Monday, June 29, 2015
Ego
பாரதப்போர் முடிவில் கிருஷ்ணர் தேரில் அமர்ந்தபடி, "அர்ஜூனா! போர் தான் முடிந்து விட்டதே! இனியும் ஏன் நின்று கொண்டிருக்கிறாய். தேரை விட்டு இறங்கு!'' என்றார்.
"மைத்துனா! நீ என்னை போரில் வெற்றி பெறச் செய்தாய். மகிழ்ச்சி! ஆனால், வெற்றி பெற்றவனை, தேரோட்டிதான் கையைப் பிடித்து இறக்கி விட வேண்டும் என்ற சம்பிரதாயம் உண்டே! அதை மறந்து விட்டாயே! அப்படி செய்வது எனக்கும் பெருமை அல்லவா! நீயோ என்னைக் கீழே இறங்கு என்று ஆணையிடுகிறாய். இது என்ன நியாயம்? ''
அர்ஜுனனின் வார்த்தைகளை கிருஷ்ணர், காதில் வாங்கிக் கொண்டதாகவே தெரியவில்லை.
"தேரை விட்டு இறங்கு!'' என்றார் கண்டிப்புடன். வருத்தத்துடன் அர்ஜுனன் கீழிறங்கினான்.
அப்போது அவர், " தேரின் பக்கத்தில் நிற்காதே! சற்று தள்ளி நில்!'' என்றார் அதட்டலுடன்!
அர்ஜூனனால் கிருஷ்ணரின் அதட்டலைப் பொறுத்துக் கொள்ளவே முடியவில்லை. வெற்றி பெற்ற மகிழ்ச்சி கூட மனதை விட்டு அகன்றுவிட்டது.
ஒன்றும் புரியாதவனாய் தள்ளி நின்றான்.
வாடிய முகத்துடன் நின்ற அவனைக் கண்டு புன்னகைத்த கிருஷ்ணர், தேரிலிருந்து குதித்து ஓடிச்சென்று, அர்ஜுனனை இறுகக் கட்டியணைத்துக் கொண்டார்.
அந்த கணமே தேர் தீப்பற்றி எரிந்தது.
"பார்த்தாயா? தேர் எரிகிறது! அதனால் தான் உன்னை இறங்கச் சொன்னேன்!,'' என்றார் புன்முறுவலுடன்.
"தேர் ஏன் எரிந்தது?' அர்ஜுனன் ஏதும் புரியாமல் கேட்டான்.
"அர்ஜூனா! போர் புரியும்போது கவுரவர்கள் உன் மீது பல அஸ்திரங்களை ஏவினர். அவற்றின் சக்தி அளவிட முடியாதது. தேரில் நானும், தேர்க்கொடியில் அனுமனும் இவ்வளவுநேரம் அதை தடுத்துக் கொண்டிருந்தோம். அதனால், அவை வலிமையற்றுக் கிடந்தன. தேரை விட்டு நான் குதித்ததும், தேர்க்கொடியில் இருந்துஅனுமனும் புறப்பட்டு விட்டான். அஸ்திரங்களின் சக்தி தலைதூக்கியது. தேர் பற்றி எரியத் தொடங்கிவிட்டது.
உண்மை இப்படி இருக்க, நீயோ போரில் வெற்றி பெற்ற உன்னைக் கவுரவிக்கவில்லை என்று வருத்தப்படுகிறாய். வெற்றி பெற்றதும் "நான்' என்னும் ஆணவம் உனக்கு வந்து விட்டது. ஆணவம் அழிவுக்கு வழிவகுக்கும் என்பதை மறந்து விடாதே,'' என்று அறிவுரை கூறினார்.
தேர் பற்றி எரிந்ததுபோல, அர்ஜுனனிடம் இருந்த ஆணவமும் பற்றி எரிந்து சாம்பலானது.
இறைவன் காரணமில்லாமல் நமக்கு கஷ்டம் எதையும் தருவதில்லை.
Vedapureeswarar temple, Thirukazhukundram
மூலவர் : வேதகிரீஸ்வரர், பக்தவத்சலேஸ்வரர்
அம்மன்/தாயார் : திரிபுரசுந்தரி
தல விருட்சம் : வாழை மரம்
தீர்த்தம் : சங்குதீர்த்தம்
பழமை : 1000-2000 வருடங்களுக்கு முன்
புராண பெயர் : கழுகுன்றம், திருக்கழுகுன்றம்
பாடியவர்கள்:
அப்பர் , சுந்தரர், சம்பந்தர், மாணிக்கவாசகர்
தேவாரப்பதிகம்
தோடுடையான் ஒருகாதில் தூயகுழை தாழ ஏடுடையான் தலைகலனாக இரந்துண்ணும் நாடுடையான் நள்ளிருளேம நடமாடும் காடுடையான் காதல் செய்கோயில் கழுக்குன்றே
-திருஞானசம்பந்தர்.
தேவாரப்பாடல் பெற்ற தொண்டை நாட்டுத்தலங்களில் இது 28வது தலம்.
தல சிறப்பு:
இங்கு சிவன் சுயம்பு மூர்த்தியாக அருள்பாலிக்கிறார்.
சிவத்தலங்களில் கருவறைக்கு எதிரில் இருக்கும் நந்தி இங்கில்லாமல் இருப்பது மாறுபட்டதாகும்.
565 படிக்கட்டுகளுடன் மலை மீது அமைந்த அமைதி தவழும் அழகிய தலம்.
12 வருடத்திற்கு ஒரு முறை கன்னி லக்னத்தில் குரு பிரவேசிக்கும் காலத்தில் லட்ச தீப விழா நடைபெறும். புஷ்பகர மேளா எனப் புகழ் பெற்ற இவ்விழா வடஇந்தியாவில் நடக்கும் கும்பமேளா போன்ற மிகப் பெரிய புகழ் பெற்றது.
12 ஆண்டுகளுக்கு ஒருமுறை சங்கு பிறக்கும் அதிசயமான தீர்த்தம். இன்றும் இந்த அதிசயம் தொடர்ந்து கொண்டிருக்கிறது. இது மூலிகை கலந்த தடாகம் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. சித்தபிரமை உள்ளவர்கள் இத்தீர்த்தத்தில் மூழ்கிவிட்டு இறைவனை மணமுருக வேண்டினால் முழுமையாக குணமடைகின்றனர் என்பது இப்போதும் நடக்கும் அதிசயம்.
பொது தகவல்:
இத்தலத்தில் இந்திரன் பூஜித்தான். தொடர்ந்து இன்றும் பூஜித்து வருகிறான் என்பதற்கு அறிகுறியாக இம்மலைமீதுள்ள கருவறைக்கோபுரக் கலசத்தின் அருகில் உள்ள துவாரத்தின் வழியாக இடிவிழுந்து சிவலிங்கத்தைச் சுற்றிப் பரவிப் பாய்ந்து விடுகிறது.
தாங்கவே முடியாத வெப்பத்தை மறுநாள் கருவறை திறக்கும்போது காணலாம். சில ஆண்டுகளுக்கு ஒருமுறை இது நடக்கிறது.
10.11.1930 நடந்ததாக அறிவியலார்கள் கூறி இதை உறுதிப்படுத்தியுள்ளனர்.
தலபெருமை:
கழு - கழுகு -கங்கம் என்பன ஒருபொருள் குறிக்கும் சொற்கள்.
கழுகு வழிபட்டதால், வழிபடுகின்றதால் இத்தலத்திற்கு திருக்கழுகுன்றம் என பெயர் வந்தது.
பிரம்மனின் எட்டு மானச புத்திரர்கள் சாருப்ய பதவிக்காக தவம் இருந்தனராம். முடிவில் சாருப்ய என வரம் கேட்பதற்குப் பதில், சாயுட்சய என கேட்டதால் கழுகாக மாறிவிட்டனராம். எனவே நான்கு யுகத்திற்கு இருவர் என கழுகுகளாக இங்கு வரும் அவர்கள், சர்க்கரைப் பொங்கல் பிரசாதம் உண்டு செல்வர். நண்பகல் நேரத்தில் இக்காட்சியைக் காணலாம்.
சுந்தரர் ஈசனிடம் பொன் பெற்ற தலம் வேதமே மலையாக அமைந்த தலம் கோடி ருத்ரர்கள் தவம் செய்து முக்தி அடைந்த தலம் சித்தர்கள் பலர் இம்மலையில் வாழ்ந்தால் தியானம் செய்ய ஏற்ற தலம்.
இறைவன் காதலித்துறையும் இடம் கழுகுன்றம் என திருஞானசம்பந்தரால் மகிழ்ந்து போற்றிய தலம் மாணிக்கவாசகருக்கு சுவாமி காட்சி தந்த தலம்.
என்உடல் வீழும்போதும் நீதான் எனக்கு துணை என்று ஈசனை பட்டினத்தார் உருக்கமாக வழிபட்ட தலம்.
