Krishna Avatar part26

ஸ்ரீமதே ராமாநுஜாய நமஹ... ஸ்ரீமத் வரவரமுநயே நமஹ... 🙏🙏🙏
     
           தஸாவதாரம்

          ஸ்ரீகிருஷ்ணாவதாரம்

 பகுதி 26

 கண்ணனல்லாலில்லை கண்டீர்சரண் அதுநிற்கவந்து

 மண்ணின்பாரம் நீக்குதற்கே வடமதுரைப்பிறந்தான்

 திண்ணமாநும்முடைமையுண்டேல் அவனடிசேர்த்துய்மினோ

 எண்ணவேண்டாநும்மதாதும் அவனன்றிமற்றில்லையே.
 திருவாய்மொழி 09.01.09 நம்மாழ்வார்

 விளக்கம்

கண்ணன் அல்லால் சரண் இல்லை அது நிற்க
–
ஸ்ரீக்ருஷ்ணனல்லது வேறு சரணில்லை யென்னுமர்த்தம் நிலைநிற்கைக்காகவும்

மண்ணின்பாரம் நீக்குதற்கு
–
பூபாரத்தைப் போக்குகைக்காகவும்

வட மதுரை பிறந்தான்
–
மதுராவில் வந்து அவதரித்தான்

அம் உடைமை உண்டேல்
–
உங்களதாக நினைத்திருக்கிற பொருளுண்டாகில் (அதை)

திண்ணமா அவன் அடி சேர்த்து உய்ம்மின்
–
திடமாக அவன் திருவடிகளினே ஸமர்பித்து பெருவாழ்வு வாழுங்கள்

எண்ண வேண்டா
–
ஆலோசிக்க வேண்டா

நும்மது ஆதும்
–
உங்களுடையதான எல்லாப்பொருளும்

அவன் அன்றி மற்று இல்லை
–
அவனதேயன்றி மற்றபடியாயில்லை.      

குருக்ஷேத்திரத்தில் இரு தரப்புப் படைகளும் அணி வகுத்து நின்றன. தனக்குச் சாரதியாக இருக்கும் கண்ணனை நோக்கி அர்ச்சுனன் 'பரந்தாமா! தேரை விரைவாகச் செலுத்து, என் எதிரில் போர் செய்வது யார் என்பதை தெரிந்து கொள்ள வெண்டும். துரியோதனனுக்கு துணையாக வந்திருப்போரைக் காணவேண்டும்' என்றான்.
பார்த்தசாரதியும் தேரினை கௌரவர் படைமுன் செலுத்தினார். அப்போது பீஷ்மரையும், துரோணரையும், துரியோதனனையும், அவன் தம்பியர்களையும், நண்பர்களையும், எண்ணற்ற வீரர்களையும் அர்ச்சுனன் கண்டான். உள்ளம் கலங்கினான். 'பாட்டனார் பீஷ்மரையா கொல்லப் போகிறேன், குரு துரோணாச்சாரியாரையா கொல்லப் போகிறேன். துரியோதனன் முதலியோர் என் பெரியப்பா மகன்கள் என் சகோதரர்கள் இவர்களையா கொல்ல வேண்டும். இந்த இரக்கமற்ற பழியையையும் பாவத்தையும் ஏற்கவா பிறந்தேன்?' என்றான்.

'கண்ணா.. என்உடல் நடுங்குகிறது, உள்ளம் தளர்கிறது என்னால் நிற்க முடியவில்லை கால்கள் நடுங்குகின்றன காண்டீபம் கை நழுவுகிறது போரில் சுற்றத்தாரைக் கொன்று பழியுடன் வரும் நாட்டை நான் விரும்பவில்லை. உறவினரையா கொல்வது' துரியோதனன் பாவிதான் அவனைக் கொல்வதால் என்ன பயன். சுற்றத்தைக் கொல்லும் பாதகத்தை என்னால் எண்ண முடியவில்லை.உறவினர்கள் பிணமாகக் கிடக்கும் போது, நாம் இன்பம் காண முடியுமா?என்னால் இந்த போரை ஏற்க முடியவில்லை.'
என்றெல்லாம் கூறியவாறு கண்ணீருடன தேர்த்தட்டில் உட்கார்ந்து விட்டான் காண்டீபன்.

