Srimad Bhagavatam skanda 10 adhyaya 30,31 in tamil

Courtesy: Smt.Dr.Saroja Ramanujam

ஸ்ரீமத்பாகவதம் - தசமஸ்கந்தம்

அத்தியாயம் 30/31

கண்ணன் மறைந்ததும் கோபியர் அவரைக் காணாமல் தலைவனை இழந்த பெண் யானைகளைப் போல் வருந்தினர்.அவர்கள் அவருடைய லீலைகளையே உரக்கப் பாடிக்கொண்டு பரமபுருஷனான கண்ணனைக் கண்டீர்களா என்று வனத்தில் உள்ள மரங்களைக் கேட்டுக் கொண்டு பித்தர்களைப் போல் காடெங்கும் திரிந்தனர்.

இவ்விதம் ப்ருந்தாவனத்தில் இருந்த கொடிகளைக் கேட்டுக்கொண்டு செல்கையில் பகவானுடைய காலடிகளைக் கண்டார்கள்.
அதைப் பின்பற்றிச் சென்றவர்கள் ஒரு பெண்ணின் காலடியுடன் அவை சேர்ந்திருப்பதைக் கண்டு வருத்தமடைந்து நம் எல்லோரையும் விட்டு கொவிந்தன் அன்புடன் இவளை மட்டும் அழைத்துச்சென்றிருக்கிறான் என்று எண்ணினர்.

அந்த கோபியும் மற்றவர்களை விட்டு தன்னையே நாடுகின்றான் என்றெண்ணி கர்வம் கொண்டாள் . பிறகு கண்ணனிடம் தனக்கு ஓரடியும் எடுத்து வைக்க இயலவில்லை என்று கூறி எங்கு விருப்பமோ அங்கு தன்னை எடுத்துச் செல்லுமாறு கூறினாள். கண்ணனும் "என் முதுகில் ஏறிக்கொள் , " என்று கூறிவிட்டு அவள் அவ்வாறு செய்யுமுன் மறைந்து விட்டார். அப்போது பகவானைத் தேடி அங்கு வந்த மற்ற கோபியர் கண்ணனைப் பிரிந்து வருந்தும் தங்கள் தோழியைக் கண்டனர்.

பிறகு நிலா வெளிச்சம் உள்ளவரை வனத்தில் தேடிவிட்டு இருள் சூழ்வதைக் கண்டு திரும்பினர். க்ருஷ்ணனையே த்யானம் செய்கின்றவர்களாய் யமுனையின் மணல் திட்டிற்கு வந்து அவருடைய வரவை எதிர்பார்த்துக் கொண்டு எல்லோரும் ஒன்று சேர்ந்து பாடினார்கள். இது கோபிகாகீதம் என்று பெயர்பெற்றது.

கண்ணனோடு சென்ற பெண் யாரென்று பாகவதத்தில் கூறப்படவில்லை . அவள் ராதையென்று பின்னர் வந்த கீத கோவிந்தம் போன்ற காவியங்களில் காணப்படுகிறது.

கோபிகாகீதம் மிகவும் அழகு வாய்ந்தது. உதாரணத்திற்கு ஒன்று காணலாம்

ஜயதி தே அதிகம் ( க்ருஷ்ண) ஜன்மனாவ்ரஜ:
ச்ரயத இந்திரா(க்ருஷ்ண) சஸ்வத் அத்ர ஹி
தயித த்ருஸ்யதாம் (க்ருஷ்ண ) திக்ஷு தாவகா:
த்வயி த்ருதாஸவ: (க்ருஷ்ண) த்வாம் விசின்வதே

இதன் பொருள், உயிரினும் ப்ரியமானவரே , உமதும் பிறப்பால் கோகுலம் சிறபுற்றது. ஸ்ரீதேவி நித்ய வாஸம் செய்யும் இடமாயிற்று. இம்மிடம் உயிரை வைத்தவர்கள் உன்னைக் காணாமல் தேடுகிறாரகள். ஆகையால் மறைந்திராமல் நேரில் வாரும்.

இந்த கோபிகாகீதம் ஒவ்வொரு ஸ்லோகத்தின் நடுவிலும் க்ருஷ்ண என்று கூட்டிப் பாடப்படுகிறது. மேலும் அவர்கள் கூறியதாவது,

" நீர் யசோதையின் பிள்ளை மட்டுமல்ல. எல்லோரிடத்துள்ளும் உறையும் சாக்ஷியானவர். உலகைக் காக்கும் பொருட்டு ப்ரம்ம தேவரால் வேண்டப்பட்டு யாதவகுலத்தில் உதித்திருக்கிறீர்.

ஸ்ரீதேவியால் பிடிக்கப்பட்டதும், காளியன் தலையில் வைக்கப்பட்டதுமான திருவடியை எங்கள் மேல் வைத்தருள வேண்டும்.

பிரியமாக இருந்து ஏமாற்றுபவரே, உமது புன்னகை, அன்பான விளையாட்டு, உள்ளத்தைத் தொடும் ரகசிய வார்த்தைகள் இவை எல்லாம் எண்ணி எங்கள் மனது கலங்குகிறது.

நீங்கள் பசுமேய்க்கச்சென்ற போது உங்கள் திருவடி, கல் புல் முள் இவைகளால் வருந்துமே என்று எங்கள் மனம் சஞ்சலமடையும்.உங்கள் சுருட்டை மயிர் விளையாடும் திருமுகத்தைப் பார்க்க கண்கள் கொடுத்த பிரமன் ஏன் இமைகளைக் கொடுத்தான் என்று தோன்றுகிறது.

உங்கல் சிறந்த கீதத்தால் கவரப்பட்டு உற்றார் உறவினரை விட்டு ஓடி வந்தோம் . அப்படிப்பட்டவர்களாகிய எங்களை உம்மைத்தவிர வேறு எவன் கைவிடுவான்?

இவ்வாறு ப்ரலாபித்துக் கொண்டு உரக்க அழத்தொடங்கிய கோபியர் முன் க்ருஷ்ணன் அவ்ர்கள் முன் தோன்றியதும் அவர்களைத் தேற்றியதும் அடுத்து காணலாம்.

இந்த கோபிகா கீதத்தைப் :போலவே உள்ள ஸ்லோகங்களை நாராயணீயத்தில் கண்ணன் அவர்கள் முன் தோன்றிய கட்டத்தில் காண்கிறோம்.