உலகின் உச்சமான அமராவதி நகருக்கு நிகரான தலம் திருக்கழுக்குன்றம் என அருணகிரிநாதரால் பரவசமாய் புகழப்பெற்ற தலம்.
சுரகுரு மன்னனுக்கு சுயம்புவாய் சுவாமி காட்சி தந்த தலம். மார்க்கண்ட முனிவர் சிவபெருமான் அருளால் என்றும் பதினாறு வயது பெற்று காசி முதலிய தலங்களை வணங்கி இங்கு வந்தார்.
சிவலிங்க பிரதிஷ்டை செய்து அபிஷேகம் செய்தபோது இறைவன் அருளால் அத்தடாகத்தில் சங்கு தோன்றியது. மார்க்கண்ட தீர்த்தம் என்று வழங்கப்பட்ட இத்தீர்த்தத்தில் 12 ஆண்டுகளுக்கு ஒருமுறை சங்கு பிறந்து கொண்டிருப்பதால் சங்கு தீர்த்தம் என பெயர்பெற்றது.
மலையை சுற்றி அமைந்த 12 தீர்த்தங்கள் :
1. இந்திர தீர்ததம்
2. சம்பு தீர்த்தம்
3. உருத்திர தீர்த்தம்
4. வசிட்ட தீர்த்தம்
5. மெய்ஞான தீர்த்தம்
6. அகத்திய தீர்த்தம்
7. மார்க்கண்ட தீர்த்தம்
8. கோசிக தீர்த்தம்
9. நந்தி தீர்த்தம்
10. வருண தீர்த்தம்
11. அகலிகை தீர்த்தம்
12. பட்சி தீர்த்தம்
குளத்தில் மலரும் வலம்புரிச் சங்கு:
வலம்புரிச் சங்கு கடலில்தான் கிடைக்கும்.
ஆனால் 12 ஆண்டுகளுக்கு ஒருமுறை வலம்புரிச் சங்கு இவ்வாலய சங்கு தீர்த்தக் குளத்தில் தோன்றுகிறது. இவ்வாலயத்தில் பல புண்ணிய தீர்த்தங்கள் உள்ளன. அதில் புகழ்பெற்ற தீர்த்தம்தான் சங்கு தீர்த்தம். மண்டபத்துடன் கூடீய பெரிய திருக்குளம். இக்குளக்கரையில் வண்டு (சங்கு) வன விநாயகர் எழுந்தருளியுள்ளார். ஆதியில் மார்க்கண்டேய மகரிஷி இத்தலம் வந்தபோது ஈசனை வணங்க நினைத்தார். ஈசனை அபிஷேகித்து பூஜிக்க பாத்திரம் இல்லையே என இக்குளக்கரை அருகே அமர்ந்து வருந்தினார். அப்போது பெரியதொரு வலம்புரிச் சங்கு இக்குளத்திலிருந்து மேலெழுந்து அவரருகே மிதந்து வந்தது. அதைக் கண்டு மனம் மகிழ்ந்த மார்க்கண்டேயர், அந்தச் சங்கைக் கொண்டு ஈசனை நீராட்டிப் பூஜித்தார். அன்று முதல் 12 ஆண்டுகளுக்கு ஒருமுறை சங்கு தீர்த்தத்திலிருந்து வலம் புரிச்சங்கு தோன்றி மிதந்து வருவது வழக்கமாக உள்ளது.
இதுவரை சிறிதும் பெரிதுமான பல வலம்புரிச் சங்குகள் தோன்றியுள்ளன. புதிய சங்கு தோன்றியதும் பழைய சங்கை பாதுகாப்புடன் ஆபரண அறையில் வைத்துவிடுவார்கள். இப்படி பழைய சங்குகள் இங்கு குவித்து வைக்கப்பட்டுள்ளன.
சங்கு தோன்றப்போவதற்கு அறிகுறியாக குளத்தில் நுரை வருவதைக் காணலாம். மறுநாள் ஓங்கார சப்தம் கேட்கும். உடன் சங்கு வெளிவந்து நீரில் மிதக்கும். தயாராக, உள்ள குருக்கள் குளத்தின் நடுவே சென்று, அதை எடுத்து வந்து சுத்தப்படுத்தி, பொட்டிட்டு, பூவைத்து, பின் மேளதாளத்துடன் பக்த வத்சலர் கோயிலுக்குள் எடுத்துச் செல்வார். பழைய சங்கினை ஆபரண அறையில் வைத்து விட்டு, இதனால் அபிஷேகம் செய்வார்.
மலைமேல் உள்ள வேதகிரீஸ்வரர் கருவறையில் அனைத்து தெய்வங்களும் உள்ளனர். ஈசனை இந்திரன் பூஜிக்கும் தலம் இது. இந்திரன் 12 ஆண்டுகளுக்கு ஒருமுறை சன்னதியில் நுழைந்து இறைவனை வலம் வந்து, பூஜித்து விட்டுச் செல்வான். இதற்கு ஏற்றாற்போல் கோயில் விமானத்தில் ஒரு துவாரம் உள்ளது. அதன் வழியேதான் இந்திரன் இடி உருவில் வந்து செல்வான். இடி இறங்குவதைப் பார்த்த முதியவர்கள் பலர் இத்தலத்தில் இன்றும் உள்ளனர். இடி இறங்குவதால் இவ்வாலயத்திற்கு எந்த சேதமும் ஏற்பட்டதில்லை.
அன்னை திரிபுரசுந்தரி சுயம்பு வடிவானவள். எனவே ஆடிப்பூரம், நவராத்திரி கடைசி நாள், பங்குனி உத்திரம் ஆகிய ஆண்டுக்கு மூன்று நாட்கள்தான் முழு அபிஷேகம் செய்வார்கள். மற்ற நாட்களில் பாதத்திற்கு மட்டும்தான் அபிஷேகம் செய்வார்கள்.
தல வரலாறு:
பூஷா , விருத்தா என்கிற இரு முனிவர்கள் சாரூப பதவி வேண்டி தவஞ்செய்தனர்.இறைவன் தோன்றி வரம் தரும்போது மறுத்து சாயுஜ்ஜியப் பதவி தந்து,. இப்பதவியில் சில காலம் இருங்கள். பிறகு சாயுச்சியம் தருகிறோம் என்றார். அதை ஏற்க மறுத்த முனிவர்களை கழுகுருவம் அடைக என்ற சாபமிட்டார்.
கழுகுகளாய்ப் பிறந்து சம்பு ஆதி எனும் பெயருடன் மலைக் கோயிலை வலம் வந்து தாங்கள் உண்டாக்கிய பட்சி தீர்த்தம் அருகில் உள்ள பாறையில் நாள்தோறும் அமுதுண்டு இறைவனை வழிபட்டு வருகின்றனர்.
தினமும் இராமேஸ்வரத்தில் ஸ்நானம் செய்து கழுக்குன்றத்தில் ஆகாரம் உண்டு காசியில் அடைக்கலம் ஆவதாக ஐதீகம்.
கழுகுகளுக்கு அமுதூட்டும் செயல் ஆயிரமாயிரம் ஆண்டுகளுக்கு மேல் நடைபெற்று வருவதாக கூறுகிறார்கள்.
சுரகுரு மகாராஜாவுக்கு சுவாமி இத்தலத்தில் காட்சி தந்ததாகவும் அவரே இத்திருத்தலம் அமையக் காரணமாக இருந்தவர் என்றும் வரலாறு கூறுகிறது.
Eyes of Goddess Kamakshi
தெய்வத்தின் குரல் ( முதல் பாகம்)
தேவதாமூர்த்திகள் அவதார புருஷர்கள்
காமாக்ஷியின் கண்கள்
நம் அவயவங்களில் கண் மிகவும் முக்கியம். 'என் கண்ணே' என்று பிரியமானவர்களைச் சொல்கிற மாதிரி 'காதே, மூக்கே' என்பதில்லை அல்லவா? அம்பாள் என்பதாகப் பரமாத்மா மூர்த்திகரிக்கிறபோது அவளுடைய கண் எத்தனை முக்கியமாகும்? காமாக்ஷி, மீனாக்ஷி, விசாலாக்ஷி என்கிறபோது அக்ஷி என்பது அவளது கண் விசேஷத்தையே சொல்கிறது.