அர்ச்சுனனின் குழப்பத்தை உணர்ந்த கண்ணபிரான் 'அர்ச்சுனா, இந்த நேரத்திலா கலங்குவது? வீரர்க்கு இது அழகா பேடியைப் போல நடந்துக் கொள்ளாதே!மனம் தளராதே! எழுந்து நில்' என்றார்.
அர்ச்சுனன்' பீஷ்மரையும்..துரோணரையும் எதிர்த்து எவ்வாறு போரிடுவேன்?அதைவிட பிச்சை எடுத்து வாழலாம் இவர்களை எல்லாம் இழந்தபின்ஏது வாழ்வு?அதனால் பெருமை இல்லை சிறுமைதான்.
எனக்கு எது நன்மையை உண்டாக்கும் உன்னை சரணடைந்தேன் நல்வழி காட்ட வேண்டும்' என்றான்.

கண்ணன் அர்ச்சுனனிடம் கூற ஆரம்பித்தார்.
அர்ச்சுனன் மனக் கலக்கம் கண்டு கண்ணன் கூறலானார்.
'அர்ச்சுனா, வருந்தாதே தகுதி இல்லாதவரிடம் இரக்கம் காட்டாதே! ஞானிகள் இறந்தவர்களுக்காகவோ, இருப்பவர்களுக்காகவோ துயரம் கொள்வதில்லை. இங்கு உள்ளவர்களும் உடல் அழிந்தாலும் இருப்பார்கள் அவர்கள் உயிர் அழிவதில்லை. இந்தப்பிறவியில் உயிருடன் கூடிய உடம்புக்கு இருக்கும் இளமை, அழகு, முதுமை மீண்டும் மறுபிறப்பிலும் ஏற்படும். இப்படி தோன்றுவதும் மறைவதும் உயிர்களின் இயல்பு என்பதை உணர். இதுவே உலக இயற்கை என்ற தெளிவு பெற்றால் இன்ப துன்பங்கள் யாரையும் நெருங்காது. இதை உணர்ந்தவர் எதற்கும் கலங்குவதில்லை.

அர்ச்சுனா..உடல் அழிவுக்கு கலங்காதே, உயிர் அழியாது, தனது புண்ணிய பாவ செயல்களுக்கு ஏற்ப மறுபிறவி அடையும். ஆத்மா கொல்வதும் இல்லை. கொல்லப்படுவதும் இல்லை. ஆகவே கலங்காது எழுந்து போர் செய். கடமையை நிறைவேற்று.
ஆத்மாவிற்கு பிறப்பும் இல்லை இறப்பும் இல்லை. இது எப்போதோ இல்லாதிருந்து பிறகு திடீரென பிறக்கவில்லை. இது என்றும் இறவாதது. என்றும் பிறவாதது அதாவது உடல் கொல்லப்பட்டாலும் உயிர்(ஆத்மா) கொல்லப்படுவதில்லை.
நலிந்து போன ஆடைகளை விடுத்து புது ஆடைகளை உடுத்துவது போல் உயிர் நலிந்து போன உடல்களை விட்டுப் பிரிந்து புதிய உடலைப் பெறுகிறது. எந்த போர்க்கருவியும் உயிரை வெட்டாது. உடலை எரிக்கும் தீ உயிரை எரிப்பதில்லை. வெட்டினாலும், குத்தினாலும்,  உயிருக்கு ஒரு துன்பமும் இல்லை. ஆகவே இறக்கப் போகிறவர்களுக்காக நீ ஏன் அழுகிறாய்?அவர்கள் வினைப் பயனை அவர்கள் விதிப்படி அடைவர்.

