன. மேலும் மூன்று மேற்கு திக்கை நோக்கிப் பாய்ந்தன. ஏழாவதான நீரோட்டம், பகீரத மன்னனைபின் தொடர்ந்து சென்றது.

 இந்த அற்புத காட்சியைக்காண தேவர்களும், ரிஷிகளும், கந்தர்வர்களும், யக்ஷர்களும் கூடினார்கள். இப்படி தேவ கணங்களால் சூழப் பட்ட வானம் ஆயிரக் கணக்கான சூரியன்களுடைய பிரதேசமாகப் பிரகாசித்தது. பரமசிவனின் தலையில் விழுந்து, அங்கிருந்து பூமியில் பாய்ந்ததால், கங்கை நீர் பாவங்களைப்போக்க வல்ல புனிதத் தன்மை உடையதாக ஆயிற்று. சில சாபங்களின் காரணமாக, சொர்க்க லோகத்திலிருந்து பூமியை அடைந்திருந்த பலர், அப்பொழுது அந்த நதியில் நீராடி பாவங்களை நீக்கியவர்களாகி, நல்ல உலகங்களை அடைந்தார்கள். உலகமே கங்கை நீரால், புனிதமடைந்தது . பகீரதன் முன் செல்ல, அவனைப் பின் தொடர்ந்து கங்கை செல்ல, தேவர்களும் ராக்ஷஸர்களும் , கின்னரர்களும் கந்தர்வர்களும் , ரிஷிகளும் அப்சரஸ்களும், அதைத் தொடர்ந்து சென்றார்கள்.

 போகிற வழியில் கங்கை நதி, ஜஹ்னு என்ற பெயருடைய ஒரு பெரும் முனிவருடைய யாக பூமியை அழித்து விட்டது. இதைக் கண்டு கோபமுற்ற ஜஹ்னு முனிவர் தன்னுடைய மாபெரும் யோக சக்தியின் மூலமாக, அந்த கங்கை நதி நீரையே அப்படியே குடித்து விட்டார். தேவர்களும், ரிஷிகளும் இதைக் கண்டு திகைத்தனர். பின்னர் அவர்களுடைய வேண்டுகோளுக்கிணங்க கோபம் தணிந்தவராக, ஜஹ்னு மஹரிஷி, கங்கை நீரை மீண்டும் வெளியே விட்டார். அதிலிருந்து கங்கை, ஜஹ்னு மஹரிஷிக்கு மகள் முறைஆவாள் என்று தேவர்களும் முனிவர்களும் வாழ்த்த, அதன் காரணமாக கங்கைக்கு " ஜான்ஹவி" என்ற பெயருமை் உண்டாயிற்று. மீண்டும் கங்கை, பகீரதனைப் பின் தொடர்ந்து சென்று, பாதாள லோகத்தை அடைய, அங்கே சாம்பலாகிக் கிடந்த ஸகரனின் மகன்கள் மீது அவள் பாய்ந்தாள். அதன் காரணமாக அவர்கள் சொர்க்க லோகத்தை அடைந்தார்கள்.

  ப்ரம்ம தேவர் இந்த மாபெரும் சாதனையைப் புரிந்த பகீரத மன்னனைப் பார்த்து," மனிதர்களில் சிறந்தவனே! உன்னுடைய சாதனையின் காரணமாக ஸகரனின் மக்கள் 60,000 பேரும் நல்லுலகை எய்தினார்கள். உன்னால் பூமிக்குக் கொண்டு வரப் பட்ட கங்கை, உனக்கு மகள் ஆகிறாள். ஆகையால் அவன் பெயர் " பாகீரதி" என்று விளங்குவதாக! தேவலோகத்தில் பாய்ந்து கொண்டிருந்த கங்கை, உன் முயற்சியின் காரணமாக பூவுலகிலும், பாதாளஉலகிலும், பாய்கிறாள். இப்படி மூன்று வழியாகப் பாய்வதால் " த்ரிபதகை" என்று அவள் போற்றப் படுவாள். உன் முன்னோர்களால் செய்ய முடியாத காரியத்தை நீ செய்து முடித்தாய். இதனால் உன் புகழ் பூமியில் என்றும் அழியாமல் இருக்கும்" என்று ஆசீர்வதித்தார்.

 பகீரதன் , சாத்திர விதிமுறைகளின் படி, சகர குமாரர்களுக்குச் செய்ய வேண்டிய காரியங்களைச் செய்தான்.

 இப்படி கங்கையின் வரலாற்றைக் கூறிய விச்வாமித்திரர், ராமா! இந்த வரலாற்றைக்கேட்பவர்கள் பெரும் புண்ணியம் எண்தியவர்கள் ஆவார்கள். ஆயுள், புகழ், செல்வம் , மக்கட்பேறு எல்லாவற்றையும் அளிக்க வல்லது இந்த வரலாறு. இந்த வரலாற்றை சிரத்தையுடன் கேட்பவன், தன்னுடைய விருப்பங்கள் அனைத்தும் நிறைவேறியவனாகிறான்" என்று சொல்ல , அவர் கூறிய வரலாற்றைப் பற்றிய வியப்பைப் பரஸ்பரம், ராம லக்ஷ்மணர்கள் பரிமாறிக் கொள்ள, அன்றுஇரவு கழிந்தது. அடுத்த தினம் அவர்கள் ஓடத்தில் ஏறி, கங்கையைக் கடந்து அதனுடைய வடக்குக் கரையை அடைந்தார்கள். அங்கிருந்து பார்த்த போதே விசாலை என்கிற நகரம் அவர்கள் கண்களுக்குத் தெரிந்தது. அது பற்றிய விவரங்களை ராம- லக்ஷ்மணர்கள் விச்வாமித்திரரிடம் கேட்க, அவர் முன்பு நடந்த நிகழ்ச்சிகளைச் சொல்கிறேன்" என்று கூறி, ஒரு பழைய வரலாற்றை எடுத்துச் சொல்லத் தொடங்கினார்.

 ( வால்மீகி ராமாயணத்தில் இவ்வளவு விவரமாக வருகிற விச்வாமித்திரரின் மூதாதையர் பற்றிய நிகழ்ச்சிகளும், கங்கை நதியின் வரலாறும், கம்ப ராமாயணத்திலும், துளசி தாஸரின் ராமாயணத்திலும், விவரிக்கப் படவில்லை. வால்மீகி ராமாயணத்திலோ இவை மிகவும் விஸ்தாரமாகச் சொல்லப் பட்டிருக்கின்றன. நான்மேலே கொடுத்திருப்பது கூட, ஒரு சுருக்கமே தவிர, முழுமையான மொழி பெயர்ப்பு அல்ல)

தொடரும்… 

ஸ்ரீவைஷ்ணவிஸம் முகநூலிலிருந்து எடுத்தது.

Krishna tied

பிருந்தாவனமும் நந்தகுமாரனும் -  நங்கநல்லூர் J K  SIVAN

21 கட்டுண்ட மாயன்.

கோகுலத்தில்  உகால்பந்த் ஆஸ்ரமம் என்று ஒரு ஸ்தலம். அங்கே தான் கண்ணனை யசோதை உரலில் கட்டிப்போட்டாள் . அங்கே அந்த  மர உரலை பார்த்தோம்.  5250 வருஷம் ஆனாலும் இன்னும் இருக்கிறது.  பக்தர்கள் தொட்டு வணங்க அனுமதி உண்டு.  சந்தோஷமாக அதை தொட்டு கண்ணனை நினைத்து வணங்கினோம்.

கோபியர்கள்  எல்லோருமே  பால் தயிர்  வெண்ணெய், நெய்  போன்றவற்றை தயாரிப்பவர்கள், பெரிய பெரிய மண் பாண்டங்களில் அவற்றை சேமிப்பவர்கள்.  கிருஷ்ணனுக்கு வெண்ணெய்  என்றால் அளவற்ற விருப்பம். எவ்வளவு உண்டாலும் அவனுக்கு இன்னும் வேண்டும். 

ஒருநாள்  கோகுலத்தில்  நந்தபவனத்தில் யசோதை  தயிர் கடைந்து கொண்டிருக்கிறாள். தூங்கிக்கொண்டிருந்த கண்ணன் விழித்துக்கொண்டு அம்மாவைத்  தேடுகிறான்.  அந்த பெரிய  மாளிகையில் அவள் தயிர் கடையும் இடத்துக்கு தத்தி தத்தி  நடந்து செல்கிறான். யசோதை  தயிர் கடைந்து கொண்டிருக்கிறாள்.  அவளிடம் அவனுக்கு பால் குடிக்க வேண்டும். 

''கிருஷ்ணா, நீ அவள் தயிர் கடைவதை நிறுத்தி, அவள் மடியில் ஏறி படுக்கிறாய்.  ஆனந்தமாக  அவளிடம் பால் குடிக்கிறாய். பாதியில்  உன் தாமரைச் செவ்வாயைத் திறந்து சிரிக்கிறாய்.  அதற்குள்  யசோதைக்கு அடுப்பங்கரையில்  பாலைக்  காய்ச்சிக்  கொண்டிருந்தது ஞாபகம் வந்து, பால் பொங்குவதற்குள் அடுப்பை அணைக்க எழுந்து ஓடுகிறாள்.  கிருஷ்ணா,  உனக்கு கோபம் வந்துவிட்டது? வராதா பின்னே?  இப்படி பாதியில்  பால் குடிக்கும் போது  கொடுப்பதை நிறுத்திவிட்டு அம்மா எழுந்து போனால்? உன் கோபத்தை எப்படி வெளிப்படுத்தி னாய்?  உன் கண்ணில் அவள் தயிர் கடைந்துகொண்டிருந்த மத்து கண்ணில் பட்டது. அதை எடுத்து  அந்தப்  பெரிய  தயிர் சட்டியின் மேல்  வீசினாய்.  உன் அடியைத் தாங்குமா  தயிர் சட்டி?  மண்டையை போட்டு விட்டு  மோக்ஷம் அடைந்தது.  தயிர் வெள்ளம் எங்கும் ஓடியது.   உள்ளே பால் கொதித்து வழியும் சமயம். நல்லவேளை  பால் பாத்திரத்தை அடுப்பில் இருந்து  இறக்கி வைக்க முயலும்போது டமால் என்று தயிர் சட்டி உடையும் சத்தம் காதில் விழுந்தது.  என்ன ஆச்சு?  யசோதை வீட்டின் முன் கட்டுக்கு ஓடி வந்தாள்.   ''அடாடா,  அவள்  கடைந்துகொண்டிருந்த  தயிர் பானை உடைந்து கிடக்கிறதே. தயிர் அத்தனையும் உருண்டு ஓடுகிறதே. உன் சேட்டைகளில் இதுவும் ஒன்று  என்று சொல்லவேண்டுமா? 

என்ன சத்தம் என்று ஓடி வந்தவள் நீ தான் காரணம் என்று தெரிந்து  உன்னை தேடுகிறாள்.  குற்றம் நடந்த இடத்தில்  நீ  காணோம்.  எங்கே அந்தப் பயல்?  வேதங்களால் தேடப்படும் உன்னை அந்த அன்னை தேடினாள் . பின்புறம்  ஒரு உரல் மேல் உட்கார்ந்து கொண்டு  நீயும் சாப்பிட்டுக்கொண்டு ஒரு பூனைக்கும்   வெண்ணெய்  ஊட்டிக்  கொண்டிருந்தாய். உன்னைப்  பார்த்த போது யசோதைக்கு அப்போது எப்படி இருந்திருக்கும்?  கோபம் உச்சிக்கேறி விட்டது யசோதைக்கு.  ஒளி வீசும்  தாமரை முகத்தையுடைய  கண்ணா,உன்னை கர  கர வென்று பிடித்து இழுத்தாள்.  உன் நண்பர்கள் வேறு உன்னை சூழ்ந்து கொண்டு நீ இருக்கும் இடத்தில்  பூந்தேன் குடிக்க வட்டமிடும் வண்டுகள் போல் சுற்றிக்கொண்டு  இருந்ததை வேறு பார்த்தாள் .  நீ  பயந்தது போல் நடித்தாய்.  மாயா  ஜாலக்காரன் ஆயிற்றே நீ.   யசோதையின் கண்கள் கோபத்தோடு அங்கும் இங்கும் பார்த்தன.  வீட்டின் பின்புறம் தோட்டத்தில் அவள் கண்ணில்  ஒரு மரஉரலும்  சில  மணிக்கயிறுகளும்  தென்பட் டன.  கன்றுக்குட்டிகளை  கட்டிப் போட  உபயோகிப்பவை.

என் தெய்வமே, எவர்க்கும் இதுவரை தோன்றாத ஒரு எண்ணம் அந்த புண்யவதி யசோதா என்கிற பாக்ய சாலிக்கு

 தோன்றியது. உன்னைக் கட்டிப்போட வேண்டும் என்று முடிவெடுத்தாள் .  உன்னோடு சேர  வேண்டும், உன்னோடு பிணையவேண்டும் என்று எத்தனையோ யோகிகள், மஹான்கள், ரிஷிகள் காத்திருக்கிறார்கள்.   எவர் பிடிக்கும் அகப் படாதவன்  நீ.     

கயிறு நீளம்  போதவில்லை உன்னைக் கட்ட,  பல கயிறுகள் எடுத்து முயன்றாள்.  உன்னைக் கட்ட  எந்த கயிறுக்கும் நீளம் போதவில்லையே?  ஒரு சில அங்குலங்கள் குறைவாகவே இருந்தன.  என்னப்பனே ,ஹரி,  யசோதையின் கோபி மார் தோழிகள் கூடிவிட்டனர்.   சிரித்துக்கொண்டே உன்னைக் கட்டிப்போடும் காட்சியை வேடிக்கை பார்த்தார்கள்.  கயிறுகள் ஒவ்வொன்றாய் எடுப்பதும் உன்னைச்  சுற்றுவதும், அது போதாமல் எறிந்துவிட்டு அடுத்த கயிற்றை எடுத்து உன் இடுப்பில் சுற்றுவதுமாக  வியர்க்க  விறுவிறுக்க  யசோதை கஷ்டப்படுவதை கண்டு சிரிப்பு வந்தது.  பாவமாக  இருந்தது, உன்னைக் கட்டிப் போடுவதும்,  அவள்  கட்டிப்போட முயல்வதும்  ரெண்டுமே தான்.   உன் உருவம்   எவராலும்  கட்டிப்போட  முடியும்படி  யானதா?  பாவம் அம்மா, என்று அவள் மேல் பரிதாபத்தோடு உன்னை கட்டும் அவள் முயற்சிக்கு இடம் கொடுத்தாய்.

கட்டுண்ட மாயன் நீ.  எதற்கும் எவருக்கும் கட்டுப்படாதவன்  நீ   பாசத்துக்கு  கட்டுப்பட்டாய்.  பாசம்  என்றாலும் கயிறு தானே. 

''அப்பாடா, இந்த விஷமக்காரனுக்கு தக்க தண்டனை கொடுத்தாகிவிட்டது'' என்று ஒருவழியாக திருப்தி பெருமூச்சுடன் யசோதை  உன்னை அந்த கல்  உரலோடு சேர்த்து கயிற்றால் உன்  இடுப்பை கட்டிவிட்டு உள்ளே சென்றாள்.   எல்லோர் எதிரிலும் ''நீ செய்கிற விஷமத்துக்கு இது தான் தண்டனை. இங்கேயே  கொஞ்ச நேரம்  கட்டுண்டு கிட. அப்போது தான் புத்தி வரும்'' என்று சொன்னாள் . நீ  காதில் வாங்கவில்லை.   உரலுக்கு  உள்ளே நீ ஒளித்து  வைத்திருந்த வெண்ணையை எடுத்து ரசித்து சாப்பிட ஆரம்பித்தாய்.  

 எந்த பாச  பந்தத்தோடும் பிணை படாமல் இருப்பவர்களுக்கு தானே நீ  தென்படுபாய்.  எந்த பிணைப்பும் அற்றவர்கள்  தானே உன்னை அடைய முடியும்?   உன்னை  இணைபிரியாத  பாசபிணைப்பில் உள்ள   அன்னை யசோதா எப்படி  உன்னைத் தனியாக  பிரிந்து இருக்க கட்டிப்போட்டாள் ?''  இது தான் உன் தாமோதர லீலை தான். தாமம் என்றால் கயிறு உதரம் என்னால் வயிறு.   கண்ணா, நீ  எதிரே பார்த்தாய். நெடிதுயர்ந்த ரெண்டு அர்ஜுனன் (மருத)மரங்கள்  அருகருகே நிற்பது  கண்ணில் பட்டது. அதே நேரம் உன் கடமை  உனக்கு நினைவுக்கு வந்தது.   நளகூவரன், மணிக்ரீவன் எனும் குபேரனின் ரெண்டு புத்திரர்களும்  தகாத செயலால் நாரதரிடம் சாபம் பெற்றதும், துவாபர யுகத்தில்  உன்னால் தான் சாப விமோச னம் என்பதும் புரிந்தது.

மர உரலில் கட்டுண்ட கிருஷ்ணன்  மெதுவாக  உரலை இழுத்துக்கொண்டு அந்த  இரு மரங்களை நோக்கி தவழ்ந்தான். இரு மரங்களுக்கிடையே நுழைந்தான். அவன் சிறிய உருவம் அவனால்  இடைவெளியில் எளிதாக புக முடிந்தது. உரலால் நுழைய முடியவில்லை, இடம் போதவில்லை.  நீ கயிற்றை பலமாக இழுத்தாய்.  உரல் மரங்களை இடித்து அழுத்தியது. உன்  பலம் தாங்காமல் இரு மரங்களும்  சாய்ந்து விழுந்தன.  குபேர புத்திரர்கள் சாப விமோசனம் பெற்று உன்னை வணங்கி விண்ணுலகு சென்றார்கள்.  

தடால் என்று   பெரிய மரங்கள் விழுந்த சப்தம் கேட்டு யசோதை ''ஐயோ குழந்தைக்குஎன்ன ஆபத்தோ'' என்று ஓடிவந்தாள். பெரிய மரங்கள் விழுந்து கிடக்க , நீ கயிறும் உரலுமாக உட்கார்ந்து வேடிக்கை பார்ப்பதை பார்த்து ஓடிவந்து கயிற்றை அவிழ்த்து உன்னை  அணைத்துக்  கொண்டாள். ''பகவானே  என் குழந்தையை  மரங்கள் அடியில் மாட்டிக்கொண்டு  நசுங்காமல்  காப்பாற்றினாய்'' என்று இரு கை கூப்பி  ஆகாசத்தை நோக்கி வேண்டிக்கொண்டாள்.  உன்னை அவள் ஆகாசத்தில் தேடுவதை நீ  வேடிக்கை பார்த்தாய்.