காமாக்ஷியின் கைகளில் மன்மதனின் வில்லும் அம்பும் இருப்பதாகச் சொல்கிறோம். அவளுடைய கைகளில் மட்டுமில்லை, கண்களிலும்கூட இவையே இருக்கின்றன என்று ஆச்சாரியாள் 'ஸெளந்தரிய லஹரி'யில் கவித்வ நயத்தோடு சொல்கிறார். ('ப்ருவெளபுக்நே கிஞ்சித்' என்கிற ஸ்லோகம்)
என்ன சொல்கிறார்? அம்பாளுடைய புருவம் கொஞ்சம் நெரிந்திருக்கிறதாம். கவலை இருந்தால்தான் புருவம் நெரியும். லோக மாதாவுக்கு ஜனங்கள் எல்லோரும் கெட்டுப்போகிறார்களே, அவர்களைக் காப்பாற்ற வேண்டும் என்கிற கவலை. அதனால் புருவம் வளைந்திருக்கிறது. அம்பாளுடைய பரம லக்ஷணமான புருவங்கள் வில் மாதிரி இருக்கின்றன. இரண்டு வளைந்த பாகங்களைக் கொண்ட தனுஸைப் போல் அவை உள்ளன. ஆனால் புருவ மத்தியில், அதாவது நாசி தொடங்கும் இடத்துக்கு மேலே ரோமம் இல்லை. ரோமம் இருந்தால் அது உத்தமமல்ல! சாமுத்திரிகா லக்ஷணம் ஆகாது. கூடின புருவம் கெடுதல் உண்டாக்கும் என்பார்கள். அம்பாளுடைய புருவங்களின் மத்தியில் ரோமமில்லாதது உத்தம ஸ்திரீ லக்ஷணம்தான். ஆனால் இது புருவங்களை வில்லுக்கு உவமிக்கும்போது அவ்வில்லுக்கு நடுவே ஊனம் செய்தாற்போல் தோன்றலாம். அப்படி ஊனம் தோன்றாமல் ஆசார்யார் ஒரு காரணம் சொல்கிறார். வில் என்று ஒன்று இருந்தால், அதை எய்கிறவன், அதன் மத்தியில் தன் முஷ்டியால் அதைப் பிடித்துக் கொண்டுதானே நாணில் அம்பு பூட்டி இழுப்பான்? முஷ்டி பிடித்திருக்கிற இடம் வில்லின் இரண்டு பாகங்களுக்கு மத்தியில் அந்த வில்லை மறைக்கத்தானே செய்யும்? இப்படித்தான் அம்பாளின் புருவ வில்லையும் எவனோ மத்தியில் பிடித்துக்கொண்டு அம்பைப் பூட்டுகிறான். அவனுடைய முஷ்டி உள்ள அந்த மத்ய பாகம்தான் ரோமம் இல்லாத இடைவெளி என்கிறார்.
இப்படி அம்பாளின் புருவத்தை வில்லாக வளைப்பவன் யார்? மன்மதன்தான். அவனுடைய கரும்பு வில் போலத்தான் கருணையால் வளைந்த லோக மாதாவின் புருவம் இருக்கிறது. மன்மதனுடைய வில்லுக்கு வண்டுகள் தானே நாண் கயிறு. அதற்கேற்றாற்போல் இந்த புருவத்துக்குக் கீழே அம்பாளுடைய வண்டு விழிகள் இப்படியும் அப்படியும் ஒடிக்கொண்டே இருக்கின்றன. ஒருத்தரும் விட்டுப் போகாமல் ஸமஸ்த பக்தர்களுக்கும் அநுக்கிரஹம் செய்ய வேண்டுமென்பதால் அவை இப்படிச் சஞ்சரித்துக்கொண்டே இருக்கின்றன. இந்த நாணிலும், வில்லிலும் மன்மதன் தன்னுடைய சக்தியை வைத்து எய்கிறான். அதனால்தான் ஞான மூர்த்தியாயிருந்த பரமேசுவரன் அம்பாளிடம் பிரேமை கொண்டான். அதனால் ஜீவப் பிரபஞ்சமும் முழுதிடமும் அன்புகொண்டான். ஆசையில்லாத பிரம்மம் அசைந்துகொடுத்து, சகல ஜனங்களையும் ரக்ஷித்தது; அம்பாளுடைய கவலையும் தீர்ந்தது.
வில்லைப் பிடித்த மன்மதன் முஷ்டி அம்பிகையின் புருவங்களுக்கு மத்தியில் உள்ள இடைவெளியாகவும், அவனுடைய மணிகட்டு நாண் கயிறான வண்டு விழிகளுக்கு நடுவில் நாசியின் அடிப்பாகமாகவும் ஆகிவிட்டது. இப்படி ஆசாரியாள் துதிக்கிறார்.
ஈசுவரனின் மீது காம பாணத்தை போடும் அந்தக் கண்களேதான் பக்தர்களைக் கடாக்ஷிக்கும்போது காமத்தைத் துவம்ஸம் செய்து ஞானத்தைப் பொழிகின்றன. மன்மத பாணங்கள் என்பவை என்ன? தாமரை, மல்லிகை, கருங்குவளை, மாம்பூ, அசோக புஷ்பம் ஆகியவைதான் அவனுடைய அம்புகள். ரூபம், ரஸம், கந்தம், ஸ்பரிசம் ஆகிய நான்கால் நம்முடைய நான்கு இந்திரியங்களை ஆகர்ஷிப்பது புஷ்பம். அதன் அழகு கண்ணுக்கும், அதில் சுரக்கிற தேனின் ரஸம் நாக்குக்கும், வாசனை மூக்கிற்கும், மென்மை தொடு உணர்ச்சிக்கும், இன்பம் தருகின்றன. பாக்கி இருக்கிற இந்திரியம் காது. அதற்குதான் வண்டு நாண் - அது எப்போதும் ரீங்காரம் செய்வது. இந்த ஐந்துக்கும் மேலே கரும்பு வில் - அதுதான் எல்லா இந்திரிய சேஷ்டைக்கும் காரணமான மனம்.
வெறும் பூவையும், கரும்பையும், வண்டையும் வைத்துக் கொண்டு மன்மதன் ஸமஸ்த ஜீவராசிகளையும் இந்திரிய வியாபாரத்தால் இழுத்துத் தள்ளுகிறான் என்றால் என்ன அர்த்தம்? ஸாக்ஷாத் பராசக்தியின் அநுக்கிரஹம் இருந்துவிட்டால், வல்லவனுக்குப் புல்லும் ஆயதமாகிவிடும் என்று அர்த்தம். உலக லீலை நடப்பதற்கே அவனுக்கு இந்தச் சக்தியை அநுக்கிரஹித்தாள். ஆகவே கவித்வ அழகுக்காக அவன் அவள் புருவத்தை வளைத்து அம்பு எய்வதாகச் சொன்னாலும் அவள்தான் அவனுக்கும் சக்தி தந்தவள். அவளுடைய சக்தியால்தான் அவன் நம் இந்திரியங்களை வெறித்தோடச் செய்கிறான். இதிலிருந்தே அவளுடைய கிருபை இருந்தால் தான் இந்த இந்திரியங்களை வசமாக்கி, ஒடாமல் நிறுத்த முடியும் என்றும் ஏற்படுகிறது.
தண்டிப்பது, காப்பாற்றுவது (சிக்ஷணை, ரக்ஷணை) இரண்டும் செய்கிறவன்தான் பிரபு. நம் கர்மத்துக்காக நம்மை ஆட்டிவைத்து சிக்ஷிக்கிறாள். காமனை அதிகாரியாகக் கொண்டு அவனுக்கும் ஜயம் வாங்கித் தருகிறாள். அந்தக் காமன் நம்மிடம் வாலாட்ட முடியாதபடி நாம் காம ஜயம் செய்யவும் அவளே கதி. அந்த ரக்ஷணையைச் செய்ய வேண்டுமென்றே லோகமாதாவான அவள் எப்போதும் கவலையோடு புருவ வில்லை வளைத்துக்கொண்டு அம்பு என்கிற பாணத்தை வீசிப் பரமேசுவரனைக் கருணையில் திருப்பிக் கொண்டிருக்கிறாள்.
அம்பாளுடைய கண்களிலிருந்து பொங்குகிற கடாக்ஷம் ஸ்ரீ ஆசார்யாளிடம் பூரணமாகப் பொலிந்துகொண்டிருந்த போது, அவரது வாக்கிலிருந்து ஒரு சுலோகம் வந்தது. இதுவும் 'ஸெளந்தரிய லஹரி'யில் இருக்கிறது. 'த்ருசா த்ராகீயஸ் யாதரதளித நீலோத்பல ருசா'என்ற சுலோகம். அவளுடைய கடாக்ஷம் இல்லாமல் இப்படிப்பட்ட அமிருதம் போன்ற சுலோகம் பிறக்க முடியாது. ஆனால் இந்த சுலோகத்திலோ ஆசாரியாள் அம்பாளின் கடாக்ஷம் தமக்குக்கிட்ட வேண்டுமென்றே பிரார்த்திக்கிறார். தமக்குக்கிட்ட வேண்டும் என்று மட்டுமில்லை, 'தமக்கும்கூட கிட்டவேண்டும்' என்கிறார் - பக்தியிலும் ஞானத்திலும் சிகரமாக இருந்தும் துளிகூட அகம்பாவமே இல்லாத நம் ஆசாரியாள்.
