****************************************
*ஹர ஹர சங்கர ஜெய ஜெய சங்கர*
*தெய்வத்தின் குரல்*
( *1638*) 01.12.2020
*குரு-சிஷ்ய உறவு*
- பகுதி - 27
_______________________
*பதிவிரதமும், குருவிரதமும்*
- பகுதி - 2
_________________________
*ஸ்ரீமஹாபெரியவா*
Volume 7. பக்கம் 164
****************************************
*தெய்வத்தின் குரல் - ஏழாம் பகுதி*
(மஹா பெரியவா அருளுரை)
*மங்களாரம்பம்*
*விநாயகரும் தமிழும்*
*குரு-சிஷ்ய உறவு*
- பகுதி - 27
*பதிவிரதமும், குருவிரதமும்*
(நேற்றைய இந்த பகுதியின் சில ஆரம்ப உரைகள்)
பல உறவுக்காரர்கள் மாதிரி பல குருக்கள் அவர்களிலே பதி மாதிரி முதல் ஸ்தானம் வஹிக்கிறவராக ஒருத்தர் - 'முக்ய குரு' என்று வித்யாரண்யாள் சொன்னவர். அவரொருவரிடந்தான் சரணாகதி என்பது பிய்த்துப் பிய்த்துப் பல பேரிடம் இல்லை.
மற்ற பந்துக்களிடமும் ப்ரியம் மாதிரி எல்லா குருக்களிடமும் மரியாதை, பக்தியான ப்ரியம். அதனால் மாமனார் - மாமியார் முதலியோருக்கும் ஒரு vFg கீழ்ப் படிகிறது போல இவர்களுக்கெல்லாமும் கீழ்ப்படிந்து நடப்பது.
கோவிலில் அநேக ஸந்நிதிகளில், ஒவ்வொன்றிலும் ஒரு ஸ்வாமி. அகத்துப் பூஜையிலும் ஆதி சாஸ்த்ரங்கள் சொல்லி, அப்புறம் ஆசார்யாளும் புத்துயிரூட்டிக் கொடுத்த பஞ்சாயதன பூஜையில் ஐந்து ஸ்வாமி. எல்லாவற்றிடமுமே தான் பக்தி என்றாலும் இஷ்ட தெய்வம் என்று ஒன்று, அதனிடமே சரணாகதி என்று இருக்கோல்லியோ? அந்த மாதிரி பல குருமார்களிடம் பக்தி செலுத்திக் கொண்டே முக்ய குருவாக ஒருவரிடம் மட்டும் ஆத்ம ஸமர்ப்பணம்.
ஏன் பல குரு வருகிறார்கள் என்றால், பரலோகத்துக்கு வழி சொல்லித் தரும் வித்யையிலேயே பல கிளைகள் இருக்கின்றன. ஆத்ம சாஸ்த்ரம் என்ற ஒன்றுக்குள்ளேயே உபாஸனை என்ற branch -குள் எத்தனை branch -கள் என்பதற்கு சாந்தோக்யம் ஒன்றைப் பார்த்தால் போதும். இப்படி அநேக கிளை சாஸ்த்ரங்கள், வித்யைகள் இருப்பதில் ஒவ்வொரு குரு ஒவ்வொன்றில் ஸ்பெஷலைஸ் பண்ணியிருப்பார். நமக்கு அகத்து டாக்டர் என்று ஒருத்தர், அவர் சொல்லியே பல ஸ்பெஷலிஸ்ட்களிடமும் போவது என்று இருக்கிறதோ இல்லையோ? அப்படி ஒரு முக்ய குரு, அநேக உபகுருமார்கள்.
க்ளாஸ் வாத்யர் என்றே ஒருத்தர் இருக்கிறார். அவர் இங்க்லீஷோ,
கணக்கோ எடுக்கிறார். ஸெகண்ட் லாங்க்வேஜுக்கு வேறே ஒரு வாத்யார்,
ஹிஸ்டரி, ஜாகரஃபி, ஸயன்ஸ் ஒவ்வொன்றுக்கும் ஒவ்வொருத்தர் என்று வருகிறார்களோல்லியோ!முக்ய குரு - க்ளாஸ் வாத்யார், உபகுருமார் - வேறே ஸப்ஜெக்ட்கள் எடுக்கிற வாத்யார்கள்.