பிறந்தவர் இறப்பதும்..இறந்தவர் பிறப்பதும் இயல்பு. அதற்காக ஏன் வருத்தம். இவ்வுலக நியதியை யாராலும் மாற்ற இயலாது. ஆகவே நீ உன் கடமையை ஆற்று.
இந்த ஆன்மாவின் செயல் ஆச்சர்யமானதுதான் எனினும் மாற்றமுடியா தன்மைத்து. எல்லார் உடம்பிலும் உள்ள ஆத்மாவை யாராலும் கொல்ல முடியாது. ஆகவே நீ யாருக்கும் வருந்த வேண்டாம். தவிர்க்க இயலா போர் வந்து விட்டது. வீரர்களை வரவேற்க சொர்க்கவாசல் தயாராய் விட்டது. சிறந்த வீரர்கள் அங்கு செல்ல உன்கடமையைச் செய். இது தர்மயுத்தம் என்பதை நினைவில் கொள். இங்கு நீ தயக்கம் காட்டினால் புகழை இழப்பாய். அத்துடன் மட்டுமின்றி அது உனக்கு பழியும் தரும். இரக்கத்தால் நீ போரிடவில்லை என பகைவர்கள் எண்ணமாட்டார்கள். போரிட அஞ்சுகிறாய் என சிறுமைப்படுத்துவர். உனக்கு அந்த இழுக்கு வரலாமா? இதைவிடப் பெருந்துன்பம் எதுவுமில்லை. வென்றால் இந்த மண்ணுலகம் வீரமரணம் அடைந்தால் விண்ணுலகம். இதனை மறக்காது துணிந்து போர் செய். வெற்றி, தோல்வி பற்றியோ, இன்ப துனபம் பற்றியோ, இலாப நஷ்டம் பற்றியோ கருதாமல் ஊக்கத்துடன் போர் செய். பழி, பாவம் உன்னைச் சாராது. புகழும், புண்ணியமும் உனக்குக் கிடைக்கும்' என பலவாறு சொல்லி கண்ணன் தமது கீதை உரையை முடித்தார்.

கண்ணனின் அறவுரைக் கேட்டதும், பார்த்தனின் மனக்குழப்பம் தீர்ந்தது. அவன் கண்ணனை வணங்கி 'அச்சுதா.. என் மயக்கம் ஒழிந்தது. என் சந்தேகங்கள் தீர்ந்தன. இனி உன் சொல் படி நடப்பேன்' எனக்கூறி போரிடத் தயாரானான்.

முதல்நாள் போரில் கிரௌஞ்ச வியூகம் (பறவைபோல) அமைத்தனர். ஆனால், கௌரவர்கள் புகுந்து நாசப்படுத்தினர்.
 இரண்டாம் நாள் போரில் கௌரவர் கை தாழ்ந்திருந்தது. அதனால் மூன்றாம் நாள் போரை மாற்றி அமைக்க பீஷ்மர் விரும்பினார். படைகளை கருட வியூகமாக அமைத்தார். அதன் தலைப்பக்கம் பீஷ்மர், துரோணர், கிருபர், அஸ்வத்தாமா, சல்லியன், பகதத்தன் ஆகியோர் பொருத்தமான இடத்தில் நின்றனர். துரியோதனன் அவ்வியூகத்தின் பின் புறத்தில் நின்றான். அதை முறியடிக்கும் விதத்தில் பாண்டவர்களின் தளபதியான திருஷ்டத்துய்மன் தன் படைகளை பாதி சக்கர வியூகமாக அமைத்தான். அவன் வலப்பக்கமாக நின்றான். அதன் இரண்டு பக்கங்களிலும் பீமனும், அர்ச்சுனனும் நின்றனர். தர்மர் இடையில் நின்றார். மற்றவர்கள் பொருத்தமான இடங்களில் நிறுத்தப்பட்டனர்.