Sanskrit poets - Poem

कवयस्तु निरङ्कुशाः

*****************

(१)

छन्दोलक्षणरक्षार्थं स्थापयन्ति च कुत्र किम्।

सृजन्ति तु मनोज्ञार्थं कवयोतो निरङ्कुशाः।।

(२)

शब्दशास्त्रकृतां नीतिं कर्तृकर्मक्रियाक्रमम्।

अनादृत्य प्रगुम्फन्ति कवयोतो निरङ्कुशाः।।

(३)

कोमलपदजालेन पद्यं गुम्फन्ति सुन्दरम्।

मनो हरन्ति सर्वेषां कवयोतो निरङ्कुशाः।।

(४)

विचित्रभावसंयुक्तमलंकारसमन्वितम्।

रचयन्ति सुपद्यानि  कवयोतो निरङ्कुशाः।।

(५)

ध्वनिरीतिगुणव्यङ्ग्यैः सुकवितां रसाप्लुताम्।

रचयन्ति बुधप्रीत्यै कवयोतो निरङ्कुशाः।।

                    (व्रजकिशोरः)

Be optimistic like this student

During my School days ...

All my teachers used to stand & take the classes .. You know why ? Respect .. They respected me so much! 

My teachers used to often request me to bring my father as they were afraid of telling me anything, lest they offend me!

My teachers were very fond of reading what I had written .. In fact they would make me write it a hundred times so that they could read it again & again!

Several times my teachers threw their valuable chalks towards me without my even asking for it! 

Many times my teachers made me stand outside the class to ensure 'Z' category security while they were teaching!

Many a time I have been honoured / elevated by asking me to stand up on the bench so that all others could look up to me!

I have lost count if the number of times I was given a break from class to enjoy the sunshine & fresh air outside, when others were sweating profusely in the sweltering heat inside the classroom. 

Teachers often told me: Why do you come to school ? Why can't you do something else instead? What a way of appreciating & acknowledging that I knew everything!

Dedicated to those visionary teachers. They knew me better than I know myself. 🤓

Sridhara Venkatesa Aiyyaavaal - Story

மைசூரில், மிகப்பெரிய மாளிகையில் பிறந்தவர் ஸ்ரீ ஸ்ரீதர வெங்கடேச ஐயாவாள்.

 இவர், இறைவன் மேல் கொண்ட பக்தியின் காரணமாக தன் மாளிகையையும், சொத்துகளையும், பொதுமக்களுக்கு தானம் அளித்து விட்டு, 

ஊர் ஊராக சென்று இறைநாமத்தை பரப்பி, உபந்யாசங்கள் செய்து வந்தார்.

 திருவிசலூரில், வெங்கடேச ஐயாவாள் தங்கியிருந்த போது அவருடைய உபந்யாசங்களையும், நாம மகிமையையும் கேட்டு, மக்கள் ஆனந்தப்பட்டனர். 

அப்போது, அந்த ஊரில் இருந்த சிலர், மிக ஆடம்பரமாக, கோகுலாஷ்டமி விழா கொண்டாடினர்; 

கண்ணன் படத்தை ஊர்வலமாக கொண்டு வந்தனர். 

ஊர்வலம், ஸ்ரீ ஐயாவாள் வசித்த, குடிசை வீட்டை நெருங்கிய போது, கண்ணனை தரிசிக்கும் ஆவலில், வெகு வேகமாக வெளியே வந்தார் ஸ்ரீ ஐயாவாள். 

அவர் மீது பொறாமை கொண்ட ஊர்வலக்காரர்களோ, பக்தியில்லாத உங்கள் தீபாராதனைக்காக, கண்ணன் காத்திருக்கவில்லை. 

உங்கள் வீட்டில், தீபாராதனை எடுக்க முடியாது... என்றனர். 

ஸ்ரீஐயாவாளோ அமைதியாக, என் பக்தியை பற்றி கண்ணனுக்கு தெரியும்... என்று கூறி, வீட்டினுள் சென்று விட்டார். 

ஊர்வலக்காரர்களோ, உங்களுக்கு பக்தி இருந்தால், எங்கே கண்ணனைக் கூப்பிடுங்கள்; வருகிறானா பார்க்கலாம்... என்று வம்பு செய்தனர்.

 ஸ்ரீஐயாவாள், தயங்காமல், ஊர்வலத்தில் அவர்கள் சுமந்து வந்த படத்தில் இருந்த கண்ணன் படத்தை நெருங்கி, இந்தீவா எனும் ஸ்லோகத்தை மனமுருக சொல்லி, வீட்டின் உள்ளே சென்று விட்டார். 

ஊர்வலம் அடுத்த வீட்டு வாசலை நெருங்கியதும், படத்திலிருந்த கண்ணனை காணவில்லை;

 கண்ணாடியும் சட்டங்களும் மட்டுமே இருந்தன.

 ஊர்வலத்தில் வந்தவர்கள் நடுங்கிப் போய், ஸ்ரீஐயாவாளிடம் ஓடினர். 

அங்கே, அந்த படத்திலிருந்ததைப் போலவே, ஒரு கிருஷ்ண விக்ரகத்தை ஊஞ்சலில் வைத்து,

 மிகுந்த அன்போடு கண்ணனை புகழ்ந்து பாடி, துதித்துக் கொண்டிருந்தார்.

 ஸ்ரீ ஐயாவாளின் தூய்மையான பக்தியைக் கண்டு, ஊர்வலம் நடத்தியோர், 

அவரிடம் மன்னிப்பு கேட்டனர்.

 அடியாரின் பக்தியை வெளிப்படுத்துவதற்காக, கண்ணன் நடத்திய திருவிளையாடல் இது. 

கடந்த, 17ம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியிலும், 18ம் நூற்றாண்டின் முற்பகுதியிலும் வாழ்ந்தவர், ஸ்ரீதர வெங்கடேச ஐயாவாள்.

 இவர் கண்ணனை புகழ்ந்து பாடிய துதிப்பாடல், டோலோ நவரத்ன மாளிகா எனப்படுகிறது.

Krishna eating sand

பிருந்தாவனமும் நந்தகுமாரனும் -  நங்கநல்லூர்  J K SIVAN 

20  ''  உடனே  வாயைத் திற டா...''

கண்ணன்  என்றால்  உடனே  நாம் நினைக்கும் ஸ்தலங்கள், கோகுலம், பிருந்தாவனம், மதுரா, பர்ஸானா ,துவாரகை. இதில் கோகுலம்  அவன் சிறு குழந்தையாக  இருந்தபோது புரிந்த லீலைகள்  நிறைந்த க்ஷேத்ரம்.   கோகுலத்தில்  நான் கண்டு அதிசயித்த  ஒரு க்ஷேத்ரம்  பிரம்மாண்ட  காட். இங்கே தான் அகில பிரபஞ்சத்தையும் ப்ரம்மாண்டத்தையும்,  தனது வாயில் யசோதைக்கு கிருஷ்ணன் காட்டிய ஸ்தலம். எனவே  பிரம்மாண்ட காட்  என்று இதற்கு பெயர்.  யமுனைக்கரையில் உள்ளது.  மதுராவிலிருந்து 15 கி.மீ.  பஸ்ஸில் சென்றோம்.  பஸ்ஸிலிருந்து  பிரம்மாண்டமான யமுனை, அதன் ஒரு கரையில் படித்துறை தெரிந்தது.  இது நந்தபவன் எனும் கிருஷ்ணன் வீட்டிலிருந்து  அருகாமையில் உள்ளது. இங்கே  கிருஷ்ணன்  தோழர்களுடன் விளையாடினான். அங்கே  ஆல , அரச, நாவல்பழ  மரங்கள் அநேகம் உண்டு. இங்கே  பிரம்மாண்ட பிஹாரி ஆலயம் உள்ளது.ஒருநாள் நடந்த சம்பவம் நினைவுக்கு வருகிறது.  நம் ஒவ்வொருவர் வீட்டிலும்   பொடிசுகள் இருக்கிறதே.  பெண்ணோ  ஆணோ. அடடா  ஒன்றைரை  ரெண்டு வயசான  அதுகள்  பண்ணுகிற   விஷமம்  தாங்க முடியாது.  அதே சமயம்  அவற்றின் விஷமம்  பார்ப்பதற்கு  ஆனந்தமாகவும் இருக்கும்.  அவர்கள் இல்லாமல் வீடு  சோபை  இழந்துவிடும்.   பெரிசுகளால்  அவற்றோடு  ஓடி  ஆடி  சமாளிக்க முடியா விட்டாலும்  தூக்கிக் கொஞ்சுவதில் எந்த குறைவும் இருக்காது.  துறுதுறுவென்று இருக்கும்  அந்த சிறு குழந்தைகளே இப்படி என்றால்  கிருஷ்ணனின்  விஷமம், அதுவும் அவன் நண்பர்களோடு  மொத்தமாக  அவர்கள் ஒன்று சேர்ந்தால்  எப்படி இருக்கும் ??   கோகுலத்தில்  யசோதாவுக்கு  ஒவ்வொரு வினாடியும் ஏதாவது ஒரு  கிருஷ்ண விஷம சமாச்சாரம் தான். அவளால்  அந்தப்  பொடியனின்  விஷமம்  தாங்கமுடியவில்லை.  கொஞ்சம்  பெரிய  பையன்கள்  விளையாடும்போது  தானும் அவர்களோடு  இணைவான். அவர்களோ முதலில்  அவனை  லட்சியம் செய்ய வில்லை.  போகப் போக  மூர்த்தி சிறிதானாலும்  விஷம  கீர்த்தி   பெரியதாக  தென்படவே  இந்தப் பயலை  கூட்டு  சேர்த்து கொண்டார்கள். அவன் அம்மாவுக்கும்  இது சௌகர்யமாக இருந்ததே.   வெளியே  சென்றுவிடுவானே,  கொஞ்ச நேரமாகவாவது  அவன் விஷமம்  வீட்டில் இருக்காதே. கொஞ்சம் நிம்மதி பெருமூச்சு விடலாமே என்று. 

ஒருநாள்   நந்த மஹாராஜா வீட்டிலிருந்து  அருகே யமுனைக்கரையில்  இருந்த  எத்தனையோ மரங்களில்  ஒரு  நாவல் பழ மரம்  அந்த விஷமக்கார  சிறுவர்களிடம்   மாட்டிக்  கொண்டது.   மரத்தில்  நிறைய  பழங்களை  பார்த்து விட்டார்கள்.  பெரிய  பையன்கள்  மரம் ஏறினார்கள்.   சிறுவன் கண்ணன்  மரத்தில்  ஏற  முயற்சி செய்தபோது. அந்த விஷமக்கார சிறுவர்களின் தலைவன்   ஒரு கட்டளை இட்டான்.

 "டேய் ,கிருஷ்ணா,  நீ  சின்னவன்,  மரத்தில்  ஏறாதே.  நாங்கள்  மேலே  ஏறி  கிளைகளை உலுக்கும் போது கீழே  பழங்கள் நிறைய  விழும் .  நீ  அந்த பழங்களை எல்லாம்  பொருக்கி சேகரி. பிறகு  நாங்கள்  இறங்கி வந்தவுடன் அனைவரும்  பங்கு போட்டு  திங்கலாம்."

"சரி"  என்று தலையாட்டிவிட்டு  பழங்கள்  மேலேயிருந்து கீழே மண்ணில்  உதிர்ந்ததும்  ஒவ்வொன்றாக  அப்படியே  மண்ணுடன்    சேர்த்து கிருஷ்ணன்  தின்று கொண்டிருந்ததை ஒரு  பயல்  மரத்திலிருந்து  பார்த்து விட்டான். 

 "டேய்,  எல்லாரும்   அங்கே  கீழே  நடக்கிற அக்ரமத்தை பாருங்கடா.  முக்காவாசி  பழத்தை  அந்த  கிருஷ்ணன்  எடுத்து  வேகமாக  தின்று கொண்டிருக்கிறான். ''

தலைவனுக்கு கோபம் வந்தது.  

"இந்த கிருஷ்ணன் ரொம்ப  மோசம். எவ்வளவு  சாமர்த்தியம்  பார்த்தாயா. எப்போ  இவன்  நம்பளை ஏமாத்தினானோ  அவனை பத்தி அவன்  மண்ணு திங்கறான் என்று அவ அம்மாவிடம்  போய் சொல்லிடறேன். அவள்  அவனுக்கு   நல்லா  முதுகிலே டின் கட்டிடுவா" என்று  தனது  திட்டத்தை  சொன்னான் .

மரத்தில் இருந்து கீழே இறங்கி வந்ததும்  மீதி பழங்களை எடுத்து தின்றார்கள்.   தலைவன் ஓடிச்சென்று  கிருஷ்ணன் வீட்டில் நுழைந்து  அவன் தாயிடம்  மரத்தடியில் நடந்ததை சொன்னான். 

யசோதைக்கு  கோபம் வந்ததை விட   ''ஐயோ, இந்த சின்ன குழந்தை கிருஷ்ணன் மண்ணை தின்றுவிட்டானே,  உடம்பில்போய் அது என்ன கோளாறு செய்யுமோ.  அவனுக்கு ஏதாவது நோய் வந்தால் என்னால்  தாங்க முடியாதே என்ற கவலையும் வேறு சேர்ந்துவிட்டது.  வேகமாக  அவனோடு  நாவல் மரத்தடிக்கு வந்தாள் .

மரத்தடியில்  பையன்கள்  கூட்டம்.  நடுவே  தரையில்  கிருஷ்ணன்   நடு  நாயகமாக   அமர்ந்திருந்தான்.  வாய்  நிறைய  பழங்கள்.   ஏற்கனவே கருப்பு பையன்.   உதடு  கன்னம், தாடையில் எல்லாம்  கருநீல  நாகப்பழ   கலர்  மண்ணோடு கலந்து  சாறு அப்பி கிடந்தது.

" கிருஷ்ணா, உன்னோடு  ஒரு நாள்  கூட  நிம்மதி கிடையாது எனக்கு  . எப்பவும்  ஏதாவது  ஏடாகூடம் பண்ணுகிறாய். .  வாய்  நிறைய  இவ்வளவு  மண்ணு  தின்றால்   உடம்பு என்னத்துக்கு  ஆகும்.  திற  வாயை'' ''அம்மா  நான் மண்ணு  தின்னவில்லை '  என்று  தலையாட்டினான்.  

பேசவில்லை. பேசமுடியாதவாறு  வாய் நிறைய  நாகப்பழம்.

'' அடம்  பிடித்தால்  பிச்சுடுவேன்  பிச்சு.  மரியாதையா  வாயை த் திற.''  அவன் முகத்தருகே இரு கைகளை  அவன் கன்னங்களில் வைத்து   உட்கார்ந்து கொண்டாள்  யசோதை. '''திறடா  வாயை . சீக்கிரம் ''

 கண்கள் மலங்க மலங்க நீர் சேர,  அவளைப்  பார்த்தன.  தலையை  மீண்டும்  முடியாது என்று அசைத்தான். 

'' பிடிவாதமா  பண்றே.  இப்ப பார்''

 யசோதா  கிருஷ்ணன்  வாயை  கையால்  அழுத்தி திறந்தாள்.  வாயை  நன்றாக  இறுக்கமாக மூடிக்  கொண்டான். எதிர்ப்பு தெரிவித்தான்.  பலமாக  அவன் உதடுகளை  இரு கைகளாலும் பிரித்தாள் .  வாய் மெதுவாக திறந்தது.  உள்ளே  எவ்வளவு  மண் இருக்கிறது  என்று கவலையோடு குனிந்து  பார்த்தாள் யசோதை. . 

மண்ணைத்தேடிய  அவளுக்கு  மார்பு  படபட என்று  அடித்துக்கொள்ள,  கண்கள் இருள, கை கால்  நடுங்க,  தலை சுற்றியது. கிருஷ்ணன்  வாயில்  மண் அல்ல மண்ணுலகம் விண்ணுலகம் இந்த  பிரபஞ்சமே தெரிந்தது.  அனைத்தும்  சுழன்றது.  இதோ  தெரிகிறது,  இந்த ஊர்  யமுனை,  எங்கோ இருக்கும்  கங்கை,  ஹிமாசலம்,  இதோ  ஆயர்பாடி  கூட  தெரிகிறதே  அவள்  வீடு, நந்தபவனம், யமுனை நதிக்கரை,  அந்த மரம், அதன் கீழே  அவள்,  எதிரே  தரையில் உட்கார்ந்து கொண்டு  கிருஷ்ணன், திறந்த  வாய்,  அந்த  திறந்த வாய்க்குள்  மீண்டும்  பிரபஞ்சம்,  திரும்ப திரும்ப  அளவில்லாத  பிரபஞ்சம்.. எல்லாம்  ஏதோ ஒரு வேகத்தில்  சுழல்கிறதே. மேலே சூரியன்  வானம் மேக மண்டலங்கள் எல்லாமே  சுற்றுகிறதே .." 

 யசோதை  கையை  அவன் வாயில் இருந்து  எடுப்பதற்குள்  அவளே  தரையில்  மயங்கி விழுந்தாள்.  அவன்  மீண்டும்வாயை மூடிக் கொண்டு சிரித்தான்.  சற்று நேரத்தில்  தெளிவு பெற்ற  யசோதா   தானே  சுதாரித்து கொண்டு எழுந்தாள்.    எதிரே  சாதுவாக உட்கார்ந்திருக்கும்  பூனை போல  அசையாமல் இருந்த  கிருஷ்ணன் மேல் பார்வை போயிற்று.  சிறு குழந்தை, ஆசைமகன்  அவளைப்  பார்த்து சிரித்தான்.  

''என்  கிருஷ்ணா, நீ  யார்...? யசோதாவின்  வாய்  மெதுவாக  நடுக்கத்தோடு  தழுதழுத்தது.  பேச்சு தடுமாறியது.  கைகள் அவனை  அணைத்தது...  கண்களில்  வழிந்தது  ஆனந்தக் கண்ணீராகத்தான் இருக்கவேண்டும். நிச்சயம் இவன் தெய்வம்  என்று வாய் அவளுக் குள் முணுமுணுத்தது.   ஹரே கிருஷ்ணா...நாமும் வணங்குவோம்.

Two parents for Krishna

பிருந்தாவனமும் நந்தகுமாரனும் -  #நங்கநல்லூர்_J_K_SIVAN 

19.  இரு பெற்றோர்கள்   

வசுதேவர் யதுகுல  மன்னன்.  போஜ மன்னன் குலத்தில் பெண்ணெடுத்து  அவருக்கும்   தேவகிக்கும் கல்யாணம் ஆன அன்றே  ஊர்வலத்தில் மனைவியின் சகோதரன் கம்சன் தானே  ஊர்வலத் தேரை ஓட்டினான்.  அப்போது தான்  அவன் அசரீரி ஒன்றை கேட்க  நேர்ந்தது.    ''அடே கம்சா,  நீ தேரை ஒட்டிக்கொண்டு போகிறாய், அதில் அமர்ந்திருக்கும் உன் சகோதரி தேவகியின் எட்டாவது மகனால் தான் உனக்கு மரணம்''..  இதன் விளைவாக சகோதரியையும்  அவள் கணவனையும் கல்யாண ஊர்வலத்தன்றே  சிறையில் அடைத்தான். அவர்களுக்குப்  பிறந்த ஆறு குழந்தைகளும்  கம்சன் வாளுக்கு பலியாயின. 