காமாக்ஷியின் கடாக்ஷ வீக்ஷண்யத்தின் பெருமையை இந்த சுலோகத்தில் சொல்லுகிறார். அவளுடைய கண் பார்வை எத்தனை தூரமும் தாண்டி விழுமாம் - 'த்ருசா த்ரா கீயஸ்வா' என்கிறார். ஒரு தாயார்க்காரி பச்சைக் குழந்தைகளைத் தன்பார்வைக்குள்ளேதான் வைத்துக் கொள்வாள். அம்பாளுக்கும் நாம் எல்லோரும் பச்சை குழந்தைகள்தான். பெரிய பெரிய காரியம் சாதித்தவர்கள், அகடவிகடம் செய்கிறவர்கள், எல்லோரும்கூட அவளுக்குப் பச்சைக் குழந்தைகள்தான். மிருகங்கள், பட்சிகள், புல்பூண்டு எல்லாவற்றுக்கும் தாயார்க்காரி அவள். எல்லையில்லாத பிரபஞ்சத்துக்கு அம்மா அவளே. இத்தனையும் அவள் பார்வைக்குத்தான் இருக்கின்றன. எனவே அவளுடைய கடாக்ஷத்திற்கும் எல்லையில்லை. அது நீண்டு நீண்டுபோய், தகுதியே இல்லை என்று எட்டாத் தொலைவில் நிற்கிறவர்கள் மீதும் விழுகிறது. அந்தக் கண்கள் பாதி மூடி, பாதி விரிந்திருக்கிற "நீலோத்பல புஷ்பம்" மாதிரி இருக்கின்றனவாம். ஜலத்தில் நனைந்த நீலோத்பலம் மாதிரி பரம சீதளமாக இருக்கிறது, அவளுடைய திருஷ்டி. நீண்ட நேத்திரங்கள், நீலமான நேத்திரங்கள், குளிர்ந்த நேத்திரங்கள் - இதனால் நீலோத்பலத்தை உவமிக்கிறார். 'இப்படி நீள நெடுக எங்குப் பார்த்தாலும் போய்க் கொண்டிருக்கும் உன் கடாக்ஷப்பிரவாகத்தில் என்னையும்கூட முழுகும்படியாக செய்தருளேன்' என்கிறார். 'மாம் அபி' - 'என்னைக்கூட' என்கிறார். "எனக்கு உன் கடாக்ஷம் கிடைக்க நியாயமே இல்லை என்றாலும் தீனனான என்னையும் உன் பார்வையால் ஸ்நானம் பண்ணி வையம்மா" என்கிறார். 'தீனம்', 'மாமபி' என்று மிகமிக விநயத்துடன் சொல்லுகிறார் பரமேசுவராவதாரமான ஆச்சாரியாள். 'எனக்கு யோக்கியதை இல்லாவிட்டாலும் ஏன் கேட்கிறேன் என்றால், இப்படிக் கடாக்ஷிப்பதால் உனக்கு ஒன்றும் நஷ்டம் வந்துவிடவில்லை என்பதாலேயே கேட்கிறேன்' என்கிறார். தோஷமுள்ளவர்களைப் பார்த்தாலும்கூட அவளுடைய பார்வைக்குத் தோஷம் வராது - எந்த ஹானியும் வராது. ந ச தே ஹாநிரியதா, 'உனக்கு நஷ்டமில்லை என்பது மட்டுமில்லை; எனக்கோ இதனால் பரம லாபம் சித்திக்கிறது; நான் தன்யனாகிறேன்' என்கிறார். 'அனேனாயம் தன்யோ பவதி'. தனத்தை உடையவன் தன்யன். அம்பாளின் கடாக்ஷத்தால் அருட்செல்வம் என்ற தானம் கிடைக்கிறது, அதற்குமேல் பெரிய செல்வம் எதுவுமில்லை.
'தகுதியைப் பார்க்காமல் கடாக்ஷிப்பாய்' என்றதற்கு ஒரு திருஷ்டாந்தம் சொல்கிறார். பூரண சந்திர ஒளிபிரகாசிக்கிறது. அது வித்தியாசம் பாராட்டாமல் எல்லா இடங்களிலும் ஒரே போல் அமிருதமான நிலாவைக் கொட்டுகிறது - சக்கரவர்தியின் மாட மாளிகை நிலா முற்றத்தில் சந்திரிகையைப் பொழிகிறது. அதே போல் ஒரே முள்ளுப்புதர் மண்டிய காட்டிலும் நிலவைப் பொழிகிறது. உப்பரிகையில் விழுந்ததால் அரண்மனையின் சௌகரியங்கள் நிலாவைச் சேரவில்லை. காட்டில் விழுந்ததால் அதற்கு முள் குத்தவும் இல்லை. இப்படித்தான் அம்பாளின் கடாக்ஷம் எங்கு விழுந்தாலும் அதற்குக் கூடுதல் குறைவு இவை இல்லை. என் மேல் அது விழுந்தால் ஒன்றும் குறைந்துவிடாது. நானோ அதன் ஸ்பரிஸத்தால் நிறைந்தவனாகிவிடுவேன். உனக்கு ஒரு நஷ்டமும் இல்லாமலே எனக்குப் பரம லாபம் கிடைக்கிறது. அதனால் என்னையும் உன் கடாக்ஷத்தில் முழுக்கடிப்பாய் அம்மா என்கிறார்.
என்னையும் என்று 'உம்' போட்டுச் சொன்னது நம்மையெல்லாம் உத்தேசித்துச் சொன்னதுதான். அம்பாளும் ஈஸ்வரனும் ஆச்சாரியாளும் ஒன்றேதான். அப்படிப்பட்ட ஆசாரியாள் பரம கருணையினால் நம்மோடு சேர்ந்து நின்று கொண்டு நமக்காக இந்த சுலோகத்தை அநுக்கிரகித்திருக்கிறார். மனமாரப் பிரார்த்தித்து விட்டால், எத்தனை யோக்கியதை இல்லாதவர்களையும் அம்பாள் கடாக்ஷிக்கிறாள்; நிலாப்போலவும் நீலோத்பலம் போலவும் குளிர்ந்து அவளது கடாக்ஷம். அது எவரையும் கைதூக்கிவிடும் என்று நமக்குக் காட்டிக் கொடுக்கிறார்.
Mahabharata kuta sloka
One such sloka which I have heard is this -
Bhishma when hit by an arrow says -
अर्जुनस्य इमे बाणा:
नेमे बाणा: शिखण्डिन: /
छिन्दन्ति मम गात्राणि
माघमासे गवामिव //
These are arrows of Arjuna
not of Shikhandi.
They are piercing my body parts
just like that of cows in Maagha month.
The last line does not make any sense.
So it takes some time to understand the meaning.
I am given to understand its meaning thus:
माघमा सेगवामिव -
Just like maaghamaa piercing segavaa.
It is a general belief that when a baby crab is born
it bursts open the mother crab to come out from the
womb and the mother crab dies.
But both Apte and Moneir Williams give the meaning
of maaghamma as the mother crab and segava as the
baby crab.
Few more shlokas are the following:
Mahabharata Book 6 Chapter 114
arjunasya ime bāṇā neme bāṇāḥ śikhaṇḍinaḥ
kustrī khādati māṃsāni māghamā segavām iva
Book 4 Chapter 8 26
तथाविधमहं मन्ये वासं तव शुचिस्मिते॥
These words are spoken to Draupadi, when she sought the refuge of सुधेष्णा as her सैरन्ध्री expressing her fear that giving resort to her may result like the female conceive womb as her own death;
Bhavabhuti
नैष स्थाणोरपराधो यदेनमन्धो न पश्यति । पुरुषापराध: स भवति । Meaning: If blind man cannot see a pillar then it is not the pillar's fault, rather that of the man.
हता दुर्मेधसश्चास्मिन् विद्वत्प्रियतया मया ।।
South Indian meal significance -Periyavaa
To the awe and amazement of his devotees, Paramacharya often discussed about down-to-earth laukika matters with keen interest, deep understanding and knowledge. In this lecture, he explains the origin and meaning of the names of common Indian dishes and their connection to spirituality.
In these explanations, I have mostly used the translated words of what Paramacharya actually spoke, extracted from the Tamil publication titled Sollin Selvar (The Expert of Words), Sri Kanchi Munivar by Sri Ra. Ganapathy.
A South Indian Meal
A typical South Indian meal is served in three main courses: sambar sAdam, rasam sAdam and more (buttermilk) sAdam.
