Kanna, please come - Tamil poem

Courtesy:Smt.Padma Gopal

கண்ணா, கொஞ்ச(ம்) வாடா....)

அப்பமொடு அதிரசமும் செய்துதரேன் அச்சுதா;

அழகுவிழிகள் அகலவிரித்து, அருகமர்வாய் அரவிந்தா!

செப்புவாயும் திறந்திடுவாய், சிறிதுசிறிதாய் இட்டிடுவேன்;

சுவைஉனக்குச் சரிதானா, சொல்லிடுநீ, அறிந்திடுவேன்!

கட்டிவெண்ணைக் கொடுப்பதற்கு கோடிபேர்கள் தவமிருக்கார்!

சட்டித்தயிரும் கொண்டுதர, சனக்கூட்டம் காத்திருக்கு;

விட்டுஎன்னை நீங்காமல், நீஇருந்தால் போதுமடா,

சுட்டுஉனக்குத் தந்திடுவேன், விதம்விதமாய் பட்சணமே!

சுட்டித்தனம் நீசெய்தால்− சந்தோஷம் நான்படுவேன்;

கட்டிப்போட மாட்டேன்நான்; கலங்காதே

கண்மணியே!

பட்டுமேனி, பார்வைவிட்டு அகலாது, இருநீயே;

எட்டிவிலகிப் போனால்நான் எள்ளளவும் தாங்கேனே!

எட்டிக்காயே எனக்கும்அந்த வேதமெனும் பாடமெல்லாம்;

என்அருகே நீஇருக்க, எதற்குஅதன் தேவையெல்லாம்?

கட்டிக்கரும்பே, கரும்பொன்னே, கூடவேநீ இருந்திடடா!

கணம்கூட மறையாமல், கண்எதிரே நின்றிடா!

எட்டெழுத்து மந்திரத்தில் எம்பிரான்நீ உறைபொருளாம்;

எட்டவொணா மறைபொருளாம்;

என்போன்றோர்க் கரும்பொருளாம்;

வட்டநேமி வலங்கையனாம், வாழவைக்கும் திருவடியாம்;

கிட்டவந்து காட்டிக்கொடு, கட்டமெல்லாம் போக்கிக்கிறேன்!

கிட்டாமல் போய்விடுமோ, உன்கருணை எனக்கென்று,

கலங்கிதினம் தவிப்பதெல்லாம், கண்ணா, உன்மனமறியும்;

தட்டாமல் என்ஆசை, தயைபுரிய வருவாயோ?

தவிக்குமெந்தன் நெஞ்சுக்கும், அருமருந்தும் இடுவாயோ??