ஸ்ரீ மந் நாராயணனே மதுராபுரி சிறையில்  வசுதேவரின் எட்டாவது   பிள்ளை  கிருஷ்ணனாக  வந்து பிறந்ததும்  நாராயணன் இட்ட கட்டளைப்படியே வசுதேவர்  அவனை இரவோடு இரவாக  கோகுலத்தில் நண்பன் நந்தகோப மஹாராஜா வீட்டில் யாருக்கும் தெரியாமல் கொட்டும் மழையில் யமுனை வழிவிட  அங்கே  யசோதை அருகே  அவனை விட்டு விட்டு  அவளுக்குப்  பிறந்திருந்த  பெண் குழந்தையை தூக்கிக் கொண்டு  மதுராவுக்கு  கம்சன் அரண்மனைச் சிறைக்கு திரும்பினான்.  இப்படிப்பட்ட  துர்பாக்கிய நிலை உலகில் எவருக்குமே ஏற்பட்டதில்லை.  ஆனால்  எல்லாமே  நாராயணன் கிருஷ்ணனாக பிறந்து அவன் இட்ட கட்டளைப்படி நடந்தது.

கோகுலத்தில் நந்தமஹாராஜா வாழ்ந்த  நந்த பவன் நந்தகிராமத்தில் மதுரா ஜில்லாவில்  அழகாக ஒரு கோவிலாக இருக்கிறது.   நந்திஸ்வரர் மலையில் உள்ள பிரதான அரண்மனை.  அங்கிருந்து பர்ஸானா 9 கிமீ.  லக்ஷக்கணக்கான பக்தர்கள் வந்து தரிசிக்கும் இடங்கள் இவை.  நந்தகோபன் யசோதை இருவரும் வழிபடப்படும் ஒரே கோவில் இது. 

5000 வருஷ முந்தைய சம்பவம் இது.  இப்போது இருக்கும் சிவப்புக்கல்  மாளிகை  ராஜா ரூப சிங்  கட்டியது. இந்த வீட்டை பற்றி முன்பே விவரமாக எழுதி இருக்கிறேன்.  84 தூண்கள் கொண்டது.கிருஷ்ணன் பலராமன் விளையாடிய வீடு. அந்த வழ வழ தூணை கட்டிக்கொண்டு சுற்றி சுற்றி கண்ணன் விளையாடியதால்  அத்தனை பக்தர்களும் தூண்களைக் கட்டிக்கொண்டு பிரிய மனமில்லாமல் ஆனந்த கண்ணீருடன் திரும்புகிறார்கள்.  ராதா வா வந்து கிருஷ்ணனோடு விளையாடு என்று யசோதை அழைத்து பலமுறை  பர்ஸானாவிலிருந்து  ராதை இங்கே வந்து வீட்டில் விளையாடி இருக்கிறாள். கண்ணனுக்கு உணவு சமைத்திருக்கிறாள்.  இந்த வீட்டில்  தான் பூதனை வந்து கண்ணனை மடியில் இட்டுக்கொண்டு விஷம் தடவிய முலைப்பால் ஊட்டி இருக்கிறாள்.  கிருஷ்ணனைக் கொல்ல வந்த அந்த அரக்கியை  கிருஷ்ணன் கொன்று மோக்ஷத்துக்கு அனுப்பினான்.  சிவனே  கிருஷ்ணனை பார்க்க இங்கே வந்து நந்தீஸ்வர மலையாக நிற்கிறார்.

ஒரு சம்பவம் சொல்கிறேன்; 

வசுதேவருக்கும்  சேர்த்து  கோகுலத்தில்  நந்த பவனத்தில்   நந்தகோப மஹாராஜா தனக்கு பிள்ளை பிறந்ததை விமரிசையாக கொண்டாடினார்.   அவரது  பெண் குழந்தை மாற்றப்பட்டு  கிருஷ்ணன் அங்கே வளர்வது  வசுதேவரைத் தவிர வேறு எவருக்கும் தெரியாது.  வேத கோஷங்கள் முழங்கின. பிரதான ஜோசியர்களை கூப்பிட்டு ஜாதகம் கணிக்க சொன்னார்.   எல்லோரும் குளித்து புத்தாடைகள் உடுத்து பலவித உணவு பண்டங்கள் பரிசுகள் அனைவருக்கும்  விநியோகித்து ஆர்வமாக ஜோசியர் என்ன சொல்லப்போகிறார் ஜாதகம் கணித்து என்று ஆவலோடு காத்திருந்தார்கள்.   ஏராளமான பிராமணர்கள்  தானம் பெற காத்திருந்தார்கள். ரெண்டு லக்ஷம் பசுக்களை அலங்கரித்து தங்க வெள்ளி நகைகள் பூட்டி  தானம் பண்ணினார்  நந்த மஹாராஜா.பித்ருக்கள், தேவதைகள் எல்லோருக்கும் திருப்தியாக  மரியாதை பண்ணினார்.மலை மலையாக  எங்கும்  தானியங்கள், நவமணிகள். எல்லோருக்கும்  வழங்கினார்கள். . மேள தாள வாத்தியங்கள் முழங்கின.  கம கமவென  பன்னீர்  கலந்த சந்தனம் அள்ளி அள்ளி வாரி தெளித்தார்கள்.

தெருவெல்லாம் அழகிய மாக்கோலம் வண்ண வண்ண கண்கவரும்  ஓவியங்கள். எங்கும் பூக்கள், மாவிலை தோரணங்கள்.  பசுக்கள், கன்றுகள் காளைகள் எல்லாம் குளித்து கொம்புகளில் வண்ணம் பூசிக் கொண்டு  கழுத்தில் மாலைகளோடு

நடந்தன. கோகுலம் கிராமம்  பூரா எல்லோர் இல்லத்திலும்  விழா கோலம். ஊரே  திரண்டு நந்த மஹாராஜா வீட்டில் தான் காணப்பட்டது.  எல்லோரும்  கண்ணனைப் பார்த்துவிட்டு  ''செல்வமே  நீ நீடூழி வாழ்ந்து எங்களையெல்லாம் ரக்ஷிக்க வேண்டும்'' என்று வேண்டிக்கொண்டார்கள்.  ஒருவர் மேல் ஒருவர் வெண்ணையை கட்டி கட்டியாக  வீசி விளையாடி மகிழ்ந்தார்கள்.எங்கும் சங்கீத வித்துவான்கள்  சுகம் சங்கீத்.  வாத்தியங்கள் விதவிதமாக ஒலித்தன.நாட்டிய பெண்கள் நர்த்தனமாடினார்கள்.

''நாராயணா மஹா விஷ்ணு, என் குழந்தைக்கு தீர்க்காயுசு கொடுத்து காப்பாற்றப்பா''என்று நந்தகோபன் வேண்டிக் கொண்டபோது மஹாவிஷ்ணு, நாராயணன் தான் தனது மகன் கிருஷ்ணன் என்று  அவருக்கோ  யசோதைக்கோ  வேறு யாருக்குமே தெரியாதே.  வசுதேவன் மனைவி ரோகிணியும் அங்கே இருந்தாள்.  கண்ணன் பிறந்ததை அவளும் கொண்டாடினாள் . அவள் மகன் பலராமனும் அவளோடு குட்டி தம்பியைப் பார்த்து  பூரித்து  போனான். மகிழ்ந்தான்.

குழந்தை பிறந்தநாள் கொண்டாடிய பிறகு நந்தகோபன் பேரரசன் மதுரா ராஜ்ய கம்சனுக்கு கப்பம் கட்ட  புறப்பட்டார் .

ஒரு விஷயம்:

தேவகிக்கு  எட்டாவது குழந்தை ஒரு பெண் என்று தெரிந்தும் அவளைக் கொல்ல  முயற்சித்து யோகமாயாவே அந்த  குழந்தையாதலால் அவனிடமிருந்து  தப்பித்து ''முட்டாள் கம்சா,  உன் யமன் எங்கோ வளர்கிறான். அனாவசியமாக  உன் சகோதரியை வதைக்காதே'' என்று  எட்டு கரங்களோடு காட்சி தந்து எச்சரித்த போது கம்சன் ஆடிப்போய்விட்டான். வசுதேவரையும் தேவகியையும்  சிறையிலிருந்து விடுவித்து  அவர்கள் வீட்டுக்கு அனுப்பி காவலில் வைத்தான்.

நண்பன்  நந்தகோபன்  மதுராவுக்கு  வந்ததை அறிந்து வசுதேவர் நந்தகோபனை  சந்திக்க  அவன்  தங்கியிருந்த  இடம் சென்றார். நந்தகோபன் வசுதேவரைக்  கட்டி அணைத்தார் .  வசுதேவரின் இரு மகன்களும்  (பலராமனும் கிருஷ்ணனும்) நந்தகோபன் வீட்டில் வளர்கிறார்கள். அவர்களை பற்றி அறிய ஆவல். ஆனால் நேரடியாக கிருஷ்ணனைப் பற்றி கேட்க முடியாதே. பரம ரஹஸ்யம் அல்லவா?   ஊரில் எல்லோரும் சுகமா, வீட்டில் எல்லோரும் சுகமா.  நாட்டு மக்கள் நலமா என்று சுற்றி வளைத்து கேட்டார்.  எல்லோரும் சுகம் என்று அறிந்து மகிழ்ந்தார்.

''நண்பா, வசுதேவா ,  பாவம்  நீயும்  தேவகியும் பட்ட கஷ்டங்கள் எல்லாம் நான் அறிவேன்.ஊரில் எல்லோரும்  பேசுகிறார் களே.  பிறந்த பிள்ளைகள் அனைவரையும்  கொடியவன் கம்சனுக்கு இரையாக கொடுத்த பெற்றோர்களாச்சே நீங்கள். எட்டாவது கடைசி குழந்தை பெண்  என்றும் பார்க்காமல் கொல்ல  முயன்றானாம். அது காளி அம்சமாம். அவன் கையிலி ருந்து நழுவி வானில் பறந்ததாம். நமது கர்ம வினைகள் தாம் நம் வாழ்வை இப்படி சிதறடிக்கிறது. இதை எல்லாம் உணர்ந்த ஞானி நீ. அதனால்  வந்த துன்பம் அனைத்தும்  ஏற்றுக்கொண்டு  எங்கள் ஊரிலிருக்கும் அனைவரின் நலம் பற்றி அன்போடு

ஆர்வமாக  விசாரிக்கிறாய்.. நாங்கள் யாவரும் நலம், என் வீட்டில் என் குழந்தைகள் சந்தோஷமாக வளர்கிறார்கள். ஊரில் யாருக்கும் எந்த துன்பமும் இல்லை'' என்கிறார் நந்தகோபர்.

''ரொம்ப  நன்றி நந்தகோபா,  கம்சனை சந்தித்து  கப்பம் கட்டியாகிவிட்டதா? அப்படி  என்றால் உடனே  ஊர்  திரும்பு.  எனக்கு  என்னவோ  கோகுலத்திற்கு நீ உடனே திரும்ப வேண்டும் என்று தோன்றுகிறது.  அங்கே  நீ இல்லாத நேரம்  ஏதோ சில அசம்பாவிதங்கள் நேரலாம் என்று மனதில் படுகிறது. உடனே போ''

வசுதேவர் வீடு திரும்பினார்.  நந்தகோபனும்  கோகுலம் திரும்பினார். கம்சன் அனுப்பிய பூதகி ஏற்கனவே  வீட்டில் இருப்பது அவருக்கு  வீட்டில் நுழைந்தபோது தான் தெரிந்தது. வசுதேவர் சொன்னது எவ்வளவு உண்மை என்று புரிந்தது.

parAnnEna mukham dagdham - Sanskrit

|| *ॐ* ||

              " *सुभाषितरसास्वादः* "

----------------------------------------------------------------------------

          " *कलिमहिमा* " ( ८२)

 -------------------------------------------------------------------------

*श्लोक*----

   " परान्नेन  मुखं  दग्धं  हस्तौ  दग्धौ  प्रतिग्रहात् ।

     परस्त्रीभिर्मनो  दग्धं  कुतः शापः  कलौ  युगे " ।। ( वृद्धचाणक्यशतकम् )

--------------------------------------------------------------------------------------

*अर्थ*----

    इस  कलियुग  में  परान्नसेवन  करके  लोगों  का  मुख  जल  गया  है ।

दान  ले ले   कर  सब  लोगों  के  हाथों  में  छाले  पड  गये  है ।

और  परस्त्री  के  चिन्तन  से  सबका  मन  भी  जल  गया  है ।

इस  कलियुग  को  किसका  शाप  लग  गया  है  पता  नही ।

------------------------------------------------------------------------

*गूढ़ार्थ*----

कितना  भीषण  वास्तव  सुभाषितकार  ने  हमे  बताया  है ।

आज  लोग  घर  में  कम  बाहर  ज्यादा  भोजन  करने  लगे  है ।

परान्न  की  तो  संकल्पना  ही  नष्ट  हो  गयी  है ।

दान  देना  कोई  नही  चाहता  किन्तु  लोनरूपी  दान  हर  कोई  चाहता  है।

और  परस्त्री  मातेसमान  यह  उक्ति  तो  कब की  नष्ट  होकर  किसी  पुराने  जमाने  की  लगने  लगी  है । 

सुभाषितकार  ने  हमे  आयना  ही  दिखाया  है ।

--------------------------------------------------------------------

*卐卐ॐॐ卐卐*

----------------------------

डाॅ. वर्षा  प्रकाश  टोणगांवकर 

पुणे /  महाराष्ट्र 

----------------------------------

🍂🌱🍂🌱🍂🌱🍂🌱🍂🌱🍂🌱🍂

Vedas are apaurusheyaa

*वेदानाम् अपौरुषेयत्वम्* MM Sri Subrahmanyam Korada

Here is an old post ---

वेदानाम् अपौरुषेयत्वम् ----

व्याकरणम् - पूर्वमीमांसा - वेदान्तः - न्यायः - वैशेषिकम् - भारतम् - उपनिषत्

 

व्याकरणम् --

What is the meaning of अपौरुषेयः --

पुर अग्रगमने (तुदादिः) - 'पुरः कुषन् ' (उणादिः) - पुरुषः - 'ञ्नित्यादिर्नित्यम् ' आद्युदात्तः ।

 'सर्वपुरुषाभ्यां णढञौ ' (पा 5-1-10) - पुरुषात् वधे (वार्तिकम्) 

अत्यल्पमिदमुच्यते - पुरुषाद्वध इति । पुरुषात् वध - विकार - समूह - तेनकृते - ष्विति वक्तव्यम्। पौरुषेयो वधः । पौरुषेयो विकारः । पौरुषेयः समूहः । तेन कृतं पौरुषेयम् ।

(पुरुष + ढञ् = पौरुषेयम् , ' ञ्नित्यादिर्नित्यम् ' - आद्युदात्तस्वरः )

Here Panini did not mean the पुरुष of सांख्यम् etc --

Kaiyata -- पुरुषश्च लोकप्रसिद्धः पाण्यादियुक्तः इह गृह्यते । न तु सांख्यादिशास्त्रप्रसिद्धः, तत्र प्रत्ययस्यादर्शनात् ।

Therefore, अपौरुषेयम् means - not done/authored by a person/human being.

 

Under तेन प्रोक्तम् ( पा 4-3-101) - Patanjali says - वेदs are not authored, rather they are नित्य् ---

तेन प्रोक्तम् 

प्रोक्तग्रहणम् अनर्थकम् (वा) ग्रन्थे च दर्शनात् (वा) 

भाष्यम् -- छन्दो'र्थं तर्हीदं वक्तव्यम् । न हि छन्दांसि क्रियन्ते , नित्यानि छन्दांसि ।

 

कर्तुः अस्मरणात् तेषामित्यर्थः -- कैयटः

छ्न्दो'र्थमिति चेत्तुल्यम् (वा)

भाष्यम् -- छन्दो'र्थमिति चेत् तुल्यमेतद्भवति । ग्रामे ग्रामे कालकं कालापकं च प्रोच्यते त्त्र अदर्शनात् । न च तत्र प्रत्ययो दृश्यते ।

ग्रन्थे च दर्शनात् । यत दृश्यते ग्रन्थः सः, तत्र 'कृते ग्रान्थे' इत्येव सिद्धम् ।

ननु चोक्तम् - न हि छन्दांसि क्रियन्ते नित्यानि छन्दांसि इति ।

यद्यपि अर्थो नित्यः , या त्वसौ वर्णानुपूर्वी सा अनित्या । तद्भेदाच्चैतद्भवति - काठकम् कालापकम् मौदकम् पैप्पलादकम् इति ।

 

Kaiyata explains --

महाप्रलयादिषु वर्णानुपूर्वीविनाशे पुनरुत्पद्य ऋषयः संस्कारातिशयात् वेदार्थं स्मृत्वा शब्दरचनां  

विदधतीत्यर्थः ।

नागेशः -- काठकेत्यादि । अर्थैक्ये'पि आनुपूर्वीभेदादेव काठककालापकादिव्यवहार इति भावः।

This is what is meant by - मन्त्रकृत् (नमो वाचे या चोदिता .... नमो मन्त्रकृद्भ्यः ) ।

 

A caution - we must be careful in interpretation --

दृष्टं साम ( पा सू 4-2-7) ) does not mean - the साम seen by वसिष्ठ etc.

Kaiyata - कलिना दृष्टमिति । यस्य साम्नो विशिष्टकार्यविषये विनियोगो ज्ञानातिशयसंपत्त्याकलिना अज्ञायि तत्तेन दृष्टमित्युच्यते ।

 

वाक्यपदीयम् (46, जातिसमुद्देशः , पदकाण्डः) -- 

ज्ञानमस्मद्विशिष्टानां सर्वं सर्वेन्द्रियं विदुः ।

अभ्यासान्मणिरूप्यादि विशेषेष्वेव तद्विदाम् ॥

( नेदानीम् इन्द्रियैरेव पश्यन्ति । घ्राणतः शब्दं शृणोति पृष्ठतो रूपाणि पश्यति अङ्गुल्यग्रेण सर्वेन्द्रियार्थानुपलभते .... उपनिषत्) ।

At the end of every महाप्रलय (not acceptable to पूर्वमीमांसकs - यः कल्पः स कल्पपूर्वः / न कदापि अनीदृशं जगत्) - the Vedas disappear and the sages with their तपश्शक्ति and योगिप्रत्यक्षम् , would discern the वेदमन्त्रs and propagate the same - and the Mantras are named after them- मन्त्रकृतः/मन्त्रद्रष्टारः-- प्रतिमन्वन्तरं चैषा श्रुतिरन्या विधीयते ।

 

वेदान्तः ---

अत एव च नित्यत्वम् ( ब्र सू 1-3-29)

शाङ्करभाष्यम् -- स्वतन्त्रस्य कर्तुः अस्मरणादिभिः स्थिते वेदस्य नित्यत्वे देवादिव्यक्तिप्रभवाभ्युपगमेन तस्य विरोधम् आशङ्क्य अतः प्रभवात् इति परिहृत्य इदानीं तदेव वेदनित्यत्वं द्रढयति - अत एव च नित्यत्वम् इति । अत एव नियताकृतेः देवादेः जगतः वेदशब्दप्रभवत्वात् वेदशब्दनित्यत्वमपि प्रत्येतव्यम् ।

तथा च मन्त्रवर्णः --

यज्ञेन वाचः पदवीयमायन् तामन्वविन्दन् ऋषिषु प्रविष्टाम् ( ऋग्वेदः 10-71-3) इति स्थितामेव वाचम् अनुविन्नां दर्शयति . वेदव्यासश्चैवं स्मरति --

युगान्ते'र्हितान् वेदान् सेतिहासान् महर्षयः ।

लेभिरे तपसा पूर्वम् अनुज्ञातः स्वयंभुवा ॥इति -- महाभारतम् - शान्ति 210-19

 

Veda itself clearly says --

अस्य महतो भूतस्य निःश्वसितम् एतद्यद् ऋद्वेदो यजुर्वेदः सामवेदॊsथर्वाङ्गिरसः (बृहदा. उप 2-4-10)

 

पूर्वमीमांसा --

1-1-7-27 -- वेदांश्चैके सन्निकर्षं पुरुषाख्याः - पू प सू

Some scholars argued that Vedas are written as there are names such as कठ, कलाप etc.