Sambar is also known as kuzhambu in Tamil, a term that literally translates to 'get confused'. Paramacharya explains how these three courses are related to the three gunas of spirituality: the confusion of sambar is tamo guna, the clarified and rarified flow of rasam is rajo guna and the all-white buttermilk is satva guna. Our meal reminds us of our spiritual path from confused inaction to a clear flow of action and finally to the realized bliss of unity.
sAdam
Cooked rice, the main dish of a South Indian meal is called sAdam. That which has sat is sAdam, in the same way we call those who are full of sat, sadhus. We can give another explanation for the term: that which is born out of prasannam is prasAdam. What we offer to Swami (God) as nivedanam is given back to us as parasAdam. Since we should not add the root 'pra' to the rice we cook for ourselves, we call it sAdam.
Rasam
Rasam means juice, which is also the name of filtered ruchi. We say 'it was full of rasa' when a speech or song was tasteful. Vaishnavas, because of their Tamil abhimAnam, refer to rasam as saatthamudhu. It does not mean the amudhu (amrita) mixed with sAdam. It was actually saatramudhu (saaru or rasam + amudhu), which became saatthamudhu.
Vaishnavas also have a term thirukkann amudhu that refers to our pAyasam. What is that thirukkann? If rudrAksham means Rudra's eye, does 'thirukkann' mean Lakshmi's eye? Or does the term refer to some vastu (article) added to pAyasam? No such things. Thiru kannal amudhu has become thirukkann amudhu. Kannal means sugercane, the base crop of suger and jaggery used in pAyasam.
I was talking about rasam. If something is an extraction of juice, then would it not be clear, diluted and free of sediments? Such is the nature of our rasam, which is clear and dilute. The other one, served earlier to rasam in a meal, is the kuzhambu. Kuzhambu contains dissolved tamarind and cut vegetable pieces, so it looks unclear, its ingredients not easily seen.
Buttermilk
A western meal normally ends with a dessert. In a South Indian meal, desserts such as pAyasam are served after the rasam sAdam. Any sweets that were served at the beginning are also taken at this time. After that we take buttermilk rice as our final course. Paramacharya explains that since sweets are harmful to teeth, our sour and salty buttermilk actually strengthens our teeth, and this has been observed and praised by an American dietician. We gargle warm salt water when we get toothache. The buttermilk is the reason for our having strong teeth until the end of our life, unlike the westerners who resort to dentures quite early in their life.
Vegetable curry
Even though cut vegetable pieces are used in sambar, kootoo and pacchadi, in curry they are fried to such an extent that they become dark in color (the term curry also means blackness or darkness in Tamil). May be this is the origin of the name curry.
Uppuma (kitchadi)
If the term uppuma is derived from the fact that we add uppu or salt, then we also add salt to iddly, dosa and pongal! Actually, it is not uppuma but ubbuma! The rava used for this dish expands in size to the full vessel where heated up with water and salt. The action of rava getting expanded is the reason for the term ubbuma.
Iddly
The term iduthal (in Tamil) refers to keeping something set and untouched. We call the cremation ground idukaadu (in Tamil). There we keep the mrita sarira (mortal body) set on the burning pyre and then come away. The term iduthal also refers to refining gold with fire. The (Tamil) term idu marunthu has a similar connotation: a drug given once without any repetition of dosage. In the same way, we keep the iddly wet flour on the oven and do nothing to it until it is cooked by steam.
Idiyaappam
(This is rice noodles cooked in steam). Brahmins call it seva while others call it idiyaappam. But unlike an appam which is a cake, this dish is in strands. The term appam is derived from the Sanskrit ApUpam meaning cake. The flour of that cake is called ApUpayam. This word is the origin of the Tamil word appam.
Appalaam
The grammatical Tamil term is appalam. This dish is also made by kneading (urad dhal) flour, making globules out of it and then flattening them. So it is also a kind of appam. Because of its taste a 'la' is added as a particle of endearment!
Laddu
ladanam (in Sanskrit) means to play, to throw. ladakam is the sports goods used to play with. Since the ball games are the most popular, ladakam came to mean a ball. The dish laddu is like a ball, and this term is a shortened form of laddukam, which derived from ladakam.
Laddu is also known as kunjaa laadu. This should actually be gunjaa laadu, because the Sanskrit term gunjA refers to the gunjA-berry, used as a measure of weight, specially for gold. Since a laddu is a packed ball of gunjA like berries cooked out of flour and sugar, it got this name.
The singer of mUka panca sati on Ambal Kamakshi describes her as Matangi and in that description praises her as 'gunjA bhUsha', that is, wearing chains and bangles made of gunjA-berries of gold.
Pori vilangaa laddu
Made of jaggery, rice flour and dried ginger without any ghee added to it, this laddu is as hard as a wood apple, though very tasty, and hence got its name from that fruit and the original pori (puffed rice) flour used to make it.
Indian Dishes of Turkish Origin
Our halwa is a dish that came from the Turkish invasion. bahU kalam (long ago) before that we had a dish called paishtikam, made of flour, ghee and sugar. But then the Arabian term halwa has stuck in usage for such preparation.
Sojji
sUji is another name from the Turkish. It has become sojji now. It is mostly referred to these days as kesari. In Sanskrit, kesaram means mane, so kesari is a lion with kesaram. It was a practice to add the title 'kesari' to people who are on the top in any field. Thus we have Veera Kesari, Hari Kesari as titles of kings in Tamilnadu. The German Keisar, Roman Caesar and the Russian Czar — all these titles came from only from this term kesari.
What is the color the lion? A sort of brownish red, right? A shade that is not orange nor red. That is the kesar varnam. The powder of that stone is called kesari powder, which became the name of the dish to which it is added for color.
Vada
A Tamil pundit told me that the name vada(i) could have originated from the Sanskrit mAshApUpam, which is an appam made of mAsham or the urad dhal. He also said that in ancient Tamilnadu, vada and appam were prepared like chapati, baking the flour cake using dry heat.
Dadhya Araadhana
Someone asked me about the meaning of this term. He was under the impression that dadhi was curd, so dadhiyaaradhana(i) was the curd rice offered to Perumal. Actually, the correct term is tadeeya AradhanA, meaning the samaaradhana(i) (grand dinner) hosted to the bhagavatas of Perumal. It got shortened in the habitual Vaishnava way.
Vaishnavas offer the nivedanam of pongal with other things to Perumal in their dhanur mAsa ushad kala puja (early morning puja of the Dhanur month). They call it tiruppakshi. The original term was actually tiruppalli ezhuchi, the term used to wake of Perumal. It became 'tiruppazhuchi', then 'tiruppazhachi' and finally 'tiruppakshi' today, using the Sanskrit kshakara akshram, in the habitual Vaishnava way. It is only vegetarian offering, nothing to do with pakshi (bird)!
The term dhanur mAsam automatically brings up thoughts of Andaal and her paavai (friends). In the 27th song (of Tiruppaavai), she describes her wake up puja and nivedanam with milk and sweet pongal to Bhagavan, which culminates in her having a joint dinner with her friends. Vaishnavas celebrate that day as the festival koodaara valli, following the same sampradhAyam (tradition). The name of this festival is from the phrase koodaarai vellum seer Govinda, (Govinda who conquers those who don't reach Him) which begins the 27th song. It was this 'koodaarai vellum' that took on the vichitra vEsham (strange form) of 'koodaara valli'.
pAyasam
payas (in Sanskrit) means milk. So pAyasam literally means 'a delicacy made of milk'. This term does not refer to the rice and jaggery used to make pAyasam. They go with the term without saying. Actually pAyasam is to be made by boiling rice in milk (not water) and adding jaggery. These days we have dhal pAyasam, ravA pAyasam, sEmia pAyasam and so on, using other things in the place of rice.
Vaishanavas have a beautiful Tamil term akkaara adisil for pAyasam. The 'akkaar' in this term is a corruption of the Sanskrit sharkara. The English term 'sugar' is from the Arabian 'sukkar', which in turn is from this Sanskrit term. The same term also took the forms 'saccharine' and 'jaggery'. And the name of the dish jangiri is from the term jaggery.
kanji
Before we become satiated with madhuram (sweetness), let us turn our attention to a food that is sour. As an alternative to sweetness, our Acharyal (Adi Sankara) has spoken about sourness in his Soundarya Lahiri.
Poets describe a bird called cakora pakshi that feeds on moon-beams. Sankara says in Soundarya Lahiri that the cakora pakshi were originally feeding on the kArunya lAvaNyAmruta (the nectar of compassion and beauty) flowing from Ambal's mukha chanran (moon like face). They got satiated with that nectar and were looking for somthing sour, and spotted the full moon, which being only a reflection, issued only sour beams!
Acharyal has used the term kAnjika diya, which gives an evidence of his origin in the Malayala Desam. He said that since the cakora pakshis were convinced that the nectar from the moon was only sour kanji, they chose to feed on it as an alternative.
The term kAnjika means relating to kanji, but the word kanji is not found in Sanskrit. It is a word current only in the Dakshinam (south). There too, kanji is special in Malayala Desam where even the rich lords used to drink kanji in the morning. This was the variety came to be known as the 'Mayalayam Kanji'.