வேறே விதமாகவும் உண்டு, இங்கே வாய்ப்பாட்டு வித்வானம் பக்க வாத்தியங்களும் மாதிரி முக்ய குருவும், உபகுருக்களும். முக்ய குரு சொல்லிக் கொடுக்கிற ஸப்ஜெக்டே நமக்கு நன்றாக ஏறிப் பூர்ணமாக ஆகும்படி போஷித்துக் கொடுப்பவர்களாக உபகுருமார். பக்க வாத்யக்காரர்களில் ஃபிடில்காரர் அதே ராகம், பாட்டு தாளத்துக்குத்தான் வாசிக்கிறார். ம்ருதங்கக்காரர் அதே தாளத்துக்குத்தான் வாசிக்கிறார். அது வாய்ப்பாடகர் பாடுவதற்கு இன்னும் சோபை தந்து கான ரஸத்தை பூர்த்தி பண்ணி நமக்குள்ளே ஏற்றுகிறது. அப்படி முக்ய குருவின் ஸப்ஜெக்டைப் பண்ணித்தர உபகுருமார்.
உபகுருமார்களின் உபதேசத்தோடு கலந்து கலந்து எடுத்துக் கொள்ளும்படியாகவே முக்ய குருவின் உபதேசங்கள் இருப்பதுண்டு. முக்யமாக சாதத்தை வைத்துக்கொண்டு அதோடு போட்டுக்கொள்ள, தொட்டுக்கொள்ள அநேக வ்யஞ்ஜனக்ஙள் மாதிரி! (சிரித்து) நாக்கைச் சப்புக் கொட்டிக்கொண்டு சாப்பிடும்படியாக எள்ளுகாய்ப் பொடியும் கொத்ஸும் இருந்தாலும் 'ஸாது' இட்லிதான் 'மெய்ன்' என்கிற மாதிரி ஒரே சாந்தமாக, ஸிம்பிளாக முக்ய குரு மூல தத்வத்தை உபதேசித்து -வாயில் உபதேசம் என்று பண்ணுவதேகூட இங்கே குறைவாக இருக்கலாம். அப்படிப் பண்ணி -நம்முடைய அபக்வ ஸ்திதியில் அது உள்ளே போகாததால் விவரமாக சாஸ்திரங்களிலிருந்தும் மற்றவர்களிடமிருந்தும் கேட்டுக்கொண்டு அதோடு இதைக் கலந்தாலே உள்ளே போவதாகவும் உண்டு.
ஒருத்தருக்கு முக்ய குருவாக இருப்பவரே இன்னொருத்தருக்கு உபகுருவாக இருக்கலாம். நமக்கு ஜாகரஃபி வாத்தியாராக மாத்திரமே இருப்பவர் வேறே பசங்களுக்கு க்ளாஸ் வாத்யாராக இருக்கலாமோல்லியோ ஆகையினாலே, ஒருத்தனுடைய முக்ய குருதான் பெரியவர், உபகுரு அவ்வளவுக்கில்லை என்று இருக்கணும் என்றில்லை.
ஆகக்கூடி, குருவிடம் சரணாகதி அவச்யந்தான். பதிவ்ரதாபங்கம் மாதிரி குருவ்ரத பங்கம் ஏற்படாமல் ஆத்மாவை அவரிடமே அபின்னமாக - பிய்த்துப் பிய்த்து இல்லாமல் அபின்னமாக - அர்ப்பணிப்பது என்பது அத்யாவச்ய்ந்தான். ஆனால் அப்படி குரு என்று இருப்பவர் முக்ய குரு என்பவராக இருந்து, வேறே உபகுருமாரும் இருக்கலாம். இருந்தால் தப்பேயில்லை.