28 -- अनित्यदर्शनाच्च - पू प सू

In Veda there is proof to show that it is non-eternal - there are names of some people like - बबर, son of प्रावाहणि, खुसुरविन्द son of उद्दालक, who are mortal.

29 उक्तं तु शब्दपूर्वत्वम् - सि सू

It is already stated that वेद has got अध्ययनपूर्वकत्वम् । There has been uninterrupted chain of गुरुशिष्यपरम्परा - nobody who has independently recited Veda.

30 आख्या प्रवचनात् - सि सू 

काठक , कालापक etc संज्ञs due to specialization .

 

वैशेषिकs and नैययिकs hold that वेदs are पौरुषेय --

वैशेषिकम् --

1-1-3 -- तद्वचनात् आम्नायस्य प्रामाण्यम्

Since धर्म is defined clearly Veda is an authority.

6-1-1 बुद्धिपूर्वा वाक्यकृतिर्वेदे

6-1-2 ब्राह्मणे संज्ञाकर्म सिद्धिलिङ्गम्

9-2-13 - आर्षं सिद्धदर्शन च धर्मेभ्यः

Due to performance of धर्म ordained by Veda ऋषिs got the perfect knowledge of पदार्थs.

 

न्यायदर्शनम् --

मन्त्रायुर्वेदप्रामाण्यवच्च तत्प्रामाण्यम् - आप्तप्रामाण्यात् 1-1-68

शब्द - दीप - ज्ञानानां स्वतः प्रामाण्यम् - इति स्पष्टं लघुमञ्जूषायाम् । नैयायिकानां परतः प्रामाण्यम् तु अनवस्थादोषजुष्टत्वात् हेयमेव ।

धन्यो'स्मि 

Dr.Korada Subrahmanyam

Prof of Sanskrit (Retd)

Chairman , Bharateeya Vidvat Parishat

Ph:09866110741

https://sites.google.com/view/koradeeyam/home

IITs are building USA, not India

*IITs are building USA, not India*

IITs are burning midnight oil, day and night,

But not for India.

With our tax money,

They're building the American empire.

Before 1947, we served the East India Company.

Now, we bow to the West Coast Company.

Let me tell you what no one said.

The Government spends over ₹10–15 lakh per student during a 4-year IIT BTech prog.

Total IIT budget for FY 2024–25? 

₹9,660 crore.

Students pay just a fraction.

Many pay nothing thanks to scholarships.

Who pays the rest?

You do.

Now comes the betrayal.

Over 30–36% of IIT graduates migrate abroad.

62% of top 100 JEE rankers settle in 

the US or Europe.

70% of those who stay work for foreign MNCs:

Google, Amazon, Microsoft, McKinsey etc.

And,

Less than 2–3% join DRDO, ISRO, or BARC.

Nation-building? 

Who cares.

The IIT dream is now a pipeline for global labor export.

And yet... every Republic Day,

We chest-thump about IITs like they're India's crown jewel.

No one asks:

Is this what Kalam, Bhabha, and Vikram Sarabhai envisioned?

These institutions weren't built for applause.

They were built for atomic research.

For rural electrification.

For defending India's sovereignty.

Now they defend shareholder profits in California.

You want a number?

A software engineer in the US earns ₹1.5 crore/year.

A Entry level scientist in ISRO earns ₹12 lakh/year.

This isn't brain drain.

This is state-sponsored cognitive asset laundering.

We pay for the training.

The West buys the mind.

And what do we get in return?

A selfie with Sundar Pichai.

A LinkedIn post celebrating another Indian CEO of an American firm.

What if this brilliant minds 

had led HAL, BHEL, Bharat Electronics?

We don't ask these questions.

Because deep down...

We're still colonized.

Just better paid.

Before 1947, we exported cotton and diamonds.

Now, we export intelligence.

And we celebrate it.

Why?

Because we mistake personal success for national pride.

Where is the policy?

Why is there no 5-year national service bond for publicly funded graduates?

Why are foreign MNCs allowed to recruit from national institutes without investing in India's core sectors?

Why does no one say: Enough.

Create a National Brain Retention Plan.

Make it an honor, not a punishment, to serve India post-IIT.

This is not Viksit Bharat.

This is Outsourced Bharat.

You pay your taxes.

You build their dreams.

They build another country.

And the country that birthed them?

Stands clapping.

☹️

Vedic chants

https://youtu.be/qPcasmn0cRU

Chaayaavaneswarar temple

தினமும் ஒரு கோவில் : 

சாயாவனேஸ்வரர் திருக்கோவில், சாயாவனம்

மூலவர் : சாயாவனேஸ்வரர் 

அம்மன் : குயிலினும் இன் மொழியாள்

தல விருட்சம் : கோரை

தீர்த்தம் : ஐராவத தீர்த்தம்

ஊர் : சாயாவனம்

மாவட்டம்: மாயவரம் 

சம்பாதி அம்மன் கோவில் திருக்குளத்தின் அருகில் அரை கிலோ மீட்டர் தூரத்தில் உள்ளது

இயற்பகை நாயனார் தவம் இருந்து முக்தி அடைந்த தலம்

வில்லேந்திய நிலையில் ஸ்ரீ முருகன் காட்சி தரும் தலம்

சத்ரு சம்ஹார மூர்த்தியாக முருகன் உள்ள தலம்

பசுமையான கோரை விளைந்திருந்த தலம்

இந்த்ர விழா சித்திரை மாத பௌர்ணமி ஒட்டி 21 நாள் நடைபெறுகிறது

குமர குருபரர் பூஜை வைகாசி மாதத்தில் நடைபெறும்

நவக்ரஹங்களின் அமைப்பு பிற தலங்களில் உள்ள அமைப்பு போல இல்லாமல் க்ரஹங்கள் வேறு வேறு இடத்தில் அமர்ந்து காட்சி தருகின்றனர்.

அமைவிடம்

பூம்புகார் செல்லும் வழியில் சாலை அருகிலேயே உள்ளது.

Thevur temple

தினமும் ஒரு கோவில்

தேவபுரீஸ்வரர் கோயில் 

திருத்தேவூர் (தேவூர்)

மூலவர்: தேவபுரீசுவரர், தேவகுருநாதர்,கதலிவனேசர்

அம்பாள்: மதுரபாஷினி, தேன்மொழியம்மை

தீர்த்தம்: தேவதீர்த்தம்

விருட்சம் வாழை

ஊர்: தேவூர்

மாவட்டம்; நாகப்பட்டினம் 

தேவர்கள், வழிபட்டதால், இப்பெயர்.

குபேரன் வழிபட்டு, சங்கநிதி, பதுமநிதி பெற்ற தலம். 

இத்தலத்து இறைவனை தேவர்கள் வழிபட்டு அருள் பெற்றதால் தேவபுரீசுவரர்

குருபகவான் வழிபட்டு அருள் பெற்றதால் தேவகுருநாதர் என்றும் இறைவன் வணங்கப்படுகிறார். 

கோசெங்கட் சோழன் கட்டிய மாடக் கோவில்

கோவிலின் தென்புறம் தேவதீர்த்தம் இருக்கிறது. 

கௌதமர் வழிபட்ட லிங்கம் இங்கு உள்ளது

ஸ்தலவிருட்சம் கல்லிலேயே வளரும் அதிசய வாழைமரம் ஆகும். இது வெள்வாழை என்ற வகையைச் சார்ந்தது.

ராவணன் குபேரனுடைய சங்கநிதி, பதுமநிதி என்ற அமிர்த கலசங்களை எடுத்துச் சென்றான். குபேரன் தேவூர் தலத்து இறைவனை செந்தாமரைப் புஷ்பங்களால் அர்ச்சித்து வழிபட்டதால் குபேர கலசங்களைத் திரும்பப் பெற்று மீண்டும் குபேர பட்டத்தைப் பெற்றான். குபேரனுக்கு பட்டம் வழங்கபட்ட ஸ்தலம் இது.

செல்வம் வளரவும், இழந்த செல்வத்தை மீண்டும் பெறவும் இத்தலத்து இறைவனை வழிபட்டால் குபேரனுக்குச் சமமான செல்வத்தைப் பெறலாம்.

இந்திரன் இந்திர பட்டத்தை இழந்தபோது, இத்தலத்து இறைவனை வணங்கி சாபம் நீங்கப் பெற்றான். 

பதவி வேண்டுவோர், இழந்த பதவியை மீண்டும் பெற விழைவோர், வேலை வேண்டும் என தவிப்போர் இத்தலத்து இறைவன் தேவபுரீசுவரரை வழிபட வேண்டும்.

இத்தலத்து இறைவனை சூரியன் வழிபட்டிருப்பதால், சூரியனால் இடர்வரும் என்று எண்ணுபவர்கள் தேவபுரீசுவரரை வழிபட்டால் சூரியன் அருள் கிடைக்கும். 

இழந்த செல்வம் திரும்ப கிடைக்க வழிபட வேண்டிய தலம்.

திருமணமாகாதவர்கள், புத்திர பாக்கியம் இல்லாதவர்கள் திங்கட்கிழமைகளில் வழிபாட்டால் பலன் பெறலாம்.

அமைவிடம் 

திருவாரூரில் இருந்து நாகப்பட்டிணம் செல்லும் சாலை வழியில் கீவளூரை அடைந்து, அங்கிருந்து திருத்துளைப்பூண்டி செல்லும் சாலையில் சென்றால் தேவூரை அடையலாம். திருவாரூர் - வலிவலம் நகரப்பேருந்து தேவூர் வழியாகச் செல்கிறது

Which is great?

⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️

🔶ஒரு ஞானியிடம் சொல்லப்பட்டது:

"அங்கே ஒரு தவயோகி தண்ணீர் மேல நடக்கிறார் ."

அவர் பதிலளித்தார், "அது ஒரு பொருட்டல்ல. ஏனென்றால் ஒரு மரப்பலகை கூட தண்ணீரில் மிதக்கும்."

மக்கள் சொன்னார்கள் :

 " ஒரு தவ யோகி வானத்தில் பறக்கிறார் "

அவர் பதிலளித்தார், 

"அதுவும் ஒரு பொருட்டல்ல. ஈக்கள் கூடத் தான் வானத்தில் பறக்கிறது"

அவர்கள் அவரிடம் கேட்டார்கள் :

 *"அப்படியானால் அதிசயம் என்பது எது.?"*

அவர் பதிலளித்தார், 

*மக்களிடையே இயல்பாக வாழ்வது தான்...!*

அவர்களின் தீங்கை சகித்துக் கொள்வது,

 உங்கள் தார்மீகக் கொள்கைகளை இழக்காமல் இருப்பது,

நீங்கள் பொய் சொல்லவோ, திருடவோ, துரோகம் செய்யவோ, ஏமாற்றவோ, புறம் பேசவோ கூடாது, 

மக்களின் இதயங்களை உடைக்கவோ கூடாது."

இத்தகைய குணங்களைக் கொண்ட மனிதனாக இருப்பதுதான் உண்மையான அதிசயம் " என்று அதிசயமான பதிலைக் கூறினார்.

நற்காலை வணக்கம் 

🌸🙏🙏🙏🙏🙏🌸

Temples with Srichakram

🙏 *ஸ்ரீசக்கரம்🙏 அமைந்துள்ள பிரசித்தி பெற்ற அம்பிகை ஆலயங்களில் சில*

🙏 *காஞ்சி காமாட்சி அம்மன் ஆலயத்தில் ஆதிசங்கரரால் பிரதிஷ்டை செய்யப்பட்ட ஸ்ரீசக்ரத்திற்கே அனைத்து பூஜைகளும் செய்யப்படுகின்றன.*

🙏 *லலிதா ஸஹஸ்ர நாமத்தை இயற்றிய வசின்யாதி வாக்தேவதைகள் எண்மரும் இதில் எழுந்தருளியுள்ளனர்*.

🙏 *பூந்தமல்லிக்கு அருகே மாங்காட்டில் பிரதிஷ்டை* *செய்யப்பட்ட* *அர்த்தமேருவுக்கு புனுகு, சந்தனம்* *சாத்தப்படுகிறது*.

🙏 *கும்பகோணம்-மாயவரம் பாதையில் உள்ள பாஸ்கரராயபுரம்* *ஆனந்தவல்லி அம்மன் முன் ஸ்ரீசக்ரம் பிரதிஷ்டை செய்யப்பட்டுள்ளது*.

🙏 *புதுக்கோட்டை புவனேஸ்வரி தேவி முன் உள்ள மகாமேரு, சாந்தானந்த சுவாமிகளால் ஸ்தாபிக்கப்பட்டது.*

🙏 *ஸ்ரீசைலம் பிரமராம்பிகா தேவியின் முன் ஆதிசங்கரர் ஸ்ரீசக்ரப் பிரதிஷ்டை செய்துள்ளார்.*

🙏 *சென்னை-திருவொற்றியூர் தியாகராஜர் ஆலயத்தில் வட்டப்பாறை அம்மனின் உக்கிரம், ஆதிசங்கரர் நிறுவிய ஸ்ரீசக்ரத்தால் தணிக்கப்பட்டது.*

🙏🏻 *திருவானைக்கா அகிலாண்டேஸ்வரியின் ஒரு காதில் ஸ்ரீசக்ர தாடங்கத்தையும் மற்றொரு காதில் சிவசக்ர தாடங்கத்தையும் ஆதிசங்கரர் அணிவித்துள்ளார். அதன் பின்னரே தேவியின் உக்ரம் தணிந்து சாந்தமானார்.*

🙏🏻 *கொல்லூர் மூகாம்பிகையின் மகிமைக்கு காரணம் தேவியின் முன் ஆதிசங்கரர் பிரதிஷ்டை செய்துள்ள ஸ்ரீசக்ரமே.*

🙏🏻 *சென்னை-காளிகாம்பாள் ஆலய மேருவில் அந்தந்த மாத்ருகா அட்சரங்கள் அந்தந்த ஸ்தானத்தில் செதுக்கப்பட்டுள்ளன.*

🙏🏻 *சென்னை-திருவல்லிக்கேணி அனுமந்தலாலா தெருவில் உள்ள காமகலா காமேஸ்வரி சந்நதியிலும் ஸ்ரீசக்ரப் பிரதிஷ்டை செய்யப்பட்டுள்ளது.*

🙏🏻 *த்ரிபங்க நிலையில் வீற்றருளும் இவள் மிக்க வரப்பிரசாதி.*

🙏🏻 *சென்னை-நங்கநல்லூரில் திதிநித்யா தேவிகளின் சக்ரங்களும் விக்ரகங்களும் இரு புறங்களிலும் திகழ, 16 படிகளின் மேல் மகாமேருவுடன் கோலோச்சுகிறாள், ராஜராஜேஸ்வரி.*

🙏🏻 *நேபாளம் குஹ்யேஸ்வரி ஆலயத்திலுள்ள தாமரை மொட்டின் நடுவே அமைந்துள்ள ஸ்ரீசக்ரத்தை அனைவரும் தொட்டு பூஜிக்கலாம்.*

🙏🏻 *அதில் பொங்கி வரும் தீர்த்தத்தை தலையில் தெளித்துக்கொண்டு பிரசாதமாகவும்* உட்கொள்ளலாம்.

🙏🏻 *திருப்போரூர் முருகன் ஆலய பிராகாரத்தில் சிதம்பர சுவாமிகள் நிறுவிய சக்ரத்தை தனி சந்நதியில் தரிசிக்கலாம்.*

🙏🏻 *தாம்பரம்-ஸ்ரீபெரும்புதூர் பாதையிலுள்ள பண்ருட்டிக்கண்டிகை தலத்தில் பூரணமகாமேருவிற்கு இருபுறங்களிலும் வாராஹி, மாதங்கி மற்றும் திதி நித்யா தேவியர் பதினைந்து பேரும் யந்திர வடிவாக அருள்கிறார்கள்.*

🙏🏻 *திருச்சி மலைக்கோட்டையில் சுகந்த குந்தளாம்பாளின் சந்நதி ஸ்ரீசக்ர வடிவில் அமைந்திருக்கிறது.*

🙏🏻 *கேரளாவில் ஓணத்தக்குளம் அருகே உள்ள செட்டிக்குளத்தில் அம்பிகை சந்நதியில் ஸ்ரீசக்ரம் பொருத்தப்பட்டிருக்கிறது.*

🙏🏻 *காசி-அனுமன் காட்டில் முத்துஸ்வாமி தீட்சிதர் ஆராதனை செய்த சிவலிங்கத்தின் உச்சியில் ஸ்ரீசக்ரம் பொறிக்கப்பட்டுள்ளது.*

🙏🏻 *மன்னார்குடி ராஜகோபாலன், தேவியின் அம்சமான கோபாலஸுந்தரியாக விளங்குகிறார். அதனால் அவர் திருவடிகளில் ஸ்ரீசக்ரம் வைத்து வழிபடப்ப டுகிறது.*

🙏🏻 *திருவிடைமருதூரில் மூகாம்பிகை முன் மகாமேரு பிரதிஷ்டை செய்யப்பட்டுள்ளது. தேவி உபாசகரான பாஸ்கரராயர் பூஜித்தது இந்த மகாமேரு.*

🙏🏻 *புன்னை நல்லூர் மாரியம்மனின் முன் ஸ்ரீசக்ரப் பிரதிஷ்டை செய்தவர், மகான் சதாசிவபிரம்மேந்திரர்.*

*ஸ்ரீ அம்பிகை திருவடிகளில் சரணம்*🙏

*ஓம் சக்தி ஓம்*🙏

*சர்வம் ஸ்ரீ சக்தி மயம்*

Acharya lakshanam - Periyavaa

ஸ்ரீ காஞ்சி காமகோடி ஸ்ரீமத் ஜகத்குரு ஸ்ரீசந்திரசேகரேந்திர சரஸ்வதி ஸ்வாமிகளின் அருள்மொழிகள்

மூன்று இலக்கணங்கள் உள்ளவன் தான் "ஆச்சாரியன்" என்று வைத்தார்கள்.

ஒன்று: சாஸ்த்ர சித்தாந்தத்தை நன்றாக தெரிந்து கொண்டிருக்க வேண்டும்.

இரண்டு: தெரிந்ததை வாழ்க்கையில் நடத்திக் காட்டும் ஆச்சார சீலராக இருக்க வேண்டும்.

மூன்று: இப்படித் தனக்குத் தெரிந்து கடைப்பிடிக்கும் சாஸ்த்ரத்தைப் பிறருக்கு கற்றுக்கொடுத்து அவர்களையும் நெறியாக வாழ்க்கையில் நிலை நாட்ட வேண்டும்.

மாணாக்கன் சுத்தனாகவும் புரிந்து கொள்ளும் சக்தியுள்ளவனாகவும் இருக்க வேண்டும்.