Kanji is good for deham as well as chittam. And less expensive. You just add a handful of cooked rice rava (broken rice), add buttermilk, salt and dry ginger, which would be enough for four people.
The buttermilk added must be a bit more sour. The salt too must be a bit more in quantity. With the slight burning taste of dry ginger, the combination would be tasty and healthy.
tAmbUlam
It is customary to have tAmbUlam at the end of a South Indian dinner. In the North, tAambUlam is popularly known as paan, which is usually a wrap of betel nut and other allied items in a calcium-laced pair of betel leaves. In the South, tAmbUlam is usually an elaborate and leisurely after-dinner activity. People sit around a plate of tAmbUlam items, drop a few cut or sliced betel nut pieces in their month, take the betel leaves one by one leisurely, draw a daub of pasty calcium on their back and then stuff them in their month, chatting happily all the while.
The betel leaf is known by the name vetrilai in Tamil, literally an empty leaf. Paramacharya once asked the people sitting around him the reason for calling it an empty leaf. When none could give the answer, he said that the usually edible plants don't just stop with leaf; they proceed to blossom, and bear fruits or vegetables. Even in the case of spinach or lettuce, we have to cook them before we can take them. Only in the case of the betel leaf, we take it raw, and this plant just stops with its leaves, hence the name vetrilai or empty leaf.
Sunday, June 28, 2015
Jupiter Transit (July 2015) - Guru Stavarajam By Sage Vyasa from Dharma Puranam
Friday, June 26, 2015
Triple filter
Tripple filter in life..... 😉Triple Filter 😊
〰〰〰〰〰〰〰〰
In ancient India, One day a person met the great Chanakya, and said, "Do you know what I just heard about your friend?"
"Hold on a minute," Chanakya replied.
"Before telling me anything I'd like you to pass a little test.
It's called the Triple Filter Test."
"Triple filter?"
"That's right," Chanakya continued.
"Before you talk to me about my friend, it might be a good idea to take a moment and filter what you're going to say.
That's why I call it the triple filter test.
The first filter is Truth.
Have you made absolutely sure that what you are about to tell me is true?"
"No," the man said, "actually I just heard about it and..."
"All right," said Chanakya.
"So you don't know if it's true or not.
Now let's try the second filter, the filter of Goodness.
Is what you are about to tell me about my friend something good?"
"No, on the contrary..."
"So," Chankaya continued, "you want to tell me something bad about him, but you're not certain it's true.
You may still pass the test though, because there's one filter left, the filter of Usefulness.
Is what you want to tell me about my friend going to be useful to me?"
"No, not really."
"Well," concluded chankaya, "if what you want to tell me is neither true nor good nor even useful, why tell it to me at all?"
____________________________
Use this triple filter each time you hear loose talk about any of your near and dear ones.👌👼
Bhaja Govindam by Bombay Gnanam
TIRUCHENGODE ARDHANAREESWARA TEMPLE
Courtesy:Sri.R.Gopalakrishnan
TIRUCHENGODE ARDHANAREESWARA TEMPLE
1. Introduction
Thiruchengode is a city and municipality located in Namakkal District, in the southern Indian state of Tamil Nadu. The famous Ardhanareeswarar (hill temple (one of the 64 manifestations of Lord Shiva, representing the unity of Shiva and Parvati) is situated in Tiruchengode. This ancient temple is mentioned in the Tamil work Silapathikaram as Neduvelkunru. It is also famous for Chenkottu Velavar (Lord Muruga) Temple, which is situated in the same hill. As of 2011, the town had a population of 95,335.
In ancient days, Tiruchengode was known as Thirukodimaadachenkundrur - one of the historic places in Tamil Nadu. It was also known as Thiruchengottankudi Nageswaram. It enshrines the Ardhanareeswarar (man-woman) manifestation of Shiva, representing the unity of Shiva and Parvati, is enshrined in this revered hill temple of great significance, accessible by a motorable road; this is an ancient temple mentioned in the Tamil work, Silappadikaram as Neduvelkunru. THE RED COLOR OF THE HILL IS THE REASON THAT IT WAS CALLED CHENGODE.. This temple is regarded as the 4th of the 7 Tevara Stalams in the Kongu Region of Tamil Nadu.
It is believed that Kannagi (Silappathikaram), after demolishing the city of Madurai by fire is called to Sorgam (Heaven) by her husband Kovalan and is in a wrath at the peak of the Tiruchengode hill.
The modern history of Tiruchengode includes many memorable events. Eminent leaders like Rajaji, EVR Periar, T.M.Kaliyannan Gounder and EVK Sampath are bound to this town. Tiruchengode has the pride of having the country's first Gandhi Ashram a tribute to India's great leader Mahatma Gandhi and opened by country's then viceroy Rajaji (Rajagopalachari).
2 Location
Tiruchengode is in approximately 20 km from the City of Erode, 46 km from Salem, and 120 km from Coimbatore.
It is a part of Kongu Nadu region of Tamil Nadu. Kongu Nadu includes in it 24 villages, out of which Poondhurai, a suburb of Erode city is one of the important pilgrimage centre. West of Cauvery is Melakarai Pundhurai and East of Cauvery is Kilakarai Pundhurai. Kilakarai Pundhurai is famously known as Thiruchengodu.The word "Thiruchengodu" means beautiful, steeped hill in Tamil Language.
Tiruchengodu is famous for its hill and the temple on the top.Ancient and historical Thiruchengodu is crowned with Mummurthies named ARTHANAREESWAR, Chengodu Velan and ATHIKESAVA PERUMAL.
3 The Temples
Ardhanareeswarar, one of the 64 manifestations of Shiva, representing the unity of Shiva and Parvati, is enshrined in this revered hill temple of great significance, accessible by a motorable road. This temple is regarded as the 4th of the 7 Tevara Stalams in the Kongu Region of Tamil Nadu.
Ancient walls, mandapams and sculptured pillars add to the awe that this temple perpetuates, on top of the hill. The motorway and the renovated Rajagopuram are of recent origin. True to the name NAGAGIRI, there is a 60 ft long snake carved on the hill. This can be seen by the steps path I have read
Although the sanctum faces the West, entrance to it is from the South. A majestic image of Ardanareeswarar adorns the sanctum. There is a water spring at the foot of the image which is said to have been divinely manifested (Uli Padaa Uruvam).
My note- The priest showed us the third padam
There are inscriptions here from the times of Parantaka Chola, Gangaikonda Chola, the Vijayanagar and Mysore Kings and the Nayaks.
Kannagi after burning madurai finally reached thiruchengode hill and she was taken by pushpak viman and went to heaven. and kannagi vizhla is celebrated with pomp and glory every year.
The Tiruchengottuvelavar shrine to Subramanyar attracts a number of pilgrims. There is a big sanctum for Lord Vishnu with Sree devi and Bhoodevi. Saptha mathurs are also installed in the temple. Navagraha are also installed in the temple . While we enter to the left side Ganapathi is installed in the open, facing east, with Nagaraja and nagayakshi on either side. This featuring appeared quite new to me.
Sambandar composed the Tiruneelakandapatikam here, to help rid fellow travellers of an affliction. Muthuswamy Dikshitar has sung of this shrine in Ardhanareeswaram in Kumudakriya.
4 Festivals
Tiruchengode's major Festival is the Sengottuvelavar Car Festival known as Vaigasi Visakam (Celebrated during the Tamil month of Vaikasi). The Festival is celebrated for 15 days, with separate cars carrying sengottuvelavar, arthanareeswarar and many small lords. This festival is very famous among the nearby surrounding towns and villages.
Three worship services are offered each day. The late night worship service (Artha Jaama Pooja) is considered to be of importance here. New moon days are also considered to be special. Moliapalli annamar swamy temple is located 15 km from thiruchengodu.
5 Transport
Tiruchengode is well connected by state as well as private buses from Chennai, Coimbatore, Trichy, Erode, Salem, Mallasamudram, Namakkal, Rasipuram, Karur, Sankagiri, Attur, Paramathi-Velur, Komarapalayam, Bhavani, Edappadi, Bangalore, Hyderabad etc., The nearest railway station is Sankari Durg (8 km) & Erode Cauvery RS (16 km) The nearest major Railway Junction Erode (23 km) and Salem (46 km)
The nearest airport is at Salem (46 km), Coimbatore International Airport (120 km) & Tiruchirappalli International Airport (120 km). We went by travels vehicle. Entrance fee and parking fee are charged. A small parking RCC roofed area is there. Every where I felt neatness and tidiness.