(இனி இன்றைய தொடர்ச்சி)
சில ஸமயத்தில் என்ன ஆகிறதென்றால் - அபூர்வமாக இப்படி ஆகிறது. ஆனால் நிச்சயமாக ஆகிறது, என்ன ஆகிறதென்றால் - ஒருவரிடம் அவரே ஆத்ம ரக்ஷகர் என்று பரிபூர்ணமாக நம்பி சரணாகதி செய்து நன்றாக முன்னேறுகிற ஒருவரே கூட, உபகுரு என்று புதிசாக வேறே யாரிடமும் எள்ளவும் உபதேசம் பெற்றுக்கொள்ள வேண்டிய அவசியம் இல்லாதபோதிலும், உபகுரு என்ற அளவுக்கு மாத்திரமில்லாமல் இந்த முக்ய குருவுக்கு ஸரிஸமானராகவே இன்னொருத்தரை ஆச்ரயிக்கும்படியும் ஆகிறது. இப்படிப்பட்டவர்கள் இரண்டு பேரையும் முக்ய குருவாகவே பூஜித்து, பக்தியில் இரண்டு பேரிடமும்
கொஞ்சங்கூட ஏற்றத்தாழ்வில்லாமல் இருந்துகொண்டிருப்பார்கள்.
இங்கே முக்யமான விஷயம், அவர் (இப்படிப்பட்ட சிஷ்யர்) அந்த இரண்டு பேரிடமும் (குருமாரிடமும்) மற்றவரைப் பற்றி ஒளிக்காமல் சொல்லி அவரும் அறிந்தே, ஸம்மதித்தே, ஆசீர்வாதம் பண்ணியேதான் இரட்டை குருக்களாக வைத்துக்கொள்ள வேண்டும் என்பது.
அப்படி இல்லாவிட்டால் அங்கே குரு வஞ்சனை குரு த்ரோஹம் வந்துவிடும்.
அப்படியில்லாத கேஸாகத்தான் சொல்கிறேன். இப்படியும் அபூர்வமாக நடக்கின்றன. தன்னிடமே சரணாகதனாக இருக்கிற ஒரு சிஷ்யனிடம் அந்த குருவேகூட இன்னொருத்தரைச் சொல்லி அனுப்பி வைப்பதாகக்கூட உண்டு.
ஏதோ அபூர்வமான பூர்வ ஸம்ஸ்காரம் காரணமாகத்தான் இப்படிச் சிலபேருக்கு நடப்பதாக இருக்கவேண்டும்.
"ஸரி, ஆனால் சரணாகதியை எப்படிப் பிச்சுப் பிச்சு இரண்டு பேர்கிட்ட குருவ்ரதம்?"
இது வெளி ஆள் கேட்கிற கேள்வி. ஆனால் ஸம்பந்தப்பட்ட ஆஸாமிக்கு - சிஷ்யனுக்கு - அவனுக்கு மாத்திரமில்லை, மூன்று ஆஸாமிகளுக்கு - அந்த சிஷ்யன் அவனுடைய அந்த ஸம ஸ்தான குருக்கள் இரண்டு பேர் என்ற மூன்று ஆஸாமிகளுக்கும் இந்தக் கேள்வி எழும்புகிறதேயில்லை!
அங்கே அந்த இரண்டு குருக்களுமே சேர்ந்து ஒன்றாக - ஒருத்தராகத்தான் - இருப்பார்கள். அதெல்லாம் அநுபவத்தினாலே தெரியவேண்டிய விஷயம். ஸம்பந்தப்பட்ட ஆஸாமிக்கு அப்படி நன்றாகவே தெரிகிற விஷயம். பிறத்தியாருக்கு 'ஏன், எப்படி?' சொல்லி புரியவைக்க முடியாது.
ஈச்வரனும் அம்பாளும் ஒன்றாகவே சேர்ந்து அர்த்த நாரீச்வரர் என்றே ஒரே மூர்த்தியாக இருக்கிறதோ இல்லையோ?
ப்ரஹ்ம - விஷ்ணு - ருத்திரர்கள் மூன்று பேரும் சேர்ந்து த்ரிமூர்த்தி என்றே மூர்த்தி உண்டோ இல்லையோ?
இங்கேயெல்லாம் (இவ்விரு மூர்த்திகளிடம்) பரம பக்தர்களாக சரணாகதி செய்து ஸித்தி கண்ட பெரியவர்கள் இருந்திருக்கிறார்களே!அவர்கள் பிய்த்துப் பிய்த்தா சரணாகதி பண்ணினார்கள்? ஐகாந்திக வ்ரதத்திற்கு (ஒரே நெறிக்கு) பங்கமா பண்ணினார்கள்? பண்ணியிருந்தால் அவர்கள் ஸித்திகண்டே இருக்க முடியாதே!