சொல்லிக்கொடுப்பதை நன்றாக புரிந்து ஏற்றுக்கொள்வதே 'க்ரஹண சக்தி'.

அப்புறம் அதை மறக்காமல் புத்தியில் இருத்திக் கொள்வதே 'தாரணசக்தி'.

Salakshana ghanapati exam felicitation

https://youtu.be/Jbn7-VdugBA?si=1BnClPElskej1Qcc

The one reading the feliciation summary is Sri K Aravinda Rao. He worked as DGP of united AP Police. An extremely upright officer and top quality leader. He held several key positions including heading Intelligence department, heading Grey Hounds Commando force playing a key role in curbing Naxalism. While this is one side of him, the other side is that of Orthodox Brahmin and that of pursuit of Sanatana Dharma. He did PhD in Sanskrit while being a DGP and had parallel pursuit along with his main stream profession. For those who claim they dont have time for pursuit of Dharma, he is a counter example and role model.

Respect the NO of others - positive story

*_Respect the "No"_*

_Once, a Bird searched for a Home to lay her Eggs and Shelter in the Rainy Season._

_In her search, She saw Two Trees, and She went to ask for Protection._

 

_When She asked the First Tree, It refused to give her Shelter._

_With Disappointment, She went to the Second Tree. And the Second Tree agreed._

 

_She made her Home and laid her Eggs, and then the Rainy Season arrived._

_The Rain was so heavy that the first Tree fell and was carried away by the Flood._

 

_The Bird saw this and, in a taunting way, said :*"See, this is your Karma, you didn't offer me Shelter, and now God has given you the Punishment."_*

 

_The Tree that was uprooted by the flood, smiled for the last time and said : *"I know I'm not going to survive this Rainy Season. That's why I refused you to provide shelter. I didn't want to risk you and your Kids lives."_*

_The Bird had tears *as She now knew Why she and her Kids were alive !_*

 

*_Moral_*

*_1. We should not always consider someone's "NO" as their Arrogance_*. 

*_2. You don't know the whole picture._*

*_3. Respect others' Decision whether it is in your favor or not._*

*_4. We get so involved in our Problems that we forget to view the other person's point._*

*_5. Without even trying to understand the Motive,we make our Judgments._*

*_6. We should Never Judge others by their "No" because we don't know their Story._*

*_7. You don't know what good is hidden for you behind it._*

*Always Respect the "NO"*.

_Pause, and think about it deeply before you pass any Judgments about it in your Mind._

Mahabharata with kannada translation

Palimaru Mutt, one of the Ashta Mutts in Udupi, is published a 100-volume Kannada translation of the Mahabharata. This project, titled "Bharata Deepika," is based on Jagadguru Sri Madhvacharya's "Mahabharata Tatparya Nirnaya" and includes Sri Vadiraja GuruSarvabhouma's "Lakshalankara". The project is part of the birth centenary celebrations of Sri Sri Vidyamanya Teertha Swamiji and is being researched by a team of scholars. 

The 100-volume set will include 20 volumes of Sanskrit shlokas and 80 volumes of Kannada explanations. Each shloka will be explained in detail in Kannada.

Bharata Deepika – Shri Palimaru Matha https://share.google/d0vxGxtqpepan7IWP

Brahma muhurtam

பிரம்ம முஹூர்த்தம் பற்றிய விபரங்கள் மூல நூல்களில் இருந்ததற்கான ஆதாரங்கள்.

1. ருத்ர முஹுர்த்தம்---------------06.00AM – 06.48AM

2. ஆஹி முஹுர்த்தம்--------- 06.48am –07.36am

3. மித்ர முஹுர்த்தம்------------------- 07.36am – 08.24am

4. பித்ரு முஹுர்த்தம்----------------- 08.24am – 09.12am

5. வசு முஹுர்த்தம்-------------------- 09.12am – 10.00am

6. வராஹ முஹுர்த்தம்------------- 10.00am – 10.48am

7.விச்வேதேவாமுஹுர்த்தம்---- 10.48am – 11.36am

8.விதி முஹுர்த்தம்------------------- 11.36am – 12.24pm

9. சுதாமுகீ முஹுர்த்தம்------------ 12.24pm – 01.12pm

10. புருஹூத முஹுர்த்தம்---------- 01.12pm – 02.00pm

11. வாஹிநீ முஹுர்த்தம்------------ 02.00pm – 02.48pm

12.நக்தனகரா முஹுர்த்தம்------ 02.48pm – 03.36pm

13. வருண முஹுர்த்தம்-------------- 03.36pm – 04.24pm

14. அர்யமன் முஹுர்த்தம்---------- 04.24pm – 05.12pm

15.பக முஹுர்த்தம்--------------------- 05.12pm – 06.00pm

16. கிரீச முஹுர்த்தம்----------------- 06.00pm – 06.48pm

17. அஜபாத முஹுர்த்தம்------------ 06.48pm – 07.36pm

18.அஹிர்புத்ன்ய முஹுர்த்தம் 07.36pm – 08.24pm

19.புஷ்ய முஹுர்த்தம்-------------- 08.24pm – 09.12pm

20.அச்விநீ முஹுர்த்தம்------------ 09.12pm – 10.00pm

21.யம முஹுர்த்தம்------------------ 10.00pm – 10.48pm

22.அக்னி முஹுர்த்தம்------------- 10.48pm – 11.36pm

23.விதாத்ரு முஹுர்த்தம்-------- 11.36pm – 12.24am

24.கண்ட முஹுர்த்தம்------------- 12.24am – 01.12am 

25.அதிதி முஹுர்த்தம்-------------- 01.12am – 02.00am

26.ஜீவ/அம்ருத முஹுர்த்தம்--- 02.00am – 02.48am

27.விஷ்ணு முஹுர்த்தம்------------ 02.48am – 03.36am

28.த்யுமத்கத்யுதி முஹுர்த்தம்-- 03.36am – 04.24am

29.பிரம்ம முஹுர்த்தம்--------------- 04.24am – 05.12am

30.சமுத்ரம் முஹுர்த்தம்------------ 05.12am – 06.00am

பதினெண் புராணங்களில் ஒன்றான சிவபுராணத்தில் ருத்ரசம்ஹிதையின் சிருஷ்டி காண்டம் 11 மற்றும் 13 வது அத்தியாயங்களில் பிரம்ம முகூர்த்தத்தின் சிறப்பைப் பற்றி சிலாகித்துச் சொல்லப்பட்டுள்ளது.

Dandam dasagunam bhavet - sanskrit

A teacher with half-baked knowledge was frequently seen beating children.

Someone asked him,

"Why are you hitting them like that?"

The teacher replied:

"Daṇḍaṁ daśaguṇaṁ bhavet" — Only by beating will they gain wisdom, right?

To correct this misunderstanding, the person recited the following Sanskrit verse along with its true meaning, which helped open the teacher's eyes.

 

Sanskrit Verse:

Viśvāna ahi paśuṣu

Kardam apsu ca nimnagāḥ!

Vārdhakye vipine vahnau

Daṇḍaṁ daśaguṇaṁ bhavet!!

 

Word Meanings:

Vi = Bird

Śvāna = Dog

Ahi = Snake

Paśu = Animal

Kardama = Mud

Apsu = In water

Nimnagāḥ = On uneven terrain

Vārdhakye = In old age

Vipine = In forest

Vahnau = In fire (to extinguish)

 

True Meaning of the Verse:

A staff or stick (daṇḍa) is useful to a person in ten different ways:

Protection from birds

Protection from dogs

Protection from snakes

Protection from wild animals

Support while walking in mud

Support in water

Help on uneven terrain

Aid in old age

Safety in forests

Help in managing or extinguishing fire

 

Moral of the Story:

The "daṇḍa" mentioned in the verse is not meant for punishment or beating, but rather as a supportive tool in various life situations.

The person used this verse to correct the teacher's misunderstanding, showing that wisdom comes from understanding, not violence

Sri Sri Bharati Teertha Mahaswami virachitam Sri Chandramoulishwara Varnamala Stotram

Sringeri Jagadguru Sri Sri Bharati Teertha Mahaswami virachitam

 Sri Chandramoulishwara Varnamala Stotram

||श्रीचन्द्रमौलीश्वर-वर्णमाला-स्तोत्रम् ||

श्रीशात्मभूमुख्यसुरार्चिताङ्घ्रिं श्रीकण्ठशर्वादिपदाभिधेयम् ;

श्रीशङ्कराचार्यहृदब्जवासं

 श्रीचन्द्रमौलीशमहं नमामि . १ .

चण्डांशुशीतांशुकृशानुनेत्रं 

चण्डीशमुख्यप्रमथेड्यपादम् ;

षडास्यनागास्यसुशोभिपार्श्वं

 श्रीचन्द्रमौलीशमहं नमामि . २ .

द्रव्यादिसृष्टिस्थितिनाशहेतुं

 रव्यादितेजांस्यपि भासयन्तम् ;

पव्यायुधादिस्तुतवैभवं तं

 श्रीचन्द्रमौलीशमहं नमामि . ३ .

मौलिस्पुरज्जह्नुसुतासितांशुं

 व्यालेशसंवेष्टितपाणिपादम् ;

शूलादिनानायुधशोभमानं 

श्रीचन्द्रमौलीशमहं नमामि . ४ .

लीलाविनिर्धूतकृतान्तदर्पं

शैलात्मजासंश्रितवामभागम् ;

शूलाग्रनिर्भिन्नसुरारिसङ्घं 

श्रीचन्द्रमौलीशमहं नमामि . ५ .

शतैः श्रुतीनां परिगीयमानं 

यतैर्मुनीन्द्रैः परिसेव्यमानम् ;

नतैः सुरेन्द्रैरभिपूज्यमानं 

श्रीचन्द्रमौलीशमहं नमामि . ६ .

मत्तेभकृत्या परिशोभिताङ्गं 

चित्ते यतीनां सततं वसन्तम् ;

वित्तेशमुख्यैः परिवेष्टितं तं 

श्रीचन्द्रमौलीशमहं नमामि . ७ .

हंसोत्तमैः चेतसि चिन्त्यमानं 

संसारपाथोनिधिकर्णधारम् ;

तं सामगानप्रियमष्टमूर्तिं

 श्रीचन्द्रमौलीशमहं नमामि . ८ .

नताघहं नित्यचिदेकरूपं 

सतां गतिं सत्यसुखस्वरूपम् ;

हतान्धकं हृद्यपराक्रमं तं 

श्रीचन्द्रमौलीशमहं नमामि . ९ .

मायातिगं वीतभयं विनिद्रं 

मोहान्तकं मृत्युहरं महेशम् ;

फालानलं नीलगलं कृपालुं 

श्रीचन्द्रमौलीशमहं नमामि . १० .

मित्रं हि यस्याखिलशेवधीशः

 पुत्रश्च विघ्नौघविभेददक्षः ;

पात्रं कृपायाश्च समस्तलोकः

 श्रीचन्द्रमौलीशमहं नमामि . ११ .

Sri Sri Bharati Teertha Mahaswami virachitam Sri Chandramoulishwara Varnamala Stotram

Sringeri Jagadguru Sri Sri Bharati Teertha Mahaswami virachitam

 Sri Chandramoulishwara Varnamala Stotram

||श्रीचन्द्रमौलीश्वर-वर्णमाला-स्तोत्रम् ||

श्रीशात्मभूमुख्यसुरार्चिताङ्घ्रिं श्रीकण्ठशर्वादिपदाभिधेयम् ;

श्रीशङ्कराचार्यहृदब्जवासं

 श्रीचन्द्रमौलीशमहं नमामि . १ .

चण्डांशुशीतांशुकृशानुनेत्रं 

चण्डीशमुख्यप्रमथेड्यपादम् ;

षडास्यनागास्यसुशोभिपार्श्वं

 श्रीचन्द्रमौलीशमहं नमामि . २ .

द्रव्यादिसृष्टिस्थितिनाशहेतुं

 रव्यादितेजांस्यपि भासयन्तम् ;

पव्यायुधादिस्तुतवैभवं तं

 श्रीचन्द्रमौलीशमहं नमामि . ३ .

मौलिस्पुरज्जह्नुसुतासितांशुं

 व्यालेशसंवेष्टितपाणिपादम् ;

शूलादिनानायुधशोभमानं 

श्रीचन्द्रमौलीशमहं नमामि . ४ .

लीलाविनिर्धूतकृतान्तदर्पं

शैलात्मजासंश्रितवामभागम् ;

शूलाग्रनिर्भिन्नसुरारिसङ्घं 

श्रीचन्द्रमौलीशमहं नमामि . ५ .

शतैः श्रुतीनां परिगीयमानं 

यतैर्मुनीन्द्रैः परिसेव्यमानम् ;

नतैः सुरेन्द्रैरभिपूज्यमानं 

श्रीचन्द्रमौलीशमहं नमामि . ६ .

मत्तेभकृत्या परिशोभिताङ्गं 

चित्ते यतीनां सततं वसन्तम् ;

वित्तेशमुख्यैः परिवेष्टितं तं 

श्रीचन्द्रमौलीशमहं नमामि . ७ .

हंसोत्तमैः चेतसि चिन्त्यमानं 

संसारपाथोनिधिकर्णधारम् ;

तं सामगानप्रियमष्टमूर्तिं

 श्रीचन्द्रमौलीशमहं नमामि . ८ .

नताघहं नित्यचिदेकरूपं 

सतां गतिं सत्यसुखस्वरूपम् ;

हतान्धकं हृद्यपराक्रमं तं 

श्रीचन्द्रमौलीशमहं नमामि . ९ .

मायातिगं वीतभयं विनिद्रं 

मोहान्तकं मृत्युहरं महेशम् ;

फालानलं नीलगलं कृपालुं 

श्रीचन्द्रमौलीशमहं नमामि . १० .

मित्रं हि यस्याखिलशेवधीशः

 पुत्रश्च विघ्नौघविभेददक्षः ;

पात्रं कृपायाश्च समस्तलोकः

 श्रीचन्द्रमौलीशमहं नमामि . ११ .

Vishnu, vishnupathi, shadaseethi punya kalam

விஷ்ணுபதி புண்ய காலம்

17.08.2025 

வாழ்வில் வளம் சேர்க்கும் விஷ்ணுபதி புண்ய காலம் ஆரம்பம்...

விஷ்ணுவை வணங்க தீராத பிரச்சினை தீரும் ஆவணி மாதம் 1ம் தேதி வந்து விட்டது .இது விஷ்ணுபதி புண்ணிய காலமாகும். 

ஒவ்வொரு வருடமும் நான்கு விஷ்ணுபதி புண்ய காலங்கள் வருவதுண்டு. தமிழ் மாத கணக்கின்படி வைகாசி, ஆவணி, கார்த்திகை மற்றும் மாசி மாதங்களில் இந்த விஷ்ணுபதி புண்ய காலம் வருகிறது. 

ஆவணி மாதம் 1ம் தேதி விஷ்ணு பதி புண்ணியகாலம் வந்து விட்டது. இது ஏகாதசிக்கு நிகரான புனிதமான நாளாகும். இந்த நாளில் மகாவிஷ்ணு வையும் தாயாரையும் நினைத்து வணங்க தீராத குடும்ப பிரச்சினைகள் தீரும்.

தமிழ் மாதங்கள் 12ல் 

சித்திரை, ஆடி, ஐப்பசி, தை ஆகியவை பிரம்மாவுக்கு உரியவை. பிரம்மாவுக்குரி ய சித்திரை, ஐப்பசி, ஆடி, தை மாதம் பிறக்கும் காலங்கள் விஷு புண்ய காலம் எனப்படும்

வைகாசி,* ஆவணி* , கார்த்திகை* , மாசி* ஆகியவை மஹாவிஷ்ணுவுக்கு உரியவை. விஷ்ணு வுக்குரிய மாதங்கள் பிறக்கும் நேரம் விஷ்ணு பதி புண்ய காலம்.

ஆனி, புரட்டாசி, மார்கழி,பங்குனி ஆகிய வை சிவனுக்குரியவை. சிவனுக்குரிய மாதங்கள் பிறக்கும் நேரம் ஷடசீதி புண்ணிய காலம். ஷடாங்கன் என்றால் சிவபெருமானைக் குறிக்கும். 

ஆவணி மாத விஷ்ணுபதி புண்ணிய காலத்தின் போது உங்களின் பிரச்சினை களை வேண்டுதல்களை மனமுருகி மகா விஷ்ணுவிடம் சொல்லுங்கள். தங்களின் நியாமான கோரிக்கை எதுவானாலும் அடுத்த மூன்று விஷ்ணுபதி காலம் முடிவ டைவதற்குள் நிறைவேறும். இது ஏகாதசி விரதத்தை விட பல மடங்கு உயர்வானது.

பொதுவாக திதிகளில் சிறந்ததான ஏகாதசி திதியை மகாவிஷ்ணுவிற்கு மிகவும் உகந்த தாக சாஸ்திரம் கூறுகிறது. ஏகாதசி அன்று ஒருவன் புரியும் பூஜைகளும் , அனுஷ்டிக்கும் விரதமுறையும் அனைத்திலும் சிறந்த பலன் தருவதாகவும் கூறுவர். 

ஏகாதசியை விடவும் மிகவும் சிறந்த பலனைத் தர வல்லது விஷ்ணுபதி புண்யகாலம் ஆகும். மகாவிஷ்ணுவின் அருளும் கருணையும் மிகவும் அதிகமாக வும், பூரணமாகவும் துலங்கும் அரிதான நாளாக இந்த நாள் அமைந்து உள்ளது.

அன்றைய தினத்தில் அதிகாலை 1:30 மணி முதல் காலை 10:30 மணி வரை இந்த புண்ய கால நேரம் வருகிறது. முழுமையாக 9 மணி நேரம் இந்த புண்ய காலம் அமைகிறது.

இந்த விஷ்ணுபதி புண்ய காலத்தில் நாம் மகாவிஷ்ணுவையும், மஹாலக்ஷ்மி யையும் மனதார வழிபட்டு, காலை பெருமாள் கோவி லுக்கு சென்று கொடி மர நமஷ்காரம் செய்து 27 பூக்களை கையில் வைத்து கொண்டு 27 முறை பிரகார வலம் வாருங்கள். 

ஒவ்வொரு சுற்றுக்கும் ஒரு பூவை கொடிமரத் திற்கு முன் வையுங்கள். 27 சுற்று முடித்த பின்பு மீண்டும் கொடிமர நமஷ்காரம் செய்யுங்கள். நமது எல்லா தேவைகளையும் வேண்டுதல் களையும் கூறி தங்களின் பிரார்த்தனையை மனமுருகிச் சொல்லுங்கள்

Kala sastra by sahadeva

பஞ்ச பாண்டவர்களில் ஒருவரான சகாதேவன் சாஸ்திரத்தில் வல்லவர். இவர் இயற்றிய இந்த சாஸ்திரம் தமிழில் இருக்கிறது. கால ஸாஸ்திரம்

கால அளவை கூறும் கால ஸாஸ்திரம்

தாமரை இதழ்களை எட்டு அடுக்கி ஒரு நுட்பமான ஊசிக்கொண்டு துவாரம் பண்ணுவதற்கு ஆகும் நேரமே ஒரு க்ஷணமாகும்.