I will continue in next posting
TIRUCHENGODE ARDHANAREESWARA TEMPLE 2
Dear friends
Two days back for the first time I visited the Tiruchengode Temple. I was in Namakkal for more than 4 years during 1986's and for many months in charge of Tiruchengode also. My wife has visited the temple earlier. The road path she has travelled by car on those days also. What baffled me is such a large temple in the Hill top. Further the neatness and up keeping of the temple. The Hill road is 2.5 KM with out any hairpin bends. We could go up in about 15 minutes. Free temple buses are also operating to take devotees up. I have seen the path by steps also. Let me continue my compilation. The temple was crowded with devotees during the time of visit in the morning itself . A very very beautiful Hill temple. This is part 2 about the temple . Some repetitions are there, but for continuity they are added.
6 More about temple and deities
Tiruchengode (also known as "Thirukodi mada chengundroor " in vedic times) has many references in puranas, like Thevaram and Silapathikaram. In Silapathikaram, Ilango adigal referred Tiruchengode as "Chengodu " and that "it has numerous holy ponds and enjoys popularity and prosperity".
This temple has been praised by the Nayanmar Thirugnanasambandhar in his devotional hyman Devaram. Great poets and saints like Arunagirinathar, Ilango adigal, Kaviraja pandithar amongst others have enlogised this holy place in their divine poems. The idols of Birungi Munivar and Arunagirinathar are found inside the temple.
This ancient hill temple according to the inscriptions on the walls MUST HAVE BEEN BUILT ABOUT 2000 YEARS AGO. Many renovation works and additions were done by the kings and chieftains ruled over Tamilnadu in the past.
The town has a hill, which is about 650 ft. height . The hill is referred in many names like Chemmalai, Nagamalai, Nandhimalai and many more.
Lord Arthanareeswarar is giving salvation to all souls, from the hill top temple. Lord Sengottuvelavar and Lord Adhikesava Perumal in separate shrines as presiding deities.
Lord Arthanareeswarar has a unique form here, which combines half male and half female form. The lord is also known as Madhorubagan and Ammayappan. It is claimed that this rare posture of the Lord as prime deity can be found only in this temple. The hill top temple can be reached by climbing up 1206 steps, made of stone.
"Theva Theertha Shivan Thiru Meniyin Pavanai Padiku Sila Solluvom Kovalitha Venpanira Kolamaai Navaleer Artha Nariyarayinar "
Half male and half female form of Arthanareeswara is also known as 'Madhorubagan' and 'Ammayappan'
In Hindi language, 'Artha' means half and 'Nari' means lady. This suitably matches the idol here, as Shiva shared half of his body with Parvathi. The left side of idol is Parvathi, and right side is Shiva (When we look at the deity left side male dressed and right side female dressed).
There are different beliefs on the formation of this idol. One such belief is that the idol is made by Siddhars out of Ven pashanam , which is a mixer of variety of herbals in a particular ratio. And another is that the idol is formed naturally (known as 'Suyambu ') and not made by anybody. The Lord Arthanareeswara is facing western direction here, which is not common amongst Shiva temples.
It is auspicious to garland the lord with Vellerukku, Vilvam, Lotus, Champa, Mandarai, Padiri, Sengkaluneer, Ponnarali apart from usual Sandal, KumKum and Viboodi. There is a spring under the feet of Lord Arthanareeswara, which never dries. Devotees believe that the water from this spring is special holy divine water (known as Deva theertham). It is also believed that, this holy water can cure any disease if consumed for one mandala (48 days continuously ). The priest who is doing pooja serves this holy water to the devotees as Prasadham.
My note- We were shown the theertham area and additional leg , but were given only holy ashes. We performed Archana to the deity. In the Perumal temple we were given theertham
7 History of Mountain
Long ago Adiseshan and Vayudevan fought very often among themselves to prove their powers. Because of their fight many disasters took place. Sages gave an idea to both to show their powerfulness. Accordingly Adisesha has to press and cover MountMeru with his hood and Vayu has to release the pressure by his valour. But Vayu couldn't do so. In anger instead of blowing the air, he ceased the air. All the living beings fainted for want of air. Sages and Celestials requested Adisesha to release his hold. Vayu forcefully, that the top of the mountain with the head of Adisesha were thrown into earth on three places with flesh and blood.
One is Thiruvannamalai, the next Srilanka and the other is Nagamalai in Thiruchengode.
8 About the Mountain
Since the sanctum of Gajamukha Pillayar is locared at the southern and and that of Arumuga Swami is at the north end,the first step toward the temple is located at the left side of the hill. And this place is called as Malaiyadivaram .
To the south of the first step is Vinayakar and on the north is Arumugar. Thaili Mandapam is very near to the first step. On the west of it lies the gigantic Nandhi in 7 feet length and 4 feet height. It looks at the Raja Gopuram, Up to this past the mountain is called Nandhi Malai. This is called as Basavan Temple. The part of the mountain above this is called as Naga Hills. And there we can see the sculpture of a Five Headed Adiseshan.
9 Nagar pallam
NandhiMalai and NagaMalai is split by a small valley called Nagar pallam. Nagarpallam is the first and foremost past of the huge mountain Nagamalai. On either sides of the steps one can see a huge Snake with 5 heads spreading its hood carrying the father of the world as Sivalingam. Over the head of the Snake it is believed that rivers Gange, Yamuna and Saraswathi flow as holy water. People worship this carved stone Snake with Kumkum and camphur. They also make Pongal for the same.
10 Arubadam Padi / Sathya Vakku Padi
Beyond this point after crossing some Mandapas, one has to cross special steps called Arubadam Padi (60 steps) or Sathya Vakku Padi(steps of truth) by the saint ArunagiriNadhar. And among the 1200 steps these 60 steps are considered to be the most important ones. The 60 steps of Sathya Padi is of same order and so there footsteps stands as a good example for the architectural excellence of Tamilians.
In Olden days there 60 steps were used by the people to solve, unsolvable cases and to know the reality in cases relating credits and bargains. The respective men are told to promise their statements on the 60th step and it is believed that the people will only say the truth while standing on the 60th step. IT IS SAID THAT EVEN THE SUPREME COURT AT CHENNAI HAS ACCEPTED THE STATEMENTS THAT WERE DECLARED BY THE PEOPLE, STANEDING ON THE 60TH STEP.
11 Sthala Vruksham
Then follows many mandapams and beyond them the thing that comes to our sight in the temple of the Majestic Ingara Pillayar facing towards the north. Following one could visualise the majestic sky scrapping RajaGopura. This is the Historical Raya Tower[Raja Gopuram] and it is true that the age of this tower is above Four hundered and thirty two years. The sculptures with intrinsic designs inside this temple stands as the best example foe its sculptural beauty. The main door in 16 feet talks to us about the various myths as sculptures.
ELUPPAI TREE stands as the Sthala Vruksham the tree of the temple on the north side. The tree is very big.
12 POOJA TIMINGS
Daily Poojas
Kala Santi : 8:00 am
Uchi Kalam : 12:00 noon
Sayarachai : 5:00 pm
Abisakams conducted only on uchikalam
12a Pooja Fees Details
Special Tharisanam (malai koil) 10.00
Archanai 5.00
Two wheeler entry 10.00
Ear boring 10.00
Offering Hair 10.00
Nei Deepam 3.00
Abishegam 10.00
Special way Entrance fees 25.00
Van Entrance fees 10.00
marriage fees 25.00
four wheeler 20.00
Temple History 15.00
My note- We took special darsan ticket so that we could be about 15 feet from the deity. We offered Neideepam and performed Archana.
13 Golden Chariot
Golden Chariot is at the Hill Temple. Golden Chariot Procession is Fee for the Rs.1500/-. The Golden Chariot procession is held on every day, except on Festival days.
14 Temple Bus Details
There are four Buses daily morning 7.30 A.M To Evening 7.30 P.M operating .(malai koil)
15 More on car festivals
Thirukodimada Chengundrur now called as Tiruchengode is celebrating Vaikasi visaga festival every year in a grand manner.
The special feature of the festival is there are four car chariots. The first is for Lord Vinayagar, the second belongs to Lord Sengottuvelavar, the third to Lord arthanareeswara and the fourth for Aadhikesava perumal.
15a Festivals during 12 Months
Chithirai : Chitra Paurnami
Vaigasi : Bathrakaliamman Kovil Thiruvizha and
Visaga Ther-Thiruvizhala
Aani : Natarasar Thirumanjanam
Aavani : Vinayagar Chadhurthi
Purattasi : Manikovil Kethra Gowriviratham and
Navarathiri
Ippasi : Periyamariamman Kovil Thiruvizha and
Kandan Sashti- Surasamharam
Karthikai : Karthikai Deepam
Margazhi : Aaruthra Darisanam
Thai : Padithiruvizha
Masi : Masimagam Vizha,Sivarathriri
Panguni : Uthira Vizha
16 Two Temple Annadhanam Scheme
Main Temple: Arulmigu Arthanareeswarar Temple (Malai Kovil)
Annadhanam is carried out sincerely providing not less than 120 people daily.
Sub Temple: Arulmigu Kailsanathar Temple
Annadhanam is carried out sincerely providing not less than 60 people daily.
