bAshhkalamantropanishhad

 
  मेधातिथिं काण्वमिन्द्रो जहार द्या मेषभूयोपगतो विदानः ।
 तमन्य इत्तमनं परिप्राट् पद एनं नियुयुजे परस्मिन् ॥१॥
 को ह स्मैष भवसि व्यवायो नावायो म इह शश्वदस्ति ।
 सुशेवमिच्चंक्रमसि प्रपश्यन्नित्था न कश्चोरणमाचचक्षे ॥२॥
 नेमामस्पृक्षदिदुदस्यमानः को अद्धामूमभिचिङ्क्रमीति ।
 तदिच्छाधि यो असि सर्ववित्तमो न त्वाश्नवद्ब्रह्म रिषा मयस्वि ॥३॥
 इन्द्रो नृचक्षा वृषभस्तुराषाट् प्रसासहिस्तपसा मा विचक्षे ।
 स इद्देवो ऋतमन्वयन्तं प्रभीमकर्मा तवसोऽपविद्धात् ॥४॥
 कुहेव मावशमितो नयातै कुहेव ते चित्रतमप्रतिष्ठा ।
 कुहाचिदेष स्वपिता पिता नो यो न वेद न हृतं हरन्तम् ॥५॥
 प्रत्यङ्ङवाङ्प्राङितरौ च नेह नाहमेनाननुपतस्थिरद्धा ।
 न मामिमे नूनमित्था पथो विदुर्ये मा न यन्ति मिथु चाकशानाः ॥६॥
 
  परः स्मियानो अविवरस्य शूकं किं सीमिच्छरणं मन्यमानः ।
  न ह त्वाहमप्रणीय स्वविष्ठामित्था जहामि शपमानमिन्नु ॥७॥
  अहमस्मि जरितॄणामु दावा अहमाशिरमहमिदं दधग्वान् ।
  अहं विश्वा भुवना विचक्षदेवानामासन्नवोऽदः॥८॥
न्नहं   मम प्रतिष्ठा भुव आण्डकोशा वि चैमि सं च हि नु यो विरश्पी ।
  अहं न्वहिं पर्वते शिश्रियाणमुग्रो न्वहं तवसावस्युरद्धा ॥९॥
  प्रवङ्क्षणा अभिदं पर्वतानां यत्सीमिन्द्रो अकरोदनीकैः ।
  को अद्धा वेद क इह प्रवोचत् को अश्नवदभिमातिं विजघ्नुषः ॥१०॥
  को मे अवो दाशुषो विष्वगूतीरित्था ददश्रे भुवनाधि विश्वा ।
  रूपं रूपं जनुषा बोभवीमि मायाभिरेको अभिचाकशानः ॥११॥
  विश्वं विचक्षे यमयन्नभीको नेशे मे कश्च महिमानमन्यः ।
  अहं द्यावापृथिवी आततानो बिभर्ति धर्ममवसे जनानाम् ॥१२॥
  अहमु ह प्रवतिं यज्ञियामियां अहं वेद भुवनस्य नाभिम् ।
  आपि पिता सूरहमस्य विष्वङ् अहं दिव्या आन्तरिक्ष्यास्तुका वहम् ॥१३॥
  अहं वेदानामुत यज्ञानामहं छन्दसामविदं रयीणाम् ।
  अहं पचामि सरसः परस्य यदिदेतीव सरिरस्य मध्ये ॥१४॥
  अहमिन्नु परमो जातवेदा यमध्वर्युरभिलोकं पृणैधीत् ।
  यमन्वाह नभसो न पक्षी काष्ठा भिन्दन् गोभिरितोऽमुतश्च ॥१५॥
  अहमु यन्नपतता रथेन द्विषडारेण प्रधिनैकचक्रः ।
  अहमिन्नु दिद्युतानो दिवे दिवे तन्वं पुपुष्यानमृतं वहामि ॥१६॥
  अहं दिशः प्रदिशः आदिशश्च विष्वक् पुनानः पर्येमि लोकम् ।
  अहं विश्वा ओषधीर्गर्भ आधां याभिरिदं धिनुयुर्दाशुषः प्रजाः ॥१७॥
  अहं चरामि भुवनस्य मध्ये पुनरुच्चावचं व्यश्नुवानः ।
  यो मा वेद निहितं गुहा चित् स इदित्था बोभवीदाशयध्यै ॥१८॥
  अहं पञ्चधा दशधा चैकधा च सहस्रधा नैकधा चासमत्र ।
  मया ततमितीदमश्नुते तदन्यथासद्यदि मे असद्विदुः॥१९॥
  न मामश्नोति जरिता न कश्चन न मामश्नोति परि गोभिराभिः ।
  न मेऽनाश्वानुत दाश्वानजग्रभीत् सर्व इन्मामुपयन्ति विश्वतः ॥२०॥
  क्व शरारुः क्व सृमरः क्व नूरणः सर्वमिदं त्वत्त्वदितो वहामि ।
  यन्मदिमे बिभ्यति तन्म एकं ते मे अक्षन्नहमु ताननुक्षम् ॥२१॥
  यत्तप्यथा बहुधा मे पुरा चित्तन्नु भुवेऽहमुरणो बोभुवे ।
  ऋतस्य पन्थामसि हि प्रपन्नोऽयसे स मे सत्यमिदेकमेहि ॥२२॥
 
  अहं ज्योतिरहमृतं विनद्धिरहं जातं जनि जनिष्यमाणम् ।
  अहं त्वमहमहं त्वमिन्नु त्वमहं चक्ष्व विचिकित्सीर्म ऋज्वा ॥२३॥
  विश्वशास्ता विधरणो विश्वरूपो रुद्रः प्रणीती तमनः प्रजापतिः ।
  हंसो विशोको अजरः पुराण ऋतीयमानो अहमस्मि नाम ॥२४॥
  अहमस्मि जरिता सर्वतोमुखः पर्यारणः परमेष्ठी नृचक्षाः ।
  अहं विष्वङ्ङहमस्मि प्रसत्वानहमेकोऽस्मि यदिदं नु किं च ॥२५‍॥

knr

--
If God brings you to it, He will bring you through it.
Happy moments, praise God.
Difficult moments, seek God.
Quiet moments, worship God.
Painful moments, trust God.

 Every moment, thank God