02 க்ஷணம்கள் 01 இல்லம்

02 இல்லம்கள் 01 காஷ்டை

02 காஷ்டைகள் 01 நிமேஷம்

02 நிமேஷங்கள் 01 துடி (15 விதற்பரைகள்)

02 துடிகள் 01 துரிதம் (30 விதற்பரைகள்)

02 துரிதம்கள் 01 தற்பரை (60 விதற்பரைகள் )

60 தற்பரைகள் 01 வினாழிகை

60 வினாழிகைகள் 01 நாழிகை

60 நாழிகைகள் 01 நாள்

07 நாட்கள் 01 வாரம்

(ஞாயிறு,திங்கள்,செவ்வாய்,புதன்,வியாழன்,வெள்ளி,சனி இவையே ஏழு நாட்கள்)

பதினைந்து நாட்கள் ஒரு பக்ஷம்,

(ப்ரதமை,த்வீதியை,த்ரீதியை,சதுர்த்தி,பஞ்சமி,ஷஷ்டி,ஸப்தமி,அஷ்டமி,நவமி,

தசமி,ஏகாதசி,த்வாதசி,த்ரயோதசி,சதுர்தசி,பௌர்ணமி.இது சுக்லபக்ஷம்

ப்ரதமை,த்வீதியை,த்ரீதியை,சதுர்த்தி,பஞ்சமி,ஷஷ்டி,ஸப்தமி,அஷ்டமி,நவமி,

தசமி,ஏகாதசி,த்வாதசி,த்ரயோதசி,சதுர்தசி,அமாவாசை.இது க்ருஷ்ணபக்ஷம்.)

இரண்டு பக்ஷங்கள் ஒரு மாதம்

மாதங்கள் இரண்டுவகைப்படும்

01 சந்திரமானம்

02 ஸௌரமானம்

01 சைத்திரம்

02 வைசாகம்

03 ஜேஷ்டம்

04 ஆஷாடம்

05 ச்ராவணம்

06 பாத்ரபதம்

07 ஆஸ்வீயுஜம்

08 கார்திகம்

09 மார்கசிரம்

10 புஷ்யம்

11 மாகம்

12 பால்குனம்

என இப்பன்னிரெண்டும் சாந்திரமான மாதங்கள் இவை சூரிய சந்திர்கள் கூடி பிரிதல் மூலம் எற்படுவதாம்.

01 மேஷம் (சித்திரை)

02 ரிஷபம் (வைகாசி)

03 மிதுனம் (ஆனி)

04 கடகம் (ஆடி)

05 சிம்மம்(ஆவணி)

06 கன்னி (புரட்டாசி)

07 துலா (ஐப்பசி)

08 வ்ருச்சிகம் (கார்திகை)

09 தனுஸு (மார்கழி)

10 மகரம் (தை)

11 கும்பம் (மாசி)

12 மீனம் (பங்குனி)

என இப்பன்னிரெண்டு மாதங்கள் ஸௌரமான மாதங்களாகும்.இவை ஸூரியனுடைய ஓட்டத்தால் மட்டுமே ஏற்படுவதாகும்.

இரண்டு மாதங்கள் சேர்ந்தது ஒரு ருது,

01 வஸந்தம், (சித்தியரை,வைகாசி)

02 க்ரீஷ்மம்,(ஆனி,ஆடி)

03 வர்ஷம்,(ஆவணி புரட்டாசி)

04 சரத்,(ஐப்பசி,கார்த்திகை)

05 ஹேமந்தம்,(மார்கழி,தை)

06 சிசிரம்.(மாசி,பங்குனி)

என ருதுக்கள் ஆறு வகைப்படும். ருதுக்கள் மூன்று சேர்ந்த்து ஒரு அயணம்,

01 உத்ராயணம்,

02 தக்ஷிணாயம்

என அயணங்கள் இரண்டு வகைப்படும். இரண்டு அயணங்கள் சேர்ந்தது ஒரு வருஷம்.

இவ்வாறு பக்ஷங்கள்லும்,மாதங்களாலும்,ருதுக்களாலும்,அயணங்களாலும், உருவான வருடங்கள் மொத்தம் அறுபதாகும் (60) அவையாவன

01 ப்ரபவ,02 விபவ 03 சுக்ல 04 ப்ரமோதூத 05 ப்ரஜோத்பத்தி 06 ஆங்கீரஸ 07 ஸ்ரீமுக 08 பவ 09 யுவ 10 தாது 11 ஈஸ்வர 12 வெகுதான்ய

13 ப்ரமாதி 14 விக்ரம் 15 விஷூ 16 சித்திரபானு 17 ஸுபானு 18 தாரண 19 பார்திப 20 விய 21 ஸர்வஜித் 22 ஸர்வதாரி 23 விரோதி

24 விக்ருதி 25 கர 26 நந்தன 27 விஜய 28 ஜய 29 மன்மத 30 துன்முகி 31 ஹேவிளம்பி 32 விளம்பி 33 விகாரி 34 ஸார்வாரி 35 பிலவ

36 சுபக்ருது 37 சோபக்ருது 38 க்ரோதி 39 விசுவாவசு 40 பராபவ 41 பிலவங்க 42 கீலக 43 ஸௌம்ய 44 ஸாதாரண 45 விரோதிக்ருது

46 பரிதாபி 47 ப்ரமாதீச 48 ஆனந்த் 49 ராக்ஷஸ 50 நள 51 பிங்கள் 52 காளயுக்தி 53 ஸித்தார்தி 54 ரௌத்ரி 55 துன்மதி 56 துந்துபி

57 ருத்ரோத்காரி 58 ரக்தாக்ஷி 59 க்ரோதன 60 அக்ஷய. என்பனவையே 60 வருடங்களாகும்.

இவ் அறுபது வருடங்கள் ஒன்று முடிந்தால் ஒரு பரிவ்ருத்தியாகும்.

ஆறு பரிவ்ருத்திகள் சேர்ந்தால் ஒரு தேவவருடமாகும் அதாவது 360 மனித வருடங்களாகும்.

1200 தேவ வருடம் ஒரு கலியுகம் ( 432000 மனித வருடம்)

2400 தேவ வருடம் ஒரு த்வாபரயுகம் (864000 மனித வருடம்)

3600 தேவ வருடம் ஒரு த்ரேதாயுகம் (1296000 மனித வருடம்)

4800 தேவ வருடம் ஒரு க்ருதயுகம் (1728000 மனித வருடம்)

மேற்கூறப்பட்ட நான்கு யுகங்கள் ஒன்று சேர்ந்தது 12000 தேவயுகமாகும்.(4320000 மனித வருடமாகும்)இதை ஒரு சதுர்யுகம் அல்லது ஒரு மஹாயுகம் என்று கூறப்படுகிறது.

மாஹாயுகங்கள் எழுபத்துஒன்றும்(71)சற்று சந்தி வருடங்களும் சேர்ந்த்து ஒரு மன்வந்த்ரம் எனப்படும்.இது ஒரு மனுவினுடைய காலமாகும்.

மனுக்கள் மொத்தம் பதினான்கு(14)பேர்களாவார்.

01) ஸ்வயம்புவ மனு 02) ஸ்வாரோசிஷ மனு 03) உத்தம மனு 04) தாமஸ மனு 05) ரைவத மனு 06) ஸாக்ஷூஸ மனு 07) வைவஸ்வத மனு 08) ஸாவர்ணி மனு 09) தக்ஷஸாவர்ணி மனு 10) ப்ரம்மஸாவர்ணி 11) தர்மஸாவர்ணி 12) ருத்ரஸாவர்ணி 13) தேவஸாவர்ணி 14) இந்த்ரஸாவர்ணி

போன்றவைகளே பதினான்கு மனுக்களின் பெயர்களாகும்.

சந்தி வருடங்களுடன் கூடிய இம்மொத்த மனுக்களின் காலமும் ஒன்று சேர்ந்த்து ஒரு கல்பமாகும். ஒரு கல்பம் என்பது மொத்தம் (1000) ஆயிரம் மஹாயுகங்களாகும்.

ஒரு கல்பம் என்பது ப்ரம்மாவிற்கு அரை நாளாகும்.இரண்டு கல்பம் சேர்ந்த்து ப்ரம்மாவிற்கு ஒரு நாளாகும்.பகலில் ப்ரம்மாவிழித்திருந்து இரவில் உறங்குவார்.ப்ரம்மாவின் பகல் பொழுதிலேயே ஸ்ருட்டிகள் நடக்கும் இரவில் ப்ரபஞ்சத்தை ஒடுக்கிக்கொண்டு தூங்குவார்.

ப்ரம்மாவின் மாதத்தில் முப்பது(30) பகல் பொழுதும் முப்பது (30) இரவு பொழுதும் அடங்கும்,

01) வாமதேவ கல்பம் 02) ஸ்வேதவராஹ கல்பம் 03) நீல லோஹித கல்பம் 04) ரந்தர கல்பம் 05) ரௌரவ கல்பம் 06) தேவ கல்பம் 07) ப்ருகத் க்ருஷ்ண கல்பம் 08) கந்தர்ப கல்பம் 09) ஸத்ய கல்பம் 10) ஈசான கல்பம் 11) தம கல்பம் 12) ஸாரஸ்வத கல்பம் 13) உதான கல்பம் 14) காருட கல்பம் 15) கௌரம கல்பம் 16) நாரஸிம்ம கல்பம் 17) சமான கல்பம் 18) ஆக்னேய கல்பம் 19) ஸோம கல்பம் 20) மானவ கல்பம் 21) தத்புருஷ கல்பம் 22) வைகுண்ட கல்பம் 23) லக்ஷ்மி கல்பம் 24) ஸாவித்ரீ கல்பம் 25) கோர கல்பம் 26) வராஹ கல்பம் 27) வைராஜ கல்பம் 28) கௌரீ கல்பம் 29) மஹேஸ்வர கல்பம் 30) பித்ரு,என ஸ்ருஷ்டிகள் நடக்கும் ப்ரம்மாவின் பகல் பொழுதின் பெயர்களாகும்.இரவு காலத்தில் ப்ரம்மா உறங்குவதால் அந்தந்த கல்பத்தின் இரவாகவே கொள்ளப்படும்.

அறுபது கல்பம்(60) சேர்ந்த்து ப்ரம்மாவிற்கு ஒரு மாதமாகும்,எழு நூற்று இருபது (720) கல்பம் சேர்ந்தது பிரம்மாவின் ஒரு வருடமாகும், இந்த கணக்கின் படி ப்ரம்மா (100) ஆண்டு காலம் வாழ்வார்,பிரம்மாவின் பூர்ண ஆயுள் எழுபத்திரெண்டாயிரம் (72000) கல்பகாலமாகும்.

இனி பிரம்மாவின் ஸ்ருஷ்டி முதல் சென்ற நாட்களை எவ்வாறு கணக்கிட வேண்டும் என்பதை கூறப்போகிறேன் கவணமாக கேட்கவும்.

வாமதேவ கல்பம் முடிவடைந்து ஸ்வேதவராஹ கல்பத்தில் இதுவரை ஆறு மனுக்களின் காலமும் அவர்களின் சந்திவருடங்களும் முடிவடைந்து தற்சமயம் ஏழாவது மனுவான வைவஸ்வதமனுவின் காலத்தில் இருபத்துஏழு சதுர்யுகங்கள் முடிந்து இருபத்து எட்டாவது சதுர்யுகத்தில் நான்காவது யுகமான கலியுகம் நடந்துக்கொண்டிருக்கிறது.

2025 வருட கணக்கின் படி கலியுகம் 5126 வருடம் முடிந்து விட்டது. இந்த வருடத்துடன் கலியுகம் 5127-ம் வருடம் பிறந்து விட்டது.... இது சகாதேவன் சாஸ்திரத்தில் இருக்கிறது.

Thirukannamangai temple

 

ஸ்ரீபக்தவத்சலப் பெருமாள் கோயில் , திருக்கண்ணமங்கை 

மூலவர் : பக்தவத்சலப்பெருமாள், பத்தராவிப்பெருமாள்

உற்சவர் : பெரும் புறக்கடல்

தயார் : கண்ணமங்கை நாயகி (அபிஷேகவல்லி)

தல விருட்சம் : மகிழ மரம்

தீர்த்தம் : தர்ஷன புஷ்கரிணி   

ஊர்: திருக்கண்ணமங்கை 

மாவட்டம்: திருவாரூர் 

பாடியவர்கள் : திருமங்கையாழ்வார்

வருணன், ரோமசமுனி, முப்பத்து முக்கோடி தேவர்கள் தரிசித்துள்ளனர்.

ஸப்த புண்ய க்ஷேத்ரம்',"ஸப்தாம்ருத க்ஷேத்ரம்' எனும் பெயர் பெற்றது.

தேவர்கள் தேனீக்கள் வடிவில் புடைசூழ இத்தலத்தில் திருமகளை திருமால் திருமணம் செய்து கொண்டதால் திருமணத் தடைகள் நீக்கும் தலம்.

முக்தித் தலம்

ஒரு நாள் இரவு தங்கினால் கூட முக்தி கிடைத்து விடும் ஸ்தலம்.

பஞ்ச கிருஷ்ண தலங்கள் 

திருக்கண்ணங்குடி, திருக்கண்ணபுரம், திருக்கண்ணமங்கை, கபிஸ்தலம், திருக்கோவிலூர் ஆகிய இடங்களில் பஞ்ச கிருஷ்ண தலங்கள் அமைந்துள்ளன. 

பெருமாள் தன் பாற்கடலை விட்டு வெளியே வந்து இங்கிருந்த லட்சுமியை திருமணம் செய்ததால் பெருமாளுக்கு "பெரும்புறக்கடல்' என்ற திருநாமம் ஏற்பட்டது.

தாயார் சன்னதியின் ஒரு புறம் உள்ள சாளரத்தில் தேன் கூடு உள்ளது. இந்த தேன் கூடு தட்சிணாயனம் உத்திராயணம் ஆரம்ப நாட்களில் தன் இருப்பிட சாளரத்தை மாற்றிக்கொள்கிறது.

லட்சுமிக்கு இங்கு திருமணம் நடந்ததால் "கிருஷ்ண மங்கள க்ஷேத்திரம்' என்ற பெயரும் ஏற்பட்டது.

தர்ஷன புஷ்கரிணி: 

தரிசித்த மாத்திரத்தில் பயன் தர வல்லது என்ற பெயர் ஏற்பட்டது. 

தோல் வியாதிகள் நீக்கும் தலம் - 

சந்திரன் சாபம் விலகி பொலிவு பெற்ற தலமாதலால் தோல் வியாதிகளை நீக்கும் தலம்.

சித்ராபவுர்ணமியை ஒட்டி பத்து நாள் திருவிழா நடக்கிறது.   

அமைவிடம் :

திருவாரூரில் இருந்து குடவாசல் மற்றும் கும்பகோணம் செல்லும் சாலையில் 6 கி.மீ தொலைவில் திருக்கண்ணமங்கை உள்ளது. திருவாரூரில் இருந்து கும்பகோணம் செல்லும் பேருந்தில் பயணம் செய்து திருக்கண்ணமங்கை அடையலாம்.

Story of Kedarnath temple

🌹கேதார்நாத்_ஆலய_வரலாறு🙏

        கேதார்நாத் கோயில் நம் புனிதமான பாரதத்தின் ஜோதிலிங்க சிவதலங்களில் ஒன்றாகும். இது கேதார்நாத்தில், *மந்தாகினி ஆற்றங்கரைக்கு அருகிலுள்ள கார்வால் சிவாலிக் மலைத் தொடரில், ருத்ரபிரயாக் மாவட்டத்தில், உத்தரகாண்ட் மாநிலத்தில் அமைந்துள்ளது. 

         இங்கு நிலவும் கடுமையான வானிலையின் காரணமாக இக்கோயில் ஏப்ரல் மாதம் (அட்சயத் திருதியை) முதல் தீபாவளித் திருநாள் வரையே திறந்திருக்கும்.

இக்கோயிலில் சிவபெருமான் கேதார்நாத் என்ற பெயரில் உள்ளார். கேதார்நாத் கோயில், பஞ்ச கேதார தலங்களுள் ஒன்றாகும்.

கடுமையான குளிர் காலங்களில் கோயிலில் உள்ள விக்கிரகங்கள் குப்தகாசியின் உகிமத் மடத்திற்கு கொண்டுவரப்பட்டு வழிபாடு செய்யப்படுகின்றன. 

 🌹கேதார்நாத்கோயில் அமைந்ததன் காரணம். மகாபாரப் போரில் தங்கள் உறவினர்களையே கொல்ல நேர்ந்ததால் ஏற்பட்ட பாபத்தை போக்கிக்கொள்ள பாண்டவர்கள் காசிக்குப் புனித யாத்திரை மேற்கொண்டனர்.  

பின்னர் பாண்டவர்கள், காசியிலிருந்து கயிலாயம் நோக்கி பிரயாணம் செய்யத் தொடங்கினர். ஹரித்வார் வழியாக இமயத்தைப் பாண்டவர்கள் அடைந்தபோது சிவபெருமான் தொலைவிலிருந்து பாண்டவர்களுக்கு ஒருகணம் காட்சியளித்துவிட்டு மறைந்து விட்டார். அவ்வாறு பாண்டவர்களுக்குச் சிவபெருமான் காட்சி அளித்த இடம் தற்பொழுது 🌹 குப்தகாசி என்ற பெயரில் வழங்கப்படுகிறது.

       சிவபெருமானின் அருளைப் பெறாமல் திரும்புவதில்லை! என்ற உறுதியுடன் பாண்டவர்கள் குப்தகாசியில் இருந்து இமாலயப் பள்ளத்தாக்கில் இருக்கும் கௌரிகுண்ட் என்னும் இடத்தை அடைந்தனர். அங்கு அவர்கள் சிவபெருமானை மனமுருகத் துதித்து, அவரது தரிசனத்தை வேண்டி தேடியலைகையில் நகுலனும், சகாதேவனும் ஒரு வித்தியாசமான ஆண் காட்டெருமையைக் கண்டனர்.  

    ( சிவபெருமானே அவ்வாறு காட்டெருமையாகக் காட்சியளித்தாராம்).

         உடனே பீமன் தனது கதாயுதத்தைக் கொண்டு அக்காட்டெருமையைத் தாக்க முயன்றான். ஆனால் அது சாதுரியமாகப் பீமனின் பிடியில் இருந்து தப்பிவிட, பீமனின் கதாயுதம் அதன் முகத்தில் தாக்கியது. அக்காட்டெருமை தனது முகத்தை நிலத்திலிருந்தப் பிளவு ஒன்றில் மறைத்துக் கொண்டது. பீமன் அதன் வாலைப் பிடித்து இழுக்க முயன்றான். அப்போது நிலத்தில் இருந்தப் பிளவு நேபாளம் வரை நீண்டது. அவ்விடம் தற்போது நேபாளில் தோலேஷ்வர்_மகாதேவ் என்று வழங்கப்படுகிறது.

         அக்காட்டெருமையின் உடற்பகுதி கேதார்நாத்தில் இருந்தது.

காட்டெருமையின் உடற்பகுதி இருந்த இடத்தில் ஒரு 🌹ஜோதிர்லிங்கம் உண்டானது. அதன் ஒளியிலிருந்து சிவபெருமான், பாண்டவர்களுக்குக் காட்சியளித்து அவர்களின் பாபத்தைப் போக்கியருளினார்.