Annadhanam Menu
Rice Sambar, Rasam Poriyal Appalam
Buttermilk with Pickle
(and)
Every weekly Friday Vada & Payasam
Every month Amavasai Vada & Payasam
The Spiritual (moral) classes are conducting for children on Sundays.
Annadhanam for 120 people (one day) Rs. 2500/-and special days (amavasai,friday) Rs.3100/-
The kailasanathar temple Annadhanam for 60 people (one day) Rs. 1500/-and special days (amavasai,friday) Rs.1850/-.
Main Temple Arulmigu Arthanareeswarar Temple (Malai Kovil)
Fixed deposit Rs. 25000/- (one day in the year as per wish of the donor from the interest)
Sub Temple Arulmigu Kailasanathar Temple
Fixed deposit Rs. 15000/- (one day in the year as per wish of the donor from the interest)
17 Administration
Assistant Commissioner/Executive Officer
Arulmigu Arthanareeswarar Temple
Arthanareeswarar Hills
Tiruchengodu - 637211
Tamilnadu
Phone No:04288 255925
My note- Some more interesting information after reading from Wikipedia are compiled below
18 Other names etc
Other names Chengodu, Chemmalai, Nagamalai, Nandhimalai
Location Tiruchengode
Primary deity Ardhanarishvara
Temple tank Ammayyappar Theertham
Poets Sambandar,Ilango Adigal,Arunagirinathar
Birungi Munivar. Kaviraja Pandithar
Important festivals Vaikasi Visagam
Architectural styles Dravidian architecture
Website http://www.arthanareeswarar.com
Thiru Kodimaada Chenkundrur is an ancient Hindu Temple known for its unique manifestation of Half Male Half Female Lord Arthanaareewarar (Shiva). The temple is situated on a hill near Tiruchengode in the Indian state of Tamil Nadu 120 km northeast of Coimbatore.
19 History-Sage Bhrinji incident
Once Lord Vishnu, Lord Brahma, Indra and sage Birungi went to Kailash to worship Lord Shiva. They were directed towards Lord Shiva by his Vahana, Nandhi. Everyone first had a darshan of Lord Parvathi and then proceeded to Lord Shiva. But, Sage Birungi directly marched to Lord Shiva. Parvathi Devi, annoyed by his act, sucked the flesh from the Sage's body to stop him proceeding, but the sage forwarded. Lord Shiva recognized this drama of Parvathi and blessed Birungi with a third leg. After the departure of the Sage, Lord Parvathi appeased Lord Shiva about her penance. After Lord Shiva's approval, Parvathi Devi along with her crew went to a hilltop and performed the same. As a result of this penance, she demanded a will for getting a portion for her in Lord Shiva's sacred body thus granting the devotees for an integrated worship, which was granted by Lord Shiva. This led to the manifestation of half men and half women depiction Arthanaareswarar. Thus Lord Parvathi took up the left side and rest right by Lord Shiva. This signifies the creation of this manifestation.
19a Adiseshan incident
It is also believed that long ago there held a battle between Adiseshan and Vayu to prove their mighty powers. This resulted in devastating disasters and the then sages gave an idea to them. Accordingly, Adiseshan has to cling to Mount Meru with his hood and Vayu has to release him by his valour. But the former succeeded. Vayu, out of anger, stopped the air as a result all living beings fainted. Sages convinced Vayu to release his hold. By the sudden release of air by Vayu lead the top of the mountain with the head of Adisesha, thrown into earth on three places with flesh and blood and making it red and thus the name Chengodu. There is a 60 ft long snake carved on the hill, and hence the name as NAGAMALAI. Sambandar composed the Tiruneelakandapathigam here, to help rid fellow travellers of an affliction. Saint Arunagirinathar has also composed Thirupugazh on Lord Subramanya here. Muthuswamy Deekshitar has sung of this shrine in Ardhanareeswaram in Kumudakriya.
20 Architecture and festivals
On top of the hill, the main Gopuram (Tower) with 5 tiers is on the north side of the hill. The compound wall of the temple is 260 feet length east to west and 170 feet length north to south. The compound wall with white colour and red stripes identify the location of the temple while coming in the road path.
The main shrine is for Lord Shiva known as Maathoru Paagar and the Ambal his consort is known Baagampiriyaalammai. The image of the main deity is 6 feet in height, the right half of the image as male and left half of the image as female. Hence the main deity is also known as Ardhanareeswarar.
Subramanya known as Chengottu Velar is located on a flat surface atop the hill. This Chengottu Velar shrine is on the back side of the main sanctum sanctorum. The Theertham in this temple is called Sangu Theertham. Although the sanctum faces the West, entrance to it is from the South.
There is a water spring at the foot of the image, which is said to have been divinely manifested "Uli Padaa Uruvam". There are many mandapams on the way for people who alight steps to take rest. The sculptures found in the mandapam in front of the Chengottu Velar shrine are of intricate designs and workmanship.
"Artha Jaama Pooja" the late night worship service is considered to be of importance in this shetram. New moon days are also considered to be special events. The annual festival is celebrated in the Tamil month of Vaikasi.
21 Location
This Siva temple is in Tiruchengode in the vicinity of Erode and Salem in Tamil Nadu. A motorable ghat road is available to go to the top of the hill and one can reach the temple by bus or car. Another way to reach the temple is to alight 1200+ steps to the top of the hill. Tiruchengode. Tiruchengode is in south India in the state of Tamil Nadu, approximately 20 km from the City of Erode, 46 km from Salem, and 120 km from Coimbatore.
22 History
In ancient days, Tiruchengode was known as Thirukodimaadachenkundrur - one of the historic places in Tamil Nadu. It was also known as Thiruchengottankudi Nageswaram. It enshrines the Ardhanareeswarar (man-woman) manifestation of Shiva, representing the unity of Shiva and Parvati, is enshrined in this revered hill temple of great significance, accessible by a motorable road; this is an ancient temple mentioned in the Tamil work, Silappadikaram as Neduvelkunru. The red color of the hill is the reason that it was called Chengode. The image above, shows the view of the surrounding area from the top of the Tiruchengode hill. This temple is regarded as the 4th of the 7 Tevara Stalams in the Kongu Region of Tamil Nadu.
It is believed that Kannagi (Silappathikaram), after demolishing the city of Madurai by fire is called to Sorgam (Heaven) by her husband Kovalan and is in a wrath at the peak of the Tiruchengode hill.
Tiruchengode has the pride of having the country's first Gandhi Ashram a tribute to India's great leader Mahatma Gandhi and opened by country's then viceroy Rajaji (Rajagopalachari).
23 Festivals
Tiruchengode's major Festival is the Sengottuvelavar Car Festival known as Vaigasi Visakam (Celebrated during the Tamil month of Vaikasi). The Festival is celebrated for 15 days, with separate cars carrying sengottuvelavar, arthanareeswarar and many small lords. This festival is very famous among the nearby surrounding towns and villages.
24 More on temple
Three worship services are offered each day. The late night worship service (Artha Jaama Pooja) is considered to be of importance here. New moon days are also considered to be special. Moliapalli annamar swamy temple is located 15 km from thiruchengodu. This temple is regarded as the 4th of the 7 Tevara Stalams in the Kongu Region of Tamil Nadu.
Ancient walls, mandapams and sculptured pillars (now in a state of disrepair) add to the awe that this temple perpetuates, on top of the hill. The motorway and the renovated Rajagopuram are of recent origin. True to the name Nagagiri, there is a 60 ft long snake carved on the hill.
Although the sanctum faces the West, entrance to it is from the South. A majestic image of Ardanareeswarar adorns the sanctum. There is a water spring at the foot of the image which is said to have been divinely manifested (Uli Padaa Uruvam). There are inscriptions here from the times of Parantaka Chola, Gangaikonda Chola, the Vijayanagar and Mysore Kings and the Nayaks.
Kannagi after burning madurai finally reached thiruchengode hill and she was taken by pushpak viman and went to heaven. and kannagi vizhla is celebrated with pomp and glory every year.The Tiruchengottuvelavar shrine (to Subramanyar) attracts a number of pilgrims.Sambandar composed the Tiruneelakandapatikam here, to help rid fellow travellers of an affliction. Muthuswamy Dikshitar has sung of this shrine in Ardhanareeswaram in Kumudakriya.
25 Economy
Tiruchengode has a more industry oriented occupation rather than agriculture. Agriculture is not done here on a large scale due to lack of abundant water supply as it is solely dependent on the Cauvery river that flows near Pallipalayam, Erode and also dependant on the occasional rains. The major industries here are Rig Spares, Power Looms and Textile Industries, Bus and Lorry Body Building, Lathe Industry, Rice Mills,Granite Factory etc. Tiruchengode is well known for its Rig (Borewell) Lorries. Tiruchengode can be called "The Borewell Hub of India" as it manufactures the largest number of Borewell Vehicles operated in India.