Adhyatama ramayanam ayodhaya kandam part3 in tamil

Courtesy: Smt.Dr.Saroja Ramanujam

அத்யாத்மராமாயணம்-அயொத்யாகாண்டம் -அத்தியாயம் 3

தசரதர் ராமனுடைய பட்டாபிஷேகத்திற்கு எல்லா ஏற்பாடும் செய்து விட்டு கைகேயியை பார்க்க வந்தார். அப்போது அவள் கோபக்ருஹத்தில் உள்ளதைக் கேட்டு அவளுடைய வருத்தத்தின் காரணத்தை அறிய அவளிடம் இனிய வார்த்தைகளைக் கூறி ராமன் மேல் ஆணையிட்டு அவள் இஷ்டத்தை பூர்த்தி செய்வதாகக் கூறினார் .

உடனே அவள் பரதன் முடிசூடுவதும் ராமன் 14 வருடம் வனம் செல்வதும் ஆகிய இருவரங்களைக் கேட்க தசரதர் இடியுண்ட நாகம் போல் ஆனார். பலவாறாக அவள் மனதை மாற்ற முயன்றும் முடியாமல் தன்னிலை இழந்து மூர்ச்சையானார்.

பின்பு உதயகாலத்தில் மங்கல வாத்யங்கள் முழங்கின. எல்லோரும் பட்டாபிஷேக வைபவத்தைக் காண வந்து கூடினர். சுமந்திரர் அங்கு வந்து அரசரை வணங்கி நிற்க அவரோ யாரையும் பார்க்காமல் துக்கத்துடன் தலை குனிந்து வீற்றிருந்தார்.கைகேயி சுமந்திரனிடம் மஹாராஜா ராமனைக் காண விரும்புவதாகக் கூறி அழைத்துவரச் சொன்னாள்.

ராமன் வந்ததும் அவனை ஆலிங்கனம் செய்ய எழுந்தவர் முடியாமல் கீழெ விழ ராமன் கைகேயியிடம் அவர் துக்கத்திற்குக் காரணம் என்னவென்று வினவினான். அதற்கு அவள் தனக்கு கொடுத்த இரு வரங்களையும் கூறி அதை அவனிடம் சொல்லத் தயங்குகிறார் என்றும் பிதாவை சத்ய சந்தராக்குவது அவன் கையில்தான் உள்ளது என்று கூற நடந்ததை அறிந்த ராமன் கூறியது,

அஹம் ப்ரதிக்ஞாம் நிஸ்தீர்ய புனர்யாஸ்யாமி தே புரம்.
ராஜ்யாத் கோடிகுணம் ஸௌக்யம் மம ராஜன் வனே ஸத:
த்வத்ஸத்யபாலனம் தேவ கார்யம் ச பவிஷ்யதி
கைகேயாஸ்ச ப்ரியோ ராஜன் வனவாஸோ மஹாகுண:

"ராஜ்ய சுகத்தை விட எனக்கு வனவாசமே சுகத்தை அளிக்கக்கூடியது. இதனால் தங்கள் சத்யவாக்கும் ரக்ஷிக்கப்பட்டு கைகேயியின் எண்ணமும் பூர்த்தியாகும். தேவ கார்யமும் நடைபெறும். "

இவ்வாறு கூறிவிட்டு ராமன் கௌசல்யையின் இருப்பிடத்திற்குச் சென்றான்.

இங்கு சற்று விலகி வால்மீகியையும் கம்பனையும் நோக்குவோம்.

வால்மீகி கூறுகிறார் , 'ந சைவ ராம: ப்ரவிவேச சோகம் ,' ராமன் கைகேயி கூறியதைக் கேட்டு கொஞ்சம் கூட வருத்தம் அடையவில்லை என்கிறார்.

கம்பனோ ஒருபடி மேல் சென்று
அருங்குணத்து இராமன் திருமுகச்செவ்வி நோக்கின்,
ஒப்பதே முன்பு பின்பு ; அவ்வாசகம் உணரக்கேட்ட
அப்பொழுது அலர்ந்த செந்தாமரையினை வென்றது அம்மா!
என்கிறான். ராமன் முகம் பட்டம் சூட்டிக்கொள் என்ற போதும் வனம் செல் என்ற போதும் அன்றலர்ந்த தாமரையை ஒத்ததாக இருந்ததாம்.

வால்மீகியில் ராமனின் சொற்களில் கைகேயிடம் பேசுகையில் சிறிது மாற்றம் தென்படுகிறது. தந்தையின் நிலை என்ன என்று அறிய அவன் கைகேயியிடம் கேட்கையில் மரியாதையுடன் அவளை அழைத்தவன் விஷயம் தெரிந்த பின் அவளை கைகேயி என்று பெயர் சொல்லி அழைத்து "நான் காடு செல்கிறேன் , நீ நிம்மதியாக இரு என்கிறான்,.

ஆனால் கம்பனின் ராமன் பணிவுடனேயே சொல்கிறான்,
மன்னவன் பணி அன்றாகின் , நும் பணி மறுப்பேனோ? என்
பின்னவன் பெற்ற செல்வம் அடியனேன் பெற்றதன்றோ.

இதில் பரதன் ராஜ்யத்தை ஒப்புக் கொள்ளப் போவதில்லை அதனால் அது உண்மையில் ராமனின் செல்வமே என்பது தொனிக்கிறது. அதனால் 'ராமோ த்விர்நாபிபாஷதே,' ராமனுக்கு ஒரு சொல்லே என்பது உண்மையாகிறது.