            பாண்டவர்கள் வழிபட்ட

அந்த முக்கோண வடிவ ஜோதிர்லிங்கம் கேதார்நாத் கோயிலின் கருவறையில் உள்ளது. கோயிலைச் சுற்றி பாண்டவர்களின் பல அடையாளங்கள் உள்ளன. பாண்டுகேஷ்வர் 🌹 என்னும் இடத்தில்தான் பாண்டு_மகாராஜா முன்பு உயிர் நீத்த இடமாகும்.

        இங்கிருக்கும் பழங்குடியினர் பாண்டவ நிருத்யம் என்ற நடனத்தை ஆடுகின்றனர். பாண்டவர்கள் சொவர்க்கத்திற்கு சென்ற இடமான சொர்க்கரோகினி என்ற மலையுச்சி பத்ரிநாத்திற்குச் சற்று தொலைவில் உள்ளது. பீமன் காட்டெருமை உருவத்திலிருந்தச் சிவபெருமானோடு சண்டையிட்டபோது சண்டையின் முடிவில் சிவலிங்கமாகக் காட்சியளித்த சிவபெருமானுக்குப் 🌹பீமன் நெய்யால் அபிஷேகம் செய்தான். 

           அதன் நினைவாக இன்றளவும் கேதார்நாத்தில் இருக்கும் ஜோதிர்லிங்கத்திற்கு நெய்யால் அபிஷேகம் செய்யப்படுகிறது. கங்கா நீரும், வில்வமும் சிவபெருமானின் வழிபாட்டிற்கு இங்கு பயன்படுத்தப்படுகின்றன.

      நர, நாராயணன்களே அர்ஜுனரும், ஸ்ரீ கிருஷ்ணருமாகத் துவாபரயுகத்தில் அவதரித்து வந்தனர்.

நர_நராயணர்கள் திரிகா என்னும் கிராமத்திற்கு சென்று சிவபெருமானை வழிபட்டனர். அவர்களுக்குக் காட்சியளித்த சிவபெருமானிடம், உலக மக்கள் நன்மைக்காக சிவபெருமான் எப்போதும் இங்கிருந்து அருள வேண்டும் என்று நர_நாருயணர்கள் வேண்டினர். அவர்களின் வேண்டுதலை ஏற்ற சிவபெருமான் இமயத்தில் # 🌹கேதார் என்னும் இடத்தில் ஜோதிர்லிங்க வடிவத்தில் திகழ்கிறார். அவர் கேதாரேஷ்வரர் என்று போற்றப்படுகிறார்.

     கோயிலின் உள்ளே நுழைந்ததும் பாண்டவர்கள், ஶ்ரீகிருஷ்ணர், சிவபெருமானின் வாகனமான நந்தி தேவர், சிவபெருமானின் காவலாளியான வீரபத்திரர், திரௌபதி போன்றோரது சிலைகளை நாம் காணலாம். கோயில் கருவறையினுள் முக்கோண வடிவில் ஜோதிர்லிங்கம் அமைந்துள்ளது. கேதார்நாத்திற்கு அருகில் சிவபெருமானுக்கும்_ பார்வதி தேவிக்கும் திருமணம் நடந்த கோயில் உள்ளது. ஆதி சங்கரர் இக்கோயிலோடு சேர்த்து உத்தராகண்டிலுள்ள பல கோயில்களைப் புனரமைத்தாராம். கேதார்நாத்தில் ஆதி சங்கரர் மகாசமாதி அடைந்தார். அவர் சமாதி அடைந்த இடம் கோயிலுக்கு பின்புறம் அமைந்துள்ளது.

தமிழிலக்கியத்தில்__கேதார்நாத்__

"கேதாரம் மேவி னானை" எனவும் "கேதாரம் மாமேருவும்" எனவும் திருநாவுக்கரசர் இந்த கேதார்நாத் சிவபெருமானைப் பாடியிருக்கிறார். 

     பன்னிரண்டாம் திருமுறையில், "..வடகயிலை வணங்கிப் பாடிச் செங்கமல மலர்வாவித் திருக்கேதாரம் தொழுது..." என்றும் பாடியுள்ளார்கள்.

    மகாபாரதப் போரினால் தங்களுக்கு ஏற்பட்ட பாபங்கள் தீர பாண்டவர்கள் கட்டி வைத்த புனிதமான கேதார்நாத்தில் குடி கொண்ட சிவபெருமானை மனதார துதித்து, வணங்கி, நமது பாபங்களும் தீர வேண்டிடுவோம்.

    🌹கேதாரேஷ்வரரே_சரணம்.🙏

   

   சிவாய நம 

திருச்சிற்றம்பலம்

Sandhyavandana mahima by Brahmasri.Pranav ghanapatigal

Sandhyavandana Mahima

 https://youtu.be/rfoCPnaRuUg?si=-XYo1MSB8KGD1Qkj   

Achamana mahima https://youtube.com/shorts/OICOgmNO15c?si=2erOETDYGsX1yZiM   

argya pradhana mahima https://youtube.com/shorts/1aNDVDzL_rE?si=hbJKNvwZgk-xJA8Q   

Vishnu Sahasranama meaning

https://vishnu-sahasranama.shreevatsa.net/

Touch the name and you will get the meaning

When to change sacred thread?

பூணூலை எப்பொழுதெல்லாம் மாற்ற வேண்டும் ?_

 

1. மாதம் ஒரு முறையாவது மாற்றிக்கொள்ள வேண்டும் . 

அமாவாசை தர்ப்பணத்தின் போது பூணூல் மாற்றிக்கொண்டு தர்ப்பணம் பண்ணலாம் . 

நாம் சொன்னால் வாத்தியார் மாற்றி விடுவார் .                           

2. தீட்டு உள்ள இடங்களுக்குச் சென்று வந்தால் பூணூல் மாற்ற வேண்டும் .

10 நாட்களுக்குள் துக்கம் விசாரிக்க ச் சென்று வந்தால் பூணூல் மாற்ற வேண்டியது அவசியம். 

மயானத்திற்கு சென்று வந்தால் கண்டிப்பாக பூணூல் மாற்றிக்கொள்ள வேண்டும் .    

                        

3. பிரசவம் ஆன வீடுகளுக்கு , புண்யாகவசனத்திற்கு முன் போய் வந்தால் மாற்றிக்கொள்ள வேண்டும் . 

பொதுவாக 10 நாட்கள் வரை பிரசவத்தீட்டு . இது அவரவர்கள் வீடுகளிலும் உண்டு . 

11 வது நாள் புண்யாகவசனம் ஆனால்தான் தீட்டு போகும் . 

அறுவை சிகிச்சை செய்து குழந்தை பிறக்கும் சில வீடுகளில் , தாயின் உடல் நலம் கருதி 21 ம் நாள் புண்யாகவசனம் செய்வதும் உண்டு . 

அது வரை தீட்டுத்தான் . 

புண்யாகவசனம் என்று நடக்கிறதோ அன்றைக்குத்தான் தீட்டுப் போகும் .  

அன்றைய தினம் பூணூல் மாற்றிக்கொள்ள வேண்டும் .   

                                   

4. இது தவிர , உறவினர்கள் இறந்தால் , பங்காளிகளுக்கு 10 நாள் தீட்டு .  

அதற்கு மறு நாள் பூணூல் மாற்றிக்கொள்ள வேண்டும் . 

இந்த தீட்டுக்கள் விஷயத்தில் பலருக்கு அடிக்கடி சந்தேகம் வரும் .

 யார் இறந்தால் யாருக்கு.. 

எத்தனை நாட்கள் தீட்டு .. ?  

தீட்டு என்றால் என்ன .. ?  

யார் யார் தீட்டு அனுசரிக்க வேண்டும்.. ? 

தீட்டு என்பது பேய் பிசாசு என்பது போல ஒன்றா .. ? 

தீட்டு என்று சொன்னால் பலர் பயப்படுவதற்கு என்ன காரணம் .. ?  

இவைகளை தனியாக பார்க்கலாம்    

                         

 5. Hospitals போய் விட்டு வந்தால் பூணூல் மாற்ற வேண்டும் .           

                              

6. அந்தக்காலத்தில் பஸ் , ரயிலில் பயணம் செய்து விட்டு வந்தாலே பூணூல் மாற்றி கொள்வர் .    

                                                 

 7. ஸ்ராத்த தினத்தன்று வேறு பூணூல் மாற்றிக்கொண்டுதான் ஸ்ராத்தம் ஆரம்பிக்க வேண்டும் . 

இன்று பொது இடங்களில் , மடங்களில் ஸ்ராத்தம் பண்ணினால் பல வாத்தியார்கள் கண்டு கொள்ளாமல் ஸ்ராத்தம் பண்ணி வைத்து விட்டுப் போய் விடுகிறார்கள் . 

பூணூல் மாற்றி விடுங்கள் என்று சொல்ல வேண்டும் . 

முதல் நாள் ஆவணி அவிட்டம் என்றாலும் , அடுத்த நாள் ஸ்ராத்தம் வந்தால் , அன்றைக்கு ப் புதிய பூணூல் போட்டுக்கொண்டுதான் ஸ்ராத்தம் பண்ண வேண்டும் .    

                                               

8. இது தவிர , வீட்டில் நடக்கும் எந்தவொரு வைதீக காரியம் என்றாலும் புதிய பூணூல் மாற்றிக்கொள்ள வேண்டியது அவசியம் .    

                                   

9. சட்டை , பனியன் கழட்டும் பொழுது சில சமயங்களில் பனியனுடன் பூணூலும் சேர்ந்து கழண்டு விடும் . 

அப்பொழுது அதை உடனடியாக மாட்டிக்கொண்டு , மீண்டும் முறைப்படி மந்திரம் சொல்லி வேறு பூணூல் மாற்றிக்கொள்ள வேண்டும் .     

                                                                 

10. பூணூல் என்பது கர்ணனின் கவச குண்டலங்கள் போன்றது . 

அதை அணிந்திருப்பவனை தீய சக்திகள் மற்றும் பேராபத்துக்களிலிருந்து காக்கும் சக்தி வாய்ந்தது . 

அதில் உள்ள முடிச்சுக்கு பிரம்ம முடிச்சு என்று பெயர் . 

11.பூணூலில் காயத்ரி மந்திரத்தைச் சொல்லி சக்தி ஏற்றி வைத்துக்கொள்ள வேண்டியது அவசியம் . 

அப்படி வைத்திருந்தால் ஆபத்துக்களில் இருந்து காப்பாற்றும் . 

எனவே அதற்கு உரிய மரியாதை கொடுத்து பராமரிக்க வேண்டும் . 

சாதாரண நூல்தானே என்று அலட்சியமாக , அதை முதுகு அரிப்பை அகற்ற உபயோகிக்கக் கூடாது .

OTT platform to learn Sanskrit

OTT platform to learn Sanskrit launched - The Hindu https://share.google/oZTwwFJuOPWpwXghu

Sanskrit poetry India

https://www.prekshaa.in/Sanskrit-Poetry-India-Nature-Rasa?s=09&utm_source=pocket_mylist

Bahalamukhi temple

மத்தியப் பிரதேசத்தில் தந்திர மந்திர சக்தியை உள்ளடக்கிய ஆலயங்கள் பல உள்ளன. பொதுவாகவே மன்னன் விக்ரமாதித்தியன் ஆண்ட இடங்களில் மந்திர தந்திர சக்திகள் அடங்கிய பல ஆலயங்களை அவர் நிறுவியதாக ஒரு கருத்து உண்டு. ஏன் எனில் அப்படிப்பட்ட ஆலயங்களுக்குச் சென்று பூஜைகள் செய்து தனது சக்தியை அதிகரித்துக் கொள்வது அவருடைய வழக்கமாம். அவற்றில் ஒன்றுதான் பகளாமுகி தேவி ஆலயம் ஆகும். அந்த ஆலயம் மத்தியப் பிரதேசத்தில் உள்ள உஜ்ஜயினி நகரில் இருந்து சுமார் 90 கி.மீ தொலைவில் உள்ள நல்கேடா என்ற சிற்றூரில் அமைந்து உள்ளது.

தாந்த்ரீக அடிப்படைக் கொண்ட மகாவித்யா எனும் தச வித்தியா சாதனாவில் பத்து தேவிகள் உள்ளனர். அந்த பத்து தேவிகளும் பார்வதி தேவியின் பல்வேறு தாந்த்ரீக பெண் ஸ்வரூபங்களே ஆகும். நர்மதாவின் கிளை நதியான லகுந்தார் என்ற நதியின் கரையைத் தொட்டபடி உள்ள இந்த ஆலயமும் சக்தி பீடங்களில் ஒன்றே எனக் கூறுகின்றார்கள். ஒரு அதிசய செய்தி என்னவென்றால் உலகிலேயே ஓரிரு பைரவர் ஆலயத்தைத் தவிர அனைத்து தாந்த்ரீக மற்றும் மாந்த்ரீக சக்திகளைத் தரும் ஆலயங்கள் அனைத்துமே பெண் தெய்வங்களை மூலமாகக் கொண்ட ஆலயமாகவே உள்ளது. அதில் முக்கியமானது பகளாமுகி தேவி ஆலயமும் ஒன்றாகும். பகளாமுகி என்றால் கொக்கு முகத்தவள் என்று பொருள்படும். இந்த ஆலயத்தின் பெரும் மகிமை என்ன என்றால் ஆலயத்தின் மிக அருகிலேயே நான்கு பக்கங்களிலும் மயானங்கள் உள்ளன. நான்கு பக்கங்களிலும் மயானங்கள் சூழ்ந்துள்ள சூழ்நிலையில் எந்த ஒரு ஆலயமும் எந்த ஒரு இடத்திலும் அமைந்திருக்கவில்லை. மயானங்களின் வான்வெளியில் தெய்வீக மற்றும் பிற ஆத்மாக்கள் உலவிக் கொண்டு இருக்கும் என்பது நியதியின் உண்மை. அங்குள்ள அந்த ஆத்மாக்கள் அனைத்தும் இந்த தேவியின் கட்டுப்பாட்டில் உள்ளனவாம். ஒரு வேளை அதனால்தான் என்னவோ இந்த ஆலயம் தந்திர மந்திர சக்திகளை மிக அதிக அளவில் அடக்கி வைத்து உள்ளது என்று கருத வேண்டி உள்ளது.

பகளாமுகி தேவி ஆலயத்தைப் பற்றி சிறு வரலாறு அங்குள்ள ஒரு கல்வெட்டில் இருந்து தெரிய வருகின்றது. மற்றபடி ஆலயம் எப்பொழுது கட்டப்பட்டது என்ற விவரம் இல்லை. அனைத்து செய்திகளுமே அங்குள்ள பண்டிதர்கள் மற்றும் கிராமத்தினர் தரும் வாய்மொழிச் செய்திகளே. இந்த ஆலயத்தின் புராணக் கதையும் மகத்துவமும் அந்த கிராமத்தினரிடையே வம்சாவளியாக பரவி வந்துள்ளன. ஆமாம் பகளாமுகி தேவி எப்படி தோன்றினாள்?

பகளாமுகி தேவி தோன்றிய வரலாறு குறித்து இங்குள்ள கிராம மக்கள் மற்றும் பண்டிதர்களினால் கூறப்படும் கிராமியக் கதை இது. உலகம் படைக்கப்பட்டப் பின்னர் சத்யுகத்தில் ஒரு முறை பெரும் கடல் சீற்றத்துடன் கூடிய பிரளயம் ஏற்பட்டு உலகமே அழிந்து விடும் நிலைக்குச் சென்று விட்டது. அதன் கோர தாண்டவத்தைத் தன்னால் பார்த்துக் கொண்டு இருக்க முடியாது என மனம் பதறிய காக்கும் கடவுளாக படைக்கப்பட்ட விஷ்ணு பகவான், சௌராஷ்டிராவில் இருந்த ஒரு தனிமையான இடத்தில் சென்று இந்த பிரபஞ்சம் அழிவில் இருந்து காக்கப்பட வேண்டும் என வேண்டிக் கொண்டு தவத்தில் அமர்ந்து கொண்டார். கடுமையான தவத்தின் விளைவாக அவருடைய நாபியில் இருந்து வெளிவந்த ஜோதியும் ஆகாயத்தில் இருந்த நட்சத்திரங்களின் ஒளியும் ஒன்று சேர அந்த ஒளி வெள்ளத்தில் மஞ்சள் நிற ஆடை உடுத்திய ஒரு பெண் உருவில் தோன்றினாள் பகளாமுகி தேவி. இப்படியாகத் தோன்றிய பகுளாமுகி தேவி உடனடியாக விஷ்ணுவிடம் சென்று இந்த உலகை அழிவில் இருந்து காப்பற்ற பார்வதி தேவி தன்னை தோற்றுவித்து அனுப்பி இருக்கின்றாள் என்றும் ஆகவே கவலைப்பட வேண்டாம் என்று கூறி விட்டு இயற்கையின் சீற்றங்களை நொடிப் பொழுதில் அடக்கி, அவற்றை தன்னுள் கிரகித்துக் கொண்டு விட்டாள். தவத்தை முடித்துக் கொண்ட விஷ்ணு பகவானுக்கு தெய்வீகத்தையும் ஆன்மீக சிந்தனைகளையும் அழித்துக் கொண்டு உலகில் கேடு விளைவித்துக் கொண்டு இருந்த தீய சக்திகளை அடக்க பார்வதி தேவியானவள் பகளாமுகி தேவியை தன்னுள் இருந்து படைத்து அனுப்பி இருக்கின்றாள் என்ற உண்மை புரிந்தது. இப்படியான நிலையில் அவதரித்தவளே பகளாமுகி தேவி ஆவாள்.

இந்த ஆலயம் நல்கேடாவில் எழுந்த புராணக் கதையும் கிராமத்தினரால் கூறப்படுகின்றது. புராணச் செய்திகளின் அடிப்படையில் மகாபாரதப் காலத்தில் பாண்டவர்கள் தாம் இழந்த நாட்டை பிடிக்க நடைபெறும் யுத்தத்தில் வெற்றி பெற வேண்டும் என்பதற்காக பல்வேறு இடங்களிலும் இருந்த சக்தி வாய்ந்த தாந்த்ரீக மந்திர ஆலயங்களில் வழிபாடு செய்து வந்தார்கள். அதனால் கிருஷ்ண பகவானின் ஆலோசனைப்படி தர்மர் தமது சகோதரர்களுடன் பகுளாமுகி தேவியை இந்த இடத்தில் வந்து வழிபட்டார் எனக் கூறுகின்றனர். பாண்டவர்கள் இங்கு வந்தபோது எந்த ஒரு ஆலயமும் காணப்படவில்லை. ஆனால் ஸ்வயம்புவாக தோன்றி இருந்த பகளாமுகி தேவியின் சிலை தற்போது காணப்படும் அதே சிலையாக ஒரு மரத்தடியில் இருந்தது. உலகில் தீய சக்திகளை அடக்கி தர்மத்தை நிலைநாட்ட வந்ததாக தன்னை வெளிப்படுத்திக் கொண்டு தனக்கு சௌராஷ்ரத்தில் காட்சி கொடுத்த பகளாமுகி தேவி அங்கு வந்து பூமிக்குள் தங்கி இருக்கின்றாள் என்பது விஷ்ணுவின் பத்து அவதாரங்களில் ஒரு அவதாரமான கிருஷ்ணருக்கும் தெரியும் என்பதினால் கிருஷ்ணர் உருவில் இருந்த மகாவிஷ்ணு பாண்டவ சகோதரர்களை இந்த இடத்துக்கு வந்து யுத்தத்தில் வெற்றி கிடைக்க பகளாமுகி தேவியை வழிபடுமாறு கூறி இருந்தார். அதனால்தான் மகாபாரத யுத்தத்தின் முன்பாக பாண்டவர்கள் இங்கு வந்து பகளாமுகி தேவியை வேண்டி வணங்கி, அவளிடம் இருந்து அதீத சக்திகளைப் பெற்றுக் கொண்டார்கள்.