இந்த சிஷ்யர்களிடம் வேறே வேறே குருமார்கள் என்ற இடறலே மனஸில் கொஞ்சங்கூட இருக்காது. ஒரே பதி, அதே பதி வெவ்வேறே 'ட்ரெஸ்'ஸில் இருக்கிற மாதிரி ஒரே பரமாநுக்ரஹம், ஒரே உத்தாரண சக்திதான் வெவ்வேறே மநுஷ்ய - ரூப 'ட்ரெஸ்' போட்டுக் கொண்டிருப்பதாகவே அவர்களுக்குத் தெரியும். ஒரே லக்ஷ்யத்துக்கு மூர்த்தியாக ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட பேர், Goal ஒன்றே, அதிலே சேர்ப்பிக்கிற ஆள் வெவ்வேறான ரூபத்திலே என்று தெரியும்.
வேறே வேறே குருக்கள் சொல்வதில் ஒருத்தர் சொல்கிறபடி பண்ணுவது மற்றவர் சொன்னதற்கு விரோதமாக ஆனால் அப்போதுதான் இடறல் வருவது. நாம் பார்த்துக் கொண்டிருப்பவர்களுக்கு அப்படி ஆகவே ஆகாது. இரண்டு
பேரும் சொல்வது ஒன்றாகவேயோ, ஒன்றையன்று இட்டு நிரப்பிப் போஷித்துக்
கொண்டோ, அல்லது பக்குவ ஸ்திதியில் ஏறுமுகமாக ஒன்றை முடித்து இன்னொன்றுக்குப் போவதாகவோதான் இருக்கும்.
(ஸாதனை) வழியிலும் கொஞ்சங்கூட இடறல் இருக்காது, மனஸிலும் துளிக்கூட இடறல் - உறுத்தல் - இருக்காது. 'வஞ்சனையோ, த்ரோஹமோ, திருட்டுத் தனமோ பண்ணுகிறோமோ?' என்று உறுத்தாது. 'ஃப்ரீயாக, ஆனந்தமாக ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட குருமாரிடம் போய்க்கொண்டிருப்பான்.
உபநிஷத்துக்களைவிட நமக்கு ப்ரமாணமில்லை. அதிலே இப்போது நாம் பார்த்ததில், க்ராமம் க்ராமமாக வழிகாட்டியவர்களைப் பல குருமார் என்று உபமேயமாக எடுத்துக்கொண்டது மட்டுமில்லை. உபநிஷத்துக்களிலே வருகிற ஸாக்ஷ£த் பாத்ரங்களில் பல பேரே பல குருமார்களிடம் போனதாகவும் நிறையப் பார்க்கிறோம்!
இந்த பகுதியின் மேல் உரைகள் நாளையும் தொடரும்)
*மஹா பெரியவா திருவடிகள் சரணம்*
****************************************
*"Deivathin Kural*-Part-7*
*Maha Periyava's Discourses*
Note: We have now got the essence of this subject for our english readers.*A perfect rendition courtesey by Lt. Col KTSV Sarma in advaitham.blogspot*. Our thanks.
*Vinaayagar and Tamil*
Pati Vrata & Guru Vrata
(This chapter's few beginning texts once again today)
But devotion and loyalty to a Guru need not be taken in the same spirit. As a woman while being totally devoted to her husband, is and can be loving towards other members of the family; a Sishya or disciple can be so devoted a particular Guru till a certain progress in the spiritual path and hence there can be more than one Guru at various times in the 'pilgrim's progress'!