உச்சக்கட்டம் அடைந்தது அன்றைய போர்.அர்ச்சுனன் அம்பு மழை பொழிந்து கௌரவர் படையை ரத்த வெள்ளத்தில் மூழ்கடித்தான். பீமன், துரியோதனன் மார்பில் அம்பை செலுத்தினான். ரத்தம் பீரிட துரியோதனன் பீஷ்மரிடம் சென்று 'உண்மையில் நீங்கள் முழு பலத்தையும் காட்டி போரிடவில்லை. இது நியாயமா? பாண்டவரிடம் நீங்கள் கருணை காட்டுவது நியாயமா? என்றான்.
அது கேட்டு நகைத்த பீஷ்மர், 'உனக்கு நான் பலமுறை சொல்லியுள்ளேன். பாண்டவர்களை யாரும் கொல்ல முடியாது. என் ஆற்றல் முழுதும்  உனக்கே தருவேன். 'என்று கூறி போர்க் களம் சென்று சங்கநாதம் செய்தார். கௌரவர் படை உற்சாகம் அடைந்தது. பாண்டவர் படையில் ஆயிரக்கணக்கானோர் உயிரிழந்தனர். அர்ச்சுனன் உள்பட அனைவரும் தளர்ந்து காணப்பட்டனர்.

கண்ணன் அர்ச்சுனனிடம்' அர்ச்சுனா என்னவாயிற்று உனக்கு? பீஷ்மரையும், துரோணரையும் வெல்வேன் என்றாயே அதை மறந்து விட்டாயா? 'என்றார்.
உற்சாகம் அடைந்த அர்ச்சுனன் தனது ஒரு அம்பால் பீஷ்மரின் வில்லை முறித்தான். பீஷ்மர் வேறு அம்பை எடுத்தார். எட்டு திசைகளிலும் அம்புகளைச் செலுத்தினார். பல அம்புகள் அர்ச்சுனன் மேல் பாய்ந்தன. ஆனால், அர்ச்சுனனின் திறமை இயல்பாய் இல்லாததை கண்ணன் உணர்ந்தார். பீஷ்மர் மீது கொண்ட அன்பினால் அப்படி இருப்பதாய் எண்ணிய கண்ணன் தானே பீஷ்மரைத் தாக்க எண்ணி தேரை நிறுத்தி ஆயுதம் ஏந்தி அவரை நோக்கி போனார். தன் சத்தியத்தையும் மீறி சுதர்சன சக்கரத்தைக் கையில் ஏந்தினார். இதைக் கண்ட பீஷ்மர் ஆனந்தம் அடைந்தார். ''கண்ணன் கையால் மரணமா? அதை வரவேற்கிறேன்' என்று தூய சிந்தனை அடைந்தார்.

அர்ச்சுனன் கண்ணனின் செயல் கண்டு மனம் பதறி ஓடோடி கண்ணனிடம் சென்று காலைப் பிடித்துக் கொண்டு 'நீங்கள் ஏன் ஆயுதம் ஏந்த வேண்டும்.  உங்கள் சபதம் என்னவாயிற்று? என்னை உற்சாகப் படுத்த இச்செயலா?அப்படியாயின் இதோ புறப்பட்டேன். என வேண்டினான். பின் அவனின் காண்டீபம் இடியென முழங்கியது. யானைகள் சாய்ந்தன, குதிரைகள் வீழ்ந்தன, காலாட் படையினர் சரிந்தனர். தன்பக்தனுக்காக தன் சத்தியத்தையும் மீறினார் பார்த்தசாரதி.

 ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் 🙏🙏🙏

 வானமாமலை  ராமானுஜ ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் 🙏🙏🙏

நாளையும்  ஸ்ரீகிருஷ்ணாவதாரம்   தொடரும் ....