யுத்தத்தில் வெற்றி பெறுவதற்கு அருள் தந்து சக்தி கொடுத்த இந்த தேவிக்கு ஒரு ஆலயம் அமைக்குமாறு கிருஷ்ண பகவான் கூறியதினால் பாண்டவ சகோதரர்கள் இந்த பகளாமுகி தேவியை இங்கு பிரதிஷ்டை செய்து சிறிய வழிபாட்டுத் தலம் அமைத்ததான கதை உள்ளது. இப்படியாக பாண்டவ சகோதரர்கள் அமைத்த தற்காலிகமான சிறிய வழிபாட்டுத் தலம் கால ஓட்டத்தில் பல்வேறு நிலைகளில் உருமாறி இன்றைய காட்ச்சியில் உள்ள ஆலயமாக எழுந்தாலும், அதில் உள்ள பகளாமுகி தேவியின் சிலை எந்த மாற்றத்தையோ அல்லது சேதத்தையோ அடையவில்லை என்பது இந்த ஆலயத்தின் மகிமையாகும் என்று பண்டிதர்களும் கிராம மக்களும் கிராமக் கதையாகக் கூறி வருகிறார்கள். மகாபாரத யுத்தம் பல ஆயிரக்கணக்கான ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் நடைபெற்றது என்பதினால் இங்குள்ள பகுளாமுகி தேவியும் பல்லாயிரக்கணக்கான ஆண்டுகளுக்கு முற்பட்டவள் என்பதாக பண்டிதர்கள் கூறுகிறார்கள். தற்போது இங்குள்ள ஆலய பண்டிதர் இந்த ஆலயத்தில் பூஜைகளை செய்து வரும் பண்டிதர் குடும்பத்தின் பத்தாவது பரம்பரையை சேர்ந்தவர். அவர் பரம்பரையை சேர்ந்தவர்களே இந்த ஆலய நிர்வாகத்தை மேற்பார்வை இட்டும், பூஜைகளை செய்தும் வருகின்றார்களாம். அவர்களைத் தவிர வேறு யாரும் இங்கு பூஜைகளை செய்வதில்லை. பல இடங்களில் இருந்து சாதுக்களும் சன்யாசிகளும் இங்கு வந்து சித்த சாதனாக்களை செய்து சித்த சக்தி பெறுகிறார்களாம். அப்படி வழிபாடு செய்யும்போது அவர்கள் பகளாமுகி தேவியை மகிழ்விக்க அவளுக்கு பிடித்தமான மஞ்சள் நிற ஆடையையே அணிகிறார்களாம்.

பகளாமுகி தேவியின் தோற்ற அமைப்பையும், உருவத்தையும் குறித்த செய்தி சில புராணங்களில் காண முடிகின்றது. ஆலயத்தில் காணப்படும் பகளாமுகி தேவிக்கு மூன்று கண்கள் உள்ளன. மந்திர தந்திர சக்திகளின் தெய்வமான அவள் மேனி பொன்னிரமானது. அவளுக்கு பிடித்த வண்ணம் மஞ்சள் நிறம். கடல் நடுவில் மஞ்சள் நிற சம்பகா பூக்கள் நுரைப் போல மிதந்து கொண்டு இருக்க அதன் நடுவே தனது தலையில் உள்ள கிரீடத்தில் சந்திரனை பிறை வடிவில் வைத்துக் கொண்டு தங்க ஆசனத்தில் அமர்ந்து இருக்கின்றாள் என்றும், பகளாமுகி தேவி ஒரு அரக்கனின் நாக்கை பிடித்து இழுத்துக் கொண்டு இருந்தவாறு காட்சி தருகிறாள் எனவும் அவளுடைய ரூபத்தை வர்ணிக்கின்றனர்.

இங்குள்ள ஆலயத்தில் உள்ள பகளாமுகி தேவி மூன்று கண்களை மட்டும் அல்ல மூன்று முகங்களையும் கொண்ட பகுளாமுகி தேவியாக காட்சி தருகின்றாள். பகளாமுகி தேவியின் சிலை பூமியில் இருந்து தானாக வெளி வந்தது எனவும் கூறப்படுகின்றது. பகளாமுகி தேவி மூன்று தேவிகள் உள்ளடங்கிய தெய்வம், அதாவது பகளாமுகி தேவி, தேவி மகாலஷ்மி மற்றும் தேவி சாமுண்டா என்றும் அப்படிப்பட்ட தேவியை தன்னுள் இருந்து பார்வதி தேவியே படைத்து அனுப்பி உள்ளதாகவும் கூறுகிறார்கள். ஆனால் வேறு சிலரோ உலகில் சத்யுகத்தில் விளங்கிய தீமைகளை அழிக்க பகளாமுகி தேவிக்கு பரமசிவனின் மூன்று கண்களின் அபார சக்தியை தந்து அனுப்பியதாகவும் அதை வெளிப்படுத்தும் விதமாகவ பகளாமுகி தேவிே மூன்று கண்கள் மற்றும் மூன்று முகங்களைக் கொண்டு அங்கு காட்சி தருகின்றாள் என்றும் பண்டிதர்கள் கருத்து தெரிவிக்கின்றார்கள்.

பகளாமுகி தேவியின் பிராகாரத்தைச் சுற்றி பதினாறு தூண்கள் எழுப்பப்பட்டு உள்ளது. அந்த தூண்கள் அனைத்தும் மந்திர தந்திர சக்திகளை உள்ளடக்கியவை. அந்த சக்திகள் பகளாமுகி தேவியின் சக்திகள் என்றும் அந்த சக்திகள் தினமும் தொடர்ந்து அந்த தூண்களில் இருந்து வெளிப்பட்டுக் கொண்டு அந்த கருவறையை சக்திகள் அடங்கிய அறையாக வைத்துள்ளதாகவும் அந்த சக்திகளையே அங்கு வந்து சாதனாக்களை செய்யும் சாதனாத்விகள் அங்குள்ள பகளாமுகி தேவியின் அருள் கிடைத்ததும் தம்முள் கிரகித்துக் கொள்வதாகவும் நம்பிக்கை உள்ளது. ஆகவேதான் அங்கு வந்து பகளாமுகி தேவியை வழிபட்டுவிட்டு செல்லும் பக்தர்களின் உடலில் அந்த சக்தி புகுந்து கொண்டு விடுவதினால் அவர்களை எந்த தீய சக்தியாலும் எந்த தீமைகளையும் செய்ய முடியாது என்று கூறுகிறார்கள்.

ஆனால் தீய எண்ணங்களை மனதில் ஏந்திக் கொண்டு அந்த காரியம் நிறைவேற வேண்டும் என்பதற்காக அங்கு வந்து சாதனாக்களை செய்பவர்களுடைய எண்ணம் நிறைவேற பகுளாமுகி தேவி அருள் புரிவது இல்லை. அவர்களுக்கு தந்திர சக்திகள் கிடைப்பது இல்லையாம்.

இங்குள்ள ஆலயத்தில் காணப்படும் பகளாமுகி தேவியின் சிலை 2500 ஆண்டுகளுக்கு முற்பட்டது என ஆராய்சியாளர்களும், வரலாற்று வல்லுனர்களும் கூறினாலும், அது உண்மை அல்ல மகாபாரத யுத்தம் பல்லாயிரக்கணக்கான ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் நடைபெற்றது என்பதினால் பாண்டவர்கள் வந்து வழிபட்ட பகளாமுகி தேவி சிலையும் பல்லாயிரக்கணக்கான ஆண்டுகளுக்கு முற்பட்டது என்றும் கூறுகிறார்கள்.

பகளாமுகி தேவியின் மந்திரத்தை உச்சாடனம் செய்து வந்தால் எதிரிகள் அழிவார்கள். இந்த தேவிக்கு வாக்கு வன்மையை அடக்கும் சக்தி உள்ளது என்பதினால் அலுவக நிர்வாகிகள், வழக்கறிஞர்கள், பேச்சுப் போட்டிகளில் கலந்து கொள்பவர்கள் மற்றும் தேர்வுகளில் வெற்றி கிடைக்க வேண்டும் என வேண்டிக் கொண்டு பலவிதமான பிரிவினர் பகளாமுகி தேவி மந்திரத்தை உச்சாடனம் செய்து துதிக்கின்றார்கள். மேலும் தனது பக்தர்களிடம் அவர்களது விரோதிகள் கொண்டுள்ள தவறான கருத்துக்கள் அகலவும், பக்தர்களின் ஏமாற்றங்கள் அவர்களை பாதிக்காமல் இருக்கவும் பகளாமுகி தேவி வகை செய்கின்றாள். இதன் காரணம் இந்த பகளாமுகி தேவியே மஹா வித்யாவில் காணப்படும் எட்டாவது தாந்த்ரீக தேவியாகும் என்பதே.

ஒரு அசுரனின் நாக்கை பிடித்து இழுப்பது போல காணப்படும் பகளாமுகி தேவியின் பின்னணி கதை என்ன?

முன்னர் ஒரு காலத்தில் மதன் என்றொரு அசுரன் இருந்தான். அவன் பல தவங்களை செய்து அளவற்ற சக்திகளை, முக்கியமாக வாக்கு சித்தியை பெற்று இருந்தான். அதைக் கொண்டு அவனால் அவன் இருந்த இடத்தில் இருந்தே சித்தி, பூஜை மந்திர ஒலி போன்ற எவற்றையும் எந்த இடத்திலும் தடுத்து நிறுத்த முடியும் எனும் வாக்சித்தி வரமாகும். ஆனால் அந்த வரத்தின் பின்னே அவனுக்கே தெரியாத இன்னொரு துணை விதியும் இருந்தது. அதன்படி அவனால் பேச முடியாதபடி அவனது நாக்கு வன்மை சில நொடிகள் கட்டுப்படுத்தப்பட்டாலும் அவன் அந்த சக்தியை இழந்து விடுவான் என்பதே துணை விதியாகும்.

அவனுடைய மனம் போன போக்கில் எங்கெல்லாம் பூஜைகளும் யாகங்களும் செய்யப்பட்டனவோ அங்கெல்லாம் ஓதப்பட்ட மந்திரங்களை உச்சரிக்க விடாமல் தடுத்தான். அதனால் அனைவருடைய சித்திகளும், பூஜை மந்திர ஒலிகளும் நின்றன. எவர் எதை ஒதினாலும் அவன் அவற்றை தன் வாக்கு வலிமையினால் தடுத்தான். தேவர்களை மட்டும் அல்லாமல் பூமியில் இருந்தவர்களையும் கொடுமைபடுத்தினான். ஆகவே அவனது தொல்லையை சகிக்க முடியாமல் போன தேவர்கள் தம்மை அவனது கொடுமையில் இருந்து காப்பாற்றுமாறு பகளாமுகி தேவியை வேண்டிக் கொள்ள அதனால் கோபமுற்ற பகுளாமுகி தேவி அந்த அசுரன் மீது படையெடுத்து வந்து அவனுடன் சண்டையிட்டு அவன் நாக்கைப் பிடுங்கி எறிந்து அவனுடைய வாக்கு சக்தியை அழித்தாள். நாக்கு இருந்தால்தானே எதையும் உச்சரிக்க முடியும். அதனால்தான் அவன் நாக்கைப் பிடுங்கி எறிந்து அவனை பேச இயலாதவனாக்கி அவன் சக்தியை அழித்தாளாம். அவனைக் கொல்லும் முன் அவன் அவளிடம் ஒரு வேண்டுகோள் வைத்தான். தன்னுடைய நாக்கை பிடுங்கி எறியும் அதே காட்சியில் பக்தர்கள் அவளை ஆராதிக்க வேண்டும் என்பதே அந்த வேண்டுகோள். அதை பகளாமுகி தேவி ஏற்றுக் கொண்டதினால் அதே கோலத்தில் ஆலயங்களில் காட்சி தந்து அவள் வணங்கப்படுகின்றாள்.

ஒரு தீயவனின் வேண்டுகோளை அந்த பகளாமுகி தேவி ஏன் ஏற்றுக் கொண்டால் என்பதற்கும் ஒரு பின்னணிக் கதை உண்டு. அசுரன் மதன் கொல்லப்பட்டதற்கு பல காலத்துக்கு முன்னர் அவனும் ஒரு தேவ கணமாகவே இருந்திருந்தான். தேவ லோகத்தில் இருந்தவாறு பார்வதி தேவிக்கு உத்தமமான முறையில் பணிவிடைகளை செய்து வந்ததினால் அவனுக்கு தேவலோகத்தில் பெரும் மரியாதை இருந்தது. ஆனால் ஒருநாள் அவன் பார்வதி தேவி தியானத்தில் இருந்தபோது அதை அறியாமல் உரத்த குரலில் பூஜை மந்திரத்தை உச்சரிக்கத் துவங்க பார்வதி தேவியின் தியானம் கலைந்தது. அதனால் கோபமுற்று கண் விழித்த பார்வதி தேவியும் அந்த தேவ கணத்தை அது ஒரு அசுரனாகப் பிறந்து அதே வாக்கு வலிமையினாலேயே அவமானப்பட்டு அழிவை எய்துவான் என சாபமிட்டுவிட அந்த தேவகணமும் அவள் கால்களில் விழுந்து அறியாமல் தான் செய்துவிட்ட பிழையை மன்னிக்குமாறு வேண்டிக் கொள்ள பார்வதி தேவியும் கொடுத்த சாபத்தை விலக்கிக் கொள்ள முடியாது என்பதினால் கருணைக் கொண்டு தனது சாபத்தின் தன்மையை மாற்றி அமைத்தாள். அதன்படி அவனுக்கு வாக்கு வலிமையினால் ஏற்படும் மரணம் தனது சக்தி கணத்தினால்தான் நடைபெறும், அதன் பின் அவன் மீண்டும் தன்னுடன் இணைந்து விடுவான் என்றாள். அதனால்தான் பார்வதியின் அவதார ரூபமான பகளாமுகி தேவியே அவனது அடுத்த பிறவியான அசுரன் மதனுடைய நாக்கைப் பிடுங்கி எறிந்து அவன் வாக்கு வலிமையை அழித்துக் கொன்றாள். அவனது வேண்டுகோளை ஏற்றுக் கொண்டு அவன் நாக்கை பிடுங்கி எறிந்த கோலத்திலேயே பகளாமுகி தேவி தனக்கு தரப்படும் பூஜைகளையும் ஆலயங்களில் ஏற்றுக் கொள்ளத் துவங்கினாள்.

ஸ்ரீ பகளாமுகி தேவியின் மாலா மந்திரத்தைத் தினமும் ஜெபித்து வர ஆயுள் கூடும், அடிக்கடி விபத்துக்கள், நோய்கள் ஏற்படாது. எதிரிகளின் கெட்ட செயல்கள் நம்மிடம் பலிக்காது.

ஸ்ரீ பகளாமுகி மாலா மந்திரம்:

-----------------------------------------------------

ஓம் நமோ பகவதி|

ஓம் நமோ வீரப்ரதாப விஜய பகவதி பகளாமுகி|

மம சர்வ நிந்தகானாம் சர்வ

துஷ்டானாம் வாசம் முகம் பதம் ஸ்தம்பய| 

ஜிஹ்வாம் முத்ரய முத்ரய|  

புத்திம் விநாசய விநாசய|

அபாரபுத்திம் குரு குரு||

ஆத்ம விரோதினாம் சத்ரூனாம் சிரோ லலாடம்

முகம் நேத்ர கர்ண நாசிகோரு பாத அன்னு அன்னு|

தந்தோஷ்டஹ ஜிஹ்வாம் தாலு

குஹ்ய குதா கட்டி ஜானு சர்வாங்கேஷு

கேசாதி பாதானாம் பாதாதி கேச பர்யந்தம் ஸ்தம்பய ஸ்தம்பய|

கேம் கீம் மாரய மாரய|

பரமந்திர பரயந்திர பரதந்த்ராணி ச்சேதய ச்சேதய|

ஆத்ம மந்தர தந்த்ராணி ரக்ஷ ரக்ஷ|

க்ரஹம் நிவாரய நிவாரய|

வ்யாதிம் விநாசய விநாசய|

துக்கம் ஹர ஹர|

தாரித்ர்யம் நிவாரய நிவாரய|

சர்வ மந்த்ரஸ்வரூபிணி துஷ்ட க்ரஹ பூத க்ரஹ

பாஷான் சர்வ சாண்டாள க்ரஹ யக்ஷ கின்னர கிம்புருஷ க்ரஹ

பூத பிரேத பிசாசானாம் சாகினி டாகினி க்ரஹானாம்|

பூர்வ திஷம் பந்தய பந்தய வார்த்தாளி மாம் ரக்ஷ ரக்ஷ|

தக்ஷிண திஷம் பந்தய பந்தய ஸ்வப்ன வார்த்தாளி

மாம் ரக்ஷ ரக்ஷ|

பச்சிம திஷம் பந்தய பந்தய உக்ரகாளி மாம் ரக்ஷ ரக்ஷ|

பாதாள திஷம் பந்தய பந்தய பகளா பரமேஸ்வரி  

மாம் ரக்ஷ ரக்ஷ|

சகல ரோகான் விநாசய விநாசய|

சத்ரு பலாயணம் பஞ்சயோஜன்மாதயே  

ராஜஜன ஸ்வபக்ஷம் குரு குரு|

சத்ரூன் டஹ டஹ பச பச ஸ்தம்பய ஸ்தம்பய மோஹய

மோஹய ஆகர்ஷய ஆகர்ஷய|

மம சத்ரூன்

உச்சாடய உச்சாடய ஹ்லீம் பட் ஸ்வாஹா||

பகளாமுகி காயத்ரி

-----------------------------------

ஓம் பகளாமுக்யை ச வித்மஹே

சதம்பின்யை ச தீமஹி

தன்னோ தேவி ப்ரசோதயாத்

ஓம் ப்ரஹ்மாஸ்த்ராய வித்மஹே

மஹாஸ்தம்பிணி தீமஹி

தன்னோ பகளா ப்ரசோதயாத்

ஓம் மஹாதேவ்யை ச வித்மஹே

பகளாமுகி ச தீமஹி

தன்னோ அஸ்த்ர: ப்ரசோதயாத்  

பகளாமுகி மூல மந்திரம்

--------------------------------------------

 

ஓம் ஹ்ரீம் பகளாமுகீ சர்வ துஷ்டானாம் வாசம் முகம் ஸ்தம்பய, ஜிஹ்வாம் கீலய கீலய புத்திம் நாசய நாசய ஹ்ரீம் ஓம் ஸ்வாஹ ||