181. In temples though it is named after and is for one particular God, are not there many a Sannidy for many of the other Gods? Other than Nitya Karma Anushtãna, we are to do what is known as 'Panchãyatana Pooja', in which we invoke, install and do pooja to GaNesha, Siva, Pãrvati, Surya, Vishnu and SubrahmaNya, don't we? (This became the practice after Ãdi Sankara made brought differing and mutually quarrelling followers of Ganapathyam, Saivam, Sãktam, Souram, VaishNavam and Kaumãram together!) We still have our idea of a favourite God to whom we are totally surrendered to also, isn't it? Similarly we may have many as our teachers and be devoted to one, without there being any dissonance. There are more Gurus because there are many ways in which the Ultimate can be approached. Within Ãtma Sãstrã, there are many 'shãkãyen' – 'शाकायें' or branches. So also there are likely to be many specialists in those branches. When there is one house doctor, on his advice don't we go to consult many other specialists? Like that for some specific purpose we may have to go to other Gurus. There is one class teacher who may take classes on Maths or English. For other subjects like History or Geography, other teachers may visit classes. Even in universities there are visiting professors. So also there can be one 'Mukhya Guru' and other 'Upa-Gurus'.
182. Another way of looking at it is to take the example of a musical concert. There is one main singer in support of whom there could be other singers or instrument players such as on the Violin, Mrudang or Ghatam; who are all adding to the symphony only. They add to the singing by the main singer and make the music wholesome. Like that to complete and compliment the job of the Mukhya Guru other Upa-Gurus are there. Take the example of food. Plain cooked rice and simple and quiet Iddly, though it is the staple diet or the main food, it does not get in to the stomach easily! But when you add some 'Chutney' or 'MiLagaippodi with Ennai', see how you gobble it up! Like that the Main Guru may simply be giving one word or even give Upadesa in silence. As in our immature stage it does not get in or not received or absorbed fully, when other teachers quote extensively from the Sãstrãs with a number of examples the Upadesa may become easily comprehended and palatable! One who is Mukhya Guru for one may be Upa-Guru for another and vice-versa. The visiting Geography teacher may be the class teacher for another class, isn't it? All told, it is important to completely surrender oneself to one Guru without any fractionalization of loyalty and trust.
(Continuing from here today)
183. Sometimes rarely, but it does happen that, even when a disciple is totally surrendered to one Guru and is making certain progress, without any need for going to or seek another Guru, somehow the circumstances so necessitate his having go to another Guru. On such occasions, the disciple may continue having the same quantum of faith and loyalty towards both the Gurus, that as far as he is concerned both the Gurus are his Mukhya Guru only. But the only condition here is that he will have to inform the first Guru and take his permission and go to the second Guru with his concurrence only; as otherwise it will be tantamount to 'Guru Droham', that is betrayal, duplicity and perfidy! I am not talking about such cases but, what happened due to Poorva Janma Karma effect. There are also some cases when the earlier Guru sends his student to other Gurus despite his being totally devoted, may be to enlarge his experience base!
184. But you may still ask the question as to, "How to divide loyalty between two as there is an English proverb that you cannot serve two masters?" My answer to that question is that this question can occur only to an outsider who does not understand the ethos involved at all! The concerned persons, the disciple, the first and second Guru do not have this doubt. There between the two Gurus there is and can be no animosity, competition and or distrust. The disciple goes to another Guru when told by the earlier Guru with equal trust as he always had. This matter is understood by experience and not theoretically. Aren't Easwara and AmbãL also existing as one entity as Ardha-Nãreeswara? Brhma, Vishnu and Rudra are separate as well as one, aren't they? There have been great Mahatmas who have had more than one Guru. They could not have been disloyal to any or otherwise could not have become great themselves! They would have known that it is one ennobling, elevating and purifying power that comes in our lives in so many forms like the same man wearing different dresses in different occasions!
185. There can be a problem only when, what the different Gurus say are in different wave-lengths and are saying things contrary to each other. They will be mutually complimenting and filling in the gaps only or adding further steps in overall progress of the disciple's comprehension only. You could be a VaishNava under the tutelage of a Smarta Guru. On occasions where there is a procedural or theoretical difference there will be someone to remind you about it. So there can be no hesitation or guilt in the minds of the disciples at all. The aspiring student will be progressing happily in his path. In our studies of such subjects there are no other evidences more needed than the Upanishads and the stories in them. We see in the Upanishads many characters have been depicted as having learnt from more than one Guru.
(To be continued)
*Maha Periyava Thiruvadigal Charanam*
****************************************
No comments:
Post a Comment